Αναρτήσεις
Μεγάλη αναστάτωση έχει προκληθεί τις τελευταίες μέρες μετά τις δηλώσεις του γ.γ. του Υπουργείου Εργασίας κυρίου Μέργου (λεπτομέρειες για την είδηση εδώ) κατά τίς οποίες ούτε λίγο ούτε πολύ τόνιζε ότι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι "μη ανταγωνιστικός" και επομένως χρειάζεται "περαιτέρω μείωση". Για το πόσο αφελής είναι η σύνδεση "μισθολογικού κόστους - ανταγωνιστικότητας" έχουμε κάνει πολλές αναφορές στο παρελθόν (και αξίζει να τους ρίξετε μια ματιά εδώ), ακόμα και με σκληρά "νεοφιλελεύθερα κριτήρια", δεδομένου ότι με περσινά στοιχεία 1 στους 4 Έλληνες λάμβανε τον κατώτατο μισθό, πράγμα που οδήγησε ακόμα και τον ΣΕΒ στο να ταχθεί "υπέρ της ΚΑΤΑΡΓΗΣΗΣ της μισθολογικής μείωσης".
Όπως ήταν αναμενόμενο, υπήρξαν αντιδράσεις απ' όλες τις πλευρές, με τον κ. Στουρνάρα να τονίζει ότι ο μισθός στην χώρα μας "είναι αρκετά χαμηλός" και επομένως "δεν τίθεται θέμα μείωσης". Προφανώς συμφωνούμε με τον κύριο Στουρνάρα (αλίμονο κιόλας!) αλλά από την άλλη, δεν μπορούμε παρά να διακρίνουμε μια "φαρισαϊκή προδιάθεση" στα λεγόμενα του...Και εξηγούμαστε: στα τελευταία Μεσοπρόθεσμα και Μνημόνια, υπάρχει σαφής δέσμευση για περαιτέρω μείωση του μισθολογικού κόστους στον ιδιωτικό (και δημόσιο βέβαια) τομέα, προκειμένου να βελτιωθεί το "επιχειρηματικό κλίμα". Αυτό αποτελεί πάγια θέση της τρόικας (θυμηθείτε εδώ το περίφημο "ας ρωτήσουμε την τρόικα") και γι' αυτό εξάλλου και ενσωματώθηκε στις τελευταίες "συμφωνίες" και η ρήτρα για καθορισμό των μισθών στον ιδιωτικό τομέα με υπουργική απόφαση. Η ντροπή βέβαια είναι ακόμα μεγαλύτερη αν σκεφτεί κανείς ότι οι εργαζόμενοι κάτω των 25 παίρνουν ακόμα λιγότερα χρήματα, κάτι που σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης αποτελεί "σαφή παραβίαση της Χάρτας των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων".
Επομένως, ο κυρίος Μέργος (των 3700+ ευρώ τον μήνα), το μόνο λάθος που έκανε ήταν να εκφράσει "φωναχτά" κάτι που συζητείται εδώ και καιρό στους κύκλους της κυβέρνησης και αποτελεί μέρος της ατζέντας που προωθεί (εν αγνοία ή όχι των υπόλοιπων κυβερνητικών εταίρων δεν έχει σημασία) η πλευρά Στουρνάρα στην χώρα μας. Δεν θέλουμε να είμαστε μάντεις κακών, αλλά οι οικονομικές ενδείξεις (που δε συνάδουν με την αισιοδοξία της κυβέρνησης) σε συνδυασμό με τις πιέσεις της τρόικας για την ελαχιστοποίηση του "επενδυτικού κινδύνου" για όσους θέλουν να επενδύσουν στο "Ελ Ντοράντο" που λέγεται Ελλάδα, μάλλον δεν είναι καλός οιωνός...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Όταν ακούμε ειδήσεις από το εξωτερικό που αφορούν την Ελλάδα, καλό θα είναι όλοι μας να προσέχουμε και να είμαστε συγκεντρωμένοι: όταν οι Ευρωπαίοι ζητούν, οι Χατζηαβάτες της κυβέρνησης σπεύδουν να ψηφίσουν. Έτσι λοιπόν πρόσφατα Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και οικονομολόγοι μιλούσαν για πώληση ελληνικών νησιών για να "μειωθεί το χρέος" (εδώ γελάνε βέβαια αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Τότε πολλοί θεωρούσαν κάτι τέτοιο υπερβολές, αλλά πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, κατατέθηκε στη Βουλή σχετική τροπολογία που επί της ουσίας επιτρέπει την πώληση ελληνικών νησιών, αρκεί να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη των υπουργών Εθνικής Αμύνης και Προστασίας του Πολίτη - μεταφέροντας δηλαδή την απόφαση σε καθαρά πολιτικό επίπεδο και μακρυά από το σαφώς πιο δύσκολο και χρονοβόρο πλέγμα επιτροπών (πολιτικών και στρατιωτικών) που υπήρχε εώς τώρα, στο οποίο υπήρχαν αρκετές δικλείδες ασφαλείας. Και επειδή πολλά πράγματα όχι μόνο τα κάνουν, αλλά δεν έχουν το θάρρος να τα κάνουν φανερά, η τροπολογία κατατέθηκε σε σχέδιο νόμου που αφορά τις σχέσεις Ελλάδας - Κατάρ, έχοντας προφανώς δεδομένο ότι κάποιοι δε θα το διαβάσουν και κάποιοι άλλοι δε θ' ασχοληθούν...Έλα όμως που κάποιοι το είδαν και το έκαναν θέμα...Το αποτέλεσμα; Υπήρξε μερική αναδίπλωση, και έτσι (τελικά) δεν θα παραχωρούνται εμπράγματα δικαιώματα (πώληση) δημόσιων νησίδων, αλλά μόνο ενοχικά δικαιώματα (υποθήκη, μακροχρόνια μίσθωση). Πρακτικά βέβαια μικρή διαφορά έχει: αν μια εταιρεία (εν προκειμένω από το Κατάρ) νοικιάσει μια νησίδα για 100 χρόνια, ποιος θα την "κουνήσει" σε περίπτωση ανάγκης; Ποιος θα τους βάλει στη θέση τους σε περίπτωση που κάποιος Έλληνας πολίτης θελήσει να τη προσεγγίσει, όπως έχει δικαίωμα σε κάθε δημόσια έκταση; Ερωτήσεις - ψιλά γράμματα...
Άλλες ειδήσεις...Για όσους έχουν αμφιβολίες για την κοροϊδία που ονομάζεται "πράσινη ανάπτυξη στην Ελλάδα", υπάρχει μια ενδιαφέρουσα είδηση για μεταλλεία χρυσού στην Βόρεια Ελλάδα εδώ.
Όπως ήταν αναμενόμενο, υπήρξαν αντιδράσεις απ' όλες τις πλευρές, με τον κ. Στουρνάρα να τονίζει ότι ο μισθός στην χώρα μας "είναι αρκετά χαμηλός" και επομένως "δεν τίθεται θέμα μείωσης". Προφανώς συμφωνούμε με τον κύριο Στουρνάρα (αλίμονο κιόλας!) αλλά από την άλλη, δεν μπορούμε παρά να διακρίνουμε μια "φαρισαϊκή προδιάθεση" στα λεγόμενα του...Και εξηγούμαστε: στα τελευταία Μεσοπρόθεσμα και Μνημόνια, υπάρχει σαφής δέσμευση για περαιτέρω μείωση του μισθολογικού κόστους στον ιδιωτικό (και δημόσιο βέβαια) τομέα, προκειμένου να βελτιωθεί το "επιχειρηματικό κλίμα". Αυτό αποτελεί πάγια θέση της τρόικας (θυμηθείτε εδώ το περίφημο "ας ρωτήσουμε την τρόικα") και γι' αυτό εξάλλου και ενσωματώθηκε στις τελευταίες "συμφωνίες" και η ρήτρα για καθορισμό των μισθών στον ιδιωτικό τομέα με υπουργική απόφαση. Η ντροπή βέβαια είναι ακόμα μεγαλύτερη αν σκεφτεί κανείς ότι οι εργαζόμενοι κάτω των 25 παίρνουν ακόμα λιγότερα χρήματα, κάτι που σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης αποτελεί "σαφή παραβίαση της Χάρτας των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων".
Επομένως, ο κυρίος Μέργος (των 3700+ ευρώ τον μήνα), το μόνο λάθος που έκανε ήταν να εκφράσει "φωναχτά" κάτι που συζητείται εδώ και καιρό στους κύκλους της κυβέρνησης και αποτελεί μέρος της ατζέντας που προωθεί (εν αγνοία ή όχι των υπόλοιπων κυβερνητικών εταίρων δεν έχει σημασία) η πλευρά Στουρνάρα στην χώρα μας. Δεν θέλουμε να είμαστε μάντεις κακών, αλλά οι οικονομικές ενδείξεις (που δε συνάδουν με την αισιοδοξία της κυβέρνησης) σε συνδυασμό με τις πιέσεις της τρόικας για την ελαχιστοποίηση του "επενδυτικού κινδύνου" για όσους θέλουν να επενδύσουν στο "Ελ Ντοράντο" που λέγεται Ελλάδα, μάλλον δεν είναι καλός οιωνός...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Όταν ακούμε ειδήσεις από το εξωτερικό που αφορούν την Ελλάδα, καλό θα είναι όλοι μας να προσέχουμε και να είμαστε συγκεντρωμένοι: όταν οι Ευρωπαίοι ζητούν, οι Χατζηαβάτες της κυβέρνησης σπεύδουν να ψηφίσουν. Έτσι λοιπόν πρόσφατα Ευρωπαίοι αξιωματούχοι και οικονομολόγοι μιλούσαν για πώληση ελληνικών νησιών για να "μειωθεί το χρέος" (εδώ γελάνε βέβαια αλλά αυτό είναι άλλο θέμα). Τότε πολλοί θεωρούσαν κάτι τέτοιο υπερβολές, αλλά πριν αλέκτωρ λαλήσει τρεις, κατατέθηκε στη Βουλή σχετική τροπολογία που επί της ουσίας επιτρέπει την πώληση ελληνικών νησιών, αρκεί να υπάρχει η σύμφωνη γνώμη των υπουργών Εθνικής Αμύνης και Προστασίας του Πολίτη - μεταφέροντας δηλαδή την απόφαση σε καθαρά πολιτικό επίπεδο και μακρυά από το σαφώς πιο δύσκολο και χρονοβόρο πλέγμα επιτροπών (πολιτικών και στρατιωτικών) που υπήρχε εώς τώρα, στο οποίο υπήρχαν αρκετές δικλείδες ασφαλείας. Και επειδή πολλά πράγματα όχι μόνο τα κάνουν, αλλά δεν έχουν το θάρρος να τα κάνουν φανερά, η τροπολογία κατατέθηκε σε σχέδιο νόμου που αφορά τις σχέσεις Ελλάδας - Κατάρ, έχοντας προφανώς δεδομένο ότι κάποιοι δε θα το διαβάσουν και κάποιοι άλλοι δε θ' ασχοληθούν...Έλα όμως που κάποιοι το είδαν και το έκαναν θέμα...Το αποτέλεσμα; Υπήρξε μερική αναδίπλωση, και έτσι (τελικά) δεν θα παραχωρούνται εμπράγματα δικαιώματα (πώληση) δημόσιων νησίδων, αλλά μόνο ενοχικά δικαιώματα (υποθήκη, μακροχρόνια μίσθωση). Πρακτικά βέβαια μικρή διαφορά έχει: αν μια εταιρεία (εν προκειμένω από το Κατάρ) νοικιάσει μια νησίδα για 100 χρόνια, ποιος θα την "κουνήσει" σε περίπτωση ανάγκης; Ποιος θα τους βάλει στη θέση τους σε περίπτωση που κάποιος Έλληνας πολίτης θελήσει να τη προσεγγίσει, όπως έχει δικαίωμα σε κάθε δημόσια έκταση; Ερωτήσεις - ψιλά γράμματα...
Άλλες ειδήσεις...Για όσους έχουν αμφιβολίες για την κοροϊδία που ονομάζεται "πράσινη ανάπτυξη στην Ελλάδα", υπάρχει μια ενδιαφέρουσα είδηση για μεταλλεία χρυσού στην Βόρεια Ελλάδα εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου