Να το πως η "Colonos Hooligans Family" έγινε μια αφορμή για να δούμε ανοιχτά το πρόβλημα της παραβατικότητας ανηλίκων στην χώρα μας

 Η ιστορία της συμμορίας ανηλίκων με το όνομα «Colonos hoοligans family» που είχε γίνει ο φόβος και ο τρόμος στον Άγιο Παντελεήμονα, τα Σεπόλια και τον Κολωνό, με δεκάδες αιματηρές επιθέσεις, δυστυχώς δεν έχει λάβει τις διαστάσεις που θα έπρεπε, παρά τη σοβαρότητά της. 

Οι επιθέσεις αυτές, τις οποίες τα μέλη της συμμορίας βιντεοσκοπούσαν για να δείξουν την ισχύ τους στα θύματά τους, ήταν μεγάλης σκληρότητας και αρκετά καλά οργανωμένες, στοιχεία που καταδεικνύουν ότι η δημιουργία της συμμορίας και η δράση της, ξεπερνάει τα όρια των "ατυχών πειραγμάτων" ή της "συνήθους εφηβικής παραβατικότητας" - όρους που κάποιοι κύκλοι προσπάθησαν να χρησιμοποιήσουν για να δικαιολογήσουν τ' αδικαιολόγητα.

Σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που έρχονται στη δημοσιότητα υποθέσεις εφηβικών ή παιδικών συμμοριών. Δυστυχώς αυτές αποτελούν συχνό φαινόμενο στις υποβαθμισμένες περιοχές της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και έχουν πεδίο δράσης τις σχολικές αυλές, τα πάρκα και τις υπόγειες διαβάσεις, που αποτελούν άβατο ακόμα και σε ώρες της ημέρας που η κίνηση μέσα απ' αυτά τα σημεία είναι μεγάλη. Ούτε το φαινόμενο είναι τωρινό - αφού και στο μακρινό παρελθόν υπήρχε παραβατική δράση παιδιών.

Είναι για πρώτη φορά όμως που έρχεται στην επιφάνεια η δράση μιας ομάδας που όχι μόνο δρούσε με απίστευτο θράσος, αλλά παράλληλα είχε τόσο μεγάλο πεδίο δράσης, ενώ είχε μεγάλο ρεπερτόριο παραβατικών δράσεων. 

Πέραν από σοκ που προκαλεί η δράση τους, ακόμα πιο σοκαριστική είναι η αντίδραση των οικείων των δραστών:  "Έχω μιλήσει μαζί του. Είναι ταλαιπωρημένος, είναι φοβισμένος, ο αδερφός μου δεν είχε ποτέ ξαναπεράσει κάτι τέτοιο στο παρελθόν, γι’ αυτό και έχουμε πέσει από σύννεφα. Δηλαδή δεν έχει δώσει ποτέ ξανά δικαιώματα στο παρελθόν για τέτοιες πράξεις", δηλώνει η αδερφή ενός εκ των ανήλικων δραστών, αδυνατώντας να πιστέψει τη δράση του αδερφού της.  "Δεν μπορούμε να το πιστέψουμε ακόμη. Και είμαστε σε μια κατάσταση… όλη την ημέρα κλαίμε, οι δικοί μου ανησυχούν πάρα πολύ".

Διαβάζοντας τις παραπάνω δηλώσεις, καθώς και τις καταθέσεις και τις δηλώσεις των θυμάτων, διαπιστώνει κανείς εύκολα, από που ακριβώς ξεκινάει το πρόβλημα καθώς και το γιατί τα μέλη της συμμορίας, είχαν εξαγριωθεί σε τέτοιο βαθμό που να δημιουργούν ομάδες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και να διακινούν ανοιχτά τα βίντεο από τη δράση τους, χωρίς να φοβούνται κανένα.

Από την μία έχουμε ένα οικογενειακό περιβάλλον, που δε διαπιστώνει ή δε βρίσκει κάτι το επιλήψιμο στο ότι τ' ανήλικα παιδιά που ζουν σε αυτό, ξαφνικά βρίσκονται με χρήματα και ηλεκτρονικές συσκευές που πριν δεν είχαν, ενώ παράλληλα λείπουν υπερβολικά πολλές ώρες από το σπίτι, αρκετές εκ των οποίων νυχτερινές. 

Στη συνέχεια έχουμε τους ίδιους τους δράστες, οι οποίοι έχουν απόλυτη γνώση για τις επιπτώσεις των πράξεων και κινήσεών τους, κάτι που καταγράφεται ξεκάθαρα στη δικογραφία.  Αντίθετα φαίνονται απόλυτα συνειδητοποιημένοι για την ποινική βαρύτητα των ενεργειών τους και ας κάνουν στη συνέχεια δηλώσεις περί "μεταμέλειας" στις αρχές μετά τη σύλληψή τους. 

Από την άλλη έχουμε ένα σχολικό περιβάλλον το οποίο ανέχεται παραβατικές συμπεριφορές και δε ενημερώνει τους γονείς και την αστυνομία, για το ότι παιδιά που είναι μαθητές του σχολείου έχουν κάνει "άντρο ανομίας" (κατά δήλωση των θυμάτων) το σχολικό χώρο. "Με πήρε τηλέφωνο ο διευθυντής, μας είπε κιόλας ότι τον φυγάδευσε ο ίδιος, ότι τον κατέβασε στο πάρκινγκ του σχολείου και τον έβγαλε από την πόρτα του πάρκινγκ που δεν ήταν αυτοί οι τύποι εκεί. Φοβήθηκε αρκετά, κάποιες μέρες δεν πήγε στο σχολείο και δεν ξαναπήγε για εργαστήρια στο ΕΠΑΛ" δήλωσε ο πατέρας ενός 16χρονου θύματος. 

Στο ενδιάμεσο έχουμε και τους δικηγόρους των δραστών που αντί να προσπαθήσουν να λειτουργήσουν βρίσκοντας μια λύση προς το μακροπρόθεσμο όφελος των πελατών τους, αναλώνονται σε τεχνικές λεπτομέρειες, για άτομα για τα οποία υπάρχει ξεκάθαρο οπτικό υλικό: "Δεν μέμφομαι τη δικαιοσύνη για την απόφαση της, εύχομαι η απόφαση που ελήφθη να είναι για καλό των παιδιών. Αρνούμαστε την συμμετοχή μας στο περιστατικό, δεν θέλω να μπω μέσα σε λεπτομέρειες, φαίνεται από την αστυνομία ότι το άτομο που κρατάει το μαχαίρι είναι κάτω των 15 ετών, οπότε δεν μπορεί να προφυλακιστεί βάση του Ποινικού Κώδικα".

Τέλος έχουμε την αστυνομία, η οποία ενώ έχει ανοιχτά τα μάτια για τους αναρχικούς και τους αντι-εξουσιαστές, κάνει ελάχιστα για να χτυπήσει την παραβατικότητα στις μικρές ηλικίες. Είναι αδύνατον να μην είχε υποπέσει στην αντίληψή των αστυνομικών η δράση των ανηλίκων, και να χρειάζεται να καταλήξουν κάποιοι στο νοσοκομείο.

Έχουμε δηλαδή ένα κοινωνικό περιβάλλον που δεν κάνει απολύτως τίποτα για να προλάβει τη γιγάντωση περιστατικών, τα οποία τελικά οδηγούν στη φυλακή ή στο αναμορφωτήριο, άτομα που βρίσκονται σε μετεφηβική ηλικία, καταστρέφοντας το μέλλον τους. Μια σειρά από παράγοντες που αν και δεν έχουν όλοι το ίδιο μερίδιο ευθύνης, συντελούν ώστε να οδηγηθούμε σε μια κατάσταση που θα πρέπει να μας θλίβει ως κοινωνία.

Προφανώς όμως και πρέπει να υπάρξει τιμωρία και γι' αυτό η υπόθεση έχει ενδιαφέρον, αφού θ' αποτελέσει στο μέλλον, ένα οδηγό αντιμετώπισης και για των άλλων συμμοριών που δρουν σε υποβαθμισμένες περιοχές της χώρας. 

Ας ελπίσουμε ν' αποτελέσει οδηγό παραδείγματος ώστε ν' αλλάξουν τα πράγματα προς το καλύτερο και να υπάρχει στο μέλλον δράση νωρίτερα, πριν πάρουν το δρόμο της κατάληξης της συμμορίας ανηλίκων του Κολωνού.