Καταψήφιση της συμφωνίας για το Brexit στην Μ. Βρετανία - και τώρα τι;

Η αλήθεια είναι ότι η καταψήφιση της συμφωνίας για το Brexit στο Βρετανικό Κοινοβούλιο (την οποία συμφωνία διαπραγματεύτηκε και κατέθεσε η Βρετανίδα Πρωθυπουργός Τερέζα Μέι), αποδεικνύει δύο πράγματα: α) υπάρχουν ακόμα κοινοβούλια στα οποία οι βουλευτές δεν πιστεύουν σε μονόδρομους και β) ακόμα και στις καλύτερες κοινοβουλευτικές οικογένειες υπάρχουν περίοδοι που η κρίση μπορεί γιγαντωθεί σε σημείο που να μην είναι πλέον διαχειρίσιμη.

Πριν από ένα χρόνο κανένας δε θα μπορούσε να φανταστεί ότι ένα "ασυνάρτητο" Brexit θα μπορούσε να είναι ένα πιθανό ενδεχόμενο. Στην πολιτική όμως - όπως είχε πει ο παλιός Βρετανός Πρωθυπουργός Χάρολντ Γουίλσον - "μια εβδομάδα είναι μεγάλο διάστημα", πόσο μάλλον ο ένας χρόνος. Ένας χρόνος ο οποίος ξοδεύτηκε και από τις δύο πλευρές κολλημένες, κάνοντας "πείσματα": από την μία η Βρετανία να πιστεύει ότι θα μπορέσει να τα οφέλη ενός κράτους-μέλους της Ε.Ε. επειδή είναι "η Μεγάλη Βρετανία" και από την άλλη οι σφουγκοκωλάριοι της Ε.Ε. να προσπαθούν να τιμωρήσουν με κάθε τρόπο τους Βρετανούς επειδή τόλμησαν να ψηφίσουν "αποχώρηση" από το μεγαλύτερο "Hotel California" του πλανήτη (κατά το τραγούδι των Eagles) - την Ευρωπαϊκή Ένωση. Όταν κάποιοι στιγμή συνειδητοποίησαν και οι δύο πλευρές ότι στην πραγματικότητα η ασυνάρτητη έξοδος δεν θα οφελούσε κανένα, άρχισαν να διαπραγματεύονται σοβαρά, καταλήγοντας όμως σε κάτι που κανείς σώφρων βουλευτής του Η. Βασιλείου δε θα μπορούσε ν' αποδεχτεί, γιατί άφηνε υπόνοιες εις βάρος της εδαφικής ακεραιότητας του κράτους τους.
Να θυμίσουμε ότι η συμφωνία άφηνε ουσιαστικά την Βόρεια Ιρλανδία εντός Ε.Ε. "επ' άπειρον" σε περίπτωση "μη συμφωνίας" για το εμπορικό μέλλον μεταξύ της Ε.Ε. και την Μ.Βρετανίας καθώς και μεταξύ Έιρε και Β. Ιρλανδίας, κάτι που μακροχρόνια θα μπορούσε να δημιουργήσει ένα διαφορετικό status quo για το κομμάτι αυτό του Η. Βασιλείου. Σε αντίθεση με τους Έλληνες βουλευτές - που είναι "ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε και ό,τι αρπάξει ο πισινός μας" και δε σκέφτονται το αύριο της χώρας - υπήρξαν πάνω από 118 βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος που "αρνήθηκαν" να υπερψηφίσουν την κακή συμφωνία (τη μόνη που υπήρχε στο τραπέζι και η οποία κατατέθηκε υπό το βάρος της έλλειψης χρόνου και διάθεσης για διαπραγμάτευση) με αποτέλεσμα να έχουμε τη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική ήττα στην κοινοβουλευτική ιστορία της Μ. Βρετανίας για κυβερνών κόμμα.

Βέβαια δεν ήταν όλοι οι καταψηφίσαντες "αγνοί πατριώτες". Υπήρξε η αντιπολίτευση των Εργατικών που καταψήφισε ΚΑΙ για να έχει πολιτικό όφελος (πιθανή διεξαγωγή εκλογών η οποία πιθανότατα θα οδηγήσει σε νίκη του Τ. Κόρμπιν) ενώ είχαμε ορισμένους αιθεροβάμονες "Remainers" (αυτών δηλαδή που ήθελαν να μείνουν στην Ε.Ε.) που πιστεύουν ότι έτσι ΔΕ θα γίνει το Brexit καθόλου ή θα οδηγηθεί η Μ. Βρετανία σε επαναληπτικό δημοψήφισμα (στο οποίο πιστεύουν ότι οι Βρετανοί θ' αλλάξουν γνώμη). Τη δεύτερη εκδοχή προσπαθούν να προωθήσουν και αξιωματούχοι της Ε.Ε. που πολύ θα ήθελαν αλλαγή γνώμης όπως έχει γίνει τόσες φορές στο παρελθόν στις χώρες που αποτελούν τον οργανισμό.
Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική. Η Τερέζα Μέι είναι ακόμα Πρωθυπουργός, το DUP (ο κυβερνητικός εταίρος της) θα δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή της, ενώ πολύ δύσκολα θα χάσει τόσες ψήφους ώστε η κυβέρνησή της "να πέσει". Σ' αυτήν την περίπτωση θ' αναζητηθεί "επέκταση" της περιόδου διαπραγμάτευσης (το λεγόμενο "Άρθρο 50") και μια - έστω οριακά καλύτερη - συμφωνία εξόδου. Αν έχει απομείνει λίγο μυαλό στους αξιωματούχους της Ε.Ε. αυτή θα δοθεί γιατί είναι προς όφελος της Ε.Ε. να συνεχίζει να συνομιλεί με την Μέι.
Και αυτό γιατί αν η Τερέζα Μέι δεν πάρει ψήφο εμπιστοσύνη, το πιο πιθανό είναι σε πρώτη φάση σχηματιστεί κυβέρνηση - που θα οδηγήσει την χώρα στο Brexit - στην οποία ο επόμενος Πρωθυπουργός θα ξαναείναι Συντηρητικός - και μάλιστα από τους "σκληρούς" του Brexit. Τότε θα προτιμηθεί ανοιχτά ασύντακτη έξοδο από την Ε.Ε., την οποία κανείς δε θέλει, αφού θα υπάρξει πρόβλημα με τους Ευρωπαίους πολίτες που ζουν στην Μ. Βρετανία (και το αντίστροφο), το εμπόριο, τις μεταφορές, τις μετακινήσεις μεταξύ Ευρώπης και Μ. Βρετανίας, ενώ η Ε.Ε. δε θα πάρει δεκαράκι τσακιστό από τα κάποια δις ευρώ που ζητάει από την Μ. Βρετανία.
Και όπως είχε πει και ο Καλογήρου στον Νίκο Κούρκουλο στην ταινία "Λόλα" - "Είναι πολλά τα λεφτά Άρη" και κανείς δεν μπορεί να τ' αγνοήσει...