Δικαίωμα προαίρεσης αγοράς μετοχών σε χρεοκοπημένη τράπεζα; Άλλη μια ελληνική πρωτοτυπία εις βάρος του Δημοσίου.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Οι ελληνικές τράπεζες από την αρχή των μνημονίων μέχρι σήμερα, όχι μόνο συγχωνεύθηκαν αλλά και επανακεφαλαιοποιήθηκαν με χρήματα του ελληνικού λαού. Έγιναν επίσης πιόνια σε πολιτικο-οικονομικά παιχνίδια μεταξύ Κομισιόν-Γερμανίας και ΔΝΤ (διαβάστε αναλυτικά εδώ), ξεπούλησαν και τ' ασημικά τους (βλ. ακίνητη περιουσία και συμμετοχές σε εταιρείες και τραπεζικά ιδρύματα του εξωτερικού), αλλά και αφαιρεσαν παράλληλα ρευστότητα από την αγορά.

Με λίγα λόγια από το 2010 ζούμε μια στρεβλή κατάσταση, σε μια στρεβλή χώρα.

Το πράγμα όμως δε σταματάει εδώ. Υπάρχει και συνέχεια. Και η συνέχεια αυτή γράφεται με την προωθούμενη αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, της οποίας οι όροι φαίνεται να είναι καταφανέστατα εις βάρος τόσο του Δημοσίου όσο και των μικρομετόχων της (διαβάστε εδώ σχετικά). 

Αλλά δε φτάνει μόνο η χασούρα του Δημοσίου (η οποία κινείται σε επίπεδα περίπου 3 δις ευρώ) και η εξαϋλωση των χρημάτων των μικρομετόχων. Η πρόσφατη "συμφωνία" για την αύξηση, περιλαμβάνει και την παροχή ενός προγράμματος stock options προς τη διοίκηση και τα στελέχη της Πειραιώς. Τι περιλαμβάνει αυτό; Το πρόγραμμα αυτό περιλαμβάνει τη διανομή δικαιωμάτων προαίρεσης για την αγορά των νέων μετοχών που θα εκδώσει η Πειραιώς από τα στελέχη της κατά κύριο λόγο και τους εργαζόμενους δευτερευόντως, σε ιδιαίτερα προνομιακή τιμή που θα αποφασιστεί αργότερα από το Διοικητικό Συμβούλιο. 

Πιο συγκεκριμένα, με τα stock options αυτά, για τα οποία θα δοθεί δυνατότητα να ασκηθούν σε βάθος 5ετίας από την αύξηση κεφαλαίου, οι "προνομιούχοι" θα μπορέσουν να πάρουν (προφανώς για τις "καλές υπηρεσίες" που προσέφεραν στο ελληνικό Δημόσιο, τους πελάτες της τράπεζας και της κοινωνίας) σε χαμηλότερη τιμή, μετοχές ύψους 1.5% επί του νέου μετοχικού κεφαλαίου.

Για να είμαστε βέβαια δίκαιοι, πρέπει να πούμε ότι η διανομή stock options στην ηγεσία, τα στελέχη και τους εργαζόμενους μιας εταιρείας δεν είναι ελληνική πρωτοτυπία. Στην παρούσα φάση όμως, αποτελεί προκλητική κίνηση μιας και η τράπεζα υλοποιεί μια ληστρική ΑΜΚ που εξαϋλώνει τα χρήματα των Δημοσίου και των μικρομετόχων της. 

Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και ο Γιώργος Παπανδρέου βρίσκεται ενάντιά της, ενώ το μόνο που υποστήριξε η κυβέρνηση προς υποστήριξή της κίνησης αυτής, ήταν τα λόγια του Υπουργού Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρα, ο οποίος υποστήριξε ότι αποτελεί "μονόδρομο" διότι "διαφορετικά κινδυνεύουν με «κούρεμα» και απώλειες οι καταθέτες της τράπεζας Πειραιώς", πράγμα που θα οδηγήσει σε μείζονα κρίση το ελληνικό τραπεζικό σύστημα και κατά συνέπεια η χώρα.

Αν αυτό αποτελεί αλήθεια (και προφανώς δε μπορούμε να πούμε ότι ο Υπουργός ψεύδεται - αν και δε θα είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει για κάποιον στο αξίωμά του), μιλάμε με λίγα λόγια για μια χρεοκοπημένη τράπεζα, η οποία προφανώς και ΔΕΝ μπορεί να δίνει stock options στα στελέχη της. 

Μπορεί όντως στην ελεύθερη αγορά να θεωρείται σωστό και αποδεκτό να δίνουν οι εταιρείες stock options σε στελέχη και τους εργαζόμενους στους καλούς καιρούς. Αυτό μάλιστα συμβαίνει κλιμακώνοντας το όφελος ανάλογα με τη θέση τους στην ιεραρχία, με το σκεπτικό ότι έτσι συνδέονται καλύτερα με την εταιρεία και μεριμνούν περισσότερο για τα συμφέροντά της (αν και υπάρχουν δεκάδες παραδείγματα που αυτά τα stock options έγιναν τρόπος εύκολου και γρήγορου πλουτισμού).  Αυτό όμως που συμβαίνει εδώ αποτελεί όμως μοναδικό φαινόμενο και πρόκληση αφού η εν λόγω τράπεζα για να σωθεί πρέπει να ληστέψει, όσο πιο συγκεκαλυμμένα γίνεται, το Δημόσιο και τους μικρομετόχους της. 

Κι αν λάβουμε υπόψη ότι όσο ψηλότερα είναι κανείς στην ιεραρχία, τόσα περισσότερα stock options παίρνει, τι έχουμε;Μα απόφαση του ΤΧΣ που όχι μόνον συγκατάνευσε σε μια ΑΜΚ που θα επιβάλλει τεράστιες ζημιές στο Δημόσιο, αλλά και αντάμειψε με ένα μεγάλο δώρο τον πρώτο στην ιεραρχία της Τράπεζας Πειραιώς (αφού αυτός θα λάβει τα περισσότερα stock options) και εμπνευστή του συγκεκριμένου ληστρικού σχεδίου δημιουργικής λογιστικής διευθύνοντα σύμβουλο της τράπεζας Χρήστο Μεγάλου. Δηλαδή εκείνου που οδήγησε την τράπεζα στην απαξίωση και στην χρεοκοπία. 

Αν αυτό δεν μυρίζει "άσχημα" και δε δημιουργεί σενάρια και συνειρμούς στο μυαλό του οποιουδήποτε ανθρώπου, δεν ξέρουμε τι μπορεί να το κάνει...