Τα χάλια του ελληνικού μπάσκετ - αποχωρήσεις, χρέη, ψεύτικες ασθένειες και τραμπουκισμοί

Τα όσα βλέπουμε τον τελευταίο καιρό στο ελληνικό μπάσκετ δεν τιμούν ούτε το άθλημα, ούτε τους εμπλεκομένους που η μόνη τους ασχολία είναι να παρακαλούν τον υφυπουργό αθλητισμού να πιέσει την ΕΡΤ, για να τους δώσει παραπάνω χρήματα ή την ΚΕΔ να τους χαρίσει μερικά σφυρίγματα παραπάνω απ' αυτό που δικαιούνται. Κάποιες εξαιρέσεις υπάρχουν (όπως π.χ. αυτό του Ήφαιστου Λήμνου και της ΑΕΚ), αλλά η πλειοψηφία των υπολοίπων - μηδενών εξαιρουμένων του διδύμου Ολυμπιακού - Παναθηναϊκού - δείχνουν να μην ασχολούνται με την ουσία του προβλήματος, που είναι η έλλειψη ανταγωνιστικότητας και η αδυναμία δημιουργίας ενός ελκυστικού προϊόντος.
Η κατάσταση βέβαια δε δημιουργήθηκε χθες: Τα τελευταία χρόνια έχουμε πολλές ομάδες να δημιουργούν σχετικά ανταγωνιστικά σύνολα για μερικούς μήνες και μετά να καταρρέουν ή να δημιουργούν φέσια διαστημικών διαστάσεων και να διαλύονται. Συχνά επίσης έχουμε δήθεν σοβαρούς μεγαλοεπιχειρηματίες ν' αναλαμβάνουν ομάδες, μόνο και μόνο για ν' αποκαλυφθεί ότι ο μόνος τους στόχος ήταν να χρησιμοποιήσουν την ομάδα για να ξεπλύνουν χρήμα ή ως μοχλό πίεσης για ευνοϊκή αντιμετώπισή τους από τη δικαιοσύνη.

Φέτος όμως το πράγμα παρατράβηξε - και δεν άφηναν σχεδόν κανένα εκτός της δίνης: Τα οικονομικά προβλήματα του Ολυμπιακού ήταν γνωστά από την αρχή της χρονιάς. Δεν είχαν κυκλοφορήσει όμως εκτός ομάδας. Η κατάσταση κορυφώθηκε με το περίφημο ηχητικό του εκ των αρχηγών του Ολυμπιακού, Γιώργου Πρίντεζη, ο οποίος σε κλειστή ομάδα των αθλητών του συλλόγου σε κοινωνικό δίκτυο, πληροφορούσε τους συναθλητές του ότι δε σκόπευε να κατέβει σε επόμενο αγώνα γιατί δεν είχε πληρωθεί για μήνες. Η ομάδα αντί να κοιτάξει να διορθώσει το πρόβλημα, αναλώθηκε σε κυνήγι μαγισσών για το ποιος το διέρρευσε, ενώ παράλληλα δάνειζε και αποδέσμευε αθλητές ώστε να μειώσει το κόστος μισθοδοσίας της. Είναι επίσης η πρώτη φορά που τα τελευταία χρόνια ο Ολυμπιακός είχε αθλητή που απλώς αποχώρησε (τον Άλεξ Τουπάν) - χωρίς να υπάρχει καμία καταγγελία της σύμβασής του ή τιμωρία του. Τα περιστατικά πάμπολλα (είναι π.χ. γνωστό ότι στο εντός παιχνίδι με την Μπάγιερν, ο γερμανικός σύλλογος έκανε ντουζ στο ξενοδοχείο που έμενε γιατί δεν υπήρχε ζεστό νερό στο ΣΕΦ) και μειωτικά για την ιστορία του συλλόγου. Παράλληλα είχαμε την αποχώρηση του συλλόγου από τον ημιτελικό του κυπέλλου Ελλάδος, την μη κάθοδο της ομάδας στον αγώνα με τον Παναθηναϊκό, με πρόφαση την αντίθεση της ομάδας στον τρόπο ορισμού των διαιτητών. Όσο και αν η διαιτησία ήταν όντως τραγική για την ομάδα, η ουσία δεν αλλάζει, αφού η εικόνα του Ολυμπιακού στο παρκέ ήταν προβληματική και τα προβλήματα τόσο εντός αλλά και εκτός του αγωνιστικού χώρου εμφανή και τεράστια. Το δε σκηνικό με τους οπαδούς του Ολυμπιακού έξω από το σπίτι του διαιτητή Αναστόπουλου, να φωνάζουν και να βρίζουν αυτόν και την οικογένειά του, εις γνώση των ιδιοκτητών της ομάδας, δεν τιμάει ένα ιστορικό σύλλογο, πρωταγωνιστή του αθλήματος εδώ και χρόνια.

Αλλά και ο Παναθηναϊκός δεν έχει μείνει πίσω. Χωρίς να υπάρχουν τέτοια αγωνιστικά ή οικονομικά προβλήματα, η ομάδα αναλώθηκε στην πίεση της Κεντρικής Επιτροπής Διαιτησίας ώστε να ορίσει διαιτητές που θα δημιουργήσουν πρόβλημα στον Ολυμπιακό, προσπαθώντας παράλληλα να εξωθήσει τον "αιώνιο αντίπαλό" του σε ακραίες ενέργειες. Τα σκηνικά με τους διαπληκτισμούς και τις αψιμαχίες στις περίφημες συναντήσεις με τη διαμεσολάβηση του υφυπουργού αθλητισμού, δεν τιμούν κανένα, αποτελούν δε απόδειξη κοντόφθαλμης λογικής, αφού ο υποβιβασμός του Ολυμπιακού στην Α2, θα σημάνει και την πλήρη απαξίωση του πρωταθλήματος. Η δε στάση του να μην κατέβει στον αγώνα με την Κύμη, ως απάντηση στα όσα έγιναν με το διαιτητή Αναστόπουλο (και το "κώλυμα" του τελευταίου στο να σφυρίξει αγώνα του Ολυμπιακού), θυμίζει παιδική χαρά και όχι σοβαρό σύλλογο. Πέραν αυτού η πράξη του αυτή είχε και παρενέργειες: η μη κάθοδος του στον αγώνα με την Κύμη, είχε ως αποτέλεσμα τη νίκη της τελευταίας και την αποφυγή του υποβιβασμού της, με αποτέλεσμα τον υποβιβασμό του Λαυρίου στη θέση της! Μύλος δηλαδή...
Οι άλλες ομάδες δεν έχουν καλύτερη τύχη. Για παράδειγμα ο ΠΑΟΚ ετοιμάζεται για κάθε αγώνα εδώ και πολύ καιρό χωρίς να ξέρει ποιοι αθλητές του θα κατέβουν ν' αγωνιστούν. Την μια έχουμε τρεις ξένους που αρνούνται, την άλλη δύο κ.ο.κ. Όχι πως οι Έλληνες πληρώνονται - το αντίθετο. Αλλά αυτοί σκέφτονται το σύλλογο και την επόμενη μέρα.
Ίδια και χειρότερα τα πράγματα και για τους υπόλοιπους. Δεκαδές αλλαγές ξένων που φεύγουν για είναι απλήρωτοι και αναπληρώνονται από άλλους που παίρνουν μια προκαταβολή και μετά ξεχνούν το χρώμα του χρήματος. Ο πρόσφατος αγώνας-παρωδία μεταξύ Πανιωνίου και Χολαργού αποτελεί μια ακόμα απόδειξη του πόσο χαμηλά έχει πέσει το άθλημα: λίγο πριν τον αγώνα έγινε σύσκεψη μεταξύ της διοίκησης του Πανιωνίου και των αθλητών, στην οποία οι τελευταίοι άκουσαν για μια ακόμα φορά υποσχέσεις για αποπληρωμή των χρεών της ομάδας προς αυτούς. Ανταλλάχθηκαν βαριές κουβέντες με αποτέλεσμα τόσο ο προπονητής όσο και δύο ξένοι (από τους εναπομείναντες 3 της ομάδας) να μην κατέβουν στον αγώνα. Το τραγελαφικό της υπόθεσης ήταν άλλο: αντί η ομάδα να παραδεχτεί την κατάσταση, διέρρευσε ότι ο λόγος μην παρουσίας τους ήταν "ασθένεια" τόσο για τον προπονητή όσο και για τους ξένους. Στον αγώνα ο Πανιώνιος το πάλεψε όσο μπορούσε, αλλά στο τέλος τα παράτησε σε σημείο που ο Τζόι Ντόρσεϊ, επέδειξε απίστευτη αδιαφορία, χάνοντας επίτηδες κάρφωμα και αρνούμενος να παίξει άμυνα:

Τα "ωραία" όμως συνεχίστηκαν και μετά το τέλος του αγώνα: Τότε σε συνέντευξή του ο (ένας εκ των δύο αμερικανών που δεν κατέβηκαν) δήλωσε ανοιχτά ότι δεν έπαιξε γιατί ήταν απλήρωτος. Η απάντηση που ήρθε από την ομάδα, που αντί ν' αναγνωρίσει το πρόβλημα και να κοιτάξει να ξεπληρώσει το προσωπικό της, εξέδωσε ανακοίνωση η οποία μιλούσε για "εκβιασμούς"(!!!) και "θλίψη" για τα όσα έγιναν.
Στο όλο σκηνικό έχουμε μια ομοσπονδία που τσακώνεται με τον υφυπουργό για διαδικαστικά θέματα (κάνοντας την "πάπια" στο σοβαρότατο θέμα της διαιτησίας) και έναν υφυπουργό που αντί να φέρει τους εμπλεκομένους προ των ευθυνών τους κάνει το διαμεσολαβητή του οργάνου των συλλόγων προς την ΕΡΤ ώστε αυτή να πληρώσει μερικά ευρώ παραπάνω για τα τηλεοπτικά δικαιώματα.
"Όμορφος κόσμος - αγγελικά πλασμένος" σ' ένα άθλημα που έχει αγαπηθεί όσο λίγα στην χώρα μας, λίγους μήνες πριν την μεγάλη πρόκληση του Παγκοσμίου Κυπέλλου για την εθνική μας ομάδα - μια περίοδο που η ενότητα και η σοβαρότητα σε όλα τα επίπεδα θα πρέπει να είναι απόλυτα απαραίτητη...