Να το πως θα επιστραφούν μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια στον ΟΠΑΠ από το κράτος...

Όταν το κράτος πουλάει, πουλάει σα να μην υπάρχει αύριο. Εξεφτελιστικές τιμές, καμία προστασία για τους εργαζόμενους και τους άμεσα εμπλεκομένους (προμηθευτές, καταναλωτικό κοινό κ.ο.κ.), κανένα ενδιαφέρον για το δημόσιο συμφέρον - γενικώς κανένα δεν τον απασχολεί απολύτως τίποτα. Τα φράγκα να πέσουν, οι δανειστές να ευχαριστηθούν, οι επενδυτές να σιγουρευτούν ότι απόκτησαν κάτι "κοψοχρονιά" ώστε όταν ρθει η ώρα του "απολογισμού" τους να είναι σίγουροι ότι θα "επιβραβευτούν" για τον "κόπο" τους.

Κλασσικότερο παράδειγμα όλων είναι ο ΟΠΑΠ. Η "κότα με χρυσά αυγά" στην οποία στηρίχθηκε ένα ολόκληρο αθλητικό οικοδόμημα, ο οργανισμός που τάισε χιλιάδες ρουσφέτια για δεκαετίες, η (κρατική) εταιρεία-μονοπώλιο που για χρόνια χρηματοδότησε οτιδήποτε άσχετο ή σχετικό με τον ελληνικό αθλητισμό ή πολιτισμό. Ήταν από τα πρώτα "πρότζεκτ" που έβαλαν στο μάτι οι δανειστές και το οποίο οι πρώτες μνημονιακές κυβερνήσεις "υπερήφανα" εκτέλεσαν.

Για τους απίστευτους όρους πώλησης και για τα χατήρια της κυβέρνησης προς τον ΟΠΑΠ έχουμε γράψει στο παρελθόν (διαβάστε εδώ για τα πρόσφατα

Όμως το πανηγύρι έχει και συνέχεια: πρόσφατα ο ΟΠΑΠ κινητοποιήθηκε για πρώτη φορά ενάντια στους πράκτορές του. Ο λόγος προφανής: βγάζουν πολλά για ένα μονοπώλιο. Ο ΟΠΑΠ πλέον μπορεί - στην Ελλάδα της ξεφτίλας - να "χρηματοδοτήσει" αλλαγές, ν' ανοίξει δικά του πρακτορεία και να βρει άλλους "πράκτορες" που θα ζητούν λιγότερα ως ποσοστό διεκπεραίωσης. Καμία αντιπολίτευση δεν μπορεί να τον κατηγορήσει, ο κρατικός έλεγχος είναι επιεικώς αστείος και οι αντιδράσεις/αντιστάσεις της κοινωνίας είναι μηδενικές. Αν θέλει (που λέει ο λόγος) βάζει και ημίγυμνες καλλονές να κάνουν κονσομασιόν. Ποιος θ' αντιδράσει; Ο Τσακαλώτος; Ή ο Βερναρδάκης; Ας είμαστε σοβαροί. Παρά την αρχική αντίδραση των πρακτόρων, ο ΟΠΑΠ εφάρμοσε την τακτική "διαίρει και βασίλευε" (υποσχόμενος πολλά σε λίγους), πλήρωσε αρκετούς δημοσιογράφους/sites ώστε να γραφτούν ορισμένα θετικά άρθρα για τη "σοβαρότητα και φερεγγυότητα του οργανισμού σε δύσκολες εποχές" ενώ στο τέλος εκβίασε και τους μικρό-πράκτορες. Έτσι πολλοί υπέγραψαν τις "καινούργιες" συμβάσεις συνεργασίας, που φέρνει τους πράκτορες σε μειονεκτική θέση, με λίγα δικαιώματα και πολλές υποχρεώσεις. Η κοινή γνώμη δεν ασχολήθηκε με το θέμα γιατί ο ΟΠΑΠ είναι ιδιωτικός και γιατί υπάρχει η (σωστή εν πολλοίς) άποψη στην κοινή γνώμη ότι "οι πράκτορες βγάζουν πολλά".

Το πανηγύρι όμως δε σταμάτησε εκεί. Όπως αποκαλύπτει το News24 στην πρόσφατη γενική συνέλευση οι μέτοχοι, παρά την μη επίτευξη στόχων για κερδοφορία του οργανισμού, αποφασίστηκαν να μοιραστούν 3,7 εκ. ευρώ από τα κέρδη της εταιρείας σε bonus για το 2016. Αυτό-καθεαυτό προφανώς και δεν μπορεί να μας ενδιαφέρει - αφού η εταιρεία είναι ιδιωτική. Αυτό όμως αλλάζει όταν μέρος της επιχειρηματολογίας για τα μπόνους βασίζεται στην περίφημη υπόθεση των μηχανημάτων βιντεολόττο. Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ του Μ. Πετρόπουλου: "...Αν και δεν υπήρξε ερώτηση μετόχου στη Συνέλευση για το αν υπάρχει και πώς εξελίσσεται η διαπραγμάτευση για την επιστροφή των μισών vlts (των 17.500 από τα 35.000) με επιστροφή από το Δημόσιο στην ΟΠΑΠ 260 εκ. ευρώ, υπήρξε ερώτηση για το κόστος καθυστέρησης του project. Η διοίκηση της εταιρείας τόνισε –απαντώντας στην ερώτηση του μετόχου- το μεγάλο κόστος που την επιβαρύνει από την καθυστερημένη έναρξη του παιχνιδιού. Ειδικότερα ο κ. Ziegler είπε: «ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε το καλοκαίρι του 2015 και είχαμε τεράστιο κόστος από την καθυστέρηση, πολλά εκατομμύρια ευρώ... «Η ΟΠΑΠ ΑΕ», συνέχισε, «έχει πληρώσει από το 2011 τα 560 εκ. ευρώ και αν υπολογίσουμε τους τόκους αυτή της πρόωρης πληρωμής, το κόστος είναι ακόμη μεγαλύτερο...» Να θυμίσουμε εδώ ότι η ΟΠΑΠ ΑΕ, είχε κάνει αγωγή διεκδίκησης 1 δισ. ευρώ ως αποζημίωσης για το ότι δεν μπορούσε να ξεκινήσει το παιχνίδι vlts, λόγω του προηγούμενου Κανονισμού της Επιτροπής Παιγνίων. Ο νυν Πρόεδρος της Επιτροπής Παιγνίων ξεκίνησε το καλοκαίρι του 2016 τη διαπραγμάτευση με την ΟΠΑΠ ΑΕ για να πάρει πίσω την αγωγή διεκδίκησης 1 δισ. ευρώ από το Δημόσιο (προσφεύγοντας στη Διαιτησία) για την καθυστέρηση στην εκκίνηση του παιχνιδιού. Η διαπραγμάτευση, κατέληξε στον ευνοϊκό Κανονισμό για τα φρουτάκια της 1ης Νοεμβρίου, αλλά ο ΟΠΑΠ δεν απέσυρε όλες τις απαιτήσεις του για κόστη από την καθυστερημένη έναρξη του παιχνιδιού. Δηλαδή παρότι η Επιτροπή Παιγνίων παραχώρησε τον Κανονισμό που χρειαζόταν ο ΟΠΑΠ για να ξεκινήσει το παιχνίδι, τον Νοέμβριο του 2016, η απαίτηση της ΟΠΑΠ ΑΕ για αποζημίωση δεν είχε κλείσει. Ακόμη και σήμερα η ΟΠΑΠ ΑΕ μπορεί να ζητά από την κυβέρνηση εκατοντάδες εκ. ευρώ ως αποζημίωση για την καθυστέρηση στην εκκίνηση των vlts. Διαθέτει έτσι ένα διαπραγματευτικό χαρτί, στο αίτημά της να πάρει πίσω κεφάλαια ύψους 260 εκ. ευρώ, ( δίνοντας πίσω τα μισά από τα φρουτάκια που εξασφάλισε το 2011) και η κυβέρνηση μια καλή διακιολογία για να ικανοποιήση αυτή την απαίτηση. Για παράδειγμα αν η αποζημίωση που ζητά ο ΟΠΑΠ για την καθυστέρηση στην υλοποίηση του σχεδίου είναι 500 εκ. ευρώ και παραιτηθεί από αυτά, αν πάρει τα 260 εκ. που ζητά για να επιστρέψει τα μισά φρουτάκια - το Δημόσιο και θα πληρώσει και θα έχει διαπραγματευτεί καλά. Ωστόσο αξίζει να θυμίσουμε ότι, αν η Επιτροπή Παιγνίων δεν δημοσίευε τον Κανονισμό για τα φρουτάκια που παρήγγειλε ο ΟΠΑΠ τον Νοέμβριο του 2016, το Δημόσιο θα έπαιρνε πίσω και τα 35.000 vlts αζημίως." (Για το παρασκήνιο της υπόθεσης των βιντεολόττο διαβάστε εδώ).

Τι θέλει να πει ο ποιητής; Το κράτος πήρε για την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ 652 εκατομμύρια ευρώ με την προϋπόθεση ο νέος μέτοχος να δεχτεί την εξαγορά των κρατικών λαχείων από την εταιρεία (για 160 εκ. ευρώ περίπου) και να δώσει άλλα 560 εκατομμύρια ευρώ για τα φρουτάκια. Η συμφωνία συνήφθηκε ενώ όλοι οι ενδιαφερόμενοι γνώριζαν ότι λόγω των αντιδράσεων, της υπάρχουσας νομοθεσίας και των σίγουρων προσφυγών από τους ανταγωνιστές του ΟΠΑΠ στο συγκεκριμένο ζήτημα (δηλαδή την κοινοπραξία των εν Ελλάδι καζίνο) στην ευρωπαϊκή επιτροπή. Την τότε κυβέρνηση δεν την ένοιαζε γιατί ήξερε ότι δεν θ' ασκούσε εξουσία όταν θα έσκαγε η βόμβα. Τον καινούργιο ιδιοκτήτη δεν τον ένοιαζε γιατί ήξερε ότι θα έπαιρνε μέρος των χρημάτων πίσω, ενώ θα διατηρούσε ταυτόχρονα το εσωτερικό - ουσιαστικό - μονοπώλιο.

Έτσι φτάνουμε στο σήμερα. Το κράτος σύντομα θα κληθεί να καταβάλει ένα μεγάλο ποσό σε μια ιδιωτική εταιρεία. Γιατί κάποιοι έδρασαν με τρόπο αφελή και επικίνδυνο. Θ' αποδοθούν ευθύνες άραγε γι' αυτό; Δυστυχώς αμφιβάλλουμε...