Ιρλανδία - παράδειγμα προς μίμηση ή αποφυγή;

Στην αρχή της κρίσης είχαμε αναφερθεί στις διαφορές και τις ομοιότητες μεταξύ της Ελλάδας και της Ιρλανδίας (αξίζει να τις δείτε εδώ) που είχαν δώσει στην "ομοιοπαθούσα" αυτή χώρα κάποιους "πόντους" παραπάνω στην προσπάθεια γι' ανάκαμψη. Στη συνέχεια, η Ιρλανδία επαναδιαπραγματεύτηκε (επιτυχώς) το Μνημόνιό της (διαβάστε εδώ το πως), αν και το τίμημά της ήταν βαρύ - με την πειρατική επιδρομή στα ταμεία των ασφαλιστικών ταμείων να είναι το λιγότερο (ένα σχετικό άρθρο του Γ.Δελαστίκ έχουμε αναδημοσιεύσει εδώ).

Η τρόικα προσπαθεί εδώ και καιρό να παρουσιάσει την Ιρλανδία ως πρότυπο προσαρμογής, θεωρώντας ότι έχει την μεγαλύτερη πιθανότητα ανάκαμψης απ' όλους τους "μνημονευόμενους", με ” τομέα ήταν “μοντέλο”. Η Google είναι από τις εταιρείες μαζί με Amazon, Starbucks κι άλλες που απολαμβάνουν τεράστια φορο-ασυλία και διευκολύνσεις
τον Α.Σαμαρά να την προβάλει ως παράδειγμα. Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική και το αύριο όχι και τόσο ευοίωνο. Και όλα αυτά για να επαναδημιουργηθεί μια μαγική εικόνα την οποία παρουσίαζε η Ιρλανδική οικονομία και η οποία δεν είχε τόσο στέρεες βάσεις όσες θεωρούσαμε εμείς οι "απέξω": ο ιρλανδικός “τίγρης” ήταν πρότυπο στα χρόνια της άνθισης από τα μέσα του 1990. Το τραπεζικό σύστημα και οι μεταφορά εταιρειών από το εξωτερικό λόγω χαμηλής φορολογίας, κυρίως πολυεθνικών του “χάι-τεκ
Ο τραπεζικός τομέας και η οικονομία της Ιρλανδίας είχαν πολύ μεγαλύτερα μεγέθη από αυτά της Κύπρου. Και βρέθηκε στα μνημόνια της τρόικας αμέσως μετά την Ελλάδα. Η κρίση δεν χτύπησε κάποιο μικρό ατίθασο και απροσάρμοστο, αλλά το παράδειγμα, το μοντέλο της εποχής, την Ιρλανδία, όταν τόνοι μελάνης γράφονταν στο διεθνή οικονομικό τύπο για το ιρλανδικό “θαύμα” και “πρότυπο”.

Οι τρεις μεγάλες ιρλανδικές τράπεζες για να διασωθούν πήραν 64 δισ. ευρώ τα οποία φορτώθηκε ο απλός κόσμος στην Ιρλανδία, όπως συμβαίνει παντού. Ωστόσο, οι “τρύπες” των τραπεζών παραμένουν βραχνάς. Τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια, τα “κόκκινα δάνεια” έχουν σκαρφαλώσει πάνω από 12% του συνόλου (κοντά 18 δισ. ευρώ) και η τρόικα πιέζει με μπροστάρη την ΕΚΤ για ακραία μέτρα “σωτηρίας” που περιλαμβάνουν ακόμα και κατασχέσεις σπιτιών δανειοληπτών που δεν μπορούν να αποπληρώσουν. Ήδη η έκθεση του ΔΝΤ για την Ιρλανδία λέει ότι θα χρειαστεί άλλα 16 δισ. ευρώ για να καλύψει τις τραπεζικές τρύπες, εάν η οικονομία αποτύχει να έχει σταθερή ανάπτυξη.
Ηδη οι τιμές ακινήτων κατρακυλούν πάνω από 50% από το 2007 εξανεμίζοντας την αξία των σπιτιών των δανειοληπτών και ο ρυθμός της χορήγησης δανείων σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις συρρικνώνεται δραματικά. Με επιπρόσθετο γεγονός την παρατεταμένη ύφεση στην ευρωζώνη που επηρεάζει αρνητικά. Η Moody's διατηρεί την αξιολόγηση των ενυπόθηκων δανείων στην κατηγορία “σκουπίδια”. Ακόμα και η μετριοπαθής εργατική συνομοσπονδία της Ιρλανδίας αναγκάζεται να παραδεχτεί στους Financial Times πως “η τρόικα έχει κάνει μεγαλύτερη ζημιά στην Ιρλανδία από όση έκανε η Βρετανία σε αιώνες αποικιοκρατίας”. Το ζήτημα των τραπεζών-ζόμπι δίπλα σε υπερχρεωμένες επιχειρήσεις-ζόμπι εξακολουθεί να ταλανίζει όχι μόνο την Ελλάδα, όχι μόνο την Ιρλανδία, ολόκληρη την ευρωζώνη που ψάχνει νέα παραμυθένια μονέλα” της χρεοκοπίας.
Ο φαύλος κύκλος των πτωχεύσεων που αδυνατίζουν τις τράπεζες παραμένει απειλή σε περιβάλλον ύφεσης της οικονομίας, σημειώνουν οι FT, με κυβερνήσεις που διαθέτουν όλο και λιγότερα πυρομαχικά για τις ανακεφαλαιοποιήσεις.

Αυτή την "αλλαγή" θέλουμε να επιτύχουμε ως χώρα και αυτό το μοντέλο να μιμηθούμε - έχοντας θυσιάσει την δημόσια περιουσία, το ασφαλιστικό μας σύστημα, τις τωρινές και μελλοντικές συντάξεις, τα εργασιακά μας δικαιώματα, υπομένοντας μια τεράστια ανεργία και έχοντας στείλει μια γενιά μετανάστες στο εξωτερικό... Γι' αυτό και η δήλωση του, βραβευμένου με Νόμπελ, οικονομολόγου Π. Κρούγκμαν να "κρατηθούμε" και να μην μιλάμε για "επιτυχία" της Ιρλανδικής οικονομίας...Το μέλλον δεν είναι και τόσο ρόδινο...

Πηγές: "Ελευθεροτυπία" (στοιχεία από άρθρο του Κ.Σαρρή)