Είδηση: Τη δημιουργία «Ηνωμένων Πολιτειών της Ευρώπης» κατά τα πρότυπα των ΗΠΑ και την υιοθέτηση «Ευρωπαϊκού Νομισματικού Ταμείου» προτείνουν σε άτυπη αναφορά τους δέκα κορυφαίοι υπουργοί Εξωτερικών της ΕΕ, με επικεφαλής τον Γερμανό Γκίντο Βεστερβέλε, σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Die Presse.
Στην ομάδα των δέκα υπουργών συμμετέχουν, επίσης, οι υπουργοί Εξωτερικών του Βελγίου, της Δανίας, της Ιταλίας, του Λουξεμβούργου, της Αυστρίας, της Ολλανδίας, της Πολωνίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, καθώς και εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι δέκα υπουργοί προτείνουν να δοθούν περισσότερες εξουσίες στον πρόεδρο της Κομισιόν, ο οποίος θα είναι εκλεγμένο πρόσωπο και θα μπορεί να δημιουργεί κυβερνητική ομάδα. Τον Ιούλιο θα υπάρξει νέα συνάντηση της ομάδας των «δέκα» στην Ισπανία, ενώ τα αποτελέσματα των επαφών τους αναμένεται να παρουσιαστούν το φθινόπωρο.
Οι δέκα υπουργοί ουσιαστικά υποστηρίζουν το σχέδιο της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, η οποία έχει ζητήσει να αποκτήσει η ΕΕ ισχυρότερες εξουσίες σε κεντρικό επίπεδο για τη διαχείριση των εθνικών προϋπολογισμών.
Στο πλαίσιο αυτό, οι δέκα ΥΠΕΞ διερευνούν κατά πόσο θα μπορούσε να εξελιχθεί ο νέος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) σε ένα ευρωπαϊκό Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Σχόλιο: Σε συνέχεια των πρόσφατων διαρροών για οικονομική ενοποίηση (που είναι το 2ο πιθανότερο σενάριο όπως θα διαβάσετε εδώ) και διαρχία Γερμανίας-Γαλλίας (σχετική ανάρτηση μπορείτε να βρείτε εδώ). Είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι που κινούνται στους διεθνείς οργανισμούς έχουν μικρή επαφή με την καθημερινότητα - ακόμα στις χώρες από τις οποίες προέρχονται (π.χ. δείτε εδώ την περίπτωση Παπαδήμου και τη φορολογική του συμπεριφορά). Και αυτό αποδεικνύεται πολλαπλώς από αυτό το σχέδιο, το οποίο αποτελεί ευκαιρία για τον άμεσο έλεγχο των "εταίρων", με πρόσχημα τη γενικευμένη οικονομική κρίση.
Είναι αλήθεια ότι η τρόικα και οι Βρυξέλλες δοκιμάζουν εδώ και δύο χρόνια τις αντοχές μας (διαβάστε διεξοδικά εδώ) και γι' αυτό έχουμε καταφερθεί εναντίον τους πολλές φορές με την ελπίδα ν' αλλάξουν τα πράγματα. Αλλά σκεφτόμαστε το εξής: θα είχαμε ελπίδα ως χώρα γι' ανάκαμψη και αλλαγή αν υπήρχε "κυβέρνηση" στις Βρυξέλλες που θα ελέγχει τα πάντα, χωρίς να υπάρχουν προοπτικές αντίδρασης από τις χώρες της Ε.Ε.; Πολύ αμφιβάλλουμε. Ο πραγματικός λόγος για την ολική ενοποίηση που κάποιοι ευαγγελίζονται, είναι προφανώς ο έλεγχος όλης της Ευρώπης από μια συγκεκριμένη ομάδα χωρών. Οι αρχικές σκέψεις για το πρόγραμμα "Ήλιος" (για το οποίο έχουμε μιλήσει στο παρελθόν), καταδεικνύουν το είδος της "ισοτιμίας" που θα υπάρχει σε μια τέτοια περίπτωση.
Δεν ξέρουμε βέβαια αν θα προχωρήσει. Όπως επίσης κατανοούμε ότι αυτή η είδηση, όσο και αν βρίσκει αντίθετους πολλούς θα περάσει στα ψιλά αφού δεν έχει σχέση με την άμεση καθημερινότητα, τα χαράτσια, τα φορολογικά ειδοποιητήρια, τις κλοπές και την ανεργία. Δυστυχώς όμως πρέπει και επιβάλλεται, ακόμα και σε τέτοιες συνθήκες να είμαστε σε εγρήγορση για ν' αποφύγουμε τα χειρότερα, στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Αλιεύσαμε από το διαδικτυακό ειδησεογραφικό portal "Newist" το παρακάτω άρθρο για τη νέα κυβέρνηση και την επικείμενη μετάβασή της στις Βρυξέλλες: "Καθώς το μελτέμι, πρώιμα και εκνευριστικά, σαρώνει τη μετεκλογική επικράτεια, η νέα κυβέρνηση μοιάζει σαν να το σκέφτεται να αναπτυχθεί στο λεηλατημένο έδαφος της λιτότητας, της ύφεσης και της νέας φτώχειας. Στο έδαφος που οι δείκτες κοινωνικής απελπισίας είναι στο κόκκινο, όπως στους μετεωρολογικούς χάρτες κινδύνου πυρκαγιάς.
Πηγή ειδήσεων: "Τα Νέα" / Κυβερνητικό πρόγραμμα, "ό,τι πει η τρόικα" ή αυτόνομο; Διαβάστε το σχετικό άρθρο από το "Ποντίκι" εδώ.
Στην ομάδα των δέκα υπουργών συμμετέχουν, επίσης, οι υπουργοί Εξωτερικών του Βελγίου, της Δανίας, της Ιταλίας, του Λουξεμβούργου, της Αυστρίας, της Ολλανδίας, της Πολωνίας, της Πορτογαλίας και της Ισπανίας, καθώς και εκπρόσωπος της γαλλικής κυβέρνησης.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι δέκα υπουργοί προτείνουν να δοθούν περισσότερες εξουσίες στον πρόεδρο της Κομισιόν, ο οποίος θα είναι εκλεγμένο πρόσωπο και θα μπορεί να δημιουργεί κυβερνητική ομάδα. Τον Ιούλιο θα υπάρξει νέα συνάντηση της ομάδας των «δέκα» στην Ισπανία, ενώ τα αποτελέσματα των επαφών τους αναμένεται να παρουσιαστούν το φθινόπωρο.
Οι δέκα υπουργοί ουσιαστικά υποστηρίζουν το σχέδιο της Γερμανίδας καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ, η οποία έχει ζητήσει να αποκτήσει η ΕΕ ισχυρότερες εξουσίες σε κεντρικό επίπεδο για τη διαχείριση των εθνικών προϋπολογισμών.
Στο πλαίσιο αυτό, οι δέκα ΥΠΕΞ διερευνούν κατά πόσο θα μπορούσε να εξελιχθεί ο νέος Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ESM) σε ένα ευρωπαϊκό Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Σχόλιο: Σε συνέχεια των πρόσφατων διαρροών για οικονομική ενοποίηση (που είναι το 2ο πιθανότερο σενάριο όπως θα διαβάσετε εδώ) και διαρχία Γερμανίας-Γαλλίας (σχετική ανάρτηση μπορείτε να βρείτε εδώ). Είναι αλήθεια ότι οι άνθρωποι που κινούνται στους διεθνείς οργανισμούς έχουν μικρή επαφή με την καθημερινότητα - ακόμα στις χώρες από τις οποίες προέρχονται (π.χ. δείτε εδώ την περίπτωση Παπαδήμου και τη φορολογική του συμπεριφορά). Και αυτό αποδεικνύεται πολλαπλώς από αυτό το σχέδιο, το οποίο αποτελεί ευκαιρία για τον άμεσο έλεγχο των "εταίρων", με πρόσχημα τη γενικευμένη οικονομική κρίση.
Είναι αλήθεια ότι η τρόικα και οι Βρυξέλλες δοκιμάζουν εδώ και δύο χρόνια τις αντοχές μας (διαβάστε διεξοδικά εδώ) και γι' αυτό έχουμε καταφερθεί εναντίον τους πολλές φορές με την ελπίδα ν' αλλάξουν τα πράγματα. Αλλά σκεφτόμαστε το εξής: θα είχαμε ελπίδα ως χώρα γι' ανάκαμψη και αλλαγή αν υπήρχε "κυβέρνηση" στις Βρυξέλλες που θα ελέγχει τα πάντα, χωρίς να υπάρχουν προοπτικές αντίδρασης από τις χώρες της Ε.Ε.; Πολύ αμφιβάλλουμε. Ο πραγματικός λόγος για την ολική ενοποίηση που κάποιοι ευαγγελίζονται, είναι προφανώς ο έλεγχος όλης της Ευρώπης από μια συγκεκριμένη ομάδα χωρών. Οι αρχικές σκέψεις για το πρόγραμμα "Ήλιος" (για το οποίο έχουμε μιλήσει στο παρελθόν), καταδεικνύουν το είδος της "ισοτιμίας" που θα υπάρχει σε μια τέτοια περίπτωση.
Δεν ξέρουμε βέβαια αν θα προχωρήσει. Όπως επίσης κατανοούμε ότι αυτή η είδηση, όσο και αν βρίσκει αντίθετους πολλούς θα περάσει στα ψιλά αφού δεν έχει σχέση με την άμεση καθημερινότητα, τα χαράτσια, τα φορολογικά ειδοποιητήρια, τις κλοπές και την ανεργία. Δυστυχώς όμως πρέπει και επιβάλλεται, ακόμα και σε τέτοιες συνθήκες να είμαστε σε εγρήγορση για ν' αποφύγουμε τα χειρότερα, στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Αλιεύσαμε από το διαδικτυακό ειδησεογραφικό portal "Newist" το παρακάτω άρθρο για τη νέα κυβέρνηση και την επικείμενη μετάβασή της στις Βρυξέλλες: "Καθώς το μελτέμι, πρώιμα και εκνευριστικά, σαρώνει τη μετεκλογική επικράτεια, η νέα κυβέρνηση μοιάζει σαν να το σκέφτεται να αναπτυχθεί στο λεηλατημένο έδαφος της λιτότητας, της ύφεσης και της νέας φτώχειας. Στο έδαφος που οι δείκτες κοινωνικής απελπισίας είναι στο κόκκινο, όπως στους μετεωρολογικούς χάρτες κινδύνου πυρκαγιάς.
Ώ του θαύματος, η συγκυβέρνηση που στηρίζεται κυρίως στους αντισυμβαλλόμενους των μνημονίων, πάει στις Βρυξέλλες για να διαπραγματευτεί με την ακαθόριστη ακόμη πλατφόρμα της σύγκλισης των προγραμματικών σημείων συγκυβέρνησης.
Αυτή η κυβέρνηση έχει στη μηχανή της μια αριστερή πολιτική εκδοχή, που στήριξε τη στρατηγική της στη θεωρία της απαγκίστρωσης και της σταδιακής αποδέσμευσης από τους όρους της δανειακής σύμβασης. Ενός μνημονίου προσαρμοσμένου ισοπεδωτικά και αντικοινωνικά στον πληθυσμό.
Κανείς δεν έχει πια την φαιδρή προσδοκία από τους δυο βασικούς μετόχους της Ελληνικής χρεοκοπίας και ειδικά από το ΠΑΣΟΚ να επανακαθορίσει τον εαυτό του σε περιβάλλον συντριβής και να μεταβάλλει ένα πλαίσιο ασφυξίας που διαμόρφωσε από την άνοιξη του ΄10 έως το φθινόπωρο του ΄11.
Πιο τρανταχτή απόδειξη από αίσθηση απώλειας των συνθηκών της πραγματικότητας, δεν είναι άλλη από τις διαφωνίες σχετικά με η συμμετοχή κομματικών του φιρμών στην συγκυβέρνηση. Τι αλλοτρίωση κρυμμένη πίσω από κυνικές θεωρίες πολιτικής κοστολόγησης της συμμετοχής ή μη.
Πολλοί όμως έχουν απαίτηση από το κόμμα της ΔΗΜΑΡ να μην αποτελέσει το άλλοθι για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης που θα θυσιάζει όλο και περισσότερους στο βωμό της διάσωσης του πλούτου, της διαφθοράς και της διαιώνισης κατάφωρων αδικιών στη κατανομή των βαρών.
Οι συσχετισμοί δεν επιτρέπουν στο κόμμα του μέλους της συγκυβέρνησης του ΄89, Φώτη Κουβέλη, να απορρυθμίσει τη τρέχουσα συγκυβέρνηση. Του επιτρέπεται όμως ή και του επιβάλλεται να αφαιρέσει το άλλοθι που ίσως χρειαστούν στην πορεία οι κυβερνητικοί συνεταίροι του.
Αυτό είναι κάτι που θα κριθεί σύντομα από την κοινωνία είτε στοιχήθηκε πίσω από τη σειρά του φόβου και της ανασφάλειας, είτε δελεάστηκε από τους λεονταρισμούς των ανατροπών και των μονομερών καταγγελιών.
Αν η κυβέρνηση που συγκροτηθεί δεν επιτύχει άμεσα δυο-τρείς αναθεωρήσεις, που θα χαλαρώσουν τις θηλιές στους λαιμούς των αδυνάτων, η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει. Στο πιο εύφλεκτο ετερογενές και ασταθές κοινωνικό τοπίο των τελευταίων δεκαετιών. Σε μια περίοδο που η κοινωνία επενδύει στην ευκαιριακή συγκίνηση μιας ποδοσφαιρικής επιτυχίας, όπως αυτές στην Πολωνία."
Αυτή η κυβέρνηση έχει στη μηχανή της μια αριστερή πολιτική εκδοχή, που στήριξε τη στρατηγική της στη θεωρία της απαγκίστρωσης και της σταδιακής αποδέσμευσης από τους όρους της δανειακής σύμβασης. Ενός μνημονίου προσαρμοσμένου ισοπεδωτικά και αντικοινωνικά στον πληθυσμό.
Κανείς δεν έχει πια την φαιδρή προσδοκία από τους δυο βασικούς μετόχους της Ελληνικής χρεοκοπίας και ειδικά από το ΠΑΣΟΚ να επανακαθορίσει τον εαυτό του σε περιβάλλον συντριβής και να μεταβάλλει ένα πλαίσιο ασφυξίας που διαμόρφωσε από την άνοιξη του ΄10 έως το φθινόπωρο του ΄11.
Πιο τρανταχτή απόδειξη από αίσθηση απώλειας των συνθηκών της πραγματικότητας, δεν είναι άλλη από τις διαφωνίες σχετικά με η συμμετοχή κομματικών του φιρμών στην συγκυβέρνηση. Τι αλλοτρίωση κρυμμένη πίσω από κυνικές θεωρίες πολιτικής κοστολόγησης της συμμετοχής ή μη.
Πολλοί όμως έχουν απαίτηση από το κόμμα της ΔΗΜΑΡ να μην αποτελέσει το άλλοθι για το σχηματισμό μιας κυβέρνησης που θα θυσιάζει όλο και περισσότερους στο βωμό της διάσωσης του πλούτου, της διαφθοράς και της διαιώνισης κατάφωρων αδικιών στη κατανομή των βαρών.
Οι συσχετισμοί δεν επιτρέπουν στο κόμμα του μέλους της συγκυβέρνησης του ΄89, Φώτη Κουβέλη, να απορρυθμίσει τη τρέχουσα συγκυβέρνηση. Του επιτρέπεται όμως ή και του επιβάλλεται να αφαιρέσει το άλλοθι που ίσως χρειαστούν στην πορεία οι κυβερνητικοί συνεταίροι του.
Αυτό είναι κάτι που θα κριθεί σύντομα από την κοινωνία είτε στοιχήθηκε πίσω από τη σειρά του φόβου και της ανασφάλειας, είτε δελεάστηκε από τους λεονταρισμούς των ανατροπών και των μονομερών καταγγελιών.
Αν η κυβέρνηση που συγκροτηθεί δεν επιτύχει άμεσα δυο-τρείς αναθεωρήσεις, που θα χαλαρώσουν τις θηλιές στους λαιμούς των αδυνάτων, η αντίστροφη μέτρηση αρχίζει. Στο πιο εύφλεκτο ετερογενές και ασταθές κοινωνικό τοπίο των τελευταίων δεκαετιών. Σε μια περίοδο που η κοινωνία επενδύει στην ευκαιριακή συγκίνηση μιας ποδοσφαιρικής επιτυχίας, όπως αυτές στην Πολωνία."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου