Οι συντάξεις των άγαμων θυγατέρων και η Κομισιόν / Διαβούλευση φόρων, μόνο με "μπράβο" δεκτά;

Είδηση: Ανησυχία φαίνεται να προκαλεί στο υπουργείο Οικονομικών το ενδιαφέρον που έχει επιδείξει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το θέμα της καταβολής συντάξεων στις άγαμες θυγατέρες θανόντων συνταξιούχων του δημοσίου. Αυτή τη φορά, όμως, το ενδιαφέρον της Κομισιόν δεν εστιάζεται στο αν πρέπει να καταβάλλεται η σύνταξη αυτή, αλλά στο γιατί δεν καταβάλλεται και στους ενήλικους άγαμους άρρενες.
Οι αιτιάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αποκαλύπτονται σε σειρά έγγραφων απαντήσεων που διαβιβάστηκαν στη Βουλή από τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα έπειτα από ερωτήσεις βουλευτών για τις περικοπές στις συντάξεις των άγαμων θυγατέρων.
Όπως προκύπτει από τα έγγραφα του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, «από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει τεθεί θέμα και έχει ζητηθεί ενημέρωση για ποιους λόγους δεν θεμελιώνουν αντίστοιχα συνταξιοδοτικά δικαιώματα με τις άγαμες θυγατέρες ενήλικοι άγαμοι άρρενες». Ο κ. Σταϊκούρας σπεύδει να επισημάνει στους βουλευτές ότι «εάν δεν στοιχειοθετηθεί επαρκής τεκμηρίωση, η χώρα κινδυνεύει με παραπομπή σε Ευρωπαϊκά Δικαστήρια, λόγω παραβίασης των διατάξεων της Οδηγίας 2006/54/ΕΚ, περί εφαρμογής της Αρχής των ίσων ευκαιριών και της ίσης μεταχείρισης μεταξύ ανδρών και γυναικών».
Σε ό,τι αφορά στο ύψος των συντάξεων για τις άγαμες θυγατέρες θανόντων του δημοσίου, ο κ. Σταϊκούρας αφού χαρακτηρίζει επιβεβλημένη τη θέσπιση ανωτάτου ορίου που έγινε με το Ν. 4093/2012, για δημοσιονομικούς και κοινωνικοασφαλιστικούς νόμους, τονίζει: «λαμβάνοντας υπόψη αφενός μεν τα σύγχρονα κοινωνικο-ασφαλιστικά δεδομένα, αφετέρου δε το ότι μετά από αλλεπάλληλες περικοπές των συντάξεων λόγω της εξαιρετικά δυσμενούς δημοσιονομικής συγκυρίας, τα καταβαλλόμενα ποσά αυτών, ακόμα και σε εξ ιδίου δικαιώματος συνταξιούχους έχουν μειωθεί δραστικά (λ.χ. η καταβαλλόμενη σύνταξη Διευθυντή υπουργείου με 35 έτη υπηρεσίας ανέρχεται επί του παρόντος στα 1.130 ευρώ), οι προεκτεθείσες διατάξεις του Ν. 4093/2012, είναι οι ευνοϊκότερες δυνατές».

Σχόλιο:  Η σύνταξη των άγαμων θυγατέρων θεσπίστηκε άλλες εποχές, όπου η θέση της γυναίκας ήταν διαφορετική στην κοινωνία, οι ευκαιρίες για εργασία ήταν συγκεκριμένες και περιορισμένες, όπου μια κοπέλα ανύπαντρη ήταν "εκτεθειμένη" στην εκμετάλλευση και που εν πάσει περιπτώσει υπήρχε μια ανάγκη για μια κοινωνική παροχή.

Στα 2013 όμως, όπου οι γυναίκες έχουν ίσες ευκαιρίες πρόσβασης στην εκπαίδευση και στον εργασιακό κλάδο, όπου το να είσαι "ορφανή" και "ανύπαντρη" δεν θεωρείται πρόβλημα στην επαγγελματική και οικογενειακή σου αποκατάσταση και που ακόμα και κάτι όπως η μονογονεϊκή οικογένεια που μέχρι πριν από 15-20 ήταν "δακτυλοδεικτούμενη", σήμερα αποτελεί κάτι το κοινώς αποδεκτό, μια τέτοιου είδους σύνταξη είναι νομίζουμε ξεπερασμένη και οικονομικά ασύμφορη για το κράτος. Θα ήταν σωστότερο να υπήρχε πρόνοια ώστε μια τέτοια σύνταξη να δίνεται στα τέκνα  - ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας- που έχουν "ειδικές ανάγκες" - δηλ. σωματικές και πνευματικές αναπηρίες - που έχουν ανάγκη ειδικής φροντίδας και θεραπείας και σε ανήλικα τέκνα, πάλι ανεξαρτήτως φύλου, έτσι ώστε να υπήρχε ένα δίχτυ προστασίας, επιπλέον του χαμηλής ισχύος υπάρχοντος και η δυνατότητα για ένα καλύτερο αύριο, προς κάποιες κοινωνικές ομάδες που βρίσκονται με μειονέκτημα στον αγώνα της ζωής χωρίς να ευθύνονται.

Διαφορετικά, θα συνεχίσουμε να έχουμε την άγρια εκμετάλλευση του συστήματος από πολλές "έξυπνες" που εκμεταλλευόμενες την υφή του επαγγέλματός τους (βλ. ελεύθερα ή εποχιακά επαγγέλματα) που τους επιτρέπει να εισπράττουν πολλά και να δηλώνουν λίγα, να έχουν μεγάλα εισοδήματα και κανονικές οικογένειες εκτός "γάμου" ώστε να εισπράττουν τη σύνταξη "του πατρός". Παραδείγματα αρκετά υπάρχουν επωνύμων, αλλά δεν είναι της παρούσης.

Κλείνοντας έχουμε ένα μικρό σχόλιο για την ερώτηση της Ε.Ε. που ξεκίνησε το όλο θέμα: δεν έχουμε βέβαια απαίτηση από την Κομισιόν να κατανοήσει τους λόγους θέσπισης μιας τέτοιας σύνταξης πριν από πολλά χρόνια. Με τη λογική που τη διακρίνει όμως, το ερώτημα περί ισότητας ως προς το φύλο καταβολής της σύνταξης είναι εύλογο και δικαιολογημένο, ανεξάρτητα αν φαντάζει στην χώρα μας ακόμα και σήμερα ως παράλογο. Για την Κομισιόν η ισότητα είναι υπαρκτή και εγγυημένη, οπότε διακρίσεις δεν χωρούν...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Για το ότι παίζεται ένα απίστευτο θέατρο του παραλόγου με τις "δημόσιες διαβουλεύσεις" νομοσχεδίων, και για το ότι 999 στις 1000 προτάσεις / σχόλια πάνε στο καλάθι των αχρήστων έχουμε ξαναμιλήσει στο παρελθόν. Φαίνεται όμως, ότι η παρούσα κυβέρνηση προχώρησε ένα βήμα παραπέρα, μιας και πλέον έχουμε περιπτώσεις όπου τα σχόλια μένουν "κρυφά" τελείως. Έτσι σστο πλαίσιο της διαβούλευσης του σχεδίου νόμου του υπουργείου Οικονομικών «Ενιαίος Φόρος Ακινήτων και άλλες διατάξεις», τα σχόλια που είχαν καταθέσει οι πολίτες παρέμεναν κρυμμένα, με αποτέλεσμα η συμμετοχή στη δημόσια διαβούλευση να εμφανίζεται μηδενική. Έτσι πλέον δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα - όπως φαίνεται στο σχετικό ρεπορτάζ εδώ.

Σκληρότερα κριτήρια για τη λήψη επιδόματος ανεργίας;

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα είδηση παρουσίασε η "Financial Press". Στην πραγματικότητα βέβαια δεν είναι είδηση - αλλά μια διάσταση ενός θέματος που απασχολεί ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η υπόθεση ήρθε στο προσκήνιο από τον ίδιο τον υπουργό Οικονομικών ο οποίος μιλώντας στη Βουλή αποκάλυψε ότι με την ανάπτυξη του περιουσιολογίου, θα εμπλουτιστούν τα κριτήρια χορήγησης όλων των επιδομάτων και ενισχύσεων. Δηλαδή έμμεσα μας λέει ότι εξετάζει το ενδεχόμενο, στο επίδομα ανεργίας αλλά και στα υπόλοιπα προνοιακά επιδόματα και κοινωνικές ενισχύσεις, να θεσπίσει, εκτός από εισοδηματικά κριτήρια και περιουσιακά.

Το «μοντέλο» βέβαια δεν είναι άγνωστο στους Έλληνες φορολογούμενους. Έχει ήδη εφαρμοστεί στην πράξη με τον μηχανισμό καταβολής του επιδόματος θέρμανσης όπου εξετάζεται η αξία των ακινήτων και όποιος υπερβεί το όριο «κόβεται» από το δικαίωμα είσπραξης του επιδόματος. Αντίστοιχα, κόβεται ακόμη και αν έχει στην ιδιοκτησία του αυτοκίνητο με κινητήρα άνω των 3000 κυβικών (ήταν 2000 κυβικά) - λες και αποκλείεται το αυτοκίνητο να το είχε αγοράσει τα "καλά χρόνια" και να του έμεινε "αμανάτι", εκτός βέβαια και αν πιστεύουν ότι βάζοντας μπρος το αυτοκίνητο, μπορεί κανείς μέσω του καλοριφέρ του οχήματος να ζεσταίνει και το σπίτι του.  Παρόμοιο σύστημα ρύθμισης υπάρχει και στα στεγαστικά δάνεια δια νόμου καθώς εκεί ένα από τα πολλά κριτήρια που έχουν θεσπιστεί, έχει να κάνει και με την αξία της ακίνητης περιουσίας, όπου δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 150.000 ευρώ.

 Μια ακόμα απόδειξη ότι η κυβέρνηση κινείται προς αυτή τη κατεύθυνση, αποτελεί ο ενιαίος φόρος ακινήτων. Για να εξασφαλίσεις μια έκπτωση της τάξεως του 50%  δεν αρκεί το εισόδημά σου να κυμαίνεται κάτω από τα όρια της φτώχειας (7000 ευρώ για τον υπόχρεο και 1000 ευρώ για κάθε μέλος της οικογένειάς του) αλλά πρέπει και η ακίνητη περιουσία να μην υπερβαίνει τις 150.000 ευρώ. Αυτό βέβαια στη σημερινή εποχή, όπου τ' ακίνητα μένουν ανοίκιαστα (ή κι αν νοικιάζονται αυτό συμβαίνει σε θεωρητικό επίπεδο), η περιουσία μένει αναξιοποίητη και τα οφέλη είναι μηδαμινά είναι αστείο. Αλλά όμως εξυπηρετεί το βασικό στόχο που είναι η υπεράσπιση του δόγματος "θεσπίζουμε κοινωνικά κριτήρια για να μη φαινόμαστε ανάλγητοι, αλλά βάζουμε τόσο σκληρές προϋποθέσεις που λίγοι συμπεριλαμβάνονται σ' αυτά".

Ήδη, με τη θέσπιση ολοένα και αυστηρότερων προϋποθέσεων, ο ΟΑΕΔ επιδοτεί λιγότερους από έναν στους πέντε ανέργους (ενώ και οι παροχές του είναι προβληματικές όπως έχουμε αναφέρει σχετικά παρουσιάζοντάς τις εδώ). Τελευταία φορά που έγιναν αυστηρότερα τα κριτήρια ήταν πέρυσι οπότε και θεσπίστηκε υποχρέωση ο άνεργος να μην έχει εισπράξει επίδομα ανεργίας για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των 18 μηνών μέσα στα τέσσερα τελευταία χρόνια. Φανταστείτε λοιπόν πόσοι θα μείνουν έξω αν μπουν και επιπλέον προϋποθέσεις, με το πρόσχημα της δίκαιης κατανομής των όντως περιορισμένων, κρατικών πόρων. Ήδη έχουμε το παράδειγμα των 200000 "δωρεάν" εισιτηρίων υγείας (διαβάστε γι' αυτά εδώ) να μας οδηγεί - ενώ ας μη μιλήσουμε για το τι είχε εξαγγελθεί για τους ανέργους (το σχετικό ανακοινωθέν σχολιάζεται εδώ) και το τι τελικά έγινε.

Και βέβαια πρέπει να δούμε και την άλλη πλευρά της υπόθεσης: με το που θα ενεργοποιηθούν και τα περιουσιακά κριτήρια, δεν αναμένεται να θιγούν μόνο οι άνεργοι αλλά και άλλες ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες όπως είναι οι πολύτεκνοι και οι δικαιούχοι του ΕΚΑΣ. Ο υπουργός ήταν σαφέστατος, αλλά το θέμα είναι το ποιος τον άκουσε προσεκτικά...

Επετειακές γελοιογραφίες για την 28η Οκτωβρίου από τα χρόνια των Μνημονίων

Επ' ευκαιρίας της επετείου της 28ης Οκτωβρίου 1940, μαζέψαμε επετειακές γελοιογραφίες (της μνημονιακής περιόδου) που συνδέουν με χιούμορ, το χθες με το σήμερα. Και μην ξεχνάτε: "χαμογελάτε, κάνει τους άλλους ν' ανησυχούν":

Εμείς θα πληρώνουμε γι' ανάπτυξη, άλλοι θα ελέγχουν...

Οι ειδήσεις που βγαίνουν στην επιφάνεια τις τελευταίες μέρες αποδεικνύουν ότι δυστυχώς για την χώρα μας τα χειρότερα έρχονται. Και αυτό το συμπέρασμα δεν είναι μόνο λόγω των επικείμενων μειώσεων στις συντάξεις, την υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας και της παιδείας, ούτε καν για το νέο κύκλο απολύσεων στο Δημόσιο (για τις οποίες αναφερόμαστε εδώ) ή τις επερχόμενες ιδιωτικοποιήσεις (βλ. νερό, ΔΕΗ και λοιπές ΔΕΚΟ).

Είναι ότι οδηγούμαστε πλέον σε μια κατάσταση που ακόμα και το νέο Μεσοπρόθεσμο (με ό,τι αυτό θα συνεπάγεται) θα φαντάζει ως ήπια λύση, αφού ο οικονομικός έλεγχος της ανάπτυξης στην χώρα μας θα ελέγχεται κατευθείαν από το εξωτερικό, αν και (εδώ είναι το σημαντικό) οι πόροι του θα προέρχονται από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και κοινοτικά κονδύλια, συνδεδεμένα με εθνική συμμετοχή.

Διαβάζουμε λοιπόν στο ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας": "Ευρωπαϊκό Ταμείο για την Ελλάδα, αλλά χωρίς την Ελλάδα, θα είναι αυτό που σχεδιάζεται για να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη στη χώρα μας. Το Ταμείο, το οποίο αναφέρεται προς το παρόν στα χαρτιά ως «Ιδρυμα για την Ανάπτυξη» (ΙγΑ), τελεί υπό την εποπτεία της γερμανικής κρατικής τράπεζας KfW. Σύμφωνα με πληροφορίες από το υπουργείο Ανάπτυξης, η έδρα του Ταμείου θα είναι στο εξωτερικό ενώ η διαχείρισή του σχεδιάζεται να ανατεθεί σε ξένη εταιρεία με εμπειρία στη διαχείριση κεφαλαίων.
Με άλλα λόγια, η ελληνική παρουσία θα είναι περιορισμένη, γεγονός που εγκυμονεί σημαντικούς κινδύνους ως προς το σκοπό που θα υπηρετήσει το Ταμείο, το είδος των επενδύσεων που θα πραγματοποιήσει και τους μακροχρόνιους στόχους του. Η απώλεια του ελέγχου του Ταμείου από την Ελλάδα ως προς την επιλογή των επενδύσεων μπορεί τελικά να λειτουργήσει υπέρ επιλεγμένων ξένων συμφερόντων και όχι συνολικά υπέρ της χώρας μας, δεδομένου ότι η συμμετοχή της χώρας στο σύνολο των κεφαλαίων θα είναι μειοψηφική.
Σύμφωνα με τον αρχικό σχεδιασμό, η χρηματοδότηση της οικονομίας μπορεί να γίνει μέσω τριών πυλώνων: α) ανάπτυξη χρηματοοικονομικών-επενδυτικών εργαλείων σε συνεργασία με κάποιες τράπεζες, β) απευθείας επενδύσεις σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις και γ) επενδύσεις σε έργα υποδομών.
Η χώρα, πάντως, η οποία αναμένεται να φιλοξενήσει το Ταμείο είναι το Λουξεμβούργο λόγω του ότι διαθέτει φιλικότατο θεσμικό πλαίσιο για δραστηριότητες που σχετίζονται με τη διαχείριση κεφαλαίων. Σε ό,τι αφορά το ρόλο της διαχειρίστριας εταιρείας, πηγές του υπουργείου Ανάπτυξης υποστηρίζουν ότι θα επιδιωχθεί να είναι διπλός. Δηλαδή ναι μεν να διαχειρίζεται το χαρτοφυλάκιο και να ελέγχει τις επενδύσεις, αλλά ταυτόχρονα να συνεισφέρει κεφάλαια ώστε να αναλάβει και μέρος του κινδύνου/απόδοσης.
Στόχος, πάντως, της κυβέρνησης είναι να διαμορφωθεί το θεσμικό πλαίσιο σύστασης του Ταμείου καθώς και οι όροι λειτουργίας του μέχρι το τέλος του 2013. Μέχρι στιγμής, πάντως, οι ελληνικές αρχές έχουν διαθέσει 350 εκατ. ευρώ από δημόσιους πόρους (εκ των οποίων 150 εκατ. θα προέρχονται από τον κρατικό προϋπολογισμό και άλλα 200 εκατ. προβλέπεται να προέλθουν από τα διαρθρωτικά ταμεία), η γερμανική τράπεζα KfW έχει δεσμευθεί για 100 εκατ. ευρώ ενώ γίνονται προσπάθειες να συμμετάσχει το Κατάρ με 250 εκατ. ευρώ."

 Η ιστορία βέβαια είναι γνωστή εδώ και καιρό και ξεκίνησε από τις ιδιωτικοποιήσεις: ήταν οι εποχές που η Γερμανία πίεζε για μαζικές αποκρατικοποιήσεις (πολλές εκ των οποίων δεν έχουν γίνει ακόμα - οπότε αν θέλετε να μάθετε τι μας περιμένει διαβάστε εδώ), ζητώντας υπερεξουσίες για τον οργανισμό που θα τις έλεγχε (πράγμα που φυσικά κατάφερε όπως γράφουμε εδώ) και έδρα στο εξωτερικό. Η κοινωνία όμως αντιδρούσε στην ιδέα, ο Γ.Παπανδρέου φοβόταν το (ανύπαρκτο) πολιτικό του μέλλον, οι εκλογές ήταν στον ορίζοντα και γενικώς το κλίμα ήταν ενάντια σε μια τέτοια προοπτική.

Ο καιρός όμως πέρασε, οι εκλογές έφεραν ανθρώπους που ήταν θετικοί σε τέτοια ενδεχόμενα ακόμα και τα καλά χρόνια, οπότε οι ηθικοί ενδοιασμοί (με πρόσχημα το Μνημόνιο πάντα) κάμφθηκαν πανηγυρικά. Αυτό μπορεί να χαροποιεί κάποιους αλλά δεν αλλάζει την ουσία: η χώρα μας δεν θα έχει κανέναν απολύτως λόγο στο ποιες επενδύσεις θα γίνονται, πώς θα χρηματοδοτούνται και με ποιον τρόπο αυτές θα αποδίδουν προστιθέμενη αξία στην εγχώρια αγορά - αν αυτό συμβαίνει δηλαδή. Το ταμείο θα ενεργεί με βάση τους δικούς του κανόνες, τις δικές του προτεραιότητες και βάσει των στόχων που εκείνο έχει θέσει - με σκοπό φυσικά το κέρδος και μάλιστα στη μέγιστη δυνατή μορφή του. Αυτό δεν είναι κακό ως φυσική συνέπεια. Αλλά μια χώρα που χρειάζεται ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ, με συνολικό οικονομικό προγραμματισμό, μεγάλη ροή χρηματοδότησης και σεβασμό στο δημόσιο συμφέρον, δεν μπορεί να "πληρώνει" κάτι που θα ελέγχεται απ' αλλού και θα έχει μικρό όφελος σε βάθος χρόνου γι' αυτήν...

Και το αστείο της υπόθεσης; Οι ίδιοι άνθρωποι που κουνάνε το δάχτυλο στην χώρα μας (και σε άλλες χώρες) γιατί δεν "ενισχύουν το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων όπως ο Πρόεδρος του Eurogroup, Ολλανδός υπουργός Οικονομικών Γερούν Ντάισελμπλουμ ή η κ. Ά. Μέρκελ, επιθυμούν μεγαλύτερο και αυστηρότερο έλεγχο στις επιχειρήσεις που βρίσκονται υπό κρατικό έλεγχο των δικών τους χωρών. «Θέλω να συμμετέχουμε περισσότερο στις μεγάλες επενδυτικές αποφάσεις», δήλωσε ο πρώτος και υπενθύμισε πως κακές εταιρικές αποφάσεις τα τελευταία χρόνια έχουν κοστίσει στην Ολλανδία δισ. ευρώ - πράγμα λογικό βέβαια αφού κάτι τέτοιο έχει αποδειχτεί και σε άλλες περιπτώσεις (όπως αυτό του νερού και της Μ.Βρετανίας)...Αλλά αυτά είναι για τους "καλούς" Ευρωπαίους. Εμείς είμαστε οι "κακοί".

Μια αναλυτική επισκόπηση του νέου φόρου ακινήτων

Ανακοινώθηκε το πολυαναμενόμενο σχέδιο νόμου για τον ενιαίο φόρο ακινήτων.

Τα βασικό στοιχείο του νόμου είναι ότι για πρώτη φορά τα τελευταία 30 χρόνια τουλάχιστον, ΔΕΝ υπάρχει αφορολόγητο για φόρο ακίνητης περιουσίας στην χώρα μας. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν και για τα αστικά ακίνητα και τα κτίρια εντός σχεδίου υπάρχει μια ΣΧΕΤΙΚΗ μείωση από την σύμπτηξη των δύο βασικών φόρων δηλ. του ΦΑΠ και του "χαρατσιού" (όχι πάντως μεγάλα πράγματα στην πράξη), στην ουσία πληρώνουν ΟΛΟΙ οι ιδιοκτήτες αφού ο κύριος στόχος της κυβέρνησης είναι ακριβώς αυτός: να επιβάλει ένα άτυπο "ενοίκιο" στην ακίνητη περιουσία που θα ΣΥΝΔΥΑΖΕΙ το "προσωρινό" (και μόνο γι' αυτό το λόγο "συνταγματικά σύννομο") χαράτσι με τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας - πράγμα που συνιστά πανευρωπαϊκή πρωτοτυπία. Οι απαλλαγές για τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες είναι βέβαια θετικές, αλλά η γραφειοκρατία αναμένεται να στερήσει σε πολλούς το δικαίωμα απαλλαγής αφού μεγάλη μερίδα του πληθυσμού πληρώνει φόρους με βάση ένα "υποθετικό" εισόδημα και όχι το πραγματικό.

Το δεύτερο είναι ότι για πρώτη φορά ζητείται φόρος για τα εκτός σχεδίου οικόπεδα και τις αγροτικές εκτάσεις (χαρακτηριστικό είναι ότι δεν τη γλυτώνουν ούτε τα μαντριά). Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι ανεξάρτητα αν είναι κανείς κατ' επάγγελμα αγρότης ή έχει ένα ξεχασμένο πατρογονικό χωράφι σε μια βουνοπλαγιά θα πληρώσει φόρο, ακόμα κι αν αυτό δεν του αποδίδει έσοδα. Η αδικία είναι προφανής και δεν αξίζει να την εξηγήσουμε περαιτέρω (εξάλλου το έχουμε συζητήσει επαρκώς εδώ): εάν κάποιος αγρότης έχει ένα παράπηγμα στο χωράφι του (για να μην τον δέρνει το ξεροβόρι ή η κάψα του καλοκαιριού) θα φορολογείται με 75 ευρώ το στρέμμα, την ώρα που ο φόρος για τα αγροτεμάχια ξεκινάει από 1,5 μόλις ευρώ το στρέμμα. 

Το τρίτο είναι ότι σε μια προσπάθεια να γίνει ο φόρος δικαιότερος (και να τον "καταπιεί" ο μέσος Έλληνας ευκολότερα) δεν εξαιρούνται τα κόμματα, οι ανώνυμες εταιρείες του Δημοσίου και οι συνδικαλιστικές οργανώσεις. Πρακτικά το αν συμβαίνει αυτό ή όχι δεν έχει αντίκτυπο στα έσοδα του Δημοσίου αφού τα κόμματα πλέον έχουν ελάχιστα ακίνητα, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν έχουν χωράφια ή σπίτια - για να μη μιλήσουμε για τις ανώνυμες εταιρείες του Δημοσίου των οποίων η ακίνητη περιουσία έχει "μεταφερθεί" στο ΤΑΙΠΕΔ, για ν' "αξιοποιηθεί". Η ουσία είναι ότι απαλλάσονται του φόρου οι μονές (άμεσα) και τα νομικά πρόσωπα (έμμεσα) που είναι και οι μεγαλύτεροι κάτοχοι γης στην χώρα μας, μετά το ίδιο το Δημόσιο. (Κάνοντας μια ιστορική παρένθεση να πούμε ότι οι μονές απέκτησαν το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας τους λόγω παρόμοιων "χαρατσιών" επί Τουρκοκρατίας). Και αν υποθέσουμε ότι οι μονές προσφέρουν κοινωνικό έργο (πράγμα αληθές για κάποιες απ' αυτές - αλλά όχι για αρκετές), η ρύθμιση για τα νομικά πρόσωπα είναι σκανδαλώδης αφού σειρά νομικών τερτιπίων επιτρέπει τη δημιουργία χαμηλών πλασματικών τζίρων που θα επιτρέψουν σ' αυτά να τη βγάλουν "καθαρή" - κατά το κοινώς λεγόμενο.

Τέλος υπάρχει και μια άλλη παράμετρος που πολλοί "αναλυτές" παραβλέπουν. Οι αντικειμενικές αξίες τελούν υπό αύξηση. Αυτό θα γίνει - είτε άμεσα είτε έμμεσα, σύντομα αφού αποτελεί "μνημονιακή" υποχρέωση. Έτσι ακόμα και αν στη θεωρία κάποιος πληρώνει λιγότερα φέτος, το ποσό θ' αυξηθεί σύντομα με την πρώτη αύξηση τους, χωρίς την ταυτόχρονη αύξηση του εισοδήματος του. Πράγμα που σημαίνει ότι θα γίνει πρακτικά ακόμα πιο δύσκολη η πληρωμή οποιαδήποτε φόρου ακινήτων - αφού το ποσό θα είναι μεγαλύτερο...

Κύρια χαρακτηριστικά του ενιαίου φόρου ακινήτων
Κατηγορίες Ακινήτων:
Κτίρια
Ακολουθήθηκε το μοντέλο ΕΕΤΑ (πρώην ΕΕΤΗΔΕ), ωστόσο υπάρχουν πολύ περισσότερες φορολογικές ζώνες (20) σε σχέση με το ΕΕΤΗΔΕ. Η διαφορά ΕΕΤΗΔΕ –ΕΝΦΑ είναι κατά μ.ο. -16%. Η διαφορά ξεκινά από μείον 10 και φθάνει στο μείον 29% χαμηλότερα από τον προηγούμενο φόρο.
Στις 5 πρώτες ζώνες βρίσκεται το 85% των κτηρίων. Ο φόρος αυξομειώνεται ανάλογα με συντελεστές παλαιότητας, ορόφου (αυξάνεται από τον 2^ο όροφο και πάνω) και προσόψεως. Οι μονοκατοικίες θα έχουν συντελεστή 1,03 και θα προσμετράται η ηλικία τους, ενώ σημειώνεται ότι μόλις το 0.6% των μονοκατοικιών θα πληρώσει μεγαλύτερο φόρο σε σχέση με τον προηγούμενο.
Σε πολλές περιπτώσεις, κυρίως όταν πρόκειται για οικοδομές της τελευταίας 10ετίας, επειδή η ΔΕΗ υπολόγιζε κύριους και βοηθητικούς χώρους ενιαία, και τώρα αυτό διαχωρίζεται, θα προκύπτει χαμηλότερος φόρος.
Γήπεδα εντός σχεδίου (αστικά οικόπεδα)
Δεν αλλάζει κάτι στον υπολογισμό της τιμής του οικοπέδου. Ορίζονται 25 φορολογικές ζώνες από 20ευρ/στρ – 30.000 ευρ/στρ. Τα ¾ των οικοπέδων βρίσκονται σε ζώνες που πληρώνουν μέχρι 250 ευρ/στρ.
Συνήθως οι εκτάσεις στα αστικά οικόπεδα δεν είναι μεγάλες και πολλές φορές οι συνδικαιούχοι μοιράζονται το φόρο.
Η όποια φορολογία μένει για αστικό οικόπεδο στο οποίο υπάρχει κτίσμα είναι -25%. Σε αγροτεμάχια που έχουν μέσα κτίριο, μπορεί να χαρακτηριστεί ως βοηθητικό κτίριο και να πληρώνει 10%.
Νομικό πρόσωπο : ο Φόρος πλέον εκπίπτει ως δαπάνη και άρα αυτό που καταβάλλεται είναι μειωμένο κατά 26%
Γήπεδα εκτός σχεδίου (αγροτεμάχια)
Θα υπάρχουν 10 ζώνες. Το 90% των μην αστικών οικοπέδων βρίσκεται μέσα στις 3 πρώτες ζώνες όπου η τιμή διαμορφώνεται στα 1,5 έως 2,25 ευρώ ανά στρέμμα. Θα προσμετράται και ο συντελεστής τοποθεσίας, αλλά και ο συντελεστής χρήσης (μονοετής καλλιέργεια 1, ελαιώνας 2, πολυετής καλλιέργεια: 2,5)
Βοηθητικός χώρος σε αγροτεμάχιο : φόρος 10%. Τα μαντριά θα πληρώνουν κανονικό φόρο
Ποιοι δεν απαλλάσσονται και ουσιαστικά για πρώτη φορά φορολογούνται
Κόμματα, Συνδικαλιστικές οργανώσεις, Κτίρια Νοσοκομείων που αξιοποιούνται εμπορικά, Ακίνητα και εκτάσεις επιταγμένες από το στρατό, Τράπεζα της Ελλάδος, Ανώνυμες εταιρείες του Δημοσίου.
Απαλλαγές
Ευπαθείς ομάδες
Προβλέπεται 50% έκπτωση στο φόρο για νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα (7.000 + 1000 για κάθε παιδί) και 100% απαλλαγή για νοικοκυριά με χαμηλό εισόδημα και 3 ή περισσότερα παιδιά (δηλαδή: έως 11.000)
Νομικά πρόσωπα
Προβλέπεται αναβολή της πληρωμής του φόρου αν το νομικό πρόσωπο έχει χαμηλό τζίρο (δηλαδή όταν ο τζίρος δεν υπερβαίνει το δεκαπλάσιο του φόρου) ή αν έχει υποστεί 30% μείωση σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
Σύμφωνα με το νέο νόμο, ο φορολογούμενος θα μπορεί να κάνει δήλωση μεταβολών για την ακίνητη περιουσία του οποιαδήποτε χρονική στιγμή μέσα στο έτος και θα φορολογείται γι' αυτά που είχε στην κατοχή του την 1^η Ιανουαρίου κάθε έτους. Προβλέπεται η δυνατότητα ο φόρος να καταβάλλεται σε δόσεις, καθώς και έκπτωση 1,5% για εφ’ άπαξ καταβολή. Πέραν των γενικών μέτρων που προβλέπει ο Κώδικας Φορολογικών Διαδικασιών, η εισπραξιμότητα του φόρου διαφυλάσσεται και μέσω της υποχρέωσης των συμβολαιογράφων και των υποθηκοφυλάκων να βεβαιώνουν ότι έχουν εκπληρωθεί οι φορολογικές υποχρεώσεις για το ακίνητο, προκειμένου να γίνει μεταβίβαση.

(ο συνοπτικός οδηγός προέρχεται από την "Ελευθεροτυπία")

Παράνομα ενοικιαζόμενες βίλες - χαμένα χρήματα για το κράτος

Είδηση: Σε κακό σπυρί για τον ελληνικό τουρισμό εξελίσσεται η κατάσταση με τα παράνομα τουριστικά καταλύματα, που δυσφημούν τη χώρα μας κι έχουν στερήσει μόνο φέτος έσοδα πάνω από 1 δισ. ευρώ. Σε ιδιαίτερα κοστοβόρο πρόβλημα εξελίσσεται και το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων, σε σημείο να εξετάζεται το ενδεχόμενο να μην ακούγεται πια ηχογραφημένη ελληνική μουσική σε ξενοδοχεία ή εστιατόρια. Τάδε έφη ο πρόεδρος του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδας, Γιώργος Τσακίρης, με αφορμή το ετήσιο 67ο Συνέδριο Πανευρωπαϊκής Συνομοσπονδίας Διαμονής και Εστίασης, που πραγματοποιείται από χθες μέχρι σήμερα στην Αθήνα, καθώς η χώρα μας αναλαμβάνει από 1ης.1.2014 την προεδρία της Ε.Ε.

Ξενοδόχοι κι εκπρόσωποι της μαζικής εστίασης απ' όλη την Ευρώπη συνεδρίασαν στη «Μεγάλη Βρετάνια» για να συνυπογράψουν το μανιφέστο ανάκαμψης της ευρωπαϊκής τουριστικής βιομηχανίας με 17 προτεραιότητες. Φέτος, για πρώτη φορά στην ατζέντα της Hotrec τέθηκε το θέμα των ιδιωτικών, μη αδειοδοτημένων καταλυμάτων, που αποτελεί μάστιγα για τον έννομο τουρισμό. Το πρόβλημα με τα παράνομα καταλύματα στην Ευρώπη, κατά τον πρόεδρο της Hotrec, Κεντ Νίστρομ, ανέρχεται σε περίπου 20% κι έχει γιγαντωθεί τα τελευταία χρόνια μέσω του Διαδικτύου, χωρίς να τηρούνται ούτε συνθήκες διαμονής ούτε συνθήκες σίτισης. Στη χώρα μας, μόνο πέρυσι, εκτιμάται ότι τα διαφυγόντα έσοδα ήταν περίπου 500 εκατ. με 1 δισ. ευρώ, ενώ φέτος εκτιμάται ότι το ποσόν ξεπερνά το 1 δισ. Οπως ανέφερε ο πρόεδρος του ΞΕΕ, «διαπιστώναμε ότι οι αφίξεις είναι διψήφιες, αλλά η διαμονή μονοψήφια». Υποστήριξε πως η κατάσταση είναι χειρότερη στις Κυκλάδες και την Κρήτη και λιγότερο στη Ρόδο, αλλά γενικά είναι υπαρκτή, όπου υπάρχουν διαθέσιμα δωμάτια.
«Από έρευνα που κάναμε υπολογίσαμε ότι πέρυσι το 7%-10% των συνολικών εσόδων στον τουρισμό διαφεύγουν, λόγω των καταλυμάτων» κι όπως είπε το πρόβλημα φέτος διογκώθηκε. Εκτίμησε ότι με το πρόστιμο, που προβλέπεται πλέον θεσμικά από το περασμένο καλοκαίρι κι αγγίζει τα 50.000 ευρώ για την ενοικίαση των παράνομων καταλυμάτων και με τη δυνατότητα οι βίλες να φορολογούνται, αυτή η εικόνα θ' αλλάξει.

Το 70% των παγκόσμιων κρατήσεων, είπε, γίνεται ηλεκτρονικά. Ομως υπάρχουν σοβαρές καταγγελίες για απατεώνες και μάλιστα στη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία εκκρεμούν διώξεις για κατάχρηση, αφού δεν ελέγχονται όλοι οι διαδικτυακοί πάροχοι, για το αν προσφέρουν ή όχι αυτές τις υπηρεσίες. «Ο τουρισμός μπορεί να γίνει ατμομηχανή της Ελλάδας», ανέφερε ο Γιώργος Τσακίρης, «αρκεί να ξεπεραστούν προβλήματα που αφορούν τη γραφειοκρατία, τη ρευστότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την ευελιξία εργασίας, το παράνομο ηλεκτρονικό εμπόριο κρατήσεων θέσεων και το ζήτημα των πνευματικών δικαιωμάτων».

Σχόλιο: Η είδηση από το "Έθνος" δεν ξαφνιάζει κανένα. Η μάστιγα των αδήλωτων βιλών που νοικιάζονται μέσω διαδικτύου και τις οποίες νέμονται ως επί το πλείστον Βορειοευρωπαίοι (οι οποίοι στις χώρες τους είναι νομοταγείς βέβαια), είναι γνωστή εδώ και αρκετά χρόνια. Βέβαια τα χρόνια της "αφθονίας" η αρμόδια αστυνομία δεν ασχολούνταν με το θέμα - για τους δικούς της λόγους (με βασικότερο εκ των οποίων την αδιαφορία). Σήμερα όμως, που δεν περισσεύει ούτε ευρώ, η χώρα μας αποφάσισε ν' ασχοληθεί με την υπόθεση, έστω και καθυστερημένα.

Βέβαια οι ιστοσελίδες είναι εκατοντάδες και οι ενοικιαζόμενες βίλες στην χώρα μας χιλιάδες. Μπορεί να μπει μια τάξη; Η απάντηση είναι ναι - όχι εύκολα αλλά ναι. Αρκεί να ξεκινήσει σοβαρή δουλειά για την καταπολέμηση του φαινομένου, με μαζική επιβολή προστίμων. Δυστυχώς όμως παρότι εδώ και 3 χρόνια υποτίθεται ότι έχουν ξεκινήσει οι διαδικασίες για να υπάρξουν "παραδειγματικές" τιμωρίες, η καθυστέρηση στη βεβαίωση των προστίμων έχει οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση του φαινομένου αντί για να υπάρξει μείωσή του. Άλλο ένα παράδειγμα ότι κάποια πράγματα έμειναν στα λόγια αντί να περάσουμε σε πράξεις...

Από κει και πέρα θα θέλαμε να κάνουμε ένα μικρό σχόλιο για τις απαιτήσεις των ξενοδόχων: ο πλέον ωφελημένος κλάδος της ελληνικής οικονομίας στα χρόνια της ευμάρειας (με επιδοτήσεις που καθιστούσαν τις επενδύσεις "σίγουρες"), στον οποίο οι έλεγχοι ήταν (και παραμένουν) πλημμελείς (σε όλους τους τομείς), που οι παρανομίες ήταν και παραμένουν το σήμα κατατεθέν του, που φέρει τεράστια ευθύνη για την υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος, που έχει συνεισφέρει στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος όσοι λίγοι, που τα τελευταία χρόνια με τη ντροπή του "all-inclusive" έχει ασελγήσει ουσιαστικά στις τοπικές οικονομίες και που  εκμεταλλευόμενος παραθυράκια του νόμου έφερνε "μαθητευόμενους" από άλλες ευρωπαϊκές χώρες οι οποίοι εργάζονταν κανονικά με μισθούς πείνας, δε δικαιούται να ζητάει σήμερα και άλλες παροχές. Ήρθε η ώρα να προσφέρει κάτι...Νομίζουμε...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Γράφει ο Παντελής Μπουκάλας στην "Καθημερινή" για τις Σκουριές και το αντάρτικο που συνεχίζουν ακούραστα εκεί οι κάτοικοι: "Μα γίνονται τέτοια πράγματα; Είναι δυνατόν να επιδοτεί παράνομα η πολιτεία οποιονδήποτε, και τον αγαθότερο όλων, αφού αυτή είναι το συνώνυμο του νόμου και η αγία προστάτισσά του; Είναι δυνατόν να πουλάει οποιοδήποτε κομμάτι της κοινής, υποτίθεται, περιουσίας σε ιδιώτη (Ελληνα, ξένο ή Ελληνα που λειτουργεί σαν μάσκα του ξένου) σε τιμή χαμηλότερη της πραγματικής, για να διευκολύνει τους αναγκεμένους πλην φιλοπρόοδους επενδυτές ή για να ενισχύσει τίποτα κομματικά ταμεία κρυφίως, και όχι με τη φαρισαϊκή μορφή της «νόμιμης χορηγίας», διά της οποίας ενισχύθηκε η κ. Μέρκελ από την Μπεεμβέ για να χαμηλώσει τον πήχυ της οικολογικής της ευαισθησίας; Τέλος, είναι δυνατόν να χαρίζει η πολιτεία φόρους εκατομμυρίων στους καλούς και χρυσούς επενδυτές, αυτή που εξαπολύει κερβερομηχανισμούς για να βρουν ποιος χρωστάει μα είκοσι μα τριάντα χιλιάδες;
Προφανώς και δεν γίνονται τέτοια πράγματα. Ή, τέλος πάντων, γίνονται έτσι ώστε να μην πάρουν χαμπάρι τα «βλαχαδερά» στη μία ή την άλλη υπό επένδυση περιοχή, στις Σκουριές, στον Αστακό, στη Μονή Τοπλού, στον Καϊάφα κ.ο.κ. (Τι, σας μοιάζει λαϊκισμός η υπόθεση ότι «βλαχαδερά» αποκαλούν τους ντόπιους οι στυλάτοι των συμβουλίων; Εστω.) Για τις Σκουριές λοιπόν το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα όχι μόνο επειδή πούλησε τα Μεταλλεία Κασσάνδρας στην εταιρεία Ελληνικός Χρυσός αντί 11 εκατ. (τιμή χαμηλότερη της πραγματικής αξίας) και ατόκως, αλλά και επειδή, παρά την αυστηρή προειδοποίηση από τον Φεβρουάριο του 2011, ουδέν έπραξε ώστε να ανακτήσει τους τόκους. Υπέβαλε βέβαια κάποια στιγμή «αίτηση παράτασης», αλλά η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έκρινε ότι δεν περιείχε καμία αιτιολογία ικανή να τη μεταπείσει.
Μα τι να περιμένεις από ένα Ευρωδικαστήριο του οποίου προΐσταται (με το ψευδώνυμο Γοργίας Υπερείδης, για να μην τον καταλάβουν) ο εγγονός της 76χρονης που συνελήφθη στη Μεγάλη Παναγιά Χαλκιδικής «για άσκηση παράνομης βίας»; Στημένη στη μέση του δρόμου εμπόδιζε τη διέλευση εργαζομένων στα ορυχεία. Και κυρίως τραγουδούσε τον ύμνο των αντιεξουσιαστών: «Δεν μας τρομάζουν, μάνα μου, τα βόλια, τα κανόνια, μόν’ μας τρομάζουν, μάνα μου, του Μπιζανιού τα χιόνια». Ποιο Μπιζάνι της Ηπείρου και ποιο ’40. Κάποια γιάφκα σε οδό Μπιζανίου εννοούσε κι έστελνε κρυφό μήνυμα."

Πως το νέο Μεσοπρόθεσμο βαφτίζεται "Χάρτης εξόδου από το Μνημόνιο" για να ψηφιστεί από την Βουλή

Περισσότερους φόρους κατά 2,6 δισ. ευρώ από την έμμεση φορολογία (κυρίως σε καύσιμα, ποτά και ΦΠΑ) προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής (ΜΠΔΣ) της περιόδου 2014–2017. Περιλαμβάνονται ακόμα αύξηση στα ανταποδοτικά τέλη των δήμων (όπως μπορείτε να δείτε αναλυτικά εδώ) αλλά και νέες μεγάλες μειώσεις σε όλα τα κονδύλια του κράτους. Και όλα αυτά υπό τον ευφάνταστο τίτλο "Xάρτης εξόδου από το Μνημόνιο" με τον οποίο θα βαφτίσουν το νέο Μεσοπρόθεσμο.
Οι εκτιμήσεις γενικώς θεωρούν ότι το Δημόσιο θα μπει σε καθεστώς "αυστηρής δίαιτας" το Δημόσιο ώστε να συμβάλει με 5,5 δισ. ευρώ στην κάλυψη του δημοσιονομικού «κενού». Ουσιαστικά, οι συζητήσεις της κυβέρνησης με τους δανειστές για το νέο Μεσοπρόθεσμο ξεκινούν από τα 8,1 δισ. ευρώ (5,5 δισ. ευρώ +2,6 δισ. ευρώ) που αποτελεί το βασικό σενάριο του προγράμματος.

Στην τετραετία 2014–2017 προβλέπονται πρόσθετες περικοπές δαπανών άνω του 1 δισ. ευρώ ανά έτος, σε υπουργεία, ΟΤΑ, ασφαλιστικά ταμεία, νοσοκομεία και γενικά σε όλους τους φορείς που «σιτίζονται» από τον κρατικό προϋπολογισμό. Μόνον από το «ψαλίδι» των πιστώσεων στα υπουργεία η κυβέρνηση στοχεύει σε μια εξοικονόμηση δαπανών που θα φτάσει τα 2 δισ. ευρώ στο τέλος της περιόδου.

Και ας μην μας έφταναν όλα αυτά, σύμφωνα με την "Καθημερινή" η χώρα μας θα βρίσκεται υπό καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας για άλλα τουλάχιστον 27 χρόνια, σύμφωνα με τα όσα προβλέπει η δίπτυχη δέσμη μέτρων για την οικονομική διακυβέρνηση της ευρωζώνης, που άρχισε να εφαρμόζεται από αυτή την εβδομάδα. Όπως αναφέρει η εφημερίδα, το άρθρο 14 του εν λόγω νομικού πλαισίου, το οποίο έχει υπογράψει και η Ελλάδα (μάλλον χωρίς να συνειδητοποιήσει κανείς από τους υπογράφοντες τη σημασία του), προβλέπει ότι ακόμα και μετά τη λήξη ενός Μνημονίου, τα κράτη μέλη παραμένουν υπό την εποπτεία μετά το Πρόγραμμα εφόσον δεν έχει εξοφληθεί τουλάχιστον το 75% της χρηματοδοτικής συνδρομής που έχει ληφθεί από ένα ή περισσότερα άλλα κράτη-μέλη, τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ή το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Το Συμβούλιο, μετά από πρόταση της Κομισιόν, μπορεί να παρατείνει τη διάρκεια της άσκησης εποπτείας μετά το πρόγραμμα σε περίπτωση που εξακολουθεί να υπάρχει κίνδυνος για τη δημοσιονομική βιωσιμότητα του οικείου κράτους-μέλους.

Γιατί όλα αυτά; Η Ελλάδα έχει πάρει δάνεια ύψους 144,6 δισ. ευρώ από τον ΕFSF, με λήξεις έως το 2048. Επίσης, έχει πάρει δάνεια 52,9 δισ. ευρώ σε διμερή δάνεια από τα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, στο πλαίσιο του πρώτου μνημονίου. Αυτό σημαίνει ότι αν δεν αλλάξει η ευρωπαϊκή νομοθεσία, η Ελλάδα θα απαλλαγεί από την εποπτεία μόλις αποπληρώσει το 75% αυτών των δανείων, κάτι που δεν πρόκειται να γίνει μέχρι το 2040. Όπως προβλέπει το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο, σε περίπτωση που ένα κράτος δεν συμμορφώνεται με τις συστάσεις για τη διόρθωση μακροοικονομικών ανισορροπιών, το κράτος μέλος της Ευρωζώνης θα αντιμετωπίζει τσουχτερά πρόστιμα από την Κομισιόν, παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αλλά και άρση της καταβολής διαρθρωτικών κονδυλίων από τα ταμεία Συνοχής και Περιφερειακής Ανάπτυξης.

Κοινώς δεθήκαμε χειροπόδαρα και κανείς μα κανείς από τη συμπολίτευση δεν μας έχει πει όλη την αλήθεια...

Σ' όλα αυτά προσθέστε και τη λαίλαπα των κατασχέσεων (ακόμα και σε μισθούς και συντάξεις με αστείες, προσχηματικές δικαιολογίες, όπως επισημαίνεται εδώ) για χρέη προς το Δημόσιο ακόμα και σε διαθέσιμα ποσά κάτω των 1000 ευρώ και θα δείτε ότι τα πράγματα δεν πάνε καθόλου, μα καθόλου καλά.

Σχέση Ολυμπιακού με τη Χρυσή Αυγή - φαντασία ή πραγματικότητα;

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα, μέσα στα πολλά που "αποκάλυψε" στον μέσο Έλληνα, ήταν και μια άγνωστη πλευρά του νεοναζισμού - φασισμού στην χώρα μας, αυτή της σύνδεσης της ακροδεξιάς με του "φανατικούς" των γηπέδων και συγκεκριμένα με αυτούς του Ολυμπιακού.

Το φαινόμενο φυσικά δεν είναι πρόσφατο. Στη δεκαετία του 1980 ήταν γνωστή η σχέση της ακροδεξιάς με τους φανατικούς του Παναθηναϊκού, ενώ αργότερα το "Εθνικό Μέτωπο" (του ανανήψαντος δημοκράτη κ. Βορίδη) είχε μόνιμη φωλιά στους αγώνες της εθνικής Ελλάδος στην Αθήνα. Αυτά όμως ήταν περιθωριακές κινήσεις που ενδιέφεραν και εξέφραζαν λίγους. Σε ορισμένα αθλητικά σωματεία μάλιστα (βλ. ΑΕΚ, Πανιώνιος που ήταν συνυφασμένες με προσφυγιά) η περιθωριοποίηση (και λοιδόρηση) της ακροδεξιάς ήταν τέτοια που δε νοούνταν καν η παρουσία στις κερκίδες των οργανωμένων οποιαδήποτε "σεσημασμένου" ψηφοφόρου τέτοιου κόμματος.

Σ' αυτές τις ομάδες μπορεί να μην άνηκε ο Ολυμπιακός, αλλά το γεγονός ότι η οπαδική βάση του ήταν στις προσφυγικές και παραδοσιακά περιοχές της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά (βλ. Νίκαια, Κοκκινιά, Κορυδαλλός), η ενεργός αντι-φασιστική δράση ποδοσφαιριστών του στον πόλεμο (βλ. Δαρίβας, Μουράτης) και η η "κακή" αντιμετώπιση που είχε η ομάδα στα χρόνιας της Χούντας την τοποθετούσαν στις "δημοκρατικές" ομάδες - σε αντίθεση με τον Παναθηναϊκό που θεωρούνταν ομάδα του "συστήματος" και της "δεξιάς".

Όλα αυτά άλλαξαν με την άνοδο της Χρυσής Αυγής. Στην αρχή δειλά, στη συνέχεια πιο ενεργά, η Χρυσή Αυγή κατάφερε - με όχημα την αδερφοποίηση του Ολυμπιακού με τον Ερυθρό Αστέρα - να κάνει αποδεκτές ακροδεξιές πολιτικές απόψεις στην "Θύρα 7", σε σημείο που η στρατολόγηση στελεχών να γίνεται ανοιχτά, όσο ανοιχτά περνούν φωτοβολίδες σε αγώνες ντέρμπι. Κάτι που 8-10 χρόνια πριν θα ξεσήκωνε διαμαρτυρίες από τους μεγαλύτερους "ηγέτες" της κερκίδας, κατέληξε να γίνει κοινός τόπος σε βαθμό τέτοιο ώστε ηγετικά στελέχη της Θύρας 7 να γίνονται υποψήφιοι της Χρυσής Αυγής και να παρουσιάζονται ως "εκπαιδευτές" της, έχοντας στενή σχέση με τους πυρηνάρχες της Νίκαιας, του Περάματος και του Πειραιά (όπως διαβάζουμε εδώ), μοιράζοντας ψηφοδέλτια του εν λόγω κόμματος στα πέριξ του "Γ.Καραϊσκάκης" - προς στήριξη των "δικών μας παιδιών" παραμονές των περσινών εκλογών.

Βέβαια όσο και αν μας λυπεί το γεγονός, είναι απίθανο να μην υπάρχουν οπαδοί ενός κόμματος που δημοσκοπικά μέχρι πριν από λίγο βρισκόταν στο 10-11% στις τάξεις της λαοφιλέστερης ελληνικής ομάδας. Από την ύπαρξη οπαδών και συμπαθούντων όμως, μέχρι την μερική ιδεολογική ταύτιση υπάρχει μεγάλη διαφορά, αν και το τελευταίο παρέμενε "κάτω από το χαλί" επιμελώς για καιρό. Δύο γεγονότα όμως έγιναν οι σταγόνες για να ξεχειλίσει το ποτήρι - και να βγει παραέξω κάτι που ήταν εδώ και καιρό γνωστό στους "παροικούντες" του "Γ.Καραϊσκάκης". Το πρώτο ήταν η αποκάλυψη του  βρετανικού "Guardian" για "πολύ γνωστό εφοπλιστή, ιδιοκτήτη ποδοσφαιρικής ομάδας" που "χρηματοδοτεί" την Χρυσή Αυγή, κάτι που αναπαράχθηκε από δεκάδες μέσα, αλλά ακόμα και σήμερα - με την εν λόγω οργάνωση να βρίσκεται στο κέντρο του ενδιαφέροντος - δεν έχει ερευνηθεί από κανέναν εισαγγελέα. Μήπως λόγω της στενής σχέσης του κ. Μαρινάκη με τον κ. Σαμαρά (όπως έχουμε αναφέρει αναλυτικά εδώ); Μήπως λόγω της φιλοκυβερνητικής στάσης των ελεγχόμενων από τον κ. Μαρινάκη μέσων (βλ. "Παραπολιτικά"); Πολλά μπορούμε να υποθέσουμε. Το ενδιαφέρον πάντως της όλης υπόθεσης προέρχεται ότι παρά το ότι η εν λόγω φημολογία (που δικαιολογεί ξεκάθαρα τη γιγάντωση της παρουσίας της Χ.Α. ανά την επικράτεια ακόμα και σε περιοχές που η υποστήριξή της ήταν πολύ μικρή, σε εποχές που η οργάνωση δεν είχε λάβει ακόμα την κρατική χρηματοδότηση) υπήρχε πολύ καιρό, μόνο μετά την προσαγωγή στελεχών του ακροδεξιού μορφώματος, υπήρξε αντίδραση του κ. Μαρινάκη - και μάλιστα μέσω του υπευθύνου τύπου του "Ολυμπιακού". Το τελευταίο βέβαια θα έπρεπε να προκαλέσει αγανάκτηση στους φιλάθλους της ομάδας - αφού μια προσωπική κατηγορία προς το πρόσωπο του προέδρου που είναι ανεξάρτητη από τη θέση του στον Ολυμπιακό - απαντήθηκε από τον εκπρόσωπο του συλλόγου, λες και ο Μαρινάκης είναι ο Ολυμπιακός ή ο Ολυμπιακός είναι ο Μαρινάκης.
Το δεύτερο ήταν η καθεαυτή δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Ένας γνωστός στον Πειραιά Ολυμπιακός, με παρουσία στο γήπεδο και όχι μόνο, γνωστός για την αντιφασιστική του ιδεολογική τοποθέτηση, δολοφονείται εν ψυχρώ μετά το τέλος αγώνα της αγαπημένης του ομάδας. Μπορεί το γεγονός να μην έχει σχέση με οπαδικές διαφορές, αλλά το όλο σκηνικό και ο χρόνος που έγινε, ξεσήκωσε μια σειρά αντιδράσεων και καταδίκης του φασισμού από φανατικούς πολλών συλλόγων - μεταξύ των οποίων και αυτών του Παναθηναϊκού. Παραδόξως, η Θύρα 7, η κερκίδα των φανατικών του συλλόγου που ο αποθανών υποστήριζε, δε βρήκε τη δύναμη να σηκώσει ένα πανό ενάντια στο φασισμό λέγοντας έστω ένα "καλό ταξίδι" στον Παύλο Φύσσα. Αντίθετα επιβλήθηκε το κατέβασμα του όταν επιχειρήθηκε να γίνει κάτι τέτοιο, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία το "no politica" που υποτίθεται ότι "διαπνέει" την κερκίδα των φανατικών και το "Γ.Καραϊσκάκης" γενικότερα. Την ίδια στιγμή βέβαια, υπάρχει μόνιμο πανό στο γήπεδο που φωνάζει "Kossovo is Serbia". Όσο και αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με αυτό (ως blog συμφωνούμε), παραμένει ένα πολιτικό σύνθημα - ανεξάρτητα αν αποτελεί ανταποδοτικό όφελος προς τον αδερφοποιημένο Ερυθρό Αστέρα Βελιγραδίου. Επομένως κανείς δεν μπορεί να λέει για "απουσία" πολιτικών συμβόλων ή συνθημάτων όταν υπάρχει αυτό - και άρα η δικαιολογία είναι μάλλον έωλη. Ο λόγος επομένως είναι απλός, να μην στεναχωρηθεί ο "Χάρος" και οι ομοϊδεάτες του.
Αντιδράσεις βέβαια υπήρξαν. Ανακοινώσεις μεμονομένων συνδέσμων οργανωμένων ή υποστηρικτών (διαβάστε εδώ τα όσα έγραψαν οι "Ερυθρόλευκοι Καλλιτέχνες και Επιστήμονες") καθώς και η διαμάχη που υπήρξε διαδικτυακά και όχι μόνο δείχνει ότι υπάρχουν υγιείς και δημοκρατικές δυνάμεις στην ομάδα. Αρκεί όμως; Όχι βέβαια. Ένας σύλλογος με δημοκρατικές καταβολές, που διατηρήθηκε στην επιφάνεια σε καταστάσεις που άλλοι σύλλογοι καταβαραθρώθηκαν γιατί πήρε τη δύναμη από ένα κόσμο που κάθε άλλο παρά ευνοημένος ήταν, και που στην πλειοψηφία του αγωνίστηκε ενάντια στο φασισμό και τον ναζισμό, δεν μπορεί να σφυρίζει αδιάφορα μπροστά σε τέτοια φαινόμενα.
Μπορούμε να ελπίζουμε όμως σε κάτι τέτοιο; Τα φαινόμενα δείχνουν το αντίθετο, αλλά πολλές φορές τα φαινόμενα απατούν...

Εφημερίδες, δελτία ειδήσεων και κοινωνική πραγματικότητα στην χώρα μας

Διαβάζοντας κανείς τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και ακούγοντας τα περισσότερα δελτία ειδήσεων αυτόματα του δημιουργούνται μια σειρά ερωτημάτων - προσπαθήσαμε να τα σταχυολογήσουμε και να βάλουμε τις σκέψεις μας σε μια σειρά, αναζητώντας - μάταια - μια λογική απάντηση...

Πόσο αισιόδοξος μπορεί να είναι κανείς για να πιστεύει ότι τα πράγματα αλλάζουν στην χώρα μας όταν περισσότεροι από 20000 Αθηναίοι υποστηρίζονται από τον Δήμο Αθηναίων, χωρίς να λαμβάνει κανείς υπόψιν τους χιλιάδες που υποστηρίζονται από την Εκκλησία και τους άλλους κοινοφελείς οργανισμούς και ιδρύματα; Πόσο μπορεί κανείς να εθελοτυφλεί όταν η Unicef κρούει επισήμως τον κώδωνα του κινδύνου για το μέλλον των παιδιών στην Ελλάδα, κατατάσσοντας μας στην ουρά της Ευρώπης;

Πως μπορεί κανείς να θεωρεί επιτυχημένες κυβερνήσεις που καταβαράθρωσαν το ΑΕΠ της χώρας, δημιούργησαν εργασιακή ζούγκλα στον ιδιωτικό τομέα, εξαφάνισαν το 30% του ετήσιου εισοδήματος της μέσης ελληνικής οικογένειας, μηδενίζοντας εφάπαξ και συντάξεις, καθιερώνοντας χαράτσια και ουσιαστικά φόρους ιδιοκατοίκησης - δημιουργώντας παράλληλα το "ελληνικό παράδοξο" υψηλών τιμών-χαμηλού πληθωρισμού και αυξάνοντας το δημόσιο χρέος κατά μερικά δις ευρώ;

Πόσο πολύ νεοφιλελεύθερος μπορείς να είσαι για να πιστεύεις ότι ξεπουλώντας τις υποδομές της χώρας (όπως π.χ. το λιμάνι του Πειραιά που αποτελεί βασική ευρωπαϊκή πύλη για εκατοντάδες χιλιάδες εμπορεύματα και τα αεροδρόμια) ή το φυσικό της πλούτο (όπως π.χ. το νερό), οφελείς την χώρα και τους πολίτες της, ενώ αποδεδειγμένα τέτοιες κινήσεις "ιδιωτικοποιούν" οποιαδήποτε ελπίδα ανάπτυξης ενώ ταυτόχρονα υποθηκεύουν την ανεξαρτησία μας σε μια εποχή που οι φυσικοί πόροι αποτελούν την βασική προϋπόθεση για διατήρηση της εθνικής μας ανεξαρτησίας;

Πόσο πολύ μπορεί κανείς να στρουθοκαμηλίζει όταν πιστεύει πως το "πρωτογενές πλεόνασμα" είναι επιτυχία, όταν αυτό οφείλεται μόνο στο γεγονός ότι το ελληνικό κράτος έχει κηρύξει στάση πληρωμών προς τους προμηθευτές του, επιβαρύνοντας ουσιαστικά την αγορά και οδηγώντας στην απόγνωση χιλιάδες επιχειρήσεις;

Πόσο αισιόδοξος μπορεί να είσαι για να πιστεύεις ότι κλείνοντας σχολεία, επιτρέποντας την ύπαρξη διδακτικών κενών στα σχολεία και απολύοντας το επικουρικό προσωπικό στα πανεπιστήμια επιτελείς θετικό έργο στην παιδεία και "βοηθάς" τα παιδιά;

Πως μπορείς να ανέχεσαι τα Μνημόνια να υπονομεύουν το επίπεδο παροχών στην υγεία σε τέτοιο βαθμό που καθημερινά το ότι γίνεται, γίνεται κατορθωτό χάρις τον πατριωτισμό ορισμένων;

Πως μπορεί κανείς ν' ανέχεται να πληρώνει χαράτσια και φόρους δύο και τρεις φορές για το ίδιο ακίνητο, την ίδια στιγμή που συγκεκριμένοι φιλοκυβερνητικοί κύκλοι οφελούνται είτε έμμεσα (βλ. εφοπλιστές) είτε άμεσα (βλ. πολυεθνικές εταιρείες τύπου El Dorado και Hochtief) σε μια περίοδο που δεν περισσεύει ούτε 1 ευρώ;

Πως είναι δυνατόν να πιστεύουν ότι η δημοκρατία λειτουργεί στην χώρα μας όταν ;έχουμε ως καθημερινό φαινόμενο τη σύλληψη μαθητών και εργαζομένων για καταλήψεις σχολείων και κτιρίων, την αποπομπή εργαζομένων για συμμετοχή σε συγκεντρώσεις ή ακόμα και την προσαγωγή και σύλληψη κατοίκων ολόκληρων περιοχών (όπως της Ιερισσού) γιατί αντιδρούν στην υποβάθμιση του περιβάλλοντος στο οποίο ζουν;

Πως είναι δυνατόν να μην υπάρχει αντίδραση στις αιτιάσεις Στουρνάρα ότι στην Ελλάδα μέχρι σήμερα δεν υπήρχε φόρος ακινήτων και ότι η χώρα μας είναι η "τελευταία χώρα του ΟΟΣΑ στην επιβάρυνση των ακινήτων και τώρα βρίσκεται στη μέση" και να μην του παρουσιάζει κάποιος τη σχετική λίστα που δείχνει το πως υπερφορολογούνται τ' ακίνητα στην χώρα μας εδώ και δεκαετίες; Μήπως κρίνει εξ ιδίων τ' αλλότρια και για τα δικά του τα πληρώνει καμιά πλούσια θεία;

Τελικά πως είναι δυνατόν να πιστεύεις σ' ένα καλύτερο αύριο όταν όλα αυτά συμβαίνουν στην χώρα μας, παγιώνοντας μια νοσηρή κατάσταση που δεν έχει γυρισμό;

Πάει στο σπίτι του ο Γ. Στουρνάρας; / Αποδόμηση και της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης εν όψη;

Τον τελευταίο καιρό υπάρχει έντονη φημολογία ότι ο Υπουργός Οικονομικών, Γ. Στουρνάρας ετοιμάζεται να τεθεί σε "τιμητική" αποστρατεία. Το αποθνήσκων πολιτικό κατεστημένο ετοιμάζεται (όχι αδικαιολόγητα) να παίξει το τελευταίο του χαρτί φορτώνοντας ευθύνες σ' αυτόν για το αδιέξοδο της ελληνικής οικονομίας και για τα αποτυχημένα "success stories" που βιώνουμε τον τελευταίο καιρό - κατ' αντιστοιχία των όσων έγιναν με τον Γ.Παπακωνσταντίνου.  Το άρθρο της εφημερίδας "Παρόν" εξηγεί διεξοδικά τις λεπτομέρειες της υπόθεσης και περιγράφει το παρασκήνιο που υπάρχει - δεδομένου ότι η συγκεκριμένη εφημερίδα έχει ένα από τα καλύτερα πολιτικά ρεπορτάζ στην χώρα μας, τα όσα περιγράφονται σ' αυτό κάθε άλλο από σενάρια επιστημονικής φαντασίας μπορούν να θεωρηθούν...

"ΜΕΤΡΑΕΙ αντίστροφα ο χρόνος για την απομάκρυνση του Γ. Στουρνάρα από την κυβέρνηση; Το ερώτημα αυτό τίθεται πλέον με επιτακτικό τρόπο, εντός κι εκτός κυβέρνησης, απόρροια των τελευταίων γεγονότων, που ήρθαν να προστεθούν σε όλα αυτά που συνέβησαν τους προηγούμενους μήνες. Ωστόσο, ο καθ' ύλην αρμόδιος, το Μέγαρο Μαξίμου δηλαδή, αποφεύγει να δώσει σαφή απάντηση, κάτι που αναπόφευκτα μεγεθύνει το όλο ζήτημα. Το βέβαιο είναι ότι ο υπουργός Οικονομικών έχει περιέλθει σε δυσχερή θέση σε σημείο να ανακυκλώνονται σενάρια περί επικείμενης αντικατάστασης (αποπομπής) του. Να «φορτωθεί» την ευθύνη για την αποτυχία πτυχών της οικονομικής πολιτικής, να γίνει δηλαδή «αποδιοπομπαίος τράγος», να έχει την τύχη που είχαν αρκετοί, αν όχι όλοι ανεξαιρέτως οι προκάτοχοί του. Το θέμα που προέκυψε με το πετρέλαιο θέρμανσης είναι ένα ακόμη λιθαράκι στο «τείχος της οργής» που σταθερά και αβίαστα υψώνεται σε βάρος του από τις εκλογές και μετέπειτα. «Ίσως είναι η αρχή του τέλους του», έσπευσε να προεξοφλήσει ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Ν. Κακλαμάνης, ο οποίος βρίσκεται σε ένα διαρκή πόλεμο με τον κ. Στουρνάρα. Λίγους μήνες πριν, από το βήμα της Βουλής, του είχε διαμηνύσει σχεδόν προφητικά ότι «ματαιοπονεί αν νομίζει ότι θα τον ανατρέψουμε, θα τον αντικαταστήσουμε».

Η αποκάλυψη στα μέσα της εβδομάδας ότι ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας, σε συνεννόηση φυσικά με το Μέγαρο Μαξίμου, είχε- εν αγνοία του κ. Στουρνάρα- αποστείλει γραπτό αίτημα προς την «τρόικα» για μείωση του φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης, προκάλεσε αίσθηση. Η υπόθεση πήρε ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις όταν έγινε γνωστό ότι, παρά την εντολή του, το θέμα να μη διαρρεύσει στα Μέσα Ενημέρωσης, αυτό συνέβη και μάλιστα με τις ευλογίες του πρωθυπουργικού γραφείου. Ορισμένοι έσπευσαν να προεξοφλήσουν ότι ο κ. Στουρνάρας θα υποβάλλει την παραίτησή του για να διαφυλάξει το κύρος του!.. Στο σημείο αυτό, αναφέρουν οι πληροφορίες, παρενέβη πυροσβεστικά το Μέγαρο Μαξίμου και εκτονώθηκε η ένταση, ενώ η φημολογία που αναπτύχθηκε γύρω από το πρόσωπό του δεν φαίνεται να πτόησε τον υπουργό Οικονομικών. Την επομένη (προχθές Παρασκευή) εμφανίσθηκε στη Βουλή, όπου υπερασπίσθηκε με σθένος το Μνημόνιο ως το μοναδικό σοβαρό κείμενο που είχε στόχους και χρονοδιαγράμματα και ότι θα έρθουν νέα μέτρα, καλώντας και την αντιπολίτευση να τα ψηφίσει. Παράλληλα υποστήριξε ότι το έργο που παρήγαγε το υπουργείο Οικονομικών τον τελευταίο έναν χρόνο αντιστοιχεί στο έργο που είχε παραχθεί τα προηγούμενα 70 (!) χρόνια. Απαντώντας έτσι στα κόμματα της αντιπολίτευσης, αλλά και σε βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας που του επιρρίπτουν σοβαρές ευθύνες για την αποτυχία της πολιτικής που εφαρμόζει τηρώντας κατά γράμμα τις εντολές των δανειστών. Αυτή άλλωστε ήταν η μόνιμη κατηγορία που δεχόταν, ότι δηλαδή, λειτουργεί λιγότερο ως υπουργός της κυβέρνησης και περισσότερο ως... «υπάλληλος της “τρόικας”»! Ενώ ήταν πάμπολλες οι περιπτώσεις που προκάλεσε την ενόχληση, την οργή υπουργών και βουλευτών, με την συμπεριφορά του, με τους επικριτές του να μιλούν για «αλαζονεία». Δύο ακόμη γεγονότα τις προηγούμενες ημέρες ήρθαν να ενισχύσουν τις φήμες ότι ο υπουργός Οικονομικών δεν απολαμβάνει πλέον της μεγίστης προστασίας του πρωθυπουργικού γραφείου. Πρώτον, το προσχέδιο του προϋπολογισμού για το 2014 παρουσίασε ο υφιστάμενός του αναπληρωτής υπουργός Χρ. Σταϊκούρας και δεύτερον το μαζικό αίτημα πενήντα πέντε (55) βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας που με ερώτησή τους στη Βουλή ζήτησαν ευνοϊκότερες ρυθμίσεις για τη χορήγηση του επιδόματος θέρμανσης. Η κίνησή τους αυτή δεν μπορεί να ήταν εν αγνοία του Μεγάρου Μαξίμου, που αν το επιθυμούσε θα είχε ματαιώσει τη πρωτοβουλία τους αυτή.


Γεγονός είναι πάντως ότι οι υψηλοί τόνοι που χρησιμοποίησε ο κ. Στουρνάρας στη Βουλή, αλλά και οι χλιαρές διαψεύσεις, δεν ανέκοψαν την ένταση των σεναρίων περί αντικατάστασής του. Είτε το αμέσως επόμενο διάστημα μετά και την ψήφιση του προϋπολογισμού, είτε τον προσεχή Μάρτιο οπότε-σύμφωνα με τις πληροφορίες θα προχωρήσει σε ανασχηματισμό προκειμένου να «φρεσκάρει» την κυβέρνησή του ενόψει ευρωεκλογών και περιφερειακών εκλογών. Ορισμένοι τα συνδέουν όλα αυτά με τις εξελίξεις στη Γερμανία, όπου σε περίπτωση κυβέρνησης συνεργασίας των δύο μεγάλων κομμάτων, θεωρείται βέβαιη η αντικατάσταση του Β. Σόϊμπλε. Σύμφωνα με την τρέχουσα μυθολογία ο κ. Στουρνάρας αντλούσε τη δύναμή του από την εύνοια που είχε εξασφαλίσει από τον γερμανό υπουργό Οικονομικών, έτσι όταν αυτός εκλείψει θα χάσει κι εκείνος τα στηρίγματά του. Στο ίδιο πλαίσιο ανακυκλώνονται τα τελευταία 24ωρα φήμες για μετακίνησή του στη θέση του διοικητή της Τράπεζας Ελλάδος, την οποία κατέχει σήμερα ο Γ. Προβόπουλος, όταν λήξει τον προσεχή Μάιο η θητεία του. Λέγεται ότι ο κ. Σαμαράς επιθυμεί την αντικατάσταση του τελευταίου, αφενός διότι δεν είναι ικανοποιημένος από το τρόπο που χειρίσθηκε και χειρίζεται σημαντικά ζητήματα και αφετέρου, διότι με ορισμένες παρεμβάσεις του δημιούργησε προβλήματα στην κυβέρνηση.

Άλλοι πάλι κύκλοι υποστηρίζουν ότι αποχωρώντας από το υπουργείο Οικονομικών ο κ. Στουρνάρας θα αναλάβει καθήκοντα ευρωπαίου επιτρόπου. Μόνο που η επιλογή των νέων μελών της Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα γίνει τον Σεπτέμβριο του 2014 και μέχρι τότε το διάστημα είναι μεγάλο και πολλά μπορούν να συμβούν ή να αλλάξουν."
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Παρότι επισήμως δεν υπάρχει πρόβλημα στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση στην χώρα μας, τα πράγματα στην πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετικά - οι τάξεις των 30 μαθητών και η όδευση προς την μαθηματική κατάργηση του ολοήμερου νηπιαγωγείου και σχολείου είναι γεγονός όπως μπορείτε να δείτε εδώ.

Φόρος στα τσιγάρα υπέρ του ΕΟΠΥΥ εν όψη

Είδηση (από το "Έθνος"): "Τσουχτερή" αύξηση στο φόρο των τσιγάρων σκέφτεται να κάνει η κυβέρνηση, προκειμένου να καλύψει τη "μαύρη τρύπα" στον ΕΟΠΥΥ. Η κυβέρνηση εξετάζει την καθιέρωση ειδικού φόρου στα προϊόντα καπνού. Το χρηματικό αδιέξοδο στο οποίο έχει περιέλθει ο ΕΟΠΥΥ του οποίου ο προϋπολογισμός θα είναι αισθητά μειωμένος για τρίτη συνεχόμενη χρονιά, οδηγεί τον Οργανισμό σε συζητήσεις σχετικά με την καθιέρωση φόρου στα προϊόντα καπνού υπέρ του ΕΟΠΥΥ με στόχο έσοδα 500 εκατομμύρια ευρώ. Ενδεικτική είναι η εξής σύγκριση: Οι δαπάνες περίθαλψης των Ταμείων που μετέχουν στον ΕΟΠΥΥ, ήταν περίπου 11 δισ. ευρώ έναν χρόνο πριν ο ΕΟΠΥΥ λειτουργήσει. Το 2013 ο προϋπολογισμός του είναι αισθητά μειωμένος (5,9 δισ.) παρότι έχουν προστεθεί κι άλλα ταμεία. Το υπ. Υγείας έχει δεσμευθεί στην τρόικα για μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης κατά 300 εκατομμύρια (2 δισ. το 2014, από 2,3 δισ. το 2013). Το ποσό που θα  εξοικονομηθεί ωστόσο, αναμένεται να διατεθεί για την αύξηση του κωδικού των κλινικών.

Σχόλιο:  Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η κυβέρνηση προώθησε την ιδέα του ΕΟΠΥΥ ως ένα βασικό τρόπο μείωσης δαπανών. Στην αρχή μας τονίστηκε ότι δε θα υπήρχαν εκπτώσεις στις παροχές, ούτε επιπλέον επιβαρύνσεις, ενώ υπήρξε δέσμευση ότι ο φορέας θα στηριχθεί στην πράξη. Κάποιοι (και εμείς) δεν το πίστεψαν, αλλά το εκλογικό σώμα έδωσε κοινοβουλευτική πλειοψηφία στα κόμματα που το επέβαλλαν, οπότε το μέτρο "επιβεβαιώθηκε" και εκλογικά.

Στη συνέχεια άρχισαν τα εισιτήρια, οι μειώσεις παροχών, οι μειώσεις του αριθμού των γιατρών, η εξομείωση ταμείων (κάποιος ασφαλισμένος που πλήρωνε 100 παίρνει τις ίδιες παροχές το ίδιο με κάποιον που δίνει 300), το δίευρω για το κλείσιμο του ραντεβού, η εξαφάνιση των φαρμάκων νέας γενιάς από τη λίστα φαρμάκων, η επιβολή γεννόσημων (που καθεαυτή δεν είναι κακή αν υπάρχει πραγματικός έλεγχος προέλευσής τους και αν δε συνοδεύεται από την υπέρμετρη γενίκευσή τους) κ.ο.κ. Παράλληλα έγινε και το τρομερό (κατά την άποψή μας) που ήταν η δραστική μείωση του προϋπολογισμού του οργανισμού, δείχνοντας ότι η "ψευτιά και η κλεψιά" αποτελούν βασικό τρόπο άσκησης πολιτικής στην χώρα μας: από την μία αποδείχτηκε ότι η κυβέρνηση δεν είχε καμία όρεξη να στηρίξει τον οργανισμό και από την άλλη κατάκλεψε τα ασφαλιστικά ταμεία (μέσω του κουρέματος ομολόγων και της ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών), στερώντας έτσι από τον οργανισμό τη δυνατότητα να πληρώσει τις υποχρεώσεις του στην ώρα τους, υποχρεώνοντας τον σε δανεισμό και εκποίηση περουσιακών στοιχείων - για την κάλυψη των βασικών του αναγκών. Για την αποπληρωμή χρόνιων οφειλών ούτε λόγος βέβαια...

Τώρα λοιπόν καταλήγουμε σε μια ακόμα φαεινή ιδέα: την αύξηση της φορολόγησης (έστω και έμμεσης) ώστε να καλυφθεί η μαύρη τρύπα που δημιουργήθηκε από την κακοδιαχείριση του οργανισμού, την ανικανότητα των κυβερνώντων και τα αποτυχημένα "success stories" της κυβέρνησης που επετείνουν την κρίση και έχουν εξαναγκάσει εκατομμύρια ανέργων να επαιτούν για εξάμηνες δουλειές 490 ευρώ...

Βέβαια η αποτυχία των αντίστοιχων μέτρων - βλ. πετρέλαιο θέρμανσης, βενζίνη κ.λπ., τέλη κυκλοφορίας κ.λπ. - δείχνει πιθανότατα για το που θα πάει το πράγμα - αλλά το έχουμε ξαναπει. Αυτά είναι μικρά γράμματα για τους κυβερνώντες. Στα καφέ του Κολωνακίου και τον "Διόνυσο" η κρίση δεν έχει φτάσει μάλλον ακόμα...Και για να εξηγούμαστε: δεν θα είχαμε πρόβλημα αν μέρος του φόρου που ΗΔΗ πληρώνεται να πήγαινε υπέρ του ΕΟΠΥΥ. Θα είχε νόημα και θα έδειχνε ένα ουσιαστικό ενδιαφέρον για τον οργανισμό καθώς και για την επιβάρυνση που επιβάλλεται στο σύστημα υγείας από το κάπνισμα. Αλλά επιπλέον επιβάρυνση είναι μάλλον οπορτουνιστική κίνηση απελπισίας και τίποτε παραπάνω.

Αντιδράς στην κυβέρνηση; Στον εισαγγελέα (το παράδειγμα των κατοίκων της Ιερισσού)

Διαβάζουμε στην "Ελευθεροτυπία": "Στο στόχαστρο των διωκτικών αρχών, για τα επεισόδια στη Χαλκιδική στο πλαίσιο των διαδηλώσεων κατά της εξόρυξης χρυσού, μπαίνουν ακόμα δεκάδες πολίτες. Η Αστυνομία καλεί άλλους 54 κατοίκους της Ιερισσού και της Μεγάλης Παναγίας να καταθέσουν ανωμοτί, δηλαδή ως ύποπτοι τέλεσης αξιόποινων πράξεων, οι πρώτοι στην αστυνομική διεύθυνση Χαλκιδικής στον Πολύγυρο και οι δεύτεροι στο αστυνομικό τμήμα Αρναίας.
 Τα αδικήματα που ερευνώνται είναι όλα σε βαθμό πλημμελήματος και αφορούν μεταξύ άλλων τις πράξεις της αντίστασης κατά της αρχής, της διατάραξης κοινής ειρήνης κ.ά.
Δύο από τις δικογραφίες περιλαμβάνουν ισάριθμα περιστατικά που κατήγγειλαν εργαζόμενοι της ‘Ελληνικός Χρυσός', σύμφωνα με τους οποίους, δέχθηκαν επίθεση και παρεμποδίστηκαν με απειλές να πάνε στη δουλειά τους, από κουκουλοφόρους στο Χονδρό Δέντρο.
Η τρίτη δικογραφία αφορά επεισόδια που έγιναν στις αρχές Μαρτίου μεταξύ κατοίκων της Ιερισσού και αστυνομικών δυνάμεων, όταν οι πρώτοι κατά το κατηγορητήριο έστησαν οδοφράγματα στην είσοδο του χωριού, βάζοντας φωτιές σε κάδους απορριμμάτων και σε ελαστικά, στην προσπάθειά τους να εμποδίσουν τη διέλευση αστυνομικών που κατευθύνονταν στον οικισμό για να συνδράμουν συναδέλφους τους στις έρευνες για την εμπρηστική επίθεση στο εργοτάξιο της εταιρείας στις Σκουριές, ένα μήνα πριν. Για στάση και αντίσταση κατά της αρχής κατηγορούνται περίπου 25 κάτοικοι της Ιερισσού, για την ημέρα της εισβολής των ΜΑΤ και των ΟΠΚΕ με δακρυγόνα, μέχρι και στο σχολείο, την Τσικνοπέμπτη. Πρόκειται για νέα δικογραφία, που στηρίζεται σε μαρτυρία αστυνομικού των ΜΑΤ, ο οποίος είχε πάρει μέρος στην επιχείρηση και, όπως δείχνουν τα πράγματα, κατάφερε μέσα από τους καπνούς και τα δακρυγόνα και μέσα στον πανικό που προκλήθηκε, να αναγνωρίσει και να κατονομάσει τουλάχιστον 25 κατοίκους, οι οποίοι του ήταν παντελώς άγνωστοι."(όλο το ρεπορτάζ εδώ).

Να λοιπόν που η αστυνομία συνεχίζει να χρησιμοποιεί εμφυλιοπολεμικές μεθόδους, κάνοντας κλητεύσεις εκφοβισμού, χρησιμοποιώντας αστυνομικούς-σούπερμαν (με όραση που θα ζήλευαν και γάτες) για να απονεμηθεί δικαιοσύνη. Για τον τρόπο δράσης των ΜΑΤ στις συγκεκριμένες περιπτώσεις ούτε κουβέντα...

Η τραγικότητα της κυβέρνησης δε φαίνεται μόνο από το γεγονός της κλήσης των κατοίκων της Ιερισσού ως υποψήφιοι ένοχοι (αλήθεια κύριε Σαμαρά μήπως να καλέσετε για κατάθεση και τους 30000 που πήγαν στη συναυλία συμπαράστασης; Τους τραγουδιστές που τραγούδησαν εκεί; Τους μοναχούς του Αγίου Όρους που αντιδρούν στα σχέδια της εξόρυξης;  Τους δημάρχους που εκλέχθηκαν με τη δική σας σημαία;). Είναι η εξομείωσή τους με τους δολοφόνους της Χρυσής Αυγής και μ' αυτούς που έκαψαν την Marfin. Δηλαδή εξομειώνουμε κάποιου που αντιδράει επειδή τον υποχρεώνουν ν' αναπνέει δηλητήρια και να ζει σ' ένα σεληνιακό τοπίο με ένα δολοφόνο. Τέτοια μυαλά κουβαλάνε στην κυβέρνηση, νομίζοντας ότι θα γυρίσουν το παιχνίδι των εκλογών προς όφελός τους. 

Φαίνεται επομένως ξεκάθαρα ότι έκαναν τραγικό λάθος, όσοι πίστεψαν πως η μετάβαση της εξουσίας από το αποθνήσκον δικομματικό σύστημα σε μια διαφορετική δύναμη θα γινόταν δημοκρατικά και χωρίς παρατράγουδα. Επίσης δείχνει ξεκάθαρα ότι όσοι τόνιζαν ότι οι δηλώσεις των ανεπάγγελτων Κρανιδιώτη και Κεδίκογλου περί "δύο άκρων" (εννοώντας Χ.Α. και ΣΥΡΙΖΑ) αποτελούν "προσωπικές απόψεις", μάλλον δεν είχαν ιδία αντίληψη των γεγονότων. Ο Αντώνης Σαμαράς, στην προσπάθειά του να διατηρήσει τ' όνειρο της Πρωθυπουργίας ζωντανό, δεν είναι μόνο έτοιμος να θυσιάσει την προσωπική του υγεία, αλλά και την συνταγματική ομαλότητα, οδηγώντας στ' άκρα μια διαμάχη που πιθανότατα δε θα ωφελήσει ούτε τον ίδιο αλλά ούτε και την χώρα, την οποία υποτίθεται ότι τόσο αγαπά. Δε γνωρίζουμε το που θα καταλήξει η όλη υπόθεση. Βλέπουμε όμως ότι η ακρότητα συναγωνίζεται μόνο τη φαυλότητα σε μέγεθος, στην χώρα μας. Και όταν στον χορό μπαίνουν Πρωθυπουργοί λίγα μπορεί κανείς να περιμένει.

Το κύκνειο άσμα του Άκη (Τσοχατζόπουλου)

Η σημερινή μας ανάρτηση είναι αφιερωμένη εξ ολοκλήρου στον πρώην Αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και παρά (πολύ) λίγο Πρωθυπουργό της χώρας, Άκη Τζοχατζόπουλο. Τον άνθρωπο που έφτασε από τα ψηλά στα χαμηλά, υποστηρίχθηκε από μεγάλη μερίδα του "σοσιαλιστικού χώρου" ακόμα και όταν τα πράγματα έδειχναν ότι η δίωξη δεν μπορούσε ν' αποφευχθεί (ποιος αλήθεια ξεχνάει τις μεγάλες συγκεντρώσεις παρουσία πολλών γνωστών Θεσσαλονικαίων στις τελευταίες εκλογικές αναμετρήσεις που ήταν υποψήφιος), έχοντας πάντα μια ροπή προς τον πλούτο και την χλιδή (οι ιστορίες που διηγούνται οι σύντροφοί του στην Γερμανία από τα χρόνια του ΠΑΚ είναι χαρακτηριστικά), χωρίς να υπολογίσει ποτέ μια βασική αρχή της ζωής: η ζωή είναι ένας τροχός και γυρίζει - ποτέ δεν ξέρεις αν και πότε θα έρθουν "τούμπα" τα πράγματα...

Το άρθρο προέρχεται από το "Ποντίκι" και αξίζει να διαβαστεί - για εμάς πάντως ο Άκης είναι ένα "θύμα" - πήγε μόνος του φυλακή ενώ θα έπρεπε η παρέα του να είναι μεγάλη. Μπορεί πάντως εκεί να μην μείνει πολύ (υπολογίζεται ότι θα εκτίσει και λόγω ηλικίας γύρω στα 2 1/2 - 3 χρόνια) αλλά σίγουρα έγινε μια αρχή - έστω και ακριβή...

"Ολοκληρώθηκε η δίκη του Άκη Τζοχατζόπουλου. Το δικαστήριο επέβαλε σε αυτόν και στους ενεχομένους σε αυτή την υπόθεση τις ανώτερες των ποινών. Παράλληλα, το δικαστήριο αποφάσισε τη δήμευση των περιουσιακών στοιχείων των καταδικασθέντων, τα οποία είχαν ήδη κατασχεθεί από τον ανακριτή της υπόθεσης. Μεταξύ της περιουσίας που δεσμεύθηκε, σε ό,τι αφορά τον πρώην υπουργό, είναι και το ακίνητο επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Επί πλέον ο Άκης θα καταβάλει 1 εκατομμύριο ως χρηματική ικανοποίηση προς το Δημόσιο.

Ταυτόχρονα με την πρωτοφανούς ελεεινότητας συμπεριφορά του, ο άνθρωπος αυτός – που υπήρξε από τα κεντρικότερα και ιδιαίτερα προβεβλημένα πρόσωπα της πολιτικής στη διάρκεια της μεταπολίτευσης – κατάφερε, εκτός από το να ζημιώσει κατάφωρα τα συμφέροντα της πατρίδας μας, να πλήξει ανεπανόρθωτα την εμπιστοσύνη του λαού στην πολιτική και τους πολιτικούς, αφήνοντας περισσότερο έκθετους εκείνους που τον εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους για να υπηρετεί αυτά ακριβώς τα συμφέροντα τα οποία έπληξε.

Ο άνθρωπος αυτός με την αχαρακτήριστη θρασύτητα των πράξεών του κατάφερε επίσης όχι μόνο να αμαυρώσει το όνομά του, την πολιτική του καριέρα, το κόμμα που τον ανέδειξε, τους συνεργάτες του, αλλά και την ίδια την οικογένειά του, σύροντας στον εξευτελισμό και εν τέλει στη φυλακή τις δυο γυναίκες του, πρώην και νυν, την ίδια του την κόρη, η οποία έχει τρία παιδιά, πλήττοντας κατάφωρα όλους τους στενά δικούς του ανθρώπους.

Το δε πιο θλιβερό και μελαγχολικό ταυτόχρονα, με ιδιαίτερη σημασία, ήταν ότι η είδηση για την απόφαση του δικαστηρίου τη μέρα που πάρθηκε δεν υπήρξε καν ανάμεσα στις πρώτες των δελτίων ειδήσεων.

Το δε χειρότερο από όλα είναι ότι έχει το θράσος να μην αναγνωρίζει, σαν να υπήρξε σε όλη του τη ζωή κοινός κακοποιός, τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης, δείχνοντας την ύστατη στιγμή στοιχειώδη μεταμέλεια. Τόσο μικρότητα και θλιβερή αλαζονεία ενός μέτριου που μεγαλύνθηκε μέσα στην ανισορροπία της μεταπολίτευσης.

Αυτά κατάφερε ο πάλαι ποτέ υπερόπτης και αμετροεπής Άκης Τσοχατζόπουλος."

Στο αρχείο οι λίστες Λαγκάρντ, Λουξεμβούργου, Λονδίνου και όχι μόνο...

Είδηση: Tέλος στους ελέγχους στις πολυδιαφημισμένες λίστες Λαγκάρντ, Λουξεμβούργου, Λίχτενσταϊν, ακινήτων Λονδίνου, εμβασμάτων προς το εξωτερικό και άλλες, βάζει το υπουργείο Οικονομικών, καθώς παραδέχεται ότι σταματά την έρευνα η οποία αφορά υποθέσεις φοροδιαφυγής των ατόμων που εμφανίζονται σε αυτές.
Ανώτατο στέλεχος του υπουργείου Οικονομικών τόνισε ότι «σε κάθε περίπτωση πρέπει να μπει μια κόκκινη γραμμή στις υποθέσεις φοροδιαφυγής που αφορούν το παρελθόν και να ασχοληθούμε με τις νέες υποθέσεις. Ολες αυτές οι λίστες δεν έβγαλαν τόσο καιρό κανένα αποτέλεσμα και ούτε πρόκειται να βγάλουν». Το υπουργείο Οικονομικών σχεδιάζει να θάψει στις ΔΟΥ κάτω από χιλιάδες φακέλους ανέλεγκτων υποθέσεων φοροδιαφυγής τις περίφημες λίστες, αφαιρώντας τις υποθέσεις αυτές από το ΣΔΟΕ.
Στελέχη του ΣΔΟΕ καταγγέλλουν ότι με αυτή την πρωτοφανή απόφαση, το υπουργείο Οικονομικών δένει τα χέρια των ελεγκτών που εδώ και μήνες έχουν αναλάβει, κάτω από αντίξοες συνθήκες, να εντοπίσουν υποθέσεις μεγάλης φοροδιαφυγής που κρύβουν οι λίστες και τις αναθέτουν στις εφορίες που οι εργαζόμενοί τους έχουν δηλώσει ότι δεν μπορούν να αντεπεξέλθουν ούτε στους ελέγχους των φορολογικών δηλώσεων.
Προσθέτουν μάλιστα ότι «αυτές οι διαδικασίες δεν συνάδουν με το χαρακτήρα του κατεπείγοντος που δίνει το τελευταίο καιρό η ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών στη διαλεύκανση αυτών των υποθέσεων, καθώς μετά τη μεταφορά των υποθέσεων, θα χρειαστούν ίσως και μήνες μόνο για την ενημέρωση των ελεγκτών των ΔΟΥ από τους συναδέλφους τους του ΣΔΟΕ».
Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι το έγγραφο ερμηνεύει κατά το δοκούν το άρθρο 37 παράγραφος 5 του νόμου 4141/2013 και στέλνει υποθέσεις που χειρίζονται οι Περιφερειακές Διευθύνσεις του και έχουν ορίζοντα παραγραφής την 31η.12.2013, στις οικείες ΔΟΥ, με το σκεπτικό ότι αυτές μπορούν να διατάξουν παράταση της παραγραφής κατά δύο επιπλέον χρόνια.
Η συγκεκριμένη απόφαση βάζει εμπόδια στην διαλεύκανση των υποθέσεων φοροδιαφυγής, καθώς διασπά τον έλεγχο σε πολλές ΔΟΥ οι οποίες όμως δεν έχουν ούτε την τεχνογνωσία ούτε τη νομική αρμοδιότητα και κυρίως ούτε το προσωπικό για να αντεπεξέλθουν στον τεράστιο όγκο δουλειάς που απαιτούν οι συγκεκριμένες υποθέσεις.
Οπως έλεγαν ελεγκτές του ΣΔΟΕ, «εάν για παράδειγμα εντοπιστούν κοινοί λογαριασμοί επιχειρήσεων που ανήκουν σε διαφορετικές ΔΟΥ, η συνεννόηση για τη διασταύρωση των στοιχείων θα πρέπει να γίνει με εσωτερική αποστολή υπηρεσιακών εγγράφων που μπορεί να κρατήσει ακόμα και αρκετές εβδομάδες»...
Οπως χαρακτηριστικά αναφέρουν τα ίδια στελέχη, «αν αυτή τη στιγμή έχει καθυστερήσει η υπόθεση από το ΣΔΟΕ εξαιτίας του μεγάλου φόρτου εργασίας, με τη μεταφορά των υποθέσεων στις ΔΟΥ δεν θα υπάρξουν ποτέ αποτελέσματα, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό».
Μάλιστα, όπως αναφέρουν, οι υποθέσεις αφαιρούνται από το ΣΔΟΕ τη στιγμή που είχε γίνει το πρώτο ξεσκαρτάρισμα των ονομάτων και θα ακολουθούσε το άνοιγμα λογαριασμών, από υποθέσεις που υπήρχαν ενδείξεις μεγάλης φοροδιαφυγής.
Ερωτήματα γεννά όμως και το γεγονός ότι, ενώ ο κ. Στουρνάρας, σε τηλεοπτική συνέντευξή του στην εκπομπή «Στον ενικό» το βράδυ της Δευτέρας, προανήγγειλε πως θα υπάρξει νομοθετική ρύθμιση για να μπορούν να κινούνται ταχύτερα οι διαδικασίες ακόμα και με προσωρινά ευρήματα, την ίδια ώρα το υπουργείο Οικονομικών αφαιρεί αυτές τις υποθέσεις από το ΣΔΟΕ το οποίο έχει εμπειρία, ειδικά συνεργεία ελέγχου, αλλά και τα νομικά όπλα ώστε να προχωρήσει σε άνοιγμα τραπεζικών λογαριασμών και έλεγχο περιουσιακών στοιχείων.
Οπως αναφέρουν τα στελέχη του ΣΔΟΕ, το υπουργείο Οικονομικών αντί να εκδώσει μια ερμηνευτική εγκύκλιο, η οποία να ορίζει ότι είναι δυνατόν να δοθεί παράταση σε αυτές τις υποθέσεις, σε οποιεσδήποτε από τις υπηρεσίες ελέγχου και αν βρίσκονται, προτιμά να τις στείλει στις ΔΟΥ, οι οποίες αντιμετωπίζουν τεράστια προβλήματα οργάνωσης, έλλειψης προσωπικού, αλλά κυρίως τεχνογνωσίας σε τέτοιας μορφής ελέγχους.

Σχόλιο: Προκαλεί λύπη το γεγονός ότι η κυβέρνηση αποφάσισε τελικά να εκμεταλλευτεί την υπόθεση της Χρυσής Αυγής και του θανάτου του Παύλου Φύσσα για να κλείσει υποθέσεις που ακουμπούν στελέχη της και άτομα φιλικά προσκείμενα προς αυτήν. Δε γνωρίζουμε τα ποσά τα οποία θα κατέληγαν στο ταμείο του κράτους με τη διερεύνηση των υποθέσεων αυτών. Μπορεί να ήταν μεγάλα - μπορεί να ήταν και μηδαμινά. Αυτό θα ήταν δουλειά του ΣΔΟΕ και των φορολογικών υπηρεσιών. Έπρεπε όμως να υπάρξει ουσιαστικό ψάξιμο που θα έφτανε μέχρι το τέλος, για ένα και μόνο λόγο: όταν υπάρχουν ενδείξεις για προσπάθεια συγκάλυψης από πολιτικά πρόσωπα, όταν γνωρίζουμε ότι οι λίστες αυτές περιφέρονταν σε υπουργικά γραφεία για μήνες χωρίς να γίνεται κάτι ουσιαστικό, όταν γνωρίζουμε για εκλεκτές συγγένειες προσώπων που βρίσκονται σ'αυτές με πολιτικά πρόσωπα και διάφορους προσκείμενους στην "ελίτ" του "πρώην" δικομματισμού, θα έπρεπε να θεωρείται απαραίτητη - και από την ίδια την κυβέρνηση - η πλήρης αξιοποίηση των καταλόγων αυτών. Για να φανεί πραγματικά ότι "άλλαξε η Ελλάδα" και ότι η κυβέρνηση δεν χρησιμοποιεί τα "συνήθη κορόιδα" για να κλείσει τις δημοσιονομικές τρύπες, αφήνοντας στο απυρόβλητο τους δικούς της ανθρώπους.
Αλλά όπως φαίνεται στο ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας", όλα τα ίδια μένουν - και μάλιστα επ΄ευκαιρίας τραγικών συγκυριών...

"Καλό κλίμα στις διαπραγματεύσεις" με νέες απολύσεις / Σχόλια για την επικαιρότητα

Μέσα στα όσα συμβαίνουν αυτές τις μέρες, έχουμε και τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα - για την επόμενη δόση και τα καινούργια "διαρθρωτικά" μέτρα που "χρειάζονται". Διαβάζουμε για "καλό κλίμα" μεταξύ κυβέρνησης και τρόικας και "χαιρόμαστε" - για λέμε "δεν μπορεί, δε θα ζητάνε καινούργια μέτρα", αλλά μια προσεκτική ματιά στις ειδήσεις μας και απορούμε: "δεν αποδέχεται η τρόικα να μετρήσουν στις απολύσεις που ζητάει αυτές της ΕΡΤ, γιατί θα γίνει καινούργια δημόσια ραδιοτηλεόραση" (είναι που η Κομισιόν κατά τ' άλλα ήταν αντίθετη), δε δέχεται να μετρήσουν σ' αυτές οι 6000 συμβασιούχοι που δουλεύουν ακόμα με προσωρινές διαταγές και δε θεωρεί ότι μπορούν να προστεθούν σ' αυτές και εκείνες που θα προέλθουν από τις "απομακρύνσεις" στις αμυντικές βιομηχανίες. Δηλαδή, το "καλό κλίμα" πιο ακριβώς είναι; Ο Κυριάκος (Μητσοτάκης) που χαμογελάει στις κάμερες; Και τόσοι που θα μείνουν στο δρόμο χωρίς να φταίνε (επειδή η τρόικα θέλει "αίμα") τι φταίνε να τους δουλεύουν και από πάνω;

Αυτό είναι η μία πλευρά της κατάστασης της οποίας ζούμε...Η άλλη είναι ότι έχουμε χάσει τον μπούσουλα και ως κοινωνία, με τις μεγάλες επιχειρήσεις να δείχνουν ότι δεν "χαμπαριάζουν" από κρίση και ανέχεια. Τελευταίο κρούσμα τα Jumbo, τα οποία τον καιρό της ευημερίας γιγαντώθηκαν παίρνοντας άδειες για "βιοτεχνίες με εκθεσιακό χώρο" παραλείποντας τις βιοτεχνίες στην πράξη και σήμερα κυνηγούν "κλέφτες μαρκαδόρων" των 5-10 ευρώ. Είναι φυσικά δικαίωμά τους να προστατεύουν την περιουσία τους. Στην ανακοίνωση που έβγαλαν μετά το σάλο που ξεσηκώθηκε για το θέμα, τόνισαν ότι ο "κλέφτης" είχε κάνει παρόμοιες κλοπές στο παρελθόν - φανταζόμαστε θα αναφέρονται σε τετράδια, μολύβια - και άλλου τέτοιου είδους αντικείμενα. Αλλά θα περιμέναμε λίγη ειλικρίνεια και λιγότερη εκδικητικότητα από μέρους τους, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν την παρακάτω παράμετρο που παρουσιάζει εύστοχα η "Ελευθεροτυπία":

 Και τέλος έχουμε το όψιμο ενδιαφέρον για την Χρυσή Αυγή. Όλοι αυτοί που έλεγαν "έμμεσα" ή "άμεσα" μπράβο, έγιναν πολέμιοι - και καλώς βέβαια...Αλλά, υπάρχει πάντα και ένα αλλά όπως λέει ο Παύλος Μεθενίτης σε σχόλιο του:

Διαφωνεί κανείς;

Παιδιά στην Ελλάδα του 2013 / Αλλαγή στο καθεστώς του δάσους με καινούργιο νόμο;

Σήμερα ασχολούμαστε με το μέλλον της χώρας - τα παιδιά. Με αφορμή τον ερχομό στην επικαιρότητα της έκθεσης της Unicef για την κατάσταση των παιδιών στην χώρα μας για την χρονιά που διανύουμε, παρουσιάζουμε το σχετικό πίνακα στον οποίο περιλαμβάνονται όλα τα προβλήματα και οι κίνδυνοι που αντιμετωπίζουν οι νέοι πολίτες αυτής της χώρας. Σ' αυτό δεν περιλαμβάνονται ο κίνδυνος της ακροδεξιάς προπαγάνδας (που αν και υπαρκτός εδώ και καιρό, ήρθε πρόσφατα στην επιφάνεια) καθώς και ο κίνδυνος της έκθεσης σε κίνδυνο από τα ίδια τα κρατικά ιδρύματα (όπως συνέβει με τα 208 παιδιά των φαναριών που "εξαφανίστηκαν" χωρίς να ξέρει κανείς που πήγαν από κρατικά ιδρύματα πρόνοιας). Αυτό καταδεικνύει βέβαια και μια διάσταση του προβλήματος. Το κράτος μπορεί να είναι ανάλγητο, αλλά κράτος είναι και οι κρατικοί λειτουργοί - αν εμφανίζουν αδιαφορία, δεν υπάρχει ελπίδα αλλαγής...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Μιλώντας για κοινωνία έρχεται στο μυαλό το περιβάλλον και οι "περίεργες" απόψεις της κυβέρνησης περί προστασίας του. Μέσα σε διάφορες απίστευτης χαλαρότητας αλλαγές που ετοιμάζει για το χαρακτηρισμό του δάσους, συζητάει και την "εκχέρσωση για γεωργική χρήση" δασών που βρίσκονται σε καθεστώς προστασίας (δηλ. Natura, Ramsar κ.λπ.)!!! Αν αναλογιστεί κανείς το που βρίσκονται τα συγκεκριμένα δάση, ο στόχος φαίνεται προφανής: μια αλλαγή σε "δήθεν" γεωργική" χρήση και μετά από λίγο καιρό (με το δρόμο να έχει ανοίξει) σε χρήση τουριστική ή κατοικίας ή (στην περίπτωση της Χαλκιδικής) λατομική. Βέβαια οι πρώτες κινήσεις έχουν γίνει ήδη στην Βάλια Κάλντα (σχετική ανάρτηση εδώ), το Φοινικόδασος του Βάι και τον Όλυμπο, αλλά πρώτη φορά μετουσιώνεται σε γενικό νόμο αυτή η αρνητική μεταστροφή - αν εξαιρέσει κανείς τις αλλαγές που επέφερε στην περιβαλλοντική αδειοδότηση το "fast-track" βέβαια...

Πηγή ειδήσεων: "Ο Κόσμος της Unicef", "Η εφημερίδα των συντακτών"

Η "σφαγή" των μελισσών / Χρυσή Αυγή και παρακράτος

Γράφει η Β.Μπαζού στο "Ποντίκι" για τη "σφαγή" των μελισσών που επιτελείται στο όνομα της ανάπτυξης αλλά θα έχει τραγικές συνέπειες στο περιβάλλον: "Ο Άλµπερτ Αϊνστάιν είχε διατυπώσει µια κορυφαία ρήση, απόρροια όχι τόσο της σοφίας του, αλλά της άριστης γνώσης που είχε για τον τρόπο λειτουργίας του πλανήτη. «Αν κάποτε οι µέλισσες αφανιστούν από προσώπου γης, το ανθρώπινο είδος δεν θα αργήσει να τις ακολουθήσει» είχε πει ξεκάθαρα. Ποιος, όµως, δίνει σηµασία στον σηµαντικότερο, ίσως, επιστήµονα που εµφανίστηκε στη Γη από τη στιγµή που υπάρχει η Bayer και η Syngenta, οι πολυεθνικές που σε πείσµα της κοινής επιστηµονικής λογικής έχουν βαλθεί στο όνοµα του κέρδους να εξοντώσουν τις µέλισσες;

Η απάντηση είναι: κανείς από εκείνους που οφείλουν, αφού φαίνεται πως θεωρούν ότι είναι πιο ασφαλές να υποκύψουν στις επιθυµίες των παραγωγών εντοµοκτόνων και φυτοφαρµάκων παρά τις προειδοποιήσεις των επιστηµόνων για τον κίνδυνο που συνεπάγεται για την ανθρωπότητα η εξαφάνιση των μελισσών.

Και τρανή απόδειξη των µεγάλων συµφερόντων που επικρατούν σε βάρος της δηµόσιας υγείας, της ασφάλειας τροφίµων και του περιβάλλοντος είναι το σκοτεινό, χωρίς κανόνες παιχνίδι που παίζεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ένα θρίλερ µε απειλές και πιέσεις, µε στόχο να µην αλλάξει τίποτα απολύτως στη χρήση των επικίνδυνων φυτοφαρµάκων που, σύµφωνα µε τους επιστήµονες, ευθύνονται για τη µαζική θανάτωση µελισσών σε ολόκληρο τον κόσµο. Ένα φαινόµενο που έχει φέρει σε απόγνωση τους µελισσοκόµους σε ολόκληρο τον κόσµο και που απειλεί ακόµα και την παραγωγή τροφίµων.

Επιστηµονικοί φορείς, µελισσοκόµοι και περιβαλλοντικές οργανώσεις τα τελευταία χρόνια κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου επισηµαίνοντας ότι για την ακατανόητη αρχικά µαζική εξόντωση των µελισσών ευθύνονται τα νεονικοτινοειδή φυτοφάρµακα. Οι επιστήµονες εντόπισαν τη φονική επίδραση των λεγόµενων και διασυστηµατικών εντοµοκτόνων έπειτα από τουλάχιστον 10 χρόνια χρήσης τους. Μετά τις προειδοποιήσεις των µελισσοκόµων και των περιβαλλοντικών οργανώσεων τη σκυτάλη πήρε ο ΟΗΕ, τον Μάρτιο του 2011, όταν με έκθεσή του έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου επισημαίνοντας ότι είχαν καταρρεύσει οι αποικίες των μελισσών στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη σε ποσοστό 30%!

Δυο χρόνια μετά, η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων (EFSA), με έκθεσή της προς την Κομισιόν, επισήμανε τον κίνδυνο για τις μέλισσες και τους άγριους επικονιαστές που απορρέει από τη χρήση των πιο ευρέως χρησιμοποιούμενων νεονικοτινοειδών εντομοκτόνων και συγκεκριμένα των clothianidin, thiamethoxam και imidacloprid.

Η γνωμοδότηση της EFSA ταρακούνησε την Κομισιόν αφού η Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίμων θεωρείται συντηρητική στις διατυπώσεις της και έχει κατηγορηθεί πολλές φορές για επιστημονικές διαγνώσεις προσαρμοσμένες στους νόμους της αγοράς. Έτσι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε να δράσει προτείνοντας την απαγόρευση για δυο χρόνια της χρήσης τριών νεονικοτινοειδών φυτοφαρμάκων και συγκεκριμένα των imidacloprid και clothianidin (της Bayer) και του thiametoxam της Syngenta, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως και στην Ελλάδα, και μάλιστα για τέσσερις καλλιέργειες, του ηλίανθου, της ελαιοκράμβης, το καλαμποκιού και του βαμβακιού.

Η πρόταση, αν και συντηρητική, αφού ζητούσε την αναστολή χρήσης για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα και όχι την οριστική απαγόρευση, δέχθηκε ανηλεή πόλεμο, όπως επίσης και τα ίδια τα μέλη της EFSA.

Είναι χαρακτηριστικό ότι οι δυο μεγάλες πολυεθνικές με επιστολές τους προς τους επιτρόπους Υγείας και Γεωργίας υποστήριζαν ότι για τον θάνατο των μελισσών ευθύνονται οι αγρότες που δεν κάνουν σωστή χρήση των φυτοφαρµάκων. Παράλληλα, το Παρατηρητήριο της Ευρώπης των Πολυεθνικών (Corporate Europe Observatory) αποκάλυψε ότι η εταιρεία Syngenta είχε πρόσβαση στα αποτελέσµατα της έκθεσης της EFSA καθώς και στο δελτίο Τύπου πριν ακόµα ανακοινωθούν τα αποτελέσµατα και δοθεί στη δηµοσιότητα η σχετική ανακοίνωση, και δεν δίστασε µε επιστολή της να απειλήσει ακόµα και µε αγωγές την Ευρωπαϊκή Αρχή για την Ασφάλεια των Τροφίµων στην περίπτωση που επέµενε στη διατύπωση των θέσεών της για τη σχέση των διασυστηµατικών εντοµοκτόνων µε τον θάνατο των µελισσών.

Οι οργανώσεις των µελισσοκόµων σε ολόκληρο τον κόσµο, όπως και στην Ελλάδα, ζητούν δραστικά µέτρα, την απαγόρευση, δηλαδή, χρήσης όχι µόνο των τριών συγκεκριµένων φυτοφαρµάκων, αλλά και των επτά πιο βλαβερών για τις µέλισσες φυτοφαρµάκων (του imidacloprid και του clothianidin της Bayer, του thiamethoxam της Syngenta, του fipronil της BASF και των clorpyriphos, cypermethrin και deltamethrin) και την αντικατάστασή τους µε ασφαλή για τις µέλισσες, τον άνθρωπο και το περιβάλλον υποκατάστατα.

Όπως επισήµανε ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος, τα υποκατάστατα δεν είναι µύθος, αφού «εναλλακτικές λύσεις στα νεονικοτινοειδή υπάρχουν. Απλές αγρονοµικές τεχνικές, όπως η εναλλαγή καλλιεργειών, η καλλιέργεια διαφορετικών ποικιλιών και η υποστήριξη της επιβίωσης και αναπαραγωγής των επικονιαστών µπορούν να εξασφαλίσουν τα ίδια επίπεδα παραγωγής». Το λεγόµενο «Σύνδροµο Κατάρρευσης των Μελισσιών» (Colony Collapse Disorder) αρχικά εντοπίστηκε το 2007. Και, όπως διέγνωσαν οι επιστήµονες, ευθύνεται κάθε χρόνο για την απώλεια τουλάχιστον του 30% των αποικιών µελισσών στον κόσµο. Το ποσοστό αυτό έχει εκτοξευθεί σε ορισµένες περιοχές ακόµα και σε 80%, οδηγώντας σε αφανισµό τη µελισσοκοµία.

Το δεύτερο µεγάλο πρόβληµα είναι η αδράνεια των αρµόδιων φορέων, που είναι επίσης παγκόσµιο φαινόµενο. Τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην Ε.Ε. οι πιέσεις των κολοσσών της χηµικής βιοµηχανίας υπαγορεύουν επί της ουσίας την επίσηµη πολιτική. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ΗΠΑ το θέµα έχει φτάσει πλέον στη ∆ικαιοσύνη αφού οι µελισσοκόµοι, που βρίσκονται αντιµέτωποι µε οικονοµική καταστροφή, διαπίστωσαν ότι, παρά τις επιστηµονικές έρευνες και τις συµβουλές των ειδικών, η αρµόδια αρχή, η Αµερικανική Υπηρεσία Προστασίας του Περιβάλλοντος (EPA), καθυστερεί καταστροφικά. Έτσι 4 µελισσοκοµικές και 5 περιβαλλοντικές και καταναλωτικές οργανώσεις προσέφυγαν στο Οµοσπονδιακό Περιφερειακό ∆ικαστήριο (Federal District Court) ζητώντας την παρέµβασή του για να ληφθούν µέτρα.

Το πρόβληµα έχει εντοπιστεί και στην Ελλάδα, που είναι η πρώτη µελισσοκοµική χώρα στην Ευρώπη µε 2,2 µελίσσια ανά τετραγωνικό χιλιόµετρο και τέταρτη στην παραγωγή µελιού, µε περισσότερους από 17.000 τόνους ετησίως, µετά την Ισπανία, τη Γερµανία και τη Γαλλία. Και η ελληνική πολιτεία, όµως, τηρεί την ίδια παρελκυστική πολιτική και έχει έρθει σε ευθεία σύγκρουση µε τους µελισσοκόµους που διαπιστώνουν ότι οι προτάσεις τους πετάγονται στο καλάθι των αχρήστων. Πολιτική βέβαια που δεν προξενεί εντύπωση, εάν θυµηθούµε µια ακόµα κορυφαία ρήση του Άλµπερτ Αϊνστάιν για την ανθρώπινη βλακεία. Όπως είχε πει ο εµβληµατικός επιστήµονας «Μόνο δύο πράγµατα είναι άπειρα: το σύµπαν και η ανθρώπινη βλακεία, και ως προς το σύµπαν διατηρώ κάποιες αµφιβολίες».

Ο ρόλος των µελισσών

Επικονίαση ονοµάζεται η διαδικασία στην οποία γίνεται η γονιµοποίηση στα φυτά, διαδικασία που επιτυγχάνεται κυρίως µε τη βοήθεια των εντόµων και του αέρα. Για να το πούµε πιο απλά, τα έντοµα τρέφονται από τη γύρη των ανθών και ταυτόχρονα βοηθούν στη γονιµοποίησή τους. Την ίδια στιγµή, τα φυτά επιτρέπουν στα έντοµα να τραφούν από αυτά, µε αντάλλαγµα τη βοήθεια των εντόµων στην αναπαραγωγική διαδικασία και κατ’ επέκταση στη διαιώνιση του είδους. Οι µέλισσες έχουν τον πιο ενεργό και σηµαντικό ρόλο στη γονιµοποίηση των φυτών, καθώς δρουν ως µηχανικοί µεταφορείς της γύρης. Σύµφωνα µε τους επιστήµονες, µία µέτρια αποικία µελισσών υπολογίζεται ότι έχει 20 έως 40 φορές περισσότερη αξία για την επικονίαση των φυτών, παρά για την παραγωγή µελιού. Αν αναλογιστεί κανείς ότι οι µέλισσες αποτελούν το 80% περίπου των επικονιαστικών εντόµων, τότε εύκολα καταλαβαίνουµε τη σηµαντική προσφορά τους στο φυτικό και ζωικό περιβάλλον, αφού τα φυτά που αναπτύσσονται αποτελούν τροφή για τα ζώα και τον άνθρωπο, παράγουν οξυγόνο και εμποδίζουν τη διάβρωση του εδάφους. Όπως υπογραμμίζει η Ομοσπονδία Μελισσοκομικών Συλλόγων Ελλάδας, η μέλισσα αποτελεί τον κυρίαρχο επικονιαστή στη φύση καθώς ένα συνηθισμένο μελίσσι με 50.000 μέλισσες επικονιάζει 500.000 άνθη την ημέρα. Από τα 100 είδη φυτών που προσφέρουν το 90% της τροφής στον κόσμο, το 70% γονιμοποιείται από τις μέλισσες. Όμως και όλα τα αγριολούλουδα και τα βότανα χρειάζονται τη μέλισσα, που αποτελεί θεμέλιο λίθο του περιβάλλοντος. Οι επιστήμονες έχουν υπολογίσει και την οικονομική αξία που συνεπάγονται τα έντομα επικονίασης, αξία η οποία στην Ευρώπη υπολογίζεται σε 22 δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως.



Φυτοφάρμακα – δολοφόνοι

Τρία είναι τα φυτοφάρμακα - επτά για τις μελισσοκομικές και περιβαλλοντικές οργανώσεις - που, σύμφωνα με τους επιστήμονες, ευθύνονται για τη μαζική θανάτωση δισεκατομμυρίων μελισσών τα τελευταία 7 επτά χρόνια. Πρόκειται για τα διασυστηματικά εντομοκτόνα, γνωστά και ως νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα, των εταιρειών Bayer και Syngenta, και συγκεκριμένα το imidacloprid, το clothianidin και το thiamethoxam.

Τα συγκεκριμένα φυτοφάρμακα έχουν την ιδιότητα να κυκλοφορούν σε όλα τα μέρη του φυτού, σε αντίθεση με τα συμβατικά που απλώς ψεκάζονται στα φυτά. Η «λογική» αυτών των φυτοφαρμάκων είναι ότι, κυκλοφορώντας σε όλα τα μέρη του φυτού, σκοτώνουν τα επιβλαβή έντομα σε όλη τη διάρκεια ζωής του φυτού.

Η καινούργια αυτή οικογένεια εντομοκτόνων επενδύεται στους σπόρους με ειδική επεξεργασία έτσι ώστε ολόκληρη η ποσότητα να περνά στο φυτό. Η ιδιότητα, όμως, αυτή, όπως αποδεικνύουν τώρα οι επιστημονικές έρευνες, έχει ως αποτέλεσμα, εκτός από τα βλαβερά για τα φυτά έντομα, να εξολοθρεύουν και τα άκρως χρήσιμα και απαραίτητα, όπως είναι οι μέλισσες, οι αγριομέλισσες, οι βομβίνοι και οι πεταλούδες. Αυτό συμβαίνει γιατί τα εντομοκτόνα εντοπίζονται και στο νέκταρ και στη γύρη, ακόμα και στον λεγόμενο «ιδρώτα» των φυτών που παράγεται με τη διαπνοή τους, σε όλους δηλαδή τους χυμούς που συλλέγουν οι επικονιαστές για να εκτελέσουν την αναντικατάστατη λειτουργία της γονιμοποίησης των φυτών.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν ακόμα ότι τα νεονικοτινοειδή φυτοφάρμακα έχουν:

- Υψηλή τοξικότητα, 7.000 φορές περισσότερο από εκείνη του DDT, στην κλίμακα ng (δισεκατομμυριοστών του γραμμαρίου) του φυτοφαρμάκου ανά μέλισσα.
- Μεγάλη διάρκεια παραμονής στο περιβάλλον.
- Υδατοδιαλυτή ιδιότητα, με αποτέλεσμα να εντοπίζονται και στα υπόγεια ύδατα.

Μελέτες που έχουν γίνει από Βρετανούς και Γάλλους επιστήμονες απέδειξαν τον τρόπο με τον οποίο επηρεάζουν τα διασυστηματικά φυτοφάρμακα τις μέλισσες και γενικότερα όλους του επικονιαστές. Συγκεκριμένα, διαπίστωσαν ότι, ακόμα και όταν η έκθεσή τους στα συγκεκριμένα φυτοφάρμακα ήταν σε όχι υψηλά επίπεδα υπήρχε μεγάλη καθυστέρηση στην ανάπτυξη του πληθυσμού των εντόμων. Αποικίες μελισσών που είχαν εκτεθεί στα φυτοφάρμακα παρήγαν έως και κατά 85% λιγότερες βασίλισσες σε σύγκριση με αποικίες που δεν είχαν εκτεθεί στα νεονικοτινοειδή, με αποτέλεσμα να επηρεάζεται άμεσα η δημιουργία νέων αποικιών μελισσών. Οι μελέτες έδειξαν ακόμα ότι τα συγκεκριμένα φυτοφάρμακα επηρεάζουν και την ικανότητα πλοήγησης των μελισσών, αφού διαπίστωσαν ότι οι μέλισσες που είχαν εκτεθεί σε αυτά τα εντομοκτόνα είχαν λιγότερες πιθανότητες να επιστρέψουν στην κυψέλη τους μετά τη συλλογή της τροφής."


Και για να μην ξεχνιόμαστε...Πληθαίνουν οι φωνές που μιλούν για επαναφορά του κλίματος των δεκαετιών του '50 και του '60 στην χώρα μας, όπου οι ακροδεξιές οργανώσεις αποτελούσαν το "μακρύ χέρι" της αστυνομίας. Εμείς παραμένουμε συγκρατημένοι απέναντι σ' ένα τέτοιο σενάριο - αν και είναι οφθαλμοφανές ότι σχέσεις υπάρχουν με στελέχη της αστυνομίας. Ένα σχετικό άρθρο πάντως υπάρχει εδώ και αξίζει να διαβαστεί.