Ένα κοντέινερ φαρμακευτικού υλικού και ο Άδωνις διανομέας

Το είδαμε κι αυτό. Ο Υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης να περιφέρεται στα νοσοκομεία της Αττικής μ' ένα κοντέινερ υγειονομικού υλικού και να μοιράζει σ' αυτά όσα τους αναλογούν - δηλαδή περίπου μια κούτα στο καθένα απ' αυτά. Πέραν του αστείου της υπόθεσης (και τη γελοιότητα της κίνησης), υπάρχει και η άλλη πλευρά: γιατί τόση σπουδή να κάνει ο Άδωνις τον μεταφορέα; Γιατί χρειαζόταν να ξεκινήσει η μεγάλη περιοδεία από το Θριάσιο νοσοκομείο όπου αρχικά είχε προγραμματιστεί και μια μεγαλοπρεπής φιέστα, την οποία "χάλασαν" οι εργαζόμενοι του νοσοκομείου, παραγνωρίζοντας την μεγαλειώδη αυτή κίνηση του Υπουργού;

Τα πράγματα είναι απλά. Ο Άδωνις είναι στην μπούκα του κανονιού για όλους τους εμπλεκομένους στον χώρο της υγείας. Για τους νοσοκομειακούς γιατρούς γιατί βλέπουν ότι δεν έρχονται χρήματα στα νοσοκομεία, για τους γιατρούς στον ΕΟΠΠΥ γιατί τους έχει "φλομώσει" στο δούλεμα για το τι σκοπεύει να κάνει (λέγοντας και τα περίφημα "12 ψέμματα"), για τους ασθενείς γιατί αύξησε τη συμμετοχή στα φάρμακα και οι ουρές για ραντεβού σε γιατρούς όλο και μεγαλώνουν και στους φαρμακοβιομήχανους γιατί η στάση του απέναντι στα γεννόσημα είναι το λιγότερο αμφίσημη. Έτσι προσπαθεί με κάθε τρόπο να δείξει το προσωπικό του ενδιαφέρον για τις πραγματικά μεγάλες ελλείψεις που υπάρχουν στα νοσοκομεία ενώ η κίνησή του να διαφοροποιηθεί όσο αφορά τα σημεία πώλησης των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων που αποτελούν κεντρική πολιτική επιλογή για τον Αντώνη Σαμαρά, μόνο κίνηση προς το χτίσιμο ενός φιλολαϊκού προφίλ μπορεί να χαρακτηρισθεί, ο "καλός" υπουργός Υγείας που αναγνωρίζει ότι τα "φάρμακα δεν είναι καραμέλες" για να πωλούνται στα σούπερμάρκετ και στα Jumbo, σε αντίθεση με τον "κακό" Υπουργό Ανάπτυξης, που ξεχρεώνει κουμπαριές και χαρίζει υπεραξίες χωρίς να νοιάζεται για την δημόσια υγεία.

Βέβαια τα πράγματα αλλιώς δείχνουν στα χαρτιά κι αλλιώς στην πράξη. Έτσι μπορεί μεν το "κοντέινερ" ν' ακούγεται εντυπωσιακό αλλά δεν είναι αφού αφορά όλα τα νοσοκομεία της Αττικής. Επίσης η κίνηση αυτή θυμίζει διανομή υγειονομικού υλικού στα ιατρεία στην ζούγκλα της Αφρικής από την Unicef και την Christian Aid. Πάλι καλά που δεν μας είπε ότι θα φέρει γιατρούς και από τους "Γιατρούς χωρίς Σύνορα" δηλαδή, για να δέσει το γλυκό. Οι αποδοκιμασίες λοιπόν των γιατρών και οι αντιδράσεις των ασθενών δείχνουν ότι τέτοιες επικοινωνιακές κινήσεις δεν περνούν πλέον και δε γίνονται αποδεκτές με χαρά. Άλλα πρέπει να γίνουν...

Γι' αρχή μήπως χρειάζεται να γίνει αλλαγή πολιτικής;

(Για την υγεία και τις προσπάθειες κύκλων του Υπουργείου να αποκτήσει "επιστημονικό" μανδύα το σχέδιο για τον νέο Υγιειονομικό χάρτη της χώρας θα επανέλθουμε σύντομα με εξαιρετικά ενδιαφέρουσες αποκαλύψεις).

Τι να περιμένουμε τους πρώτους μήνες του 2014;

Το βασικότερο ερώτημα όλων τον τελευταίο καιρό είναι απλό: τι μπορούμε να περιμένουμε τους επόμενους μήνες; Τα μέτωπα είναι πολλά - από την μια η φοροκαταιγίδα συνεχίζεται, οι πλειστηριασμοί στις πρώτες κατοικίες ξεκίνησαν (με αργούς ρυθμούς που αναμένεται να ενταθούν το επόμενο τρίμηνο), η τρόικα επιμένει για καινούργια μέτρα και καινούργιες περικοπές, ενώ ο νέος τρόπος "υπολογισμού" του εφάπαξ αναμένεται να τα μειώσει κι άλλο. Άρα λοιπόν θα είναι όλα μαύρα το 2014; Η αλήθεια είναι πως κι εμείς συγκλίνουμε προς αυτή την άποψη.

Παρόλα αυτά υπάρχει και το σοβαρότατο πλέον ενδεχόμενο των εκλογών, που σε συνδυασμό με την παγίωση του ΣΥΡΙΖΑ ως πρώτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις (κανείς πλέον δεν μπορεί να αποκρύψει αυτό το γεγονός) που ωθούν στη σκέψη ότι θα έχουμε μια σειρά παροχών. Τα δεδομένα όμως είναι στενά, και έτσι τα όσα "θετικά" θα γίνουν θ' αφορούν κυρίως την μείωση προστίμων (για φορολογικές παραβάσεις όπως η μη καταβολή ΦΠΑ) και το διορισμό "φτηνών" γαλάζιων παιδιών σε θέσεις που θα προκύψουν. Βέβαια η κυβέρνηση ξεκινάει την πραγματοποίηση μιας σειράς επικοινωνιακών ενεργείων, που θα προσπαθούν να περάσουν μια "θετική" και "αισιόδοξη" πλευρά των πραγμάτων, ενώ ακόμα είναι σίγουρο ότι θα προσπαθήσει να πραγματοποιήσει μια σειρά λαϊκίστικων ενεργειών που δεν κοστίζουν στην ίδια, αλλά μπορεί να περάσουν "θετικά" σε μια μερίδα του πληθυσμού.

Έτσι λοιπόν ο Πρωθυπουργός ανακοίνωσε την παροχή δωρεάν Wi-fi (που ούτε πρωτότυπη ιδέα είναι για την χώρα μας, ούτε δωρεάν παρεπιπτόντως), πλήρωσε ως αρχηγός της ΝΔ μια απίστευτη ανακοίνωση για χρήση των χρημάτων που επιστράφηκαν από τις μίζες για "κοινωνικές παροχές" (γελάστε άφοβα διαβάζοντας τις λεπτομέρειες εδώ). Ακόμα προχωράει σε επικοινωνιακές κινήσεις (όπως τη συνάντηση του με συγγενείς των θυμάτων των Ιμίων - τους οποίους θυμήθηκε 18 χρόνια μετά) και τη συζήτηση για τη δημιουργία "λευκών εβδομάδων" εν μέσω σχολικής χρονιάς (για τις οποίες υπήρξε αναδίπλωση μετά τη γενικευμένη αντίδραση της κοινής γνώμης)...
Την ίδια ώρα πάντως προσπαθεί να ικανοποιήσει τους γονείς που θέλουν τα βλαστάρια τους ασφαλή στο σχολικό "πάρκιγκ" για περισσότερο καιρό κατά τη διάρκεια τους έτους (η ύπαρξη δασκάλων και καθηγητών, η υλικοτεχνική υποδομή, ο επαγγελματικός προσανατολισμός κ.λπ. δεν απασχολούν προς το παρόν αφού χρειάζονται χρήματα και σχέδιο) - το σχετικό ρεπορτάζ λέει: "Σε… κούρεμα των σχολικών αργιών που απολαμβάνουν μαθητές και εκπαιδευτικοί φαίνεται πως θα προχωρήσει το υπουργείο Παιδείας, προκειμένου να αυξηθούν οι διδακτικές ώρες. Ο υπουργός Κωνσταντίνος Αρβανιτόπουλος φέρεται να έχει λάβει ήδη ένα προσχέδιο από τα στελέχη του υπουργείου, που προτείνουν μεταξύ άλλων την κατάργηση ορισμένων σχολικών αργιών, όπως η αργία των Τριών Ιεραρχών, που είναι οι προστάτες των γραμμάτων, ενώ εξετάζεται και η μείωση των σχολικών διακοπών. Σε αυτή την περίπτωση μελετάται η πρόταση να ανοίγουν νωρίτερα τα σχολεία στις διακοπές του Πάσχα, δηλαδή να επιστρέφουν οι μαθητές την Τετάρτη του Πάσχα και όχι τη Δευτέρα του Θωμά, ενώ στα… υπόψιν είναι και η έναρξη των μαθημάτων το Σεπτέμβριο να γίνεται τις πρώτες ημέρες του μήνα και όχι στο β΄ δεκαήμερο. Την ίδια ώρα, τα στελέχη του υπουργείου προσπαθούν να εντάξουν στον προγραμματισμό της χρονιάς την πρόταση των ξενοδόχων για τη θέσπιση της "λευκής" εβδομάδας".

Στα παραπάνω έχουμε και το ανακοινωθέν δημοσιονομικό πλεόνασμα, το οποίο κανείς στην πραγματικότητα δεν πιστεύει ότι υπάρχει αφού γι' αυτό έχουν εγγραφεί μελλοντικά έσοδα και δε λαμβάνονται υπόψιν τα τεράστια χρέη του Δημοσίου προς τους ιδιώτες. Την ίδια ώρα προσπαθεί ν' αποδομήσει την αξιωματική αντιπολίτευση με κάθε τρόπο (χοντροκομμένων συνήθως, όπως η περίπτωση της "πίστης" του Τσίπρα), βάζοντας και τον ξένο παράγοντα στην μέση (διαβάστε εδώ το σχετικό δημοσίευμα της "Ελευθεροτυπίας").

Επομένως που καταλήγουμε; Κρατάτε μικρό καλάθι - οι εκλογές (οι βουλευτικές - για να εξηγούμαστε) είναι κοντά΄(τα σχετικά σενάρια επισημαίνονται εδώ) και θα υπάρξει μια γενικευμένη προσπάθεια αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης, απ' όλες τις πλευρές.

Μια "προεκλογική" αφίσα και ένα αλληλοφάγωμα μεταξύ δύο "αδερφών" κομμάτων

Τελικά σ' αυτήν την χώρα δεν μπορεί κανείς να ησυχάσει με τα καμώματα της κυβέρνησης. Τη μια της φταίει ο Τσίπρας που είναι (ή δεν είναι) άθεος, την άλλη είναι ο Άδωνις ο οποίος θεωρεί ότι καμία τρόικα δεν μπορεί να του κλέψει την δόξα για το επερχόμενο (από) ξεχαρβάλωμα του ΕΟΠΠΥ, την παράλλη έχουμε την ιδιωτικοποίηση των πάντων - ακόμα και των ΚΨΜ στα στρατόπεδα - με τόσα και με τόσα που να βαρεθεί κανείς; 

Έτσι φτάσαμε και στο τελευταίο - μια μεγάλης κακογουστιάς αφίσα που πληρώθηκε (απ' όλους μας) για να διαφημίσει στα κοινωνικά δίκτυα τη διάθεση του ιλλιγγιώδους (sic) ποσού των 18 (περίπου) εκ. ευρώ - ποσού που επιστράφηκαν από μίζες κ.λπ. - σε "κοινωνικούς" σκοπούς. (Η αφίσα ακολουθεί)

Πέραν του ότι το ποσό στην πραγματικότητα είναι αστεία μικρό και δε φτάνει ούτε για "ζήτω", πρέπει να εξηγηθεί και κάτι ακόμα: τα 17,7 εκ. ευρώ που έχουν επιστραφεί, έχουν δοθεί ως "ένδειξη καλής θέλησης" από τους δωρολήπτες και αφορούν υποθέσεις που δεν έχουν τελεσιδικήσει στην δικαιοσύνη. Έτσι μέχρι να συμβεί αυτό, καμία "εντολή Σαμαρά" δεν μπορεί να τα "διαθέσει" σε κοινωνικούς σκοπούς. Παράλληλα δε με βάση τις βλακώδεις μνημονιακές συμβάσεις που ο Σαμαράς και η τρελοπαρέα του έχουν συνυπογράψει, όλα τα έσοδα του Δημοσίου πάνε πρώτα στην αποπληρωμή του χρέους και ύστερα σε οτιδήποτε άλλο.

Όπως και να έχει πάντως, τα αίματα άναψαν. Από την μία η προσπάθεια της ΝΔ να φανεί "καλή" - αφήνοντας στην μπάντα το ΠΑΣΟΚ - έκανε τους τελευταίους έξαλλους και από την άλλη είχαμε σωρεία φαρμακερών σχολίων και την έκδοση μια ανάλογης αφίσας (χιουμοριστικής) που ακολουθεί:

 Το σχόλιο που δημοσιεύεται στο "Ποντίκι" είναι χαρακτηριστικό:

"Αίσθηση προκαλεί η σφοδρότητα της επίθεσης του γραμματέα Επικοινωνίας του ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Καρύδη εναντίον του επικοινωνιακού επιτελείου της ΝΔ και του Μεγάρου Μαξίμου και έμμεσα κατά του Αντώνη Σαμαρά. Αφορμή έδωσε η αφίσα της ΝΔ, η οποία υπέστη απίστευτο «τρολάρισμα» στα Social Media με την οποία «διαφημίζεται» η εντολή του πρωθυπουργού να διατεθούν σε υγεία και παιδεία τα χρήματα που επιστρέφονται από τις μίζες. Το σχόλιο του Δημήτρη Καρύδη, που στάλθηκε και ως ανακοίνωση από το γραφείο τύπου του ΠΑΣΟΚ έχει ως εξής:
          
«Με μια κακόγουστη αφίσα στο facebook (η οποία μοιάζει με διαφήμιση ζυμαρικών γνωστής εταιρείας)* η Ν.Δ. επιχειρεί να καρπωθεί μικροκομματικά την μεγάλη προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση συνεργασίας και η Δικαιοσύνη να επιστραφούν στα δημόσια ταμεία χρήματα από μίζες. Δεν διστάζει να εκθέτει και τον ίδιο τον πρωθυπουργό, εμφανίζοντάς τον να υιοθετεί πρακτικές Μαυρογιαλούρου. Ας μαζέψει η ηγεσία της Ν.Δ. τους ανεγκέφαλους πριν την οδηγήσουν σε πλήρη εξευτελισμό.»

Να σημειώσουμε ότι χτες τρεις υπουργοί ο Αδωνις Γεωργιάδης, ο Χρήστος Σταϊκούρας και ο Σίμος Κεδίκογλου κονταροχτυπήθηκαν για το ποιος θα προβάλλει πρώτος την περίφημη εντολή Σαμαρά.

Στο ΠΑΣΟΚ έχουν ενοχληθεί σφόδρα από την αβάντα που γίνεται προσωπικά στο Σαμαρά, όπου κυβερνητικές αποφάσεις και δράσεις του εμφανίζονται ξαφνικά «ως εντολές» του. Σχολίαζαν μάλιστα με θυμηδία ότι ενώ ήταν γνωστό από χτες το πρωί πως ο πρωθυπουργός σκόπευε να επισκεφτεί την Κεφαλονιά επιστρέφοντας από Βρυξέλλες, για να υπάρχει επικοινωνιακός αιφνιδιασμός ανακοινώθηκε ενώ βρισκόταν εν πτήσει. Στη Χαριλάου Τρικούπη επισημαίνουν ότι δεν μπορεί τεχνηέντως  η ΝΔ να αποκρύβει ότι οι επιτυχίες των δικαστικών αρχών στα ζητήματα των μιζών εξασφαλίστηκε χάρη σε μια σειρά νομοθετημάτων που προώθησε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ από το 2009, παρότι το ίδιο μάτωσε από την υπόθεση Τσοχατζόπουλου. Μια σειρά από διατάξεις συνέβαλλαν ώστε να βρεθούν λογαριασμοί σε εξωχώριες εταιρίες, αλλά και να ανοίξουν στόματα.

Πάντως το κλίμα είναι εντελώς προεκλογικό και μάλλον οι κυβερνητικοί εταίροι ετοιμάζονται για εθνικές κάλπες ή τέλος πάντων στήνουν από τώρα επικοινωνιακά αναχώματα…"

Το ημερολόγιο ενός ανέργου...

Μια από τις πιο ενδιαφέρουσες στήλες της εφημερίδας "Ελευθεροτυπία" είναι "το ημερολόγιο ενός ανέργου". Σ' αυτό περιγράφονται αληθινά περιστατικά από τις ζωές διαφόρων (αναγνωστών και μη της εφημερίδας) που ζουν στον αστερισμό της ανεργίας. Τα παρακάτω περιστατικά που μεταφέρουμε σήμερα είναι από τα πλέον χαρακτηριστικά της στήλης - και όσο και αν όλοι μας, λίγο ή πολύ, έχουμε κάποιον ή κάποιους δικούς μας ανθρώπους που υποφέρουν λόγω της έλλειψης εργασίας, αξίζει να διαβαστούν. Η ειλικρίνειά τους, τσακίζει κόκκαλα:

Σύμβουλοι και παρατρεχάμενοι - κόστος και αριθμός (ανά υπουργείο)

Στην αρχή του 2014, αξίζει να δει κανείς την άλλη πλευρά της κυβέρνησης: είναι εκείνη που παρά τα Μνημόνια και τις "περικοπές", παραμένει "αλώβητη" και "γαλαντόμα" δίνοντας το "κάτι παράπανω" στα "δικά της" παιδιά, που κάνουν όλη τη "βρώμικη δουλειά". Είναι εκείνα τα παιδιά που δουλεύουν υπερωρίες στο twitter και στα fora για να εκθειάσουν την κυβέρνηση, είναι εκείνα τα παιδιά που τρέχουν πριν τους υπουργούς και τους υφυπουργούς στις διάφορες συσκέψεις στην οποία προετοιμάζονται τα καινούργια ("αναγκαία" και "τελευταία" πάντα) μέτρα, είναι εκείνα τα παιδιά που "εκπροσωπούν" την κυβέρνηση στις διάφορες "πίτες" και "εκδηλώσεις" σωματείων και οργανισμών που είναι "κοντά" στα κυβερνητικά κόμματα και γενικώς είναι εκείνοι που "υπουργεύουν" χωρίς να φαίνονται...

Το πόσο κοστίζουν και το πόσοι είναι το ζήτησε ο ΣΥΡΙΖΑ - αξιώθηκαν ν' απαντήσουν μόνο 12 από τα υπουργεία, οι υπόλοιποι είτε δεν ξέρουν είτε βαρέθηκαν ν' απαντήσουν... Όπως φαίνεται από τη λίστα ο Πρωθυπουργός έχει 48 υπαλλήλους που παίρνουν καθαρά 1527 ευρώ (ο καθένας), ο κ. Βενιζέλος έχει 4 υπαλλήλους που παίρνουν καθαρά 1475 ευρώ, ενώ ο Π.Καψής έχει 7 υπαλλήλους που παίρνουν καθαρά 1514 ευρώ. Κάποιοι από τους απαντήσαντες δεν φρόντισαν να μας ενημερώσουν για τις αμοιβές τους - πιθανότατα για να μην εκτεθούν, τη στιγμή που ο μέσος μισθός έχει κατέβει ουσιαστικά τα 700 ευρώ...

ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ
Όπως προκύπτει από τα έγγραφα που διαβιβάστηκαν στη Βουλή, στο πολιτικό γραφείο του υπουργού Επικρατείας απασχολούνται συνολικά εννέα άτομα, εκ των οποίων τέσσερις απασχολούμενοι είναι αποσπασμένοι από υπηρεσίες του Δημόσιου Τομέα και οι πέντε είναι μετακλητοί. Για τη μισθοδοσία των πέντε υπαλλήλων, που δεν έχουν την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου και απασχολούνται στο Γραφείο του υπουργού Επικρατείας το μηνιαίο μισθολογικό κόστος, συμπεριλαμβανομένης και της εργοδοτικής εισφοράς, ανέρχεται στο ποσό των 7.250 ευρώ. 

Γ.Γ. της ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Από το Γραφείο Διοικητικής και Οικονομικής Υποστήριξης στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης γίνεται γνωστό ότι οι υπάλληλοι που δεν έχουν την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου και απασχολούνται στη Γενική Γραμματεία της Κυβέρνησης σε θέσεις Προϊσταμένων Γραφείων, Ειδικών Συμβούλων-Συνεργατών και μετακλητών υπαλλήλων ανέρχονται σε 38. Η δαπάνη μισθοδοσίας τους ανέρχεται μηνιαίως στο ποσό των 68.092 ευρώ. 

Γ.Γ. του ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ
Στη Γενική Γραμματεία του πρωθυπουργού, οι υπάλληλοι που δεν έχουν την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου ανέρχονται στους 48 (προϊστάμενοι γραφείων, ειδικοί σύμβουλοι συνεργάτες και μετακλητοί υπάλληλοι). Η δαπάνη μισθοδοσίας τους ανέρχεται στο ποσό των 73.300 ευρώ μηνιαίως. Εκτός των ανωτέρω, στη Γενική Γραμματεία του πρωθυπουργού απασχολούνται χωρίς αποδοχές τρεις σύμβουλοι. 

ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ
Στο πολιτικό γραφείο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, οι υπάλληλοι που δεν έχουν την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου ανέρχονται σε τέσσερις και η δαπάνη μισθοδοσίας τους ανέρχεται μηνιαίως στο ποσό των 5.900 ευρώ.

 ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ
Στο πολιτικό γραφείο υφυπουργού στον πρωθυπουργό, οι υπάλληλοι που δεν έχουν την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου ανέρχονται στους δέκα και η δαπάνη μισθοδοσίας τους ανέρχεται μηνιαίως στο ποσό των 13.000 ευρώ. 

ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΣΤΟΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ (ΔΤ)
Στο πολιτικό γραφείο του υφυπουργού στον πρωθυπουργό (Δημόσια Ραδιοτηλεόραση), οι υπάλληλοι που δεν έχουν την ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου ανέρχονται στους επτά και η δαπάνη μισθοδοσίας τους ανέρχεται στα 10.600 μηνιαίως. 

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ
Ο αριθμός των μετακλητών υπαλλήλων, ειδικών συμβούλων, ειδικών συνεργατών, επιστημονικών συνεργατών, συμβούλων ειδικού σκοπού, ειδικών γραμματέων που απασχολούνται στο υπουργείο Εξωτερικών και δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι είναι 15. Με στοιχεία μισθοδοσίας Δεκεμβρίου 2013, το σχετικό μεικτό μηνιαίο μισθολογικό κόστος ανήλθε στο ποσό των 23.965,05 ευρώ. 

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ
Στο Γραφείο του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης υπηρετούν οκτώ μετακλητοί υπάλληλοι, τέσσερις ειδικοί σύμβουλοι, πέντε ειδικοί συνεργάτες και ένα άτομο υπηρετεί σε θέση ειδικού επιστημονικού προσωπικού. Στο γραφείο της υφυπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης υπηρετούν τέσσερις μετακλητοί υπάλληλοι, ένας ειδικός σύμβουλος και ένας ειδικός συνεργάτης. Στο Γραφείο του γενικού γραμματέα του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης υπηρετεί ένας ειδικός συνεργάτης. Στο έγγραφο επισημαίνεται ότι στο Γραφείο του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης προβλέπονται δέκα θέσεις ειδικών συμβούλων- ειδικών συνεργατών, δέκα θέσεις μετακλητών διοικητικών υπαλλήλων και πέντε θέσεις ειδικού επιστημονικού προσωπικού. Στο ΑΣΕΠ δεν υπηρετούν πρόσωπα, δημόσιοι υπάλληλοι ή μη, με την έννοια της ερώτησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Στο Εθνικό Τυπογραφείο απασχολούνται ένας ειδικός σύμβουλος και ένας ειδικός συνεργάτης. Στο Εθνικό Κέντρο Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης δεν απασχολούνται μετακλητοί υπάλληλοι, ειδικοί σύμβουλοι, ειδικοί συνεργάτες, επιστημονικοί συνεργάτες, σύμβουλοι ειδικού σκοπού και ειδικοί γραμματείς. Στο Σώμα Επιθεωρητών-Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης δεν υπηρετούν μετακλητοί υπάλληλοι, οι δε δύο προβλεπόμενες θέσεις ειδικών συμβούλων ή ειδικών συνεργατών στο Γραφείο του Ειδικού Γραμματέα είναι κενές.
«Τα διαλαμβανόμενα στην ερώτηση δεν αφορούν στον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης», αναφέρεται σε έγγραφο του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης. Στην «Κοινωνία της Πληροφορίας ΑΕ» υπηρετούν επτά μετακλητοί υπάλληλοι, η μηνιαία δαπάνη μισθοδοσίας τους ανέρχεται σε 13.166 ευρώ και καλύπτεται από τα συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα του ΕΣΠΑ. Ο Συνήγορος του Πολίτη απαντά ότι η ερώτηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν τους αφορά δεδομένου ότι η Αρχή δεν είναι εποπτευόμενος φορέας του οποίου η διοίκηση να ορίζεται από τον υπουργό, αλλά συνταγματικά κατοχυρωμένη ανεξάρτητη Αρχή. 

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ
Στο Γραφείο του υπουργού Εσωτερικών υπηρετούν πέντε μετακλητοί υπάλληλοι και εννέα ειδικοί συνεργάτες- ειδικοί σύμβουλοι και τέσσερις ειδικοί επιστήμονες. Στο πολιτικό γραφείο του αναπληρωτή υπουργού Εσωτερικών υπηρετούν πέντε μετακλητοί υπάλληλοι και τρεις ειδικοί συνεργάτες- ειδικοί σύμβουλοι. Στο Γραφείο του γενικού γραμματέα του υπουργείου Εσωτερικών υπηρετεί ένας ειδικός συνεργάτης ενώ στο γραφείο του Γενικού Γραμματέα Πληθυσμού και Κοινωνικής Συνοχής του υπουργείου Εσωτερικών υπηρετούν ένας ειδικός συνεργάτης και ένας ειδικός σύμβουλος.
Το συνολικό μηνιαίο κόστος για τις τακτικές αποδοχές των μετακλητών υπαλλήλων συμπεριλαμβανομένων των εργοδοτικών εισφορών και ασφαλιστικών κρατήσεων, που απασχολούνται στα γραφεία του υπουργού, αναπληρωτή υπουργού και των δύο γενικών γραμματέων ανέρχεται στο ποσό των 49.591 ευρώ μηνιαίως. Στη Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων του υπουργείου Εσωτερικών προβλέπονται πέντε θέσεις προσωπικού με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου οι οποίες συστήνονται στο Γραφείου υπουργού ή υφυπουργού Εσωτερικών. Από τις εν λόγω πέντε θέσεις είναι καλυμμένες οι τέσσερις. Η πρόσληψη στις θέσεις γίνεται με απόφαση του οικείου υπουργού. Οι προσλαμβανόμενοι αποχωρούν αυτοδικαίως ταυτόχρονα με την αποχώρηση του υπουργού που τους προσέλαβε.
Επίσης για την υποβοήθηση των γενικών γραμματέων που προΐστανται Γενικών Γραμματειών, συνιστάται μια θέση ειδικού συμβούλου και μια θέση ειδικού συνεργάτη με σύμβαση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου. Οι εν λόγω δύο θέσεις είναι καλυμμένες. Επίσης για την εξυπηρέτηση των γενικών γραμματέων που προΐστανται Γενικών Γραμματειών στην άσκηση των καθηκόντων τους συνιστώνται σε κάθε αντίστοιχη θέση τρεις θέσεις διοικητικών υπαλλήλων. Για την πλήρωση των θέσεων αυτών αποσπώνται με κοινή απόφαση των κατά περίπτωση αρμοδίων υπουργών και κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης υπάλληλοι του Δημοσίου ή νομικών προσώπων του Δημοσίου. 

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ
Στο Γραφείο του υπουργού Δικαιοσύνης υπηρετούν πέντε ειδικοί συνεργάτες, έξι μετακλητοί υπάλληλοι, τέσσερις αποσπασμένοι υπάλληλοι από άλλες δημόσιες υπηρεσίες και δύο δημοσιογράφοι που απασχολούνται στο γραφείο τύπου και δημοσίων σχέσεων. Στο Γραφείο του γενικού γραμματέα υπηρετούν μία ειδική σύμβουλος, ένας ειδικός συνεργάτης και δύο διοικητικοί υπάλληλοι αποσπασμένοι από άλλες δημόσιες υπηρεσίες.
Επίσης με διάθεση στο εν λόγω γραφείο απασχολείται ένας υπάλληλος της Κεντρικής Υπηρεσίας του υπουργείου Δικαιοσύνης. Στο Γραφείο του Γενικού Γραμματέα Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπηρετούν μία ειδική σύμβουλος, ένας ειδικός συνεργάτης και δύο διοικητικοί υπάλληλοι αποσπασμένοι από άλλες Δημόσιες Υπηρεσίες. Στο Γραφείο του γενικού γραμματέα Αντεγκληματικής Πολιτικής υπηρετούν ένας ειδικός σύμβουλος, ένας ειδικός συνεργάτης και ένας διοικητικός υπάλληλος αποσπασμένος από άλλη δημόσια υπηρεσία. Σύμφωνα με στοιχεία του Δεκεμβρίου 2013 το κόστος των αποδοχών του συνόλου των μετακλητών (ειδικών συμβούλων, ειδικών συνεργατών και διοικητικών μετακλητών υπαλλήλων) ανήλθε στο ποσό των 30.490 ευρώ. 

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΥΠΟΔΟΜΩΝ ΜΕΤΑΦΟΡΩΝ ΔΙΚΤΥΩΝ
Στο Γραφείο του υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων απασχολούνται τέσσερις μετακλητοί διοικητικοί, ένας μετακλητός υπάλληλος σε θέση διευθυντή γραφείου, δύο ειδικοί σύμβουλοι, δύο ειδικοί συνεργάτες και δέκα υπάλληλοι ως ειδικό επιστημονικό προσωπικό των οποίων οι μικτές μηνιαίες αποδοχές ανέρχονται συνολικά σε 43.822 ευρώ. Στο Γραφείο του υφυπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων υπηρετούν τέσσερις μετακλητοί διοικητικοί υπάλληλοι και ένας ειδικός συνεργάτης.
Το μηνιαίο κόστος μισθοδοσίας ανέρχεται σε 7.164 ευρώ. Στα Γραφεία Γενικού Γραμματέα Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων και Γενικού Γραμματέα Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων υπηρετούν τρεις ειδικοί σύμβουλοι συνεργάτες με συνολικό μηνιαίο κόστος μισθοδοσίας τα 6.363 ευρώ. Στο Γραφείο του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Έργων υπηρετούν δύο μετακλητοί με σύμβαση ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου για τους οποίους το μηναίο κόστος μισθοδοσίας ανέρχεται σε 5.782 ευρώ. Στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας απασχολούνται τρεις σύμβουλοι του διοικητή, των οποίων οι μικτές ετήσιες αποδοχές έκαστου ανέρχονται στο ποσό των 21.600 ευρώ.
Στον ΟΑΣΑ ΑΕ απασχολούνται τρεις ειδικοί σύμβουλοι με μικτές μηνιαίες αποδοχές τα 7.902 ευρώ. Στην ΟΣΥ ΑΕ απασχολούνται δύο ειδικοί σύμβουλοι με μικτές μηνιαίες αποδοχές 2.100 και 1.900 αντίστοιχα. Στην ΟΣΕ ΑΕ απασχολούνται ένας έκτακτος υπάλληλος στο γραφείο του προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου με μικτές μηνιαίες αποδοχές 2.459 ευρώ και δύο σύμβουλοι στο Τμήμα Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων και στη Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών με μηνιαίας αποδοχές ύψους 1.200 και 2.400 ευρώ αντίστοιχα. Στην Ελληνική Εταιρεία Συντήρησης Σιδηροδρομικού Τροχαίου Υλικού ΑΕ συστάθηκαν τρεις θέσεις ειδικών συνεργατών ενώ στο ΝΠΔΔ- Εταιρεία Παγίων ΕΥΔΑΠ απασχολείται ένας δικηγόρος με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου με μηνιαίες αποδοχές 1.196 ευρώ. 

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ-ΘΡΑΚΗΣ
Στο Γραφείο του υπουργού Μακεδονίας-Θράκης προβλέπονται πέντε θέσεις μετακλητών διοικητικών υπαλλήλων και έχουν καλυφθεί όλες. Από τους υπηρετούντες μετακλητούς οι τέσσερις δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι. Προβλέπονται επίσης τέσσερις ενιαίες θέσεις ειδικών συμβούλων και ειδικών συνεργατών και υπηρετούν τέσσερις υπάλληλοι, εκ των οποίων οι τρεις δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι.
Στο γραφείο του υπουργού υπηρετεί ένας υπάλληλος (ειδικό επιστημονικό προσωπικό), ένας δημοσιογράφος στο Γραφείο Τύπου και τέσσερις αποσπασμένοι υπάλληλοι του Δημοσίου ή ΝΠΔΔ. Συνολικά υπηρετούν 15 υπάλληλοι εκ των οποίων οι εννέα δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι αποσπασμένοι από άλλη υπηρεσία. 

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΗΣ-ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ του ΠΟΛΙΤΗ
Στο υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη (Γραφείο υπουργού, Γενικού Γραμματέα Δημόσιας Τάξης, Γενικού Γραμματέα Πολιτικής Προστασίας) απασχολούνται έξι μετακλητοί, τέσσερις ειδικοί σύμβουλοι, πεντε ειδικοί συνεργάτες και τρεις ως ειδικό επιστημονικό προσωπικό.

Ένα ναυάγιο με νεκρούς - μερικές σκέψεις για το μαύρο μας το χάλι...

Διαβάζουμε στο ρεπορτάζ για την υπόθεση του ναυαγίου στο Φαρμακονήσι με θύματα αρκετούς μετανάστες: "Οι πρόσφυγες προχώρησαν σε τρομακτικές καταγγελίες διαψεύδοντας το ελληνικό κράτος. Όπως καταγγέλλουν, το λιμενικό προσπάθησε να τους ρυμουλκήσει προς την Τουρκία και λόγω της θαλασσοταραχής και του πανικού που επικράτησε, άρχισαν άνθρωποι να πέφτουν στη θάλασσα. Τα δύο σκάφη συγκρούστηκαν και άνδρες του λιμενικού πυροβόλησαν στον αέρα.
Καταγγέλλουν ακόμα ότι τους έβαλαν τα όπλα στο λαιμό και τους έσπρωχναν να μην ανέβουν στο σκάφος. Αφού τους έβγαλαν στη στεριά, τους πήγαν σε εστιατόριο, για τα μάτια του κόσμου και στη συνέχεια τους έβαλαν σε κρατητήριο με βρεγμένα. Οι πρόσφυγες προκαλούν το κράτος να φέρουν, ειδικούς να τους εξετάσουν αν λένε ψέματα και αναρωτιούνται ποιον θα πιστέψετε "τον υπουργό που δεν ήταν εκεί ή εμάς που ήμασταν;"

Οι καταγγελίες αυτές δεν μας εκπλήσσουν δυστυχώς. Τα σώματα ασφαλείας έχουν αποδείξει εδώ και χρόνια ότι η ανθρωπιά και η καλοσύνη έχουν εξαφανιστεί εδώ και χρόνια από τις τάξεις τους και αυτό - για να είμαστε ειλικρινείς και δίκαιοι - δεν έχει να κάνει με το αν απέναντί τους είναι μετανάστες ή Έλληνες. Το ίδιο χάλια τους αντιμετωπίζουν όλους. Και για να είμαστε πολιτικώς ορθοί να κάνουμε μια αρχική τοποθέτηση: δεν είναι όλοι οι υπηρετούντες στα σώματα ασφαλείας "απάνθρωποι" ούτε όλοι "αδιάφοροι" στο δράμα που αντιμετωπίζουν εκείνοι που είναι απέναντί τους. Δουλεύουν σε απίστευτα κακές συνθήκες (καιρικές και μη), έχουν ν' αντιμετωπίσουν αδίστακτους δουλέμπορους που δε σταματούν πουθενά. Ούτε επίσης είναι όλοι οι μετανάστες αθώα θύματα πολέμου ή διώξεων. Αλλά...Υπάρχει ένα αλλά...

Το αλλά είναι απλό: από τη στιγμή που έχουν στα χέρια τους κάποιους ανθρώπους, έχουν υποχρέωση να τους φερθούν σωστά. Τα όσα περιγράφονται αποτελούν πάγια στάση στις περισσότερες περιπτώσεις, αφού οι άνθρωποι δεν αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι, αλλά ως νούμερα σε μια στατιστική που περιγράφει ένα πρόβλημα. Το πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης.

Και θα αναρωτηθείτε σωστά: "μα καλά, αυτοί οι κακομοίρηδες δεν ξέρουν τι γίνεται στην Ελλάδα;" - η απάντηση σ' αυτό είναι απλή. Μπορεί ναι - μπορεί όχι. Αν ξέρουν θεωρούν ότι η δική μας κακομοιριά είναι καλύτερη από τη δική τους. Αν δεν το γνωρίζουν είναι γιατί απλά δεν τους ενδιαφέρει: η Ελλάδα γι' αυτούς είναι ένας σταθμός πριν μια Γερμανία και μια Σουηδία που τα πράγματα μοιάζουν καλύτερα και υπάρχει ένα σύστημα υποδοχής ανεκτικότερο. Η Ελλάδα δεν τους απασχολεί: όπως πέρασαν από την Τουρκία, ελπίζουν να περάσουν από την Ελλάδα.

Γιατί; Γιατί δε γνωρίζουν τις ευρωπαϊκές συμβάσεις. Γιατί γι' αυτούς η όλη υπόθεση είναι ένα ρίσκο ούτως ή άλλως: αν πιαστούν την πάτησαν, αν όχι όλα καλά. Γιατί θεωρούν ότι αυτό που αφήνουν πίσω τους είναι κάτι που δεν μπορεί να συνεχιστεί, και αν θέλουν να ζήσουν ένα καλύτερο αύριο θα πρέπει να πάνε στην Ευρώπη. Το τι θα κάνουν εκεί (αν τους δεχτούν), το αν είναι διαθετημένοι να προσαρμοστούν κ.λπ. είναι ζητήματα δευτερεύοντα που βέβαια θα έπρεπε να μας απασχολούν όλους, αλλά που στο τέλος δεν απασχολούν κανένα...

Τα χρειαζόμαστε τα Φαρμακονήσια; Δεν το νομίζω. Θα είχαν αξία αν άλλαζαν τα πράγματα. Αν έκαναν την χώρα μας να προσέχει το πως φέρεται στους μετανάστες. Θα είχαν αξία αν έκαναν τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών να δουν που έχουν φέρει τα πράγματα με τη στάση τους και τις συνθήκες που επιβάλλουν. Θα είχαν νόημα αν έδιναν παράδειγμα στα θύματα της υπόθεσης να ξανασκεφτούν το αν θέλουν να πεθάνουν στ' ανοιχτά μιας βραχονησίδας στο Αιγαίο ή εκεί που γεννήθηκαν.

Μέχρι τότε απλώς θα συμβαίνουν και τίποτα δε θ' αλλάζει...

Πως θα μας επηρεάσουν οι αλλαγές στην πώληση των φαρμάκων

Η κυβέρνηση το έχει πάρει απόφαση. Θα κάνει οτιδήποτε της προτείνουν διάφοροι οργανισμοί του εξωτερικού, είτε υπάρχουν "υποχρεώσεις" απέναντί τους είτε όχι. Έτσι λοιπόν "σύμβουλοι" και "παρασύμβουλοι" συνωστίζονται στις πόρτες της, συντάσουν εκθέσεις (υποβολιμιαίες πολλές φορές από ντόπιους και αλλοδαπούς "παράγοντες") και προτείνουν μέτρα και ημίμετρα σωρηδόν. Ξέρουν ότι στην Ελλάδα υπάρχει ένας Κυριάκος, ένας Αντώνης, ένας Άδωνις και ένας Μιχάλης που δεν χαλάνε χατήρι και κάνουν τα πάντα, σαν τα κορίτσια των ροζ γραμμών. Και που καλύτερος χώρος για να συμβούν αλλαγές παρά στον χώρο της υγείας - όπου ο ροδαλός υπουργός μας δίνει στην κυριολεξία ρεσιτάλ. Τα παραδείγματα άπειρα, με τα γεννόσημα φάρμακα (λεπτομέρειες εδώ) και τις αλλαγές στη συμμετοχή στην πληρωμή τους (ειδική ανάρτηση εδώ) ν' αποτελούσαν δύο από τις τελευταίες σχετικές αλλαγές.

Ο χώρος της υγείας όμως είναι κάτι που δεν αφορά μόνο το αρμόδιο υπουργείο αλλά είναι ένας χώρος που εμπλέκονται πολλοί, μεταξύ των οποίο και το Υπουργείο Ανάπτυξης. Τελευταίο παράδειγμα εμπλοκή του, είναι η περίφημη απελευθέρωση στην πώληση των μη συνταγογραφούμενων φαρμάκων, κάτι που μέχρι πριν λίγο καιρό η κυβέρνηση θεωρούσε ως κάτι το "λάθος" και επομένως απέκλειε "κατηγορηματικά" ότι θα συμβεί. Για το θέμα αυτό όμως υπάρχει αλλαγή στάσης (τι περίεργο ε;) πρόσφατα, με τη δημιουργία πάντως ομάδων "κοινωνικού διαλόγου" για το τι θα γίνει στο άμεσο μέλλον. Το ρεπορτάζ πάντως για το συγκεκριμένο θέμα, δεν αφήνει πολλά περιθώρια σκέψης για το τι θα γίνει πραγματικά: "Κανένα σημείο επαφής για την απελευθέρωση των μη υποχρεωτικώς συνταγογραφούμενων φαρμάκων δεν βρέθηκε ούτε στο νέο ραντεβού που είχαν ο υπουργός Ανάπτυξης Κ.Χατζηδάκης και οι εκπρόσωποι των φαρμακοποιών. Όπως ανέφεραν οι φαρμακοποιοί, γνωστοποιήθηκε από την πλευρά του υπουργείου ότι το νομοσχέδιο θα έχει περάσει από τη Βουλή μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου και αν τυχόν υπάρξει πρόβλημα, το υπουργείο θα προχωρήσει τη συγκεκριμένη απελευθέρωση με πράξη νομοθετικού περιεχομένου. Στο μεταξύ επισημάνθηκε στη συνάντηση από την πλευρά του υπουργείου ότι οι λεπτομέρειες αυτής της απελευθέρωσης θα συζητηθούν και θα οριστούν από το υπουργείο Υγείας και τον ΕΟΦ. Kύκλοι του υπουργείου Ανάπτυξης σχολίαζαν μετά τη συνάντηση ότι η πολιτική ηγεσία του βρίσκεται σε διάλογο με τους φαρμακοποιούς και τις υπόλοιπες κοινωνικές ομάδες που επηρεάζονται από τις προτάσεις του ΟΟΣΑ και ότι δεν υπάρχει δογματική προσέγγιση αλλά βασική έγνοια είναι η προστασία του καταναλωτή, τόσο στο φάρμακο όσο και στις άλλες αγορές. Υπογράμμιζαν με έμφαση ότι επιδίωξη είναι η μείωση των τιμών και ότι ο διάλογος με τις διάφορες κοινωνικές ομάδες είναι χρήσιμος γιατί αποσαφηνίζει τεχνικές πτυχές και επιτρέπει στην κυβέρνηση να κάνει πιο δίκαιες και αποτελεσματικές ρυθμίσεις ενώ σημείωναν τέλος πως «χωρίς αντιμετώπιση των στρεβλώσεων οι τιμές δεν είναι δυνατόν να πέσουν στο βαθμό που πρέπει»."

Η κυνικότητα του υπουργείου βέβαια σπάει κόκκαλα: "εμείς θα κάνουμε ό,τι θέλουμε, ό,τι κι αν λέτε εσείς" είναι η σύνοψη του "κοινωνικού διαλόγου". Και η ιστορία είναι επαναλαμβανόμενη: η αγορά θ' απελευθερωθεί, τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα θα μπουν στα σούπερμαρκετ (και θα πωλούνται ελεύθερα), οι τιμές τους δε θα πέσουν και απλά η "πίτα" θα μοιραστεί και σταδιακά θα περάσει σε μεγάλο βαθμό στις "υπεραγορές" που θα μπορούν να πωλούν ασπιρίνες, σιρόπια, σκευάσματα κ.ο.κ. ελεύθερα, χωρίς κανένα ουσιαστικό όφελος για τον καταναλωτή - μέχρι να επιτραπεί το 24ωρο άνοιγμα των σούπερμαρκετ το οποίο και θα είναι το επόμενο βήμα της συγκυβέρνησης  - προς την "πρόοδο και την ανάπτυξη" πάντα.

Θα μας πείτε...Μας ο Άδωνις αντιδράει όπως αποκαλύπτει έταιρο ρεπορτάζ που δημοσιεύεται στους ιστοτόπους του ΔΟΛ: "Την αντίθεσή του στην απελευθέρωση των Μη Υποχρεωτικώς Συνταγογραφούμενων Φαρμάκων (ΜΗΣΥΦΑ) επανέλαβε ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, διαμηνύοντας προς το -συναρμόδιο για το θέμα- υπουργείο Ανάπτυξης ότι η συγκεκριμένη μεταρρύθμιση χρειάζεται και τη δική του υπογραφή." E, και; Λέμε εμείς. Το μέτρο θα περάσει είτε με τον Άδωνι είτε χωρίς, όποτε το προηγούμενο ρεπορτάζ αποκαλύπτει...

Εδώ έχουμε να παρατηρήσουμε δύο τινά: σε μια σοβαρή χώρα, το Υπουργείο Ανάπτυξης θα εξαφάνιζε πρώτα όλους εκείνους τους παράγοντες που ανεβάζουν τεχνητά τις τιμές - αυτό που ο κ. Χατζιδάκης και οι μυστικοσύμβουλοί του ονομάζουν ως "στρεβλώσεις της αγοράς". Μετά θα ερευνούσε αν η αγορά "αυτορυθμίζεται" και επομένως αν χρειάζονται παρεμβάσεις όπως αυτή που "προτείνει" ο ΟΟΣΑ και την οποία τώρα αποδέχεται η κυβέρνηση. (Σημείωση: ο ΟΟΣΑ προτείνει και άλλα πράγματα βέβαια, πιο θετικά για τους εργαζομένους, αλλά η κυβέρνηση δε δείχνει την ίδια σπουδή για να τα εφαρμόσει). Στην περίπτωση μας κάτι τέτοιο δε συμβαίνει και επομένως όφελος ΔΕΝ θα υπάρξει.

Δεύτερον, ακόμα και αν συνέβαινε υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια: τα περισσότερα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα είναι χαμηλής αξίας (αναλογικά με τη συνολική φαρμακευτική δαπάνη πάντα) ή/και γεννόσημα, επομένως οποιαδήποτε μείωση δε θα φανεί στην τσέπη του καταναλωτή - ακόμα και αν συνέβαινε. Ο λόγος που γίνεται η φασαρία είναι φυσικά ότι αποτελούν μεγάλο όγκο των πωλήσεων και η απώλεια μεριδίου θα "χτυπήσει" τα φαρμακεία εκεί που πονούν: δηλαδή στο ταμείο. Με τους ασφαλιστικούς φορείς να πληρώνουν με έξι μήνες καθυστέρηση και το "τεφτέρι" να ζει μεγάλες δόξες, απώλειες εσόδων δεν "καταπίνονται" εύκολα.

Εμείς σε όλα αυτά θα θέλαμε να επισημάνουμε τα εξής: η κίνηση ωφελεί μόνο τα σούπερμαρκετ και γι' αυτό είμαστε αντίθετοι. Θεωρούμε ότι οποιαδήποτε απελευθέρωση στην πώληση των φαρμάκων χωρίς παράλληλα την ύπαρξη μηχανισμών ασφαλείας για το ποιος αγοράζει φάρμακα και για πιο λόγο είναι μια κίνηση απαράδεκτη και προέρχεται από ανθρώπους με ιδιοτελείς σκοπούς. Τουλάχιστον στο φαρμακείο, ένας φαρμακοποιός μπορεί να ελέγξει που πάει το φάρμακο, να προτείνει ένα σκεύασμα και να δώσει μια συμβουλή. Σ' ένα σουπερμάρκετ ούτε έλεγχος θα υπάρχει, ούτε συμβουλές θα δίνονται. Και η δημόσια υγεία μπαίνει σε μια δίνη που δεν χρειάζεται να μπεί. Μακάρι να είμαστε υπερβολικοί...

Τι είναι αλήθεια "ελληνικό" και ποιός είναι "Έλληνας" (μέρος 2ο)

Πριν λίγο καιρό είχαμε γράψει σε ανάρτησή μας τις σκέψεις μας για το τι είναι "ελληνικό" και ποιος είναι "Έλληνας" - με την συντριπτική πλειοψηφία των αναγνωστών μας να συμφωνούν. Ένα παράδειγμα για το πως κάποιος μπορεί να είναι Έλληνας, χωρίς να έχει γεννηθεί στην Ελλάδα ή από Έλληνες γονείς, βρήκαμε στην εφημερίδα "Ποντίκι" και το αναδημοσιεύουμε:

"Ο πατριωτισμός στην Ελλάδα σχετίζεται άμεσα με την ανταποδοτικότητα. Αγαπάς την πατρίδα σου σημαίνει λίγο ώς πολύ διορίζεις απρόσκοπτα τέκνα και ανίψια στο Δημόσιο, δεν πληρώνεις τους φόρους σου, βγάζεις και μια σύνταξη τυφλότητας στη μανούλα σου, που δόξα τον θεό πλέκει ψιλοβελονιά, γενικά έχεις άκρες, άμα λάχει καμιά στραβή, παντού να τη βγάζεις καθαρή. Όλοι λοιπόν σε αυτό τον τόπο αγαπούν την πατρίδα τους για τους ίδιους πάνω - κάτω λόγους.

Όλα αυτά μου ήρθαν στο μυαλό διαβάζοντας την είδηση ότι ο 48χρονος σήμερα Νιγηριανός Σαμ Τσέκγουαζ όταν σπούδαζε στην πατρίδα του διάβασε για πρώτη φορά την «Αντιγόνη», πράγμα που επηρέασε καθοριστικά την υπόλοιπη ζωή του. Ο Σαμ, καθώς μας πληροφορεί το δημοσίευμα, έφτασε στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’80 για να μελετήσει και να μάθει την ελληνική γλώσσα, σπουδάζοντας ταυτόχρονα σαν οδοντίατρος στο Αριστοτέλειο. Στη συνέχεια έφυγε από τη Θεσσαλονίκη και ταξίδεψε στις ΗΠΑ, όπου και παραμένει μέχρι σήμερα.

Εκεί προχώρησε σε μια φοβερή πρωτοτυπία, καθώς, το 1992, ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο Seaburn και το 1994 άνοιξε το βιβλιοπωλείο του, το οποίο έμελλε να είναι το μοναδικό ελληνικό κατάστημα βιβλίων στη Νέα Υόρκη. Δυστυχώς για τον Σαμ και την Ελλάδα, το βιβλιοπωλείο έκλεισε το 2012, έπειτα από μια εικοσαετή πορεία, ωστόσο θα παραμείνει ως ένα φωτεινό παράδειγμα της αγάπης για την Ελλάδα και τον ελληνικό πολιτισμό.

Το ‘‘Seaburn’’ βρισκόταν στις 33-18 Broadway, προσφέροντας μια ποικιλία από ελληνικά βιβλία, όπως αρχαία λογοτεχνία και ιστορία, σύγχρονη λογοτεχνία, βιογραφίες, μελέτες, ακόμα και βιβλία τέχνης, γραμμένα στα ελληνικά και τα αγγλικά. Μέσω των εκδόσεών του ο Σαμ έχει ήδη δημοσιεύσει 120 ελληνικά βιβλία και δηλώνει περήφανος που είναι Έλληνας.

Εκείνο, ωστόσο, που τον στενοχωρεί είναι πως η νεολαία των ομογενών δεν ξέρει πολλά για την ελληνική γλώσσα και τα βιβλία.

 ‘‘Η σύγχρονη Ελλάδα έχει περισσότερα να προσφέρει από την προώθηση της φέτας, της ελιάς και των υπέροχων παραλιών’’, αναφέρει ο Σαμ Τσέκγουαζ».

Ο Σαμ ζει στη Νέα Υόρκη μαζί με τη γυναίκα του και τα τρία παιδιά του, και επισκέπτεται την Ελλάδα δύο φορές τον χρόνο.

Για την πατρίδα κόπτονται και οι ναζί της Χρυσής Αυγής, αυτοί με τα πεντακάθαρα χέρια – που δέρνουν, μαχαιρώνουν, πυροβολούν, απειλούν –, αυτοί οι αγράμματοι ρατσιστές, που αν συναντούσαν τον Σαμ στο διάβα τους θα τον λιάνιζαν υπέρ της Ελλάδας κάτι τύποι σαν τον Κασιδιάρη, τον Λαγό, τον Μίχο, τον Ηλιόπουλο, τον Γερμενή και τα άλλα άνθη του… καλού!

Εγώ, ωστόσο, τον τελευταίο Έλληνα πατριώτη που ανακάλυψα εδώ και χρόνια είναι τον Σαμ, που γεννήθηκε στη Νιγηρία, σπούδασε στο Αριστοτέλειο και ζει στη Νέα Υόρκη!"

Πλήρης η αδιαφορία για τα "παραπεταμένα" παιδιά στην χώρα μας...

 Έχουμε ασχοληθεί πολλές φορές με τις επιπτώσεις του Μνημονίου στα παιδιά στην χώρα μας - σε πρόσφατη ανάρτησή μας είχαμε ασχοληθεί με την έκθεση του ΟΟΣΑ που αναφερόταν στην παιδεία (και όχι μόνο), και λίγο πιο παλαιότερα με μια έρευνα της Unicef για τη συνολική κατάσταση των παιδιών στην χώρα μας καθώς και με την μείωση της χρηματοδότησης των σχολείων. Θεωρούμε το θέμα ιδιαίτερα σοβαρό: μια χώρα χτυπημένη από την υπογεννητικότητα, και η οποία πλέον θα πρέπει να επιβιώσει έχοντας χάσει δεκάδες χιλιάδες νέους (που βρίσκονται σε αναπαραγωγική ηλικία) ως μετανάστες, θα έπρεπε ν' αντιμετωπίζει σοβαρότερα το μέλλον της, δηλαδή τα παιδιά. Στα όσα είχαμε αναφερθεί παλαιότερα, πρέπει δυστυχώς ν' αναφέρουμε και το θέμα των συνθηκών στις οποίες πρέπει να επιβιώσουν παιδιά τα οποία έχουν απομακρυνθεί με εισαγγελικές εντολές από το οικογενειακό τους περιβάλλον, ο αριθμός των οποίων συνεχώς μεγαλώνει. Το θέμα ήρθε πρόσφατα στην επιφάνεια μέσω μιας ερώτησης βουλευτών του ΚΚΕ που καλύφθηκε από το Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων. Το πόσο σοβαρά απασχόλησε το θέμα το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας φαίνεται από την ταχύτητα με την οποία αντέδρασε ο κ. Γεωργιάδης, ως αρμόδιος υπουργός: τον Οκτώβρη κατατέθηκε η ερώτηση, στα τέλη του Γενάρη έφερε τα στοιχεία στην Βουλή (χωρίς να προτείνει ή να ξεκινήσει δράσεις). Βλέπετε τα παιδάκια δεν ψηφίζουν και τόσο ο κ. Γεωργιάδης όσο και η τρόικα δεν ασχολούνται με μελλοντικούς απόκληρους της κοινωνίας...

Δραματικές διαστάσεις έχει προσλάβει το φαινόμενο να παραμένουν για σημαντικό χρονικό διάστημα βρέφη και παιδιά στα παιδιατρικά νοσοκομεία, κατόπιν εισαγγελικής εντολής, επειδή τα ειδικά ιδρύματα είναι λίγα και υποστελεχωμένα.

Το πρόβλημα επιτείνεται από το γεγονός ότι η νομοθεσία για τις υιοθεσίες δεν έχει συμπληρωθεί με τις απαιτούμενες αλλαγές και ακόμη επειδή στην Ελλάδα ο θεσμός της αναδοχής δεν έχει αναπτυχθεί. Η εικόνα που αποτυπώνεται σε έγγραφα Νοσοκομείων, που διαβιβάστηκαν στη Βουλή, επιβεβαιώνει ότι πολλά παιδιατρικά νοσοκομεία αναγκάζονται να φιλοξενούν για μήνες βρέφη και παιδιά σε χώρους ακατάλληλους για την ψυχοκοινωνική τους στήριξη, να μένουν υγιή παιδιά μαζί με άρρωστα, σε περιβάλλον που δεν βοηθά την ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη, μέχρι να βρεθεί χώρος κατάλληλος να τα φιλοξενήσει.
Πρόκειται κυρίως για βρέφη και παιδιά που ήρθαν στον κόσμο εκτός γάμου, παιδιά με μητέρες που αντιμετωπίζουν σοβαρά κοινωνικά προβλήματα, εξαρτημένες από ουσίες, ψυχικά ασθενείς, ανήλικες, ΑμεΑ, με οικονομική ανέχεια.
Τον περασμένο Οκτώβριο επτά βουλευτές του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Θανάση Παφίλη, κατέθεσαν ερώτηση στη Βουλή καλώντας την κυβέρνηση να λάβει άμεσα μέτρα προκειμένου να αντιμετωπίσει τα οξυμένα προβλήματα που βιώνουν τα παιδιά αυτά που ενώ είναι υγιή βρίσκονται στα νοσοκομεία.
Στις 7 Ιανουαρίου ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης διαβίβασε στη Βουλή έγγραφα των Νοσοκομείων της 1ης Υγειονομικής Περιφέρειας που διαθέτουν Μαιευτικά ή και Παιδιατρικά Τμήματα.
ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ ΠΑΙΔΩΝ ΑΓΛΑΪΑ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
Στο Νοσοκομείο Παίδων Αθηνών «Παν. & Αγλαΐα Κυριακού», όπου εισάγονται παιδιά κατόπιν εντολής των εισαγγελέων Ανηλίκων Αθηνών και Πειραιώς κυρίως, και των εισαγγελέων Πρωτοδικών της Χώρας, η προϊσταμένη της Κοινωνικής Υπηρεσίας αναφέρει ότι οι εισαγωγές αυτές αφορούν βρέφη και παιδιά διαφόρων ηλικιών, ημεδαπά και αλλοδαπά τα οποία υφίστανται κακοποίηση, παραμέληση ή εγκατάλειψη από τα πρόσωπα φροντίδας τους.
Στο έγγραφο αποκαλύπτεται ότι:
- Το 2010 εισήχθησαν με εισαγγελική εντολή συνολικά 42 παιδιά.
- Το 2011 εισήχθησαν 96 παιδιά.
- Το 2012 τα παιδιά που εισήχθησαν με εισαγγελική εντολή έφθασαν τα 130 και το
- 2013, για το διάστημα μόνο έως την 29.10.2013, εισήχθησαν με εισαγγελική εντολή 102 παιδιά.
«Τα παιδιά αυτά εισάγονται στην εκάστοτε κλινική που εφημερεύει και φιλοξενούνται σε δωμάτια που νοσηλεύονται άρρωστα παιδιά», σημειώνεται στο έγγραφο και αναφέρεται ότι «τη δημιουργική απασχόληση και φροντίδα των παιδιών αυτών, για κάποιες ώρες της ημέρας, αναλαμβάνουν εθελοντές, μετά από αίτημα της Κοινωνικής Υπηρεσίας. Οι εθελοντές προέρχονται από τον Σύλλογο "Το χαμόγελο του παιδιού" και την Εθελοντική Διακονία Ασθενών της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αθηνών».
Η διαδικασία της εξεύρεσης του κατάλληλου για την ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη περιβάλλοντος, «πολλές φορές καθυστερεί λόγω της πληρότητας των υφιστάμενων δομών προστασίας στη χώρα μας», ενώ «η αναζήτηση συχνά γίνεται χωρίς να μπορεί να καλύψει συναισθηματικές ανάγκες αλλά σύμφωνα με τη διαθεσιμότητα, τους όρους και τις προϋποθέσεις του εκάστοτε χώρου φιλοξενίας όπως ηλικία, φύλο, νοητικό δυναμικό, χρόνια προβλήματα υγείας κλπ». Από το προσωπικό της Κοινωνικής Υπηρεσίας του Νοσοκομείου που απαριθμεί μόλις δύο άτομα (συν ένα άτομο επικουρικά δύο φορές την εβδομάδα) καταβάλλεται κάθε δυνατή προσπάθεια για τη διευθέτηση των περιστατικών, αναφέρεται στο έγγραφο.
Γ.Ν.Α ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ
Το ΓΝΑ «ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ» είναι κέντρο προστασίας της ανύπαντρης μητέρας και του εκτός γάμου βρέφους και ως εκ τούτου δέχεται ένα πολύ μεγάλο αριθμό γυναικών που γεννούν και αντιμετωπίζουν σοβαρά κοινωνικά προβλήματα (μητέρες εξαρτημένες από ουσίες, ψυχικά ασθενείς, ανήλικες, ΑμεΑ, με οικονομική ανέχεια). Πολλά βρέφη των παραπάνω κατηγοριών παραμένουν φιλοξενούμενα στο νεογνολογικό τμήμα του νοσοκομείο από 1 έως 5 μήνες εξαιτίας:
- Της αναμονής εισαγγελικής εντολής για τη διερεύνηση της καταλληλότητας του οικογενειακού περιβάλλοντος ή την μεταφορά του βρέφους σε Ίδρυμα για την αποκατάστασή του.
- Λόγω του μεγάλου χρόνου αναμονής της μεταφοράς των βρεφών ελλείψει προσωπικού των Ιδρυμάτων.
- Ελλείψει χώρων υποδοχής και φιλοξενίας των βρεφών αυτών.
- Λόγω της εγκατάλειψης των βρεφών με ειδικές ανάγκες και την έλλειψη χώρων υποδοχής τους.
«ΕΛΕΝΑ ΒΕΝΙΖΕΛΟΥ»
Τον φόβο ότι αν δεν ενισχυθούν οι δομές υποδοχής, τότε μονίμως «θα λιμνάζουν» παιδιά στα Νοσοκομεία, «χώροι ακατάλληλοι για την ψυχοκοινωνική τους ανάπτυξη, εκφράζει η Κοινωνική Υπηρεσία του Γενικού Νοσοκομείου «Έλενα Βενιζέλου- Αλεξάνδρα». Προτείνει ειδικότερα:
- Να αναδιοργανωθούν οι δομές του Κέντρου Προστασίας Παιδιού Η ΜΗΤΕΡΑ, του ΑΝΑΡΡΩΤΗΡΙΟΥ ΠΕΝΤΕΛΗΣ, του ΑΓΙΟΥ ΣΤΥΛΙΑΝΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ και ΚΑΑΠ Βούλας ώστε άμεσα να φιλοξενούνται βρέφη με κοινωνικό ή ιατρικό πρόβλημα. (Σε διάστημα ενός μηνός από τη γέννησή τους να φιλοξενούνται εκεί, από τα Μαιευτήρια και τα Νοσοκομεία Παίδων).
- Να υπάρξει μεγάλος αριθμός ειδικών σε αυτές τις δομές (παιδοψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί, ψυχολόγοι κλπ) ώστε γρήγορα να γίνονται οι αξιολογήσεις ζευγαριών (για υιοθεσία ή αναδοχή ή προσωρινή φιλοξενία).
- Να αλλάξει ο τρόπος υιοθεσιών και αυτές να γίνονται μόνο από κρατικούς φορείς. Να καταργηθούν οι ιδιωτικές υιοθεσίες.
- Να αναπτυχθεί ο θεσμός της αναδοχής.
- Να στηριχθεί η οικογένεια.
«Αν δεν ενισχυθούν οι προαναφερόμενες δομές εισροής εγκαταλελειμμένων βρεφών, με εξειδικευμένο προσωπικό και ταχύτερες διαδικασίες αξιολόγησης οικογενειών, μονίμως θα λιμνάζουν παιδιά στα Νοσοκομεία, χώροι ακατάλληλοι για την ψυχοκοινωνική τους στήριξη», αναφέρεται στο έγγραφο.
ΠΑΙΔΩΝ ΠΕΝΤΕΛΗΣ
Όπως αναφέρει ο διοικητής του Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών «Η Αγία Σοφία-Παίδων Πεντέλης», οι εισαγωγές αφορούν βρέφη και παιδιά διαφόρων ηλικιών, ημεδαπά και αλλοδαπά τα οποία αφού γίνει ο απαραίτητος ιατρικός έλεγχος και εξετασθούν από επιστήμονες της Παιδοψυχιατρικής Κλινικής φιλοξενούνται στο Νοσοκομείο έως ότου βρεθεί το κατάλληλο πλαίσιο φιλοξενίας για το καθένα από αυτά. Η Κοινωνική Υπηρεσία του Νοσοκομείου έρχεται καθημερινά σε επικοινωνία με αρμόδιους φορείς προκειμένου να αποφευχθεί η μακροχρόνια παραμονή τους στο Νοσοκομείο, εφόσον δεν απαιτείται νοσηλεία. Η διαδικασία αυτή όμως πολλές φορές καθυστερεί λόγω της πληρότητας των υφιστάμενων δομών παιδικής προστασίας της χώρας μας.

Περί Πίστεως ή μη του Αλέξη Τσίπρα

Πριν λίγο καιρό είχαμε δημοσιεύσει μια ανάρτηση με τίτλο "Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι δημοσκοπήσεις και η ανταρσία Τατσόπουλου", με αφορμή την "αφέλεια" ορισμένων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να μαλλιοτραβιούνται με κάθε ευκαιρία και άλλων να κάνουν (ατυχείς) δηλώσεις αντιμετωπίζοντας με απίστευτη ελαφρότητα τη θέση που έχουν (πλέον) στην κοινωνία. "Πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρις", είχαμε και συνέχεια, αυτή τη φορά την ατυχή δήλωση του Ι.Αμανατίδη (υπεύθυνου Θρησκευμάτων του κόμματος) ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης "είναι άθεος". Η βλακώδης αυτή δήλωση του κ.Αμανατίδη καταδεικνύει για πολλοστή φορά, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι τα όσα κάνει (ή δεν κάνει) η κυβέρνηση αλλά τα όσα κάνουν οι ίδιοι - και εξηγούμαστε. Το αν είναι Χριστιανός ο κ. Τσίπρας ή Μουσουλμάνος ή δεν πιστεύει καθόλου, είναι δικό του θέμα καθαρά. Αυτό που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι να σέβεται την εκκλησία, να στηρίζει το (κοινωνικό) της έργο και να τιμάει στην πράξη το θεσμικό της ρόλο. Πρέπει επίσης να σέβεται ότι πλέον είναι ένα κόμμα του 30% και εν δυνάμει κυβέρνηση και επομένως πρέπει να σέβεται την πλειοψηφία του ελληνικού λαού που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πιστεύει (πολύ ή λίγο δεν έχει σημασία). Αυτό φαινομενικά τουλάχιστον το κάνει - και σ' αυτό πρέπει να μείνουμε. Έχουμε πήξει στους κατ' όνομα Χριστιανούς (που στο βάθος δεν πιστεύουν ή είναι Δωδεκαθεϊστές αν και εκλέγονται με τη σημαία του κόμματος "Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια"), στους κατ' όνομα "άντρες" και στους κατ' όνομα "οικογενειάρχες".

Δεν είναι δουλειά κανενός Αμανατίδη να κάνει δηλώσεις επί προσωπικών θεμάτων ενός τρίτου προσώπου, εκτός κι αν το τρίτο πρόσωπο (δηλ. ο Α. Τσίπρας εν προκειμένω) του έχει αναθέσει "εν λευκώ" να μιλάει εξ ονόματός του για θέματα που δεν θα έπρεπε ν' αφορούν κανένα εκτός του εαυτού του και της οικογένειας του (υπό τις προϋποθέσεις που αναφέραμε). Και ο λόγος που δε θα πρέπει να το κάνει είναι απλός: η κοινή γνώμη στρέφει στην προσοχή της αλλού και όχι στα πολύ σοβαρά και καθημερινά ζητήματα με τα οποία θα ΕΠΡΕΠΕ να ενδιαφέρεται. Παράλληλα έτσι δίνεται χώρος στην κυβέρνηση (και κυρίως στην ΝΔ) αντί ν' απολογείται για τα όσα κάνει, να επιτίθεται "επί προσωπικού" και να ζητάει "δηλώσεις Πίστεως" - πράγμα απαράδεκτο στα 2014.

Όσο για τις περίφημες δηλώσεις Κουράκη για φορολογία των Χριστιανών Ορθόδοξων, γνωρίζουν πολύ καλά στην ΝΔ ότι δεν υπάρχει τέτοιο πράγμα σε κανένα πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Υπάρχει μόνο στη φαντασία του κ. Κουράκη. Απλά στηριζόμενη στο γεγονός ότι ένα μέρος των "αποκάτω" δε γνωρίζουν, δεν ψάχνουν, είναι εκ πεποιθήσεως "αντίθετοι" σε μια προοπτική "αριστερής" κυβέρνησης, και επομένως θα αποδεχτούν μια οποιαδήποτε κατηγορία που θα έχει "θρησκευτική" διάσταση, το "πέταξαν" γιατί ταίριαζε...

Αλλά είπαμε...Όσο δίνονται "λαβές" απ' ορισμένους τόσο κάποιοι θα τις "αρπάζουν"...

"Παιχνίδι στα χέρια της τρόικας" η χώρα μας...

 «Δυστυχώς, πολλοί στο πολιτικό σύστημα δεν έχουν αντιληφθεί ακόμη και σήμερα, μετά απ' όσα περάσαμε, την τραγικότητα της κατάστασης» δήλωσε στο Βήμα της Κυριακής ο γενικός διευθυντής Θησαυροφυλακίου και Προϋπολογισμού του υπουργείου Οικονομικών Παναγιώτης Καρακούσης. Συνταξιοδοτούμενος αποχωρεί μετά από 38 χρόνια, κι έτσι μπορεί πλέον να είναι ειλικρινής όσο αφορά τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα (που παρεπιπτόντως μας κοστίζει ιδιαίτερα ακριβά όπως έχουμε αναλύσει στο παρελθόν): «Πολλές φορές αισθανόμασταν ότι μας αντιμετώπιζαν ως επιτραπέζιο παιχνίδι».  Προσθέτοντας πως «οι κ.κ. Μορς και Τόμσεν είναι ευγενικοί, αλλά δεκάρα δεν δίνουν για τις συνέπειες στην ανεργία, στο κοινωνικό κράτος και στην κοινωνική συνοχή».

Αυτή είναι μια ψύχραιμη και ειλικρινή εκτίμηση των γεγονότων από ένα άνθρωπο που δεν μπορείς να τον κατηγορήσεις ως "αντιμνημονιακό" εκ πεποιθήσεως ούτε ως εγκάθετο του ΣΥΡΙΖΑ. Από την άλλη έχουμε το σύνηθες τροπάριο του κ. Στουρνάρα όσο αφορά την απαίτηση της τρόικας για λήψη νέων μέτρων: "Εμείς έχουμε επιχειρήματα, στέλνουμε ό,τι πρέπει να στείλουμε και θα έρθουν τις επόμενες μέρες. [...] Δεν είπα ότι δεν τα δέχονται. Υπάρχουν ισοδύναμα και ισοδύναμα". Και όποιος κατάλαβε - κατάλαβε...

Γιατί τα λέμε όλα αυτά; Ο λόγος είναι απλός. Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. Από την μία οι εκλογές πλησιάζουν (και δεν αναφερόμαστε μόνο στις αυτοδιοικητικές και ευρωεκλογές) και η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να περάσει στον κόσμο ότι "όλα πάνε καλά και τα δύσκολα πέρασαν", ενώ η ανεργία έχει φτάσει το 30%, τα σκάνδαλα συνεχίζουν να εμφανίζονται σε ρυθμούς πολυβόλου (διαβάστε εδώ μερικά πρόσφατα και ενδιαφέροντα) οι μισθοί στα τάρταρα και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας συνεχίζεται...Από την άλλη έχουμε την πλήρη απαξίωση των θεσμών και μια γενική απογοήτευση και αποχαύνωση. Τα όσα προτείνονται για να δοθούν ανάσες στην οικονομία είναι το λιγότερο αστεία (βλέπε π.χ. τις "λευκές εβδομάδες"), οι προσπάθειες του ΟΑΕΔ για να ενισχύσει τη δημιουργία θέσεων εργασίας γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τις μεγάλες (και ακόμα πολύ κερδοφόρες) επιχειρήσεις (όπως ο θεσμός του voucher), ενώ έχουμε και ένα απίστευτο συνωστισμό για τις θέσεις εκείνες που φαντάζουν "κελεπούρια" στον καιρό που ζούμε (όπως στην περίπτωση αυτών του ΟΤΕ).

Τι μένει; Που οδηγούμαστε; Δύσκολο να πει κανείς. Ένα είναι το σίγουρο. Τους επόμενους μήνες πολλά θ' αλλάξουν στην χώρα μας - και δεν είναι σίγουρο ότι θα είναι προς το καλύτερο...

Σκανδάλων συνέχεια - τα 28 ακίνητα και η "ακαταδίωκτη" κυρία Σακελαρίου

Είδηση: Θα μπορούσε αυθόρμητα ο καθένας να πει, παρακολουθώντας τις καταιγιστικές τις τελευταίες μέρες κινήσεις της Δικαιοσύνης να βάζει βαθιά το νυστέρι στο... γήπεδο των εξοπλισμών, όπου οι μίζες εκατοντάδων εκατομμυρίων έπεφταν βροχή και στο πάρτι που γινόταν όλα αυτά τα χρόνια στις Τράπεζες με τις κυβερνήσεις να κάνουν τον... τροχονόμο, ότι υπάρχουν στο Βερολίνο δικαστές, που δεν λοξοκοιτάνε ποιος είναι στην εξουσία...  Τη σκυτάλη πήρε προχθές το Ελεγκτικό Συνέδριο που αρνήθηκε να επικυρώσει τη σκανδαλώδη σύμβαση πώλησης από το ΤΑΙΠΕΔ με συνοπτικές διαδικασίες 28 ακινήτων του Δημοσίου. Και μάλιστα όχι μόνο έναντι πινακίου φακής, αλλά και της δέσμευσης να νοικιάσει το Δημόσιο τα 28 ακίνητα που πούλησε! Και όπως αποκάλυψε η εφημερίδα "Παρόν" την περασμένη Κυριακή, η τιμή πώλησης είναι 261,31 εκατ. ευρώ και το Δημόσιο θα τα νοικιάσει για 20 χρόνια έναντι 600 εκατ. ευρώ!

Στην πράξη του αρμόδιου τριμελούς κλιμακίου του Ελεγκτικού Συμβουλίου, που κοινοποιήθηκε στο ΤΑΙΠΕΔ, αναφέρεται ότι «κωλύεται η υπογραφή της σύμβασης». Η πράξη αυτή έπεσε ως κεραυνός στο κυβερνητικό στρατόπεδο.  Έχει, βέβαια, τη δυνατότητα το ΤΑΙΠΕΔ να καταθέσει αίτηση ανάκλησης κατά της εν λογω πράξης. Πλειοδότριες του διαγωνισμού έχουν μεν ανακηρυχθεί η Εθνική Πανγαία και η Eurobank Properties, θυγατρικών της Εθνικής Τράπεζας και της Εurobank, όμως ποτέ δεν έγινε γνωστό αν συμμετείχαν και άλλες εταιρείες, δηλαδή αν αναπτύχθηκε ανταγωνισμός.

Να σημειώσουμε ότι η πώληση αυτή προκάλεσε πολλές αντιδράσεις και μια από αυτές ήταν η ενυπόγραφη καταγγελία πέντε καθηγητριών, την οποία δημοσιεύσαμε στο προηγούμενο φύλλο. Συγκεκριμένα τονίζονταν τα εξής: «Παράνομη, αντισυνταγματική, αδιαφανής και επιβλαβής για την εθνική οικονομία είναι η παραχώρηση από το ΤΑΙΠΕΔ των 28 δημοσίων ιδιόχρηστων κτιρίων στις εταιρείες Εθνική Πανγαία και Eurobank Properties, θυγατρικές της Εθνικής Τράπεζας και της Eurobank αντίστοιχα, τονίζουν σε εξώδικο που έστειλαν στον πρόεδρο και τα μέλη του ΤΑΙΠΕΔ καθώς και στις δύο εταιρείες που πήραν τα 28 ακίνητα η Ελένη Παρταλιού, καθηγήτρια Αρχιτεκτονικής Σχολής ΕΜΠ, δημοτική σύμβουλος Δήμου Αθηναίων, η Λήδα Καζαντζάκη, ιστορικός τέχνης, δημοτική σύμβουλος Δήμου Αθηναίων, η Τόνια Κατερίνη, αρχιτέκτων, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων, η Κωνσταντίνα Βαΐου, καθηγήτρια Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής Παντείου Πανεπιστημίου».

Για το ίδιο θέμα έχει κάνει καταγγελία και η «Κίνηση 75 ΠΑΣΟΚ», στην οποία επισημαίνουν ότι «ο λαός πληρώνει από το υστέρημά του, φτωχοποιείται μέρα με τη μέρα περισσότερο, όχι για να διασωθεί η χώρα αλλά για να συνεχίσουν κάποιοι να κάνουν μπίζνες».

Εξάλλου, η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Βαλαβάνη, σε ανακοίνωσή της, τονίζει ότι: «Χαιρόμαστε που το Ελεγκτικό Συνέδριο εν έτει 2014 επιμένει «αναχρονιστικά» ότι η πώληση δημόσιας περιουσίας σε ομίλους επιχειρήσεων που είναι ταυτόχρονα σύμβουλοι ιδιωτικοποίησης της ίδιας δημόσιας περιουσίας, δεν στερείται μόνο ηθικής, αλλά και νομιμότητας».

Και καταλήγει: «Δεν μπορεί παρά να επαναλάβει κανείς ότι η διακοπή της πολιτικής ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας και η αξιοποίηση του δημόσιου πλούτου υπέρ των ζωτικών κοινωνικών και αναπτυξιακών αναγκών του λαού και της χώρας αποτελεί επιτακτική ανάγκη, που μόνο μια κυβέρνηση της Αριστεράς είναι σε θέση να εγγυηθεί και να παλέψει γι' αυτήν».

Σχόλιο: Αυτή η ανάρτηση θα μπορούσε να ονομάζεται "πως το κράτος πουλάει κάτι για 200 για να το νοικιάσει 600 ύστερα από λίγο", επομένως η αντίδραση του Ελεγκτικού Συμβουλίου δε θα έπρεπε να προκαλεί εντύπωση. Η κυβέρνηση προσπάθησε εντέχνως να καλύψει το θέμα, μιλώντας για ένα "τυπικό" κώλυμα λες και το Ελεγκτικό Συμβούλιο παρατήρησε ένα θαυμαστικό παραπάνω ή ένα λάθος στην ημερομηνία. Βέβαια η έκθεση του υπονοεί οικονομική ζημία για το Δημόσιο, με τα μέλη τους να έχουν υπόψιν τους ότι παρά τις πιέσεις που θα δεχτούν από κυβερνητικά στελέχη στο τέλος η υπογραφή τους είναι αυτή που θα μετρήσει και έτσι υπάρχει πιθανότητα να βρεθούν υπόλογοι, με κίνδυνο να περάσουν αρκετό χρόνο στη φυλακή, χωρίς μάλιστα να έχουν οι ίδιοι οικονομικό όφελος.

Βέβαια δεν έχουμε πολλές ελπίδες: η κυβέρνηση έχει πάρει πολιτική απόφαση να "προικοδοτήσει" την "αποκρατικοποιημένη" (όσο μπορεί κανείς να θεωρήσει κρατική την Εθνική Τράπεζα κι επομένως και τις θυγατρικές της) Πανγαία ώστε αυτή να πετύχει μεγαλύτερο τίμημα. Έτσι θα εφαρμοστεί χωρίς ντροπή αυτό που οι ειδικοί ονομάζουν "δημιουργική λογιστική" ώστε να φανεί συμφέρουσα μια τέτοια απαράδεκτη ενέργεια. Αλλά γιατί να σκάσουν; Δικά τους είναι τα ακίνητα και τα λεφτά; Ή μήπως θα είναι αυτοί κυβέρνηση όταν έρθει ο λογαριασμός;

Και για να μην ξεχνιόμαστε...Αντιγράφουμε από την "Real News" χωρίς άλλα σχόλια: "Το σύστημα διορθώνει τα λάθη του. Κι εξηγούμαι: όταν το σύστημα, δηλαδή ο κ. Στουρνάρας, δηλαδή οι Σημιτάνθρωποι προωθούσαν στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο την κυρία Αναστασία Σακελαρίου
ρίσκαραν το ενδεχόμενο η τσόζεν αυτή γκόλντεν γούμαν να διαπράξει κάποια λαθάκια και να αρχίσει να αφήνει διάφορα εκατομμυριάκια να διαλέγουν τσέπες. Οντως, τώρα η κυρία Αναστασία Σακελαρίου διώκεται ποινικώς με κίνδυνο το σύστημα να αρχίσει να πληρώνει τα λάθη του, αν! Αν δεν είχε λάβει πρόνοια. Την εξής: όταν η κυρία Σακελαρίου και ο/η κάθε κυρία Σακελαρίου μετετέθη απ’ το σύστημα, δηλαδή τον κ. Στουρνάρα, δηλαδή τον κ. Σαμαρά στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, ώστε από νέα, ισχυρότερη θέση, να ελέγχει την ελεύθερη διακίνηση εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ προς πάσαν κατεύθυνσιν, ελήφθη η πρόνοια να έχει η κυρία Σακελαρίου.
O/η ή κάθε κυρία Σακελαρίου, το ακαταδίωκτον για όποια πράξη διαπράξει. Να έχει δηλαδή ασυλία ακόμα κι αν διέπραττε κακουργήματα. Να έχει δηλαδή όχι το τεκμήριο της αθωότητος και της εντιμότητος, αλλά να είναι αθώα και έντιμη με διάταγμα για ό,τι κι αν κάνει. Αθώα με Εδικτο. Ούτε ο Αρχάγγελος Γαβριήλ είναι αθώος με υπουργική απόφαση, ούτε καν στη Ζιμπάμπουε συμβαίνουν τέτοια πράγματα (διότι εκεί το σύστημα δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί). Εδώ όμως που το σύστημα έχει ολοκληρωθεί, κι έχει γίνει πλέον τόσο τέλειο όσον το Γερμανικό, η Δημοκρατία σπεύδει και λαμβάνει πρόνοια, να είναι υπεράνω ελέγχου, δηλαδή να είναι υπεράνω του νόμου
εντεταλμένοι υπάλληλοι όπως η κυρία Σακελαρίου ή κάθε άλλος όμοιων καθηκόντων."

Υπό επιλεκτική ιδιωτικόποιηση τα κρατικά ΚΤΕΟ - μια εξοργιστική ιστορία

Είδηση: Γερμανικό ενδιαφέρον συγκεντρώνουν τα κρατικά ΚΤΕΟ. Εταιρεία του κλάδου της αυτοκίνησης εξέφρασε τη σχετική πρόθεσή της στο υπουργείο Υποδομών, έχοντας καταρτίσει πλάνο για την είσοδό της στη σχετική αγορά, το μέγεθος της οποίας υπολογίζεται σε 120 εκατ. ευρώ.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας "Βήμα της Κυριακής", η εν λόγω γερμανική εταιρεία ενδιαφέρεται για τα ΚΤΕΟ των μεγαλύτερων πόλεων και όχι για το σύνολό τους - 57 σε όλη τη χώρα - καθώς, κάτι τέτοιο θα απαιτούσε αρκετά εκατομμύρια για τον εκσυγχρονισμό των εγκαταστάσεων.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως οι Γερμανοί ενδιαφέρονται κυρίως για τις τοποθεσίες, στις οποίες βρίσκονται τα κρατικά ΚΤΕΟ και στόχος τους είναι να εμπλακούν με τη μέθοδο της Σύμπραξης Δημοσίου και Ιδιωτικού τομέα για την ιδιωτικοποίηση επιλεγμένων ΚΤΕΟ της Αθήνας, Θεσσαλονίκης και άλλων μεγάλων πόλεων. Το πλάνο τους έχει εκσυγχρονισμό, αναδιοργάνωση και βέβαια λειτουργία των εγκαταστάσεων.
H εφημερίδα κάνει λόγο για διεθνή διαγωνισμό από την Ειδική Γραμματεία ΣΔΙΤ του υπουργείου Ανάπτυξης. Ο ιδιωτικός φορέας σύμπραξης θα αναλάβει έναντι τιμήματος ή ενοικίου τις εγκαταστάσεις, την άδεια λειτουργίας και θα τα δουλέψει επιλέγοντας ελεύθερα το προσωπικό που θα κρατήσει.
Το μέγεθος της αγοράς των ΚΤΕΟ υπολογίζεται στα 120 εκατ. ευρώ - αν περνούν από το διετή έλεγχο και τα 6 εκατ. οχήματα που κυκλοφορούν στην Ελλάδα. Όμως αυτή τη στιγμή εκτιμάται πως το 40% των αυτοκινήτων είναι στους δρόμους χωρίς να έχει περάσει από ΚΤΕΟ για χρόνια.
Αυτή τη στιγμή λειτουργούν μόνο 10 δημόσια ΚΤΕΟ (Ιωαννίνων, Κοζάνης, Φλώρινας, Φωκίδας, Γρεβενών, Τρικάλων, Αλεξανδρούπολης, Ορεστιάδας, Πύργου, Καβάλας) καθώς ήταν τα μοναδικά που προσαρμόστηκαν στις προϋποθέσεις που προβλέπονται από το νόμο.
Το ερχόμενο καλοκαίρι εκπνέει η προθεσμία, ώστε τα υπόλοιπα 47 να υιοθετήσουν τις ελάχιστες προϋποθέσεις του νόμου αλλιώς θα κλείσουν.

Σχόλιο: Η είδηση είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, ίσως από τις πλέον ενδιαφέρουσες των τελευταίων ημερών και δείχνει ξεκάθαρα τη νοοτροπία των "επενδυτών" στην χώρα μας καθώς και τη στάση της κυβέρνησής μας, που δείχνει ανίκανη να επιβάλει οποιουσδήποτε όρους πώλησης. Είναι επομένως σωστό να υποθέσουμε ότι η παθητική αντιμετώπιση των απαιτήσεων της τρόικας είναι μάλλον στάση ζωής και όχι ανάγκης... 
Αν αντιστρέψουμε τα ερωτήματα που εύλογα έρχονται στο μυαλό (όπως π.χ. είναι ανάγκη να υπάρξει ιδιωτικοποίηση σε μια αγορά που έχει μόνο κέρδη να προσφέρει στο κράτος, γιατί δεν μπορεί το κράτος να χρησιμοποιήσει ευρωπαϊκά προγράμματα για να εκσυχρονίσει τα ΚΤΕΟ που δεν έχουν "αναβαθμιστεί" κάτι που θα κάνει έτσι κι αλλιώς οποιοσδήποτε αγοραστής, γιατί το κράτος δεν προχώρησε στις αλλαγές που έπρεπε τον καιρό που μπορούσε αλλά προτίμησε ν' απαξιωθεί η περιουσία του κ.ο.κ.) φαίνεται για πολλοστή φορά ότι οι κυβερνήτες της χώρας μας δεν αγαπούν την Ελλάδα. Ό,τι έγινε με την Ολυμπιακή (όπως είχαμε σημειώσει εδώ), με τον ΟΣΕ (διαβάστε αναλυτικά εδώ), επαναλαμβάνεται ελαφρώς μεταλλαγμένο και στην περίπτωση των ΚΤΕΟ.
Και πάλι έρχεται λοιπόν ένας ιδιώτης (αλλοδαπός πλέον αφού οι εγχώριοι έχουν χάσει την πρόσβαση στο βάζο με το "μέλι") να διαλέξει επιλεκτικά τα κομμάτια που θέλει, φορτώνοντας στο κράτος την υποχρέωση να τα βγάλει πέρα με ό,τι περισέψει και με το προσωπικό που (αναπόφευκτα) θα μείνει στο δρόμο. Και το κράτος το δέχεται μοιρολατρικά χωρίς να βγάλει μιλιά, με υπουργούς που σκύβουν το κεφάλι δουλικά και λένε "δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς". Αλλά είπαμε. Όποιος αγαπάει την χώρα αγωνίζεται. Οι υπόλοιποι παρακολουθούν και αποδέχονται τα πάντα ως τετελεσμένα...

Για να ξέρουμε τι μας περιμένει: να πως λένε το "νερό - νεράκι" οι Ευρωπαίοι...

Πριν λίγο καιρό η "Εφημερίδα των Συντακτών" δημοσίευσε ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ για τις συνέπειες της ιδιωτικοποίησης του νερού. Δεν είναι η πρώτη φορά που ασχολούμαστε με το θέμα βέβαια - και ούτε η τελευταία πιθανότατα. Συνεχίζουμε να χτυπάμε το καμπανάκι όμως, γιατί είναι καιρός να υπάρξει μια σοβαρή κινητοποίηση για ώστε η διαχείρησή του να μείνει υπό κρατικό έλεγχο για τους λόγους που αναφέρονται στο παρακάτω άρθρο. Και να θυμόμαστε ότι χωρίς ίντερνετ μπορούμε να ζήσουμε, χωρίς καθαρό νερό όχι...

"Λευκή εβδομάδα" με επιπλέον σχολικές διακοπές εντός του έτους και στην χώρα μας;

Είδηση: Ένας θεσμός που υφίσταται εδώ και χρόνια στην Ευρώπη, φαίνεται ότι θα υλοποιηθεί φέτος για πρώτη φορά και στην Ελλάδα, με τα σχολεία να κλείνουν για λίγες μέρες μέσα στον Μάρτιο, στο πλαίσιο της "λευκής εβδομάδας" με στόχο την επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου.

Η "λευκή εβδομάδα" ή "σχολική ανάπαυλα", όπως θα τιτλοφορείται για τη χώρα μας ο νέος τουριστικός θεσμός, αποτελούσε χρόνιο αίτημα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Ξενοδόχων. Οι διαδικασίες για την εφαρμογή του βρίσκονται ήδη σε εξέλιξη, αφού τόσο οι αρμόδιοι υπουργοί όσο και ο πρωθυπουργός αντιμετώπισαν θετικά την πρόταση της ΠΟΞ.
Να σημειωθεί ότι μια πρώτη γεύση του θεσμού είχε πάρει η χώρα μας το 2004, όταν στο πλαίσιο ευρωπαϊκού προγράμματος, τα σχολεία χρηματοδοτήθηκαν για την οργάνωση τετραήμερων και πενθήμερων ψυχαγωγικών εκδρομών σε ορεινούς προορισμούς. Τότε μάλιστα, σύμφωνα με τον αντιπρόεδρο της ΠΟΞ, Κώστα Λεβέντη, τα καταλύματα του Πηλίου είχαν φιλοξενήσει 5.000 μαθητές.
Στις 4 με 7 Μαρτίου 2014, (μετά την Καθαρά Δευτέρα στις 3 Μαρτίου), θα παραμείνουν κλειστά τα σχολεία, για να μπορούν οι οικογένειες να εκδράμουν σε ορεινούς προορισμούς και να απολαύσουν το πλούσιο φυσικό περιβάλλον των βουνών μας και τα χιονισμένα τοπία του. Κίνητρο για τέτοιες εξορμήσεις θα δώσουν οι ειδικές χαμηλές τιμές, έως και 50% μειωμένες, στα καταλύματα, που θα οριστεί να ισχύσουν από τις κατά τόπους Ενώσεις Ξενοδόχων, για την περιοχή τους αντίστοιχα" δήλωσε σχετικά ο κ. Λεβέντης.
Όσον αφορά τις διδακτικές ώρες που θα χαθούν από την εφαρμογή του θεσμού, η ΠΟΞ προτείνει να αναπληρωθούν είτε από την περικοπή των σχολικών περιπάτων, που είναι πέντε στη διάρκεια της εκπαιδευτικής χρονιάς είτε με την επίσπευση της έναρξης της επόμενης σχολικής περιόδου κατά δύο μέρες συνδυαστικά με την επιμήκυνση της κατά δύο μέρες.

Σχόλιο: Η εισαγωγή μιας βορειοευρωπαϊκής συνήθειας, η οποία περιλαμβάνει "κενές" σχολικές εβδομάδες εντός του σχολικού έτους συνδυασμένες όμως με κλείσιμο των σχολείων τον Ιούλιο και έναρξη μερικές μέρες νωρίτερα τον Αύγουστο, μάλλον αποτελεί μια απέλπιδα προσπάθεια να "τονωθεί' ο εσωτερικός τουρισμός την χειμερινή περίοδο. Χωρίς να θέλουμε να γίνουμε κακοί, έχουμε να πούμε τα εξής:
α) το βασικότερο πρόβλημα για το οποίο οι Έλληνες δεν πάνε διακοπές δεν έχει σχέση με τη σχολική περίοδο. Έχει να κάνει με το ότι δεν έχουν χρήματα για βασικές τους ανάγκες όπως π.χ. ν' αγοράσουν βενζίνη για το αυτοκίνητό τους (απαραίτητο για να πάνε στους "χειμερινούς προορισμούς"). Άρα 2 μέρες παραπάνω διακοπών στα σχολεία μάλλον θα δημιουργήσει πρόβλημα για το "τι θα κάνουν τα παιδιά τις 2 παραπάνω μέρες" παρά θα γεμίσουν "χαρά" τους γονείς που θα πουν "επιτέλους ρε παιδί μου κάπου να βρούμε να ξοδέψουμε τα 400 ευρώ που μας περίσσευαν".
β) ο Έλληνας παραδοσιακά τις οικογενειακές του διακοπές δεν τις περνάει "στους χειμερινούς προορισμούς". Τις περνάει το καλοκαίρι στη θάλασσα ή "στο χωρίο", σε περιόδους όπου οι μέρες είναι μεγαλύτερες και τα παιδιά μπορούν να είναι έξω και να παίζουν (με μια σχετική ασφάλεια). Άρα είναι πιθανότερο η "σύμπτηξη" των διακοπών ν' αντιμετωπιστεί με δυσθυμία ή αδιαφορία παρά με ανακούφιση για την "εκπληκτική" αυτή αλλαγή.
γ) Υπάρχει ένας πολύ σοβαρός λόγος που οι διακοπές στην Ελλάδα είναι τις περιόδους που είναι και κυρίως που οι καλοκαιρινές διακοπές είναι μεγαλύτερες. Ο βασικότερος λόγος για τις τελευταίες είναι ότι η χώρα μας (σε αντίθεση με την Σουηδία, την Νορβηγία και την Βρετανία) έχει υψηλές θερμοκρασίες από τον Μάιο και πέρα, πράγμα που κάνει την μαθησιακή λειτουργία δύσκολη: με απλά λόγια το μυαλό δε λειτουργεί καλά στους 40 βαθμούς. Επομένως 4 μέρες παραπάνω το καλοκαίρι, λίγο θα ωφελήσουν τα παιδιά.
και τέλος δ) Αν οι συμπαθείς ξενοδόχοι των "χειμερινών προορισμών" θέλουν επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου θα πρέπει να συμπράξουν και να πιέσουν για βελτίωση των σχετικών τουριστικών υποδομών της χώρας, να βελτιώσουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες και να στραφούν στις αγορές του εξωτερικού, εκμεταλλευόμενοι τις αεροπορικές εταιρείες χαμηλού κόστους. Μπορεί να μη γίνουμε ποτέ Αυστρία ή Ελβετία, αλλά και η Βουλγαρία (που σε αντίθεση με μας εκμεταλλεύεται κάθε ευκαιρία για να βελτιώσει τους τομείς που προαναφέραμε) τα πάει μια χαρά. Εμείς, έχοντας το πρόσθετο των διάσπαρτων ανά την επικράτεια μουσείων και αρχαιολογικών χώρων, μπορούμε να συνδυάσουμε και να προσφέρουμε το "κάτι παραπάνω".

Ας ελπίσουμε η επόμενη "φαεινή" ιδέα που θα υποστηρίξει ο Σαμαράς (μετά το Wi-fi με το οποίο ακόμα γελάμε και την "λευκή" εβδομάδα που μόλις σχολιάσαμε) να είναι καλύτερη...

Τα 12 ψέμματα του Άδωνι για το ΕΟΠΠΥ

Το ότι ο Σπυρίδωνας-Άδωνις Γεωργιάδης αποτελεί έναν από τους "αχρηστότερους" (για να χρησιμοποιήσουμε μια δική του έκφραση) υπουργούς Υγείας από καταβολής ελληνικού κράτους δεν χωρεί αμφιβολία. Φαφλατάς και φωνακλάς, απόφοιτος της περίφημης "Ψωμιάδειου Σχολής" που επιτάσει την παρουσία των αποφοίτων της στα τηλεοπτικά κανάλια καθ' όλη τη διάρκεια της μέρας, πιστεύει ότι η παρουσία των πονημάτων των αρχαίων Ελλήνων γιατρών και φυσιοδιφών στη βιβλιοθήκη του και μόνο τον κάνει ειδήμονα στα θέματα υγείας. Φευ όμως, γιατί κάτι τέτοιο δεν ισχύει: οι αλληλοαντικρουόμενες τοποθετήσεις του, η άγνοια του στο θέμα των γεννόσημων φαρμάκων (για τα οποία το τελευταίο επεισόδιο περιγράφεται εδώ), η εμμονή του σε λύσεις τύπου "πονάει πόδι - κόψε πόδι" και οι καταστροφικές αλλαγές που προωθεί στον (εξαρχής καταδικασμένο) ΕΟΠΠΥ, αποτελούν μόνο ένα μικρό κομμάτι του φάσματος ενεργειών της καταστροφικής παρουσίας του στο Υπουργείο. Το γιατί τοποθετήθηκε εκεί θα το αφήσουμε να το ανακαλύψει η ιστορία - οι ακροδεξιές ψήφοι που έφερε από το ΛΑΟΣ ίσως αποτελούν τη καλύτερη δικαιολογία - αλλά η ουσία είναι ότι το έργο της αποδόμησης του κλάδου της υγείας που ξεκίνησε ο Ανδρέας Λοβέρδος, βρήκε "άξιο" συνεχιστή στο πρόσωπό του.
Σήμερα, παρουσιάζουμε τις απαντήσεις των γιατρών του ΕΟΠΠΥ στις Γεωργιαδικές αιτιάσεις (όπως δημοσιεύτηκαν στην "Εφημερίδα των Συντακτών") σχετικά με τον οργανισμό - έχουν εξαιρετικό ενδιαφέρον και αξίζει να διαβαστούν:

Τατσοπουλιάδα ή πως ήρθε το τέλος(;) στη σχέση ΣΥΡΙΖΑ - Τατσόπουλου

Ο Πέτρος Τατσόπουλος αποτέλεσε από την αρχή της εμφάνισής του στο κοινωνικό προσκήνιο μια ιδιάζουσα περίπτωση. Σα συγγραφέας έγινε γνωστός από το "Παιχνίδι των τεσσάρων" (το οποίο συνέγραψε με τους Μουρσελά, Σουρούνη και Σκούρτη), το οποίο του έδωσε μια ευρύτερη αναγνωρισιμότητα. Από κει και πέρα, πολλές φορές τα βιβλία του Ρεθυμνιώτη στην καταγωγή αλλά ουσιαστικά Αθηναίου, συγγραφέα αποτέλεσαν αντικείμενο συζήτησης στους βιβλιοφιλικούς κύκλους, αφού ήταν αρκούντος ιδιαίτερα, προκαλώντας εκ διαμέτρου αντίθετα σχόλια και αντιπαραθέσεις, όχι τόσο όσο αφορά τη θεματολογία τους αλλά κυρίως ως προς τον τρόπο γραφής τους. Αυτό όμως που τον έκανε γνωστό ακόμα και σε ανθρώπους που δεν έχουν ανοίξει ποτέ τους βιβλίο εκτός σχολείου ήταν η απαράδεκτη σειρά του Σκαϊ για τους επανάσταση του 1821, στην οποία επιχειρήθηκε η μεγαλύτερη αποδόμηση που έχει γίνει στο εσωτερικό μιας χώρας για προσπάθεια αντίστασης και επανάστασης εναντίον ξένων κατακτητών. Ο τρόπος και οι χαρακτηρισμοί του για μορφές και περιστατικά της επανάστασης, έβγαλαν "εκτός εαυτού" ακόμα και μη συντηρητικούς κύκλους, που σε πολλές περιπτώσεις μέχρι τότε ήταν ιδιαίτερα ανεκτικοί σε "αιρετικές" απόψεις.

Ο ίδιος συνέχισε να δίνει λαβές για σχόλια, χρησιμοποιώντας ατυχείς χαρακτηρισμούς στα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία αποτέλεσαν εξαρχής το βασικότερο τρόπο "συνομιλίας" του με τον υπόλοιπο κόσμο. Η παρουσία του στο ΣΥΡΙΖΑ πάντως, παρότι ξένισε μια μερίδα της κομματικής βάσης και ένα μέρος από τις συνιστώσες του, δεν αποτέλεσε έκπληξη, αν και ο ίδιος δε φαινόταν στην αρχή ως ιδιαίτερα "θετικός" για εμπλοκή στην κεντρική πολιτική σκηνή. Ο Μάιος του 2012 όμως ήταν η εποχή που ο ΣΥΡΙΖΑ στελέχωνε τα ψηφοδέλτια του με όρους και σκεπτικό του 4% (και όχι του 28% ή αξιωματικής αντιπολίτευσης) και "Τατσόπουλοι" όχι μόνο ήταν καλοδεχούμενοι αλλά αποτελούσαν και μίνι-"πολυτέλειες" λόγω της αναγνωρισιμότητάς τους.

Η εκλογή του είναι αλήθεια ότι παραξένεψε ακόμα και τους "συντρόφους" του αν και δε θα έπρεπε: ας μην ξεχνάμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στην Β' Αθηνών εκτοξεύτηκε από τις 75 χιλιάδες ψήφους στις 223 και από τις 3 έδρες στις 9. Ήταν φυσιολογικό και αναμενόμενο με τόσους "άγνωστους" υποψηφίους (καταξιωμένων ίσως στο μικρόκοσμο των συνιστωσών τους ή σε διάφορες κοινωνικές ομάδες αλλά μη αναγνωρίσιμους στην ευρύτερη μάζα των νέων ψηφοφόρων του κόμματος) να "σταυρωθούν" οι πλέον αναγνωρίσιμοι, επιβεβαιώντας την παλιά ρήση "καλύτερα να μιλάνε για σένα άσχημα, παρά να μην μιλούν καθόλου". Έτσι οι 17 χιλιάδες ψήφοι ήρθαν φυσιολογικά και ο Πέτρος Τατσόπουλος έγινε βουλευτής του ελληνικού κοινοβουλίου.

Θα περίμενε κανείς όμως ότι η είσοδός του στην Βουλή θα τον έφερνε (όπως και άλλους) προ των ευθυνών του και θα τον έκανε να επικεντρωθεί στο κοινοβουλευτικό του έργο. Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ: συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο, και δίνοντας την εντύπωση ότι περνάει περισσότερη ώρα στο Facebook από οποιοδήποτε άλλο Έλληνα πολιτικό (εξαιρουμένων του διδύμου Μουρούτη - Κεδίκογλου της ΝΔ που κατέχουν το σχετικό ρεκόρ), συνέχισε να σχολιάζει τα πάντα και να πετάει ατάκες (άσχετες με την πολιτική τις περισσότερες φορές), θεωρώντας προφανώς ότι "βγάζει το ψωμί του" με αυτό τον τρόπο. η παρουσία του και η "διαδικτυακή" του συμπεριφορά (πολλές φορές προσβλητική για τους συνοδοιπόρους του στον ΣΥΡΙΖΑ) προκάλεσε πολλές φορές πονοκέφαλο στην Κουμουνδούρου. Δεν είναι τυχαίο ότι βρέθηκε αρκετές φορές στα πρόθυρα της εξόδου από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, γλυτώνοντας κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή. Το "ανεκτικό" κλίμα που επικρατεί (λόγω σχετικής παράδοσης) στην αριστερά και η άποψη των Τσίπρα -  Βίτσα ότι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν λόγο ύπαρξης και πρόσωπα με αιρετικό λόγο, του έδωσε μια ιδιότυπη ασυλία, περίπου σα να ήταν "ο τρελός του χωριού".

Ήταν όμως θέμα χρόνου να μπει ένα τέλος σε όλα αυτά. Αν και έξυπνος άνθρωπος, δεν έδειξε να έχει μάθει από την περίπτωση Διαμαντόπουλου (θυμηθείτε εδώ τι συνέβει) και την παραδοσιακή ροπή της κυβέρνησης προς το μοντάζ δηλώσεων των αντιπάλων της (διαβάστε εδώ σειρά περιστατικών). Έτσι συνέχισε και σε πρόσφατη συνέντευξη του αναφέρθηκε στην "απόδραση" Ξηρού και την "ανεκτικότητα" μελών του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην 17Ν. Οι δηλώσεις του παραφράστηκαν εύκολα και δημιούργησαν θέμα σε μια περίοδο που δε χρειαζόταν και όπου το ενδιαφέρον θα έπρεπε να είναι αλλού. Ο ίδιος κατανοώντας το μπάχαλο που δημιούργησε έθεσε την αποχώρησή του από τον ΣΥΡΙΖΑ στη διάθεση του Αλέξη Τσίπρα. Πιθανότατα θα προσδοκούσε μια ακόμα επιβεβαίωση της εμπιστοσύνης του τελευταίου στο πρόσωπό του, περισσότερο ως απόδειξη της "πολυφωνίας" που υπάρχει στην αξιωματική αντιπολίτευση παρά ως συμφωνίας με τα λεγόμενά του. Αυτό όμως δεν ήρθε - προς έκπληξη του ίδιου και πολλών άλλων.

Στην πραγματικότητα όμως η αποπομπή Τατσόπουλου (έστω και με "ήρεμο" τρόπο) ήταν ένα μήνυμα με πολλούς αποδέκτες εντός και εκτός του κόμματος. Στους μεν μέσα, ήταν μια ένδειξη ότι το "πάρτυ τελείωσε" και ότι κάποιοι θα πρέπει να σκέφτονται δύο και τρεις φορές πριν μιλήσουν (πράγμα έτσι κι αλλιώς απαραίτητο για την μετάβαση του κόμματος στην εξουσία). Στους δε έξω είναι μια ένδειξη ότι το κόμμα δεν επιτρέπει τις υπερβολές και επομένως η αντιπαράθεση θα πρέπει να γίνεται με πολιτικούς όρους και όχι βάση κάποιων παραφράσεων. Μένει να δούμε το αν αυτή η στάση θα πετύχει ή όχι...

Πόσο εύκολο είναι να ιδιωτικοποιηθούν η ΔΕΗ και ο ΑΔΜΗΕ;

Είδηση: Μπορεί η κυβέρνηση να επιμένει ότι η ιδιωτικοποίηση των δικτύων ηλεκτρισμού, δηλαδή του ΑΔΜΗΕ, (100% θυγατρικής της ΔΕΗ), θα προχωρήσει άμεσα, υπηρεσιακοί ωστόσο παράγοντες μιλούν για ουτοπική προσέγγιση.

Το εγχείρημα της πώλησης των δικτύων της ΔΕΗ (το 66% σε στρατηγικό επενδυτή και το 34% στο Δημόσιο), αποδεικνύεται πολύ πιο δύσκολο απ? ότι φαινόταν αρχικά, και δεν είναι τυχαίο ότι η προκήρυξη του διαγωνισμού που προγραμματιζόταν για σήμερα 4 Δεκεμβρίου, μετατέθηκε για τον Ιανουάριο.

Πρώτη εκκρεμότητα, η νομοθετική ρύθμιση που θα μεταφέρει στον Λειτουργό της Αγοράς (ΛΑΓΗΕ) όλες τις οικονομικές δραστηριότητες του ΑΔΜΗΕ που σχετίζονται με την εκκαθάριση της αγοράς. Στόχος είναι να απαλλαγεί ο τελευταίος από τα συνεχή χρέη, και να αποδοθεί καθαρός στον νέο αγοραστή. Το σχετικό νομοσχέδιο εστάλη πρόσφατα προς έγκριση στην DG Energy της Κομισιόν, και το αισιόδοξο σενάριο είναι να έχει δοθεί απάντηση ως τον Ιανουάριο.

Η προσφυγή για το ασφαλιστικό

Δεύτερη εκκρεμότητα, η προσφυγή που έχει καταθέσει η Πανελλήνια Ομοσπονδία Συνταξιούχων της ΔΕΗ κατά της πώλησης του ΑΔΜΗΕ, υποστηρίζοντας ότι είναι παράνομη. Το σκεπτικό της αγωγής βασίζεται σε νόμο του 1999 που αναγνωρίζει ότι η περιουσία του ασφαλιστικού ταμείου της ΔΕΗ είναι ενσωματωμένη στα πάγια περιουσιακά της στοιχεία, άρα και του ΑΔΜΗΕ ως 100% θυγατρική της. Ο νόμος λέει ότι έναντι αυτής της ενσωμάτωσης το Δημόσιο πρέπει να καλύπτει κάθε έτος από τον κρατικό Προϋπολογισμό το έλλειμμα που προκύπτει στον ασφαλιστικό φορέα των εργαζομένων.

Για να ξεπεράσει αυτό το εμπόδιο, η κυβέρνηση πρόκειται να φέρει νομοθετική ρύθμιση στη Βουλή, που θα διαχωρίζει πλήρως τη θέση της ΔΕΗ από το ασφαλιστικό των εργαζομένων. Επιχερεί να μπλοκάρει με τον τρόπο αυτό τόσο τη συγκεκριμένη προσφυγή, όσο και κάθε μελλοντική κατά της διαδικασίας πώλησης της «Μικρής ΔΕΗ». Η ρύθμιση περιλαμβάνεται είτε στο νομοσχέδιο που εστάλη ήδη στη DG Energy ή σε δεύτερο νομοσχέδιο για τη «Μικρή ΔΕΗ».

Τα δάνεια των τραπεζών

Τρίτη εκκρεμότητα, η συζήτηση με τις τράπεζες που έχουν χρηματοδοτήσει τον ΑΔΜΗΕ (με 250 ως 300 εκατ. ευρώ) για τους όρους με τους οποίους θα αποπληρωθούν τα δάνειά τους όταν η εταιρεία αλλάξει χέρια. Κάθε φορά που αλλάζει χέρια μια επιχείρηση, για να προχωρήσει η ιδιωτικοποίηση πρέπει να δώσουν πρώτα το οκέυ οι τράπεζες, αφού φυσικά πάρουν εγγυήσεις για την αποπληρωμή των δανείων τους. Τα περισσότερα από τα 250-300 εκατ. ευρώ, προέρχονται από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων.

Τέταρτη εκκρεμότητα, η απόδοση που θα έχουν τα κεφάλαια του ΑΔΜΗΕ για τις νέες μεγάλες επενδύσεις (διασυνδέσεις Κυκλάδων και Κρήτης). Πρόκειται για τα τέλη χρήση συστήματος που πληρώνουν όσοι χρησιμοποιούν τα δίκτυα ηλεκτρισμού. Το ποσοστό αυτό ρυθμίζεται από τη ΡΑΕ, σήμερα είναι 8% και θεωρείται χαμηλό από τους ενδιαφερόμενους επενδυτές. Υπάρχει εισήγηση για ένα επιπλέον premium που θα ανεβάζει την απόδοση σε ποσοστό 10%-11%, προκειμένου να καταστήσει το διαχειριστή πιο ελκυστικό. Το ερώτημα είναι πως θα επιτευχθεί η αύξηση των τελών να μην μετακυλισθεί μέσω των τιμολογίων ρεύματος της ΔΕΗ στους τελικούς καταναλωτές.

Από πού θα βρει τα χρήματα το Δημόσιο

Πέμπτη εκκρεμότητα, είναι το από πού θα βρει το Δημόσιο τα χρήματα - τα οποία φυσικά δεν έχει- για να εξαγοράσει το 34% του ΑΔΜΗΕ, προκειμένου να κατέχει την καταστατική μειοψηφία, όπως έχει δεσμευθεί η κυβέρνηση. Το σχέδιο προβλέπει ότι η ΔΕΗ που ελέγχει κατά 100% τον ΑΔΜΗΕ, θα πουλήσει το 66% σε στρατηγικό επενδυτή, και το υπόλοιπο 34% στο Δημόσιο.

Η λύση που έχει προταθεί είναι ένα είδος συμψηφισμού της συγκεκριμένης οφειλής του Δημοσίου με μελλοντικές υποχρεώσεις της ΔΕΗ. Συγκεκριμένα, να συμψηφίσει το Δημόσιο τα κεφάλαια που θα κριθεί ότι αναλογούν στο 34% με την υποχρέωση της ΔΕΗ να καταβάλει ετήσιο τέλος λιγνίτη, που αποτελεί ποσοστό επί του κύκλου εργασιών της και με το οποίο σήμερα χρηματοδοτούνται οι ΑΠΕ.

Έτσι, το Δημόσιο θα «εξοφλεί» σταδιακά και σε βάθος χρόνου τη ΔΕΗ, επιτρέποντάς της να μην καταβάλει τέλος λιγνίτη για το ποσό που αντιστοιχεί στο 34%, για όσο διάστημα χρειαστεί. Το αν όμως η πρόταση μπορεί να «περπατήσει», νομικά δεν είναι σαφές.

Τέλος, έκτη εκκρεμότητα αν και τυπική, είναι το γεγονός ότι το σχέδιο ιδιωτικοποίησης του ΑΔΜΗΕ σε μια φάση (η ΔΕΗ πουλά το 66% σε στρατηγικό επενδυτή και το 34% στο Δημόσιο), δεν έχει πάρει έγκριση από το υπουργικό συμβούλιο, παρά μόνο από την τρόικα.

Το αρχικό πλάνο που είχε εγκριθεί τον Ιούλιο από το υπουργικό συμβούλιο, προέβλεπε να πουληθεί το 49% του ΑΔΜΗΕ σε στρατηγικό επενδυτή μέσω αύξησης μετοχικού κεφαλαίου και σε δεύτερη φάση εκείνος να αγοράσει ένα επιπλέον 2%, φτάνοντας το 51%. Εγκαταλείφθηκε ωστόσο ως εξαιρετικά περίπλοκο.

Σχόλιο:  Να λοιπόν που έχουμε μια ακόμα υποχώρηση από τις περίφημες κυβερνητικές, "κόκκινες γραμμές" - και έχει να κάνει με την παραχώρηση των δικτύων και των υποδομών της ΔΕΗ σε ιδιώτες. Η περιπλοκότητα του θέματος δείχνει καθαρά το δεν υπάρχει καμία Μνημονιακή υποχρέωση επ' αυτού, αφού αν η κυβέρνηση ήθελε πραγματικά θα μπορούσε να την αποφύγει επικαλούμενη των όσων περιγράφονται στο ρεπορτάζ.

Αντ' αυτού έχουμε την εμμονή σε μια επιζήμια για την χώρα και το μέλλον της κίνηση, και μάλιστα σε εποχές που η χρηματιστηριακή τιμή της ΔΕΗ (όπως και όλων των ΔΕΚΟ) βρίσκεται χαμηλά και επομένως τα οικονομικά οφέλη θα είναι οικτρά. Αν ήταν τουλάχιστον περισσότερα, θα μπορούσε ο Σαμαράς ως άλλος Σπύρος Καλογήρου να μας πει "είναι πολλά τα λεφτά" δικαιολογώντας τον εαυτό του στις επόμενες γενιές. Όμως όχι...

Από την άλλη έχουμε μια προσπάθεια να καταπατηθούν τα δικαιώματα των εργαζομένων της ΔΕΗ (σχετιζόμενα με χρήματα του ασφαλιστικού τους ταμείου τα οποία η εταιρεία και το κράτος "τσέπωσαν") με πονηρές διατάξεις νόμου, περίεργους συμψηφισμούς χρημάτων που πρέπει να καταβληθούν σήμερα με "μελλοντικά δικαιώματα" και φόρτωμα του δημοσίου χρέους με χρέη τρίτων προς θυγατρικές εταιρείες της ΔΕΗ (τα οποία χρέη "άφησε" να μεγαλώσουν το κράτος προς εξυπηρέτηση "επενδυτών", διαβάστε εδώ σχετικό παράδειγμα). Μια κατάσταση δηλαδή που δε δείχνει σοβαρή χώρα που σέβεται τον εαυτό της και τους πολίτες της...

Και για να μην επαναλαμβανόμαστε, εδώ μπορείτε να βρείτε λεπτομέρειες για τον "μύθο" του όφελους από την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ και εδώ μπορείτε να βρείτε λεπτομέρειες για την "κρυφή" αξία της.

Η κατανομή πλούτου στην Ευρωζώνη - μια διδακτική έρευνα

Το κύριο θέμα της σημερινής μας ανάρτησης είναι δύο πρόσφατες και εξαιρετικά διδακτικές έρευνες που εκπόνησε η γερμανική Bundesbank και η ΕΚΤ και τις "περίεργες" παραλήψεις τους που έφερε στη δημοσιότητα το γερμανικό περιοδικό "Spiegel" (προς γενική έκπληξη). Η ενδελεχής μελέτη των ερευνών αυτών (που πρωτοπαρουσιάστηκε στην χώρα μας από την "Ελευθεροτυπία") καταδεικνύει τις εσωτερικές ευρωπαϊκές ανισότητες όσο αφορά την κατανομή του πλούτου και κρούει το "καμπανάκι" για το μέλλον της ευρωζώνης - με τρόπο έμμεσο μεν, αλλά εύσχημο δε. Αξίζει να διαβαστεί και να προσεχθεί ιδιαίτερα:

Μείζον ερώτημα: άνεργος ή απλήρωτος; / Κυβέρνηση υπό προθεσμία

Σήμερα φιλοξενούμε δύο άρθρα από την "Εφημερίδα των Συντακτών" και την "Real News" αντίστοιχα. Το πρώτο, είναι λίγο παλαιότερο αλλά παραμένει επίκαιρο, κυρίως λόγω της μεγάλης καθυστέρησης που παρατηρείται στον ιδιωτικό τομέα στην καταβολή μισθών και προσπαθεί ν' απαντήσει στο ερώτημα τι είναι χειρότερο - η ανεργία ή το να είσαι απλήρωτος;

To δεύτερο άρθρο, είναι σαφέστατα πιο πρόσφατο και επίκαιρο όσο αφορά την εκλογολογία των τελευταίων ημερών (διαβάστε αναλυτικά εδώ). Αναφέρεται στην συνοχή των κομμάτων της συγκυβέρνησης (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) και εξηγεί γιατί ουσιαστικά η κυβέρνηση είναι υπό προθεσμία:

Έθιμα και κάλαντα των Φώτων

Οι εποχές είναι περίεργες παρόλα αυτά αξίζει να θυμηθούμε μερικά από τα ήθη και έθιμα των Φώτων - της τελευταίας μεγάλης γιορτής της Χριστουγεννιάτικης εορταστικής περιόδου. 

Χαρούμενα και ελπιδοφόρα, τα Θεοφάνεια ή Φώτα κλείνουν το Δωδεκαήμερο, που «άνοιξε» την παραμονή των Χριστουγέννων. Αποτελούν σαφέστατα την πιο αδικημένη από τις γιορτές των ημερών, αφού ως τελευταία επιβαρύνεται από τη φυσιολογική, σωματική και πνευματική κούραση των ημερών. Παρόλα αυτά όμως (και αυτό είναι το παράδοξο), αποτελεί ίσως την πιο γεμάτη γιορτή όσο αφορά τα ήθη και έθιμα, τα οποία αποτελούν "σημείο κατατεθέν" πολλών περιοχών της χώρας.

Στα πρώτα χριστιανικά χρόνια η γιορτή αυτή κάλυπτε μαζί τα Χριστούγεννα και την Πρωτοχρονιά. Κατά τα Θεοφάνεια φανερώθηκε η τριαδικότητα του Θεού, η Αγία Τριάδα. Λέγονται όμως και «Φώτα», γιατί κατά τα πρώτα χριστιανικά χρόνια, την παραμονή των Θεοφανίων βαπτίζονταν οι οπαδοί της νέας θρησκείας. Η αναζήτηση της καθάρσεως από τον άνθρωπο αντικατοπτρίζεται ακόμη και στις αρχαίες θρησκείες.

Αυτή τη μέρα ξεκινά και η αντίστροφη μέτρηση για τους καλικάντζαρους. Στις 5 Ιανουαρίου, παραμονή των Θεοφανείων, τα αερικά, τα παγανά, οι καλκάδες, οι γνωστοί σε όλους μας καλικάντζαροι, που έκαναν την εμφάνισή τους στον επάνω κόσμο με την αρχή του Δωδεκαήμερου, εγκαταλείπουν τις εγκόσμιες αταξίες τους και ξαναγυρίζουν στο αιώνιο έργο τους: Να κόψουν το δέντρο, που κρατάει τον κόσμο, ώστε να γκρεμιστεί και να χαθεί, για να εκδικηθούν τους ανθρώπους.

Στην ανατολική Μακεδονία ξεχωριστό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο εορτασμός των Θεοφανείων στη Δράμα με πληθώρα εκδηλώσεων και δρώμενων. Σκοπός τους είναι η εξασφάλιση της καλοχρονίας, δηλαδή η καλή υγεία και η πλούσια γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή. Μαύρες κάπες, δέρματα ζώων, μάσκες, κουδούνια και θόρυβοι, στάχτη και σταχτώματα, χοροί και αγερμοί, αναπαράσταση οργώματος και σποράς, πλούσιο φαγοπότι και ευχές επιδιώκουν να επενεργήσουν στην καρποφορία της φύσης.

Σε απόσταση τεσσάρων χιλιομέτρων από την πόλη της Δράμας βρίσκεται το Μοναστηράκι, όπου κάθε χρόνο, στις 6 Ιανουαρίου, την ημέρα των Θεοφανίων, αναβιώνει το έθιμο των Αράπηδων. Έχει τις ρίζες του στην αρχαία ελληνική θρησκεία και πιο συγκεκριμένα στις διονυσιακές τελετές, ενώ έχει δεχτεί και χριστιανικές επιρροές.

Οι Αράπηδες είναι μια εθιμική παράσταση (δρώμενο) με έντονα την υπερβολή, το μαγικό και το λατρευτικό στοιχείο, στην οποία συμμετέχουν οι κάτοικοι της περιοχής. Είναι μία από τις μεταμφιέσεις του Δωδεκαημέρου (25/12-6/1) που γίνονται στο Νομό Δράμας και πιο συγκεκριμένα στο Μοναστηράκι, στο Βώλακα, στην Πετρούσα, στον Ξηροπόταμο, στους Πύργους και στην Καλή Βρύση.

Το ίδιο έθιμο συναντάμε επίσης και στα χωριά Βώλακας, Πετρούσα και Ξηροπόταμος. Αναβιώνει επίσης κάθε χρόνο και στη Νίκησιανη του Δήμου Παγγαίου στο νομό Καβάλας.

Στην Νέα Καρβάλη, ανατολικά της Καβάλας, κάθε χρόνο την παραμονή των Θεοφανίων αναβιώνουν τα «Σάγια», ένα έθιμο που τηρούνταν σε όλη την Καππαδοκία.

Το έθιμο αποτελεί μια τελετουργική πράξη με χορό και τραγούδι γύρω από αναμμένες πυρές.

Ένα από τα πιο γνωστά έθιμα των Θεοφανείων, τα «ραγκουτσάρια», αναβιώνει κάθε χρόνο στην πόλη της Καστοριάς, όπου οι κάτοικοι μεταμφιέζονται για να ξορκίσουν το κακό.

Φορούν τρομακτικές μάσκες που έχουν συμβολικό χαρακτήρα και περιφέρονται στους δρόμους κάνοντας εκκωφαντικούς θορύβους με τα κουδούνια τους. Συνηθίζουν να ζητούν από τον κόσμο την ανταμοιβή τους, επειδή όπως συνηθίζουν να λένε είναι το αντίτιμο για να διώξουν τα κακά πνεύματα.

Το «γιάλα - γιάλα» αναβιώνει στην Ερμιόνη της Αργολίδας πάνω από 50 χρόνια. Ανάλογα έθιμα επιβιώνουν και σε πολλά ψαροχώρια της περιοχής, όπως στο Πόρτο Χέλι και την Κοιλάδα.

Τα ξημερώματα των Φώτων, τα αγόρια που πρόκειται τη νέα χρονιά να παρουσιαστούν στο στρατό, συγκεντρώνονται, γευματίζουν όλοι μαζί και έπειτα γυρνούν σε όλα τα σπίτια της περιοχής από σοκάκι σε σοκάκι, φορώντας παραδοσιακές ναυτικές φορεσιές και τραγουδώντας το «γιάλα - γιάλα».

Την παραμονή των Φώτων οι κάτοικοι στολίζουν της βάρκες τους με φοίνικες, νεραντζιές και μυρτιές, τις οποίες δένουν στο λιμάνι πριν την καθιερωμένη βουτιά.

Στην Λευκάδα τηρείται το έθιμο «των πορτοκαλιών». Οι πιστοί βουτούν στη θάλασσα τα πορτοκάλια που κρατούν στα χέρια τους και τα οποία είναι δεμένα μεταξύ τους με σπάγκο.

Έπειτα τα παίρνουν στο σπίτι τους για ευλογία και αφήνουν ένα από αυτά για ένα ολόκληρο χρόνο στα εικονίσματα του σπιτιού. Πριν την τελετή της κατάδυσης του Τιμίου Σταυρού, ρίχνουν στη θάλασσα τα παλιά πορτοκάλια.

Σε άλλα νησιά, όπως τη Λέσβο, την ώρα που πέφτουν στη θάλασσα οι βουτηχτάδες για να πιάσουν τον Σταυρό οι γυναίκες παίρνουν με μια νεροκολοκύθα νερό από 40... κύματα. Έπειτα με βαμβάκι που βουτούν σ΄ αυτό καθαρίζουν τα εικονίσματα - χωρίς να μιλούν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας - και στη συνέχεια ρίχνουν το νερό σε μέρος «που δεν πατιέται» (σε χωνευτήρι εκκλησίας).