Παλιός ελληνικός κινηματογράφος με αναφορές στο σήμερα / "Η Ρωσία έδινε δάνεια αλλά η Ελλάδα δεν τα πήρε"

Δύο αποσπάσματα έχουμε σήμερα από ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου...Το πρώτο προέρχεται από την ταινία "Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι" με τον Θανάση Βέγγο και θα μπορούσε να πει κανείς ότι αναφέρεται στη σημερινή Ελλάδα:




Το δεύτερο προέρχεται από την ταινία "Ανθισμένη αμυγδαλιά" μια ηθογραφική ταινία του 1959, με τον Ανδρέα Μπάρκουλη και τον Νίκο Σταυρίδη. Μας γυρίζει πίσω στο χρόνο στην εποχή του Τρικούπη αλλά και πάλι οι καταστάσεις που περιγράφονται θα μπορούσε άνετα να μιλάνε για το σήμερα:



Και για να μην ξεχνιόμαστε... Σε μια από τις πρώτες αναρτήσεις του ιστολογίου μας, είχαμε αναφέρει για τι θα μπορούσε να γίνει αντί του να πέσει η χώρα μας στις δαγκάνες τις τρόικας (διαβάστε εδώ σχετικά). Μέσα σ' αυτά είχαμε αναφέρει την ασφαλή πληροφορία που είχαμε για συνομιλίες με την Ρωσία για λήψη δανείου με χαμηλό επιτόκιο. Στο θέμα αναφέρθηκε πρόσφατα και ο λίαν αμφιλεγόμενος ομογενής βουλευτής της Ρωσικής Δούμας Ιβάν Σαββίδης λέγοντας χαρακτηριστικά στον Θανάση Αυγερόπουλο: "Ηρθε ο Παπανδρέου στη Ρωσία πέρυσι τον Φεβρουάριο, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ήρθε. Ο ηγέτης της Ρωσίας ήταν έτοιμος να δώσει 25 δισ. ευρώ, δεν έχω λόγο να μην το πω δημοσίως, γιατί έχω ο ίδιος γνώση του ζητήματος. Και ήταν μάλιστα έτοιμος να τα δώσει ως πρώτη δόση βοήθειας στην Ελλάδα, όμως, δυστυχώς... Ηταν δάνειο με χαμηλό επιτόκιο, οι λεπτομέρειες δεν έχουν πια σημασία, αφού προφανώς οι Αμερικανοί, το ΔΝΤ και η Ε.Ε. είπαν όχι. Τότε γιατί ήρθε στη Μόσχα ο Παπανδρέου; Για να δει ο ελληνικός λαός ότι συναντιέται με τον Πούτιν;". Και συνέχισε:"Δεν είναι μυστικό ότι εγώ κανόνισα την κατ' ιδίαν συνάντηση, ζητήθηκε η βοήθειά μου από την ελληνική πλευρά. Το πρωί συναντήθηκα με τον Παπανδρέου στην Κρατική Δούμα, μείναμε οι δυο μας με τον μεταφραστή και του είπα ότι δεν χρειάζεται να προβληματίζεται για τίποτε, ότι ο Πούτιν έχει καλή και θετική διάθεση, γι' αυτό και θα προτείνει να μείνουν μόνοι τους κι εφόσον δώσει κι αυτός τη συγκατάθεσή του, μπορεί να του θέσει οποιοδήποτε ζήτημα θεωρεί χρήσιμο. Ηταν έτοιμος να ακούσει τα πάντα", υποστήριξε ο κ. Σαββίδης, υπογραμμίζοντας ότι η συνομιλία κράτησε τελικά μόλις 20 λεπτά και λίγο αργότερα ενημερώθηκε από το Κρεμλίνο "ότι κατά τη διάρκειά της ο Παπανδρέου ουσιαστικά δεν έκανε απολύτως καμία ερώτηση, αλλά μιλούσε για τα οικολογικά προβλήματα της Ελλάδας". Σύμφωνα με τον ηγέτη των ομογενών της Ρωσίας, ο Β. Πούτιν είχε νωρίτερα σε ένδειξη καλής θέλησης ορίσει ως υπεύθυνο για την υλοποίηση των διμερών συμφωνιών τον Ιγκορ Σέτσιν, "έναν από τους ισχυρότερους αντιπροέδρους της ρωσικής κυβέρνησης, ο οποίος επιβλέπει ολόκληρο το ενεργειακό σύμπλεγμα και τη βαριά βιομηχανία μηχανοκατασκευών".

Αυτό σήμαινε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη για άμεση συμφωνία και επιτάχυνση των διαδικασιών, όμως η Ελλάδα δεν έδειξε καμία διάθεση και "το ίδιο βράδυ πήγα στο προεδρικό ξενοδοχείο "Πρέζιντεντ" όπου έμενε ο Παπανδρέου, και τον ρώτησα: Πείτε μου σας παρακαλώ, γιατί ήρθατε και γιατί χρειαζόταν η κατ' ιδίαν συνάντηση, γιατί μου ζητήσατε βοήθεια, για να με δυσφημήσετε;". Σύμφωνα με τον Ι. Σαββίδη, το Κρεμλίνο ζήτησε να εξηγηθεί στον πρωθυπουργό ότι θα μπορούσε να ζητήσει οποιαδήποτε διευκόλυνση ήθελε, έστω και τηλεφωνικά, από τον Β. Πούτιν, γι' αυτό και αργότερα προτάθηκε να χορηγηθεί δάνειο, "που θα πληρωθεί εν μέρει με κρατικές δεσμεύσεις και εν μέρει με αγροτικά προϊόντα", έτσι ώστε να υλοποιηθεί το συμβόλαιο αγοράς τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού από τη Ρωσία, όμως και η πρόταση αυτή απορρίφθηκε. Οι ελληνικές επιλογές οδηγούν, κατά τον Ι. Σαββίδη, στη σταδιακή μεγιστοποίηση των ρωσοτουρκικών σχέσεων, καθώς "στο φόντο μιας Ελλάδας που αδυνατίζει και όλο και περισσότερο αποστρέφει το πρόσωπό της από τη Ρωσία, όλο και ενεργότερα η τουρκική οικονομία συνεταιρίζεται με τη ρωσική και η Τουρκία ισχυροποιείται", εξέλιξη, που "θα είναι το χειρότερο έγκλημα για πολλές χιλιετίες. Και τότε δεν θα μπορούμε πλέον τίποτε να διορθώσουμε".

Το υπουργείο Εξωτερικών της χώρας μας αρνήθηκε ότι προσφέρθηκε δάνειο με ανταγωνιστικούς όρους, αλλά το αντίστοιχο Ρωσικό δεν πήρε θέση επί του θέματος παρά του ότι ρωτήθηκε σχετικά, αφήνοντας τα ερωτηματικά να αιωρούνται. Το ερώτημα πάντως παραμένει, αν η πληροφορία (που είχαμε αναφέρει κι εμείς από ανεξάρτητη πηγή) είναι αληθής, τότε με πιο δικαίωμα οι κυβερνώντες αποφασίζουν με βάση τις προσωπικές τους φιλοδοξίες για μελλοντικά διεθνή αξιώματα και όχι με βάση το συμφέρον της χώρας;

Λεπτομέρειες για την φοροκάρτα / Γερμανοί οι μεγαλύτεροι τεμπέληδες της Ευρώπης...

Η περίφημη φοροκάρτα (για την οποία τόσα και τόσα έχουν γραφτεί), θ' αποτελέσει από τον Οκτώβρη μέρος της καθημερινότητάς μας. Αρχικά να θυμήσουμε ότι υπήρχε διάθεση ν' αποτελέσει μια "σούπερ-κάρτα" που θα ονομαζόταν "κάρτα πολίτη" και θα αντικαθιστούσε και τις αστυνομικές ταυτότητες. Το σχέδιο δεν έχει εγκαταλειφθεί πλήρως (διαβάστε εδώ γι' αυτήν διευρυμένη κάρτα) αλλά σ' αυτήν τη φάση θα περιοριστεί να λειτουργήσει ως "αντίβαρο" στη συλλογή αποδείξεων, κυρίως μετά τις μεγάλες ενστάσεις που εκφράστηκε από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων και συλλόγους πολιτών. Βέβαια ερωτηματικά υπάρχουν ακόμα (λεπτομέρειες εδώ) αλλά το κατατεθέν σχέδιο είναι σαφέστατα πιο προσεκτικό.

Η "Ελευθεροτυπία" πρότεινε μια σειρά 16 σημείων που πρέπει κανείς να γνωρίζει γι' αυτήν και τα οποία παραθέτουμε κι εμείς:

1.Από τις 3 Οκτωβρίου 2011 όλες οι αγορές μας θα καταγράφονται στην «κάρτα αποδείξεων».

2.Η χρήση της είναι προαιρετική. Συνεπώς, όποιος φορολογούμενος θέλει, μπορεί να συνεχίσει να μαζεύει αποδείξεις.

3.Οι φορολογούμενοι θα την προμηθεύονται δωρεάν από 27 τράπεζες και χωρίς να δίνουν τα στοιχεία τους. Δεδομένου ότι κύριος κάτοχος της κάρτας είναι το υπουργείο Οικονομικών και για λόγους φορολογικού απορρήτου έναντι των πιστωτικών ιδρυμάτων, οι τράπεζες απαγορεύεται να επεξεργάζονται τα δεδομένα που συλλέγουν από τις κάρτες και υποχρεούνται να μη διατηρούν αντίγραφα των αρχείων που αποστέλλουν στη ΓΓΠΣ. Οι ίδιοι όροι ισχύουν και για τις εταιρείες εκκαθάρισης των στοιχείων.

4.Σε κάθε φορολογούμενο, δηλαδή σε κάθε ΑΦΜ, θα αντιστοιχούν μέχρι 3 κάρτες. Κι αυτό για να καλυφθεί το ζήτημα της κατοχής από ανηλίκους, οι οποίοι θα μπορούν να χρησιμοποιούν κάρτες που θα αντιστοιχούν στο ΑΦΜ των γονιών τους.

5.Είναι ανώνυμη και θα αναγράφει ένα δεκαψήφιο κωδικό αριθμό.

6.Τον κωδικό αυτό μαζί με το ΑΦΜ του θα αποστέλλει, εντός μηνός από την απόκτησή της, ο φορολογούμενος με sms ή θα τα δηλώνει στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://link.minfin.gr/karta του υπουργείου Οικονομικών.

7.Με την αντιστοίχιση κωδικού και ΑΦΜ θα ενεργοποιείται η κάρτα, καθώς το υπουργείο πρέπει να γνωρίζει σε ποιον αντιστοιχεί κάθε κάρτα, ώστε μετά να συνδέει την αξία των αποδείξεων με την κάρτα και συνεπώς με τον ΑΦΜ του φορολογούμενου.

8.Σε περίπτωση κλοπής αν κάποιος τη χρησιμοποιήσει οι συναλλαγές θα συνεχίσουν να καταγράφονται στον αρχικό ιδιοκτήτη, καθώς η κάθε κάρτα έχει αντιστοιχηθεί με ένα συγκεκριμένο ΑΦΜ.

9.Η κλεμμένη ή χαμένη κάρτα θα αντικαθίσταται και η νέα θα ενεργοποιείται με τον ίδιο τρόπο.

10.Θα δημιουργηθεί και ειδικό help desk που θα ενημερώνει τους πολίτες για τη χρήση και τα πλεονεκτήματα της κάρτας. Από την πλευρά τους οι τράπεζες παρέχουν προαιρετικά οδηγίες για τη δήλωση και τη χρήση της κάρτας.

11.Στην κάρτα θα καταγράφονται οι συναλλαγές του φορολογούμενου είτε αφορούν προϊόντα είτε υπηρεσίες.

12.Κατά την πληρωμή, με μετρητά ή πιστωτική κάρτα ή οποιοδήποτε άλλο τρόπο, της αγοράς ενός προϊόντος ο φορολογούμενος θα δίνει την κάρτα στον επιτηδευματία, ο οποίος θα την περνάει από το POS (σ.σ. μηχανήματα συναλλαγών πιστωτικών καρτών) και θα αποστέλλει ηλεκτρονικά τα στοιχεία της συναλλαγής στη ΓΓΠΣ.

13.Τα στοιχεία που θα καταγράφονται στην κάρτα και θα κοινοποιούνται καθημερινά στη ΓΓΠΣ αφορούν: κωδικό κάρτας, ΑΦΜ επιχείρησης, ημερομηνία συναλλαγής και ποσό. Θα περνούν στην προσωπική μερίδα του φορολογούμενου και θα καταγράφονται για την κάλυψη του αφορολόγητου ορίου του.

14.Η απόδειξη που θα δίνεται στον φορολογούμενο από τον επιτηδευματία θα αναγράφει επιπλέον των συνήθων στοιχείων αγοράς (προϊόν, ποσό, στοιχεία επιχείρησης) και τα ενδεικτικά στοιχεία (υπουργείο Οικονομικών, κάρτα αποδείξεων, 10ψήφιος κωδικό της) που θα αποδεικνύουν ότι η συναλλαγή έγινε με φοροκάρτα. Κι αυτό κρίνεται απαραίτητο ώστε να αποφευχθεί η διπλή χρήση της ταμειακής απόδειξης, τη μια από το χρήστη της κάρτας και τη δεύτερη από οποιονδήποτε πάρει στα χέρια του την απόδειξη.

15.Ο φορολογούμενος θα έχει πρόσβαση στην προσωπική του μερίδα μέσω Διαδικτύου, ώστε να μπορεί σε καθημερινή βάση να γνωρίζει το συνολικό ποσό των συναλλαγών που έχει συγκεντρώσει στην κάρτα του.

16.Κάθε χρόνο, εντός μηνός από την ολοκλήρωση της τελευταίας κεντρικής εκκαθάρισης του αντίστοιχου οικονομικού έτους, θα διαγράφονται τα στοιχεία των καρτών που έχουν καταγραφεί.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Είναι δύσκολο να το πιστέψει κανείς, ιδιαίτερα μετά την τόση αρνητική προπαγάνδα (που μεταξύ μας έχει μια μικρή βάση) απέναντι στην χώρα μας, αλλά όπως είχαμε αναφέρει και σε προηγούμενο σχόλιό μας (και στο οποίο αξίζει ν' ανατρέξετε γιατί συγκρίνουμε με στοιχεία τις διάφορες ευρωπαϊκές χώρες), η χώρα μας κάθε άλλο παρά "τεμπέλα" είναι, τουλάχιστον στα χαρτιά. Σε πρόσφατο άρθρο του ο Γιώργος Δελαστίκ στο "Έθνος" έφερε στο προσκήνιο μια σχετική μελέτη που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα "Die Welt" και που αποδεικνύει για μια ακόμα φορά ότι η εκστρατεία συκοφάντησης της χώρας μας είναι μάλλον άδικη - Βέβαια αλλαγές στην ευρωπαϊκή κοινή γνώμη δεν περιμένουμε. Όπως έλεγε και ο Γκαίμπελς ("συμπατριώτης" της κυρίας Μέρκελ), "ρίχνε λάσπη - όλο και κάτι θα μείνει":

"Σοκ για την καγκελάριο Ανγκελα Μέρκελ αλλά και για όλους τους Γερμανούς θα αποτελέσει σίγουρα η έκθεση της επίσημης υπηρεσίας της ΕΕ που αποκαλείται Ευρωπαϊκό Ιδρυμα για τη Βελτίωση των Συνθηκών Διαβίωσης και Εργασίας (Eurofound), την οποία παρουσίασε χθες με θεαματικό τρόπο, στην πρώτη σελίδα του οικονομικού της τμήματος, η δεξιά γερμανική εφημερίδα "Ντι Βελτ".

"Πρωταθλήτρια του ελεύθερου χρόνου η Γερμανία" ήταν ο τίτλος. "Μελέτη της ΕΕ: πουθενά στην Ευρώπη δεν έχουν οι εργαζόμενοι περισσότερη άδεια" τόνιζε ο υπότιτλος. Τα συμπεράσματα της έκθεσης για το 2010 ήταν καταλυτικά. Με βάση τα πραγματικά επεξεργασμένα στοιχεία για πέρυσι, οι Γερμανοί και οι Δανοί είχαν κατά μέσο όρο 30 μέρες άδεια, σαφώς περισσότερες δηλαδή από τον μέσο όρο της ΕΕ που πέρυσι ήταν 25,4 ημέρες και πολύ περισσότερες από τους Ελληνες που είχαν μόνο 23 μέρες!

Ποιος δεν θυμάται όμως την καγκελάριο Μέρκελ, στα μέσα Μαΐου φέτος, να ωρύεται σε εκδήλωση του κόμματός της κατά των Ελλήνων και Πορτογάλων εργαζομένων που δήθεν έπαιρναν πολύ μεγαλύτερες διακοπές από τους Γερμανούς την ώρα που οι χώρες τους ζητούσαν οικονομική βοήθεια από τη Γερμανία; "Δεν μπορούμε να έχουμε ένα κοινό νόμισμα και ο ένας να παίρνει πάρα πολύ μεγάλες διακοπές και ο άλλος πάρα πολύ λίγες. Αυτό δεν μπορεί να διαρκέσει" είχε πει η Γερμανίδα καγκελάριος. Τώρα τι θα πει;

Τα στοιχεία πάντως είναι συντριπτικά. Η διαφορά διατηρείται και όταν προστεθούν οι αργίες - γιατί αποδεικνύεται ότι αυτές είναι ίσες τον αριθμό στη Γερμανία και στην υπόλοιπη Ευρώπη. "Ακόμη και στις αργίες είναι η Γερμανία κορυφαία" γράφει η "Βελτ" και αναλύει: "Οι εργαζόμενοι εδώ, μαζί με δέκα αργίες, έχουν 40 πληρωμένες ελεύθερες ημέρες, ενώ στην ΕΕ 35,3 ημέρες. Οι συχνά επικρινόμενοι Ελληνες εργαζόμενοι έχουν μόνο 23 μέρες άδειας και 10 μέρες αργίας - αυτό είναι 17% λιγότερες μέρες από τους συναδέλφους τους στη Γερμανία"!

Η συντηρητική γερμανική εφημερίδα "ξεσκονίζει" μεθοδικά τα στοιχεία της έκθεσης και υπογραμμίζει: "Βάσει των συλλογικών συμβάσεων, οι εργαζόμενοι στη Γερμανία δουλεύουν 1.659 ώρες τον χρόνο - δηλαδή 48,9 ώρες ή περισσότερο από μία εβδομάδα λιγότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ που είναι 1.708 ώρες".

Οι πίνακες της ίδιας έκθεσης αποκαλύπτουν ότι οι Ελληνες, οι Πορτογάλοι, οι Ισπανοί δουλεύουν όχι μόνο περισσότερο από τους Γερμανούς, αλλά και από τον μέσο όρο της ΕΕ. Παρά τους περί του αντιθέτου μύθους, οι Ελληνες δουλεύουν κάθε χρόνο περισσότερες ώρες από όλους ανεξαιρέτως τους κατοίκους των χωρών της "παλιάς" ΕΕ των 15! Δουλεύουν 1.816 ώρες ετησίως - δηλαδή... 157 ώρες παραπάνω από τους Γερμανούς! Αυτό σημαίνει ότι δουλεύουμε 4 ολόκληρες εργάσιμες εβδομάδες, δηλαδή έναν... μήνα περισσότερο κάθε χρόνο από τους Γερμανούς!!! Αυτή είναι η πραγματικότητα όπως αναδύεται από τα στοιχεία της ΕΕ και όχι οι διάφοροι μύθοι και ισχυρισμοί σκοπιμότητας που συχνά αναμασούν και πολλοί Ελληνες πολιτικοί και δημοσιογράφοι εντελώς άκριτα επειδή αυτό βολεύει την εκάστοτε κυβερνητική προπαγάνδα.

Η "Ντι Βελτ" πάντως, προς τιμήν της, συνοδεύει την εκτενέστατη παρουσίαση των στοιχείων με το κύριο σχόλιο των οικονομικών σελίδων της, το οποίο είναι όντως ειλικρινές, καθώς τονίζει μεταξύ άλλων:

"Οι Γερμανοί δουλεύουν περίπου μια εβδομάδα λιγότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ και αξιοσημείωτα λιγότερο από τους Ισπανούς, τους Ελληνες και τους Πορτογάλους. Αυτό πρέπει να είναι ένα μικρό σοκ. Μια εικόνα που έχουμε φτιάξει για τον εαυτό μας κλονίζεται - εμείς φανταζόμασταν τη Γερμανία ως τον κολοφώνα της εργατικότητας. Αντιθέτως στον Νότο, στην ηλιόλουστη Μεσόγειο που είναι η πατρίδα της ντόλτσε βίτα και της σιέστας θεωρούσαμε ότι είναι το σπίτι της αργίας... Σύμφωνα όμως με τα στατιστικά στοιχεία της ΕΕ φαίνεται πού πραγματικά κατοικούν οι εργατικοί και οι τεμπέληδες της Ευρώπης. Δεν πρόκειται για τον Βορρά και τον Νότο, αλλά για πλούσιους και φτωχούς. Στις εύπορες χώρες δουλεύουν λιγότερο από όσο στις φτωχές" υπογραμμίζει, καταρρίπτοντας έναν μύθο που οι ίδιοι οι Γερμανοί προωθούσαν με πάθος.

Σε καμιά από τις 15 χώρες της "παλιάς" ΕΕ της Δυτικής Ευρώπης, με εξαίρεση την Ελλάδα και το Λουξεμβούργο, δεν υπήρχε πλέον το 2010 κατά μέσο όρο βάσει των συλλογικών συμβάσεων η 40ωρη εργασία την εβδομάδα. Ολοι δούλευαν λιγότερο, με τους Γερμανούς να δουλεύουν 37,7 ώρες και κορυφαίους τους Γάλλους με 35,6 ώρες εβδομαδιαίως. Μόνο 8 χώρες της Ανατολικής Ευρώπης δουλεύουν σαν κι εμάς! Σε ετήσια βάση, είναι χαρακτηριστικό ότι στα 12 νέα κράτη-μέλη της ΕΕ δουλεύουν κατά μέσο όρο 103,4 ώρες περισσότερο από τον μέσο όρο της ΕΕ των 27, ενώ οι Ελληνες ξεπερνούν ακόμη και αυτό το όριο δουλεύοντας 108 ώρες πάνω από τον μέσο όρο της ΕΕ!"

Σκάνδαλα με τις αποσπάσεις στο υπουργείο Παιδείας και με τις εγγυημένες τιμές για ΑΠΕ στο ηλεκτρικό ρεύμα

Δύο εξαιρετικά ενδιαφέρουσες ειδήσεις παραθέτουμε σήμερα, που αποδεικνύουν ότι: α) Η κρίση και οι περικοπές αφορούν την μεγάλη πλειοψηφία του λαού αλλά όχι τους "υμέτερους" (που τείνουν να γίνουν κάτι σαν την προνομιούχο τάξη της Γερμανικής Κατοχής) και β) η διαπλοκή προς όφελος των ολίγων καλά κρατεί, με τις εξυπηρετήσεις να παίρνουν την μορφή νόμων του κράτους.

Η πρώτη είδηση αναφέρεται στον μεγάλο αριθμό αποσπασμένων υπαλλήλων στα γραφεία της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας, οι οποίοι όχι μόνο είναι πολυπληθείς αλλά "δουλεύουν" ακατάπαυστα 7 μέρες την εβδομάδα, σχεδόν ολόκληρη την μέρα, παίρνοντας φυσικά και τις ανάλογες υπερωρίες (οι οποίες για όλους τους υπόλοιπους δημοσίους υπαλλήλους έχουν κοπεί με το μαχαίρι).

Η δεύτερη αναφέρεται στο "καπέλο" για "παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας" που υπάργει στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος και το οποίο χαριστικά αυξάνει το Υπουργείο Περιβάλλοντος προς όφελος συγκεκριμένου επιχειρηματία. Να θυμίσουμε ότι η παραγωγή ΑΠΕ στην χώρα μας προικοδοτείται με μια "ελάχιστη τιμή" η οποία επιβλήθηκε για να δώσει έναυσμα επενδύσεων για παραγωγή "πράσινης" ενέργειας, η οποία όμως τείνει να τεθεί εκτός ελέγχου επιβαρύνοντας τον καταναλωτή σε εποχές υπερβολικά δύσκολες. Τα συμπεράσματα και στις δύο περιπτώσεις, δικά σας.

Είδηση 1η: Περικοπές, μείωση προσωπικού και απολύσεις έχει στο πρόγραμμα η κυβέρνηση, βάσει του επικαιροποιημένου Μνημονίου και του Μεσοπρόθεσμου Προγράμματος, αλλά η εξοικονόμηση αφορά μόνο τους πολίτες και ποτέ τα υπουργικά γραφεία!

Σύμφωνα με όσα αποκαλύπτουμε, η απασχόληση υπαλλήλων στα γραφεία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας είναι αυξημένη σε σχέση με το τέλος του 2009, τότε που δεν υπήρχε ακόμη Μνημόνιο και ήταν η εποχή του «Λεφτά υπάρχουν». Όπως θα δείτε παρακάτω, αποδεικνύεται με έγγραφα η απασχόληση τουλάχιστον εκατόν σαράντα τριών (143) ατόμων για τις ανάγκες της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας, χωρίς αυτός να είναι ο συνολικός αριθμός, καθώς αφορά μόνο όσους απασχολούνται με υπερωρίες και όχι τυχόν άλλους υπαλλήλους που δεν έχουν υπερωριακή απασχόληση!

Το συνολικό κόστος δε της υπερωριακής απασχόλησης των κάθε είδους συνεργατών της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας ανέρχεται στο ποσό του ενός εκατομμυρίου εκατόν σαράντα έξι χιλιάδων και εξακοσίων ευρώ (1.146.600) για το σύνολο του έτους, που μεταφράζεται σε έναν σχεδόν δεύτερο μισθό κάθε μήνα για τον καθέναν από τους υπαλλήλους!

Στην απόφαση με αριθμό πρωτοκόλλου 32534/Η, με ημερομηνία 18/3/2011 και κωδικό αριθμό διαδικτυακής ανάρτησης 4Α1Σ9-Η7, που δημοσιεύουμε παραπλεύρως, η υπουργός Παιδείας εγκρίνει τα όρια υπερωριακής απασχόλησης, ανά μήνα, για όλα τα γραφεία (υπουργού, αναπληρωτή υπουργού, υφυπουργών, γενικού γραμματέα και ειδικών γραμματέων) της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας. Όπως φαίνεται από την απόφαση, η υπουργός εγκρίνει να απασχοληθεί υπερωριακά (για συγκεκριμένες ώρες ανά μήνα, όπως προβλέπει ο νόμος) ο κάτωθι αριθμός υπαλλήλων, ανά γραφείο: σαράντα οκτώ (48) υπάλληλοι στο γραφείο της Άννας Διαμαντοπούλου, εικοσιένας (21) υπάλληλοι στο γραφείο της Φώφης Γεννηματά, τριάντα (30) υπάλληλοι για τον καθένα από τους υφυπουργούς Εύη Χριστοφιλοπούλου και Γιάννη Πανάρετο (που τότε ήταν ακόμη στην κυβέρνηση), πέντε (5) υπάλληλοι στον γενικό γραμματέα του υπουργείου Παιδείας και από τέσσερις (4) υπάλληλοι στα γραφεία των (τριών) ειδικών γραμματέων! Σημειώνουμε ότι τον Μάρτιο το υπουργείο είχε υπό την ευθύνη του άλλες δύο γενικές γραμματείες (Διά Βίου Μάθησης και Έρευνας-Τεχνολογίας) που δεν περιλαμβάνονται σε αυτήν την απόφαση.

Όμως η υπερβολή δεν σταματά εδώ. Επιπλέον όλων των ανωτέρω, που περιλαμβάνουν υπαλλήλους μετακλητούς, αποσπασμένους, ειδικούς επιστήμονες και ειδικούς συμβούλους, στην απόφαση εγκρίνεται η υπερωριακή απασχόληση των οδηγών της πολιτικής ηγεσίας (ακόμη 12 άτομα) και των ανδρών ασφαλείας - αστυνομικών (ακόμη 15 άτομα). Αν αθροίσουμε όλα τα ανωτέρω, τον μήνα Μάρτιο που εκδόθηκε η απόφαση, μιλάμε για σύνολο 146 υπαλλήλων, 12 οδηγών και 15 αστυνομικών!

Ακόμη και σήμερα, που έχει αποχωρήσει ο κ. Πανάρετος από την κυβέρνηση, το σύνολο μπορεί να έχει μειωθεί ελαφρώς, αλλά από όσα γνωρίζουμε δεν έχουν αποχωρήσει όλοι, ενώ στο σύνολο αυτό δεν έχουν υπολογισθεί οι υπάλληλοι των άλλων δύο γενικών γραμματειών, ούτε της ΓΓ Νέας Γενιάς που επέστρεψε στην αρμοδιότητα του υπουργείου Παιδείας πριν από λίγες ημέρες.

Να θυμίσουμε ότι πριν από 18 μήνες περίπου είχε αναφερθεί σε δημοσιεύματα εφημερίδων ότι στα γραφεία της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου απασχολούνταν σαράντα έξι υπαλλήλους από την Άννα Διαμαντοπούλου και η Εύη Χριστοφιλοπούλου είκοσι, με την αναφορά να περιλαμβάνει ονοματεπώνυμα και ιδιότητες, γεγονός που προκάλεσε την έντονη αντίδραση του Γραφείου Τύπου του υπουργείου.

Εκ μέρους της Άννας Διαμαντοπούλου, αλλά χωρίς ονοματεπώνυμο, το υπουργείο είχε διαψεύσει τότε το δημοσίευμα, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία ότι τα στοιχεία προέρχονται από τον τηλεφωνικό κατάλογο του υπουργείου και δεν είναι ούτε έγκυρα ούτε σωστά. Σε εκείνη μάλιστα την απάντηση πληροφορούσε, εν κατακλείδι, ότι «τα στοιχεία των συνεργατών θα διατεθούν επίσημα και θα είναι προσβάσιμα από όλους μόλις ολοκληρωθεί η διαδικασία στελέχωσης και διάρθρωσης του γραφείου», δέσμευση που ουδέποτε όμως υλοποιήθηκε!

Δεν είναι η πρόκληση -και μάλιστα τώρα που άλλοι απολύονται- ότι ολόκληρη στρατιά υπαλλήλων, μετακλητών συμβούλων, συνεργατών και ειδικών επιστημόνων έχουν προσλάβει στα πολιτικά τους γραφεία η υπουργός, οι αναπληρωτές υπουργοί, οι υφυπουργοί, ο γενικός γραμματέας και οι ειδικοί γραμματείς.

Δεν είναι μόνο το πόσο στοιχίζουν όλοι αυτοί στο ελληνικό Δημόσιο, και αυτό ποτέ καμία κυβέρνηση δεν το έχει πει, και η σημερινή παρότι υπερηφανεύεται ότι όλα ανεβαίνουν στο διαδίκτυο, όπως και το ποια δουλειά κάνουν... την ώρα που περικόπτουν συντάξεις και μισθούς.

Είναι και η μεθόδευση προκειμένου οι προνομιούχοι που εργάζονται στο υπουργικό γραφείο να παίρνουν περισσότερα λεφτά. Και αυτό φαίνεται ανάγλυφα στην απόφαση υπ' αριθμ. 32534/Η της 18ης Μαρτίου 2011 της υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου. Πέραν του μισθού, εγκρίνει υπερωρίες, όχι, όπως θα ήταν λογικό, για απογευματινή απασχόληση, αλλά και για ΝΥΚΤΕΡΙΝΗ! Κι ακόμα για εργασία την Κυριακή και τις εξαιρέσιμες! Κι όχι μόνο για τον οδηγό και τον αστυνομικό, που είναι κατανοητό, γιατί πρέπει να πάει η υπουργός, η αναπληρώτρια υπουργός και οι υφυπουργοί σε κάποια εκδήλωση ή τελετή. Αλλά και για τους υπαλλήλους του γραφείου! Και τους συμβούλους και τους επιστήμονες. Και θα διερωτηθεί εύλογα ο καθένας, καλά κυρία υπουργέ, το πολιτικό σας γραφείο λειτουργεί όλο το εικοσιτετράωρο;

Είστε και τη νύχτα εκεί; Και πώς αντέχουν οι εργαζόμενοί σας να δουλεύουν, χωρίς σταματημό, πρωί, απόγευμα, νύχτα, τις Κυριακές και τις άλλες αργίες; Δεν κουράζονται;

Υπάρχει άνθρωπος που θα το πιστέψει κυρία Διαμαντοπούλου; Τι άλλο από κοροϊδία ή ένα κόλπο για αύξηση των αποδοχών των δικών σας ανθρώπων, που καταλήγει να είναι, μ' αυτές τις υπερωρίες, ένας δεύτερος μισθός. Και φυσικά το ίδιο, θα κάνουν όλοι οι υπουργοί...

Έχει άδικο μετά ο κόσμος να γεμίζει τις πλατείες; Και να τα βάζει μαζί σας; Και παίρνει η μπάλα τους βουλευτές που δεν έχουν τα προνόμια των υπουργών;

Απαντήστε, κυρία Διαμαντοπούλου!

Μετά από όλα αυτά, προκύπτουν σοβαρά ερωτήματα, διοικητικά και πολιτικά, που η υπουργός Παιδείας οφείλει να απαντήσει:

• Πόσους υπαλλήλους, κάθε ιδιότητας, απασχολεί στο γραφείο της η υπουργός;

• Πόσους υπαλλήλους, κάθε ιδιότητας, απασχολεί το σύνολο της πολιτικής ηγεσίας;

• Πόσοι από αυτούς είναι αποσπασμένοι εκπαιδευτικοί, παρά τη «μάχη εναντίον των αποσπάσεων» που η ίδια η κ. Διαμαντοπούλου είχε κηρύξει; Τη σεβάστηκε εκείνη την απόφασή της η υπουργός ή πρώτη την παραβίασε και ήταν απλώς για τα μάτια του κόσμου;

• Πώς είναι δυνατόν το 2009 να γράφουμε εμείς για 46 υπαλλήλους στο υπουργικό γραφείο, να κατηγορούμαστε ως υπερβολικοί και ενάμιση χρόνο μετά, ύστερα από το Μνημόνιο και τις αιματηρές περικοπές που έχουν επιβληθεί στον ελληνικό λαό, οι υπάλληλοι του γραφείου της υπουργού να είναι ακόμη περισσότεροι;

• Τι κάνουν, τι έργο παράγουν, όλοι αυτοί οι άνθρωποι; Πώς αξιολογούνται; Με τόσες ώρες δουλειάς είναι σίγουρη η υπουργός ότι είναι αποδοτικοί;

• Ποιος διαπιστώνει πόσες ώρες υπερωρίας δούλεψε κάθε συνεργάτης υπουργού; Χτυπάνε κάρτα; Γιατί ακολουθείται άλλη διαδικασία για τους υπαλλήλους του υπουργείου και άλλη για τα γραφεία της ηγεσίας;

• Πώς δικαιολογεί η υπουργός στους υφισταμένους της, που διαμαρτύρονται για κενά στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, αλλά και τις διοικητικές υπηρεσίες της εκπαίδευσης, τον πλούσιο αριθμό των συνεργατών της;

• Γιατί δεν υλοποίησε ποτέ τη δέσμευσή της για επίσημη διάθεση και ελεύθερη πρόσβαση των στοιχείων επικοινωνίας όλων των συνεργατών στα υπουργικά γραφεία;

Το θέμα είναι σοβαρό και η απάντηση της υπουργού Παιδείας θα πρέπει να είναι συγκεκριμένη, με ονόματα, πώς προσλήφθηκαν, τις αποδοχές και τι δουλειά κάνει ο καθένας. Είναι ανήθικο, σε στιγμές κρίσης και αιματηρών θυσιών, οι παρατρεχάμενοι των υπουργών και οι αποδοχές τους να αυξάνονται. Έτσι θα μειωθεί η σπατάλη στο Δημόσιο, κύριοι και κυρίες της κυβέρνησης;

Είδηση 2η: Ετοιμη από καιρό ήταν η φωτογραφική ρύθμιση που φυτεύτηκε στο νομοσχέδιο για την αγορά ενέργειας -ευνοεί τα συμφέροντα του ομίλου Μυτιληναίου και φεσώνει τους λογαριασμούς των καταναλωτών- ενώ η τέως υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ) Τ. Μπιρμπίλη αρνούνταν κάθετα να την υιοθετήσει.

Μάλιστα η κ. Μπιρμπίλη, φεύγοντας από το υπουργείο, φρόντισε να αφήσει και καυτή παρακαταθήκη κατά της ρύθμισης-σκάνδαλο, που όμως ανέλαβε να προωθήσει ο διάδοχός της Γ. Παπακωνσταντίνου, με express -ομολογουμένως- διαδικασίες και εν κρυπτώ.

Και επειδή τα γραπτά μένουν, αν κάποιος ανατρέξει στις σελίδες 22 και 23 του απολογισμού του έργου του ΥΠΕΚΑ (Οκτώβριος 2010 - Ιούνιος 2011) θα διαβάσει ότι «οδηγεί σε μεγάλη επιβάρυνση» αν εφαρμοστεί η υπάρχουσα εγγυημένη τιμή για τις μονάδες μέχρι 35 MW και για τις μονάδες μεγαλύτερης ισχύος.

Η αναφορά αυτή βρίσκεται στο κεφάλαιο «Προσαρμογή Νομοθεσίας για Μονάδες ΣΗΘΥΑ» (Συμπαραγωγής Μεγάλης Απόδοσης) και η τέως υπουργός διαχωρίζει την υποχρέωση εναρμόνισης με το κοινοτικό δίκαιο από την τιμολόγηση που είναι άλλη υπόθεση, ενώ γράφει και για μια μονάδα μεγαλύτερης ισχύος από τα 35 MW που δεν έχει ακόμα λάβει άδεια λειτουργίας. Ποια είναι αυτή; Η Αλουμίνιον φυσικά.

Ενα μήνα μετά την έγγραφη θέση της περί σημαντικής επιβάρυνσης, ο Γ. Παπακωνσταντίνου έφερε αβασάνιστα στη Βουλή μία ρύθμιση που κάθετα αρνούνταν η προκάτοχός του. Με αυτήν, τακτοποιούνται απροκάλυπτα ιδιωτικά συμφέροντα και σύμφωνα με τους υπολογισμούς τριών φορέων (επιστημονικοί και επαγγελματικοί από το χώρο της ενέργειας), το κόστος των 4,3 δισ. ευρώ που προκύπτει θα μετακυλιθεί στους λογαριασμούς ρεύματος για μια 25ετία και ειδικότερα στο τέλος ΑΠΕ.

Εντύπωση προκαλεί το γεγονός πως το αρμόδιο για το νομοσχέδιο υπουργείο ΠΕΚΑ και ο υπουργός Γ. Παπακωνσταντίνου δεν έκαναν την παραμικρή επίσημη δήλωση-αντίκρουση του δημοσιεύματος ούτε ανέπτυξαν επίσημα κάποιο αντεπιχείρημα.

Σε επικοινωνία που είχαμε με τον κ. Παπακωνσταντίνου, διαπιστώσαμε ότι η επίμαχη ρύθμιση δεν ετέθη σε δημόσια διαβούλευση και το χειρότερο δεν έχει κοστολογηθεί από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους. Αρα παραμένει άγνωστη για τους βουλευτές που θα ψηφίσουν η συνολική επιβάρυνση, από το γεγονός ότι το πανωπροίκι στην Αλουμίνιον θα χρεώνεται στο Ειδικό Τέλος Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

Πάντως σε μια προσπάθεια να εξωραΐσει τις εντυπώσεις που προκάλεσαν οι εκτιμήσεις των φορέων για καπέλο 4,3 δισ. ευρώ στους λογαριασμούς, το επιτελείο του υπουργείου ετοίμασε κάποια σενάρια πιο «soft». Ενα εξ αυτών για μονάδα ισχύος 130 MW (η Αλουμίνιον είναι ισχύος 334 MW) καταλήγει σε ετήσια επιβάρυνση 57 εκατ. ευρώ ή 1,5 δισ. ευρώ σε 25 χρόνια.

Ωστόσο ο υπουργός επιφυλάχθηκε ως προς την υιοθέτηση του περιεχομένου αυτού του εσωτερικού σημειώματος, όταν του επισημάναμε σειρά ανακριβειών. Οπως ότι: όλα τα έγγραφα της Ε.Ε., της ΡΑΕ και του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους αναφέρονται στην ένταξη των μονάδων ΣΗΘΥΑ στην ημερήσια αγορά με προτεραιότητα μετά τις μονάδες ΑΠΕ. Κανένα έγγραφο δεν αναφέρεται σε υποχρέωση καταβολής ειδικού τιμήματος.

Από το υπουργείο όμως άλλα λένε. Γιατί; Πάντως, χθες ο Σύνδεσμος Εταιρειών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ) δημοσιοποίησε την αντίθεσή του με τη φωτογραφική παράγραφο του άρθρου 197, ζήτησε την απόσυρσή της και επανέλαβε ό,τι έγραψε πρώτα στον κ. Παπακωνσταντίνου. Πως η συνολική ετήσια επίπτωση στο Ειδικό Τέλος ΑΠΕ θα είναι της τάξης των 175 εκατ. ευρώ, με την τιμολόγηση με 130 ευρώ/Mwh (η εγγυημένη τιμή) της παραγόμενης ενέργειας μιας μονάδας ισχύος 350 MW.

Είναι προφανές πως εκτός από πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό και κοινοβουλευτικό σκάνδαλο που παράγεται από τη ρύθμιση αυτή, απειλείται και η βιωσιμότητα των επενδύσεων ΑΠΕ -που επιδοτήθηκαν για καθαρή ενέργεια- και ευνοείται με προκλητικό τρόπο η παραγωγή ενέργειας από ορυκτά καύσιμα.

Ηδη στον κλάδο έχει ξεσπάσει σάλος, αλλά και εμφύλιος. Χθες, ένας άλλος φορέας, ο Ελληνικός Σύνδεσμος Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας (ΕΣΣΗΘ), στρέφεται κατά του ΣΕΦ, συντάσσεται με τη ρύθμιση του υπουργείου και φθάνει να συγκρίνει τις μεγάλες μονάδες ΣΗΘΥΑ με αιολικά και φωτοβολταϊκά.

Ουδεμία αναφορά γίνεται στην ανακοίνωσή του σε επιβαρύνσεις του τέλους ΑΠΕ από τη ρύθμιση.

"Επιλεκτική" ή "Αναγκαστική" χρεωκοπία - ποιοί θα κερδίσουν και ποιοι χάνουν / Σχόλιο για τις συντάξεις του Δημοσίου

Ένα ενδιαφέρον άρθρο σας μεταφέρουμε σήμερα για το ποιος κερδίζει και το ποιος χάνει από μια χρεωκοπία της χώρας μας. Παρουσιάζει επίσης λεπτομέρειες για την διαχείριση του χρέους μας (το οποίο έχει καλυφθεί κατά ένα μεγάλο ποσοστό από πληρωμές τόκων όπως φαίνεται εδώ) και για μια σειρά χειρισμών που είναι προς όφελος των δανειστών μας και μόνο. Το άρθρο είναι του Δημήτρη Καζάκη (του οποίου μια πολύ ενδιαφέρουσα ομιλία σχετική με το δημόσιο χρέος και τις προτάσεις αντί του Μνημονίου έχουμε μεταφορτώσει εδώ) και προέρχεται από την εφημερίδα "Ποντίκι":





Και για να μην ξεχνιόμαστε... Διαβάζουμε πολλά τον τελευταίο καιρό σχετικά με τα εφάπαξ και τις συντάξεις του Δημοσίου. Πολλοί θεωρούν τις μειώσεις που φέρνει το Μεσοπρόθεσμο ως δίκαιες. Στην πλειοψηφία τους βέβαια είναι άτομα που δεν πληρώνουν εισφορές ανάλογες με αυτές των εργαζομένων στο Δημόσιο ή είναι ανενημέρωτοι. Μια σχετική ματιά στο ύψος των κρατήσεων θα πείσει ακόμα και τον πιο δύσπιστο για την αδικία που συντελείται. Επίσης σε οποιαδήποτε άλλη σοβαρή χώρα του κόσμου, η θέσπιση εισφοράς 1% επί του Ταμείου Πρόνοιας Δημοσίων Υπαλλήλων (ΤΠΔΥ) σε όλους τους εργαζομένους του Δημοσίου Τομέα, για τη χρηματοδότηση του συστήματος της απονομής του εφάπαξ θα προκαλούσε γέλιο. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ένας δημόσιος υπάλληλος με μεικτό μισθό 1.500 ευρώ ανά μήνα θα αποδίδει 15 ευρώ το μήνα για τη στήριξη του εφάπαξ - για το οποίο εισφέρει ήδη από το μισθό του έτσι κι αλλιώς. Αλλά είπαμε, η Ελλάδα είναι η χώρα του κλαυσίγελου - κλαις αν ζεις σ' αυτήν, γελάς αν είσαι μακριά.

Ουρές στα δωρεάν πολυϊατρεία και τα συσίτια / Ρατσισμός και ξυλοδαρμοί μέρος της καθημερινότητάς μας

Είδηση: Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας έπιασαν πάτο. Μέχρι η κυβέρνηση να δικαιολογήσει την επιλεκτική χρεοκοπία του ελληνικού κράτους, έχουν ήδη χρεοκοπήσει ζωές και αξιοπρέπειες. Τα πολυϊατρεία δύο ανθρωπιστικών οργανώσεων, των «Γιατρών του Κόσμου» και της «Praksis», μέχρι σήμερα προσέφεραν δωρεάν φάρμακα και πρωτοβάθμια περίθαλψη κυρίως σε κατατρεγμένους μετανάστες που δεν είχαν πρόσβαση στο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Τον τελευταίο χρόνο, όμως, τα πράγματα έχουν αλλάξει.

Την πόρτα τους, καθημερινά, χτυπάνε συνταξιούχοι που δεν έχουν να αγοράσουν τα φάρμακά τους, μεσήλικες που λόγω της ανεργίας έχουν χάσει τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, γονείς που δεν έχουν να προσφέρουν στα παιδιά τους τη στοιχειώδη ιατρική φροντίδα, όπως είναι ο εμβολιασμός.

«Φοβάμαι ότι δυστυχώς επιβεβαιωνόμαστε, όταν τον περασμένο χειμώνα λέγαμε ότι η Αθήνα είναι μια πόλη σε ανθρωπιστική κρίση. Εγώ προσωπικά ντρέπομαι να συναντάω αξιοπρεπείς ανθρώπους, ανθρώπους σαν εμάς, της διπλανής πόρτας, οι οποίοι στα 70 τους δεν μπορούν να ζήσουν αξιοπρεπώς. Δεν έχουν χρήματα για τα στοιχειώδη: τα φάρμακα και τη σίτισή τους. Δεν πίστευα ότι στην Ελλάδα θα ζούσαμε τέτοιες καταστάσεις. Δυστυχώς ξαναγυρνάμε 40 χρόνια πίσω. Μας κοστίζει πολύ που βλέπουμε αυτές τις εικόνες. Δοκιμαζόμαστε κάθε μέρα», λέει ο πρόεδρος της οργάνωσης «Γιατροί του Κόσμου», Νικήτας Κανάκης.

Τη χρονιά που πέρασε τα τέσσερα πολυϊατρεία (Αθήνα, Πέραμα, Θεσσαλονίκη, Χανιά) της οργάνωσης περιέθαλψαν 23 χιλιάδες νέους ασθενείς, σε συνολικά 89 χιλιάδες νέα ραντεβού. Εννέα χιλιάδες από αυτά αφορούσαν παιδιά: «Αυτό που παρατηρούμε, είναι, ότι αρχίζει και αλλάζει το προφίλ των ασθενών. Μέχρι τώρα, προσέρχονταν σε εμάς μετανάστες, άστεγοι και πολύ φτωχοί άνθρωποι που είχαν εισοδήματα κάτω των 200 ευρώ μηνιαίως. Συνήθως το ποσοστό των Ελλήνων κυμαινόταν στο 3%-4%. Σήμερα το ποσοστό αυτό έχει φτάσει στο 30%»!

Ποιοι είναι όμως οι άνθρωποι αυτοί;

Αρκετοί είναι συνταξιούχοι, από 55 έως 60 ετών και πάνω, οι οποίοι είτε δεν έχουν ασφάλιση πια, είτε η ασφάλειά τους έχει λήξει και το διάστημα που μεσολαβεί μέχρι να ανανεωθεί δεν έχουν χρήματα για ιατρικές δαπάνες και περίθαλψη.

«Ερχονται άνθρωποι ακόμη και με συνταγές από τα νοσοκομεία, γιατί αδυνατούν να πληρώσουν τα φάρμακά τους. Μακροχρόνια άνεργοι με παιδιά, οι οποίοι με πολύ διακριτικό και αξιοπρεπή τρόπο, μας ζητάνε πλέον και τρόφιμα... Και για να διαβεί κανείς το κατώφλι μιας ανθρωπιστικής οργάνωσης για ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, και πολύ περισσότερο για να ζητήσει τρόφιμα, πράγμα που, επαναλαβάνω, το κάνουν με απίστευτη αξιοπρέπεια, πρέπει, πραγματικά να έχει πιάσει πάτο», συμπληρώνει ο κ. Κανάκης.

Είναι δεκάδες τα περιστατικά ανθρώπων που βιώνουν πραγματική δυστυχία από την οικονομική ανέχεια: «Θυμάμαι πρόσφατα», συμπληρώνει ο κ. Κανάκης, «έναν άνεργο πατέρα με τέσσερα παιδιά, ο οποίος έλεγε πόσο άχρηστος νιώθει, που δεν μπορεί να προσφέρει τίποτα στην οικογένειά του. Θυμάμαι επίσης μία άλλη ηλικιωμένη γυναίκα, η οποία θα μπορούσε να είναι η μητέρα μου, η μητέρα σας, η οποία δυσανασχέτησε όταν της είπαμε ότι πρέπει να πάρει τα φάρμακα που της δώσαμε μετά το φαγητό. "Μη θεωρείτε δεδομένο ότι έχω πάντα να φάω", μας είπε...».

Τους περασμένους μήνες οι «Γιατροί του Κόσμου» απηύθηναν δημόσια έκκληση για φάρμακα. Τον ερχόμενο Σεπτέμβριο θα γίνει το ίδιο, αυτή τη φορά όμως για τρόφιμα. Ταυτόχρονα οργανώνεται εξόρμηση με την Αρχιεπισκοπή Αθηνών σε φτωχές περιοχές της Αθήνας. Η Αρχιεπισκοπή θα παραχωρήσει στην οργάνωση κινητές μονάδες ενώ οι «Γιατροί του Κόσμου» θα παράσχουν ιατρικές υπηρεσίες.

Πρόεδρος της οργάνωσης «Praksis», ο Τζανέτος Αντύπας, εξηγεί ότι από τα τέλη του 2010 αυξάνονται με γεωμετρική πρόοδο οι Ελληνες που συνωθούνται στα πολυϊατρεία της οργάνωσης στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη:

«Μπορούμε να μιλήσουμε πια για αθρόα εισροή, η οποία παρατηρήσαμε αρχικά να ξεκινά από το πολυϊατρείο της Θεσσαλονίκης. Αυτή η κρίση, η οποία αποτέλεσε την αιτία πολλοί άνθρωποι, είτε να χάσουν τη δουλειά τους, είτε τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, μας βάζει σε μια διαδικασία δημιουργίας νεολογισμών, όπως είναι οι όροι "νεοάστεγοι" και "νεόπτωχοι". Αυτές οι δύο κοινωνικές ομάδες, που προσφεύγουν το τελευταίο χρόνο στις υπηρεσίες της οργάνωσης, δεν έχουν καμία σχέση με τους παραδοσιακούς κλοσάρ. Φαίνεται ότι ήταν άνθρωποι μέσου και πολλές φορές ανώτερου βιοτικού επιπέδου, που λόγω των προαναφερθέντων αιτίων, κατέβηκαν στις παρυφές της κοινωνικής πυραμίδας».

«Είναι, επίσης», συμπληρώνει, «άνεργοι από διάφορες επαρχιακές πόλεις. Συγκεντρώνονται στα μεγάλα αστικά κέντρα για να αποφύγουν τη στερεοτυπική αντίληψη και κριτική που υπάρχει στις κλειστές κοινωνίες των επαρχιακών πόλεων για τον άντρα (ως ο κουβαλητής του σπιτιού, που εξασφαλίζει την οικονομική σταθερότητα της οικογένειας). Μην έχοντας πια τη δυνατότητα να επωμιστούν και να στηρίξουν αυτό το ρόλο, φεύγουν προς τα μεγάλα αστικά κέντρα για να καλυφθούν πίσω από την ανωνυμία που μπορεί να τους προσφέρουν».

Τα νούμερα που αναφέρει ο κ. Αντύπας είναι εντυπωσιακά: «Από το τέλος του 2010 έχουν προσφύγει τέσσερις χιλιάδες Ελληνες για να ζητήσουν δωρεάν φάρμακα. Το ίδιο διάστημα το πολυϊατρείο της Αθήνας προσέφερε πρωτοβάθμια ιατρική φροντίδα σε 1.500 Ελληνες και σε 800 το πολυϊατρείο της Θεσσαλονίκης. Τα αντίστοιχα νούμερα, για τον περσινό χρόνο (από τον Αύγουστο του 2010 και πίσω), ήταν 160 άτομα στη Θεσσαλονίκη και 580 άτομα για την Αθήνα.

»Κυρίως πρόκειται για άνδρες, από 37 έως 55 χρόνων. Ανθρωποι που ποτέ δεν είχαν προσφύγει σε εμάς στο παρελθόν, κυριολεκτικά ζητιανεύουν για φάρμακα. Στους περισσότερους διαγνώστηκαν δερματολογικά προβλήματα (τα αίτια των οποίων, είναι ψυχολογικά), και μυοσκελετικά, τα οποία σχετίζονται με τις συνθήκες στέγασης. Είχαμε επίσης πολλά οδοντιατρικά αιτήματα, που σχετίζονται βέβαια με το υψηλό κόστος που έχει η παροχή των οδοντιατρικών υπηρεσιών», εξηγεί ο πρόεδρος της «Praksis».

Ο ίδιος σχολιάζει ότι «η οικονομική κρίση και οι πολιτικές περικοπών και συρρικνώσεων που προωθούνται στο χώρο της υγείας έχουν ήδη επιφέρει μία μεγάλη αλλαγή στην ανθρωπογεωγραφία των ευπαθών κοινωνικών ομάδων. Εάν δεν ληφθούν γενναίες πολιτικές αποφάσεις, θα δημιουργηθούν ραγδαίες κοινωνικές ανισότητες. Η έλλειψη στέγασης και σίτισης σε μεγάλο ποσοστό πληθυσμού θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα στον κοινωνικό ιστό της χώρας», καταλήγει.

Σχόλιο: Το ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας είναι συγκλονιστικό για όποιον ήταν μακρυά για κάποιο χρονικό διάστημα από την χώρα μας, αλλά δεν προκαλεί καμία έκπληξη για όποιον κυκλοφορεί στα μεγάλα αστικά κέντρα καθημερινά. Όταν πριν μερικό καιρό γράφαμε για την κατάρρευση του κράτους κοινωνικής πρόνοιας και για τις κοινωνικές παρενέργειες της κρίσης που φτάνουν ως και την εγκατάλειψη παιδιών στα βρεφοκομεία (γυρίζοντας μας χρόνια πίσω), κάποια θεωρούσαν ότι υπερβάλλαμε. Δυστυχώς όμως αποδεικνύεται πως υπήρχε και συνέχεια στα όσα βλέπαμε και ακούγαμε.

Για να είμαστε βέβαια ειλικρινείς, ποτέ στην χώρα μας δεν υπήρχε πραγματικό κοινωνικό κράτος. Όμως οι ισχυροί θεσμοί της οικογένειας και της γειτονιάς (με τα πολλά στραβά τους που έχουν περισσότερο να κάνουν με την νοοτροπία μας ως λαού παρά με οτιδήποτε άλλο), δεν επέτρεπαν την εξαθλίωση να φαίνεται σε αυτό το βαθμό. Δυστυχώς όμως φαίνεται πλέον ότι πλέον ο διαβρωμένος κοινωνικός ιστός, η ισχνή κοινωνική συνοχή και η συνεχής οικονομική αφαίμαξη του μέσου Έλληνα από το αδηφάγο κράτος δεν επιτρέπουν πλέον να καλύπτεται η αδιαφορία του τελευταίου να καλύπτεται με μπαλώματα. Μπορεί βέβαια τα απόλυτα νούμερα να φαίνονται μικρά, δεν είναι όμως: τα ιατρεία και οι κοινωνικές παροχές είναι μικρά σε αριθμό και πολύς κόσμος φεύγει άπρακτος χωρίς να λαμβάνει βοήθεια. Ας μην ξεχνάμε επίσης και τα συσίτια που ταϊζουν χιλιάδες ανθρώπων κάθε μέρα - και δυστυχώς ούτε αυτά δεν επαρκούν - με την κοινωνική Πρόνοια να είναι επισήμως θύμα του Μεσοπρόθεσμου (διαβάστε αναλυτικά εδώ), τα πράγματα προβλέπονται δυσοίωνα.

Είδηση 2η: Κάθε μέρα στο κέντρο της πόλης, κάτω από τα μάτια της αστυνομίας ή μερικές φορές με την ενεργό συμμετοχή μελών της, διεξάγεται ένα πρωτοφανές, ρατσιστικό «σαφάρι». Εκατοντάδες μετανάστες, με μελαψό κατά προτίμηση χρώμα, πέφτουν χωρίς κανένα λόγο θύματα μαχαιρωμάτων, ξυλοδαρμών, προπηλακισμών και απειλών, από οργανωμένες συμμορίες ακροδεξιών, που εμφανίζονται ως αυτόκλητοι «συλλογικοί τιμωροί».

Το οργανωμένο ρατσιστικό έγκλημα διαρκείας, που φούντωσε μετά την άγρια δολοφονία του 44χρονου Ελληνα στην Ηπείρου, σε συνδυασμό με την ανεξέλεγκτη εγκληματική δράση αλλοδαπών (ναρκωτικά, πορνεία κ.ά.), έχει μετατρέψει σε ζούγκλα το κέντρο της Αθήνας. Η παράνομη βία, όμως, των ακροδεξιών ομάδων που έχουν στήσει ένα αδυσώπητο κυνήγι μεταναστών, είναι ωστόσο ένα υπαρκτό φαινόμενο που ιδίως τους τελευταίους 8-10 μήνες παρουσιάζει επικίνδυνα αυξητικές τάσεις. Σύμφωνα με στοιχεία των ΜΚΟ που διατηρούν πολυϊατρεία στο κέντρο, των Γιατρών του Κόσμου και της «Πράξις», μόνο το τελευταίο οκτάμηνο αναζήτησαν εκεί ιατρική φροντίδα περισσότεροι από 500 μετανάστες (κατά μέσο όρο δύο κάθε μέρα).

Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, σπασμένα μέλη, μαχαιρωμένα σώματα, ρήξεις ζωτικών οργάνων είναι οι συνέπειες της πρωτοφανούς βίας. «Οι περισσότερες επιθέσεις γίνονται στο δρόμο, σε ενέδρες που στήνουν σε απομονωμένα σημεία, από ομάδες 4-5, ακόμη και δέκα ατόμων, που συνήθως επιβαίνουν σε μηχανές», μας λέει ο επικεφαλής των Γιατρών του Κόσμου Νικήτας Κανάκης, ο οποίος υπολογίζει ότι περίπου 300 μετανάστες πέρασαν χτυπημένοι από εκεί, το τελευταίο 6μηνο. Δεν λείπουν επίσης και οι επιθέσεις σε σπίτια, μαγαζιά και τζαμιά, με στόχο την τρομοκράτηση ολόκληρης της κοινότητας.

Μόνο στο πολυϊατρείο της «Πράξις» καταγράφηκαν τους τελευταίους 8 μήνες 206 περιστατικά ρατσιστικής βίας κατά μεταναστών. Ο υπεύθυνος της ΜΚΟ Τζανέτος Αντύπας επισημαίνει ότι η πλειονότητά τους προέρχεται από το Μπαγκλαντές (56 άτομα) και ακολουθούν οι Αφγανοί (45 άτομα). Τα περισσότερα θύματα είναι άνδρες 25-45 ετών, ενώ ανάμεσά τους είναι και 45 γυναίκες, ακόμη και μικρά παιδιά.

Η βία κατά των γυναικών εκδηλώνεται συνήθως με τρικλοποδιές, σπρωξιές, τράβηγμα της μαντίλας, φτύσιμο και βρισιές. Για τους άνδρες η βία είναι πολύ πιο άγρια. Τους μαχαιρώνουν με σουγιά ή μαχαίρι στο σώμα, τους ανοίγουν με χτυπήματα το κεφάλι και τους χτυπούν στο πρόσωπο, τους ρίχνουν στο έδαφος και τους κλοτσούν στην κοιλιά.

Ο Μπασραχμάντ Ρεζάι βρισκόταν μαζί με την κόρη του στο σταθμό Αττικής, όταν δέχθηκε επίθεση από ομάδα 10 ατόμων. Ο Αφγανός Καντίρ, διερμηνέας των Γιατρών του Κόσμου, χτυπήθηκε ενώ επέστρεφε σπίτι του. Στα περιστατικά βίας δεν περιλαμβάνονται καταστροφές περιουσιών και οργανωμένες επιθέσεις ή φθορές σε σπίτια, ενώ ερευνώνται και καταγγελίες για ύποπτες περιπτώσεις δολοφονιών.

Οπως διευκρίνισε ο Τζ. Αντύπας, ορισμένα θύματα, αναφέρουν στις συνεντεύξεις τους ότι ξυλοκοπήθηκαν από αστυνομικούς. Ομως ουδείς προσφεύγει στη Δικαιοσύνη. Στα θύματα αυτά δεν έχουν μετρηθεί όσοι καταφεύγουν στα δημόσια νοσοκομεία, για τις πρώτες βοήθειες. Όλα καλύπτονται λοιπόν κάτω από ένα σκοτεινό πέπλο διάχυτου φόβου και ένοχης σιωπής. Τα θύματα είναι τρομοκρατημένα και δεν κάνουν καταγγελίες στις αρχές, αφού στην πλειονότητά τους είναι παράνομοι μετανάστες και απειλούνται με σύλληψη και απέλαση. Για την ΕΛ.ΑΣ. βέβαια ούτε υπάρχουν τέτοια εγκλήματα ούτε εμπλέκονται στελέχη της σε αυτά. Τα περισσότερα τα αποδίδει σε «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» μεταξύ των μεταναστών. Οι καταγγελίες, ωστόσο, επιμένουν: Υπάρχουν και όργανα της τάξης που χτυπούν μετανάστες στο δρόμο.

Ο Θαν. Κούρκουλας από την κίνηση «Απελάστε το ρατσισμό», μας μετέφερε ορισμένες από αυτές: *Αστυνομικοί επισκέπτονταν επί αρκετές ημέρες εγκαταλειμμένο σπίτι στην Κυψέλη όπου είχαν βρει καταφύγιο μετανάστες και τους χτυπούσαν αδιακρίτως.

*Κάτοικοι της πλατείας Αμερικής κατήγγειλαν ότι επανειλημμένα, με πρόσχημα τους ελέγχους μικροπωλητών ή ύποπτων δικίνησης ναρκωτικών, αστυνομικοί ξυλοκοπούν μετανάστες. Σε παρατήρηση γυναίκας απαντούσαν: «Φύγε, μη συλλάβουμε εσένα».

*Επί δύο ώρες συμμορία ακροδεξιών χτυπούσε με τσεκούρια την πόρτα διαμερίσματος στην Ηπείρου. Οι αστυνομικοί έφτασαν με δίωρη καθυστέρηση, προσποιούμενοι ότι δεν καταλαβαίνουν σε ποιο σημείο συμβαίνει το περιστατικό!

Ομως η ΕΛ.ΑΣ., όταν δεν αφήνει προκλητικά ατιμώρητες τις παράνομες συμπεριφορές των οργάνων της, κάνει απλά πως δεν τις βλέπει! Τον περασμένο Φεβρουάριο με έγγραφό της προς την Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΕΔΑ) διαβεβαίωνε ότι δεν έχει διαπιστώσει καμία παρανομία ή περιστατικό βίας σε βάρος μεταναστών ή άλλων ευαίσθητων ομάδων με ρατσιστικό κίνητρο!

«Τα περιστατικά βίας, στα οποία εμπλέκονται αστυνομικοί, σπάνια διερευνώνται ή καταλήγουν σε δίκαιη τιμωρία. Η αστυνομία ως θύτης μένει ατιμώρητη, οπότε τα θύματα θεωρούν μάταιο να προβούν σε οποιαδήποτε καταγγελία ρατσιστικής βίας κατά αστυνομικού. Η αστυνομία ως αμέτοχος παρατηρητής ενώπιον επιθέσεων από ακροδεξιές οργανώσεις και ομάδες δεν ανταποκρίνεται στην υποχρέωσή της να προστατεύει τα θύματα ρατσιστικής βίας», απαντά η ΕΕΔΑ, προσθέτοντας ότι ουδέποτε διερευνήθηκαν και οι επίμονες καταγγελίες για υπόγειες διασυνδέσεις της ΕΛ.ΑΣ. με δράστες ρατσιστικής βίας. Να δημιουργηθεί ένα ανεξάρτητο παρατηρητήριο καταγραφής εγκλημάτων ρατσιστικής βίας, προτείνουν τέλος ο κ. Κανάκης, η ΕΕΔΑ και άλλοι.

Σχόλιο: Αν και σ' αυτήν την περίπτωση τα λόγια είναι περιττά - θα πούμε το εξής: η βία φέρνει βία και δυστυχώς αυτοί που δεν φταίνε πληρώνουν (πάλι). Η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων των επιθέσεων είναι οικογενειάρχες, "μεροκαματιάρηδες", παιδιά και γυναίκες - άτομα δηλαδή που θα μπορούσαν να εκπροσωπούνται από τους "αγανακτισμένους" επιτιθέμενους αν είχαν άλλο χρώμα ή ήταν Έλληνες / Ευρωπαίοι. Αυτοί που κάνουν άνανδρες επιθέσεις στον άμαχο πληθυσμό, θα προσέφεραν έργο εάν όλα αυτά τα χρόνια δεν εκμεταλλεύονταν τους λαθρομετανάστες ως πηγή χαμηλόμισθης εργασίας, δεν νοίκιαζαν τα διαμερίσματά τους σε 10-15 αλλοδαπούς εισπράττοντας "μαύρο χρήμα" και δεν κατέκλυζαν τα τρικοκλασάτα μπαρ για να "θαυμάσουν" ξανθούς ή μαύρους "αγγέλους".

Όπως και να έχει, οι πραγματικά υπεύθυνοι αυτής της κατάστασης, τα κόμματα εξουσίας και οι "υμέτεροι" μεγαλοεργολάβοι, που πλούτισαν εφαρμόζοντας πολιτικές ανοιχτών συνόρων (χωρίς η χώρα να μπορεί ν' ανταπεξέλθει σ' αυτές) στέκονται από μακρυά, αμέτοχοι στην κατάσταση αυτή, αφήνοντας από την μια περιοχές ολόκληρες ανά την Ελλάδα να καταντούν εστίες εγκληματικότητας και από την άλλη τον ρατσισμό να δηλητηριάζει την καθημερινότητά μας (και μια από της αρετές της φυλής μας - το να είμαστε φιλόξενοι). Γιατί να κάνουν διαφορετικά άλλωστε; Εκεί που μένουν αυτοί, δε συμβαίνουν τέτοια περιστατικά, ούτε υπάρχουν "άλλοι". Άραγε είναι δύσκολο να υπάρχει σωστή μεταναστευτική πολιτική και αστυνόμευση (όχι αστυνομοκρατία) που να δηλώνει ότι η Ελλάδα είναι σοβαρή χώρα που εφαρμόζονται οι νόμοι για όλους και η παραβατικότητα δεν επιβραβεύεται; Αλλά για να συμβεί αυτό πρέπει να πειστούμε πρώτα οι ίδιοι...

Πηγή ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία"

Καινούργια κατορθώματα της υπουργού Παιδείας - ακυρώση βιβλίου Ιστορίας / Ο τρόμος των κρατούντων για την οικονομία

Η υπουργός Παιδείας κυρία Διαμαντοπούλου από την αρχή της θητείας της, μ' ένα ρεσιτάλ κινήσεων (βλέπε νόμος για ΑΕΙ-ΤΕΙ, περικοπές ξένων γλωσσών, συγχωνεύσεις σχολείων, κατάργηση αθλητικών σχολείων εν μέσω της χρονιάς) και σκανδάλων (δείτε σχετικά εδώ), έχει προκαλέσει σειρά αντιδράσεων και έχει δημιουργήσει βάσιμες αμφιβολίες για το ρόλο της στον υπουργείο. Το τελευταίο επεισόδιο έχει σχέση με το βιβλίο ιστορίας της ΣΤ' Δημοτικού και την απόρριψή του μετά από εισήγηση αποσπασμένης δασκάλας-συμβούλου της του κλίματος Ρεπούση, παρά τη θετική εισήγηση του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, το οποίο οδεύει προς κλείσιμο (για να μπορεί κάθε κυρία Διαμαντοπούλου ν' αλωνίζει στηριζόμενη στις γνώμες των "υμετέρων" "προθύμων"). Το θέμα ανακινήθηκε από την εφημερίδα "Παρόν" και το παρουσιάζουμε αυτούσιο. Τα συμπεράσματα δικά σας:

Είδηση: Απέρριψε η υπουργός Παιδείας το νέο, σύγχρονο, παιδαγωγικά κατάλληλο και επιστημονικά άρτιο, σύμφωνα με το ίδιο το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (!), εγχειρίδιο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού, το οποίο θα αντικαθιστούσε από τη νέα σχολική χρονιά το «προοδευτικό» πόνημα της Ρεπούση, γράφαμε στο προηγούμενο φύλλο μας.

Την απορριπτική εισήγηση έκανε μια αποσπασμένη (καλά, δεν έλεγε η υπουργός ότι απαγόρευσε τις αποσπάσεις;) δασκάλα στο υπουργείο Παιδείας, η δρ Ελένη Μπούντα, γράφοντας στα παλαιότερα των υποδημάτων της τόσο το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, όσο και την αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου Παιδείας, η οποία είχε γνωματεύσει θετικά για την εκτύπωση και τη διανομή του.

Από πού αντλεί άραγε η δρ Μπούντα αυτήν τη γενναιότητα; Κάποιοι λένε, λόγω της στενής της σχέσης με την υπουργό. Αλλά γιατί η υπουργός να θέλει να μην εκτυπωθεί και να διανεμηθεί ένα σχολικό βιβλίο που έχει εγκρίνει το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο που η ίδια έχει στελεχώσει, που έχουν προωθήσει για εκτύπωση οι αρμόδιες υπηρεσίες και που η ίδια κατά πάσα πιθανότητα δεν έχει προλάβει, λόγω φόρτου εργασίας, να διαβάσει;

Άλλοι είναι οι λόγοι, όπως μαθαίνουμε από αρμοδιότερους να αποφανθούν.

Πρώτον, η δρ Μπούντα είναι υποψήφια σχολική σύμβουλος (http://www.minedu.gov.gr/publications/docs2011 /dektoi_kai_mh_dektoi_110513.xls) και η υποψηφιότητά της κρίνεται αυτήν την εποχή. Άρα χρειάζεται «πόντους». Και αναρωτιόμαστε: Σε ποιους δίνει εξετάσεις η κ. Μπούντα, κόβοντας τον δρόμο του νέου βιβλίου προς τις σχολικές αίθουσες; Ποιοι θα εκτιμήσουν «δεόντως» την πρωτοβουλία της να έχει «αυτόνομη» και «κριτική» σκέψη και να αγνοεί γνωματεύσεις κρατικών οργάνων και υπηρεσιών;

Δεύτερον, η κ. Μπούντα θεωρεί τον εαυτό της λίαν ειδικό επί του θέματος, διότι το 2006 έχει συγγράψει διδακτορική διατριβή στο… Πάντειο για τη… Διδακτική της Ιστορίας! (http://library.panteion.gr:8080/dspace/bitstream/123456789/184/1/bounta.pdf)

Γιατί όχι, θα μου πείτε. Στο Πάντειο θεραπεύονται τα πάντα, πλην των εκατοντάδων εκατομμυρίων που έκαναν φτερά… Ο τίτλος της διατριβής, «Η ιστορία στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Αναλυτικά προγράμματα και ιστορική σκέψη των μαθητών», και τα ονόματα που παρελαύνουν στις σελίδες της για να θεμελιώσουν τους ισχυρισμούς της συγγραφέως είναι αυτά της Ρεπούση, της Δραγώνα, της Φραγκουδάκη, της Αβδελά και του Κόκκινου. Η Δραγώνα και η Φραγκουδάκη, από το Τμήμα Νηπιαγωγών του Πανεπιστημίου Αθηνών, δεν έχουν γράψει ακόμη σχολικά εγχειρίδια, αλλά η Ρεπούση και ο Κόκκινος το έχουν δοκιμάσει. Η πρώτη για το Δημοτικό, με τις γνωστές γελοιότητες για τον «συνωστισμό», και ο δεύτερος για το Λύκειο, με τις ανιστόρητες αναφορές στην κυπριακή ιστορία. Με τέτοιους μέντορες, η λογοκρισία του νέου βιβλίου είναι ό,τι πιο φυσιολογικό: εφαρμογή, από θέση εξουσίας, των ιδεολογικών αγκυλώσεων μιας δασκάλας που είναι ακόμη υπνωτισμένη από τις ισχυρές ιδεολογικές επιρροές των ινδαλμάτων της. Το πώς αντιλαμβάνεται τη διδασκαλία της Ιστορίας η σύμβουλος της υπουργού Παιδείας, το εκθέτει η ίδια στη σελ. 131 της διατριβής της:

«Το τι ακριβώς ζητούσε και ζητά το εκάστοτε κράτος από το μάθημα της Ιστορίας έχει αποτυπωθεί, από τα μέσα του 19ου αιώνα και μετά, στα Αναλυτικά Προγράμματα. Σʼ αυτά ορίζονται με σαφήνεια οι όροι, αλλά και τα όρια, καθώς και ο τρόπος προσφοράς του μορφωτικού αγαθού στο μαθητή, σʼ αυτά σκιαγραφείται το πρότυπο του ιδεατού αυριανού πολίτη, όπως η κάθε πολιτεία ορίζει. Η Ιστορία που διδάσκεται στα σχολεία είναι εκ των πραγμάτων και στις γενικές της γραμμές αντανάκλαση της κυρίαρχης ιδεολογίας. Στο γενικό πλαίσιο του παιδευτικού ιδεολογήματος, το μάθημα της Ιστορίας είχε και έχει μια ιδιάζουσα θέση. Εξιδανικεύει ή συσκοτίζει τις ερμηνευτικές διαμάχες, οι οποίες σχετίζονται με το εθνικό παρελθόν και τις ταξικές συγκρούσεις που διαπερνούν το κοινωνικοπολιτικό σύστημα».

Και έρχεται η δρ Μπούντα, ως άλλη Ζαν ντʼ Αρκ, να μπει σφήνα ανάμεσα στην «κυρίαρχη ιδεολογία» και στην προοδευτική ιδεολογία που η ίδια εκπροσωπεί, και με τη θέση εξουσίας που κατέχει να «σαμποτάρει» το πέρασμά της στο σχολείο! Αυτή κι αν δεν είναι… επανάσταση διά της «κριτικής λογοκρισίας»… Ταλαίπωρη αστική τάξη, με την κυρίαρχη ιδεολογία που νομίζεις ότι περνάς στο σχολείο… Σου την έφερε η Μπούντα…

Και μετά έρχονται οι θεμελιώσεις στη σελίδα 297:

«Η μακρόχρονη εξάλλου απομάκρυνσή τους, η απουσία διαύλων επικοινωνίας έχει αρνητικές επιπτώσεις και στην ιστοριογραφία (Ρεπούση, 2000: 320): η απομόνωση του διδακτικού αντικειμένου από τις επιστημολογικές και ιστοριογραφικές εξελίξεις συνέβαλε στην ενίσχυση της σχέσης σχολικής ιστορίας και συλλογικής μνήμης, δρομολόγησε την ενδυνάμωση στερεοτύπων, που εδραιώνονται στη συλλογική μνήμη και λειτουργούν καθοριστικά στην ιστορική σκέψη της κοινωνίας».

Πώς μπορεί, λοιπόν, να αφήσει κανείς ένα εγκεκριμένο σχολικό βιβλίο να μπει στις αίθουσες, όταν αυτό συμβάλλει στην ενίσχυση της σχέσης σχολικής ιστορίας και συλλογικής μνήμης; Εδώ τα πράγματα μιλούν από μόνα τους…

Και το σημαντικό πιο κάτω, στη σελ. 299:

«Η διδασκαλία της Ιστορίας στα παιδιά του Δημοτικού στην Ελλάδα είναι παραδοσιακά συνυφασμένη με τον στόχο της εθνικής διαπαιδαγώγησης και περιορίζεται στις διδακτικές τεχνικές της απλουστευμένης αφήγησης ιστορικών γεγονότων. Η ικανότητα των μαθητών της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης να προχωρήσουν σταδιακά στην ανάπτυξη κριτικής σκέψης γύρω από την ίδια τη φύση της ιστορικής γνώσης και να αρχίσουν να αντιλαμβάνονται ότι η Ιστορία την οποία διδάσκονται είναι μια πολιτισμικά προσδιορισμένη κατασκευή (!), ακόμα και τις τελευταίες δεκαετίες, παρά τις κάποιες αλλαγές εγείρει ερωτήματα και αμφιβολίες στους ειδικούς, με αποτέλεσμα η διδασκαλία της Ιστορίας να μην προσφέρει τη δυνατότητα στους μικρούς μαθητές να δοκιμάσουν…»

Όπερ έδει δείξαι. Εθνική συνείδηση; Τι είναι αυτό; Α πα πα πα… Και πάλι η θεμελίωση μέσω των γνωστών ονομάτων:

«Αυτή η παραδοσιακά διαμορφωμένη εθνική ταυτότητα που καλλιεργούν τα ΑΠ, και η οποία εκφράστηκε στην ιστορική σκέψη των υποκειμένων της έρευνας, στηριγμένη σε ιδεολογήματα που ενισχύουν την άγνοια (!), την εσωστρέφεια και την προγονολατρεία (!) δεν μπορεί να είναι χρήσιμη ούτε στα άτομα, ούτε στις κοινωνικές ομάδες, αλλά ούτε και στα έθνη (Φραγκουδάκη - Δραγώνα, 1997), κυρίως μέσα στο πλαίσιο της σύγχρονης ευρωπαϊκής και παγκόσμιας πραγματικότητας, η κατανόηση της οποίας προϋποθέτει αναπτυγμένη κριτική ιστορική σκέψη και γνώση, σύνθετες διανοητικές και κοινωνικές δεξιότητες για τη συνδιαλλαγή και κατανόηση του άλλου, την αποδοχή εναλλακτικών απόψεων, την ικανότητα συνεχούς ελέγχου, επαναπροσδιορισμού και σύνθεσης των απόψεων κάθε φορά με βάση τα νέα δεδομένα».

Για να καταλήξει στη σελ. 302:

«Με βάση τα παραπάνω μπορούμε να ισχυριστούμε ότι αν τα παιδιά από μικρά εκπαιδευτούν συστηματικά στην ιστορική έρευνα και ιστορική ερμηνεία με την άσκησή τους στην κριτική μελέτη πολλών και διαφορετικών ιστορικών κειμένων και στην επεξεργασία υλικών, γραπτών και άλλων καταλοίπων, θα καλλιεργήσουν περαιτέρω τις δυνατότητές τους και θα αναπτύξουν τις ιστορικές τους δεξιότητες»!

Και εμείς προσθέτουμε:

Για να γίνει αυτό χρειάζονται σύμβουλοι της υπουργού Παιδείας που διαθέτουν οι ίδιοι κριτική σκέψη και δεν ασκούν λογοκρισία σε σχολικά βιβλία που ενέκρινε πρόσφατα το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, όταν αυτά δεν συμβαδίζουν με την ιδεολογία τους ή με τα συμφέροντά τους. Γιατί αν οι αποσπασμένοι δάσκαλοι στο υπουργείο Παιδείας που επιθυμούν να γίνουν σχολικοί σύμβουλοι κάνουν εκπαιδευτική πολιτική, τότε απλοποιούνται πολλά πράγματα. Καταργήστε όχι μόνο το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, αλλά και όλα τα υπόλοιπα. Οι δάσκαλοι ξέρουν καλύτερα να συμβουλεύουν... Και κοστίζουν λιγότερο. Απλώς οι αποφάσεις τους κοστίζουν περισσότερο στη νέα γενιά.

Η λογοκρισία που γίνεται στο υπουργείο Παιδείας αυτήν τη στιγμή εν ονόματι της «προόδου» είναι σκάνδαλο πρώτου μεγέθους. Είναι ντροπή όχι μόνο για το υπουργείο, αλλά για όλους μας! Αυτή είναι η κριτική σκέψη της νέας εποχής;

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Τις τελευταίες μέρες ζούμε σ' ένα κλίμα αισιοδοξίας για το μέλλον. Εμείς έχουμε τοποθετηθεί με σκεπτικισμό απέναντι σ' αυτό το φαινόμενο (διαβάστε εδώ σχετικά), θεωρώντας ότι δε βασίζεται σε πραγματικά στοιχεία αλλά σε μια ψυχολογία που ναι μεν παίζει ρόλο, αλλά δεν είναι καθοριστική. Προς ενίσχυση αυτού σας παραθέτουμε ένα παλιότερο, αλλά επίκαιρο άρθρο του καθηγητή Ξενοφώντα Κοντιάδη από την εφημερίδα "Έθνος" το οποίο περιγράφει τη λογική πίσω από τις πρακτικές της δημιουργίας του κλίματος, όσο κι αν κανείς δεν μπορεί να συμφωνεί σε όλα, δεν μπορεί παρά να το κρίνει ενδιαφέρον:

"Η οικονομία τελεί σε αμφίδρομη σχέση με την ψυχολογία της κρίσης. Η κυβέρνηση Παπανδρέου αντιλήφθηκε, ασφαλώς με καθυστέρηση, ότι οι δόσεις κριτικής και αυτοοικτιρμού για την κατάσταση της χώρας, τις οποίες χρησιμοποίησε κατά την πρώτη περίοδο διακυβέρνησης, ήταν ισχυρότερες από τις αναγκαίες. Πράγματι, παρέλαβε ένα υπερχρεωμένο κράτος, με διαλυμένη Δημόσια Διοίκηση, ακραία παραοικονομία και διαφθορά. Η ανάδειξη των προβλημάτων συνιστούσε προϋπόθεση για τις θεραπείες-σοκ που έκρινε επιβεβλημένες. Ομως, η υπέρβαση της δοσολογίας οδήγησε την οικονομία σε κώμα, προκαλώντας κατακόρυφη άνοδο των επιτοκίων δανεισμού και αγγίζοντας τη χρεοκοπία.

Τις τελευταίες εβδομάδες εξαπολύθηκε μία οργανωμένη επίθεση αισιοδοξίας, ώστε να αντιστραφεί η ψυχολογία της καταστροφής, να πεισθούν οι δυνάμει δανειστές ότι η αναδιάρθρωση του χρέους δεν είναι αναπόφευκτη, να επαναπατριστούν οι καταθέσεις από το εξωτερικό, να κινηθεί η αγορά, να επιτευχθεί ανάπτυξη και επενδύσεις. Βέβαια η επιστροφή στην προτέρα κατάσταση αποτελεί ασύγκριτα δυσκολότερη υπόθεση από την πρόκληση πανικού. Απαιτεί χρόνο, ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις, επιχειρήματα που θεμελιώνονται σε παρεμβάσεις με πολιτικό και κοινωνικό κόστος. Σε περιβάλλον παγκοσμιοποιημένων αγορών, υπό συνθήκες ενιαίου νομίσματος, τα εργαλεία που διαθέτει το κράτος για να αντιμετωπίσει την κρίση είναι περιορισμένα. Και η «θετική προπαγάνδα» αποδεικνύεται αργόσυρτη και επισφαλής.

Πίσω από τις δηλώσεις αισιοδοξίας και αυτοπεποίθησης των κυβερνώντων κρύβεται σήμερα ο διογκούμενος φόβος της αποτυχίας. Πίσω από τις κουΐντες, στα παρασκήνια της εξουσίας, διεξάγεται καθημερινά μια αγωνιώδης προσπάθεια ανάταξης της ημιθανούς οικονομίας. Ολα σχεδόν τα πεδία δημόσιας πολιτικής εμφανίζονται ελλειμματικά, δαιδαλώδη, με κρυμμένα συμφέροντα, παθογένειες δεκαετιών, εστίες κατασπατάλησης δημόσιου χρήματος. Στην πραγματικότητα οι κρατούντες δεν αισθάνονται καμία βεβαιότητα ότι θα τιθασευτεί η Λερναία Υδρα της φοροδιαφυγής ή ο Λεβιάθαν της γραφειοκρατίας. Οι προϋποθέσεις που τέθηκαν με το Μνημόνιο δεν γίνεται να εκπληρωθούν με λογιστικά τρικ, αφού παρακολουθούνται επισταμένως από τους τοποτηρητές της Τρόικας. Και την ίδια ώρα η αγορά «στεγνώνει», οι άνεργοι πληθαίνουν και οι απομυζούμενοι φαίνεται να μην έχουν άλλο να δώσουν. Οι κατέχοντες, ούτως ή άλλως, γνώριζαν τον τρόπο να παραμείνουν στο απυρόβλητο.

Την άλλη όψη του τρόμου των κρατούντων συνιστά η αγωνία της κοινωνίας, ιδίως των μεσαίων και χαμηλών στρωμάτων, που αντιλαμβάνονται ότι δεν καταρρέει μόνο ένα μοντέλο ζωής, αλλά διακυβεύονται πλέον βασικά βιοτικά αγαθά. Εργασία, κοινωνική ασφάλιση, υγειονομική περίθαλψη, αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, μέσα σε λίγους μήνες μοιάζουν να γίνονται ολοένα πιο επισφαλή.

Ομως, τη στιγμή που ο «ιερός τρόμος» των κρατούντων θα αποκαλυφθεί μπροστά στα έκπληκτα μάτια των πολιτών, η εκ βάθρων αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού θα καταστεί αναπόδραστη. Τώρα λοιπόν, αντί για καταστροφολογία οι κρατούντες προβάλλουν ένα μόνιμο, κούφιο χαμόγελο, μήπως οι νεόπτωχοι κάτοικοι της χώρας ξεγελαστούν και δεν εξεγερθούν, μαινόμενοι εναντίον των μελών της πολιτικής τάξης συλλήβδην, που «τα φάγανε όλοι μαζί», κατά τη ρήση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης."

Ηλεκτρονικό "πόθεν έσχες" για καταθέσεις, μετοχές, ομόλογα / Κόβονται 16000 γιατροί από το νέο ΙΚΑ

Είδηση 1η: Ηλεκτρονικό «πόθεν έσχες» ρίχνει στη μάχη κατά της φοροδιαφυγής το υπουργείο Οικονομικών. Σύμφωνα με το σχέδιο που προωθεί ο υπουργός Οικονομικών Ε. Βενιζέλος κάθε φυσικό πρόσωπο, μαζί με τη δήλωση φορολογίας εισοδήματος θα πρέπει να υποβάλλει ηλεκτρονικά και «πόθεν έσχες» όπου θα περιγράφεται αναλυτικά όλη η κινητή και ακίνητη περιουσία του και θα δηλώνονται ακόμη και τα ποσά των καταθέσεων που έχει στις τράπεζες. Το μέτρο θα προβλέπεται στο νέο φορολογικό νομοσχέδιο του Σεπτεμβρίου.

Σύμφωνα με το σχέδιο του υπουργείου Οικονομικών καταθέσεις στις τράπεζες, τοποθετήσεις σε μετοχές, ομόλογα και αμοιβαία κεφάλαια, συμμετοχές σε εταιρίες οποιασδήποτε νομικής μορφής, ακίνητα, πισίνες, ΙΧ αυτοκίνητα, μοτοσικλέτες, σκάφη αναψυχής, έργα τέχνης μεγάλης αξίας, δαπάνες για την απόκτηση όλων αυτών των περιουσιακών στοιχείων, έσοδα που εισπράχθηκαν από τη ρευστοποίηση επενδύσεων ή την πώληση περιουσιακών στοιχείων, καθώς και έξοδα διαβίωσης θα πρέπει να δηλώνονται αναλυτικά από κάθε φορολογούμενο, στο έντυπο Ε1 της δήλωσης φορολογίας εισοδήματος που θα συνυποβάλλει με τη δήλωση εισοδήματος, κάθε χρόνο.

Στόχος είναι η διενέργεια αυτόματου ελέγχου στους φορολογούμενους προκειμένου να διαπιστώνεται εάν το συνολικό ύψος των δηλωθέντων εισοδημάτων και εσόδων τους και είναι τέτοιο που να δικαιολογεί τις αποταμιεύσεις τους, τις δαπάνες απόκτησης των περιουσιακών τους στοιχείων και το επίπεδο διαβίωσής τους.

Σχόλιο: Μια ακόμα αλλαγή λοιπόν στο φορολογικό μας σύστημα (θυμηθείτε εδώ τις πρόσφατες αλλαγές σ' αυτό). Έχουμε βαρεθεί ν' ακούμε για την απλοποίηση του φορολογικού, για την οποία πρέπει να έχει γίνει ρεκόρ ανακοινώσεων τα τελευταία 20 χρόνια. Τελικά όμως κάθε μέτρο που ανακοινώνεται γίνεται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Έτσι τα νέα μέτρα που προετοιμάζονται, ενισχύουν το χαρτομάνι και δείχνουν τον παραλογισμό στον οποίο ζει ο μέσος Έλληνας.

Ποιος ο λόγος αλήθεια να υπάρχει επανάληψη της αναφοράς περιουσιακών στοιχείων (άυλων και υλικών), τη στιγμή που αυτά ήδη δηλώνονται αλλού π.χ. στο Ε9; Είτε βαριούνται να κάνουν αντιπαραβολή στοιχείων από σελίδα σε σελίδα ή υποθέτουν ότι κάποιος που δεν τα δηλώνει, θα ξεχαστεί και θα το κάνει αν ζητούνται σε 2 διαφορετικά σημεία. Για τις τραπεζικές καταθέσεις ποιος ο λόγος να δηλώνονται τη στιγμή που υπάρχει φορολόγηση των τόκων των καταθέσεων; Θα χτυπηθεί άραγε έτσι η φοροδιαφυγή; Πολύ αμφιβάλουμε δεδομένου ότι όλοι οι μεγάλοι φοροφυγάδες ήδη έχουν στείλει τα χρήματά τους στο εξωτερικό σε φορολογικούς παραδείσους. Απλά το κράτος θέλει να ξεπεράσει τον σκόπελο του συνταγματικά κατωχυρωμένου απορρήτου των τραπεζικών καταθέσεων με το να υποχρεώνει τους πολίτες να τις δηλώνουν στην φορολογική τους δήλωση.

Από κει και πέρα βέβαια, ο σχεδιασμός έχει πολλά κενά. Καταρχήν, υπάρχει το συνταγματικά κατωχυρωμένο δικαίωμα της ίσης πρόσβασης σε υπηρεσίες (σχετικό σχόλιο μπορείτε να βρείτε εδώ). Πως επομένως προωθείται ηλεκτρονική κατάθεση πόθεν έσχες, τη στιγμή που το υπάρχον σύστημα της "ηλεκτρονικής διακυβέρνησης" δεν λειτουργεί (διαβάστε αναλυτικά εδώ), ενώ μεγάλο μέρος του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο; Το θέμα είναι σοβαρό και δεν καλύπτεται με την χρήση των ΚΕΠ ως ενδιαμέσου, δεδομένου ότι το εγχείρημα γίνεται χρονοβόρο, παραβιάζει απόρρητα στοιχεία (αφού παρεμβάλεται τρίτο πρόσωπο μη εξουσιοδοτημένο πρόσωπο μεταξύ της εφορίας και του φορολογούμενου), υπάρχει ο κίνδυνος λαθών, τα ΚΕΠ δεν υπάρχουν παντού και ειδικά σε απομακρυσμένες περιοχές κ.ο.κ.

Πρέπει κάποιος να υπενθυμίσει στους φωστήρες της κυβέρνησης, ότι σε όλες τις προηγμένες χώρες του κόσμου, οι κυβερνήσεις προσπαθούν να απλοποιήσουν τα φορολογικά και ασφαλιστικά τους συστήματα ώστε να είναι κατανοητά και προσβάσιμα στους πολίτες των χωρών τους. Αντίθετα στις τριτοκοσμικές χώρες, προσπαθούν να περιπλέξουν την κατάσταση, κάνοντας τα νομοσχέδια δαιδαλώδη, μεταθέτοντας το βάρος στους φορολογούμενους. Μόνος στόχος η απομύζηση πόρων από την μεγάλη μάζα της κοινωνίας, αφήνοντας τους υψηλά ιστάμενους υμέτερους στο απυρόβλητο.

Είδηση 2η: Στον νέο φορέα, όπου θα υπαχθούν οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ, του ΟΑΕΕ, του ΟΠΑΔ και του ΟΓΑ, δεν θα απασχοληθούν τελικώς 36.000 γιατροί, όπως αρχικά είχε εκτιμήσει η ηγεσία του υπουργείου Υγείας, αλλά μόνο 20.000 (μείωση 44%). Πρόκειται για τους 6.500 μόνιμους γιατρούς του ΙΚΑ καθώς και τους 13.000 που σήμερα διατηρούν συμβάσεις με το ταμείο του Δημοσίου, τον ΟΠΑΔ. Οι υπόλοιποι ιδιώτες γιατροί (όχι πάνω από 15.000) θα μπορούν απλώς να συνταγογραφούν φάρμακα και οι επισκέψεις σε αυτούς θα πληρώνονται από την τσέπη των ασθενών.

Παρ' ότι οι αρμόδιοι διαβεβαιώνουν ότι οι ασφαλισμένοι δεν θα καταβάλουν πρόσθετα χρήματα, εντέχνως «διαρρέεται» το τελευταίο διάστημα πως θα υιοθετηθεί ένα μεικτό σύστημα πληρωμής των γιατρών, που θα περιλαμβάνει και τη συμμετοχή των ασθενών.

Ειδικότερα, το σενάριο που εξετάζεται προβλέπει οι γιατροί να αμείβονται με 1.000 ευρώ μηνιαίως για τετράωρη καθημερινή απασχόληση, με την υποχρέωση όμως να έχουν 300 ασθενείς. Αυτό σημαίνει πως κάθε επίσκεψη δεν θα αποτιμάται πάνω από 3 ευρώ. Οι αποδοχές του ιατρικού προσωπικού θα αυξάνονται με την καταβολή 5 ευρώ από κάθε ασθενή κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, όπως εφαρμόζεται και στις επισκέψεις των δημόσιων νοσοκομείων. Σύμφωνα με το ίδιο σενάριο, οι γιατροί που δεν θα κατορθώνουν να συγκεντρώνουν «πελατολόγιο» με 300 ασθενείς θα κληθούν να εφημερεύουν τα Σαββατοκύριακα ή να κάνουν και επισκέψεις κατ' οίκον.

«Μαχαίρι» μπαίνει όμως και στις διαγνωστικές και εργαστηριακές εξετάσεις. Ηδη αναμένεται να εκδοθεί εγκύκλιος βάσει της οποίας, από τις αρχές του επόμενου μήνα, θα απαιτείται έγκριση-θεώρηση για εξετάσεις που θα κοστίζουν πάνω από 50 ευρώ. Το ίδιο θα ισχύει και για τα φάρμακα, κάτι που εφαρμόζεται ήδη σε ορισμένα ταμεία. Για κάθε συνταγή άνω των 150 ευρώ, οι ασθενείς πρέπει να στριμώχνονται στα γραφεία των ταμείων για θεώρηση. Σύμφωνα με τον πρόεδρο του ΕΟΠΥΥ αλλά και του ταμείου των ελευθεροεπαγγελματιών, Γερ. Βουδούρη, περίπου 2.000 ελεγκτές θα είναι υπεύθυνοι γι' αυτή τη διαδικασία.

Πάντως, εξαιτίας του νέου συστήματος παροχών υγείας (ΕΟΠΥΥ), το μέλλον μοιάζει δυσοίωνο για τους εναπομείναντες συμβασιούχους διοικητικούς υπαλλήλους που σήμερα εργάζονται στα ταμεία, οι οποίοι είναι πολύ πιθανό να απομακρυνθούν, όπως έγινε στον ΟΠΑΔ. Οσοι πάντως σήμερα απασχολούνται στα τέσσερα ασφαλιστικά ταμεία, που θα αποτελέσουν τον κορμό του ΕΟΠΥΥ και δεν μεταφερθούν στον νέο φορέα, αναμένεται να παραμείνουν στις υπηρεσίες των ταμείων και μπορεί να αλλάξουν αντικείμενο εργασίας. Στην κεντρική υπηρεσία του ΕΟΠΥΥ θα μετακινηθούν μόνο 300 εργαζόμενοι.

Παρά τις ανησυχίες των υπαλλήλων, οι αρμόδιοι διαβεβαιώνουν ότι δεν πρόκειται να απομακρυνθεί κανένας. Οπως δηλώνει η γ.γ. του υπουργείου Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Αθηνά Δρέττα: «Δεν θα υπάρχει καμία αλλαγή στις εργασιακές σχέσεις. Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει καμία απόλυση διοικητικού προσωπικού. Οι εξοικονομήσεις πόρων προκύπτουν από τον κανονισμό παροχών και το φάρμακο. Αλλωστε μέχρι στιγμής δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη το θέμα των παροχών. Σε ό,τι αφορά τους γιατρούς σήμερα συνεργάζονται περίπου 25.000 με την κοινωνική ασφάλιση, συμπεριλαμβανομένων και των γιατρών του ΙΚΑ, αλλά οι περισσότεροι ιδιώτες έχουν συμβάσεις με δύο και τρία ταμεία, άρα είναι πολύ λιγότεροι».

Ο πρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, Γερ. Βουδούρης, πάντως, σημειώνει ότι ο φορέας θα συνεργαστεί μόνο με 20.000 γιατρούς, ενώ οι υπόλοιποι γιατροί θα έχουν το δικαίωμα συνταγογράφησης. Συμπληρώνει ότι "οι παροχές θα παραμείνουν στα ίδια επίπεδα" και τονίζει πως η οικονομία που θα προκύψει για τους ασθενείς θα προέλθει από τη μείωση των τιμών των φαρμάκων και από τη μείωση του ποσοστού κέρδους των φαρμακοποιών, που θα περιοριστεί στο 15%. Για τις εργαστηριακές και διαγνωστικές εξετάσεις επισημαίνει ότι ο ΕΟΠΥΥ θα πληρώνει λιγότερα σε σχέση με σήμερα ενώ «η μείωση θα προκύψει από τον περιορισμό της σπατάλης και της κατάχρησης με την υιοθέτηση των θεραπευτικών και διαγνωστικών πρωτοκόλλων που θα ορίζουν πότε ένας ασθενής πρέπει να υποβάλλεται σε συγκεκριμένες εξετάσεις».

Ο πρόεδρος του ΟΠΑΔ αλλά και αντιπρόεδρος του ΕΟΠΥΥ, Κυρ. Σουλιώτης, αναφέρει ότι το ταμείο του Δημοσίου είναι το πιο υποστελεχωμένο μετά την απομάκρυνση 500 συμβασιούχων και υπογραμμίζει: «Ο ΕΟΠΥΥ θα λειτουργήσει με λιγότερο προσωπικό. Οσοι υπάλληλοι "κερδηθούν" από την ανάπτυξη της τεχνολογίας όπως είναι η ηλεκτρονική συνταγογράφηση, θα αξιοποιηθούν σε άλλες υπηρεσίες, όπως η εξυπηρέτηση ασφαλισμένων ή η τηλεφωνική εξυπηρέτηση».

Χαρακτηριστικό πάντως του περιορισμού του αριθμού των εργαζομένων είναι το γεγονός ότι, ενώ ο ΟΠΑΔ μέχρι πέρυσι διέθετε 224 ελεγκτές γιατρούς και οδοντιάτρους, φέτος εγκρίθηκαν μόνο οι μισοί, δηλαδή 112.

Αυτοί που θα θιγούν άμεσα από τη λειτουργία του ΕΟΠΥΥ είναι οι ιδιώτες γιατροί, δεδομένου ότι θα δημιουργηθεί ένα σύστημα δύο ταχυτήτων μεταξύ αυτών που θα έχουν συμβάσεις με τον νέο φορέα και εκείνων που θα μείνουν εκτός συστήματος.

Σχόλιο: Άλλη μια σειρά αρνητικών εξελίξεων στον τομέα της υγείας, ακολουθώντας το πολυνομοσχέδιο (λεπτομέρειες εδώ) και τις καταργήσεις νοσοκομείων και κλινικών.

Η πρώην αριστερή και πολλαπλώς αποτυχημένη υποψήφια βουλευτής (με σειρά κομμάτων και σχηματισμών) κυρία Δρέττα μπορεί να έχει δίκιο ότι αρκετοί γιατροί είναι συμβεβλημένοι με 2-3 ταμεία, αλλά αυτό προφανώς δεν εξηγεί την τόσο μεγάλη μείωση του αριθμού τους (σημαίνει ότι αυτό συμβαίνει για έναν στους δύο πράγμα που προφανώς δεν ισχύει). Επίσης δεν μπήκε στον κόσμο να μας ενημερώσει για το πόσο θα μεγαλώσει η καθυστέρηση για μεγάλο αριθμό ασφαλισμένων αν εφαρμοστεί το όριο των 50 ευρώ στις εξετάσεις. Δεδομένου ότι η μεγάλη πλειοψηφία τους κοστίζουν παραπάνω από το ποσό αυτό, η εφαρμογή του μέτρου έχει ως προφανή στόχο το να υποχρεωθούν οι ασφαλισμένοι να προχωρήσουν "ιδιωτικά" αφού αν υπάρχει άμεση ανάγκη να προχωρήσουν σε αυτές η αναμονή μπορεί να έχει επιπτώσεις στην υγεία, τη στιγμή που υπάρχει η επίσημη παραδοχή ότι ο οργανισμός είναι υποστελεχωμένος από ελεγκτές.

Το δεύτερο σημαντικό ζήτημα είναι βέβαια ο κίνδυνος της καταβολής τιμήματος για τις επισκέψεις σε μια μεγάλη μερίδα γιατρών (περίπου το 44% του σημερινού αριθμητικού δυναμικού) που θα μείνουν εκτός σχεδιασμού και ενός μικρότερου στους υπόλοιπους που θα μείνουν εντός. Πόσοι αλήθεια θεωρούν ότι θα εφαρμοστεί το από μόνο του απαράδεκτο 5ευρω και δε θα ζητείται επιπλέον ποσό κάτω από το τραπέζι; Η αν το ποσό που θα καλούνται να πληρώνουν οι ασφαλισμένοι στους "άλλους" γιατρούς δεν θα είναι απαγορευτικό; (Να θυμίσουμε π.χ. ότι σε άλλα ταμεία που ισχύει το σύστημα "πληρώστε τώρα-εισπράξτε αργότερα" το ποσό που επιστρέφεται είναι 20 ευρώ ανά επίσκεψη, το οποίο σε πραγματικές τιμές είναι το λιγότερο γελοίο). Και βέβαια για όσους θεωρούν "λογικό" να υπάρχει έστω και η πληρωμή του 5εύρου, να θυμίσουμε ότι μιλάμε γι' ασφαλισμένους που ήδη πληρώνουν εισφορές για να τους παρέχεται ιατροφαρμακευτική κάλυψη. Ειδικά δε οι ασφαλισμένοι του Δημοσίου πληρώνουν ήδη υψηλές εισφορές για παροχές υγείας - συγκριτικά υψηλότερες απ' αυτές των υπολοίπων συνενούμενων ταμείων.

Αλλαγές χρειάζονται βεβαίως και είμαστε υπέρ του ελέγχου ενάντια στην σπατάλη. Όμως στην καθημερινή πρακτική, κανένα "πρωτόκολο" δεν πρέπει επιβάλλει χρονοβόρες καθυστερήσεις για να γίνουν κάποιες εργαστηριακές εξετάσεις ούτε την επιλογή της φτηνής λύσης ως τη βέλτιστη (διαβάστε τι γίνεται στα νοσοκομεία εδώ). Οι ασφαλισμένοι πληρώνουν (όλο και πιο ακριβά όπως φαίνεται εδώ) για το καλύτερο δυνατό. Δουλειά των κρατούντων είναι να συνεχίσουν να τους το παρέχουν, χωρίς να υποβαθμίζουν τις παρεχόμενες υπηρεσίες. Άλλοι το κατάφεραν, πρέπει να μπορούμε κι εμείς χωρίς να καταρρεύσει το σύστημα Πρόνοιας.

Πηγή ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία", "Ημερησία" / Ολόκληρη η πρόταση για την αναδιάταξη του ΕΣΥ μπορεί να διαβαστεί εδώ.

Συμφωνία για νέο Μνημόνιο και δάνειο από Ε.Ε., ΔΝΤ και ιδιώτες

Είδηση: Την ένταξη της Ελλάδας στον νέο μηχανισμό στήριξης της Ε.Ε. υπό εξαιρετικά αυστηρές προϋποθέσεις, την επιμήκυνση των υφιστάμενων δανείων που έχει πάρει η χώρα και ταυτόχρονα την εθελοντική συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα περιλαμβάνει το νέο πακέτο στήριξης της Ελλάδας ύψους 158 δισ. ευρώ, που ανακοίνωσαν λίγο μετά τις 10 οι Ρομπάι, Μπαρόζο και Παπανδρέου. Σύμφωνα με την τελική απόφαση της Ε.Ε. 109 δισ. ευρώ θα είναι το νέο δάνειο από Ευρώπη και ΔΝΤ, 37 δισ. ευρώ η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα και τα υπόλοιπα 12 δισ. θα προέλθουν από την επαναγορά ομολόγων. Στο «πακέτο» περιλαμβάνεται ακόμα και μείωση επιτοκίων στο 3,5% και για τις Ιρλανδία και Πορτογαλία.

Ο Χ.Μ.Μπαρόζο ξεκαθάρισε πως η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα αφορά αποκλειστικά στην Ελλάδα και πρόσθεσε πως το πρόγραμμα απαιτεί την αυστηρή τήρηση των όρων από την Ελλάδα. Ρομπάι και Μπαρόζο τόνισαν επίσης την ανάγκη η Ευρώπη να απεξαρτηθεί από τους οίκους αξιολόγησης, χωρίς πάντως να κάνουν εκτενέστερες αναφορές στο θέμα.

"Δεν θέλω να προκαταλάβω οποιαδήποτε απόφαση" σχολίασε από την πλευρά του ο επικεφαλής της ΕΚΤ. Ζ. Κ. Τρισέ, ο οποίος με αυτό τον τρόπο απέφυγε ερώτηση σχετικά με το αν η συμφωνία συνιστά "επιλεκτική χρεοκοπία" για την Ελλάδα. Ο επικεφαλής της ΕΚΤ άφησε ανοικτό το ενδεχόμενο να παρασχεθεί βοήθεια στις ελληνικές τράπεζες.

Τι προβλέπει η συμφωνία:

Το τελικό κείμενο της συμφωνίας που δόθηκε στη δημοσιότητα λίγο μετά την ολοκλήρωση της συνόδου κορυφής αναφέρει μεταξύ άλλων:

- Το συνολικό ποσό για τη χρηματοδότηση της Ελλάδας στο πλαίσιο του 2ου προγράμματος ανέρχεται σε 109 δισ. ευρώ. Προβλέπονται χαμηλά επιτόκια, που νωρίτερα ο Γάλλος πρόεδρος Ν. Σαρκοζί προσδιόρισε στο εύρος του 3,5% - 4%. Οπως είπε ο ίδιος ο μηχανισμός που είναι πια γνωστός ως EFSF θα μπορεί να παρεμβαίνει τόσο στην πρωτογενή όσο και στη δευτερογενή αγορά ομολόγων υπό τον συντονισμό και τις οδηγίες της ΕΚΤ. "Θα παρακολουθούμε πολύ στενά την αυστηρή εφαρμογή του προγράμματος, που θα βασίζεται στη διαρκή αξιολόγησή του από την Κομισιόν σε συνεργασία με την ΕΚΤ και το ΔΝΤ" αναφέρεται στο κείμενο που είναι δηλωτικό του στενής εποπτείας υπό την οποία θα βρίσκεται η χώρα.

- Τα δάνεια που θα θα δοθούν από το EFSF αντί 7,5 χρόνια θα έχουν διάρκεια "τουλάχιστον 15 χρόνια και έως 30 χρόνια με 10ετή περίοδο χάριτος".

- Δημιουργείται ομάδα εργασίας στην Κομισιόν που σε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές για τη διαμόρφωση ενός προγράμματος ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας.

- Ο ιδιωτικός τομέας θα συμμετέχει σε εθελοντική βάση. "Η καθαρή του συνεισφορά εκτιμάται στα 37 δισ. ευρώ" ωστόσο υπάρχει μια υποσημείωση στο κείμενο της συμφωνίας που λέει πως το ανωτέρω ποσό αφορά στην περίοδο 2011-2014. Γίνεται επίσης λόγο για πρόγραμμα επαναγοράς χρέους, ύψους 12,6 δισ. ευρώ, ενώ για την περίοδο 2011-2019 η συνολική συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα "εκτιμάται στα 106 δισ. ευρώ".

Σχόλιο: Λυπόμαστε που θα χαλάσουμε το κλίμα ενθουσιασμού που έχει καταβάλει τα ΜΜΕ αλλά δυστυχώς αυτό που περιμέναμε όλοι, δηλ. μια κίνηση που θα μειώσει δραστικά το χρέος της χώρας μας δεν έγινε. Υπήρξε μια ιστορική ευκαιρία για την χώρα μας ν' αποσείσει ένα ολοένα διογκούμενο χρέος και την Ε.Ε. ν' αποδείξει ότι είναι έτοιμη να βοηθήσει τα κράτη-μέλη της ν' αντιμετωπίσουν μια οικονομική κρίση, δείχνοντας ότι η "Ενωμένη Ευρώπη" είναι κάτι παραπάνω από οικονομική ένωση.

Αντ' αυτού είχαμε μια "νέα" χρηματοδότηση (η οποία πάντως είχε πέσει στο τραπέζι εδώ και μήνες) στη οποία: α) Οι τράπεζες παίρνουν καινούργιο πακέτο βοήθειας (στα 100 τόσα δις. που έχουν πάρει μέχρι σήμερα). Τα χρήματα αυτά μέχρι σήμερα δεν πήγαν στην πραγματική οικονομία, και χρησιμοποιήθηκαν για να χρηματοδοτήσουν (!!!) τον δανειστή τους, δηλ. το ελληνικό κράτος (!!!) με υψηλά επιτόκια δίνοντας τους υπερκέρδη.
β) Η αγορά ομολόγων από τη δευτερογενή αγορά δεν εξιδικεύτηκε, ούτε γενικεύτηκε. Έτσι η πλειοψηφία του πακέτου θα είναι βοήθεια για την κάλυψη των δανείων στην ονομαστική τους αξία, πράγμα που μαθηματικά σημαίνει ότι σε λίγα χρόνια πιθανότατα θα χρειαστούμε καινούργια δάνεια (με αντάλλαγμα καινούργιες παραχωρήσεις), αφού οι ανάγκες της χρηματοδότησης της χώρας παραμένουν μεγάλες (διαβάστε εδώ σχετικά). Και τότε δεν θα υπάρχει ούτε ΔΕΗ να πουληθεί, ούτε θα μπορούν να γίνουν καινούργιες μειώσεις σε μισθούς και συντάξεις.
γ) Η συμμετοχή των ιδιωτών, εκτιμάται αλλά δεν είναι σίγουρη. Πληροφορίες λένε ότι το βάρος θα πέσει στους εγχώριους δανειστές δηλ. τις τράπεζες και τ' ασφαλιστικά ταμεία όπως έχουμε αναφέρει εδώ. Έτσι κατά πάσα πιθανότητα οι ξένοι "δανειστές" θα βγουν αλώβητοι ΚΑΙ από αυτήν την κρίση σε μεγάλο βαθμό. Αλλά και ακόμα και αν συμμετάσχουν οι επιλογές είναι αρκετές, οι όροι είναι ιδιαίτερα ευνοϊκοί όπως και τα επιτόκια, πράγμα που μπορείτε να διαπιστώσετε εδώ.
δ) Τα χρήματα ΔΕΝ πάνε στην ανάπτυξη, αλλά στην αποπληρωμή δανείων. Δεν παρουσιάστηκε ένα συγκεκριμένο σχέδιο επενδύσεων και ανάπτυξης με ιδίες δυνάμεις (έστω και υπό την μορφή "Σχεδίου Μάρσαλ"). Η δημιουργία ομάδας εργασίας δεν αποτελεί την εγγύηση αποτελέσματος. Αυτό το σημείο είναι κομβικό γιατί αυξάνει τους φόβους "ξεπουλήματος έναντι πινακίου φακής" και δε δίνει προοπτική στο κουρασμένο και χτυπημένο οικονομικά, ενεργό πληθυσμό της χώρας.
ε) Η χρεωκοπία (επιλεκτική ή κανονική) δεν έχει αποφευχθεί. Στα χαρτιά μπορεί οποιοσδήποτε από τους οίκους αξιολόγησης να μας υποβαθμίσει κι άλλο. Αμφιβάλλουμε αν αυτό έχει ουσιαστικό αντίκτυπο στην χώρα μας αλλά παραμένει σίγουρα ένα αξιοσημείωτο γεγονός.
στ) Η μακρά διαρκεία των δανείων πέραν από το μεγάλο κόστος που επιφέρουν (και επομένως και την περαιτέρω διόγκωση του χρέους) αποδεικνύει αυτό που λέγαμε εδώ και καιρό. Η Ελλάδα πλέον είναι χώρα υπό κατοχή και οι δανειστές μας ήρθαν για να μείνουν.
ζ) Το δάνειο πλέον έχει και εμπράγματες εγγυήσεις. Δηλαδή πλέον θα μπουν συγκεκριμένες υποθήκες έναντι των χρημάτων κάτι που βέβαια είχε πρωτοεμφανιστεί στη δημοσιότητα εδώ και λίγο καιρό (διαβάστε εδώ αναλυτικά), αλλά μέχρι πρόσφατα θεωρούνταν ως "υπερβολές των δημοσιογράφων" από την κυβέρνηση και τέλος...
ζ) Νέο δάνειο σημαίνει νέο Μνημόνιο. Θυμηθείτε τι έχει γίνει μέχρι σήμερα σε όλους τους τομείς της καθημερινότητας μας και τις επιπτώσεις που έχει παντού αυτό. Αναλογιστείτε τι έχει να γίνει, και αν αξίζει να γίνουν κι άλλα παρόμοια με τα όσα έχουμε περάσει, για να καταλήξουμε στην ίδια θέση μετά από 15-20 χρόνια...Ο Σαρκοζί το είπε εξάλλου καθαρά "θα παρακολουθούμε στενά την εξέλιξη του προγράμματος" και όποιος κατάλαβε, κατάλαβε - η Ελλάδα στην ουσία δεν θα διοικείται από τους εκλεγμένους, αλλά από ξένους-υπαλλήλους των δανειστών, για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα (30-40 χρόνια) πέραν του γενικευμένου ξεπουλήματος που θα ξεπεράσει τους στόχους του Μεσοπρόθεσμου.

Εμείς πάντως επιμένουμε - και θα επιμένουμε. Προτάσεις αντί Μνημονίων υπήρχαν και υπάρχουν, ενώ ακόμα και στα σενάρια σωτηρίας που είχαν δει το φως της δημοσιότητας υπήρχαν καλύτερες λύσεις. Αν ήταν να ξεπουληθούν τα πάντα ας γινόταν για μια μεγάλη και άμεση μείωση του χρέους.

Όπως και να έχει, εδώ θα είμαστε και θα τα λέμε...

Πηγή ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία"

"Χαλάρωμα" της περιβαλλοντολογικής αδειοδότησης / Ερωτήσεις κι απαντήσεις σχετικά με τ' αυθαίρετα

Δύο ειδήσεις περιβαλλοντολογικού ενδιάφεροντος έχουμε σήμερα:

Είδηση 1η: Σε νέα ρύθμιση για την περιβαλλοντική αδειοδότηση, βάσει της οποίας «θα απαλλάσσονται από τη διαδικασία των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων έργα και δραστηριότητες με μόνο τοπικές επιπτώσεις στο περιβάλλον», προχωρεί το υπουργείο Περιβάλλοντος.

Με άλλα λόγια για μικρές ξενοδοχειακές μονάδες, βιοτεχνίες και βιομηχανίες χαμηλής όχλησης (όπως επαγγελματικά εργαστήρια εντός πόλης, μικρά εργοστάσια σε βιομηχανικές περιοχές, μικρά ξενοδοχεία εντός σχεδίου πόλεως κλπ.) δεν θα απαιτείται Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ).

Και αυτό τη στιγμή που η οδηγία 85/337/ ΕΟΚ (η οποία έχει τροποποιηθεί με την 97/11/ΕΚ) δεν διαχωρίζει τα έργα με βάση τοπικές ή εθνικές επιπτώσεις αλλά σε έργα που έχουν επιπτώσεις και σε εκείνα που δεν έχουν. Ενώ στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες συνήθως καταμετρούν τους φακέλους που εγκρίνονται και όχι εκείνους που κατατίθενται.

Σύμφωνα με το υπουργείο, σήμερα ο μέσος χρόνος στην Ελλάδα για την ολοκλήρωση της διαδικασίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης (προμελέτη και μελέτη), για τα έργα αρμοδιότητας ΥΠΕΚΑ, ξεπερνά τους 20 μήνες.
Μάλιστα, σε συγκεκριμένες κατηγορίες έργων όπως τα έργα εξόρυξης ξεπερνά τα 3 χρόνια ενώ σε πολλές περιπτώσεις διαρκεί ακόμα περισσότερο. Ο αντίστοιχος ευρωπαϊκός μέσος όρος ανέρχεται σε 10 μήνες περίπου.

«Είναι αλήθεια ότι η διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης είναι περίπλοκη. Ωστόσο, τα περισσότερα έργα που έχουν περιβαλλοντικά κωλύματα έχουν πραγματικό περιβαλλοντικό πρόβλημα. Δεν είναι η διαδικασία που τους μπλοκάρει. Το περιβάλλον δεν δημιούργησε την κρίση. Η φύση αποτελεί τη λύση για την κρίση. Θέλει προστασία το περιβάλλον και όχι... ξεπάτωμα», λέει η υπεύθυνη πολιτικής στο WWF Ελλάς κυρία Θεοδώτα Νάντσου.

Το νέο νομοθετικό πλαίσιο αναμένεται να καταστεί λειτουργικό εντός του Σεπτεμβρίου του 2011 και όπως υποστηρίζει το ΥΠΕΚΑ θα οδηγήσει σε υποδεκαπλασιασμό των μελετών που διεξάγονται ετησίως (κάτω από 2.000 μελέτες).

Τα έργα με τοπικές επιπτώσεις τα οποία θα εξαιρεθούν από τη διαδικασία των μελετών περιβαλλοντικών επιπτώσεων θα λαμβάνουν πρότυπους περιβαλλοντικούς όρους, οι οποίοι χορηγούνται αυτόματα. Επίσης θα καταργηθεί η προμελέτη για την κατάταξη των έργων.

Από την περιβαλλοντική αδειοδότηση θα εξαιρεθούν και σειρά άλλων έργων. «Σήμερα η ελληνική νομοθεσία απαιτεί μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων σε πολύ περισσότερα είδη έργων και δραστηριοτήτων απ' ότι προβλέπει η ευρωπαϊκή οδηγία, όπως π.χ. αλυκές, φωτοβολταϊκά πάρκα, κατασκευή επίπλων, εκτυπωτικές δραστηριότητες, παραγωγή κρασιού, παραγωγή χυμών φρούτων και λαχανικών, σταθμούς διοδίων, χώροι στάθμευσης κλπ.», αναφέρει το υπουργείο.

Θα υπάρχει ξεκάθαρη κατάταξη των έργων και δραστηριοτήτων σε κατηγορίες βαρύτητας επιπτώσεων στο περιβάλλον, σύμφωνα με τα κριτήρια της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας. Π.χ. ένα ξενοδοχείο 200 κλινών εντός του σχεδίου πόλης θα κατατάσσεται στην κατηγορία Β και επομένως λαμβάνει πρότυπους περιβαλλοντικούς όρους χωρίς να απαιτείται διεξαγωγή μελέτης, ενώ αν το ίδιο ξενοδοχείο είναι σε εκτός σχεδίου περιοχή, κατατάσσεται στην υποκατηγορία Α2 και θα πρέπει να διεξάγει μελέτη.

Θα καταργηθούν οι συνυπογραφές άλλων υπουργών, διαδικασία που συνήθως διαρκεί 2-3 μήνες, όπως και οι επικαλυπτόμενες αδειοδοτήσεων (όπως π.χ. οι άδειες διάθεσης λυμάτων και διαχείρισης αποβλήτων). Οι άδειες αυτές θα ενσωματωθούν στην απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων.

Οι μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων θα συντάσσονται σε τυποποιημένη βάση και ει δυνατόν υπό μορφή πινάκων και προεπιλεγμένων απαντήσεων (check list), ώστε να διασφαλιστεί η αρτιότητα τους.

Θα δίνεται επίσης η δυνατότητα αξιολόγησης των μελετών από σώμα πιστοποιημένων αξιολογητών (ιδιωτών) επικουρικά των υπηρεσιών, οι οποίοι θα εισηγούνται στις αρμόδιες υπηρεσίες το σχέδιο απόφασης έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Το κόστος των υπηρεσιών τους θα καλύπτεται από ειδικό παράβολο το οποίο θα πληρώνει ο φορέας του έργου.

Σε ιδιώτες θα ανατεθούν και οι τακτικοί περιοδικοί έλεγχοι για να διενεργούν τις τακτικές περιβαλλοντικές επιθεωρήσεις. Οι έκτακτες αυτοψίες θα παραμείνουν στη δικαιοδοσία της Ειδικής Υπηρεσίας Επιθεωρητών Περιβάλλοντος (ΕΥΕΠ).

Για τα έργα και τις δραστηριότητες σε περιοχές Natura θα διενεργείται ειδική οικολογική μελέτη και αυτοψία κατά την αδειοδότηση. Οι Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων θα υποβάλλεται ηλεκτρονικά. Η αδειοδότηση των έργων θα ολοκληρώνεται από τέσσερις μήνες έως και έναν χρόνο, σε περιπτώσεις ιδιαίτερα σύνθετων έργων.

Σχόλιο: Το ότι η κυβέρνηση έχει πάρει "διαζύγιο" με τα όσα έλεγε προεκλογικά για την προστασία του περιβάλλοντος, έχει αποδειχθεί και από τις πρόσφατες ανακοινώσεις σχετικά με την τουριστική "ανάπτυξη" (διαβάστε διεξοδικά εδώ). Και ναι μεν να δεχτούμε ότι με τα όσα ισχύουν μέχρι σήμερα ενισχύεται η γραφειοκρατία, όμως μήπως η ισοπέδωση που επιχειρείται μας κατατάσσει αυτόματα στις τριτοκοσμικές χώρες που ο καθένας κάνει ό,τι θέλει χωρίς να δίνει λογαριασμό; Δεν θα αρκούσε η κατάργηση των πολλαπλών υπογραφών για να επιταχυνθεί η διαδικασία;

Στην πραγματικότητα ακόμα και σήμερα η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων αντιμετωπίζεται ως πάρεργο, ακόμα και από τ' αρμόδια υπουργεία. Έστω όμως κι έτσι, υπάρχει μια στοιχειώδης-ελάχιστη μελέτη. Αφαιρώντας την ανάγκη ύπαρξή της, δημιουργούμε ένα πλαίσιο ελευθεριότητας που μπορεί να έχει επιπτώσεις στο περιβάλλον. Χρησιμοποιώντας το παράδειγμα του υπουργείου, ας υποθέσουμε ότι κάποιος θέλει να δημιουργήσει μια καινούργια αλυκή ή ένα καινούργιο φωτοβολταϊκό πάρκο δίπλα σε κατοικημένη περιοχή ή κοντά σ' ένα δάσος ή μια παραλία (που δεν ανήκουν στις περιοχές που προστατεύονται από τη συνθήκη Natura). Δε θα πρέπει να υπάρχει μελέτη για να υπολογιστούν οι συνέπειες του στο περιβάλλον; Το ίδιο ισχύει μ' ένα ξενοδοχείο των 50 ή 100 κλινών ακόμα και μέσα στην πόλη. Δεν θα πρέπει δηλαδή γι' αυτά να υπάρχει μια πρόβλεψη για το αν μπορεί π.χ. το δίκτυο ύδρευσης ή ενέργειας να "σηκώσει" μια τέτοια κατασκευή ή αν οι δρόμοι γύρω απ' αυτό θα επιβαρυνθούν, δημιουργώντας χάος τις ώρες αιχμής;

Τέλος έχουμε και το θέμα των ιδιωτών. Βλέπουμε μια σταθερή προσπάθεια του κράτους (π.χ. είσπραξη οφειλών, έλεγχοι φορολογικών δηλώσεων), να αποσείσει τις ευθύνες του, κάνοντας πάσα την δικαιοδοσία του στον ιδιωτικό τομέα. Αυτό είναι απαράδεκτο ως γενική αρχή (αφού αν είναι να μην κάνει τίποτα στο τέλος, δεν υπάρχει λόγος να πληρώνουμε και φόρους), πόσο μάλλον στο θέμα του περιβάλλοντος. Όταν ο "φορέας του έργου" πληρώνει για τον έλεγχο (για κάτι δηλαδή που το κράτος απαιτεί και άρα έχει την υποχρέωση να διεξάγει), δεν θα είναι πιο εύκολο γι' αυτόν να προσθέσει κάτι παραπάνω ώστε ο ελεγκτής να βάλει την υπογραφή του;

Είδηση 2η: Με βασικά «όπλα» την αμνηστία για 20 ή και 40 χρόνια, ανάλογα με το είδος της παρανομίας, και τις σημαντικές μειώσεις προστίμων, που φτάνουν έως και το 90%, η κυβέρνηση «κλείνει» το μάτι σε περίπου ένα εκατομμύριο ιδιοκτήτες αυθαιρέτων, από τους οποίους εκτιμάται ότι το 70% έχουν κάνει υπερβάσεις στη νόμιμη οικοδομική άδεια, που αφορούν κυρίως την κάλυψη του οικοπέδου και το ύψος της νέας οικοδομής. Οι υπόλοιποι έχουν ακίνητα που λόγω των μικρών τους διαστάσεων δεν έχουν δικαίωμα έκδοσης οικοδομικής άδειας, ενώ δεν είναι αμελητέο το ποσοστό αυτών που έχουν καταπατήσει δημόσια δασική γη.

Οι ενδιαφερόμενοι πρέπει να καταθέσουν φάκελο για την τακτοποίηση του ακινήτου τους μέχρι τις 31/12/2011, αλλά θεωρείται βέβαιο ότι θα δοθεί παράταση, όπως έγινε και με τους ημιυπαίθριους.

Οι προτάσεις που παρουσιάστηκαν χθες καλύπτουν όλες τις υποκατηγορίες, με την προϋπόθεση ότι τα κτίσματα έχουν κατασκευαστεί ώς τις 28/4/2010, ημερομηνία εφαρμογής του νόμου για παρανομίες σε ημιυπαίθριους.

Σε μια προσπάθεια να εξευμενιστεί το ΣτΕ, προβλέπεται ότι από την 1/1/2012 όλες οι μεταβιβάσεις ακινήτων θα συνοδεύονται από δήλωση του ιδιοκτήτη αλλά και του επιβλέποντος μηχανικού ότι το μεταβιβαζόμενο κτίσμα δεν έχει παρανομίες στη δόμηση. Το μέτρο προβάλλεται ως «κόκκινη γραμμή» για την αποτροπή δημιουργίας νέας γενιάς αυθαιρέτων.

Δίνεται επίσης έμφαση στο «περιβαλλοντικό ισοζύγιο», που θα αντισταθμίσει την οικολογική επιβάρυνση, σε συνδυασμό με την ασαφή διατύπωση, που προβλέπει μεν κατεδαφίσεις όλων των κτισμάτων που βρίσκονται σε δάση και άλλες προστατευόμενες ζώνες, αλλά αφήνει κι ένα «παραθυράκι» για εξαιρέσεις που μένει να αποσαφηνιστούν στο νομοσχέδιο.

Οι παρανομίες σε κτήρια χωρίζονται σε δύο μεγάλες κατηγορίες:

* Τα εντός σχεδίου, που εξαιρούνται από την κατεδάφιση για 40 χρόνια.

*Τα εκτός σχεδίου, όπου η εξαίρεση περιορίζεται στα 20 χρόνια.

Τα χωρίς άδεια

Ειδικά για ακίνητα που έχουν κατασκευαστεί χωρίς άδεια, γιατί βρίσκονται σε οικόπεδα που δεν είναι άρτια και οικοδομήσιμα, προβλέπεται η δυνατότητα μόνιμης τακτοποίησης, αφού οι ιδιοκτήτες αυτής της κατηγορίας έχουν να επιλέξουν δύο εναλλακτικές λύσεις για να καλύψουν τα τετραγωνικά που λείπουν από το ακίνητό τους:

* Να αγοράσουν ακίνητο που συνορεύει ή απλώς βρίσκεται στον ίδιο δήμο.

* Να πληρώσουν, με τη μορφή προστίμου, στο δήμο το ποσόν που αντιστοιχεί για να γίνει το οικόπεδό τους άρτιο και οικοδομήσιμο.

Η διαδικασία τακτοποίησης θα γίνει κατά τα πρότυπα των ημιυπαίθριων, που απέδωσαν ανέλπιστα έσοδα. Εως τώρα έχουν υποβληθεί 630.000 αιτήσεις, που εκτιμάται ότι αφορούν περίπου 900.000 χώρους, ενώ από τα παράβολα το Δημόσιο έχει εισπράξει περίπου 175.000 ευρώ. Τα πρόστιμα που έχει εισπράξει ώς τώρα το «Πράσινο Ταμείο» ανέρχονται σε 550 εκατ ευρώ. Και υπολογίζεται να φτάσουν το ένα δισ. ώς το τέλος του χρόνου. Οι ιδιοκτήτες αυθαιρέτων που θα ενταχθούν στην προωθούμενη ρύθμιση, πέρα από τα δικαιολογητικά, οφείλουν να καταβάλουν «τσιμπημένο» παράβολο, που κυμαίνεται από 500-2.000 ευρώ, ανάλογα με την παράνομη επιφάνεια και τη χρήση του ακινήτου (κύρια κατοικία, εξοχικό, επαγγελματικός χώρος, κ.λπ.).

Το δέλεαρ, εκτός από την «άφεση αμαρτιών», είναι το ψαλίδισμα του προστίμου, που δεν περιγράφεται με σαφήνεια στο ενημερωτικό σημείωμα του υπουργείου, αλλά προκύπτει από τα παραδείγματα που αναφέρει. Δεν γίνεται επίσης αναφορά σε πρόστιμα διατήρησης, οδηγώντας στην εκτίμηση ότι βαίνουν προς κατάργηση.

Μείωση 90%

Η μείωση των προστίμων φτάνει και το 90% για αυθαίρετα που έχουν κατασκευαστεί μετά την 1η/1/2004 και με βάση το νόμο το πρόστιμο ανέγερσης ήταν το 100% της τιμής ζώνης, που σημαίνει 150.000 ευρώ για αυθαίρετο 100 τετραγωνικών που βρίσκεται σε περιοχή με τιμή ζώνης 1.500 ευρώ ανά τετραγωνικό.

Το προβλεπόμενο πρόστιμο διατήρησης αντιπροσώπευε το 50% του προστίμου ανέγερσης και στο συγκεριμένο παράδειγμα ήταν 75.000 ευρώ το χρόνο! Τα ποσά ήταν υψηλά για να λειτουργήσουν αποτρεπτικά στη δημιουργία νέων αυθαιρέτων, στην πράξη όμως δεν απέδωσαν, γιατί ήταν εξοντωτικά και δύσκολα καταλογίζονταν από τις αρμόδιες πολεοδομίες.

Ωστόσο για παλαιότερα αυθαίρετα δεν είναι σαφές το ποσό της μείωσης του προστίμου. Για παράδειγμα, αυθαίρετο 100 τετραγωνικών στον Αυλώνα, που έχει κατασκευαστεί ώς τις 31/12/2003, οφείλει πρόστιμο ανέγερσης 2.900 ευρώ και πρόστιμο διατήρησης 580 ευρώ το χρόνο. Βεβαίως, αν δεν έχουν καταβληθεί, επιβαρύνονται με τις προβλεπόμενες προσαυξήσεις.

Τα έσοδα από την ρύθμιση για τα αυθαίρετα θα χρηματοδοτήσουν το Πράσινο Ταμείο το οποίο στο τέλος του χρόνου, ανάλογα και με την ανταπόκριση στη συγκεκριμένη ρύθμιση, προβλέπεται να έχει κεφάλαια ύψους 1 δισ. ευρώ, για τη διαχείριση του οποίου θα υπάρξει τεχνική βοήθεια από τον ιδιωτικό τομέα.

Σχετικά ερωτήματα που τίθενται όσο αφορά τ' αυθαίρετα και οι σχετικές απαντήσεις έχουν ως εξής:

Ποια είναι η σχέση των νέων προστίμων με αυτά που ίσχυαν μετά το 2003 καθώς και με το ειδικό πρόστιμο των ημιυπαίθριων;

Τα πρόστιμα μετά το 2003 ήταν εξαιρετικά υψηλά και είχαν στόχο την αποτροπή της αυθαίρετης δόμησης. Προφανώς δεν λειτούργησαν και συνήθως δημιούργησαν σοβαρά προβλήματα με την εφαρμογή τους. Ηταν ενιαία για όλη την Ελλάδα και υπολογίζονταν με τον πολλαπλασιασμό της τιμής ζώνης (Τ.Ζ.) x (Ε) την επιφάνεια του αυθαιρέτου για την ανέγερση (είτε ήταν παντελώς αυθαίρετο είτε ήταν καθ' υπέρβασιν της οικοδομικής άδειας). Επιπλέον υπήρχε πρόστιμο 50% αυτού του ποσού για τη διατήρηση του αυθαιρέτου για κάθε έτος και μάλιστα προσαυξανόμενο κατά 2%. Επίσης, διπλασιασμός προστίμου για ευαίσθητες περιοχές (δάση, παραλίες, ρέματα κ.λπ.).

Τα νέα πρόστιμα είναι πολύ μικρότερα σε σχέση με αυτά και αρκετά αυστηρά, λαμβάνουν όμως υπόψη και τη σημερινή οικονομική συγκυρία. Οσον αφορά τη σχέση τους με τα πρόστιμα των ημιυπαίθριων είναι γενικά 20%-30% υψηλότερα στις περισσότερες περιπτώσεις, με εξαίρεση τα αυθαίρετα που είναι μοναδική κατοικία και τα αυθαίρετα που στεγάζουν παραγωγικές δραστηριότητες, όπου εκεί υπάρχουν μειώσεις.

- Εχει οριστικοποιηθεί ο τρόπος υπολογισμού των προστίμων;

Θα οριστικοποιηθεί τις επόμενες ημέρες, με τη συνδρομή Ομάδας Εργασίας Ειδικών που θα εξειδικεύσει τις προτάσεις.

- Τι γίνεται με όσους είχαν ενταχθεί σε παλαιότερη ρύθμιση, μπορούν να ενταχθούν στη νέα ρύθμιση;

Ολα τα προ του 1955 κτήρια θεωρούνται νομίμως υφιστάμενα. Οσοι εντάχθηκαν στη «ρύθμιση Τρίτση» του ν. 1337/83 και για τις δύο φάσεις Α' και Β', σύμφωνα με το ΓΟΚ (άρθρο 23 παρ. 1) δεν υπάρχει λόγος να υπαχθούν στην παρούσα ρύθμιση και είναι κατά κανόνα καταγραμμένοι από τα αρμόδια πολεοδομικά γραφεία.

Τα αυθαίρετα μετά το 1955 και προ του 1983, τα οποία ΔΕΝ εντάχθηκαν στην παραπάνω ρύθμιση (και στις 2 φάσεις), πρέπει να ενταχθούν στην παρούσα. Εφόσον προκύπτει από την περιουσιακή κατάσταση του ιδιοκτήτη (Ε9) ότι του ανήκουν σε αυτό το χρονικό διάστημα, τότε το πρόστιμο μειώνεται σημαντικά.

- Τι συμβαίνει αν κάποιος πληρώνει ήδη πρόστιμα γιατί έχει κριθεί αυθαίρετος παλαιότερα;

Εντάσσεται στη ρύθμιση και σταματά να πληρώνει το παλαιό πρόστιμο. Συνήθως, τα καταβληθέντα πρόστιμα δεν αναζητούνται, λόγω όμως του υπερβολικού ύψους αυτών των προστίμων, θα διευκρινιστεί τις επόμενες μέρες αν στην παρούσα ρύθμιση θα συμψηφίζονται με τα νέα πρόστιμα.

- Κάποιος που είχε ένα αυθαίρετο και ήθελε να το γκρεμίσει, έπρεπε πρώτα να το «νομιμοποιήσει» και μετά να το γκρεμίσει. Υπάρχει κάποια μέριμνα γι' αυτούς;

Δεν ίσχυε. Αν δήλωνες το αυθαίρετο μόνος σου, έβγαζες άδεια κατεδάφισης χωρίς να έχει ελεγχθεί η νομιμότητα, και το κατεδάφιζες. Αν είχε προηγηθεί η καταγγελία, έπρεπε να είχε ολοκληρωθεί η έκθεση αυτοψίας και να γίνει οριστική η κατεδάφιση. Εμείς θα προβλέπουμε ότι με απλή άδεια κατεδάφισης θα μπορούν τα αυθαίρετα να κατεδαφίζονται και στη συνέχεια, αν πραγματοποιήθηκε η κατεδάφιση, θα ελέγχεται με τη διαδικασία ταυτότητας του κτηρίου που ήδη προβλέπει ο νόμος.

- Ημιυπαίθριοι διαμερισμάτων, που δεν εντάχθηκαν στη ρύθμιση, μπορούν να μπουν σε αυτόν το νόμο;

Οταν τρέχουν δύο ρυθμίσεις παράλληλα, δεν μπορεί να συγχέονται δύο νόμοι, οπότε οι ημιυπαίθριοι πρέπει να ενταχθούν στο νόμο 3843/ 2010.

- Οι οικισμοί οι οποίοι θεωρούνταν δάση κι έχουν χαρακτηριστεί με τους νέους δασικούς χάρτες δάσος και είναι εκτός σχεδίου, εντάσσονται στη ρύθμιση;

Οχι, τα αυθαίρετα σε δασικές και αναδασωτέες περιοχές, αιγιαλούς, ρέματα κ.λπ. δεν εντάσσονται στη ρύθμιση.

- Οταν δεν υπάρχει μέσα στα δικαιολογητικά απαίτηση απόδειξης ότι δεν βρίσκεται το ακίνητο σε δασική περιοχή, πώς διασφαλίζεται ότι θα ελεγχθούν οι παραβάτες;

Η ηλεκτρονική ταυτότητα κτηρίου, καθώς και η απαίτηση για υποβολή εξαρτημένου τοπογραφικού, θα οδηγούν στον ηλεκτρονικό εντοπισμό του κτηρίου και αυτόματα θα εντοπίζεται ως αυθαίρετο με την κύρωση των δασικών χαρτών ή τον ορισμό των αιγιαλών, ρεμάτων κ.λπ.

- Αμοιβές μηχανικών θα οριστούν εξαρχής ή στη συνέχεια;

Στην Ελλάδα, από τις αρχές Ιουλίου ο προσδιορισμός του ύψους των αμοιβών καθώς και των ελάχιστων αμοιβών έχει καταργηθεί. Είναι προφανές όμως ότι θα υπάρξουν ενδεικτικές τιμές από το ΤΕΕ.


Σχόλιο: Γιατί χρειάζεται "τεχνική βοήθεια από τον ιδιωτικό τομέα" για την διαχείριση του Πράσινου Ταμείου; Δεν έχει το Δημόσιο φορείς που να μπορούν να το διαχειριστούν; Υπάρχουν άραγε τόσα χρήματα για ξόδεμα, που να μπορούμε να τα "χαλαλίσουμε" σε αμοιβές και προμήθειες; Και αλήθεια, αυτό το περίφημο Πράσινο Ταμείο τι σκοπό έχει; (Δεν αναφερόμαστε βέβαια στις γενικόλογες ανακοινώσεις. Ζητάμε το ακριβές πλάνο και τους σκοπούς ύπαρξής του).

Ξεκινήσαμε ανάποδα, αλλά δεν έχει σημασία -τα "ψιλά γράμματα" στις ανακοινώσεις και τα νομοσχέδια είναι αυτά που έχουν το ζουμί. Από κει και πέρα, και όσο αφορά τις ρυθμίσεις για τ' αυθαίρετα, θα πούμε ότι αποτελεί γενικά μια ακόμα απόδειξη ότι στην Ελλάδα επιβραβεύεται η πονηριά και η παρανομία. Κάθε φορά ανακοινώνεται το "τέλος των αυθαιρέτων" και μετά από λίγα χρόνια έχουμε μια ακόμα "τελευταία" ρύθμιση νομιμοποίησής της.

Βέβαια τ' αυθαίρετα στην χώρα μας είναι μια πραγματικότητα δύο ταχυτήτων. Αυτά τα οποία ανήκουν στην μικρομεσαία τάξη και τα οποία είναι στο έλεος της κατεδάφισης και αυτά τα οποία ανήκουν στους "προνομιούχους" και που έτσι κι αλλιώς δεν τ' ακουμπάει κανείς (θυμηθείτε το "αναψυκτήριο" του πρώην υπουργού κ. Μαγγίνα που ακόμα "σερβίρει αναψυκτικά" χωρίς να κατεδαφιστεί όπως θα έπρεπε). Με αυτή την ρύθμιση και προς χάριν των δεύτερων (και της δεινής οικονομικής θέσης της χώρας), θα χαρούν και κάποιοι από τους πρώτους. Θυμηθείτε την πρόσφατη "ρύθμιση" για τους ημιυπαίθριους - μια από τα ίδια, στο πιο σοβαρό.

Σίγουρα πάντως κάποιος αδαής θα ρωτήσει: "Μα τα περισσότερα αυθαίρετα είναι σε δασικές ή προστατευόμενες περιοχές, που εξαιρούνται των ρυθμίσεων, γιατί ανησυχείτε;" Ανησυχούμε γιατί προβλέπουμε κύμα αποχαρακτηρισμού δασικών εκτάσεων και αλλαγής καθεστώτος για τις προστατευόμενες περιοχές. Μόλις γίνει αυτό, ο αριθμός των υπό ρύθμιση αυθαιρέτων θα πολλαπλασιαστεί και θα ευοδοθούν έτσι τα όνειρα δεκάδων οικοπεδοφάγων και εμπρηστών που μπήκαν στο κόπο να βάλουν μια φωτιά σε δάσος για ένα αυθαίρετο..."Και το περιβάλλον;" θα ρωτήσουν κάποιοι. Ε, αυτό δεν μπορεί να μας νοιάζει. Λεφτά να μπουν στα ταμεία και είμαστε ευχαριστημένοι...

Πηγή ειδήσεων: "Ημερησία", "Το Βήμα"