Γράφει ο Σταύρος Χριστακόπουλος στην εφημερίδα "Ποντίκι" για την επερχόμενη ψηφοφορία με στόχο την επιβεβαίωση της "εμπιστοσύνης" των βουλευτών στην κυβέρνηση: "Γιατί η κυβέρνηση προκαλεί ψήφο εμπιστοσύνης στη Βουλή; Ποιος την αμφισβήτησε; Ποιος απείλησε να τη ρίξει; Επισήμως κανείς. Γιατί, επομένως η ψήφος εμπιστοσύνης;
Γιατί μια κυβέρνηση, στελέχη της οποίας ισχυρίζονται ότι θα βρουν έως και 190 βουλευτές για να εκλέξουν νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να αποφευχθούν οι εκλογές την άνοιξη, αισθάνεται την ανάγκη να επιβεβαιώσει ότι έχει την πλειοψηφία των 151 για να συνεχίσει να κυβερνά για λίγους ακόμη μήνες;
Έναν ανάλογο προβληματισμό εξέφρασε χθες, μιλώντας στο Mega ο βουλευτής της Ν.Δ. Ανδρέας Ψυχάρης:
«Κανείς δεν έχει αμφισβητήσει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Ουδείς από την Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας έχει θέσει τέτοιο θέμα και έχει δηλώσει ότι προτίθεται να ρίξει την κυβέρνηση. Σαφώς και θα δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, αλλά θεωρώ χάσιμο χρόνου το αίτημα. Άλλωστε σε λίγο θα έρθει στην Βουλή ο προϋπολογισμός και η ψήφισή του είναι μια μορφή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση».
Το εύκολο και αυτονόητο είναι να μιλήσει κάποιος για πανικό. Τι όμως δημιουργεί πανικό στον Σαμαρά και τον Βενιζέλο; Να είναι μόνο οι απαιτήσεις της τρόικας για νέα σκληρά μέτρα στην ασφάλιση, την εργασία και τους πλειστηριασμούς;
Όσα σκληρά μέτρα και αν ήρθαν στη Βουλή κατά τα μνημονιακά χρόνια, ψηφίστηκαν όλα, ακόμη και αν χρειάστηκε κατ’ επανάληψη να εξευτελιστούν οι δήθεν «αντάρτες» βουλευτές των συγκυβερνώντων κομμάτων. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και τώρα. Λίγο πριν από τη διαφαινόμενη ως βέβαιη εκλογική αναμέτρηση του Μαρτίου κανείς δεν θα αναλάβει την ευθύνη να ρίξει την κυβέρνηση.
Ο πραγματικός λόγος του αιτήματος για ψήφο εμπιστοσύνης είναι η αμφισβήτηση των προέδρων των δύο κομμάτων, η οποία ήδη φουντώνει με φόντο την επομένη των εκλογών. Αυτό το κύμα επιχειρούν να συγκρατήσουν, αλλά κατάλαβαν αργά τον κίνδυνο. Ψήφο εμπιστοσύνης η κυβέρνηση θα πάρει. Για τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο η αμφισβήτηση δύσκολα θα μαζευτεί..."
Και βέβαια αξίζει να σημειώσουμε το εξής: η ψήφος εμπιστοσύνης από τους βουλευτές, δε σημαίνει και ψήφο εμπιστοσύνης από το λαό, παρά μόνο δια της "ατόπου απαγωγής". Και εννοείται ότι ακόμα και αν έρθει (που θα έρθει) η ψήφος εμπιστοσύνης, αυτό δε δικαιώνει κανένα Σαμαρά και κανένα Βενιζέλο. Απλά επιβεβαιώνει ότι για κάποιους στη Βουλή σημασία έχει η "καρέκλα" και το αξίωμα. Και όχι το τι συμβαίνει στην χώρα...
Γιατί μια κυβέρνηση, στελέχη της οποίας ισχυρίζονται ότι θα βρουν έως και 190 βουλευτές για να εκλέξουν νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να αποφευχθούν οι εκλογές την άνοιξη, αισθάνεται την ανάγκη να επιβεβαιώσει ότι έχει την πλειοψηφία των 151 για να συνεχίσει να κυβερνά για λίγους ακόμη μήνες;
Έναν ανάλογο προβληματισμό εξέφρασε χθες, μιλώντας στο Mega ο βουλευτής της Ν.Δ. Ανδρέας Ψυχάρης:
«Κανείς δεν έχει αμφισβητήσει την κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό. Ουδείς από την Κ.Ο. της Νέας Δημοκρατίας έχει θέσει τέτοιο θέμα και έχει δηλώσει ότι προτίθεται να ρίξει την κυβέρνηση. Σαφώς και θα δώσουμε ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, αλλά θεωρώ χάσιμο χρόνου το αίτημα. Άλλωστε σε λίγο θα έρθει στην Βουλή ο προϋπολογισμός και η ψήφισή του είναι μια μορφή ψήφου εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση».
Το εύκολο και αυτονόητο είναι να μιλήσει κάποιος για πανικό. Τι όμως δημιουργεί πανικό στον Σαμαρά και τον Βενιζέλο; Να είναι μόνο οι απαιτήσεις της τρόικας για νέα σκληρά μέτρα στην ασφάλιση, την εργασία και τους πλειστηριασμούς;
Όσα σκληρά μέτρα και αν ήρθαν στη Βουλή κατά τα μνημονιακά χρόνια, ψηφίστηκαν όλα, ακόμη και αν χρειάστηκε κατ’ επανάληψη να εξευτελιστούν οι δήθεν «αντάρτες» βουλευτές των συγκυβερνώντων κομμάτων. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί και τώρα. Λίγο πριν από τη διαφαινόμενη ως βέβαιη εκλογική αναμέτρηση του Μαρτίου κανείς δεν θα αναλάβει την ευθύνη να ρίξει την κυβέρνηση.
Ο πραγματικός λόγος του αιτήματος για ψήφο εμπιστοσύνης είναι η αμφισβήτηση των προέδρων των δύο κομμάτων, η οποία ήδη φουντώνει με φόντο την επομένη των εκλογών. Αυτό το κύμα επιχειρούν να συγκρατήσουν, αλλά κατάλαβαν αργά τον κίνδυνο. Ψήφο εμπιστοσύνης η κυβέρνηση θα πάρει. Για τον Σαμαρά και τον Βενιζέλο η αμφισβήτηση δύσκολα θα μαζευτεί..."
Και βέβαια αξίζει να σημειώσουμε το εξής: η ψήφος εμπιστοσύνης από τους βουλευτές, δε σημαίνει και ψήφο εμπιστοσύνης από το λαό, παρά μόνο δια της "ατόπου απαγωγής". Και εννοείται ότι ακόμα και αν έρθει (που θα έρθει) η ψήφος εμπιστοσύνης, αυτό δε δικαιώνει κανένα Σαμαρά και κανένα Βενιζέλο. Απλά επιβεβαιώνει ότι για κάποιους στη Βουλή σημασία έχει η "καρέκλα" και το αξίωμα. Και όχι το τι συμβαίνει στην χώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου