Αναρτήσεις
Είδηση: Αρχικές προτάσεις για ένα συνολικό σχέδιο οικονομικής ενοποίησης της Ευρωζώνης με στόχο την έξοδο από την κρίση προετοιμάζουν οι πρόεδροι της ΕΕ, της Κομισιόν, του Eurogroup και της ΕΚΤ, με στόχο σημαντικά διερυμένες αρμοδιότητες των κοινοτικών οργάνων, όπως αναφέρoυν το Reuters και η γερμανική Welt.
Ωστόσο, ακόμη και εάν η ένωση αποφασίσει να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση -και οι επιφυλάξεις για ένα «ευρωπαϊκό υπερκράτος» αναμένονται ισχυρές- τα αποτελέσματά του δεν θα είναι άμεσα, ενώ σοβεί η ανησυχία για το κοινό νόμισμα, με αιχμή την Ελλάδα και την Ισπανία.
Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, στοχεύουν να υπάρξει συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής για έναν «οδικό χάρτη» προς την πλήρη οικονομική ενοποίηση. Ο σχεδιασμός θα πρέπει να ολοκληρωθεί εντός του έτους, σύμφωνα με αριθμό Ευρωπαίων αξιωματούχων που επικαλείται το Reuters, μαζί με ένα χρονοδιάγραμμα για την αναθεώρηση των Συνθηκών.
Σύμφωνα με το Reuters, η θέση του Βερολίνου είναι πως η νομισματική ένωση πρέπει να πάρει ακόμη πιο φιλόδοξα μέτρα μετά το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, εισάγοντας μία κεντρική αρχή για τις οικονομικές υποθέσεις και σημαντική ενίσχυση των εξουσιών της Κομισιόν, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου -μαζί με συντονισμένη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας και των συστημάτων φορολογίας και κοινωνικής πρόνοιας.
Μέχρι να υπάρξει συμφωνία σε αυτά, τα οποία συνεπάγονται άνευ προηγουμένη εκχώρηση κυριαρχίας από την πλευρά όλων των μελών, αξιωματούχοι αναφέρουν στο Reuters πως η Γερμανία θα μπλοκάρει σχήματα όπως ο κοινός δανεισμός με ευρωομόλογα και η «τραπεζική ένωση» (με διασυνοριακές εγγυήσεις για τον πιστωτικό τομέα).
Ενδεικτικά, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ επανέβαλε μιλώντας σε μέλη του κόμματός της, την αντίθεσή της στον κοινό δανεισμό λέγοντας πως «ορισμένοι ζητούν ευρωομόλογα, υποστηρίζοντας πως το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ίδια επιτόκια και όλα θα πάνε καλά».
«Το βασικό ερώτημα είναι αρκετά απλό» ανέφερε Γερμανός αξιωματούχος στο πρακτορείο: «Θέλουν πραγματικά οι εταίροι μας περισσότερη Ευρώπη, ή απλώς περισσότερα γερμανικά χρήματα;».
Η ισπανική κυβέρνηση, που υφίσταται πίεση από τις αγορές και αντιμετωπίζει κίνδυνο εξαιτίας του χρηματοπιστωτικού της τομέα, φέρεται να είναι διατεθειμένη να δεχθεί εάν από τα βασικά στοιχεία του σχεδίου -εκείνου της ενιαίας οικονομικής αρχής. Ωστόσο, αρκετά άλλα μέλη, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και η Γαλλία, έχουν ισχυρές επιφυλάξεις για την εκχώρηση τέτοιων αρμοδιοτήτων.
Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ πιέζει, μαζί με άλλους ηγέτες, για πολιτικές που θα επικεντρώνονται περισσότερο στην ανάπτυξη -και φαίνεται πως, πλησιάζοντας στη Σύνοδο, αρχίζει να διαμορφώνεται μία κάποια «χαλαρή» συναίνεση.
Όμως το ζήτημα της οικονομικής ενοποίησης φέρνει τον Ολάντ σε δύσκολη θέση, καθώς επανέρχεται το «δομικό» για την ΕΕ ερώτημα του φεντεραλισμού. Γάλλος αξιωματούχος που επικαλείται το Reuters ανέφερε πως o ίδιος ο Ολάντ είναι ίσως έτοιμος για ισχυρότερη ενοποίηση, αλλά το Παρίσι όχι.
Σχόλιο: Έχει γίνει αναφορά στο πρόσφατο παρελθόν σ' αυτό εδώ το blog για τις κινήσεις της Γερμανίας για απόδοση οικονομικών υπερεξουσιών σε πρόσωπα απέναντι στα εθνικά κράτη καθώς επίσης και η ύπαρξη σχεδίων για σκληρότερο έλεγχο των κρατών από τους μηχανισμούς της ευρωζώνης (τ' ακριβή προσχέδια είναι αναρτημένα εδώ).
Η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στην Γαλλία, καθυστέρησε κάπως την εφαρμογή των Γερμανικών σχεδίων για διαρχία στην ευρωζώνη (διαβάστε λεπτομέρειες για αυτό το σενάριο εδώ), αλλά όχι για πολύ και ο λόγος είναι απλός: σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έχει γίνει αποδεκτό ότι η λύση δεν είναι η αυτόνομη ανάπτυξη και ενίσχυση των εθνικών οικονομιών αλλά αντίθετα χρειάζεται ένας κεντρικός έλεγχος των "κακομαθημένων" χωρών, από τις "πειθαρχημένες". Έτσι μιας και οι λαοί αντιδρούν (αγνοώντας κατ' αυτούς τους κύκλους το "καλό και συμφέρον τους"), η λύση που ζητείται είναι η Γερμανοποίησή τους. Κάποιοι βέβαια αντιδρούν (όχι η χώρα μας προς το παρόν - μην αγχώνεστε) κι έτσι ακόμα δεν έχει υπάρξει συναίνεση για τέτοια σχέδια. Η επέκταση της κρίσης πάντως στην Ισπανία (και η συζήτηση που έχει ξεκινήσει για ένα "light" Μνημόνιο κι εκεί) και η εμμονή της Γερμανίας να συνεχίζει να λειτουργεί ως τοκογλύφος απέναντι στους εταίρους της, αντί να επιτρέψει την έκδοση ευρωομολόγου, δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε τέτοιου είδους λύση, με απρόβλεπτο το μέλλον για την Ε.Ε. και το Ευρώ.
Και βέβαια να θυμηθούμε για πολλοστή φορά ότι οι Γερμανοί κερδίζουν διπλά από την κρίση: από την μία δανείζονται πάφθηνα από τις αγορές (αφού η σταθερότητα της οικονομίας τους φαντάζει "ήσυχο λιμάνι") και από την άλλη χρησιμοποιούν τα χρήματα αυτά για να δανείσουν τους φίλους τους πανάκριβα. Θα έρθει η ώρα της τιμωρίας τους άραγε;
Πηγή ειδήσεων: "Τα Νέα"
Ωστόσο, ακόμη και εάν η ένωση αποφασίσει να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση -και οι επιφυλάξεις για ένα «ευρωπαϊκό υπερκράτος» αναμένονται ισχυρές- τα αποτελέσματά του δεν θα είναι άμεσα, ενώ σοβεί η ανησυχία για το κοινό νόμισμα, με αιχμή την Ελλάδα και την Ισπανία.
Οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι, στοχεύουν να υπάρξει συμφωνία στη Σύνοδο Κορυφής για έναν «οδικό χάρτη» προς την πλήρη οικονομική ενοποίηση. Ο σχεδιασμός θα πρέπει να ολοκληρωθεί εντός του έτους, σύμφωνα με αριθμό Ευρωπαίων αξιωματούχων που επικαλείται το Reuters, μαζί με ένα χρονοδιάγραμμα για την αναθεώρηση των Συνθηκών.
Σύμφωνα με το Reuters, η θέση του Βερολίνου είναι πως η νομισματική ένωση πρέπει να πάρει ακόμη πιο φιλόδοξα μέτρα μετά το Δημοσιονομικό Σύμφωνο, εισάγοντας μία κεντρική αρχή για τις οικονομικές υποθέσεις και σημαντική ενίσχυση των εξουσιών της Κομισιόν, του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου -μαζί με συντονισμένη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας και των συστημάτων φορολογίας και κοινωνικής πρόνοιας.
Μέχρι να υπάρξει συμφωνία σε αυτά, τα οποία συνεπάγονται άνευ προηγουμένη εκχώρηση κυριαρχίας από την πλευρά όλων των μελών, αξιωματούχοι αναφέρουν στο Reuters πως η Γερμανία θα μπλοκάρει σχήματα όπως ο κοινός δανεισμός με ευρωομόλογα και η «τραπεζική ένωση» (με διασυνοριακές εγγυήσεις για τον πιστωτικό τομέα).
Ενδεικτικά, η Γερμανίδα καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ επανέβαλε μιλώντας σε μέλη του κόμματός της, την αντίθεσή της στον κοινό δανεισμό λέγοντας πως «ορισμένοι ζητούν ευρωομόλογα, υποστηρίζοντας πως το μόνο που χρειαζόμαστε είναι ίδια επιτόκια και όλα θα πάνε καλά».
«Το βασικό ερώτημα είναι αρκετά απλό» ανέφερε Γερμανός αξιωματούχος στο πρακτορείο: «Θέλουν πραγματικά οι εταίροι μας περισσότερη Ευρώπη, ή απλώς περισσότερα γερμανικά χρήματα;».
Η ισπανική κυβέρνηση, που υφίσταται πίεση από τις αγορές και αντιμετωπίζει κίνδυνο εξαιτίας του χρηματοπιστωτικού της τομέα, φέρεται να είναι διατεθειμένη να δεχθεί εάν από τα βασικά στοιχεία του σχεδίου -εκείνου της ενιαίας οικονομικής αρχής. Ωστόσο, αρκετά άλλα μέλη, ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και η Γαλλία, έχουν ισχυρές επιφυλάξεις για την εκχώρηση τέτοιων αρμοδιοτήτων.
Ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ πιέζει, μαζί με άλλους ηγέτες, για πολιτικές που θα επικεντρώνονται περισσότερο στην ανάπτυξη -και φαίνεται πως, πλησιάζοντας στη Σύνοδο, αρχίζει να διαμορφώνεται μία κάποια «χαλαρή» συναίνεση.
Όμως το ζήτημα της οικονομικής ενοποίησης φέρνει τον Ολάντ σε δύσκολη θέση, καθώς επανέρχεται το «δομικό» για την ΕΕ ερώτημα του φεντεραλισμού. Γάλλος αξιωματούχος που επικαλείται το Reuters ανέφερε πως o ίδιος ο Ολάντ είναι ίσως έτοιμος για ισχυρότερη ενοποίηση, αλλά το Παρίσι όχι.
Σχόλιο: Έχει γίνει αναφορά στο πρόσφατο παρελθόν σ' αυτό εδώ το blog για τις κινήσεις της Γερμανίας για απόδοση οικονομικών υπερεξουσιών σε πρόσωπα απέναντι στα εθνικά κράτη καθώς επίσης και η ύπαρξη σχεδίων για σκληρότερο έλεγχο των κρατών από τους μηχανισμούς της ευρωζώνης (τ' ακριβή προσχέδια είναι αναρτημένα εδώ).
Η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού στην Γαλλία, καθυστέρησε κάπως την εφαρμογή των Γερμανικών σχεδίων για διαρχία στην ευρωζώνη (διαβάστε λεπτομέρειες για αυτό το σενάριο εδώ), αλλά όχι για πολύ και ο λόγος είναι απλός: σε διάφορες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες έχει γίνει αποδεκτό ότι η λύση δεν είναι η αυτόνομη ανάπτυξη και ενίσχυση των εθνικών οικονομιών αλλά αντίθετα χρειάζεται ένας κεντρικός έλεγχος των "κακομαθημένων" χωρών, από τις "πειθαρχημένες". Έτσι μιας και οι λαοί αντιδρούν (αγνοώντας κατ' αυτούς τους κύκλους το "καλό και συμφέρον τους"), η λύση που ζητείται είναι η Γερμανοποίησή τους. Κάποιοι βέβαια αντιδρούν (όχι η χώρα μας προς το παρόν - μην αγχώνεστε) κι έτσι ακόμα δεν έχει υπάρξει συναίνεση για τέτοια σχέδια. Η επέκταση της κρίσης πάντως στην Ισπανία (και η συζήτηση που έχει ξεκινήσει για ένα "light" Μνημόνιο κι εκεί) και η εμμονή της Γερμανίας να συνεχίζει να λειτουργεί ως τοκογλύφος απέναντι στους εταίρους της, αντί να επιτρέψει την έκδοση ευρωομολόγου, δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε τέτοιου είδους λύση, με απρόβλεπτο το μέλλον για την Ε.Ε. και το Ευρώ.
Και βέβαια να θυμηθούμε για πολλοστή φορά ότι οι Γερμανοί κερδίζουν διπλά από την κρίση: από την μία δανείζονται πάφθηνα από τις αγορές (αφού η σταθερότητα της οικονομίας τους φαντάζει "ήσυχο λιμάνι") και από την άλλη χρησιμοποιούν τα χρήματα αυτά για να δανείσουν τους φίλους τους πανάκριβα. Θα έρθει η ώρα της τιμωρίας τους άραγε;
Πηγή ειδήσεων: "Τα Νέα"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου