Η αλήθεια είναι μία ο ΣΥΡΙΖΑ νίκησε. Και νίκησε καθαρά όπως αναμενόταν αφού διαφαινόταν ότι ο κόσμος τον θεωρούσε ως τον καλύτερο διαχειριστή της καινούργιας πραγματικότητας, που έφερε στην χώρα η ψήφιση του 3ου Μνημονίου. Νίκησε βέβαια παίρνοντας λιγότερους ψήφους από τον Γενάρη, σε εκλογές που η αποχή αυξήθηκε 10 μονάδες και στις οποίες το ενδιαφέρον στην ουσία ήταν μηδενικό - αλλά νίκησε (αν και θα προτιμούσε να είχε χάσει).
Βέβαια είναι η αλήθεια είναι ότι έπαιζε χωρίς αντίπαλο. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες τους στήριζαν αναγκαστικά όντας ο κυβερνητικός εταίρος τους (με ένα μικρό κίνδυνο να βγουν εκτός Βουλής είναι αλήθεια αν αποτύγχαναν, η ΝΔ διεξήγαγε μια άχρωμη και αδιάφορη προεκλογική εκστρατεία (τα προβεβλημένα του στελέχη ασχολήθηκαν περισσότερο με τις διακοπές τους παρά με το πως θα στεκόταν το κόμμα προεκλογικά), ενώ το ΚΚΕ με την ΛΑΕ πέρναγαν τον περισσότερο χρόνο τους μαλώνοντας για το ποιος είναι περισσότερο αντι-μνημονιακός παρά με το να δίνουν πειστικές απαντήσεις για τις λύσεις που προτείνουν.
Οι εκλογές βέβαια είχαν και τρεις μεγάλους νικήτες. Ο πρώτος νικητής είναι η Χρυσή Αυγή. Παρά την καθαρή παραδοχή του Νίκου Μιχαλολιάκου ότι η Χρυσή Αυγή φέρει την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία Φύσσα (πράγμα που ίσως του στοιχίσει στο δικαστήριο), αύξησε τα ποσοστά της και τους βουλευτές της. Είναι εδώ και θα μείνει και θα μας ταλαιπωρεί για πολλά χρόνια ακόμα, είτε συμμετέχει στα πάνελ των καναλιών είτε όχι. Υπάρχει ένα 7,5% του ελληνικού λαού που ψηφίζει συνειδητά δολοφόνους, ενώ ειδικά σ' αυτές τις εκλογές είχε εναλλακτικές ως ψήφους διαμαρτυρίας. Ο δεύτερος νικητής είναι η Φώφη Γεννηματά. Η επανεμφάνιση του ΠΑΣΟΚ ως "Δημοκρατικής Συμπαράταξης" της πιστώνεται, αφού όχι μόνο κατάφερε να υπερκεράσει το Ποτάμι (το οποίο ξεφουσκώνει επικίνδυνα, αποδεικνύοντας έτσι ότι ο κόσμος βλέπει την αλήθεια - δηλ. ότι ο κ. Θεοδωράκης είναι "αέρας κοπανιστός" και το κόμμα του μια σύναξη γυρολόγων, κρυφό-νεοφιλελευθέρων) αλλά κατόρθωσε και ενσωμάτωσε το ΚΙΔΗΣΟ του κυρίου Παπανδρέου, ο οποίος ευγενικά φερόμενος αποφάσισε να μην κατέβει στις εκλογές. Παρά την αλλαγή του ονόματος βεβαίως παραμένει ΠΑΣΟΚ, αν και η ΔΗΜΑΡ βγάζει 1-2 βουλευτές, γυρίζοντας κυριολεκτικά από τον πολιτικό "τάφο".
Ο τρίτος νικητής είναι βέβαια ο Βασίλης Λεβέντης. Η επιμονή πολλές φορές δικαιώνεται, και έτσι ο κύριος Λεβέντης και η "Ένωση Κεντρώων" εισέρχεται στη Βουλή με 9 βουλευτές. Είναι η πρώτη φορά από το 1985 και ένθεν (όπου είχαμε τον κύριο Ζίγδη o οποίος όμως εκλέχθηκε με το ΠΑΣΟΚ ως συνεργαζόμενος πριν ανεξαρτοποιηθεί και επιστρέψει στην ΕΔΗΚ) που κάποιος πολιτικός μηχανισμός, καθαρά αυτοπροσδιοριζόμενος ως "Κεντρώος", εμφανίζεται στην Βουλή. Ο κύριος Λεβέντης διάνυσε μεγάλη απόσταση από τις πίτσες και τα εκτοξευόμενα μπουκάλια στις συγκεντρώσεις του. Ελπίζουμε να φανεί ανώτερος των προσδοκιών όλων μας.
Από χαμένους δεν έχουμε πολλούς - παρά μόνο την Λαϊκή Ενότητα και το ΚΚΕ. Η πρώτη δεν "τόλμησε" να δημιουργήσει ένα ευρύ αντι-μνημονιακό μέτωπο, παίρνοντας μαζί και το ΕΠΑΜ του κυρίου Καζάκη (ο οποίος έλαβε περίπου 0,8% - χαμηλότερα από τον στόχο του 1,5% που είχε θέση και το οποίο θα του εξασφάλιζε πιο μακρόπνοες προοπτικές) και ολόκληρη την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτό θα την καθιστούσε κυρίαρχο στο χώρο και θα της εξασφάλιζε την είσοδο στην Βουλή. Ήταν αναμενόμενο ότι τις τελευταίες μέρες θα υπήρχε τεράστια πόλωση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ - τεχνητά δημιουργημένη μέσω δημοσκοπήσεων - η ΛΑΕ δεν προετοιμάστηκε σωστά και έχασε.
Στην πραγματικότητα βέβαια δεν υπήρχε θέμα του ποιος θα κέρδιζε τις εκλογές. Απλά η πόλωση δημιουργήθηκε γιατί έπρεπε η ΛΑΕ να μείνει εκτός Βουλής για δύο λόγους: α) ώστε να μην υπάρχει πιθανότητα αυτοδυναμίας και β) για να μην υπάρχουν πολλές αντι-μνημονιακές δυνάμεις στην Βουλή.
Το ΚΚΕ διατήρησε τα ποσοστά του και έτσι έχουμε το παράδοξο, σε μια χώρα που κανείς δε θέλει το Μνημόνιο, τα μνημονιακά κόμματα να έχουν μια συντριπτική πλειοψηφία στην Βουλή.
Σημεία των καιρών; Απλώς η πραγματικότητα - ο λαός έχει αποδεχτεί την ήττα του και απλώς θ' ακολουθήσει το σκοπό που θα του παίξουν οι δανειστές.
Έτσι φτάνουμε στον μεγαλύτερο νικητή όλων απ' αυτές τις εκλογές, που είναι φυσικά η κυρία Μέρκελ. Τώρα το πείραμα της χώρας μας θα μπορέσει να ολοκληρωθεί χωρίς προβλήματα. Ήταν η μόνη που ήθελε εκλογές, εκτός και οι φήμες ότι οι εκλογές έγιναν για να μπορέσει ν' αλλάξει ο Τσίπρας Πρόεδρο της Βουλής χωρίς να κακοκαρδίσει τη Ζωή (Κωνσταντοπούλου) είναι αληθινές...
Όπως και να έχει, καλή δύναμη σε όλους μας...
Βέβαια είναι η αλήθεια είναι ότι έπαιζε χωρίς αντίπαλο. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες τους στήριζαν αναγκαστικά όντας ο κυβερνητικός εταίρος τους (με ένα μικρό κίνδυνο να βγουν εκτός Βουλής είναι αλήθεια αν αποτύγχαναν, η ΝΔ διεξήγαγε μια άχρωμη και αδιάφορη προεκλογική εκστρατεία (τα προβεβλημένα του στελέχη ασχολήθηκαν περισσότερο με τις διακοπές τους παρά με το πως θα στεκόταν το κόμμα προεκλογικά), ενώ το ΚΚΕ με την ΛΑΕ πέρναγαν τον περισσότερο χρόνο τους μαλώνοντας για το ποιος είναι περισσότερο αντι-μνημονιακός παρά με το να δίνουν πειστικές απαντήσεις για τις λύσεις που προτείνουν.
Οι εκλογές βέβαια είχαν και τρεις μεγάλους νικήτες. Ο πρώτος νικητής είναι η Χρυσή Αυγή. Παρά την καθαρή παραδοχή του Νίκου Μιχαλολιάκου ότι η Χρυσή Αυγή φέρει την πολιτική ευθύνη για τη δολοφονία Φύσσα (πράγμα που ίσως του στοιχίσει στο δικαστήριο), αύξησε τα ποσοστά της και τους βουλευτές της. Είναι εδώ και θα μείνει και θα μας ταλαιπωρεί για πολλά χρόνια ακόμα, είτε συμμετέχει στα πάνελ των καναλιών είτε όχι. Υπάρχει ένα 7,5% του ελληνικού λαού που ψηφίζει συνειδητά δολοφόνους, ενώ ειδικά σ' αυτές τις εκλογές είχε εναλλακτικές ως ψήφους διαμαρτυρίας. Ο δεύτερος νικητής είναι η Φώφη Γεννηματά. Η επανεμφάνιση του ΠΑΣΟΚ ως "Δημοκρατικής Συμπαράταξης" της πιστώνεται, αφού όχι μόνο κατάφερε να υπερκεράσει το Ποτάμι (το οποίο ξεφουσκώνει επικίνδυνα, αποδεικνύοντας έτσι ότι ο κόσμος βλέπει την αλήθεια - δηλ. ότι ο κ. Θεοδωράκης είναι "αέρας κοπανιστός" και το κόμμα του μια σύναξη γυρολόγων, κρυφό-νεοφιλελευθέρων) αλλά κατόρθωσε και ενσωμάτωσε το ΚΙΔΗΣΟ του κυρίου Παπανδρέου, ο οποίος ευγενικά φερόμενος αποφάσισε να μην κατέβει στις εκλογές. Παρά την αλλαγή του ονόματος βεβαίως παραμένει ΠΑΣΟΚ, αν και η ΔΗΜΑΡ βγάζει 1-2 βουλευτές, γυρίζοντας κυριολεκτικά από τον πολιτικό "τάφο".
Ο τρίτος νικητής είναι βέβαια ο Βασίλης Λεβέντης. Η επιμονή πολλές φορές δικαιώνεται, και έτσι ο κύριος Λεβέντης και η "Ένωση Κεντρώων" εισέρχεται στη Βουλή με 9 βουλευτές. Είναι η πρώτη φορά από το 1985 και ένθεν (όπου είχαμε τον κύριο Ζίγδη o οποίος όμως εκλέχθηκε με το ΠΑΣΟΚ ως συνεργαζόμενος πριν ανεξαρτοποιηθεί και επιστρέψει στην ΕΔΗΚ) που κάποιος πολιτικός μηχανισμός, καθαρά αυτοπροσδιοριζόμενος ως "Κεντρώος", εμφανίζεται στην Βουλή. Ο κύριος Λεβέντης διάνυσε μεγάλη απόσταση από τις πίτσες και τα εκτοξευόμενα μπουκάλια στις συγκεντρώσεις του. Ελπίζουμε να φανεί ανώτερος των προσδοκιών όλων μας.
Από χαμένους δεν έχουμε πολλούς - παρά μόνο την Λαϊκή Ενότητα και το ΚΚΕ. Η πρώτη δεν "τόλμησε" να δημιουργήσει ένα ευρύ αντι-μνημονιακό μέτωπο, παίρνοντας μαζί και το ΕΠΑΜ του κυρίου Καζάκη (ο οποίος έλαβε περίπου 0,8% - χαμηλότερα από τον στόχο του 1,5% που είχε θέση και το οποίο θα του εξασφάλιζε πιο μακρόπνοες προοπτικές) και ολόκληρη την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Αυτό θα την καθιστούσε κυρίαρχο στο χώρο και θα της εξασφάλιζε την είσοδο στην Βουλή. Ήταν αναμενόμενο ότι τις τελευταίες μέρες θα υπήρχε τεράστια πόλωση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ - τεχνητά δημιουργημένη μέσω δημοσκοπήσεων - η ΛΑΕ δεν προετοιμάστηκε σωστά και έχασε.
Στην πραγματικότητα βέβαια δεν υπήρχε θέμα του ποιος θα κέρδιζε τις εκλογές. Απλά η πόλωση δημιουργήθηκε γιατί έπρεπε η ΛΑΕ να μείνει εκτός Βουλής για δύο λόγους: α) ώστε να μην υπάρχει πιθανότητα αυτοδυναμίας και β) για να μην υπάρχουν πολλές αντι-μνημονιακές δυνάμεις στην Βουλή.
Το ΚΚΕ διατήρησε τα ποσοστά του και έτσι έχουμε το παράδοξο, σε μια χώρα που κανείς δε θέλει το Μνημόνιο, τα μνημονιακά κόμματα να έχουν μια συντριπτική πλειοψηφία στην Βουλή.
Σημεία των καιρών; Απλώς η πραγματικότητα - ο λαός έχει αποδεχτεί την ήττα του και απλώς θ' ακολουθήσει το σκοπό που θα του παίξουν οι δανειστές.
Έτσι φτάνουμε στον μεγαλύτερο νικητή όλων απ' αυτές τις εκλογές, που είναι φυσικά η κυρία Μέρκελ. Τώρα το πείραμα της χώρας μας θα μπορέσει να ολοκληρωθεί χωρίς προβλήματα. Ήταν η μόνη που ήθελε εκλογές, εκτός και οι φήμες ότι οι εκλογές έγιναν για να μπορέσει ν' αλλάξει ο Τσίπρας Πρόεδρο της Βουλής χωρίς να κακοκαρδίσει τη Ζωή (Κωνσταντοπούλου) είναι αληθινές...
Όπως και να έχει, καλή δύναμη σε όλους μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου