Αναδρομικά στους συνταξιούχους και επαναφορά της 13ης σύνταξης - υπάρχει πολιτικός που να θέλει πραγματικά να γίνουν ή όχι;

Η κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα εξαρτάται αποκλειστικά και μόνο από το σε ποια πλευρά ανήκει. Αν διαβάζεις "Αυγή", "Εφημερίδα των Συντακτών", τις ιστοσελίδες και το "Documento" του Βαξεβάνη και μπαίνει σε φιλοσυριζαϊκά μπλόγκ τα πράγματα πάνε τέλεια και ο Θεός ετοιμάζεται να ρίξει 50ευρα από τους ουρανούς. Ο Τσίπρας είναι φοβερός θα λύσει όλα τα προβλήματα της χώρας και όταν το κάνει θα πάει στις ΗΠΑ να βρει ποιος σκότωσε τον Κένεντι και θα ξεσκεπάσει παγκόσμιες συνωμοσίες. Αν όμως διαβάζει "Τα Νέα", το in.gr, ή μπαίνει στο site του Πρώτου

Θέματος τότε τα πράγματα είναι ζοφερά και ό,τι γίνεται συμβαίνει λάθος. Αυτό βέβαια δεν είναι καινούργια υπόθεση - συμβαίνει από πάντα στην Ελλάδα, απλά στα χρόνια της κρίσης τα πράγματα διογκώθηκαν σε βαθμό που πλέον βλέπουμε ανθρώπους ν' αλλάζουν γνώμη για πράγματα τα οποία πίστευαν ακράδαντα μέχρι πριν λίγο καιρό, μόνο και μόνο επειδή η κυβέρνηση υιοθέτησε συγκεκριμένη στάση απέναντι σε κάποιο ζήτημα. Αυτή μπορεί να ήταν ενάντια στα πάγια πιστεύω της μέχρι την προηγούμενη μέρα, αλλά αυτό δεν έχει σημασία: τόσο οι επικριτές όσο και οι υποστηρικτές της, έχουν πλέον "επαγγελματική" σχέση μαζί της, είναι θετική είτε αρνητική.
Ένα από τα θέματα τα οποία αποτελούν εξαίρεση στον κανόνα είναι αυτό της επιστροφής των αναδρομικών και του ζητήματος της όχι και τόσο μακρινής επαναφοράς της 13ης σύνταξης (και πιθανόν και του μισθού).
Αποτελεί εξαίρεση γιατί στην πραγματικότητα το συγκεκριμένο ζήτημα φέρνει σε δύσκολη θέση τόσο την κυβέρνηση όσο και την αντιπολίτευση, αφού κανείς μα κανείς από τους εν δυνάμει κατόχους της εξουσίας δε θέλει ούτε να επιστρέψει τ' αναδρομικά αλλά και να δώσει επιπλέον μισθούς και συντάξεις.
Είναι δηλαδή σα να ζει ο πολιτικός κόσμος της χώρας (και μαζί μ' αυτούς και οι hardcore οπαδοί τους) ένα ιδιότυπο οικονομικό "σύνδρομο της Στοκχόλμης": δημόσια όλοι χαίρονται που τα χρήματα αυτά θα επιστραφούν ή θα δοθούν στους δικαιούχους, αλλά παρασκηνιακά και οι δύο ηγετικές ομάδες των δύο μεγάλων κομμάτων προσπαθούν να βρουν τρόπους ώστε να καθυστερήσουν οι πληρωμές όσο γίνεται περισσότερο - παρά το γεγονός αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις πολιτικές τους διακηρύξεις. Ας μην ξεχνάμε ότι ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κάνει σημαία το θέμα των περικοπών ενώ και η ΝΔ ως αντιπολίτευση είχε εναντιωθεί στις μειώσεις. Και οι δύο είχαν υποσχεθεί αποκατάσταση των αδικιών, όταν τα πράγματα "καλυτερεύσουν".

Το τελευταίο βέβαια είναι αρκετά γενικόλογο. Τι σημαίνει άραγε "καλυτέρευση"; Η θεωρητική έξοδος από τα μνημόνια; Η αύξηση του ΑΕΠ; Η βελτίωση της εικόνας της οικονομίας; Οι προοπτικές για ένα καλύτερο αύριο; Όλα μαζί και τίποτα. Γι' αυτό εξάλλου και ο Τσίπρας (master στην κωλοτούμπα και τον ελιγμό) δεν είχε πάρει πρωτοβουλίες που θα έφερναν οικονομική βελτίωση σε βάθος χρόνου για τα νοικοκυριά και αρέσκονταν σε κοινωνικά επιδόματα μιας χρήσης. Γι' αυτό εξάλλου και η ΝΔ δεν είχε κάνει συγκεκριμένες αναφορές με αριθμητικά παραδείγματα για "όταν γίνει κυβέρνηση".
Κανείς μα κανείς δεν ήθελε να επιβαρύνει τα οικονομικά. Γι' αυτό και η κυβέρνηση πολέμησε λυσσαλέα (σε βαθμό γελοιότητας) τις προσφυγές (παρότι ήξερε πολύ καλά ότι οι περικοπές ήταν άδικες και αντισυνταγματικές) και γι' αυτό και η ΝΔ δεν πήρε θέση λέγοντας "πληρώστε κύριοι από μόνοι σας".
 Ήρθαν όμως οι δικαιώσεις στα δικαστήρια που ανάγκασαν την κυβέρνηση με βαριά καρδιά ν' ανοίξει το πουγκί και ν' αρχίσει να πληρώνει. Με "χαμόγελο" βέβαια (στο κάτω-κάτω αυτό δεν έλεγαν ως αντιπολίτευση ότι θα κάνουν όταν έρθουν στην εξουσία;) αλλά παγωμένο. Και στο βάθος η ΝΔ ν' αναστενάζει αντί να υπόσχεται γενίκευση της αποκάταστασης της αδικίας. Αλλά αυτό που δεν μπορεί να το πει δημόσια ούτε ο Τσακαλώτος, ούτε ο Σταθάκης αλλά ούτε και ο Χατζιδάκις με την Μπακογιάννη, το λένε οι υποστηρικτές τους στους δημόσιους οργανισμούς, στις εφημερίδες, στα ραδιόφωνα, την τηλεόραση και τα sites. Έτσι έχουμε π.χ. από την μία το Γραφείο Προϋπολογισμού του Κράτους στη Βουλή και από την άλλη "Τα Νέα", να λένε ακριβώς το ίδιο πράγμα: "μη επιστρέψετε τίποτα". "Η απόδοση των παράνομων κρατήσεων δεν πρέπει να γίνει"."Αν πληρωθούν τα παρανόμως παρακρατημένα και επανέλθουν οι επιπλέον μισθοί και συντάξεις, θα βουλιάξει η οικονομία" κ.ο.κ.
Είναι πραγματικά πρωτοφανές να υπάρχει τέτοια σύμπνοια μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης ενάντια στην αποκατάσταση μιας τεράστιας οικονομικής αδικίας που συνέβει εις βάρος μιας μεγάλης μερίδας του ελληνικού λαού.
Αλλά βέβαια στην εποχή που ζούμε τέτοιες θέσεις δεν πρέπει να μας προκαλούν εντύπωση: Τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και η ΝΔ, θέλουν να τα έχουν καλά με τις Βρυξέλλες και μια οικονομική "εκτροπή" (ακόμα και αυτή ήταν απαμενόμενη αφού οι δικαστικές δικαιώσεις θα επέρχονταν κάποια στιγμή, όπως γράφουμε σ' αυτό εδώ τον blog από την αρχή των μνημονίων), έστω και όχι τεραστίου μεγέθους, δεν ήταν υπό καμία προϋπόθεση στην πολιτική τους ατζέντα. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ξεχάσει το επαναστατικό του παρελθόν και η ΝΔ θέλει μια "συγκρατημένη" οικονομία για να ολοκληρώσει τη νεο-φιλελεύθερη λαίλαπα που ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Έτσι η όλη ιστορία της επιστροφής των αναδρομικών και της επαναφοράς της 13ης σύνταξης θυμίζει ευχές σε συγκεντρώσεις παλιών συμμαθητών άνω των 60: Μπορεί όλοι να εύχονται να πάνε κάποια στιγμή εκδρομή με τα πόδια σε κάποιο βουνό όπως έκαναν όταν ήταν παιδιά, αλλά κανείς στην πραγματικότητα δεν είναι έτοιμος να φορέσει τις αρβύλες και να ξεκινήσει...Όλοι προτιμούν το λεωφορείο...