Είδηση: Αρνητικό ρεκόρ δεκαετιών σημειώνεται στις προσλήψεις μονίμων εκπαιδευτικών, γεγονός που προϊδεάζει για επιμήκυνση του ωραρίου διδασκαλίας τους. Το υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε ότι προσλαμβάνονται μόλις 225 εκπαιδευτικοί σε Πρωτοβάθμια και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση αντί των 1.065 που υπολόγιζε αρχικά.
O αριθμός αυτός είναι ο μικρότερος που έχει ανακοινωθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, καθώς οι φετινές προσλήψεις είναι λιγότερες από τις μισές ακόμα και σε σύγκριση με πέρυσι που είχαν γίνει 546 προσλήψεις συνολικά και ήταν ήδη οι λιγότερες εδώ και δεκαετίες. Η εξέλιξη ενισχύει τις εκτιμήσεις που έχουν εκφραστεί από τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες για περισσότερες από 10.000 κενές θέσεις εκπαιδευτικών που θα προκύψουν κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Το υπουργείο μελετά να αντιμετωοιστεί το πρόβλημα -πέραν των προσλήψεων αναπληρωτών και
ωρομισθίων- και με επιμήκυνση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών κατά τουλάχιστον μία ώρα. Οι εκπαιδευτικοί αντιδρούν σε αυτή την εξέλιξη, υπογραμμίζοντας ότι το πραγματικό ωράριο εργασίας τους είναι κατά πολύ ευρύτερο από το ωράριο διδασκαλίας, καθώς ο χρόνος διδακτικής προετοιμασίας και αξιολόγησης των μαθητών ποικίλλει ανάλογα με την ειδικότητα και την εποχή του σχολικού έτους.
Σχόλιο: Η είδηση τα λέει όλα από μόνη της. Σε μια εποχή που η έξοδος από το Δημόσιο είναι μαζική μέσω συνταξιοδοτήσεων, που οι ιδιοφυϊες της κυβέρνησης μιλούν για εφεδρεία για όσους δημόσιους υπαλλήλους (που είναι κατά βάση εκπαιδευτικοί) έχουν υποστεί αλλαγή καθηκόντων λόγω ψυχολογικών προβλημάτων, η εξαφάνιση των προσλήψεων των εκπαιδευτικών ολοκληρώνει την εικόνα της παιδείας που είχαν κατά νου οι κυβερνήσεις Παπαδήμου και Παπανδρέου (διαβάστε εδώ για την μείωση της χρηματοδότησης και εδώ για το κλείσιμο των σχολείων): μια παιδεία που οι "υμέτεροι" παιρνούν καλά (δείτε σχετικά εδώ), που δάσκαλοι δεν υπάρχουν και που η ελληνική γλώσσα αποδομείται με ταχείς ρυθμούς...
Η αντικατάσταση των μόνιμων εκπαιδευτικών με ωρομίσθιους και αναπληρωτές έχει τρία προβλήματα: α) επηρεάζει αρνητικά το ασφαλιστικό σύστημα (αφού αυτοί συνεισφέρουν λιγότερο και για λιγότερους μήνες), β) είναι στην ουσία αντι-συνταγματική (αφού εμπίπτει στις διατάξεις περί συμβασιούχων) και γ) επιτείνει το πρόβλημα αφού δεν υπάρχει σταθερότητα ούτε όσο αφορά την κάλυψη αναγκών, ούτε την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Είναι δε σημαντικό ότι προτιμάται να υπάρχουν κενά μέχρι τα μέσα του Οκτώβρη και τις αρχές του Νοέμβρη προκειμένου να γίνεται οικονομία, δείχνοντας καθαρά ότι για ορισμένους η παροχή παιδείας είναι πάρεργο, μπρος στο "στόχο ζωής τους" που είναι η εξυπηρέτηση της τρόικας.
Η αύξηση του ωραρίου κατά μία και δύο ώρες δεν λύνει το πρόβλημα. Μπορεί να δώσει μια λύση στα Γυμνάσια και στα Λύκεια - σε ορισμένες ειδικότητες και τάξεις. Τα κενά όμως παραμένουν και θα παραμείνουν και δε θα καλυφθούν με αλχημείες.
Παράλληλα δε, θα πρέπει και οι απαιτήσεις να αναπροσαρμοστούν. Με 690 ευρώ πρώτο μισθό για δασκάλους και καθηγητές, που θα βρεθούν μακρυά από το σπίτι τους, θα πρέπει να προετοιμάζονται πολλαπλάσιες ώρες από αυτές του ωραρίου τους, έχοντας να αντιμετωπίσουν "θηρία" διαφόρων ηλικιών και με την εφεδρεία να κρέμεται - θα πρέπει να περιμένουμε υπερβάσεις για να έχουμε το σωστό και επιθυμητό αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα θα δείξει αν η κυβέρνηση προσέγγισε σωστά τον τομέα αυτό ή όχι - και δυστυχώς θα κάνουμε χρόνια για να το δούμε.
(Και ένα σχόλιο σχετικά με την εφεδρεία στους εκπαιδευτικούς: όπως σημειώσαμε παραπάνω, συζητείται η τοποθέτηση σε εφεδρεία όσων έχουν μειωμένα καθήκοντα λόγω ψυχολογικών προβλημάτων. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι εξ αυτών υπηρετούν σε θέσεις γραφείου, μια τέτοια ενέργεια θα δημιουργήσει κενά στα γραφεία εκπαίδευσης τα οποία κάπως θα πρέπει να καλυφθούν. Ακόμα και αν υπάρχουν υπερβολές στα οργανογράμματα κάτι τέτοιο θα είναι αναπόφευκτο. Επίσης μια τέτοια κίνηση θα δώσει δικαιώματα προσφυγών στα δικαστήρια αφού όσοι πραγματικά απέκτησαν ψυχολογικά προβλήματα, θα μπορούν δικαίως να επικαλεστούν την εργασία τους ως πηγή του προβλήματος. Η κοινοτική νομοθεσία δικαιώνει και μάλιστα παχυλά τέτοιες περιπτώσεις, αφού είναι υποχρέωση του εργοδότη η παροχή ενός σωστού εργασιακού περιβάλλοντος. Προφανώς αν κάποιος αποκτά προβλήματα υγείας, αυτό δε συμβαίνει και η αποζημίωση είναι κοντά).
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Εικόνα βγαλμένη από το εφιαλτικό Μνημονιακό μέλλον αποτελεί η σημερινή του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά, με τις λέξεις να μην μπορούν να περιγράψουν την τραγική κατάσταση του άλλοτε μεγαλύτερου ναυπηγείου της Ανατολικής Μεσογείου. Η ανακοίνωση της διοίκησης της εταιρείας για εκ περιτροπής εργασία με ένα μεροκάματο την εβδομάδα μετατρέπει τον, ήδη απαξιωμένο, χώρο εργασίας σε πραγματικό κάτεργο, ενώ την ίδια ώρα ο εμπνευστής της “τραγωδίας” και υπουργός Άμυνας το 2010- όταν οι AbuDhami Mar και Thysen Kroup πήραν τα ηνία του Ναυπηγείου- Ε. Βενιζέλος, σχεδιάζει τις νέες του, κυβερνητικές αυτή τη φορά, επιδιώξεις. Ακόμα ηχούν στους διαδρόμους του υπουργείου Άμυνας οι πανηγυρισμοί του “τσάρου” του ΠΑΣΟΚ Ε. Βενιζέλου, όταν ως υπουργός τότε δήλωνε περήφανος για τη συμφωνία σωτηρίας που ο ίδιος “διαπραγματεύτηκε” με τους νέους ιδιοκτήτες. Δεν πέρασε καιρός και η διοίκηση του Ναυπηγείου επαλήθευσε τους φόβους όσων έγκαιρα είχαν προειδοποιήσει για την καταστροφική συμφωνία των δύο πλευρών και τότε λοιδορούνταν δημοσίως από τον Ε. Βενιζέλο. Την περασμένη εβδομάδα μάλιστα η διοίκηση ανακοίνωσε πως “το Ελληνικό Δημόσιο δεν εκπλήρωνε τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει με σύμβαση που ψήφισε η Βουλή και έχει ισχύ νόμου" και ότι "παραμένει η απαγόρευση να έχει εργασίες από ξένες χώρες και επιπλέον με βάση ερμηνεία που δίνει το υπουργείο Άμυνας απαγορεύεται και η συμμετοχή σε διαγωνισμό του Ελληνικού Ναυτικού για συμβόλαια συντήρησης". Επίσης ανέφερε πως “το πρόγραμμα κατασκευής υποβρυχίων σταμάτησε επειδή το Ελληνικό Δημόσιο δεν καταβάλλει τις προβλεπόμενες από τη σύμβαση, υποχρεώσεις".
Η περίπτωση του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά είναι χαρακτηριστική των εγκληματικών πολιτικών που ακολούθησαν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. σε βάρος του δημοσίου πλούτου. Η παράδοση του ναυπηγείου στα ιδιωτικά χέρια είχε ξεκινήσει και προετοιμαστεί χρόνια πριν το 2001, όταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και οι ελεγχόμενες υπό αυτές συνδικαλιστικές ηγεσίες πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση και το κατάφεραν. Η εκποίηση του 75% των μετοχών στους Γερμανούς της HDW/Ferrosstar φέρνει στη μνήμη κάποια από τα μεγαλύτερα φαγοπότια σε βάρος του δημόσιου οφέλους.
Περίπου 9 χρόνια μετά, τον Οκτώβριο του 2010, μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα και προτού στεγνώσει το μελάνι της συμφωνίας μεταβίβασης των μετοχών στην Abu Dhabi Mar (ADM), η εταιρεία “μετατράπηκε” σε... Privinest, ιδιοκτησίας του Γαλλολιβανέζου Ι. Σάφα, και η οποία, όπως λέγεται, συνδέεται με την ADM.
Την ίδια ώρα, τα πυροτεχνήματα χαράς του Ε. Βενιζέλου και τα επικοινωνιακά του παιχνίδια είχαν σαφή στόχο να αφήσουν στο σκοτάδι μια από τις επαχθέστερες σε βάρος του Δημοσίου συμφωνίες. Συγκεκριμένα η συμφωνία περιλάμβανε μεταξύ άλλων πως για δεκαπέντε χρόνια, το Ναυπηγείο απαγορεύεται, βάσει αποφάσεων της Ε.Ε. - η οποία απαιτεί να επιστραφούν παράνομες επιδοτήσεις - να κατασκευάζει εμπορικά πλοία, να έχει επισκευαστική δραστηριότητα, να κατασκευάζει και να επισκευάζει πολεμικά πλοία άλλων χωρών.
Παράλληλα, επιτρέπεται να έχει μόνο έναν πελάτη, το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, ώστε να εξυπηρετούνται μόνο οι ανάγκες της Ελλάδας - για τον λόγο αυτό το Ναυπηγείο χαρακτηρίστηκε από την Ε.Ε. «στρατιωτικό», πλην όμως μόνο για τις ανάγκες της Ελλάδας.
Ταυτόχρονα ο απαράδεκτος και ελλιπής νόμος 3885 του 2010, έχει σταθεί ιδιαίτερα γενναιόδωρος απέναντι στους Γερμανοάραβες της ThyssenKrupp και της Privinvest”, καθώς μετά τη συμφωνία του Σεπτεμβρίου του '10 και την τροπολογία του στις 27.10.10, έχουν ήδη εισπράξει 412 εκατ. ευρώ, ενώ την ίδια ώρα δεν έχουν πλέον τη δέσμευση -απαλείφθηκε ο συγκεκριμένος όρος- να παρουσιάζουν ανάλογα καμία πρόοδο στο έργο τους για να λαμβάνουν επίσης ανάλογα τα επιπλέον χρήματα που προβλέπεται να πάρουν από το Δημόσιο. Επίσης, με τον νόμο αυτό, ο Ε. Βενιζέλος δεν προνόησε (;) κι έμειναν στον αέρα διάφορες εκκρεμότητες του ναυπηγείου, όπως το θέμα με τις συμβάσεις του ΟΣΕ, αλλά και τους 160 εργαζόμενους στο τροχαίο υλικό, της επιχειρηματικής μονάδας την οποία πτώχευσαν το 2010.
Πηγές ειδήσεων: "Τα Νέα", "Αυγή"
O αριθμός αυτός είναι ο μικρότερος που έχει ανακοινωθεί εδώ και πάρα πολλά χρόνια, καθώς οι φετινές προσλήψεις είναι λιγότερες από τις μισές ακόμα και σε σύγκριση με πέρυσι που είχαν γίνει 546 προσλήψεις συνολικά και ήταν ήδη οι λιγότερες εδώ και δεκαετίες. Η εξέλιξη ενισχύει τις εκτιμήσεις που έχουν εκφραστεί από τις εκπαιδευτικές ομοσπονδίες για περισσότερες από 10.000 κενές θέσεις εκπαιδευτικών που θα προκύψουν κατά την έναρξη της σχολικής χρονιάς.
Το υπουργείο μελετά να αντιμετωοιστεί το πρόβλημα -πέραν των προσλήψεων αναπληρωτών και
ωρομισθίων- και με επιμήκυνση του διδακτικού ωραρίου των εκπαιδευτικών κατά τουλάχιστον μία ώρα. Οι εκπαιδευτικοί αντιδρούν σε αυτή την εξέλιξη, υπογραμμίζοντας ότι το πραγματικό ωράριο εργασίας τους είναι κατά πολύ ευρύτερο από το ωράριο διδασκαλίας, καθώς ο χρόνος διδακτικής προετοιμασίας και αξιολόγησης των μαθητών ποικίλλει ανάλογα με την ειδικότητα και την εποχή του σχολικού έτους.
Σχόλιο: Η είδηση τα λέει όλα από μόνη της. Σε μια εποχή που η έξοδος από το Δημόσιο είναι μαζική μέσω συνταξιοδοτήσεων, που οι ιδιοφυϊες της κυβέρνησης μιλούν για εφεδρεία για όσους δημόσιους υπαλλήλους (που είναι κατά βάση εκπαιδευτικοί) έχουν υποστεί αλλαγή καθηκόντων λόγω ψυχολογικών προβλημάτων, η εξαφάνιση των προσλήψεων των εκπαιδευτικών ολοκληρώνει την εικόνα της παιδείας που είχαν κατά νου οι κυβερνήσεις Παπαδήμου και Παπανδρέου (διαβάστε εδώ για την μείωση της χρηματοδότησης και εδώ για το κλείσιμο των σχολείων): μια παιδεία που οι "υμέτεροι" παιρνούν καλά (δείτε σχετικά εδώ), που δάσκαλοι δεν υπάρχουν και που η ελληνική γλώσσα αποδομείται με ταχείς ρυθμούς...
Η αντικατάσταση των μόνιμων εκπαιδευτικών με ωρομίσθιους και αναπληρωτές έχει τρία προβλήματα: α) επηρεάζει αρνητικά το ασφαλιστικό σύστημα (αφού αυτοί συνεισφέρουν λιγότερο και για λιγότερους μήνες), β) είναι στην ουσία αντι-συνταγματική (αφού εμπίπτει στις διατάξεις περί συμβασιούχων) και γ) επιτείνει το πρόβλημα αφού δεν υπάρχει σταθερότητα ούτε όσο αφορά την κάλυψη αναγκών, ούτε την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Είναι δε σημαντικό ότι προτιμάται να υπάρχουν κενά μέχρι τα μέσα του Οκτώβρη και τις αρχές του Νοέμβρη προκειμένου να γίνεται οικονομία, δείχνοντας καθαρά ότι για ορισμένους η παροχή παιδείας είναι πάρεργο, μπρος στο "στόχο ζωής τους" που είναι η εξυπηρέτηση της τρόικας.
Η αύξηση του ωραρίου κατά μία και δύο ώρες δεν λύνει το πρόβλημα. Μπορεί να δώσει μια λύση στα Γυμνάσια και στα Λύκεια - σε ορισμένες ειδικότητες και τάξεις. Τα κενά όμως παραμένουν και θα παραμείνουν και δε θα καλυφθούν με αλχημείες.
Παράλληλα δε, θα πρέπει και οι απαιτήσεις να αναπροσαρμοστούν. Με 690 ευρώ πρώτο μισθό για δασκάλους και καθηγητές, που θα βρεθούν μακρυά από το σπίτι τους, θα πρέπει να προετοιμάζονται πολλαπλάσιες ώρες από αυτές του ωραρίου τους, έχοντας να αντιμετωπίσουν "θηρία" διαφόρων ηλικιών και με την εφεδρεία να κρέμεται - θα πρέπει να περιμένουμε υπερβάσεις για να έχουμε το σωστό και επιθυμητό αποτέλεσμα. Το αποτέλεσμα θα δείξει αν η κυβέρνηση προσέγγισε σωστά τον τομέα αυτό ή όχι - και δυστυχώς θα κάνουμε χρόνια για να το δούμε.
(Και ένα σχόλιο σχετικά με την εφεδρεία στους εκπαιδευτικούς: όπως σημειώσαμε παραπάνω, συζητείται η τοποθέτηση σε εφεδρεία όσων έχουν μειωμένα καθήκοντα λόγω ψυχολογικών προβλημάτων. Δεδομένου ότι οι περισσότεροι εξ αυτών υπηρετούν σε θέσεις γραφείου, μια τέτοια ενέργεια θα δημιουργήσει κενά στα γραφεία εκπαίδευσης τα οποία κάπως θα πρέπει να καλυφθούν. Ακόμα και αν υπάρχουν υπερβολές στα οργανογράμματα κάτι τέτοιο θα είναι αναπόφευκτο. Επίσης μια τέτοια κίνηση θα δώσει δικαιώματα προσφυγών στα δικαστήρια αφού όσοι πραγματικά απέκτησαν ψυχολογικά προβλήματα, θα μπορούν δικαίως να επικαλεστούν την εργασία τους ως πηγή του προβλήματος. Η κοινοτική νομοθεσία δικαιώνει και μάλιστα παχυλά τέτοιες περιπτώσεις, αφού είναι υποχρέωση του εργοδότη η παροχή ενός σωστού εργασιακού περιβάλλοντος. Προφανώς αν κάποιος αποκτά προβλήματα υγείας, αυτό δε συμβαίνει και η αποζημίωση είναι κοντά).
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Εικόνα βγαλμένη από το εφιαλτικό Μνημονιακό μέλλον αποτελεί η σημερινή του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά, με τις λέξεις να μην μπορούν να περιγράψουν την τραγική κατάσταση του άλλοτε μεγαλύτερου ναυπηγείου της Ανατολικής Μεσογείου. Η ανακοίνωση της διοίκησης της εταιρείας για εκ περιτροπής εργασία με ένα μεροκάματο την εβδομάδα μετατρέπει τον, ήδη απαξιωμένο, χώρο εργασίας σε πραγματικό κάτεργο, ενώ την ίδια ώρα ο εμπνευστής της “τραγωδίας” και υπουργός Άμυνας το 2010- όταν οι AbuDhami Mar και Thysen Kroup πήραν τα ηνία του Ναυπηγείου- Ε. Βενιζέλος, σχεδιάζει τις νέες του, κυβερνητικές αυτή τη φορά, επιδιώξεις. Ακόμα ηχούν στους διαδρόμους του υπουργείου Άμυνας οι πανηγυρισμοί του “τσάρου” του ΠΑΣΟΚ Ε. Βενιζέλου, όταν ως υπουργός τότε δήλωνε περήφανος για τη συμφωνία σωτηρίας που ο ίδιος “διαπραγματεύτηκε” με τους νέους ιδιοκτήτες. Δεν πέρασε καιρός και η διοίκηση του Ναυπηγείου επαλήθευσε τους φόβους όσων έγκαιρα είχαν προειδοποιήσει για την καταστροφική συμφωνία των δύο πλευρών και τότε λοιδορούνταν δημοσίως από τον Ε. Βενιζέλο. Την περασμένη εβδομάδα μάλιστα η διοίκηση ανακοίνωσε πως “το Ελληνικό Δημόσιο δεν εκπλήρωνε τις υποχρεώσεις που είχε αναλάβει με σύμβαση που ψήφισε η Βουλή και έχει ισχύ νόμου" και ότι "παραμένει η απαγόρευση να έχει εργασίες από ξένες χώρες και επιπλέον με βάση ερμηνεία που δίνει το υπουργείο Άμυνας απαγορεύεται και η συμμετοχή σε διαγωνισμό του Ελληνικού Ναυτικού για συμβόλαια συντήρησης". Επίσης ανέφερε πως “το πρόγραμμα κατασκευής υποβρυχίων σταμάτησε επειδή το Ελληνικό Δημόσιο δεν καταβάλλει τις προβλεπόμενες από τη σύμβαση, υποχρεώσεις".
Η περίπτωση του Ναυπηγείου Σκαραμαγκά είναι χαρακτηριστική των εγκληματικών πολιτικών που ακολούθησαν ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. σε βάρος του δημοσίου πλούτου. Η παράδοση του ναυπηγείου στα ιδιωτικά χέρια είχε ξεκινήσει και προετοιμαστεί χρόνια πριν το 2001, όταν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. και οι ελεγχόμενες υπό αυτές συνδικαλιστικές ηγεσίες πίεζαν προς αυτή την κατεύθυνση και το κατάφεραν. Η εκποίηση του 75% των μετοχών στους Γερμανούς της HDW/Ferrosstar φέρνει στη μνήμη κάποια από τα μεγαλύτερα φαγοπότια σε βάρος του δημόσιου οφέλους.
Περίπου 9 χρόνια μετά, τον Οκτώβριο του 2010, μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα και προτού στεγνώσει το μελάνι της συμφωνίας μεταβίβασης των μετοχών στην Abu Dhabi Mar (ADM), η εταιρεία “μετατράπηκε” σε... Privinest, ιδιοκτησίας του Γαλλολιβανέζου Ι. Σάφα, και η οποία, όπως λέγεται, συνδέεται με την ADM.
Την ίδια ώρα, τα πυροτεχνήματα χαράς του Ε. Βενιζέλου και τα επικοινωνιακά του παιχνίδια είχαν σαφή στόχο να αφήσουν στο σκοτάδι μια από τις επαχθέστερες σε βάρος του Δημοσίου συμφωνίες. Συγκεκριμένα η συμφωνία περιλάμβανε μεταξύ άλλων πως για δεκαπέντε χρόνια, το Ναυπηγείο απαγορεύεται, βάσει αποφάσεων της Ε.Ε. - η οποία απαιτεί να επιστραφούν παράνομες επιδοτήσεις - να κατασκευάζει εμπορικά πλοία, να έχει επισκευαστική δραστηριότητα, να κατασκευάζει και να επισκευάζει πολεμικά πλοία άλλων χωρών.
Παράλληλα, επιτρέπεται να έχει μόνο έναν πελάτη, το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό, ώστε να εξυπηρετούνται μόνο οι ανάγκες της Ελλάδας - για τον λόγο αυτό το Ναυπηγείο χαρακτηρίστηκε από την Ε.Ε. «στρατιωτικό», πλην όμως μόνο για τις ανάγκες της Ελλάδας.
Ταυτόχρονα ο απαράδεκτος και ελλιπής νόμος 3885 του 2010, έχει σταθεί ιδιαίτερα γενναιόδωρος απέναντι στους Γερμανοάραβες της ThyssenKrupp και της Privinvest”, καθώς μετά τη συμφωνία του Σεπτεμβρίου του '10 και την τροπολογία του στις 27.10.10, έχουν ήδη εισπράξει 412 εκατ. ευρώ, ενώ την ίδια ώρα δεν έχουν πλέον τη δέσμευση -απαλείφθηκε ο συγκεκριμένος όρος- να παρουσιάζουν ανάλογα καμία πρόοδο στο έργο τους για να λαμβάνουν επίσης ανάλογα τα επιπλέον χρήματα που προβλέπεται να πάρουν από το Δημόσιο. Επίσης, με τον νόμο αυτό, ο Ε. Βενιζέλος δεν προνόησε (;) κι έμειναν στον αέρα διάφορες εκκρεμότητες του ναυπηγείου, όπως το θέμα με τις συμβάσεις του ΟΣΕ, αλλά και τους 160 εργαζόμενους στο τροχαίο υλικό, της επιχειρηματικής μονάδας την οποία πτώχευσαν το 2010.
Πηγές ειδήσεων: "Τα Νέα", "Αυγή"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου