Επειδή δεν έγιναν γνωστές όλες οι λεπτομέρειες και το παρασκήνιο της ανάκλησης της παραίτησης Παπαχριστόπουλου από τη βουλευτική του έδρα, κάναμε το ρεπορτάζ μας, βρήκαμε όλη την αλήθεια και σας τη παρουσιάζουμε...
Η ιστορία ξεκίνησε ως εξής - Ο Τράμπ τηλεφώνησε ξημερώματα Παρασκευής στον Τσίπρα. Η Περιστέρα το σήκωσε, και μόλις άκουσε τη φωνή, ξύπνησε τον Τσίπρα και του είπε: "Αλέξη ξύπνα, ο Πρόεδρος στο τηλέφωνο". Ο Τσίπρας αγουροξυπνημένος ρώτησε με απορία: "Τι θέλει τέτοια ώρα ο Προκόπης;". Τότε η Περιστέρα, η οποία είχε και παράδοση στο ΕΜΠ πρωϊ-πρωϊ και ήθελε να ξανακοιμηθεί, εκνευρισμένη του είπε: "Ποιος Προκόπης, ανεπρόκοπε - ο Τράμπ είναι." Ο Τσίπρας τότε πετάχθηκε όρθιος και έτρεξε στο τηλέφωνο - μην αφήσει κοτζάμ πλανητάρχη να περιμένει. Και ενώ περίμενε να του τα ψάλλει ο Τράμπ γιατί άφησε τον Πάνο να φύγει (και να πάει στην αποστρατία έχοντας γίνει θυσία για το καλό του δυτικού κόσμου ως άλλος Ιφιγένειος), τον άκουσε έκπληκτο να του λέει: "Alexis, I heard that Thanassis is giving up his place. Do you know what does this mean?" (Αλέξη, άκουσα ότι ο Θανάσης θα παραιτηθεί, ξέρεις τι σημαίνει αυτό;). Ο Αλέξης όμως δεν ξέρει κανένα Θανάση - εκτός του Βέγγου, και καθότι μπασκετόφιλος, και του Σκουρτόπουλου του προπονητή της εθνικής Ελλάδος. Και πάνω που ετοιμαζόταν να ρωτήσει τον Ντόναλντ γιατί τον πήρε άγρια χαράματα για να τον ρωτήσει για τον προπονητή της εθνικής (που εκτός τον άλλον παραμένει στη θέση του), η Περιστέρα (που ως καλή σύντροφος είναι άγρυπνος φρουρός δίπλα στον άντρα της και κρυφακούει) τον επανέφερε στην τάξη λέγοντάς του ψυθιριστά "Παπαχριστόπουλος - ΑΝΕΛ". Ο Αλέξης τότε άρχισε να παίρνει στροφές και υποσχέθηκε στον Τράμπ ότι ο Παπαχριστόπουλος δε θα πάει πουθενά, αν δεν κάνει τη δουλειά ολόκληρη.
Μετά ακολούθησαν αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα - από την Μέρκελ, τον Γιούνκερ, τον Τάσκ ως και τον Ζάεφ που έβλεπε το τσουκάλι με τα δολλάρια να φεύγουν - με το ίδιο περιεχόμενο. Να ΜΗΝ παραιτηθεί ο Παπαχριστόπουλος.
Όχι βέβαια γιατί όλοι αυτοί καίγονται να μην χάσει την κοινοβουλευτική ομάδα ο Πάνος. Αλλά γιατί πρέπει να ψηφιστεί ΣΙΓΟΥΡΑ η έγκριση του πρωτοκόλλου της ένταξης των γειτόνων στο ΝΑΤΟ. Μετά ας πάει όπου θέλει και ο Παπαχριστόπουλος και ας πάνε και στο καλό οι ΑΝΕΛ. Το μοναστήρι να είναι καλά και από (Τέρενς) Κουϊκ, άλλο τίποτα.
Έτσι όταν ο Θανάσης "εγώ κρατάω το λόγο μου" Παπαχριστόπουλος, πήγε στον Βούτση αργότερα, για να παραιτηθεί (γιατί τα ΕΛΤΑ ΜΠΟΡΕΙ να είχαν απεργία, λεφτά για κούριερ δεν υπάρχουν, τα e-mail δε λειτουργούσαν και οι υπάλληλοι της Βουλής δεν θεωρούνται ικανοί να πάρουν την επιστολή παραίτησης από το γραφείο του Παπαχριστόπουλου και να την παραδώσουν στον Βούτση), ο Βούτσης λειτουργώντας ως κομματάρχης της κακιάς ώρας (και όχι ως Πρόεδρος της Βουλής), προσπάθησε και πέτυχε να τον μεταπείσει.
"Δεν έχω κανονίσει ακόμα το αποχαιρετιστήριο πάρτυ σου". Του είπε στην αρχή. "Δεν πειράζει, το κάνουμε αργότερα" του απάντησε αμετακίνητος ο Θανάσης.
"Μα, δεν έχουμε μαζέψει ακόμα λεφτά απ' όλους και δεν προλαβαίνουμε να ψωνίσουμε κάτι ώστε να στο δώσουμε στην τελευταία ομιλία σου μαζί με ένα μπουκέτο λουλούδια", συνέχισε το πρέσιγκ ο Βούτσης. "Δεν πειράζει, μου στέλνεται το δώρο στο σπίτι", επέμεινε ο Θανάσης.
"Μα, ξέρεις, θα χάσεις το μισθό του Φλεβάρη και δεν θα μπορείς να πάρεις και τα τζάμπα εισιτήρια για τη Θεσσαλονίκη στους φίλους σου για να δεις το καρναβάλι". Είπε πάλι ο Βούτσης. "Δεν πειράζει, έχω κάνει καβάτζα, και αν είναι θα πάω με το ΚΤΕΛ, που ξέρω τον πρόεδρο και θα μου κόψει φοιτητικό. Άσε που καρναβάλι βλέπω κάθε μέρα εδώ", είπε εκνευρισμένα ο Θανάσης. Γιατί είπαμε, είχε δώσει το λόγο του στον Καμμένο ότι θα παραδώσει την έδρα - ΑΦΟΥ ψηφίσει για το όνομα των Σκοπίων - και ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορούσε να τον καθυστερήσει να το κάνει.
Τότε ο Βούτσης ομολόγησε την αλήθεια: "Ξέρεις, έχουμε ακόμα και το θέμα των Σκοπίων". Ο Θανάσης εξανέστη "μα τι λες Πρόεδρε...Αφού ψηφίσαμε". Είχε τα δίκια του κι αυτός. Είπαμε: η τιμή πάνω απ' όλα.
"Ναι ψηφίσαμε το όνομα, αλλά δεν ψηφίσαμε για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ". Συμπλήρωσε ο Βούτσης. Τότε ο Θανάσης ξεφύσηξε βαριά. Ήξερε ότι έπρεπε να μείνει. Στο κάτω-κάτω, καλό το καρναβάλι της Βουλής, αλλά της Θεσσαλονίκης είναι καλύτερο. Και το δωράκι που θα του αγόραζαν τα παιδιά από την Βουλή το περίμενε πως και πως και το ήθελε στο χέρι. Ποιος ήξερε τι βλακεία θα του αγόραζαν (αν του αγόραζαν) αν δεν ήταν εκεί να του δώσουν. "Καλά πρόεδρε. Αλλά σε παρακαλώ. Μην με υποχρεώσεις να μείνω και για τις ψηφοφορίες για την Unesco, την ΦΙΦΑ, την ΦΙΜΠΑ και την Παγκόσμια Ομοσπονδία Μπάντμιντον. Ας τα ψηφίσει αυτά ο Κουϊκ".
Ο Βούτσης τον άκουσε ανακουφισμένος. Τον συνεχάρη και τον έστειλε στο καλό. Έπρεπε να πάρει τηλέφωνο τον Αλέξη να του πει τα ευχάριστα και να του υπενθυμίσει να τσοντάρει γερά για το αποχαιρετιστήριο δώρο του Θανάση...Στο κάτω-κάτω το άξιζε...
Η ιστορία ξεκίνησε ως εξής - Ο Τράμπ τηλεφώνησε ξημερώματα Παρασκευής στον Τσίπρα. Η Περιστέρα το σήκωσε, και μόλις άκουσε τη φωνή, ξύπνησε τον Τσίπρα και του είπε: "Αλέξη ξύπνα, ο Πρόεδρος στο τηλέφωνο". Ο Τσίπρας αγουροξυπνημένος ρώτησε με απορία: "Τι θέλει τέτοια ώρα ο Προκόπης;". Τότε η Περιστέρα, η οποία είχε και παράδοση στο ΕΜΠ πρωϊ-πρωϊ και ήθελε να ξανακοιμηθεί, εκνευρισμένη του είπε: "Ποιος Προκόπης, ανεπρόκοπε - ο Τράμπ είναι." Ο Τσίπρας τότε πετάχθηκε όρθιος και έτρεξε στο τηλέφωνο - μην αφήσει κοτζάμ πλανητάρχη να περιμένει. Και ενώ περίμενε να του τα ψάλλει ο Τράμπ γιατί άφησε τον Πάνο να φύγει (και να πάει στην αποστρατία έχοντας γίνει θυσία για το καλό του δυτικού κόσμου ως άλλος Ιφιγένειος), τον άκουσε έκπληκτο να του λέει: "Alexis, I heard that Thanassis is giving up his place. Do you know what does this mean?" (Αλέξη, άκουσα ότι ο Θανάσης θα παραιτηθεί, ξέρεις τι σημαίνει αυτό;). Ο Αλέξης όμως δεν ξέρει κανένα Θανάση - εκτός του Βέγγου, και καθότι μπασκετόφιλος, και του Σκουρτόπουλου του προπονητή της εθνικής Ελλάδος. Και πάνω που ετοιμαζόταν να ρωτήσει τον Ντόναλντ γιατί τον πήρε άγρια χαράματα για να τον ρωτήσει για τον προπονητή της εθνικής (που εκτός τον άλλον παραμένει στη θέση του), η Περιστέρα (που ως καλή σύντροφος είναι άγρυπνος φρουρός δίπλα στον άντρα της και κρυφακούει) τον επανέφερε στην τάξη λέγοντάς του ψυθιριστά "Παπαχριστόπουλος - ΑΝΕΛ". Ο Αλέξης τότε άρχισε να παίρνει στροφές και υποσχέθηκε στον Τράμπ ότι ο Παπαχριστόπουλος δε θα πάει πουθενά, αν δεν κάνει τη δουλειά ολόκληρη.
Μετά ακολούθησαν αλλεπάλληλα τηλεφωνήματα - από την Μέρκελ, τον Γιούνκερ, τον Τάσκ ως και τον Ζάεφ που έβλεπε το τσουκάλι με τα δολλάρια να φεύγουν - με το ίδιο περιεχόμενο. Να ΜΗΝ παραιτηθεί ο Παπαχριστόπουλος.
Όχι βέβαια γιατί όλοι αυτοί καίγονται να μην χάσει την κοινοβουλευτική ομάδα ο Πάνος. Αλλά γιατί πρέπει να ψηφιστεί ΣΙΓΟΥΡΑ η έγκριση του πρωτοκόλλου της ένταξης των γειτόνων στο ΝΑΤΟ. Μετά ας πάει όπου θέλει και ο Παπαχριστόπουλος και ας πάνε και στο καλό οι ΑΝΕΛ. Το μοναστήρι να είναι καλά και από (Τέρενς) Κουϊκ, άλλο τίποτα.
Έτσι όταν ο Θανάσης "εγώ κρατάω το λόγο μου" Παπαχριστόπουλος, πήγε στον Βούτση αργότερα, για να παραιτηθεί (γιατί τα ΕΛΤΑ ΜΠΟΡΕΙ να είχαν απεργία, λεφτά για κούριερ δεν υπάρχουν, τα e-mail δε λειτουργούσαν και οι υπάλληλοι της Βουλής δεν θεωρούνται ικανοί να πάρουν την επιστολή παραίτησης από το γραφείο του Παπαχριστόπουλου και να την παραδώσουν στον Βούτση), ο Βούτσης λειτουργώντας ως κομματάρχης της κακιάς ώρας (και όχι ως Πρόεδρος της Βουλής), προσπάθησε και πέτυχε να τον μεταπείσει.
"Δεν έχω κανονίσει ακόμα το αποχαιρετιστήριο πάρτυ σου". Του είπε στην αρχή. "Δεν πειράζει, το κάνουμε αργότερα" του απάντησε αμετακίνητος ο Θανάσης.
"Μα, δεν έχουμε μαζέψει ακόμα λεφτά απ' όλους και δεν προλαβαίνουμε να ψωνίσουμε κάτι ώστε να στο δώσουμε στην τελευταία ομιλία σου μαζί με ένα μπουκέτο λουλούδια", συνέχισε το πρέσιγκ ο Βούτσης. "Δεν πειράζει, μου στέλνεται το δώρο στο σπίτι", επέμεινε ο Θανάσης.
"Μα, ξέρεις, θα χάσεις το μισθό του Φλεβάρη και δεν θα μπορείς να πάρεις και τα τζάμπα εισιτήρια για τη Θεσσαλονίκη στους φίλους σου για να δεις το καρναβάλι". Είπε πάλι ο Βούτσης. "Δεν πειράζει, έχω κάνει καβάτζα, και αν είναι θα πάω με το ΚΤΕΛ, που ξέρω τον πρόεδρο και θα μου κόψει φοιτητικό. Άσε που καρναβάλι βλέπω κάθε μέρα εδώ", είπε εκνευρισμένα ο Θανάσης. Γιατί είπαμε, είχε δώσει το λόγο του στον Καμμένο ότι θα παραδώσει την έδρα - ΑΦΟΥ ψηφίσει για το όνομα των Σκοπίων - και ΚΑΝΕΙΣ δεν μπορούσε να τον καθυστερήσει να το κάνει.
Τότε ο Βούτσης ομολόγησε την αλήθεια: "Ξέρεις, έχουμε ακόμα και το θέμα των Σκοπίων". Ο Θανάσης εξανέστη "μα τι λες Πρόεδρε...Αφού ψηφίσαμε". Είχε τα δίκια του κι αυτός. Είπαμε: η τιμή πάνω απ' όλα.
"Ναι ψηφίσαμε το όνομα, αλλά δεν ψηφίσαμε για την ένταξη των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ". Συμπλήρωσε ο Βούτσης. Τότε ο Θανάσης ξεφύσηξε βαριά. Ήξερε ότι έπρεπε να μείνει. Στο κάτω-κάτω, καλό το καρναβάλι της Βουλής, αλλά της Θεσσαλονίκης είναι καλύτερο. Και το δωράκι που θα του αγόραζαν τα παιδιά από την Βουλή το περίμενε πως και πως και το ήθελε στο χέρι. Ποιος ήξερε τι βλακεία θα του αγόραζαν (αν του αγόραζαν) αν δεν ήταν εκεί να του δώσουν. "Καλά πρόεδρε. Αλλά σε παρακαλώ. Μην με υποχρεώσεις να μείνω και για τις ψηφοφορίες για την Unesco, την ΦΙΦΑ, την ΦΙΜΠΑ και την Παγκόσμια Ομοσπονδία Μπάντμιντον. Ας τα ψηφίσει αυτά ο Κουϊκ".
Ο Βούτσης τον άκουσε ανακουφισμένος. Τον συνεχάρη και τον έστειλε στο καλό. Έπρεπε να πάρει τηλέφωνο τον Αλέξη να του πει τα ευχάριστα και να του υπενθυμίσει να τσοντάρει γερά για το αποχαιρετιστήριο δώρο του Θανάση...Στο κάτω-κάτω το άξιζε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου