Άλλος για το Προεδρικό Μέγαρο: όλο και μεγαλώνει η λίστα των υποψηφίων Προέδρων της Δημοκρατίας

Τελικά είναι μάλλον γραμμένο. Η χώρα δεν πρόκειται να σωθεί ποτέ - όσο ζουν - από εκείνους που την έφεραν στην καταστροφή. Αφορμή γι' αυτή την αιτιοκρατική προσέγγιση είναι το άκουσμα των ονομάτων που ακούγονται για τη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Όχι βέβαια πως η θέση έχει κάποια ιδιαίτερη σημασία: αν και θεωρητικά ο ΠτΔ έχει το δικαίωμα ν' αναπέμψει νομοσχέδια και να θέσει εμπόδια στην εφαρμογή συμβάσεων και συμφωνιών, μπορούμε να θεωρήσουμε δεδομένο ότι εφόσον το πρόσωπο παραμένει πλήρως εξαρτημένο από τα κόμματα που στήριξαν την εκλογή του, δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση να σταματήσει "το έργο" της κυβέρνησης. 

Βέβαια στο Προεδρικό Μέγαρο υπάρχει πάντα η σκιά του Κωστή Στεφανόπουλου. Αν και βαθιά συντηρητικός ως βουλευτής, υπουργός και αργότερα ως αρχηγός κόμματος, προτάθηκε και εκλέχθηκε από το "σοσιαλιστικό" ΠΑΣΟΚ. Όντας εκλεγμένος "έλαμψε" ανοίγοντας το Μέγαρο για το λαό, πηγαίνοντας παντού όπου τον καλούσαν, κάνοντας καίριες παρεμβάσεις (αρεστές ή μη), πιάνοντας το σφυγμό του λαού. Η δε ομιλία του στο επίσημο γεύμα κατά την επίσκεψη του Προέδρου των ΗΠΑ Μπιλ Κλίντον, έχει μείνει αξέχαστη, χαρίζοντας στιγμές μεγάλης αμηχανίας προς τους υπόλοιπους παρευρισκόμενους.
Βέβαια η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη. Ακολούθησε ο ανεκδιήγητος Κάρολος Παπούλιας, ο οποίος περιφερόταν σαν λείψανο από παρέλαση και παρέλαση και γιορτή σε γιορτή σε εποχές σκληρού μνημονίου, αποτυγχάνοντας πλήρως να προστατεύσει την τιμή του πολιτεύματος (και της χώρας). Ρίχνοντας τον πήχυ πολύ χαμηλά, δεν ήταν δύσκολο για τον επόμενο (τον Προκόπη Παυλόπουλο) να φανεί καλύτερος, αν και στο τελευταίο χρόνο της θητείας του, ο κ. Παυλόπουλος είχε την ατυχία ν' αντιμετωπίσει τη Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία παραδόθηκε η "μακεδονική" γλώσσα και εθνικότητα στο κρατίδιο των Σκοπίων. Ο κ. Παυλόπουλος δεν ψέλισε ούτε μία δικαιολογία, συντάχθηκε πλήρως με τον ΣΥΡΙΖΑ υπογράφοντας (και αυτός) ότι του ήρθε στο Προεδρικό Μέγαρο.
Για τον επόμενο κάτοχο της θέσης ακούγονται αρκετοί - αν και η επανεκλογή του νυν ΠτΔ δεν αποκλείεται. Βέβαια με το ιστορικό του Αλέξη να πετάει σα στυμμένες λεμονόκουπες αυτούς που τον εξυπηρετούν, κάτι τέτοιο φαντάζει δύσκολο - ενώ στα πλην του νυν ΠτΔ είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν τον έχει σε μεγάλη εκτίμηση και δεν τον είχε ψηφίσει (ως βουλευτής) τον Φλεβάρη του 2015.
Όπως γράψαμε όμως και αρχικά, τα ονόματα των υπολοίπων υποψηφίων φέρνουν απογοήτευση. Το ρεπορτάζ του Γιώργου Ευγενίδη από το Reader.gr είναι χαρακτηριστικό:

"...με δεδομένο ότι απέχουμε μόλις έναν χρόνο από την προεδρική εκλογή, είναι εύλογο να ακούγονται ονόματα. Για παράδειγμα, το όνομα του Ευάγγελου Βενιζέλου συζητείται έντονα, ως ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να έχει τη στήριξη και της ΝΔ και του ΚΙΝΑΛ. Σημειωτέον, πρόσφατα ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι υποψήφιος με σταυρό στην Α’ Θεσσαλονίκης, ενώ ακούγεται ότι, εν τέλει, θα είναι πρώτος στο Επικρατείας του Κινήματος Αλλαγής. Άλλωστε, ο κ. Βενιζέλος διαμηνύει ότι πλέον διαδραματίζει εθνικό και όχι κομματικό ρόλο. Ως πρόσωπο ευρύτερης αποδοχής έχει ακουστεί, δε, και το όνομα του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη. Βεβαίως, για μεγάλη μερίδα στελεχών και βουλευτών της ΝΔ, ο κ. Σημίτης εξακολουθεί να είναι «κόκκινο πανί», αν και οι παρεμβάσεις του, ιδίως για τα της οικονομίας, έχουν μεγάλο πολιτικό ενδιαφέρον. Βεβαίως, η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ Μαρία Σπυράκη έσπευσε την Πέμπτη (ΣΚΑΪ 100,3) να υπογραμμίσει ότι η ΝΔ δεν θα προτείνει κανέναν εκ των Ευάγγελου Βενιζέλου ή Κώστα Σημίτη, κλείνοντας έτσι τα σχετικά σενάρια από πολύ νωρίς. Παράλληλα, σε επίπεδο σεναριολογίας διακινούνται και άλλα ονόματα. Κάποιοι, για παράδειγμα, εξακολουθούν να αναφέρονται στο όνομα του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή, με το σκεπτικό ότι τυχόν πρότασή του θα «απενεργοποιούσε» μια υποψηφιότητα Παυλόπουλου. Βεβαίως, αυτό το σενάριο κινείται στα όρια του φαντασιακού. Ακόμα, είχε ακουστεί και το όνομα του κορυφαίου συνταγματολόγου Νίκου Αλιβιζάτου, ως τυχόν πρόσωπο κοινής αποδοχής ΝΔ-ΚΙΝΑΛ, αν και τον είχαν προτείνει το 2015 και οι Κ.Ο. της ΔΗ.ΣΥ και του Ποταμιού, χωρίς επιτυχία. Σημειωτέον, πάντως, το Κίνημα Αλλαγής κινείται στη λογική της διακριτής πρότασης, εκ νέου μάλλον κάποιου τεχνοκράτη, καθώς δεν πρόκειται να στηρίξει τον Προκόπη Παυλόπουλο."

Δηλαδή στα 2019, υπάρχουν άνθρωποι που θα προέκριναν τον Ευάγγελο Βενιζέλο, τον Κώστα Σημίτη ή τον Κωνσταντίνο Καραμανλή για τη θέση του ΠτΔ παρά την τεράστια ευθύνη που φέρουν όλοι τους για το σημερινό μας χάλι; Πολύ πιθανό θα μας πείτε...Εδώ στα 2015, είχαμε φτάσει ένα βήμα πριν τον Δημήτρη Αβραμόπουλο, ενώ υπήρχαν αρκετοί που προέκριναν την (αξιοθαύμαστη για το κοινωνικό της έργο πάντως) Μαριάννα Βαρδινογιάννη... Αυτές και μόνο οι συζητήσεις δείχουν είτε την ένδοια προσώπων που υπάρχει στην χώρα ή την έλλειψη σοβαρότητας που χαρακτηρίζει τους ηγέτες και εκείνους που διακινούν σενάρια.
Ας ελπίσουμε ότι συμβαίνει το 2ο, γιατί αν μια χώρα 11 εκατομμυρίων (και άλλων 5 εκατομμυρίων αποδήμων) δεν μπορεί να βρει ένα σοβαρό, άμεμπτο άνθρωπο για ΠτΔ, τότε αλίμονό μας...

Και για όσους θα ήθελαν να θυμηθούν, παραθέτουμε την ομιλία των Κωστή Στεφανόπουλου κατά την επίσκεψη Κλίντον στην Αθήνα το βράδυ της 19ης Νοεμβρίου 1999: