Ο Κώστας Μπακογιάννης δεν μπήκε στην πολιτική λόγω του ταλέντου του ή της πολιτικής του κατάρτισης, αλλά λόγω της βαριάς πολιτικής του κληρονομιάς και της θέσης της οικογένειάς του στην Νέα Δημοκρατία. Το έργο που άφησε στον Δήμο Καρπενησίου (αρχικά) και στην Περιφέρεια Κεντρικής Ελλάδας (τις εκλογικές αναμετρήσεις των οποίων κέρδισε απέναντι σε άχρωμους υποψηφίους) δεν θα είναι δύσκολο να ξεπεραστεί στα επόμενα χρόνια. Το τάιμινγκ όμως σε όλες του τις κινήσεις ήταν πάντα σωστό και έτσι αφού τελείωσε το "αγροτικό του", πέρασε στον Δήμο Αθηναίων, τον οποίο κέρδισε εύκολα, παλεύοντας απέναντι σε υποψηφίους αξιόλογους μεν, αλλά όχι πρωτοκλασάτους δε.
Εκεί κάπου αποφάσισε να κάνει ότι δεν μπόρεσε η μητέρα του, η Ντόρα Μπακογιάννη, τον καιρό της δημαρχίας της, την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων. Να κάνει την Αθήνα μια πόλη τουριστική, στην οποία θα χαίρονται να κάνουν τριήμερες διακοπές οι Ευρωπαίοι. Ένα όραμα όμορφο και δυνατό, αλλά που έχει ένα σοβαρό εμπόδιο στην πραγματοποίησή του: στον Δήμο της Αθήνας κατοικούν ακόμα άνθρωποι.
Από την δεκαετία του 1980 και μετά, όταν το νέφος και ο δακτύλιος εξουσίαζαν τα πάντα, το όνειρο του Έλληνα κατοίκου του Δήμου της Αθήνας ήταν ένα: να φύγει μακρυά από το κέντρο και τις πέριξ περιοχές. Όσοι μπόρεσαν τα κατάφεραν, προτιμώντας να χρησιμοποιούν λεωφορεία και αυτοκίνητα για να πάνε στις δουλειές τους, κατεβαίνοντας "στο Κέντρο" μόνο για να ψωνίσουν. Το κέντρο της πόλης σιγά-σιγά άρχισε να υποβαθμίζεται, η εγκληματικότητα αυξήθηκε, η διακίνηση ναρκωτικών διαδόθηκε, με ελάχιστες περιοχές να κρατάνε ως ένα βαθμό την αίσθηση της "γειτονιάς" και να δίνουν μια αίσθηση ασφάλειας στους κατοίκους τους. Σιγά-σιγά επίσης οι οικογένειες άρχισαν ν' απομακρύνονται και με την οικονομική ευμάρεια να έρχεται στο μέσο ελληνικό σπίτι, στο κέντρο της Πόλης έμειναν λίγοι αμετανόητοι παλιοί κάτοικοι που δεν είχαν ή δεν ήθελαν να πάνε αλλού, κάποιοι που έπρεπε λόγω δουλειάς να μένουν στο κέντρο, καθώς και πολλοί οικονομικοί μετανάστες και φοιτητές. Στα χρόνια του Μνημονίου οι αντιθέσεις άρχισαν ν' αυξάνονται, η υποβάθμιση άρχισε να μεγαλώσει και ήταν ο λόγος που ο Δήμος Αθηναίων ήταν η πρώτη περιοχή της χώρας που η Χρυσή Αυγή απέκτησε δυνατή "φωνή" και έκανε τα πρώτα της "άφοβα" βήματα.
Η εποχή του Airbnb όμως άλλαξε πολλά. Οι τουρίστες δεν χρειάζονταν πλέον ξενοδοχεία για να μείνουν - ένα διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης "αρκούσε". Έτσι σιγά-σιγά εμφανίστηκαν "επενδυτές" οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τα φτηνά ακίνητα στο κέντρο της Αθήνας και το καθεστώς της "χρυσής βίζας", άρχισαν ν' αγοράζουν κοψοχρονιά (στην αρχή) πολυκατοικίες ολόκληρες, μετατρέποντας τα σε διαμερίσματα για βραχύα μίσθωση. Αυτό όμως δημιούργησε προβλήματα γιατί έτσι τα ενοίκια στα εναπομείναντα διαμερίσματα εκτοξεύθηκαν και ξαφνικά πάρα πολλοί άνθρωποι - που δεν είχαν δικό τους σπίτι - άρχισαν να βρίσκονται με το "πιστόλι στον κρόταφο" όσο αφορά το που θα έμεναν όταν το μισθωτήριο συμβόλαιό τους τελείωνε. Αυτό όμως δεν απασχόλησε ιδιαίτερα την κυβέρνηση (καμία κυβέρνηση), ούτε φυσικά τους δημάρχους της πόλης. Εξάλλου οι μετανάστες δεν είναι Έλληνες πολίτες (οι περισσότεροι) και οι φοιτητές ψηφίζουν αλλού. Στους δημάρχους και τις κυβερνήσεις έφτανε που η Αθήνα αποκτούσε τουρισμό και που οι (όχι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτοι) μετανάστες περιθωριοποιούνταν περαιτέρω. Σε όποιες περιοχές αντιστέκονταν (ως ένα σημείο) στο Airbnb και οι οποίες λόγω χαρακτήρα ήταν αντι-τουριστικές (βλ. Εξάρχεια), εκπονήθηκε ένα σχέδιο για ν' αλλάξουν τα πράγματα. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι οι περιοχές με μεγάλη αναλογία Airbnb διαμερισμάτων απέκτησαν και καλύτερη αστυνόμευση απ' ότι εκείνες που δεν υπήρχαν πολλά, πράγμα που λέει πολλά για την "πολιτική βούληση" στο θέμα "εγκληματικότητα".
Εδώ κάπου εμφανίστηκε και ο Κώστας με όραμά του - το οποίο είναι αποφασισμένος να εφαρμόσει ό,τι και αν συμβεί. Τον πρώτο χρόνο δεν έκανε πολλά - ανοιχτά τουλάχιστον. Αλλά ήταν ενεργός στο να μαζεύει υπογραφές για κονδύλια και να σχεδιάζει. Και όταν ήρθε η ώρα έβαλε μπρός - πανδημία, ξε-πανδημία, "εγώ το πρόγραμμα δεν το αλλάζω" λέει και προχωράει, γνήσιος εγγονός ενός από του πλέον αμφιλεγόμενου Έλληνα πολιτικού πρώτης γραμμής, των τελευταίων 50 χρόνων, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.Έτσι έκανε μια κινητή συναυλία και τα εγκαίνια του Συντριβανιού της Πλατείας Ομονοίας (στην περίοδο της βαριάς καραντίνας) για ν' ανεβάσει το "ηθικό των Αθηναίων" και στις οποίες καταπατήθηκαν όλες οι κυβερνητικές παραινέσεις και κανόνες. Βέβαια ο Κώστας εκτός από πλάνο έχει και όλα τα μεγάλα ΜΜΕ με το μέρος του, με αποτέλεσμα στις όποιες παρασπονδίες όλοι να κάνουν τα "στραβά μάτια".
Το επόμενο μέρος του σχεδίου του ήταν ο "μεγάλος περίπατος". Αυτό βέβαια δεν ήταν δική του ιδέα - το είχε πρωτοπαρουσιάσει ως ιδέα ο Αντώνης Τρίτσης και το είχε υποστηρίξει η Μελίνα ως Υπουργός Πολιτισμού και το οποίο βασίζεται στην κεντρική ιδέα ότι "στο κέντρο πρέπει να κυκλοφορούν ποδήλατα και πεζοί" και να γίνει "ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων", με τα λεωφορεία να πηγαίνουν στην άκρη και τ' αυτοκίνητα στον "έξω από δω". Βέβαια η Μελίνα και ο Τρίτσης δεν είχαν στο μυαλό τους τον κορωναϊό (για τον οποίο ο συνωστισμός στα ΜΜΜ είναι ό,τι καλύτερο για τη διάδοσή του), ούτε ότι για να βγει το σχέδιο, το τραμ θα σταματούσε στην μέση του πουθενά για να γίνει ποδηλατόδρομος, ο οποίος με βάση το σχεδιασμό δεν χωρούσε να γίνει αλλιώς. Το σχέδιο βέβαια είναι πολύ αντικειμενικά πολύ ωραίο. Ευκαιρίες να επισκεφτεί κανείς τ' αρχαία, να τρέξει, να κάνει τον περίπατό του, να ψωνίσει (αν έχει χρήματα). Σε δέκα λεπτά είσαι στο ξενοδοχείο σου και στο "γραφικό" διαμέρισμα που νοικιάζεις με το βράδυ, από τον Κινέζο μεγαλοεπενδυτή, σε μια πολυκατοικία στο Κουκάκι ή στο Θησείο. Είναι δηλαδή ό,τι πρέπει αν είσαι επισκέπτης. Θα βγάλεις και τη selfie σου, θα τη δουν και θα έρθουν κι άλλοι.
Αν είσαι κάτοικος ή εργαζόμενος όμως υπάρχει πρόβλημα. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι στην (μαύρο χάλι) ιστοσελίδα του "περίπατου" στο "τι αλλάζει για μένα", στην υποκατηγορία "κάτοικοι" αναφέρονται (χωρίς να επεξηγούνται) τα παρακάτω: "Η ποιότητα ζωής στο κέντρο αλλάζει για πάντα, με περισσότερο και καθαρότερο Δημόσιο χώρο" (κάτι που θα φανεί βέβαια στην πράξη και θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί αν ο Κώστας νοικιάσει το μισό πεζόδρομο σε καφετέριες και εστιατόρια), "Αύξηση της αξίας των ακινήτων" (ό,τι πρέπει αν νοικιάζεις δηλαδή), "Αισθητική αναβάθμιση γειτονιών και δρόμων του κέντρου με λιγότερα αυτοκίνητα και περισσότερη ασφάλεια" (τα αυτοκίνητα των κατοίκων που μένουν εννοεί - τα οποία ο Θεός ξέρει που θα πάνε, ενώ για την ασφάλεια δε διευκρινίζει πως θα επιτευχθεί αυτό, χωρίς μεγάλη επένδυση σε πεζές περιπολίες στους κεντρικούς και παράλληλους δρόμους), "Μείωση των τροχαίων ατυχημάτων" (που έτσι κι αλλιώς στο κέντρο της Αθήνας ήταν ελάχιστα), "Ευκαιρίες για άθληση, ποδήλατο και περιπάτους", "Φιλικότεροι δρόμοι για τα κατοικίδια ζώα" (αυτό δεν το εξηγεί επίσης), "Διευκόλυνση της τήρησης των νέων μέτρων που μας προστατεύουν από τον κορωνοϊό" (με το συνωστισμό στα λεωφορεία, χωρίς τραμ και με τους συρμούς του Μετρό και του Ηλεκτρικού γεμάτους θα είναι δύσκολο) και τέλος "Η πόλη ανοίγει επιτέλους την αγκαλιά της σε ΑμεΑ" (το οποίο έτσι κι αλλιώς στο κέντρο δεν ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα όσο στην περιφέρεια των λεωφόρων που οι σπασμένες πλάκες και οι κατειλλημένες ράμπες δεν επιτρέπουν κίνηση σε κανένα καρότσι και είναι επικίνδυνα ακόμα για τους μη-ΑΜΕΑ).
Πολλοί αναφέρουν ότι "έτσι έγινε στην Στοκχόλμη και την Βαρκελώνη" και έχουν σχεδόν δίκιο. Και λέμε σχεδόν γιατί σ' αυτές τις πόλεις έγιναν και άλλες υποστηρικτικές δράσεις (βλ. πάρκινγκ, προβλέψεις για τους μόνιμους κατοίκους, άριστης ποιότητας δίκτυο ΜΜΜ κ.ο.κ.), κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση της Αθήνας. Εδώ απλώς δημιουργήθηκε ένα σχέδιο που εξυπηρετεί τους ξενοδόχους, τους ιδιοκτήτες Airbnb, τους εστιάτορες και τους φοιτητές/bon-viver που ζουν με εμβάσματα και ενοίκια. Ιδανικό για μια πόλη χωρίς μόνιμους κατοίκους και για εργαζομένους που έχουν ανοσία στον κορωναϊό ή που ρίχνονται με αλεξίπτωτα κάθε πρωϊ στις δουλειές τους. Για τους άλλους δεν υπάρχει πρόβλεψη - "κακό του κεφαλιού τους" και στο κάτω-κάτω "τι τα θες, έτσι είναι η ζωή".
Βέβαια το πράγμα έχει και συνέχεια, γιατί ο Κώστας δεν θα σταματήσει εδώ. Έχει και την "Διπλή Ανάπλαση" να προχωρήσει, να βολευτεί και ο Παναθηναϊκός, για να υπάρχει ισονομία. Εδώ ως και ο Πανελλήνιος μπόρεσε και μπάζωσε επί Κυριακού, το Πεδίον του Άρεως και δε μίλησε κανείς - για να μην πούμε για τον Ολυμπιακό που θα έχει το Καραϊσκάκη για άλλα 30 χρόνια. Να μη βγάλει κάτι ο Παναθηναϊκός; Σοβαροί να είμαστε. Ο Κώστας θα τα λύσει όλα - μέχρι που θα εξαφανίσει και το πρόβλημα των ναρκωτικών από την πρωτεύουσα, ενώ όλοι οι μετανάστες θα φύγουν και θα πάνε αλλού. Οπουδήποτε μακρυά από την Αθήνα. Να μου το θυμηθείτε - ο Μουζενίδης και τα λεωφορεία του ήδη ετοιμάζονται...
Εκεί κάπου αποφάσισε να κάνει ότι δεν μπόρεσε η μητέρα του, η Ντόρα Μπακογιάννη, τον καιρό της δημαρχίας της, την περίοδο των Ολυμπιακών Αγώνων. Να κάνει την Αθήνα μια πόλη τουριστική, στην οποία θα χαίρονται να κάνουν τριήμερες διακοπές οι Ευρωπαίοι. Ένα όραμα όμορφο και δυνατό, αλλά που έχει ένα σοβαρό εμπόδιο στην πραγματοποίησή του: στον Δήμο της Αθήνας κατοικούν ακόμα άνθρωποι.
Από την δεκαετία του 1980 και μετά, όταν το νέφος και ο δακτύλιος εξουσίαζαν τα πάντα, το όνειρο του Έλληνα κατοίκου του Δήμου της Αθήνας ήταν ένα: να φύγει μακρυά από το κέντρο και τις πέριξ περιοχές. Όσοι μπόρεσαν τα κατάφεραν, προτιμώντας να χρησιμοποιούν λεωφορεία και αυτοκίνητα για να πάνε στις δουλειές τους, κατεβαίνοντας "στο Κέντρο" μόνο για να ψωνίσουν. Το κέντρο της πόλης σιγά-σιγά άρχισε να υποβαθμίζεται, η εγκληματικότητα αυξήθηκε, η διακίνηση ναρκωτικών διαδόθηκε, με ελάχιστες περιοχές να κρατάνε ως ένα βαθμό την αίσθηση της "γειτονιάς" και να δίνουν μια αίσθηση ασφάλειας στους κατοίκους τους. Σιγά-σιγά επίσης οι οικογένειες άρχισαν ν' απομακρύνονται και με την οικονομική ευμάρεια να έρχεται στο μέσο ελληνικό σπίτι, στο κέντρο της Πόλης έμειναν λίγοι αμετανόητοι παλιοί κάτοικοι που δεν είχαν ή δεν ήθελαν να πάνε αλλού, κάποιοι που έπρεπε λόγω δουλειάς να μένουν στο κέντρο, καθώς και πολλοί οικονομικοί μετανάστες και φοιτητές. Στα χρόνια του Μνημονίου οι αντιθέσεις άρχισαν ν' αυξάνονται, η υποβάθμιση άρχισε να μεγαλώσει και ήταν ο λόγος που ο Δήμος Αθηναίων ήταν η πρώτη περιοχή της χώρας που η Χρυσή Αυγή απέκτησε δυνατή "φωνή" και έκανε τα πρώτα της "άφοβα" βήματα.
Η εποχή του Airbnb όμως άλλαξε πολλά. Οι τουρίστες δεν χρειάζονταν πλέον ξενοδοχεία για να μείνουν - ένα διαμέρισμα στο κέντρο της πόλης "αρκούσε". Έτσι σιγά-σιγά εμφανίστηκαν "επενδυτές" οι οποίοι εκμεταλλευόμενοι τα φτηνά ακίνητα στο κέντρο της Αθήνας και το καθεστώς της "χρυσής βίζας", άρχισαν ν' αγοράζουν κοψοχρονιά (στην αρχή) πολυκατοικίες ολόκληρες, μετατρέποντας τα σε διαμερίσματα για βραχύα μίσθωση. Αυτό όμως δημιούργησε προβλήματα γιατί έτσι τα ενοίκια στα εναπομείναντα διαμερίσματα εκτοξεύθηκαν και ξαφνικά πάρα πολλοί άνθρωποι - που δεν είχαν δικό τους σπίτι - άρχισαν να βρίσκονται με το "πιστόλι στον κρόταφο" όσο αφορά το που θα έμεναν όταν το μισθωτήριο συμβόλαιό τους τελείωνε. Αυτό όμως δεν απασχόλησε ιδιαίτερα την κυβέρνηση (καμία κυβέρνηση), ούτε φυσικά τους δημάρχους της πόλης. Εξάλλου οι μετανάστες δεν είναι Έλληνες πολίτες (οι περισσότεροι) και οι φοιτητές ψηφίζουν αλλού. Στους δημάρχους και τις κυβερνήσεις έφτανε που η Αθήνα αποκτούσε τουρισμό και που οι (όχι ιδιαίτερα ευπρόσδεκτοι) μετανάστες περιθωριοποιούνταν περαιτέρω. Σε όποιες περιοχές αντιστέκονταν (ως ένα σημείο) στο Airbnb και οι οποίες λόγω χαρακτήρα ήταν αντι-τουριστικές (βλ. Εξάρχεια), εκπονήθηκε ένα σχέδιο για ν' αλλάξουν τα πράγματα. Δεν είναι τυχαίο επίσης ότι οι περιοχές με μεγάλη αναλογία Airbnb διαμερισμάτων απέκτησαν και καλύτερη αστυνόμευση απ' ότι εκείνες που δεν υπήρχαν πολλά, πράγμα που λέει πολλά για την "πολιτική βούληση" στο θέμα "εγκληματικότητα".
Εδώ κάπου εμφανίστηκε και ο Κώστας με όραμά του - το οποίο είναι αποφασισμένος να εφαρμόσει ό,τι και αν συμβεί. Τον πρώτο χρόνο δεν έκανε πολλά - ανοιχτά τουλάχιστον. Αλλά ήταν ενεργός στο να μαζεύει υπογραφές για κονδύλια και να σχεδιάζει. Και όταν ήρθε η ώρα έβαλε μπρός - πανδημία, ξε-πανδημία, "εγώ το πρόγραμμα δεν το αλλάζω" λέει και προχωράει, γνήσιος εγγονός ενός από του πλέον αμφιλεγόμενου Έλληνα πολιτικού πρώτης γραμμής, των τελευταίων 50 χρόνων, του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.Έτσι έκανε μια κινητή συναυλία και τα εγκαίνια του Συντριβανιού της Πλατείας Ομονοίας (στην περίοδο της βαριάς καραντίνας) για ν' ανεβάσει το "ηθικό των Αθηναίων" και στις οποίες καταπατήθηκαν όλες οι κυβερνητικές παραινέσεις και κανόνες. Βέβαια ο Κώστας εκτός από πλάνο έχει και όλα τα μεγάλα ΜΜΕ με το μέρος του, με αποτέλεσμα στις όποιες παρασπονδίες όλοι να κάνουν τα "στραβά μάτια".
Το επόμενο μέρος του σχεδίου του ήταν ο "μεγάλος περίπατος". Αυτό βέβαια δεν ήταν δική του ιδέα - το είχε πρωτοπαρουσιάσει ως ιδέα ο Αντώνης Τρίτσης και το είχε υποστηρίξει η Μελίνα ως Υπουργός Πολιτισμού και το οποίο βασίζεται στην κεντρική ιδέα ότι "στο κέντρο πρέπει να κυκλοφορούν ποδήλατα και πεζοί" και να γίνει "ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων", με τα λεωφορεία να πηγαίνουν στην άκρη και τ' αυτοκίνητα στον "έξω από δω". Βέβαια η Μελίνα και ο Τρίτσης δεν είχαν στο μυαλό τους τον κορωναϊό (για τον οποίο ο συνωστισμός στα ΜΜΜ είναι ό,τι καλύτερο για τη διάδοσή του), ούτε ότι για να βγει το σχέδιο, το τραμ θα σταματούσε στην μέση του πουθενά για να γίνει ποδηλατόδρομος, ο οποίος με βάση το σχεδιασμό δεν χωρούσε να γίνει αλλιώς. Το σχέδιο βέβαια είναι πολύ αντικειμενικά πολύ ωραίο. Ευκαιρίες να επισκεφτεί κανείς τ' αρχαία, να τρέξει, να κάνει τον περίπατό του, να ψωνίσει (αν έχει χρήματα). Σε δέκα λεπτά είσαι στο ξενοδοχείο σου και στο "γραφικό" διαμέρισμα που νοικιάζεις με το βράδυ, από τον Κινέζο μεγαλοεπενδυτή, σε μια πολυκατοικία στο Κουκάκι ή στο Θησείο. Είναι δηλαδή ό,τι πρέπει αν είσαι επισκέπτης. Θα βγάλεις και τη selfie σου, θα τη δουν και θα έρθουν κι άλλοι.
Αν είσαι κάτοικος ή εργαζόμενος όμως υπάρχει πρόβλημα. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι στην (μαύρο χάλι) ιστοσελίδα του "περίπατου" στο "τι αλλάζει για μένα", στην υποκατηγορία "κάτοικοι" αναφέρονται (χωρίς να επεξηγούνται) τα παρακάτω: "Η ποιότητα ζωής στο κέντρο αλλάζει για πάντα, με περισσότερο και καθαρότερο Δημόσιο χώρο" (κάτι που θα φανεί βέβαια στην πράξη και θα είναι δύσκολο να επιτευχθεί αν ο Κώστας νοικιάσει το μισό πεζόδρομο σε καφετέριες και εστιατόρια), "Αύξηση της αξίας των ακινήτων" (ό,τι πρέπει αν νοικιάζεις δηλαδή), "Αισθητική αναβάθμιση γειτονιών και δρόμων του κέντρου με λιγότερα αυτοκίνητα και περισσότερη ασφάλεια" (τα αυτοκίνητα των κατοίκων που μένουν εννοεί - τα οποία ο Θεός ξέρει που θα πάνε, ενώ για την ασφάλεια δε διευκρινίζει πως θα επιτευχθεί αυτό, χωρίς μεγάλη επένδυση σε πεζές περιπολίες στους κεντρικούς και παράλληλους δρόμους), "Μείωση των τροχαίων ατυχημάτων" (που έτσι κι αλλιώς στο κέντρο της Αθήνας ήταν ελάχιστα), "Ευκαιρίες για άθληση, ποδήλατο και περιπάτους", "Φιλικότεροι δρόμοι για τα κατοικίδια ζώα" (αυτό δεν το εξηγεί επίσης), "Διευκόλυνση της τήρησης των νέων μέτρων που μας προστατεύουν από τον κορωνοϊό" (με το συνωστισμό στα λεωφορεία, χωρίς τραμ και με τους συρμούς του Μετρό και του Ηλεκτρικού γεμάτους θα είναι δύσκολο) και τέλος "Η πόλη ανοίγει επιτέλους την αγκαλιά της σε ΑμεΑ" (το οποίο έτσι κι αλλιώς στο κέντρο δεν ήταν τόσο μεγάλο πρόβλημα όσο στην περιφέρεια των λεωφόρων που οι σπασμένες πλάκες και οι κατειλλημένες ράμπες δεν επιτρέπουν κίνηση σε κανένα καρότσι και είναι επικίνδυνα ακόμα για τους μη-ΑΜΕΑ).
Πολλοί αναφέρουν ότι "έτσι έγινε στην Στοκχόλμη και την Βαρκελώνη" και έχουν σχεδόν δίκιο. Και λέμε σχεδόν γιατί σ' αυτές τις πόλεις έγιναν και άλλες υποστηρικτικές δράσεις (βλ. πάρκινγκ, προβλέψεις για τους μόνιμους κατοίκους, άριστης ποιότητας δίκτυο ΜΜΜ κ.ο.κ.), κάτι που δεν ισχύει στην περίπτωση της Αθήνας. Εδώ απλώς δημιουργήθηκε ένα σχέδιο που εξυπηρετεί τους ξενοδόχους, τους ιδιοκτήτες Airbnb, τους εστιάτορες και τους φοιτητές/bon-viver που ζουν με εμβάσματα και ενοίκια. Ιδανικό για μια πόλη χωρίς μόνιμους κατοίκους και για εργαζομένους που έχουν ανοσία στον κορωναϊό ή που ρίχνονται με αλεξίπτωτα κάθε πρωϊ στις δουλειές τους. Για τους άλλους δεν υπάρχει πρόβλεψη - "κακό του κεφαλιού τους" και στο κάτω-κάτω "τι τα θες, έτσι είναι η ζωή".
Βέβαια το πράγμα έχει και συνέχεια, γιατί ο Κώστας δεν θα σταματήσει εδώ. Έχει και την "Διπλή Ανάπλαση" να προχωρήσει, να βολευτεί και ο Παναθηναϊκός, για να υπάρχει ισονομία. Εδώ ως και ο Πανελλήνιος μπόρεσε και μπάζωσε επί Κυριακού, το Πεδίον του Άρεως και δε μίλησε κανείς - για να μην πούμε για τον Ολυμπιακό που θα έχει το Καραϊσκάκη για άλλα 30 χρόνια. Να μη βγάλει κάτι ο Παναθηναϊκός; Σοβαροί να είμαστε. Ο Κώστας θα τα λύσει όλα - μέχρι που θα εξαφανίσει και το πρόβλημα των ναρκωτικών από την πρωτεύουσα, ενώ όλοι οι μετανάστες θα φύγουν και θα πάνε αλλού. Οπουδήποτε μακρυά από την Αθήνα. Να μου το θυμηθείτε - ο Μουζενίδης και τα λεωφορεία του ήδη ετοιμάζονται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου