Αναρτήσεις
Κάποτε σε κουβέντα μας με παλιό Κεντρώο πολιτικό για το (θεωρητικό) τότε ενδεχόμενο ν' αναλάβει η αριστερά την εξουσία, μας είχε πει ότι αν υπήρχε ηγέτης που θα μπορούσε να βάλει τα στελέχη της κυβέρνησης σε μια τάξη, η χώρα θα πήγαινε μπροστά, διαφορετικά αλίμονό μας - "πολύ φοβάμαι ότι θα καταλήξουμε να έχουμε ένα νέο ΠΑΣΟΚ", έλεγε "που από τη στιγμή που μπήκαν στην κυβέρνηση ξέχασαν και ιδεολογία και οράματα και φρόντισαν να βολευτούν και να βολέψουν όπως-όπως, χωρίς να λογαριάζουν τίποτα".
Τα λόγια του δυστυχώς επαληθεύτηκαν μέσα σε 11 μήνες: η αξιοκρατία και η διαφάνεια που ο ΣΥΡΙΖΑ ευαγγελιζόταν ως αντιπολίτευση πήγε περίπατο σε όλα τα επίπεδα. Τα "νταούλια" του Τσίπρα άρχισαν να χτυπάνε από την κατάρτιση των ψηφοδελτίων, όπου τοπικοί εκλογάρχες και κομματικά στελέχη (με μηδέν απήχηση στις τοπικές κοινωνίες) απέκλεισαν ανθρώπους που θα μπορούσαν να προσφέρουν στην ελληνική Βουλή επιβάλοντας μια ιδιότυπη κομματική επετηρίδα στην οποία μεγαλό-υπουργοί είχαν τον πρώτο και τελευταίο λόγο μέσω των παρατρεχάμενών τους. Στη συνέχεια ο κρατικός μηχανισμός - όπου έγιναν αλλαγές και δεν παρέμειναν οι οικτρά αποτυχημένες επιλογές των προηγούμενων κυβερνήσεων - στελεχώθηκε με τον πατροπαράδοτο τρόπο δηλ. κομματική επετηρίδα και φιλίες, με βουλευτές να καθορίζουν πάλι τους ρόλους σε οργανισμούς και υπηρεσίες, όχι βάση βιογραφικού αλλά με βάση τη προσφορά "στο κόμμα". Για τους δε παρατρεχάμενους και συμβούλους σε υπουργεία και υπηρεσίες είχαμε το παράδοξο να μπαίνουν κομματικά στελέχη της νεολαίας άνευ πτυχίου - επιλογές βασιζόμενες προφανώς στην αξία του "πανεπιστημίου της ζωής". Είναι δε εις γνώση μας ότι υπάρχουν περιοχές όπου επιλογές σε κομβικούς οργανισμούς (όπως π.χ. σε οργανισμούς ανάπτυξης περιφερειών, λιμανιών κ.ο.κ.) όπου δεν έγιναν αλλαγές, αυτό συνέβει όχι επειδή εκτιμήθηκε το έργο των υφιστάμενων διοικήσεων αλλά επειδή οι κόντρες μεταξύ στελεχών της κυβέρνησης ήταν τέτοιες που η μη αλλαγή θεωρήθηκε ως "modus vivendi".
Αυτά όμως είναι παρελθόν θα μας πείτε - η προκήρυξη των εκλογών ήταν μια καινούργια αρχή, μια διάθεση αλλαγής βρε αδερφέ...Αλλά και αυτό δεν είναι αλήθεια: Ο ΣΥΡΙΖΑ, που ως αντιπολίτευση μιλούσε για σταδιακή εφαρμογή ενός ασυμβίβαστου μεταξύ της "υπουργικής θέσης" και της "βουλευτικής έδρας", έπραξε ακριβώς το αντίθετο: φρόντισε να βάλει στη θέση των αποχωρήσαντων (λόγω ΛΑΕ) βουλευτών όλους εκείνους που είχαν αποτύχει να εκλεγούν βουλευτές τον Γενάρη ή είχαν αποφύγει να "εκτεθούν" (αφού γνώριζαν ότι δεν εκλέγονταν). Το δε σκηνικό με επιφανείς υπουργούς να τσακώνονται για τη θέση στα ψηφοδέλτια (μια θέση που δεν την κέρδισαν λόγω της απήχησής τους ή του - μηδαμινού ως επί το πλείστον - έργου τους, αλλά μόνο λόγω της υποστήριξης τους στο Μνημόνιο) δεν τους τιμάει ούτε ως πολιτικούς αλλά και ούτε ως ανθρώπους. Είναι δε κωμικοτραγικό να έχουμε ανθρώπους που δήλωναν "τουφεκιοφόροι" και "στρατιώτες" να παίζουν λεκτικό "ξύλο" για το αν θα είναι 1οι ή 3οι και να δέχονται μάλιστα να κατέβουν σε περιφέρειες που έχουν χρόνια να εμφανιστούν. Μια εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο, έκανε πέρα τις όποιες ιδεολογικές αναφορές που είχαν...
Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει και η πρόσληψη της κυρίας Περιστέρας Τσίπρα στο Πανεπιστήμιο Κεντρικής Μακεδονίας - έστω και με σύμβαση - για διδασκαλία αποτελεί τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στο κύμα νεποτισμού που σαρώνει την κυβέρνηση: σε μια εποχή που για να βρεις θέση ακόμα και ως τεχνικός εργαστηρίου σ' ένα ελληνικό πανεπιστήμιο πρέπει να έχεις διδακτορικό και καμιά δεκαριά δημοσιεύσεις και για να συμβεί αυτό πρέπει να περάσεις από καμιά δεκαριά συνεντεύξεις και άτυπες συναντήσεις με τους υπεύθυνους σπουδών των κύκλων σπουδών, η κυρία Τσίπρα προσπέρασε τα πάντα και με μια απλή αίτηση βρέθηκε πρώτη των πρώτων και αφήνοντας τα παιδιά της στον Αλέξη (εκτός και αν τα κρατάνε η μαμά και η πεθερά εναλλάξ), ξενιτεύεται στην Κοζάνη στην οποία θα πηγαινοέρχεται εβδομαδιαίως. Αν αυτά σας φαίνονται λίγο περίεργα, δεν είστε ο μόνος. Και με μας το ίδιο συμβαίνει: γνωρίζοντας δε πρόσωπα και πράγματα στην Κοζάνη, μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι χωρίς γνωριμίες δεν μπαίνεις ούτε στο κυλικείο του Πανεπιστημίου, πόσο μάλλον σε θέση διδάσκοντα. Και για όσους δεν έχουν καλή μνήμη, να θυμηθούμε την ιστορία της κυρίας Νατάσας Καραμανλή, που από νηπιαγωγός, έγινε διδάκτωρ Ιατρικής, τελείωσε τη σχολή και έκανε την ειδικότητά της σε μια 5ετία - και αντί να της δώσουμε κι ένα εργαστήριο για ν' ανακαλύψει το φάρμακο ενάντια σε όλες τις μορφές του καρκίνου (με τέτοιο μυαλό και προσήλωση σίγουρα θα τα κατάφερνε), την κατηγορούσαμε...Βέβαια δε λέμε ότι δεν το άξιζαν, αλλά κάποιες φορές οι συγκυρίες και οι συμπτώσεις παραείναι πολλές για να κρίνονται ως αθώες. Και όπως σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, επιβάλλεται όταν προωθείς τον εαυτό σου ως φορέα του καινούργιου, να το κάνεις και στις πράξεις και όχι μόνο στα λόγια...(Ανανέωση: Τον Ιούλιο του 2016 ανακοινώθηκαν οι αποσπάσεις εκπαιδευτικών Π.Ε. στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ για το σχολικό έτος 2016-2017 έχουν ανακοινωθεί από το υπουργείο Παιδείας και ανάμεσά τους βρίσκεται και η Περιστέρα Μπαζιάνα. Συγκεκριμένα, η σύντροφος του πρωθυπουργού μεταφέρεται από το τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στο ΕΜΠ στην Αθήνα!!!).
Και φτάσαμε τώρα στα τελευταία κομμάτια του παζλ...Καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας αναφέρουν για την αγωνία της Ρένας Δούρου ν' αποκαταστήσει τα μέλη της ευρύτερης οικογένειάς της, με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο. Αντιγράφουμε από το liberal.gr: "Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό είναι ότι ο αδερφός της κας Δούρου διορίστηκε από τον κ. Ξυδάκη ως υπάλληλος του Ελληνικού Φεστιβάλ με σχέση εργασίας ΙΔΑΧ (δηλαδή αορίστου χρόνου). Ηθικό είναι; Aς απαντήσει ο ίδιος.- Και συνεχίζουμε. Εκτός από το φεστιβάλ, ο κ. Δούρος διορίζεται και ως μετακλητός υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού! Αλλά για να παίρνει δύο μισθούς, εκδίδεται υπουργική απόφαση που ορίζει ότι εκτός από τον μισθό που θα παίρνει στο υπουργείο Πολιτισμού θα λαμβάνει και το 50% του μισθού που έπαιρνε από το Ελληνικό Φεστιβάλ.- Δηλαδή ο κ. Δούρος διορίζεται σε δύο θέσεις στο ίδιο υπουργείο λαμβάνοντας όχι έναν αλλά ενάμιση μισθό. Και για να παίρνει ενάμιση μισθό παρουσιάζεται ως ΙΔΑΧ, για να παρακαμφθούν οι περιορισμοί του Νόμου. Παρότι ο κ. Δούρος δεν είναι ΙΔΑΧ. Όπως και άλλοι δέκα εργαζόμενοι του Ελληνικού Φεστιβάλ, που εντούτοις καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, έχει σύμβαση ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, η οποία και ανανεώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.Τον περασμένο, μάλιστα, Οκτώβριο, το ΔΣ του Ελληνικού Φεστιβάλ ανανέωσε τις συμβάσεις και των δέκα εργαζομένων ορισμένου χρόνου, ανάμεσα στους οποίους είναι και ο Δούρος.Ο κ. Δούρος μέχρι και σήμερα παρουσιάζεται ως συνεργάτης και του κ. Μπαλτά, διαδόχου του κ. Ξυδάκη. Όμως και εδώ προκύπτουν ερωτήματα. Βάσει νόμου, ο κ. Δούρος, ως μετακλητός υπάλληλος, θα έπρεπε να λύσει την εργασιακή του σχέση με το υπουργείο (αυτοδικαίως) με την αποχώρηση του κ. Ξυδάκη. Έμεινε και με τον Μπαλτά. Χωρίς να έχει αναρτηθεί στη Διαύγεια απόφαση πρόσληψής του. Όμως αν έχει εκδοθεί και δεν αναρτήθηκε, είναι παραβίαση της Διαύγειας. Αν δεν έχει εκδοθεί τότε πώς εργάζεται κατά παράβαση του νόμου ο κ. Δούρος και στο υπουργείο; Εκτός αν εργάζεται εις βάρος της κανονικής του εργασίας, αυτής στο Φεστιβάλ Αθηνών. Δηλαδή γι’ αυτήν για την οποία πληρώνεται από τους Έλληνες φορολογούμενους!- Προφανώς το βιοποριστικό πρόβλημα του κ. Δούρου ήταν τεράστιο. Διότι φαίνεται ότι δεν καλύφθηκε από τις έμμισθες θέσεις του στο Δημόσιο. Το έλλειμα αυτό έσπευσε να το καλύψει η ίδια η κα Δούρου, συνάπτοντας συμβάσεις με την σύντροφο παλαιότερα και νύφη της τώρα (σύζυγος του αδερφού της) στο Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης Αττικής, που ελέγχεται από την ίδια ως περιφερειάρχη. Νόμιμο είναι. Ηθικό όμως είναι; ιατί ακόμα και αν η κα Κασσιανή Δήμου, σύντροφος παλαιότερα και σύζυγος σήμερα του αδερφού της, διαθέτει τα τυπικά προσόντα γι' αυτή τη θέση, είναι βέβαιο ότι προκύπτουν ερωτήματα για την έμμισθη συνεργασία της με την αδερφή του συζύγου της... Την ώρα μάλιστα, που χιλιάδες δικηγόροι διαθέτουν αντίστοιχα ή και καλύτερα τυπικά προσόντα γι’ αυτή τη θέση.Η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι τίμια. Οφείλει να φαίνεται και τίμια..." Θα συμφωνήσουμε μαζί τους...
Και τέλος έχουμε τα κατορθώματα του κύριου Σπίρτζη: Πιο συγκεκριμένα,σε μια προσπάθεια να βολέψει όσο το δυνατόν περισσότερους σε ανώτερες δημόσιες θέσεις, προχώρτησε σε κατάθεση τροπολογίας (σε άσχετο νομοσχέδιο βέβαια) με την οποία διευρύνεται η σύνθεση των ΔΣ των συγκοινωνιακών φορέων, προκειμένου να τοποθετηθούν ξεχωριστά πρόσωπα στις θέσεις του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου των τριών οργανισμών (ΟΑΣΑ, ΣΤΑΣΥ και ΟΣΥ), αφού ο νόμος προβλέπει να διορίζεται ένα πρόσωπο και στις δύο θέσεις. Αιτιολογώντας την απόφασή του να αυξηθεί ο αριθμός των διοικητών είπε το εξής απίθανο: "Η πολιτική μας που έγκειται στο να υπάρχει πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος προκύπτει από τη στάση μιας δημοκρατικής διοίκησης στους οργανισμούς του δημοσίου και του έργου αναδιάρθρωσης των αστικών μεταφορών υπέρ των πολιτών. Βρίσκεται στον αντίποδα των προτάσεων των απερχόμενων διοικήσεων προς τους θεσμούς εν αγνοία της κυβέρνησης." Ο βουλευτής Γιάννης Μανιάτης από την Δημοκρατική Συμπαράταξη (πρώην ΠΑΣΟΚ) αμφισβήτησε τα όσα είπε ο κ. Σπίρτζης ότι δεν θα υπάρξει επιβάρυνση του προϋπολογισμού, υποστήριξε ότι ο διορισμός των προσώπων αυτών καθώς και των συνεργατών τους θα προκαλέσει ετήσια επιβάρυνση της τάξης των 340.000 ευρώ. Καταλόγισε δε, στον αρμόδιο υπουργό ότι ενσωματώνει τις επιβαρύνσεις στο εσωτερικό προϋπολογισμό των Οργανισμών προκειμένου να «αποκρύψει το κόστος» των διορισμών. Αλλά τι να κάνει και ο Σπίρτζης; Πρώτα βγαίνει η ψυχή στον άνθρωπο και μετά το ΠΑΣΟΚ...Έπρεπε κάπου να βολέψει δύο ανθρώπους, το έκανε εκεί...
Πρώτη φορά αριστερά λοιπόν, αλλά με τα χούγια των παλιών...
Αυτά όμως είναι παρελθόν θα μας πείτε - η προκήρυξη των εκλογών ήταν μια καινούργια αρχή, μια διάθεση αλλαγής βρε αδερφέ...Αλλά και αυτό δεν είναι αλήθεια: Ο ΣΥΡΙΖΑ, που ως αντιπολίτευση μιλούσε για σταδιακή εφαρμογή ενός ασυμβίβαστου μεταξύ της "υπουργικής θέσης" και της "βουλευτικής έδρας", έπραξε ακριβώς το αντίθετο: φρόντισε να βάλει στη θέση των αποχωρήσαντων (λόγω ΛΑΕ) βουλευτών όλους εκείνους που είχαν αποτύχει να εκλεγούν βουλευτές τον Γενάρη ή είχαν αποφύγει να "εκτεθούν" (αφού γνώριζαν ότι δεν εκλέγονταν). Το δε σκηνικό με επιφανείς υπουργούς να τσακώνονται για τη θέση στα ψηφοδέλτια (μια θέση που δεν την κέρδισαν λόγω της απήχησής τους ή του - μηδαμινού ως επί το πλείστον - έργου τους, αλλά μόνο λόγω της υποστήριξης τους στο Μνημόνιο) δεν τους τιμάει ούτε ως πολιτικούς αλλά και ούτε ως ανθρώπους. Είναι δε κωμικοτραγικό να έχουμε ανθρώπους που δήλωναν "τουφεκιοφόροι" και "στρατιώτες" να παίζουν λεκτικό "ξύλο" για το αν θα είναι 1οι ή 3οι και να δέχονται μάλιστα να κατέβουν σε περιφέρειες που έχουν χρόνια να εμφανιστούν. Μια εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο, έκανε πέρα τις όποιες ιδεολογικές αναφορές που είχαν...
Εξαιρετικό ενδιαφέρον έχει και η πρόσληψη της κυρίας Περιστέρας Τσίπρα στο Πανεπιστήμιο Κεντρικής Μακεδονίας - έστω και με σύμβαση - για διδασκαλία αποτελεί τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι στο κύμα νεποτισμού που σαρώνει την κυβέρνηση: σε μια εποχή που για να βρεις θέση ακόμα και ως τεχνικός εργαστηρίου σ' ένα ελληνικό πανεπιστήμιο πρέπει να έχεις διδακτορικό και καμιά δεκαριά δημοσιεύσεις και για να συμβεί αυτό πρέπει να περάσεις από καμιά δεκαριά συνεντεύξεις και άτυπες συναντήσεις με τους υπεύθυνους σπουδών των κύκλων σπουδών, η κυρία Τσίπρα προσπέρασε τα πάντα και με μια απλή αίτηση βρέθηκε πρώτη των πρώτων και αφήνοντας τα παιδιά της στον Αλέξη (εκτός και αν τα κρατάνε η μαμά και η πεθερά εναλλάξ), ξενιτεύεται στην Κοζάνη στην οποία θα πηγαινοέρχεται εβδομαδιαίως. Αν αυτά σας φαίνονται λίγο περίεργα, δεν είστε ο μόνος. Και με μας το ίδιο συμβαίνει: γνωρίζοντας δε πρόσωπα και πράγματα στην Κοζάνη, μπορούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι χωρίς γνωριμίες δεν μπαίνεις ούτε στο κυλικείο του Πανεπιστημίου, πόσο μάλλον σε θέση διδάσκοντα. Και για όσους δεν έχουν καλή μνήμη, να θυμηθούμε την ιστορία της κυρίας Νατάσας Καραμανλή, που από νηπιαγωγός, έγινε διδάκτωρ Ιατρικής, τελείωσε τη σχολή και έκανε την ειδικότητά της σε μια 5ετία - και αντί να της δώσουμε κι ένα εργαστήριο για ν' ανακαλύψει το φάρμακο ενάντια σε όλες τις μορφές του καρκίνου (με τέτοιο μυαλό και προσήλωση σίγουρα θα τα κατάφερνε), την κατηγορούσαμε...Βέβαια δε λέμε ότι δεν το άξιζαν, αλλά κάποιες φορές οι συγκυρίες και οι συμπτώσεις παραείναι πολλές για να κρίνονται ως αθώες. Και όπως σε όλες τις παραπάνω περιπτώσεις, επιβάλλεται όταν προωθείς τον εαυτό σου ως φορέα του καινούργιου, να το κάνεις και στις πράξεις και όχι μόνο στα λόγια...(Ανανέωση: Τον Ιούλιο του 2016 ανακοινώθηκαν οι αποσπάσεις εκπαιδευτικών Π.Ε. στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ για το σχολικό έτος 2016-2017 έχουν ανακοινωθεί από το υπουργείο Παιδείας και ανάμεσά τους βρίσκεται και η Περιστέρα Μπαζιάνα. Συγκεκριμένα, η σύντροφος του πρωθυπουργού μεταφέρεται από το τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας στο ΕΜΠ στην Αθήνα!!!).
Και φτάσαμε τώρα στα τελευταία κομμάτια του παζλ...Καταγγελίες που είδαν το φως της δημοσιότητας αναφέρουν για την αγωνία της Ρένας Δούρου ν' αποκαταστήσει τα μέλη της ευρύτερης οικογένειάς της, με όσο το δυνατόν καλύτερο τρόπο. Αντιγράφουμε από το liberal.gr: "Αυτό που δεν είναι τόσο γνωστό είναι ότι ο αδερφός της κας Δούρου διορίστηκε από τον κ. Ξυδάκη ως υπάλληλος του Ελληνικού Φεστιβάλ με σχέση εργασίας ΙΔΑΧ (δηλαδή αορίστου χρόνου). Ηθικό είναι; Aς απαντήσει ο ίδιος.- Και συνεχίζουμε. Εκτός από το φεστιβάλ, ο κ. Δούρος διορίζεται και ως μετακλητός υπάλληλος του Υπουργείου Πολιτισμού! Αλλά για να παίρνει δύο μισθούς, εκδίδεται υπουργική απόφαση που ορίζει ότι εκτός από τον μισθό που θα παίρνει στο υπουργείο Πολιτισμού θα λαμβάνει και το 50% του μισθού που έπαιρνε από το Ελληνικό Φεστιβάλ.- Δηλαδή ο κ. Δούρος διορίζεται σε δύο θέσεις στο ίδιο υπουργείο λαμβάνοντας όχι έναν αλλά ενάμιση μισθό. Και για να παίρνει ενάμιση μισθό παρουσιάζεται ως ΙΔΑΧ, για να παρακαμφθούν οι περιορισμοί του Νόμου. Παρότι ο κ. Δούρος δεν είναι ΙΔΑΧ. Όπως και άλλοι δέκα εργαζόμενοι του Ελληνικού Φεστιβάλ, που εντούτοις καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες, έχει σύμβαση ΟΡΙΣΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ, η οποία και ανανεώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα.Τον περασμένο, μάλιστα, Οκτώβριο, το ΔΣ του Ελληνικού Φεστιβάλ ανανέωσε τις συμβάσεις και των δέκα εργαζομένων ορισμένου χρόνου, ανάμεσα στους οποίους είναι και ο Δούρος.Ο κ. Δούρος μέχρι και σήμερα παρουσιάζεται ως συνεργάτης και του κ. Μπαλτά, διαδόχου του κ. Ξυδάκη. Όμως και εδώ προκύπτουν ερωτήματα. Βάσει νόμου, ο κ. Δούρος, ως μετακλητός υπάλληλος, θα έπρεπε να λύσει την εργασιακή του σχέση με το υπουργείο (αυτοδικαίως) με την αποχώρηση του κ. Ξυδάκη. Έμεινε και με τον Μπαλτά. Χωρίς να έχει αναρτηθεί στη Διαύγεια απόφαση πρόσληψής του. Όμως αν έχει εκδοθεί και δεν αναρτήθηκε, είναι παραβίαση της Διαύγειας. Αν δεν έχει εκδοθεί τότε πώς εργάζεται κατά παράβαση του νόμου ο κ. Δούρος και στο υπουργείο; Εκτός αν εργάζεται εις βάρος της κανονικής του εργασίας, αυτής στο Φεστιβάλ Αθηνών. Δηλαδή γι’ αυτήν για την οποία πληρώνεται από τους Έλληνες φορολογούμενους!- Προφανώς το βιοποριστικό πρόβλημα του κ. Δούρου ήταν τεράστιο. Διότι φαίνεται ότι δεν καλύφθηκε από τις έμμισθες θέσεις του στο Δημόσιο. Το έλλειμα αυτό έσπευσε να το καλύψει η ίδια η κα Δούρου, συνάπτοντας συμβάσεις με την σύντροφο παλαιότερα και νύφη της τώρα (σύζυγος του αδερφού της) στο Περιφερειακό Ταμείο Ανάπτυξης Αττικής, που ελέγχεται από την ίδια ως περιφερειάρχη. Νόμιμο είναι. Ηθικό όμως είναι; ιατί ακόμα και αν η κα Κασσιανή Δήμου, σύντροφος παλαιότερα και σύζυγος σήμερα του αδερφού της, διαθέτει τα τυπικά προσόντα γι' αυτή τη θέση, είναι βέβαιο ότι προκύπτουν ερωτήματα για την έμμισθη συνεργασία της με την αδερφή του συζύγου της... Την ώρα μάλιστα, που χιλιάδες δικηγόροι διαθέτουν αντίστοιχα ή και καλύτερα τυπικά προσόντα γι’ αυτή τη θέση.Η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει μόνο να είναι τίμια. Οφείλει να φαίνεται και τίμια..." Θα συμφωνήσουμε μαζί τους...
Και τέλος έχουμε τα κατορθώματα του κύριου Σπίρτζη: Πιο συγκεκριμένα,σε μια προσπάθεια να βολέψει όσο το δυνατόν περισσότερους σε ανώτερες δημόσιες θέσεις, προχώρτησε σε κατάθεση τροπολογίας (σε άσχετο νομοσχέδιο βέβαια) με την οποία διευρύνεται η σύνθεση των ΔΣ των συγκοινωνιακών φορέων, προκειμένου να τοποθετηθούν ξεχωριστά πρόσωπα στις θέσεις του προέδρου και του διευθύνοντος συμβούλου των τριών οργανισμών (ΟΑΣΑ, ΣΤΑΣΥ και ΟΣΥ), αφού ο νόμος προβλέπει να διορίζεται ένα πρόσωπο και στις δύο θέσεις. Αιτιολογώντας την απόφασή του να αυξηθεί ο αριθμός των διοικητών είπε το εξής απίθανο: "Η πολιτική μας που έγκειται στο να υπάρχει πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος προκύπτει από τη στάση μιας δημοκρατικής διοίκησης στους οργανισμούς του δημοσίου και του έργου αναδιάρθρωσης των αστικών μεταφορών υπέρ των πολιτών. Βρίσκεται στον αντίποδα των προτάσεων των απερχόμενων διοικήσεων προς τους θεσμούς εν αγνοία της κυβέρνησης." Ο βουλευτής Γιάννης Μανιάτης από την Δημοκρατική Συμπαράταξη (πρώην ΠΑΣΟΚ) αμφισβήτησε τα όσα είπε ο κ. Σπίρτζης ότι δεν θα υπάρξει επιβάρυνση του προϋπολογισμού, υποστήριξε ότι ο διορισμός των προσώπων αυτών καθώς και των συνεργατών τους θα προκαλέσει ετήσια επιβάρυνση της τάξης των 340.000 ευρώ. Καταλόγισε δε, στον αρμόδιο υπουργό ότι ενσωματώνει τις επιβαρύνσεις στο εσωτερικό προϋπολογισμό των Οργανισμών προκειμένου να «αποκρύψει το κόστος» των διορισμών. Αλλά τι να κάνει και ο Σπίρτζης; Πρώτα βγαίνει η ψυχή στον άνθρωπο και μετά το ΠΑΣΟΚ...Έπρεπε κάπου να βολέψει δύο ανθρώπους, το έκανε εκεί...
Πρώτη φορά αριστερά λοιπόν, αλλά με τα χούγια των παλιών...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου