Την αλήθεια πότε θα την μάθουμε;

Είναι τρομερό το να μη γνωρίζεις την αλήθεια και να μην πληροφορήσε για το τι θα γίνει, για τα πράγματα που σε αφορούν.
Έτσι τελευταίοι μάθαμε για την είσοδο στο Μνημόνιο, τελευταίοι μάθαμε για το κούρεμα των ομολόγων ενώ ποτέ δεν μάθαμε του γιατί κατέρρευσε η διαπραγμάτευση του ΣΥΡΙΖΑ με τους δανειστές και το τι οδήγησε στην μετατροπή του "ΌΧΙ" του δημοψηφίσματος να γίνει "ΝΑΙ" με κατεβασμένα σώβρακα.
Αυτά για το πρόσφατο κομμάτι της πολιτικής μας ιστορίας...
Έτσι και τώρα. Οι πολιτικοί αρχηγοί της χώρας μαζεύτηκαν (σωστά) να πάρουν αποφάσεις και να διαμορφώσουν μια εθνική στρατηγική για το μεγαλύτερο πρόβλημα των ημερών για την χώρα μας - το προσφυγικό. Το ότι κάποιοι κατέφθασαν στο Προεδρικό Μέγαρο με προφανή στόχο να μπουν στην κυβέρνηση (βλ. Λεβέντης και Γεννηματά) είναι απόδειξη της πολιτικής μας κατάντιας. Αλλά ας το παρακάμψουμε αυτό και ας πάμε στην ουσία και στα όσα σημαντικά ΔΕΝ ειπώθηκαν.
Δεν ειπώθηκε π.χ. το ότι η μεταστροφή της Γερμανίας (με είσοδο πλαφόν σε μετανάστες) δημιουργεί μεγαλύτερη ασφυξία στην χώρα μας. Δεν ειπώθηκε ότι η ανακοίνωση της Κομισιόν περί επανεργοποίησης της συνθήκης του Δουβλίνου (του περίφημου Δουβλίνου 2), θα οδηγήσει σε μαζικές επιστροφές μεταναστών στην χώρα μας, πολλαπλασιάζοντας τους "εγκλωβισμένους" στην χώρα μας. Δεν εκπονήθηκε ένα ΕΘΝΙΚΟ σχέδιο για του πως θα χειριστεί η χώρα μας την περίπτωση που η Τουρκία συνεχίσει την υπάρχουσα τακτική, η οποία θα μεταφέρει τους πρόσφυγες και οικονομικούς μετανάστες από τα εδάφη της στα δικά μας. Δεν ξεκαθαρίστηκε επίσης ότι στην πραγματικότητα η Ε.Ε. δε θα δώσει "700 εκατομμύρια στην Ελλάδα" αλλά "700 εκατομμύρια σε βάθος τριετίας σε ΜΚΟ που δρουν σε διάφορες χώρες μεταξύ των οποίων είναι και η Ελλάδα", πράγμα που πρακτικά σημαίνει ότι η χώρα μας θα πρέπει να παράσχει ανθρωπιστική βοήθεια και χώρους σε ένα μεγάλο αριθμό ανθρώπων από τα "δικά της λεφτά" ενώ οι παροχές θα γίνονται από ένα σύστημα το οποίο στην παρούσα φάση δεν μπορεί να στηρίξει ούτε τα 10 εκατομμύρια που διαβιούν ούτως ή άλλως σ' αυτή την χώρα.
Επίσης ενώ ειπώθηκε ότι η παρουσία των προσφύγων είναι προσωρινή, την ίδια στιγμή γίνονται σχέδια για "κοινωνική ένταξη" των προσφύγων (που σημειωτεόν δεν έχουν καμία όρεξη να "ενταχθούν" και στην πλειοψηφία τους ψάχνουν ένα καλύτερο αύριο σε μια πλούσια ευρωπαϊκή χώρα, εγκαταλείποντας για πάντα την πατρίδα τους), το οποίο προφανώς είναι αυτό που ο λαός λέει "κοροϊδία στα μούτρα μας". Είτε είναι προσωρινοί - οπότε όλα είναι προσωρινά και θα πρέπει να ενταθούν οι προσπάθειες για την παροχή των καλύτερων συνθηκών για το μικρό διάστημα που θα μείνουν, είτε είναι μόνιμοι, οπότε η στρατηγική θα είναι διαφορετική, και θα πρέπει όλοι μας, να κάνουμε διαφορετικό πλάνο.
Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να μάθουμε την αλήθεια. Και επιτέλους θα πρέπει να εκπονηθεί ένα σχέδιο για του τι θα συμβεί σ' ένα από τα απευκταία σενάρια δηλ. στην περίπτωση που οι ανατολικό-Ευρωπαίοι συνεχίσουν να διαλέγουν πρόσφυγες (όταν παίρνουν κάποιον), στην περίπτωση που τα σύνορα μείνουν κλειστά, στην περίπτωση που οι Τούρκοι συνεχίσουν να στέλνουν καραβιές μεταναστών, στην περίπτωση που λόγω "Δουβλίνου 2" επιστραφούν στην χώρα μας 50-60 χιλιάδες (ίσως και παραπάνω) παράτυποι μετανάστες που δε θα μπορούν να επαναπροωθηθούν και στην περίπτωση που γίνει ένα καινούργιο φαγοπότι ΜΚΟ και μείνουμε να πληρώσουμε ως χώρα το λογαριασμό.
Πόσο πιθανό όμως φαντάζει αυτό, σε μια χώρα που η ιδεοληψία και η έλλειψη στρατηγικής αποτελούν διαχρονικές αξίες;
Αυτά έπρεπε να ειπωθούν στη συνεδρίαση. Αλλά δυστυχώς μείναμε σ' ένα κείμενο συμπερασμάτων το οποίο είναι πολύ γενικό και αποφασίστηκε πολύ αργά...