Τα ψηφοδέλτια του Γιώργου και του ΚΙΔΗΣΟ (ιστορίες εκλογικής τρέλας μέρος 2ο)

Ποιος θα το έλεγε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου, γραμματέας της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, Πρωθυπουργός της χώρας μέχρι πριν 3-4 χρόνια, γιος του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ και εγγονός (συνονόματος μάλιστα) του "γέρου της Δημοκρατίας", θα έκανε κόμμα - διασπώντας το κόμμα του πατέρα του (όπως ουσιαστικά όμως έκανε κι εκείνος με την Ένωση Κέντρου κατά την Μεταπολίτευση) και κατεβαίνοντας άρον-άρον στις εκλογές.

Το πόσο απροετοίμαστο ήταν το όλο εγχείρημα είναι κάτι παραπάνω από εμφανές. Μπορεί η πρώτη παρουσίαση στην Αθήνα να "είχε κόσμο" (παλιά στελέχη του ΠΑΣΟΚ) αλλά από κει και πέρα το εγχείρημα δε φαίνεται να τραβάει, αφού απέχει αρκετά από το να χαρακτηριστεί ως δημοσκοπικά επιτυχημένα (οι μετρήσεις το δείχνουν σταθερά εκτός Βουλής), ενώ και οι συγκεντρώσεις του ανά την Ελλάδα είναι μάλλον ισχνές...

"Σημείο των καιρών" θα πουν πολλοί: "μήπως και οι περιοδείες του Σαμαρά έχουν περισσότερο κόσμο;". Σωστό μεν αλλά...Το εγχείρημα διαφημίστηκε αρκετά, τα sms και τα τηλέφωνα που απευθύνονταν στο θυμικό και στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ άπειρα, αλλά πλην ελαχίστων εξαιρέσεων στις παρουσιάσεις των υποψηφίων, εμφανίστηκαν λίγοι.

Το χειρότερο όμως απ' όλα είναι άλλο: τα "δυνατά" στελέχη που τον ακολούθησαν στο καινούργιο κόμμα ελάχιστα, ενώ ακόμα και πρόσωπα που στηρίχθηκαν από τον Γιώργο όσο λίγοι (βλ. πρώην υπουργούς και γραμματείς), αρνήθηκαν να εκτεθούν στις εκλογές. Έτσι καταλήξαμε στο κατάφορα αρνητικό γεγονός ώστε το ΚΙ.ΔΗ.ΣΟ. (που θυμίζει έντονα το αλήστου μνήμης ΚΟ.ΔΗ.ΣΟ.) να μην έχει πλήρεις συνδυασμούς σε όλοι την επικράτεια, και να υπάρχουν περιοχές όπου κατέρχονται μόνο 2 ή 3 υποψήφιοι. Οι καθαρόαιμοι ΠΑΣΟΚατζήδες παρέμειναν στο ΠΑΣΟΚ (το οποίο ακόμα κι έτσι έχει μια μικρή πιθανότητα να πλασαριστεί ως "κυβερνητικός εταίρος" είτε με τη ΝΔ είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ), ενώ κάποιοι άλλοι, επαγγελματίες πολιτικοί προτίμησαν είτε μια μίνι αγρανάπαυση (βλ. Διαμαντοπούλου) είτε την κάθοδο με άλλο κόμμα (βλ. Γκερέκου), ακολουθώντας τη λαϊκή παροιμία που μιλάει για την ομοιότητα των πισινών.

Έχει σημασία; Δε θα πάρει τις απαιτούμενες έδρες αν περάσει το 3%; Η απάντηση στην πρώτη ερώτηση είναι "όχι πρακτικά" (αλλά ναι ουσιαστικά και πολιτικά) και στην δεύτερη είναι "οι έδρες θα έρθουν έτσι κι αλλιώς". Όμως χτυπάει άσχημα το κόμμα του Παπανδρέου να μην έχει π.χ. πλήρεις συνδυασμούς στην Λέσβο (όπου και ο "σίγουρος" Νίκος Σιφουνάκης αποφάσισε να μην "εκτεθεί") ή να έχουν ανακοινωθεί 5 ονόματα στην Β' Θεσσαλονίκης. Και να πει κανείς ότι δεν προσπάθησαν...Προσπάθησαν πολλαπλά και προς όλες τις κατευθύνσεις αλλά τα όχι πολλά και ηχηρά...

Το ερώτημα επομένως είναι άλλο: ποιον είχε σκοπό πραγματικά να χτυπήσει ο Γιώργος; Τον ΣΥΡΙΖΑ (όπως λένε πολλοί) ή τον Βενιζέλο (που τον έχει και άχτι); Ποιος τον πίεσε να κατέβει άρον-άρον, πληρώνοντας δημοσκοπήσεις που τον έδειχναν εντός Βουλής (γιατί να τις πλήρωσε ο ίδιος αποκλείεται);

Τις απαντήσεις σε κάποια απ' αυτά τα ερωτήματα θα τις μάθουμε στις 25 του Γενάρη, με τ' αποτελέσματα των εκλογών...