Την τελευταία του πνοή άφησε σε ηλικία 90 ετών, το βράδυ της 25ης Νοεμβρίου 2016, ο Φιντέλ Κάστρο, όπως ανακοίνωσε στην Αβάνα ο αδελφός του και νυν ηγέτης της χώρας, Ραούλ. «Ο comandante της κουβανικής επανάστασης απεβίωσε στις 22:29 το βράδυ» είπε.
Δεν έχει νόημα να μιλήσουμε για το πως κατέληξε ο Φιντέλ, από γιος εργάτη φυτειών ζάχαρης, να καταλήξει να ηγηθεί μιας επανάστασης που ανέτρεψε μια στρατιωτική δικτατορία και να φέρει στα πρόθυρα του 3ου Παγκόσμιου Πολέμου τον πλανήτη μας.
Ούτε έχει νόημα ν' αναλύσουμε το πόσο κομμουνιστική ή μαρξιστική κατέληξε να γίνει η επανάσταση.
Η ιστορία έχει καταγραφεί και για τα πεπραγμένα του μπορούμε να πούμε πολλά, αρνητικά και θετικά.
Αξίζει όμως να του πιστώσουμε κάτι: από ένα σημείο και ύστερα κατάφερε να σταθεί όρθιος, χωρίς να υποκύψει στις απαιτήσεις εκείνων που είχαν επιβάλλει επί δεκαετίες εμπάργκο στην χώρα του, με ελάχιστες βοήθειες (ουσιαστικά) από το εξωτερικό και προσφέροντας μια ελπίδα σε εκατομμύρια ανθρώπους ότι τα πράγματα μπορεί ν' αλλάξουν με αγώνα.
Με το θάνατό του πέρασε στην ιστορία - και το παράδοξο ότι αυτό έγινε, παίρνοντας τον χαρακτηρισμό του νικητή, κάτι που λίγοι επαναστάτες της ιστορίας μπορούν να υποστηρίζουν για τους εαυτούς τους. Παράλληλα φεύγει με όλο τον κόσμο να τον έχει στο μυαλό με τη στρατιωτική στολή παραλλαγής, το πούρο και το καπέλο της επανάστασης. Με κουστούμι και γραβάτα δε θα τον θυμάται κανείς...
(ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα για τον Φιντέλ Κάστρο μπορείτε να βρείτε εδώ).
Δεν έχει νόημα να μιλήσουμε για το πως κατέληξε ο Φιντέλ, από γιος εργάτη φυτειών ζάχαρης, να καταλήξει να ηγηθεί μιας επανάστασης που ανέτρεψε μια στρατιωτική δικτατορία και να φέρει στα πρόθυρα του 3ου Παγκόσμιου Πολέμου τον πλανήτη μας.
Ούτε έχει νόημα ν' αναλύσουμε το πόσο κομμουνιστική ή μαρξιστική κατέληξε να γίνει η επανάσταση.
Η ιστορία έχει καταγραφεί και για τα πεπραγμένα του μπορούμε να πούμε πολλά, αρνητικά και θετικά.
Αξίζει όμως να του πιστώσουμε κάτι: από ένα σημείο και ύστερα κατάφερε να σταθεί όρθιος, χωρίς να υποκύψει στις απαιτήσεις εκείνων που είχαν επιβάλλει επί δεκαετίες εμπάργκο στην χώρα του, με ελάχιστες βοήθειες (ουσιαστικά) από το εξωτερικό και προσφέροντας μια ελπίδα σε εκατομμύρια ανθρώπους ότι τα πράγματα μπορεί ν' αλλάξουν με αγώνα.
Με το θάνατό του πέρασε στην ιστορία - και το παράδοξο ότι αυτό έγινε, παίρνοντας τον χαρακτηρισμό του νικητή, κάτι που λίγοι επαναστάτες της ιστορίας μπορούν να υποστηρίζουν για τους εαυτούς τους. Παράλληλα φεύγει με όλο τον κόσμο να τον έχει στο μυαλό με τη στρατιωτική στολή παραλλαγής, το πούρο και το καπέλο της επανάστασης. Με κουστούμι και γραβάτα δε θα τον θυμάται κανείς...
(ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα για τον Φιντέλ Κάστρο μπορείτε να βρείτε εδώ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου