Η εκκλησία, οι παραλίες, οι πλατείες και το μεγάλο πρόβλημα της κυβέρνησης

Μια από τις χαρακτηριστικότερες σκηνές της κατάστασης που έχει περιέλθει η χώρα από τα συνεχόμενα lockdown και τις παλινωδίες των απαγορεύσεων (η αιτιολόγηση των οποίων αλλάζει ανάλογα με το τι συμφέρει και είναι την μια μέρα τα κρούσματα, τη δεύτερη μέρα οι διασωλημένοι και την τρίτη το ιικό φορτίο στα λύμματα δύο πόλεων που παραδόξως φαίνεται ν' αντικατοπτρίζουν όλη την χώρα), είναι ο εκνευρισμένος Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος ο οποίος μπαίνοντας στο αυτοκίνητό της Αρχιεπισκοπής μετά την ορκομωσία της κυβέρνησης και αναφερόμενος στην επίθεση που δεχόταν η εκκλησία, δήλωσε "Κοιτάξτε γύρω σας τι μέτρα έχει λάβει η Εκκλησία και μετά πηγαίνετε στις παραλίες και στις πλατείες". 

Και προφανώς είχε δίκιο από την πλευρά του (άσχετα αν η υπόσχεση για μη τήρηση αρχιερατικών αγιασμών δεν τηρήθηκε απ' όλους τους ιεράρχες). Από την μία τα κανάλια (ενορχηστρωμένα από την κυβέρνηση που πληρώνει) να επιτίθενται για τους αγιασμούς (σε εξωτερικούς χώρους) και το συνωστισμό σε ελάχιστες εκκλησίες εκτός εκκλησιών και από την άλλη να κάνουν την "πάπια" για το χαμό (την ίδια μέρα) σε παραλίες, μέσα μαζικής μεταφοράς και πλατείες. Το ίδιο συνέβει κατά το άνοιγμα του "click away" το οποίο "φώναζε" (όπως δηλαδή κάνει συνήθώς) ότι  θ' ακυρώσει ο Άδωνις επειδή είδε μια φωτογραφία μιας γυναίκας να δοκιμάζει ένα ζευγάρι παπούτσια στην πόρτα ενός καταστήματος υποδημάτων, την ίδια ώρα που γινόταν ο κακός χαμός στους πάγκους των σούπερμαρκετ.

Δύο μέτρα και δύο σταθμά που δείχνουν μια διάθεση στοχοποίησης - χωρίς την πραγματικότητα να υπάρχει κάποιος λόγος: προφανώς είναι το ίδιο επικίνδυνο το να πατάει ο ένας πάνω στον άλλο στις παραλίες και το να υπάρχει συνωστισμός στα προαύλια των εκκλησιών.Το ίδιο κακός είναι ο συνωστισμός στα σούπερμαρκετ και στα μέσα μαζικής μεταφοράς - το ίδιο επικίνδυνο και οι χαμηλομένες μάσκες και τα πάρτυ στα κρυφά.

Βέβαια το βαθύτερο πρόβλημα στην πραγματικότητα δεν είναι ούτε οι εκκλησίες, ούτε οι παραλίες, ούτε τα σούπερμαρκετ. Όπως δεν ήταν τον Νοέμβριο οι συγκεντρώσεις για την επέτειο του Πολυτεχνείο - να θυμίσουμε ότι το ΚΚΕ τις έκανε υποδειγματικά (με στρατιωτική πειθαρχία και αυστηρή τήρηση των μέτρων), την ίδια ώρα που οι "επιβλέποντες" αστυνομικοί δεν τηρούσαν κανένα απολύτως μέτρο προστασίας με αποτέλεσμα την εμφάνιση αρκετών κρουσμάτων στις τάξεις των παρόντων "οργάνων της τάξεως" (κάτι το οποίο αποσιωπήθηκε επιμελώς από τα ΜΜΕ).  

Το πρόβλημα είμαστε εμείς (που πλέον τηρούμε τα μέτρα από υποχρέωση και αυτό μόνο όταν μας βλέπουν οι άλλοι) και ο (δικαιολογημένος) φόβος της κυβέρνησης ότι αν ξεφύγουν τα πράγματα, θα έχουμε πολλούς νεκρούς - οι οποίοι ήδη είναι παραπάνω απ' όσους αναλογικά θα "ταίριαζε" στον αριθμό των κρουσμάτων που έχουμε. 

Ξεκινώντας από την κυβέρνηση είναι εμφανές ότι ψάχνει με προσήλωση να να βρει αφορμές και κουνήσει το δάχτυλο, για ν' αποδείξει ότι "Φταίνε οι άλλοι και ο Χατζηπετρής" που έλεγε και ο Κηλαηδόνης στο παλιό τραγούδι. Στοχοποιεί τους αριστερούς στους δεξιούς, τους δεξιούς στους αριστερούς, τους "καλούς" Χριστιανούς στους "κακούς", τους απείθαρχους στους πειθαρχημένους κ.ο.κ. Οποιονδήποτε - οπουδήποτε αρκεί η ευθύνη να πάει μακρυά από το Μαξίμου και τ' αρμόδια υπουργεία. Μόνο που πλέον το αφήγημα καταρρέει γιατί η προσέγγιση αφήνει πολλούς δυσαρεστημένους μεταξύ των οποίων είναι και κάποιοι (πρώην) σύμμαχοί της. 

Αυτή η προσέγγιση έρχεται να προστεθεί στα 6+1 λάθη που έκανε η κυβέρνηση στην αντιμετώπιση της πανδημίας. Λάθη που δε δικαιολογούνται για μια χώρα που χτυπήθηκε ελάχιστα από την πανδημία και μπορούσε να ετοιμαστεί. Σ' αυτά τα λάθη πρέπει να προσθέσουμε την καθυστέρηση των εμβολιασμών (κάτι για το οποίο φταίει και η κυβέρνηση όχι μόνο έμμεσα για την ανυπαρξία κριτικής των μηχανισμών της Ε.Ε. αλλά και άμεσα γιατί δε φρόντισε για τους πολίτες της χώρας μας παραγγέλνοντας η ίδια εμβόλια) που καταρρίπτουν με αριθμούς την προσδοκία για επιστροφή σε μια κανονικότητα σύντομα: Οι αριθμοί απλώς δε βγαίνουν.

Όχι μόνο με βάση τους υπάρχοντες ρυθμούς θα χρειαστούν 5 χρόνια να εμβολιαστεί ο πληθυσμός της χώρας, αλλά και γιατί αν αποδειχθεί ότι η ανοσία των εμβολίων είναι περιορισμένη (π.χ. ετήσια) θα έχουμε αιώνιες καραντίνες αφού μέχρι να εμβολιαστεί ο τελευταίος θα έρχεται η σειρά του πρώτου. Στο ενδιάμεσο θα έχουμε περιορισμούς και απαγορεύσεις. Παράλληλα θα πιέζονται συνεχόμενα τα συστήματα υγειονομικής περίθαλψης καθώς οι νέες και πιο μολυσματικές μεταλλάξεις του ιού εξαπλώνονται ραγδαία.

Όλα τα παραπάνω αρκούν για να καταλάβει κανείς γιατί πολλoί απλώς κουράστηκαν και δεν τηρούν τα μέτρα.

Αν προσθέσει κανείς στους "κουρασμένους", και τους "απογοητευμένους", εκείνους που πιστεύουν ότι αν κολλήσουν θα το περάσουν ελαφρά, καταλήγουμε να έχουμε ένα πολύ μεγάλο αριθμό ανθρώπων.

Και αυτοί οι αριθμοί δεν είναι διαχειρήσιμοι πλέον. Όπως δεν είναι και οι επιπτώσεις στην οικονομία, που θα είναι τόσο μεγάλες, που πιθανότατα οι μνημονιακές επιπτώσεις να είναι μια ευχάριστη ανάμνηση, μπροστά στα όσα ακολουθήσουν στο τέλος της πανδημίας.

Και αυτό είναι το αίσιο σενάριο - το άσχημο θα είναι χιλιάδες νεκροί σε όλη την χώρα και την Ευρώπη, κατί που όλοι απεύχονται, αλλά κανείς δε δείχνει ικανός ν' αποφύγει...