Παραδείγματα λειτουργίας του ιδιωτικού τομέα εργασίας στην Ελλάδα του Μνημονίου / Δευτερεύουσα η υγεία και πρωτεύον η εξόφληση για την Ε.Ε.

To ότι η κατάσταση στα εργασιακά του ιδιωτικού τομέα στην χώρα μας μπορούν να χαρακτηριστούν ως "ζούγκλα" είναι γνωστό εδώ και χρόνια. Το Μνημόνιο όμως όχι μόνο έφερε μισθολογικές μειώσεις (με νέες να είναι προ των πυλών όπως έχουμε γράψει εδώ), μια πλασματική αντίληψη περί σύνδεσης "μισθού-ανταγωνιστικότητας", αλλά κυρίως έβγαλε τον χειρότερο μας εαυτό ως κοινωνία: υποχρεωτικές μειώσεις (διαβάστε εδώ χαρακτηριστική ανάλυση της κατάστασης), εξαφάνιση των εργασιακών δικαιωμάτων, ένα αλληλοφάγωμα μεταξύ των εργασιακών ομάδων, την εξαφάνιση της κοινωνικής και εργασιακής αλληλεγγύης και την παγίωση του "ωχαδερφισμού" και της ομφαλοσκόπησης ως τα κύρια χαρακτηριστικά της φυλής.
Παράλληλα μας οδήγησε και σε κάτι ακόμα: στην παγίωση της αντίληψης ότι η εκμετάλλευση των εργαζομένων είναι φυσιολογική και αναμενόμενη - "τυχεροί είναι που δουλεύουν - να μη μιλάνε", όπως λένε πολλοί. Γιατί διαφορετικά φαινόμενα όπως αυτά που περιγράφονται στο παρακάτω ρεπορτάζ, θα έπρεπε να γίνουν πρώτο θέμα στα δελτία ειδήσεων και την άμεση επέμβαση του εισαγγελέα. Δυστυχώς όμως ακόμα περιμένουμε... Διαβάστε το - αξίζει:

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ο Ν. Χουντής έθεσε στην ευρωπαϊκή επιτροπή το ερώτημα για την διακοπή της προμήθειας του αντικαρκινικού φαρμάκου προς τα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, επισημαίνοντας πως «η έλλειψη του φαρμάκου θέτει σε άμεσο κίνδυνο την ανθρώπινη υγεία», και πως «η διακοπή της παροχής του φαρμάκου αντίκειται στην αρχή της καλής πίστης».
«Εφαρμόζεται από την Ελλάδα ο παραπάνω όρος της εξόφλησης εντός 90 ημερών; Αν ναι, γιατί η εταιρεία αποφάσισε τη διακοπή της παροχής του φαρμάκου, με ενδεχόμενες δραματικές συνέπειες για την υγεία των ασθενών; Αν όχι, πως επιτρέπει η Επιτροπή την κατά προτεραιότητα εξόφληση των δανειστών της Ελλάδας, με αποτέλεσμα το δημόσιο σύστημα υγείας να στερείται των αναγκαίων επιχορηγήσεων για τη συνέχιση της ομαλής προμήθειας φαρμάκων για τον πληθυσμό;», ρώτησε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.
 Η απάντηση της Κομισιόν, μέσω του Επιτρόπου Ολι Ρεν, ήταν απλά η περιγραφή με πλήρη λεπτομέρεια του «Κανονισμό» πληρωμής των προμηθευτών του δημοσίου.
Πιο συγκεκριμένα, η απάντηση έχει ως εξής: «Σύμφωνα με το άρθρο 6 παράγραφος 4 της οδηγίας 89/105/ΕΟΚ του Συμβουλίου , τα κράτη μέλη οφείλουν να δημοσιεύουν και να κοινοποιούν στην Επιτροπή τον κατάλογο των προϊόντων που καλύπτονται από το ασφαλιστικό τους σύστημα υγείας μαζί με τις τιμές τους, όπως αυτές καθορίζονται από την αρμόδια εθνική αρχή. Ωστόσο, είναι δύσκολη η σύγκριση των τιμών των ιατρικών προϊόντων μεταξύ των χωρών, δεδομένου ότι οι δημοσιευμένες τιμές μπορεί να είναι τιμές σε επίπεδο εργοστασίου ή τιμές λιανικής πώλησης, ότι υπάρχουν διαφορετικοί συντελεστές ΦΠΑ, ότι είναι διαφορετικό το ύψος των εκπτώσεων από χώρα σε χώρα, ότι έχουν διαφορετικές δοσολογίες και συνταγές και διαφορετικά περιθώρια κέρδους στις αλυσίδες διανομής κτλ.
 Η Επιτροπή επιθυμεί να επαναλάβει ότι η εξόφληση των ληξιπρόθεσμων οφειλών από δημόσιους φορείς και η αποφυγή της συσσώρευσης νέων οφειλών παραμένει προτεραιότητα του προγράμματος. Επιπλέον, σύμφωνα με την οδηγία 2011/7/ΕΕ για την καταπολέμηση των καθυστερήσεων πληρωμών στις εμπορικές συναλλαγές (που πρέπει να μεταφερθεί στο εσωτερικό δίκαιο έως τις 16 Μαρτίου 2013), οι δημόσιες αρχές θα πρέπει να πληρώνουν εντός 30 ημερολογιακών ημερών για την παροχή των αγαθών και των υπηρεσιών, με δυνατότητα παράτασης της προθεσμίας πληρωμής σε 60 ημερολογιακές ημέρες το πολύ για δημόσιους φορείς παροχής ιατρικής μέριμνας οι οποίοι είναι δεόντως αναγνωρισμένοι για τον σκοπό αυτό». Κοινώς προτεραιότητα η εξόφληση, όχι η υγεία των ασθενών...

Πηγή ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία", "Βήμα"