Πρωτοχρονιάτικα μηνύματα και ερωτήματα για τη νέα χρονιά / Αλλαγές και στα εργασιακά και την φορολόγηση των ναυτικών / Δυσμενείς αλλαγές για τη χώρα μας στη λειτουργία της Ε.Ε.

Ακούγοντας τα Πρωτοχρονιάτικα μηνύματα του Πρωθυπουργού και του Προέδρου της Δημοκρατίας, νόμιζε κανείς ότι οι αναφορές που έκαναν ήταν για κάποια άλλη, μακρινή χώρα και όχι για τη δική μας. Είναι λογικό και σωστό βέβαια να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον, πόσο μάλλον στην αρχή μιας χρονιάς, αλλά σε μια χώρα που οι άστεγοι και οι άποροι αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο, που οι φόροι πλέον καλύπτουν οποιαδήποτε δραστηριότητα - εξαιρουμένης της αναπνοής - και τα μόνα πράγματα που δεν μειώνονται είναι τα όρια συνταξιοδότησης και οι φόροι, είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι τα κούφια λόγια που ακούσαμε λέχθηκαν για να "δημιουργηθεί κλίμα" και μόνο.

Παράλληλα άφησαν αναπάντητα σειρά ερωτημάτων όπως το πως θα έρθει και θα χρηματοδοτηθεί η ανάπτυξη όταν το μεγαλύτερο μέρος των δόσεων θα πάει στην ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών ώστε αυτές να λειτουργήσει και σε εξόφληση ομολόγων του Δημοσίου, το μήπως είναι ντροπή να πανηγυρίζουμε που το κράτος θα εξοφλήσει τα χρωστούμενα σε ιδιώτες και επιχειρήσεις (σε βάθος χρόνου) λειτουργώντας βέβαια προς όφελός του αφού εκτός από οφειλέτης παράλληλα έχει λαμβάνειν μεγάλο μέρος αυτών, το πως θα μπορέσει η μέση Ελληνική οικογένεια να επιβιώσει με τις νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων (και με την παράλληλη αύξηση της παρακράτησης φόρου) και κυρίως το πως οραματίζονται μια χώρα που η δημιουργία οικογένειας θα αποτελεί σε λίγο "ποινικό αδίκημα"...

Εξίσου ενδιαφέρουσα ήταν η αντίδραση των κομμάτων για την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ (για την οποία έχουμε αναφερθεί διεξοδικά εδώ). Η προσπάθεια των γνωστών και μη εξαιρετέων κύκλων για να πέσει όλο το βάρος στον ανεκδιήγητο Γ. Παπακωνσταντίνου είναι συγκινητική, αλλά δε νομίζουμε ότι πείθει γενικά: όπως σωστά αναφέρει και ο ίδιος, δεν είναι δυνατόν να έχουν περάσει 3 υπουργοί από τη θέση που βρισκόταν αυτός (μεταξύ των οποίων και οι κ. Βενιζέλος και Στουρνάρας) και να μην έχει γίνει απολύτως τίποτα και να χρειαστεί τα πράγματα να φτάσουν στα όρια για να υπάρξει διερεύνηση, με συγκεκριμένο στόχο - τον πρώην υπουργό. Οι απορίες που εκφράζουν πολλοί (το άρθρο του Κ. Βαξεβάνη είναι χαρακτηριστικό) για το εύρος των ευθυνών είναι εύλογες και ο τρόπος της πρότασης από το "Τρίο Στούτζες" για διενέργεια εξεταστικής μάλλον αποτελεί προσπάθεια συγκάλυψης παρά διερεύνησης, αφού ΑΠΟΚΛΕΙΕΙ περαιτέρω ενόχους.

Παράλληλα μ' όλα αυτά, αξίζει να θυμηθεί κανείς το πως μεγάλα εκδοτικά συγκροτήματα και εφημερίδες (π.χ. η εφημερίδα "Έθνος") εξέφραζαν τη δυσφορία τους για το πως "ήταν δυνατόν"(!!!) να βγαίνει βουλευτής στο Υπόλοιπο Αττικής ο Γ. Πάντζας και όχι ένας από τους "πλέον αξιόλογους Υπουργούς Οικονομικών" (δηλ. ο Γ. Παπακωνσταντίνου). Τώρα βέβαια ζητάνε την κεφαλή του επί πίνακι (και δίκαια), παραβλέποντας όμως τους "διαδόχους" του όπως και τη στήριξή που έδωσαν "στο έργο του". Αλλά είπαμε, η ζωή είναι τροχός και γυρίζει - για όλους...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Στην Ελλάδα του Μνημονίου, ήταν σχεδόν αδύνατον οι αλλαγές στα εργασιακά να μην ακουμπήσουν και αυτά των ναυτεργατών - οι αλλαγές τεράστιες και η αντίδραση αυτών αναμενόμενη. Έτσι αυτοί, μέσω της ΠΝΟ, εξέφρασαν τη ριζική αντίθεσή τους στην αύξηση των συντελεστών φορολόγησης των Ελλήνων ναυτικών, αλλά και στο πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας, το οποίο -όπως λέει- καταργεί για πρώτη φορά μετά το 1944 τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας για τα κατώτερα πληρώματα στα ποντοπόρα και τα ιδιωτικά σκάφη αναψυχής και ανοίγει το δρόμο για σύνθλιψη εργασιακών δικαιωμάτων ναυτεργατών και στις υπόλοιπες κατηγορίες πλοίων. Παράλληλα ζητείται από τις ακτοπλοϊκές εταιρείες, η πλήρης εξόφληση δεδουλευμένων των ναυτικών αφού πολλές ακτοπλοϊκές εταιρείες οφείλουν δεδουλευμένα σε πληρώματα τρεις και τέσσερις μήνες.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή, από 1/1/2013 ο φόρος στις αμοιβές που αποκτούν οι αξιωματικοί και το κατώτερο πλήρωμα του εμπορικού ναυτικού από την παροχή υπηρεσιών σε εμπορικά πλοία θα υπολογίζεται με αναλογικό συντελεστή 15% για τους αξιωματικούς και 10% για το κατώτερο πλήρωμα. Έως σήμερα ο συντελεστής φορολόγησης για τους αξιωματικούς ήταν 6% και για τα πληρώματα 3%. Συνδικαλιστικά στελέχη της ΠΝΟ επισήμαναν στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ότι οι αλλαγές στη φορολόγηση των ναυτικών θα επιφέρουν ένα ισχυρό πλήγμα στο ήδη σκληρά δοκιμαζόμενο εισόδημα των Ελλήνων ναυτικών που ήδη έχει υποστεί σοβαρότατες μειώσεις.

Σε ό,τι αφορά το πολυνομοσχέδιο του υπουργείου Ναυτιλίας εκπρόσωποι ναυτεργατικών σωματείων ανέφεραν ότι για πρώτη φορά μετά το 1944 καταργούνται οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας για τα κατώτερα πληρώματα στα ποντοπόρα και τα ιδιωτικά σκάφη αναψυχής, καθώς επίσης ότι ανοίγει ο δρόμος και για τις υπόλοιπες κατηγορίες πλοίων συνθλίβοντας εργασιακά και κοινωνικοασφαλιστικά δικαιώματα των ναυτεργατών εργαζομένων.

Στο πολυνοσχέδιο με τίτλο «Ανασυγκρότηση του υπουργείου Ναυτιλίας και Αιγαίου και άλλες διατάξεις» δίνεται, για πρώτη φορά, η δυνατότητα υπογραφής ατομικών συμβάσεων εργασίας στα κατώτερα πληρώματα της ποντοπόρου ναυτιλίας για πλοία άνω των 3.000 κόρων και για σκάφη αναψυχής. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Ναυτών Εμπορικού Ναυτικού (ΠΕΝΕΝ), Αντώνη Νταλακογιώργο, «το υπουργείο Ναυτιλίας και Αιγαίου με το σχετικό άρθρο του νομοσχεδίου αποσκοπεί στην πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας στις συγκεκριμένες κατηγορίες πληρωμάτων», ενώ «δίνεται πλέον η δυνατότητα διευκόλυνσης στις εφοπλιστικές εταιρείες να προσλαμβάνουν Έλληνες ναυτικούς ως κατώτερα πληρώματα με μισθούς πολύ χαμηλότερους από τις υπάρχουσες συλλογικές συμβάσεις εργασίας». 

Κατά τ' άλλα οι εφοπλιστές ζητούν "την ευκαιρία" να "συμμετάσχουν με το μερίδιο που τους αναλογεί" στην προσπάθεια της χώρας...Το πως το βλέπουμε παραπάνω..

Και κάτι ακόμα... Η καινούργια χρονιά μαζί με τις μειώσεις μισθών, τις αλλαγές στα εργασιακά και το ασφαλιστικό έφερε και αλλαγές στην σχέση μας ως χώρα με την Ε.Ε. Έτσι από την 1η του Γενάρη, τα περισσότερα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης καλούνται να εφαρμόσουν πολύ αυστηρότερα δημοσιονομικά κριτήρια, καθώς τίθενται σε ισχύ οι νέοι κανόνες για την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης που προβλέπει το Δημοσιονομικό Σύμφωνο. 

Το Σύμφωνο, το οποίο εισάγει τον «χρυσό κανόνα» και προβλέπει κυρώσεις στην περίπτωση δημοσιονομικού εκτροχιασμού, υπεγράφη στις 2 Μαρτίου στις Βρυξέλλες από 25 κράτη μέλη της ΕΕ -η Βρετανία και η Τσεχική Δημοκρατία αποφάσισαν να μην το υπογράψουν.

Το Δημοσιονομικό Σύμφωνο είναι, ούτως ή άλλως, νομικά δεσμευτικό για τις χώρες που ανήκουν στην Ευρωζώνη. Μόνον οι χώρες που έχουν επικυρώσει το Σύμφωνο θα μπορούν να ζητήσουν κεφάλαια από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), το μόνιμο ταμείο διάσωσης της ΕΕ.

Το Σύμφωνο -την υπογραφή του οποίου απαίτησε το Βερολίνο για να συνεχίσει να στηρίζει τις υπερχρεωμένες χώρες της Ευρωζώνης- προβλέπει την καθιέρωση «χρυσού δημοσιονομικού κανόνα» (balanced budget rule) για τη δημοσιονομική ισορροπία και την επιβολή κυρώσεων εναντίον των χωρών που θα ξεπεράσουν το όριο του 3% του ΑΕΠ στο ετήσιο δημοσιονομικό τους έλλειμμα. 

Οι εθνικοί προϋπολογισμοί θα θεωρείται ότι είναι ισοσκελισμένοι ή πλεονασματικοί μόνο εάν το ετήσιο διαρθρωτικό έλλειμμα (το δημοσιονομικό έλλειμμα αν εξαιρεθούν οι επιπτώσεις του οικονομικού κύκλου) δεν ξεπερνά το 0,50% του ΑΕΠ.  Οι χώρες το δημόσιο χρέος των οποίων υπερβαίνει το όριο που έχει θέσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (60% του ΑΕΠ) καλούνται να το μειώνουν κατά 5% ανά έτος. Αντιστρόφως, οι χώρες που τηρούν το όριο μπορούν να έχουν υψηλότερα διαρθρωτικά ελλείμματα, έως και 1% του ΑΕΠ τους.

Οι κανόνες αυτοί είναι επιθυμητό, αλλά όχι υποχρεωτικό, να ενταχθούν στα συντάγματα των ευρωπαϊκών χωρών μέσα σε ένα έτος από την υπογραφή του Συμφώνου.  Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο θα επιβλέπει την εφαρμογή της υλοποίησης του «χρυσού κανόνα» σε εθνικό επίπεδο. Οι αποφάσεις του θα είναι δεσμευτικές και μπορεί να περιλαμβάνουν ακόμα και την επιβολή προστίμου, ύψους έως 0,10% του ΑΕΠ. Πολλές χώρες απέχουν πολύ από αυτούς τους στόχους, όπως η Γαλλία, η οποία θα κληθεί να καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες το 2013 για να φθάσει το όριο του 3%.