Τα φιλαράκια μας να είναι καλά, και οι υπόλοιποι ας πεθάνουν...

Τα όσα διαδραματίζονται στην χώρα μας, μετά το σιδηροδρομικό δυστύχημα-έγκλημα στα Τέμπη, είναι ίσως χειρότερα ακόμα και απ' αυτό. Προφανώς και δεν εννοούμε πως η κακοστημένη παράσταση που παρακολουθούμε είναι υπεράνω των θυμάτων. Τουναντίον. Εννοούμε ότι τα όσα έγιναν, δυστυχώς όχι μόνο δεν αποτέλεσαν μια ευκαιρία για κάποιους να αναλάβουν τις ευθύνες τους, αλλά ακόμα και ο τρόπος διερεύνησης και απόδοσης ευθυνών ξεκινήσε με τέτοιο τρόπο που η διαδικασία δεν θα ακουμπήσει ούτε τις βασικές αιτίες πίσω από την καταστροφή αλλά ούτε και τους ηθικά υπεύθυνους γι' αυτήν. Έτσι η θυσία των 60 περίπου συμπατριωτών μας μπορεί να φέρει κάποια (βασικά για άλλες χώρες) συστήματα ασφαλείας, αλλά δε θα αποδώσει ευθύνες, και ούτε θα αποτελέσει τροφή για σκέψη έτσι ώστε όλα τα λάθη που έγιναν στους σιδηροδρόμους να μην επαναληφθούν στα αεροδρόμια, τα λιμάνια και τους δρόμους της χώρας.

Είναι τελείως ανόητο να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε ίσες αποστάσεις μεταξύ των δύο κομμάτων εξουσίας. Και μπορεί η κατάσταση που οδήγησε στο έγκλημα, να είναι αποτέλεσμα δεκαετιών κακής διαχείρησης των ελληνικών σιδηροδρόμων, αλλά το γεγονός αυτό αποτελεί έργο Μητσοτάκη και των συν αυτώ. Και εξηγούμαστε: η κυβέρνηση Μητσοτάκη, στραβωμένη από τις ιδεολογικές της παρωπίδες, δεν είδε ότι δεν μπορεί το κράτος να μην επενδύει στην ασφάλεια των υποδομών του, είτε είναι αυτό λιμάνια, είτε αεροδρόμια, είτε σιδηροδρομικό δίκτυο, είτε είναι δρόμοι. Εφόσον το κράτος δεν είναι διαθετημένο να επιβάλει και μετά να ζητάει πληρωμή των ρητρών που υπάρχουν για τις επενδύσεις εκσυχρονισμού των υποδομών του, τις οποίες παραχωρεί στους ιδιώτες, έχει την υποχρέωση να λειτουργεί το ίδιο, και φυσικά να εισπράτει από τους ιδιώτες που διαχειρίζονται το εμπορικό κομμάτι, τα αναλογούντα τέλη. Το παιχνίδι της απαξίωσης του δημοσίου τομέα, με απώτερο στόχο του να καταλήξει ο μέσος Έλληνας να πει "ας το πάρουν οι ιδιώτες να γλυτώσουμε" ή "ας το χαρίσουμε σε ιδιώτες να φτιάξουν τα πράγματα", ενίοτε έχει και άσχημη κατάληξη, όπως μας δείχνει ξεκάθαρα το έγκλημα στα Τέμπη. Ο ΟΣΕ τριχοτομήθηκε, ξεπουλήθηκε και μετά το κομμάτι που παρέμεινε στο κράτος απαξιώθηκε σε τέτοιο βαθμό που κατέληξε να λειτουργεί με προσωπικό με "μπλοκάκι", λες και είναι γραφείο παροχής υπηρεσιών της κακιάς ώρας. Μοιραία η απαξίωση, οι καθυστερήσεις και οι ελλείψεις προσωπικού (σε συνδυασμό με τον αθάνατο ελληνικό ωχαδερφισμό) οδήγησαν στο γεγονός. 

Και αν την "από άποψη" απαξίωση των σιδηροδρόμων μπορεί κάποιος να την καταλάβει (αν και όχι να τη δικαιολογήσει), αυτό που πραγματικά δεν μπορεί να χωνευτεί με τίποτα, είναι η προσπάθεια που έγινε μετά ώστε το γεγονός να "κουκουλωθεί". Και να εξηγηθούμε, δεν εννοούμε ότι έγινε ή ότι θα γίνει προσπάθεια να μην τιμωρηθεί κανείς. Προφανώς και όχι. Το κουκούλωμα (το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη) είναι στο γίνεται μια σαφέστατη προσπάθεια ώστε οι ευθύνες να σταματήσουν σε εκείνους που δε "γύρισαν το κλειδί", σε εκείνους που "έφυγαν από τη βάρδια 10 λεπτά νωρίτερα" και σε εκείνους που "έδωσαν αναρρωτικές χωρίς να υπάρχει λόγος". Κουβέντα για τις υπουργικές ευθύνες που δε φρόντισαν ώστε να υπάρχει η αναγκαία, για την ασφάλεια, επάρκεια προσωπικού, για το ώστε οι εργολάβοι που αναλαμβάνουν έργα να τα παραδίνουν, σύμφωνα με τα αναγκαία της προκήρυξης του κάθε έργου, στην ώρα τους, που έβαλαν κολλητούς και υμέτερους να διοικούν οργανισμούς, και που σπατάλησαν τόσα χρήματα, με αποτέλεσμα 14-15 χρόνια μετά την οικονομική κρίση να βρισκόμαστε σε χειρότερο σημείο απ' ότι βρισκόμασταν πριν τα μνημόνια. Για να μην επαναλάβουμε τα όσα είχαμε γράψει εδώ και κυρίως εδώ, για τον επαίσχυντο τρόπο με τον οποίο έγινε η ιδιωτικοποίηση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, και για το πως επιτράπηκε στους νέους ιδιοκτήτες της εταιρείας να κυκλοφορούν τρένα χωρίς τα τελευταίας τεχνολογίας συστήματα ασφαλείας και να παρουσιάζουν ένα τύπο τρένου (τα Pendolino) ως "υπερσύγχρονα" τη στιγμή που στην υπόλοιπη Ευρώπη, αυτός ο τύπος τρένου είναι σε απόσυρση, αν δεν έχει αποσυρθεί πλήρως ήδη. 

Κομβικό ρόλο στο κουκούλωμα αυτό (στο οποίο θα πρέπει να αποδοθούν και ποινικές ευθύνες όπως φαίνεται ξεκάθαρα), έχουν δυστυχώς τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι. Μπορεί μεν σ' αυτό το χάλι να υπάρχουν και ορισμένες φωτεινές εξαιρέσεις, και κάποιοι απ' αυτούς να έκαναν σωστά τη δουλειά τους, αλλά αυτό δεν αναιρεί το γεγονός ότι πολλοί απ' αυτούς λειτουργούν ως κυβερνητικοί εκπρόσωποι της κακιάς ώρας. Τα όσα ειπώθηκαν τις τελευταίες μέρες από το κίνημα "Πορτοσάλτε-Ευαγγελάτου" αποτελούν ντροπή για τον κλάδο, και σίγουρα καταδεικνύουν το πόσο χαμηλά έχει πέσει το λειτούργημα. Η κάθαρση είναι απαραίτητη, γιατί διαφορετικά θα οδηγηθεί στην πλήρη απαξίωση.  

Δυστυχώς το κουκούλωμα και η συγκάλυψη δεν αποτελούν τα μόνα εξοργιστικά σημεία της υπόθεσης. Σ' αυτά έχουμε ορισμένα απλά και καθημερινά - π.χ. αρκετές ημέρες μετά το έγκλημα, και δεν υπάρχει γνώση του πόσοι ακριβώς άνθρωποι χάθηκαν. Και αυτό γιατί πολλοί απλά γιατί η εταιρεία δε γνώριζε πόσοι ταξίδευαν στο συγκεκριμένο δρομολόγιο - ούτε καν με απόκλιση 4-5 ατόμων. Το μπάχαλο με τα προσωπικά ατυχήματα, η αδιανόητη υπουργική ρύθμιση που έδινε το δικαίωμα στην εταιρεία να μην αποζημιώνει τους επιβάτες σε περιπτώσεις ακυρώσεων, καθυστερήσεων και ατυχημάτων (και η οποία παρεπιπτόντως καθιστά το ελληνικό Δημόσιο υπεύθυνο σε τέτοιες περιπτώσεις αφού το κοινοτικό δίκαιο υπερισχύει των απλών υπουργικών αποφάσεων), είναι απλώς κερασάκια στην τούρτα.

Το χάιλάιτ βέβαια σε όλα αυτά αποτελεί η κυβερνητική υποκρισία, που στοιχειοθετείται από την παραίτηση του αρμόδιου υπουργού (ο οποίος όμως θα ξανακατέβει στις εκλογές γιατί προφανώς υπήρξε και αυτός "θύμα"), τις σκηνοθετικές οδηγίες προς τον Πρωθυπουργό στον τόπο του μαρτυρίου ώστε να φαίνεται "σκυθρωπός", το τρόπο χειρισμού των ειρηνικών διαδηλώσεων και συγκεντρώσεων (στις οποίες έπεσε σωρεία καπνογόνων και το απαραίτητο ξύλο από τα ΜΑΤ), το πως απαντούσαν οι αρμόδιοι φορείς στα εξώδικα των συνδικαλιστικών οργάνων των εργαζομένων στους σιδηροδρόμους όσο αφορά τις ελλείψεις στην ασφάλεια, και φυσικά τις δηλώσεις του Άδωνι Γεωργιάδη ο οποίος (έχοντας πάρει ο ίδιος διαζύγιο με την ειλικρίνεια) τόνισε ότι καλώς δήλωνε ο αρμόδιος υπουργός ότι δεν υπήρχε πρόβλημα ασφαλείας στα τρένα, αν και γνώριζε ότι αυτό δεν ήταν αλήθεια. Από το "μυαλό" του μάλλον δεν πέρασε ούτε στιγμή ότι δουλειά του αρμόδιου υπουργού δεν είναι να κόβει εισιτήρια εκ μέρους της εταιρείας, αλλά να διασφαλίζει την ασφάλεια των πολιτών. Για να μη συζητήσουμε για την ανεκδιήγητη διάθεση της κυβέρνησης να καθυστερήσει όσο μπορεί τις εκλογές, με πρόσχημα το "κυβερνητικό έργο που βρίσκεται σε εξέλιξη", μπας και δε χάσει δύο-τρεις παραπάνω μονάδες. Αν υπήρχε "τσίπα" οι εκλογές θα είχαν προκηρυχθεί ήδη, το ξεκαθάρισμα των πολιτικά υπεύθυνων θα είχε ολοκληρωθεί και θα ξεκινούσαμε ήδη την προεκλογική περίοδο, όπου ο καθένας θα διεκδικούσε την ψήφο του λαού με βάση τα πεπραγμένα και το πρόγραμμά του. 

Αλλά είπαμε...Ο τελευταίος υπουργός που παραιτήθηκε από υπουργός και αποτραβήχτηκε από την πολιτική, μόλις διαπίστωσε ότι δεν είχε τον έλεγχο στο υπουργείο του, ήταν ο Μαυρογιαλούρος στο "Υπάρχει και Φιλότιμο"... Γιατί η νοοτροπία που επικρατεί είναι αυτή που βάλαμε και στον τίτλο της ανάρτησής μας: "Τα φιλαράκια μας να είναι καλά, και οι υπόλοιποι ας πεθάνουν...".

ΥΓ. Κύριε Μητσοτάκη, λυπάμαι. Δε "φταίμε όλοι" για την τραγωδία στα Τέμπη. Εμείς προσωπικά δε φταίμε. Φταίνε αυτοί που κυβερνούν τη δεδομένη στιγμή. Όπως έφταιγε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για την τραγωδία στο Μάτι (και πλήρωσε γι' αυτό), έτσι φταίει και η δική σας τώρα. Διασπορά ευθυνών να κάνετε εντός του υπουργικού σας συμβουλίου και όχι παραέξω...Επιείκια θα υπήρχε αν η κυβέρνηση σας ήταν "φρέσκια" μετά από 4 χρόνια, οι δικαιολογίες έχουν στερέψει.

YΓ2. Προφανώς και δεν περιμέναμε πολλά από μια Πρόεδρο της Δημοκρατίας που ζητάει φρουρά έξω από το δωμάτιό της όταν κοιμάται (όπως μπορείτε να διαβάσετε εδώ), αλλά τη γελοιότητα του πετάγματος των λουλουδιών στο βαγόνι λες και ήταν στον Πανταζή και πάνω στο τσακίρ κέφι, ποιος την έβαλε να το κάνει; Και αν της το πρότειναν, εκείνη μυαλό δεν είχε να σκεφτεί ότι ήταν μια ανοησία;