Να το γιατί "χάθηκε η μπάλα" με την European Superleague καθώς και το που ακριβώς χωράει η Ελλάδα...

Και εγένετο Εuropean Superleague.

Όταν δώδεκα χρόνια πριν, έγινε η (προ)τελευταία μετάλλαξη του Champions League και κατέληξαν να παίζουν 4 ομάδες από τις προηγμένες (ποδοσφαιρικά) χώρες της Ευρώπης, ο γνωστός για τον κυνισμό του, τότε προπονητής της Άρσεναλ, Αρσέν Βενγκέρ είχε δηλώσει: "Σε 10 χρόνια από τώρα θα είναι αδύνατο να σταματήσουμε το κλειστό πρωτάθλημα συλλόγων...". Ο Βενγκέρ έπεσε δύο χρόνια έξω αλλά τελικά αποδείχτηκε σωστός στην πρόβλεψη αυτή. Η όρεξη των μεγάλων ευρωπαϊκών ποδοσφαιρικών συλλόγων, είχε ανοίξει τόσο πολύ που ήταν αδύνατον πια να κατευναστούν με αυξημένα έσοδα από τις διοργανώσεις της UEFA, γιατί θεωρούσαν "αδικία" πλέον το να κινδυνεύουν να χάσουν, έστω και λίγα από τα χρήματα αυτά πρός χάριν άλλων ομάδων που πιθανόν να έκαναν "εκπλήξεις"-νίκες ή ακόμα και προκρίσεις. Γι' αυτο εξάλλου καταλήξαμε να έχουμε 4 χώρες από τα μεγάλα πρωταθλήματα στην 1η τη τάξη διοργάνωση, με επιπλέον ομάδες στη 2η. Παράλληλα το σύστημα ήταν φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να έχουν σχεδόν σίγουρη παρουσία τόσο για μεγάλο χρονικό διάστημα μέσα στην χρονιά όσο και στο διηνεκές. Γιατί μπορεί μεν να καταργήθηκαν οι "τζάμπα θέσεις" στο UEFA λόγω fair play (που δίνονταν κατά πάγια τακτική στις αγγλικές και γερμανικές ομάδες τη δεκαετία του 1980), αλλά με το παρόν σύστημα, μια καλή ομάδα από ένα μεγάλο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα θα παίζει σχεδόν σίγουρα Ευρώπη κάθε χρόνο με εξασφαλισμένα έσοδα και χορηγούς. 

Επίσης οι μεγάλες ομάδες θεωρούσαν αδικία το να ξοδεύονται αυτές για να φτιάξουν ανταγωνιστικές ομάδες ώστε ένα μεγάλο ποσοστό από τα χρήματα να τα καρπώνεται η UEFA, η οποία βέβαια μπορεί να λέει ότι χρησιμοποιεί τα χρήματα αυτά για να χρηματοδοτήσει "δράσεις σε αναπτυσσόμενες ποδοσφαιρικά περιοχές και για να στηρίξει το ποδόσφαιρο σε χαμηλότερες κατηγορίες" αλλά στην πράξη το βασικό πράγμα που χρηματοδοτεί είναι ένα ακριβό lifestyle μιας ομάδας που διοικούν το ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Δεν είναι τυχαίο ότι πρόσφατα μυρίστηκε ψητό και η FIFA με το περίφημο "Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων", μια ανεκδιήγητη διοργάνωση που κανένα δεν ενδιαφέρει και κανείς δεν παρακολουθεί. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία, μιας άλλης στιγμής.

Και εκεί κάπου τα πράγματα δείχνουν τη σουρεαλιστική διάσταση των πραγμάτων. Να μιλάνε οι UEFA (που έφτιαξε 3η διοργάνωση για να δώσει περισσότερο χώρο και χρήμα στους μεγάλους) και η FIFA (που κάνει διοργανώσεις στο Κατάρ, ένα μέρος που τα ποδοσφαιρικά στάδια χτίζονται κυριολεκτικά με αίμα) για "κυνισμό" και "απομάκρυνση του ποδοσφαίρου από τις ρίζες του". 

Δεν έχουν βέβαια άδικο: όπως σωστά γράφει ο Μιχάλης Τσώχός: "κάποιοι πιστεύουν ότι είναι κάτι  περισσότερο από ένα club η Μπαρτσελόνα, η οποία πλέον αποφασίζει στο γήπεδο να είναι λιγότεροι οι Καταλανοί θεατές των αγώνων από τους Ασιάτες, διότι οι τελευταίοι θα περάσουν και από το μουσείο, θα αδειάσουν και τη μπουτίκ και μετά θα φύγουν, ενώ οι Καταλανοί είναι φύρα, που άντε να πιούν και μία μπύρα, εκτός από το εισιτήριο που θα πληρώσουν. Το σύμβολο της Καταλωνίας που κάποτε δεν επέτρεπε ούτε διαφήμιση στη φανέλα της, τώρα θα παίξει σε κλειστή λίγκα της ελίτ;" Προφανώς και πλέον δεν είναι. Κάποτε ήταν - τώρα ποια όχι. 

Από την άλλη βέβαια το ότι οι ανακοινώσεις της FIFA και της UEFA ακούγονται λίγο περίεργες, το γνωρίζουν οι μέτοχοι της καινούργιας διοργάνωσης. Γι' αυτό εξάλλου και πιστεύουν ότι τελικά οι φίλαθλοι-"πελάτες" θα τους ακολουθήσουν, παρά τις μεγάλες αρχικές αντιδράσεις. Γι' αυτό εξάλλου και δεν αποσύρουν (παρά τον αρχικό προγραμματισμό) τις ομάδες τους από τα εθνικά πρωταθλήματα. Ξέρουν ότι κάτι τέτοιο δε θα γίνει εύκολα αποδεκτό από τους φιλάθλους τους, θα σήμαινε ότι ένα μεγάλο κομμάτι της λαϊκής τους βάσης θα χανόταν και αυτό θα είχε αρνητικό αντίκτυπο στην εικόνα τους και τα οφέλη που έχουν (κακά τα ψέμματα) από τις τοπικές κοινωνίες. Γι' αυτό και προς το παρόν θα ζητήσουν να παραμείνουν και αν τελικά αποκλειστούν ή αποσυρθούν, θα το παρουσιάσουν σαν "εξαναγασμό" από τις εθνικές ομοσπονδίες, την UEFA και την FIFA. Βέβαια τα πράγματα περιπλέκονται γιατί στο χορό των αντιδράσεων ενάντια στην καινούργια διοργάνωση μπήκαν και εθνικές κυβερνήσεις, αλλά θεωρείται ότι σε κάθε περίπτωση θα είναι δύσκολο ν' αποσυρθούν 6 από τις σημαντικότερες ομάδες της Premier League ή η Μπαρτσελόνα με την Ρεάλ από το ισπανικό πρωτάθλημα. Γιατί άλλο να το χάνουν το πρωτάθλημα στο γήπεδο και άλλο αυτό να γίνεται γιατί δε θα κατεβαίνουν.

Και η Ελλάδα που χωράει σε όλο αυτό; Είναι προφανές ότι η ύπαρξη μιας τέτοιας διοργάνωσης δεν επηρεάζει την χώρα μας άμεσα, υπό την έννοια ότι δεν υπήρχε περίπτωση να προσκληθεί μια ελληνική ομάδα να συμμετάσχει. Όχι τόσο για οικονομικούς λόγους (αν και προφανώς τα οικονομικά μεγέθη ακόμα και του Ολυμπιακού, της κατά τεκμήριο καλύτερης ελληνικής ομάδας τα τελευταία χρόνια έχουν τεράστια απόσταση από πάρα πολλές ευρωπαϊκές ομάδες) αλλά κυρίως γι' αγωνιστικούς. Έτσι οι δηλώσεις του (φρέσκου) Προέδρου της ΕΠΟ, Θοδωρή Ζαγοράκη, ότι "είναι εναντίον της καινούργιας διοργάνωσης" προφανώς και δεν έχουν μεγάλη σημασία, και ούτε υπάρχει περίπτωση ν' αποτρέψουν την έναρξη της. 

Η χώρα μας όμως μπορεί να επηρεαστεί έμμεσα. Καταρχήν μπορεί να σημαίνει ότι οι άλλες ευρωπαϊκές διοργανώσεις θα γίνουν πιο ανταγωνιστικές. Γιατί μπορεί π.χ. την φετεινή Άρσεναλ να τη νίκησε ο Ολυμπιακός και με περισσότερη τύχη να την είχε αποκλείσει, αλλά οι περισσότερες από τις άλλες συμμετέχουσες στην καινούργια διοργάνωση είναι από το πολύ πάνω ράφι. Το παιχνίδι λοιπόν θ' ανοίξει και θα μπουν στο παιχνίδι της διάκρισης και ομάδες από χώρες που εδώ και πολλά χρόνια με την υπάρχουσα κατάσταση δύσκολα θα είχαν "στον ήλιο μοίρα". Ίσως έτσι αποφασίσουν και οι υπόλοιπες ελληνικές ομάδες να επενδύσουν στις ομάδες τους, ώστε να γίνουν πιο ανταγωνιστικές τόσο εντός, όσο και εκτός συνόρων. Αρκεί να κάνουν βέβαια μια σωστή ανάγνωση της κατάστασης και να μην καθυστερήσουν και μείνουν πίσω από σκωτζέζικες, τσέχικες ή κροατικές ομάδες. Γιατί τέτοια ευκαιρία θα είναι δύσκολο να ξαναυπάρξει.

Για τις εθνικές ομάδες δε νομίζουμε ότι θα υπάρξει διαφορά. Θα είναι πολύ δύσκολο στην πράξη να υπάρξουν τιμωρίες για τους ποδοσφαιριστές θ' αγωνιστούν στην καινούργια διοργάνωση. Μπορεί να επιβληθεί εμπάργκο στις κλήσεις, αλλά δε νομίζουμε αυτό να κρατήσει πολύ: δύσκολο να υπάρξουν εθνικές ομοσπονδίες - και ειδικά απ' αυτές των μεγάλων χωρών - που να μην πιέσουν κάτι τέτοιο να μην ισχύσει, δεδομένου ότι ειδικά για την Αγγλία και την Ισπανία το πρόβλημα θα είναι σημαντικό. Βέβαια ακόμα και αν γίνει αυτό υπάρχουν καλές φουρνιές ποδοσφαιριστών από πίσω, οπότε το πρόβλημα σε βάθος χρόνου, ούτως ή άλλως δε θα είναι μεγάλο. Σε κάθε περίπτωση οι εθνικές ομάδες είναι το λιγότερο πρόβλημα γι' αυτούς τους συλλόγους. Ούτως ή άλλως: ας μην ξεχνάμε τις "γκρίνιες" στα πρόσφατα προκριματικά από τον προπονητή της Λίβερπουλ ή τις πιέσεις από ιδιοκτήτες άλλων ομάδων προς τις εθνικές ομοσπονδίες ώστε να μην κληθούν δικοί τους ποδοσφαιριστές στις εθνικές τους ομάδες.  Άρα τέτοιες απαγορεύσεις μάλλον είναι καλοδεχούμενες παρά απευκταίες.

Όπως και να έχει πολλά θα γίνουν και θ' ακουστούν το επόμενο διάστημα. Το που θα φτάσουν τα πράγματα θα εξαρτηθεί από το πόσο έτοιμες είναι οι δύο πλευρές να τραβήξουν την κατάσταση στα άκρα. Ο χρόνος θα δείξει...