Παρασκευή 29 Απριλίου 2011
Ένας χρόνος "Νέα Μέτρα" / Μνημόσυνο Αλέκου Παναγούλη / Το επάγγελμα του μηχανικού στην Ελλάδα και το εξωτερικό / Επίσκεψη Παπακωνσταντίνου στις ΗΠΑ
Φίλες και φίλοι πέρασε κιόλας ένας χρόνος από τότε που ξεκινήσαμε το blog μας. Ένα blog που το ξεκινήσαμε ορμώμενοι από τα φοβερά και τρομερά που βλέπαμε να εξελίσσονται γύρω μας και σε μια προσπάθεια να κινητοποιήσουμε κι άλλους στην προσπάθεια να σταματήσει ο κατήφορος που (κατ' εμάς πάντα) είχαμε πάρει ως χώρα.
Την πρώτη μέρα ξεκινήσαμε με 5 αναρτήσεις και με πολλά όνειρα (κάντε κλικ εδώ για να θυμηθείτε την πρώτη μας ανάρτηση, και εδώ για να διαβάσετε τις πρώτες μας προτάσεις). Στην πορεία είδαμε βέβαια πως "για να γυρίσει ο ήλιος θέλει δουλειά πολλή" και επανακαθορίσαμε τη φιλοσοφία μας.
Στόχος μας δεν ήταν (και δεν είναι) να κάνουμε αντιπολίτευση: Αυτό που θέλουμε είναι να στηλιτεύσουμε τα κακώς κείμενα και να παρουσιάσουμε την πλευρά των ειδήσεων και καταστάσεων όπως αυτή δεν παρουσιάζεται στα περισσότερα δελτία και τις περισσότερες εφημερίδες. Επίσης δεν στοχεύουμε ούτε στο να παρουσιαστούμε ως "ειδησεογραφικό blog". Δεν έχουμε ούτε την πλειάδα των συνεργατών, ούτε δυστυχώς το χρόνο για να "σκανάρουμε" δεκάδες πηγές ειδήσεων για να κάνουμε κάτι τέτοιο. Θέλουμε όμως να τονίσουμε κάποιες ειδήσεις που χάνονται στα "ψιλά" στον κυκαιώνα των τόσων και τόσων που συμβαίνουν γύρω μας.
Έτσι ξεκινήσαμε από 20-30 πιστούς και καταφέραμε μέσα σ' ένα χρόνο (άνευ πληρωμένης διαφήμισης) να πενταπλασιάσουμε τους καθημερινούς "μοναδικούς επισκέπτες" μας. Άλλοτε με χιουμοριστική διάθεση (θυμηθείτε εδώ το τραγούδι για τον Γιώργο Παπανδρέου και εδώ ένα κολάζ φωτογραφιών) και άλλοτε με καυστικά σχόλια (όπως αυτό εδώ το σχόλιο για την αριστερά στην Ελλάδα). Άλλες φορές αποκαλύπτοντας καταστάσεις πριν βγουν στα μεγάλα ΜΜΕ (όπως το παρασκήνιο της ψήφισης του εργασιακού νομοσχεδίου στην Βουλή) ή ξεκαθαρίζοντας ημιτελείς αναφορές του διαδικτύου (όπως η περίφημη "σύμβαση Cooper") και άλλοτε φέρνοντας στην επιφάνεια υποθέσεις που πρωτοπαρουσιάστηκαν σε μικρές επαρχειακές εφημερίδες (όπως η υπόθεση με τις ΑΠΕ στα Χανιά της Κρήτης), νομίζουμε ότι μείναμε πιστοί στην υπόσχεσή μας να δείξουμε πτυχές που αρκετοί δεν πίστευαν ότι υπάρχουν.
Και υποσχόμαστε να συνεχίσουμε έτσι, μένοντας ανοιχτοί σε σχόλια (διατυπωμένα κόσμια πάντα) ακόμα και αν αυτά δε συμφωνούν με τις απόψεις μας. Από σας ζητάμε να μας διαβάζετε, να μας διαδίδετε και να κινητοποιηθείτε... Μόνο έτσι μπορεί να υπάρξει κάποια ελπίδα να πάνε τα πράγματα καλύτερα για όλους μας και όχι μόνο για τους "λίγους και εκλεκτούς".
Είδηση (και σχόλιο): "δεν σας αφορά αν θα παίρνει μαζί του ο υπουργός μέλη της οικογένειάς του. Για τη διευκόλυνσή του θα μπορούσε να παίρνει το τζετ από το “Ελευθέριος Βενιζέλος” και όχι από την Ελευσίνα αλλά δεν το κάνει" δήλωσε το γραφείο τύπου του Υπουργείου Οικονομικών για την πρόσφατη μετακίνηση του Γιώργου "Πινόκιο" Παπακωνσταντίνου με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος στο οποίο πήρε βόλτα και τον γιο του (διαβάστε το σχετικό θέμα εδώ). Αλήθεια σε ποιους απευθύνονται; Στους δούλους τους ή στα υποχείριά τους; Όταν ένας υπουργός ταξιδεύει με ΔΙΚΑ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΑ μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και να παίρνει όποιον θέλει: Το γιο του, τη γυναίκα του, τους θείους του, τους μπατζανάκηδές του. Όταν όμως ταξιδεύει με χρήματα του ελληνικού λαού, έχει υποχρέωση να τα σέβεται και να προσέχει ΠΩΣ και ΠΟΥ ξοδεύονται: ο Παπακωνσταντίνου ήταν σ' επίσημο ταξίδι - ΔΕΝ ήταν προσκεκλημένος "οικογενειακώς" κάπου. Και άρα ο γιος του ΕΠΡΕΠΕ να πάει ξεχωριστά με έξοδα του πατέρα του... Το ότι το υπουργείο αρχικά ανακοίνωσε ΨΕΥΔΩΣ ότι το ταξίδι έγινε μ' αεροπλάνο της γραμμής το αφήνουμε ασχολίαστο...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Πολλά έχουν γραφτεί για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, το άνοιγμα των οποίων ψηφίστηκε μέσα σε αρκετές (και δικαιολογημένες αντιδράσεις όπως μπορείτε να θυμηθείτε εδώ). Ο κατάλογος των κλειστών επαγγελμάτων στην χώρας μας είναι μεγάλος (τα περισσότερα τα έχουμε καταγράψει εδώ) και τα περισσότερα απ' αυτά τα περιβάλλει ένας μύθος, πολλές αλήθειες και ακόμα περισσότερα ψέμματα. Ένα από τα επαγγέλματα που (κακώς) χαρακτηρίζονται ως κλειστά είναι αυτό του μηχανικού: Σήμερα σας παρουσιάζουμε δύο άρθρα γραμμένα από μηχανικούς που μιλάνε για αλήθειες πίσω από τα επαγγελματικά δικαιώματά τους καθώς επίσης και για το τι συμβαίνει σε "απελευθερωμένες" αγορές στο εξωτερικό: Παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, ακόμα και για τους "μη μηχανικούς"-αναγνώστες του blog...
Και κάτι τελευταίο: Την Κυριακή, 1η Μαΐου, στις 12 το μεσημέρι, η οικογένεια και οι συναγωνιστές του αγωνιστή της Δημοκρατίας, Αλέκου Παναγούλη, θα τελέσουν στο Α΄ Νεκροταφείο μνημόσυνο, επ΄ ευκαιρία της συμπλήρωσης 35 χρόνων από το θάνατό του. Σύμβολο της αντιδικτατορικής αντίστασης κι ένας από τους τελευταίους μεγάλους ήρωες του έθνους μας, ο Αλέκος Παναγούλης έφυγε από τη ζωή, σε ηλικία 38 ετών, την Πρωτομαγιά του 1976. Για την απόπειρα ενάντια στον δικτάτορα Παπαδόπουλο μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Η χρονική συγκυρία του μνημοσύνου δεν είναι καλή, πόσο μάλλον αφού συμπίπτει σχεδόν χρονικά και με τον θάνατο του αγωνιστή της εθνικής Αντίστασης Λάκη Σάντα, που πέθανε, σχεδόν πλήρης ημερών στα 89 του χρόνια, ένα μήνα πριν από την συμπλήρωση 70 χρόνων από το κατέβασμα της σβάστικας από τον Ιερό Βράχο, την οποία πραγματοποίησε με τον Μανόλη Γλέζο (δείτε την σχετική μας ανάρτηση εδώ, στην οποία θα βρείτε και τα βίντεο της εξιστόρησης του γεγονότος). Αιωνία να είναι η μνήμη και των δύο.
Πηγές: "Δελτίο του ΤΕΕ", "Πρώτο Θέμα"
Ετικέτες
κλειστά επαγγέλματα,
Παναγούλης,
Παπακωνσταντίνου
Πέμπτη 28 Απριλίου 2011
Ο μύθος του όφελους των ιδιωτικοποιήσεων: ΔΕΗ / Μεγαλύτερο το έλλειμμα του 2010-περισσότερα μέτρα
Είδηση: Αν όχι επιζήμια, τουλάχιστον οριακά επωφελής αποδείχθηκε για το Ελληνικό Δημόσιο η μετοχοποίηση της ΔΕΗ το 2001 και η πώλησή της σε δόσεις τα επόμενα χρόνια μέσω του Χρηματιστηρίου Αθηνών. Η ΔΕΗ στο διάστημα της περασμένης δεκαετίας και λειτουργώντας υπό καθεστώς μονοπωλίου, κατάφερε, εκτός από το να υλοποιήσει επενδύσεις άνω των 7,5 δισ. ευρώ, να υπερδιπλασιάσει τόσο τις πωλήσεις της (από τα 3 στα 6 δισ. ευρώ) όσο και τα κέρδη της (από τα 200 εκατ. ευρώ στα 550-600 εκατ. ευρώ ετησίως). Ωστόσο το Ελληνικό Δημόσιο προτίμησε στο διάστημα αυτό να εισπράξει εφάπαξ κάποια έσοδα πουλώντας μετοχές για να κλείσει «τρύπες» και να παραχωρήσει σε ιδιώτες επενδυτές μελλοντικά έσοδα από μερίσματα.
Το Δημόσιο έχει αντλήσει συνολικά 1,4 δισ. ευρώ από τις τρεις μετοχοποιήσεις της ΔΕΗ το 2001, το 2002 και το 2003 οι οποίες είχαν αποτέλεσμα να μειωθεί η συμμετοχή του κράτους από το 100% στο 51%.
Αν αντίθετα από το 2001 μέχρι σήμερα δεν είχε πουλήσει καμία μετοχή και διατηρούσε τον απόλυτο έλεγχο στην Επιχείρηση, θα είχε εγγράψει έσοδα από μερίσματα άνω του 1,1 δισ. ευρώ και παράλληλα θα μπορούσε να προσδοκά σε περισσότερα έσοδα στο μέλλον. Ετσι αντί για 1,1 δισ. ευρώ, στον κρατικό κορβανά μπήκαν όλα αυτά τα χρόνια συνολικά 550 εκατ. ευρώ. Η αίσθηση της «χασούρας» είναι πολύ πιο έντονη τα δύο τελευταία χρόνια που η ΔΕΗ κατέγραψε ιδιαίτερα υψηλά καθαρά κέρδη (693 εκατ. ευρώ το 2009 και 558 εκατ. ευρώ ο 2010) και διένειμε μέσω μερισμάτων στους ιδιώτες μετόχους και το Δημόσιο συνολικά 415 εκατ. ευρώ.
Με βάση άλλωστε τη σημερινή ιστορικά χαμηλή αποτίμηση της ΔΕΗ στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, που δεν υπερβαίνει τα 2,5 δισ. ευρώ, το εναπομείναν ποσοστό συμμετοχής του Δημοσίου δεν «αξίζει» πάνω από 1,27 δισ. ευρώ. Ενώ από την πώληση του 17% που προγραμματίζεται για το 2012, τα αναμενόμενα έσοδα δεν ξεπερνούν -με βάση την τρέχουσα αποτίμηση- τα 430 εκατ. ευρώ.
Αυτό που φυσικά δεν μπορεί να εκτιμήσει κανείς, είναι πόσα λεφτά θα χάσει στο μέλλον το Ελληνικό Δημόσιο από την περαιτέρω μείωση της συμμετοχής του στη ΔΕΗ, αφού θα εισπράττει όλο και λιγότερα μερίσματα.
Σύμφωνα με τον ισολογισμό της χρήσης 2010, η αξία των παγίων της ΔΕΗ (μονάδες, ορυχεία, ακίνητα κ.ά.) υπολογίζεται σε 13,4 δισ. ευρώ, είναι δηλαδή πενταπλάσια από τη χρηματιστηριακή αποτίμηση στο Χ.Α.
Οι εργαζόμενοι της Επιχείρησης υποστηρίζουν πως η «πραγματική» αξία των παγίων της ΔΕΗ είναι ακόμη μεγαλύτερη. Στα τέλη της δεκαετίας του '90 τα πάγιά της είχαν αποτιμηθεί σε 9 τρισ. δρχ. (26,4 δισ. ευρώ). Το 2001, όταν προετοιμαζόταν η μετοχοποίηση επανεκτιμήθηκαν σε 3 τρισ. δρχ. (8,6 δισ. ευρώ). Με βάση δε την τελευταία αναλογιστική μελέτη που έχει γίνει (2007), μόνο οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων της Επιχείρησης, που από το 1966 αξιοποιούνταν για χρηματοδότηση επενδύσεων και είναι ενσωματωμένες στις πάγιες εγκαταστάσεις της ΔΕΗ, ανέρχονται σε περίπου 11,9 δισ. ευρώ.
Σχόλιο: Έχουμε τονίσει αρκετές φορές στο παρελθόν την ανάγκη διατήρησης των εταιρειών κοινής ωφελείας για εθνικούς και κοινωνικούς λόγους (διαβάστε εδώ το γιατί): Είναι αυτονόητο πως καμία ιδιωτική εταιρεία δεν πρόκειται ν' ασκήσει κοινωνική πολιτική κρατώντας τις τιμές σε υποφερτά επίπεδα "επειδή ο χειμώνας είναι βαρύς", "επειδή το εισόδημα του μέσου Έλληνα μειώθηκε" ή "επειδή έρχονται εκλογές" που αποτελούν παραδείγματα του πρόσφατου παρελθόντος. Βέβαια τους τελευταίους 14-15 μήνες η κυβέρνηση επιβάλλει ένα μπαράζ αυξήσεων χρησιμοποιώντας την αστεία δικαιολογία του "εξορθολογισμού" των τιμών στα "ευρωπαϊκά επίπεδα" (χωρίς να μιλάει κανείς) λες και ο εργάτης στα Καμίνια ή γιαγιά στο Νευροκόπι παίρνουν τον ίδιο μισθό ή σύνταξη με τον αντίστοιχο Γερμανό ή Γάλλο (έτσι είναι όμως - στις τιμές το ίδιο, στους μισθούς και τα επιδόματα χώρια). Και πάλι όμως τα ευρωπαϊκά παραδείγματα δείχνουν ότι όπου υπήρξαν ιδιωτικοποιήσεις ούτε οι τιμές μειώθηκαν, ούτε επενδύσεις στα δίκτυα έγιναν - με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την Μ.Βρετανία που και οι τιμές αυξήθηκαν κοντά στο 40% σε 6 χρόνια στο φυσικό αέριο, το νερό και το ηλεκτρικό, ενώ οι ιδιωτικές εταιρείες περιμένουν από το κράτος να "επενδύσει" στη βελτίωση των δικτύων. Η στάση της Κομισιόν ήταν το λιγότερο περίεργη, αφού επιλέγει να στηρίξει ολιγοπωλιακά συμφέροντα (δείτε εδώ το παράδειγμα), αφήνοντας στην άκρη τις μεγαλοστομίες για "το συμφέρον των πολιτών". Αυτά όμως τα έχουμε ξαναπεί - και αφορούν μόνο όσους σκέφτονται.
Για τους υπόλοιπους θα μιλήσουμε με την απλή γλώσσα των αριθμών: Όπως φαίνεται από το ρεπορτάζ, το Δημόσιο δεν κέρδισε από την μετοχοποίηση καμίας μεγάλης ΔΕΚΟ και σίγουρα όχι της ΔΕΗ: Συμπεριφερόμενο σαν τον "άσωτο υιό" της Κ.Διαθήκης, άρχισε να ξεπουλάει ποσοστά από τις κερδοφόρες ΔΕΚΟ, χάνοντας όχι μόνο σε βάθος χρόνου (όπως θα περίμενε κανείς) αλλά και σε μικρό χρονικό διάστημα: Μπορεί το Χ.Α. να είναι χαμηλά και οι τιμές το ίδιο, οι κερδοφορίες όμως των επιχειρήσεων παραμένουν αποδίδοντας μερίσματα. Σε μια σοβαρή χώρα, το κράτος κρατά τις κερδοφόρες επιχειρήσεις και χρηματοδοτεί κοινωνικές πολιτικές σε άλλες που η κερδοφορία δεν είναι εφικτή (όπως π.χ. τα μέσα μαζικής μεταφοράς αφού εκεί είναι υποχρεωμένο να κρατάει τις τιμές χαμηλά για να επιτρέπει στον κόσμο να μετακινείται με λογικό κόστος και να έχει γραμμές που η κυκλοφορία είναι μικρή για εξασφαλίζεται μια ισότητα πρόσβασης σε όλους). Είναι και αυτό μια γκρίζα ζώνη του δημόσιου τομέα (διαβάστε εδώ τις άλλες), η οποία δεν έχει αποσαφηνιστεί εσκεμμένα για να μπορεί να γίνονται οι εκποιήσεις με το λιγότερο δυνατόν πολιτικό κόστος. Έτσι το κράτος χάνει σε βάθος χρόνου χρήματα τα οποία οι "επενδυτές" βγάζουν σε 2-3 χρόνια, πίνοντας εις υγείαν του κορόιδου.
Αν βέβαια η κυβέρνηση ενδιαφερόταν πραγματικά για την ανόρθωση των οικονομικών του, θα σταματούσε τον κομματικό έλεγχο των διοικήσεων των ΔΕΚΟ, θα εξορθολόγιζε τα έξοδα στις προβληματικές (όχι με αναγκαστικές μειώσεις μισθών αλλά με περιορισμό "προνομίων" ξεκινώντας από ΠΑΝΩ προς τα ΚΑΤΩ) και θα όριζε μια σαφή κοινωνική πολιτική (με διαβαθμισμένα τιμολόγια ανάλογα με την κατανάλωση, προσβάσιμα κοινωνικά τιμολόγια σε όλους που έχουν ανάγκη κ.ο.κ). Και στο τέλος δεν θα κοιτούσε πως να "ξεφορτωθεί" υποδομές που φτιάχνται μια φορά αλλά τις εκμεταλλεύεται μια ζωή (όπως ετοιμάζεται να κάνει με περισσή χαρά όπως φαίνεται εδώ).
Αντ' αυτού σε μια δύσκολη περίοδο, ετοιμάζεται να δώσει και "τις κότες που κάνουν τα χρυσά αυγά"¨, δηλαδη την ΔΕΗ και τον ΟΠΑΠ, η περιουσία και η δυναμική των οποίων αξίζουν πολλές φορές την χρηματιστηριακή της αξία (κάτι βέβαια που ισχύει και για τον ΟΣΕ). Να πούμε βέβαια εδώ ότι το θετικό είναι πως κάποιοι μέσα στην κυβέρνηση αντιδρούν στην ιδέα του μαζικού ξεπουλήματος (ειδικά για την ΔΕΗ), θεωρώντας άδικη την συμφωνία για περαιτέρω μετοχοποίηση και πώληση παγίων σε ιδιώτες - επομένως υπάρχει μια μικρή ελπίδα ότι τα πράγματα ίσως δε γίνουν όπως θέλει ο Γιώργος "Πινόκιο" Παπακωνσταντίνου.
Στο κάδρο βέβαια πρόσφατα μπήκαν και οι απαιτήσεις της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ (η οποία έχει δεχτεί πολλή λάσπη τον τελευταίο καιρό) η οποία με στοιχεία αποδεικνύει ότι πολλά έργα υποδομής γίνονταν τόσα χρόνια με χρήματα του ασφαλιστικού ταμείου των εργαζομένων της ΔΕΗ που τους δίνει και δικαιώματα σε μελλοντική μετοχοποίηση, δικαιώματα που ξεπερνούν την αξία ολόκληρης της εταιρείας (διαβάστε εδώ το ρεπορτάζ του "Έθνους"). Θα δούμε τι θα γίνει βεβαίως - και πολύ σύντομα μάλιστα: Πάντως στα όσα γράψαμε παραπάνω, να θυμηθούμε ότι η ΔΕΗ πρόσφατα ανακοίνωσε επένδυση 1,3 δις ευρώ - και κυβέρνηση προσδοκά 400 εκ. από την πώληση μεριδίου. Η ντροπή σε όλο της το μεγαλείο δηλαδή.
(Για τον ΟΠΑΠ θα μιλήσουμε αναλυτικά σύντομα πάλι με στοιχεία για το πόσα χρήματα θα χάσει το Δημόσιο, για το πως συνεχίζονται οι αμαρτωλές συμβάσεις και επίσης και τα ερωτηματικά για το που θα βρει τα χρήματα το κράτος για να χρηματοδοτεί τον αθλητισμό και τον πολιτισμό όταν καταφέρει και ξεφορτωθεί τον οργανισμό).
Και για να μην ξεχνιόμαστε... "Νέα" μέτρα υποτίθεται ότι φέρνει, το "αυξημένο" έλλειμμα του 2010, γράφει το ρεπορτάζ των εφημερίδων (π.χ. της Καθημερινής σ' αυτό το άρθρο). Τέτοια ακούμε και λέμε ότι δε φτάνει που μας "γδύνουν" στην κυριολεξία παρά μας κοροϊδεύουν κι από πάνω. Τα νέα μέτρα δεν είναι αυτά που δέχτηκε η κυβέρνηση υπογράφοντας το "επικαιροποιημένο" μνημόνιο όπως φαίνεται εδώ; Δεν είναι εκείνα που είχαν προαναγγελθεί με την κατάθεση του φετεινού προϋπολογισμού (διαβάστε σχετικά εδώ) και στη συνέχεια είχε καταφέρει "ν' αποφύγει η κυβέρνηση" εκποιώντας την δημόσια περιουσία (κάτι που επίσης είχε προαποφασιστεί από πέρσυ το καλοκαίρι) και επιμηκύνοντας το Μνημόνιο; Και κερατάδες και δαρμένοι, πάει πολύ. Κερατάδες, δαρμένοι και κορόιδα μαζί δεν καταπίνεται με τίποτα...
Και κάτι τελευταίο... Στα κους-κους του επερχόμενου βασιλικού γάμου της Μ.Βρετανίας, αναφέρεται ότι ο τέως βασιλιάς της Ελλάδας Κωνσταντίνος, είναι ο "νονός" του γαμπρού. Μπράβο του αλλά μισό λεπτό...Ο Γουίλιαμ είναι Αγγλικανός σωστά; Και το "δικό μας παιδί", ο υπέρμαχος της ελληνικής πίστης, το "αδικοξενιτεμένο παλικάρι", ο πρώην "υπηρέτης" του λαού είναι ορθόδοξος (υποθετικά τουλάχιστον) σωστά; Τότε πως γίνεται να είναι "πνευματικός πατέρας" σ' ένα δόγμα που το έχει απορρίψει αφού ανήκει σ' ένα άλλο; Πως είπατε; Υπάρχει η περίπτωση να κάνει τις βόλτες του στην Αγία Σοφία του Λονδίνου για να το παίζει "εντάξει" με το επιχειρηματικό ελληνοκυπριακό λόμπι της Μ.Βρετανίας ώστε να εισπράττει εισφορές για τη διαβίωση του και τα υπόλοιπα να τα θεωρεί λεπτομέρειες; Μπορεί να είναι κι έτσι - μπορεί και όχι...
Πηγές ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία", "Έθνος"
Το Δημόσιο έχει αντλήσει συνολικά 1,4 δισ. ευρώ από τις τρεις μετοχοποιήσεις της ΔΕΗ το 2001, το 2002 και το 2003 οι οποίες είχαν αποτέλεσμα να μειωθεί η συμμετοχή του κράτους από το 100% στο 51%.
Αν αντίθετα από το 2001 μέχρι σήμερα δεν είχε πουλήσει καμία μετοχή και διατηρούσε τον απόλυτο έλεγχο στην Επιχείρηση, θα είχε εγγράψει έσοδα από μερίσματα άνω του 1,1 δισ. ευρώ και παράλληλα θα μπορούσε να προσδοκά σε περισσότερα έσοδα στο μέλλον. Ετσι αντί για 1,1 δισ. ευρώ, στον κρατικό κορβανά μπήκαν όλα αυτά τα χρόνια συνολικά 550 εκατ. ευρώ. Η αίσθηση της «χασούρας» είναι πολύ πιο έντονη τα δύο τελευταία χρόνια που η ΔΕΗ κατέγραψε ιδιαίτερα υψηλά καθαρά κέρδη (693 εκατ. ευρώ το 2009 και 558 εκατ. ευρώ ο 2010) και διένειμε μέσω μερισμάτων στους ιδιώτες μετόχους και το Δημόσιο συνολικά 415 εκατ. ευρώ.
Με βάση άλλωστε τη σημερινή ιστορικά χαμηλή αποτίμηση της ΔΕΗ στο Χρηματιστήριο της Αθήνας, που δεν υπερβαίνει τα 2,5 δισ. ευρώ, το εναπομείναν ποσοστό συμμετοχής του Δημοσίου δεν «αξίζει» πάνω από 1,27 δισ. ευρώ. Ενώ από την πώληση του 17% που προγραμματίζεται για το 2012, τα αναμενόμενα έσοδα δεν ξεπερνούν -με βάση την τρέχουσα αποτίμηση- τα 430 εκατ. ευρώ.
Αυτό που φυσικά δεν μπορεί να εκτιμήσει κανείς, είναι πόσα λεφτά θα χάσει στο μέλλον το Ελληνικό Δημόσιο από την περαιτέρω μείωση της συμμετοχής του στη ΔΕΗ, αφού θα εισπράττει όλο και λιγότερα μερίσματα.
Σύμφωνα με τον ισολογισμό της χρήσης 2010, η αξία των παγίων της ΔΕΗ (μονάδες, ορυχεία, ακίνητα κ.ά.) υπολογίζεται σε 13,4 δισ. ευρώ, είναι δηλαδή πενταπλάσια από τη χρηματιστηριακή αποτίμηση στο Χ.Α.
Οι εργαζόμενοι της Επιχείρησης υποστηρίζουν πως η «πραγματική» αξία των παγίων της ΔΕΗ είναι ακόμη μεγαλύτερη. Στα τέλη της δεκαετίας του '90 τα πάγιά της είχαν αποτιμηθεί σε 9 τρισ. δρχ. (26,4 δισ. ευρώ). Το 2001, όταν προετοιμαζόταν η μετοχοποίηση επανεκτιμήθηκαν σε 3 τρισ. δρχ. (8,6 δισ. ευρώ). Με βάση δε την τελευταία αναλογιστική μελέτη που έχει γίνει (2007), μόνο οι ασφαλιστικές εισφορές των εργαζομένων της Επιχείρησης, που από το 1966 αξιοποιούνταν για χρηματοδότηση επενδύσεων και είναι ενσωματωμένες στις πάγιες εγκαταστάσεις της ΔΕΗ, ανέρχονται σε περίπου 11,9 δισ. ευρώ.
Σχόλιο: Έχουμε τονίσει αρκετές φορές στο παρελθόν την ανάγκη διατήρησης των εταιρειών κοινής ωφελείας για εθνικούς και κοινωνικούς λόγους (διαβάστε εδώ το γιατί): Είναι αυτονόητο πως καμία ιδιωτική εταιρεία δεν πρόκειται ν' ασκήσει κοινωνική πολιτική κρατώντας τις τιμές σε υποφερτά επίπεδα "επειδή ο χειμώνας είναι βαρύς", "επειδή το εισόδημα του μέσου Έλληνα μειώθηκε" ή "επειδή έρχονται εκλογές" που αποτελούν παραδείγματα του πρόσφατου παρελθόντος. Βέβαια τους τελευταίους 14-15 μήνες η κυβέρνηση επιβάλλει ένα μπαράζ αυξήσεων χρησιμοποιώντας την αστεία δικαιολογία του "εξορθολογισμού" των τιμών στα "ευρωπαϊκά επίπεδα" (χωρίς να μιλάει κανείς) λες και ο εργάτης στα Καμίνια ή γιαγιά στο Νευροκόπι παίρνουν τον ίδιο μισθό ή σύνταξη με τον αντίστοιχο Γερμανό ή Γάλλο (έτσι είναι όμως - στις τιμές το ίδιο, στους μισθούς και τα επιδόματα χώρια). Και πάλι όμως τα ευρωπαϊκά παραδείγματα δείχνουν ότι όπου υπήρξαν ιδιωτικοποιήσεις ούτε οι τιμές μειώθηκαν, ούτε επενδύσεις στα δίκτυα έγιναν - με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα την Μ.Βρετανία που και οι τιμές αυξήθηκαν κοντά στο 40% σε 6 χρόνια στο φυσικό αέριο, το νερό και το ηλεκτρικό, ενώ οι ιδιωτικές εταιρείες περιμένουν από το κράτος να "επενδύσει" στη βελτίωση των δικτύων. Η στάση της Κομισιόν ήταν το λιγότερο περίεργη, αφού επιλέγει να στηρίξει ολιγοπωλιακά συμφέροντα (δείτε εδώ το παράδειγμα), αφήνοντας στην άκρη τις μεγαλοστομίες για "το συμφέρον των πολιτών". Αυτά όμως τα έχουμε ξαναπεί - και αφορούν μόνο όσους σκέφτονται.
Για τους υπόλοιπους θα μιλήσουμε με την απλή γλώσσα των αριθμών: Όπως φαίνεται από το ρεπορτάζ, το Δημόσιο δεν κέρδισε από την μετοχοποίηση καμίας μεγάλης ΔΕΚΟ και σίγουρα όχι της ΔΕΗ: Συμπεριφερόμενο σαν τον "άσωτο υιό" της Κ.Διαθήκης, άρχισε να ξεπουλάει ποσοστά από τις κερδοφόρες ΔΕΚΟ, χάνοντας όχι μόνο σε βάθος χρόνου (όπως θα περίμενε κανείς) αλλά και σε μικρό χρονικό διάστημα: Μπορεί το Χ.Α. να είναι χαμηλά και οι τιμές το ίδιο, οι κερδοφορίες όμως των επιχειρήσεων παραμένουν αποδίδοντας μερίσματα. Σε μια σοβαρή χώρα, το κράτος κρατά τις κερδοφόρες επιχειρήσεις και χρηματοδοτεί κοινωνικές πολιτικές σε άλλες που η κερδοφορία δεν είναι εφικτή (όπως π.χ. τα μέσα μαζικής μεταφοράς αφού εκεί είναι υποχρεωμένο να κρατάει τις τιμές χαμηλά για να επιτρέπει στον κόσμο να μετακινείται με λογικό κόστος και να έχει γραμμές που η κυκλοφορία είναι μικρή για εξασφαλίζεται μια ισότητα πρόσβασης σε όλους). Είναι και αυτό μια γκρίζα ζώνη του δημόσιου τομέα (διαβάστε εδώ τις άλλες), η οποία δεν έχει αποσαφηνιστεί εσκεμμένα για να μπορεί να γίνονται οι εκποιήσεις με το λιγότερο δυνατόν πολιτικό κόστος. Έτσι το κράτος χάνει σε βάθος χρόνου χρήματα τα οποία οι "επενδυτές" βγάζουν σε 2-3 χρόνια, πίνοντας εις υγείαν του κορόιδου.
Αν βέβαια η κυβέρνηση ενδιαφερόταν πραγματικά για την ανόρθωση των οικονομικών του, θα σταματούσε τον κομματικό έλεγχο των διοικήσεων των ΔΕΚΟ, θα εξορθολόγιζε τα έξοδα στις προβληματικές (όχι με αναγκαστικές μειώσεις μισθών αλλά με περιορισμό "προνομίων" ξεκινώντας από ΠΑΝΩ προς τα ΚΑΤΩ) και θα όριζε μια σαφή κοινωνική πολιτική (με διαβαθμισμένα τιμολόγια ανάλογα με την κατανάλωση, προσβάσιμα κοινωνικά τιμολόγια σε όλους που έχουν ανάγκη κ.ο.κ). Και στο τέλος δεν θα κοιτούσε πως να "ξεφορτωθεί" υποδομές που φτιάχνται μια φορά αλλά τις εκμεταλλεύεται μια ζωή (όπως ετοιμάζεται να κάνει με περισσή χαρά όπως φαίνεται εδώ).
Αντ' αυτού σε μια δύσκολη περίοδο, ετοιμάζεται να δώσει και "τις κότες που κάνουν τα χρυσά αυγά"¨, δηλαδη την ΔΕΗ και τον ΟΠΑΠ, η περιουσία και η δυναμική των οποίων αξίζουν πολλές φορές την χρηματιστηριακή της αξία (κάτι βέβαια που ισχύει και για τον ΟΣΕ). Να πούμε βέβαια εδώ ότι το θετικό είναι πως κάποιοι μέσα στην κυβέρνηση αντιδρούν στην ιδέα του μαζικού ξεπουλήματος (ειδικά για την ΔΕΗ), θεωρώντας άδικη την συμφωνία για περαιτέρω μετοχοποίηση και πώληση παγίων σε ιδιώτες - επομένως υπάρχει μια μικρή ελπίδα ότι τα πράγματα ίσως δε γίνουν όπως θέλει ο Γιώργος "Πινόκιο" Παπακωνσταντίνου.
Στο κάδρο βέβαια πρόσφατα μπήκαν και οι απαιτήσεις της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ (η οποία έχει δεχτεί πολλή λάσπη τον τελευταίο καιρό) η οποία με στοιχεία αποδεικνύει ότι πολλά έργα υποδομής γίνονταν τόσα χρόνια με χρήματα του ασφαλιστικού ταμείου των εργαζομένων της ΔΕΗ που τους δίνει και δικαιώματα σε μελλοντική μετοχοποίηση, δικαιώματα που ξεπερνούν την αξία ολόκληρης της εταιρείας (διαβάστε εδώ το ρεπορτάζ του "Έθνους"). Θα δούμε τι θα γίνει βεβαίως - και πολύ σύντομα μάλιστα: Πάντως στα όσα γράψαμε παραπάνω, να θυμηθούμε ότι η ΔΕΗ πρόσφατα ανακοίνωσε επένδυση 1,3 δις ευρώ - και κυβέρνηση προσδοκά 400 εκ. από την πώληση μεριδίου. Η ντροπή σε όλο της το μεγαλείο δηλαδή.
(Για τον ΟΠΑΠ θα μιλήσουμε αναλυτικά σύντομα πάλι με στοιχεία για το πόσα χρήματα θα χάσει το Δημόσιο, για το πως συνεχίζονται οι αμαρτωλές συμβάσεις και επίσης και τα ερωτηματικά για το που θα βρει τα χρήματα το κράτος για να χρηματοδοτεί τον αθλητισμό και τον πολιτισμό όταν καταφέρει και ξεφορτωθεί τον οργανισμό).
Και για να μην ξεχνιόμαστε... "Νέα" μέτρα υποτίθεται ότι φέρνει, το "αυξημένο" έλλειμμα του 2010, γράφει το ρεπορτάζ των εφημερίδων (π.χ. της Καθημερινής σ' αυτό το άρθρο). Τέτοια ακούμε και λέμε ότι δε φτάνει που μας "γδύνουν" στην κυριολεξία παρά μας κοροϊδεύουν κι από πάνω. Τα νέα μέτρα δεν είναι αυτά που δέχτηκε η κυβέρνηση υπογράφοντας το "επικαιροποιημένο" μνημόνιο όπως φαίνεται εδώ; Δεν είναι εκείνα που είχαν προαναγγελθεί με την κατάθεση του φετεινού προϋπολογισμού (διαβάστε σχετικά εδώ) και στη συνέχεια είχε καταφέρει "ν' αποφύγει η κυβέρνηση" εκποιώντας την δημόσια περιουσία (κάτι που επίσης είχε προαποφασιστεί από πέρσυ το καλοκαίρι) και επιμηκύνοντας το Μνημόνιο; Και κερατάδες και δαρμένοι, πάει πολύ. Κερατάδες, δαρμένοι και κορόιδα μαζί δεν καταπίνεται με τίποτα...
Και κάτι τελευταίο... Στα κους-κους του επερχόμενου βασιλικού γάμου της Μ.Βρετανίας, αναφέρεται ότι ο τέως βασιλιάς της Ελλάδας Κωνσταντίνος, είναι ο "νονός" του γαμπρού. Μπράβο του αλλά μισό λεπτό...Ο Γουίλιαμ είναι Αγγλικανός σωστά; Και το "δικό μας παιδί", ο υπέρμαχος της ελληνικής πίστης, το "αδικοξενιτεμένο παλικάρι", ο πρώην "υπηρέτης" του λαού είναι ορθόδοξος (υποθετικά τουλάχιστον) σωστά; Τότε πως γίνεται να είναι "πνευματικός πατέρας" σ' ένα δόγμα που το έχει απορρίψει αφού ανήκει σ' ένα άλλο; Πως είπατε; Υπάρχει η περίπτωση να κάνει τις βόλτες του στην Αγία Σοφία του Λονδίνου για να το παίζει "εντάξει" με το επιχειρηματικό ελληνοκυπριακό λόμπι της Μ.Βρετανίας ώστε να εισπράττει εισφορές για τη διαβίωση του και τα υπόλοιπα να τα θεωρεί λεπτομέρειες; Μπορεί να είναι κι έτσι - μπορεί και όχι...
Πηγές ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία", "Έθνος"
Ετικέτες
αποκρατικοποιήσεις,
ΔΕΗ,
νέα μέτρα
Τετάρτη 27 Απριλίου 2011
Έκθεση του ΔΝΤ για την ελληνική οικονομία / "Υπήρχαν άλλοι δρόμοι" δηλώνει ο Παπακωνσταντίνου
Για σήμερα σας έχουμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Θ. Διζέλου σχετικά με την πρόσφατη έκθεση του ΔΝΤ και τη σημασία της για την χώρα μας (και τη σχέση του με το "Σύμφωνο του Ευρώ" - δείτε εδώ τι προβλέπει αυτό). Τα σχόλια περιττεύουν:
"Καθώς η ελληνική οικονομία κινείται στον αστερισμό του Μνημονίου, τα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης που μας επιβάλλει η «τρόικα» συνεχίζονται με αυξανόμενη ένταση.
Η προ ημερών δημοσιοποιηθείσα έκθεση του ΔΝΤ για την πρόοδο της δημοσιονομικής εξυγίανσης, η οποία δεν έλαβε καθόλου έκταση στον ελληνικό Τύπο (έντυπο και τηλεοπτικό), περιέχει μια πολύ κρίσιμη παράγραφο, η οποία προδικάζει τη συνέχιση των μέτρων που πρόκειται να μας επιβάλει η «τρόικα». Συγκεκριμένα, στο κεφάλαιο αυτό της έκθεσης του ΔΝΤ επισημαίνονται τρεις κίνδυνοι που απειλούν την ελληνική οικονομία και κατά τη γνώμη μας αποτελούν προλεγόμενα για νέες θυσίες, ακόμα πιο οδυνηρές. Δεν θα περιμένουμε να δούμε τα μέτρα αυτά, θα μας τα προσφέρουν τότε τα ΜΜΕ. Απλώς θέλουμε να ενημερώσουμε τους αγαπητούς αναγνώστες μας ότι δεν υπάρχει ακόμη φως στο τούνελ.
Oι τρεις κίνδυνοι που απειλούν την ελληνική οικονομία, κατά τους συντάκτες της έκθεσης του ΔΝΤ, και δρουν αρνητικά στην προσπάθεια όχι μόνο της δημοσιονομικής εξυγίανσης, αλλά και επανόδου της χώρας σε αναπτυξιακή τροχιά είναι οι εξής:
Διαπιστώνεται στην έκθεση ότι υπάρχει καθυστέρηση στην εφαρμογή φορολογικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Είναι γεγονός ότι υπάρχει σημαντική υστέρηση στην απόδοση των φορολογικών εσόδων και κατά την προηγούμενη χρονιά και κατά τη φετινή. Αλλά η υστέρηση αυτή ήταν αναμενόμενη και δεν έπρεπε να προκαλέσει τη δυσαρέσκεια της διοίκησης του ΔΝΤ. Το ψαλίδισμα των εισοδημάτων και η ύφεση δεν ήταν ποτέ δυνατόν να μην προκαλέσουν υστέρηση στην απόδοση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας. Η επισήμανση της έκθεσης για εφαρμογή φορολογικών μεταρρυθμίσεων, εάν αποκρυπτογραφηθεί, σημαίνει ότι και φέτος και τα επόμενα χρόνια θα έχουμε συνεχείς μεταρρυθμίσεις του φορολογικού συστήματος. Με κεντρικό στόχο πάντα την αύξηση των φορολογικών εσόδων, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα που θα έχει στην ύφεση. Ένα ενδεχόμενο που αντιμετωπίζει τώρα το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης είναι η καθιέρωση ενός μόνο συντελεστή ΦΠΑ, το ύψος του οποίου θα κυμαίνεται στο 23-25%. Έτσι, όλα τα είδη, ανεξάρτητα αν είναι είδη πολυτελείας ή ευρείας λαϊκής κατανάλωσης, θα υπαχθούν σ' αυτόν τον μοναδικό φορολογικό συντελεστή. Στην ουσία αυτό θα σημάνει ότι οι «έχοντες και κατέχοντες» θα ευεργετηθούν και πάλι, καθώς τα είδη πολυτελείας τα οποία καταναλώνουν θα τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης, ή εν πάση περιπτώσει θα εξισωθούν με τα άλλα είδη και θα πρέπει το υπουργείο Οικονομικών να προβλέψει την αύξηση του φόρου πολυτελείας και την υπαγωγή και άλλων ειδών στον φόρο αυτό. Καθ' όσον αφορά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα μας ζητήσει η «τρόικα», βλέπω να ζητάει την κεφαλή της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, του ΟΠΑΠ και όλων των κερδοφόρων επιχειρήσεων στις οποίες συμμετέχει το Δημόσιο, ώστε αυτές να καταστούν ιδιωτικές επιχειρήσεις, με σοβαρή απώλεια των κερδών που αποκομίζει σήμερα το κράτος από τη δραστηριότητά τους. Και φυσικά θα κληθούν και πάλι οι φορολογούμενοι να καλύψουν αυτήν τη ζημιά.
Η «τρόικα» δεν ενδιαφέρεται για διαρθρωτικές αλλαγές που θα ενισχύσουν την παραγωγική μηχανή της χώρας μας, θα βελτιώσουν το τεχνολογικό της επίπεδο και θα οδηγήσουν στην αύξηση προϊόντων και υπηρεσιών με υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας, δηλαδή με βελτίωση του κόστους παραγωγής και ποιότητας και με παραγωγή νέων πρωτότυπων προϊόντων. Αυτές οι αδυναμίες, μαζί και με την υστέρηση της ελληνικής οικονομίας στην εξειδίκευσή της σε ορισμένους τομείς δραστηριότητας που παρουσιάζουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης του βαθμού ανταγωνιστικότητάς τους, είναι οι σοβαρότερες ίσως αδυναμίες της οικονομίας μας. Αλλά για τη βελτίωση όλων αυτών δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον η «τρόικα».
Ο δεύτερος κίνδυνος που επισημαίνει η έκθεση του ΔΝΤ είναι να μην μπορέσει η Ελλάδα να ξαναμπεί στη διεθνή χρηματοπιστωτική αγορά μέσα στην προσεχή πενταετία. Είναι γεγονός ότι μετά το 2008 που ξέσπασε η τωρινή οικονομική κρίση οι αγορές είναι πιο απαιτητικές όσον αφορά τη δανειοδότηση των χωρών εκείνων που παρουσιάζουν έντονα δημοσιονομικά προβλήματα, ζητώντας περισσότερη εξασφάλιση των δανείων που χορηγούν. Και καθώς η οικονομία της χώρας μας δεν βαδίζει σε αναπτυξιακή τροχιά, για να μπορέσει η Ελλάδα να ξαναμπεί στις αγορές θα πρέπει να παράσχει πρόσθετες εγγυήσεις και να δέχεται τα υψηλά επιτόκια του ρίσκου που αναλαμβάνουν οι αγορές. Την περυσινή χρονιά η κυβέρνηση, διά στόματος του πρωθυπουργού και του υπουργού των Οικονομικών, προσδοκούσε ότι μέσα στο 2011 η Ελλάδα θα επανερχόταν στις αγορές. Τώρα βέβαια η προοπτική αυτή έχει ξεθωριάσει και την πάσα ελπίδα τους την εναποθέτουν για το 2012, με την προσδοκία ότι από τότε θα αρχίσει η Ελλάδα να μπαίνει σε αναπτυξιακή τροχιά και θα παρουσιάζει έστω και σχετικά μικρή αύξηση του ΑΕΠ.
Όμως στο πλαίσιο μιας σοβαρής παγκόσμιας κρίσης με συχνές και σοβαρές αναταράξεις κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τις οικονομικές εξελίξεις. Και από την άποψη αυτή δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι στην περιοχή μας δεν θα υπάρξουν αναταράξεις που θα προκαλέσουν αρνητικές εξελίξεις όχι μόνο στην οικονομία τη δική μας, αλλά και γενικότερα στις οικονομίες των άλλων κρατών της ΕΕ. Κάτι τέτοια γεγονότα στοιχίζουν ακριβά στις ασθενείς οικονομίες, καθώς οι αγορές αφορμή θέλουν για να αρχίσουν να πυροβολούν τις πιο ευάλωτες, γιατί έτσι μόνο καταφέρνουν να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους.
Εάν η ελληνική οικονομία συνεχίσει τη σημερινή της πορεία, με τα άκρως αντιπαραγωγικά μέτρα που δεν συντελούν ποτέ στην ανάπτυξη, η επανάκαμψη της Ελλάδας στις αγορές θα είναι μόνο στις προσδοκίες των κυβερνητικών αξιωματούχων. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να πείσει τους συνεταίρους μας στην ΕΕ, και ειδικά στην Ευρωζώνη, να λειτουργήσει όσο το δυνατόν συντομότερα το Ταμείο Στήριξης των ασθενών οικονομιών του Νότου, το οποίο ως γνωστό αποκαλείται και «Σύμφωνο Στήριξης του Ευρώ».
Ο τρίτος κίνδυνος που διαβλέπουν οι ιθύνοντες του ΔΝΤ είναι μια υπερβολικά γρήγορη μείωση του υψηλού τραπεζικού χρέους. Παρά το γεγονός ότι σε ορισμένα κράτη της Ευρωζώνης το τραπεζικό χρέος είναι αναλογικά κατά πολύ υψηλότερο από το ελληνικό, το ασφυκτικό κλάδεμα των εισοδημάτων των ελληνικών νοικοκυριών εγκυμονεί τον κίνδυνο της αφερεγγυότητας στην εξόφληση των δανειακών τους υποχρεώσεων απέναντι στις τράπεζες. Γεγονός που θα επιφέρει και μείωση της ρευστότητας των ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων και ενδεχομένως αδυναμία εξόφλησης των υποχρεώσεών τους. Είναι ένας κίνδυνος που τρομάζει και τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος. Έτσι δημιουργείται το δίλημμα να προβεί το τραπεζικό σύστημα σε μια επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους του ή να επιδιώξει τη γρήγορη μείωσή του. Αν ακολουθήσει τον δεύτερο δρόμο, θα στερήσει πόρους από την οικονομία μας και θα πέσουμε στον φαύλο κύκλο μιας μακρόχρονης ύφεσης, από την οποία φυσικά πολύ δύσκολα θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε. Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι και το κράτος απομυζά σημαντικούς χρηματικούς πόρους από την οικονομία μας, μπορούμε να φανταστούμε την αδυναμία αντιμετώπισης της κρίσης που μαστίζει τον δημοσιονομικό τομέα και το τραπεζικό σύστημα.
Αυτή η επισήμανση της έκθεσης του ΔΝΤ, λόγω της σοβαρότητάς της, θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο ευρύτατης μελέτης του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, αλλά και της διοίκησης της Τράπεζας της Ελλάδος. Μπροστά σ' έναν τέτοιο κίνδυνο, ο οποίος επισημαίνεται και έγκαιρα, δεν θα πρέπει να παρουσιαστεί απροπαράσκευη η όποια ελληνική κυβέρνηση θα βρίσκεται στην εξουσία το 2013. Όλα αυτά όμως θα πρέπει να συνετίσουν και τους ιθύνοντας της Ευρωζώνης, γιατί αν η Ελλάδα στριμωχτεί ακόμη περισσότερο και ο ελληνικός λαός δεν μπορέσει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που τρέφουν η κυβέρνηση και η «τρόικα» και οδηγηθεί σε μαρασμό και εξαθλίωση, δεν ξέρουμε αν θα συνεχίσει ο Έλληνας να είναι ο Έλληνας του καναπέ ή θα μεταλλαχθεί σε Έλληνα του οδοφράγματος. Στην πορεία που έχει χαράξει η «τρόικα» όσον αφορά τη συμπεριφορά της απέναντι στην Ελλάδα, σπέρνει ανέμους. Ας συνετιστεί προτού θερίσει θύελλες. Καμία οικονομία δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά χωρίς ανάπτυξη. Ούτε μπορεί να πετύχει δημοσιονομική εξυγίανση. Αυτό, όσο πιο γρήγορα το κατανοήσουν οι οικονομικοί εγκέφαλοι της «τρόικας» και της δικής μας κυβέρνησης, τόσο το καλύτερο για την Ελλάδα."
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Σημαντική συνέντευξη έδωσε ο Γίωργος Παπακωνσταντίνου. Για πρώτη φορά ρωτήθηκε δημόσια για τους άλλους δρόμους και για σειρά δηλώσεων του για "μη επιβολή νέων μέτρων" που δεν τηρήθηκαν: Κληθείς να απαντήσει αν ισχύει παλαιότερη δήλωσή του, πως "αν χρειαστούν νέα μέτρα αυτό θα σημαίνει πως εγώ προσωπικά έχω αποτύχει" και ότι θα παραιτηθεί αν συμβεί αυτό, ο Γ. Παπακωνσταντίνου είπε πως κάνει τη δουλειά του εκφράζοντας την κυβερνητική πολιτική και θα την κάνει για όσο του έχει ανατεθεί αυτό το έργο. "Όποιος θέλει να ρωτήσει αν αποτυγχάνει ή επιτυγχάνει η οικονομική πολιτική και όχι ο συγκεκριμένος Υπουργός, θα πρέπει να έρθει να μας πει, με ποιο άλλο τρόπο και με ποιες άλλες παρεμβάσεις η χώρα θα σταματήσει να ξοδεύει κάθε χρόνο 20 με 25 δισ. ευρώ παραπάνω από όσα έχει", πρόσθεσε και έκλεισε "Υπάρχουν και άλλοι δρόμοι, πολλοί, απλώς οδηγούν στην χρεοκοπία, στην περιθωριοποίηση της χώρας και εμείς αυτούς τους δρόμους δεν θα τους πάρουμε".
Τέτοιες δηλώσεις δεν μπορούν να μείνουν φυσικά ασχολίαστες. Καταρχήν να πούμε ότι σ' αυτή την συνέντευξη έγινε μια πρόοδος: Μέχρι σήμερα τα κυβερνητικά στελέχη αρνούνταν ότι υπήρχαν άλλοι δρόμοι, πράγμα που είναι θετικό. Από την άλλη όμως ο Παπακωνσταντίνου (το προσωνύμιο κύριος το έχει χάσει κατ' εμάς εδώ και καιρό) βλέπει τα πράγματα όχι ως υπεύθυνος των οικονομικών μιας χώρας που ψάχνει όλες τις λύσεις γι' αυτήν αλλά ως κάποιος που ετοιμάζεται να φύγει "γι' αλλού". Δεν θα σας κουράσουμε με το μπορεί και μπορούσε να γίνει γιατί το έχουμε γράψει στο παρελθόν σε πολλές αναρτήσεις (μ' ένα "κλικ" εδώ θα τις εμφανίσετε όλες), απλά ν' αναρωτηθούμε πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα αν δεν παίρναμε το δρόμο του Μνημονίου (με το οποίο είμαστε απαξιωμένοι, φτωχότεροι, εκτός αγορών και ημι-χρεοκοπημένοι): Μήπως εννοεί "περιθωριοποίηση" των πολιτών; Όχι, διότι αυτοί ήδη έχουν περιθωριοποιηθεί. Με την επίσημη ανεργία στο 15%, με τη χώρα σε βαθειά ύφεση, με τις συμβάσεις εργασίας διαλυμένες, με τους μισθούς (όσων έχουν δουλειά) άγρια περικομμένους μόνο η γερμανική κατοχή μπορεί να ήταν χειρότερη εμπειρία από τη σημερινή.
Μήπως εννοεί περιθωριοποίηση της δημόσιας υγείας; Με τα νοσοκομεία να κλείνουν επειδή δεν έχουν γάζες, επιδέσμους και ράματα και με τα φαρμακεία και τους γιατρούς κάθε τόσο να μη δέχονται βιβλιάρια και να μη δίνουν φάρμακα, προφανώς η δημόσια υγεία έχει επίσης περιθωριοποιηθεί.
Μήπως εννοεί τη δημόσια εκπαίδευση; Με γονείς και μαθητές στους δρόμους για το νέο σας "Καλλικράτη", με τις σχολικές βιβλιοθήκες να κλείνουν, και με κενά που όσο περνά ο χρόνος διευρύνονται; Με τα πανεπιστήμια να περικόβουν διδασκόμενα μαθήματα αφού οι μαζικές συνταξιοδοτήσεις προσωπικού δεν αναπληρώνονται; Προφανώς ούτε η παιδεία κινδυνεύει να "περιθωριοποιηθεί", αφού αυτό το έχετε ήδη κατορθώσει.
Αλλά τότε, ποιος κινδυνεύει να περιθωριοποιηθεί, αν δεν παρθούν τα "νέα" μέτρα; Μα προφανώς οι πιστώτριες τράπεζες, οι διάφοροι εργολάβοι, οι "επενδυτές" της αρπαχτής (όπως οι πρίγκηπες του Κατάρ που δε δέχονται καν να επενδύσουν σε περιβάλλον ανταγωνισμού), οι μεσάζοντες (εγχώριοι και αλλοδαποί) - για τ' ασφαλιστικά ταμεία θα γράψουμε σε άλλη ανάρτηση, πάντως γι' αυτά υπάρχει τρόπος να ΜΗΝ κινδυνέψουν.
Και κάτι τελευταίο: Η "κωλοτούμπα" που έκανε ο υπουργός Οικονομικών, παίρνοντας πίσω την παραίτηση που μας είχε υποσχεθεί, απλώς επιβεβαιώνει, ότι πέραν από συκοφάντης (εδώ το γιατί), σπάταλος με τα ξένα λεφτά (εδώ ένα παράδειγμα) και αποτυχημένος ως οικονομικός διαχειριστής (εδώ λεπτομέρειες), δεν ξέρει να κρατάει ούτε το λόγο του, παρουσιάζοντας αυτό το γεγονός ως "θυσία για την πατρίδα". Τι κρίμα που το Πρωταπριλιάτικο μας αστείο, δε βγήκε αληθινό...
Πηγή ειδήσεων: "Παρόν", "Τα Νέα"
"Καθώς η ελληνική οικονομία κινείται στον αστερισμό του Μνημονίου, τα μέτρα δημοσιονομικής εξυγίανσης που μας επιβάλλει η «τρόικα» συνεχίζονται με αυξανόμενη ένταση.
Η προ ημερών δημοσιοποιηθείσα έκθεση του ΔΝΤ για την πρόοδο της δημοσιονομικής εξυγίανσης, η οποία δεν έλαβε καθόλου έκταση στον ελληνικό Τύπο (έντυπο και τηλεοπτικό), περιέχει μια πολύ κρίσιμη παράγραφο, η οποία προδικάζει τη συνέχιση των μέτρων που πρόκειται να μας επιβάλει η «τρόικα». Συγκεκριμένα, στο κεφάλαιο αυτό της έκθεσης του ΔΝΤ επισημαίνονται τρεις κίνδυνοι που απειλούν την ελληνική οικονομία και κατά τη γνώμη μας αποτελούν προλεγόμενα για νέες θυσίες, ακόμα πιο οδυνηρές. Δεν θα περιμένουμε να δούμε τα μέτρα αυτά, θα μας τα προσφέρουν τότε τα ΜΜΕ. Απλώς θέλουμε να ενημερώσουμε τους αγαπητούς αναγνώστες μας ότι δεν υπάρχει ακόμη φως στο τούνελ.
Oι τρεις κίνδυνοι που απειλούν την ελληνική οικονομία, κατά τους συντάκτες της έκθεσης του ΔΝΤ, και δρουν αρνητικά στην προσπάθεια όχι μόνο της δημοσιονομικής εξυγίανσης, αλλά και επανόδου της χώρας σε αναπτυξιακή τροχιά είναι οι εξής:
Διαπιστώνεται στην έκθεση ότι υπάρχει καθυστέρηση στην εφαρμογή φορολογικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Είναι γεγονός ότι υπάρχει σημαντική υστέρηση στην απόδοση των φορολογικών εσόδων και κατά την προηγούμενη χρονιά και κατά τη φετινή. Αλλά η υστέρηση αυτή ήταν αναμενόμενη και δεν έπρεπε να προκαλέσει τη δυσαρέσκεια της διοίκησης του ΔΝΤ. Το ψαλίδισμα των εισοδημάτων και η ύφεση δεν ήταν ποτέ δυνατόν να μην προκαλέσουν υστέρηση στην απόδοση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας. Η επισήμανση της έκθεσης για εφαρμογή φορολογικών μεταρρυθμίσεων, εάν αποκρυπτογραφηθεί, σημαίνει ότι και φέτος και τα επόμενα χρόνια θα έχουμε συνεχείς μεταρρυθμίσεις του φορολογικού συστήματος. Με κεντρικό στόχο πάντα την αύξηση των φορολογικών εσόδων, ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα που θα έχει στην ύφεση. Ένα ενδεχόμενο που αντιμετωπίζει τώρα το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης είναι η καθιέρωση ενός μόνο συντελεστή ΦΠΑ, το ύψος του οποίου θα κυμαίνεται στο 23-25%. Έτσι, όλα τα είδη, ανεξάρτητα αν είναι είδη πολυτελείας ή ευρείας λαϊκής κατανάλωσης, θα υπαχθούν σ' αυτόν τον μοναδικό φορολογικό συντελεστή. Στην ουσία αυτό θα σημάνει ότι οι «έχοντες και κατέχοντες» θα ευεργετηθούν και πάλι, καθώς τα είδη πολυτελείας τα οποία καταναλώνουν θα τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης, ή εν πάση περιπτώσει θα εξισωθούν με τα άλλα είδη και θα πρέπει το υπουργείο Οικονομικών να προβλέψει την αύξηση του φόρου πολυτελείας και την υπαγωγή και άλλων ειδών στον φόρο αυτό. Καθ' όσον αφορά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που θα μας ζητήσει η «τρόικα», βλέπω να ζητάει την κεφαλή της ΔΕΗ, του ΟΤΕ, του ΟΠΑΠ και όλων των κερδοφόρων επιχειρήσεων στις οποίες συμμετέχει το Δημόσιο, ώστε αυτές να καταστούν ιδιωτικές επιχειρήσεις, με σοβαρή απώλεια των κερδών που αποκομίζει σήμερα το κράτος από τη δραστηριότητά τους. Και φυσικά θα κληθούν και πάλι οι φορολογούμενοι να καλύψουν αυτήν τη ζημιά.
Η «τρόικα» δεν ενδιαφέρεται για διαρθρωτικές αλλαγές που θα ενισχύσουν την παραγωγική μηχανή της χώρας μας, θα βελτιώσουν το τεχνολογικό της επίπεδο και θα οδηγήσουν στην αύξηση προϊόντων και υπηρεσιών με υψηλό βαθμό ανταγωνιστικότητας, δηλαδή με βελτίωση του κόστους παραγωγής και ποιότητας και με παραγωγή νέων πρωτότυπων προϊόντων. Αυτές οι αδυναμίες, μαζί και με την υστέρηση της ελληνικής οικονομίας στην εξειδίκευσή της σε ορισμένους τομείς δραστηριότητας που παρουσιάζουν σημαντικά περιθώρια βελτίωσης του βαθμού ανταγωνιστικότητάς τους, είναι οι σοβαρότερες ίσως αδυναμίες της οικονομίας μας. Αλλά για τη βελτίωση όλων αυτών δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον η «τρόικα».
Ο δεύτερος κίνδυνος που επισημαίνει η έκθεση του ΔΝΤ είναι να μην μπορέσει η Ελλάδα να ξαναμπεί στη διεθνή χρηματοπιστωτική αγορά μέσα στην προσεχή πενταετία. Είναι γεγονός ότι μετά το 2008 που ξέσπασε η τωρινή οικονομική κρίση οι αγορές είναι πιο απαιτητικές όσον αφορά τη δανειοδότηση των χωρών εκείνων που παρουσιάζουν έντονα δημοσιονομικά προβλήματα, ζητώντας περισσότερη εξασφάλιση των δανείων που χορηγούν. Και καθώς η οικονομία της χώρας μας δεν βαδίζει σε αναπτυξιακή τροχιά, για να μπορέσει η Ελλάδα να ξαναμπεί στις αγορές θα πρέπει να παράσχει πρόσθετες εγγυήσεις και να δέχεται τα υψηλά επιτόκια του ρίσκου που αναλαμβάνουν οι αγορές. Την περυσινή χρονιά η κυβέρνηση, διά στόματος του πρωθυπουργού και του υπουργού των Οικονομικών, προσδοκούσε ότι μέσα στο 2011 η Ελλάδα θα επανερχόταν στις αγορές. Τώρα βέβαια η προοπτική αυτή έχει ξεθωριάσει και την πάσα ελπίδα τους την εναποθέτουν για το 2012, με την προσδοκία ότι από τότε θα αρχίσει η Ελλάδα να μπαίνει σε αναπτυξιακή τροχιά και θα παρουσιάζει έστω και σχετικά μικρή αύξηση του ΑΕΠ.
Όμως στο πλαίσιο μιας σοβαρής παγκόσμιας κρίσης με συχνές και σοβαρές αναταράξεις κανένας δεν μπορεί να προβλέψει τις οικονομικές εξελίξεις. Και από την άποψη αυτή δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι στην περιοχή μας δεν θα υπάρξουν αναταράξεις που θα προκαλέσουν αρνητικές εξελίξεις όχι μόνο στην οικονομία τη δική μας, αλλά και γενικότερα στις οικονομίες των άλλων κρατών της ΕΕ. Κάτι τέτοια γεγονότα στοιχίζουν ακριβά στις ασθενείς οικονομίες, καθώς οι αγορές αφορμή θέλουν για να αρχίσουν να πυροβολούν τις πιο ευάλωτες, γιατί έτσι μόνο καταφέρνουν να πολλαπλασιάσουν τα κέρδη τους.
Εάν η ελληνική οικονομία συνεχίσει τη σημερινή της πορεία, με τα άκρως αντιπαραγωγικά μέτρα που δεν συντελούν ποτέ στην ανάπτυξη, η επανάκαμψη της Ελλάδας στις αγορές θα είναι μόνο στις προσδοκίες των κυβερνητικών αξιωματούχων. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να πείσει τους συνεταίρους μας στην ΕΕ, και ειδικά στην Ευρωζώνη, να λειτουργήσει όσο το δυνατόν συντομότερα το Ταμείο Στήριξης των ασθενών οικονομιών του Νότου, το οποίο ως γνωστό αποκαλείται και «Σύμφωνο Στήριξης του Ευρώ».
Ο τρίτος κίνδυνος που διαβλέπουν οι ιθύνοντες του ΔΝΤ είναι μια υπερβολικά γρήγορη μείωση του υψηλού τραπεζικού χρέους. Παρά το γεγονός ότι σε ορισμένα κράτη της Ευρωζώνης το τραπεζικό χρέος είναι αναλογικά κατά πολύ υψηλότερο από το ελληνικό, το ασφυκτικό κλάδεμα των εισοδημάτων των ελληνικών νοικοκυριών εγκυμονεί τον κίνδυνο της αφερεγγυότητας στην εξόφληση των δανειακών τους υποχρεώσεων απέναντι στις τράπεζες. Γεγονός που θα επιφέρει και μείωση της ρευστότητας των ελληνικών πιστωτικών ιδρυμάτων και ενδεχομένως αδυναμία εξόφλησης των υποχρεώσεών τους. Είναι ένας κίνδυνος που τρομάζει και τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος. Έτσι δημιουργείται το δίλημμα να προβεί το τραπεζικό σύστημα σε μια επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους του ή να επιδιώξει τη γρήγορη μείωσή του. Αν ακολουθήσει τον δεύτερο δρόμο, θα στερήσει πόρους από την οικονομία μας και θα πέσουμε στον φαύλο κύκλο μιας μακρόχρονης ύφεσης, από την οποία φυσικά πολύ δύσκολα θα μπορέσουμε να ξεφύγουμε. Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι και το κράτος απομυζά σημαντικούς χρηματικούς πόρους από την οικονομία μας, μπορούμε να φανταστούμε την αδυναμία αντιμετώπισης της κρίσης που μαστίζει τον δημοσιονομικό τομέα και το τραπεζικό σύστημα.
Αυτή η επισήμανση της έκθεσης του ΔΝΤ, λόγω της σοβαρότητάς της, θα πρέπει να αποτελέσει αντικείμενο ευρύτατης μελέτης του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, αλλά και της διοίκησης της Τράπεζας της Ελλάδος. Μπροστά σ' έναν τέτοιο κίνδυνο, ο οποίος επισημαίνεται και έγκαιρα, δεν θα πρέπει να παρουσιαστεί απροπαράσκευη η όποια ελληνική κυβέρνηση θα βρίσκεται στην εξουσία το 2013. Όλα αυτά όμως θα πρέπει να συνετίσουν και τους ιθύνοντας της Ευρωζώνης, γιατί αν η Ελλάδα στριμωχτεί ακόμη περισσότερο και ο ελληνικός λαός δεν μπορέσει να ανταποκριθεί στις προσδοκίες που τρέφουν η κυβέρνηση και η «τρόικα» και οδηγηθεί σε μαρασμό και εξαθλίωση, δεν ξέρουμε αν θα συνεχίσει ο Έλληνας να είναι ο Έλληνας του καναπέ ή θα μεταλλαχθεί σε Έλληνα του οδοφράγματος. Στην πορεία που έχει χαράξει η «τρόικα» όσον αφορά τη συμπεριφορά της απέναντι στην Ελλάδα, σπέρνει ανέμους. Ας συνετιστεί προτού θερίσει θύελλες. Καμία οικονομία δεν μπορεί να προχωρήσει μπροστά χωρίς ανάπτυξη. Ούτε μπορεί να πετύχει δημοσιονομική εξυγίανση. Αυτό, όσο πιο γρήγορα το κατανοήσουν οι οικονομικοί εγκέφαλοι της «τρόικας» και της δικής μας κυβέρνησης, τόσο το καλύτερο για την Ελλάδα."
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Σημαντική συνέντευξη έδωσε ο Γίωργος Παπακωνσταντίνου. Για πρώτη φορά ρωτήθηκε δημόσια για τους άλλους δρόμους και για σειρά δηλώσεων του για "μη επιβολή νέων μέτρων" που δεν τηρήθηκαν: Κληθείς να απαντήσει αν ισχύει παλαιότερη δήλωσή του, πως "αν χρειαστούν νέα μέτρα αυτό θα σημαίνει πως εγώ προσωπικά έχω αποτύχει" και ότι θα παραιτηθεί αν συμβεί αυτό, ο Γ. Παπακωνσταντίνου είπε πως κάνει τη δουλειά του εκφράζοντας την κυβερνητική πολιτική και θα την κάνει για όσο του έχει ανατεθεί αυτό το έργο. "Όποιος θέλει να ρωτήσει αν αποτυγχάνει ή επιτυγχάνει η οικονομική πολιτική και όχι ο συγκεκριμένος Υπουργός, θα πρέπει να έρθει να μας πει, με ποιο άλλο τρόπο και με ποιες άλλες παρεμβάσεις η χώρα θα σταματήσει να ξοδεύει κάθε χρόνο 20 με 25 δισ. ευρώ παραπάνω από όσα έχει", πρόσθεσε και έκλεισε "Υπάρχουν και άλλοι δρόμοι, πολλοί, απλώς οδηγούν στην χρεοκοπία, στην περιθωριοποίηση της χώρας και εμείς αυτούς τους δρόμους δεν θα τους πάρουμε".
Τέτοιες δηλώσεις δεν μπορούν να μείνουν φυσικά ασχολίαστες. Καταρχήν να πούμε ότι σ' αυτή την συνέντευξη έγινε μια πρόοδος: Μέχρι σήμερα τα κυβερνητικά στελέχη αρνούνταν ότι υπήρχαν άλλοι δρόμοι, πράγμα που είναι θετικό. Από την άλλη όμως ο Παπακωνσταντίνου (το προσωνύμιο κύριος το έχει χάσει κατ' εμάς εδώ και καιρό) βλέπει τα πράγματα όχι ως υπεύθυνος των οικονομικών μιας χώρας που ψάχνει όλες τις λύσεις γι' αυτήν αλλά ως κάποιος που ετοιμάζεται να φύγει "γι' αλλού". Δεν θα σας κουράσουμε με το μπορεί και μπορούσε να γίνει γιατί το έχουμε γράψει στο παρελθόν σε πολλές αναρτήσεις (μ' ένα "κλικ" εδώ θα τις εμφανίσετε όλες), απλά ν' αναρωτηθούμε πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα αν δεν παίρναμε το δρόμο του Μνημονίου (με το οποίο είμαστε απαξιωμένοι, φτωχότεροι, εκτός αγορών και ημι-χρεοκοπημένοι): Μήπως εννοεί "περιθωριοποίηση" των πολιτών; Όχι, διότι αυτοί ήδη έχουν περιθωριοποιηθεί. Με την επίσημη ανεργία στο 15%, με τη χώρα σε βαθειά ύφεση, με τις συμβάσεις εργασίας διαλυμένες, με τους μισθούς (όσων έχουν δουλειά) άγρια περικομμένους μόνο η γερμανική κατοχή μπορεί να ήταν χειρότερη εμπειρία από τη σημερινή.
Μήπως εννοεί περιθωριοποίηση της δημόσιας υγείας; Με τα νοσοκομεία να κλείνουν επειδή δεν έχουν γάζες, επιδέσμους και ράματα και με τα φαρμακεία και τους γιατρούς κάθε τόσο να μη δέχονται βιβλιάρια και να μη δίνουν φάρμακα, προφανώς η δημόσια υγεία έχει επίσης περιθωριοποιηθεί.
Μήπως εννοεί τη δημόσια εκπαίδευση; Με γονείς και μαθητές στους δρόμους για το νέο σας "Καλλικράτη", με τις σχολικές βιβλιοθήκες να κλείνουν, και με κενά που όσο περνά ο χρόνος διευρύνονται; Με τα πανεπιστήμια να περικόβουν διδασκόμενα μαθήματα αφού οι μαζικές συνταξιοδοτήσεις προσωπικού δεν αναπληρώνονται; Προφανώς ούτε η παιδεία κινδυνεύει να "περιθωριοποιηθεί", αφού αυτό το έχετε ήδη κατορθώσει.
Αλλά τότε, ποιος κινδυνεύει να περιθωριοποιηθεί, αν δεν παρθούν τα "νέα" μέτρα; Μα προφανώς οι πιστώτριες τράπεζες, οι διάφοροι εργολάβοι, οι "επενδυτές" της αρπαχτής (όπως οι πρίγκηπες του Κατάρ που δε δέχονται καν να επενδύσουν σε περιβάλλον ανταγωνισμού), οι μεσάζοντες (εγχώριοι και αλλοδαποί) - για τ' ασφαλιστικά ταμεία θα γράψουμε σε άλλη ανάρτηση, πάντως γι' αυτά υπάρχει τρόπος να ΜΗΝ κινδυνέψουν.
Και κάτι τελευταίο: Η "κωλοτούμπα" που έκανε ο υπουργός Οικονομικών, παίρνοντας πίσω την παραίτηση που μας είχε υποσχεθεί, απλώς επιβεβαιώνει, ότι πέραν από συκοφάντης (εδώ το γιατί), σπάταλος με τα ξένα λεφτά (εδώ ένα παράδειγμα) και αποτυχημένος ως οικονομικός διαχειριστής (εδώ λεπτομέρειες), δεν ξέρει να κρατάει ούτε το λόγο του, παρουσιάζοντας αυτό το γεγονός ως "θυσία για την πατρίδα". Τι κρίμα που το Πρωταπριλιάτικο μας αστείο, δε βγήκε αληθινό...
Πηγή ειδήσεων: "Παρόν", "Τα Νέα"
Τρίτη 26 Απριλίου 2011
Χάος με την ηλεκτρονική διακυβέρνηση (e-government)/ Εταιρεία ३ μηνών αναλαμβάνει την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας/ Πανεπιστημιακοί κατά Μνημονίου
Είδηση: Η ηλεκτρονική διακυβέρνηση που υποσχόταν η κυβέρνηση ως αντίδοτο στη χαμηλή απόδοση της διοίκησης και κυρίως των εισπρακτικών και ελεγκτικών μηχανισμών, ενάμιση χρόνο μετά τις προγραμματικές εξαγγελίες βρίσκεται ακόμα στα χαρτιά. Η αναδιοργάνωση μετατίθεται από τρίμηνο σε τρίμηνο και τα πρώτα προγράμματα για τον εκσυγχρονισμό της μηχανογράφησης και την εφαρμογή ηλεκτρονικών διασταυρώσεων τώρα σχεδιάζονται και θα αρχίσουν να προωθούνται τους επόμενους μήνες.
Το εγχείρημα του ηλεκτρονικού εκσυγχρονισμού θα κοστίσει σε πρώτη φάση γύρω στα 350 εκατ. ευρώ. Οι εγκρίσεις των έργων αναμένονται τον άλλο μήνα και οι διαγωνισμοί, το νωρίτερο, το καλοκαίρι. Είναι λοιπόν αμφίβολο εάν θα τρέξει με την ταχύτητα που πιέζουν οι περιστάσεις αλλά και η τρόικα, που ζητάει αποτελέσματα στο μέτωπο της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής. Δεν είναι μόνον η κακοδαιμονία της διοίκησης, είναι και τα παρωχημένα εργαλεία:
*Στο σκέλος των φορολογικών εσόδων οι διασταυρώσεις διενεργούνται ακόμα με ελέγχους κατά περίπτωση και τα αποτελέσματα είναι πενιχρά.
*Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν διασύνδεση με τις οικονομικές υπηρεσίες ούτε συμβατές βάσεις δεδομένων για τις ασφαλιστικές εισφορές.
*Τα νοσοκομεία ενώ είχαν ενταχθεί από το Α' ΚΠΣ σε σχέδια μηχανογράφησης, δεν είναι σε θέση ακόμα να καταγράφουν σε μηνιαία βάση τις δαπάνες τους.
*Οι πολεοδομίες που έχουν τις βεβαιώσεις αυθαιρέτων, δεν διαθέτουν ηλεκτρονική βάση προσβάσιμη από τις εφορίες.
Σε αυτούς τους τομείς όμως βασίζονται κυρίως οι προβλέψεις του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, ύψους 26 δισ. ευρώ μέχρι το 2015. Πώς θα γίνουν σε τέσσερα χρόνια όσα δεν στάθηκε δυνατόν να υλοποιηθούν επί δεκαετίες; Περίπου 4 δισ. ευρώ διατέθηκαν από τα προηγούμενα ΚΠΣ για τη μηχανογράφηση της διοίκησης, αλλά το εγχείρημα περιορίστηκε στις πιο απλές εφαρμογές, την αρχειοθέτηση και την έκδοση εγγράφων. Τώρα με το ΕΣΠΑ, ύψους 1,1 δισ. ευρώ και υπό την πίεση του μνημονίου πρέπει να καλυφθεί και η τεχνολογική υστέρηση και η υστέρηση εσόδων.
Τα δεδομένα δεν επιτρέπουν μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας:
*Το σύστημα Taxis του υπουργείου Οικονομικών λειτουργεί στα όριά του και όταν δίνεται προτεραιότητα σε διασταυρώσεις οδηγούνται σε αναβολή οι διεκπεραιώσεις, όπως έγινε με την αποστολή και εκκαθάριση των δηλώσεων πέρυσι και φέτος, με το ΕΤΑΚ 2009 και το ΦΜΑΠ 2010, απ' όπου προϋπολογίζονται συνολικά έσοδα περίπου 500 εκατ. ευρώ. Στο υπουργείο Οικονομικών και τη ΓΓ Πληροφοριακών Συστημάτων αναγνωρίζουν το πρόβλημα, ωστόσο στην καμπή αυτή δεν έχουν άλλη επιλογή εκτός από το να πατούν πάνω στο Taxis και να περάσουν σταδιακά στην εφαρμογή πιο προηγμένων συστημάτων.
*Η χαμηλή απόδοση του συστήματος έχει ως αποτέλεσμα ακόμη και ο έλεγχος των δηλώσεων να παρουσιάζει αστοχίες. Από δειγματοληπτική έρευνα που έκανε η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων σε μεγάλες εφορίες (Αθήνας, Γλυφάδας, Κηφισιάς, Θεσσαλονίκης κ.ά.) εντοπίστηκαν λάθη και παραλείψεις σε δεκάδες χιλιάδες φορολογικές δηλώσεις και περίπου 87.000 φορολογούμενοι κλήθηκαν να υποβάλουν συμπληρωματικό φόρο για τη χρήση του 2010. Η έρευνα κατόπιν αυτών των διαπιστώσεων θα επεκταθεί σε όλες τις ΔΟΥ και προβλέπεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2011. Το ποσόν που έχει βεβαιωθεί μέχρι τώρα ανέρχεται σε 150 εκατ. ευρώ.
*Το ΣΔΟΕ επέβαλε πέρυσι πρόστιμα συνολικού ποσού 5 δισ. ευρώ, ωστόσο είναι άγνωστο το ποσό που έχει εισπραχθεί από τις κατά τόπους ΔΟΥ, αφού το σύστημα ενημέρωσης δεν λειτουργεί αμφίδρομα. Οι μεγαλύτερες υποθέσεις, σύμφωνα με εκτιμήσεις ανώτερων υπηρεσιακών παραγόντων, εκκρεμούν στα ελεγκτικά κέντρα. Στο μέρος των πλαστών και εικονικών τιμολογίων, οι βεβαιώσεις ξεπερνούν τα 100 εκατ. ευρώ, ωστόσο δεν είναι ξεκάθαρο πόσες από αυτές έχουν κλείσει στις εφορίες και τι έφεραν στα κρατικά ταμεία.
*Από τρίμηνο σε τρίμηνο αναβάλλονται οι διασταυρώσεις σε ομίλους επιχειρήσεων, καθώς εντοπίζεται αδυναμία των μεγάλων ΔΟΥ και των ελεγκτικών κέντρων να ασκήσουν ενδοομιλικούς ελέγχους. Σε ανάλογη φάση είναι και ο έλεγχος των ελεύθερων επαγγελματιών. Οι επιδόσεις αυτές απέχουν πολύ από τους στόχους του υπουργείου Οικονομικών και τις αρχικές δεσμεύσεις του μνημονίου, που προβλέπει ότι μέσα στο 2011 η εφαρμογή των τεκμηρίων θα δώσει 700 εκατ. ευρώ. Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα ζητήθηκε η επίσπευση της εφαρμογής του συστήματος Elenxis, ώστε από το καλοκαίρι να διασταυρώνεται κάθε συναλλαγή των επιχειρήσεων και των επαγγελματιών.
*Με τα ακίνητα το μεγάλο πρόβλημα διαπιστώνεται στα υποθηκοφυλακεία λόγω έλλειψης μηχανογραφικού. Στο ζήτημα των αυθαιρέτων τα πράγματα είναι πιο σύνθετα, καθώς οι πολεοδομίες που έχουν βεβαιώσει τις παρανομίες δεν έχουν σύνδεση με τον εισπρακτικό μηχανισμό. Το ΥΠΕΚΑ δηλώνει αδυναμία να συλλέξει πρόστιμα και το μπαλάκι καταλήγει στο υπουργείο Οικονομικών, που πρέπει τώρα να τρέξει νέο πρόγραμμα.
*Και στο θέμα του ελέγχου των καταθέσεων οι διαδικασίες γίνονται κατά περίπτωση και όχι με καθολική ηλεκτρονική διασταύρωση. Πρόβλημα υπάρχει και στον έλεγχο των καταθέσεων που μεταφέρονται σε τράπεζες του εξωτερικού και τον τελευταίο ενάμιση χρόνο υπολογίζονται σε πάνω από 20 δισ. ευρώ. Το ΣΔΟΕ έχει περίπου 200 υποθέσεις περασμένων ετών, ενώ σε ό,τι αφορά τις τελευταίες εκροές, το έργο έχει ανατεθεί στη ΓΓ Πληροφοριακών Συστημάτων που άρχισε έλεγχο σε 30.000 λογαριασμούς.
*Πίσω από τις προβλέψεις βρίσκονται και τα ασφαλιστικά ταμεία. Στο σκέλος της υγείας το πρόγραμμα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης έχει ολοκληρωθεί στον ΟΑΕΕ και επεκτείνεται στο ΙΚΑ με θετικά αποτελέσματα. Η πλήρης εφαρμογή του θα γίνει μετά την ίδρυση του Ενιαίου Φορέα Υγείας, τον Ιούνιο. Στο ζήτημα των εισφορών η ηλεκτρονική διασύνδεση των επιχειρήσεων μετατίθεται για του χρόνου, ενώ κατόπιν θα επιχειρηθεί η σύνδεση με τις βάσεις του υπουργείου Οικονομικών. Το βάρος των ελέγχων έως τότε καλείται να σηκώσει το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας.
Σχόλιο: Η ηλεκτρονική κυβέρνηση αποτέλεσε την προμετωπίδα των αλλαγών της κυβέρνησης. Όμως δυστυχώς παρά τις συνεχείς εξαγγελίες έχουν μείνει στα χαρτιά. Τις προάλλες είχαμε σημειώσει τα προβλήματα εφαρμογής της καινούργιας νομοθεσίας που ανακοινώθηκε για την "ηλεκτρονική πολεοδομία" και για την "ταχύτερη" έκδοση πολεοδομικών αδειών (διαβάστε λεπτομέρειες εδώ). Τα προβλήματα που παρουσιάζονται βέβαια στις πολεοδομίες δεν περιορίζονται μόνο εκεί: Όπως φαίνεται στο άρθρο, είναι γενικευμένα σε όλο τον Δημόσιο τομέα και δεν πρέπει να μας προκαλούν εντύπωση. Καμία αλλαγή δεν πέτυχε χωρίς την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή, την εκπαίδευση του προσωπικού και την ενίσχυσή του με άτομα που μπορούν να ηγηθούν των αλλαγών αυτών. Επίσης για να πετύχουν οι αλλαγές χρειάζεται σαφές σχέδιο, το οποίο ειδικά για ένα σοσιαλιστικό κόμμα πρέπει να έχει ως σημείο αναφοράς τους πολίτες.
Όλα αυτά όμως απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Πλάνο δεν υπάρχει, οι υπάλληλοι στις υπηρεσίες αιχμής σπανίζουν και είναι ανεκπαίδευτοι (την ίδια ώρα βέβαια η κυβέρνηση προωθεί μετατάξεις μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα - διαβάστε εδώ αναλυτικά), ενώ το φορολογικό καθεστώς αλλάζει με καθαρά "φορομπηχτικό" προσανατολισμό εις βάρων των μικρομεσαίων (όπως γίνεται κατανοητό εδώ) και εισαγωγή ιδιωτών στους φορολογικούς ελέγχους (σχετική ανάρτηση εδώ). Από την άλλη το opengov.gr λειτουργεί προσχηματικά με διαλόγους 4 ημερών (π.χ. το νομοσχέδιο για την παιδεία) ή με συζητήσεις στις οποίες τα αρνητικά σχόλια σβήνονται σε κλάσματα του δευτερολέπτου (δείτε σχετικά εδώ και εδώ) και η περίφημη "συμμετοχή του πολίτη στις λειτουργίες του κράτους" είναι ανύπαρκτη.
Ακόμα και η περίφημη ηλεκτρονική συνταγογράφηση, την εξαγγελία της οποίας έκαναν κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων, δεν έχει προχωρήσει παρά το ότι τα έσοδα από την εφαρμογή της έχουν ήδη προϋπολογιστεί, και η μελλοντική εφαρμογή της στηρίζεται σε "δωρεά" της Εθνικής Τράπεζας (πράγμα τουλάχιστον αστείο για κράτος του αναπτυγμένου κόσμου). Έτσι χρήματα χάνονται και τα ασφαλιστικά ταμεία συνεχίζουν να αιμορραγούν. Και το ερώτημα βέβαια γιατί δεν προχωράει το οποίο είχαμε θέσει μαζί με άλλα εδώ, παραμένει...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... ο Γ. Παπακωνσταντίνου έχει επικριθεί για απευθείας αναθέσεις έργων σε εταιρείες συμβούλων πολλές φορές στο παρελθόν καθώς επίσης και σπατάλη του δημοσίου χρήματος (δείτε εδώ το πιο πρόσφατο περιστατικό). Εχει, μάλιστα, βρεθεί, για το λόγο αυτό, αντιμέτωπος με επίμονα ερωτήματα, ακόμη και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Προκαλεί κατάπληξη, όμως, το γεγονός ότι, αυτή τη φορά, ο υπουργός Οικονομικών υπερέβη τα εσκαμμένα, αναθέτοντας το έργο του σχεδιασμού, παρακολούθησης, συντονισμού και υλοποίησης του προγράμματος αναδιαρθρώσεων και αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ (διαβάστε εδώ περί αυτού) σε νεοσύστατη και μηδενικής εμπειρίας εταιρεία με μετοχικό κεφάλαιο μόλις μία λίρα.
Υπάρχει σαφέστατα θέμα πολιτικής και ηθικής τάξεως για την κυβέρνηση και τον κ. Παπακωνσταντίνου προσωπικά, από την ανάθεση του έργου της ιδιωτικοποίησης δημόσιας περιουσίας σε μια παντελώς άγνωστη εταιρεία, που ιδρύθηκε μόλις πριν από τρεις μήνες με έδρα το Λονδίνο και, προφανώς, δεν υπάρχουν οικονομικά στοιχεία αξιολόγησης των εργασιών της. Ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι υποχρεωμένος να δώσει ουσιαστικές εξηγήσεις για μια σειρά ζητημάτων που ανακύπτουν σχετικά με τους λόγους και τη σκοπιμότητα της συγκεκριμένης ανάθεσης, που έγινε με αδιαφανή κριτήρια και χωρίς να αναρτηθεί η σχετική σύμβαση στον ιστότοπο «Διαύγεια». Ποιοί είναι άραγε οι πραγματικοί ιδιοκτήτες της εταιρείας και τα φυσικά πρόσωπα που θα συμμετάσχουν στη διαδικασία; Ποιοι κυβερνητικοί παράγοντες ενεπλάκησαν στις διαπραγματεύσεις και ποιο το όφελος που αποκόμησαν; Το κυριότερο, όμως, ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει ο υπουργός Οικονομικών είναι το πώς είναι δυνατόν μια άγνωστη ξένη εταιρεία με ελάχιστο μετοχικό κεφάλαιο να διαχειρίζεται υποθέσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ του ελληνικού κράτους (ανεξάρτητα αν εγείρεται θέμα "επιφάνειας" ή όχι για το οποίο έχουμε γράψει σχετικά εδώ).
Πηγή ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία", "Ελεύθερος Τύπος" / Πρόσφατα είχαμε αναφέρει για την εκδήλωση στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο όπου πανεπιστημιακοί παρουσίαζαν με στοιχεία την αντισυγματικότητα του Μνημονίου (δείτε εδώ το βίντεο από την εκδήλωση). Σ' αυτόν εδώ τον ηλεκτρονικό σύνδεσμο από το "Παρόν" μπορείτε να βρείτε το πλήρες κείμενο της κεντρικής ομιλίας του καθηγητή κ. Κασιμάτη. Αξίζει...
Το εγχείρημα του ηλεκτρονικού εκσυγχρονισμού θα κοστίσει σε πρώτη φάση γύρω στα 350 εκατ. ευρώ. Οι εγκρίσεις των έργων αναμένονται τον άλλο μήνα και οι διαγωνισμοί, το νωρίτερο, το καλοκαίρι. Είναι λοιπόν αμφίβολο εάν θα τρέξει με την ταχύτητα που πιέζουν οι περιστάσεις αλλά και η τρόικα, που ζητάει αποτελέσματα στο μέτωπο της φοροδιαφυγής και εισφοροδιαφυγής. Δεν είναι μόνον η κακοδαιμονία της διοίκησης, είναι και τα παρωχημένα εργαλεία:
*Στο σκέλος των φορολογικών εσόδων οι διασταυρώσεις διενεργούνται ακόμα με ελέγχους κατά περίπτωση και τα αποτελέσματα είναι πενιχρά.
*Τα ασφαλιστικά ταμεία δεν έχουν διασύνδεση με τις οικονομικές υπηρεσίες ούτε συμβατές βάσεις δεδομένων για τις ασφαλιστικές εισφορές.
*Τα νοσοκομεία ενώ είχαν ενταχθεί από το Α' ΚΠΣ σε σχέδια μηχανογράφησης, δεν είναι σε θέση ακόμα να καταγράφουν σε μηνιαία βάση τις δαπάνες τους.
*Οι πολεοδομίες που έχουν τις βεβαιώσεις αυθαιρέτων, δεν διαθέτουν ηλεκτρονική βάση προσβάσιμη από τις εφορίες.
Σε αυτούς τους τομείς όμως βασίζονται κυρίως οι προβλέψεις του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, ύψους 26 δισ. ευρώ μέχρι το 2015. Πώς θα γίνουν σε τέσσερα χρόνια όσα δεν στάθηκε δυνατόν να υλοποιηθούν επί δεκαετίες; Περίπου 4 δισ. ευρώ διατέθηκαν από τα προηγούμενα ΚΠΣ για τη μηχανογράφηση της διοίκησης, αλλά το εγχείρημα περιορίστηκε στις πιο απλές εφαρμογές, την αρχειοθέτηση και την έκδοση εγγράφων. Τώρα με το ΕΣΠΑ, ύψους 1,1 δισ. ευρώ και υπό την πίεση του μνημονίου πρέπει να καλυφθεί και η τεχνολογική υστέρηση και η υστέρηση εσόδων.
Τα δεδομένα δεν επιτρέπουν μεγάλα περιθώρια αισιοδοξίας:
*Το σύστημα Taxis του υπουργείου Οικονομικών λειτουργεί στα όριά του και όταν δίνεται προτεραιότητα σε διασταυρώσεις οδηγούνται σε αναβολή οι διεκπεραιώσεις, όπως έγινε με την αποστολή και εκκαθάριση των δηλώσεων πέρυσι και φέτος, με το ΕΤΑΚ 2009 και το ΦΜΑΠ 2010, απ' όπου προϋπολογίζονται συνολικά έσοδα περίπου 500 εκατ. ευρώ. Στο υπουργείο Οικονομικών και τη ΓΓ Πληροφοριακών Συστημάτων αναγνωρίζουν το πρόβλημα, ωστόσο στην καμπή αυτή δεν έχουν άλλη επιλογή εκτός από το να πατούν πάνω στο Taxis και να περάσουν σταδιακά στην εφαρμογή πιο προηγμένων συστημάτων.
*Η χαμηλή απόδοση του συστήματος έχει ως αποτέλεσμα ακόμη και ο έλεγχος των δηλώσεων να παρουσιάζει αστοχίες. Από δειγματοληπτική έρευνα που έκανε η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων σε μεγάλες εφορίες (Αθήνας, Γλυφάδας, Κηφισιάς, Θεσσαλονίκης κ.ά.) εντοπίστηκαν λάθη και παραλείψεις σε δεκάδες χιλιάδες φορολογικές δηλώσεις και περίπου 87.000 φορολογούμενοι κλήθηκαν να υποβάλουν συμπληρωματικό φόρο για τη χρήση του 2010. Η έρευνα κατόπιν αυτών των διαπιστώσεων θα επεκταθεί σε όλες τις ΔΟΥ και προβλέπεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2011. Το ποσόν που έχει βεβαιωθεί μέχρι τώρα ανέρχεται σε 150 εκατ. ευρώ.
*Το ΣΔΟΕ επέβαλε πέρυσι πρόστιμα συνολικού ποσού 5 δισ. ευρώ, ωστόσο είναι άγνωστο το ποσό που έχει εισπραχθεί από τις κατά τόπους ΔΟΥ, αφού το σύστημα ενημέρωσης δεν λειτουργεί αμφίδρομα. Οι μεγαλύτερες υποθέσεις, σύμφωνα με εκτιμήσεις ανώτερων υπηρεσιακών παραγόντων, εκκρεμούν στα ελεγκτικά κέντρα. Στο μέρος των πλαστών και εικονικών τιμολογίων, οι βεβαιώσεις ξεπερνούν τα 100 εκατ. ευρώ, ωστόσο δεν είναι ξεκάθαρο πόσες από αυτές έχουν κλείσει στις εφορίες και τι έφεραν στα κρατικά ταμεία.
*Από τρίμηνο σε τρίμηνο αναβάλλονται οι διασταυρώσεις σε ομίλους επιχειρήσεων, καθώς εντοπίζεται αδυναμία των μεγάλων ΔΟΥ και των ελεγκτικών κέντρων να ασκήσουν ενδοομιλικούς ελέγχους. Σε ανάλογη φάση είναι και ο έλεγχος των ελεύθερων επαγγελματιών. Οι επιδόσεις αυτές απέχουν πολύ από τους στόχους του υπουργείου Οικονομικών και τις αρχικές δεσμεύσεις του μνημονίου, που προβλέπει ότι μέσα στο 2011 η εφαρμογή των τεκμηρίων θα δώσει 700 εκατ. ευρώ. Για να ξεπεραστεί το πρόβλημα ζητήθηκε η επίσπευση της εφαρμογής του συστήματος Elenxis, ώστε από το καλοκαίρι να διασταυρώνεται κάθε συναλλαγή των επιχειρήσεων και των επαγγελματιών.
*Με τα ακίνητα το μεγάλο πρόβλημα διαπιστώνεται στα υποθηκοφυλακεία λόγω έλλειψης μηχανογραφικού. Στο ζήτημα των αυθαιρέτων τα πράγματα είναι πιο σύνθετα, καθώς οι πολεοδομίες που έχουν βεβαιώσει τις παρανομίες δεν έχουν σύνδεση με τον εισπρακτικό μηχανισμό. Το ΥΠΕΚΑ δηλώνει αδυναμία να συλλέξει πρόστιμα και το μπαλάκι καταλήγει στο υπουργείο Οικονομικών, που πρέπει τώρα να τρέξει νέο πρόγραμμα.
*Και στο θέμα του ελέγχου των καταθέσεων οι διαδικασίες γίνονται κατά περίπτωση και όχι με καθολική ηλεκτρονική διασταύρωση. Πρόβλημα υπάρχει και στον έλεγχο των καταθέσεων που μεταφέρονται σε τράπεζες του εξωτερικού και τον τελευταίο ενάμιση χρόνο υπολογίζονται σε πάνω από 20 δισ. ευρώ. Το ΣΔΟΕ έχει περίπου 200 υποθέσεις περασμένων ετών, ενώ σε ό,τι αφορά τις τελευταίες εκροές, το έργο έχει ανατεθεί στη ΓΓ Πληροφοριακών Συστημάτων που άρχισε έλεγχο σε 30.000 λογαριασμούς.
*Πίσω από τις προβλέψεις βρίσκονται και τα ασφαλιστικά ταμεία. Στο σκέλος της υγείας το πρόγραμμα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης έχει ολοκληρωθεί στον ΟΑΕΕ και επεκτείνεται στο ΙΚΑ με θετικά αποτελέσματα. Η πλήρης εφαρμογή του θα γίνει μετά την ίδρυση του Ενιαίου Φορέα Υγείας, τον Ιούνιο. Στο ζήτημα των εισφορών η ηλεκτρονική διασύνδεση των επιχειρήσεων μετατίθεται για του χρόνου, ενώ κατόπιν θα επιχειρηθεί η σύνδεση με τις βάσεις του υπουργείου Οικονομικών. Το βάρος των ελέγχων έως τότε καλείται να σηκώσει το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας.
Σχόλιο: Η ηλεκτρονική κυβέρνηση αποτέλεσε την προμετωπίδα των αλλαγών της κυβέρνησης. Όμως δυστυχώς παρά τις συνεχείς εξαγγελίες έχουν μείνει στα χαρτιά. Τις προάλλες είχαμε σημειώσει τα προβλήματα εφαρμογής της καινούργιας νομοθεσίας που ανακοινώθηκε για την "ηλεκτρονική πολεοδομία" και για την "ταχύτερη" έκδοση πολεοδομικών αδειών (διαβάστε λεπτομέρειες εδώ). Τα προβλήματα που παρουσιάζονται βέβαια στις πολεοδομίες δεν περιορίζονται μόνο εκεί: Όπως φαίνεται στο άρθρο, είναι γενικευμένα σε όλο τον Δημόσιο τομέα και δεν πρέπει να μας προκαλούν εντύπωση. Καμία αλλαγή δεν πέτυχε χωρίς την απαραίτητη υλικοτεχνική υποδομή, την εκπαίδευση του προσωπικού και την ενίσχυσή του με άτομα που μπορούν να ηγηθούν των αλλαγών αυτών. Επίσης για να πετύχουν οι αλλαγές χρειάζεται σαφές σχέδιο, το οποίο ειδικά για ένα σοσιαλιστικό κόμμα πρέπει να έχει ως σημείο αναφοράς τους πολίτες.
Όλα αυτά όμως απέχουν πολύ από την πραγματικότητα. Πλάνο δεν υπάρχει, οι υπάλληλοι στις υπηρεσίες αιχμής σπανίζουν και είναι ανεκπαίδευτοι (την ίδια ώρα βέβαια η κυβέρνηση προωθεί μετατάξεις μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα - διαβάστε εδώ αναλυτικά), ενώ το φορολογικό καθεστώς αλλάζει με καθαρά "φορομπηχτικό" προσανατολισμό εις βάρων των μικρομεσαίων (όπως γίνεται κατανοητό εδώ) και εισαγωγή ιδιωτών στους φορολογικούς ελέγχους (σχετική ανάρτηση εδώ). Από την άλλη το opengov.gr λειτουργεί προσχηματικά με διαλόγους 4 ημερών (π.χ. το νομοσχέδιο για την παιδεία) ή με συζητήσεις στις οποίες τα αρνητικά σχόλια σβήνονται σε κλάσματα του δευτερολέπτου (δείτε σχετικά εδώ και εδώ) και η περίφημη "συμμετοχή του πολίτη στις λειτουργίες του κράτους" είναι ανύπαρκτη.
Ακόμα και η περίφημη ηλεκτρονική συνταγογράφηση, την εξαγγελία της οποίας έκαναν κυβερνήσεις επί κυβερνήσεων, δεν έχει προχωρήσει παρά το ότι τα έσοδα από την εφαρμογή της έχουν ήδη προϋπολογιστεί, και η μελλοντική εφαρμογή της στηρίζεται σε "δωρεά" της Εθνικής Τράπεζας (πράγμα τουλάχιστον αστείο για κράτος του αναπτυγμένου κόσμου). Έτσι χρήματα χάνονται και τα ασφαλιστικά ταμεία συνεχίζουν να αιμορραγούν. Και το ερώτημα βέβαια γιατί δεν προχωράει το οποίο είχαμε θέσει μαζί με άλλα εδώ, παραμένει...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... ο Γ. Παπακωνσταντίνου έχει επικριθεί για απευθείας αναθέσεις έργων σε εταιρείες συμβούλων πολλές φορές στο παρελθόν καθώς επίσης και σπατάλη του δημοσίου χρήματος (δείτε εδώ το πιο πρόσφατο περιστατικό). Εχει, μάλιστα, βρεθεί, για το λόγο αυτό, αντιμέτωπος με επίμονα ερωτήματα, ακόμη και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ. Προκαλεί κατάπληξη, όμως, το γεγονός ότι, αυτή τη φορά, ο υπουργός Οικονομικών υπερέβη τα εσκαμμένα, αναθέτοντας το έργο του σχεδιασμού, παρακολούθησης, συντονισμού και υλοποίησης του προγράμματος αναδιαρθρώσεων και αποκρατικοποιήσεων ύψους 50 δισ. ευρώ (διαβάστε εδώ περί αυτού) σε νεοσύστατη και μηδενικής εμπειρίας εταιρεία με μετοχικό κεφάλαιο μόλις μία λίρα.
Υπάρχει σαφέστατα θέμα πολιτικής και ηθικής τάξεως για την κυβέρνηση και τον κ. Παπακωνσταντίνου προσωπικά, από την ανάθεση του έργου της ιδιωτικοποίησης δημόσιας περιουσίας σε μια παντελώς άγνωστη εταιρεία, που ιδρύθηκε μόλις πριν από τρεις μήνες με έδρα το Λονδίνο και, προφανώς, δεν υπάρχουν οικονομικά στοιχεία αξιολόγησης των εργασιών της. Ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι υποχρεωμένος να δώσει ουσιαστικές εξηγήσεις για μια σειρά ζητημάτων που ανακύπτουν σχετικά με τους λόγους και τη σκοπιμότητα της συγκεκριμένης ανάθεσης, που έγινε με αδιαφανή κριτήρια και χωρίς να αναρτηθεί η σχετική σύμβαση στον ιστότοπο «Διαύγεια». Ποιοί είναι άραγε οι πραγματικοί ιδιοκτήτες της εταιρείας και τα φυσικά πρόσωπα που θα συμμετάσχουν στη διαδικασία; Ποιοι κυβερνητικοί παράγοντες ενεπλάκησαν στις διαπραγματεύσεις και ποιο το όφελος που αποκόμησαν; Το κυριότερο, όμως, ερώτημα στο οποίο καλείται να απαντήσει ο υπουργός Οικονομικών είναι το πώς είναι δυνατόν μια άγνωστη ξένη εταιρεία με ελάχιστο μετοχικό κεφάλαιο να διαχειρίζεται υποθέσεις δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ του ελληνικού κράτους (ανεξάρτητα αν εγείρεται θέμα "επιφάνειας" ή όχι για το οποίο έχουμε γράψει σχετικά εδώ).
Πηγή ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία", "Ελεύθερος Τύπος" / Πρόσφατα είχαμε αναφέρει για την εκδήλωση στο Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο όπου πανεπιστημιακοί παρουσίαζαν με στοιχεία την αντισυγματικότητα του Μνημονίου (δείτε εδώ το βίντεο από την εκδήλωση). Σ' αυτόν εδώ τον ηλεκτρονικό σύνδεσμο από το "Παρόν" μπορείτε να βρείτε το πλήρες κείμενο της κεντρικής ομιλίας του καθηγητή κ. Κασιμάτη. Αξίζει...
Δευτέρα 25 Απριλίου 2011
Πώληση δανείων από τις τράπεζες σε τρίτες εταιρείες / "Παγκόσμια διακυβέρνηση" εισάγεται από την πίσω πόρτα
Είδηση: Οι ελληνικές τράπεζες έχουν τα τελευταία χρόνια φτιάξει τον εξής μηχανισμό, που λόγω της κρίσης έχει πάρει μπροστά για τα καλά: Με σκοπό την αναζήτηση ρευστότητας έχουν ιδρύσει άλλες θυγατρικές εταιρείες, υπό τον γενικό χαρακτηρισμό «χαρτοφυλάκια εγγυήσεων» και εταιρείες «ειδικού σκοπού» με το 51% των μετοχών να ανήκει υποχρεωτικά στη μητρική. Πωλούν σε αυτές, ουσιαστικά στον εαυτό τους, τις προβληματικές συμβάσεις δανείων πελατών τους.
Αυτές οι εταιρείες αναζητούν άλλες τράπεζες ή θεσμικούς επενδυτές που θα αγοράσουν τις συμβάσεις αυτές με σκοπό να ενισχυθεί η ρευστότητα της τράπεζας από την οποία πήρε το δάνειο αυτός που πλέον αδυνατεί να πληρώσει.
Κι έτσι, η ξένη εταιρεία, το «χαρτοφυλάκιο εγγυήσεων» δηλαδή, αποκτά το δικαίωμα να εισπράξει τις απαιτήσεις της τράπεζας. Το σκηνικό είναι γνωστό στους οικονομικούς κύκλους, αλλά όχι στους καταναλωτές που παραλαμβάνουν έγγραφα απαιτήσεων από εταιρείες με ξενικούς τίτλους και έδρες στο Λονδίνο ή αλλού.
Μέχρι τώρα όλα φαίνονται νόμιμα. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι ναι μεν η μεταβίβαση της διεκδίκησης σε τρίτο πρόσωπο περιλαμβάνεται στα ψιλά γράμματα των συμβάσεων, αλλά όταν η τράπεζα προχωρήσει στη μεταβίβαση οφείλει να ενημερώνει εγγράφως τον καταναλωτή, κάτι που δεν γίνεται. Κι έτσι ο πελάτης που βρέθηκε στη δύσκολη στιγμή, ενημερώνεται ξαφνικά ότι δεν χρωστάει στην Ελλάδα αλλά στην Αγγλία...
Πρόκειται για εταιρείες που υπάγονται σε ειδικά φορολογικά καθεστώτα και νομικά συστήματα. Μία από τις πιο σημαντικές συνέπειες της λειτουργίας αυτών των εταιρειών για τους Ελληνες δανειολήπτες είναι η εξής: Για παράδειγμα, κάποιος για δάνειο 30.000 ευρώ έχει υποθηκεύσει την ακίνητη περιουσία του και αδυνατεί να αντεπεξέλθει σε δόση, ας πούμε, 600 ευρώ τον μήνα λόγω της αποδεδειγμένης μείωσης των αποδοχών του οι οποίες μειώθηκαν στα 1.200 ευρώ μηνιαίως. Τότε, βάσει εσωτερικής εγκυκλίου μιας ιδιωτικής τράπεζας, η οποία στηρίζεται σε γενικότερη οδηγία της Τραπέζης της Ελλάδος, απολαμβάνει το δικαίωμα να μην πληρώνει περισσότερα από το 40% του ετήσιου εισοδήματός του για στεγαστικά προϊόντα.
Σε περίπτωση καταναλωτικών το ποσοστό είναι μικρότερο, 30%, καθώς η έκθεση της τράπεζας σε κίνδυνο είναι μεγαλύτερη. Κάτι που ακούγεται σχετικώς δίκαιο. Στην περίπτωση, όμως, που το αίτημα διεκδικείται να ικανοποιηθεί από εταιρεία που λειτουργεί υπό το βρετανικό, φέρ' ειπείν, νομικό καθεστώς, τότε η ίδια δεν είναι υποχρεωμένη να σεβαστεί την οποιαδήποτε εγκύκλιο. Δηλαδή, η ξένη εταιρεία δεν θα μειώσει τις απαιτήσεις της στην περίπτωση των κουρεμένων αποδοχών του Ελληνα δανειολήπτη, όπως θα έκανε μια ελληνική.
Αυτή την περίοδο, οι εταιρείες που έχουν ιδρύσει όλες οι ελληνικές τράπεζες είναι περίπου είκοσι. Σύμφωνα με λίστα που κυκλοφορεί ευρέως στα ονόματά τους παρουσιάζονται βασικές ομοιότητες και ελάχιστες διαφοροποιήσεις- έχουν έδρα το ίδιο κτίριο αλλά και τον ίδιο όροφο στο Λονδίνο («όνομα εταιρείας», Fifth Floor 6, Broad Street Place). Πρόσφατα μια ελληνική ιδιωτική τράπεζα, που έχει ιδρύσει αρκετές από αυτές, «πούλησε» 4.500 συμβάσεις δανείων σε θυγατρικές της, κάτι που έφερε στα ταμεία της περίπου 800 εκατ. ευρώ ζεστό χρήμα. Εννοείται ότι οι 4.500 συμβάσεις είναι υπερπολλαπλάσιας αξίας.
Στις συμβάσεις που υπογράφει ο δανειολήπτης με τις τράπεζες αναφέρεται σαφώς ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα διατηρούν το δικαίωμα να εκχωρήσουν σε τρίτους την είσπραξη των απαιτήσεών τους. Σύμφωνα με νομικούς κύκλους, οι πελάτες έχουν κάθε δικαίωμα να μην υπογράψουν τον συγκεκριμένο όρο στη σύμβασή τους με την τράπεζα. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι να κατορθώσει κάποιος να εντοπίσει αυτόν τον όρο μέσα στο σχοινοτενές συμβόλαιο.
Σχόλιο: Ενώ οι μισθοί στην χώρα μας είναι σε επίπεδα 2003 (διαβάστε εδώ αναλυτικά) και χιλιάδες νοικοκυριά είναι στο κόκκινο, οι τράπεζες εκμεταλλευόμενοι νομικά κενά, την απουσία κρατικού ελέγχου (παρά τις συνεχείς οικονομικές "ενέσεις" που δέχονται από το κράτος όπως έχουμε επισημάνει εδώ) καθώς και την αφέλεια/ανάγκη των δανειοληπτών έχει βρει καινούργια φάμπρικα κέρδους - που παρουσιάζεται στο παραπάνω ρεπορτάζ.
Η πρακτική βέβαια δεν είναι παράνομη. Δείχνει όμως καθαρά την αναλγησία που έχουν ακόμα και κρατικές τράπεζες και τη διάθεση για παράκαμψη της εθνικής νομοθεσίας (την οποία βέβαια χρησιμοποιούν κατά το δοκούν) προκειμένου να "στραγγαλίσουν" τους χρεωμένους σ' αυτούς πολίτες: Οι τράπεζες βέβαια δεν το βλέπουν έτσι (και σε συνθήκες ελεύθερης οικονομίας και αγοράς έχουν δίκιο), αλλά από την άλλη πολλές φορές ο τραπεζικός δανεισμός είναι μονόδρομος (βλ. στεγαστικά δάνεια, δάνεια για στήσιμο επιχειρήσεων κ.ο.κ). Έτσι η προστασία του δανειολήπτη αποκτάει και τον χαρακτήρα υποχρέωσης του κράτους, το οποίο σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης έχει υποχρέωση να προστατέψει τους πολίτες της, χρησιμοποιώντας τη δύναμη που έχει αποκτήσει με την χρηματοδότηση των τόσων δις ευρώ ώστε οι τράπεζες να λειτουργούν "ηθικά" στα πλαίσια των σημερινών καταστάσεων. Είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει εξάλλου από την πλευρά του.
Από την άλλη υπάρχει και η προσωπική ευθύνη. Ο καθένας από μας πρέπει να προσέχει που βάζει την υπογραφή του, διαβάζοντας τους όρους του "συμβολαίου" που συνάπτει με τις τράπεζες και παρακάπτοντας εκείνους που μπορεί. Το παράδειγμα του ρεπορτάζ (όπου δείχνει ότι το μείζον πρόβλημα της πώλησης δανείων σε άλλους οργανισμούς μπορεί να παρακαμφθεί), πρέπει να ληφθεί απ' όλους μας υπόψιν. Λίγη προσοχή δε βλάπτει.
(14/8/2013: Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας "Έθνος" και κατά τις εκτιμήσεις της αγοράς αυτή τη στιγμή ένα στα τέσσερα δάνεια βρίσκονται στο «κόκκινο» και σύντομα το ποσοστό των υποχρεώσεων που δεν θα εξυπηρετούνται θα ξεπεράσει το 30%. Πληροφορίεςαναφέρουν ότι πρόσφατα μεγάλο fund του εξωτερικού κατάθεσε πρόταση σε μία από τις σημαντικότερες ελληνικές τράπεζες για να εξαγοράσει ένα μεγάλο μέρος των στεγαστικών της δανείων στο 30% της αξίας τους. Δηλαδή, για κάθε 100 ευρώ δανείου, να δώσει 30 ευρώ και να αναλάβει το δανειακό χαρτοφυλάκιο.
Ανάλογες προτάσεις έχουν γίνει και σ’ άλλες τράπεζες που θέλουν να ξεφορτωθούν χιλιάδες «κόκκινα» δάνεια, δίνοντάς τα σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές. Τα distress funds έχουν μπει δυναμικά στην ελληνική αγορά και στοχεύουν στην απόκτηση, κυρίως στεγαστικών, δανείων σχεδόν… τσάμπα. Ο σχετικός τιμοκατάλογος των distress funds αναφέρει ότι τα δάνεια που διαθέτουν εξασφαλίσεις ακινήτων μπορούν να πουληθούν στο 30-40% της αξίας τους, ενώ όσα δεν έχουν τέτοιες εξασφαλίσεις «πωλούνται» ακόμα και στο 10%. Ετσι, τα στεγαστικά που έχουν δοθεί με προσημειώσεις ακινήτων θεωρούνται τα καλύτερα στο χαρτοφυλάκιο των τραπεζών, ακόμα κι αν δεν εξυπηρετούνται κανονικά, αφού οι μπορούν να προσελκύσουν ξένους επενδυτές που θεωρούν ότι μπορούν να εισπράξουν ποσά μεγαλύτερα του κεφαλαίου που δαπάνησαν για την αγορά του δανείου. Ακόμα κι αν δεν πετύχουν το στόχο τους, όμως, θα παραμείνουν στην κατοχή τους ακίνητα με σαφώς μεγαλύτερη αξία. Παράλληλα, οι fund managers φέρονται να έχουν βάλει στο μάτι και τα λεγόμενα «καλά» δάνεια, κυρίως αυτά που έχουν δοθεί στο χώρο της ναυτιλίας και του τουρισμού.
Το ερώτημα είναι τι συμβαίνει με όσους δουν το δάνειό τους – κυρίως τα στεγαστικά όπου δεν προβλέπεται όρος αλλαγής κατόχου – να περνά στην κατοχή ενός ξένου fund; Το δάνειο θα εξακολουθεί να το διαχειρίζεται η εκάστοτε τράπεζα, αλλά αυτή τη φορά θα το κάνει για λογαριασμό του fund και οι πιέσεις θα αυξηθούν στον μέγιστο βαθμό και η όποια κοινωνική ανοχή θα εξαφανιστεί μπροστά στη εισπρακτική λογική. Αν, μάλιστα, το 2014 απελευθερωθούν οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα, αφού εκτιμάται πως υπάρχουν περίπου 150.000 κατασχέσεις. Στα δικαστήρια της Αττικής, άλλωστε, σύμφωνα πάντα με το «Εθνος», έγιναν οι πρώτες αγωγές ξένων εταιριών κατά δανειοληπτών που δεν μπορούσαν να πληρώσουν το δάνειό τους.)
Και για να μην ξεχνιόμαστε... "Το Συμβούλιο της Ε.Ε. της 25ης Μαρτίου, το οποίο άλλωστε έγινε σε μία συμβολική ημερομηνία, εορτή απελευθέρωσης, αναμένεται να απελευθερώσει τις νέες δυνάμεις της Ευρώπης απέναντι στις αγορές και να περάσουμε από την οικονομική παγκοσμιοποίηση στην πολιτική ενοποίηση. Απαιτείται να οικοδομηθεί μία παγκόσμια νέου τύπου διακυβέρνηση και η Ελλάδα θα πρέπει να είναι παρούσα σε αυτό το νέο κόσμο", είπε ο "σοφός Ινδιάνος" (δείτε εδώ για τον λέμε Ινδιάνο), υπουργός Επικρατείας της χώρας μας, Χάρης Παμπούκης. Αλήθεια πως γίνεται μια "παγκόσμια διακυβέρνηση" να "απελευθερώνει δυνάμεις"; Πως γίνεται η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από τις εθνικές κυβερνήσεις στο κονκλάβιο των Βρυξελλών να είναι ίση με την λέξη "ελευθερία"; Και τέλος πως είμαστε εμείς ως χώρα παρόντες, όταν καθόμαστε στην γωνία, σαν "κακοί μαθητές"; Κύριε Παμπούκη, η πολιτική ενοποίηση δε γίνεται με το ζόρι. Και πρέπει να γίνεται ανάμεσα σε χώρες που έχουν κοινούς στόχους, κοινά ιδανικά, κοινό παρελθόν και κοινά συμφέροντα. Δυστυχώς ή ευτυχώς τίποτα απ' όλα αυτά δε συμβαίνει μέσα στην Ε.Ε. Βέβαια σε άλλες εποχές αυτές οι δηλώσεις θα είχαν κάνει πάταγο. Στα χάλια όμως που βρισκόμαστε, περνάνε στα ψιλά - Αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος (μαζί με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας) της σημερινής κατάστασης που ζούμε.
Πηγή είδησης: "Ελευθεροτυπία"
Αυτές οι εταιρείες αναζητούν άλλες τράπεζες ή θεσμικούς επενδυτές που θα αγοράσουν τις συμβάσεις αυτές με σκοπό να ενισχυθεί η ρευστότητα της τράπεζας από την οποία πήρε το δάνειο αυτός που πλέον αδυνατεί να πληρώσει.
Κι έτσι, η ξένη εταιρεία, το «χαρτοφυλάκιο εγγυήσεων» δηλαδή, αποκτά το δικαίωμα να εισπράξει τις απαιτήσεις της τράπεζας. Το σκηνικό είναι γνωστό στους οικονομικούς κύκλους, αλλά όχι στους καταναλωτές που παραλαμβάνουν έγγραφα απαιτήσεων από εταιρείες με ξενικούς τίτλους και έδρες στο Λονδίνο ή αλλού.
Μέχρι τώρα όλα φαίνονται νόμιμα. Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός ότι ναι μεν η μεταβίβαση της διεκδίκησης σε τρίτο πρόσωπο περιλαμβάνεται στα ψιλά γράμματα των συμβάσεων, αλλά όταν η τράπεζα προχωρήσει στη μεταβίβαση οφείλει να ενημερώνει εγγράφως τον καταναλωτή, κάτι που δεν γίνεται. Κι έτσι ο πελάτης που βρέθηκε στη δύσκολη στιγμή, ενημερώνεται ξαφνικά ότι δεν χρωστάει στην Ελλάδα αλλά στην Αγγλία...
Πρόκειται για εταιρείες που υπάγονται σε ειδικά φορολογικά καθεστώτα και νομικά συστήματα. Μία από τις πιο σημαντικές συνέπειες της λειτουργίας αυτών των εταιρειών για τους Ελληνες δανειολήπτες είναι η εξής: Για παράδειγμα, κάποιος για δάνειο 30.000 ευρώ έχει υποθηκεύσει την ακίνητη περιουσία του και αδυνατεί να αντεπεξέλθει σε δόση, ας πούμε, 600 ευρώ τον μήνα λόγω της αποδεδειγμένης μείωσης των αποδοχών του οι οποίες μειώθηκαν στα 1.200 ευρώ μηνιαίως. Τότε, βάσει εσωτερικής εγκυκλίου μιας ιδιωτικής τράπεζας, η οποία στηρίζεται σε γενικότερη οδηγία της Τραπέζης της Ελλάδος, απολαμβάνει το δικαίωμα να μην πληρώνει περισσότερα από το 40% του ετήσιου εισοδήματός του για στεγαστικά προϊόντα.
Σε περίπτωση καταναλωτικών το ποσοστό είναι μικρότερο, 30%, καθώς η έκθεση της τράπεζας σε κίνδυνο είναι μεγαλύτερη. Κάτι που ακούγεται σχετικώς δίκαιο. Στην περίπτωση, όμως, που το αίτημα διεκδικείται να ικανοποιηθεί από εταιρεία που λειτουργεί υπό το βρετανικό, φέρ' ειπείν, νομικό καθεστώς, τότε η ίδια δεν είναι υποχρεωμένη να σεβαστεί την οποιαδήποτε εγκύκλιο. Δηλαδή, η ξένη εταιρεία δεν θα μειώσει τις απαιτήσεις της στην περίπτωση των κουρεμένων αποδοχών του Ελληνα δανειολήπτη, όπως θα έκανε μια ελληνική.
Αυτή την περίοδο, οι εταιρείες που έχουν ιδρύσει όλες οι ελληνικές τράπεζες είναι περίπου είκοσι. Σύμφωνα με λίστα που κυκλοφορεί ευρέως στα ονόματά τους παρουσιάζονται βασικές ομοιότητες και ελάχιστες διαφοροποιήσεις- έχουν έδρα το ίδιο κτίριο αλλά και τον ίδιο όροφο στο Λονδίνο («όνομα εταιρείας», Fifth Floor 6, Broad Street Place). Πρόσφατα μια ελληνική ιδιωτική τράπεζα, που έχει ιδρύσει αρκετές από αυτές, «πούλησε» 4.500 συμβάσεις δανείων σε θυγατρικές της, κάτι που έφερε στα ταμεία της περίπου 800 εκατ. ευρώ ζεστό χρήμα. Εννοείται ότι οι 4.500 συμβάσεις είναι υπερπολλαπλάσιας αξίας.
Στις συμβάσεις που υπογράφει ο δανειολήπτης με τις τράπεζες αναφέρεται σαφώς ότι τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα διατηρούν το δικαίωμα να εκχωρήσουν σε τρίτους την είσπραξη των απαιτήσεών τους. Σύμφωνα με νομικούς κύκλους, οι πελάτες έχουν κάθε δικαίωμα να μην υπογράψουν τον συγκεκριμένο όρο στη σύμβασή τους με την τράπεζα. Απαραίτητη προϋπόθεση βέβαια είναι να κατορθώσει κάποιος να εντοπίσει αυτόν τον όρο μέσα στο σχοινοτενές συμβόλαιο.
Σχόλιο: Ενώ οι μισθοί στην χώρα μας είναι σε επίπεδα 2003 (διαβάστε εδώ αναλυτικά) και χιλιάδες νοικοκυριά είναι στο κόκκινο, οι τράπεζες εκμεταλλευόμενοι νομικά κενά, την απουσία κρατικού ελέγχου (παρά τις συνεχείς οικονομικές "ενέσεις" που δέχονται από το κράτος όπως έχουμε επισημάνει εδώ) καθώς και την αφέλεια/ανάγκη των δανειοληπτών έχει βρει καινούργια φάμπρικα κέρδους - που παρουσιάζεται στο παραπάνω ρεπορτάζ.
Η πρακτική βέβαια δεν είναι παράνομη. Δείχνει όμως καθαρά την αναλγησία που έχουν ακόμα και κρατικές τράπεζες και τη διάθεση για παράκαμψη της εθνικής νομοθεσίας (την οποία βέβαια χρησιμοποιούν κατά το δοκούν) προκειμένου να "στραγγαλίσουν" τους χρεωμένους σ' αυτούς πολίτες: Οι τράπεζες βέβαια δεν το βλέπουν έτσι (και σε συνθήκες ελεύθερης οικονομίας και αγοράς έχουν δίκιο), αλλά από την άλλη πολλές φορές ο τραπεζικός δανεισμός είναι μονόδρομος (βλ. στεγαστικά δάνεια, δάνεια για στήσιμο επιχειρήσεων κ.ο.κ). Έτσι η προστασία του δανειολήπτη αποκτάει και τον χαρακτήρα υποχρέωσης του κράτους, το οποίο σε συνθήκες βαθιάς ύφεσης έχει υποχρέωση να προστατέψει τους πολίτες της, χρησιμοποιώντας τη δύναμη που έχει αποκτήσει με την χρηματοδότηση των τόσων δις ευρώ ώστε οι τράπεζες να λειτουργούν "ηθικά" στα πλαίσια των σημερινών καταστάσεων. Είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει εξάλλου από την πλευρά του.
Από την άλλη υπάρχει και η προσωπική ευθύνη. Ο καθένας από μας πρέπει να προσέχει που βάζει την υπογραφή του, διαβάζοντας τους όρους του "συμβολαίου" που συνάπτει με τις τράπεζες και παρακάπτοντας εκείνους που μπορεί. Το παράδειγμα του ρεπορτάζ (όπου δείχνει ότι το μείζον πρόβλημα της πώλησης δανείων σε άλλους οργανισμούς μπορεί να παρακαμφθεί), πρέπει να ληφθεί απ' όλους μας υπόψιν. Λίγη προσοχή δε βλάπτει.
(14/8/2013: Σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας "Έθνος" και κατά τις εκτιμήσεις της αγοράς αυτή τη στιγμή ένα στα τέσσερα δάνεια βρίσκονται στο «κόκκινο» και σύντομα το ποσοστό των υποχρεώσεων που δεν θα εξυπηρετούνται θα ξεπεράσει το 30%. Πληροφορίεςαναφέρουν ότι πρόσφατα μεγάλο fund του εξωτερικού κατάθεσε πρόταση σε μία από τις σημαντικότερες ελληνικές τράπεζες για να εξαγοράσει ένα μεγάλο μέρος των στεγαστικών της δανείων στο 30% της αξίας τους. Δηλαδή, για κάθε 100 ευρώ δανείου, να δώσει 30 ευρώ και να αναλάβει το δανειακό χαρτοφυλάκιο.
Ανάλογες προτάσεις έχουν γίνει και σ’ άλλες τράπεζες που θέλουν να ξεφορτωθούν χιλιάδες «κόκκινα» δάνεια, δίνοντάς τα σε εξαιρετικά χαμηλές τιμές. Τα distress funds έχουν μπει δυναμικά στην ελληνική αγορά και στοχεύουν στην απόκτηση, κυρίως στεγαστικών, δανείων σχεδόν… τσάμπα. Ο σχετικός τιμοκατάλογος των distress funds αναφέρει ότι τα δάνεια που διαθέτουν εξασφαλίσεις ακινήτων μπορούν να πουληθούν στο 30-40% της αξίας τους, ενώ όσα δεν έχουν τέτοιες εξασφαλίσεις «πωλούνται» ακόμα και στο 10%. Ετσι, τα στεγαστικά που έχουν δοθεί με προσημειώσεις ακινήτων θεωρούνται τα καλύτερα στο χαρτοφυλάκιο των τραπεζών, ακόμα κι αν δεν εξυπηρετούνται κανονικά, αφού οι μπορούν να προσελκύσουν ξένους επενδυτές που θεωρούν ότι μπορούν να εισπράξουν ποσά μεγαλύτερα του κεφαλαίου που δαπάνησαν για την αγορά του δανείου. Ακόμα κι αν δεν πετύχουν το στόχο τους, όμως, θα παραμείνουν στην κατοχή τους ακίνητα με σαφώς μεγαλύτερη αξία. Παράλληλα, οι fund managers φέρονται να έχουν βάλει στο μάτι και τα λεγόμενα «καλά» δάνεια, κυρίως αυτά που έχουν δοθεί στο χώρο της ναυτιλίας και του τουρισμού.
Το ερώτημα είναι τι συμβαίνει με όσους δουν το δάνειό τους – κυρίως τα στεγαστικά όπου δεν προβλέπεται όρος αλλαγής κατόχου – να περνά στην κατοχή ενός ξένου fund; Το δάνειο θα εξακολουθεί να το διαχειρίζεται η εκάστοτε τράπεζα, αλλά αυτή τη φορά θα το κάνει για λογαριασμό του fund και οι πιέσεις θα αυξηθούν στον μέγιστο βαθμό και η όποια κοινωνική ανοχή θα εξαφανιστεί μπροστά στη εισπρακτική λογική. Αν, μάλιστα, το 2014 απελευθερωθούν οι κατασχέσεις και οι πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, θα υπάρξει τεράστιο πρόβλημα, αφού εκτιμάται πως υπάρχουν περίπου 150.000 κατασχέσεις. Στα δικαστήρια της Αττικής, άλλωστε, σύμφωνα πάντα με το «Εθνος», έγιναν οι πρώτες αγωγές ξένων εταιριών κατά δανειοληπτών που δεν μπορούσαν να πληρώσουν το δάνειό τους.)
Και για να μην ξεχνιόμαστε... "Το Συμβούλιο της Ε.Ε. της 25ης Μαρτίου, το οποίο άλλωστε έγινε σε μία συμβολική ημερομηνία, εορτή απελευθέρωσης, αναμένεται να απελευθερώσει τις νέες δυνάμεις της Ευρώπης απέναντι στις αγορές και να περάσουμε από την οικονομική παγκοσμιοποίηση στην πολιτική ενοποίηση. Απαιτείται να οικοδομηθεί μία παγκόσμια νέου τύπου διακυβέρνηση και η Ελλάδα θα πρέπει να είναι παρούσα σε αυτό το νέο κόσμο", είπε ο "σοφός Ινδιάνος" (δείτε εδώ για τον λέμε Ινδιάνο), υπουργός Επικρατείας της χώρας μας, Χάρης Παμπούκης. Αλήθεια πως γίνεται μια "παγκόσμια διακυβέρνηση" να "απελευθερώνει δυνάμεις"; Πως γίνεται η μεταβίβαση αρμοδιοτήτων από τις εθνικές κυβερνήσεις στο κονκλάβιο των Βρυξελλών να είναι ίση με την λέξη "ελευθερία"; Και τέλος πως είμαστε εμείς ως χώρα παρόντες, όταν καθόμαστε στην γωνία, σαν "κακοί μαθητές"; Κύριε Παμπούκη, η πολιτική ενοποίηση δε γίνεται με το ζόρι. Και πρέπει να γίνεται ανάμεσα σε χώρες που έχουν κοινούς στόχους, κοινά ιδανικά, κοινό παρελθόν και κοινά συμφέροντα. Δυστυχώς ή ευτυχώς τίποτα απ' όλα αυτά δε συμβαίνει μέσα στην Ε.Ε. Βέβαια σε άλλες εποχές αυτές οι δηλώσεις θα είχαν κάνει πάταγο. Στα χάλια όμως που βρισκόμαστε, περνάνε στα ψιλά - Αυτός είναι ο μεγαλύτερος κίνδυνος (μαζί με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας) της σημερινής κατάστασης που ζούμε.
Πηγή είδησης: "Ελευθεροτυπία"
Ετικέτες
δανεισμός,
εξωτερική πολιτική,
τράπεζες
Σάββατο 23 Απριλίου 2011
Ο Παπανδρέου σε βαθιά κατάνυξη, Πάσχα με τους ΑΜΑΝ και άλλα αστεία (και σοβαρά)...
Κυριακή του Πάσχα σήμερα...
Πάσχα με τους ΑΜΑΝ:
"ΠΑΣΟΚ ΑΝΕΣΤΗ" με την οικογένεια "Κρα-Κρα":
Ο Γιώργος Παπανδρέου εύχεται "καλή Ανάσταση" την Κυριακή του Πάσχα:
Και κλείνουμε - με ένα άρθρο με τίτλο του Γιώργου Δελαστίκ με τίτλο "Πάσχα χωρίς Ανάσταση":
"Ατελείωτη Μεγάλη Παρασκευή θυμίζει η χώρα. Πάσχα χωρίς Ανάσταση θα είναι το φετινό για τους Ελληνες. Πολλές, πολλές δεκαετίες είχε να ζήσει η Ελλάδα τόσο ζοφερό Πάσχα. Μισθοί και συντάξεις λεηλατήθηκαν και έχουν ήδη πέσει μέσα σε λίγους μήνες στα επίπεδα που βρίσκονταν σχεδόν πριν από μια δεκαετία - στα επίπεδα του 2003, διαπίστωσε ακόμη και η Τράπεζα της Ελλάδος.
Μέχρι τα τέλη Δεκέμβρη οι δημόσιοι υπάλληλοι είχαν κατά μέσο όρο χάσει το 13,5% των αποδοχών τους, ενώ στον ιδιωτικό τομέα οι απώλειες ξεπέρασαν το 14%. Μειώθηκαν κατά 11,3% και οι συντάξεις. Αυτά πέρυσι. Γιατί φέτος η κατάσταση επιδεινώνεται ραγδαία. Νέα σφαγή στους δημόσιους με το ενιαίο μισθολόγιο, καταβαράθρωση και στον ιδιωτικό τομέα.
Νέος Γολγοθάς περιμένει τον ελληνικό λαό με την αναπότρεπτη, όπως ομολογούν και διακηρύσσουν τώρα όλοι, αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Νέα, ακόμη σκληρότερα μέτρα περαιτέρω συρρίκνωσης των εισοδημάτων των εργαζομένων κατά 10%, 15% ή και ακόμη περισσότερο. Ενας ολόκληρος λαός οδηγείται προς τον Καιάδα της χρεοκοπίας.
Το Μνημόνιο απέτυχε παταγωδώς - αν, βεβαίως, υποθέσουμε ότι στόχος του ήταν να σώσει τη χώρα από τη χρεοκοπία και όχι να διευκολύνει τη λεηλασία των μισθών και των συντάξεων, όπως και την κατάλυση όλων των εργασιακών κατακτήσεων ενός αιώνα σε θεσμικό επίπεδο, παραλύοντας τις αντιδράσεις των εργαζομένων. Δεν το λέμε μόνο εμείς ότι το Μνημόνιο απέτυχε. Και μόνο το γεγονός ότι η συντριπτική πλειονότητα των ευρωπαϊκών και αμερικανικών εφημερίδων ασχολείται τις τελευταίες μέρες με την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, αρκεί για να δείξει ότι κανένας δεν έχει πειστεί ότι η Ελλάδα γλίτωσε τα χειρότερα.
Δεν είχε καν νόημα το Μνημόνιο σε ό,τι αφορά την αποτροπή της χρεοκοπίας της χώρας μας. «Ακόμη και αν η Ελλάδα πιάσει τους στόχους που συμφωνήθηκαν στο πακέτο διάσωσής της, θα είναι επιβαρυμένη με ένα φορτίο χρέους που είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί, πράγμα το οποίο καθιστά αναπότρεπτη μια αναδιάρθρωση του χρέους αυτού που τώρα πλησιάζει το 150% του ΑΕΠ» υπογράμμιζε την Τετάρτη η αμερικανική εφημερίδα «Γουόλ Στριτ Τζέρναλ» σε κύριο άρθρο της με τον χαρακτηριστικό τίτλο «Κανένας δεν τολμάει να την αποκαλέσει αδυναμία αποπληρωμής».
Πάνω από... 20% (!) εκτινάχθηκαν τα επιτόκια των διετών ομολόγων του ελληνικού δημοσίου στη δευτερογενή αγορά. Ούτε στην αθλιέστερη περίοδο κατάρρευσης της δραχμής επί Μητσοτάκη, στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν το κόστος της επανένωσης της Γερμανίας είχε εκτοξεύσει στα ύψη τα επιτόκια όλων των νομισμάτων, δεν είχαν φτάσει σε τέτοια χάλια τα ελληνικά ομόλογα. Πλήρης η εκμηδένιση της αξιοπιστίας της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης Παπανδρέου, λοιπόν, παρά το Μνημόνιο, που υποτίθεται ότι θα έσωζε τη χώρα.
Ως και ο Κ. Σημίτης, πρώην πρωθυπουργός και τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, υποστήριξε ότι «η αναδιάρθρωση θεωρείται αναγκαία» σε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε στο «Βήμα», τονίζοντας ότι «ήδη τώρα δεν ξέρουμε πώς θα βγάλουμε πέρα το 2012 και το 2013, μια που είναι πολύ πιθανό να μην εξασφαλίσουμε δανεισμό με ένα ανεκτό επιτόκιο».
«Αναδιάρθρωση τώρα» και μάλιστα με πρωτοβουλία της κυβέρνησης Παπανδρέου απαιτεί ο Κ. Σημίτης, ο οποίος δεν θέλει να δει την ελληνική κυβέρνηση να σύρεται από τους ξένους δανειστές και την ΕΕ και το ΔΝΤ σε μια αναδιάρθρωση του χρέους με τους δικούς τους όρους. «Η αναδιάρθρωση μπορεί να έχει πολύ αρνητικές συνέπειες και δεν είναι σκόπιμη όταν η χώρα είναι απροετοίμαστη και σε αδυναμία να ελέγξει τις επιπτώσεις», προειδοποιεί ο τέως ηγέτης του ΠΑΣΟΚ.
Μυστικές συνομιλίες των κυβερνήσεων Αθήνας και Βερολίνου για σχέδιο αναδιάρθρωσης εις βάρος των συμφερόντων τους, καταγγέλλουν το Παρίσι και το Λονδίνο. Διαπραγματεύσεις της κυβέρνησης με την ΕΕ και το ΔΝΤ αποκαλύπτουν οι Γερμανοί. Πολιτικά και οικονομικά παιχνίδια των ξένων παίζονται πάνω στην πλάτη των Ελλήνων που φτωχαίνουν..."
Παρασκευή 22 Απριλίου 2011
Γελοιογραφίες σχετικές με την επικαιρότητα / Το ταξίδι του Αγίου Φωτός - Καλό Πάσχα!
Είδηση: Χριστός Ανέστη με το Άγιο Φως θα πουν πολλές πόλεις και νησιά της Ελλάδας. Η Olympic Air έχει αναλάβει να μεταφέρει το Άγιο Φως σε έξι πόλεις το βράδυ του Μεγάλου Σαββάτου 23 Απριλίου. Το ταξίδι έχει ως εξής: Θεσσαλονίκη με την πτήση ΟΑ920, που θα αναχωρήσει από την Αθήνα στις 19.50 και θα φτάσει στις 20.45, Χανιά με την πτήση ΟΑ538, η οποία θα αναχωρήσει από την Αθήνα στις 21.15 και φτάσει στις 22.10, Ρόδο με την πτήση ΟΑ714, αναχώρηση από Αθήνα στις 19.00 και άφιξη στις 20.00, Κεφαλονιά με την πτήση ΟΑ638, που αναχωρεί από την Αθήνα στις 20.00 και φτάνει στις 21.00 και Κάρπαθο με την πτήση ΟΑ 098, η οποία αναχωρεί από την Αθήνα στις 18.55 και φτάνει στις 20.00. Το Άγιο Φως θα μεταφερθεί και στα Κύθηρα την Κυριακή του Πάσχα 24 Απριλίου, με την έκτακτη πτήση ΟΑ054 η οποία θα αναχωρήσει από την Αθήνα στις 10.25 και θα φτάσει στις 11.15.
Μια σειρά γελοιογραφιών για να φτιάξουμε τη διάθεσή μας, λόγω γιορτών - Καλό Πάσχα σε όλους!
Μια σειρά γελοιογραφιών για να φτιάξουμε τη διάθεσή μας, λόγω γιορτών - Καλό Πάσχα σε όλους!
Πέμπτη 21 Απριλίου 2011
Όλη η αλήθεια για την επιμήκυνση του χρέους / Το μίσος του καπιταλισμού για την Ελλάδα / Σχόλιο για την ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ
Αντί άλλης ανάρτησης σήμερα, σας παρουσιάζουμε μια σειρά από άρθρα που δημοσιεύτηκαν τον τελευταίο καιρό στον ημερήσιο και περιοδικό τύπο, σχετικά με την επικαιρότητα.
Τα παραθέτουμε άνευ σχολίων, προς ενημέρωση και προβληματισμό όλων μας - καλή ανάγνωση!
"Όλη η αλήθεια για την επιμήκυνση του χρέους" (Περιοδικό Επίκαιρα):
"Το μίσος του καπιταλισμού προς την Ελλάδα" (Ελευθεροτυπία):
"Ναυτίλος: Ενότητα της αριστεράς στην Πορτογαλία και άλλα)" (Ελευθεροτυπία):
Μεγάλη επίθεση γίνεται τις τελευταίες μέρες στην ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ για την χρηματοδότηση που λαμβάνει από την εταιρεία (δείτε εδώ το ρεπορτάζ της Καθημερινής). Η θέση μας βέβαια είναι σαφής - αν υπάρχει παρανομία να υπάρξουν τιμωρίες - ποινικές όμως και όχι "στα λόγια". Όμως απ' την άλλη πρέπει να σημειώσουμε τα εξής: α) Οι χρηματοδοτήσεις γίνονται σαφώς για να εξευμενιστούν τους συνδικαλιστές σε διάφορες αλλαγές πολιτικής της εταιρείας, και είναι σύνηθης (κακή) πρακτική πολλών εταιρειών β) η ΓΕΝΟΠ είναι μέτοχος/κάτοχος κομματιού της επιχείρησης και της περιουσίας της νομίμως και δικαίως και γ) ό,τι και να έχει συμβεί, η ιστορία αυτή ΔΕΝ έχει σχέση με την ιδιωτικοποίηση της επιχείρησης. Με λίγα λόγια ακόμα και αν "τα παίρνουν" οι συνδικαλιστές, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να πουληθεί η εταιρεία στους ξένους, για να "κονομήσουν" οι γνωστοί-άγνωστοι...
Ετικέτες
ΔΕΗ,
μνημόνιο,
νέα μέτρα,
Σύμφωνο του Ευρώ-ευρωσυνθήκες
Τετάρτη 20 Απριλίου 2011
Στα επίπεδα του २००३ οι μισθοί σύμφωνα με την ΤτΕ (και έπονται χειρότερα) / Η Ιρλανδία επαναδιαπραγματεύεται το Μνημόνιο / Επέτειος 21ης Απριλίου
Στα επίπεδα του 2003 «υποτιμήθηκαν» οι μισθοί ελέω κρίσης και πλέον το φάσμα της φτώχειας απειλεί όλο και περισσότερους Ελληνες.
Είναι δε πρωτόγνωρο για τα ελληνικά δεδομένα το γεγονός ότι ο κίνδυνος της φτώχειας μετατοπίζεται από τους ηλικιωμένους στα νεότερα ζευγάρια και στους εργαζομένους.Πέρυσι η μείωση των αποδοχών σε πραγματικές τιμές (μαζί με τον πληθωρισμό) έφτασε το 13,5% για τους δημοσίους υπαλλήλους, το 11,3% για τους συνταξιούχους και ξεπέρασε ακόμη και το 14% στον ιδιωτικό τομέα. Μάλιστα εντός του τρέχοντος έτους αναμένεται ραγδαία επιδείνωση της κατάστασης, αφενός γιατί οι μέσες αμοιβές θα μειωθούν περαιτέρω κατά 5% με 5,7% και αφετέρου επειδή αναμένεται έξαρση της ανεργίας.
Το μέσο ποσοστό ανεργίας για το 2011 υπολογίζεται στο 15% με 16,5% και μέσα στο τελευταίο τρίμηνο του έτους πιθανολογείται ότι θα αγγίξει το 18%, ποσοστό το οποίο μεταφράζεται σε 1.000.000 ανέργους. Τα αποκαλυπτικά αυτά στοιχεία περιλαμβάνονται στην ετήσια Εκθεση της Τράπεζας της Ελλάδος, την οποία παρουσίασε χθες στη γενική συνέλευση των μετόχων ο διοικητής της ΤτΕ, κ. Γιώργος Προβόπουλος.
Πιο αναλυτικά, για το «κούρεμα» των αποδοχών το 2010, που γύρισε την αγοραστική δύναμη των νοικοκυριών πολλά χρόνια πίσω, σημειώνεται πως οι σε πραγματικούς όρους αμοιβές μειώθηκαν κατά 13,5% για τους δημοσίους υπαλλήλους και 9,5% για τους απασχολούμενους στις ΔΕΚΟ.
Στον ιδιωτικό τομέα, και με εξαίρεση τον τραπεζικό κλάδο, εκτιμάται ότι το 40% με 50% των μισθωτών αντιμετώπισαν περικοπές αποδοχών της τάξης του 10%. Οι απώλειες εισοδήματος, αφού υπολογιστεί και ο πληθωρισμός, ξεπερνά το 14%.
«Ετσι υπολογίζεται ότι η αγοραστική δύναμη των αποδοχών υποχώρησε για τους δημοσίους υπαλλήλους σε επίπεδο χαμηλότερο του 2003, ενώ στο σύνολο της οικονομίας μειώθηκε κατά μέσο όρο σε επίπεδο χαμηλότερο σε σχέση με το 2006», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση.
Φέτος, όπως όλα δείχνουν, οι αμοιβές αναμένεται να γυρίσουν κι άλλα χρόνια πίσω, μια και η ΤτΕ προβλέπει ότι κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους οι αποδοχές θα μειωθούν εκ νέου κατά 5% με 5,7% σε μέσα επίπεδα.
Και βέβαια στην Εκθεση δεν έχουν ληφθεί υπόψη οι νέες περικοπές στα επιδόματα των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και στις πρόσθετες αμοιβές των υπαλλήλων στις ΔΕΚΟ, που προαναγγέλθηκαν μέσω του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής (όπως αυτό παρουσιάζεται εδώ).
Τέλος, να σημειωθεί ότι στον τραπεζικό τομέα οι δαπάνες προσωπικού μειώθηκαν πέρυσι κατά 4,6%, ενώ για φέτος οι εκπρόσωποι των τραπεζών έχουν ζητήσει «κούρεμα» της τάξης του 10%.
Εκτόξευση της ανεργίας ακόμη και στο 18% εντός του έτους βλέπει η Τράπεζα της Ελλάδος. Εφόσον επιβεβαιωθεί η πρόβλεψή της, ο αριθμός των ανέργων θα φθάσει το 1.000.000 άτομα. Σύμφωνα με την ΤτΕ, το ποσοστό ανεργίας φέτος θα διαμορφωθεί κατά μέσο όρο άνω του 15%. Εφόσον, όμως, οι ρυθμοί μεταβολής του εργατικού δυναμικού και της απασχόλησης συνεχιστούν όπως στο τελευταίο τρίμηνο του 2010, τότε το ποσοστό ανεργίας θα ανέλθει στο 16,5% κατά μέσο όρο και στο τελευταίο τρίμηνο στο 18%.
Αξίζει να σημειωθεί πως το τελευταίο τρίμηνο του 2010 το ποσοστό υποαπασχόλησης (άτομα που δεν αναζητούν εργασία επειδή πιστεύουν πως δεν θα βρουν κι αυτά που εργάζονται με μερική απασχόληση γιατί δεν βρίσκουν πλήρη) έφθασε το 19% από 14,9% έναν χρόνο πριν.
Ο κίνδυνος της φτώχειας μετατοπίζεται πλέον από την ομάδα των ηλικιωμένων ατόμων στα νεότερα ζευγάρια με παιδιά αλλά και στους νέους εργαζομένους. Είναι χαρακτηριστικό ότι περίπου 3.000.000 άτομα αδυνατούν να αντιμετωπίσουν έκτακτη δαπάνη ύψους 500 ευρώ.
Στην έκθεση της ΤτΕ γνωστοποιούνται στοιχεία από ευρωπαϊκή έρευνα (EU SLIC 2009) τα οποία δείχνουν πως η παιδική φτώχεια αυξήθηκε δραματικά την τελευταία πενταετία. Ειδικότερα, το 2009 το 23,4% των παιδιών έως 15 ετών διαβιούσαν σε φτωχά νοικοκυριά έναντι 19,3% το 2005. Επίσης ο κίνδυνος φτώχειας για τους εργαζομένους έφθασε στο 13,8% και ήταν ο δεύτερος υψηλότερος στην Ε.Ε. των 27, πίσω μόνο από τη Ρουμανία (17,9%). Η Τράπεζα της Ελλάδος εκτιμά πως κατά τη διάρκεια της κρίσης έχει αυξηθεί σημαντικά ο κίνδυνος φτώχειας των χαμηλόμισθων εργαζομένων.
Οδηγούνται με γοργά βήματα στη φτώχεια μετά τη μείωση των πραγματικών αποδοχών το 2010, τις νέες περικοπές του 2011, αλλά και τη δυνατότητα να προσλαμβάνονται νέοι με αποδοχές χαμηλότερες από τις κατώτατες σύμφωνα με τον νόμο 3863 του 2010.
Ο φτωχός πληθυσμός στην Ελλάδα υπολογίζεται σε 2.147.000 άτομα. Το 60,3% του φτωχού πληθυσμού και το 21,4% του μη φτωχού έχουν οικονομική δυσκολία να αντιμετωπίσουν έκτακτες αλλά αναγκαίες δαπάνες ύψους 500 ευρώ.
Σχόλιο: Η πρόσφατη έκθεση της ΤτΕ δείχνει ότι η χώρα μας περνάει μια συνεχιζόμενη Μεγάλη Εβδομάδα - βέβαια πρέπει να τονιστεί ότι το "καμπανάκι" που χτυπάει έρχεται καθυστερημένο αφού οι κοινωνικές παρενέργειες της κρίσης είναι ήδη πραγματικότητα (όπως φαίνεται εδώ), ενώ η κατάρρευση του κράτους πρόνοιας (που επιτείνετε από διάφορες αλλαγές όπως αυτή στο πρόγραμμα "Βοήθεια στο σπίτι") θα κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα (σχετική ανάλυση μπορείτε να διαβάσετε εδώ).
Η μείωση των μισθών που σημειώνεται στην έκθεση παραβλέπει παράλληλα την μείωση των επιδομάτων (όσο κι αν αυτό ακούγεται παράξενο), πράγμα που κάνει ακόμα πιο οδυνηρή την εικόνα. Αν παράλληλα, λάβει κανείς υπόψιν του και την αύξηση των τιμών σε είδη πρώτης ανάγκης, την άνοδο των τιμολογίων στην ενέργεια, τις αυξήσεις της βενζίνης (για τα παιχνίδια με την τιμή της οποίας έχουμε αναφερθεί εδώ), κατανοεί κανείς πως στην πραγματικότητα η "επιστροφή στο 2003" που σημειώνεται στο κείμενο είναι μάλλον ευφημισμός, αφού στην πραγματικότητα είμαστε ακόμα πιο πίσω (και όχι μόνο από πλευράς εργασιακών δικαιωμάτων). Έτσι η περίφημη "ευρωπαϊκή σύγκλιση" που ήταν ο στόχος μας από την Συνθήκη του Μάαστριχτ και πέρα (αλήθεια ποιος την θυμάται; ), έγινε μόνο από πλευράς τιμών και όχι μισθών. Και έπονται δυστυχώς χειρότερα (με κατακόρυφη άνοδο των νοικοκυριών που βρίσκονται στο "κόκκινο").
Το ωραίο της υπόθεσης πάντως ξέρετε ποιο είναι; H ΤτΕ προτείνει καινούργιες περικοπές, καινούργιες αυξήσεις και καινούργια μέτρα, αντί για ελάφρυνση της κατάστασης. "Μ' άλλα λόγια, ν' αγαπιόμαστε" δηλαδή που λέει και ο λαός.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Η "κατακαημένη" Ιρλανδία, η οποία λοιθωρήθηκε όσο τίποτε άλλο, από τα ελληνικά ΜΜΕ για τη στάση της στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. (εκείνης που αποφασίστηκε το "Σύμφωνο του Ευρώ", πληροφορίες για το οποίο μπορείτε να βρείτε εδώ), κατάφερε να επαναδιαπραγματευτεί ορισμένους από τους όρους του Μνημονίου που της είχαν επιβληθεί - άλλη μια διαφορά δηλαδή στις τόσες που είχαμε επισημάνει στο παρελθόν (η σχετική ανάρτηση βρίσκεται εδώ). Τα παζάρια είχαν ξεκίνησει βέβαια αμέσως μετά την εκλογή της καινούργιας κυβέρνησής της (θυμηθείτε σχετικά εδώ), κάτι που επίσης πέρασε "στα ψιλά" στην χώρα μας, παρά τις πρόσφατες "κραυγές" της Ν.Δ. Εμείς αλήθεια τι κάνουμε;
Και κάτι τελευταίο... Μαύρη επέτειος σήμερα για την χώρα μας και την Δημοκρατία -Την 21η Απρίλη του 1967, μια μεγάλη ομάδα στρατιωτικών, καθοδηγούμενη από τους Αμερικανούς (κάτι που πλέον είναι επίσημο και αναγνωρισμένο) φοβούμενη την εδραίωση του πολιτικού Κέντρου στην χώρα μας, έβαλε την Ελλάδα στο γύψο για 7 χρόνια - το αποτέλεσμα το γνωρίζετε: Σκοταδισμός, μαζικές συλλήψεις και φυλακίσεις (για εγκλήματα ιδεών), βασανισμοί και στο τέλος ένα Πολυτεχνείο και μια Κύπρος να μας θυμίζουν ότι τίποτα δεν κατακτάται χωρίς θυσίες. Πόσοι αντιστάθηκαν; Αρκετοί, αλλά λιγότεροι απ' όσους το υποστηρίζουν. Για τη διαφορά του τότε και του σήμερα, σας παραπέμπουμε στο blog του "Ανένταχτου" που "συνομιλεί" μ' ένα από τους μεγαλύτερους σύγχρονους αγωνιστές της δημοκρατίας στην χώρα μας, τον Αλέκο Παναγούλη (που ίδρυσε μαζί με λίγους άλλους την οργάνωση "Ελληνική Αντίσταση" και αγωνίστηκε κατά της Χούντας).
Αξίζει να τη διαβάσετε εδώ.
Ετικέτες
"Ελληνική Αντίσταση",
Ιρλανδία,
μειώσεις μισθών,
μνημόνιο,
φόροι
Δευτέρα 18 Απριλίου 2011
Αλλαγές στο καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων / "Ηλεκτρονικές" άδειες στις πολεοδομίες
Είδηση 1η: Νέο σύστημα αμοιβών και εξέλιξης για τους δημοσίους υπαλλήλους προετοιμάζει η κυβέρνηση, το οποίο θα «χτιστεί» πάνω στην αξιολόγηση και την αύξηση της παραγωγικότητας των υπαλλήλων.
Σύμφωνα με το σχέδιο που επεξεργάζεται το υπουργείο Εσωτερικών, η αύξηση των αποδοχών λόγω «ωρίμανσης» και η εξέλιξη κάθε εργαζόμενου στο δημόσιο θα δίνονται μόνο μετά από αξιολόγηση που θα πραγματοποιούν οι προϊστάμενοι κάθε 4 χρόνια.
Η αξιολόγηση -που αναμένεται να ξεκινήσει από το 2012- θα γίνεται με ενιαίο και αντικειμενικό τρόπο, όπως αναφέρουν υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχηΟι προϊστάμενοι, με τη σειρά τους, θα επιλέγονται μέσω γραπτού διαγωνισμού, μοριοδότησης και συνέντευξης από το Ειδικό Συμβούλιο Επιλογής Προϊσταμένων, που θα συγκροτηθεί τις επόμενες ημέρες.
Η αξιολόγηση -που αναμένεται να ξεκινήσει από το 2012- θα γίνεται με ενιαίο και αντικειμενικό τρόπο, όπως αναφέρουν υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη και θα αποτελεί τμήμα του προσωπικού φακέλου του υπαλλήλου.
Μία τέτοια εξέλιξη σημαίνει την κατάργηση της «αυτόματης» ωρίμανσης των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων κάθε δύο χρόνια και την αλλαγή των κλιμακίων έτσι όπως λειτουργούσαν μέχρι σήμερα.
Το σενάριο που επεξεργάζεται το υπουργείο Εσωτερικών «στηρίζει» την αύξηση της παραγωγικότητας στο δημόσιο στην αξιολόγηση των υπαλλήλων.
Συγκεκριμένα, ένας υπάλληλος υποχρεωτικής εκπαίδευσης που εργάζεται στον τομέα της καθαριότητας ενός δήμου θα αξιολογείται από τον προϊστάμενό του κάθε 4 χρόνια.
Σε περίπτωση που αποδειχτεί ότι προσφέρει λιγότερο από τις δυνατότητές του, τότε δεν θα λάβει την αύξηση που θα προκύπτει από τα κλιμάκια τα οποία θα καθορίσει το Ενιαίο Μισθολόγιο.
Η αξιολόγηση θα γίνεται με αντικειμενικό τρόπο και δεν θα είναι «δικαίωμα του προϊσταμένου», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών. Θα γίνεται βάσει μορίων και μετρήσιμων δεικτών για την παραγωγικότητα των υπαλλήλων.
Με συνδυασμό γραπτής εξέτασης, συνέντευξης και μοριοδότησης των προσόντων που διαθέτουν οι δημόσιοι υπάλληλοι θα γίνεται η επιλογή προϊσταμένων, διευθυντών και γενικών διευθυντών στο Δημόσιο.
Μετά την ψήφιση του Ενιαίου Μισθολογίου θα ακολουθήσει και η θεσμοθέτηση της έννοιας του «κρατικού υπαλλήλου». Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν θα θεωρούνται υπάλληλοι του υπουργείου που έχουν προσληφθεί αλλά του κράτους, έτσι ώστε να διευκολυνθούν οι μετακινήσεις υπαλλήλων μεταξύ υπαλλήλων και υπηρεσιών. Έτσι θα ακολουθήσει νομοθετική ρύθμιση που θα προβλέπει ότι όλοι οι υπάλληλοι του «στενού» δημόσιου τομέα θα είναι εργαζόμενοι του υπ. Εσωτερικών.
Παράλληλα, η κυβέρνηση ετοιμάζει νομοθετική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία οι χιλιάδες μετατάξεις που θα πραγματοποιηθούν στο τέλος του χρόνου με την ανασυγκρότηση των δημοσίων υπηρεσιών, θα γίνονται με μοριοδότηση μέσω ΑΣΕΠ.
Σχόλιo: Το τι θα συμβεί με την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου το έχουμε σχολιάσει στο πρόσφατο παρελθόν (δείτε εδώ αναλυτικά). Οι αλλαγές που θα επιφέρει είναι βέβαια προσχηματικές αφού μια μικρή μερίδα θα κερδίσει λίγα ευρώ το μήνα, ενώ η μεγάλη πλειονότητα θα χάσει δεκάδες στα ήδη χαμένα, κι ενώ απ' ότι η έκθεση που το ίδιο το Δημόσιο πλήρωσε για να πραγματοποιηθεί δείχνει ότι τα όσα συκοφαντικά γράφονται εδώ και χρόνια για "υψηλόμισθους" ΔΕΝ καλύπτουν την συντριπτική πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων (διαβάστε εδώ τις λεπτομέρειες). Τα όσα είχαν γραφεί αρχικά σχετικά με τις ωριμάνσεις των κλιμακίων γίνονται ακόμα χειρότερα αφού η αξιολόγηση με την οποία θα συνδέονται είναι τελείως υποκειμενική και θα βασίζεται είτε στην πολιτική που θα έχει χαράξει η κεντρική κυβέρνηση την περίοδο της αξιολόγησης ή στις προσωπικές σχέσεις του εργαζόμενου με τον προϊστάμενό του, προσθέτοντας νέους τόνους χαρτιού στην απίστευτη χαρτούρα που κατακλύζει το ελληνικό Δημόσιο. Για παράδειγμα πως θα μπορεί να κριθεί ένας εκπαιδευτικός; Ή ένας γιατρός; Ή ένας στρατιωτικός; Ακόμα και για τους διοικητικούς υπαλλήλους ή τους μηχανικούς, οι "γκρίζες ζώνες" είναι μεγάλες αφού οι υποθέσεις που χειρίζονται δεν έχουν τα ίδια επίπεδα δυσκολίας ή πολυπλοκότητας. Και βέβαια "όσοι είναι έξω απ' το χορό, πολλά τραγούδια ξέρουν".
Για τις κρίσεις των διευθυντών, δεν μπορούμε να πούμε ότι ως ιδέα είναι κακή. Από τη στιγμή όμως που το κράτος στην χώρα μας είναι κατά βάση κομματικό, το στοιχείο της συνέντευξης αποτελεί στοιχείο σιγουριάς ότι πάλι τα "δικά μας παιδιά" θα θριαμβεύσουν (αν και υπάρχει η πρόβλεψη του "φορτώματός" του για ένα χρόνο και από την επόμενη κυβέρνηση). Παράλληλα θα πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις ότι ο ΑΣΕΠ αποκτάει υπερεξουσίες, βασιζόμενος όμως σ΄ένα μικρό αριθμό υπαλλήλων και χωρίς την απαραίτητη πείρα για τέτοιου επιπέδου εξετάσεις. Ας ελπίσουμε ότι μέχρι να πραγματοποιηθεί το μέτρο θα υπάρξει η απαραίτητη στελέχωση.
Για την αλλαγή στο καθεστώς του δημοσίου υπαλλήλου (που έρχεται σε συνέχεια της ιδέας για εθελοντικές μετατάξεις μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα όπως φαίνεται εδώ), δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι σοβαρή: Αφορά μόνο μια μερίδα διοικητικών υπαλλήλων και όχι γιατρούς, εφοριακούς, εκπαιδευτικούς, ακαδημαϊκούς, στρατιωτικούς, μηχανικούς και όλη εκείνη την σειρά των ειδικά εκπαιδευμένων δημοσίων υπαλλήλων που διορίστηκαν για ένα συγκεκριμένο σκοπό: Πολύ φοβόμαστε πως στο μέλλον, θα αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για "μείωση προσωπικότητας" των "μη συμπαθούντων" με στόχο την εκδίωξη τους - υπερβολικό ακούγεται μεν, αλλά έχει συμβεί στο παρελθόν δε και δεδομένου ότι οι εποχές έχουν την τάση να ξαναγυρίζουν, δεν πρέπει ν'αποκλείουμε τίποτα. Θα περιμένουμε βεβαίως να δούμε τις ακριβείς προβλέψεις, δεδομένου ότι όταν ένας υπάλληλος διορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή για ένα συγκεκριμένο λόγο, δεν είναι δίκαιο να του ζητάει κανείς να πηγαίνει αλλού μετά από 10-15 χρόνια, επειδή έτσι αποφάσισε η υπηρεσία του. Γι' αυτό βέβαια χρειάζονται τα οργανογράμματα και τα οριζόντια διοικητικά πλάνα στις δημόσιες υπηρεσίες, τα οποία στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν υπάρχουν - τι είπατε; Αυτά πρέπει να γίνουν πρώτα; Ναι - έχετε δίκιο. Αλλά αυτά γίνονται σε χώρες που θέλουν να κάνουν πραγματικές αλλαγές, και όχι σε χώρες που σκοτώνουν τα πάντα για ένα κομμάτι ψωμί...
Είδηση 2η: Ηλεκτρονικές γίνονται σύντομα οι οικοδομικές άδειες και όλες οι συναλλαγές με τις πολεοδομίες, σε μια προσπάθεια του υπουργείου Περιβάλλοντος να μπει τέρμα στην ταλαιπωρία των ιδιοκτητών και να αντιμετωπιστεί το περίφημο «γρηγορόσημο». Προς το παρόν στα πολεοδομικά γραφεία επικρατεί το χάος, λόγω της υποστελέχωσης και της πολυνομίας, ενώ η χαριστική βολή ήρθε μέσω «Καλλικράτη».
Με το νομοσχέδιο που επεξεργάζεται το υπουργείο Περιβάλλοντος, σύμφωνα με πληροφορίες, η διαδικασία έκδοσης μιας οικοδομικής άδειας θα γίνεται σε δύο φάσεις:
* ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ. Ο μηχανικός και ο ιδιοκτήτης υποβάλλουν το τοπογραφικό σχέδιο του ακινήτου και δηλώνουν τους όρους δόμησης που ισχύουν στο συγκεκριμένο ακίνητο. Τα όρια του ακινήτου καθορίζονται με γεωγραφικές συντεταγμένες, που πλέον καθορίζουν το στίγμα του οικοπέδου και βάζουν τέρμα στις... μετακινούμενες άδειες. Η πολεοδομία ελέγχει τα στοιχεία, τσεκάρει τη θέση του ακινήτου στο χάρτη και χορηγεί την έγκρισή της ή κάνει τις παρατηρήσεις της. Ολη η διαδικασία γίνεται μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή και θα διέπεται από συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Υπάρχει σκέψη η διαδικασία να μην ξεπερνά τις 10 εργάσιμες ημέρες.
*ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΗΜΑ. Κατατίθεται ο φάκελος της οικοδομικής άδειας στην πολεοδομία, ελέγχεται ως προς την πληρότητα των δικαιολογητικών και των μελετών και αρχειοθετείται στο ηλεκτρονικό αρχείο της υπηρεσίας. Η οικοδομή κατασκευάζεται με ευθύνη του επιβλέποντος ιδιώτη μηχανικού.
Με αυτές τις δύο αλλαγές οι πολεοδομίες μετατρέπονται σε ελεγκτικό μηχανισμό και επωμίζονται με την αρμοδιότητα για αυτοψίες σε συγκεκριμένες φάσεις κατασκευής μιας οικοδομής, π.χ. μετά την ολοκλήρωση του σκελετού. Θα προβλέπονται δειγματοληπτικοί έλεγχοι στο 10-15% των ετήσιων αδειών που υλοποιούνται.
Το αδύνατο σημείο των όποιων αλλαγών είναι η κατάσταση στις πολεοδομίες. Σήμερα στο σύνολο της χώρας λειτουργούν 162 πολεοδομικά γραφεία, από τα οποία το 30% έχει ένα ή το πολύ δύο μηχανικούς. Προ «Καλλικράτη» ανήκαν σε δήμους και νομαρχίες που έχουν ήδη καταργηθεί.
Ο νόμος προβλέπει ότι ώς τα τέλη του 2012 θα πρέπει να διπλασιαστούν, αφού καθένας από τους 325 «καλλικρατικούς» δήμους θα πρέπει να διαθέτει τη δική του πολεοδομία. Η πρόβλεψη είναι σωστή, αλλά χρειάζεται να γίνουν βελτιώσεις, αφού πολλά νησιά είναι χωριστοί δήμοι και έχουν ελάχιστους κατοίκους. Το υπουργείο Περιβάλλοντος ετοιμάζει πρόταση να δημιουργηθούν πολεοδομικά γραφεία σε ομάδες νησιών, ώστε να έχουν αντικείμενο και να μπορούν να λειτουργήσουν σωστά.
Οι πολεοδομίες σήμερα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λειτουργίας, που επιτείνονται λόγω των δηλώσεων για «τακτοποίηση» των ημιυπαίθριων. Υπενθυμίζεται ότι όσοι ιδιοκτήτες έχουν υποβάλει φακέλους ώς τις 31 Δεκεμβρίου 2010 οφείλουν να καταβάλουν την πρώτη δόση του προστίμου ώς τις 28 Απριλίου. Σε αντίθετη περίπτωση οι δηλωμένοι χώροι θα θεωρηθούν αυθαίρετοι και θα επιβληθούν τα προβλεπόμενα πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης.
Σχόλιο: Οι αλλαγές στις πολεοδομίες (μαζί με τις αλλαγές στο ωράριο για τις οποίες έχουμε γράψει εδώ), προϋποθέτουν καταρχήν τη στελέχωσή τους με προσωπικό. Χωρίς αυτό, καμία αλλαγή δεν πρόκειται να φέρει αποτέλεσμα. Βέβαια, με βάση την επερχόμενη νομοθεσία το μπαλάκι του ελέγχου πετάγεται στο γήπεδο του επιβλέποντα μηχανικού - όμως μετά τις αλλαγές στα κλειστά επαγγέλματα (όπως αποφασίστηκαν και φαίνονται εδώ), τις επιθέσεις στις ελάχιστες αμοιβές (λεπτομέρειες εδώ) και την αβεβαιότητα για το αύριο, πόσοι εξ' αυτών δεν θα κάνουν άραγε τα στραβά μάτια σε παραβάσεις που μπορεί να είναι και προς οικονομικό όφελός τους; Πόσοι θα συγκρουστούν με τους υποψήφιους πελάτες τους που θα θέλουν να κάνουν το "μέγιστο δυνατό" με το μικρότερο κόστος; Κακά τα ψέμματα, αν δεν υπάρχει στελέχωση δεν θα υπάρχουν γενικοί έλεγχοι παρά μόνο σε μια μικρή μερίδα των αδειών πράγμα που θα αλλάξει την "υφή" του "γρηγορόσημου" (όπου αυτό υπάρχει), βγάζοντας το απ' τα γραφεία και παιρνόντας το στο στάδιο της αυτοψίας (με την πιθανότητα του χρηματισμού για την μη αυτοψία μιας οικοδομής και επιλογής άλλης να είναι ιδιαίτερα μεγάλη). Και κάτι τελευταίο: Η ηλεκτρονική διεκπαιρέωση/κατάθεση μήπως θα πρέπει να λάβει υπόψιν της ότι υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι των μηχανικών που δεν χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά προγράμματα για συγκεκριμένες φάσεις της μελέτης (π.χ. πυρασφάλεια, θερμομόνωση, υδραυλικά σε μικρές οικοδομές) και επομένως η υποχρεωτική της εφαρμογή παραβιάζει η αρχή της ισότητας της πρόσβασης σε δημόσιους οργανισμούς; Ρωτάμε, αλλά απάντηση δεν περιμένουμε...
Το ανέκδοτο της ημέρας... "Χάνουμε την υπομονή μας με την έλλειψη αποφασιστικότητας των ελληνικών αρχών" ήταν το μήνυμα της τρόικας προς την Αθήνα μετά την τελευταία επίσκεψη τους στην Ελλάδα. Εμείς να δείτε κύριε πως νιώθουμε με τη φτώχεια, την κακομοιριά και το χάος που επικρατεί στην χώρα. Δεν φτάνει που τα μέτρα που ζητούν δεν οδηγούν πουθενά (πράγμα που το γνωρίζουν βεβαίως), ζητούν κι άλλα λες και δεν μένουν άνθρωποι στην Ελλάδα αλλά ζώα (και μάλιστα μουγκά).
Πηγές ειδήσεων: "Έθνος", "Ελευθεροτυπία"
Σύμφωνα με το σχέδιο που επεξεργάζεται το υπουργείο Εσωτερικών, η αύξηση των αποδοχών λόγω «ωρίμανσης» και η εξέλιξη κάθε εργαζόμενου στο δημόσιο θα δίνονται μόνο μετά από αξιολόγηση που θα πραγματοποιούν οι προϊστάμενοι κάθε 4 χρόνια.
Η αξιολόγηση -που αναμένεται να ξεκινήσει από το 2012- θα γίνεται με ενιαίο και αντικειμενικό τρόπο, όπως αναφέρουν υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχηΟι προϊστάμενοι, με τη σειρά τους, θα επιλέγονται μέσω γραπτού διαγωνισμού, μοριοδότησης και συνέντευξης από το Ειδικό Συμβούλιο Επιλογής Προϊσταμένων, που θα συγκροτηθεί τις επόμενες ημέρες.
Η αξιολόγηση -που αναμένεται να ξεκινήσει από το 2012- θα γίνεται με ενιαίο και αντικειμενικό τρόπο, όπως αναφέρουν υψηλόβαθμα κυβερνητικά στελέχη και θα αποτελεί τμήμα του προσωπικού φακέλου του υπαλλήλου.
Μία τέτοια εξέλιξη σημαίνει την κατάργηση της «αυτόματης» ωρίμανσης των αποδοχών των δημοσίων υπαλλήλων κάθε δύο χρόνια και την αλλαγή των κλιμακίων έτσι όπως λειτουργούσαν μέχρι σήμερα.
Το σενάριο που επεξεργάζεται το υπουργείο Εσωτερικών «στηρίζει» την αύξηση της παραγωγικότητας στο δημόσιο στην αξιολόγηση των υπαλλήλων.
Συγκεκριμένα, ένας υπάλληλος υποχρεωτικής εκπαίδευσης που εργάζεται στον τομέα της καθαριότητας ενός δήμου θα αξιολογείται από τον προϊστάμενό του κάθε 4 χρόνια.
Σε περίπτωση που αποδειχτεί ότι προσφέρει λιγότερο από τις δυνατότητές του, τότε δεν θα λάβει την αύξηση που θα προκύπτει από τα κλιμάκια τα οποία θα καθορίσει το Ενιαίο Μισθολόγιο.
Η αξιολόγηση θα γίνεται με αντικειμενικό τρόπο και δεν θα είναι «δικαίωμα του προϊσταμένου», όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν στελέχη του υπουργείου Εσωτερικών. Θα γίνεται βάσει μορίων και μετρήσιμων δεικτών για την παραγωγικότητα των υπαλλήλων.
Με συνδυασμό γραπτής εξέτασης, συνέντευξης και μοριοδότησης των προσόντων που διαθέτουν οι δημόσιοι υπάλληλοι θα γίνεται η επιλογή προϊσταμένων, διευθυντών και γενικών διευθυντών στο Δημόσιο.
Μετά την ψήφιση του Ενιαίου Μισθολογίου θα ακολουθήσει και η θεσμοθέτηση της έννοιας του «κρατικού υπαλλήλου». Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν θα θεωρούνται υπάλληλοι του υπουργείου που έχουν προσληφθεί αλλά του κράτους, έτσι ώστε να διευκολυνθούν οι μετακινήσεις υπαλλήλων μεταξύ υπαλλήλων και υπηρεσιών. Έτσι θα ακολουθήσει νομοθετική ρύθμιση που θα προβλέπει ότι όλοι οι υπάλληλοι του «στενού» δημόσιου τομέα θα είναι εργαζόμενοι του υπ. Εσωτερικών.
Παράλληλα, η κυβέρνηση ετοιμάζει νομοθετική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία οι χιλιάδες μετατάξεις που θα πραγματοποιηθούν στο τέλος του χρόνου με την ανασυγκρότηση των δημοσίων υπηρεσιών, θα γίνονται με μοριοδότηση μέσω ΑΣΕΠ.
Σχόλιo: Το τι θα συμβεί με την εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου το έχουμε σχολιάσει στο πρόσφατο παρελθόν (δείτε εδώ αναλυτικά). Οι αλλαγές που θα επιφέρει είναι βέβαια προσχηματικές αφού μια μικρή μερίδα θα κερδίσει λίγα ευρώ το μήνα, ενώ η μεγάλη πλειονότητα θα χάσει δεκάδες στα ήδη χαμένα, κι ενώ απ' ότι η έκθεση που το ίδιο το Δημόσιο πλήρωσε για να πραγματοποιηθεί δείχνει ότι τα όσα συκοφαντικά γράφονται εδώ και χρόνια για "υψηλόμισθους" ΔΕΝ καλύπτουν την συντριπτική πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων (διαβάστε εδώ τις λεπτομέρειες). Τα όσα είχαν γραφεί αρχικά σχετικά με τις ωριμάνσεις των κλιμακίων γίνονται ακόμα χειρότερα αφού η αξιολόγηση με την οποία θα συνδέονται είναι τελείως υποκειμενική και θα βασίζεται είτε στην πολιτική που θα έχει χαράξει η κεντρική κυβέρνηση την περίοδο της αξιολόγησης ή στις προσωπικές σχέσεις του εργαζόμενου με τον προϊστάμενό του, προσθέτοντας νέους τόνους χαρτιού στην απίστευτη χαρτούρα που κατακλύζει το ελληνικό Δημόσιο. Για παράδειγμα πως θα μπορεί να κριθεί ένας εκπαιδευτικός; Ή ένας γιατρός; Ή ένας στρατιωτικός; Ακόμα και για τους διοικητικούς υπαλλήλους ή τους μηχανικούς, οι "γκρίζες ζώνες" είναι μεγάλες αφού οι υποθέσεις που χειρίζονται δεν έχουν τα ίδια επίπεδα δυσκολίας ή πολυπλοκότητας. Και βέβαια "όσοι είναι έξω απ' το χορό, πολλά τραγούδια ξέρουν".
Για τις κρίσεις των διευθυντών, δεν μπορούμε να πούμε ότι ως ιδέα είναι κακή. Από τη στιγμή όμως που το κράτος στην χώρα μας είναι κατά βάση κομματικό, το στοιχείο της συνέντευξης αποτελεί στοιχείο σιγουριάς ότι πάλι τα "δικά μας παιδιά" θα θριαμβεύσουν (αν και υπάρχει η πρόβλεψη του "φορτώματός" του για ένα χρόνο και από την επόμενη κυβέρνηση). Παράλληλα θα πρέπει να μας βάζει σε σκέψεις ότι ο ΑΣΕΠ αποκτάει υπερεξουσίες, βασιζόμενος όμως σ΄ένα μικρό αριθμό υπαλλήλων και χωρίς την απαραίτητη πείρα για τέτοιου επιπέδου εξετάσεις. Ας ελπίσουμε ότι μέχρι να πραγματοποιηθεί το μέτρο θα υπάρξει η απαραίτητη στελέχωση.
Για την αλλαγή στο καθεστώς του δημοσίου υπαλλήλου (που έρχεται σε συνέχεια της ιδέας για εθελοντικές μετατάξεις μεταξύ Δημοσίου και ιδιωτικού τομέα όπως φαίνεται εδώ), δεν μπορούμε να πούμε ότι είναι σοβαρή: Αφορά μόνο μια μερίδα διοικητικών υπαλλήλων και όχι γιατρούς, εφοριακούς, εκπαιδευτικούς, ακαδημαϊκούς, στρατιωτικούς, μηχανικούς και όλη εκείνη την σειρά των ειδικά εκπαιδευμένων δημοσίων υπαλλήλων που διορίστηκαν για ένα συγκεκριμένο σκοπό: Πολύ φοβόμαστε πως στο μέλλον, θα αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για "μείωση προσωπικότητας" των "μη συμπαθούντων" με στόχο την εκδίωξη τους - υπερβολικό ακούγεται μεν, αλλά έχει συμβεί στο παρελθόν δε και δεδομένου ότι οι εποχές έχουν την τάση να ξαναγυρίζουν, δεν πρέπει ν'αποκλείουμε τίποτα. Θα περιμένουμε βεβαίως να δούμε τις ακριβείς προβλέψεις, δεδομένου ότι όταν ένας υπάλληλος διορίζεται σε μια συγκεκριμένη περιοχή για ένα συγκεκριμένο λόγο, δεν είναι δίκαιο να του ζητάει κανείς να πηγαίνει αλλού μετά από 10-15 χρόνια, επειδή έτσι αποφάσισε η υπηρεσία του. Γι' αυτό βέβαια χρειάζονται τα οργανογράμματα και τα οριζόντια διοικητικά πλάνα στις δημόσιες υπηρεσίες, τα οποία στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν υπάρχουν - τι είπατε; Αυτά πρέπει να γίνουν πρώτα; Ναι - έχετε δίκιο. Αλλά αυτά γίνονται σε χώρες που θέλουν να κάνουν πραγματικές αλλαγές, και όχι σε χώρες που σκοτώνουν τα πάντα για ένα κομμάτι ψωμί...
Είδηση 2η: Ηλεκτρονικές γίνονται σύντομα οι οικοδομικές άδειες και όλες οι συναλλαγές με τις πολεοδομίες, σε μια προσπάθεια του υπουργείου Περιβάλλοντος να μπει τέρμα στην ταλαιπωρία των ιδιοκτητών και να αντιμετωπιστεί το περίφημο «γρηγορόσημο». Προς το παρόν στα πολεοδομικά γραφεία επικρατεί το χάος, λόγω της υποστελέχωσης και της πολυνομίας, ενώ η χαριστική βολή ήρθε μέσω «Καλλικράτη».
Με το νομοσχέδιο που επεξεργάζεται το υπουργείο Περιβάλλοντος, σύμφωνα με πληροφορίες, η διαδικασία έκδοσης μιας οικοδομικής άδειας θα γίνεται σε δύο φάσεις:
* ΠΡΩΤΟ ΒΗΜΑ. Ο μηχανικός και ο ιδιοκτήτης υποβάλλουν το τοπογραφικό σχέδιο του ακινήτου και δηλώνουν τους όρους δόμησης που ισχύουν στο συγκεκριμένο ακίνητο. Τα όρια του ακινήτου καθορίζονται με γεωγραφικές συντεταγμένες, που πλέον καθορίζουν το στίγμα του οικοπέδου και βάζουν τέρμα στις... μετακινούμενες άδειες. Η πολεοδομία ελέγχει τα στοιχεία, τσεκάρει τη θέση του ακινήτου στο χάρτη και χορηγεί την έγκρισή της ή κάνει τις παρατηρήσεις της. Ολη η διαδικασία γίνεται μέσω ηλεκτρονικού υπολογιστή και θα διέπεται από συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Υπάρχει σκέψη η διαδικασία να μην ξεπερνά τις 10 εργάσιμες ημέρες.
*ΔΕΥΤΕΡΟ ΒΗΜΑ. Κατατίθεται ο φάκελος της οικοδομικής άδειας στην πολεοδομία, ελέγχεται ως προς την πληρότητα των δικαιολογητικών και των μελετών και αρχειοθετείται στο ηλεκτρονικό αρχείο της υπηρεσίας. Η οικοδομή κατασκευάζεται με ευθύνη του επιβλέποντος ιδιώτη μηχανικού.
Με αυτές τις δύο αλλαγές οι πολεοδομίες μετατρέπονται σε ελεγκτικό μηχανισμό και επωμίζονται με την αρμοδιότητα για αυτοψίες σε συγκεκριμένες φάσεις κατασκευής μιας οικοδομής, π.χ. μετά την ολοκλήρωση του σκελετού. Θα προβλέπονται δειγματοληπτικοί έλεγχοι στο 10-15% των ετήσιων αδειών που υλοποιούνται.
Το αδύνατο σημείο των όποιων αλλαγών είναι η κατάσταση στις πολεοδομίες. Σήμερα στο σύνολο της χώρας λειτουργούν 162 πολεοδομικά γραφεία, από τα οποία το 30% έχει ένα ή το πολύ δύο μηχανικούς. Προ «Καλλικράτη» ανήκαν σε δήμους και νομαρχίες που έχουν ήδη καταργηθεί.
Ο νόμος προβλέπει ότι ώς τα τέλη του 2012 θα πρέπει να διπλασιαστούν, αφού καθένας από τους 325 «καλλικρατικούς» δήμους θα πρέπει να διαθέτει τη δική του πολεοδομία. Η πρόβλεψη είναι σωστή, αλλά χρειάζεται να γίνουν βελτιώσεις, αφού πολλά νησιά είναι χωριστοί δήμοι και έχουν ελάχιστους κατοίκους. Το υπουργείο Περιβάλλοντος ετοιμάζει πρόταση να δημιουργηθούν πολεοδομικά γραφεία σε ομάδες νησιών, ώστε να έχουν αντικείμενο και να μπορούν να λειτουργήσουν σωστά.
Οι πολεοδομίες σήμερα αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα λειτουργίας, που επιτείνονται λόγω των δηλώσεων για «τακτοποίηση» των ημιυπαίθριων. Υπενθυμίζεται ότι όσοι ιδιοκτήτες έχουν υποβάλει φακέλους ώς τις 31 Δεκεμβρίου 2010 οφείλουν να καταβάλουν την πρώτη δόση του προστίμου ώς τις 28 Απριλίου. Σε αντίθετη περίπτωση οι δηλωμένοι χώροι θα θεωρηθούν αυθαίρετοι και θα επιβληθούν τα προβλεπόμενα πρόστιμα ανέγερσης και διατήρησης.
Σχόλιο: Οι αλλαγές στις πολεοδομίες (μαζί με τις αλλαγές στο ωράριο για τις οποίες έχουμε γράψει εδώ), προϋποθέτουν καταρχήν τη στελέχωσή τους με προσωπικό. Χωρίς αυτό, καμία αλλαγή δεν πρόκειται να φέρει αποτέλεσμα. Βέβαια, με βάση την επερχόμενη νομοθεσία το μπαλάκι του ελέγχου πετάγεται στο γήπεδο του επιβλέποντα μηχανικού - όμως μετά τις αλλαγές στα κλειστά επαγγέλματα (όπως αποφασίστηκαν και φαίνονται εδώ), τις επιθέσεις στις ελάχιστες αμοιβές (λεπτομέρειες εδώ) και την αβεβαιότητα για το αύριο, πόσοι εξ' αυτών δεν θα κάνουν άραγε τα στραβά μάτια σε παραβάσεις που μπορεί να είναι και προς οικονομικό όφελός τους; Πόσοι θα συγκρουστούν με τους υποψήφιους πελάτες τους που θα θέλουν να κάνουν το "μέγιστο δυνατό" με το μικρότερο κόστος; Κακά τα ψέμματα, αν δεν υπάρχει στελέχωση δεν θα υπάρχουν γενικοί έλεγχοι παρά μόνο σε μια μικρή μερίδα των αδειών πράγμα που θα αλλάξει την "υφή" του "γρηγορόσημου" (όπου αυτό υπάρχει), βγάζοντας το απ' τα γραφεία και παιρνόντας το στο στάδιο της αυτοψίας (με την πιθανότητα του χρηματισμού για την μη αυτοψία μιας οικοδομής και επιλογής άλλης να είναι ιδιαίτερα μεγάλη). Και κάτι τελευταίο: Η ηλεκτρονική διεκπαιρέωση/κατάθεση μήπως θα πρέπει να λάβει υπόψιν της ότι υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι των μηχανικών που δεν χρησιμοποιούν ηλεκτρονικά προγράμματα για συγκεκριμένες φάσεις της μελέτης (π.χ. πυρασφάλεια, θερμομόνωση, υδραυλικά σε μικρές οικοδομές) και επομένως η υποχρεωτική της εφαρμογή παραβιάζει η αρχή της ισότητας της πρόσβασης σε δημόσιους οργανισμούς; Ρωτάμε, αλλά απάντηση δεν περιμένουμε...
Το ανέκδοτο της ημέρας... "Χάνουμε την υπομονή μας με την έλλειψη αποφασιστικότητας των ελληνικών αρχών" ήταν το μήνυμα της τρόικας προς την Αθήνα μετά την τελευταία επίσκεψη τους στην Ελλάδα. Εμείς να δείτε κύριε πως νιώθουμε με τη φτώχεια, την κακομοιριά και το χάος που επικρατεί στην χώρα. Δεν φτάνει που τα μέτρα που ζητούν δεν οδηγούν πουθενά (πράγμα που το γνωρίζουν βεβαίως), ζητούν κι άλλα λες και δεν μένουν άνθρωποι στην Ελλάδα αλλά ζώα (και μάλιστα μουγκά).
Πηγές ειδήσεων: "Έθνος", "Ελευθεροτυπία"
Κυριακή 17 Απριλίου 2011
Αλλαγές στα επιδόματα ανεργίας και κύησης-λοχείας / Τα φακελάκια καλά κρατούν.../Oικογενειακή βόλτα στις ΗΠΑ για τον Παπακωνσταντίνου
Είδηση: Μια απάντηση που προκαλεί τρόμο έδωσε ο ευρωπαίος επίτροπος Όλι Ρεν, σχετικά με το επίδομα ανεργίας στην Ελλάδα. Ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Χουντής, ζήτησε διευκρινίσεις σχετικά με τη δέσμευση στα πλαίσια του Μνημονίου για εξοικονόμηση 500 εκατ. ευρώ από επιδόματα ανεργίας με κριτήριο τα ελάχιστα απαιτούμενα μέσα διαβίωσης.
Ο Όλι Ρεν, απάντησε γραπτώς, σημειώνοντας ότι τα επιδόματα ανεργίας και άλλα επιδόματα θα δίνονται αφού προηγηθεί έλεγχος περιουσιακών στοιχείων και εισοδημάτων του δικαιούχου. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι αμφισβητείται το δικαίωμα των ανέργων να λαμβάνουν επίδομα, το οποίο όπως προβλέπει το μνημόνιο θα δίνεται σε όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα διαβίωσης, ενώ θα αποκλείονται άλλοι που μπορεί όμως να είναι επίσης φτωχοί.
Σύμφωνα με την απάντηση του Όλι Ρεν "με αυτόν τον τρόπο συνεχίζει θα υπάρξει καλύτερη στόχευση αλλά και δικαιότερη επίδραση του συστήματος των κοινωνικών επιδομάτων". Ο επίτροπος υποστηρίζει ότι μέσω του ελέγχου των εισοδημάτων (και άρα του αποκλεισμού δικαιούχων), θα υπάρξει εξοικονόμηση πόρων για επενδύσεις σε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης και τη λήψη μέτρων για την προστασία των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Σύμφωνα με ότι ισχύει μέχρι σήμερα, το επίδομα ανεργίας είναι 454,25 ευρώ και χορηγείται για διάστημα από έξι έως δώδεκα μήνες αναλόγως με τις ημέρες εργασίας που είχε τα προηγούμενα χρόνια ο άνεργος.
Στο πλαίσιο της τοποθέτησης Ρεν, το αρμόδιο υπουργείο προανήγγειλε "αλλαγές" φέρνοντας ως παράδειγμα το "πως ένας εργαζόμενος με 15ετή συνεχόμενη εργασία που μένει άνεργος, έχει τις ίδιες παροχές με έναν εποχικά εργαζόμενο με 5ετή προϋπηρεσία". Από τον εξορθολογισμό των επιδομάτων του ΟΑΕΔ, προσδοκάται να προκύψουν οφέλη σε εκείνες τις ομάδες εργαζομένων οι οποίοι ενώ συμβάλλουν περισσότερο σε σχέση με άλλες ομάδες εργαζομένων, δεν δικαιούνται αντίστοιχες παροχές.
Πάντως την ίδια στιγμή, μετά από καταγγελίες στο Συνήγορο του Πολίτη πολλών ασφαλισμένων στο ΙΚΑ, στις οποίες το ίδρυμα απέρριψε αίτημά τους για χορήγηση επιδομάτων μητρότητας είτε λόγω πρόωρου τοκετού είτε λόγω θανάτου του νεογνού, μια νέα εγκύκλιος επιτρέπει σε όλες τις ασφαλισμένες που γέννησαν την καταβολή του επιδόματος. Μελετώντας τις καταγγελίες των ασφαλισμένων γυναικών, ο Συνήγορος του Πολίτη διαπίστωσε ότι μέχρι και το έτος 2005 το ΙΚΑ, υιοθετώντας μία εσφαλμένη ερμηνεία των σχετικών κοινωνικοασφαλιστικών διατάξεων, δεν χορηγούσε το επίδομα λοχείας στις περιπτώσεις πρόωρου τοκετού και θανάτου του νεογνού. Ένα χρόνο αργότερα, το 2006, εξέδωσε εγκύκλιο που έκρινε ομόφωνα ότι η εργαζόμενη δικαιούται να λάβει το επίδομα λοχείας ακόμα και στην περίπτωση που το έμβρυο γεννηθεί νεκρό ή πεθάνει κατά τη διάρκεια της άδειας. Ωστόσο, μέσα στην εγκύκλιος αυτή υπήρχε μια πρόσθετη "κρυφή" προϋπόθεση σύμφωνα με την οποία τη λήψη του επιδόματος λοχείας, δικαιούται μόνο όσες ασφαλισμένες γεννήσουν μετά την 28η εβδομάδα κύησης. Ο Συνήγορος του Πολίτη ζήτησε και κέρδισε από το ΙΚΑ, να τροποποιήσει την εγκύκλιο του 2006, και με την νέα εγκύκλιο που πλέον εξέδωσε, διευκρινίζει ότι η καταβολή των επιδομάτων κυοφορίας-λοχείας θα στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στην ύπαρξη του πραγματικού γεγονότος του τοκετού και δεν εξαρτάται από τη χρονική διάρκεια της εγκυμοσύνης, ούτε από τη γέννηση ζωντανού ή μη εμβρύου ή την επιβίωση του νεογνού μετά τη γέννησή του.
Σχόλιο: Αναμενόμενη εξέλιξη σε μια χώρα που η αύξηση της ανεργίας είναι τρομακτική (δείτε εδώ τα στοιχεία - χωρίς να λάβουμε υπόψιν την αύξηση της ανασφάλιστης εργασίας και που ο αριθμός των πραγματικών ανέργων αναμένεται ν' αυξηθεί ακόμα περισσότερο τους επόμενους μήνες (αν και λόγω τουρισμού οι δείκτες πιθανότατα θα μειωθούν τους καλοκαιρινούς μήνες): Τόσο το κράτος όσο και οι ασφαλιστικοί οργανισμοί δεν θα μπορούν να καλύψουν το μεγάλο χρηματικό ποσό που θα χρειάζεται να δίνεται κάθε μήνα (με τα τελευταία να βρίσκονται κατά τα στοιχεία στα πρόθυρα της κατάρρευσης όπως φαίνεται εδώ). Ανεξάρτητα με τα όσα λέει ο Όλι Ρεν, σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν υπάρχουν εισοδηματικά κριτήρια για το επίδομα ανεργίας: τα κράτη αναγνωρίζουν ότι το γεγονός ότι κάποιος έχει ένα σπίτι ή κάποιες μικρές καταθέσεις δεν σημαίνει ότι μπορεί να στηριχθεί σ' αυτά για να καλύψει υποχρεώσεις και ν' ανταπεξέλθει στα έξοδα διαβίωσης. Να πούμε επίσης ότι στις περισσότερες δυτικοευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν ισχυρά δίκτυα υποστήριξης για επιστροφή στην εργασία (ενώ σε ορισμένες χώρες με εξίσου μεγάλο εξωτερικό χρέος όπως η Μ.Βρετανία καλύπτονται ως και οι τόκοι των στεγαστικών δανείων), ο αντίστοιχος ΟΑΕΔ έχει ουσιαστικό ρόλο στην εύρεση εργασίας και το ύψος του επιδόματος καλύπτει το πραγματικό κόστος ζωής (πράγμα που δε συμβαίνει στην χώρα μας) - ακόμα και σε καιρούς ύφεσης. Εμείς αντ' αυτού ανατρέπουμε τις εργασιακές σχέσεις (όπως φαίνεται σ' αυτή την ανάρτηση), ετοιμάζουμε νέα ασφαλιστικά προς το χειρότερο ανά εξάμηνο (δείτε εδώ), υποκείπτοντας συνεχώς στις απαιτήσεις της τρόικας, βαθαίνοντας το κοινωνικό χάσμα που έχει δημιουργηθεί πλέον και στην χώρα μας (διαβάστε ένα εξαιρετικό σχετικό άρθρο εδώ). Και βέβαια ας μην γελοιόμαστε: με τις αλλαγές που προωθούνται, απλώς κάποιοι που έχουν πολλά εργασιακά χρόνια θα παίρνουν το υπάρχον επίδομα, ενώ κάποιοι με λιγότερα χρόνια, μικρότερο. Αυξήσεις δεν θα υπάρχουν ή αν υπάρξουν θα είναι στα όρια του πληθωρισμού.
Από την άλλη η θετική εισήγηση για τα επιδόματα λοχείας αποτελεί μια προσωρινή νίκη-δικαίωση για τις μητέρες που είχαν την ατυχία να χάσουν τα παιδιά τους κατά την κύηση ή πραγματοποιήθηκε πρόωρος τοκετός. Το κράτος (παρακάπτοντας το γεγονός ότι κύηση υπήρχε και ο τοκετός συνεπάγεται ενός σημαντικού ποσού) άφηνε τους γονείς να σηκώσουν πλήρως πέραν του συναισθηματικού και το οικονομικό κόστος. Καιρός ν' αλλάξει - μέχρι ν' αλλάξει ο νόμος που θα περιορίζει το αποδιδόμενο ποσό (ή θα βάλει κι εκεί "κριτήρια").
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Από 150 - 15.000 ευρώ «κοστίζει» μια επέμβαση/εγχείρηση σε δημόσιο νοσοκομείο στον «τιμοκατάλογο της διαφθοράς» και το φακελάκι ενός γιατρού ξεκινά από 50 ευρώ και φθάνει τα 1.500 ευρώ. Από 300 - 15.000 «τιμώνται» το κλείσιμο και ο έλεγχος βιβλίων στην Εφορία και από 100 - 3.500 ευρώ η ρύθμιση χρεών. Μια οικοδομική άδεια ανέρχεται στον «τιμοκατάλογο διαφθοράς» των πολεοδομιών από 200 - 9.000 ευρώ και η επίσπευση των διαδικασιών από 250 έως 15.000 ευρώ. Τέλος, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις υπηρεσιών υγείας το «φακελάκι» για επέμβαση/εγχείρηση κοστολογείται από 250 μέχρι 15.000 ευρώ και για επίσκεψη/εξέταση από 500 έως 6.000 ευρώ- Αυτό βέβαια δείχνει πόσο βαθιά ριζωμένη είναι η διαφθορά στην χώρα μας, αφού στα ιδιωτικά θεραπευτήρια πληρώνει κανείς έτσι κι αλλιώς...
Η φετινή έρευνα της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάς δείχνει για πρώτη φορά αξιοσημείωτη μεταβολή στην έκταση της διαφθοράς, με τα ποσοστά των αναφερόμενων περιστατικών διαφθοράς να έχουν μειωθεί σε 10,4% (σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ) το 2010, έναντι 13,4% το 2009 και το εκτιμώμενο μέγεθος της συνολικής διαφθοράς να εκτιμάται σε 632 εκατ. ευρώ το 2010, έναντι 787 εκατ. ευρώ το 2009. Όπως είπε ο πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας, Κώστας Μπακούρης, «η ευρύτερη οικονομική κρίση αναπόφευκτα κτυπά και το μέτωπο της μικρο-διαφθοράς. Τα μέτρα λιτότητας φαίνεται ότι επηρεάζουν και το φακελάκι!»
Η έρευνα που γίνεται ανελλιπώς από το 2007 και αναδεικνύει το μέγεθος της μικρο-διαφθοράς στη χώρα για πρώτη φορά φέτος δείχνει μειωμένη την ανοχή του κόσμου στη διαφθορά. Το 83% διαφωνεί με την άποψη ότι «αν είναι να κάνουμε τη δουλειά μας, τότε δεν πειράζουμε να δώσουμε και κανένα φακελάκι», έναντι 77% πέρυσι, που θεωρούσε ότι ο σκοπός δεν αγιάζει πάντα τα μέσα. Αντιστοίχως, αυξήθηκε κατά 2% το ποσοστό των ανθρώπων που διαφωνούν με την άποψη ότι «δεν χρειάζεται να υπακούμε στους νόμους, όταν δεν μας βλέπει κανένας» (88% φέτος έναντι 86% το 2008) - βέβαια παρότι λένε ότι λένε, οι ίδιοι στη συνέχεια "λαδώνουν" για να κάνουν τη δουλειά τους, αντί να κάνουν καταγγελία...
Επίσης, για πρώτη φορά το 96% διαφωνεί με την άποψη «εάν δεν βλάπτονται τα προσωπικά μου συμφέροντα, δεν θα με ενοχλούσαν οι μίζες ή τα φακελάκια, ακόμα κι αν γίνονταν μπροστά στα μάτια μου», έναντι 86% πριν από δύο χρόνια. Την ίδια στιγμή, το 49% πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί/πρέπει να γίνει μια χώρα χωρίς διαφθορά και το 92% υποστηρίζει ότι υπάρχει πολλή διαφθορά στην ελληνική κοινωνία.
Ο δημόσιος τομέας αναδεικνύεται και πάλι σε «πρωταθλητή» της διαφθοράς, με 7,2% των νοικοκυριών να καταγράφει περιστατικό στο δημόσιο τομέα και το 4% στον ιδιωτικό τομέα. Τα αντίστοιχα ποσοστά πέρυσι ήταν 9,3% για το δημόσιο τομέα και 5,3% για τον ιδιωτικό τομέα.
Ως προς την κατάταξη των πλέον διεφθαρμένων υπηρεσιών, τα πρωτεία συνεχίζουν να κρατούν τα νοσοκομεία και ακολουθούν οι Εφορίες και οι Πολεοδομίες. Το 2010 οι Εφορίες ξεπέρασαν τις Πολεοδομίες σε διαφθορά, αφού αυξήθηκαν οι περαιώσεις, οι ρυθμίσεις οφειλών και προστίμων και ταυτόχρονα μειώθηκαν οι οικοδομικές άδεις και σε κυρίαρχη υπόθεση διαπραγμάτευσης αναδείχθηκαν οι νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων και ημιυπαίθριων χώρων.
Στον ιδιωτικό τομέα πρωτοστατούν και πάλι οι υπηρεσίες υγείας και οι δικηγόροι, ενώ σημαντική μείωση περιστατικών διαφθοράς εντοπίζεται στον τραπεζικό τομέα -και πάλι λόγω των οικονομικών εξελίξεων.
Και κάτι τελευταίο... Σε καιρούς χαλεπούς, ο κύριος Παπακωνσταντίνου ταξίδεψε στις ΗΠΑ οικογενειακώς μαζί με τους συμβούλους του και τον γιό του - όχι με αεροπλάνο της γραμμής αλλά με το Πρωθυπουργικό αεροσκάφος - Ντροπή και αίσχος όπως φαίνεται από το ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος: "H δαπάνη αυτής της πτήσης, δεδομένου ότι το ωριαίο πτητικό κόστος αυτού του τύπου αεροσκάφους, βάσει των επίσημων στοιχείων του Πενταγώνου ανέρχεται στα 6.000 ευρώ, θα ξεπεράσει τις 150.000 ευρώ. Να σημειωθεί πως στο ποσό δεν συμπεριλαμβάνονται τα τέλη προσγείωσης και στάθμευσης, αλλά ούτε και τα οδοιπορικά όπως επίσης και τα έξοδα διανυκτερεύσεων των μελών του πληρώματος.
Εντύπωση προκαλεί και το γεγονός πως ο υπουργός Οικονομικών στο ταξίδι με το κυβερνητικό αεροσκάφος για συνομιλίες με τους επιτελείς του ΔΝΤ εκτός των συνεργατών συνοδευόταν και από τον μεγαλύτερό του γιο. Την ίδια στιγμή το μέσο κόστος της θέσης «Business» στις πτήσεις Αθήνα-Ουάσινγκτον τιμολογείται στα 2.200 ευρώ, ενώ η οικονομική θέση κοστίζει 1.200 ευρώ."
Πηγές ειδήσεων: "Πρώτο Θέμα", "News 24"
Ο Όλι Ρεν, απάντησε γραπτώς, σημειώνοντας ότι τα επιδόματα ανεργίας και άλλα επιδόματα θα δίνονται αφού προηγηθεί έλεγχος περιουσιακών στοιχείων και εισοδημάτων του δικαιούχου. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι αμφισβητείται το δικαίωμα των ανέργων να λαμβάνουν επίδομα, το οποίο όπως προβλέπει το μνημόνιο θα δίνεται σε όσους αντιμετωπίζουν πρόβλημα διαβίωσης, ενώ θα αποκλείονται άλλοι που μπορεί όμως να είναι επίσης φτωχοί.
Σύμφωνα με την απάντηση του Όλι Ρεν "με αυτόν τον τρόπο συνεχίζει θα υπάρξει καλύτερη στόχευση αλλά και δικαιότερη επίδραση του συστήματος των κοινωνικών επιδομάτων". Ο επίτροπος υποστηρίζει ότι μέσω του ελέγχου των εισοδημάτων (και άρα του αποκλεισμού δικαιούχων), θα υπάρξει εξοικονόμηση πόρων για επενδύσεις σε ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης και τη λήψη μέτρων για την προστασία των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων.
Σύμφωνα με ότι ισχύει μέχρι σήμερα, το επίδομα ανεργίας είναι 454,25 ευρώ και χορηγείται για διάστημα από έξι έως δώδεκα μήνες αναλόγως με τις ημέρες εργασίας που είχε τα προηγούμενα χρόνια ο άνεργος.
Στο πλαίσιο της τοποθέτησης Ρεν, το αρμόδιο υπουργείο προανήγγειλε "αλλαγές" φέρνοντας ως παράδειγμα το "πως ένας εργαζόμενος με 15ετή συνεχόμενη εργασία που μένει άνεργος, έχει τις ίδιες παροχές με έναν εποχικά εργαζόμενο με 5ετή προϋπηρεσία". Από τον εξορθολογισμό των επιδομάτων του ΟΑΕΔ, προσδοκάται να προκύψουν οφέλη σε εκείνες τις ομάδες εργαζομένων οι οποίοι ενώ συμβάλλουν περισσότερο σε σχέση με άλλες ομάδες εργαζομένων, δεν δικαιούνται αντίστοιχες παροχές.
Πάντως την ίδια στιγμή, μετά από καταγγελίες στο Συνήγορο του Πολίτη πολλών ασφαλισμένων στο ΙΚΑ, στις οποίες το ίδρυμα απέρριψε αίτημά τους για χορήγηση επιδομάτων μητρότητας είτε λόγω πρόωρου τοκετού είτε λόγω θανάτου του νεογνού, μια νέα εγκύκλιος επιτρέπει σε όλες τις ασφαλισμένες που γέννησαν την καταβολή του επιδόματος. Μελετώντας τις καταγγελίες των ασφαλισμένων γυναικών, ο Συνήγορος του Πολίτη διαπίστωσε ότι μέχρι και το έτος 2005 το ΙΚΑ, υιοθετώντας μία εσφαλμένη ερμηνεία των σχετικών κοινωνικοασφαλιστικών διατάξεων, δεν χορηγούσε το επίδομα λοχείας στις περιπτώσεις πρόωρου τοκετού και θανάτου του νεογνού. Ένα χρόνο αργότερα, το 2006, εξέδωσε εγκύκλιο που έκρινε ομόφωνα ότι η εργαζόμενη δικαιούται να λάβει το επίδομα λοχείας ακόμα και στην περίπτωση που το έμβρυο γεννηθεί νεκρό ή πεθάνει κατά τη διάρκεια της άδειας. Ωστόσο, μέσα στην εγκύκλιος αυτή υπήρχε μια πρόσθετη "κρυφή" προϋπόθεση σύμφωνα με την οποία τη λήψη του επιδόματος λοχείας, δικαιούται μόνο όσες ασφαλισμένες γεννήσουν μετά την 28η εβδομάδα κύησης. Ο Συνήγορος του Πολίτη ζήτησε και κέρδισε από το ΙΚΑ, να τροποποιήσει την εγκύκλιο του 2006, και με την νέα εγκύκλιο που πλέον εξέδωσε, διευκρινίζει ότι η καταβολή των επιδομάτων κυοφορίας-λοχείας θα στηρίζεται αποκλειστικά και μόνο στην ύπαρξη του πραγματικού γεγονότος του τοκετού και δεν εξαρτάται από τη χρονική διάρκεια της εγκυμοσύνης, ούτε από τη γέννηση ζωντανού ή μη εμβρύου ή την επιβίωση του νεογνού μετά τη γέννησή του.
Σχόλιο: Αναμενόμενη εξέλιξη σε μια χώρα που η αύξηση της ανεργίας είναι τρομακτική (δείτε εδώ τα στοιχεία - χωρίς να λάβουμε υπόψιν την αύξηση της ανασφάλιστης εργασίας και που ο αριθμός των πραγματικών ανέργων αναμένεται ν' αυξηθεί ακόμα περισσότερο τους επόμενους μήνες (αν και λόγω τουρισμού οι δείκτες πιθανότατα θα μειωθούν τους καλοκαιρινούς μήνες): Τόσο το κράτος όσο και οι ασφαλιστικοί οργανισμοί δεν θα μπορούν να καλύψουν το μεγάλο χρηματικό ποσό που θα χρειάζεται να δίνεται κάθε μήνα (με τα τελευταία να βρίσκονται κατά τα στοιχεία στα πρόθυρα της κατάρρευσης όπως φαίνεται εδώ). Ανεξάρτητα με τα όσα λέει ο Όλι Ρεν, σε καμία χώρα της Ευρώπης δεν υπάρχουν εισοδηματικά κριτήρια για το επίδομα ανεργίας: τα κράτη αναγνωρίζουν ότι το γεγονός ότι κάποιος έχει ένα σπίτι ή κάποιες μικρές καταθέσεις δεν σημαίνει ότι μπορεί να στηριχθεί σ' αυτά για να καλύψει υποχρεώσεις και ν' ανταπεξέλθει στα έξοδα διαβίωσης. Να πούμε επίσης ότι στις περισσότερες δυτικοευρωπαϊκές χώρες υπάρχουν ισχυρά δίκτυα υποστήριξης για επιστροφή στην εργασία (ενώ σε ορισμένες χώρες με εξίσου μεγάλο εξωτερικό χρέος όπως η Μ.Βρετανία καλύπτονται ως και οι τόκοι των στεγαστικών δανείων), ο αντίστοιχος ΟΑΕΔ έχει ουσιαστικό ρόλο στην εύρεση εργασίας και το ύψος του επιδόματος καλύπτει το πραγματικό κόστος ζωής (πράγμα που δε συμβαίνει στην χώρα μας) - ακόμα και σε καιρούς ύφεσης. Εμείς αντ' αυτού ανατρέπουμε τις εργασιακές σχέσεις (όπως φαίνεται σ' αυτή την ανάρτηση), ετοιμάζουμε νέα ασφαλιστικά προς το χειρότερο ανά εξάμηνο (δείτε εδώ), υποκείπτοντας συνεχώς στις απαιτήσεις της τρόικας, βαθαίνοντας το κοινωνικό χάσμα που έχει δημιουργηθεί πλέον και στην χώρα μας (διαβάστε ένα εξαιρετικό σχετικό άρθρο εδώ). Και βέβαια ας μην γελοιόμαστε: με τις αλλαγές που προωθούνται, απλώς κάποιοι που έχουν πολλά εργασιακά χρόνια θα παίρνουν το υπάρχον επίδομα, ενώ κάποιοι με λιγότερα χρόνια, μικρότερο. Αυξήσεις δεν θα υπάρχουν ή αν υπάρξουν θα είναι στα όρια του πληθωρισμού.
Από την άλλη η θετική εισήγηση για τα επιδόματα λοχείας αποτελεί μια προσωρινή νίκη-δικαίωση για τις μητέρες που είχαν την ατυχία να χάσουν τα παιδιά τους κατά την κύηση ή πραγματοποιήθηκε πρόωρος τοκετός. Το κράτος (παρακάπτοντας το γεγονός ότι κύηση υπήρχε και ο τοκετός συνεπάγεται ενός σημαντικού ποσού) άφηνε τους γονείς να σηκώσουν πλήρως πέραν του συναισθηματικού και το οικονομικό κόστος. Καιρός ν' αλλάξει - μέχρι ν' αλλάξει ο νόμος που θα περιορίζει το αποδιδόμενο ποσό (ή θα βάλει κι εκεί "κριτήρια").
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Από 150 - 15.000 ευρώ «κοστίζει» μια επέμβαση/εγχείρηση σε δημόσιο νοσοκομείο στον «τιμοκατάλογο της διαφθοράς» και το φακελάκι ενός γιατρού ξεκινά από 50 ευρώ και φθάνει τα 1.500 ευρώ. Από 300 - 15.000 «τιμώνται» το κλείσιμο και ο έλεγχος βιβλίων στην Εφορία και από 100 - 3.500 ευρώ η ρύθμιση χρεών. Μια οικοδομική άδεια ανέρχεται στον «τιμοκατάλογο διαφθοράς» των πολεοδομιών από 200 - 9.000 ευρώ και η επίσπευση των διαδικασιών από 250 έως 15.000 ευρώ. Τέλος, στις ιδιωτικές επιχειρήσεις υπηρεσιών υγείας το «φακελάκι» για επέμβαση/εγχείρηση κοστολογείται από 250 μέχρι 15.000 ευρώ και για επίσκεψη/εξέταση από 500 έως 6.000 ευρώ- Αυτό βέβαια δείχνει πόσο βαθιά ριζωμένη είναι η διαφθορά στην χώρα μας, αφού στα ιδιωτικά θεραπευτήρια πληρώνει κανείς έτσι κι αλλιώς...
Η φετινή έρευνα της Διεθνούς Διαφάνειας Ελλάς δείχνει για πρώτη φορά αξιοσημείωτη μεταβολή στην έκταση της διαφθοράς, με τα ποσοστά των αναφερόμενων περιστατικών διαφθοράς να έχουν μειωθεί σε 10,4% (σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα ) το 2010, έναντι 13,4% το 2009 και το εκτιμώμενο μέγεθος της συνολικής διαφθοράς να εκτιμάται σε 632 εκατ. ευρώ το 2010, έναντι 787 εκατ. ευρώ το 2009. Όπως είπε ο πρόεδρος της Διεθνούς Διαφάνειας, Κώστας Μπακούρης, «η ευρύτερη οικονομική κρίση αναπόφευκτα κτυπά και το μέτωπο της μικρο-διαφθοράς. Τα μέτρα λιτότητας φαίνεται ότι επηρεάζουν και το φακελάκι!»
Η έρευνα που γίνεται ανελλιπώς από το 2007 και αναδεικνύει το μέγεθος της μικρο-διαφθοράς στη χώρα για πρώτη φορά φέτος δείχνει μειωμένη την ανοχή του κόσμου στη διαφθορά. Το 83% διαφωνεί με την άποψη ότι «αν είναι να κάνουμε τη δουλειά μας, τότε δεν πειράζουμε να δώσουμε και κανένα φακελάκι», έναντι 77% πέρυσι, που θεωρούσε ότι ο σκοπός δεν αγιάζει πάντα τα μέσα. Αντιστοίχως, αυξήθηκε κατά 2% το ποσοστό των ανθρώπων που διαφωνούν με την άποψη ότι «δεν χρειάζεται να υπακούμε στους νόμους, όταν δεν μας βλέπει κανένας» (88% φέτος έναντι 86% το 2008) - βέβαια παρότι λένε ότι λένε, οι ίδιοι στη συνέχεια "λαδώνουν" για να κάνουν τη δουλειά τους, αντί να κάνουν καταγγελία...
Επίσης, για πρώτη φορά το 96% διαφωνεί με την άποψη «εάν δεν βλάπτονται τα προσωπικά μου συμφέροντα, δεν θα με ενοχλούσαν οι μίζες ή τα φακελάκια, ακόμα κι αν γίνονταν μπροστά στα μάτια μου», έναντι 86% πριν από δύο χρόνια. Την ίδια στιγμή, το 49% πιστεύει ότι η Ελλάδα μπορεί/πρέπει να γίνει μια χώρα χωρίς διαφθορά και το 92% υποστηρίζει ότι υπάρχει πολλή διαφθορά στην ελληνική κοινωνία.
Ο δημόσιος τομέας αναδεικνύεται και πάλι σε «πρωταθλητή» της διαφθοράς, με 7,2% των νοικοκυριών να καταγράφει περιστατικό στο δημόσιο τομέα και το 4% στον ιδιωτικό τομέα. Τα αντίστοιχα ποσοστά πέρυσι ήταν 9,3% για το δημόσιο τομέα και 5,3% για τον ιδιωτικό τομέα.
Ως προς την κατάταξη των πλέον διεφθαρμένων υπηρεσιών, τα πρωτεία συνεχίζουν να κρατούν τα νοσοκομεία και ακολουθούν οι Εφορίες και οι Πολεοδομίες. Το 2010 οι Εφορίες ξεπέρασαν τις Πολεοδομίες σε διαφθορά, αφού αυξήθηκαν οι περαιώσεις, οι ρυθμίσεις οφειλών και προστίμων και ταυτόχρονα μειώθηκαν οι οικοδομικές άδεις και σε κυρίαρχη υπόθεση διαπραγμάτευσης αναδείχθηκαν οι νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων και ημιυπαίθριων χώρων.
Στον ιδιωτικό τομέα πρωτοστατούν και πάλι οι υπηρεσίες υγείας και οι δικηγόροι, ενώ σημαντική μείωση περιστατικών διαφθοράς εντοπίζεται στον τραπεζικό τομέα -και πάλι λόγω των οικονομικών εξελίξεων.
Και κάτι τελευταίο... Σε καιρούς χαλεπούς, ο κύριος Παπακωνσταντίνου ταξίδεψε στις ΗΠΑ οικογενειακώς μαζί με τους συμβούλους του και τον γιό του - όχι με αεροπλάνο της γραμμής αλλά με το Πρωθυπουργικό αεροσκάφος - Ντροπή και αίσχος όπως φαίνεται από το ρεπορτάζ του Πρώτου Θέματος: "H δαπάνη αυτής της πτήσης, δεδομένου ότι το ωριαίο πτητικό κόστος αυτού του τύπου αεροσκάφους, βάσει των επίσημων στοιχείων του Πενταγώνου ανέρχεται στα 6.000 ευρώ, θα ξεπεράσει τις 150.000 ευρώ. Να σημειωθεί πως στο ποσό δεν συμπεριλαμβάνονται τα τέλη προσγείωσης και στάθμευσης, αλλά ούτε και τα οδοιπορικά όπως επίσης και τα έξοδα διανυκτερεύσεων των μελών του πληρώματος.
Εντύπωση προκαλεί και το γεγονός πως ο υπουργός Οικονομικών στο ταξίδι με το κυβερνητικό αεροσκάφος για συνομιλίες με τους επιτελείς του ΔΝΤ εκτός των συνεργατών συνοδευόταν και από τον μεγαλύτερό του γιο. Την ίδια στιγμή το μέσο κόστος της θέσης «Business» στις πτήσεις Αθήνα-Ουάσινγκτον τιμολογείται στα 2.200 ευρώ, ενώ η οικονομική θέση κοστίζει 1.200 ευρώ."
Πηγές ειδήσεων: "Πρώτο Θέμα", "News 24"
Ετικέτες
διαπλοκή,
εργασιακά δικαιώματα,
Όλι Ρεν,
Παπακωνσταντίνου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)