Δημόσιοι δρόμοι, έργα και προαστιακός: Οι εργολάβοι πάντα κερδισμένοι / Τι συμβαίνει με τον Καμίνη στην Αθήνα;

Είδηση: Συγκλονιστικά είναι τα στοιχεία που βγαίνουν στην επιφάνεια για το κόστος των δημοσίων έργων στην Ελλάδα όπου αποδεικνύεται ότι πληρώνουμε μέχρι 65 εκατ. € το χιλιόμετρο όταν η Ισπανία με ίδιο γεωγραφικό ανάγλυφο πληρώνει 12 φορές λιγότερο - Παίρνοντας τα πρόσφατα μεγάλα έργα ένα-ένα:

ΟΛΥΜΠΙΑ ΟΔΟΣ Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της Αθηνών-Πατρών-Πύργου-Τσακώνας. Με «ζεστό» χρήμα 153 εκατ. ευρώ, που αντιπροσωπεύει μόλις το 7% του προϋπολογισμού των έργων, η κοινοπραξία «Ολυμπία Οδός» θα έχει την εκμετάλλευση των διοδίων ώς το 2037. Στο μεγάλο έργο των 2,2 δισ. ευρώ, οι κατασκευαστές έχουν επίσης αναλάβει να καλύψουν και το 41% του κόστους με δάνεια, που πρέπει να αποπληρώσουν. Ωστόσο, η ίδια η σύμβαση του 2007 ομολογεί ότι ο αυτοκινητόδρομος θα έχει ουσιαστικά αποσβεστεί ώς το 2022 και επί 15 χρόνια το Δημόσιο εν γνώσει του τον παραχωρεί στους ιδιώτες, οι οποίοι θα έχουν την ευθύνη της συντήρησης και θα καταθέτουν στα κρατικά ταμεία έως και το 93% των εσόδων από τα διόδια.

Η «συνταγή», βεβαίως με παραλλαγές, είναι δοκιμασμένη στη χώρα μας τη δεκαετία του '90, όταν επανήλθε το σύστημα μελέτη-κατασκευή-χρηματοδότηση-παραχώρηση και ξεκίνησαν τα λεγόμενα συγχρηματοδοτούμενα μεγάλα έργα. Το πρώτο πακέτο περιλάμβανε την Αττική οδό, τη ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου και το νέο αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος». Στους αρχικούς σχεδιασμούς είχε περιληφθεί και το μετρό Θεσσαλονίκης, όμως στην πορεία αποδείχθηκε ότι το έργο δεν ήταν ανταποδοτικό και οι τράπεζες δεν ήταν διατεθειμένες να το χρηματοδοτήσουν. Δεν ήταν δύσκολο να βρεθούν αφορμές για να ακυρωθεί ο διαγωνισμός, ευτυχώς χωρίς επιβάρυνση για το Δημόσιο. Ανάλογη διαδικασία ακολουθήθηκε και το 2009, αυτή τη φορά με την υποθαλάσσια αρτηρία της Θεσσαλονίκης, που είχε περιληφθεί στο δεύτερο πακέτο μαζί με τους πέντε αυτοκινητόδρομους. Το έργο αποδείχθηκε ασύμφορο και ακυρώθηκε μετά τη γνωμοδότηση της αρχαιολογικής υπηρεσίας, που όμως εκδόθηκε μετά την υπογραφή της σύμβασης. Βεβαίως δεν έχασε ο ανάδοχος του έργου των 480 εκατ. ευρώ, που ζήτησε λύση της σύμβασης με υπαιτιότητα του Δημοσίου και διεκδίκησε αποζημίωση ύψους 400 εκατ. ευρώ. Προσέφυγε στη Δικαιοσύνη και εξασφάλισε αποζημίωση ύψους 68 εκατ. ευρώ για προετοιμασίες που είχε κάνει. Να σημειωθεί ότι αν προχωρούσε η κατασκευή του συγκεκριμένου έργου η δημόσια συμμετοχή θα ήταν 90 εκατ. ευρώ. Με άλλα λόγια, οι Ελληνες φορολογούμενοι πλήρωσαν πανάκριβα για ένα έργο που δεν έγινε. Μάλιστα οι εργολάβοι έχουν προσφύγει στη διαιτησία γιατί θεωρούν ότι το ποσό που τους επιδικάστηκε είναι μικρό!

ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Αττικής οδού. Τα έργα ξεκίνησαν το 1994 με προϋπολογισμό 426 δισ. δραχμές (σ.σ. εκείνη την εποχή δεν υπήρχε στον ορίζοντα ευρώ και βεβαίως δεν είχε οριστεί η ισοτιμία του με τη δραχμή), αλλά στην πορεία ανέκυψαν και τα... απρόβλεπτα που στοίχισαν στους φορολογουμένους επιπλέον 549 δισ. δραχμές, δηλαδή άλλη μία Αττική οδό! Ιδιαίτερα στην Περιφερειακή Υμηττού, έπειτα από προσφυγές στο ΣτΕ, που αποδείχθηκαν η «χαρά του εργολάβου», διατέθηκαν για έργα προστασίας του περιβάλλοντος 195 δισ. δραχμές, έναντι 19 που προέβλεπε ο αρχικός σχεδιασμός. Το 2004, που παραδόθηκε το τελευταίο κομμάτι του μεγαλύτερου αυτοκινητόδρομου της πρωτεύουσας, το κόστος έφτασε στο 1,23 δισ. ευρώ.

Ο χρόνος παραχώρησης της Αττικής οδού, με βάση τη σύμβαση, λήγει τον Σεπτέμβριο του 2024. Υπάρχει ωστόσο πρόβλεψη ότι θα περιέλθει στο Δημόσιο νωρίτερα όταν οι κατασκευαστές πετύχουν απόδοση 11,6% των ιδίων κεφαλαίων, που ανέρχονται σε 174 εκατ. ευρώ. Οι μέσοι κυκλοφοριακοί φόρτοι, ακόμα και το 2010 με την οικονομική κρίση στο φόρτε της, διαμορφώθηκαν στις 281.329 διελεύσεις την ημέρα, έναντι 243.714 που είχαν προβλεφθεί από τη μελέτη. Ο ετήσιος τζίρος, με στοιχεία που μας έδωσε η κοινοπραξία, ξεπερνά τα 226 εκατ. ευρώ, ενώ τα έξοδα συντήρησης και λειτουργίας υπολογίζονται σε 89,3 εκατ. ευρώ τον χρόνο. Αυτό σημαίνει ότι ο αυτοκινητόδρομος παραμένει ιδιαίτερα κερδοφόρος και ενισχύει την εκτίμηση ορισμένων ότι έχει μειωθεί ο χρόνος παραχώρησης κατά 2 έως και 3 χρόνια. Γι' αυτόν τον λόγο οι εργολάβοι προσφέρουν από χρόνια εκπτωτικά προγράμματα για τους κατόχους ηλεκτρονικών συσκευών, του λεγόμενου e-pass, που χρησιμοποιούν 395.000 οδηγοί. Επιπλέον δεν τηρούνται οι αυξήσεις που προβλέπονται στη σύμβαση για τις τιμές των διοδίων. Είναι ενδεικτικό ότι στα Ι.Χ. η τιμή χωρίς έκπτωση διατηρείται στα 2,8 ευρώ, ενώ θα έπρεπε να διαμορφωθεί γύρω στα 3,7 ευρώ.

ΖΕΥΞΗ ΡΙΟΥ-ΑΝΤΙΡΡΙΟΥ Η πρώτη -στα νεότερα χρονικά, γιατί έχουν προηγηθεί συμβάσεις με την Ούλεν για το δίκτυο ύδρευσης, την Πάουερ για τον φωτισμό κ.λπ.- σύμβαση παραχώρησης αφορά τη ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου, που υλοποιήθηκε από κοινοπραξία ελληνικών και κυρίως γαλλικών συμφερόντων. Το κόστος της επένδυσης έφτασε τα 740 εκατ. ευρώ, όπως προέβλεπε η σύμβαση, από τα οποία τα ίδια κεφάλαια της κοινοπραξίας ήταν 10% και το 50% τραπεζικά δάνεια με κρατική εγγύηση. Η παραχώρηση διαρκεί ώς το 2039, προβλέπεται όμως ότι το έργο θα περιέλθει νωρίτερα στο Δημόσιο αν οι εργολάβοι εξασφαλίσουν απόδοση 11,5% επί των ιδίων κεφαλαίων τους. Οι εκπρόσωποι της κοινοπραξίας στους οποίους απευθύνθηκε η «Ε» ήταν ιδιαίτερα φειδωλοί σε στοιχεία. Μας είπαν ότι από την αρχή η κίνηση ήταν χαμηλότερη από την αναμενόμενη και γι' αυτό οδηγήθηκαν σε εκπτωτικά πακέτα για τους συχνούς χρήστες της γέφυρας. Μας ανέφεραν ότι η ημερήσια κυκλοφορία διαμορφώνεται στις 12 με 13 χιλιάδες διελεύσεις και ο μέσος ετήσιος τζίρος ανέρχεται σε 48 εκατ. ευρώ. Δεν μας έδωσαν πληροφορίες για τα καθαρά έσοδα, απλώς μας ενημέρωσαν ότι είναι σημαντικό το κόστος συντήρησης της γέφυρας.

ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΣΠΑΤΩΝ Πιο σύνθετη είναι η περίπτωση του αεροδρομίου στα Σπάτα, που λειτούργησε τον Μάρτιο του 2001 και υλοποιήθηκε με σύμβαση παραχώρησης συνολικού ύψους 685 δισ. δραχμών. Από το ποσό αυτό τα 78 δισ. δραχμές προήλθαν από το λεγόμενο «σπατόσημο», ενώ το Δημόσιο κατέβαλε από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και κοινοτικά προγράμματα επιπλέον 44 δισ. δραχμές. Σε 370 δισ. δραχμές ανήλθε το δάνειο-μαμούθ από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Στην εταιρεία λειτουργίας του αεροδρομίου το Δημόσιο μετέχει με 55%, ενώ το υπόλοιπο ανήκει στο επενδυτικό σχήμα στο οποίο κυριαρχούν γερμανικές εταιρείες. Ανάλογη είναι και η κατανομή στα κέρδη, που παρά τη διεθνή κρίση καταγράφουν άνοδο και το 2009 διαμορφώθηκαν στα 264 εκατ. ευρώ, έναντι 149 εκατ. την προηγούμενη χρονιά.

ΜΕΤΡΟ Αλλά και στα κλασικά δημόσια έργα οι εργολάβοι δεν χάνουν. Ενδεικτική είναι η περίπτωση του βασικού έργου του Μετρό, των γραμμών Εθνική Αμυνα-Σύνταγμα και Σύνταγμα-Δάφνη, που εγκαινιάστηκαν τον Ιανουάριο του 2000. Το αρχικό κόστος ήταν 185 δισ. δραχμές που το 1994 με τις συμπληρωματικές συμβάσεις... εκτροχιάστηκαν στα 506,5 δισ. για να καλυφθούν τα κενά της σύμβασης-κουρελού, όπως έλεγε η τότε κυβέρνηση, ενώ η Ν.Δ. έκανε λόγο για «καύσιμα στον μετροπόντικα». Στη συνέχεια ήρθαν τα... απρόβλεπτα που διαμόρφωσαν το κόστος στα 711 δισ. δραχμές.

ΕΓΝΑΤΙΑ ΟΔΟΣ Οι συμπληρωματικές συμβάσεις και οι υπερβάσεις των αρχικών κοστολογίων ήταν κανόνας για τον βασικό άξονα της Εγνατίας. Ο αυτοκινητόδρομος των 670 χλμ., που ενώνει την Αλεξανδρούπολη με την Ηγουμενίτσα, ξεκίνησε να κατασκευάζεται από το 1995 και με το ελληνικότατο «βλέποντας και δίνοντας». Οι μελέτες αποδείχθηκαν ελλιπείς και χρειάστηκε να γίνουν αλλαγές επί αλλαγών. Το έργο ολοκληρώθηκε το 2009 με κόστος 6 δισ. ευρώ, από τα οποία τα 2,24 δισ. εξασφαλίστηκαν μέσω δανεισμού του Δημοσίου. Εξαίρεση αποτέλεσαν ορισμένα τμήματα στην Ηπειρο που δόθηκαν στην κυκλοφορία τον περασμένο χρόνο. Ακόμη και σήμερα κατασκευάζεται ένα μικρό κομμάτι όπου παρουσιάστηκαν έντονα γεωλογικά φαινόμενα.

Κοινός παρονομαστής το θεσμικό πλαίσιο, που κατοχυρώνει στην ουσία τους εργολάβους και χάρη στη νομική υποστήριξη που διαθέτουν «στριμώχνουν» το Δημόσιο. Με τη διατησία και το μπαράζ προσφυγών έχουν τη δυνατότητα να κερδίζουν σοβαρές αποζημιώσεις, ενώ ακόμα και να κηρυχθούν έκπτωτοι χαμένοι είναι οι φορολογούμενοι και τα έργα.

Σχόλιο: Οι συμβάσεις παραχώρησης και οι αναθέσεις δημοσίων έργων αποτελούν μια από τις μελανότερες στιγμές της διαχείρισης δημοσίου χρήματος στο νεότερο ελληνικό κράτος. Δικαστικές έρευνες επί ερευνών δεν καταλήγουν σχεδόν ποτέ πουθενά, ενώ οι εξεταστικές της Βουλής "δικαιώνουν" πάντα τους αναθέτοντες και δικαιολογώντας τις σπατάλες (μερικές εκ των οποίων αναφέρονται και στο παραπάνω ρεπορτάζ). Οι δρόμοι πάντως αποτελούν την μεγάλη πληγή ιδιαίτερα μετά τις πρόσφατες αποφάσεις της κυβέρνησης για επέκταση παραχωρήσεων των δύο δρόμων που φτιάχτηκαν με "ιδρώτα και αίμα" (δηλ. την Αττική και Εγνατία Οδό), μέσα σε σκάνδαλα (για την "Εγνατία Α.Ε." διαβάστε εδώ) και ύποπτες συναλλαγές (διαβάστε εδώ σχετικά για την εισαγγελική έρευνα για την Αττική Οδό). Δυστυχώς όμως, όπως φαίνονται τα πράγματα οδηγούνται προς γενίκευση του μοντέλου κατασκευής και κατ' αποκοπήν παραχώρηση των δρόμων μας σε ιδιώτες, "προς διευκόλυνση" του δημόσιου χρέους. Αλήθεια, τα τέλη κυκλοφορίας γιατί τα πληρώνουμε στην Ελλάδα;

(Για τον προαστιακό και τ' ατελείωτα σκάνδαλά του δεν γράψαμε τίποτα - τα έχουμε γράψει εδώ ενώ τα λέει διεξοδικά και το ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας" εδώ - Φαίνεται καθαρά ότι ούτε "μαζί τα φάγαμε", ούτε ότι οι "υψηλές αμοιβές των μηχανοδηγών φαλήρισαν τον ΟΣΕ" και ότι ούτε "η πώληση του θα μειώσει το δημόσιο έλλειμμα", όπως διατείνονται στην κυβέρνηση και στα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ).

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Όπως θα θυμόμαστε, μετά την 2η Κυριακή των αυτοδιοικητικών (ή "Καλλικρατικών") εκλογών της περασμένης χρονιάς οι νίκες Καμίνη και Μπουτάρη στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη αντίστοιχα, είχαν χαιρετιστεί με μεγάλη χαρά από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ. Την ίδια στιγμή η νίκη Δημαρά στην Πάτρα αποσιωπήθηκε (ίσως επειδή δεν περιείχε "ΠΑΣΟΚ" και το μέρος που έγινε η ανατροπή ήταν η "πράσινη" Αχαϊα). Εμείς είχαμε εκφράσει τον σκεπτικισμό μας τόσο μετά τον 1ο, όσο και μετά τον 2ο γύρο - θεωρούσαμε και θεωρούμε ότι τόσο ο ένας όσο και ο άλλος υποψήφιος δεν εκπροσωπούσαν κάτι "καινούργιο", απλά τοποθετούσαν το "δήθεν" στο προσκήνιο, προωθώντας στην κεντρική πολιτική σκηνή τις συνεργασίες και "συμμαχίες" που θέλει να χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση για να προωθήσει τις πολιτικές της (διαβάστε σχετικά εδώ). Παρότι δεν έχουμε κλείσει καλά-καλά δίμηνο, υπάρχουν αρκετές αντιδράσεις προς το έργο και των δύο (για διαφορετικούς λόγους στον καθένα). Για τον κ.Καμίνη μάλιστα ο προβληματισμός που επικρατεί μέσα στην ίδια του την παράταξη είναι πολύ μεγάλος (ήδη δύο αντιδήμαρχοι παρετήθηκαν και ένας εξ αυτών τον χαρακτήρισε ως τον "τον αντιδραστικότερο δήμαρχο, που έχει περάσει από την Αθήνα"). Διαβάστε το σχετικό άρθρο του Σ. Ζούλα από την Καθημερινή εδώ.

Η κατά Παπανδρέου εξωτερική πολιτική / "Κυβερνάει η τρόικα" λένε οι δημοσκοπήσεις

Στα τόσα και τόσα προβλήματα που έχει η κυβέρνηση Παπανδρέου στο εσωτερικό της χώρας, έχει να παλέψει και με σειρά αποτυχιών στην εξωτερική πολιτική: Τόσο η σειρά πρωτοβουλιών που προσπάθησε να πάρει σε πανευρωπαϊκό ή παγκόσμιο επίπεδο, όσο και η προσπάθεια προώθησης εθνικών υποθέσεων και συμφωνιών έχουν σαφέστατα δυσμενή κατάληξη - αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Καταρχήν έγινε μια προσπάθεια να μπει ο Πρωθυπουργός "μπροστάρης" σε μια σειρά κινήσεων που υποτίθεται θα προωθούσαν την ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και της ειρήνευσης στην Μεσόγειο. Στο πρώτο τομέα είχαμε την προώθηση της ιδέας του "ευρωομολόγου" (η οποία ξεκίνησε τον Δεκέμβρη), του οποίου η δημιουργία θα βοηθούσε όλες τις χώρες του νότου να ξεπεράσουν την κρίση - και εμάς μαζί. Η ιδέα όμως εγκαταλήφθηκε σύντομα, αφού δε βρέθηκαν οι αναγκαίοι συμπαραστάτες, οι οποίοι θα έκαναν κατανοητό στην Γερμανία ότι δεν μπορεί ν' αποφασίζει για όλους, ιδιαίτερα όταν ο ρόλος της στη δημιουργία της κρίσης είναι τεράστιος. Αντ' αυτού (το οποίο θα έδινε μια τίμια λύση και μια ανάσα στην χώρα μας) βρεθήκαμε συνοδοιπόροι στην "φαεινή ιδέα" της Γερμανίας, που θα οδηγήσει εμάς (και την υπόλοιπη Ευρώπη) δέσμια των γραφειοκρατών των Βρυξελλών για τις επόμενες γενιές (διαβάστε το σχετικό ρεπορτάζ στο "Παρόν" εδώ). Ευτυχώς αντιδράσεις υπάρχουν (από διάφορες χώρες και για διάφορους λόγους), αλλά πάλι εμείς είμαστε τα "καλά παιδιά" της Γερμανίας, χωρίς να αρθρώνουμε ένα διαφορετικό λόγο και χωρίς να συμπαρατασσόμαστε με μια λύση που συνάδει με το συμφέρον μας (που σίγουρα δεν είναι η λήψη νέων μέτρων). Στο δεύτερο τομέα είχαμε την προσπάθεια ένδυσης του ρόλου του "ειρηνοποιού": Παρότι όμως προαναγγέλθηκε, ο κύριος Παπανδρέου ούτε στην Ιερουσαλήμ πήγε για να "πιέσει" το Ισραήλ να επιτρέψει την είσοδο του καραβανιού αλληλεγγύης στην Λωρίδα της Γάζας, ούτε στην Αίγυπτο για να "βοηθήσει" στη δημιουργία ενός κλίματος συννενόησης μεταξύ του τριγώνου στρατος-αντιπολίτευση-Μουμπάρακ. Το περίεργο δε είναι ότι αντ' αυτού πήγε ο Βρετανός πρωθυπουργός Ν.Κάμερον, πολλές μέρες αργότερα.

Από την άλλη έχουμε τα γνωστά εκκρεμή ζητήματα, τα οποία έχουν πάρει ανησυχητική τροπή, παρά το ότι η κοινή γνώμη δεν το έχει συνειδητοποιήσει πλήρως. Καταρχήν των θέμα των χωρικών υδάτων και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) φαίνεται να είναι "στον πάγο", χωρίς να υπάρχει διάθεση από πλευράς μας να κλείσουμε το θέμα, όπως έκανε η Κύπρος πρόσφατα. Έτσι φτάσαμε στο παράδοξο του να μας "αναγνωρίζει" ΑΟΖ το Ισραήλ, αλλά εμείς να μην το έχουμε κάνει για τους εαυτούς μας (!!!) συνεχίζοντας να έχουμε το ζήτημα εκκρεμές (σχετικό ρεπορτάζ εδώ) - παραπέμποντας μόνο το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας στην Χάγη (με αμφίβολες προοπτικές). Παράλληλα στην Θράκη τα πράγματα δεν δείχνουν ευοίωνα: Η πρόσφατη επίσκεψη του Πρωθυπουργού εκεί, έδωσε "φτερά" στο τουρκικό προξενείο, αφού δόθηκαν υποσχέσεις για μεγαλύτερη επέκταση της χρήσης της τουρκικής στην καθημερινότητα (ως και στις εξετάσεις για δίπλωμα αυτοκινήτου). Ίσως είναι η ώρα να ενημερώσει κάποιος τον Πρωθυπουργό όμως ότι υπάρχουν και Πομάκοι στην Θράκη και όχι μόνο τουρκογενείς: Άρα μήπως τα παιδιά αυτού του κομματιού της μειονότητας να έχουν τη δυνατότητα να μην μαθαίνουν τουρκικά; Μήπως να προχωρήσουμε την ενσωμάτωση τους, αντί να τους σπρώχνουμε στην αγκαλιά της Τουρκίας (η οποία σημειωτέον παραμένει αμετακίνητη σε ζητήματα της ελληνικής μειονότητας στην Τουρκία και μάλιστα σε θέματα κατοχυρωμένα από τις διεθνείς συνθήκες);

Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και δύο ακόμα, σοβαρές πτυχές των ελληνοτουρκικών: Η πρώτη είναι σε σχέση με το ΝΑΤΟ και η 2η με τη λαθρομετανάστευση. Για την πρώτη πρέπει ν'αναφέρουμε ότι υπάρχει μια σταθερά αδιάφορη στάση όσο αφορά τις ελληνικές θέσεις σε σειρά ζητημάτων (υφαλοκρηπίδα, εναέριος χώρος, έρευνα και διάσωση) ενώ στη δεύτερη και παρά τις τυμπανοκρουσίες για συμφωνίες επανεισδοχής, η Τουρκία αρνείται σθεναρά να δεχτεί τους λαθρομετανάστες πίσω, ζητώντας από την ΕΕ να εφαρμόσει παράλληλα συμφωνία σταδιακής κατάργησης της βίζας για τους Τούρκους πολίτες που ταξιδεύουν στην Ευρώπη. Το 2ο θέμα όμως δεν είναι καθαρά ελληνικό - όμως δυστυχώς για μας η λανθασμένη εξωτερική μας πολιτική το έχει αναγάγει σε ελληνοτουρκικό και μόνο με τα γνωστά αποτελέσματα.

Θα μπορούσαμε να προχωρήσουμε παρακάτω και να μιλήσουμε για την αποτυχία στο θέμα των αγωγών ενέργειας (π.χ. Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη), για τη σταδιακή μας απομάκρυνση από τον Αραβικό χώρο, για τις πιέσεις στο Σκοπιανό (διαβάστε σχετικά εδώ) κ.ο.κ. Αυτά όμως τα ζητήματα έχουν αναλυθεί εκτενώς αλλού.

Εμείς απλά θ' αναφέρουμε ότι την ίδια ώρα που ο Πρωθυπουργός μας ξεκινάει να πάει στην Αίγυπτο για να φέρει την ειρήνη και αλλάζει πορεία στον δρόμο ("περιμένοντας οι συνθήκες να γίνουν ασφαλέστερες" - λες και θα πήγαινε διακοπές) ή μιλάει σε γερμανικά πανεπιστήμια και τον γιουχάρουν, σύμφωνα με τουρκοκυπριακές εφημερίδες, η Μ.Βρετανία είναι έτοιμη να υπογράψει Μνημόνιο αμυντικής συμφωνίας με την Τουρκία. Αυτό προβλέπει κοινές στρατιωτικές ασκήσεις, εκπαίδευση Τούρκων αξιωματικών στις βασιλικές στρατιωτικές σχολές, συμμετοχή της Τουρκίας στην κατασκευή φρεγατών για την Βρετανία κ.ο.κ. Είναι προφανές ότι δικαίωμα κάθε χώρας να κάνει τις συμμαχίες της ανάλογα με τα συμφέροντά της (εξάλλου ο έρωτας μεταξύ Μ.Βρετανίας και Τουρκίας είναι πολυετής και δε κρύβεται), αλλά μήπως κι εμείς πρέπει στα μέτρα του δυνατού να προβούμε σε ανάλογες κινήσεις; Και βέβαια το ερώτημα που πρέπει να μας απασχολεί είναι για το που θα γίνονται αυτές οι ασκήσεις: Στα ελληνικά χωρικά ύδατα και τον ελληνικό εναέριο χώρο - τον οποίο δεν αναγωρίζει η Τουρκία, όπως κάνει συνήθως η γειτονική μας χώρα όταν της δίνονται τέτοιες ευκαιρίες;

Διαβάστε εδώ ένα άρθρο του Στάθη "για τα διόδια του 4ου δρόμου" στα οποία βρισκόμαστε ως χώρα...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Βγήκαν καινούργιες δημοσκοπήσεις στην επιφάνεια με θέματα από την επικαιρότητα. Τα πιο ενδιαφέροντα ευρήματα είχαν σχέση με την άποψη του κόσμου ότι η κυβερνητική αντίδραση στην περιβόητη συνέντευξη της «τρόικας» ήταν προσχηματική (76,7% με το ποσοστό επι των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ να είναι στο 59,3%), ότι όσα έγιναν δείχνουν την πλήρη αποτυχία του Μνημονίου (60,5%), ότι τη χώρα δεν την κυβερνά η κυβέρνηση, αλλά η "τρόικα" (80,5%) και με τη διαφορά του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ να είναι στο 3,4% (26,1% - 22,7%). Αναλυτικά τα ευρήματα εδώ. Κοινώς ο κόσμος το' χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι - αλλά και που τους έχουν καταλάβει όλοι δεν βλέπουμε ν' αλλάζει κάτι...

Άλλα ३० δις στις τράπεζες - νοικοκυριά στο "κόκκινο" / Διερεύνηση για την σύμβαση της Αττικής Οδού / Παράνομη η δημοσιοποίηση φορολογικών στοιχείων

Είδηση:Στα 30 δισ. ευρώ θα ανέλθουν οι εγγυήσεις που θα παράσχει το ελληνικό δημόσιο στις τράπεζες για την έκδοση ομολόγων που θα ενισχύσουν τη ρευστότητά τους, με στόχο τη διοχέτευση ρευστότητας στην αγορά.

Αυτό προβλέπεται στο τρίτο επικαιροποιημένο πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής που συμφωνήθηκε μεταξύ κυβέρνησης και Τρόικας, ενώ ήδη ο υφυπουργός Οικονομικών κ. Φίλιππος. Σαχινίδης εξέδωσε αποφάσεις για την κατανομή εγγυήσεων σε τέσσερις τράπεζες. Από τις εγγυήσεις των 15 δισ. ευρώ, τα 4,1 δισ. ευρώ αφορούν στην Εθνική Τράπεζα, τα 4,28 δισ. ευρώ στη Eurobank, τα 3,6 δισ. ευρώ στην Alpha Bank και τα 3,04 δισ. ευρώ στην Αγροτική.

Την ίδια στιγμή, χιλιάδες νοικοκυριά ασφυκτιούν από τα χρέη σε στεγαστικά και πιστωτικές κάρτες, με τουλάχιστον 1 εκατομμύριο πιστωτικές βρίσκονται στο «κόκκινο» και αντιστοιχούν μαζί με τα καταναλωτικά δάνεια στο 18,4% του συνόλου, που έχουν διαθέσει οι τράπεζες: Δύο στους δέκα Έλληνες έχουν σταματήσει να πληρώνουν την πιστωτική τους κάρτα ή το καταναλωτικό τους δάνειο, ενώ τα στοιχεία είναι αποκαρδιωτικά και στα στεγαστικά, αφού τα «κόκκινα» δάνεια στα τελευταία αγγίζουν τα 7,9 δισ. ευρώ, όταν το σύνολο των δανείων σε καθυστέρηση ξεπερνά τα 26 δισ. ευρώ.

Σχόλιο: Η χρηματοδότηση των τραπεζών συνεχίζεται (διαβάστε εδώ λεπτομέρειες για την προηγούμενη φορά - μόλις τον Δεκέμβριο), αλλά ο οικονομικός στραγγαλισμός των μικρομεσαίων επιχειρήσεων συνεχίζεται: Δάνεια δε δίνονται, το χρήμα δεν κυκλοφορεί, ενώ συνεχίζει να συμβαίνει το "αμίμητο" δηλ. να χρησιμοποιούν οι τράπεζες τα χρήματα του Δημοσίου για να το δανείζουν με τη σειρά τους, αποκομίζοντας δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στο τρίμηνο και το εξάμηνο, αντί να πρωτοστατούν στην "εθνική προσπάθεια" ρίχνοντας οι ίδιες τα επιτόκια (διαβάστε εδώ σχετικά)! Έχει έρθει, νομίζουμε, η ώρα να μάθουμε και εμείς οι απλοί πολίτες που διοχετεύονται τα χρήματα των εγγυήσεων του Δημοσίου: Ποιές επιχειρήσεις χρηματοδοτούνται, πόσα στεγαστικά εγκρίνονται, πόσες "καινοτόμες ιδέες" πήραν χρήματα για να μετουσιωθούν σε πράξη, μια περίοδο που η ανεργία καλπάζει (διαβάστε εδώ σχετικά). Μην ξεχνάμε πως από τον Οκτώβρη είχε προαναγγελθεί η δημιουργία ταμείων επιχειρηματικότητας στα οποία οι τράπεζες θα είχαν κύριο ρόλο, αλλά και αυτό όπως και πολλά άλλα έμειναν στην θεωρία...Λίγη ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ πίεση δε βλάπτει από πλευράς κυβέρνησης σε εποχές που αν μη τι άλλο, είναι δύσκολες για τον μέσο Έλληνα όπως δείχνουν τα στοιχεία.

Είδηση 2η: Περαιτέρω εισαγγελική έρευνα για τη σύμβαση με την Αττική Οδό, όσον αφορά στο τίμημα και στους όρους για την επιστροφή του έργου στο Δημόσιο παρήγγειλε ο εισαγγελέας Εφετών. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο εισαγγελέας, κ. Χαλιάδος, κρίνοντας διαφορετικά από τον εισαγγελέα Πρωτοδικών, που είχε προτείνει να μπει η υπόθεση στο αρχείο, θεωρεί ότι δεν έχουν απαντηθεί βασικά ερωτήματα της έρευνας.

Τα ερωτήματα είχε θέσει τον Ιούνιο του 2009 ο τότε εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, Γ. Σανιδάς, που είχε παραγγείλει την έρευνα. Μεταξύ αυτών, ήταν τι προβλέπει η σύμβαση για το χρόνο εκμετάλλευσης του έργου από την κατασκευάστρια εταιρεία, πώς είχε υπολογιστεί ο χρόνος, αν τηρούνται οι όροι της σύμβασης κι αν -εν τέλει- η κατασκευάστρια εταιρεία έχει ήδη καλύψει το συμφωνηθέν ποσό, βάσει τα διερχόμενα από τα διόδια αυτοκίνητα, οπότε και θα έπρεπε η Αττική Οδός να έχει παραδοθεί στο Δημόσιο.

Σχόλιο: Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απόφαση του εισαγγελέα εφετών δεδομένης της διάθεσης της κυβέρνησης για παράταση της σύμβασης παραχώρησης για την Αττική Οδό όσο και για δημιουργία καινούργιας για την Εγνατία. Θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει ως μια μικρή νίκη του "κινήματος των διοδίων", το οποίο πρώτο γνωστοποίησε τα "σκάνδαλα" των συμβάσεων αυτών στο ευρύ κοινό (λεπτομέρειες για τον τρόπο χρηματοδότησης των έργων εδώ). Στο θέμα θα επανέλθουμε σύντομα (επιτρεπούσης της επικαιρότητας) όταν θα συζητήσουμε το θέμα των δρόμων και των ΣΔΙΤ...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Αντισυνταγματική κρίνει τη δημοσιοποίηση στο διαδίκτυο φορολογικών καταλόγων η γνωμοδότηση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (ΑΠΔ). Όπως σημειώνει στη σχετική απόφαση, η δημοσιοποίηση εισοδημάτων δεν συνάδει σε καμία περίπτωση με την συμμόρφωση των φορολογούμενων. Όσον αφορά στην αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής που θα έφερνε η δημοσιοποίηση των εισοδημάτων προτρέπει το υπουργείο Οικονομικών να κάνει εντατικότερους ελέγχους. Στο μόνο πράγμα το οποίο συναινεί είναι να μπορούν οι φορολογούμενοι που θα έχουν πρόσβαση στο taxisnet θα μπορούν πληκτρολογώντας το ΑΦΜ ενός φορολογούμενου να βλέπουν ορισμένα στοιχεία όπως εάν έχει ενεργή επιχείρηση, εάν είναι σωστό το ΑΦΜ κλπ. Σε κάθε περίπτωση δεν θα περιλαμβάνονται εισοδηματικές πληροφορίες. Αυτή η απόφαση βέβαια δε θα πρέπει να δημιουργεί έκπληξη σε κανένα που γνωρίζει στοιχειωδώς το Σύνταγμά μας και είχε επισυμανθεί τόσο εδώ όσο και στον ημερήσιο τύπο, όταν η κυβέρνηση "πανηγύριζε" που η Κομισιόν έβλεπε το όλο θέμα θετικά (δείτε αναλυτικά εδώ). Ευτυχώς η ΑΠΔ λειτούργησε με σωστά αντανακλαστικά και έβαλε το φραγμό που χρειαζόταν. Αναμένουμε όμως την αντίδραση της κυβέρνησης, που πολλές φορές μέχρι σήμερα έχει δείξει να μη δίνει σημασία στο Σύνταγμα...

Πηγές: "Alpha", "Ελευθεροτυπία" / Διαβάστε εδώ ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για το τι σημαίνει πραγματικά η "επαναγορά του χρέους" που συζητείται αυτή την περίοδο και τις πιθανότητες που έχει να πετύχει.

Επικαιροποιημένο Μνημόνιο - αλλαγές και καινούργια μέτρα (και η πλήρης μετάφραση)

Είδηση (με έντονα γράμματα τα σχόλιά μας): Παράταση της λιτότητας μέχρι τουλάχιστον το 2015 σηματοδοτεί το «Μνημόνιο Νο 4», με νέα μέτρα ύψους 23 δισ. ευρώ, την ίδια ώρα που η Κομισιόν εκτιμά ότι η επιτυχία του ελληνικού προγράμματος δεν είναι εγγυημένη.

Το "Μνημόνιο" ήρθε για να μείνει. Αφού απέτυχε να μειώσει το δημόσιο χρέος, το έλλειμμα παραμένει υψηλό και τα έσοδα υστερούν, θα συνεχίζεται μέχρι να φύγει κυβέρνηση. Ότι έχει μείνει όρθιο πρέπει να ισοπεδωθεί.

Ο κ. Παπακωνσταντίνου, παρουσιάζοντας το πακέτο μέτρων συνολικού ύψους 23 δισ. που ετοιµάζεται να λάβει η κυβέρνηση έως το 2015, είπε ότι στόχος είναι η µείωση του ελλείµµατος στο 1% του ΑΕΠ (από 9,5% του ΑΕΠ περίπου το 2010).

Ο κ.Παπακωνσταντίνου προεξοφλεί ότι το ΠΑΣΟΚ θα κυβερνάει το 2015. Η αισιοδοξία στον άνθρωπο είναι προτέρημα μέχρι όμως ν' αρχίσει να ισοδυναμεί με βλακεία. Και αλήθεια, γιατί να πάει το έλλειμμα στο 1%, ενώ όλες οι χώρες το έχουν στο 2,5-3%; Η απάντηση είναι προφανής: Για να μπορούν να "δικαιολογηθούν", νέα πιο σκληρά μέτρα. Και υπόψιν: Τα 23 δις είναι επιπλέον των 50 δις που είναι ο "στόχος" από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.

Το πακέτο των µέτρων θα αποτελείται κατά τα 2/3 από περικοπές δαπανών και κατά το 1/3 από αύξηση εσόδων. Το πρώτο µέρος του, ύψους 1,7 δισ. ευρώ, αφορά πρόσθετα µέτρα για το 2011 και το δεύτερο είναι το µεσοπρόθεσµο πρόγραµµα της περιόδου 2012-2014, µε µέτρα 8% του ΑΕΠ ή 18,3 δισ., ορισµένα εκ των οποίων περιγράφονται ήδη στο Μνηµόνιο σε γενικές γραµµές. Ακόμα, η κυβέρνηση προσθέτει έναν ακόµη χρόνο, το 2015, εκτός Μνηµονίου, κατά τον οποίο θέλει να µειώσει το έλλειµµα περαιτέρω κατά 3 δισ. ευρώ.

Εμ βέβαια, περνάμε καλά, οπότε γιατί να μη βάλουμε ένα χρόνο ακόμα; Στα σοβαρά όμως: Η κυβέρνηση προεξοφλεί τη συμμετοχή της στην συμφωνία αναθεώρησης που προσπαθεί να περάσει η Γερμανία που συνδέεται με την επιμήκυνση του δανείου. Αυτό βέβαια σημαίνει ολοκληρωτική κατάρρευση των εργασιακών σχέσεων, ακόμα μικρότερες συντάξεις στα 67, μεγαλύτερες άμεσες μειώσεις στους μισθούς κ.ο.κ. Δείτε ολόκληρο το σχετικό άρθρο εδώ.

Την ίδια ώρα, το κλιμάκιο της Κομισιόν που συμμετέχει στην τρόικα, έδωσε στη δημοσιότητα ρην πλέον απαισιόδοξη -μέχρι σήμερα- έκθεσή του για την πορεία του ελληνικού προγράµµατος προσαρµογής. Όπως αναφέρεται στην έκθεση, «δεν υπάρχει καµιά εγγύηση για την επιτυχία. Περισσότερο από ποτέ, τα επόµενα βήµατα στην εφαρµογή του προγράµµατος θα απαιτήσουν την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης, πολιτικό συντονισµό και τη συναίνεση της ελληνικής κοινωνίας».

Αυτά παθαίνει κανείς όταν περιμένει σωτηρία από γραφειοκράτες. Αυτοί οι άνθρωποι κάθονται στις Βρυξέλλες, εισπράττοντας παχυλούς μισθούς και επιδόματα (από χρήματα που συνεισφέρουμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ) και ζητούν "συναίνεση" από μια κοινωνία που βρίσκεται γονατισμένη. Το μήνυμα πάντως δόθηκε στην πρόσφατη απεργία (διαβάστε εδώ).
Τα μέτρα που εξετάζονται στο επικαιροποιημένο Μνημόνιο είναι κυρίως τα εξής:

* Ενιαίο μισθολόγιο στο Δημόσιο για την εξοικονόμηση 1 δισ. ευρώ ετησίως. Βασικά του στοιχεία θα είναι ο περιορισμός της αναλογίας των επιδομάτων προς τον βασικό μισθό και η σύνδεση των αμοιβών με την παραγωγικότητα. Επίσης θα προβλέπεται και αύξηση των ετών που ισχύουν σήμερα για την αλλαγή μισθολογικών κλιμακίων (από 2 χρόνια σε 3 με 4 έτη). Στο Μνημόνιο γίνεται αναφορά σε «αποσυμπίεση μισθών» και σε «αυστηρότερη πολιτική για τους συμβασιούχους».

Τα επιδόματα είναι κουτσουρεμένα, οι μισθοί μειωμένοι και η κυβέρνηση επιζητά νέες μειώσεις που θα οδηγήσουν σ' ένα στρεβλό κλίμα και σε υπαλλήλους με χαμηλό ηθικό και αβέβαιο μέλλον (διαβάστε εδώ τη σχετική ανάρτηση). Και για να σημειώσουμε ότι στην υπόλοιπη Ευρώπη, η αλλαγή κλιμακίων γίνεται ΚΑΤ' ΕΤΟΣ, δηλαδή πολύ πιο συχνά απ' ότι γινόταν εδώ (και με σαφέστατα μεγαλύτερες αμοιβές, ακόμα και στις χώρες της Μεσογείου). Όσο αφορά τους συμβασιούχους βεβαίως, η μεγαλύτερη εφαρμογή του μέτρου (που προωθείται) θα δίνει ακόμα μεγαλύτερη εκλογική πελατεία στα κόμματα εξουσίας αφού αναλόγως θα μπορούν να υπόσχονται και να εισπράττουν τα οφέλη. Είναι που θα γινόταν η χώρα πιο αξιοκρατική...

* Νέες αυξήσεις σε εισιτήρια και τιμολόγια ΔΕΚΟ.

Εμ, βέβαια. Τόσα λεφτά μπαίνουν στις τσέπες μας, ας ξοδέψουμε μερικά - μαζί μας θα τα πάρουμε στον άλλο κόσμο;

* Μείωση αμυντικών δαπανών στα επίπεδα του μέσου όρου της ΕΕ.

Βέβαια οι υπόλοιπες χώρες της ΕΕ (που τόσα χρόνια μας πουλάνε οπλικά συστήματα και υποβρύχια που "γέρνουν") δεν έχουν την Τουρκία δίπλα, ούτε τα κύμματα των λαθρομεταναστών - οι αμυντικές τους δαπάνες είναι κατ' ουσίαν επιθετικές αφού τις χρησιμοποιούν για να έχουν "ειρηνευτικές" δυνάμεις στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν και για να βομβαρδίζουν την Σερβία. Οι οικονομίες είναι θεμιτές αλλά πρώτα πρέπει να υπάρξει "ηρεμία" στ' ανατολικά μας. Υπάρχει τέτοια προοπτική; Μάλλον όχι (το γιατί βρίσκεται εδώ). Οι οικονομίες πάντως ξεκίνησαν ήδη (διαβάστε εδώ σχετικά).

* Πρόσθετες περικοπές λειτουργικών και μισθολογικών δαπανών στις ΔΕΚΟ. Παράλληλα η κυβέρνηση εξετάζει το ενδεχόμενο εισόδου ιδιωτών σε κρατικές επιχειρήσεις.

Το τελευταίο είναι μια χρησή ευκαιρία για καινούργιες μίζες και έσοδα στους γνωστούς "φίλους", με το Δημόσιο να πληρώνει 2 και 3 φορές πάνω απ' ότι θα πλήρωνε αν έκανε τις δουλειές μόνο του (δείτε τα άγονα εναέρια δρομολόγια, τα ΣΔΙΤ κ.ο.κ). Το πανηγύρι έχει ξεκινήσει ήδη πάντως στον τομέα της υγείας (διαβάστε για να χαρείτε εδώ κι εδώ).
* Περαιτέρω μείωση κρατικών επιδοτήσεων για την εξυπηρέτηση των υποχρεώσεων δημόσιων οργανισμών. Κλείσιμο δημόσιων φορέων χωρίς αντικείμενο.

Κοινώς απολύσεις στο Δημόσιο (διαβάστε σχετικά εδώ). Αλήθεια όμως ποιος κρίνει "τους δημόσιους φορείς χωρίς αντικείμενο"; Μήπως είναι μια ακόμα ευκαιρία "με τα ξερά να καούν και τα χλωρά"; Διαβάστε αναλυτικά εδώ. Πολλές προφάσεις και ασύστολη διαστρέβλωση της αλήθειας...Η αλλιώς για να πούμε τ' αυτονόητα: Δεν δημιουργήθηκαν όλοι οι οργανισμοί του Δημοσίου για να βγάζουν χρήματα. Κάποιοι δημιουργήθηκαν απλώς για να εκτελούν κοινωνικό και δημόσιο έργο.

*Μετάταξη προϊόντων και υπηρεσιών από τον χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ 13% στον υψηλό συντελεστή 23%.
Και μ' αυτά και μ' αυτά γίναμε η ακριβότερη χώρα στην Ευρώπη (και συνεχίζουμε)...Και για να θυμηθούμε: Υποτίθεται ότι η εξίσωση φόρου μεταξύ πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης θα "σταματούσε" την μετάταξη αυτή. Αλίμονο σ' αυτούς που το πίστεψαν...

* Περικοπή ή και κατάργηση φοροαπαλλαγών.
* Σύνδεση κοινωνικών επιδομάτων με εισοδηματικά κριτήρια, κάτι που θα «κόψει» πολλούς δικαιούχους επιδομάτων.

Ποια και πόσα είναι τα κοινωνικά επιδόματα; Πόσοι τα παίρνουν; Πως η κατάργησή τους θα οδηγήσει σε "καλυτέρευση" της κοινωνικής δικαιοσύνης; Ποιος καθορίζει το όριο φτώχειας το οποίο υπολογίζεται με όρους της δεκαετίας του 1950 (δείτε σχετικά εδώ);

* Περιορισμός των προσλήψεων μέσω της διεύρυνσης του κανόνα της μίας πρόσληψης για κάθε πέντε αποχωρήσεις.

Τα νέα µέτρα που προτείνει η έκθεση της Κοµισιόν είναι η αλλαγή του φορολογικού συστήµατος, µε διεύρυνση της φορολογικής βάσης και αξιόπιστη καταπολέµηση της φοροδιαφυγής, η λειτουργία των ∆ΕΚΟ ως επιχειρήσεων του ιδιωτικού τοµέα και η αναδιάρθρωση, συγχώνευση ή κλείσιµο δηµοσίων οργανισµών και υπηρεσιών.

Και όχι μόνο δείτε όλο τον κατάλογο εδώ...Και φυσικά να υπενθυμίσουμε ότι τα μέτρα τα οποία προτείνονται θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα (σχετικό ρεπορτάζ εδώ).

Ασφαλιστικός νόµος, που θα λαµβάνει υπόψη την έκθεση που έχει γίνει για τις επικουρικές συντάξεις αλλά και την ανάγκη οι δαπάνες για συντάξεις να µην ξεπερνούν το 2,5% του ΑΕΠ. Τα βαρέα επαγγέλµατα δεν θα πρέπει να καλύπτουν ποσοστό µεγαλύτερο του 10% των απασχολουµένων.

Έχουμε ξαναγράψει ότι όντως ο κατάλογος των βαρέων και ανθυγιεινών χρειάζεται αναθεώρηση (με προσθήκες όμως και όχι μόνο αφαιρέσεις). Όμως οι ποσοστώσεις είναι ισοπεδωτικές και άδικες. Δηλαδή, αν κάποιο επάγγελμα είναι όντως επικίνδυνο και ανθυγιεινό και ξεφεύγει της ποσόστωσης, θα μείνει εκτός λίστας και ας πάει στο καλό αυτός που το κάνει; Ωραία κοινωνική αλληλεγγύη... (Για τον κατάλογο των βαρέων και ανθυγιεινών και τις αλλαγές που προτείνονται δείτε εδώ). Όσο για τις επικουρικές, ας μην τα ξαναλέμε: Εφόσον οι κρατήσεις γίνονται για 20-30 χρόνια, πρέπει να πληρωθούν...Το κράτος έχει ευθύνη για την κατάσταση και πρέπει ν' αναλάβει τις ευθύνες του. Τόσα χρόνια λειτουργούσε εις βάρος των ασφαλιστικών ταμείων (χρηματιστήριο, δομημένα ομόλογα, εσωτερικός δανεισμός) και υπέρ των τραπεζών (π.χ. κατάθεση χρημάτων των ασφαλιστικών και επικουρικών ταμείων σε λογαριασμούς της Εθνικής Τραπέζης με μηδενικά επιτόκια την εποχή που ο πληθωρισμός ήταν 10%).

Οι δαπάνες για την υγεία δεν θα πρέπει να υπερβαίνουν το 6%, προσαρµογή στον νόµο για τις εργασιακές σχέσεις και «όχι» στην πρόσληψη δασκάλων και καθηγητών.

Ωραία. Δηλαδή σε ένα πληθυσμό που "γερνάει" (και όχι μόνο εδώ αλλά σε όλη την Ευρώπη) και οι ανάγκες του σε ιατροφαρμακευτική φροντίδα αυξάνονται, θα μειωθούν ΚΙ ΑΛΛΟ τα προβλεπόμενα για δαπάνες (όπως έχει ξεκινήσει ήδη να γίνεται), ενώ αυτός πληρώνει σε όλο του τον εργασιακό βίο για να του παρέχονται δωρεάν. Τι σημαίνει αυτό; Το κόστος μετακυλίεται στον μέσο ασφαλισμένο (όπως συμβαίνει ήδη με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίστηκε πρόσφατα) και το κράτος πρόνοιας καταρρέει, με ότι αυτό συνεπάγεται. Για την παιδεία, οι αλλαγές που προωθούνται (μετά από διαβούλευση 4 ημερών η οποία παρεπιπτόντως ήταν εις βάρος των προτάσεων του Υπουργείου) όχι μόνο θα κάνουν πιο ακριβή τη δωρεάν παιδεία (απ' ότι είναι ήδη), αλλά θα οδηγήσουν σε χαμηλότερο μορφωτικό επίπεδο (ενισχύοντας την παραπαιδεία), στερώντας ακόμα και την πρόσβαση σ' αυτή σε πολλές περιπτώσεις.

Η έκθεση προβλέπει και την απελευθέρωση των τιµολογίων στο ρεύµα, πλην των οικιακών, ώς το τέλος του 2011. Αυτό σηµαίνει ότι η ∆ΕΗ θα µπορεί από το 2012 να καθορίζει ελεύθερα τα εµπορικά, επιχειρηµατικά και αγροτικά της τιµολόγια, µε βάση τους κανόνες της προσφοράς και της ζήτησης, και όχι όπως σήµερα που ρυθµίζονται από την κυβέρνηση. Επίσης, τα τιµολόγια λιανικής πρόκειται µέσω ενός ειδικού µηχανισµού να αρχίσουν σταδιακά να αντανακλούν τις τρέχουσες τιµές χονδρικής.

Τα είπαμε και παραπάνω. Επιπλέον αυξήσεις στις ήδη υπάρχουσες, που θα είναι εις βάρος του μέσου επιχειρηματία (και αγρότη) και (μαντέψτε) της ανταγωνιστικότητας (αφού το κόστος θ' αυξηθεί περαιτέρω -δεν πειράζει όμως, θα τα βγάλουν από τις μειώσεις μισθών). Απώτερος στόχος βεβαίως να γίνει η ΔΕΗ πιο ελκυστική σε πιθανούς "επενδυτές".

Τέλος, κόβεται µισός µισθός από τους τραπεζικούς υπαλλήλους, συγκεκριµένα το επίδοµα ισολογισµών που λαµβάνουν επιπλέον των 14 µισθών τους. Επίσης, ζητεί νόµο µε βάση τον οποίο όλοι οι τραπεζοϋπάλληλοι θα υπάγονται στο ίδιο καθεστώς του ιδιωτικού τοµέα, ανεξάρτητα από την ιδιοκτησία της τράπεζας.

Όλοι οι οικονομολόγοι λένε ότι η ανταγωνιστικότητα μιας οικονομίας δεν εξαρτάται από το μισθολογικό κόστος (γενικά, πόσο μάλλον στον ιδιωτικό τομέα - που επίσης μαντέψτε - ΔΕΝ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΕΛΛΕΙΜΜΑ ΚΑΙ ΧΡΕΟΣ) και τ' ασφαλιστικά δικαιώματα: Οπως σημειώνει ο νομπελίστας οικονομολόγος Πολ Κρούγκμαν, το επιχείρημα ότι για τα ελλείμματα φταίνε οι μισθοί και οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων δεν αντέχει στην κριτική: Πρώτον, γιατί η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται στην οικονομική ύφεση και στις μειώσεις της φορολογίας κεφαλαίου, που συρρίκνωσαν τα έσοδα των χωρών. Και δεύτερον, γιατί τα συνδικάτα έχουν αποδεχθεί εδώ και χρόνια εισοδηματικές μειώσεις, προκειμένου να σώσουν θέσεις εργασίας, αφού αποδέχονται αυξήσεις πολύ χαμηλότερες του πληθωρισμού. Αν ήταν διαφορετικά, το Πακιστάν θα ήταν Νο1 στον κόσμο και η Γερμανία τελευταία...Αλλά είπαμε: Βρίσκουν και κάνουν ό,τι μπορούν για ν' αυξήσουν την κερδοφορία των εγχώριων τραπεζιτών. Σωστά όμως σκέφτεται η κυβέρνηση και η Κομισιόν: Αν δε βοηθήσεις τους δικούς σου ανθρώπους, ποιους θα βοηθήσεις;

Θα το γράφουμε συνέχεια...Άλλος δρόμος υπάρχει αντί του Μνημονίου...(Σχετικές αναρτήσεις εδώ, εδώ κι εδώ).

Κατεβάστε εδώ το κείμενο της μετάφρασης (από το "Βήμα").

Αλήθειες & ψέμματα για την απεργία της २३/२ / Μειώση αγροτικού πληθυσμού & εισοδήματος μέσω Κοινής Αγροτικής Πολιτικής / Έρχονται εκλογές την άνοιξη;

Μια από τις πιο επιτυχημένες απεργίες των τελευταίων χρόνων πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 23/2, με μεγάλες συγκεντρώσεις στην Αθήνα (όπου σύμφωνα με το Reuters ξεπέρασε τις 100000), την Θεσσαλονίκη και τις άλλες μεγάλες πόλεις. Η συμμετοχή στην απεργία ήταν καθολική και έφτασε το 100% όπως τόνισε σε ανακοίνωσή της η ΓΣΕΕ και σύμφωνα με στοιχεία που παρέθεσε στα διυλιστήρια η συμμετοχή έφτασε το 100%, το ίδιο στα ναυπηγεία, στις μεταφορές και στα πλοία, στα λιμάνια, στη χαλυβουργία, στην COCA COLA, στην οικοδομή, στις τράπεζες, στη ΔΕΗ, στον ΟΤΕ, στα ΕΛΤΑ και την ΕΥΔΑΠ. Αυτά τα νούμερα, και παρά τα όσα θέλει να περάσει ο φιλοκυβερνητικός τύπος και τα ΜΜΕ, σημαίνει πολλά.

Βέβαια τα επεισόδια τα οποία έγιναν, έδωσαν την ευκαιρία σε διάφορους "νοικοκυραίους" να ξεσπαθώσουν. Οπότε νομίζουμε ότι επιβάλλεται να ξεκαθαρίσουμε λίγο τα πράγματα και να δούμε πως πραγματικά έχουν.

Καταρχήν, οι καταστροφές είναι καταδικαστέες. Δυστυχώς όμως, η εμπειρία χρόνων λέει πως αν και ομάδες διαδηλωτών δεν είναι αμέτοχες (μιας και υπάρχουν αυτοί που οι υπόλοιποι τους αποκαλούν "μπαχαλάκηδες"), τα επεισόδια ξεκινούν από την αστυνομία: Κουκουλοφόροι που ξεκινούν από τις τάξεις της αστυνομίας και να ρίχνουν τις πρώτες πέτρες, εκτεταμένη χρήση χημικών σε κομμάτια της πορείας που υπάρχουν ηλικιωμένοι και συντεταγμένα μπλοκ, απροκάλυπτη βία κ.ο.κ.

(Αν θέλετε παράδειγμα, δείτε το παρακάτω βίντεο το οποίο δείχνει πως οι αστυνομικοί πετάνε δακρυγόνα σε συντεταγμένο και ειρηνικό μπλοκ της χθεσινής πορείας:

Επεισόδια Δακρυγόνα έξω από τη Βουλή
Επίσης δείτε εδώ (στο σημείο 0:34 που ο αστυνομικός της ομάδας ΔΙΑΣ σημαδεύει με την μοτοσυκλέτα τον διαδηλωτή, τον παρασέρνει για 10 μέτρα και μετά εισπράττει ως αποτέλεσμα την Μολότοφ:

Για τη δε σχέση αστυνομίας και κουκουλοφόρων δείτε εδώ το σχετικό βίντεο το οποίο έχει παρουσιαστεί επίσημα και στη Βουλή:
)

Δεύτερον και σε αντίθεση με τα όσα πιστεύουν ορισμένοι (που δεν έχουν περάσει ούτε 3 χλμ κοντά σε πορεία) τα επεισόδια δεν ξεκινούν ποτέ από τις τάξεις του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ: Ο συγκεκριμένος χώρος έχει μακράν την καλύτερη περιφρούρηση (επομένως δεν μπορούν να παρεισφρύσουν ξένα στοιχεία - οι "μπαχαλάκηδες" που λέγαμε παραπάνω) και λόγω ιδεολογίας απέχει από τα επεισόδια στις πορείες (το τι συμβαίνει σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας έξω από υπουργεία και οργανισμούς είναι άλλο θέμα - εκεί υπάρχει "συγκρουσιακό" στοιχείο το οποίο όμως δεν είναι της παρούσης να συζητήσουμε).

Τρίτον, πήξαμε πια στους "νοικοκυραίους" που λένε "δεν δουλεύαμε τόσα χρόνια, ας δουλέψουμε", "εμ τόσα επιδόματα πέρνανε ας τα δώσουν πίσω" και "είδες, μαζεύτηκαν πάλι οι αλήτες και τα έκαναν άνω-κάτω".Είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια φοροδιέφευγαν, είναι οι ίδιοι που όταν δε τους κοιτούσε κανείς έκλεβαν, είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια δεν έκοβαν αποδείξεις, είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια έπαιρναν φακελάκι, είναι οι ίδιοι που τόσα χρόνια έκαναν τα στραβά μάτια σε κάθε στραβό/παράλογο ψηφίζοντας τα ίδια διεφθαρμένα κόμματα και τους ίδιους διεφθαρμένους πολιτικούς. Να θυμίσουμε ότι η Ελλάδα δεν έφτασε να υπάρχει το 2011 χάρις τους "νοικοκυραίους": Αυτοί ήταν που έλεγαν το 1821 "τι δουλειά έχουμε να επαναστατήσουμε, καλοί είναι και οι Τούρκοι", ήταν αυτοί που λίγο αργότερα "τι το θέλουμε το Σύνταγμα καλός είναι ο βασιλιάς", ήταν αυτοί που έλεγαν πολύ αργότερα "οι Γερμανοί είναι φίλοι μας", ήταν αυτοί που αρκετά αργότερα (στα Ιουλιανά που δίεπρεψε ο κ.Μητσοτάκης) υποστήριζαν "δίκιο έχει ο βασιλιάς, τι τις θέλουμε τις εκλογές" και που τον Νοέμβρη του 1973 έλεγαν "τι μαζεύονται τα κωλόπαιδα στο Πολυτεχνείο, καλά έχουμε την ησυχία μας". Η Ελλάδα προχώρησε και έφτασε σήμερα να έχει την (κουτσουρεμένη) δημοκρατία που έχει, γιατί κάποιοι πραγματικοί νοικοκυραίοι, που τους ένοιαζε η κοινωνία στην οποία ζούσαν εκείνοι και στην οποία θα μεγάλωναν τα παιδιά και τα εγγόνια τους, είπαν "Φτάνει Πιά" και αντιστάθηκαν.

Η Ελλάδα του σήμερα είναι σ' ένα τέλμα. Ένα τέλμα όμως που η μοναδική λύση που ΔΕΝ έπρεπε ν' ακολουθηθεί ήταν αυτή του Μνημονίου. Ένα Μνημόνιο το οποίο γονάτισε την κοινωνία, υποθήκευσε το μέλλον ΟΛΩΝ μας, μας έκανε ευάλωτους εθνικά, προώθει το ξεπούλημα της χώρας και που τελικά κατάφερε ΝΑ ΑΥΞΗΣΕΙ το δημόσιο χρέος (αν υποτεθεί βεβαίως ότι αυτό ήταν το αρχικό μας πρόβλημα - που δεν ήταν) και που δεν μείωσε ΚΑΘΟΛΟΥ τα spreads δανεισμού. Κοινώς μηδέν εις το πηλίκον.

Σ' αυτό τον οχετό που μας περιβάλει, όλοι μας πρέπει ν' αντιδράσουμε - δεν χρειάζεται καινούργια Κύπρος, έτσι δεν είναι;

Είδηση: Με γνώμονα τον «ενεργό αγρότη», τις πράσινες πολιτικές και την ενίσχυση των νέων χωρών της Ε.Ε., οι προσδοκίες του Ελληνα αγρότη πέφτουν κατακόρυφα με τη νέα αναθεώρηση της ΚΑΠ και με ψαλίδισμα των άμεσων ενισχύσεων, με ορίζοντα απ' το 2014 ώς το 2020. Οπως εκτιμούν, η νέα αναθέωρηση, σε συνδυασμό με την πρόσφατη ψήφιση του νόμου Μπατζελή, αναμένεται να ωθήσει χιλιάδες οικογένειες έξω από το αγροτικό επάγγελμα ή σε άλλες καλλιέργειες μη επιδοτούμενες.

Παρότι θεωρητικά δεν έχει κριθεί ακόμη τίποτα, αφού οι διαπραγματεύσεις θα ξεκινήσουν μέσα στο 2011, οι πρώτες ενδείξεις από την Κομισιόν είναι ότι περισσότερο «πληγωμένοι» από τη νέα ΚΑΠ θα βγουν οι Ελληνες μικροί και μεσαίοι καλλιεργητές, που συμπληρώνουν το εισόδημά τους με δεύτερη δουλειά. Πιο ενισχυμένοι βγαίνουν οι κατά κύριο επάγγελμα αγρότες, κυρίως οι μεγαλοαγρότες που απασχολούν προσωπικό και ασχολούνται και οι ίδιοι με τη γεωργία, όσοι αγρότες κάνουν τυποποίηση και όσοι ασχολούνται με την οικολογική γεωργία. Εκτιμάται πως δεν θα γίνεται πλέον λόγος για «δικαιώματα», όπως συνέβαινε στο παρελθόν, αλλά οι ενισχύσεις θα έχουν άλλα χαρακτηριστικά.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσουν αγροτοσυνδικαλιστές και την ψήφιση του νόμου Μπατζελή το περασμένο φθινόπωρο, καθώς αγρότης θεωρείται όποιος έχει αγροτικό εισόδημα αλλά ταυτόχρονα έχει ασφάλιση στον ΟΓΑ. Η ασφάλιση στον ΟΓΑ θεωρούν αγροτοσυνδικαλιστές ότι είναι η μεγαλύτερη παγίδα, που θα παίξει ρόλο και στο χαρακτηρισμό του ενεργού αγρότη στην Ε.Ε. για περικοπές των άμεσων ενισχύσεων. Ετσι, εκτιμούν πως μόνο με την εφαρμογή του νέου νόμου, από την επόμενη χρονιά, μπορεί 30-50% των οικογενειών να εγκαταλείψει το αγροτικό επάγγελμα. Πολύ περισσότερο που αναμένεται η νέα ΚΑΠ να είναι σαφέστατα πιο σκληρή απέναντι στις νέες χώρες της Ε.Ε.

Βασική διαφοροποίηση εξάλλου από πλευράς αγροτοσυνδικαλιστών -κυρίως από πλευράς Ν.Δ.- είναι να δίνονται οι ενισχύσεις μόνο στον κατά κύριο επάγγελμα αγρότη. Στον αντίποδα, το ΚΚΕ ζητάει να υπάρξει πλαφόν προς τα πάνω (γιατροί-μεγαλοαγρότες, δικηγόροι-μεγαλοαγρότες) και να μη γίνει διαχωρισμός των καλλιεργητών στη νέα ΚΑΠ.

Θεωρητικά, λένε αγροτοσυνδικαλιστές, ο νόμος Μπατζελή ξεκαθάρισε προς το καλύτερο τα πράγματα σε ό,τι αφορά τον καλλιεργητή που ασχολείται αποκλειστικά με τη γεωργία αλλά και τον αγρότη που επιχειρεί να κάνει τυποποίηση και ο οποίος μέχρι πρότινος έβγαινε εκτός επαγγέλματος. Επιπλέον, δεν αφαιρεί το δικαίωμα να θεωρείται αγρότης κάποιος που κάνει λ.χ. περιστασιακά μεροκάματα στην οικοδομή.

Ομως, δίνει τη χαριστική βολή σε όσους είχαν μια μικρή γεωργική εκμετάλλευση και εργάζονταν παράλληλα αλλού. Αν λ.χ. ένας δάσκαλος ασφαλισμένος στο Δημόσιο, διατηρεί ελαιόδεντρα, θα σταματήσει να καλλιεργεί και μαζί θα χαθεί απ' την επόμενη χρονιά κι ένα μέρος της παραγωγής. Καθώς οι δηλώσεις για επιδοτήσεις ήταν παλαιότερα γύρω στις 850.000, λένε, όταν πριν από περίπου μία δεκαετία ίσχυσε νόμος ώστε αγρότης να θεωρείται όποιος έχει 50% αγροτικό εισόδημα, πετάχτηκαν έξω σχεδόν οι μισοί παραγωγοί.

Σχόλιο: Τα προβλήματα του αγροτικού τομέα είναι χρόνια και για την κατάσταση φέρουν ευθύνες τα περισσότερα από τα κοινοβουλευτικά κόμματα που τόσα χρόνια κοιτούσαν την εύκολη λύση που ήταν ο "κατευνασμός" του αγροτικού χώρου με παροχές χωρίς βάθος χρόνου.

Πάντως, οι αλλαγές από τον νόμος Μπατζελή, που εφαρμόζονται πλέον επίσημα χτύπησαν ένα μεγάλο μέρος πληθυσμού που ζει στην περιφέρεια: Εκεί μεγάλο μέρος του πληθυσμού έχει μικροκαλλιέργειες και οπωροφόρα δέντρα από τα οποία συμπλήρωνε το εισόδημα του. Αυτές οι καλλιέργειες είναι ασύμφορες χωρίς τις επιδοτήσεις και αναμένεται να εγκαταλειφθούν σε μεγάλο βαθμό. Θα έπρεπε λοιπόν (για κοινωνικούς και όχι μόνο λόγος) να υπήρχε πρόβλεψη για να δίνεται τουλάχιστον ένα μικρό μέρος ενίσχυσης - διαφορετικά τα πράγματα θα είναι δύσκολα...

Η μάχη πάντως πρέπει σίγουρα να δοθεί σε επίπεδο Ε.Ε.: Σε μια εποχή που η Ελλάδα δεν παράγει αλλά έχει ανάγκες εσόδων, πρέπει να στραφεί στην αγροτική παραγωγή, στην οποία εξάλλου έχει την ικανότητα να παράγει προϊόντα με μεγάλη ποιότητα. Πως όμως θα μπορέσει να συμβεί αυτό όταν οι τιμές είναι εξευτελιστικές για τον παραγωγό (και φτάνουν "φουσκωμένες" στον καταναλωτή; Θα πρέπει λοιπόν να υπάρξει τρόπος συνέχισης των επιδοτήσεων, με άλλους όρους βεβαίως και υπό καθεστώς υψηλής εποπτείας - κάτι που έπρεπε να γίνει χρόνια. Από την άλλη όμως θα πρέπει να υπάρξει ενίσχυση της τυποποίησης και ενίσχυσης των εξαγωγικών "μονοπατιών", προφανέστατα μέσω ΕΣΠΑ. Κάτι που δυστυχώς δε φαίνεται να συμβαίνει. Πάντως (και για να είμαστε και δίκαιοι) θα πρέπει να τονιστεί ότι το νομοσχέδιο για αναδιάρθρωση των αγροτικών συνεταιρισμών είναι σε σωστή κατεύθυνση - η αλλαγή ήταν αναγκαία, αλλά η πίεση για ανάπτυξη εξαγωγικής δράσης έπρεπε να ήταν μεγαλύτερη...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Κυβερνητικές πηγές απαντώντας σε ερωτήματα σχετικά με το ενδεχόμενο εκλογών, τόνισαν ότι ο πρωθυπουργός κινείται με το «βλέποντας και κάνοντας». Και το ενδεχόμενο των εκλογών μέχρι τον Μάρτη είναι ορθάνοιχτο. Εκτός αν στο μεταξύ προκύψουν ανεξέλεγκτες εξελίξεις, τονίζουν οι γνωρίζοντες, υπαινισσόμενοι ακόμα και μια ανεξέλεγκτη κοινωνική έκρηξη, που μπορεί να φέρει πιο κοντά το ενδεχόμενο της -κάποιας μορφής- συγκυβέρνησης. Μια μεθόδευση που μπορεί να χρησιμοποιήσει ο πρωθυπουργός, εφόσον πάει σε πρόωρες εκλογές, είναι ο νέος εκλογικός νόμος: Με δεδομένο ότι υπάρχουν βουλευτές του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι έχουν δηλώσει ότι δεν θα ψηφίσουν μια κάποια παραλλαγή του λεγόμενου «γερμανικού μοντέλου», αυτό μπορεί να το αξιοποιήσει ο Γιώργος για να προκαλέσει πρόωρες εκλογές, αφού μάλιστα έχει δηλώσει πως για το θέμα αυτό τίθεται εκ των πραγμάτων ζήτημα κομματικής πειθαρχίας. Άρα έχουμε ακόμα δρόμο (με το ενδεχόμενο συγκυβέρνησης μετά τις εκλογές με τα κόμματα που έχουν ψηφίσει το Μνημόνιο (ΛΑΟΣ, κόμμα της Ντόρας Μπακογιάννη) ή συνεργάζονται με το κυβερνών κόμμα (Δημοκρατική Αριστερά του Φώτη Κουβέλη), αν και η «τρόικα» και ο ξένος παράγοντας, καθώς και το σύστημα διαπλοκής στην Ελλάδα, επιθυμούν σφόδρα τη συμμετοχή σε μια τέτοια κυβέρνηση και της ΝΔ.

Πηγές ειδήσεων: "Παρόν", "Ελευθεροτυπία"

Γενική απεργία στις २३ του Φλεβάρη / Στους δρόμους οι Αμερικανοί για τα εργασιακά τους δικαιώματα

Είδηση: Κατεβάζουν ρολά τα εμπορικά καταστήματα στις 23 Φεβρουαρίου 2011 σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τις αλλαγές που επιχειρούνται από την κυβέρνηση τόσο στο φορολογικό νομοσχέδιο όσο και στον τρόπο λειτουργίας της αγοράς. H απόφαση λήφθηκε μετά από πολύωρη συζήτηση σε έκτακτη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου εγκρίνοντας την πρόταση του προέδρου Β.Κορκίδη.

Οι κινητοποιήσεις αποτελούν την αντίδραση του εμπορίου στις πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο και της υπαγωγής του εμπορίου, από την Τρόικα, στα κλειστά επαγγέλματα τα οποία θα πρέπει να «ανοίξουν».

Πάντως πρέπει να σημειωθεί ότι με τη θέση αυτή, του κλεισίματος των καταστημάτων δεν συμφωνεί η Γενική Συνομοσπονδία Επαγγελματιών Βιοτεχνών Εμπόρων Ελλάδος και ο Εμπορικός Σύλλογος Αθηνών. Όπως ανέφερε σε δηλώσεις του ο πρόεδρός της Δ.Ασημακόπουλος «δεν βοηθάει σε τίποτα τις θέσεις των μικρομεσαίων το να κλείσουν μια μέρα τα καταστήματά τους».

Παράλληλα,"παγώνουν" ο δημόσιος και ο ιδιωτικός τομέας, καθώς τα συνδικάτα εργαζομένων πραγματοποιούν 24ωρη απεργία, αντιδρώντας στις περικοπές μισθών, την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, την ανεργία και την στάση της κυβέρνησης απέναντι στις απαιτήσεις της τρόικας. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση στις 11 π.μ. στο Πεδίον του Άρεως, ενώ ξεχωριστή συγκέντρωση θα πραγματοποιήσει το ΠΑΜΕ την ίδια ώρα στην Ομόνοια. Αντίστοιχες συγκεντρώσεις αναμένεται να πραγματοποιηθούν σε όλη τη χώρα.

► Τα νοσοκομεία θα δέχονται μόνο τα έκτακτα περιστατικά, καθώς απεργούν οι νοσοκομειακοί γιατροί, ενώ με προσωπικό ασφαλείας θα λειτουργεί το ΕΚΑΒ
► Στην απεργία συμμετέχουν και οι εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων
► Οι υπηρεσίες των Δήμων και των Περιφερειών θα υπολειτουργούν
► Κλειστές θα παραμείνουν οι εφορίες και τα τελωνεία
► Ρολά θα κατεβάσουν τα Ταμεία και οι υπηρεσίες του Δημοσίου
► Οι δικηγόροι θα απέχουν από τα καθήκοντά τους
► Οι τράπεζες θα υπολειτουργούν
► Κλειστά θα είναι τα φαρμακεία Αθήνας και Πειραιά, ενώ το κοινό θα μπορεί να εξυπηρετείται μόνο από τα εφημερεύοντα και τα διανυκτερεύοντα.
►Κανονικά θα λειτουργήσει το μετρό, αλλά δεν θα πραγματοποιούνται τα δρομολόγια προς το αεροδρόμιο.
►Ο ηλεκτρικός σιδηρόδρομος θα λειτουργήσει μόνο από τις τις 9 π.μ. μέχρι τις 5 μ.μ.
►Το τραμ θα εκτελεί δρομολόγια από τις 6 π.μ. έως τα μεσάνυχτα
►Ακινητοποιημένα θα παραμείνουν τα λεωφορεία
►ΟΣΕ και Προαστιακός δεν θα πραγματοποιήσουν κανένα δρομολόγιο
►Δεμένα θα είναι τα πλοία στα λιμάνια και με προβλήματα θα γίνονται οι αερομεταφορές...

Σχόλιο: Ας ελπίσουμε ότι η απεργία θα έχει επιτυχία και το μήνυμα θα περάσει σ' αυτούς που πρέπει...Βέβαια κατά την άποψή μας είναι λάθος που ανοίγουν μια τέτοια μέρα τα καταστήματα στην Αθήνα: Δείχνει έλλειψη αλληλεγγύης στην υπόλοιπη κοινωνία, λες δεν ακουμπάει τους εμπόρους η κρίση. Αλλά όπως λένε πολλοί, αυτοί που ελέγχουν τον Εμπορικό Σύλλογο Αθηνών δεν "ενοχλούνται" από την κρίση, αφού είναι οι μεγάλοι "παίκτες" του κλάδου. Ίσα-ίσα που βρίσκουν ευκαιρία για φθηνό εργατικό δυναμικό, που μπορούν να του κάνουν "λάστιχο" το ωράριο χωρίς ελέγχους και προβλήματα. Τους μικρούς και μεσαίους εμπόρους λυπόμαστε μόνο που - όσοι έχουν μείνει απ' αυτούς - δεν αναμένεται ν' αντέξουν πολύ σε ένα τέτοιο κλίμα.

Είδηση: Την απόσυρση του νομοσχεδίου που προωθούν οι Ρεπουμπλικανοί για τον περιορισμό των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων απαίτησαν περίπου 70.000 φοιτητές και δημόσιοι υπάλληλοι οι οποίοι διαδηλώσαν για πέμπτη συνεχή ημέρα στο Γουισκόνσιν των ΗΠΑ. Το νομοσχέδιο, που προωθεί ο Ρεπουμπλικανός γερουσιαστής του Γουισκόνσιν, Σκότ Γουόκερ, μεταξύ άλλων προβλέπει και αύξηση στις εισφορές των κρατικών υπαλλήλων για την ιατροφαρμακευτική τους περίθαλψη και συνταξιοδότηση. Επίσης δεν θα επιτρέπει στους εργαζόμενους να προβαίνουν σε καμία συλλογική διαπραγμάτευση εκτός από την αύξηση του μισθού τους, ο οποίος ωστόσο δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τον πληθωρισμό.

Ο Αμερικανός πρόεδρος M.Ομπάμα έχει χαρακτηρίσει το νομοσχέδιο ως μια "βίαιη επίθεση στα συνδικάτα". Και οι υπόλοιποι πολέμιοι του νομοσχεδίου το χαρακτηρίζουν ως επίθεση στο βιωτικό τους επίπεδο, στα συνδικάτα και στη μεσαία τάξη. Ο Τζέσε Τζάκσον, ο αφροαμερικανός υπέρμαχος των κοινωνικών και ατομικών δικαιωμάτων, μιλώντας στο συγκεντρωμένο πλήθος χαρακτήρισε τον αγώνα τους δίκαιο και συνέκρινε τις κινητοποιήσεις με αυτές στην Τυνησία και την Αίγυπτο.

Τα σχολεία παραμένουν κλειστά σε όλη την πολιτεία εδώ και ημέρες καθώς οι καθηγητές βρίσκονταν στην πρωτεύουσα και διαδήλωναν. Σύμφωνα με την αστυνομία στις χθεσινές διαδηλώσεις συμμετείχαν περίπου 70.000 άνθρωποι οι οποίοι εξέφρασαν την αντίθεσή τους στο νομοσχέδιο ειρηνικά, παρότι ομάδες συντηριτικών πραγματοποιούσαν αντιδιαδηλώσεις.

Το νομοσχέδιο επρόκειτο να ψηφιστεί στη Γερουσία του Γουισκόνσιν την περασμένη εβδομάδα, όμως αυτό δεν πραγματοποιήθηκε καθώς σύμφωνα με όσα ορίζει ο νόμος απαιτείται απαρτία 20 γερουσιαστών κάτι που δεν επιτευχθεί. Ο λόγος ήταν ότι στην πολιτειακή Γερουσία, οι Ρεπουμπλικανοί έχουν 19 έδρες και οι Δημοκρατικοί 14 και κανένας από τους δεύτερους δεν εμφανίσθηκε την ημέρα της ψήφισης του επίμαχου νομοσχεδίου.

Μάλιστα οι βοηθοί τους δήλωναν ότι δεν γνώριζαν που βρίσκονται με αποτέλεσμα ο επικεφαλής των Ρεπουμπλικανών στη Γερουσία να στείλει αστυνομική δύναμη στο σπίτι του ηγέτη των Δημοκρατικών στο Γουϊσκόνσιν, του Μάρκ Μίλερ προκείμενου να τον φέρουν στο πολιτειακό Καπιτώλειο για να προχωρήσει η διαδικασία.

Ο Μίλερ, σύμφωνα με το BBC, αρνήθηκε λέγοντας ότι οι Δημοκρατικοί θα επιστρέψουν μόνο εάν συμφωνηθεί η εκ νέου επαναδιαπραγμάτευση του νομοσχεδίου.

Σχόλιο: Εδώ που φτάσαμε, μας "έβαλαν τα γυαλιά" οι Αμερικανοί του Γουισκόνσιν: Αντιδρούν στην καταπάτηση των εργασιακών δικαιωμάτων τους, τις συντάξεις τους και τους μισθούς τους και κυρίως στην καταπάτηση των ελευθεριών τους (όπως το δικαίωμα του "συνέρχεσθε" και του "συνδικαλίζεσθε"! Προς το παρόν τα πράγματα δείχνουν να είναι σε μια επικίνδυνη ισορροπία (αφού τόσο ο κυβερνήτης όσο και τα συνδικάτα παραμένουν σταθεροί στις θέσεις τους - διαβάστε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση εδώ). Οι Αμερικανοί λοιπόν, μια βαθιά συντηρητική κοινωνία που έχει εδώ και χρόνια ν' αντιδράσει με τέτοιο τρόπο σε αντι-εργατικές κινήσεις, ξεσηκώθηκαν και ο ξεσηκωμός ξεκίνησε από το πλέον απίθανο σημείο, δηλ. μια ρεπουμπλικανική πολιτεία. Κι εμείς εδώ παραμένουμε απαθείς...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Είχαμε γράψει για τα προβλήματα που δημιουργούνται από τις αλλαγές στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση και ότι η κατάσταση θα γυρίσει την χώρα μας εκπαιδευτικά πολλά χρόνια πίσω, με μαθητές που θα ταξιδεύουν 2 και πλέον ώρες σε κακούς δρόμους για να φτάσουν σε σχολεία-μεγαθήρια που οι μαθητές του δημοτικού κάνουν μάθημα δίπλα σε μαθητές της Γ' Λυκείου (με ότι αυτό συνεπάγεται). Ο κόσμος στις κατά τόπους κοινωνίες αντιδράει - διαβάστε τι γίνεται π.χ. στην Κρήτη - ας ελπίσουμε ότι θα προσπαθήσουν να ανατρέψουν την κατάσταση έστω και την ύστατη στιγμή. Την ίδια στιγμή η κυρία Διαμαντοπούλου υπόσχεται στους ιδιοκτήτες των ιδιωτικών σχολείων να τους επιτρέψει να μπουν στο "παιχνίδι" της "δια βίου μάθησης" και στ' ανάλογα κονδύλια (ύψους πολλών εκατομμυρίων ευρώ). Εμ βέβαια, τόσα λεφτά δίνουν στην παιδεία (κάτω από 3% = αρνητικό ρεκόρ 30ετίας), ας πάρουν και οι ιδιώτες...

Διεθνής Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου για το Δημόσιο χρέος/ Απ'τον Δεκέμβρη του 2009 οι συζητήσεις με το ΔΝΤ/ Αποδοκιμασίες κατά Παπανδρέου στο Βερολίνο

Είδηση: Για συμφωνίες κάτω από το τραπέζι καταγγέλλει τον πρωθυπουργό ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή τις δηλώσεις του επικεφαλής του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν σε Γαλλικό τηλεοπτικό δίκτυο, που επικαλείται η εφημερίδα «Καθημερινή», και σύμφωνα με αυτές το Δεκέμβριο του 2009 ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου είχε ζητήσει την παρέμβαση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) στην Ελλάδα. Την ίδια ώρα, Ο εκπρόσωπος της Ν.Δ. κ. Μιχελάκης υποστηρίζει ότι το δημοσίευμα επιβεβαιώνει ότι ο κ. Παπανδρέου και η κυβέρνησή του συνειδητά οδήγησαν τη χώρα στο Μνημόνιο φουσκώνοντας στην αρχή το έλλειμμα και απαξιώνοντας στη συνέχεια την ελληνική οικονομία, με τις δηλώσεις περί “Τιτανικού”, “διεφθαρμένης χώρας” κ.λπ., καθώς και ότι ο πρωθυπουργός συνειδητά αποπροσανατόλιζε τον ελληνικό λαό, ενώ παρασκηνιακά είχε επιλέξει να οδηγήσει τη χώρα στο ΔΝΤ.

Σχόλιο: Την ίδια ώρα λοιπόν που ο κόσμος νόμιζε ότι "λεφτά υπάρχουν" (δείτε το ιστορικό εδώ), οι συζητήσεις με το ΔΝΤ έδιναν κι έπαιρναν και οι αποφάσεις είχαν σχεδόν ληφθεί. Έτσι ξεκίνησε η αποδόμηση του συνταξιοδοτικού (λεπτομέρειες εδώ) και προχωρήσαμε σε εργασιακά, ιδιωτικοποιήσεις, αλλαγές στην υγεία και την εκπαίδευση και εσχάτως στην έμμεση πώληση της δημόσιας περιουσίας. Κάθε βήμα "ήταν αναγκαίο" και "γινόταν με βάση κόκκινες γραμμές" οι οποίες όμως υποχωρούσαν καθημερινά. Αν υπήρχε έστω κι ένας που πίστευε ότι καταλήξαμε στο Μνημόνιο επειδή δεν υπήρχαν άλλες λύσεις (παρότι πολλοί είχαν επισημάνει ότι αυτό ήταν ψέμα - δείτε εδώ, και εδώ τις εναλλακτικές), μετά τα τελευταία θα πρέπει να έχει ξεπεράσει τις ψευδαισθήσεις στις οποίες βρισκόταν.

Είδηση (άνευ σχολίου αφού τα λέει όλα) αναδημοσιευμένη από την "Αυγή":

Από τέλος Ιανουαρίου στην Ελλάδα και στο εξωτερικό βρίσκεται σε εξέλιξη μια πρωτοβουλία για τη συγκρότηση μιας διεθνούς Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) για το «άνοιγμα» των συμβάσεων και τη διερεύνηση των στοιχείων που συγκροτούν το ελληνικό χρέος κατά τα πρότυπα των θεσμικών ή άτυπων επιτροπών που λειτούργησαν στο παρελθόν. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν ιδίως οι διαδικασίες που ακολουθήθηκαν κατά την πρώτη δεκαετία του 21ου αιώνα, από τη Ρωσία μέχρι το Εκουαδόρ. Είναι γνωστό ότι η λειτουργία τέτοιων Επιτροπών κατέληξε στον εντοπισμό του λεγόμενου «απεχθούς» τμήματος του χρέους -στις πιο πρόσφατες περιπτώσεις, αυτό κυμάνθηκε από το μισό έως και τα τρία τέταρτα του συνολικού του ύψους-, στην άρνηση πληρωμής του και σε αντίστοιχο δραστικό «κούρεμα» μετά από διαπραγματεύσεις με τους δανειστές.

Μέσω των ΕΛΕ ουσιαστικά δρομολογήθηκαν διαδικασίες για μια ριζική και ριζοσπαστική «αναδιάρθρωση» του χρέους με πρωτοβουλία όχι των δανειστών (ελεγχόμενη πτώχευση) αλλά των ίδιων των κυβερνήσεων των χωρών, επιτρέποντας σε χώρες που βρίσκονταν πεσμένες στα γόνατα να σηκωθούν όρθιες και στους εργαζόμενούς τους να μπορούν ξανά να ελπίζουν και να αγωνίζονται για το μέλλον: Καθώς την πρωτοβουλία είχαν οι δανειοδοτημένοι, το «κούρεμα» δεν συνοδεύτηκε από μακρόχρονα προγράμματα λιτότητας.

Έγινε δηλαδή το αντίθετο απ' αυτό που προϋποθέτει η σημερινή, «άτυπη» ακόμα, συζήτηση για «αναδιάρθρωση» με «επιμήκυνση» και «μερικό κούρεμα», που διεξάγεται στο σκοτάδι, κεκλεισμένων των θυρών, ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση, την τρόικα, την ΕΚΤ και το ΔΝΤ με πρωτοβουλία των δανειστών, καθώς οι αριθμοί «δεν βγαίνουν» με τίποτα. Οποιαδήποτε τέτοια διευθέτηση προορίζεται να συνοδεύεται από ένα «αέναο» ελληνικό Μνημόνιο, συμπληρωματικό στους στόχους συνταγματοποίησης του νεοφιλελευθερισμού που επιδιώκει το γερμανο-γαλλικό διευθυντήριο της Ε.Ε. για όλα τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης. Μ' ένα τέτοιο μπακγκράουντ ένα «απλό» δημοκρατικό αίτημα, όπως η δημιουργία ΕΛΕ, μπορεί να περικλείει μια εκρηκτική ανατρεπτική δυναμική.

Η υποδοχή της πρωτοβουλίας τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό υπήρξε εξαιρετικά ενθαρρυντική. Έχει ενδιαφέρον όμως το γεγονός ότι, έχοντας μάθει να σκεφτόμαστε με ένα συγκεκριμένο τρόπο, κάποιοι από τους ανθρώπους στους οποίους απευθυνόμαστε για υπογραφή και συμμετοχή στη διεκδίκηση αυτής της υπόθεσης βάζουν το ερώτημα «ποιο κόμμα βρίσκεται πίσω απʼαυτή την πρωτοβουλία». Και ίσως κάποιοι νομίζουν ότι η απάντηση μας -«κανένα κόμμα, άνθρωποι απʼ όλους τους πολιτικούς χώρους»- δεν είναι ειλικρινής. Όμως πράγματι, η πρωτοβουλία αυτή αποφασίστηκε μετά από πρόταση των καθηγητών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Κώστα Λαπαβίτσα και Στάθη Κουβελάκη σε σύσκεψη, παραμονές Χριστουγέννων, του Αριστερού Βήματος, ενός χώρου με λίγο παραπάνω από μισό χρόνο ζωής, στο πλαίσιο του οποίου από το περασμένο καλοκαίρι συναντιούνται συζητώντας και επιχειρώντας κοινές δράσεις άνθρωποι απ' όλα τα ρεύματα της αριστεράς.

Ενώ η επείγουσα πολιτική ανάγκη για τη δημιουργία μιας τέτοιας επιτροπής πρωτοδιατυπώθηκε μέσα κι έξω από τη Βουλή πριν απ' όλους από τους βουλευτές Σοφία Σακοράφα και Παναγιώτη Λαφαζάνη, καθώς και από τον Αλέκο Αλαβάνο. Αυτή την περίοδο το κείμενο που καλεί για το συνταγμένο «άνοιγμα» του ελληνικού χρέους υπογράφεται «ενδεικτικά» από άντρες και γυναίκες, πολιτικούς καιοικονομολόγους, δημοσιογράφους, ανθρώπους των γραμμάτων και των τεχνών, συνδικαλιστές και συνταγματολόγους, μαχητικούς δημάρχους και πανεπιστημιακούς, γνωστούς για τον ρόλο τους στις διεργασίες στην ελληνική κοινωνία - και ανεξάρτητα από τις ιδιαίτερες πολιτικές τους εντάξεις. Αλλά και από το εξωτερικό, από τον Νόαμ Τσόμσκυ μέχρι τη Μάρτα Χάρνεκερ, από τον Λόταρ Μπίσκι μέχρι τον Αλμπέρτο Ακόστα, συγκεντρώνει ήδη ανθρώπους που μπορούν να εξασφαλίσουν σημαντική αγωνιστική πολιτική στήριξη σε συνδυασμό με την τεχνογνωσία «έρευνας» του χρέους.

Στη συνέχεια θα βρεθούμε αντιμέτωποι, βέβαια, με το πλέον κρίσιμο κριτήριο για την επιτυχία αυτής της υπόθεσης: Αν θα γίνει δυνατόν να συνδεθεί με τις υπαρκτές πολιτικές και κοινωνικές συλλογικότητες, αν θα μπορέσει να πάρει τη μορφή ενός πραγματικού κινήματος που να υπερβαίνει τα όρια καθεμιάς ξεχωριστά. Ένα τέτοιο κίνημα θα έχει συμπεριλάβει στις κεντρικές διεκδικήσεις κάθε χώρου τη διαφανή και συνταγμένη διερεύνηση του χρέους ως μια απάντηση από και προς όφελος της μεγάλης εργαζόμενης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας, και πριν απ' όλα των νέων ανθρώπων, στον καταστροφικό«μονόδρομο» βίαιης αποδόμησης και παρακμής κάθε ζωντανού στοιχείου στη χώρα μας, με πρώτους τους ίδιους τους ανθρώπους, του Μνημόνιου.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Εντείνονται οι αντιδράσεις εναντίον των πολιτικών - και το σημαντικότερο για μας είναι ότι πλέον δε μένουν κρυφές, σε αντίθεση με ότι συνέβαινε μέχρι πρόσφατα. Δύο τα παραδείγματα από την επικαιρότητα: Πρώτα απ' όλα η φραστική επίθεση (και ο προπηλακισμός) που δέχτηκε ο κ. Πρωτόπαπας στην Πλατεία Κολωνακίου κατά τη διάρκεια του μεσημεριανού του - η αστυνομία επενέβει (αλίμονο κιόλας) αλλά το επεισόδιο δεν πήρε μεγαλύτερη έκταση. Το δεύτερο περιστατικό έγινε κατά τη διάρκεια ομιλίας του Πρωθυπουργού στο πανεπιστήμιο Χούμπολτ στο Βερολίνο, όπου ομάδα φοιτητών διέκοψε την ομιλία του φωνάζοντας συνθήματα στα ελληνικά, όπως «Το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, να ληστεύει το λαό», χρησιμοποίησαν βαριές εκφράσεις κατά του πρωθυπουργού και επιχείρησαν να ξεδιπλώσουν αντικυβερνητικό πανό. Η ασφάλεια του πανεπιστημίου επενέβει και τους απομακρύνε. «Θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις των παιδιών», πρόσθεσε, ρωτώντας εάν υπάρχει κάποιος εκπρόσωπός τους να λάβει το λόγο - βέβαια ήδη εκείνοι είχαν περάσει "για τα περαιτέρω" εκτός του πανεπιστημίου. Πληροφορίες μας - που ελπίζουμε να βγούνε αναληθείς - λένε ότι ο κ.Παπανδρέου ΔΕΝ τους αναζήτησε μετά, πράγμα που θα αποδείκνυε ότι πραγματικά ενδιαφερόταν "ν' ακούσει τις απόψεις τους"...

Άγριος ξυλοδαρμός συλληφθέντα στην Κερατέα / Ετοιμάζεται το σχέδιο εκποίησης της Δημόσιας περιουσίας (κινητής και ακίνητης)

Σήμερα θα επικεντρωθούμε στα όσα διαδραματίζονται ακόμα στην Κερατέα (που δε βρίσκεται σε κάποια μακρινή χώρα του κόλπου ή της βόρειας Αφρικής, αλλά πολύ κοντά μας - στην Αττική). Εκεί οι κάτοικοι της περιοχής συνεχίζουν ν' αντιστέκονται στους μεγαλοεργολάβους και στις κυβερνήσεις που αποφάσισαν (χωρίς να τους ρωτήσουν) να χωροθετήσουν σε χώρο ιστορικής σημασίας και πάνω σε υδροφόρο ορίζοντα χώρο υγειονομικής ταφής απορριμάτων (ΧΥΤΑ).

Τα όσα συμβαίνουν εκεί τους τελευταίους δυόμιση μήνες βγαίνουν από σκηνές πολεμικής ταινίας και θυμίζουν εικόνες από την χουντική Αργεντινή επί εποχής Πινοσέτ ή τη δικιά μας 7ετία, με τα ΜΑΤ να κάνουν επιθέσεις με χημικά ακόμα και στο κέντρο της πόλης (δημιουργώντας σκηνές και καταστάσεις που οδήγησαν εκτός από επισκέψεις σε ιατρικά κέντρα και λυποθυμικά και σε μια αποβολή εγκύου - τα συγχαρητήρια μας στον κύριο Παπουτσή, ο οποίος αποτελεί τον πολιτικό υπεύθυνο αυτού του περιστατικού). Δείτε μαρτυρίες εδώ:


Τα όσα γίνονται εκεί σε καθημερινή βάση έχουν κουκουλωθεί από την πλειοψηφία των ΜΜΕ (με εξαίρεση κάποιες αναφορές στον ΑΝΤ1 και το "Αλ Τσαντίρι Νιούζ"), αλλά έχουν καλυφθεί εκτενώς από το διαδίκτυο (και από μας - δείτε εδώ), το οποίο όμως δεν αρκεί για να ενημερωθεί η μεγάλη μάζα της κοινής γνώμης. Το βίντεο πάντως που ακολουθεί (αν και σε κακή ποιότητα αφού η λήψη έχει γίνει με κινητό τηλέφωνο) δίνει μια γεύση για το μένος με το οποίο λειτουργούν οι αστυνομικές δυνάμεις (παρατηρείστε μόνο το ζήλο με τον οποίο χτυπάνε με κλωτσιές, τα γκλομπ και το κράνος τον πεσμένο συλληφθέντα και μετά καλούν το κέντρο ενημερώνοντας για τραυματία):



Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση εκπονεί πλάνα με μακροχρόνιες μισθώσεις ακινήτων από 30 έως και 99 χρόνια (σ.σ. αλήθεια 99 χρόνια δεν είναι πώληση;-λεπτομέρειες εδώ), δημιουργία ενός χαρτοφυλακίου ακινήτων το οποίο θα δοθεί ως εγγύηση στο Ευρωπαϊκό Ταμείο (EFSF) για τη δανειοδότηση με χαμηλό επιτόκιο ώστε να προχωρήσει η επαναγορά χρέους (σ.σ. ώστε να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε καινούργιο μετά), πωλήσεις ακινήτων που έχουν κατασχεθεί από το Δημόσιο, προείσπραξη μελλοντικών εσόδων από κρατικά λαχεία, οδικούς άξονες και ορυκτό πλούτο (σ.σ. πάει δηλαδή το φυσικό αέριο και το πετρέλαιο που "κοιμάται" στο υπέδαφος της Ελλάδας - για τα λιμάνια δείτε εδώ), πώληση του 100% της συμμετοχής του Δημοσίου σε εισηγμένες και μη εταιρείες και διακράτηση της καταστατικής μειοψηφίας σε οργανισμούς στρατηγικού ενδιαφέροντος με παράλληλη παραχώρηση του μάνατζμεντ σε στρατηγικό επενδυτή είναι τα βασικά «εργαλεία» που περιλαμβάνονται στο κυβερνητικό σχέδιο.

Οι πρώτες κινήσεις:
Διαχωρισμός των λειτουργιών του Ταμείου Παρακαταθηκών και Δανείων
Είσοδος στρατηγικών επενδυτών στα περιφερειακά αεροδρόμια με συμβάσεις παραχώρησης
Αξιοποίηση συμμετοχής στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ (κοινώς ξεπούλημα)
Είσοδος στρατηγικού επενδυτή στα ΕΛΤΑ
Αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας του ομίλου ΟΣΕ
Επέκταση συμβάσεων παραχώρησης στην Αττική Οδό και Εγνατία Οδό
Αξιοποίηση του Φάσματος Συχνοτήτων
Μελέτη για συμβάσεις παραχώρησης σε 11 περιφερειακά λιμάνια και 850 μαρίνες
Αξιοποίηση της συμμετοχής στην ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ (θα πούμε το νερό-νεράκι)
Αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή στον ΟΔΙΕ
Πώληση της συμμετοχής στο καζίνο της Πάρνηθας
Μετοχοποίηση ή είσοδος στρατηγικού επενδυτή στα κρατικά λαχεία (Εθνικό, Λαϊκό)

Τις θέσεις μας τις έχουμε αναφέρει στο παρελθόν, αλλά τα πράγματα παίρνουν τη σειρά τους...

Πηγή ειδήσης: "Έθνος" / Ένα ενδιαφέρον άρθρο για το "πως θα σβηστεί το δημόσιο χρέος" διαβάστε το εδώ.

Αύξηση ασφαλιστικών εισφορών / Γελοιογραφίες και "αστείες" εικόνες του σήμερα / "Η θεωρία του σοκ" Ν.Κλάιν

Είδηση: Αυξήσεις στις εισφορές που καταβάλλουν οι συνταξιούχοι του Δηµοσίου για την ιατροφαρµακευτική περίθαλψη σε δύο δόσεις προβλέπονται στο νοµοσχέδιο για τις αλλαγές στο σύστηµα υγείας που ψηφίστηκε την περασµένη εβδοµάδα. Οι εισφορές θα διαµορφωθούν στο 4% των συντάξιµων αποδοχών, από 2,55% που είναι σήµερα. Ειδικότερα, η εισφορά ύψους 2,55% των συνταξιούχων του Δηµοσίου αυξάνεται από 1-1-2012 κατά 0,70% και από 1/1/2013 κατά 0,75% και διαµορφώνεται τελικά σε 4%. Από το 2012, για όλα τα Ταµεία, η εισφορά τουασφαλισµένου για την κάλυψη παροχών πρωτοβάθµιας φροντίδας θα είναι 4%. Επίσης, προβλέπεται ετήσια επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισµό σε ποσοστό 0,6% του ΑΕΠ, που αντιστοιχεί στη συµµετοχή του Δηµοσίου στην τριµερή χρηµατοδότηση νέων ασφαλισµένων για τον κλάδο ασθένειας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ και του ΟΑΕΕ και την κρατική συµµετοχή για τον ΟΓΑ.

Στον νεο νομο προβλέπoνται συγκεκριµένοι πόροι για τη λειτουργία του ΕΟΠΥΥ (Εθνικός Οργανισµός Παροχών Υπηρεσίας Υγείας). Αυτοί θα είναι:

1. Η ετήσια επιχορήγηση από τον κρατικό προϋπολογισµό σε ποσοστό 0,6% του ΑΕΠ. Η επιχορήγηση αφορά τη συµµετοχή του Δηµοσίου στην τριµερή χρηµατοδότηση νέων ασφαλισµένων για τον κλάδο ασθένειας του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, και του ΟΑΕΕ και την κρατική συµµετοχή για τον ΟΓΑ.
2. Οι ασφαλιστικές εισφορές παροχών ασθένειας σε είδος ασφαλισµένου - εργοδότη. Οι πόροι του ΟΠΑΔ που προέρχονται από τις εισφορές εργαζοµένων σε ποσοστό 2,55% και τις εισφορές του εργοδότη σε ποσοστό 5,1% επί των πάσης φύσεως αποδοχών των δικαιούχων του.
3. Η προβλεπόµενη εισφορά των συνταξιούχων, που θα ανέρχεται σε ποσοστό 4%. Η εισφορά 2,55% των συνταξιούχων του Δηµοσίου αυξάνεται από 1/1/2012 κατά 0,70% και από 1/1/2013 κατά 0,75% και διαµορφώνεται τελικά σε 4%. Στις περιπτώσεις ασφαλιστικών οργανισµών που η συγκεκριµένη εισφορά είναι µικρότερη από το 4%, αυτή από 1/1/2012 θα διαµορφωθεί επίσης στο 4%.
4. Τα ποσά των ασφαλιστικών κατηγοριών του ΟΓΑ όπως έχουν διαµορφωθεί και ισχύουν σήµερα, αναπροσαρµόζονται από 1.1.2011 κατά ποσοστό 3%.

Σχόλιο: Σε μια εποχή που τα "διαθέσιμα" του οικογενειακού προϋπολογισμού μειώνονται λόγω των αυξήσεων στα είδη πρώτης ανάγκης και τις μειώσεις σε μισθούς, η αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών (χωρίς παράλληλα να υπάρχουν αύξησεις στις συντάξεις) είναι ένα ακόμα σοβαρό χτύπημα για τον μέσο Έλληνα. Μπορεί το 1,45% να μην φαντάζει μεγάλο, αλλά σε ετήσια βάση αποτελεί ένα σημαντικό ποσοστό.

Βέβαια, αν υπήρχαν σωστές παροχές υγείας και δεν υπήρχε η "παράκαμψη" της δημόσιας υγείας υπέρ των ιδιωτών, δε θα υπήρχε πρόβλημα αφού θα υπήρχε ένα ουσιαστικό αντίκρυσμα στα ποσά που πληρώνονται. Αντίθετα όμως με τις πρόσφατες αλλαγές στην υγεία (δείτε αναλυτικά εδώ) και με την αναμενόμενη μείωση των παρεχομένων υπηρεσιών και στη δυνατότητα πρόσβασης στα δημόσια νοσοκομεία (όπως επιθυμούν οι κυβερνώντες της τρόικας - δείτε σχετικά εδώ και εδώ), το μέλλον προβλέπεται δυσοίωνο. Το βάρος πέφτει ακόμα μεγαλύτερο στους ώμους των ασφαλισμένων, ενώ το κράτος "νίπτει τα χείρας του", προχωρώντας μεθοδικά σε μεγαλύτερη απαξίωση του ασφαλιστικού συστήματος και του δημόσιου χαρακτήρα των παροχών υγείας.

Δυστυχώς, η κοινή γνώμη (κατευθυνόμενη ή μη από τα ΜΜΕ) άφησε ένα πολύ σοβαρό θέμα (όπως αυτό της υγείας) να ξεφύγει από την προσοχή της: Οι ασφαλιστικές εισφορές θα έπρεπε να είναι ανάλογες των υπηρεσιών που προσφέρονται, αλλά με βάση τις τελευταίες εξελίξεις η κατάσταση γίνεται ακόμα χειρότερη. Αντιδράσεις υπήρξαν μόνο από τους γιατρούς, "σημαία" των κινητοποιήσεων όμως έγινε το θέμα των αμοιβών, με αποτέλεσμα ο μέσος Έλληνας να θεωρήσει ότι αυτές έγιναν για "συντεχνιακούς λόγους".

Πηγή ειδήσης: "Τα Νέα" / Δείτε εδώ το ντοκυμανταίρ "Η θεωρία του σοκ" με την Καναδή συγγραφέα Ναόμι Κλάιν, που εξηγεί πως οι ανακριτικές τεχνικές πρόκλησης "σοκ", εξελίχθηκαν και χρησιμοποιήθηκαν για να επιβληθεί η "φιλελευθεροποίηση" της οικονομίας, εις βάρος του κοινωνικού κράτους.

Και για να "γελάσουμε" λίγο:

Ερωτήματα προς όλους και για όλα (μέρος 2ο) / Νέα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων

1) Αναρωτηθήκατε άραγε ποιος ο λόγος να προωθηθεί απόσυρση αυτοκινήτων ενώ ούτε λεφτά έχει η κυβέρνηση ούτε (θεωρητικά) ο κόσμος; Ποιους εξυπηρετεί το μέτρο; Απ' ότι θυμόμαστε η Ελλάδα ΔΕΝ έχει αυτοκινητοβιομηχανία.
2) Αναρωτηθήκατε γιατί την ίδια ώρα που πιέζει για κατάργηση των ελάχιστων αμοιβών σε δικηγόρους/συμβολαιογράφους/μηχανικούς, αυξάνει φόρους παντού όπως και τις αντικειμενικές αξίες; Μήπως η αύξηση του τελικού κόστους στα πάντα, υπερκαλύπτει πολλές φορές το "όφελος" από την κατάργηση των τελευταίων;
3) Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι τιμές των υλικών οικοδομής αυξάνουν με γεωμετρική πρόοδο άνευ λόγου και αιτίας και η επιτροπή ανταγωνισμού αφήνει τα καρτέλ ν' αλωνίζουν αλλά κυνηγάει το Τεχνικό Επιμελητήριο που ζητάει ελέγχους και ένα ελάχιστο προϋπολογισμό;
4) Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί οι βουλευτές και οι υπουργοί από την μία βάζουν κόκκινες γραμμές και "όρια" και από την άλλη τα καταργούν; Πως είναι δυνατόν να "διαβεβαιώνεις" και να "συμφωνείς" την μία μέρα και να παρουσιάζεις άλλα την επόμενη;
5) Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί η ηλεκτρονική συνταγογράφηση δεν έχει ακόμα ξεκινήσει παρά το γεγονός ότι αποτελεί την μεγαλύτερη μάστιγα του συστήματος υγείας και έχει αποτελέσει κυβερνητική εξαγγελία όλων των κυβερνήσεων από το 2000 και μετά;
Και τέλος (για σήμερα):
6) Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί στα περισσότερα ΜΜΕ ακούγεται μόνο η φωνή της κυβέρνησης; Τόσο καλά και σωστά τα κάνει όλα;
7) Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί σε άλλες χώρες η δικαιοσύνη λειτουργεί αυτεπάγγελτα και παρεμβαίνει ακόμα και όταν υπάρχει υπόνοια παραβίασης του νόμου από τους πολιτικούς (όπως στην Ιταλία και τον κύριο Μπερλουσκόνι), ενώ στην Ελλάδα υπάρχει παραβίαση του Συντάγματος χωρίς να γίνεται τίποτα;
8) Αναρωτηθήκατε ποτέ πως μπορεί να χρησιμοποιείται το πρωθυπουργικό αεροσκάφος για ΙΔΙΩΤΙΚΑ ταξίδια υπουργών και να πληρώνει το Δημόσιο γι' αυτά (όπως συμβαίνει με τα ταξίδια του κυρίου Παπακωνσταντίνου για ομιλίες στο εξωτερικό και όχι για υποθέσεις του υπουργείου);
9) Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί εγκρίθηκε η προκαταβολή των υπερωριών στους αποσπασμένους υπαλλήλους της Αντιπροεδρείας της κυβέρνησης (κ.Πάγκαλος), του Προέδρου της Δημοκρατίας, της επιτρόπου μας στην Ε.Ε. (κ.Δαμανάκη), στους ειδικούς συμβούλους κ.ο.κ., ενώ την ίδια ώρα κόβονται επιδόματα και συντάξεις;
10) Αναρωτηθήκατε πως φτάσαμε στο σημείο να ετοιμάζονται καινούργιες μειώσεις μισθών από την μία και από την άλλη υπουργοί και υφυπουργοί να ζητάνε 40 και 50 ευρώ για να καλύψουν έξοδα για καφέδες και αναψυκτικά γι' αυτούς και τις συνοδείες τους (όπως η κ. Τζάκρη και ο κ.Σκανδαλίδης);
11) Αναρωτηθήκατε ποτέ πως θα ποτίζονται τα γήπεδα του γκολφ που "προγραμματίζονται" στην έκταση του Ελληνικού, όταν η Αττική κάθε καλοκαίρι διψάει και η ΕΥΔΑΠ ζητάει από τους καταναλωτές να κάνουν οικονομία;
12) Αναρωτηθήκατε ποτέ πως θα χρηματοδοτηθούν τα "πανεπίστημια" και τα "ερευνητικά κέντρα" που προγραμματίζονται στην έκταση του Ελληνικού; Θα πέσει δηλαδή κι άλλο τσιμέντο το οποίο θα γίνει αργότερα "κάτι άλλο" όπως έγινε και με τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις;
13) Σήμερα με τον υπάρχον ανταγωνισμό από τους ανεξάρτητους φούρνους, η τιμή της φρατζόλας του κατεψυγμένου ψωμιού κοστίζει 1-1,10 ευρώ. Αναρωτηθήκατε ποτέ που θα φτάσουν οι τιμές μετά την "απελευθέρωση" της πώλησης φρέσκου ψωμιού από τα σούπερμαρκετ και τις μεγάλες αλυσίδες, που αναμένεται να οδηγήσει σε μαζικό κλείσιμο των "μικρών"; (Ήδη το πρώτο κατάστημα της αλυσίδας Paul στην Αθήνα, πουλάει το κιλο το ψωμί 5 ευρώ!!!)
14) Αναρωτηθήκατε ποτέ πόσο κοστίζουν οι "εναέριες άγονες γραμμές" κατ' έτος στο ελληνικό κράτος, από τότε που πουλήθηκε η Ολυμπιακή Αεροπορία σε ιδιώτες, η οποία όσο ήταν κρατική ήταν υποχρεωμένη να τις καλύπτει όλο τον χρόνο; Αντίστοιχα αναρωτηθήκατε πόσο κόστισαν οι αποκρατικοποίησεις στο ελληνικό κράτος λόγω των αναγκαστικών αποκλειστικών συμβάσεων, τη σύναψη υποχρεωτικών συνεργασιών, την ανάληψη κάλυψης ασφαλιστικών εισφορών κ.ο.κ.;
και τέλος
15) Αναρωτηθήκατε ποτέ πως φτάσαμε στο σημείο να εγκαλούν βουλευτές γιατί οι μειώσεις στο μισθό τους ήταν μικρές, ενώ σε δημοσίους υπαλλήλους έφτασαν και το 30% και εκείνοι να λένε "Δεν είμαστε το ίδιο" (όπως είπε ο κ.Γεωργιάδης του ΛΑΟΣ);

Είδηση: Νέος νόμος για τις εργασιακές σχέσεις θα περάσει από τη Βουλή μέχρι τον Μάιο. Οι παρεμβάσεις έχουν ως στόχο την ενίσχυση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, μέτρο που κατ' επέκταση οδηγεί στη μείωση του μισθολογικού κόστους.

Οι αλλαγές στην αγορά εργασίας θα κινηθούν σε τέσσερα μέτωπα:
1. Συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Στόχος είναι η αύξηση του χρόνου που μπορούν οι εργοδότες να απασχολούν τους εργαζομένους με διαδοχικές συμβάσεις. Σήμερα, μετά την τρίτη ανανέωση ανοίγει ο δρόμος για τη μετατροπή της σύμβασης σε αορίστου χρόνου. Η τρόικα ζητά γενικευμένη εφαρμογή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, μέτρο που οδηγεί σε μείωση του μισθολογικού κόστους (καθώς σε περίπτωση απόλυσης δεν καταβάλλεται αποζημίωση). Ωστόσο, κύκλοι του υπουργείου Εργασίας επισημαίνουν πως το διάστημα θα αυξηθεί αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα υπάρξει πλήρης απελευθέρωση (δηλαδή θα προβλέπεται ένα χρονικό όριο μετά το οποίο η σύμβαση θα μετατρέπεται σε αορίστου χρόνου).
2. Διευθέτηση του χρόνου εργασίας. Η εφαρμογή του ελαστικού οκταώρου θα γίνει ευκολότερη, προκειμένου οι εργοδότες να μη χρειάζεται να? καταφεύγουν στις υπερωρίες. Πρώτος στόχος είναι να αυξηθεί το διάστημα που μπορεί ένας εργοδότης να εφαρμόζει τη διευθέτηση (κατά την οποία ο εργαζόμενος για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα δουλεύει 10 ώρες και στη συνέχεια για αντίστοιχο διάστημα απασχολείται 6 ώρες).
3. Υπερωρίες. Ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο και νέας παρέμβασης για τη μείωση του κόστους της υπερωριακής απασχόλησης.
4. Μερική απασχόληση. Στόχος είναι να γίνει ακόμα πιο εύκολη η μερική απασχόληση, και για τον σκοπό αυτό θα επανεξεταστούν οι ισχύουσες ρυθμίσεις (όπως αυτή που προβλέπει υποχρεωτικά την ασφάλιση για ένα τετράωρο).

Τέλος έχουμε και το ζήτημα το επιχειρησιακών συμβάσεων: Με διαδικασίες-εξπρές θα συγκροτούνται επιχειρησιακά σωματεία, τα οποία θα αναλαμβάνουν τη διαπραγμάτευση για τις νέες συλλογικές συμβάσεις. Στο Πρωτοδικείο έχουν ήδη κατατεθεί περισσότερες από 600 αιτήσεις, οι οποίες αναμένεται να εξεταστούν κατά προτεραιότητα.

Για την προώθηση των αιτημάτων αναμένεται σύντομα η απαιτούμενη εγκύκλιος, με στόχο η συγκρότηση επιχειρησιακών σωματείων να γίνεται μέσα σε έναν μήνα. Με τον τρόπο αυτό εκτιμάται πως θα ανοίξει ο δρόμος για την υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων, μέτρο που σύμφωνα με τους συνδικαλιστές οδηγεί σε μειώσεις μισθών μέχρι και 25%.
Έτσι αναμένεται να γεφυρωθεί το «χάσμα», που χωρίζει την τρόικα και το υπουργείο Εργασίας στο θέμα της επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων σε όσες επιχειρήσεις δεν συμμετέχουν στη συλλογική διαπραγμάτευση. Στο Μνημόνιο προβλεπόταν πως οι κλαδικές συμβάσεις δεν θα επεκτείνονται, ωστόσο αντίθετη διάταξη υπήρξε στον τελευταίο νόμο και ήδη η υπουργός Εργασίας έχει υπογράψει -σύμφωνα με πληροφορίες- την επέκταση των πέντε πρώτων συμβάσεων.

Σχόλιο: Αλίμονο στους εργαζόμενους και σε όσους νόμιζαν ότι ο πρόσφατος νόμος θα ήταν το τελευταίο σκαλοπάτι που θα κατέβαινε η κυβέρνηση: Όμως όχι - το πράγμα έχει και συνέχεια αφού οι απαιτήσεις της τρόικας (δείτε σχετικά εδώ) και η μικρή "εξάπλωση" των επιχειρησιακών συμβάσεων (διαβάστε εδώ) οδηγούν σε περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης.

Για τις συνέπειες των επιχειρησιακών συμβάσεων έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν, αλλά θα πρέπει να τονιστεί πως η δημιουργία "επιχειρησιακών σωματείων-σφραγίδα" (που θα είναι παντελώς ελεγχόμενα από την εργοδοσία και που μόνο σκοπό θα έχουν την μείωση μισθών) θα δώσει το τελικό χτύπημα στο συνδικαλιστικό κίνημα. Το οποίο θα πληρώσει το "ξεπούλημα" τόσων και τόσων που προκειμένου να κρατούν τους εργαζομένους υπό έλεγχο πήραν χρηματικά και άλλα ανταλλάγματα...

Τέλος να πούμε ότι αλλαγές στις υπερωρίες και την ελαστική εργασία (με την κατάργηση για της απαίτησης για ελάχιστη ασφάλιση 4ωρου για όσους εργάζονται με μερική απασχόληση) όχι μόνο θα μειώσουν περαιτέρω το εισόδημα των εργαζομένων αλλά θα κάνουν ακόμα πιο δύσκολη της υγειονομική ασφάλιση και θ' απομακρύνουν ακόμα περισσότερο τη σύνταξη (αφού τα ελάχιστα ένσημα που θα μαζεύονται θα μειώνουν το συνολικό ποσό της, εξαναγκάζοντας σε μεγαλύτερο εργασιακό βίο για να φτάσει αυτή σε αξιοπρεπές επίπεδο).

Πηγή: "Έθνος"

Εκποίηση Δημόσιας περιουσίας (Κατάλογος ακινήτων-εταιριών) / Κομισιόν: "Προσυμφωνημένη η εκποίηση" /"Συνταγματική κατοχύρωση της δημόσιας περιουσίας;

Είδηση: Σε 272,8 δισ. ευρώ υπολογίζεται ότι ανέρχεται η αξία της ακίνητης περιουσίας του ∆ηµοσίου, αλλά µόνο ποσοστό 18,11% ή 49 δισ. ευρώ είναι ελεύθερα για αξιοποίηση, σύµφωνα µε στοιχεία της Κτηµατικής Εταιρείας του ∆ηµοσίου (ΚΕ∆) που επικαλείται µελέτη του ΙΣΤΑΜΕ. Μεταξύ των ακινήτων του ∆ηµοσίου, η ΚΕ∆ διαθέτει και 598 νησιά. Από τα ακίνητα αυτά σκοπεύει τώρα η κυβέρνηση να αντλήσει εκείνα που θα πωληθούν ήθα αξιοποιηθούν µε άλλον τρόπο για την άντληση εσόδων.

Στις επόμενες 60 ημέρες θα αποκρυσταλλωθεί το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων της περιόδου 2011-2012 από το οποίο η Ελλάδα θα πρέπει - βάσει του επικαιροποιημένου Μνημονίου - να αντλήσει 15δισ. ευρώ. Κύκλοι του υπουργείου Οικονομικών τονίζουν πως ο κορμός του προγράμματος θα βασίζεται στο σχέδιο που είχε εγκρίνει ήδη από το καλοκαίρι του 2010 η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων και το οποίο είχε ως στόχο την εισροή εσόδων ύψους 7 δισ. ευρώ για την περίοδο 2011-2013. Την ίδια στιγμή, μεγάλο βάρος θα δοθεί και στην αξιοποίηση της περιοχής του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού, από την οποία η Κυβέρνηση προσδοκά έσοδα 5 δισ. ευρώ περίπου.

Το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που έχει εγκρίνει η Διυπουργική Επιτροπή Αποκρατικοποιήσεων και αναμένεται να αναθεωρηθεί μέσα στο προσεχές διάστημα προβλέπει τα εξής:
-Την αξιοποίηση της συμμετοχής του Δημοσίου στις ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ, σε ΔΕΠΑ και ΔΕΣΦΑ και την αναζήτηση στρατηγικών εταίρων για τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα, την ΛΑΡΚΟ και τα ΕΛΤΑ.
-Επέκταση της συμβάσεως παραχώρησης του Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών και την είσοδο στρατηγικών επενδυτών στα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας.
-Την παράταση της σύμβασης παραχωρήσεως του ΟΠΑΠ και διαχειρίσεως της συμμετοχής του Δημοσίου.
-Την αξιοποίηση της συμμετοχής του Δημοσίου στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ και της ακίνητης περιουσίας του ομίλου ΟΣΕ.
-Την επέκταση συμβάσεων παραχωρήσεως στην Αττική Οδό και την Εγνατία Οδό.
-Την αξιοποίηση της συμμετοχής του Δημοσίου στο αττικό λιμενικό σύστημα, την ιδιωτικοποίηση 11 περιφερειακών οργανισμών λιμένων και την παραχώρηση 850 μαρίνων.
-Την πώληση της συμμετοχής του Δημοσίου στο καζίνο της Πάρνηθας, την -αναζήτηση στρατηγικού επενδυτή για τον Οργανισμό Διεξαγωγής Ιπποδρομιών Ελλάδος και την είσοδο στρατηγικού επενδυτή στα κρατικά λαχεία (Εθνικό, Λαϊκό).
-Την αξιοποίηση του Φάσματος Συχνοτήτων.
Σύμφωνα με πληροφορίες, σε ένα χρηµατοοικονοµικό όχηµα, µε µορφή εταιρείας, θα ενταχθούν τα «ασηµικά» του Δηµοσίου, δηλαδή τα ακίνηταφιλέτα, προκειµένου να αξιοποιηθούν στη συνέχεια µε διάφορους τρόπους, σύµφωνα µε τους σχεδιασµούς της κυβέρνησης.

Πηγές του υπουργείου Οικονοµικών αναφέρουν ότι αφού δηµιουργηθεί η εν λόγω εταιρεία είτε θα µετοχοποιηθεί είτε θα χρησιµοποιηθούν τα περιουσιακά της στοιχεία ως εγγύηση για να δανειστεί το ελληνικό Δηµόσιο. Ο δανεισµός αυτός θα χρησιµοποιηθεί στη συνέχεια για την επαναγορά οµολόγων του ελληνικού Δηµοσίου σε µειωµένη τιµή και τη διαγραφή έτσι αντίστοιχου χρέους.

Η λίστα με τ' ακίνητα που είναι επισήμως υπό "αξιοποίηση":

Το μετοχολόγιο του Δημοσίου σε εταιρίες μη εισηγμένες στο Χρηματιστήριο Αθηνών (Να σημειωθεί ότι για τις εισηγμένες, από το 2007 μέχρι σήμερα, η συνολική χρηματιστηριακή αξία των 11 επιχειρήσεων, στις οποίες διατηρεί πλειοψηφική ή μειοψηφική συμμετοχή το Ελληνικό Δημόσιο, έχει μειωθεί κατά 60% ή πάνω από 26 δισ. ευρώ. Ξεπερνούσε τα 43 δισ. ευρώ τον Δεκέμβριο του 2007 και σήμερα διαμορφώνεται κοντά στα 17 δισ. ευρώ, όσα περίπου δηλαδή έχει εισπράξει από αποκρατικοποιήσεις τα τελευταία 15 χρόνια):

Και τέλος οι εκτάσεις που ανήκουν στο "χαρτοφυλάκιο" της ΚΕΔ και είναι ύπο "εκμετάλλευση":


Σχόλιο: Είναι γνωστό εδώ και καιρό (δείτε εδώ) ότι υπήρχε σχέδιο ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας, όπως και το σχέδιο για δημιουργία "οχήματος" για τις αποκρατικοποίησεις (τοι τακτικοί αναγνώστες θα θυμούνται ότι το είχαμε χαρακτηρίσει "υφυπουργείο ξεπουλήματος"). Καταρχήν πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ο όρος "αξιοποίηση της Δημόσιας περιουσίας" αποτελεί ευφημισμό και όχι πραγματικότητα. Εφόσον το κράτος δεν έχει χρήματα ώστε να επενδύσει (και επομένως να ωφεληθεί άμεσα) αυτό θα γίνει μέσο παραχώρησης (αντί ενοικίου) σε ιδιώτες. Οποιαδήποτε παραχώρηση δημόσιας έκτασης, δεν πρόκειται να γίνει για 5 ή 10 χρόνια με την "αναμορφωμένη" έκταση να επιστρέφει μετά στο Δημόσιο. Η παραχώρηση θα γίνει για 50 ή παραπάνω χρόνια, δηλ. τουλάχιστον για μία γενιά, κατά την οποία η έκταση θα είναι στους τύπους δημόσια αλλά στην πραγματικότητα ιδιωτική. Ας μην ξεχνάμε το παράδειγμα του "Ελευθέριος Βενιζέλος", της Αττικής Οδού, της Εγνατίας Οδού, της γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου κ.ο.κ. τα οποία θα έπρεπε άλλα συντομότερα και άλλα σε λίγο περισσότερα χρόνια να επιστρέψουν στον έλεγχο του Δημοσίου (το οποίο έμμεσα ή άμεσα είχε βάλει την πλειοψηφία των χρημάτων). Στην παρούσα φάση όμως η κυβέρνηση ετοιμάζεται να επεκτείνει την παραχώρησή τους, έναντι πινακίου φακής. Όλα αυτά τα οποία δίνονται έχουν χαρακτηριστεί "φιλέτα" γιατί η εμπορική τους αξία και το φυσικό τους κάλος είναι τεράστια - άρα το κράτος και η κοινωνία δεν πρόκειται να κερδίσουν (διαβάστε αναλυτικά εδώ-για τα λιμάνια και τ' αεροδρόμια, έχουμε ξαναγράψει στο παρελθόν και δεν θα επανέλθουμε).

Όσο αφορά τις εισηγμένες εταιρίες του Δημοσίου στο Χ.Α. να πούμε ότι αυτές ΔΕΝ είναι ζημιογόνες, αλλά αντίθετα είναι πολλαπλώς κερδοφόρες. Έτσι η παραχώρησή τους σημαίνει και παραχώρηση μερισμάτων και μεριδίων, πέραν από την παραχώρηση υποδομών και κυριαρχικών δικαιωμάτων: Πως θα μπορεί να γίνει κοινωνική πολιτική με την τιμή του ηλεκτρικού ή του νερού; Η' μήπως έχει κανείς την ψευδαίσθηση ότι σε περίπτωση που η ΔΕΗ ή η ΕΥΔΑΠ ήταν ιδιωτικές οι τιμές δεν θα είχαν φτάσει στα ύψη, χωρίς το κράτος να μπορεί να συγκρατεί τις τιμές απλά χωρίς την πληρωμή επιδοτήσεων στις εταιρείες; Δείτε τι συμβαίνει στο εξωτερικό για να καταλάβετε. Έτσι (ακόμα και αν υπήρχε "θεωρητικό υπόβαθρο" για την παραχώρηση των "ζημιογόνων" ΔΕΚΟ - που κατά την άποψή μας δεν υπάρχει δείτε σχετικά εδώ και εδώ), η πώληση της συμμετοχής του Δημοσίου στις κερδοφόρες εισηγμένες είναι πολλαπλώς επιζήμια συν του γεγονότος ότι θα γίνει με μεγάλη απώλεια εσόδων, αφού την υπεραξία θα την καρπωθούν άλλοι. Λάβετε επίσης υπόψιν και το γεγονός ότι είμαστε σίγουροι ότι θα βρεθεί το Δημόσιο φορτωμένο και με το συνταξιοδοτικό κόστος των εργαζομένων των εταιρειών αυτών (όπως έγινε και με τον ΟΤΕ και όχι μόνο), συν και την επισφάλεια των θέσεων εργασίας και θα καταλάβετε ότι τα πράγματα δεν είναι και τόσο "θετικά" όσο τα παρουσιάζουν ορισμένοι.

Και ας πούμε όμως ότι πουλάμε τα πάντα και καρπωνόμαστε 50 δις. Και μετά τι θα γίνει; Ακόμα και αν πάνε ΟΛΑ τα χρήματα στο δημόσιο χρέος (που αμφιβάλλουμε δεδομένου ότι το πάρτυ ξεκίνησε - ήδη έχει ανακοινωθεί πως η εταιρεία-σύμβουλος για την καταγραφή και την ανάπτυξη προτάσεων για την περίφημη αξιοποίηση θα πάρει τουλάχιστον 2,5 εκ. ευρώ), αυτό θα μειωθεί μόνο κατά το 1/6 του συνόλου του. Μετά θα συνεχίσουμε να έχουμε άλλα 250-300 δις να καλύψουμε για τα οποία όμως πλέον δεν θα μπορούμε να κάνουμε κάτι αφού θα έχουμε "αξιοποιήσει" (για να χρησιμοποιήσουμε και τους όρους της κυβέρνησης) τα πάντα. Θα έχουμε όμως μια κοινωνία γονατισμένη οικονομικά, που δεν θ' αντέχει άλλους φόρους, που θα αμοίβεται ελάχιστα (και άρα δε θα μπορεί να καταναλώσει), χωρίς γραμμές παραγωγής και χωρίς χρήματα να επενδύσει. Και με την ανεργία των νέων στο 25-30%, θα έχει τα 2/3 του επιστημονικού της δυναμικού στο εξωτερικό, έχοντας δώσει δωρεάν σε άλλες χώρες το μέλλον της και τις καινοτόμες ιδέες που αποτελούν την "ατμομηχανή" της ανάπτυξης και της προόδου. Και αν αυτό σας φαντάζει λίγο, θα σας πούμε ότι όλα αυτά σημαίνουν λιγότερα έσοδα για το Δημόσιο και σταδιακά μεγαλύτερες δανειακές ανάγκες, δηλαδή αύξηση του δημοσίου χρέους. Αλλά τι τους νοιάζει; Δεν θα κυβερνούν αυτοί σε 20-25 χρόνια...

Όταν δημιουργήθηκε το θέμα με την "ανακοίνωση" της εκποίησης από την τρόικα (διαβάστε εκτενή κάλυψη εδώ), είχαμε πει ότι το μόνο κέρδος από την όλη ιστορία θα ήταν η επανεξέταση της υπόθεσης από την κυβέρνηση και όχι οι λεονταρισμοί των "τηλεφωνικών διαβημάτων". Στο κάτω-κάτω οι εκπρόσωποι της τρόικας δεν είναι τρελλοί: Την ιδέα για πώληση του Ελληνικού (για την οποία κάποιοι επέμεναν για "ήπια ανάπτυξη" - παρά τις αντίθετες φήμες) του αιγιαλού, των νησιών κ.ο.κ. κάποιος τους της έδωσε και κάποιος συμφώνησε. Έτσι αλλαγές δε θα υπάρξουν και η κυβέρνηση, έχοντας δεσμευτεί ηθικά απέναντι στην τρόικα, θα συνεχίσει με το πρόγραμμα της για να βρει τα 50 δις. Το ερώτημα βέβαια είναι ένα: Θα το περάσει από την Βουλή; Θα δείξει...

"Επί του πιεστηρίου": Όπως αναφέρεται σε ρεπορτάζ του "Πρώτου Θέματος" και της "Ελευθεροτυπίας" το όλο θέμα της εκποίησης-"αξιοποίησης" της Δημόσιας περιουσίας μέχρι του ποσού ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ 50 δις ευρώ ήταν συμφωνημένο εδώ και καιρό. Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις της Κομισιόν που τόνισε σε ανακοίνωσή της ότι η "αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν ακατανόητη". Επομένως η αντίδραση και οι διαρροές περί "αγανάκτησης" και "έντονου εκνευρισμού του Πρωθυπουργού ήταν καθαρή κοροϊδία προς την κοινή γνώμη και τον απλό λαό που πιθανότατα έτσι θ' αποκόμιζε την εντύπωση ότι ο κ. Παπανδρέου δε σηκώνει "μύγα στο σπαθί του". Μετά απ' αυτό βέβαια ήρθε και η επιβεβαίωση εκ μέρους του κ. Πεταλωτή: "Είναι δική μας απόφαση να βάλουμε στόχο τα 50 δις. Κι ακριβώς επειδή την ανακοίνωσαν οι εκπρόσωποι της τρόικας υπήρξε αυτή η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να ανακοινώνουν αποφάσεις της ελληνικής κυβέρνησης, άλλος είναι ο ρόλος τους. Αν η ανακοίνωση γινόταν από την κυβέρνηση θα υπήρχε και συζήτηση στο υπουργικό συμβούλιο και διαβούλευση". Koυβέντα δηλαδή για το "στόχο" και το τι θα εμπεριέχει, ενώ απ' ότι φαίνεται η όλη ιστορία ήταν ιδέα της κυβέρνησης.

Κλείνοντας να πούμε το εξής: Η πρόταση Παπανδρέου για "συνταγματική κατοχύρωση" της δημόσιας περιουσίας, είναι το λιγότερο αφελής - αν βέβαια έχει γίνει σοβαρά και όχι σαν κίνηση αντιπερισπασμού: Αν δηλαδή απαγορευτεί η πώληση της και νοικιαστεί για 1000 (ή 50 όπως προωθείται) χρόνια δεν είναι το ίδιο (και χειρότερο); Ας είμαστε σοβαροί. Και έτσι όμως το παράθυρο για "πώληση μικρής έκτασης γης με απόφαση της Βουλής" δείχνει ότι και αυτή η "μεγαλειώδης" πρόταση μπάζει: Οποιαδήποτε κόμμα με κυβερνητική πλειοψηφία θα μπορεί να πουλάει εκτάσεις, χαρακτηρίζοντας τις "μικρές" (π.χ. σε σχέση με την έκταση της Ευρώπης) ή κόβοντας μεγάλες εκτάσεις σε μικρότερα κομμάτια. Τέτοια κάνει ο κύριος Παπανδρέου και μας δημιουργείται η εντύπωση ότι κυβερνά (αν κυβερνά αυτός) με "καφενειακές" ιδέες της στιγμής.

Μήπως όμως τελικά ο στόχος ήταν προπέτασμα καπνού για να καλυφθούν όλα εκείνα τα οποία αποφασίστηκαν τόσο λόγω του καινούριου Μνημονίου όσο και αυτών που αποφασίστηκαν στο Ecofin για το σύνολο της Ευρώπης; Μόνο ο χρόνος θα δείξει.

Πηγές είδησης: "Τα Νέα", "Ελευθεροτυπία" από τις οποίες προέρχονται και οι λίστες των εταιρειών και των ακινήτων.