Τα θύματα του χουλιγκανισμού στην χώρα μας (ανανεωμένο)

Η δολοφονία του 19χρονου φιλάθλου του Άρη, σε τυχαία επίθεση, επειδή έκανε το λάθος να δηλώσει την ομάδα του, δεν είναι το πρώτο παρεμφερές συμβάν που συμβαίνει την τελευταία 30ετία.

Ο χουλιγκανισμός βέβαια δεν είναι κάτι πρόσφατο - καταγεγραμμένα επεισόδια μεταξύ οπαδών έχουμε από τη δεκαετία του 1960 -αλλά το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, η οργάνωση οπαδικών στρατών, η είσοδος της ακροδεξιάς και των ναρκωτικών στους συνδέσμους στα τέλη της δεκαετίας του 1970, έφεραν στην χώρα μας φαινόμενα τα οποία ήταν πραγματικά πρωτόγνωρα και που στις αρχές της δεκαετίας του 1980 προκάλεσαν σοκ στην ελληνική κοινωνία. Σταδιακά, το σοκ ξεπεράστηκε, οι επιθέσεις σε μαγαζιά, αυτοκίνητα, μεμονωμένους οπαδούς άλλων ομάδων αλλά και απλών περαστικών τις μέρες των αγώνων έγιναν - και αποτελούν δυστυχώς ακόμα και σήμερα - συνηθισμένο φαινόμενο, με την πολιτεία να προσπαθεί με καθυστερημένες επεμβάσεις των ΜΑΤ να "προστατέψει" τον αθλητισμό, χτυπώντας συνήθως αθώους που έχουν την ατυχία να πάνε να δουν τους αγώνες των ομάδων του. Οι χούλιγκαν είναι καλά προστατευμένοι και αφήνονται ελεύθεροι ν' αλωνίζουν με την αστυνομία να παρουσιάζεται συνήθως κατόπιν εορτής. Υπάρχουν δεκάδες μαρτυρίες καταστηματαρχών και εστιατόρων της επαρχίας που είχαν την ατυχία να "υποδεχτούν" οπαδούς "μεγάλων" ομάδων στις πόλεις, καταλήγοντας με ζημιές και απλήρωτους λογαριασμούς. Να μην αναφέρουμε και όσους έπαθαν μόνιμες βλάβες από ξυλοδαρμούς, φωτοβολίδες και πτώσεις...

Στα μέσα της δεκαετίας του 1980 όμως περάσαμε από τους ξυλοδαρμούς, τις ληστείες, τις θωπείες και τις ζημιές σε κάτι πολύ χειρότερο - τη δολοφονία. Το πρώτο θύμα που καταγράφηκε ποτέ στην ιστορία του ελληνικού χουλιγκανισμού ήταν το 1986 στη Λάρισα, στο στάδιο Αλκαζάρ. Ο Χαράλαμπος Μπλιώνας βρέθηκε στο γήπεδο για την αναμέτρηση ΑΕΛ–ΠΑΟΚ, όταν νεαρός οπαδός των Θεσσαλονικιών, εκτόξευσε φωτοβολίδα προς το μέρος του. Εκείνη χτύπησε στα πλαϊνά κιγκλιδώματα του γηπέδου και καρφώθηκε στο λαιμό του, στοιχίζοντας του τη ζωή. Ο θάνατός του καταγράφηκε και σοκάρισε...Αλλά δεν σταματήσαμε δυστυχώς εκεί.
Τον Ιανουάριο του 1991 στον αγώνα μεταξύ ΑΕΚ - Ολυμπιακού, ο 17χρόνος Γιώργος Παναγιώτου βρέθηκε μπροστά σε συμπλοκή φιλάθλων έξω από το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας. Το άτυχο παιδί δέχτηκε φωτοβολίδα στην κοιλιακή χώρα και έπεσε αμέσως νεκρό. Οι σύνδεσμοι εξέφρασαν τη θλίψη τους, αλλά δεν έμαθαν - προσπαθώντας να "εκδικηθούν" στο όνομά του, καταστρέφοντας εκατέρωθεν συνδέσμους...
Τον Απρίλιο του 1995 είχαμε το 3ο θύμα: ο φίλος του Παναθηναϊκού, Γιώργος Καρνέζης, βρέθηκε στη Γλυφάδα για τον αγώνα μπάσκετ με τον Ολυμπιακό. Την ώρα αποχωρούσε από το γήπεδο έγινε αντιληπτός από αντιπάλους οπαδούς, οι οποίοι του επιτέθηκαν με αιχμηρά αντικείμενα και τον σκότωσαν.

 Εκεί όμως που τα πράγματα ανέβηκαν "επίπεδο" ήταν στα γεγονότα της Λεωφόρου Λαυρίου, όπου στις 29 Μαρτίου 2007 γράφτηκε μια από τις πιο μελανές σελίδες στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού. Εκεί, λίγο πριν από τον αγώνα Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού για το βόλεϊ γυναικών, ο Μιχάλης Φιλόπουλος έπεσε νεκρός στον δρόμο κατά τη διάρκεια κανονικής μάχης - ραντεβού "καβγά" μεταξύ χούλιγκαν του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού. Κατά τη διάρκεια του "ραντεβού" (που ούτε το πρώτο ήταν, ούτε το τελευταίο από τότε) στο οποίο ήταν παρόντες πολλοί (και αρκετοί "γνωστοί" οπαδοί και στελέχη των δύο ομάδων), τα όσα συνέβησαν προκαλούν τον αποτροπιασμό - οι περιγραφές στο δικαστήριο είναι χαρακτηριστικές (διαβάστε σχετικά εδώ). Έφτασαν σε μας γιατί κατά την μάχη κάποιοι υπό την επήρεια ουσιών, δεν τήρησαν τους άγραφους κανόνες που συνήθως διέπουν αυτά τα ξεκαθαρίσματα λογαριασμών. Αν δε συνέβαινε αυτό, θα περνούσε - και αυτό το περιστατικό - στα "ψιλά" των εφημερίδων, όπου συνήθως καταλήγουν χάρις τις διασυνδέσεις των ομάδων με υψηλά αστυνομικά και πολιτικά κλιμάκια και τους διευθυντές των εφημερίδων...

Δεν είναι όμως μόνο η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη που έχουν την αποκλειστικότητα σε τέτοιου είδους επεισόδια. Τον Σεπτέμβριο του 2011 υπήρξε ένα ακόμα ραντεβού θανάτου με θύμα τον οπαδό του Παναθηναϊκού, Γιάννη Ρουσάκη. Ο 21χρονος από τα Μάλια έπεσε νεκρός σε συμπλοκή οπαδών στο Ηράκλειο Κρήτης ανάμεσα στον ΟΦΗ και τον Ηρόδοτο.Οι συμπλοκές έγιναν τα ξημερώματα στην παραλιακή λεωφόρο του Ηρακλείου έξω από το Παγκρήτιο Στάδιο και επρόκειτο για προγραμματισμένο ραντεβού που είχαν δώσει οι φίλαθλοι των δυο ομάδων, ενώ ανάμεσά τους ήταν και άτομα που υποστηρίζουν τον Παναθηναϊκό. Ο Γιάννης Ρουσάκης έχασε την ζωή του έπειτα από διαδοχικές μαχαιριές στο στήθος κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων.Ο δράστης ήταν οπαδός του ΟΦΗ και ομολόγησε, αποδίδοντας την ενέργεια του να χτυπήσει με μαχαίρι τον 21χρονο, στο αίσθημα της αυτοσυντήρησης. «Έπεσαν όλοι πάνω μου. Αισθάνθηκα σα παγιδευμένος και δεν μπορούσα ν' αντιδράσω. Δεν είχα τότε άλλη επιλογή. Αναγκάστηκα να τον χτυπήσω για να ξεφύγω», είπε!

Στη συνέχεια είχαμε το θάνατο του φιλάθλου του Εθνικού Κώστα Κατσούλη, που υπέκυψε στα τραύματα που είχε υποστεί μετά τον ξυλοδαρμό του από χούλιγκαν του Ηροδότου. Είναι μια από τις  πιο πρόσφατες μαύρες σελίδες του ελληνικού αθλητισμού. Το τραγικό της ιστορίας - το οποίο δείχνει και το πόσο βαθιά ριζωμένος είναι ο χουλιγκανισμός στον ελληνικό αθλητισμό - είναι το ότι το περιστατικό συνέβει σε γήπεδο Γ΄ Εθνικής (και πιο συγκεκριμένα το Δημοτικό Στάδιο της Νέας Αλικαρνασσού του Ηρακλείου), όπου ο άτυχος φίλαθλος του Εθνικού Πειραιώς είχε πάει για να παρακολουθήσει τον αγώνα της ομάδας του στις 14 του Σεπτέμβρη του 2014. Μετά τον τραυματισμό του, ο άτυχος φίλαθλος διακομίστηκε αεροπορικά στο στρατιωτικό νοσοκομείο Αθήνας, όπου παρέμεινε για δύο εβδομάδες αλλά δεν κατάφερε να βγει νικητής και έχασε τη μάχη για τη ζωή του.Λίγο αργότερα ο υφυπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, Γιάννης Ανδριανός, θα ανακοινώσει την αναβολή όλων των εθνικών διοργανώσεων των ομαδικών αθλημάτων της προσεχούς αγωνιστικής ως φόρο τιμής στη μνήμη του 47χρονου. Όχι πως αλλάξε κάτι βέβαια...Οι επιθέσεις σε συνδέσμους και ομάδες φιλάθλων που απλώς πάνε στα γήπεδα φορώντας διακριτικά είναι πολλές και συχνές.

Στα ακόμα πιο πρόσφατα, είχαμε και ένα 28χρονο Βούλγαρο οπαδό της Μπότεφ Πλόβντιβ -ομάδας που είναι αδελφοποιημένη με τον Άρη: Ήταν Κυριακή, 5/01 του 2020 όταν ο άτυχος Βούλγαρος έχασε τη ζωή του ύστερα από αιματηρή συμπλοκή μεταξύ οπαδών του ΠΑΟΚ και του Άρη στη Θεσσαλονίκη. Ο Τόσκο Μποζατζίσκι χτυπήθηκε άγρια και έπεσε στον δρόμο, όπου μια 26χρονη οδηγός τον παρέσυρε θανάσιμα. Η οδηγός υποστήριξε ότι ήταν περαστική: Τελικά όμως, κρίθηκε ένοχη για ανθρωποκτονία από πρόθεση με ενδεχόμενο δόλο, αφού αποδείχτηκε στη διαδικασία ότι ήταν σύντροφος 49χρονου οπαδού του ΠΑΟΚ που συμμετείχε στη συμπλοκή, τον οποίο είχε μεταφέρει στο σημείο (όπου είχε στηθεί καρτέρι στους οπαδούς του Άρη από οπαδούς του ΠΑΟΚ) και τον οποίο περίμενε για να το βοηθήσει σε διαφυγή σε περίπτωση επέμβασης της αστυνομίας. Αντίθετα, σύμφωνα με την ίδια απόφαση, ο 49χρονος σύντροφος της (ο οποίος είχε συμμετάσχει στην συμπλοκή που οδήγησε τον άτυχο Βούλγαρο εκτός οδοστρώματος στην προσπάθειά του να ξεφύγει) κρίθηκε αθώος για την πράξη της ηθικής αυτουργίας σε ανθρωποκτονία και καταδικάστηκε για τα πλημμελήματα της συμπλοκής και της διατάραξης κοινής ειρήνης.

Μακάρι ο Άλκης να είναι ο τελευταίος...

Μερικές αλήθειες για το σκάνδαλο του νοσοκομείου "Ερρίκος Ντυνάν"

Το "Ερρίκος Ντυνάν" αποτελεί μια από τις χαρακτηριστικότερες υποθέσεις του πως η κακοδιαχείριση ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού (όπως είναι ο "Ερυθρός Σταυρός") σε συνδυασμό με τη διάθεση της κυβέρνησης να "εξυπηρετήσει" τους φίλους της, μπορεί να οδηγήσει σε ένα κραυγαλέο σκάνδαλο, το οποίο για να καλυφθεί μπλέχτηκαν από μέλη της υψήλης αθηναϊκής κοινωνίας μέχρι υπουργοί - και όλα αυτά εις γνώση του Πρωθυπουργού της χώρας.

Παρότι το δίχτυ του σκανδάλου είναι τόσο μπλεγμένο που θα έκανε μια χαρά για χολυγουντιανή ταινία, θα προσπαθήσουμε να σας δώσουμε τη σύνοψή της υπόθεσης, παραπέμποντας όμως στην ιστοσελίδα Newsbomb, η οποία έχει αφιερώσει πολλές σελίδες στο συγκεκριμένο ζήτημα (μπορείτε να ξεκινήσετε από εδώ).

Καταρχήν να πούμε ότι "Ερρίκος Ντυνάν" αποτελούσε ιδιοκτησία του "Ερυθρού Σταυρού", δημιουργήθηκε από δωρητές, ήταν συμβεμβλημένο με το ΕΣΥ (με καθεστώς παρεμφερές μ' αυτό του "Ωνασείου") και στη διοίκηση του συμμετείχε και το ελληνικό Δημόσιο (με τρεις εκπροσώπους). Το νοσοκομείο όμως λόγω της κακοδιαχείρησής του (σπατάλη αποθεματικών, μη πληρωμές σε ασφαλιστικούς φορείς και προμηθευτές, υπερκοστολογημένες αγορές κ.λπ), έγινε ελλειματικό με αποτέλεσμα να συσσωρευτούν ζημιές και χρέη 300 εκατ. ευρώ - στις οποίες περιλαμβάνονταν και οφειλές (5-6 μηνών) προς τους εργαζομένους.  Να σημειωθεί πάντως ότι στο νοσοκομείο χρωστάει και το Δημόσιο (από πληρωμές νοσηλείων) ένα αρκετά σημαντικό ποσό το οποίο επισήμως δεν έχει ανακοινωθεί.

Και εδώ ξεκινάει το σκάνδαλο...Αντί η κυβέρνηση να φροντίσει να διασφαλίσει τα δικαιώματά του και τους εργαζομένους, επέτρεψε (δια της ψήφου των εκπροσώπων του) στον μεγάλο πιστωτή του «Ερρίκος Ντυνάν», που ήταν η Τράπεζα Πειραιώς (που βρίσκεται ξανά μπροστά μας μετά το σκάνδαλο της Αγροτικής Τράπεζας και της υπόθεσης των κρατικών ακινήτων), υπέγραψε με τη διοίκηση του νοσοκομείου σύμβαση εκχώρησης κινητής περιουσίας. Κατά τη διαδικασία αυτή καταγράφηκε και εκτιμήθηκε όλος ο κινητός εξοπλισμός του νοσοκομείου - κάτι το οποίο χρησιμοποιήθηκε και στον πλειστηριασμό που έγινε πρόσφατα και σύμφωνα με τον οποίο το θεραπευτήριο (και η άδειά του) πωλήθηκαν έναντι 115 εκ. ευρώ.

Το 2ο κομμάτι του σκανδάλου - πέραν από το γεγονός ότι η Τράπεζα Πειραιώς διασφάλισε τα συμφέροντά της στο «Ερρίκος Ντυνάν» παίρνοντας τον εξοπλισμό - έχει ακριβώς να κάνει με τον πλειστηριασμό (ο οποίος ξανά επετράπει από το Δημόσιο, κατά παρέκκλιση του Δημοσίου συμφέροντος): η παράκάμψη της διαδικασίας της μεταβίβασης στο νέο ιδιοκτήτη, η οποία θα μετέφερε τα χρέη του νοσοκομείου στον νέο ιδιοκτήτη, με αποτέλεσμα να παραιτείται και το κράτος από σημαντικά έσοδα, όπως για παράδειγμα από τον φόρο υπεραξίας.

Και να ήταν μόνο αυτό...Πλειοδότης του νοσηλευτηρίου είναι η ΗΜΙΘΕΑ Α.Ε, εταιρεία συμφερόντων της Τράπεζας Πειραιώς, η οποία άλλαξε σκοπό λειτουργίας την παραμονή του πλειστηριασμού, και η οποία απέκτησε (με (ν)τροπολογία της τελευταίας στιγμής) ΚΑΙ την άδεια του νοσηλευτηρίου, γλυτώνοντας έτσι σημαντικά έξοδα - "γιατί να ξοδεύονται οι φίλοι μας;" σκέφτηκαν ο Αντώνης και ο Μάκης και το "τακτοποίησαν" το ζήτημα στο πιτς-φιτίλι.

Η ιστορία όμως δεν τελειώνει δυστυχώς εκεί.  Με το τίμημα των 115 εκατ. ευρώ φαίνεται ότι από τους δανειστές θα εξοφληθεί μόνον η Τράπεζα Πειραιώς, η οποία είναι και ο μεγάλος πιστωτής του ιδρύματος. Δηλαδή με λίγα λόγια η Τράπεζα Πειραιώς πήρε και τον εξοπλισμό (απευθείας), θα πάρει και χρήματα, ενώ μέσω του πλειστηριασμού ως νέα (έμμεση) ιδιοκτήτρια "καθαρίζει" και από τα υπόλοιπα χρέη...

Η συμφωνία που φέρεται να έχει γίνει, είναι οι εργαζόμενοι θα πάρουν σίγουρα ένα μέρος των χρωστουμένων, με το Δημόσιο και τους υπόλοιπους προμηθευτές/δανειστές να μένουν "χαμένοι". Και παράλληλα δε, δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι διασφαλίζονται και οι 1020 εργαζόμενοι - παρά τις σχετικές εξαγγελίες της κυβέρνησης (ο καινούργιος ιδιοκτήτης, ακόμα πανηγυρίζει για το πως τα κατάφερε τόσο ωραία και οικονομικά και δεν έχει τοποθετηθεί επί του θέματος).

Η υπόθεση θα έχει σίγουρα συνέχεια αλλά η εξέλιξή της, δείχνει πως μπορεί Μνημόνια να ήρθαν, αλλά η κυβέρνηση μπροστά στην εξυπηρέτηση των φίλων της δε λογαριάζει τίποτα (όπως εξάλλου απέδειξε ξανά πριν από λίγο καιρό σε μια ακόμα κραυγαλέα υπόθεση που περιγράφουμε εδώ)...

Η "εκτροπή" του Άδωνι και η κυβερνητική σύγχυση

Ο Άδωνις Γεωργιάδης είναι μια γνωστή μορφή των τηλεοπτικών παραθύρων, παραμένοντας αυθεντικός - όπως έμαθε να πουλάει τις κακοτυπωμένες εκδόσεις των βιβλίων του, έτσι πολιτεύεται: με φωνές, υπερβολές και σχεδόν πάντα άνευ επιχειρημάτων, προσπαθώντας να το παίξει ο "τρελός του χωριού". Το στυλ αυτό πουλάει - αφού βέβαια το κοινό στο οποίο απευθύνεται θαυμάζει την πατριδολαγνεία και αρχαιολαγνεία που εκφέρει ως πρόσωπο, ενώ η ευκολία με την οποία πηγαίνει καλεσμένος όπου κληθεί, τον καθιστούν ιδιαίτερα αγαπητό των τηλεοπτικών καναλιών. Η δήλωση του όμως ότι "θ' αποσύρει τις καταθέσεις του" αν βγει κυβέρνηση ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν μάλλον η τελευταία σταγόνα στο ποτήρι της χαζομάρας το οποίο γεμίζει με περισσή προσπάθεια εδώ και χρόνια. Οι κακές γλώσσες λένε βέβαια ότι δε θα χρειαστεί να το κάνει αυτό όταν γίνει ο Αλέξης Τσίπρας Πρωθυπουργός αλλά πολύ νωρίτερα - όταν δικαστεί η αγωγή που του έχει κάνει ο Γ. Καρατζαφέρης για χρέη του κ. Γεωργιάδη στο τηλεοπτικό σταθμό ΤΗΛΕΑΣΤΥ για μη καταβληθέντα "ενοίκια" τηλεοπτικού χρόνου. Και σίγουρα πριν το κάνει, θα πρέπει να παραιτηθεί από τα αξιώματά του όπου είχε πει ότι θα έκανε "αν κέρδιζε ο Τσίπρας τις Ευρωεκλογές". Προφανώς δε βρίσκει χαρτί στο Υπουργείο ή στο σπίτι του για να γράψει την επιστολή παραίτησής του...Όπως και να έχει πάντως, η δήλωση "απόσυρσης" έφερε αντιδράσεις - το πως και το που το διαβάζουμε στην "Εφημερίδα των Συντακτών":
"Στον αστερισμό του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Ν.Δ., Αδ. Γεωργιάδη, συνεχίζει να κινείται η κυβέρνηση, καθώς το Μέγαρο Μαξίμου αδυνατεί να χαράξει νέα γραμμή πλεύσης, μετά την ψυχρή υποδοχή του σχεδίου που παρουσίασε ο πρωθυπουργός Αντ. Σαμαράς στην καγκελάριο Α. Μέρκελ. Η επιστροφή στην κινδυνολογία, όμως, αντί να πυροδοτήσει σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ προκαλεί για την ώρα ενδοκυβερνητικές τριβές και εκνευρισμό στους κυβερνητικούς βουλευτές.

Οι εκρήξεις κινδυνολογίας του Αδ. Γεωργιάδη, με την κάλυψη της κυβερνητικής εκπροσώπου Σ. Βούλτεψη, έφεραν σε αμηχανία το οικονομικό επιτελείο και, σύμφωνα με πληροφορίες, οι υπουργοί Οικονομικών Γκ. Χαρδούβελης και Ανάπτυξης Ν. Δένδιας απευθύνθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου για οδηγίες. Οι δηλώσεις του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου έφεραν σε αμηχανία και τον διοικητή της ΤτΕ Γ. Στουρνάρα, που έγινε δέκτης δυσφορίας από τις διοικήσεις των τραπεζών, ενώ εκνευρισμός μεταφέρθηκε και από τους εκπροσώπους των επιχειρηματικών Επιμελητηρίων. Η αναδίπλωση που επιχείρησε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, για τους τόνους αλλά όχι για το περιεχόμενο των παρεμβάσεών του, επέτεινε την εικόνα σύγχυσης στο κυβερνητικό σχήμα.

Αποστάσεις από τον Αδ. Γεωργιάδη πήρε ο γραμματέας της Ν.Δ. Α. Παπαμιμίκος, επισημαίνοντας ότι «τέτοιες δηλώσεις όπως του κ. Γεωργιάδη δεν θα τις έκανα ποτέ μου» (στο Mega), ενώ από την άλλη η εκπρόσωπος της Ν.Δ. Α. Ασημακοπούλου (ρ/σ ΣΚΑΪ) πήρε το μέρος του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου, όπως και ο υπουργός Υγείας, Μ. Βορίδης. Σε διαφορετικό μήκος ήταν ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Κυρ. Μητσοτάκης και ο βουλευτής Γ. Γεωργαντάς (Axion TV), ενώ ο Κ. Μαρκόπουλος απέδωσε στον Αδ. Γεωργιάδη προσωπικά κίνητρα λέγοντας χαρακτηριστικά (Παραπολιτικά Fm) ότι «σ’ αυτή την παράταξη που ίδρυσε ο Κ. Καραμανλής, που έχουμε τα σαραντάχρονα εντός των ημερών, έχουμε εκπαιδευτεί σε τρία πράγματα: πρώτα η πατρίδα, μετά η παράταξη και τελευταίος ο εαυτός μας και οι καταθέσεις μας».

Λίγες ημέρες πριν από τις εορταστικές εκδηλώσεις για τη συμπλήρωση 40 ετών από την ίδρυση της Ν.Δ., όπου ο κ. Σαμαράς σχεδιάζει να κάνει ανοίγματα εκατέρωθεν, η ατμόσφαιρα παραπέμπει στην εποχή των συγκρούσεων της «γαλάζιας πολυκατοικίας» πριν από 14 χρόνια. Η προσπάθεια της Ν.Δ. να μεταφέρει τη σύγκρουση στο πεδίο της αντιπαράθεσης με τον ΣΥΡΙΖΑ, αναφέροντας σε ανακοίνωση δηλώσεις του Γ. Τόλιου, για να εγκαλέσει την αξιωματική αντιπολίτευση ότι έχει «επικίνδυνες απόψεις», δεν ήταν ικανή για να αποφορτίσει την κατάσταση στο εσωτερικό του κόμματος.

Η Ντ. Μπακογιάννη σε συνέντευξή της (ρ/σ Παραπολιτικά) δεν πήρε απλώς αποστάσεις από τις δηλώσεις Γεωργιάδη αλλά κάλεσε τον πρωθυπουργό να καλέσει τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον Αλ. Τσίπρα «να συνεννοηθούν», προσθέτοντας ότι «υπάρχουν πολλά θέματα που θα έπρεπε ο κ. Σαμαράς να είχε ενημερώσει τον κ. Τσίπρα». Η βουλευτής της Ν.Δ. εξήγησε τη θέση αυτή λέγοντας ότι «η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο» και πρόσθεσε πως «θα ήταν κρίμα να τιναχτούν όλα στον αέρα για μικροπολιτικά οφέλη, από οποιαδήποτε πλευρά κι αν προέρχονται αυτά».

Οι ίσες αποστάσεις που πήρε η πρώην υπουργός προκάλεσαν νέο κύμα εκνευρισμού στο επιτελείο του πρωθυπουργού. Πλην όμως, ανάλογη στάση τηρούν και άλλοι βουλευτές της Ν.Δ., αναμένοντας από τον κ. Σαμαρά να δώσει το στίγμα των κομματικών του σχεδιασμών και κυρίως της γραμμής της κυβέρνησης. Η εντύπωση που έχει δημιουργηθεί στους βουλευτές, είναι ότι ο κ. Σαμαράς δεν αποκλείεται να κινηθεί μονομερώς εάν η τρόικα δεν συμφωνήσει στις φοροαπαλλαγές και τη μετάθεση των κρίσιμων αποφάσεων για τα εργασιακά και τις συντάξεις."

Η "επαναστάτρια" Δούρου και ο γιος του "βρυκόλακα"

Τελικά σ' αυτή την χώρα είμαστε απίστευτα καλοί στο να κάνουμε φασαρία για το τίποτα, προσπερνώντας την ουσία των πραγμάτων με χαρακτηριστική ευκολία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η διαμάχη της Ρένας Δούρου και του επαγγελματία πολιτικού Κυριάκου Μητσοτάκη (που δεν ήξερε ότι ως βουλευτής της κυβέρνησης έπρεπε να πληρώσει τις παραγγελίες που είχε κάνει από την Siemens και όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο της μη πληρωμής τους έμεινε με το στόμα ανοιχτό - φανταστείτε τι έκπληξη θα νιώσει όταν πάει για πρώτη φορά μόνος του στο σούπερμαρκετ).
Η ιστορία ξεκίνησε με την άρνηση της κυρίας Δούρου να δεχτεί ελεγκτές στην περιφέρεια για να "αξιολογήσουν" τους υπαλλήλους της (και μαζί της να πηγαίνουν καμιά δεκαριά δήμαρχοι της Αττικής). Ο κύριος Μητσοτάκης, ο οποίος έχει αναγάγει τις απολύσεις στο Δημόσιο ως το προσωπικό του Άγιο Δισκοπότηρο, θεώρησε το γεγονός αιτία πολέμου, πιστεύοντας ότι το μοντέλο "15% είναι άριστοι, 70% είναι μέτριοι, 15% πρέπει ν' απολυθούν/να τεθούν διαθεσιμότητα" που εφαρμόστηκε πριν από 100 χρόνια από την Ford για να εγκαταλειφθεί αργότερα αποτελεί το αντίστοιχο της Καινής Διαθήκης για τη διαχείρηση ανθρώπινου δυναμικού. Βέβαια δεν περίμενε κανείς κάτι καλύτερο από έναν άνθρωπο που δεν έχει ψάξει ποτέ να βρει δουλειά μόνος του και που το βιβλίο ενσήμων του έχει πιάσει αράχνες, αλλά όπως κάθε πράγμα στη ζωή έχει δύο όψεις - και έτσι ο κύριος υπουργός δεν είναι ο μόνος που κάνει φάουλ στη συγκεκριμένη περίπτωση:
η μονομανής άρνηση της κυρίας Δούρου για οποιαδήποτε έλεγχο, κατέδειξε ότι εξαρχής δεν είχε σκεφτεί να διαχωρίσει την αξιολόγηση των υπαλλήλων από τον έλεγχο των πτυχίων και πιστοποιητικών των διορισθέντων δημοσίων υπαλλήλων.
Αποτέλεσμα; Τα φιλοκυβερνητικά και κατά 90% κρατικοδίαιτα ΜΜΕ να της κάνουν μια πρωτοφανή επίθεση για "προστατευτισμό" των "λωποδυτών" που κακώς διορίστηκαν στο Δημόσιο τομέα, εις βάρος κάποιων άλλων που άξιζαν αλλά δε σκέφτηκαν να φτιάξουν ένα πτυχίο μόνοι τους χρησιμοποιώντας το θαυματουργό Photoshop. Βέβαια το μέλημα της κυρίας Δούρου δεν ήταν ποτέ να σταθεί ασπίδα προστασίας μπροστά σ' αυτούς. Αλλά ο φόβος της ότι οι ελεγκτές γι' άλλα θα πάνε και άλλα θα κάνουν - αν τους άφηνε μόνο για τον έλεγχο των πτυχίων - και ο μη σαφής διαχωρισμός των προθέσεων της εξ αρχής (αντ' αυτού επέμεινε σε μια "μονότονη" άρνηση χωρίς να κάνει τον αυτό της ξεκάθαρο), την άφησαν έρμαιο των επιθέσεων. Βέβαια στην πορεία προσπάθησε να διορθώσει τα πράγματα αλλά το κακό είχε συμβεί, αφού οι εντυπώσεις είχαν δημιουργηθεί ήδη.
Από την άλλη ο αξιαγάπητος σε όλους μας Κυριάκος, αντί να επικεντρωθεί στην ουσία της διαδικασίας - γιατί δεν μπορεί, καταλαβαίνει ότι το σύστημα της αξιολόγησης που προωθεί είναι βλακώδες και άδικο - που θα έπρεπε να είναι ο έλεγχος των πιστοποιητικών για την αποκατάσταση αδικιών, επικεντρώθηκε σε άναρθρες κραυγές και απειλές κατά της κυρίας Δούρου, δημιουργώντας την εντύπωση μιας άνευ προηγουμένου εμμονής με το συγκεκριμένο ζήτημα, αναγάγοντας το ζήτημα σε προσωπική υπόθεση. Το έκανε παραβλέποντας παράλληλα το νούμερο 1 μάθημα που θα έπρεπε να είχε μάθει ως γνήσιος Μητσοτάκης: τον πολιτικό ελιγμό. Απορούμε πως η αδερφή του και ο πατέρας του, με πολλά χρόνια στο πολιτικό κουρμπέτι, δεν του έμαθαν ότι ακόμα και όταν έχουν προσωπικά με τον πολιτικό τους αντίπαλο, επιβάλλεται πολιτική αυτοσυγκράτηση - η προσωπική εμπάθεια βγαίνει με τακτ και σε ιδιωτικές συζητήσεις...
Η ουσία πάντως είναι μία: και το σωστό δεν έγινε (που ήταν ο έλεγχος των πιστοποιητικών και ΦΥΣΙΚΑ όχι η αξιολόγηση αυτού του τύπου) και οι δύο πλευρές βγήκαν χαμένες. Οι μόνοι κερδισμένοι; Οι κάτοχοι πλαστών πτυχίων που θα μείνουν λίγο ακόμα καιρό στις θέσεις τους...

Η επιστροφή του Πρετεντέρη στα τηλεοπτικά πλατό και ο αγώνας των καλεσμένων του για επιβίωση...

Ο καινούργιος τηλεοπτικός χειμώνας δε θα φέρει μόνο καινούργιες σειρές, μεταδόσεις Champions League και μουσικά ρεάλιτι. Φέρνει και τις "πολιτικές" εκπομπές, αυτές που περιμένει πως και πως η κυβέρνηση για να βρει αποκούμπι, στο δύσκολο χειμώνα που θα έρθει. "Βασιλιάς" των εκπομπών αυτών (ή "χαλίφης" αν προτιμάται) είναι ο Γιάννης Πρετεντέρης. Με θρησκευτική ευλάβεια στηρίζει το έργο της κυβέρνησης από την αρχή της κρίσης, επιλέγοντας προσεκτικά καλεσμένους που θα μπορούν να φέρουν εις πέρας αυτό το δύσκολο έργο. Οι "αντίθετοι" πάντα υπάρχουν φυσικά, μόνο και μόνο για να αντιμετωπιστούν ως "περιθωριακοί" και "γραφικοί", έχοντας απέναντι τους τις "ορδές των φιλομνημονιακών Ούνων" που έχει προσκαλέσει ο μέγας Μάγειστρος Πρετεντέρης. Το άρθρο του Γ. Αναδρανιστάκη από την "Αυγή" είναι αφιερωμένο εξ ολοκλήρου σ' αυτόν:

"Ευτυχώς που βγήκε το δελτίο τύπου, γιατί τα φίδια που με ζώνανε από καιρό είχαν αρχίσει να αραδιάζουν τα αυγά τους στο τριχωτό της κεφαλής μου. Την επόμενη Δευτέρα επιστρέφει- επιτέλους!- η «Ανατροπή» του Γιάννη Πρετεντέρη κι όπως μας πληροφορεί το δελτίο, εντός τους έτους θα κλείσει τις 500 εκπομπές. Χριστέ κι Απόστολε! Σε λίγο θα κυκλοφορούν ανάμεσά μας άνθρωποι που θα έχουν δει πεντακόσιες εκπομπές του Πρετεντέρη! Όντα απόκοσμα, παραλοϊσμένα, με χαίνουσες πληγές στην ψυχή και στο σώμα. Στην Κρήτη λένε ότι, αν μάθεις απέξω τον «¨Ερωτόκριτο», παίρνεις για πάντα τα βουνά. Στην Αθήνα λένε ότι, αν δεις πεντακόσιες «Ανατροπές», ψηφίζεις για πάντα Νίκο Μπίστη.

Να γυρίσει ο Γιάννης για να βρει ένα μέρος να πηγαίνει ο Βορίδης τα δευτερόβραδα. Τρεις μήνες γυρνάει ανέστιος ο δελφίνος, σαν τις Ερινύες τον κυνηγούν τα στερητικά σύνδρομα, σπρώχνοντας τον σε ακραίες συμπεριφορές. Παραφρόνησε από τη στέρηση ο υπουργός και θερίζει ό, τι βρει μπροστά του, μαστογραφίες, μαγνητικές, τεστ- παπ, μέχρι και στη δακτυλοσκόπηση του προστάτη έβαλε φραγή. Λίγο ακόμη να αργούσε η «Ανατροπή», θα μας έκοβε και τους καθετήρες.

Να γυρίσει ο Γιάννης, για να ξανακουστεί ο φιμωμένος Θεόδωρος Πάγκαλος. «Γμτ... κέρατο σας μ@λ@κες, να σας κοπεί ο αναπαραγωγικός μυς, να πιάσει φωτιά η απόληξη του παχέως εντέρου σας!» και άλλα παρόμοια, που κάποτε θα διδάσκονται στα πανεπιστήμια της αλλοδαπής ως υπόδειγμα ήπιου πολιτικού λόγου. Να βγει η Σώτη Τριανταφύλλου από την οθόνη σαν το κοριτσάκι του "The Ring" και να μας τραβήξει το αυτί από τη ρίζα: «Αν ψηφίσετε, λαϊκάντζες, τους λαϊκιστές, θα επιστρέψουμε στην εποχή των ανθρωποθυσιών και της ανθρωποφαγίας. Θα μας φάνε τα σπλάχνα, δηλαδή».

Να γυρίσει ο Γιάννης, για να βγει ο Βενιζέλος να μας πει ότι κουβαλάει τον σταυρό του μαρτυρίου, με την ίδια άνεση που εμείς κουβαλάμε τα σταυρουδάκια της βάφτισης. Να βγει ο Ψαριανός να δηλώσει ότι ο Κουβέλης είναι ένα τελειωμένο ραμολί, παρόλα αυτά θα ήταν ένας υπέροχος Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Να βγούνε οι θεατράνθρωποι για να πούνε ότι η κρίση δεν είναι οικονομική, είναι πολιτιστική κι ότι εντέλει υπεύθυνη για όλα είναι η νεοελληνική decadence. Τι ακριβώς είναι η νεοελληνική decadence δεν το γνωρίζω, νομίζω όμως ότι δεν το γνωρίζουν ούτε οι θεατράνθρωποι.

Πριν απ' όλους αυτούς, όμως, πρέπει να βγει στην «Ανατροπή»¨ο Θεοδωρικάκος της GPO, γιατί το πράγμα με τις δημοσκοπήσεις έχει ξεφύγει εντελώς. Δείχνουνε τον ΣΥΡΙΖΑ τέσσερις, πέντε, έξι μονάδες μπροστά, δείχνουνε τριάντα μονάδες διάφορα στην παράσταση νίκης, δείχνουνε ότι ο Σαμαράς χάνει ακόμη και σε εκείνο το ανόητο ερώτημα περί πρωθυπουργικής καταλληλότητας. Να βγούνε ο Θεοδωρικάκος με τον Πρετεντέρη να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Στα όρια του στατιστικού λάθους (+-15%) είναι η διαφορά, γατάκια. Κι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν πείθει κανέναν, «Οι ανακοινώσεις του Τσίπρα είναι ξετσίπωτα ψέματα και να τον αλείψουμε με πίσσα και πούπουλα και την πίσσα να την αγοράσουμε από τον Μπόμπολα», απάντησε το 123% του δείγματος. Ναι, ρε, ήταν τόσο σφοδρό το αντιτσιπρικό μένος που αναγκαστήκαμε να φέρουμε δείγμα και από το εξωτερικό.

Κλείνουμε με μία αποκάλυψη: Η «Ανατροπή» του Γιάννη Πρετεντέρη θα ξεκινήσει οσονούπω διεθνή καριέρα. Θα προβάλλεται στο Αμερικάνικο Animal Planet, στην ενότητα "Αγέλες θηρίων από κάθε γωνιά του πλανήτη".

Τελειώνουν τα μνημόνια...Τα νέα μέτρα όμως;

Ο ουρανοκατέβατος Υπουργός Οικονομικών κύριος Χαρδούβελης βγήκε με χαρά να μας ανακοινώσει ότι "η Ελλάδα μέσω του χρηματοδοτικού της προγράμματος είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες της" και πως το "ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο".
Ας ξεπεράσουμε το γεγονός ότι αναφέρεται στην χώρα μας σε τρίτο πρόσωπο. Και ας παραβλέψουμε το ανέκδοτο του "βιώσιμου" ελληνικού χρέους (που δεν ήταν βιώσιμο προ Μνημονίων όταν ήταν μικρότερο ποσοτικά, με μεγαλύτερο ΑΕΠ για την χώρα, από το σημερινό). Ας βάλουμε επίσης στην άκρη το υψηλό επιτόκιο με το οποίο θα πληρώσουμε ως χώρα την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού (αφού κατά τον υπουργό "τυχόν χρηματοδοτικές ανάγκες θα καλυφθούν με έξοδο στις αγορές μέσω της έκδοσης επταετούς ομολόγου και 18μηνων τίτλων."), πράγμα που θα δυσκολέψει την αποπληρωμή του όταν έρθει η μαύρη ώρα της αποπληρωμής.
Αυτό που δεν μας λέει ο κύριος Χαρδούβελης όμως είναι το "ντεσού" της υπόθεσης: τα νέα μέτρα τα οποία έχει συμφωνήσει να παίρνει η κυβέρνηση για τα επόμενα χρόνια, το συνεχιζόμενο ξεπούλημα το οποίο σχεδιάζει να κάνει και την πλήρη διάλυση των τομέων της υγείας και της παιδείας, που θα συνοδεύεται με την είσοδο ιδιωτών παντού.
Η αλήθεια στην πραγματικότητα είναι πικρή: τα μέτρα τα οποία έχει δεσμευτεί να παίρνει η κυβέρνηση, φτάνουν να καλύψουν όχι μόνο το 3ο (ή 5ο στην πραγματικότητα αν βάλουμε και τις "επικαιροποιήσεις") Μνημόνιο αλλά πολλά ακόμα και για πολλά χρόνια.
Γι' αυτό εξάλλου και έχει ακόμα ουσία και σημασία το να μιλάμε για "κατάργηση" των Μνημονίων και για επαναδιαπραγμάτευση των όποιων συμφωνιών, οι οποίες κακώς κυρώθηκαν στην Βουλή με απλή πλειοψηφία, κατά παράβαση του Συντάγματος. Δεν είναι το "έναυσμα μιας καλύτερης μέρας" η μη υπογραφή 3ου Μνημονίου. Αυτό ας μη γελοιόμαστε δε συμβαίνει γιατί η χώρα "έχει καθαρίσει" και "μπορεί να σταθεί στα πόδια της". Αν μπορεί τώρα με την οικονομία κατεστραμένη, την ανεργία στο 27% και τους Έλληνες να ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια, μπορούσε και πρίν από 4 χρόνια - και καλύτερα μάλιστα. Τρίτο Μνημόνιο δεν υπογράφεται γιατί απλά κανείς δεν θέλει να μας δανείσει με "χαμηλό" επιτόκιο (σε σχέση με αυτό που θα δώσουμε στις "αγορές" πάντα) και γιατί δε θα θέλει να φανεί στο εσωτερικό του ακροατήριο ότι μοιράζει χρήματα "τζάμπα". Με απλά λόγια, κάποιοι έκαναν τη δουλειά τους, πήραν ό,τι είχαν να πάρουν σε πρώτη φάση, δέσμευσαν ό,τι μπορούσαν να δεσμεύσουν σε δεύτερη και πάνε παρακάτω.
Γι' αυτό και χρειάζεται αλλαγή πορείας άμεσα. Και αυτό δεν μπορούν να το κάνουν ούτε ο Αντώνης, ούτε ο Βαγγέλης, ούτε πολύ περισσότερο ο Γκίκας...

Η "ανεξαρτησία" της Σκωτίας, η Καταλονία και στο βάθος η Ελλάδα...

Το δημοψήφισμα για την ανεξαρτησία της Σκωτίας αποδεικνύει για πολλοστή φορά ότι ο αναπτυγμένος κόσμος (και η Δυτική Ευρώπη πιο συγκεκριμένα) έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά όσο αφορά τα πάντα - και εξηγούμαστε...
Μετά τις επιδρομές που κατέστρεψαν ολοκληρωτικά (και γονάτισαν οικονομικά) την Σερβία, το ΝΑΤΟ και η Ε.Ε., επέβαλλαν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου, θεωρώντας ότι οι Αλβανοί της περιοχής δικαιούνται την αυτοδιάθεσή τους. Το έκαναν χωρίς να πραγματοποιήσουν δημοψήφισμα επίσημο και αναγνωρισμένο, επεμβαίνοντας για να φιμώσουν τις όποιες αντίθετες φωνές. Το έκαναν στηρίζοντας οικονομικά την "χώρα" αυτή, διαθέτοντας δυνάμεις και αφήνοντας παράλληλα ανεξέλεγκτη την κατάσταση, καθιστώντας την περιοχή πυρήνα τρομοκρατίας και εγκληματικότητας - πραγματική πυριτιδαποθήκη στην καρδιά των Βαλκανίων...
Προχωράμε αρκετά χρόνια μπροστά και φτάνουμε στις μέρες μας. Η κυβέρνηση της Μ. Βρετανίας, τηρώντας επιτέλους μια υπόσχεση αιώνων (δηλ. ν' αφήσουν στα χέρια των Σκωτσέζων την απόφαση για το αν θα είναι μέρος του Ηνωμένου Βασιλείου ή όχι), επέτρεψαν να γίνει δημοψήφισμα αυτοδιάθεσης. Το επέτρεψαν βέβαια είναι μια κουβέντα: αν διαβάσεις κανείς τις εφημερίδες και τα κανάλια όλης της Ευρώπης θα διαπιστώσει ότι ναι μεν το δημοψήφισμα επετράπηκε, αλλά η πίεση που ασκήθηκε όλους αυτούς τους μήνες στους Σκωτσέζους ήταν απίστευτη. Τι τράπεζες μίλησαν για καταστροφή, τι εταιρείες υποσχέθηκαν ν' αυξήσουν τις τιμές των προϊόντων τους και να κλείσουν τα γραφεία τους στην Σκωτία, τι η Ε.Ε. μπήκε στο παιχνίδι λέγοντας ότι θα δεχτεί "δύσκολα" την Σκωτία στους κόλπους της κ.ο.κ. Μέσα σε όλα ακούσαμε και την παμμέγιστη βλακεία ότι "τα πετρέλαια της Βόρειας Θάλασσας" (που ήταν μια χαρά ως ποσότητα όσο ήταν σίγουρα στα χέρια της Μ.Βρετανίας) "δεν επαρκούν" για μια "ανεξάρτητη" Σκωτία. Την ίδια στιγμή η Βρετανική κυβέρνηση υποσχέθηκε μεγαλύτερη αυτονομία, περισσότερα χρήματα κ.ο.κ., προσπαθώντας να δωροδοκήσει (επιτυχώς) τους Σκωτσέζους ψηφοφόρους...
Αυτό πάντως που βλέπουμε είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον και καταδεικνύει πόσο σχετική είναι η έννοια της "δημοκρατίας": όταν συζητά την ανεξαρτησία της μια πραγματικά ξεχωριστή εθνική οντότητα που ζει σε μια ξεκάθαρα δική της περιοχή εκατοντάδες χρόνια (χωρίς να τους έχει πάει κάποιος εκεί κ.ο.κ.) που όμως έχει την ατυχία να βρίσκεται στην Δυτική Ευρώπη, είναι κάτι "τραγικό" αλλά αντίθετα χαρακτηρίζεται ως "δημοκρατικό" όταν συμβαίνει κάπου μακρυά (τους), σ' ένα σημείο που τα ερείσματα είναι λίγο "ασταθή" και που όλο και κάτι θα έχουν να κάνουν (π.χ. αποθήκη πυρηνικών αποβλήτων, πυραυλικές βάσεις κ.ο.κ.).
Το αποτέλεσμα επομένως της ψηφοφορίας είναι αυτό που λέμε εκτός συζητήσεως. Παρόλα αυτά αφορά όλη την Ευρώπη: το Βέλγιο είναι δύο κομμάτια από πάντα που κρατιούνται ενωμένα όσο τα πράγματα πάνε οικονομικά καλά. Η Καταλονία στην Ισπανία κάνει δικό της δημοψήφισμα (έστω και ανεπίσημο) με εκατομμύρια ανθρώπων να διαδηλώνουν πρόσφατα υπέρ της ανεξαρτησίας της. Το Ιρλανδικό κομμάτι της Μ.Βρετανίας παρατηρεί με τη σειρά του τα πράγματα ενώ έχουμε και τα δυνατά αυτονομιστικά κινήματα της Β.Ιταλίας να κοιτούν με ενδιαφέρον την όλη ιστορία...
Μας αφορά εμάς; Ναι. Μας αφορά βασικά ως μέλη της Ε.Ε., γιατί δεν είναι τυχαίο ότι όλα αυτά βγήκαν στην επιφάνεια μια περίοδο που οι λαοί υποφέρουν, αλλά οι διοικούντες της Ε.Ε. συνεχίζουν το πάρτυ τους. Είναι επομένως μια χρησή ευκαιρία να ξαναβάλουμε σειρά θεμάτων στην ατζέντα των συζητήσεων...Και βέβαια ας μην ξεχνάμε ότι έχουμε και την Θράκη, με τους Τούρκους να συνεχίζουν ν' αλωνίζουν...

Βάζει "χέρι" στη διατροφή των διαζευγμένων η εφορία;

Διαβάζουμε στην "Εφημερίδα των Συντακτών" την εξωφρενική είδηση: "Στη δαγκάνα της Εφορίας πιάστηκαν οι διαζευγμένες γυναίκες που λαμβάνουν διατροφή από τους πρώην συζύγους τους.
Με μια παράλογη διάταξη της φορολογικής νομοθεσίας, από το οικονομικό έτος 2014 (εισοδήματα 2013), τα ποσά της διατροφής που ξεπερνούν τις 5.000 ευρώ τον χρόνο φορολογούνται ως εισοδήματα από «ελευθέρια επαγγέλματα» και μάλιστα με συντελεστή 26% από το πρώτο ευρώ και επιπλέον με προκαταβολή φόρου 55%.
Δηλαδή, η εφορία γίνεται «συνέταιρος» στη διατροφή της διαζευγμένης συζύγου, καθώς το ύψος του φόρου που καταλογίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις φτάνει το 40,3% του συνολικού ποσού της εισπραχθείσης κατά τη διάρκεια του 2013 διατροφής.
Η φορολόγηση της διατροφής ως εισόδημα από «ελευθέριο επάγγελμα» ισχύει μόνο εφόσον το συνολικό ποσό αυτής υπερβαίνει σε ετήσια βάση τις 5.000 ευρώ. Αν η διατροφή δεν υπερβαίνει τις 5.000 ευρώ, τότε δεν αντιμετωπίζεται φορολογικά ως «εισόδημα από ελευθέριο επάγγελμα» αλλά ως «εισόδημα από μισθωτές υπηρεσίες».
Αξίζει να σημειωθεί ότι έκπτωση 10% από τον φόρο και μέχρι του ποσού των 1.500 ευρώ δικαιούνται μόνο οι σύζυγοι που καταβάλλουν τη διατροφή."

Δεν ξέρουμε ειλικρινά τι έχουν στο μυαλό τους στην κυβέρνηση ή τι παίρνουν και δεν μας δίνουν και μας, αλλά αυτό συνειδητά ξεπερνάει κάθε προηγούμενο και θέτει καινούργια στάνταρ στη φορολογική διαστροφή της: ακόμα και αν το δούμε με αυστηρά φορολογικά κριτήρια, η διατροφή έχει υποστεί ήδη φορολογική επιβάρυνση - δεδομένου ότι ο/η σύζυγος που το πληρώνει καταβάλλει φόρους είτε απευθείας είτε μέσω φορολογικής δήλωσης. Από την άλλη είναι τουλάχιστον μειωτικό το να χαρακτηρίζεται "μισθωτός" ή "ελεύθερος επαγγελματίας" όταν παίρνεις διατροφή μετά από διαζύγιο. Με την ίδια λογική θα πρέπει και τα παιδιά να πληρώνουν φόρο όταν παίρνουν χαρτζηλίκι από τους γονείς τους, ενώ και το ίδιο κράτος που λαμβάνει τα χρήματα από μας πρέπει να χρεώνεται (από τον εαυτό του) αφού φόροι όπως ο ΕΝΦΙΑ, είναι  κάτι παραπάνω από απλή "διατροφή". Το να είσαι διαζευγμένος δεν αποτελεί συνειδητή επιλογή: είναι αποτέλεσμα μιας επίπονης και δυσάρεστης διαδικασίας, στην οποία κανείς δε θέλει να βρίσκεται.
Υπάρχουν βέβαια και ορισμένοι "επαγγελματίες" του είδους αλλά ποτέ κανείς μέχρι σήμερα δεν είναι τολμήσει να τους δώσει επαγγελματική ταυτότητα...Η κυβέρνηση Σαμαρά πρωτοπόρησε...

Και τώρα τι θα κάνουμε χωρίς τo διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον;

Η είδηση έπεσε σαν "βόμβα" στα γραφεία του καλλιτεχνικού (και μη) ρεπορτάζ. Η χώρα μας αποκλείστηκε από την ερχόμενη Γιουροβίζιον δεδομένου ότι "η ΝΕΡΙΤ δεν έχει γίνει δεκτή ακόμα για μέλος της EBU." Όπως αναφέρεται στο ρεπορτάζ, το 2014 η χώρα μας μπόρεσε να λάβει μέρος κατά εξαίρεση αλλά η EBU δεν έχει την πρόθεση να αποδεχτεί κάτι τέτοιο για τον διαγωνισμό του 2015. Δεδομένου ότι η καταληκτική ημερομηνία υποβολής συμμετοχών ήταν η 15η Σεπτεμβρίου καταλαβαίνετε ότι από του χρόνου όχι μόνο δεν θα έχουμε ελληνική συμμετοχή, αλλά δεν θα δούμε καν το διαγωνισμό αφού μιας και η ΝΕΡΙΤ δεν είναι μέλος θα πρέπει να πληρώσει για ν' αποκτήσει τα δικαιώματά της μετάδοσης.
"Ε, και τι έγινε;" θ' αναρωτηθείτε "στο κάτω-κάτω κανείς δεν παίρνει στα σοβαρά την Γιουροβίζιον. Δε χάνουμε κάτι αν δεν πάρουμε μέρος." Η τοποθέτηση αυτή είναι σωστή ή μάλλον θα ήταν σωστή, αν μη συμμετοχή μας στο διαγωνισμό αν δεν είχε άλλες, "μη πολιτιστικές" παραμέτρους. 
Καταρχήν έχει να κάνει με το γεγονός ότι η ιδιότητα του μέλους της EBU έχει πολλαπλά οφέλη. Πρώτα-πρώτα έρχεται με σειρά δικαιωμάτων μετάδοσης μεγάλων γεγονότων, αθλητικών και μη (όπως Μουντιάλ, Ολυμπιακών, Παγκόσμια και Πανευρωπαϊκά πρωταθλήματα στίβου κ.ο.κ.), εκπτώσεις σε κυκλώματα μετάδοσης από το εξωτερικό, πρόσβαση στο αρχείο της ένωσης, εκπτώσεις σε προγράμματα των μελών της κ.ο.κ. Η εισφορά υπέρ ΝΕΡΙΤ στο λογαριασμό της ΔΕΗ, δεν πληρώνεται ευχάριστα ούτως ή άλλως αλλά όταν το μοναδικό της όφελος είναι το τηλεπαιχνίδι του Ρένου Χαραλαμπίδη, καταπίνεται ακόμα πιο δύσκολα.
Κατά δεύτερον η συμμετοχή στον οργανισμό δείχνει ότι ακολουθούνται κάποια στοιχειώδη στάνταρ ποιότητας και λειτουργίας. Δεν λέμε βέβαια ότι τα μέλη της EBU είναι "οάσεις πολιτισμού" (αλίμονο κιόλας) αλλά για να συμμετέχει κανείς πρέπει να έχει ένα στοιχειώδες επίπεδο σοβαρότητας - εκεί δεν έχει "τηλεκύβους" και "τηλεπωλήσεις", και τα ντοκυμανταίρ και οι τέχνες έχουν κάποιο ποσοστό εμφάνισης σε ώρες προσβάσιμες προς το μέσο τηλεθεατή.
Και κατά τρίτον η μη αναγνώριση της ΝΕΡΙΤ ως συνεχιστή της ΕΡΤ, δείχνει ότι οι Ευρωπαίοι δεν αποδέχονται τα "τσιτάτα" της κυβέρνησης περί ανεξάρτητου φορέα. Η πρόσφατη επιστολή της EBU στον Πρωθυπουργό καταδεικνύει το πως ακόμα και οι ξένοι θεωρούν ότι η παρέα του κ. Σαμαρά μας δούλεψαν "ψιλό γαζί" όταν έκλειναν την ΕΡΤ, "για να ξεκινήσει κάτι νέο".
Κλείνοντας να πούμε και το εξής: μπορεί η συμμετοχή στο διαγωνισμό τραγουδιού της Γιουροβίζιον, να θεωρείται από πολλούς ως μια συμμετοχή σε ένα πανηγύρι, όπου τους νικητές τους ξεχνάμε πριν κλείσει η χρονιά, αλλά τουλάχιστον ήταν ένα πανευρωπαϊκό πανηγύρι στο οποίο συμμετέχουν όλες σχεδόν οι χώρες της Ευρώπης. Και μπορεί η νίκη ή μια καλή θέση να μην σημαίνει κάτι το ουσιαστικό αλλά το να παίρνουμε μέρος είχε την πλάκα του - και βέβαια, άλλο να απέσχει κανείς οικιοθελώς και άλλο να του κλείνουν την πόρτα κατάμουτρα. Η απόρριψη δεν αρέσει σε κανέναν, όσο υπεράνω και να είναι...  

Η ομιλία του Τσίπρα στην ΔΕΘ και οι "κεντροαριστεροί" της ΝΕΡΙΤ

Η υπόθεση της μη κάλυψης της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα από την ΝΕΡΙΤ, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Όχι γιατί θα επηρεάσει εκλογικά το όποιο αποτέλεσμα (δεν το νομίζουμε), αλλά γιατί δείχνει το πόσο απροκάλυπτα προσπαθεί η κυβέρνηση να καλύψει τα νώτα της, χρησιμοποιώντας (στον πανικό της επερχόμενης ήττας) πρακτικές του περασμένου αιώνα. Εξυπνάδες του τύπου "ο ΣΥΡΙΖΑ δεν αναγνωρίζει την ΝΕΡΙΤ άρα δεν έχει σημασία το αν θα μεταδοθεί η ομιλία του" δείχνουν το μέγεθος της βλακείας ορισμένων, αφού μπορεί μεν να μην την αναγνωρίζει αλλά την πληρώνουν όλοι οι Έλληνες, οι οποίοι έχουν δικαιώμα να παρακολουθήσουν την ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης (μεταξύ των οποίων και τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ). Έτσι επιβάλλει η δημοκρατία και έτσι γίνεται παραδοσιακά για κοντά 30 χρόνια τώρα (πιθανότατα και παραπάνω). Δεν μπορούμε να βλέπουμε την ομιλία του αρχηγού του 3ου κόμματος (του κυρίου Βενιζέλου) επί ώρες και όχι αυτή του αρχηγού της αντιπολίτευσης - και πιθανότατα επόμενου Πρωθυπουργού, χωρίς κάποια σοβαρή δικαιολογία (και να πει κανείς ότι η ΝΕΡΙΤ έχει και "καινούργιο" πρόγραμμα να δείξει ή κάποιο σπουδαίο γεγονός, να το καταλάβουμε...).

Το άρθρο του Γιώργου Αναδρανιστάκη από την "Αυγή" έχει ενδιαφέρον, αφού αναφέρεται μεταξύ των άλλων και στις παραιτήσεις του Προέδρου κα του Διευθύνοντα Συμβούλου του καναλιού, που έγινε λόγω της εν λόγω κυβερνητικής εντολής...Έχει ενδιαφέρον γιατί αποδεικνύει για μια ακόμη φορά τους λόγους για τους οποίους έκλεισε η ΕΡΤ.

"Δεν καταλαβαίνω γιατί παραιτήθηκαν από τη ΝΕΡΙΤ οι κ. Μακρυδημήτρης και Θωμόπουλος. Δεν καταλαβαίνω καν γιατί εξεπλάγησαν από την ωμή -υπάρχει και ψημένη;- παρέμβαση της κυβέρνησης. Τι περίμεναν ότι θα ήταν το αποτρόπαιο μόρφωμα που γεννήθηκε μέσα από το σκοτάδι της δημόσιας τηλεόρασης; Από το κακό μόνο κακό μπορεί να προκύψει κι όποιος δεν το κατάλαβε, απλώς δεν ήθελε να το καταλάβει.

Ο Σαμαράς κι ο Βενιζέλος έκλεισαν την ΕΡΤ για να φτιάξουνε μια τηλεόραση - σκυλάκι, που θα εκτελεί τις εντολές των αφεντικών και θα κουνάει και την ουρίτσα του. Για να γίνει αυτό, έπρεπε να εκκαθαριστούν -αυτό κι αν ήταν γενοκτονία, κύριε Μπαλτάκο- όλοι οι εργαζόμενοι, ώστε να διαλέξουν εν συνεχεία τα δικά τους παιδιά και στην ενημέρωση και στη διοίκηση. Στη διοίκηση δικά τους ήταν τα παιδιά και επί ΕΡΤ, στην ενημέρωση όμως είχαν κάποια θεματάκια κι όσο κατέβαινε η ιεραρχία, τα θεματάκια γίνονταν θεματάρες.
Έκλεισαν την ΕΡΤ για να φτιάξουν την τηλεόραση που θα ταιριάζει στο καθεστώς τους. Στο καθεστώς που κυβερνάει με εκβιασμούς, που διαλύει ζωές με Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, που ανοιγοκλείνει τη Βουλή ανάλογα με τα συμφέροντά του, που φέρνει στα θερινά τμήματα νομοσχέδια ζωής και θανάτου. Είναι ευτυχέστατη σύμπτωση που η κρίση στη ΝΕΡΙΤ συνέπεσε με την ψηφοφορία του ΕΝΦΙΑ, εκεί όπου ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. αντικατέστησαν εννέα βουλευτές, για να περάσουν με το ζόρι έναν νόμο που στην ολομέλεια δεν θα συγκέντρωνε με τίποτα το 151. Μέσα σε μια μέρα οι κυβερνώντες πέταξαν από πάνω τους και το έσχατο ιμάτιο, η γύμνια τους είναι πλέον ορατή ακόμη και από τους μονόφθαλμους που έσπευσαν να τους ψηφίσουν στις ευρωεκλογές.
Η ΝΕΡΙΤ είναι τηλεόραση - σκυλάκι, καμιά φορά όμως αντιδρούν ακόμη και τα σκυλάκια. Ο Α. Μακρυδημήτρης και ο Ρ. Μορώνης άντεξαν -με τη θέλησή τους προφανώς- πολλά, δεν μπόρεσαν ωστόσο να αντέξουν την παρέμβαση της κυβερνητικής εκπροσώπου, που απαίτησε να μην μεταδοθεί η ομιλία του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη ΔΕΘ. Η Βούλτεψη υπερέβη ακόμη και τον εαυτό της, πράγμα σχεδόν αδύνατον, και το μόνο ελαφρυντικό που έχει είναι η ασθενής μνήμη. Ένας άνθρωπος που δηλώνει ακτήμων, έχοντας ξεχάσει ότι διαθέτει δύο σπίτια και τρία οικόπεδα σε ακριβές περιοχές, μπορεί πολύ εύκολα να ξεχάσει και ότι το πολίτευμα που υπηρετεί είναι η κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Τουλάχιστον ο Μακρυδημήτρης και ο Μορώνης παραιτήθηκαν, όπως είχε παραιτηθεί και ο Προκοπάκης, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι συγχωρούνται για τη συμβολή τους στο πραξικόπημα που γέννησε τη ΝΕΡΙΤ. Αντιθέτως, ο γενικός διευθυντής περιεχομένου της Βασίλης Θωμόπουλος -είχε διευθυντική θέση και στην ΕΡΤ, ως πρόταση της ΔΗΜ.ΑΡ.-, παρέμεινε στη θέση του και έσπευσε να εκτελέσει ασμένως την άνωθεν εντολή. Στη θέση του στο Εποπτικό Συμβούλιο παρέμεινε και ο Χρήστος Χωμενίδης, το οποίο σημαίνει, κύριε Σαμαρά μας, ότι οι κεντροαριστεροί ξέρουν να κάνουν τις δουλειές καλύτερα."

Νέο μαχαίρι στις διαγνωστικές εξετάσεις - ποιές θα είναι οι παρενέργειές του;

Με αφορμή τις περικοπές στις εξετάσεις στον ΕΟΠΥΥ (που έρχονται σε συνέχεια των όσων έχουν ήδη υπογραφεί στο πολύ πρόσφατο παρελθόν) διαβάζουμε στο "Ποντίκι":

"Η εμφάνιση του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ ήταν αντάξια ενός γενικού γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών σε ραδιοφωνική συνέντευξη. Αστείες ανακοινώσεις, με ενδιαφέρον μηδενικό – συγκριτικά με την προσδοκία που είχε καλλιεργηθεί από τα «συμβεβλημένα» με το Μαξίμου ΜΜΕ.
Ο απόηχος των «γραφειοκρατικών» ανακοινώσεων έχει ήδη καταγραφεί. Και ήδη είναι σαφές ότι κανείς δεν τις πήρε σοβαρά. Και όσοι τις πήραν, κατάλαβαν το απλούστατο: ότι ο Σαμαράς, σαν άλλος… Ολάντ έχει γραμμένους στα παλιά του τα παπούτσια τους «ξεδοντιάρηδες», όπως αποκαλούσε ο πρόεδρος της Γαλλίας τους φτωχούς. Κοινώς η κυβέρνηση συνεχίζει στην κατιούσα που έχει πάρει ολόκληρο το 2014.
Όμως δεν είναι μόνο η αδιαφορία για τους «ξεδοντιάρηδες» που στέλνει τα χειρότερα – δημοσκοπικά μέχρι στιγμής – μηνύματα στην κυβέρνηση, αλλά και η «δραπέτευση» των φορέων των μικρομεσαίων από την πολιτική σκέπη της Ν.Δ. Ομοίως και η αναμονή του νέου ασφαλιστικού, που θα θίξει την «τρίτη ηλικία», στην οποία ακόμη αντέχει πολιτικά και δημοσκοπικά η κυβέρνηση.
Ο κατάλογος των νέων κυβερνητικών πληγών δεν έχει τέλος. Η χρονιά ανοίγει όχι μόνο με τα «κλασικά» κενά στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, αλλά και με συγχωνεύσεις, που θα οδηγήσουν σε πολυπληθείς σχολικές τάξεις και δυσλειτουργία των ιδρυμάτων της ανώτατης εκπαίδευσης. Επίσης με χάος στα ειδικά σχολεία, με ό,τι όλα αυτά σημαίνουν για την ποιότητα της εκπαίδευσης.
Ωστόσο αυτό που κυριολεκτικά θα προκαλέσει οργή αδιακρίτως των μικροδιαφορών στο εισοδηματικό πεδίο είναι ο περιορισμός των διαγνωστικών εξετάσεων, οι οποίες θα υποχρεώσουν ασφαλισμένους και ασθενείς να πληρώνουν πολλές και σημαντικές διαγνωστικές εξετάσεις από την τσέπη τους.
Με μια πρόχειρη σταχυολόγηση (από topontiki.gr) διαπιστώνουμε τα εξής απίστευτα:
● Το τεστ Παπανικολάου δεν δικαιολογείται σε γυναίκες μικρότερες των 21 ετών και μεγαλύτερες των 65 ετών, ενώ ενδείκνυται έλεγχος κάθε τριετία. Μέχρι σήμερα, ο ΕΟΠΥΥ κάλυπτε μερικώς ή πλήρως όλες τις γυναίκες.
● Για τον καρκίνο του προστάτη η εξέταση δεν θα δικαιολογείται πλέον σε άνδρες κάτω των 40 ετών και άνω των 75 και σε όσους έχουν βαριές συνυπάρχουσες νόσους. Θα δικαιολογείται σε άνδρες άνω των 50 ετών, σε άνδρες μεταξύ 45 και 50 ετών εφόσον έχουν πατέρα ή αδελφό που έχει προσβληθεί από καρκίνο του προστάτη σε ηλικία κάτω των 65 ετών και σε άνδρες 40 με 45 ετών εφόσον έχουν πολλούς συγγενείς που έχουν προσβληθεί από καρκίνο του προστάτη σε ηλικία κάτω των 65 ετών. Κοινώς, αν δεν έχει προσβληθεί συγγενής σου από καρκίνο, δεν πρόκειται να εξετάζεσαι.
● Σε περιπτώσεις χρόνιας αυχεναλγίας, ακόμη και με ιστορικό κακοήθειας ή προηγηθείσας χειρουργικής επέμβασης η πρώτη εξέταση δεν θα είναι μαγνητική τομογραφία, αλλά κλασική ακτινογραφία.
● Η μαστογραφία θα καλύπτεται σε γυναίκες άνω των 40 ετών μόνο μια φορά το χρόνο και για όσο δεν πάσχουν από βαρέα και χρόνια νοσήματα.
● Το πλαφόν στις διαγνωστικές εξετάσεις περιλαμβάνει και την υποβολή συγκεκριμένου ποσού ανά μήνα που θα δικαιολογεί το κάθε διαγνωστικό κέντρο και εργαστήριο, ανάλογα με τον πληθυσμό, τις ανάγκες και τις απαιτήσεις που είχε το προηγούμενο έτος. Τέλος, οι ασφαλισμένοι θα πρέπει να ρωτούν τα διαγνωστικά κέντρα, αν μπορούν να τους δεχτούν ή αν έχουν συμπληρώσει το πλαφόν.
Με απλά λόγια, πρόληψη τέλος…
Μόνο κριτήριο, το δημοσιονομικό
Ποια είναι όμως η αιτιολογία όλης αυτής της παράλογης ρύθμισης; Μια κατ’ αρχήν απάντηση δίνει το σχετικό ρεπορτάζ της Έλενας Φυντανίδου στο tovima.gr.
Σύμφωνα με αυτό, πρόκειται για «κατευθυντήριες οδηγίες που προτείνονται από τη Διεύθυνση Αξιολόγησης και Διασφάλισης Ποιότητας του ΕΟΠΥΥ για τη διενέργεια διαγνωστικών εξετάσεων».
Οι οδηγίες αυτές, οι οποίες ενσωματώθηκαν στα «Βραχυπρόθεσμα και Μακροπρόθεσμα Μέτρα Ελέγχου της Συνταγογράφησης και Εκτέλεσης Εργαστηριακών Εξετάσεων» (Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, 18 Αυγούστου 2014), «βασίζονται σε αμερικανικά και βρετανικά πρωτόκολλα», δεν έχουν γίνει νόμος του κράτους, αλλά «μπορούν να θεωρηθούν προάγγελος του τι πρόκειται να ακολουθήσει στο άμεσο μέλλον».
Διαβάζοντας ολόκληρο το ρεπορτάζ αντιλαμβανόμαστε ότι το μοναδικό απαράβατο κριτήριο για την παροχή υπηρεσιών υγείας στους Έλληνες πολίτες είναι το άμεσο δημοσιονομικό κόστος. Το ότι η επιδείνωση του επιπέδου υγείας – πέρα βεβαίως από το ανθρωπιστικό σκέλος – έχει μακροπρόθεσμο αντίκτυπο στο σύνολο της οικονομίας μιας χώρας δεν ενδιαφέρει ούτε τους πιστωτές ούτε τους εδώ επιστάτες τους.
Ο ελληνικός λαός πρέπει να πληρώνει μέχρι να «στεγνώσουν» εντελώς η τσέπη του και η ψυχή του.
Έτσι κάνουν πολιτική και στην υγεία και στην παιδεία και στην εργασία και στην ασφάλιση και παντού όπου υπάρχει δημοσιονομικό «ενδιαφέρον». Και όσο συνεχίζεται αυτού του είδους η επιτήρηση το σκεπτικό δεν πρόκειται να αλλάξει. Υποτίθεται ότι το υπουργείο εξετάζει την πιθανότητα να αναθεωρήσει κάποιες από τις εν λόγω οδηγίες. Όμως το «πνεύμα» τους θα παραμείνει. Όπως και ο κατήφορος αυτών που λαμβάνουν αυτού τους είδους τις άθλιες αποφάσεις…"

Σ' αυτά θα θέλαμε να προσθέσουμε ένα μικρό σχόλιο στα όσα δήλωσε στην Βουλή ο πιο επιτυχημένος ακροδεξιός της Μεταπολίτευσης και νυν υπουργός Υγείας, κ. Μάκης Βορίδης όπου μίλησε "για αύξηση στα έξοδα του ΕΟΠΥΥ για διαγνωστικές εξετάσεις". Και ο πλέον "αθώος των αθώων" κατανοεί ότι η αύξηση υπάρχει γιατί πλέον οι Έλληνες χρησιμοποιούν τα ασφαλιστικά τους ταμεία για να κάνουν τις όποιες εξετάσεις έχουν να κάνουν. Όσο είχαν χρήματα - και για να γλυτώσουν την ταλαιπωρία και την χαρτούρα - πλήρωναν από την τσέπη τους. Τώρα που μετράνε και το δεκαράκι, καταθέτουν τα πάντα ακόμα και για να πάρουν 5 ή 10 ευρώ πίσω. Αλλά που μυαλό στην κυβέρνηση...

Και κάτι ακόμα...Η Μ.Βρετανία έχει την μεγαλύτερη παιδική θνησιμότητα και ποσοστό καρκίνων (επί του πληθυσμού πάντα) στον αναπτυγμένο κόσμο. Βασικό ρόλο σ' αυτές τις "πρωτειές" παίζουν οι πλημμελείς προγενετικοί και μεταγενετικοί έλεγχοι καθώς και η παντελής έλλειψη προληπτικών εξετάσεων - το αγγλικό ΕΣΥ βασίζεται κυρίως στο "pat in the back" (αυτό που λέμε στην Ελλάδα "ενθαρρυντικό χτύπημα στην πλάτη") και λιγότερο στις εξετάσεις πρόληψης. Είναι βέβαια δωρεάν στο σημείο παροχής ιατρικών υπηρεσιών (ενώ φακελάκια δεν υπάρχουν), γι' αυτό και οι πολίτες της χώρας αυτής "σιωπούν". Η Ελλάδα αντίθετα ήταν πολύ μπροστά στους τομείς αυτούς, επειδή ακριβώς υπήρχε πρόβλεψη για πρόληψη. Αυτό κόστιζε ακριβά στους ασφαλισμένους, αλλά είχε μια σχετική ανταποδοτικότητα. Αυτό που συμβαίνει σήμερα είναι σημάδι του ελληνικού παραλογισμού: ελληνική ακρίβεια για τις απαράδεκτες υπηρεσίες υγείας της Μ. Βρετανίας. Και εις άλλα με υγεία δηλαδή...

Ολόκληρη η λίστα βρίσκεται εδώ.

Μονομαχία στο Ελ - ΠΑΣΟΚ μεταξύ Βενιζέλου - Παπανδρέου

Το ΠΑΣΟΚ του 2014, θυμίζει ΕΔΗΚ του 1978-1979, χωρίς όμως οι αρχηγοί των δύο αντίπαλων εσωκομματικών παρατάξεων (οι Παπανδρέου - Βενιζέλος δηλαδή) να έχουν την πολιτική αξιοπρέπεια των Ζίγδη - Μαύρου της εποχής εκείνης (οι οποίοι παράλληλα δεν θα τολμούσαν να χρησιμοποιήσουν Πρωθυπουργικά αεροπλάνα για να πάνε διακοπές, ούτε είχαν γεμίσει υπουργεία και οργανισμούς με δικά τους παιδιά)... Οι διαμάχες δίνουν και παίρνουν, οι διαφωνίες και τα λεκτικά μαχαιρώματα είναι στην ημερήσια διάταξη, ενώ το ΠΑΣΟΚ καταβαραθρώνεται δημοσκοπικά παρότι έχει ακόμα ισχυρό συνδικαλιστικό τομέα και ένα κομμάτι του "βαθέος κράτους" δικό του - αυτός εξάλλου είναι και ο λόγος που δεν έχει εξαφανιστεί τελείως από τον πολιτικό χάρτη.

Το ρεπορτάζ της εφημερίδας "Παρόν" είναι χαρακτηριστικό και δίνει το στίγμα για το τι θα γίνει στη συνέχεια: "Μπροστά σε απρόβλεπτες πολιτικές εξελίξεις, που είναι πολύ πιθανό να οδηγήσουν σε κυβερνητική κρίση, βρίσκεται η χώρα. Την αλλαγή του σημερινού σκηνικού δρομολογεί η θανάσιμη κόντρα ανάμεσα σε Βενιζέλο και Παπανδρέου, από την οποία πήραμε μια ακόμη γεύση, την πιο σημαντική από πλευράς δημοσιότητας, με τη βίαιη αντιπαράθεσή τους με αφορμή τον... εορτασμό της 3ης του Σεπτέμβρη και τις ακραίες αποδοκιμασίες κατά του Βενιζέλου στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Παπανδρέου, που είχε στόχο να μην αφήσει τον εχθρό του να μονοπωλήσει την ιστορική μέρα της ίδρυσης του ΠΑΣΟΚ, από την οποία τότε ο σημερινός πρόεδρος του κόμματος ήταν απών.
Στα παιγνίδια του Παπανδρέου, στα οποία ο Βενιζέλος εντάσσει και το καπέλωμα της προγραμματισμένης από καιρό γιορτής για την 3η του Σεπτέμβρη, η απάντηση, με πολλά υπονοούμενα, που έδωσε ο Βενιζέλος δύο μέρες μετά, από το βήμα της δικής του εκδήλωσης για τα σαραντάχρονα γενέθλια του ΠΑΣΟΚ, δεν ήταν η μόνη.

Δύο μέρες πριν, και συγκεκριμένα τη Δευτέρα, σύμφωνα με καλές πηγές, ο κ. Βενιζέλος απέστειλε το πόρισμα των έξι ελεγκτών, που έκαναν τον έλεγχο στα οικονομικά του ΠΑΣΟΚ επί των ημερών της προεδρίας του Γιώργου Παπανδρέου, στον υπουργό Δικαιοσύνης, προκειμένου να το διαβιβάσει στον προϊστάμενο της Εισαγγελίας για τα περαιτέρω. Κατά τις ίδιες πηγές, στάλθηκε και απευθείας στην Εισαγγελία.

Ως γνωστόν, το πόρισμα διαπιστώνει τρύπα περίπου 120.000.000 ευρώ! Επίσημα, δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα τα συμπεράσματα του ελέγχου, αλλά και μόνο η γνωστοποίησή του επέκτεινε το χάσμα ανάμεσα στον νυν και στον πρώην. Η κίνηση αυτή του Βενιζέλου είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει την οργισμένη αντίδραση του Παπανδρέου και αναπόφευκτα η σύγκρουση θα μπει στην τελική ευθεία, με ό,τι σημαίνει αυτό για την κυβερνητική σταθερότητα.

Συνομιλητές του πρώην πρωθυπουργού υποστηρίζουν ότι ο Παπανδρέου θα σηκώσει το γάντι και θα θέσει το θέμα τού ποιοι και πώς τον ανέτρεψαν μετά την επιστροφή του από τις Κάννες. Όπως και του τι μεσολάβησε από την ώρα που μπήκαν στο αεροπλάνο της επιστροφής από το γαλλικό θέρετρο μέχρι την προσγείωση στο αεροδρόμιο των Σπάτων και από κει που ο Βενιζέλος ήταν υπέρ της διεξαγωγής του δημοψηφίσματος με το ερώτημα «ναι ή όχι στο Μνημόνιο;», μετά τη σχετική συζήτηση που έγινε στις Κάννες, όταν δημιουργήθηκε το βίαιο επεισόδιο από τον Σαρκοζί κατά του Παπανδρέου, τάχθηκε με δήλωσή του κατά. Μάλιστα, κατά τους ίδιους συνομιλητές, μόλις μπήκαν στο αεροπλάνο, ο Παπανδρέου είπε στον Βενιζέλο να συντάξουν την ανακοίνωση για τη διενέργεια του δημοψηφίσματος, για το οποίο είχε δώσει τη συγκατάθεσή της η Μέρκελ, και η απάντηση του Ευάγγελου ήταν «να ξεκουραστούμε και μετά τη γράφουμε»... Αλλά τελικά, όπως αποδείχθηκε στη συνέχεια, είχε αλλάξει θέση...

Από καιρό δεν μιλιούνται

Να σημειώσουμε ότι δεν υπάρχει ανάμεσα στους δύο καμία απολύτως επαφή. Ακόμη και κάποιος στοιχειώδης χαιρετισμός που μπορεί να υπήρχε σε κάποια συμπτωματική συναπάντηση, κόπηκε μετά την ακραία επίθεση κατά του Παπανδρέου με την... εισβολή του Βενιζέλου στο γραφείο του στη Βουλή, που βρίσκεται στο ισόγειο, δίπλα στο γραφείο του πρωθυπουργού, μετά την καταψήφιση από τον Γιώργο της ρύθμισης για τις τράπεζες. Και τι δεν του… έσουρε τότε ο Βαγγέλης, παραλίγο μάλιστα να χειροδικήσει κατά του Παπανδρέου!

Πού το πάει...

Στενοί συνεργάτες του Παπανδρέου υποστηρίζουν ότι πρέπει να προχωρήσει ως εκφραστής της συνέχειας του Κινήματος, να ματαιώσει τα σχέδια του Βενιζέλου για κατάργηση του ΠΑΣΟΚ και δημιουργία προσωπικού κόμματος, κάτι που το επιχειρεί ήδη, με τον τίτλο Δημοκρατική Παράταξη.

Στην αντίθετη κατεύθυνση κινούνται γνωστά πρόσωπα που είναι κοντά του πολλά χρόνια, στο προσωπικό γραφείο του. Μάλιστα, ορισμένοι ήταν της άποψης ότι αν ο Παπανδρέου έκανε ένα νεύμα προς εκείνους που αποδοκίμαζαν τον Βενιζέλο θα σταματούσαν. Προφανώς, όμως, βρέθηκε σε αμηχανία, λένε.

Ο ίδιος, πάντως, δεν έχει αφήσει να εννοηθεί τι θέλει, όπως δεν φαίνεται και να έχει κάποια στρατηγική, τουλάχιστον αυτήν τη στιγμή.

Δέκα κρίσιμες ψήφοι

Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι δεν θα στήσουν προβοκάτσιες πολιτικής εξόντωσής του, όπως είναι πολύ πιθανό να επιχειρήσει ο Βενιζέλος μέσω του πορίσματος του οικονομικού ελέγχου στο ΠΑΣΟΚ. Στην περίπτωση που θελήσουν να εκμεταλλευτούν αυτήν την ιστορία, θα πρέπει να αναμένουν την απάντηση του Παπανδρέου, η οποία δεν αποκλείεται να οδηγήσει σε κυβερνητική κρίση. Τι σημαίνει αυτό; Σύμφωνα με πληροφορίες, κοντά στον Γιώργο είναι δέκα τουλάχιστον από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι θα αντιδράσουν. Πώς; Ασφαλώς ο καθένας μπορεί να το καταλάβει...

Δεδομένο το σχίσμα

Τελικό συμπέρασμα: Το γυαλί δεν έχει απλώς ραγίσει, έχει διαρραγεί. Το σχίσμα είναι οριστικό και όσες συγκολλήσεις κι αν επιχειρηθούν δεν πρόκειται να τελεσφορήσουν, καθώς οι δυο τους έχουν εντελώς διαφορετική νοοτροπία και πολιτική φιλοσοφία. Συν του ότι ο Βενιζέλος δεν μπορεί να ξεφύγει από τη λογική και τη συμπεριφορά του ιδιοκτήτη του ΠΑΣΟΚ και πιστεύει ότι τα ξέρει όλα."

Και μετά απ' όλα αυτά οδηγηθήκαμε στο "Κίνημα Δημοκρατών Σοσιαλιστών", το οποίο θ' αποσπάσει ένα σημαντικό ποσοστό ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, αλλά μπορεί να μειώσει τα εκλογικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ, αφού απευθύνεται στην ίδια δεξαμενή ψήφων και σκοπεύει να χτυπήσει το συναίσθημα των πρώην σοσιαλιστών για να μαζέψει ψήφους...Το ενδιαφέρον επίσης είναι ότι σε πολλές περιοχές της Ελλάδας τα ποσοστά του θα είναι σίγουρα πολύ μεγαλύτερα του Βενιζελικού ΠΑΣΟΚ...

Κάτι κουρασμένα παλικάρια...

Αν ξαναγυριζόταν η παλιά ελληνική ταινία με τον Λάμπρο Κωνστάνταρα και τον Διονύση Παπαγιαννόπουλο, πρωταγωνιστές θα ήταν ο Ευάγγελος Βενιζέλος με τον Αντώνη Σαμαρά και την Σοφία Βούλτεψη στο ρόλο της Μπέτυς Αρβανίτη (να προσπαθεί να φέρει στον "ίσιο δρόμο" τους "μπερμπάντηδες" υπουργούς)...

Αν σας φαίνεται αυτό σαν υπερβολή δείτε την ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στην ΔΕΘ: περισσότερο χειροκρότημα συγκέντρωσε η Τουρκία στην παρουσίασή της στο πρόσφατο φιλικό της με την εθνική μας μπάσκετ στο ΟΑΚΑ. Τέτοια βαρεμάρα, τέτοια κούραση είχαμε χρόνια να δούμε... Αλλά αν το κοινό ήταν βαριεστημένο, τι να πούμε για τον ίδιο τον Πρωθυπουργό: ακούγοντάς τον σε έπιανε μελαγχολία - ακόμα και τα πατροπαράδοτα "ΘΑ" της ΔΕΘ ήταν τέτοια που καλύτερα θα ήταν να μην τα έλεγε ποτέ: "ΘΑ" μειωθεί ο ΕΝΦΙΑ (που αναδεικνύεται ως η "ταφόπλακα" της κυβέρνησης), "ΘΑ" μειωθεί ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης (γιατί πολύ απλά η μείωση στα έσοδα ήταν τόσο μεγάλη που ως και η τρόικα κατάλαβε ότι χρειάζεται να μειωθεί ο φόρος, για ν' αυξηθεί η κατανάλωση και τα έσοδα του Δημοσίου), ενώ από κει και πέρα ακούσαμε κάτι μισόλογα για τους ένστολους, τα κόκκινα δάνεια κ.ο.κ. Η δε δήλωση ότι θα πάρουμε "έγγραφο" που θα πιστοποιεί ότι το δημόσιο χρέος είναι βιώσιμο ως έχει (Σ.Σ.: εδώ όχι μόνο γελάνε αλλά χτυπιούνται στο πάτωμα από τα γέλια), αφορά μόνο τον ίδιο αφού δεν έχει καμία μα καμία πραγματική αξία... Κατά τα λοιπά, θυμηδία προκάλεσε ακόμα και σε φανατικούς νεοδημοκράτες η επίθεσή του στο ΣΥΡΙΖΑ - ξεχνώντας ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν έχει κυβερνήσει ούτε μια μέρα στην Ελλάδα και η μόνο αριστερή κυβέρνηση που έχει υπάρξει στην Ελλάδα είναι "η κυβέρνηση του βουνού" επί γερμανικής Κατοχής. Ψιλά γράμματα όμως για κάποιον που προσπάθησε να "γεμίσει" τον χρόνο σε μια εμφάνιση που να μπορούσε θα είχε αποφύγει...

Αλλά αν η ΔΕΘ είναι ένα αποδεικτικό της "καταλληλότητας" του Σαμαρά για πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία, τι να πει κανείς για τον Ευάγγελο Βενιζέλο; Από την χρήση του Πρωθυπουργικού αεροπλάνου για να πάει διακοπές (!!!), περάσαμε στο "κράξιμο" που ΔΙΚΑΙΩΣ έφαγε από τους "αμετανόητους" Πασόκους και την ομιλία του στις 3 του Σεπτέμβρη που για μια ακόμα φορά, αυτοπαρουσιάστηκε ως "μετά Χριστόν προφήτης" και "Μεσσίας" για την χώρα μας...Κατά τα λοιπά, καμία ουσία και αυτοκριτική - προφανώς πιστεύει ότι "η μετριοφροσύνη είναι για τους μέτριους", και επομένως το "Εγώ" είναι ο μόνος τρόπος έκφρασης...Άξιος λοιπόν και αυτός (έχοντας κάνει και μια σειρά από χοντράδες στην εξωτερική πολιτική - λάθη που θα τα συναντάμε για χρόνια μπροστά μας).

Για τους υπόλοιπους τι να πούμε; Οι υπουργοί αλλαζόνες ("Δεν θ' απολογηθώ για τον ΕΝΦΙΑ" λέει ο Χαρδούβελης - αποδεχόμενος προφανώς ότι είναι εντελώς "ουρανοκατέβατος" και δεν είναι υπεύθυνος επομένως για τίποτα) ή εξαφανισμένοι, η κυβερνητική εκπρόσωπος συνεχίζει το τραγούδι "για όλα φταίει ο Τσίπρας" ενώ τον τίτλο του αρχι-κουρασμένου παίρνει ο Άδωνις που έχει σταματήσει να κατηγορεί (προσωρινά προφανώς) τον Λαφαζάνη για τα πάντα...

Κατά τα λοιπά o αγώνας συνεχίζεται - και ο χειμώνας προβλέπεται ΚΑΙ ΦΕΤΟΣ βαρύς...Καλό φθινόπωρο!

Μια κυβέρνηση "Άγιος Βασίλης" για τους φίλους της...

Διαβάζουμε στην "Real News" για την εμπλοκή του ομίλου Λάτση στις αποκρατικοποιήσεις ακινήτων: 

Η καλή εφημερίδα αναφέρεται σ' ένα ιδιαίτερα "ζεστό" - και όχι μόνο λόγο εποχής - θέμα, αυτό των αποκρατικοποιήσεων των κρατικών ακινήτων το οποίο γίνεται σε τζαμπατζήδες επενδυτές, έναντι πινακίου φακής... Η περίοδος που συμβαίνει αυτό βέβαια δεν είναι τυχαία - ακολούθησαν και άλλες ενάντια στο συγκεκριμένο επιχειρηματία από άλλες συστεμικές εφημερίδες ("Πρώτο Θέμα") και έχουν να κάνουν κυρίως με το μοίρασμα της πίτας. Αυτό βέβαια δεν μειώνει την αξία του δημοσιεύματος ή την είδηση καθεαυτή. Και ευτυχώς που υπήρξε και αυτή η "ευκαιρία" και το θέμα βγήκε στην επιφάνεια έστω κι έτσι...