Κορωναϊός ή όχι - κάποιοι άνθρωποι δεν αλλάζουν ποτέ: το παράδειγμα του Άδωνι Γεωργιάδη

Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι ένας έξυπνος άνθρωπος. Δούλεψε σκληρά στη ζωή του και παρά το ότι δεν ήταν από πολιτικό "τζάκι", κατάφερε και μπήκε στην κεντρική πολιτική σκηνή, καταλήγοντας αντιπρόεδρος στην ΝΔ (υπεύθυνος για το κοινοβουλευτικό έργο του κόμματος), έναν πολιτικό σχηματισμό του οποίου δε θα περνούσε την πόρτα 30 χρόνια πριν και το οποίο ύβριζε για πολλά χρόνια, όσο ήταν υπαρχηγός του Γιώργου Καρατζαφέρη.

Βέβαια αυτό δεν έγινε από μόνο του. Κατάφερε να εκμεταλλευτεί τις πολιτικές συγκυρίες προς όφελός του, κουβαλώντας ένα ακροδεξιό πολιτικό κοινό μαζί του, το οποίο είναι χρήσιμο για την ΝΔ, σε μια εποχή που η λαϊκή ακροδεξιά έχει καταφέρει να μπει στην κεντρική πολιτική σκηνή και να έχει λόγο στην χάραξη πολιτικών της Ελλάδας. Επίσης έκανε την κωλοτούμπα τέχνη: Δείτε για παράδειγμα τι έλεγε για τον Κυριάκο Μητσοτάκη λίγο πριν εγκαταλείψει το ΛΑΟΣ για τη ζεστή αγκαλιά της ΝΔ:
  

Έκανε καριέρα παίζοντας με τ' αντι-αριστερά αντακλαστικά του πολιτικού του ακροατηρίου, πουλώντας "πατριωτισμό" όπου μπορούσε, αλλά ψηφίζοντας νομοσχέδια που ο ίδιος χαρακτήριζε "αντιεθνικά" και με τα δύο χέρια. Το καλύτερο του είναι οι ευκαιρίες για να προβάλλει τις αρχαιο-βυζαντινές γνώσεις του, που όμως πολλές φορές καταλήγουν στην πλήρη γραφικότητα:

Ως υπουργός δεν έχει να επιδείξει ιδιαίτερο έργο. Το πρόσφατο παράδειγμα της πομπώδους προβολής μιας συνάντησης με ομάδα απατεώνων που τον επισκέπτηκαν σαν μεγαλοεπενδυτές τα λέει όλα. Αλλά δε νομίζουμε ότι ο Κυριάκος τον έχει για να παράξει έργο - όπως δεν τον είχε και ο Αντώνης Σαμαράς παλιότερα (διαβάστε εδώ για περισσότερες λεπτομέρειες). Δεν είναι εξάλλου από εκείνους που θα "φάνε" κρατικό χρήμα, προσέχει τους φίλους του (αφού έχει βολέψει κόσμο και κοσμάκη σε κρατικές θέσεις όπως το δικηγόρο-ΟΥΚα Πλεύρη στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων στην προηγούμενη υπουργική του του θητεία), αν και δεν τιμάει τους μέντορές του - με αποκορύφωμα τη συμπεριφορά του απέναντι στον Γιώργο Καρατζαφέρη (ο οποίος δε λέει και τα καλύτερα για το "πνευματικό" τέκνο του). Επίσης είναι καλός στη διαστρέβλωση της αλήθειας (θυμηθείτε εδώ ένα χαρακτηριστικό περιστατικό) και στη διαχείρηση της εικόνας του (προβάλλοντας τον εαυτό του σε κάθε ευκαιρία). Στοιχεία δηλαδή που είναι ό,τι πρέπει για ένα κορυφαίο πολιτικό στέλεχος με ρόλο "αποπροσανατολιστή".

Το καλύτερό του όμως είναι όταν του δίνεται η ευκαιρία να προασπιστεί του "έργου" του κόμματος του. Εκεί τα δίνει πραγματικά όλα, ειδικά όταν απέναντί του βρίσκονται οι "αριστεροί του ΣΥΡΙΖΑ", μπροστά τους οποίους βγάζει τον ΕΔΕΣίτη (μην πούμε τον ταγματασφαλίτη) που έχει καλά κρυμμένο μέσα του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η υπόθεση "Σκοιλ Ελικικού": Μια κλασική απόδειξη του "η κρίση δημιουργεί ευκαιρίες", όπου το κράτος προκειμένου να ενισχύσει μια σειρά ελεύθερων επαγγελματιών με ευρωπαϊκά κονδύλια, στην εποχή του κορωναϊού, αποφάσισε να δημιουργήσει προγράμματα "τηλεκατάρτισης" για δεξιότητες που (για τη συντριπτική πλειοψηφία των ενισχυομένων) ήδη υπήρχαν. Η προχειρότητα των προγραμμάτων ήταν τέτοια (κλασικό παράδειγμα οι μεταφράσεις Google που οδήγησαν σε γελοιότητες τύπου "Σκοιλ Ελικικού") που ακόμα και κάποια φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ δεν κρατήθηκαν και "έβγαλαν στα μανταλάκια" την υπόθεση. Το ενδιαφέρον της ιστορίας ήταν ότι η πλειοψηφία των ιδιοκτητών των ΚΕΚ που πήραν τα προγράμματα ήταν "παιδιά της ΝΔ" - αλλά η γελοιότητα ήταν τέτοια που ακόμα σε μια άκρως διαπλεκόμενη κατάσταση όπως αυτή, το γεγονός δεν μπορούσε να μείνει κρυφό. Εκεί κάπου εμφανίστηκε και ο Άδωνις. Μπορεί το πρόγραμμα να μην τον απασχολούσε άμεσα (αφού ήταν αρμοδιότητα του Υπουργείου Εργασίας), αλλά εκείνος ως άλλος Ζορρό (τύπου Ψωμιάδη), και συνεχίζοντας να τηρεί πιστά το ρόλο του ως "μαϊντανού" φρόντισε να ξεκινήσει εκστρατεία συκοφάντισης όλων εκείνων που παρουσίαζαν την υπόθεση με τα (μελανά) χρώματα που της άρμοζε:


Αντί λοιπόν ο Άδωνις ν' ασχοληθεί με τα του υπουργείου του και να βρει ένα τρόπο να ενισχυθεί καμιά επένδυση στην Ελλάδα που να ΜΗΝ έχει σχέση με τον τουρισμό (δεδομένου ότι ο Άδωνις κινδυνεύει να μείνει στην ιστορία ως ο Υπουργός που πλήρωσε "επενδυτές" για να χτίσουν ξενοδοχείο στην Ακρόπολη) ή έστω τέλος πάντων να κάνει μια διαφοροποίηση της στάσης του λόγω κορωναϊού (ηρεμώντας για λίγο), συνέχισε στο ίδιο μοτίβο, στηρίζοντας το πρόγραμμα και λέγοντας ότι τα ΚΕΚ που θα έπαιρναν τα προγράμματα του Βρούτση είναι τα ίδια που έπαιρναν προγράμματα και επι ΣΥΡΙΖΑ.

Τελικά βέβαια ο Κυριάκος πήρε χαμπάρι το ρεζιλίκι της υπόθεσης και ζήτηση την απόσυρση των προγραμμάτων. Εκτοτε ο πολυπράγμων Αδωνις έχει πάρει "ρεπό". Ελπίζουμε αυτό να κρατήσει πολύ και να πήρε το μάθημά του, πράτοντας αυτό που έλεγαν οι (πολυαγαπημένοι του) αρχαίοι πρόγονοί μας: "Κρείττον του λαλείν το σιγάν": Κοινώς "το να βγάζει κανείς το σκασμό, είναι καλύτερο από το να μιλάει"...