Αναρτήσεις
Και να λοιπόν που το χθεσινό μας ρεπορτάζ (δείτε εδώ λεπτομέρειες) δείχνει να επιβεβαιώνεται. Όπως αναφέρει ανακοίνωση από το γραφείο τύπου της ΔΗΜΑΡ "η Κεντρική Επιτροπή αποφάσισε ότι τυχόν κυβέρνηση συνεργασίας πρέπει να εξασφαλίζει προγραμματική συμφωνία και να απαρτίζεται από φερέγγυα πρόσωπα". Δεδομένου ότι η πρόταση για προγραμματική συμφωνία 7 σημείων του κυρίου Κουβέλη είναι αρκετά γενικόλογη ώστε να γίνει αποδεκτή και να αποτελέσει τη βάση για μακρόχρονη κυβέρνηση (περιλαμβάνοντας κάθαρση του πολιτικού συστήματος, σταδιακή αποδέσμευση στο μνημόνιο, παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, αγροτική ανάπτυξη της υπαίθρου, μεταναστευτική πολιτική, υπεράσπιση και διεύρυνση του κοινωνικού κράτους, εξωτερική πολιτική), δε νομίζουμε ότι θα αποτελέσει πρόβλημα ο γρήγορος σχηματισμός κυβέρνησης.
Γιατί τα θεωρούμε γενικόλογα; Ο λόγος είναι απλός. Η κάθαρση του πολιτικού συστήματος στην πραγματικότητα δεν μπορεί να γίνει με υπουργούς της κυβέρνησης ή βουλευτές στελέχη που είχαν πάρε-δώσε με την Ζίμενς, την Ακρόπολις Χρηματιστηριακή ή που εμπλέχθηκαν σε περίεργες συμφωνίες ώστε να προωθήσουν συγκεκριμένες αποκρατικοποιήσεις. Όμως μπορεί κάποιος να θεωρήσει αρκετή την τιμωρία δύο-τριών πρώην πολιτικών τύπου Τσοχατζόπουλου. Η "σταδιακή" αποδέσμευση από το Μνημόνιο, μπορεί να είναι γίνει αφού ψηφιστούν όλα τα μέτρα που μας ζητούν και ιδιωτικοποιηθεί κάθε λιμάνι, παραλία και κερδοφόρα ΔΕΚΟ και αφού πάει η σύνταξη στα 300 ευρώ. Η "παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας" μπορεί να γίνει με τη δημιουργία 10000 εργασίας των 350 ευρώ - η ανεργία θα έχει μειωθεί και θα είναι όλοι ευχαριστημένοι (ή όχι;). H εξωτερική πολιτική μπορεί να σημαίνει άμεσο κλείσιμο θεμάτων όπως το Σκοπιανό ή ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδας - με τις "απαραίτητες" παραχωρήσεις πάντα κ.ο.κ.
Η βάση βέβαια θα είναι τα 18 σημεία της ΝΔ (διαβάστε τα εδώ), πράγμα λογικό και αναμενόμενο - το πρώτο κόμμα καθορίζει πολιτικές, έστω και αν είναι μειοψηφία στο λαό. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί απ' αυτήν την πολιτική δεδομένου ότι: α) αυτό έφερε την Ελλάδα στο Μνημόνιο, β) αυτό υπερασπίστηκε σθεναρά τις πολιτικές του, γ) χρησιμοποιώντας αυτή την γραμμή πορεύτηκε στις εκλογές και σ' αυτή στήριξε (μέσω του συστήματος το οποίο υπηρετεί) την ύπαρξή του. Τώρα το αν "κάποια πολιτικά στελέχη" αντιδρούν στον ερχομό του κυρίου Σαμαρά στην πρωθυπουργία μικρή σημασία έχει. Να παραιτηθούν αποκλείεται ενώ το ίδιο αποκλείεται και ν' αντιδράσουν δημοσίως. Επομένως το θέμα πρέπει να κλείσει και μάλιστα άμεσα και ο κύριος Σαμαράς να επιλέξει τα πρόσωπα που θεωρεί καταλληλότερα (μοιράζοντας βέβαια και κάποια υπουργεία στους (συν)εταίρους του).
Οι απορίες πάντως που έχουμε είναι οι εξής: α) Στις 7 Μάη δε σχηματίστηκε κυβέρνηση από την πρώτη ΝΔ, το τρίτο ΠΑΣΟΚ και την πέμπτη ΔΗΜΑΡ διότι δεν συμμετείχε ο δεύτερος ΣΥΡΙΖΑ. Στις 18 Ιούνη θα σχηματιστεί κυβέρνηση από την πρώτη ΝΔ, το τρίτο ΠΑΣΟΚ και την έκτη ΔΗΜΑΡ, χωρίς τη συμμετοχή του δεύτερου ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος ο λόγος; Τυχοδιωκτισμός από πλευράς της εγχώριας τρόικας (παίζοντας με τον πόνο όλων μας) ή προσπάθεια εξόντωσης του 2ου στο ενδιάμεσο;
β) Στη δημοκρατία υπάρχει κυβέρνηση, αλλά υπάρχει και αντιπολίτευση, της οποίας μάλιστα ο ρόλος είναι θεσμικός. Γιατί κάτι τέτοιο δε δικαιούται να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και στην περίπτωσή του επιβάλλεται "συμπόρευση" ή "ανοχή"; Μήπως γιατί μια αριστερή αντιπολίτευση (που όπως σωστά τέθηκε σήμερα σε διάφορα πάνελ μπορεί να είναι και "ευλογία" για μια Μνημονιακή κυβέρνηση ως προς τις διαπραγματεύσεις που ίσως θελήσει να κάνει) δεν είναι διαχειρήσιμη και δεν μπορεί να λειτουργήσει ως μπαλαντέρ στα σχέδια ορισμένων; Απορία δε μας προκαλεί το γεγονός ότι την "ήπια" αντιπολίτευση ζητούν οι πολιτικοί επίγονοι του Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος ξεκινούσε να ζητάει εκλογές το ίδιο βράδυ των εκλογών και δεν άφηνε φύλλο να πέσει κάτω χωρίς να κατηγορήσει την κυβέρνηση γι' αναλγησία...
γ) Γιατί κάποιοι δικαιούνται να κάνουν πολιτικές "τούμπες" (παρεπιπτόντως θυμηθείτε εδώ τις χαρακτηριστικότερες της πρόσφατης κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ) για τις οποίες επικροτούνται και κάποιοι "κάνουν λάθος" να εμμένουν στις θέσεις τους; Πριν τις εκλογές, δήλωνε αντιμνημονιακός ο κύριος Κουβέλης και επαναδιαπραγμάτευση ο κύριος Σαμαράς. Μετά τις εκλογές, μνημονιακός ο πρώτος, ενώ ο δεύτερος "σφυρίζει αδιάφορα" επί του θέματος. Κανείς δε μιλάει - αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ χτυπιέται αλύπητα ως "ανεύθυνος" επειδή εμμένει στην καταγγελία του Μνημονίου ως μόνη διέξοδο..
Συνοπτικά πάντως η πρόφατη εκλογική αναμέτρηση είχε τρία καλά: α) γλυτώσαμε από τον κ.Ιλχάν που προκειμένου ν' αποκτήσει το Τούρκικο Προξενείο επιπλέον βουλευτή Ροδόπης στην ελληνική Βουλή, άλλαξε 3 κόμματα σε 5 μήνες, β) κάποιοι εκφραστές του Μνημονίου πήγαν οριστικάν (ελπίζουμε) σπίτι τους (βλ. Παπακωνσταντίνου) γ) το πραγματικό πρόσωπο ορισμένων πολιτικών και κομμάτων φάνηκε, όπως αποδείχτηκε καθαρά ότι μια θέση στην κυβέρνηση μπορεί να γιατρέψει κάθε πόνο και ν' αλλάξει κάθε γνώμη και δ) (χιουμοριστικά) για μια φορά χάρηκαν με μας οι φίλοι μας οι Γερμανοί, αφού ψηφίσαμε αυτούς που θέλαμε. Τέτοια χαρά, από την συνθηκολόγηση Τσολάκογλου στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, είχαμε να τους δώσουμε...
Και για να μην ξεχνίομαστε... Αγρότης, εργάτης, ερευνητής, εφευρέτης και Πρόεδρος κόμματος. Ο λόγος για τον 83χρονο Μιλτιάδη Τσαλαζίδη από τα Σίδερα Κοζάνης, που ίδρυσε κόμμα, κατέβηκε στις εκλογές και έλαβε μόλις μία ψήφο. Προφανώς του εαυτού του. Το κόμμα του έχει ως στόχο τη συναίνεση για την εξεύρεση πολιτικής λύσης σταθερότητας, όπως ο ίδιος λέει. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως έχει το ίδιο το όνομα - σιδηρόδρομος του κόμματος, με το οποίο βάζει άνετα υποψηφιότητα για τα ρεκόρ Γκίνες.2004 συνέπραξε με το ΔΗΚΚΙ. Στη συνέχεια κατέβηκε στις εκλογές του 2009 με το δικό του κόμμα και φέτος συμμετείχε στην εκλογική διαδικασία για 9η φορά.30,000 στρεμμάτων στα Γρεβενά, στη θέση Μουσταφά, την οποία υπόσχεται να μοιράσει στο λαό. Μαθηματικά πως μεταφράζεται κάτι τέτοιο; Περίπου 2,73 τετραγωνικά μέτρα αντιστοιχούν σε κάθε Έλληνα πολίτη.1.400 ψήφους. Παρόλα αυτά, στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, το τελικό αποτέλεσμα της κάλπης του έδωσε μόλις μία ψήφο. Μείωσε δηλαδή το ποσοστό του κατά περίπου 12.889.332, 32%, (με πρόχειρους υπολογισμούς που ανάγονται στη σφαίρα του χιούμορ και της φαντασίας)...
Και για του λόγου το αληθές: "Ανεξάρτητη Ανανεωτική Αριστερά, Ανανεωτική Δεξιά, Ανανεωτικό ΠΑΣΟΚ, Ανανεωτική ΝΔ, Όχι στον πόλεμο, Κόμμα Επιχείρηση Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Σώζω Ζωές, Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος", η πλήρης ονομασία.
Ούτε μια, ούτε δύο, ούτε τρεις φορές δεν έχει "κατέβει" ο μεμονωμένος "ηγέτης" στις εκλογές. Αντιθέτως, η μέχρι τώρα εμπειρία του, τον ανακηρύσσει επαγγελματία "μικρό" της πολιτικής.
Υπήρξε υποψήφιος βουλευτής με τη ΔΗΑΝΑ του κ. Στεφανόπουλου, στη συνέχεια συνεργάστηκε με την Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη και το
Στις περασμένες εκλογές κατέβηκε πρώτη φορά με δικό του κόμμα, το "Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Παναγροτικό Κίνημα Ελλάδας". Μάλιστα, η φράση "χαρίζω οικόπεδα", αποτελεί βασική θέση και εξαγγελία του κ. Τσαλαζίδη, ο οποίος έχει δηλώσει πως είναι ιδιοκτήτης μιας έκτασης
Στις προηγούμενες εκλογές, ο αρχηγός του "ΑΑΑΑΔΑΠΑΣΟΚΑΝΔΟΣΠΚΕΧΟΧΧΣΖΠΑΕΚΕ", κατάφερε να συγκεντρώσει στη Β’ Αθηνών ως μεμονωμένος υποψήφιος περίπου
Γιατί τα θεωρούμε γενικόλογα; Ο λόγος είναι απλός. Η κάθαρση του πολιτικού συστήματος στην πραγματικότητα δεν μπορεί να γίνει με υπουργούς της κυβέρνησης ή βουλευτές στελέχη που είχαν πάρε-δώσε με την Ζίμενς, την Ακρόπολις Χρηματιστηριακή ή που εμπλέχθηκαν σε περίεργες συμφωνίες ώστε να προωθήσουν συγκεκριμένες αποκρατικοποιήσεις. Όμως μπορεί κάποιος να θεωρήσει αρκετή την τιμωρία δύο-τριών πρώην πολιτικών τύπου Τσοχατζόπουλου. Η "σταδιακή" αποδέσμευση από το Μνημόνιο, μπορεί να είναι γίνει αφού ψηφιστούν όλα τα μέτρα που μας ζητούν και ιδιωτικοποιηθεί κάθε λιμάνι, παραλία και κερδοφόρα ΔΕΚΟ και αφού πάει η σύνταξη στα 300 ευρώ. Η "παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας" μπορεί να γίνει με τη δημιουργία 10000 εργασίας των 350 ευρώ - η ανεργία θα έχει μειωθεί και θα είναι όλοι ευχαριστημένοι (ή όχι;). H εξωτερική πολιτική μπορεί να σημαίνει άμεσο κλείσιμο θεμάτων όπως το Σκοπιανό ή ο καθορισμός της υφαλοκρηπίδας - με τις "απαραίτητες" παραχωρήσεις πάντα κ.ο.κ.
Η βάση βέβαια θα είναι τα 18 σημεία της ΝΔ (διαβάστε τα εδώ), πράγμα λογικό και αναμενόμενο - το πρώτο κόμμα καθορίζει πολιτικές, έστω και αν είναι μειοψηφία στο λαό. Το ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί απ' αυτήν την πολιτική δεδομένου ότι: α) αυτό έφερε την Ελλάδα στο Μνημόνιο, β) αυτό υπερασπίστηκε σθεναρά τις πολιτικές του, γ) χρησιμοποιώντας αυτή την γραμμή πορεύτηκε στις εκλογές και σ' αυτή στήριξε (μέσω του συστήματος το οποίο υπηρετεί) την ύπαρξή του. Τώρα το αν "κάποια πολιτικά στελέχη" αντιδρούν στον ερχομό του κυρίου Σαμαρά στην πρωθυπουργία μικρή σημασία έχει. Να παραιτηθούν αποκλείεται ενώ το ίδιο αποκλείεται και ν' αντιδράσουν δημοσίως. Επομένως το θέμα πρέπει να κλείσει και μάλιστα άμεσα και ο κύριος Σαμαράς να επιλέξει τα πρόσωπα που θεωρεί καταλληλότερα (μοιράζοντας βέβαια και κάποια υπουργεία στους (συν)εταίρους του).
Οι απορίες πάντως που έχουμε είναι οι εξής: α) Στις 7 Μάη δε σχηματίστηκε κυβέρνηση από την πρώτη ΝΔ, το τρίτο ΠΑΣΟΚ και την πέμπτη ΔΗΜΑΡ διότι δεν συμμετείχε ο δεύτερος ΣΥΡΙΖΑ. Στις 18 Ιούνη θα σχηματιστεί κυβέρνηση από την πρώτη ΝΔ, το τρίτο ΠΑΣΟΚ και την έκτη ΔΗΜΑΡ, χωρίς τη συμμετοχή του δεύτερου ΣΥΡΙΖΑ. Ποιος ο λόγος; Τυχοδιωκτισμός από πλευράς της εγχώριας τρόικας (παίζοντας με τον πόνο όλων μας) ή προσπάθεια εξόντωσης του 2ου στο ενδιάμεσο;
β) Στη δημοκρατία υπάρχει κυβέρνηση, αλλά υπάρχει και αντιπολίτευση, της οποίας μάλιστα ο ρόλος είναι θεσμικός. Γιατί κάτι τέτοιο δε δικαιούται να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ και στην περίπτωσή του επιβάλλεται "συμπόρευση" ή "ανοχή"; Μήπως γιατί μια αριστερή αντιπολίτευση (που όπως σωστά τέθηκε σήμερα σε διάφορα πάνελ μπορεί να είναι και "ευλογία" για μια Μνημονιακή κυβέρνηση ως προς τις διαπραγματεύσεις που ίσως θελήσει να κάνει) δεν είναι διαχειρήσιμη και δεν μπορεί να λειτουργήσει ως μπαλαντέρ στα σχέδια ορισμένων; Απορία δε μας προκαλεί το γεγονός ότι την "ήπια" αντιπολίτευση ζητούν οι πολιτικοί επίγονοι του Ανδρέα Παπανδρέου ο οποίος ξεκινούσε να ζητάει εκλογές το ίδιο βράδυ των εκλογών και δεν άφηνε φύλλο να πέσει κάτω χωρίς να κατηγορήσει την κυβέρνηση γι' αναλγησία...
γ) Γιατί κάποιοι δικαιούνται να κάνουν πολιτικές "τούμπες" (παρεπιπτόντως θυμηθείτε εδώ τις χαρακτηριστικότερες της πρόσφατης κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ) για τις οποίες επικροτούνται και κάποιοι "κάνουν λάθος" να εμμένουν στις θέσεις τους; Πριν τις εκλογές, δήλωνε αντιμνημονιακός ο κύριος Κουβέλης και επαναδιαπραγμάτευση ο κύριος Σαμαράς. Μετά τις εκλογές, μνημονιακός ο πρώτος, ενώ ο δεύτερος "σφυρίζει αδιάφορα" επί του θέματος. Κανείς δε μιλάει - αντιθέτως ο ΣΥΡΙΖΑ χτυπιέται αλύπητα ως "ανεύθυνος" επειδή εμμένει στην καταγγελία του Μνημονίου ως μόνη διέξοδο..
Συνοπτικά πάντως η πρόφατη εκλογική αναμέτρηση είχε τρία καλά: α) γλυτώσαμε από τον κ.Ιλχάν που προκειμένου ν' αποκτήσει το Τούρκικο Προξενείο επιπλέον βουλευτή Ροδόπης στην ελληνική Βουλή, άλλαξε 3 κόμματα σε 5 μήνες, β) κάποιοι εκφραστές του Μνημονίου πήγαν οριστικάν (ελπίζουμε) σπίτι τους (βλ. Παπακωνσταντίνου) γ) το πραγματικό πρόσωπο ορισμένων πολιτικών και κομμάτων φάνηκε, όπως αποδείχτηκε καθαρά ότι μια θέση στην κυβέρνηση μπορεί να γιατρέψει κάθε πόνο και ν' αλλάξει κάθε γνώμη και δ) (χιουμοριστικά) για μια φορά χάρηκαν με μας οι φίλοι μας οι Γερμανοί, αφού ψηφίσαμε αυτούς που θέλαμε. Τέτοια χαρά, από την συνθηκολόγηση Τσολάκογλου στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, είχαμε να τους δώσουμε...
Και για να μην ξεχνίομαστε... Αγρότης, εργάτης, ερευνητής, εφευρέτης και Πρόεδρος κόμματος. Ο λόγος για τον 83χρονο Μιλτιάδη Τσαλαζίδη από τα Σίδερα Κοζάνης, που ίδρυσε κόμμα, κατέβηκε στις εκλογές και έλαβε μόλις μία ψήφο. Προφανώς του εαυτού του. Το κόμμα του έχει ως στόχο τη συναίνεση για την εξεύρεση πολιτικής λύσης σταθερότητας, όπως ο ίδιος λέει. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον όμως έχει το ίδιο το όνομα - σιδηρόδρομος του κόμματος, με το οποίο βάζει άνετα υποψηφιότητα για τα ρεκόρ Γκίνες.2004 συνέπραξε με το ΔΗΚΚΙ. Στη συνέχεια κατέβηκε στις εκλογές του 2009 με το δικό του κόμμα και φέτος συμμετείχε στην εκλογική διαδικασία για 9η φορά.30,000 στρεμμάτων στα Γρεβενά, στη θέση Μουσταφά, την οποία υπόσχεται να μοιράσει στο λαό. Μαθηματικά πως μεταφράζεται κάτι τέτοιο; Περίπου 2,73 τετραγωνικά μέτρα αντιστοιχούν σε κάθε Έλληνα πολίτη.1.400 ψήφους. Παρόλα αυτά, στις εκλογές της 17ης Ιουνίου, το τελικό αποτέλεσμα της κάλπης του έδωσε μόλις μία ψήφο. Μείωσε δηλαδή το ποσοστό του κατά περίπου 12.889.332, 32%, (με πρόχειρους υπολογισμούς που ανάγονται στη σφαίρα του χιούμορ και της φαντασίας)...
Και για του λόγου το αληθές: "Ανεξάρτητη Ανανεωτική Αριστερά, Ανανεωτική Δεξιά, Ανανεωτικό ΠΑΣΟΚ, Ανανεωτική ΝΔ, Όχι στον πόλεμο, Κόμμα Επιχείρηση Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Σώζω Ζωές, Παναγροτικό Εργατικό Κίνημα Ελλάδος", η πλήρης ονομασία.
Ούτε μια, ούτε δύο, ούτε τρεις φορές δεν έχει "κατέβει" ο μεμονωμένος "ηγέτης" στις εκλογές. Αντιθέτως, η μέχρι τώρα εμπειρία του, τον ανακηρύσσει επαγγελματία "μικρό" της πολιτικής.
Υπήρξε υποψήφιος βουλευτής με τη ΔΗΑΝΑ του κ. Στεφανόπουλου, στη συνέχεια συνεργάστηκε με την Ένωση Κεντρώων του Βασίλη Λεβέντη και το
Στις περασμένες εκλογές κατέβηκε πρώτη φορά με δικό του κόμμα, το "Χαρίζω Οικόπεδα, Χαρίζω Χρέη, Παναγροτικό Κίνημα Ελλάδας". Μάλιστα, η φράση "χαρίζω οικόπεδα", αποτελεί βασική θέση και εξαγγελία του κ. Τσαλαζίδη, ο οποίος έχει δηλώσει πως είναι ιδιοκτήτης μιας έκτασης
Στις προηγούμενες εκλογές, ο αρχηγός του "ΑΑΑΑΔΑΠΑΣΟΚΑΝΔΟΣΠΚΕΧΟΧΧΣΖΠΑΕΚΕ", κατάφερε να συγκεντρώσει στη Β’ Αθηνών ως μεμονωμένος υποψήφιος περίπου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου