Δευτέρα 22 Μαΐου 2023

Τι μάθαμε από την εκλογική αναμέτρηση της 21ης Μαϊου

 Οι χθεσινές εκλογές μπορεί να είναι οι πρώτες στην Μεταπολίτευση, όπου η διαφορά μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης αυξήθηκε αντί να μειωθεί (ενώ τα κόμματα παρέμειναν τα ίδια), αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μας έδωσαν την ευκαιρία να γίνουμε σοφότεροι σε αρκετούς τομείς της πολιτικής μας ζωής...

Προσπαθήσαμε ν' αξιολογήσουμε μερικούς από αυτούς:

α) Υπάρχουν πολιτικοί που η έννοια "τσίπα" δε σημαίνει απολύτως τίποτα.
Αναφερόμαστε στον υπουργό Μεταφορών και βουλευτή Σερρών κ. Καραμανλή. Σε μια οποιαδήποτε άλλη Δυτική χώρα ο κ. Καραμανλής θα ήταν, στην καλύτερη των περιπτώσεων σπίτι του, και στην χειρότερη στη φυλακή. Αντ' αυτού όμως, επανεξελέγηκε πανηγυρικά, με 18 χιλιάδες συνοπίτες του να τον τιμούν με την ψήφο τους. Ο άνθρωπος που άφησε τον ελληνικό σιδηρόδρομο στην πικρή του μοίρα, και ο οποίος λίγες μέρες πριν την τραγωδία των Τεμπών ζητούσε από την αντιπολίτευση να ζητήσει συγγνώμη γιατί έκανε ερωτήσεις στην Βουλή που αμφισβητούσαν την ασφάλεια των σιδηροδρόμων, επανεξελέγη πανηγυρικά. Ξαναεκτέθηκε λοιπόν και ο λαός των Σερρών τον τίμησε. Δεν του έφτανε όμως αυτό, παρά φρόντισε να κάνει και δηλώσεις, λοιδορώντας τον κ. Τσίπρα, προφανώς από την αγανάκτησή του που στοχοποιήθηκε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Σοβαρότης μηδέν, αξιοπρέπεια το ίδιο. Ελπίζουμε μόνο να μην ισχύει στις Σέρρες αυτό που λένε στην Κρήτη: "Κοντά στους χωριανούς, και ο δήμαρχος".





















β) Οι ψηφοφόροι κινούνται εκδικητικά.
Από την μία έχουμε τον Ανδρέα Λοβέρδο των 90 χιλιάδων σταυρών (μέχρι πριν μερικά χρόνια) και από την άλλη έχουμε τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Γιάννη Οικονόμου και τον γνωστό Μπάμπη Παπαδημητρίου (που ξεκίνησε ως αντιμνημονιακός και κατέληξε μνημονιακότερος του Σόιμπλε). Και οι τρεις τους απέτυχαν να εκλεγούν (αν και ο Οικονόμου πιθανότατα θα τα καταφέρει στις εκλογές του Ιουνίου με βάση το μπόνους των εδρών), αν και ήταν προβεβλημένα στελέχη. Ο λόγος: Οι ψηφοφόροι των κομμάτων τους μάλλον βαρέθηκαν το φλερτ του πρώτου με την ΝΔ, και το "ύφος" των άλλων δύο, θεωρώντας ότι και οι τρεις έκαναν περισσότερο κακό παρά καλό στις παρατάξεις τους. Έτσι τους έστειλε (έστω και για λίγο) σπίτι τους.

γ) Μπορεί κάποιος να ψηφίζει "Χρυσή Αυγή" σε μια εκλογική αναμέτρηση, και στην επόμενη την Πλεύση Ελευθερίας.  
Μπορεί κάποιοι ακροδεξιοί να ψήφισαν τον Φαήλο Κρανιδιώτη και κάποιοι άλλοι την "Νίκη", αλλά είναι πασιφανές ότι ένα σημαντικό ποσοστό εξ αυτών στήριξαν την Πλεύση Ελευθερίας. Ίσως να θαυμάζουν το άγριο βλέμμα της και τις κορώνες της εντός και εκτός Βουλής, ή το σποτ με το αυτοκίνητο από τα χρόνια της ΛΑΕ. Ακροδεξιά δεν είναι, αλλά τους μάγεψε...


δ) Οι παραθρησκευτικές οργανώσεις μπορούν (σχεδόν) να βάζουν ολόκληρα κόμματα στην Βουλή
Η "Νίκη" ήταν ένα κόμμα χωρίς προβολή, χωρίς πλήρεις συνδυασμούς, χωρίς γνωστούς υποψηφίους. Και όμως έφτασε μια ανάσα, πριν την είσοδό της στην Βουλή. Κάποτε οι παραθρησκευτικές οργανώσεις έβγαζαν τον Στέλιο Παπαθεμελή βουλευτή στην Θεσσαλονίκη (που πάντως είχε και πολλούς προσωπικούς ψήφους όντας βουλευτής με έντονη δράση) αλλά κόμματα ολόκληρα (10 έδρες δηλαδή στην απλή αναλογική) ποτέ. Και όμως αυτό παραλίγο να γίνει το 2023 - ανεβάζοντας τον πήχυ εντυπωσιακά.

ε) Η αποχή είναι στο 40+% αλλά αυτό δε σημαίνει και κάτι για ένα μεγάλο κομμάτι του πολιτικού μας συστήματος
Με εξαίρεση τον ΣΥΡΙΖΑ που έκανε ένα σχετικό τηλεοπτικό σποτ και το ΚΚΕ που έκανε σχετικές (αλλά χλιαρές αναφορές), η αποτροπή της αποχής δεν θεωρήθηκε ως σημαντικό πολιτικό ζήτημα (και) σε αυτές τις εκλογές. Προφανώς κάποιοι θεωρούν θεμιτό 4 στους 10 συμπατριώτες μας να μην πηγαίνουν στην κάλπη για να ψηφίσουν. Προφανώς και δεν είναι, αφού απλώς επιτρέπουν σε κάποιους άλλους ν' αποφασίζουν για εκείνους. Αλλά μάλλον κάτι τέτοιο δεν απασχολεί τους απέχοντες...

στ) Η μειονότητα ξαναψήφισε με το βλέμμα προς την Άγκυρα
Πρωτογράψαμε σχετικά το 2014, αλλά θα το επαναλάβουμε. Η ψήφος της μουσουλμανικής μειονότητας είναι πάντα ιδιαίτερη. Αλλά όσο τα κόμματα κατεβάζουν μειονοτικούς υποψηφίους που είναι απευθείας κατευθυνόμενοι και χρηματοδοτούμενοι από την Άγκυρα, ο Έβρος δεν πρόκειται να δει προκοπή. Αλλά εφόσον οι "ψήφοι πέφτουν", δεν ιδρώνει το αυτί πολλών...

και τέλος,
ζ) Πολλοί συμπατριώτες μας θα ήθελαν δουν τον εαυτό τους στην Βουλή
Μπορεί η Ένωση Κεντρώων να έχασε περίπου 0,9%  από την εκλογική της δύναμη (χάνοντας από το κόμμα του γνωστού αντιεμβολιαστή κ. Κούβελα και έχοντας 4 χιλιάδες μόνο ψήφους διαφορά από το "Κϊνημα των Φτωχών" του Παύλου Κοντογιαννίδη που δεν κατέβασε συνδυασμούς σε μεγάλο μέρος της εκλογικής επικράτειας), αλλά μεγάλος αριθμός συμπατριωτών μας, όχι μόνο ίδρυσε κόμματα που κατέβηκαν στις εκλογές αλλά εκτέθηκαν ως υποψήφιοι στις εκλογές. Έτσι φαίνεται ότι μπορεί η αποχή να είναι υψηλή, αλλά όσοι ενδιαφέρονται, ενδιαφέρονται πάρα πολύ, σε βαθμό που θέλουν να εκπροσωπήσουν τους υπόλοιπους...Κορυφαίος πάντως όλων ήταν ο κύριος Δημοσθένης Βεργής ο οποίος πήρε μόνο μια ψήφο, στην Α' Αθηνών και δηλώνει ότι θέλει να τον/την γνωρίσει και τον/την κεράσει!  
(Για τις συσπειρώσεις και τις μετακινήσεις των ψηφοφόρων μπορείτε να διαβάσετε εδώ).

Τετάρτη 17 Μαΐου 2023

Νύχτες "εκλογικής αγωνίας" από το 1981 μέχρι σήμερα - με χιουμοριστική διάθεση

Εκλογές έρχονται και για να ελαφρύνουμε το κλίμα, αναδημοσιεύουμε μια παλιότερη συνέντευξη του κ. Δρυμιώτη (της Δέλτα Πληροφορικής) στον Σταμάτη Ζούλα από την "Καθημερινή" στην οποία περιγράφονται ενδιαφέρουσες ιστορίες από το 1981 μέχρι σήμερα: 

"Για να τον αιφνιδιάσω του ζήτησα εξ αρχής να θυμηθεί την πιο τρελή ιστορία που του έρχεται στο μυαλό. Χαμογέλασε και το γεύμα άρχισε. «Με πάτε στο 1981, την πρώτη χρονιά που αναλάβαμε το δύσκολο έργο να μεταδώσουμε τα αποτελέσματα. Ο αείμνηστος Μαν. Κεφαλογιάννης, θείος του σημερινού βουλευτή, είχε ένα δικό του άνθρωπο στο υπουργείο και γύρω στις 11 το βράδυ μπήκε στο γραφείο και μου ζήτησε να του πω αν βγαίνει. Τι να κάνω, ανέτρεξα σε ό, τι στοιχεία είχα και του είπα ότι δεν εκλέγεται. Υστερα από δύο ώρες, όμως, ξανάδα τις ψήφους και διαπίστωσα ότι βγαίνει. Φώναξα αμέσως τον άνθρωπό του και του είπα να πάρει τηλέφωνο τον Κεφαλογιάννη και να του πει τα καλά νέα. Προς έκπληξή μας όμως το σήκωσε η γυναίκα του. «Τελικά βγαίνει!», της λέει εκείνος. «Τι είναι αυτά που μου λες και σε ποιον να τα πρωτοπώ», φώναξε η σύζυγος. «Ο Μανώλης από τη στενοχώρια του έχει πάρει βάλιουμ και κοιμάται και ο πασοκτζής απέναντι έχει βάλει ένα αρνί και το σουβλίζει από τη χαρά του».

Δεκάδες εξώδικα
Η ιστορία του Μαν. Κεφαλογιάννη, ο οποίος για να ευχαριστήσει τον Δρυμιώτη του έφερε λίγες μέρες αργότερα ένα τεράστιο κεφάλι κρητικής γραβιέρας, είναι σταγόνα στον ωκεανό των αναμνήσεων που έχει ο γνωστός τεχνοκράτης από τις εκλογές. «Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσα εξώδικα έχουν φτάσει στο γραφείο μου. Κυρίως από δημάρχους οι οποίοι πάντα ήθελαν να παίρνουν το επίσημο χρίσμα από τη Ν. Δ. και το ΠΑΣΟΚ, αλλά στην παρουσίαση των αποτελεσμάτων να εμφανίζονται ανεξάρτητοι για να κερδίζουν αντίπαλες ψήφους. Μπορεί να έχω και 50 εξώδικα, επειδή πάντα στη «Δέλτα» εμμέναμε να τους βάζουμε χρώματα στις κάρτες για να καταλαβαίνουν οι τηλεθεατές ποιος στηρίζεται από ποιον».
«Αλλη φορά πάλι, το ΚΚΕ με το ζόρι ήθελε να εκλέξει ένα βουλευτή στη θέση κάποιου άλλου που είχε από καραμπόλα μπει στη Βουλή. Εις μάτην προσπαθούσαμε να τους πείσουμε ότι δεν μπορούμε να ερμηνεύσουμε διαφορετικά τον εκλογικό νόμο επειδή κατά λάθος τα κουκιά έβγαλαν άλλον σύντροφο. Μια ακόμη ιστορία που δεν ξεχνώ είναι το πώς αναγγέλθηκε στον Ανδρέα Παπανδρέου από τον Τσοχατζόπουλο μια ήττα του στις ευρωεκλογές. «Πρόεδρε ο Δρυμιώτης μου λέει ότι βγάζουμε σκάρτο 39» του είπε στο τηλέφωνο, λες και έφταιγα εγώ...».
Η πιο χαριτωμένη όμως ιστορία που μου διηγήθηκε αφορά τον αείμνηστο Κων. Καραμανλή. «Στις πρώτες «τεχνολογικές» εκλογές του 1981 ο υπολογιστής που χρησιμοποιήθηκε ανήκε στην Τράπεζα Πίστεως και κάποια εφημερίδα έγραψε ότι ο διοικητής της Γιάννης Κωστόπουλος θα μάθαινε πρώτος το αποτέλεσμα. Την ίδια μέρα δέχθηκα τηλεφώνημα από την Προεδρία της Δημοκρατίας. Ο Καραμανλής ήθελε οπωσδήποτε να βάλουμε τερματικό στο γραφείο του για να μάθει και εκείνος πρώτος τα μαντάτα. Τηλεφώνησα στον αρμόδιο διευθυντή του ΟΤΕ και μου είπε πως καθώς έμεναν μόλις δύο μέρες για τις εκλογές, ακόμη και ο Θεός να «κατέβαινε» δεν προλάβαινε να στήσει γραμμή. Το διεμήνυσα στην Προεδρία και λίγο αργότερα έλαβα τηλεφώνημα εγώ πλέον από τον διευθυντή του ΟΤΕ. Ηταν πολύ ταραγμένος. Μου είπε ότι δέχθηκε τηλεφώνημα από τον ίδιο τον... «Θεό» και με ρώτησε πού ακριβώς θέλαμε να τοποθετήσουμε τερματικό» …
Αλησμόνητο του έχει μείνει από τις ίδιες εκλογές και ένα ακόμη συμβάν που δεν ήταν γνωστό μέχρι σήμερα. «Οι διορισμένοι νομάρχες της Ν. Δ., για να μη στενοχωρήσουν το κόμμα τους, έστελναν την πρώτη ώρα της συγκέντρωσης των ψήφων μόνον τα αποτελέσματα που ήταν θετικά για τη Ν. Δ. η οποία ώς τις 9 προηγείτο! Ευτυχώς είχαμε αντιληφθεί ότι το ΠΑΣΟΚ κέρδιζε κατά κράτος και δεν μεταδώσαμε ποτέ τα στοιχεία αυτά ούτε στους πολίτες ούτε στον Καραμανλή»...

Η φάμπρικα με τα σήματα κυκλοφορίας αυτοκινήτων
Καθώς ο Ανδρέας Δρυμιώτης είχε την τύχη να διατελέσει προσφάτως και σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου σε θέματα τεχνολογίας, η συζήτηση ήταν αναπόφευκτο να μη μείνει μόνον στις εκλογές. Και δεν έκρυψε την τεράστια απογοήτευσή του για το γεγονός ότι στην κρίσιμη αυτή θέση, ελάχιστα απ' όσα θα ήθελε και θεωρεί αυτονόητα για τον εκσυγχρονισμό του Δημοσίου κατόρθωσε να πετύχει. «Τεχνολογικές λύσεις απλούστατες, αλλά και πολύ φτηνές που μπορούν να αποφέρουν τεράστια εξοικονόμηση πόρων και οφέλη στο Δημόσιο δεν προχωρούν γιατί οι αρμόδιοι φοβούνται να βάλουν την υπογραφή τους, αρνούμενοι να καταλάβουν ότι η μόνη λύση για να καμφθούν οι δυσλειτουργίες του Δημοσίου είναι οι συνέργειες ή και η ανάθεση των έργων σε υγιείς ιδιωτικές εταιρείες». Καίτοι τον προκαλώ, δεν θέλει να εκθέσει τώρα κάποιον υπουργό που διεκδικεί την ψήφο μας και προτιμά να αναφερθεί σε ένα παράδειγμα από το παρελθόν που είναι όμως πολύ χαρακτηριστικό.
Ιδού πώς μου το περιέγραψε. «Μέχρι το 1992, όταν αγόραζες ένα αυτοκίνητο, οι μαντράδες σε συμβούλευαν να δώσεις λάθος διεύθυνση. Ξέρετε γιατί; Για να μην φτάνουν τα ειδοποιητήρια στα σπίτια και να μπορούν οι οδηγοί να μην πληρώνουν τέλη κυκλοφορίας ισχυριζόμενοι στους αστυνομικούς, όταν τους σταματούσαν, ότι δεν έφτασε ποτέ το γράμμα από το υπουργείο. Ο Στέφανος Μάνος που ήταν πάντα πρακτικό μυαλό, όταν κατάλαβε το 1992 τα τεράστια ποσά που έχανε το Δημόσιο από αυτή τη μαζική απάτη, έκανε ένα διαγωνισμό και είπε το εξής απλό: Αυτό είναι το πρόβλημα, έτσι κλέβουν το κράτος κι όποια ιδιωτική εταιρεία βρει τη λύση θα αναλάβει το έργο. Προσέξτε. Δεν υπέδειξε τη λύση, αλλά έκανε διαγωνισμό διερευνώντας τη λύση. Πήραμε το έργο με τη «Δέλτα Πληροφορική» αντιγράφοντας το ελβετικό σύστημα. Το οποίο ήταν απλούστατο.
Εισαγάγαμε τα γνωστά έγχρωμα αυτοκόλλητα σηματάκια μιας χρήσεως από την Ελβετία, μια υπηρεσία του υπουργείου τα μετρούσε και κατόπιν υποχρεώναμε τους οδηγούς να τα προμηθευτούν από τις τράπεζες και να τα τοποθετούν στα παρμπρίζ. Οσα δεν αγοράζονταν, επιστρέφονταν και καταστρέφονταν παρουσία μας στο υπουργείο. Ξέρετε πόσα χρήματα κέρδισε τότε το Δημόσιο; Δισεκατομμύρια. Και ξέρετε τι απέγινε; Το σύστημα αυτό καίτοι λειτουργούσε θαυμάσια, κάποιοι ιθύνοντες του Δημοσίου σκέφτηκαν να το τρέξουν μόνοι τους. Με συνέπεια σήμερα το σύστημα να έχει ατονήσει, το Δημόσιο να ξαναχάνει εκατομμύρια ευρώ και να υπάρχουν δεκάδες καταγγελίες ότι έχει στηθεί ακόμη και φάμπρικα που προμηθεύει φθηνότερα τα σήματα»...

Οι επικείμενες εκλογές μπορεί να αποδειχθούν απρόβλεπτες

Ο Ανδρέας Δρυμιώτης είχε τη σπάνια τύχη να είναι από τους πρώτους Ελληνες που σπούδασαν στη δεκαετία του '60 αυτό που στη χώρα μας ονόμαζαν τότε «ηλεκτρονικοί διερευνητές». Ενα σεμινάριο στην Αγγλία για τους «αρχαίους» ακόμη υπολογιστές και ένας φωτισμένος Πέρσης καθηγητής ονόματι Νούσιν ήταν η αφορμή για να εγκαταλείψει την καριέρα του πολιτικού μηχανικού που είχε σπουδάσει στο ΕΜΠ. Με την επιστροφή του στην Ελλάδα ο ήδη παγκοσμίου φήμης αρχιτέκτονας Κων. Δοξιάδης τον προσέλαβε αμέσως στην εταιρεία του, έχοντας ήδη διαβλέψει ότι το μέλλον περνούσε μέσα από την τεχνολογία.
Λίγα χρόνια αργότερα, το 1969, ο Ανδ. Δρυμιώτης βρέθηκε να χειρίζεται έναν UNIVAC 1107. Τον ακριβότερο ίσως υπολογιστή της εποχής (κόστισε το αστρονομικό ποσό των 500.000 δολαρίων) για τον οποίο ο Δημ. Ψαθάς που εκλήθη με ομάδα δημοσιογράφων να τον... γνωρίσουν, έγραψε την επομένη στα «Νέα» ότι αισθάνθηκε «ένα φοβερό... κόμπλεξ μπροστά στον γίγαντα της μνήμης, των γνώσεων, των ιλιγγιωδών υπολογισμών και προ παντός του «αλάθητου», που είναι πραγματικότητα και όχι όπως εκείνο του Πάπα»! Αναπόφευκτο ήταν η εταιρεία «Ηλεκτρονικοί Διερευνηταί Δοξιάδη Α. Ε.» που στο μεσοδιάστημα διέπρεπε σε εκπονήσεις πολεοδομικών μελετών ανά την υφήλιο, να αναλάβει το 1981 και την επεξεργασία των εκλογικών αποτελεσμάτων.
«Αλήθεια οι πολιτικοί αρχηγοί της εποχής πώς αντιμετώπισαν το γεγονός ότι μια ιδιωτική εταιρεία θα αναλάμβανε να εκδώσει αποτελέσματα;», ρωτώ. «Ειδικώς το ΠΑΣΟΚ με τρομερή δυσπιστία. Ο Παπανδρέου, μάλιστα, φοβούμενος ότι επρόκειτο ίσως περί μιας τεχνολογικής... συνωμοσίας του Καραμανλή και του Ράλλη για να κερδίσει και πάλι η Δεξιά τις εκλογές, συγκρότησε εκτάκτως επιτροπή ειδικών, η οποία υπέβαλε την εταιρεία μας σε δεκάδες δοκιμές για να πειστεί ότι τα στοιχεία όντως έμπαιναν στο σύστημα και δεν τα μαγείρευαν οι υπολογιστές. Επείσθησαν για την αξιοπιστία μας μόνον όταν είδαν τον χάρτη να πρασινίζει στην νεοεισαχθείσα τότε στην Ελλάδα έγχρωμη τηλεόραση».
Ελάχιστοι, μάλλον, θυμούνται ότι η πρώτη απόπειρα εμπλοκής της τεχνολογίας με τις εκλογές, ήταν το 1977. Ο Παύλος Μπακογιάνης ήταν ο πρώτος που διερεύνησε τη δυνατότητα να γίνουν οι εκλογές με υπολογιστές. Το μόνο κομπιούτερ όμως που θα μπορούσε να διαχειριστεί τόσα στοιχεία ήταν της ΚΥΠ. Ο Μπακογιάννης έκρινε ευλόγως ότι δεν θα ήταν ιδανική λύση και το έργο ανατέθηκε σε μεγάλη ξένη εταιρεία. Ωστόσο την κρίσιμη Κυριακή και ύστερα από μισή ώρα προσπάθειας των τεχνικών να βάλουν τα στοιχεία στους υπολογιστές, το σύστημα γονάτισε. Με συνέπεια, η καταμέτρηση να γίνει και πάλι με χαρτί και μολύβι. Καθώς, μάλιστα, η κυβέρνηση είχε επαναπαυθεί στην τεχνολογία, χρειάστηκε μια ολόκληρη εβδομάδα για να καταμετρηθούν οι ψήφοι των βουλευτών, με συνέπεια να μην μπορεί να ορκίσει κυβέρνηση ο Καραμανλής καθώς ουδείς γνώριζε τις κοινοβουλευτικές ομάδες.
Κάπως έτσι ο τότε υπουργός Εσωτερικών Χριστόφορος Στράτος πήρε τη μεγάλη απόφαση να προχωρήσει σε διαγωνισμό πριν από τις εκλογές του 1981 και το έργο να αναλάβει η εταιρεία «Ηλεκτρονικοί Διερευνηταί Δοξιάδη», που μετεξελίχθηκε το 1984 σε «Δέλτα Πληροφορική» και τα τελευταία χρόνια -έπειτα από συγχωνεύσεις και διασπάσεις- στη γνωστή μας Singular Logic.

Νούμερο στην επιθεώρηση

Τα χρόνια αυτά βέβαια μόνον εύκολο δεν ήταν οι τεχνοκράτες να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των πολιτικών. «Τι να πρωτοθυμηθώ;», αναρωτιέται ο Δρυμιώτης. «Οτι δεν ήθελαν να μεταδίδουμε συγκριτικά αποτελέσματα με προηγούμενες εκλογές για να μη βλέπουν οι πολίτες τις απώλειες; Οτι το 1986 από λάθος κάποιου τεχνικού κάηκαν την παραμονή των εκλογών όλα τα μηχανήματα επειδή έστειλαν από τη γεννήτρια του υπουργείου 380 αντί 220 Volt; ΄Η το πιο αστείο που συνέβη στις ευρωεκλογές του 1984; Τότε η ΕΟΚ είχε εκδώσει μια οδηγία να μην μεταδοθούν αποτελέσματα μέχρι να κλείσουν οι κάλπες σε όλες τις χώρες και οι δικοί μας υπουργοί το πήραν τοις μετρητοίς. Με συνέπεια να φτάσει η ώρα 11 το βράδυ και να μην μας επιτρέπουν να πούμε το παραμικρό, ανησυχώντας μήπως επηρεάσουμε τα αποτελέσματα της... Ιρλανδίας! Δεν θα το θυμάστε, αλλά λόγω της βραδυπορίας μας εκείνη τη χρονιά, μάς έκαναν μέχρι και νούμερο στην επιθεώρηση».

Κυριακή 14 Μαΐου 2023

Ένα σχόλιο για την ψήφο των ομογενών στις εκλογές της χώρας

 Την περίοδο των μνημονίων (2009-2012) υπολογίζεται ότι μετανάστευσαν από την χώρα πάνω από μισό εκατομμύριο Έλληνες, αναζητώντας ένα καλύτερο αύριο στο εξωτερικό. Η πλειοψηφία αυτών ήταν νέοι - κατά βάση απόφοιτοι πανεπιστημίου, παίρνοντας μαζί τους όχι μόνο τις ελπίδες του για το μέλλον, αλλά και την οικογένειά τους, δηλαδή συζύγους, παιδιά ακόμα και τους ηλικιωμένους γονείς τους σε αρκετές περιπτώσεις, σε βάθος χρόνου. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα στην χώρα μας. Καθαρή μείωση του πληθυσμού κοντά στο ένα εκατομμύριο, και μεγάλη μείωση στις μικρές ηλικίες. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν το μέλλον της χώρας, που αν και δε θα έκαναν μια μεγάλη αλλαγή στη δημογραφική γήρανση της χώρας, θα της έδιναν τουλάχιστον μερικά χρόνια ώστε να αντιστρέψει την καθοδική πορεία που ακολουθείται. 

Αν βάλουμε σε αυτό το μισό εκατομμύριο (που στην πραγματικότητα είναι μεγαλύτερο), όλους εκείνους που έφυγαν μετά τους Ολυμπιακούς αγώνες μέχρι σήμερα, έχουμε χοντρικά περίπου 700 με 800 χιλιάδες, και αν επεκτείνουμε ακόμα περισσότερο το παράθυρο επιλεξιμότητας (με βάση τα κριτήρια εγγραφής στους εκλογικούς καταλόγους των Ελλήνων του εξωτερικού), ξεπερνάμε το ένα εκατομμύριο Ελλήνων που θα μπορούσαν να ψηφίσουν από τον τόπο κατοικίας τους. 

Τελικά εγγράφηκαν σε αυτούς τους καταλόγους περίπου 29 χιλιάδες συμπολίτες μας. Υπήρχαν χώρες που υποτίθεται ότι υπάρχει ισχυρή ομογένεια (π.χ. Αλβανία) και δε μαζεύτηκαν καν 40 άνθρωποι ώστε να γίνει εκλογικό κέντρο, με αποτέλεσμα αυτοί να κληθούν να πάνε στην Βουλγαρία για να ψηφίσουν (πράγμα που προφανώς δεν πρόκειται να συμβεί). Στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπάρχουν ολόκληρες περιοχές (π.χ. Ουαλία) που υπάρχουν 3 παροικιακά ελληνικά σχολεία και δε βρέθηκαν επίσης 40 αιτούμενοι για να γίνει εκλογικό κέντρο, με αποτέλεσμα αυτοί να κληθούν να πάνε στο Λονδίνο. 

Και πρέπει να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας. Αυτή τη φορά το κράτος δεν ευθύνεται. Η διαδικασία ήταν απλούστατη και γρήγορη. Υπήρχε πλειάδα επιλογών για τα αποδεικτικά μόνιμης διαμονής και η εντολή που υπήρχε ήταν "αν υπάρχει αμφιβολία, η αίτηση γίνεται δεκτή". Με λίγα λόγια το κράτος ήθελε να δοθεί η δυνατότητα σε όποιον το ήθελε, να ψηφίσει στην χώρα διαμονής του.

Το πρόβλημα όμως είναι άλλο. Γιατί καταλήξαμε η εγγραφή στους καταλόγους να γίνει περίπου από το 3% αυτών που είχαν το δικαίωμα να το κάνουν; Γιατί υπάρχει τέτοια απαξίωση και (προφανώς) αδιαφορία; Γιατί τόσοι συμπατριώτες μας δε θεωρούν σημαντικό να εκφράσουν την προτίμηση ή ακόμα και την αντίθεση ή την οργή τους με το κομματικό κατεστημένο;

Εδώ έχει προφανώς ρόλο το σύστημα. Δεν έχει δείξει ποτέ πραγματικά ενδιαφέρον για τους Έλληνες του εξωτερικού. Τους θυμάται μόνο την περίοδο των εκλογών και όταν αυτή περάσει, περνάνε και αυτοί στην λήθη.

Βέβαια όλοι αυτοί που δεν έκαναν τον κόπο να εγγραφούν στους εκλογικούς καταλόγους των Ελλήνων του εξωτερικού, έχουν ευθύνη. Αύριο-μεθαύριο θα χρειαστούν ένα χαρτί από μια προξενική αρχή. Αν δεν έχουν δηλωθεί, δε θα μπορούν να γκρινιάζουν αν χρειαστεί να ταξιδέψουν 4-5 ώρες για να πάρουν αυτό το χαρτί που θα θέλουν, αφού το κοντινότερο προξενείο θα είναι πολλές ώρες μακριά και όχι κοντά σε αυτούς ακόμα και αν στην πραγματικότητα στην περιοχή τους ζουν χιλιάδες Έλληνες.  Μετά θα κάνουν οικογένεια, πιθανόν παιδιά. Πως θα μπορούν να διεκδικήσουν μια πιο ανθρώπινη διαδικασία (και όχι περί τις 130-140 σελίδες σε δικαιολογητικά όπως είναι, κατά μέσο όρο, αυτή τη στιγμή) για να πάρουν τα παιδιά τους το πολυπόθητο χαρτί μόνιμης κατοικίας στο εξωτερικό που χρειάζεται για βασικές διαδικασίες όπως π.χ. για την αναβολή στράτευσης. Το κράτος δυστυχώς, έχει μάθει να λειτουργεί υπό το φόβο της αντίδρασης: μη δηλωμένος + μη διεκδίκηση = αδιαφορία από το κράτος.  

To ίδιο βέβαια ισχύει και γι' αυτούς που δεν ψηφίζουν στην Ελλάδα, δεν αντιδρούν, αλλά έχουν απαιτήσεις από το κράτος και κατηγορούν την (όποια) κυβέρνηση...

Παιδιά τα πράγματα είναι απλά: Όποιος δεν ψηφίζει, δε δικαιούται να μιλάει γιατί αφήνει τους άλλους ν' αποφασίσουν γι' αυτόν. Γι' αυτό ψηφίστε! 

Καλή ψήφο σε όλους!

Πέμπτη 4 Μαΐου 2023

Τα εκλογικά πρωτοσέλιδα των εφημερίδων την περίοδο 1974 - 2012

Από το 1974 μέχρι και το 2012 διενεργήθηκαν δεκαπέντε βουλευτικές εκλογικές διαδικασίες με δυο κόμματα να μονοπωλούν τις πρωτιές. Η Νέα Δημοκρατία (ΝΔ) νίκησε 9 φορές και το Πανελλήνιο Σοσιαλιστικό Κίνημα (ΠΑΣΟΚ) τις άλλες 6. Βέβαια, η ΝΔ μόνο τις 4 φορές κέρδισε μαζί με την πρωτιά και την πλειοψηφία των εδρών στο Κοινοβούλιο, σε αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ, το οποίο όποτε ήρθε πρώτο, διέθετε πάντοτε περισσότερες από 150 έδρες στη Βουλή. Το δίπολο ΠΑΣΟΚ - ΝΔ έσπασε το 2015, όπου σε δύο εκλογικές αναμετρήσεις κέρδισε ο ΣΥΡΙΖΑ (για να πάρει ξανά την εξουσία το 2019 η ΝΔ).

Το ΠΑΣΟΚ διαθέτει και το μεγαλύτερο μερίδιο στον χρόνο παραμονής στην εξουσία στη διάρκεια των 41 χρόνων της μεταπολιτευτικής περιόδου 1974-2015 - συνολικά 21 έναντι 20 της ΝΔ (σύν τα χρόνια της συγκυβέρνησης). Το εκπληκτικότερο όλων όμως είναι ότι από το 1974 μέχρι και το 2009, οι πρωθυπουργοί μας είχαν το επίθετο Καραμανλής ή Παπανδρέου στα 24 από αυτά (για να προστεθούν σε αυτά, τα 4 του Κυριάκου Μητσοτάκη μεταξύ το 2019 και το 2023). Οι εκλογές του 2009 ήταν οι πρώτες που δεν υπήρξε υποψήφιος πρωθυπουργός προερχόμενος από τις δυο οικογένειες «ταμπού» της πολιτικής μας ζωής!

Από όλο αυτό το «πανηγύρι» φυσικά δεν θα μπορούσε να απουσιάζει η «τέταρτη» εξουσία, ο Τύπος, κυρίως δε με τη μορφή που υπήρχε στην Ελλάδα από το 1974 και μέχρι το 2012, όταν δηλαδή δημιουργήθηκαν τα παραδοσιακά εκδοτικά μπλοκ που χωρίζονται σε «νεοδημοκρατικά» και «πασοκικά» έντυπα. Οι εφημερίδες άσκησαν πάντοτε κριτική – ενίοτε και εξουσία – είτε στην συμπολίτευση είτε στην αντιπολίτευση και επηρέασαν όλα αυτά τα χρόνια το εκλογικό σώμα. Επίσης, σε ένα ίσως μοναδικό φαινόμενο του δυτικού κόσμου, ακόμα και σε περιόδους εξόφθαλμης ανικανότητας εκάστοτε κυβερνήσεων, τα φιλικώς κείμενα έντυπα πολύ συχνά απέφυγαν να τοποθετηθούν κατά τέτοιων καταστάσεων, αποδεικνύοντας τις βαθύτερες – και συχνά υπόγειες – σχέσεις ανάμεσα στον Τύπο και τα πολιτικά συμφέροντα του τόπου. Από τη σοβαρή και μετρημένη «Καθημερινή» μέχρι την ενθουσιώδη και εκδηλωτική «Ελευθεροτυπία», απολαύστε τη δημοσιογραφική άποψη για τα αποτελέσματα των εκλογικών αναμετρήσεων όπως αυτή αποτυπώθηκε στην πρώτη σελίδα του Τύπου.

Οι εκλογές του 2012 αποτέλεσαν το κύκνειο άσμα της σημασίας του τύπου στην πολιτική ζωή της χώρας. Από κει και πέρα κυριαρχούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και το ίντερνετ, με την τηλεόραση να προσπαθεί να περισώσει το χαμένο της γόητρο...Γι' αυτό και σταματάμε την αναδρομή σε αυτές, με την υπόσχεση ν' ανανεώσουμε το αφιέρωμα κάποια στιγμή - για ιστορικούς λόγους κυρίως...

1.  17 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1974 – ΝΔ

Κωνσταντίνος Καραμανλής – ο «απελευθερωτής» πρωθυπουργός

Οι Έλληνες προσέρχονται για πρώτη φορά στις κάλπες μετά από 10 χρόνια. Σε μια συναισθηματικά φορτισμένη μέρα (πρώτη επέτειος του Πολυτεχνείου) η Νέα Δημοκρατία του εγγυητή της αποκατάστασης της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή, σαρώνει στις εκλογές λαμβάνοντας σχεδόν 55% και 219 έδρες στη Βουλή. Δεύτερο κόμμα αναδεικνύεται η Ένωση Κέντρου του Γεώργιου Μαύρου και τρίτο το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου. Το νομιμοποιημένο ΚΚΕ συμμετέχει για πρώτη φορά σε εκλογές από το 1936.
Αποτελέσματα:
- ΝΔ: 54.37% - 219 έδρες
- ΕΚΝΔ (Ένωση Κέντρου / Νέες Δυνάμεις): 20.42% - 60 έδρες
- ΠΑΣΟΚ:  13.58% - 13 έδρες
- ΕΑ (Ενωμένη Αριστερά): 9.47% - 8 έδρες

2.  20 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1977 – ΝΔ

Ο Καραμανλής επανεκλέγεται – Άνοδος του ΠΑΣΟΚ

Η ΝΔ υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή κερδίζει ξανά τις εκλογές, σαφώς όμως αποδυναμωμένη σε ψήφους και έδρες. Η Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου καταποντίζεται, ενώ το ΠΑΣΟΚ αναδεικνύεται σε αξιωματική αντιπολίτευση με θεαματικά αυξημένες δυνάμεις (25% και 93 έδρες). Το ΚΚΕ κατεβαίνει ανεξάρτητο και φτάνει σχεδόν στο 10%, ενώ η Αριστερή Συμμαχία του Ηλία Ηλιού με 2.72% εκλέγει 2 βουλευτές.  Κάνουν την εμφάνισή τους δυο πρωταγωνιστές της Αποστασίας του ’65, ο Στέφανος  Στεφανόπουλος με την Εθνική Παράταξη και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με το Κόμμα Νεοφιλελευθέρων. Η Βουλή που προκύπτει από τις εκλογές είναι επτακομματική και διατηρεί το ρεκόρ πολυφωνίας μέχρι σήμερα.
Αποτελέσματα:
- ΝΔ: 41.84% - 171 έδρες
- ΠΑΣΟΚ: 25.34% - 93 έδρες
- ΕΔΗΚ: 11.95% - 16 έδρες
- ΚΚΕ: 9.36% - 11 έδρες
- ΕΠ: 6.82% - 5 έδρες
- ΣΥΜΜΑΧΙΑ: 2.72% - 2 έδρες
- ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ: 1.08% - 2 έδρες

3.  18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1981 – ΠΑΣΟΚ

Ο Ανδρέας, πρωθυπουργός της «Αλλαγής»

Ο Ανδρέας Παπανδρέου και το ΠΑΣΟΚ πετυχαίνουν έναν ιστορικό θρίαμβο ανεβαίνοντας στην εξουσία με το 48.07% και 172 έδρες. Ο Κ. Καραμανλής έχει ήδη κατέβει από το άρμα της ΝΔ, αφήνοντας τον Γεώργιο Ράλλη εύκολη λεία στην καταιγίδα της «αλλαγής». Ο Ανδρέας, εκφραστής των οραμάτων του σοσιαλισμού και της κοινωνικής δικαιοσύνης, σπάει την παράδοση των σύντομων κεντροαριστερών παρενθέσεων, διαμορφώνοντας ένα νέο σκηνικό στον πολιτικό χάρτη της Ελλάδας. Παγιώνεται για πρώτη φορά το δίπολο ΠΑΣΟΚ – ΝΔ με τρίτο πόλο την Αριστερά, την οποία αντιπροσωπεύει στη Βουλή το ΚΚΕ. Εκτός Κοινοβουλίου μένουν το ΚΚΕ εσ., η ΕΔΗΚ, το ΚΟΔΗΣΟ και το Κόμμα Προοδευτικών του Σπ. Μαρκεζίνη. Πρόκειται για την πιο φτωχή αντιπροσώπευση δυνάμεων στη μεταπολιτευτική Βουλή με μόνο 3 κόμματα να καταλαμβάνουν όλα τα έδρανα.
Αποτελέσματα:
ΠΑΣΟΚ: 48.07% - 172 έδρες
ΝΔ: 35.86% - 115 έδρες
ΚΚΕ: 10.93% - 13 έδρες

4.  2 ΙΟΥΝΙΟΥ 1985 – ΠΑΣΟΚ

Ο Αντρέας συνεχίζει να εμπνέει

Το ΠΑΣΟΚ παίρνει δεύτερη συνεχόμενη μεγάλη νίκη (46%) και άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία, όμως και η ΝΔ – υπό τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη – ανεβάζει τη δύναμή της κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες (41%). Τα δυο κομμουνιστικά κόμματα (ΚΚΕ και ΚΚΕ εσ.) συμπληρώνουν τη Βουλή, ενώ μια δεκαετία μετά τη μεταπολίτευση σβήνει η ακροδεξιά στην Ελλάδα, με την ΕΠΕΝ του Χρύσανθου Δημητριάδη να περιορίζεται στις 38.000 ψήφους και το 0.60%, μένοντας φυσικά εκτός Κοινοβουλίου.
Αποτελέσματα:
ΠΑΣΟΚ: 45.82% - 161 έδρες
ΝΔ: 40.85% - 126 έδρες
ΚΚΕ: 9.89% - 12 έδρες
ΚΚΕ (εσ.): 1.84% - 1 έδρα

5.  18 ΙΟΥΝΙΟΥ 1989 – ΝΔ (πρώτο κόμμα)

Ο λαός τιμωρεί τα σκάνδαλα του ΠΑΣΟΚ

Αρχίζει το μακρύ δεκάμηνο της ακυβερνησίας και των 3 συνεχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων. Το εκλογικό σώμα γυρίζει για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση την πλάτη του στο ΠΑΣΟΚ και το τιμωρεί για τα σκάνδαλα. Η ΝΔ αναδεικνύεται πρώτο κόμμα, αλλά ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης δεν μπορεί να σχηματίσει κυβέρνηση, αφού διαθέτει μόνο 145 έδρες. Στην τρίτη θέση βρίσκεται η ενωμένη – για πρώτη φορά μετά το ’74 – Αριστερά (ως Συνασπισμός), φτάνοντας το 13.1% και τις 28 έδρες. Η μουσουλμανική μειονότητα εκλέγει για πρώτη φορά ανεξάρτητο βουλευτή (στο νομό Ροδόπης). Η ΝΔ και ο Συνασπισμός της Αριστεράς σχηματίζουν κυβέρνηση συνεργασίας με πρωθυπουργό τον Τζαννή Τζαννετάκη, με πρώτο μέλημα την περιβόητη «κάθαρση» και την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου σε δίκη.
Αποτελέσματα:
ΝΔ: 44.3% - 145 έδρες
ΠΑΣΟΚ: 39.1% - 125 έδρες
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: 13.1% - 28 έδρες
ΔΗΑΝΑ: 1% - 1 έδρα
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ (Ν. Ροδόπης): 0.5% - 1 έδρα

6.  5 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 1989 – ΝΔ (πρώτο κόμμα)

Ο Μητσοτάκης προ των πυλών

Τέσσερις μήνες μετά τη σύμπραξη ΝΔ και Αριστεράς, η χώρα οδηγείται σε νέες εκλογές. Η ΝΔ ανεβάζει το ποσοστό της στο 46.19%, αλλά και πάλι δεν είναι αρκετό για να γίνει πρωθυπουργός ο Κ. Μητσοτάκης, αφού το κόμμα του φτάνει μέχρι τις 148 έδρες. Ο Συνασπισμός χάνει 2% από τη δύναμή του, ποσοστό που πηγαίνει σχεδόν ατόφιο στο ΠΑΣΟΚ (40.67%). Για πρώτη φορά στα χρονικά, οι Οικολόγοι Εναλλακτικοί εκλέγουν βουλευτή (τη Μαρίνα Δίζη στην Α’ Αθήνας). Η αδυναμία της ΝΔ για αυτοδυναμία, οδηγεί στον σχηματισμό οικουμενικής κυβέρνησης από ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμό της Αριστεράς με πρωθυπουργό τον Ξενοφώντα Ζολώτα. Στις εκλογές του Νοεμβρίου του 1989 η πόλωση ΝΔ – ΠΑΣΟΚ φτάνει στο μεγαλύτερο ποσοστό της, καταγράφοντας το σύνολο-ρεκόρ του 86.86%.
Αποτελέσματα:
ΝΔ: 46.19% - 148 έδρες
ΠΑΣΟΚ: 40.67% - 128 έδρες
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: 10.97% - 21 έδρες
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ: 0.58% - 1 έδρα
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ (Ν. Ροδόπης): 0.38% - 1 έδρα
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ (ΠΑΣΟΚ & ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ στο Ν. Λευκάδας): 0.34% - 1 έδρα

7.  8 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 1990 – ΝΔ (πρώτο κόμμα)

Η μεγάλη νύχτα του Κατσίκη

Τρίτη συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση, 4 μόλις μήνες μετά την ορκωμοσία της οικουμενικής. Η ΝΔ φτάνει το 46.89%, αλλά εκλέγει 150 βουλευτές. Μέσα στη νύχτα γίνονται 151 με την προσθήκη του εκλεγμένου με την ΔΗΑΝΑ στο Υπόλοιπο Αττικής, Θεόδωρου Κατσίκη, ο οποίος λίγες μέρες αργότερα προσχώρησε στη ΝΔ. Έτσι λοιπόν, μετά από 3 συνεχόμενες αναμετρήσεις, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τη βοήθεια των 406 ψηφοφόρων της ΔΗΑΝΑ που σταύρωσαν και ανέδειξαν βουλευτή τον Θ. Κατσίκη, γίνεται πρωθυπουργός. Οι Οικολόγοι εκλέγουν και πάλι έναν βουλευτή, ενώ οι Μουσουλμάνοι της Θράκης κάνουν τους δικούς τους δυο. Ο Συνασπισμός της Αριστεράς στην τελευταία κοινή του κάθοδο σε εκλογές, μένει στο 10.28% με 19 έδρες.
Αποτελέσματα:
ΝΔ: 46.89% - 150 έδρες
ΠΑΣΟΚ: 38.61% - 123 έδρες
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: 10.28% - 19 έδρες
ΣΥΝ/ΜΟΙ ΠΑΣΟΚ & ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ (για τις μονοεδρικές): 1.02% - 4 έδρες
ΟΙΚΟΛΟΓΟΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΙ: 0.77% - 1 έδρα
ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ / ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ (Ν. Ροδόπης & Ν. Ξάνθης): 0.70% - 2 έδρες
ΔΗΑΝΑ: 0.67% - 1 έδρα

8.  10 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1993 – ΠΑΣΟΚ

Η εκδίκηση του Αντρέα

Τρεις μήνες μετά την ίδρυση από τον Αντώνη Σαμαρά της Πολιτικής Άνοιξης (ΠΟΛΑΝ) και ένα μήνα μετά την ανεξαρτητοποίηση του βουλευτή της ΝΔ, Γιώργου Συμπιλίδη, που οδήγησε στην απώλεια της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας και την πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη, η χώρα οδηγείται σε πρόωρες εκλογές, με μεγάλους θριαμβευτές το ΠΑΣΟΚ (47%) και τον Ανδρέα Παπανδρέου στο μεγαλύτερο come back της μεταπολίτευσης. Ο ήδη αθωωμένος από το ειδικό δικαστήριο Ανδρέας, σχηματίζει έτσι την τρίτη και τελευταία του κυβέρνηση. Η ΝΔ πέφτει 7.5 μονάδες, η ΠΟΛΑΝ εκλέγει 10 βουλευτές, ενώ το ΚΚΕ κατρακυλάει στο χαμηλότερο μεταπολιτευτικό του ποσοστό (4.54%), πληρώνοντας κυρίως τη σύμπραξη του 1989 με τον Μητσοτάκη. Είναι πάντως χαρακτηριστικό, ότι για πρώτη φορά δυο γυναίκες ηγούνται των δυο αριστερών κομμάτων: η Αλέκα Παπαρήγα (ΚΚΕ) και η Μαρία Δαμανάκη (ΣΥΝ). Για πρώτη φορά μπαίνει και το πλαφόν του 3% πανελλαδικά για την είσοδο στη Βουλή.
Αποτελέσματα:
ΠΑΣΟΚ: 46.88% - 170 έδρες
ΝΔ: 39.30% - 111 έδρες
ΠΟΛΑΝ: 4.88% - 10 έδρες
ΚΚΕ: 4.54% - 9 έδρες

9.  22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 1996 – ΠΑΣΟΚ

Ο Σημίτης και το εκσυγχρονιστικό μπλοκ

Οχτώ μήνες μετά την διαδοχή του ασθενή Ανδρέα Παπανδρέου από τον Κώστα Σημίτη και τρεις μήνες μετά το θάνατο του ιστορικού ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ, η χώρα οδηγείται και πάλι σε πρόωρες εκλογές. Το ΠΑΣΟΚ παίρνει για δεύτερη συνεχόμενη φορά τη νίκη, αφήνοντας 3 μονάδες πίσω τη ΝΔ του Μιλτιάδη Έβερτ. Το ΚΚΕ αρχίζει να συνέρχεται και ανεβάζει τη δύναμή του (5.61%), ενώ δυναμικά επανέρχεται ο Συνασπισμός με 5.12% και 10 έδρες. Το ΔΗΚΚΙ του αποχωρήσαντα από το ΠΑΣΟΚ Δημήτρη Τσοβόλα μπαίνει και αυτό στη Βουλή με 4.43% και 9 βουλευτές. Θρίλερ για την ΠΟΛΑΝ του Αντώνη Σαμαρά, που για 0.06% και λίγες δεκάδες ψήφους δεν καταφέρνει τελικά να πιάσει το 3% και μένει εκτός Κοινοβουλίου.
Αποτελέσματα:
ΠΑΣΟΚ: 41.49% - 162 έδρες
ΝΔ: 38.12% - 108 έδρες
ΚΚΕ: 5.61% - 11 έδρες
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: 5.12% - 10 έδρες
ΔΗΚΚΙ: 4.43% - 9 έδρες

10.  9 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2000 – ΠΑΣΟΚ

Το μεγάλο θρίλερ της μεταπολίτευσης

Η δέκατη εκλογική αναμέτρηση της μεταπολίτευσης είναι η πιο μικρή σε διαφορά, αλλά και η πιο μεγάλη σε αγωνία και ανατροπές. Η βραδιά των εκλογών εξελίσσεται σε ένα απίστευτο θρίλερ που κρίνεται τελικά στο νήμα υπέρ του ΠΑΣΟΚ και του Κώστα Σημίτη. Μόλις 72.400 ψήφοι (και μια ποσοστιαία μονάδα) χωρίζουν τα δυο μεγάλα κόμματα. Με τα πρώτα αποτελέσματα και για 4 περίπου ώρες μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας, η ΝΔ φαίνεται να κερδίζει, όμως με το που αρχίζουν να φτάνουν τα μεγάλα αστικά κέντρα και η Β’ Αθηνών, η πλάστιγγα γέρνει προς τη μεριά του ΠΑΣΟΚ. Ήταν η πρώτη εκλογική αναμέτρηση του Κώστα Καραμανλή και συνοδεύτηκε από το (μοναδικό μέχρι σήμερα στα κοινοβουλευτικά χρονικά) unfair να μην συγχαρεί τον αντίπαλό του, Κ. Σημίτη, για τη νίκη του. Σταθερό το ΚΚΕ σε ποσοστό (5.52%) και έδρες (11), σε πτώση ο Συνασπισμός που περνάει οριακά το 3% εκλέγοντας 6 βουλευτές. Αντίθετα το ΔΗΚΚΙ (2.69%) δεν τα καταφέρνει και για 20.000 ψήφους μένει εκτός Βουλής.
Αποτελέσματα:
ΠΑΣΟΚ: 43.79% - 158 έδρες
ΝΔ: 42.74% - 125 έδρες
ΚΚΕ: 5.52% - 11 έδρες
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: 3.20 % - 6 έδρες

11.  7 ΜΑΡΤΙΟΥ 2004 – ΝΔ

24 χρόνια μετά και πάλι Κ. Καραμανλής

Χρειάστηκε να περιμένει άλλα 4 χρόνια ο Κώστας Καραμανλής για να γίνει πρωθυπουργός και θα το καταφέρει με μεγάλη άνεση το 2004. Η δημοτικότητα του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στο ναδίρ, οι δημοσκοπήσεις μιλάνε για διαφορές που αγγίζουν διψήφιο αριθμό, η οικονομία βρίσκεται σε αδιέξοδο και δυο μήνες πριν τις εκλογές, ο Κώστας Σημίτης αποφασίζει να παραχωρήσει την προεδρία του ΠΑΣΟΚ στον Γιώργο Παπανδρέου. Ο ενθουσιασμός των πρώτων ημερών απλά συγκρατεί την ήττα του ΠΑΣΟΚ σε λογικά πλαίσια. Η ΝΔ παίρνει το μεγαλύτερο ποσοστό της τα τελευταία 14 χρόνια (45.4%), το ΠΑΣΟΚ το δικό του χαμηλότερο στην ίδια περίοδο (40.5%) και ο Κώστας Καραμανλής γίνεται ο νεώτερος πρωθυπουργός της Μεταπολίτευσης. Το ΚΚΕ εμφανίζει μικρή άνοδο (5.9%) κερδίζοντας μια έδρα παραπάνω (12), ενώ ο Συνασπισμός παραμένει σταθερός, οριακά πάνω από το 3% και με 6 βουλευτές. Εμφανίζεται για πρώτη φορά ο ΛΑΟΣ του Γιώργου Καρατζαφέρη, όμως με ποσοστό 2.2% μένει εκτός Βουλής. Ίδια τύχη και για το ΔΗΚΚΙ (1.8%), που σηματοδοτεί το τέλος της πολιτικής καριέρας του Δ. Τσοβόλα.
Αποτελέσματα:
ΝΔ: 45.4% - 165 έδρες
ΠΑΣΟΚ: 40.5% - 117 έδρες
ΚΚΕ: 5.9% - 12 έδρες
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: 3.3% - 6 έδρες

12.  16 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2007 – ΝΔ

Η δεύτερη ευκαιρία στον Κώστα Καραμανλή

Λίγες μόλις εβδομάδες μετά τις φονικές πυρκαγιές στην Ηλεία και την υπόλοιπη Ελλάδα, ο Κώστας Καραμανλής κερδίζει τη δεύτερη συνεχόμενη εκλογική αναμέτρηση, αφήνοντας 4 σχεδόν μονάδες πίσω το ΠΑΣΟΚ, που ακόμα παιδεύεται από εσωτερικές φαγωμάρες και εσωστρέφεια, ανίκανο να εισπράξει έστω και στο ελάχιστο την ήδη υπάρχουσα λαϊκή δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση. Η ΝΔ πέφτει 3.5 μονάδες και το ΠΑΣΟΚ 2.5, ενώ αντίθετα σημαντική αύξηση παρουσιάζουν τα δυο αριστερά κόμματα. Το ΚΚΕ φτάνει στο 8.15% με 22 έδρες και ο Συνασπισμός με 5.04% εκλέγει 14 βουλευτές. Μετά από 30 χρόνια συνεχούς απουσίας από το Κοινοβούλιο (τελευταία παρουσία η Εθνική Παράταξη του Στέφανου Στεφανόπουλου το 1977) η ακροδεξιά εμφανίζεται και πάλι με τον ΛΑΟΣ που φτάνει το 3.8% και τις 10 έδρες.
Αποτελέσματα:
ΝΔ: 41.83% - 152 έδρες
ΠΑΣΟΚ: 38.10% - 102 έδρες
ΚΚΕ: 8.15% - 22 έδρες
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ: 5.04% - 14 έδρες
ΛΑΟΣ: 3.80% - 10 έδρες

13.  4 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2009 – ΠΑΣΟΚ

Θρίαμβος του Γιωργάκη – λεφτά υπάρχουν – Παπανδρέου

Η Νέα Δημοκρατία ζει την απόλυτη καθίζηση σημειώνοντας το μικρότερο ποσοστό της ιστορίας της (33.5%) μέχρι το 2012, αλλά και για πρώτη φορά στα χρονικά κατακτώντας μόνο διψήφιο αριθμό εδρών - μόλις 91. Η πλήρης αποτυχία σε όλους τους τομείς (και) της δεύτερης διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, αλλά και οι απλόχερες προεκλογικές υποσχέσεις του Γιωργάκη, φέρνουν έναν ακόμα Παπανδρέου – τον τρίτο – στο πρωθυπουργικό αξίωμα, με αυτοδυναμία 160 εδρών. Η διαφορά των 10 ποσοστιαίων μονάδων είναι η δεύτερη μεγαλύτερη που καταγράφει το ΠΑΣΟΚ, πίσω μόνο από τις 12 του 1981! ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ χάνουν λίγο από το ποσοστό τους και από έναν βουλευτή το καθένα (21 και 13 έδρες αντίστοιχα), ενώ ο (άλλος) μεγάλος κερδισμένος της βραδιάς είναι ο ΛΑΟΣ που ανεβάζει το ποσοστό του κατά 2% και φτάνει τις 15 έδρες. Η ακροδεξιά απενοχοποείται.
Αποτελέσματα:
ΠΑΣΟΚ: 43.92% - 160 έδρες
ΝΔ: 33.47% - 91 έδρες
ΚΚΕ: 7.54% - 21 έδρες
ΛΑΟΣ: 5.63% - 15 έδρες
ΣΥΡΙΖΑ: 4.60% - 13 έδρες

14.  6 ΜΑΪΟΥ 2012 – ΝΔ





Οι πιο περίεργες εκλογές της Μεταπολίτευσης μετά από δύο αιματηρά μνημόνια. Η ΝΔ, τον Μάη, έφθασε στο ιστορικά χαμηλό ποσοστό της από 33,74% των ψηφοφόρων του 2009 στο 18,85%. Το ΠΑΣΟΚ από 43,92% του 2009 γκρεμίστηκε κυριολεκτικά στο 13,18% το 2012. Και τα δύο κόμματα έχασαν εκατομμύρια ψήφους - σε τρία χρόνια.
Η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ, έδωσε ελπίδα για μια διαφορετικού τύπου διακυβέρνηση, δίνοντάς του τη σκυτάλη, ως αντίπαλο δέος της ΝΔ. 

Αποτελέσματα:
ΝΔ: 18,85%  - 108 έδρες
ΣΥΡΙΖΑ: 16,78 % - 52 έδρες 
ΠΑΣΟΚ: 13,18%  - 41 έδρες
Ανεξάρτητοι Έλληνες:10,61% - 33 έδρες 
ΚΚΕ: 8,48% - 26 έδρες 
Χρυσή Αυγή: 6,97 % - 21 έδρες 
ΔΗΜΑΡ: 6,11% - 19 έδρες.

Για τον χαμό που ακολούθησε με τις διερευνητικές δε θα σχολιάσουμε...Η "Ελεύθερη Ώρα" βέβαια έλεγε για τις προφητείες του Παϊσίου αλλά κάποιοι γελούσαν...



15.  17 ΙΟΥΝΙΟΥ 2012 – ΝΔ




Χωρίς προφητεία του Παϊσίου αυτή τη φορά, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων την επομένη των εκλογών δίνουν το στίγμα. Από την μία "νικητής ήταν ο Αλέξης" (που όντως μπορούσε να είναι υπερήφανος για το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ) και από την άλλη είχαμε το πρωτοσέλιδο "ανακούφισης" για τη "λαϊκή εντολή" στη ΝΔ (στο Έθνος). Σημειώστε πάντως ότι 11 χρόνια μετά, τόσο η "Αυριανή", όσο και το "Εθνος" έχουν πάψει να κυκλοφορούν. Άρα τζάμπα πήγε η μεταστροφή στον ΣΥΡΙΖΑ (της Αυριανής) και στη ΝΔ (του Έθνους)...

Αποτελέσματα:
ΝΔ: 29,66% - 129 έδρες 
ΣΥΡΙΖΑ: 26,89% -71 έδρες 
ΠΑΣΟΚ: 12,28% -  33 έδρες 
ΑΝΕΞ. ΕΛΛΗΝΕΣ: 7,51% - 20 έδρες 
ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ: 6,92% - 18 έδρες 
ΔΗΜΑΡ: 6,26% - 17 έδρες 
ΚΚE: 4,50% - 12 έδρες.