Διαγραφή Παπανδρέου από το ΠΑΣΟΚ!

Κι ενώ το είχαμε προβλέψει (εν μέρει) δεν πιστεύαμε ότι θα συνέβαινε τόσο γρήγορα. Έτσι λοιπόν με μια αιφνιαστική κίνηση σήμερα το πρωϊ, ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος έθεσε εκτός κινήματος τον πρώην Πρωθυπουργό και Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Παπανδρέου. Η λιτή ανακοίνωση αναφέρει: "Με απόφαση της Πολιτικής Γραμματείας του ΠΑΣΟΚ και μετά από εισήγηση του Προέδρου του Κινήματος Ευάγγελου Βενιζέλου, τίθεται προσωρινά εκτός οργάνων ο πρώην Πρωθυπουργός και Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Παπανδρέου, λόγω των λανθασμένων χειρισμών του στην περίοδο των διαπραγματεύσεων κατά την είσοδο της χώρας στο Μνημόνιο. Το Κίνημα θα περιμένει τη δημιουργία εξεταστικής επιτροπής για το συγκεκριμένο θέμα και θα επανεξετάσει τη στάση του ανάλογα".

Βέβαια το παρασκήνιο είναι μεγάλο - η βασική αιτία της διαγραφής του πρώην Πρωθυπουργού φέρεται να είναι η έλλειψη διάθεσης από μέρους του να στηρίξει τη συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και το έργο αυτής. Αποκορύφωμα αυτής της "έλλειψης ενεργητικότητας" είναι η μη κάθοδό του στην χώρα μας την περίοδο της εορτής της 25ης Μαρτίου και η μη συμμετοχή του στη κοινή συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ και της νέας Πολιτικής Γραμματείας, στην οποία αναφέρθηκε με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς κατά τη διάρκεια των προκαταρκτικών συζητήσεων για τη διεξαγωγή της. Η αφορμή πάντως είναι η γενικότερη δυσαρέσκεια που υπάρχει στα γκάλοπ απέναντι στο πρόσωπο του Πρώην Πρωθυπουργού καθώς και σειρά δηλώσεων στελεχών της εγχώριας τρόικας που καταδεικνύουν ότι πλέον ΟΥΤΕ ο Γιώργος Παπανδρέου είναι στο απυρόβλητο (βλ. δηλώσεις Μαρκογιαννάκη για την εξεταστική της λίστας Λαγκάρντ).

Πιέσεις βέβαια υπάρχουν ώστε η διαγραφή αυτή να είναι όσο το δυνατόν μικρότερης διάρκειας - κατά το παράδειγμα της προηγούμενης διαγραφής Σημίτη, αλλά η διάθεση Βενιζέλου να τελειώνει με το "Παπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ" είναι εμφανής...

Εμείς θα αφιερώσουμε στο διαγραφέντα το τραγούδι που του είχαμε δημιουργήσει στο παρελθόν κατά τη διάρκεια της Πρωθυπουργίας του - περασμένα μεγαλεία και διηγόντας τα να κλαίς Γιώργο (μας):



...

ΠΡΩΤΑΠΡΙΛΙΑ!

Πωλούνται ΚΑΙ αρχαία Μνημεία / Καθορισμός της αμυντικής γραμμής της χώρας από το ΤΑΙΠΕΔ

Η γελοιότητα των όσων συμβαίνουν στην χώρα μας ξεπερνάει πλέον κάθε όριο - βαρύς χαρακτηρισμός σίγουρα αλλά οι δύο παρακάτω ειδήσεις νομίζουμε καταδεικνύουν την προχειρότητα και βιασύνη των κυβερνώντων - χαρακτηριστικά που δεν υπαγορεύονται ούτε από ιδεολογικά (βλ. νεοφιλελευθερισμός), οικονομικά (βλ. δημοσιονομικό έλλειμμα) είτε "μνημονιακά" (βλ. επιταγές τρόικας).  Μια γρήγορη επισκόπηση των όσο συμβαίνουν, μας οδηγεί στο εξής συμπέρασμα: σε λίγα χρόνια στο σκάνδαλο του Βατοπεδίου θ' ανατρέχουμε όπως κάνουμε σήμερα στις ειδήσεις των εφημερίδων του 1950 και 1960 που αναφέρονται σε "κύμα κλοπών σοκολάτας από περίπτερο"...

Και περνάμε απευθείας στην πρώτη είδηση (δημοσιευμένη στην "Αυγή"): "Η πώληση του ξενοδοχειακού συγκροτήματος του "Αστέρα της Βουλιαγμένης", που ανήκει κατά τα 2/3 στην Εθνική Τράπεζα, επιχειρείται εδώ και χρόνια. Ωστόσο, η εμπορική του αξία έχει κατακόρυφα υποτιμηθεί τόσο που έκανε την πώληση ασύμφορη. Τη σανίδα σωτηρίας ήρθε να δώσει το Ελληνικό Δημόσιο. Η διοίκηση του "Αστέρα", προκειμένου να αποκτήσει επιπρόσθετη αξία το ακίνητό της, υπέγραψε τον Σεπτέμβριο μνημόνιο συνεργασίας με το ΤΑΙΠΕΔ, ώστε μαζί με το ξενοδοχείο να εκποιηθεί ολόκληρη η χερσόνησος του λαιμού της Βουλιαγμένης!
Σήμερα στην ιστοσελίδα του ΤΑΙΠΕΔ είναι ανηρτημένη η σχετική προκήρυξη (στα αγγλικά) για εκδήλωση ενδιαφέροντος, με προθεσμία που, ύστερα από παράταση που έλαβε, λήγει στις 29 Μαρτίου 2013.
Χωρίς καν το επιχείρημα της εγκαταλελειμμένης και αναξιοποίητης κρατικής περιουσίας, μια ιδιαιτέρου φυσικού κάλλους έκταση, που παρέχει πολλά άμεσα και έμμεσα οφέλη και αποτελεί σημείο αναφοράς για το σύνολο της περιοχής των νοτίων προαστίων, παραδίδεται στους "επενδυτές" για εκμετάλλευση με εξευτελιστικά ανταλλάγματα. Να σημειώσουμε ότι στη χερσόνησο, ανάμεσα στα άλλα, βρίσκονται η πλαζ της Βουλιαγμένης, ιδιοκτησίας ΕΟΤ, ο Ναυταθλητικός Όμιλος, η μαρίνα και η δασική έκταση του "Ορφανοτροφείου", ιδιοκτησίας της Εκκλησίας, για την οποία γίνεται επίσης ειδική αναφορά στην προκήρυξη για συνεκμετάλλευση.
Στη χερσόνησο βρίσκεται και ο αρχαίος ναός του Ζωστήρα Απόλλωνα, που προορίζεται κι αυτός για εκποίηση. Για πρώτη φορά εκποιείται στη χώρα μας αρχαιολογικό μνημείο!"

Εδώ νομίζουμε ταιριάζει να κάνουμε μια αναφορά στον στρατηγό Μακρυγιάννη (ναι αυτόν που γιορτάσαμε τις προάλλες επ' ευκαιρία της εθνικής επετείου) και τ' απομνημονεύματά του. Ίσως να θυμάστε (απ' το σχολείο) το επεισόδιο που περιγράφει με το αρχαίο άγαλμα που κάποιοι στρατιώτες του ήθελαν να πουλήσουν (αν δε θυμάστε - διαβάστε το εδώ). O στρατηγός όμως (απ' αυτούς που πολέμησαν για την πατρίδα - όχι από τους άλλους) είπε λοιπόν "Αυτά, και δέκα χιλιάδες τάλαρα να σας δώσουνε, να μην το καταδεχτείτε να βγουν από την πατρίδα μας. Γι΄ αυτά πολεμήσαμε". Οι σημερινοί κυβερνώντες, είτε επειδή δεν έχουν πολεμήσει (σε οποιαδήποτε επίπεδο) για την πατρίδα, είτε επειδή δεν πήγαν σχολείο, δε το γνωρίζουν και έτσι ανενόχλητοι προχωρούν στο εν λόγω ξεπούλημα...

Στην συγκεκριμένη περίπτωση, απλώς ελπίζουμε οι ενδιαφερόμενοι (ΝΟΒ, εκκλησία, ΚΑΣ, δήμος Βουλιαγμένης) να κάνουν το αυτονόητο και να προσφύγουν στο ΣτΕ. Eξάλλου, στην περίπτωση αυτή φαίνεται να παραβιάζεται το Σύνταγμα και κάθε κείμενη χωροταξική και περιβαλλοντική νομοθεσία (το Π.Δ. 254/04 για τις χρήσεις γης της παραλιακής ζώνης, το ΓΠΣ της περιοχής, τη δασική νομοθεσία κ.λπ.). Διαφορετικά - θα γίνει αυτό που λεγόταν ως αστείο δηλ. το επόμενο βήμα να είναι η εκποίηση του Παρθενώνα...

Και αν αυτά είναι "παλιατζούρες", "δύο-τρία δέντρα" και μια "κ@@@παραλία που πάνε οι γέροι" διαβάστε και την 2η είδηση (από την "καθωσπρέπει" "Καθημερινή") για να δείτε ότι ο κατήφορος έχει πάρει ακόμα κι εκείνους που δε θα έπρεπε δηλ. τον "στρατηγικά πανέτοιμο" Ελληνικό Στρατό. Ευτυχώς το ΣτΕ φέρεται να βάζει (προσωρινά) κάποιους φραγμούς αλλά τα όσα γίνονται είναι το λιγότερο τραγελαφικά:

"Για λόγους εθνικής ασφάλειας που ανάγονται στην διασφάλιση της ανεξαρτησίας της χώρας μας, το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε μη νόμιμο το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την κατάργηση του ναυτικού οχυρού στην περιοχή της Κασσιώπης στην Κέρκυρα και τον ανακαθορισμό των νέων ορίων του οχυρού σε νέα θέση. Η έκταση του επίμαχου ναυτικού οχυρού έχει ήδη μεταβιβαστεί στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ ΑΕ), το οποίο με τη σειρά του το παραχώρησε για εκμετάλλευση στην εταιρεία NCH Capital.
Όπως τονίζουν οι δικαστές του ΣτΕ, η Ολομέλεια του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου του υπουργείου Εθνικής Άμυνας γνωμοδότησε υπέρ της μεταφοράς του εν λόγω οχυρού (που ελέγχει τα στενά Κέρκυρας-Αλβανίας) σε νέα θέση χωρίς καν να γνωρίζει πού ακριβώς είναι αυτή η νέα θέση, αφού θα την προσδιόριζε το ΤΑΙΠΕΔ.
Ειδικότερα, στο Ε’ Τμήμα του ΣτΕ κατατέθηκε για νομοπαρασκευαστική επεξεργασία σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος για την κατάργηση του ναυτικού οχυρού στην περιοχή Αγίου Στεφάνου (πρώην Δήμου Κασσιωπαίων) της Κέρκυρας και τον ανακαθορισμό των ορίων του οχυρού σε νέα θέση στην ίδια περιοχή.
Το ΣτΕ (πρόεδρος ο σύμβουλος Επικρατείας Ν. Ρόζος και εισηγήτρια η πάρεδρος Ελένη Μουργία) στην υπ' αριθμ. 52/2013 γνωμοδότησή του αναφέρουν ότι με το μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015 (Ν. 3985/2011) η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να «πραγματοποιήσει ένα φιλόδοξο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ». Στο πλαίσιο αυτό επιχειρείται για «πρώτη φορά η καταγραφή και αξιοποίηση» περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου. Μεταξύ των ακινήτων του Δημοσίου που απαριθμούνται προς αξιοποίηση είναι και η περιοχή της Κασσιώπης έκτασης 489 στρεμμάτων (όπως αναγράφεται στον Ν. 3985/2011) «με πιθανή χρήση» την τουριστική εκμετάλλευσή της.
Στη συνέχεια συστάθηκε το ΤΑΙΠΕΔ το οποίο λειτουργεί «χάριν του Δημοσίου συμφέροντος με τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας, διέπεται από τη νομοθεσία περί Ανώνυμων Εταιρειών και δεν εντάσσεται στον δημόσιο ή ευρύτερο δημόσιο τομέα». Στο ΤΑΙΠΕΔ τα ακίνητα του Δημοσίου μεταβιβάζονται κατόπιν σχετικής απόφασης της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων (ΔΕΑΑ), προσθέτουν οι δικαστές.
Ακολούθησε το Μνημόνιο ΙΙ (Ν. 4046/2012) όπου στο κεφάλαιο για τις «αποκρατικοποιήσεις» περιλαμβάνεται η αξιοποίηση της περιοχής Κασσιώπης και η μετακίνηση των εκεί ευρισκομένων ραντάρ του ΝΑΤΟ. Συγκεκριμένα, σημειώνεται ότι στην επίμαχη περιοχή υπάρχει το ναυτικό οχυρό Αγ. Στεφάνου έκτασης 11.500 τετραγωνικών μέτρων (απαγορευμένη και επιτηρούμενη ζώνη προστασίας). Εντός της απαγορευμένης ζώνης του οχυρού έχει ανεγερθεί και λειτουργεί παρατηρητήριο στο οποίο υπάρχουν επίσης ραντάρ του Πολεμικού Ναυτικού και του Λιμενικού Σώματος.
Στο μεταξύ τον Δεκέμβριο του περασμένου έτους (12.12.2012) μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ, και του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού (ΓΕΝ) υπεγράφη «μνημόνιο συνεργασίας» για το οχυρό, στο οποίο, μεταξύ των άλλων, συμφώνησαν τα δυο μέρη «να προχωρήσουν από κοινού στις απαραίτητες ενέργειες για τον αποχαρακτηρισμό του υφιστάμενου οχυρού και τον ταυτόχρονο χαρακτηρισμό ως ναυτικού οχυρού άλλου σημείου του ακινήτου, που ήδη υπεδείχθη από το ΓΕΝ ως κατάλληλο για τη μεταφορά του παρατηρητηρίου-ραντάρ (το «Νέο Οχυρό»), λαμβάνοντας υπόψη τις ανάγκες της εθνικής ασφάλειας και άμυνας της χώρας». Συγκεκριμένα, το ΤΑΙΠΕΔ θα διασφαλίσει την εσαεί παραχώρηση της έκτασης του νέου οχυρού (7.200 τ.μ.) στο ΓΕΝ χωρίς αντάλλαγμα.
Μάλιστα, σύμφωνα με το «μνημόνιο συνεργασίας» οι συμβαλλόμενοι δεσμεύονται: «Να ξεκινήσουν άμεσα τις απαραίτητες ενέργειες για τον αποχαρακτηρισμό της έκτασης του υφιστάμενου παρατηρητηρίου-ραντάρ ως οχυρού και τον ταυτόχρονο χαρακτηρισμό της νέας έκτασης ως ναυτικό οχυρό, ώστε να μην υπάρξει κανένα επιχειρησιακό κενό για το ΓΕΝ, σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο. Οι σχετικές ενέργειες περιλαμβάνουν: α) την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος για τον αποχαρακτηρισμό του υφιστάμενου οχυρού και τον ταυτόχρονο χαρακτηρισμό του νέου οχυρού, β) την εξασφάλιση της απρόσκοπτης και συνεχούς λειτουργίας των ραντάρ και κεραιών που είναι εγκατεστημένα στο οχυρό και γ) την ανάληψη όλων των σχετικών εξόδων από το ΤΑΙΠΕΔ».
Ακόμη, το ΤΑΙΠΕΔ αναλαμβάνει να καλύψει το κόστος κατασκευής των εγκαταστάσεων του νέου οχυρού και μετεγκατάστασης του υφιστάμενου οχυρού. Μετά από όλα αυτά οι σύμβουλοι Επικρατείας αναφέρουν στη γνωμοδότησή τους, ότι για την έκδοση του σχετικού Προεδρικού Διατάγματος που προβλέπει «το μνημόνιο συνεργασίας» μεταξύ ΤΑΙΠΕΔ και ΓΕΝ, απαιτείται προηγουμένως η γνώμη του Ανωτάτου Ναυτικού Συμβουλίου (ΑΝΣ).
Πράγματι, όπως σημειώνουν οι δικαστές, υπήρξε στις 30 Νοεμβρίου 2012 γνωμοδότηση και μάλιστα της Ολομέλειας του ΑΝΣ για την μετεγκατάσταση του επίμαχου οχυρού. Όμως, όπως υπογραμμίζουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, η γνωμοδότηση εκδόθηκε χωρίς τα μέλη του ΑΝΣ να γνωρίζουν την ακριβή νέα θέση (συντεταγμένες) του οχυρού.
Η άγνοια αυτή του ΑΝΣ, τονίζουν οι δικαστές του ΣτΕ, προκύπτει από το σχετικό πρακτικό της συνεδριάσεως του ΑΝΣ, στο οποίο αναφέρεται ότι «το ΑΝΣ, αφού έλαβε υπόψη σχέδιο μνημονίου συνεργασίας μεταξύ του ΤΑΙΠΕΔ και του ΓΕΝ και σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος, στα οποία προβλέπεται μόνο η έκταση της νέας θέσεως του ναυτικού οχυρού (7,2 στρέμματα) και το γεγονός ότι η ακριβής νέα θέση (συντεταγμένες) του νέου ναυτικού οχυρού αναμένεται να καθοριστεί από το ΤΑΙΠΕΔ, πριν από τη θεσμοθέτηση του ΠΔ».
Παρ’ όλα αυτά, προσθέτουν οι σύμβουλοι Επικρατείας, το ΑΝΣ ενέκρινε την σκοπιμότητα μετεγκατάστασης του οχυρού στη νέα θέση «όπως αυτή θα απεικονισθεί με ακρίβεια σε ακριβές οριζοντογραφικό και υψομετρικό διάγραμμα που θα συνταχθεί με μέριμνα και δαπάνες του ΤΑΙΠΕΔ».
Συνεπώς, το Συμβούλιο της Επικρατείας υπογραμμίζει τα εξής: «Κατά τον χρόνο λήψεως της εν λόγω γνωμοδοτήσεως, το ΑΝΣ δεν ήταν σε θέση να κρίνει αν με την εγκατάσταση του ναυτικού οχυρού στη νέα θέση εξασφαλίζεται ισοδύναμο αποτέλεσμα ως προς την εξυπηρέτηση της εθνικής άμυνας και ασφάλειας της χώρας. Περαιτέρω, όπως προκύπτει από το τοπογραφικό διάγραμμα και το από 12.12.2012 «μνημόνιο συνεργασίας», στη νέα θέση του οχυρού τα όρια της απαγορευμένης ζώνης και της επιτηρούμενης ζώνης αυτού σχεδόν συμπίπτουν. Ενόψει όμως του σκοπού που εξυπηρετείται με τις δυο αυτές ζώνες προστασίας, που συνίσταται στην απόκρυψη και διασφάλιση των έργων άμυνας, ο καθορισμός των ανωτέρω ζωνών προϋποθέτει πλήρη γνώση της ακριβούς θέσης του οχυρού, από τη μορφολογία του εδάφους της οποίας (κλίση κ.λπ.) ο εν λόγω καθορισμός επίσης εξαρτάται. Η ακριβής όμως νέα θέση του οχυρού, όπως έχει ήδη αναφερθεί, δεν ήταν γνωστή στο ΑΝΣ. Υπό τα δεδομένα όμως αυτά δεν ήταν δυνατόν και να αιτιολογηθεί γιατί τα όρια των ανωτέρω ζωνών σχεδόν συμπίπτουν και συνεπώς η γνωμοδότηση του ΑΝΣ πάσχει και κατά τούτο».
Κατόπιν αυτών, το Ε’ Τμήμα του ΣτΕ, καταλήγει ότι επιπρόσθετα «είναι ληπτέοι υπόψη και άλλοι παράγοντες, αναγόμενοι στο γενικότερο εθνικό και δημόσιο συμφέρον, όπως είναι η υλοποίηση του προγράμματος αποκρατικοποιήσεων και αξιοποιήσεως της ιδιωτικής περιουσίας του Ελληνικού Δημοσίου, με απώτερο στόχο την αποπληρωμή του δημοσίου χρέους. Κατά τη στάθμιση όμως των προστατευόμενων έννομων αυτών αγαθών με εκείνο της εθνικής ασφάλειας, πρέπει προεχόντως να διασφαλισθεί η ανεξαρτησία της χώρας, ελλείψει της οποίας η στάθμιση αυτή δεν θα ήταν δυνατή».
Κατόπιν αυτών το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος «δεν προτείνεται προς το παρόν νομίμως», καταλήγει το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο.
Παράλληλα, έξι κάτοικοι του Δήμου Αγίου Στεφάνου Κέρκυρας προσέφυγαν στο ΣτΕ και ζητούν την ακύρωση της από 24.1.2013 απόφασης του ΤΑΙΠΕΔ με την οποία εγκρίθηκε η σύμβαση παραχώρησης της επίμαχης δημόσιας έκτασης στην εταιρεία NCH Capitel.
Οι έξι κάτοικοι της Κασσιώπης προσέφυγαν στο Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο υποστηρίζοντας ότι είναι αντισυνταγματική η παραχώρηση της επίμαχης έκτασης της Κασσιώπης, που περιλαμβάνει λίμνη 14.000 τ.μ., 274.250.000 τ.μ. δάσους και 725 μέτρα αιγιαλού, ενώ η περιοχή περιλαμβάνεται και στο δίκτυο Natura. Οι κάτοικοι υπογραμμίζουν, ακόμη, ότι στην περιοχή βρίσκεται το επίμαχο οχυρό που ελέγχει τα στενά Κέρκυρας - Αλβανίας.
Ως προς το συνταγματικό σκέλος, οι κάτοικοι επισημαίνουν ότι παραβιάζεται το άρθρο 1 του συνταγματικού χάρτη, καθώς προκαλεί κινδύνους στην εθνική ασφάλεια, με συνέπεια να βλάπτει την εθνική κυριαρχία, όπως επίσης παραβιάζει και τα άρθρα 5, 24 και 25 του Συντάγματος.
Υπενθυμίζεται ότι ενώπιον του ανώτατου ακυρωτικού δικαστηρίου εκκρεμούν δυο αιτήσεις για το ίδιο θέμα. Η πρώτη είναι της Περιφέρειας Ιονίων Νήσων και η δεύτερη του Δήμου Κερκυραίων που ζητούν να κηρυχθεί αντισυνταγματική και παράνομη η παραχώρηση της δημόσιας έκτασης της Κασσιώπης στο ΤΑΙΠΕΔ."

Αφήνοντας στην άκρη το περιβάλλον (για να μην θεωρηθούμε μονομανείς δεδομένου ότι έχουμε ξαναγράψει επ' αυτού πολλές φορές με την τελευταία να βρίσκεται εδώ επι τιμή του εμίρη του Κατάρ), επικεντρωνόμαστε σε κάτι που θα πρέπει να μας ανησυχεί. Δηλαδή ότι την αμυντική προστασία της χώρας μας δεν την καθορίζουν οι καθ' ύλη αρμόδιοι (δηλ. το ειδικό συμβούλιο του ΓΕΕΘΑ ή των τριών όπλων) αλλά το ΤΑΙΠΕΔ! Και το χειρότερο: αυτό το δέχονται οι αρμόδιοι του στρατεύματος, που προφανώς τοποθετημένοι στις θέσεις αυτές για κομματικούς λόγους, έκαναν τα "στραβά μάτια", υποχωρώντας στο "εθνικό" (sic) συμφέρον. Ήμαρτον Θεέ μου δηλαδή...

"Θα καταντήσουμε υπάλληλοι των πολυεθνικών" / "Γκάνγκστερ οι Ευρωπαίοι" κατά Γιούγκερ

Μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη του γενικού γραμματέα του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθήνας Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, με αφορμή την αποπνικτική κατάσταση -με τα δεκάδες χιλιάδες λουκέτα επιτηδευματιών και μικροεπιχειρηματιών- που επικρατεί στην αγορά.διαβάσαμε την Κυριακή στην "Ελευθεροτυπία" και την αναδημοσιεύουμε. Και αυτό γιατί προέρχεται από άνθρωπο της αγοράς, ο οποίος όμως (σε αντίθεση με κάποιους άλλους) έχει επαφή με την καθημερινότητα και τον μέσο, μικρομεσαίο έμποροβιοτέχνη. Ο άνθρωπος βέβαια δεν μας είπε κάτι καινούργιο (θυμηθείτε εδώ την ανάρτησή μας για την Αθήνα στα χρόνια του Μνημονίου) - απλά συνόψισε με απλά λόγια τα όσα ακούμε και βλέπουμε τα τελευταία δύο χρόνια στην αγορά, προσγειώνοντας τους αισιόδοξους που (ακόμα και σήμερα) υπάρχουν γύρω μας. Ενδιαφέρον βέβαια θα είχε αν υπήρχε και μια κατανομή ευθυνών, αλλά βέβαια τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια...

"Μείζον θέμα για την ασθμαίνουσα αγορά αποτελεί η εξόφληση των ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών εισφορών προς τα Ταμεία, αλλά και των χρεών προς την Εφορία, που έχουν φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη. Τι προτείνετε;
* Εδώ και 4 χρόνια βιώνουμε τη μεγαλύτερη ύφεση στην οικονομία των τελευταίων 50 ετών. Μιλάμε για τραγική κατάσταση, με την ανεργία στο 26,4% επίσημα, με μείωση της κατανάλωσης που ξεπερνά το 60%, με τους πιο σκληρούς φόρους εις βάρος τόσο των εργαζομένων όσο και των μικρομεσαίων, θα έλεγα χωρίς υπερβολή, από την περίοδο της Τουρκοκρατίας. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις αφανίζονται καθημερινά, τα τελευταία δε 3 χρόνια η μείωση των εγγεγραμμένων επιχειρήσεων στο ΕΕΑ έχει φτάσει τις 40.000 και πανελλαδικά, μόνο το 2012, ξεπέρασαν τις 120.000. Αυτό σημαίνει ότι τα λουκέτα στις επιχειρήσεις είχαν σταθερά αυξητική τάση, αντιστρόφως ανάλογη από τις ενάρξεις, όπως προκύπτει ανάγλυφα από τα στοιχεία του Μητρώου Επιχειρήσεων του ΕΕΑ.
Οταν λοιπόν λέει η κυβέρνηση -ή η τρόικα- ότι για εξόφληση των χρεών των επιχειρήσεων είτε στα ασφαλιστικά ταμεία είτε στην Εφορία θα πάμε σε 36 ή 48 δόσεις, αυτό σημαίνει ότι ουσιαστικά θέλει να κλείσει και τις εναπομείνασες επιχειρήσεις. Και όταν επικαλούνται τη «διεθνή πρακτική», δεν πρέπει να ξεχνούν τις απολύτως ειδικές συνθήκες στις οποίες προσπαθεί να σταθεί όρθια η ελληνική επιχείρηση.
Η πρόταση του ΕΕΑ είναι, πρώτον, οι δόσεις να φθάνουν τις 120, για να καταστεί πραγματικά δυνατή η εξόφληση των χρεών και, δεύτερον, να είναι διαφορετικές ανάλογα με τα επαγγέλματα. Στα εποχικά (π.χ. τουριστικά) να είναι υψηλότερες οι δόσεις την περίοδο μεγαλύτερης αγοραστικής κίνησης, και συνεπώς υψηλότερου τζίρου, και μικρότερες κατά την υπόλοιπη διάρκεια του έτους και οι δόσεις να έχουν προοδευτική αύξηση, μικρότερες τώρα στην αρχή για όλους και μεγαλύτερες σε ένα με δύο χρόνια που θα έχει ανακάμψει η οικονομία.
* Στη λειτουργία της αγοράς, ο όρος «εσωτερικό χρέος των επιχειρήσεων», δηλαδή οι ακάλυπτες επιταγές, έχει βαρύνουσα σημασία και αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στις συναλλαγές. Πόσο έχει επιδεινώσει η κρίση το πρόβλημα;
* Το 1,5 δισ. ευρώ σε ακάλυπτες επιταγές αποτελεί μια μορφή του χρέους αυτού. Αυτό που έχει αλλάξει, λόγω της ύφεσης, είναι ότι όλες οι επιχειρήσεις ζητάνε γρήγορη ρευστοποίηση, ενώ το ίδιο απαιτούν και οι εταιρείες από τις οποίες εισάγουμε προϊόντα στη χώρα. Και έτσι έχουμε φθάσει σε ακόμη ένα «ελληνικό παράδοξο»: όταν υπήρχε ρευστότητα στην αγορά, υπήρχαν μεγαλύτεροι διακανονισμοί, ενώ τώρα οι διακανονισμοί έχουν φτάσει στο μικρότερο δυνατό σημείο των τελευταίων 30 ετών.
* Το τραπεζικό σύστημα διατηρεί ακόμη κλειστές τις κάνουλες χρηματοδότησης. Η ανακεφαλαιοποίηση θα λύσει το πρόβλημα; Θα δούμε εξαιτίας της ελλιπούς χρηματοδότησης κι άλλες επιχειρήσεις και επαγγελματίες να καταρρέουν εντός του έτους;
* Οι τράπεζες πάντα στη χώρα μας αποτελούσαν το μεγαλύτερο νόμιμο τοκογλύφο των επιχειρήσεων. Είχαμε κι έχουμε τα υψηλότερα επιτόκια στην Ευρώπη. Ας μην ξεχνάμε ότι ένα μεγάλο μέρος της οικονομικής φούσκας στη χώρα μας δημιουργήθηκε από τα παράλογα καταναλωτικά δάνεια και τις πιστωτικές κάρτες, που αφειδώς μοίραζαν για να κερδίσουν περισσότερα χρήματα. Σίγουρα, η ανακεφαλαιοποίηση φαίνεται ως μάννα εξ ουρανού, αλλά μένει να αποδειχθεί στην πράξη ότι έπειτα από αυτή οι τράπεζες θα χρηματοδοτήσουν με ευνοϊκούς όρους το εμπόριο και τις επιχειρήσεις. Διαφορετικά θα επαληθευθούν οι φόβοι που πολλοί Ελληνες επιχειρηματίες εκφράζουν, για ένα σχέδιο διάλυσης όλης της μικρομεσαίας τάξης, δηλαδή ξεπούλημα της χώρας σε πολυεθνικές επιχειρήσεις και μάλιστα σε εξευτελιστικές τιμές. Είμαστε μάρτυρες ήδη της πραγμάτωσης ενός ρητού: «Αν δεν μπορείς να υποδουλώσεις ένα λαό με το σπαθί, τότε τον υποδουλώνεις με το χρέος», και αφορά κυρίως την κυρία Μέρκελ, που η πολιτική της αυτό δείχνει τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη.
* Παρατηρούμε ότι το λιανεμπόριο έχει μείνει εκτός προγραμμάτων ΕΣΠΑ. Αυτό θα αφανίσει ακόμη περισσότερους επαγγελματίες;
* Οχι μόνο το λιανεμπόριο, αλλά και πολλές υπηρεσίες έχουν μείνει εκτός προγραμμάτων ΕΣΠΑ. Αν φανταστεί κανείς ότι ειδικά στο λιανεμπόριο έχουμε τη μεγαλύτερη μείωση τζίρου, τότε η ερώτησή σας έχει απαντηθεί αυτονόητα. Είναι αυτές οι επιχειρήσεις που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη εκσυγχρονισμού, χρειάζονται αναβάθμιση σε τεχνολογικό επίπεδο, πρέπει να αναζητήσουν μέσω καλά οργανωμένων δικτύων κοινές αγορές για να μειώσουν το κόστος, ορισμένες είναι απαραίτητο να προχωρήσουν σε συνενώσεις, όμως όλα αυτά χωρίς χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά προγράμματα είναι αδύνατον να γίνουν. Ο υπουργός Ανάπτυξης θα πρέπει να σκεφτεί καλύτερα την ευθύνη που αναλαμβάνει απέναντι σε αυτούς τους κλάδους.
* Ολοι μιλούν για επενδύσεις που θα 'ρθουν, αλλά ακόμη σχεδόν μηδέν. Ποιοι κλάδοι έχουν προοπτική στη χώρα μας ώστε εκεί να δοθεί το κύριο βάρος;
* Οι σημαντικότεροι κλάδοι της ελληνικής οικονομίας ήταν και παραμένουν η τουριστική βιομηχανία, η μεταποίηση, τα γεωργικά προϊόντα, σε κάποιους τομείς οι υπηρεσίες, η ναυτιλία, ενώ έχουμε σαφή δείγματα από νέες επιχειρήσεις, ότι και στη νέα τεχνολογία εφαρμογές που εισάγουν ελληνικές startups βρίσκουν θετική ανταπόκριση σε εκθέσεις του εξωτερικού. Η ανάπτυξη πάντως των περισσότερων κλάδων γινόταν σχεδόν πάντα με στόχο το εύκολο κέρδος και αυτό απέτρεψε την κατά τα διεθνή πρότυπα βελτιστοποίηση των προϊόντων και των υπηρεσιών, ενώ πολλάκις δεν εκμεταλλευτήκαμε ούτε καν τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της χώρας μας.
Τώρα η οικονομική κρίση πρέπει να οδηγήσει στην ευθυκρισία και στη συνέχεια αυτό θα φέρει ξένες και εγχώριες επενδύσεις, καλύτερες υποδομές, υψηλότερου επιπέδου υπηρεσίες, μεγαλύτερες μονάδες παραγωγής. Δυστυχώς ή ευτυχώς, οι ευκαιριακές πωλήσεις τελείωσαν. Το παράδειγμα του λαδιού είναι το πιο τρανταχτό. Ακόμη και σήμερα οι μεγαλύτερες ποσότητες πωλούνται χωρίς την απαραίτητη πιστοποίηση και τυποποίηση, με αποτέλεσμα να χάνονται τεράστια ποσά και από τους παραγωγούς αλλά και από την ελληνική οικονομία."

Άλλες ειδήσεις...Απόλυτα ειλικρινής ο πρώην Πρόεδρος του Eurogroup, Κ.Γιούνγκερ, σε δηλώσεις του. "Στην Κύπρο φερθήκαμε σα να ήταν όλοι γκάνγκστερ". Για το ότι εξανάγκασαν την ελληνική Βουλή να ψηφίσει νόμο που θα επιτρέπει στις κρατικοδίαιτες τράπεζες να διαχειρίζονται τη δημόσια περιουσία θα αποκρατικοποιείται (και θα τους δίνει το δικαίωμα να λειτουργούν και ως κανονικοί "μεσίτες" με τα ιδιωτικά ακίνητα των οποίων την κυριότητα αποκτά λόγω καθυστέρησης καταβολής δόσεων δανείων), θα μας κάνει καμία δήλωση; Μάλλον είναι νωρίς ακόμα γι' αυτό...

Ένας αριθμός θα καθορίζει τις ζωές μας (ΑΦΜ - ΑΜΚΑ - Αριθμός Δελτίου Ταυτότητας και συναλλαγών σ' ένα)

Είδηση:  Ετοιμάζεται νέα ηλεκτρονική εφαρμογή, μέσω της οποίας η κάθε δημόσια υπηρεσία ή κάποιος ελεγκτής που έχει σχετική εξουσιοδότηση θα μπορεί να πληκτρολογεί όποιο ΑΦΜ επιθυμεί και με το πάτημα ενός κουμπιού να κάνει «φύλλο και φτερό» τα προσωπικά στοιχεία του φορολογουμένου, να βλέπει όλα τα ακίνητα που διαθέτει, τις καταθέσεις του και όλα τα εισοδήματά που εισπράττει. Θα μπορεί επίσης να βλέπει και τις δαπάνες που πραγματοποιεί ο κάθε πολίτης μέσω πιστωτικών καρτών.
Το σχέδιο περιγράφεται στο Μνημόνιο 3 που υπέγραψε πρόσφατα η κυβέρνηση. Στη σελίδα 31 παρουσιάζεται αναλυτικά το πώς θα λειτουργεί ο «Αριθμός δημοσιονομικής ταυτοποίησης». Συγκεκριμένα, η κυβέρνηση δεσμεύεται ως εξής: «Μέχρι τον Ιούνιο του 2013, θα απαιτηθεί από όλα τα υπουργεία, τα οποία έχουν δημοσιονομική σχέση με φορολογουμένους, να χρησιμοποιούν τον κωδικό αριθμό ταυτοποίησης για τις χρηματοοικονομικές συναλλαγές τους με τους πολίτες. Περαιτέρω, μέχρι τον Ιούνιο του 2014 θα καθιερώσουμε μια κεντρική υπηρεσία η οποία θα ενοποιήσει και θα συνδέσει όλους τους διαφορετικούς αριθμούς ταυτοποίησης που χρησιμοποιούνται τώρα στις διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες».
Ο επονομαζόμενος ως «αριθμός δημοσιονομικής ταυτοποίησης» είναι το ΑΦΜ μας, μέσω του οποίου το Δημόσιο αλλά και τα ιδιωτικά ελεγκτικά γραφεία που προσλαμβάνει θα έχουν πρόσβαση στην περιουσιακή κατάσταση των πολιτών, στον μισθό, στη σύνταξη ή όποια άλλη αμοιβή εισπράττουν, στις κινήσεις στον τραπεζικό λογαριασμό αλλά και σε κάθε αγορά ή πληρωμή που γίνεται με πλαστικό χρήμα.
Συγκεκριμένα, το σχέδιο που αναπτύσσει το υπουργείο Οικονομικών έχει ως εξής:
-Προβλέπεται η δημιουργία ενός ηλεκτρονικού Μητρώου Τραπεζικών Λογαριασμών μέσω του οποίο το ΣΔΟΕ θα παρακολουθεί τις καταθέσεις και τις συναλλαγές που θα γίνονται ανά ΑΦΜ. Κάθε συναλλαγή θα καταγράφεται και θα παρακολουθείται κεντρικά, στη νέα βάση δεδομένων που θα δημιουργηθεί. Το σύστημα θα παρακολουθεί κάθε κίνηση των λογαριασμών. Πότε και πόσα δόθηκαν ή ελήφθησαν και από ποιους.
-Από τον Ιούνιο του 2013 θα απαιτείται η χρήση του Αριθμού Φορολογικού Μητρώου για τις συναλλαγές των πολιτών με όλα τα υπουργεία. Καμία οικονομική συναλλαγή πολίτη με το κράτος δεν θα πραγματοποιείται, αν οι υπηρεσίες δεν γνωρίζουν τον ΑΦΜ του. Συντάξεις, Πρόνοια, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, επιδόματα θα αντιστοιχίζονται με το ΑΦΜ του υπόχρεου.
-Τον Ιούνιο του 2014, ένας κρατικός φορέας θα συνδέσει όλους τους διαφορετικούς αριθμούς αναγνώρισης που χρησιμοποιούνται σήμερα σε διάφορες κυβερνητικές υπηρεσίες. Αριθμός Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ), Αριθμός Δελτίου Ταυτότητος, ΑΦΜ, όλοι οι αριθμοί μητρώου θα γίνουν ένας. Ολα αυτά θα συνδεθούν με το ΑΦΜ του φορολογουμένου.
Από το καλοκαίρι οι εφορίες δεν θα δέχονται πια πληρωμές με μετρητά. Ολες οι πληρωμές θα γίνονται υποχρεωτικά στις τράπεζες. Ηδη απαγορεύεται κάθε συναλλαγή μεταξύ ιδιωτών με μετρητά για ποσά 1.500 ευρώ και άνω. Οι αγοραπωλησίες με μετρητά περιορίζονται στο ελάχιστο, ενώ όλες οι χρηματοοικονομικές συναλλαγές θα περνάνε και θα καταγράφονται από τις τράπεζες,
Ουσιαστικά το υπουργείο Οικονομικών θα δημιουργήσει μία μεγάλη βάση δεδομένων ώστε όποτε καταχωρείται ένα ΑΦΜ να παρέχονται άμεσα τα στοιχεία του φορολογουμένου για:
-τους τραπεζικούς λογαριασμούς, τις επενδύσεις και τις μετοχές του,
-τα ακίνητα που απέκτησε ή πούλησε,
-τις πληρωμές και τις αμοιβές του,
-τις αγορές, τις εξόδους, τα ταξίδια κ.λπ.,
-τις συντάξεις, τα επιδόματα και τα βοηθήματα που λαμβάνει,
-τις οφειλές του στην Εφορία, στους δήμους, στα ασφαλιστικά ταμεία κ.λπ.,
-τα φάρμακα, τη νοσηλεία, τις ιατρικές εξετάσεις του,
-την οικογενειακή του κατάσταση, τους γονείς ή τα παιδιά του και εν γένει ό,τι συνδέεται με την ατομική του ταυτότητα.
Σήμερα υπάρχει μια σωρεία από εθνικούς αριθμούς ταυτοποίησης, με πολλά και διαφορετικά πρότυπα αριθμοδότησης: το πρότυπο του δελτίου ταυτότητας (για πολίτες άνω των 12 που μπορεί και να αλλάζει), ο εννιαψήφιος ΑΦΜ, ο ΑΜΚΑ - Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης που είναι η ταυτότητα εργασίας και ασφάλισης κάθε μέλους των εργαζομένων ή των συνταξιούχων και εξαρτάται από την οικογένειά τους στην Ελλάδα κ.λπ. Ως το 2014 όλα αυτά θα έχουν συγχωνευθεί στο ΑΦΜ του πολίτη.

Σχόλιο: Ένα ακόμα "κρυφό" μέτρο του Μνημονίου, που έρχεται ν' αντικαταστήσει την περίφημη "κάρτα του Πολίτη" (διαβάστε εδώ αναλυτικά γι' αυτήν) και την φοροκάρτα (θυμηθείτε περί τίνος πρόκειται εδώ) η οποία πέρασε "και δεν ακούμπησε". Έτσι θα πραγματοποιηθεί και η είσοδος όλων των Ελλήνων στον "Τειρεσία" (όπως είχαμε αναλύσει στο παρελθόν). Στην πραγματικότητα βέβαια ο "Μεγάλος Αδερφός" έρχεται με βήμα ταχύ, αποτελώντας ένα πρότυπο μέτρο για όλη την υπόλοιπη Ευρώπη: καμία χώρα δεν έχει μέχρι στιγμής επιχειρήσει να "συνδυάσει" τα πάντα - ακόμα και η Θατσερική Μ.Βρετανία δεν τόλμησε να συνδέσει την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη με τη φοροδοτική/φοροληπτική ικανότητα. Εννοείται βέβαια ότι οι συνθήκες στην χώρα μας είναι οι ιδανικές για τέτοια μέτρα: οι αντιστάσεις του λαού είναι ανύπαρκτες, τα προβλήματα τεράστια και επομένως το ενδιαφέρον εστιασμένο αλλού.

Είναι προφανές ότι η εφορία, μέσω της φορολογικής δήλωσης, έχει τη δυνατότητα να "ξεψαχνίζει" τις περιπτώσεις που φαντάζουν ελλιπείς και πλέον η τεχνολογία της επιτρέπει να μπορεί να πραγματοποιεί αποκαλυπτικούς ελέγχους σε σύντομο χρονικό διάστημα. Επομένως, οποιαδήποτε άλλη κίνηση πηγάζει απλώς από μια διάθεση για συγκέντρωση "άχρηστων" πληροφοριών, που όμως θα είναι ιδιαίτερα χρήσιμες στον οποιοδήποτε θα έχει πρόσβαση σ' αυτές. Και απ' ότι φαίνεται αυτοί θα είναι πολλοί: θα πρέπει να μας τρομάζει η έκθεση της κάθε μας κίνησης, ιδιότητας και στοιχείων της καθημερινότητάς μας (αυτό που ονομάζουμε "προσωπικά δεδομένα") στον οποιαδήποτε ιδιώτη ή υπερφίαλο υπάλληλο που θα μπορεί απλά με την πληκτρολόγηση ενός αριθμού να ξεδιπλώνει το "είναι μας". Δεν χρειάζεται να είναι κανείς παράνομος για ν' αντιδράσει - απλώς σώφρων για το τι μπορεί να σημαίνει κάτι τέτοιο στα χέρια του οποιουδήποτε.

Στην εποχή μας, που η τεχνολογία μας έχει αφήσει "έκθετους" στα μάτια του οποιουδήποτε (μια αναζήτηση στο Google όπου τ' αποτελέσματα της και οι διαφημίσεις που εμφανίζονται, καθορίζονται εν πολλοίς από τις σελίδες που έχουμε επισκεφτεί λίγο πριν την αναζήτηση αυτή), θα περίμενε κανείς, ότι το κράτος, κάνοντας τη δουλειά του πάντα, θα μας προστάτευε. Βλέπουμε το αντίθετο. "Νέες ιδέες" που συνθλίβουν την καθημερινότητα και μας κάνουν εν δυνάμει "υπόδικους".

Γιατί αλήθεια να υποχρεωνόμαστε να χρησιμοποιούμε πιστωτικές κάρτες για οτιδήποτε; Γιατί να πρέπει τα χρήματα από τις οφειλές μας προς το Δημόσιο να παιρνούν υποχρεωτικά από ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ τράπεζες; Γιατί η οικογενειακή μας κατάσταση να συνδέεται με το τι φάρμακα αγοράζουμε ή τι ασθένεις έχουμε και γιατί θα πρέπει να έχει πρόσβαση στο τελευταίο η κάθε χ/ψ ιδιωτική φοροεισπρακτική εταιρεία; Γιατί θα πρέπει να συνδέεται η εργασία μου με τον αριθμό ταυτότητάς μου ή το χρώμα των μαλλιών μου ή το ύψος μου;

Αλλά είπαμε...Τώρα είναι η ώρα για να γίνουν όλα. Αναμένουμε τις αντιδράσεις από την "Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων" - βέβαια η πρόσφατη απόφασή της για τις κάμερες δεν αφήνει μεγάλα περιθώρια ελπίδας, αλλά ποτέ δεν ξέρει κανείς τι γίνεται...

Πηγή είδησης: "Δημοκρατία"

25η Μαρτίου 1821 - 25η Μαρτίου 2013

25η Μαρτίου 1821 - 25η Μαρτίου 2013. Δύο στιγμές στην ιστορία της χώρας, πολύ μακρυά μεταξύ τους αλλά πολύ κοντά από πλευράς συνθηκών (και τότε και τώρα οι Έλληνες πάλευαν απέναντι σε υπέρτερες δυνάμεις για την ελευθερία τους) - με τη σοβαρή διαφορά ότι τότε στην Ελλάδα αυτοί που ήταν τότε έτοιμοι να θυσιαστούν για τη σωτηρία της χώρας, ήταν περισσότεροι απ' όσους σήμερα είναι έτοιμοι να σηκωθούν από τον καναπέ του σαλονιού τους και από τη θαλπωρή του διαδικτύου για να ξεσηκωθούν ενάντια στα όσα τρομακτικά ζούμε ως χώρα...
Η άλλη ειδοποιός διαφορά του τότε με το σήμερα είναι ότι στα 1821, είχε αναπτυχθεί ένα φιλελληνικό κίνημα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ, τέτοιας μορφής που στο τέλος ανάγκασε και τις κυβερνήσεις των μεγάλων δυνάμεων της εποχής, να επέμβουν και να "χαρίσουν" (με σκληρά και δυσβάστακτα ανταλλάγματα πάντως όπως αποδείχτηκε στην συνέχεια) την ελευθερία της. Όπως λέει και ο Ιάκωβος Καμπανέλλης στο "Μεγάλο μας Τσίρκο" - "ο μόνος τρόπος για να μην έχουν είναι ν' αφήσουμε να έχουν" (το Σύνταγμα, την ελευθερία" κ.ο.κ.):

Σήμερα αντίθετα, και εμείς και οι αδερφοί μας (είτε το θέλουν/θέλουμε είτε όχι, είναι) οι Κύπριοι, πληρώνουμε πολλά για να εισπράξουμε ελάχιστα - και πάντως λιγότερα απ' όσα είχαμε πριν και πιθανότατα λιγότερα απ' όσα θα είχαμε αν δε μας "βοηθούσαν".

Βέβαια, όπως αφήσαμε να εννοηθεί και πιο πάνω, οι Έλληνες ούτε τότε ήταν ενωμένοι (αφού περάσαμε και ένα εμφύλιο ενώ πολεμούσαμε τους Τούρκους), ούτε "σίγουροι" για τη επανάσταση  - χρειάστηκε εξάλλου η φοβερή απειλή "φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους" του Κολοκοτρώνη και οι φοβερές σφαγές των Τουρκοαιγυπτίων στην Πελοπόννησο και την Χίο για να ξυπνήσει η αγανάκτηση των Ελλήνων, να συστρατευθούν ορισμένες "παραδομένες" περιοχές και ν' αναζωπυρωθεί η επανάσταση. Αλλά τουλάχιστον τότε, υπήρξαν ορισμένες φωτισμένες προσωπικότητες για να ηγηθούν του λαού και να μας οδηγήσουν προς την ελευθερία... Για να έρθουμε στο σήμερα και να φανούμε ανάξιοι της επανάστασης και του αίματος που χύθηκε τότε - ανθρώπων που θυσιάσαν πολλά για να πεθάνουν άδοξα και χωρίς τα στοιχειώδη:


Και που φτάσαμε; Να γίνουμε μια καρικατούρα του καλού μας εαυτού, να βυθιστούμε σε μια αποξένωση με την ιστορία μας (τόσο από πλευράς γνώσης αυτής όσο και από πλευράς υπεράσπισης της με τις ανάλογες πράξεις) και σχεδόν αστεία πατριδολαγνεία, που απέχει όμως μακράν από τα όσα οι ίδιοι οι προγονοί μας, μας άφησαν- ανάλογη με αυτό που περιγράφει το χιουμοριστικό βιντεάκι των ΑΜΑΝ:


Το κράτος μας έγινε μαυραγορίτης στους ίδιους τους πολίτες του, δίνει χρήματα σε άλλους για ν' αγοράσουν την περιουσία του (και για να ξαναπάρει έτσι τα χρήματα που χάρισε-δάνεισε πίσω, τα οποία βέβαια θα ξαναδώσει σ' αυτούς με τη μορφή ενοικίων και για την παροχή υπηρεσιών), επιτρέπει τη διαπλοκή (που φτάνει μέχρι το γραφείο του Πρωθυπουργού) και ληστεύει επισήμως τα όσα έχουν μαζέψει με κόπο και ιδρώτα οι κάτοικοι της χώρας (μπορεί όχι άμεσα όπως προτάθηκε στην Κύπρο, αλλά έμμεσα όπως φαίνεται εδώ).
Και εμείς ωχαδερφιστές και α-φιλότιμοι... Μια υπενθύμιση όμως της επετείου δεν κάνει κακό. Αρκεί να μας παραδειγματίσει πραγματικά και να μην είναι απλώς άλλη μια αφορμή για αργία και για καφέ στην πλατεία/παραλία.

Και του χρόνου καλύτερα!

(Σε προηγούμενη επετειακή μας αναφορά στην 25η Μαρτίου είχαμε εστιάσει στα ελληνοτουρκικά - γράφοντας ότι χύσαμε τόσο αίμα για να καταλήξουμε να παραδώσουμε αναίμακτα το Αιγαίο στους Τούρκους. Ο καιρός πέρασε, αλλά η ανάρτηση παραμένει επίκαιρη - με τους Τούρκους να συνεχίζουν να απειλούν ανενόχλητοι...Αλίμονο σε μας και την ιστορία μας).

ΥΓ. Για το ρόλο των μεγάλων δυνάμεων στην ελληνική επανάσταση, υπάρχει ένα ωραίο αφιέρωμα της "Μηχανής του χρόνου" που αξίζει να δούμε όλοι:

(ανανεωμένο) Η επόμενη μέρα στην Κύπρο και οι επιπτώσεις στην Ευρώπη

Οι εξελίξεις στην Κύπρο είναι καταιγιστικές. Καταρχήν, η Κυπριακή βουλή "συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις" και ψήφισε γρήγορα-γρήγορα σειρά νομοσχεδίων που στην ουσία ανοίγουν στο δρόμο για την είσοδο της Κύπρου σε "Μνημόνιο". Διαβάζοντας τα ψηφισθέντα νομοσχέδια, διαπιστώνουμε, με λύπη ότι τα πράγματα δεν θα είναι και τόσο ρόδινα στην Κύπρο από δω και πέρα - ανεξάρτητα αν θα γίνουν δεκτά ως "επαρκή" τα ψηφισθέντα μέτρα. Και εξηγούμαστε:


Περιορισμός στις συναλλαγές

Μεγάλο αγκάθι θεωρείται το νομοσχέδιο που προνοεί επιβολή περιοριστικών μέτρων στις συναλλαγές σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Θα οριστεί περιορισμός στις αναλήψεις μετρητών, με την επιβολή πλαφόν, το οποίο όμως δεν καθορίζεται μέσα από το νομοσχέδιο. Αυτό θα δημιουργήσει ιδιαίτερο πρόβλημα στο λιανεμπόριο, καθώς ένας εμπορευόμενος δεν θα μπορεί να προβεί σε αναλήψεις για να προχωρήσει στην αγορά εμπορευμάτων, ενώ θα αφήνεται στην «διακριτική ευχέρεια της τράπεζας», ο καθορισμός του ποσού ανάληψης. Από την εφαρμογή της συγκεκριμένης πρόνοιας, προκύπτει η απορία, πως θα μπορεί μία εταιρείας να συναλλάσσεται και να προχωρεί σε πληρωμές του προσωπικού της, χωρίς ουσιαστικά να της επιτρέπεται παρατράβηγμα από το λογαριασμό της.

Το δεύτερο αφορά την απαγόρευση του πρόωρου τερματισμού καταθέσεων προθεσμίας, δηλαδή ένας πολίτης που διατηρεί ένα γραμμάτιο, και σε κάποια χρονική στιγμή θα επιλέξει, ζητήσει να πάρει τα χρήματα του από το γραμμάτιο, δεν θα είναι σε θέση να το κάνει. Δηλαδή εάν για παράδειγμα, διατηρεί ένα γραμμάτιο αξίας 150 χιλιάδων ευρώ στην τράπεζα και επιθυμεί να προχωρήσει στην αγορά κατοικίας, δεν θα μπορεί να πάρει τα χρήματα του, άρα αυτό θα έχει άμεσες και αλυσιδωτές συνέπειες και στον τομέα της οικοδομικής βιομηχανίας.

Υποχρεωτικός επαναπρογραμματισμός της λήξης των καταθέσεων προθεσμίας.
Δηλαδή εάν κάποιος έχει ένα γραμμάτιο, προθεσμιακό, υποχρεώνεται να τον ανανεώσει και πάλι με τη λήξη του, άρα δημιουργείται το ερώτημα, γιατί να επενδύσει κάποιος σε γραμμάτια, αφού δεν θα μπορεί να πάρει την επένδυση του και να την ρευστοποιήσει όταν παραστεί ανάγκη.

Μετατροπή καταθέσεων που βρίσκονται σε λογαριασμούς όψεως, σε καταθέσεις προθεσμίας.

Με απλά λόγια, εάν ένας πολίτης διατηρεί ένα λογαριασμό στην τράπεζα, στον οποίο κατατίθεται ο μισθός του για να μπορεί να βγάλει το μήνα του, αυτός ο λογαριασμός μετατρέπεται σε γραμμάτιο.
Με αυτό τον τρόπο, όπως υποδεικνύεται, θα υπάρξει επιβολή πλαφόν, το οποίο θα καθορίζεται από την τράπεζα που θα «αξιολογεί» τα δεδομένα και την αξιοπιστία του πελάτη της, ώστε να επιβάλει το όριο της ανάληψης που θα επιτρέπεται στο λογαριασμό όψεως και το υπόλοιπο να μετατρέπεται σε «κατάθεση προθεσμίας».

Με λίγα λόγια τα χρήματα μένουν υποχρεωτικά στις τράπεζες - για να μπορούν αυτές να λειτουργούν - εις βάρος των καταθετών τους, πράγμα προφανέστατα λάθος. Όμως για πολλοστή φορά φαίνεται ότι προτεραιότητα έχουν αυτές εις βάρος του λαού και η επιβίωσή τους (με οποιαδήποτε καθεστώς και όρους) προέχει...

Οι αντιδράσεις βέβαια στην Κύπρο είναι τεράστιες - παρά το ότι τα κυπριακά κόμματα λύγισαν. Η ανάλυση του Λ.Βατικιώτη στα "Επίκαιρα" έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και αξίζει προσοχής:  "Ο πρώτος και σημαντικότερος λόγος για τον οποίο η Κύπρος πρέπει να φύγει από το ευρώ και να μην εφαρμόσει φυσικά την καταστροφική απόφαση του Eurogroup σχετίζεται με τα σενάρια για την επόμενη μέρα, που αφορούν στο ίδιο το μέλλον της Κύπρου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πίσω από την απόφαση του Eurogroup βρίσκονται συγκεκριμένα υλικά συμφέροντα του Δ' Ράιχ. Μήνες τώρα το περιοδικό Der Spigel έγραφε για την «ανησυχία» των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών μήπως τα χρήματα της διάσωσης καταλήξουν στα χέρια των Ρώσων ολιγαρχών.

Εδώ είναι αναγκαίο να γίνει μια παρένθεση. Οι Ρώσοι ολιγάρχες, οι οποίοι με βάση δημοσιεύματα έχουν καταθέσεις ύψους 18,3 δις δολαρίων στις κυπριακές τράπεζες και αναμένεται να χάσουν από την απόφαση του Eurogroup κεφάλαια ύψους σχεδόν 2 δις δολαρίων, δεν ευθύνονται στο παραμικρό για την κατάσταση χρεοκοπίας στην οποία περιήλθαν οι κυπριακές τράπεζες. Η ευθύνη ανήκει στη Γερμανία, γιατί με δική της καθοδήγηση και ευθύνη σχεδιάστηκε το πρόγραμμα ανταλλαγής των ελληνικών ομολόγων (PSI) πέρσι το Μάρτιο, από το οποίο οι κυπριακές τράπεζες ζημιώθηκαν με 4,5 δις ευρώ λόγω της σοβαρής έκθεσης τους σε ελληνικά ομόλογα.

Όταν έδιωχναν οι «Μερκοζί» κακήν κακώς τον Γ. Παπανδρέου από την κυβέρνηση με ένα συνταγματικό πραξικόπημα που δεν έχει όμοιο σε αναπτυγμένη χώρα και διόριζαν τον Λουκά Παπαδήμο στις 11/11/11 ένα στόχο είχαν στο μυαλό τους: να εφαρμοστεί απρόσκοπτα και ομαλά το πρόγραμμα ανταλλαγής των ομολόγων. Και εφαρμόστηκε όπως ακριβώς το είχαν σχεδιάσει. Από τότε, επομένως, το Βερολίνο ήξερε για τις ζημίες που θα προκαλούνταν στις κυπριακές τράπεζες, μια και είχε ακριβέστατη άποψη για τους κάτοχους των ελληνικών ομολόγων ανά πάσα στιγμή. Ήξεραν, δηλαδή, το χάρτη των ζημιών.

Φτάνοντας στη συνέχεια να ρίχνουν την πέτρα του αναθέματος στους Ρώσους ολιγάρχες και στο καθεστώς αδιαφάνειας που επικρατεί στις κυπριακές τράπεζες, κατηγορώντας τες ότι αποτελούν πλυντήριο ξεπλύματος βρόμικου χρήματος, αυτό που επεδίωκαν ήταν να αποκρύψουν τις δικές τους εγκληματικές ευθύνες για το κυπριακό ναυάγιο. Αλλωστε, η κυπριακή φούσκα δεν αφορούσε σε δάνεια που δίνονταν αλόγιστα χωρίς επαρκείς εγγυήσεις, όπως συνέβη στις ΗΠΑ, στην Ιρλανδία και στην Ισπανία.

Η ιδιαιτερότητα της κυπριακής φούσκας έγκειται στο μεγάλο ύψος των καταθέσεων που διατηρούσαν, λόγω του ότι οι κυπριακές τράπεζες αποτελούσαν πύλη εισόδου κεφαλαίων από τη Ρωσία, την Ουκρανία και άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και της Μέσης Ανατολής προς την Ευρωζώνη. Επομένως, η απόφαση του Eurogroup να τιμωρηθούν οι καταθέτες για τις επενδύσεις των τραπεζών, όταν, μάλιστα, οι διοικήσεις τους, οι εποπτικές Αρχές (δηλαδή η κεντρική τράπεζα) και όσοι αποφάσισαν το «κούρεμα» των ομολόγων συνεχίζουν να βρίσκονται στο απυρόβλητο της κριτικής, αποτελεί πρόκληση.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η απόφαση υφαρπαγής των καταθέσεων σηματοδοτεί το σβήσιμο της Κύπρου ως χρηματοοικονομικού κόμβου από τον παγκόσμιο επιχειρηματικό χάρτη. Ποτέ ξανά δεν θα τοποθετηθούν στην Κύπρο τόσα δισεκατομμύρια, αν μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη δεκαεφτά υπουργοί να αποφασίζουν και δεύτερο ή και τρίτο, αν χρειαστεί, «κούρεμα» των καταθέσεων. Έτσι όμως το νησί θα βουλιάξει. Η Κύπρος θα καταδικαστεί στην οικονομική ερήμωση και τη φτώχεια, όχι στο όνομα της οικονομικής διαφάνειας και της ηθικής -αυτά είναι για αφελείς!-, αλλά χάρη των γερμανικών συμφερόντων. Γιατί, αν κάποιος ωφελείται από την εξάλειψη της Κύπρου από τον παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό χάρτη -μιλώντας πάντα για την Ευρώπη- είναι το Λουξεμβούργο, που αποτελεί γερμανική αποικία. Ένα προτεκτοράτο που ειδικεύεται στο ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, με τη μοναδική διαφορά ότι χρησιμοποιεί τελευταίας τεχνολογίας «απορρυπαντικά», που δεν... μυρίζουν ούτε αφήνουν... στίγματα. Καθαρές δουλειές και κυρίως τα πάντα υπό τον αυστηρό γερμανικό έλεγχο. Αν η Κύπρος, επομένως, δεν θέλει να χάσει το βιοτικό επίπεδο που είχε και αν θέλει να διατηρήσει τις διεθνείς της οικονομικές συμμαχίες οφείλει να ανακοινώσει την έξοδο από το ευρώ, στέλνοντας το δικό της μήνυμα στην ΕΕ."

Εμάς πάντως αυτό που μας λυπεί πραγματικά, είναι ότι η κυβέρνηση Σαμαρά προτίμησε ν' αφήσει την Κύπρο στο έλεος του Θεού και δεν την υποστήριξε. Ο δε Πρωθυπουργός είναι απόλυτα εξαφανισμένος τις τελευταίες μέρες, αφήνοντας τον (διορισμένο από τις Βρυξέλλες) Υπουργό Οικονομικών να "πρωθυπουργεύει". Θα περιμέναμε κάτι καλύτερο από κάποιον που έχτισε όλη την πολιτική του καριέρα πάνω σ' ένα εθνικό θέμα - αλλά όπως και να το κάνουμε η καρέκλα του Πρωθυπουργού είναι γλυκειά...

Και βέβαια πρέπει να έχουμε υπόψιν μας και αυτό: η απόφαση για μεγάλο κούρεμα στα ποσά άνω των 100000 ευρώ τόσο στην Λαϊκή (ίσως και πάνω από 80%) όσο και στην Κύπρου (γύρω στο 50%) αποτελεί πραγματική βόμβα και κακό προηγούμενο για όλη την Ευρώπη, κυρίως δε για όσες χώρες είναι μέσα στο Μνημόνιο ή πρόκειται να μπούν σε αυτό, αφού καταδεικνύει ότι οι μεγάλες καταθέσεις δε θεωρούνται πλέον ως "αποταμίευση" αλλά ως "επένδυση". Άρα στα επόμενα μέτρα, πιθανόν να μεταδοθεί αυτή η φαεινή λύση και σε άλλες χώρες...Και βέβαια η χαζομάρα ότι "οι μεγαλοκαταθέτες" (που μπορεί να είναι ο Ρώσος ολιγάρχης αλλά και κάποιος που έχει μαζέψει τις οικονομίες μιας ζωής, ένα ζευγάρι που παντρεύτηκε και ετοιμάζεται ν' αγοράσει ένα σπίτι, κάποιος που πούλησε ένα χωράφι κ.ο.κ.) έχουν "κερδίσει" από τα υψηλά επιτόκια δεν ισχύει αφού αν ήταν έτσι να δεχτούμε ότι το κούρεμα θα έπρεπε να ήταν 10-15% (τόκοι δηλ. 2-3 χρόνων). Το 80% είναι κλοπή...
Κλείνοντας να παραθέσουμε μια ενδιαφέρουσα τοποθέτηση από το "Ποντίκι" που αναφέρεται στην ενεργειακή πλευρά της κρίσης. Αξίζει νομίζουμε να την έχουμε στα υπόψιν ως εξήγηση: "Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι Γερμανοί κέρδισαν τη μάχη της Κύπρου. Μια σημαντική, οπωσδήποτε, μάχη η οποία ωστόσο δεν θα καθορίσει το αποτέλεσμα του πολέμου, ο οποίος θα συνεχιστεί με κλιμακούμενη σφοδρότητα. Όχι μόνο στην Κύπρο, αλλά σ' ολόκληρη την περιφέρεια της ευρωζώνης.

Η γεωπολιτική παράμετρος της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης είναι πλέον εμφανής. Και στην περίπτωση της Κύπρου, είναι εξαιρετικά δύσκολο να καλυφθούν τα κέρδη που - προς το παρόν τουλάχιστον - φαίνεται να εξασφαλίζει η Γερμανία. Είναι μάλλον αδιαμφισβήτητο ότι το Βερολίνο δημιουργεί ένα ισχυρότατο οικονομικό προγεφύρωμα, μετατρέποντας την Κύπρο σε αποικία χρέους, στην κρίσιμη περιοχή της νοτιοανατολικής Μεσογείου.

Η σημασία της γερμανικής νίκης πολλαπλασιάζεται αν λάβει κανείς υπόψη του ότι

• ·   Η Κύπρος έχει διαπιστωμένα δεκάδες τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικό αέριο και διατηρεί βάσιμες προσδοκίες για ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου
• ·   Η Γερμανία έχει μηδαμινούς ενεργειακούς πόρους

Είναι προφανές ότι η υποθήκευση των μελλοντικών εσόδων της Κύπρου από την εκμετάλλευση των πλουτοπαραγωγικών της πηγών αποτελεί τον πρωταρχικό στόχο του Βερολίνου, ο οποίος εξασφαλίζεται με το δέσιμο της Λευκωσίας στους γερμανικούς μηχανισμούς «διάσωσης».

Το έπαθλο για τη Γερμανία, προφανώς, είναι τεράστιο, αλλά δεν είναι εξασφαλισμένο, καθώς στην Κύπρο δόθηκε μια μάχη, η οποία ωστόσο, δε σημαίνει το τέλος του πολέμου. Του πολέμου με τον οποίο το Βερολίνο διεκδικεί τον «αυτοκρατορικό» του ρόλο στην Ευρώπη.

Αυτός ο πόλεμος, προφανώς, δεν έχει κριθεί, καθώς, τελικά, κάποια στιγμή η οικονομική επικράτηση πρέπει να μπορεί να διασφαλιστεί και στο πεδίο της πραγματικής μάχης.

Με πιο απλά λόγια, δεν έχει καμία σημασία - ή τέλος πάντων έχει μικρή σημασία - αν η Γερμανία έδεσε την Κύπρο με μνημόνια μετατρέποντάς την σε αποικία της, αν δεν είναι σε θέση να διασφαλίσει τα κέρδη της, τα οποία ήδη έσπευσε να αμφισβητήσει η… Τουρκία, υπενθυμίζοντας ότι διεκδικεί και αυτή μερίδιο από τον κυπριακό θησαυρό υδρογονανθράκων.

Υπό αυτήν την έννοια ο πόλεμος συνεχίζεται…"
(Μια ενδιαφέρουσα ανάλυση για το "ευρωπαϊκό κλαμπ των εκβιαστών" μπορείτε να βρείτε εδώ, ενώ η πλήρης συμφωνία για την είσοδο της Κύπρου στο Μνημόνιο βρίσκεται εδώ).

Μήπως ήρθε η ώρα ένα (υλικό) χρέος της Βρετανίας προς την Κύπρο να πληρωθεί;

Διαβάζοντας τις αναλύσεις των τελευταίων ημερών για την Κύπρο, και για την αγωνιώδη προσπάθεια της Κυπριακής κυβέρνησης να βρει εναλλακτικούς τρόπους κάλυψης του ζητούμενου ποσού από τρόπους που δεν θα θίξουν τις καταθέσεις, διαπιστώνουμε με ιδιαίτερο ενδιαφέρον - για πολλοστή φορά - ότι η Κύπρος ακολουθεί την μοίρα της Ελλάδας σε ένα ακόμα θέμα: αυτό του "μαζέματος" των χρωστούμενων.

Έτσι λοιπόν, όπως η "μητέρα Ελλάδα" (έχοντας υποστεί απίστευτα δεινά κατά την Γερμανική Κατοχή και έχοντας υποχρεωθεί από τους κατακτητές να "δανείσει" χρυσό και ρευστό), δεν έθεσε ουσιαστικά ποτέ τα τελευταία 30 χρόνια το θέμα των Γερμανικών αποζημιώσεων, έτσι και η Κύπρος αυτή τη δύσκολη ώρα, δείχνει ν' "αμελεί" ένα σημαντικό χρέος που υπάρχει προς αυτή, προφανώς για να μη διαταράξει τις αρμονικές σχέσεις που υπάρχουν με μια "φίλη και σύμμαχο χώρα", την Μ. Βρετανία. Κι εξηγούμαστε: κατά την υπογραφή της συνθήκης ανεξαρτησίας της Κυπριακής δημοκρατίας από τους Βρετανούς, οι τελευταίοι απέκτησαν δύο βάσεις στο νησί - σε μια προσπάθεια τους να διατηρήσουν ένα "μάτι ελέγχου" στην Αν. Μεσόγειο.  Οι δύο βάσεις, στην Δεκέλεια και στο Ακρωτήρι, αποτελούν περίπου το 3% του εδάφους του νησιού, ένα σημαντικό δηλαδή ποσοστό αυτού. Βέβαια οι Βρετανοί δεν μπορούσαν να διατηρήσουν τέτοια δικαιώματα σε μια χώρα που θα ήταν ανεξάρτητη, κι έτσι για να είναι όλοι καλυμμένοι, συμφώνησαν με τον τότε Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας (τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο), να πληρώνουν ένα ενοίκιο της τάξεως των12 εκ. λιρών τον χρόνο για την πρώτη πενταετία με το ποσό να είναι επαναδιαπραγματεύσιμο από κει και πέρα ανά πενταετία, μέχρι οι βάσεις να φύγουν... Σημαντικό ποσό - κακά τα ψέμματα - για μια χώρα που τα έσοδα της ήταν λίγα και περιορισμένα και οι πληγές που έπρεπε να κλείσουν μεγάλες.

Στα 1964-65 όμως, η πληρωμή του ποσού σταμάτησε: η δικαιολογία ήταν ότι "δεν υπήρχαν επαρκείς ενδείξεις ότι η κατανομή του ενοικίου ανάμεσα στις δύο κοινότητες του νησιού (ελληνική και τουρκική) θα μπορούσε να γίνει με αναλογικό και δίκαιο τρόπο", όπως είχαν βάλει οι ίδιοι οι Βρετανοί όρο, ώστε να συνεχίσουν να βοηθούν τους μέχρι πρότεινως υποστηρικτές και προστατευόμενούς τους. Η Κυπριακή κυβέρνηση βέβαια είχε εκλεγμένο Τούρκο αντιπρόεδρο - πράγμα που ξεκαθάριζε ότι τουλάχιστον κατά μεγάλο ποσοστό, ότι το ενοίκιο θα μοιραζόταν για τις ανάγκες όλου του νησιού βάση συμφωνίας. Όμως οι Βρετανοί δεν ήθελαν να πληρώνουν και η δικαιολογία αυτή αρκούσε. Ο Μακάριος ζήτησε αρκετές φορές να υπάρχει συνέχιση της καταβολής του τιμήματος, αλλά η απάντηση που πήρε (και αυτός και όλοι στη συνέχεια - μετά το θάνατό του) ήταν ότι "θα υπήρχε επανέναρξη και καταβολή των χρωστουμένων όταν οι συνθήκες βελτιωνόταν". Έτσι κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, τους άφησε να παραμείνουν ως εγγυήτρια δύναμη και ως "πιθανή" προστασία από οποιοδήποτε εχθρό. Αυτό βέβαια δε συνέβει ποτέ - η Κυπριακή τραγωδία απλώς σφράγισε το διαχωρισμό του νησιού και οδήγησε στην προσφυγιά χιλιάδες Ελληνοκυπρίους.

Οι παλιοί λένε: "όταν έρθει η ώρα να πληρώσεις τα χρέη σου και δεν έχεις, μάζευε αυτά που σου χρωστούν", και μάλλον μια τέτοια ώρα ήρθε και για την Κύπρο. Το νησί μπήκε στην Ε.Ε. (έστω και χάρις την απειλή βέτο της Ελλάδας για τη μεγάλη διεύρυνση που πραγματοποιήθηκε εκείνη την περίοδο) αρχικά και στην ευρωζώνη στη συνέχεια, αν και διαιρεμένο, πράγμα που πρακτικά σημαίνει ότι οι χώρες της Ε.Ε. αναγνώρισαν (ή υποχρεώθηκαν ν' αναγνωρίσουν) ότι η κυβέρνηση της Λευκωσίας ήταν ο μοναδικός εγγυητής της ειρηνικής συνύπαρξης των δύο κοινοτήτων καθώς και ότι οτιδήποτε συμβαίνει στο νησί, είναι αναγκαίο να είναι διαχειρήσιμο από αυτήν. Βέβαια τυπικά η αναγνώριση αυτού υπήρχε και παλαιότερα (ακόμα και μετά την τουρκική εισβολή), αλλά η ένταξη της Κύπρου στην μεγαλύτερο ευρωπαϊκό οργανισμό, επισφράγισε και ουσιαστικά το γεγονός αυτό. Δεν υπήρχε πλέον αμφιβολία - είτε με σχέδια τύπου Ανάν είτε όχι.

Έτσι λοιπόν αναρωτιόμαστε...Όπως ήρθε η ώρα για εμάς τους Ελλαδίτες, να ζητήσουμε επίσημα, έστω και προς ηθική ολοκλήρωση για τις τόσες χαμένες γενιές, τις Γερμανικές αποζημιώσεις, μήπως ήρθε η ώρα και τους Κυπρίους να κάνουν το ίδιο από τους Βρετανούς; Στο κάτω-κάτω οι Βρετανικές βάσεις λίγα προσφέρουν στην πραγματικότητα στην οικονομία του νησιού. Επομένως, ούτε το ενοίκιο (και οι τόκοι αυτού) έχουν "καλυφθεί" από τα "παρελκόμενα έσοδα", όπως κάποιοι πιθανόν να σπεύσουν να πουν. Δεν είναι επομένως άδικο, κάποιος να χρησιμοποιεί μια ξένη περιουσία χωρίς να πληρώνει τα συμφωνημένα; Είναι - και στο κάτω-κάτω τόσα χρόνια με το ενοίκιο απλήρωτο οποιαδήποτε δικαστήριο θα δικαιολογούσε έξωση και πληρωμή των καθυστερημένων...Οι Κύπριοι δε θα θέλουν πιθανόν το πρώτο, αλλά σίγουρα θα ήθελαν το 2ο...

Η Αθήνα στα χρόνια του Μνημονίου / Χέρι στην ελληνική ΑΟΖ από την Τουρκία

Γράφει ο Σ. Κυρίτσης στις "6 μέρες" για την Αθήνα προ και μετά κρίσης. Βέβαια Ελλάδα δεν είναι μόνο η Αθήνα, αλλά κακά τα ψέμματα, το τι συμβαίνει εκεί αντικατοπτρίζει την κατάσταση ολόκληρης της χώρας δεδομένου ότι μετράει τα 4/10 του συνολικού ελληνικού πληθυσμού...

"Αθήνα: ήταν (κάποτε) πόλη για να ζεις. Το «κάστρο» της ελληνικής οικονομίας μετράει τις πληγές που άνοιξε και εξακολουθεί να ανοίγει η 5ετής ύφεση. Η... πόλις εάλω. Ο εργασιακός «παράδεισος» με τη μονοψήφια ανεργία της τάξεως του 6%, έγινε κόλαση για 500.000 ανέργους και 140.000 μερικώς απασχολούμενους, οι οποίοι πληρώνονται υποτυπωδώς. Οι μισθοί των τυχερών «πρωτευουσιάνων» που εξακολουθούν να εργάζονται έχουν υποχωρήσει πάνω από 20%, ενώ καταθέσεις άνω των... 55 δισ. ευρώ έχουν γίνει «ατμός». Το λεκανοπέδιο επιστρέφει, σε όρους ΑΕΠ, μια δεκαετία πίσω με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την επιχειρηματική δραστηριότητα: 65.000 «λουκέτα», ζημιές άνω των τεσσάρων δισεκατομμυρίων ευρώ για εμπορικές και βιομηχανικές επιχειρήσεις και συρρίκνωση της τάξεως του 75-80% για την οικοδομή και τον κλάδο του αυτοκινήτου. Οχι, το άστυ, δεν είναι πλέον «κλεινόν» και οι αριθμοί το αποδεικνύουν.

1. Πλούτος 22 δισ. ευρώ έκανε «φτερά»
Το ελληνικό ΑΕΠ αναμένεται να επιστρέψει φέτος στα επίπεδα του 2004, δηλαδή περίπου στα 185 δισ. ευρώ, χάνοντας 50 ολόκληρα δισεκατομμύρια από τα υψηλά του 2008. Η Αττική παραδοσιακά παρήγαγε το 46-48% του εθνικού πλούτου. Φτάνοντας το περιφερειακό ΑΕΠ ακόμη και στα 110 δισ. ευρώ, δικαιολογούσε και με τους αριθμούς αυτό που όλοι γνωρίζουμε: ότι στο λεκανοπέδιο έχει συγκεντρωθεί η μισή οικονομία. Η πρωτεύουσα δεν θα μπορούσε παρά να ακολουθήσει την κατρακύλα της χώρας. Αυτό σημαίνει ότι στο τέλος του 2013 από το ετήσιο προϊόν της Αττικής θα λείπουν περίπου 22 δισεκατομμύρια ευρώ σε σχέση με τα προ κρίσης επίπεδα του 2008 (σ.σ. αποτελεί πρόβλεψη που στηρίζεται στα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής καθώς τα επίσημα στοιχεία για το περιφερειακό ΑΕΠ της Αττικής του 2013 θα ανακοινωθούν το 2016).

2.     2. Μείον 5.000 ευρώ το κατά κεφαλήν ΑΕΠ
Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στο τέλος του 2013 αναμένεται να κατρακυλήσει περίπου στα 17.500 ευρώ, κάτι που σημαίνει ότι καθένας από μας θα έχει απολέσει κάτι περισσότερο από 3.000 ευρώ στο διάστημα 2008-2013. Αν αυτή η «επιστροφή» στο 2005 επιβεβαιωθεί και για τον «Αθηναίο», ο άλλοτε «πλούσιος» πρωτευουσιάνος (σ.σ. παραδοσιακά έχει το 2ο υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα στη χώρα μετά τον κάτοικο των Κυκλάδων) θα διαπιστώσει ετήσια μείωση εισοδήματος άνω των 5.000 ευρώ στην 5ετία 2008-2013 με το κατά κεφαλήν εισόδημα να κατηφορίζει από τα 27.000 ευρώ του 2008, περίπου στα 22.000 ευρώ το 2013.

3.Εξανεμίστηκε το 1/5 του μισθού
Αλλο το κατά κεφαλήν ΑΕΠ και άλλο η μείωση μισθού. Το πρώτο μέγεθος γίνεται αντιληπτό μέσα από τις στατιστικές (και μάλιστα με χρονική υστέρηση όπως προαναφέρθηκε) ενώ το δεύτερο δεν μπορείς να το ξεχάσεις καθώς το ΑΤΜ στο... θυμίζει κάθε μήνα. Τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου επέλεξε η τρόικα το 2012 για να φέρει στις ζωές μας τις λεγόμενες «επιχειρησιακές και ατομικές συμβάσεις», δηλαδή το όχημα για να μειωθούν οι μισθοί και στον ιδιωτικό τομέα. Ολοκληρώθηκε η χρονιά και το αρμόδιο Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας έκανε τον απολογισμό του πρώτου έτους εφαρμογής. Στην Αθήνα οι επιχειρησιακές συμβάσεις έριξαν τους μισθούς κατά 17,6% και οι ατομικές κατά 17,8%. Στον Πειραιά τα ποσοστά έφτασαν στο 30,4% μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων και στο 25,4% μέσω των ατομικών. Στην Ανατολική Αττική «κουρεύτηκαν» οι μισθοί κατά 21,1% και 22% ήταν τα ποσοστά στη Δυτική Αττική.

4. «Ατμός» αποταμιεύσεις 55 δισ. ευρώ
Το ρεκόρ για την Ελλάδα καταγράφηκε από την Τράπεζα της Ελλάδας τον Δεκέμβριο του 2009. Τότε, όλοι οι Ελληνες μαζί είχαμε κατορθώσει να τοποθετήσουμε στις τράπεζες 237,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Εξ αυτών, τα 133 δισ. ευρώ -δηλαδή πάνω από τα μισά- ανήκαν στους κατοίκους του λεκανοπεδίου. Και μετά ήρθαν τα μνημόνια. Οι Ελληνες γενικώς έχασαν (ή φυγάδευσαν στο εξωτερικό) περίπου 87,5 δισ. ευρώ (τον Ιούνιο του 2012, οι καταθέσεις υποχώρησαν στα 150 δισ. ευρώ). Μόνο στα γεωγραφικά όρια της Αττικής οι αναλήψεις έφτασαν στα 55 δισεκατομμύρια ευρώ.

5. 80% κάτω η οικοδομή
Ο Δεκέμβρης του 2005 ήταν ένας καλός μήνας για την οικοδομική δραστηριότητα της Αττικής. Τόσο καλός που χρειαζόταν να βάλεις «βύσμα» στην Πολεοδομία για να πάρεις στα χέρια σου την πολυπόθητη άδεια. Μέσα σε μόλις έναν μήνα διατέθηκαν περίπου 5.500 για να κλείσει η χρονιά με περίπου 30.000 άδειες οικοδομής μόνο στο λεκανοπέδιο. Ποιος θα το πίστευε ότι θα ερχόταν η στιγμή που η μηνιαία «παραγωγή» οικοδομικών αδειών θα γινόταν... ετήσια. Η δραστηριότητα στην Αττική έχει περιοριστεί κατά 80% από το 2005 μέχρι το 2012. Ολόκληρη την περυσινή χρονιά εκδόθηκαν 5.500 άδειες, σύμφωνα με τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας. Το 2012 η Αττική αναδείχτηκε «πρωταθλήτρια» στον ρυθμό πτώσης καθώς σε καμία άλλη διοικητική περιφέρεια δεν υπήρξε τέτοια κάμψη.

6. 500.000 «Αθηναίοι» χωρίς δουλειά, 1,5 εκατομμύριο «ανενεργοί»
«Θα κατέβω στην Αθήνα να βρω καμιά δουλειά» ήταν το σύνθημα που επικράτησε για δεκαετίες και είχε ως αποτέλεσμα να συγκεντρωθεί στο λεκανοπέδιο το 35% του εργατικού δυναμικού αλλά και του πληθυσμού της χώρας. Πολύς λαός, πολλά και τα «θύματα» της κρίσης. Οι άνεργοι στο λεκανοπέδιο με βάση τα στοιχεία της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας, έφτασαν στο τρίτο τρίμηνο του 2012 στους 503.900. Επιπλέον 1,5 εκατομμύριο είναι οι μη οικονομικά ενεργοί: άνθρωποι μεγάλης ηλικίας, παιδιά αλλά και μεσήλικες που έχουν παραιτηθεί από την προσπάθεια να βρουν δουλειά στερώντας από τον εαυτό τους και τον χαρακτηρισμό του ανέργου. Τι έμεινε λοιπόν στο λεκανοπέδιο; Περίπου 1,37 εκατομμύρια εργαζόμενοι για να συντηρούν με τις αποδοχές τους 3,37 εκατ. κατοίκους. «Καμάρωνε» το λεκανοπέδιο το 2008 για τα χαμηλά ποσοστά ανεργίας: πριν ξεσπάσει η κρίση η ανεργία στην Αττική ήταν 6% κάτι που σημαίνει ότι μόλις 110.000 άνθρωποι ήταν χωρίς δουλειά. Η ύφεση έχει στείλει στην ανεργία 400.000 ανθρώπους, ενώ η επιδείνωση συνεχίζεται.

7. Εργαζόμενοι μεν, με 300 ευρώ δε
Στους 1,37 εκατομμύρια εργαζόμενους της Αττικής που εξακολουθούν να έχουν δουλειά, περιλαμβάνονται βέβαια και οι μερικώς απασχολούμενοι οι οποίοι αμείβονται με 300 και 400 ευρώ τον μήνα. Η μερική απασχόληση ήταν άγνωστη έννοια πριν από χρόνια καθώς αντιστοιχούσε στο 3,5%-4% της συνολικής απασχόλησης. Μετά τις αλλαγές του μνημονίου όμως, το ποσοστό έχει ήδη διπλασιαστεί τόσο στην Αττική όσο και στο σύνολο της χώρας (σ.σ. η Ελληνική Στατιστική Αρχή ανεβάζει τη μερική απασχόληση στο 8% με βάση τα στοιχεία του 3ου τριμήνου του 2012). Για την Αττική οι «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης εκτιμώνται σε περίπου 10%. Σύμφωνα με τα τελικά στατιστικά του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας για το 2012, περίπου το 55% των νέων προσλήψεων γίνονται πλέον είτε με μερική απασχόληση (που σημαίνει ότι ο εργαζόμενος απασχολείται για λίγες ώρες την ημέρα) είτε με εκ περιτροπής εργασία (που σημαίνει ότι ο εργαζόμενος απασχολείται για λίγες ημέρες την εβδομάδα). Ολόκληρο το 2012 έγιναν σύμφωνα με το ΣΕΠΕ:

• 88.136 προσλήψεις με μερική απασχόληση και 16.369 μετατροπές συμβάσεων από πλήρη σε μερική απασχόληση
• 28.566 προσλήψεις με εκ περιτροπής εργασία και 18.000 μετατροπές συμβάσεων από πλήρη σε εκ περιτροπής εργασία, πότε με συναίνεση του εργαζόμενου και πότε με μονομερή απόφαση του εργοδότη.

8. Ζημιές 4 δισ. ευρώ για εμπόριο και βιομηχανία
Η κρίση δεν άφησε ανεπηρέαστες ούτε τις μεγάλες επιχειρήσεις. Από την επεξεργασία των ισολογισμών που δημοσίευσαν οι Ανώνυμες Εταιρείες και οι ΕΠΕ για να αποτυπώσουν τις οικονομικές επιδόσεις του 2011 (σ.σ. η συλλογή των στοιχείων γίνεται από την εταιρεία ICAP) προκύπτει:

• Οι 3.852 μεγαλύτερες εμπορικές επιχειρήσεις με έδρα στο λεκανοπέδιο της Αττικής, φορτώθηκαν ζημιές 1,9 δισεκατομμυρίων ευρώ το 2011, ενώ το 2009 παρουσίασαν κέρδη 1,4 δισεκατομμυρίων ευρώ. Οι πωλήσεις τους έχουν μειωθεί κατά 10,7% σε σχέση με τα προ διετίας επίπεδα, ποσοστό που μεταφράζεται σε απώλειες 6,3 δισεκατομμυρίων ευρώ.
• Οι 1.876 ισχυρότερες βιομηχανικές εταιρείες, παρουσίασαν -αθροιστικά- ζημιές 1,85 δισ. ευρώ έναντι κερδών ύψους ενός δισ. ευρώ το 2009.

9. «Λουκέτο» στο 28% των καταστημάτων
Τα στοιχεία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου δείχνουν ότι μόνο στο λεκανοπέδιο της Αττικής, από τη στιγμή που ξεκίνησε η κρίση μέχρι σήμερα, έχουν βάλει λουκέτο περίπου το 28% των επιχειρήσεων στον χώρο της μεταποίησης, της παροχής υπηρεσιών και του εμπορίου. Σε απόλυτους αριθμούς αυτό σημαίνει ότι έχουν κλείσει πάνω από 65.000 εταιρείες σε ένα σύνολο 240.000 εταιρειών.

10. Μείον 75% οι πωλήσεις αυτοκινήτων
Λάτρεις των τεσσάρων τροχών, οι Αθηναίοι απέκτησαν 1,35 εκατομμύρια αυτοκίνητα στη 10ετία 2001-2011. Και αυτή η συνήθεια που έγινε λατρεία, κόπηκε λόγω ύφεσης. Το 2007, χρονιά ρεκόρ για τον κλάδο εμπορίας αυτοκινήτου, πουλήθηκαν 144.586 αυτοκίνητα μόνο στο λεκανοπέδιο και 279 χιλιάδες σε ολόκληρο τη χώρα. Το 2012 κυκλοφόρησαν μόλις 36.380 καινούργια αυτοκίνητα στους αθηναϊκούς δρόμους με τις πωλήσεις να υποχωρούν κατά 75% σε σχέση με τα υψηλά τους."

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Με αφορμή τις πρόσφατες βόλτες τουρκικών ερευνητικών σκαφών σε ελληνικά χωρικά ύδατα, διαβάζουμε στο "Ποντίκι" τα παρακάτω: "αποφασισμένη να προχωρήσει σε έρευνες εντός της ελληνικής ΑΟΖ, νοτιοανατολικά της Ρόδου και νότια του Καστελόριζου, εμφανίζεται η Άγκυρα, όπως με σαφήνεια καταγράφεται στη ρηματική διακοίνωση που υπέβαλλε η τουρκική κυβέρνηση στον ΟΗΕ. Η εν λόγω διπλωματική κίνηση της Τουρκίας θέτει στην ελληνική κυβέρνηση δύο σοβαρά, επικίνδυνα και δύσκολο να απαντηθούν ερωτήματα: Τι θα πράξει η ελληνική κυβέρνηση όταν τουρκικό ερευνητικό σκάφος προχωρήσει σε έρευνες «δίπλα» από Ρόδο και Καστελόριζο; Γιατί, παρά τις δεδομένες τουρκικές θέσεις, ο πρωθυπουργός επισκέφτηκε προ ημερών την Κωνσταντινούπολη, προχωρώντας μάλιστα στην πραγματοποίηση του ελληνοτουρκικού Υπουργικού Συμβουλίου, καλλιεργώντας έτσι την εικόνα ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι ανέφελες;"  Σωστό το ερώτημα δεδομένου ότι η Άγκυρα έχει παραχωρήσει θαλάσσια οικόπεδα – τα οποία βρίσκονται 6 μίλια νότια του Καστελόριζου και 11 μίλια νοτιοανατολικά της Ρόδου – προς έρευνα στην τουρκική εταιρεία πετρελαίου. Κατά τ' άλλα όλα καλά για μας...

Επιβράβευση καταπατητών με νομοσχέδιο / Καινούργιο σκάνδαλο στην ΕΡΤ.../ Συνέχεια στην υπόθεση της Κύπρου

Είδηση:  Τίτλους ιδιοκτησίας δωρεάν, χωρίς καμία προϋπόθεση και όρους, για ακίνητα εντός σχεδίου, καταπατημένα, κατά κανόνα, τα οποία στους χάρτες των δασαρχείων δεν έχουν χάσει τον δασικό ή χορτολιβαδικό χαρακτήρα τους, χαρίζει το ΥΠΕΚΑ, μέσω νομοσχεδίου - σκούπα και πρόσχημα την επιτάχυνση των εργασιών εκπόνησης και σύνταξης του Κτηματολογίου. Όπως είναι γνωστό, στο πλαίσιο εκπόνησης του Κτηματολογίου για τα ακίνητα που εμφανίζονται ως δασικά ή χορτολιβαδικά, οι δασικές υπηρεσίες υποχρεούνται να υποβάλουν τίτλους βάσει του μαχητού τεκμηρίου του Δημοσίου στα δάση και τις δασικές εκτάσεις και οι κάτοχοί τους οφείλουν να αποδείξουν με τίτλους ότι τους ανήκουν.
Η νέα ρύθμιση (άρθρο 8) στο νομοσχέδιο υπό τον τίτλο "Συμπλήρωση τω διατάξεων περί Εθνικού Κτηματολογίου και άλλες διατάξεις", που έδωσε χθες στη δημοσιότητα το ΥΠΕΚΑ, καταργεί τις προϋποθέσεις που έθετε ο προεκλογικός νόμος 312/2003 της τότε ΥΠΕΧΩΔΕ Β. Παπανδρέου για την παραίτηση του Δημοσίου υπέρ ιδιωτών. Αυτές προέβλεπαν ότι το Δημόσιο απεμπολεί τα δικαιώματά του εφόσον το ακίνητο είναι εμβαδού μέχρι 2.000 τ.μ. και για μεγαλύτερο αν υπήρχε μέχρι το τέλος του 2002 κτίσμα που καλύπτει ποσοστό τουλάχιστον 30% του ισχύοντος συντελεστή δόμησης στην περιοχή.
Εφεξής πλέον, για τα εντός σχεδίου ακίνητα "ο νομέας του θεωρείται κύριος έναντι του Δημοσίου εφόσον νέμεται μέχρι την έναρξη ισχύος του νόμου αυτού αδιαταράκτως για 10 χρόνια από επαχθή αίτια (π.χ. πώληση), υπέρ του ίδιου ή δικαιοπαρόχου του, που έχει καταρτισθεί και μεταγραφεί μετά την 23.2.1945 ή νέμεται το ακίνητο καλοπίστως και αδιαταράκτως για χρονικό διάστημα 30 ετών...".
Με άλλες διατάξεις αποσπώνται βασικές αρμοδιότητες των δασικών υπηρεσιών κατά την επεξεργασία των δηλώσεων, τη θεώρηση, αλλά και την κύρωση των δασικών χαρτών, οι οποίες περιέρχονται στην Κτηματολόγιο Α.Ε., η οποία αναλαμβάνει και τις υποχρεώσεις των πολεοδομικών υπηρεσιών για την οριοθέτηση των σχεδίων πόλεων σε χρονικό διάστημα τριών μηνών, "σύμφωνα με τα στοιχεία που η ίδια έχει συλλέξει" κατά την κατάρτιση των δασικών χαρτών. Έτσι, αν η Διεύθυνση Δασών μέσα σε πέντε μήνες από την υποβολή του δασικού χάρτη δεν τον επεξεργαστεί και θεωρήσει, η Κτηματολόγιο Α.Ε. αποφασίζει την ανάρτηση και κάνουν την εξής χάρη στις δασικές υπηρεσίες: να υποβάλουν ατελώς αντιρρήσεις κατά του περιεχομένου του δασικού χάρτη! Η Κτηματολόγιο Α.Ε. αναλαμβάνει τη συμπλήρωση και διόρθωση των δασικών χαρτών, τους οποίους αποστέλλει στον γενικό γραμματέα Περιφέρειας για κύρωση στο σύνολό τους εντός 15 ημερών. Ερωτήματα προκαλεί και η διάταξη η οποία προβλέπει ότι, αν κατά την επεξεργασία της δήλωσης της Διεύθυνσης Δασών διαπιστωθεί ότι εντός γεωτεμαχίου περιλαμβάνονται τμήματα δασικού χαρακτήρα μικρότερα των 100 τ.μ., αποχαρακτηρίζονται. Κατά τα λοιπά διατηρείται το πλήθος των παρεκκλίσεων από το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για την ανάθεση και την εκπόνηση μελετών του Κτηματολογίου, με κριτήρια ανάθεσης που εν πολλοίς καθορίζει η Διοίκηση της Κτηματολόγιο Α.Ε. και άρα δεν ευνοούν τη διαφάνεια, όπως αυτά περιγράφονταν όταν δόθηκε τον Νοέμβριο το σχέδιο νόμου για διαβούλευση (π.χ. καταργείται ο φάκελος της τεχνικής προσφοράς, συμπτύσσονται τα στάδια της διαγωνιστικής διαδικασίας, καταργείται ο μέγιστος αριθμός συμπραττόντων για την ίδια κατηγορία μελέτης, που ήταν τρεις, για τις υπό ανάθεση συμβάσεις εκπόνησης μελετών).
Με άλλη, άσχετη διάταξη, άρθρο 9, δίδεται το δικαίωμα να κτίζονται τα τυφλά οικόπεδα, καθώς κατεδαφίζεται ρύθμιση της τότε ΥΠΕΚΑ Τ. Μπιρμπίλη σε συμμόρφωση με απόφαση του ΣτΕ (αντισυνταγματική η έκδοση οικοδομικής άδειας αν κυρωθεί το δίκτυο κοινόχρηστων χώρων). Εξάλλου η Κτηματολόγιο Α.Ε. αναλαμβάνει την τήρηση των ορίων των Ζωνών Διατήρησης και Ζωνών Προστασίας της ορνιθοπανίδας του δικτύου Νatura 2000, ενώ υπουργική απόφαση θα καθορίζει τα της έκδοσης πιστοποιητικών με την καταβολή ειδικού τέλους για το αν μια έκταση ανήκει στο εν λόγω δίκτυο προστασίας.
Παράλληλα υπάρχει ρύθμιση, που εξαλείφει οριστικά το δασικό χαρακτήρα εκτάσεων, που έχουν ενταχθεί σε σχέδια πόλης, αφορά πολλές διαμορφωμένες οικιστικά περιοχές σε Αττική, Θεσσαλονίκη και τις άλλες ελληνικές πόλεις. Σηματοδοτεί ότι επικρατεί οριστικά η δόμηση και η οικιστική αξιοποίηση εκεί που κάποτε ήταν δάσος.

(Η πλήρης παρουσίαση του νομοσχεδίου βρίσκεται εδώ).

Σχόλιο: Από την μία η κυβέρνηση προωθεί "τυφώνα τσιμέντου" στις παραλίες της χώρας και συζητά ακόμα και σήμερα το πόσες "πολυτελείς" (ή μη κατοικίες) θα χτιστούν στο Ελληνικό - ενώ παράλληλα κάνει ό,τι μπορεί για να "βοηθήσει" τις επενδύσεις χαλαρώνοντας την περιβαλλοντική αδειοδότηση - αλλά από την άλλη δηλώνει "σταθερή προσήλωση" στην προστασία του περιβάλλοντος και της δημόσιας περιουσίας.Δυστυχώς όμως, κανείς δεν μπορεί να τους πιστέψει, αφού με το προτεινόμενο νομοσχέδιο ο καθορισμός των δασικών χαρτών περνάει πλέον ουσιαστικά σε μια Α.Ε. - έστω και αν αυτή είναι θεωρητικά ελεγχόμενη από το Δημόσιο.

 Παράλληλα, επικροτείται η καταπάτηση αφού απλοποιείται η "οικειοποίηση" μιας έκτασης που είτε ήταν δημόσια είτε δασική (είτε φυσικά και τα δύο): θα περίμενε κανείς μεγαλύτερο σεβασμό από πλευράς κράτους στη δημόσια περιουσία (έστω και αν το έκανε για "οικονομικούς λόγους" δηλ. για μελλοντική "αξιοποίηση"), αλλά δυστυχώς αυτό δε συμβαίνει, αφού για πρώτη φορά, η εκμετάλλευση της "ύπνωσης" (εκούσιας ή ακούσιας) του κράτους για την προστασία του δημόσιου συμφέροντος επικροτείται, το δε χτίσιμο αυθαιρέτου θεωρείται απόδειξη κατοχής.

Το ιδιαίτερα δε ενδιαφέρον είναι η παραδοχή (από πλευράς κράτους) ότι δε νοείται στην ουσία "δάσος" μέσα στο αστικό ιστό. Αυτό αποτελεί φυσικά μια παγκόσμια πρωτοτυπία (τι να μας πει η Γαλλία, η Γερμανία, η Μ.Βρετανία κ.λπ δηλαδή): κατανοούμε την ανάγκη να λυθούν θέματα σε συγκεκριμένες περιοχές (όπως το παράδειγμα της Πεντέλης που αναφέρεται και στο ρεπορτάζ στο οποίο σας παραπέμπουμε) αλλά αυτό είναι μια ακόμα απόδειξη του ότι σα λαός δεν μπορούμε να βρούμε ποτέ μια μέση λύση - πάντα λειτουργούμε στα άκρα. Έτσι δημιουργούμε νέο πρόβλημα, το οποίο φυσικά είμαστε σίγουρα ότι κάποιος άλλος νομοθέτης θα προσπαθήσει να "λύσει" στο μέλλον κάνοντας τα πράγματα χειρότερα...

Και για να μην ξεχνιόμαστε...Έχουμε γράψει για την μοιρασιά στις θέσεις στο Δημόσιο ανάμεσα στα κόμματα της συγκυβέρνησης...Δυστυχώς παρά την κατακραυγή το βόλεμα "των δικών τους παιδιών" συνεχίζεται - αυτή τη φορά στην ΕΡΤ και στην εκπομπή «Επτά». Εκεί η ΕΡΤ πληρώνει τον γιο (Δημήτρη) για εργασία που προσφέρει ο συνταξιούχος πατέρας του (Πέρης Χαλάτσης) που... συμπτωματικά είναι προσωπικός φίλος του γενικού διευθυντή Ενημέρωσης, Αιμίλιου Λιάτσου, καθώς εάν εμφανιζόταν ως εργαζόμενος θα έπρεπε να παίρνει μειωμένη σύνταξη, όπως προβλέπει ο νόμος, είναι γνωστό. Αυτό αφορά τη μεικτή παραγωγή στην οποία έχει βρει «καταφύγιο» ο κ. Χαλάτσης, μέσω του ιδιώτη συμπαραγωγού, ως αρχισυντάκτης. Στα χαρτιά, βεβαίως, δεν φαίνεται ο ίδιος αλλά ο νεαρός γιος του Δημήτρης, αφού σύμφωνα με την τροποποίηση της Α.Δ.Σ. 1031/9.2.12, Θ. 15ο περί «Απασχόλησης συνταξιούχων» προβλέπεται ότι όσοι συνταξιούχοι προσλαμβάνονται στην ΕΡΤ υποχρεούνται να το δηλώνουν στον φορέα από τον οποίο συνταξιοδοτούνται, προκειμένου να γίνεται η εκ του νόμου προβλεπόμενη αναστολή ή περικοπή της σύνταξής τους, ενώ από την ΕΡΤ Α.Ε. θα λαμβάνουν το υπόλοιπο του συμφωνηθέντος μισθού τους. Και εις άλλα με υγεία...

Και κάτι τελευταίο... Η απόφαση της Κυπριακής Βουλής να καταψηφίσει το σχέδιο "σωτηρίας" της χώρας που επέβαλε πολλαπλό κούρεμα καταθέσεων, αποτελεί μια γενναία πράξη, που όμως θα έχει αμφίβολα αποτελέσματα, αφού θ' ασκηθούν πιέσεις ώστε αυτό να προχωρήσει - είτε έτσι είτε αλλιώς. Πάντως, τ' αδέρφια μας οι Κύπριοι μας έβαλαν για 2η φορά τα "γυαλιά" (μετά την καταψήφιση του σχεδίου Ανάν) αποδεικνύοντας ότι σε μια δημοκρατία, αδιέξοδα δεν υπάρχουν...Για τη στάση της εγχώριας τρόικας δε θα σχολιάσουμε - ο "μονόδρομος" έγινε "λάθος κίνηση" μόλις βγήκαν στη φόρα οι μεγάλες αντιδράσεις. Μικροί ηγέτες σε μια εποχή που χρειαζόμασταν κάτι καλύτερο...

Πηγές ειδήσεων: "Αυγή", "Ελευθεροτυπία"

Ποιο είναι το προτεινόμενο σχέδιο καθορισμού του κατώτατου μισθού / Υπόθεση Κατίδη...

Είδηση: Στο νέο μηχανισμό ορισμού του κατώτατου μισθού και ημερομισθίου έχει καταλήξει το υπουργείο Εργασίας ενώ έχει παραδώσει το σχετικό υπόμνημα στην τρόικα. Στο σχέδιο, που κατά τον υπουργό θα τεθεί σε ισχύ το 2017, προβλέπονται σημαντικές αλλαγές, που ανατρέπουν τον τρόπο ορισμού του μισθού που ισχύει εδώ και σχεδόν τέσσερις δεκαετίες.

Σύμφωνα με το Mega, συντονιστικό ρόλο θα έχει πενταμελές συμβούλιο που θα προτείνεται από τους υπουργούς Εργασίας και Οικονομικών και θα εγκρίνεται από τη Βουλή ή ένα πρόσωπο κύρους που θα προτείνεται από το υπουργείο με την έγκριση της Βουλής.

Αυτό θα αντικαταστήσει τις διμερείς διαπραγματεύσεις εργοδοτών και ΓΣΕΕ, όπως ίσχυε ως σήμερα.

Στο διάλογο υπό την εποπτεία του οργάνου θα γίνεται ο διάλογος στον οποίο θα συμμετέχουν η ΓΣΕΕ, ο ΣΕΒ, η ΓΣΕΒΕΕ, η ΕΣΕΕ και το ΣΕΤΕ ενώ θα υποβάλλουν προτάσεις φορείς, όπως η Τράπεζα της Ελλάδος, το ΙΟΒΕ, ο ΟΑΕΔ, και άλλοι.

Σε ό,τι αφορά τα κλιμάκια, ορίζονται τρία για υπαλλήλους, όπως σήμερα, και πέντε για εργατοτεχνίτες αντί των έξι σήμερα.

Ο κατώτατος μισθός θα ορίζεται από σειρά παραμέτρων όπως το επίπεδο φτώχειας, το επίπεδο της ανεργίας στη χώρα και στον κλάδο, η ανταγωνιστικότητα και η παραγωγικότητα στον κλάδο και στην χώρα.

Ειδικά κλιμάκια θα υπάρχουν για νέους ως 24 ετών.

Για τους μεν υπαλλήλους θα υπάρχουν δύο κλιμάκια, για όσους είναι κάτω από 18 ετών και όσους είναι ως 21 ετών με προϋπηρεσία 3 ετών. Από την άλλη, για τους εργατοτεχνίτες, θα υπάρχουν τρία κλιμάκια: για όσους είναι ως 18 ετών, για όσους είναι ως 21 ετών με τριών ετών προϋπηρεσία και όσους είναι ως 24 ετών με έξι έτη προϋπηρεσίας.

Σε δήλωση του στο Mega, o υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης, σημειώνει ότι το νέο σύστημα είναι ένα «σύγχρονο θεσμικό εργαλείο» με το οποίο εισάγονται για πρώτη φορά στην διαδικασία καθορισμού τεχνοκρατικοί φορείς.

Το νέο σύστημα θα ισχύσει από το 2017 και ως τότε ο κατώτατος μισθός δεν θα αλλάξει, πρόσθεσε.
Σχόλιο: Πονηρά σκεπτόμενη η κυβέρνηση διέρρευσε το σχέδιο μια περίοδο που η κοινωνία έχει συγκλονιστεί από τα όσα συμβαίνουν στην Κύπρο, έχοντας προφανώς στο μυαλό της ότι οι αντιδράσεις θα είναι μικρότερες αφού οι περισσότεροι Έλληνες θα είναι είτε αποπροσανατολισμένοι, είτε "μουδιασμένοι" φοβούμενοι τα χειρότερα...

Το σχέδιο βέβαια είναι πονηρό και απλώς επιβεβαιώνει τις παλαιότερες πληροφορίες ότι η απόφαση θα λαμβάνεται κατ' ουσίαν από τον υπουργό, με τη σύμφωνη γνώμη των δανειστών μας (κάτι που βέβαια ήδη συμβαίνει - αν θυμηθούμε τα πρόσφατα γεγονότα).  Γιατί το λέμε αυτό; Ο τρόπος και μόνο ορισμού της επιτροπής τα λέει όλα...

Από κει και πέρα, φαίνεται καθαρά ότι ο μισθός οδεύει προς μεγάλη μείωση. Η μείωση των κλιμακίων, των τριετιών, η παντελής μη αναφορά σε οποιαδήποτε επίδομα καθορίζουν το πλαίσιο στο οποίο θα λειτουργεί το "σύστημα". Η δε αναφορά στις "συνθήκες καθορισμού του μισθού", είναι εξίσου πονηρή, αφού θα καθηλώσει ακόμα χαμηλότερα τον κατώτατο μισθό: με την επίσημη ανεργία στο 26% (και την πραγματική πάνω από 30%), είναι πολύ δύσκολο στην επόμενη 10-15ετία τα πράγματα να βελτιωθούν τόσο ώστε αυτός να έρθει σε επίπεδα "προ-κρίσης". Για τα υπόλοιπα δε κριτήρια (ανταγωνιστικότητα, παραγωγικότητα) δε το συζητάμε: δεν υπάρχει αντικειμενικός καθορισμός τους, και έχοντας υπόψιν τη σύνδεση που σαφέστατα θα υπάρχει με την υπόλοιπη Ευρώπη (και που υπάρχει πάντα εκεί που συμφέρει την παρούσα κυβέρνηση και όχι την κοινωνία), πάλι θα είναι εις βάρος των εργαζομένων.

Για τους κάτω των 24 - για τους οποίους θα υπάρχουν "ειδικές ρυθμίσεις", θα πούμε μόνο ένα: η κυβέρνηση λειτουργεί με το σκεπτικό "νέοι είναι, αντέχουν τις στερήσεις" και θα τους χρησιμοποιεί ως φτηνό εργατικό δυναμικό, ώστε όταν "γεμίσουμε" από επενδυτές να μπορούν εκείνοι να τους βάζουν να δουλεύουν 15ωρα για ψίχουλα. Πάντα βέβαια για "το καλό της χώρας".

Και η κατακλείδα: οι κοινωνικοί εταίροι θα κάνουν διάλογο που "θα εποπτεύεται" και τα αποτελέσματα του θα είναι συμβουλευτικά. Δηλαδή, ακόμα και αν π.χ. συμφωνούν σε υψηλότερους μισθούς, αυτό θα λαμβάνεται υπόψιν αλλά δε θα τηρείται. Κάτι που βέβαια στην ουσία ισχύει και σήμερα (θυμηθείτε τις πρόσφατες προτάσεις ΣΕΒ), αλλά μιας και στην παρούσα φάση υπάρχουν συνταγματικά "γκρίζες ζώνες", με αυτές τις "ρυθμίσεις" η κυβέρνηση ελπίζει ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν (για εκείνη).

Το μόνο θετικό: το μέτρο θα εφαρμοστεί από το 2017. Μέχρι τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα έχει έρθει μια άλλη κυβέρνηση, πραγματικά φιλολαϊκή που θα στείλει αυτό (και τα υπόλοιπα "σοφά" μέτρα των μνημονιακών κυβερνήσεων) εκεί που τους αξίζουν - στη λήθη δηλαδή της ιστορίας...

Και για να μην ξεχνιόμαστε...Σα να μην έφταναν όλα τ' άλλα, σάλος προκλήθηκε στην Ελλάδα από την (βλακώδη) ενέργεια του ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Κατίδη, να χαιρετήσει ναζιστικά την κερκίδα μετά την επίτευξη ενός γκολ απέναντι (όχι στην Μπαρτσελόνα ή την Τσέλσι) στην Βέροια. Ο ποδοσφαιριστής, ενήλικας και πολίτης αυτής της χώρας (άρα και γνώστης των ναζιστικών χαιρετισμών λόγω Χ.Α.) ψέλισε 2-3 αντιφατικές δικαιολογίες, για να καταλήξει ότι "το είδε στο ίντερνετ". Πάλι καλά που δεν είχε παρακολουθήσει δηλαδή κανένα τηλεοπτικό ρεπορτάζ από τις Η.Π.Α. στο youtube στο οποίο κάποιος παλαβός μπαίνει σε σχολείο και σκοτώνει καμιά 30αριά γιατί θα είχαμε και θύματα... Την απάντηση, σε γλώσσα που είμαστε σίγουροι και ο ίδιος και η Χ.Α. που φυσικά έσπευσε να τον δικαιολογήσει, θα καταλάβουν την έδωσε η ένωση των οπαδών της ομάδας , Original 21 και μπορείτε να τη βρείτε εδώ. Και σ' αυτό μπορείτε να προσθέσετε και τον ισόβιο αποκλεισμό του από τις εθνικές μας ομάδες...Ας πρόσεχε...
Πηγή ειδήσης: "Το Βήμα"

Κούρεμα καταθέσεων στην Κύπρο - παρασκήνιο και σχόλια

Είδηση: Σε πολιτική συμφωνία σχετικά με το πρόγραμμα στήριξης της κυπριακής οικονομίας κατέληξαν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης. Αποφασίστηκε η επιβολή ενός «τέλους σταθερότητας» που θα αφορά τις τραπεζικές καταθέσεις, ενώ όπως ανέφερε ο πρόεδρος του Eurogroup, η συμφωνία προβλέπει τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του χρέους στα επίπεδα του 100% ως το 2020, με οικονομική στήριξη που θα φτάνει ως τα 10 δισ. ευρώ.  Επιπλέον, οι τόκοι επί των καταθέσεων θα φορολογηθούν με 20-25%, ενώ ο εταιρικός φόρος στην Κύπρο θα αυξηθεί από το 10 στο 12,5%. Τα αναμενόμενα έσοδα από την επιβολή αυτών των τελών εκτιμώνται σε 5,8 δισ. ευρώ.

Σε επιφυλακή βρίσκεται η αστυνομία της Κύπρου για προληπτικούς λόγους, μετά την αναστάτωση που προκάλεσε η απόφαση της Συνόδου του Eurogroup, αλλά και η άμεση εφαρμογή  για κούρεμα όλων των καταθέσεων.  Ελεγχόμενη θεωρείται η κίνηση στα ATM της Κύπρου, αφού οι πολίτες έχουν αντιληφθεί ότι το μέτρο της κατάσχεσης ισχύει ήδη και δεν μπορούν να περισώσουν κάτι. Ακόμη και λογαρισμοί σχολικής αποταμίευσης στους οποίους οι μαθητές καταθέτουν στο τέλος της εβδομάδας ποσά της τάξης των 5 ευρώ, διαπιστώνεται πως έχουν υποστεί το κούρεμα του 6,75% (είναι 9,9% για καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ).

Άγνωστο είναι πόσους Έλληνες πολίτες αφορά η αιφνιδιαστική αυτή απόφαση, αφού είναι γνωστό ότι αρκετοί είχαν μεταφέρει στην Κύπρο τα χρήματά τους για τα γλυτώσουν από ενδεχόμενο κούρεμα των καταθέσεων στην Ελλάδα. Στο Προεδρικό Μέγαρο συσκέπτονται ήδη εκτάκτως οι υπουργοί των παραγωγικών υπουργείων για λεπτομερειακή ενημέρωση επί της συμφωνίας στο Eurogroup. Το υπουργικό συμβούλιο θα κληθεί σήμερα, ή αύριο, να υιοθετήσει νομοσχέδια για την εφαρμογή των προνοιών του προγράμματος, που συμφωνήθηκε, ώστε να κατατεθούν στη Βουλή υπό τη μορφή του κατεπείγοντος πριν από την Τρίτη. Δραματική ήταν πριν από λίγο η παρέμβαση του κυβερνητικού εκπροσώπου Χρίστου Στυλιανίδη στο ΡΙΚ,  ο οποίος υπεραμυνόμενος της απόφασης στην οποία έλαβε το Eurogroup για κούρεμα καταθέσεων είπε πως η Κύπρος βρέθηκε αντιμέτωπη με τον κίνδυνο μιας άτακτης χρεοκοπίας η οποία αν συνέβαινε θα είχε ολέθριες συνέπειες για τον τόπο ενώ για τις καταθέσεις θα σήμαινε κούρεμα της τάξης του 90%!
Ο Νίκος Αναστασιάδης, όπως είπε ο κ. Στυλιανίδης, αποχώρησε δύο φορές από τη διαπραγμάτευση όταν η απαίτηση που είχε τεθεί στο τραπέζι από το ΔΝΤ και κάποιους άλλους εταίρους, για κούρεμα καταθέσεων της τάξης του 40%!. Σε αυτό το ενδεχόμενο ο Νίκος Αναστασιάδης εξεμάνη αποχωρώντας και λέγοντας ότι οι όροι που τίθενται είναι απίστευτα οδυνηροί. Αποτέλεσμα η διαπραγμάτευση να επαναρχίσει σε μία νέα βάση και να οδηγηθούμε τελικά στη συμφωνία η οποία επετεύχθη.

Πάντως, η κατάσταση όπως είπε ο κ. Στυλιανίδης επιδεινώθηκε δραματικά -όπως ανέφερε και η ίδια η Κριστίν Λανγκαρντ χθες- από τον περασμένο Ιούλιο, αφού η απροθυμία, όπως σημείωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, να ληφθούν οδυνηρές μεν αλλά αναγκαίες αποφάσεις, ζημίωσαν τη χώρα μας κατα δύο δισ. ευρώ!

(Τελευταία νέα: Μετά τις γενικευμένες αντιδράσεις, οι περισσότεροι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης ζήτησαν την παροχή ευελιξίας ως προς το τέλος φορολόγησης των καταθέσεων στην Κύπρο.  Συγκεκριμένα, σύμφωνα με ασφαλείς πηγές, ζήτησαν τη διαφύλαξη των καταθέσεων έως του ποσού των 100.000 ευρώ, και αντίστοιχα την αναπροσαρμογή του σχετικού συντελεστή επί του τέλους στις καταθέσεις υπεράνω του ποσού αυτού, προκειμένου να συγκεντρωθεί το πόσο στόχος, που είχε τεθεί κατά την τελευταία συνεδρίασή του συμβουλίου υπουργών Οικονομικών στις Βρυξέλλες.
Δίνεται η δυνατότητα ευελιξίας στην κυπριακή κυβέρνηση να αποφασίσει το νέο «μείγμα», για τις καταθέσεις πάνω από τις 100.000 ευρώ, μετά τις έντονες αντιδράσεις που ξεσήκωσε η αρχική απόφαση.
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις ανοιχτό παραμένει πώς θα διαμορφωθεί το "μείγμα" ώστε να μαζευτεί το ποσό των 5,8 δισ. ευρώ, καθώς αυτό σημαίνει μεγαλύτερη φορολόγηση στην κλίμακα άνω των 100.000 ευρώ. Γεγονός που δυσκολεύει ακόμα την κυβέρνηση και θα κρίνει πώς θα διαμορφωθούν τα "κουκιά" στο κοινοβούλιο της Κύπρου την Τρίτη στην Ολομέλεια.
Ενα πιθανό σενάριο που κουβεντιάζεται είναι πάνω από 100 χιλιάδες ευρώ κατάθεση να κουρευτεί με 15,6%, δηλαδή για ποσό 100.001 ευρώ τα 15.600 ευρώ πηγαίνει ως φόρος στο κυπριακό κράτος).
Σχόλιο: Το 1ο ευρωπαϊκό πειραματόζωο ήταν η Ελλάδα και έμελε το 2ο να είναι η Κύπρος... Σε εμάς έμαθαν "στου κασίδη το κεφάλι" πως λειτουργούν πρακτικές και μέτρα τα οποία στη συνέχεια εφάρμοσαν στον υπόλοιπο ευρωπαϊκό νότο (ανεξάρτητα αν μπήκαν όλες οι χώρες σε Μνημόνια ή όχι), ενώ στην Κύπρο πήγαν ένα βήμα παραπέρα, εφαρμόζοντας "υποχρεωτική εισφορά αλληλεγγύης" σε όλες τις καταθέσεις - χωρίς καν να εξαιρέσουν τις μαθητικές, πράγμα που θα περίμενε κανείς από μια "Ευρώπη των λαών". Και όλα αυτά ενώ ήδη έχουν γίνει μισθολογικές μειώσεις και αλλαγές σε διάφορους τομείς (σχετικούς και άσχετους με το δημόσιο χρέος - όπως πάντα) στην ελληνική πεπηπατημένη.

Γιατί αλήθεια έγινε όμως το "κούρεμα των καταθέσεων" στην Κύπρο και όχι αλλού; Η απάντηση είναι απλή. Στην Κύπρο ο τραπεζικός τομέας μεν ανθεί, αλλά τα μεγέθη είναι μικρότερα. Έτσι οποιαδήποτε εφαρμογή ενός νέου μέτρου θα γινόταν σ' ένα περιβάλλον "ελεγχόμενο" απ' όλες τις πλευρές. Παράλληλα δε, η εφαρμογή ενός σκληρού μέτρου - όπως το κούρεμα των καταθέσεων - θα λειτουργούσε αποτρεπτικά για οποιαδήποτε πιθανή αντίδραση, σε μια από τις επόμενες ή και προηγούμενες χώρες ("είδατε τι πάθανε οι Κύπριοι; Καθίστε φρόνιμα" - θα είναι η επωδός που σίγουρα θα χρησιμοποιηθεί από εγχώρια και αλλοδαπά παπαγαλάκια) - που είναι σχεδόν σίγουρο ότι θ' ακολουθήσουν.

Παράλλληλα δε, οι δανειστές μας (βασιζόμενοι στο ότι εμείς αλλά και άλλοι λαοί δεν κατανοούν το ότι Δημόσιο είναι κάτι που ανήκει σε όλους και είναι κάτι απτό και ορατό και όχι κάτι μακρινό και ξένο), θα μπορέσουν εύκολα να χρησιμοποιήσουν το "πάθημα" της Κύπρου, ως εναλλακτικό για τα όσα θα ζητήσουν από δω και πέρα - είναι αυτό είναι αποκρατικοποιήσεις (για τις οποίες αξίζει να διαβάσετε το άρθρο για το "Σχέδιο Δ" εδώ), ο φυσικός και ο ορυκτός μας πλούτος, χιλιάδες απολύσεις στο Δημόσιο, νέες αυξήσεις στα όρια ηλικίας κ.ο.κ. Όρεξη να έχουμε να περιμένουμε...

Ήταν λοιπόν ατυχές για την Κύπρο - όπως ήταν και για μας το πρώτο Μνημόνιο - το ότι ένα τόσο άδικο και σκληρό μέτρο, έμελε να πρωτοεφαρμοστεί σ' αυτήν, και ενώ η χώρα βρίσκεται σε μια "ισχυρή" οικονομική  ένωση, όπως αυτή του Ευρώ. Ελπίζουμε μόνο τα όσα είχαμε γράψει στο παρελθόν για το Κυπριακό (διαβάστε εδώ αναλυτικά), να μη γίνουν πραγματικότητα... Γιατί αλλιώς θα επιβεβαιωθούν εκείνοι που υποστηρίζουν εδώ και καιρό, ότι τα χειρότερα για τον ελληνισμό έρχονται...

Για την οικονομία της Κύπρου τα πράγματα είναι επίσης δυσοίωνα. Το μοντέλο "τουρισμός-τράπεζες-ακίνητα" στο οποίο βασίστηκε η ανάπτυξή της, μάλλον μας αποχαιρετάει για πάντα - η απόφαση της Ε.Ε. μάλλον ωθεί τις ξένες καταθέσεις (και κυρίως τις ρωσικές που είναι πάνω από το 40% των συνολικών καταθέσεων στο νησί) εκτός σε "ασφαλείς" ή off-shore προορισμούς, που ακόμα και αν δεν πληρώνουν καλά "επιτόκια" (όπως π.χ. η Ελβετία, το Λουξεμβούργο κ.λπ) εντούτοις είναι "εκτός κινδύνου".  Και έτσι και τα τραπεζικά ιδρύματα των χωρών αυτών που τόσα κεφάλαια έχασαν λόγω των κυπριακών τραπεζών, παίρνουν το "αίμα τους πίσω".

(Και βέβαια οι αλλαγές που, υπό το βάρος των εξελίξεων, αναμένονται στο σχέδιο, ελαφρύνουν τα βάρη για τους μικρομεσαίους καταθέτες, αλλά η ζημιά στην οικονομία του νησιού παραμένει...)

Πηγή είδησης: "Ελευθεροτυπία"

Η "παλιά Αθήνα" δεν ήταν τόσο γλυκιά όσο θα θέλαμε να είναι...

Κάθε χρόνο, τέτοιες μέρες κυκλοφορούν  ευρέως στο διαδίκτυο φωτογραφίες της "παλιάς Αθήνας" - και όχι μόνο... Παλιές φωτογραφίες - των δεκαετιών του 50, του 60 και του 70 από πόλεις και χωριά, γεμίζουν τα sites και τα social media, με σκοπό να ξυπνήσουν μνήμες και προκαλέσουν αναπόληση στους μεγαλύτερους, καθώς και μια "ζήλεια" στους νεώτερους για τα ωραία χρόνια που πέρασαν και δε θα ξαναγυρίσουν ποτέ. Το ερώτημα όμως που δημιουργείται, είναι απλό: Ήταν όμως τα πράγματα τόσο όμορφα τότε; Το άρθρο από το "Βήμα" εξηγεί πως μάλλον όχι...

Πηγή ειδήσεων: "Έθνος", "Βήμα"

Ελλάδα 2013: πως το κράτος λειτουργεί ως μαυραγορίτης / Τι συμβαίνει με τη ρύθμιση για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά...

Στην Κατοχή οι μαυραγορίτες αγόραζαν φθηνά προϊόντα από τους Γερμανούς – κυρίως τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης – και τα πούλαγαν πανάκριβα στους εξαθλιωμένους και πάμφτωχους Έλληνες. Από τότε η έννοια του μαυραγορίτη σημαίνει τον αδίστακτο κερδοσκόπο, που πατάει επί πτωμάτων με μοναδικό στόχο να αποσπάσει οφέλη αποκλειστικά για τον εαυτό του, χωρίς να νοιάζεται για τις παρενέργειες των πράξεών του.
Στη σύγχρονη εποχή, υπάρχει ένας μεγάλος και ακλόνητος μαυραγορίτης, που με τις πράξεις του απαξιώνει οτιδήποτε απέμεινε σε αυτήν τη χώρα με κάποια αξία, με μοναδικό στόχο να αποσπάσει τα όποια οφέλη. Αυτός ο σύγχρονος μαυραγορίτης ονομάζεται ελληνικό Δημόσιο!
Το χειρότερο, ωστόσο, είναι πως όλοι οι κυβερνητικοί παράγοντες προσπαθούν να αποκρούσουν αυτόν τον χαρακτηρισμό, λέγοντας πως πράττουν για το καλό της πατρίδας και του λαού. Επιπλέον υπόσχονται λύσεις σε προβλήματα και αδικίες που δημιουργεί η μνημονιακή πολιτική, αλλά, όταν έρθει η ώρα των αποφάσεων, τα «δίκαια αιτήματα» ξεχνιούνται και οι πράξεις τους είναι ακόμη σκληρότερες από τις προηγούμενες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για όλες αυτές τις διαπιστώσεις είναι η υπόθεση με την τεράστια επιβάρυνση των ελάχιστων βιομηχανιών που απέμειναν σε αυτήν τη χώρα και των πολλών βιοτεχνιών, που προσπαθούν με νύχια και με δόντια να διατηρηθούν στη ζωή και να περάσουν τις Συμπληγάδες της κρίσης...

Ακριβώς αυτήν την εποχή, που όλοι κόπτονται για την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και των επιχειρήσεων, η κυβέρνηση επέλεξε να επιβαρύνει με αβάστακτα βάρη το λειτουργικό κόστος της παραγωγής προϊόντων. Η αρχή έγινε με την αύξηση του ΦΠΑ. Στη συνέχεια επιβλήθηκαν Ειδικοί Φόροι Κατανάλωσης σε όλα τα είδη της ενέργειας. Ακολούθησε η αύξηση της φορολογίας των φυσικών προσώπων, αλλά και η επιβάρυνση των επιχειρηματιών (όπως και όλων των πολιτών) με κάθε είδους αυξημένο τιμολόγιο.
Όλα αυτά, σε συνδυασμό με τις κλειστές στρόφιγγες χρηματοδότησης από τις τράπεζες και τα τεράστια χρέη που συσσώρευσε το Δημόσιο λόγω της στάσης πληρωμών που εφαρμόζει τα τελευταία χρόνια, δημιουργούν ένα ασφυκτικό πεδίο για την επιχειρηματικότητα. Αποτέλεσμα είναι να ακούγονται όλο και πιο συχνά από τα θεσμικά όργανα των επιχειρήσεων φωνές αγωνίας για το μέλλον που ζητούν από την κυβέρνηση να ελαφρύνει τουλάχιστον το ενεργειακό κόστος.
Πριν από μερικές εβδομάδες έσκασαν τα πρώτα χαμόγελα, όταν έγινε γνωστό ότι η διοίκηση της ΔΕΠΑ επεξεργάζεται σχέδιο για τη μείωση των τιμολογίων, τουλάχιστον προς τη βιομηχανία και τη βιοτεχνία. Λόγος υπήρξε, και μάλιστα πολύ σοβαρός: Η επιχείρηση αερίου είχε πετύχει σημαντικές μειώσεις στις τιμές εισαγωγής του αερίου από τους δύο βασικούς προμηθευτές μας: τη ρωσική Gazprom για τις τιμές μέσω αγωγών και την αλγερινή Sonatrach για το υγροποιημένο αέριο (LNG) που εισάγουμε μέσω Ρεβυθούσας. Σύμφωνα με παράγοντες της αγοράς, κατά μέσο όρο το κόστος εισαγωγής μειώθηκε περίπου 15%!

Σε συνθήκες ασφυκτικών πιέσεων και κρίσης, ακόμη και 10% μείωση στα τιμολόγια του αερίου είναι μία πολύ σοβαρή βοήθεια προς τις παραγωγικές μονάδες. Σε αυτό εναπόθεσαν τις ελπίδες τους οι επιχειρηματίες. Παράλληλα, στις επαφές με κυβερνητικούς παράγοντες είχαν συναντήσει συναίνεση στο αίτημά τους, κάτι που τους έκανε να πιστέψουν πως σύντομα θα δοθεί λύση.

Η αισιοδοξία ανέβηκε περισσότερο, όταν έγινε γνωστό ότι ο πρωθυπουργός θα δεχόταν στο Μέγαρο Μαξίμου αντιπροσωπεία των φορέων της αγοράς. Μάλιστα, το περιβάλλον Σαμαρά είχε φροντίσει να δώσει προς τις ενδιαφερόμενες πλευρές την πληροφορία (μέσω φημών) ότι ο πρωθυπουργός θα ανακοινώσει την ικανοποίηση του αιτήματος του επιχειρηματικού κόσμου για μείωση των τιμολογίων αερίου προς τη βιομηχανία και τις άλλες εμπορικές χρήσεις.

Ένα 24ωρο πριν από τη συνάντηση, ωστόσο, το Μαξίμου ανακοίνωσε πως η συνάντηση αναβάλλεται. Κι αμέσως έπιασαν δουλειά οι... φημολόγοι του υπουργείου Οικονομικών. Ούτε λίγο ούτε πολύ προσπάθησαν να βγάλουν έως και παράλογο το αίτημα του επιχειρηματικού κόσμου, διότι – όπως ισχυρίστηκαν – βάζει ανυπέρβλητα εμπόδια στην προσπάθεια προώθησης των αποκρατικοποιήσεων.
Με άλλα λόγια, σύμφωνα με κύκλους του οικονομικού επιτελείου, η μείωση των τιμολογίων θα δημιουργήσει αρνητική επίδραση στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΠΑ! Διότι, όπως υποστήριζαν οι ίδιοι κύκλοι, μία ανάλογη απόφαση θα μείωνε την αξία της επιχείρησης!
Χρειάζεται να πούμε ότι το επιχείρημα είναι τουλάχιστον γελοίο; Δηλαδή θέλουν να μας πείσουν πως, εάν τα τιμολόγια της ΔΕΠΑ μειωθούν, οι ενδιαφερόμενοι στον διαγωνισμό θα δώσουν λιγότερα χρήματα για να την εξαγοράσουν! Εάν είναι έτσι, γιατί δεν διπλασιάζουν τα τιμολόγια, για να διπλασιάσουν και το μελλοντικό τίμημα;

Η ουσία είναι ότι η κυβέρνηση δεν θέλει – για... ιδεολογικούς και άλλους λόγους – να προχωρήσει σε μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων. Στη συγκεκριμένη περίπτωση δεν γίνεται λόγος για ευθύνες της τρόικας ή των μνημονιακών δεσμεύσεων. Εδώ πρόκειται για συνειδητή και σχεδιασμένη τακτική, που οδηγεί σε εξαφάνιση των τελευταίων βιομηχανιών και στον στραγγαλισμό όσων βιοτεχνιών κατάφεραν να επιζήσουν τα χρόνια της κρίσης. Άλλωστε η μείωση των τιμολογίων, τόσο στην εμπορική όσο και στην οικιακή χρήση, είναι περίπου επιβεβλημένη, εφόσον μειώθηκε το κόστος των εισαγωγών αερίου. Εάν όντως όλοι αυτοί είναι οπαδοί των ελεύθερων αγορών και θέλουν πραγματικά να επιβάλουν τον υγιή ανταγωνισμό, θα πρέπει οι ίδιοι να ζητήσουν τις μειώσεις στα τιμολόγια.

Όλα όμως δείχνουν πως η πολιτική γραμμή και ο στόχος της κυβέρνησης δεν είναι αυτός. Αντίθετα, επιδίωξη όλων (ντόπιων και ξένων) όσοι υπεραμύνονται και προωθούν τη μνημονιακή πολιτική είναι να εξαφανιστεί κάθε εγχώρια παραγωγική δραστηριότητα και στη συνέχεια οι ξένοι πολυεθνικοί όμιλοι είτε να αποκτήσουν τζάμπα είτε να «εισβάλουν» στην αγορά, σε μία περιοχή με στρατηγική σημασία. Το θέμα του ενεργειακού κόστους, τόσο για τους βιομηχανικούς όσο και για τους υπόλοιπους καταναλωτές, είναι ιδιαίτερα σοβαρό και θα πρέπει να απασχολήσει τη ΡΑΕ, ως τον μόνο φορέα που μπορεί να παρέμβει αποτελεσματικά στις εξελίξεις, όπως έχει αποδείξει όλη την προηγούμενη περίοδο με τις καταλυτικές παρεμβάσεις της σε ανάλογα θέματα, όπως οι ρυθμίσεις στην αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, τα τιμολόγια της ΔΕΗ και το άνοιγμα των εισαγωγών φυσικού αερίου σε ιδιώτες.

(Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Ποντίκι")

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Με  απάντηση σε ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Ν.Χουντή,  ο Επίτροπος Όλι Ρεν παρεμβαίνει στη «διαμάχη» με την Τρόικα ξεκαθαρίζοντας ότι, ναι μεν οι διαδικασίες διακανονισμού δανειακών χρεών στην Ένωση «παραμένουν στην αρμοδιότητα των εθνικών αρχών», αλλά η ελληνική κυβέρνηση, μέσω του Μνημονίου, έχει δεχτεί να παραχωρήσει αυτό το δικαίωμα, αφού ψήφισε ότι «μέχρι το τέλος Φεβρουαρίου 2013 θα αναθεωρήσουμε...το υπάρχον πλαίσιο διευκόλυνσης της διευθέτησης με υπερχρεωμένα νοικοκυριά», και μάλιστα στην κατεύθυνση της διατήρησης της «τραπεζικής φερεγγυότητας και πιστωτικής πειθαρχίας», της αποφυγής «χρήσης δημοσιονομικών πόρων για την προστασία των δανειοληπτών», ενώ οποιεσδήποτε ευνοϊκές ρυθμίσεις θα περιορίζονται στα νοικοκυριά που βρίσκονται σε δεινή οικονομική κατάσταση.

Κοινώς η τρόικα κάνει κουμάντο, με τη σύμφωνη υπογραφή της "εθνικής" μας κυβέρνησης, που "μόνη κόκκινη γραμμή είναι το συμφέρον της χώρας"...Αυτά για όσους έχουν ακόμα ψευδαισθήσεις...