Η "El Dorado" και η αριστερή συνείδηση του ΣΥΡΙΖΑ (μερικοί λόγοι για το πως φτάσαμε στην αντιπαράθεση)

Και να λοιπόν που ξύπνησε η αριστερά μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ και κάποιοι (λίγοι) αποφάσισαν να πατήσουν πόδι απέναντι στην El Dorado, την εταιρεία που διαχειρίζεται τα μεταλλεία χρυσού στις Σκουριές. Και όχι μόνο πάτησαν πόδι, αλλά χρησιμοποίησαν βαριές εκφράσεις του τύπου "δεν είμαστε Μπανανία", τονίζοντας για πρώτη φορά δημόσια το γεγονός ότι η εταιρεία ουσιαστικά δεν πληρώνει φόρους στο κράτος εδώ και χρόνια.Το ιστορικό της υπόθεσης είναι γνωστό, αλλά επειδή έχει αρκετό ενδιαφέρον αξίζει να το ξαναδούμε: ο ΣΥΡΙΖΑ (όπως εξάλλου και σε πολλές άλλες περιπτώσεις) είχε αντιταχθεί στον τρόπο με τον οποίο δρούσε η εταιρεία στην Χαλκιδική, αντιπαραθέτοντας τη (απίστευτα μεγάλη) περιβαλλοντική καταστροφή που έχει πραγματοποιηθεί λόγω της λειτουργίας των μεταλλείων.
Η εταιρεία - έχοντας απέναντί της όχι μόνο την τοπική κοινωνία αλλά ακόμα και τα μοναστήρια του Αγίου Όρους - προσπάθησε να ελέγξει τα πράγματα βάζοντας χρήματα σε αθλητικούς συλλόγους (ως και τον ΠΑΟΚ), ξοδεύοντας απίστευτα χρήματα σε διαφημίσεις και πληρωμένες καταχωρήσεις και φυσικά προτάσσοντας τους εργαζομένους και τις θέσεις εργασίας που "προσφέρει".
Σε όλες τις περιπτώσεις βεβαίως απέφυγε ν' αναφερθεί στο πως οι υπάλληλοί της εκπαιδεύονται με χρήματα του ελληνικού κράτους, για το πως θ' αποκατασταθεί η περιβαλλοντική καταστροφή που έχει προκαλέσει και φυσικά για το πως κατάφερε με 7 εκατομμύρια ευρώ κέρδη το 2013 να μην πληρώσει ούτε ένα ευρώ φόρο.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία προσπάθησε να βάλει ένα προσωρινό "στοπ" στις εργασίες της εταιρείας, αλλά οι αποφάσεις του ΣτΕ και οι ήδη εκδοθείσες άδειες ανέκοψαν την προσπάθεια αυτή. Όμως - σε αντίθεση με τις ιδιωτικοποιήσεις, το ασφαλιστικό, τα λιμάνια, το Ελληνικό, το γήπεδο της ΑΕΚ και μερικές ακόμα εκατοντάδες θέματα - η κυβέρνηση αποφάσισε να πει ένα (προσωρινό πιθανότατα) "No Passaran" και να επανεξετάσει όλα τα ζητήματα που άπτονται της λειτουργίας της εταιρείας.
Σ' αυτό βοήθησε και η απαράδεκτη στάση της El Dorado που, υποψιαζόμενη προφανώς ότι η κυβέρνηση θα προσπαθούσε να εκμαιεύσει καλύτερους περιβαλλοντικούς όρους και να επιβάλλει αυστηρότερους ελέγχους στη λειτουργία της, άρχισε μια άνευ προηγουμένου επίθεση, βάζοντας στο παιχνίδι κανάλια, εφημερίδες και όλα σχεδόν τα πολιτικά κόμματα - προτάσσοντας για μια ακόμα φορά τις θέσεις εργασίας που έχει δημιουργήσει.
Ακούσαμε για πολλοστή φορά το πόσα πλεονεκτήματα έχει η λειτουργία της, για το πόσο μεγάλη χάρη μας κάνει με το να λειτουργεί στην Ελλάδα και άλλα τέτοια φαιδρά - τα οποία οι κύριοι της αντιπολίτευσης (αλλά και σειρά μεγαλοσχήμονων υπουργών) καταπίνουν αμασητί. Κανείς απ' αυτούς προφανώς δεν έχει πάει στην περιοχή, δεν έχει δει τη ζημιά στο φυσικό περιβάλλον και το πόσο οι (ολοένα αυξανόμενες δραστηριότητες της εταιρείας) επηρεάζουν τους υπόλοιπους τομείς στους οποίους δραστηριοποιούνται οι (μη εργαζόμενοι στην εταιρεία) κάτοικοι της περιοχής. Κανείς απ' αυτούς πάντως, δε βρήκε 5 λεπτά να σχολιάσει για το γεγονός ότι η εταιρεία με τις εταιρείες security που χρυσοπληρώνει λειτουργεί ως "κράτος εν κράτη", υποκαθιστώντας την τοπική εξουσία (και αντικαθιστώντας τα ΜΑΤ που για καιρό είχαν μόνιμο στασίδι τους δρόμους της περιοχής, χτυπώντας ότι περνούσε ή πετούσε). Η παραίτηση του τοπικού δημάρχου (στον Δήμο Αριστοτέλη) κύριου Γ. Μίχου που εκλέχθηκε έχοντας σημαία τον έλεγχο της εταιρείας, είναι χαρακτηριστική για την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή.
Το ωραίο της υπόθεσης είναι ότι κάποιοι αποφάσισαν να βάλουν στο παιχνίδι και την Κομισιόν, η οποία απάντησε σιβυλλικά ότι "δεν είναι ώρα να διώχνεται επενδυτές", δείχνοντας για μια ακόμα φορά που έχει γραμμένο το φυσικό περιβάλλον, όταν αυτό βρίσκεται μακρυά από τις Βρυξέλλες.
Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο, η κυβέρνηση ποτέ δεν είχε σκοπό "να διώξει τους επενδυτές". Σκοπό είχε να τους "βάλει στον ίσιο δρόμο" - γιατί όπως και να έχει, καμία κυβέρνηση (και ειδικά "αριστερή") δε θέλει εργαζόμενους στο δρόμο, ακόμα και αν αυτοί έχουν έρθει με λεωφορεία της εταιρείας και πληρωμένοι κανονικά το μισθό τους για τη συμμετοχή τους στις κινητοποιήσεις. Οι επενδυτές όμως από την άλλη, βλέποντας τις τιμές του χρυσού να καταρρέουν, προφανώς δε θέλουν να πληρώσουν φόρους. Εδώ δε πλήρωναν τις καλές μέρες, θα πληρώσουν τώρα;
Πάντως μετά τους λεονταρισμούς και τις λεκτικές αντιπαραθέσεις, οι δύο πλευρές συναντήθηκαν "σε καλό κλίμα" όπως λέει το ρεπορτάζ. Ο δε εκπρόσωπος της εταιρείας δήλωσε πως "δε σκοπεύει να κάνει πολιτική".
Το τι θα γίνει θα το δούμε στην πράξη...Προς το παρόν η εκτίμηση είναι ότι η κυβέρνηση λειτούργησε με "αριστερή λογική"...