Εισοδηματικά κριτήρια ΚΑΙ στο φάρμακο...

Στα 2015, και στα ψιλά των εφημερίδων, πρωτοπέρασε η είδηση ότι το "υπουργείο Υγείας επεξεργάζεται σενάρια για κλιμακωτή συμμετοχή στη δαπάνη για τα φάρμακα χρησιμοποιώντας εισοδηματικά κριτήρια" (εφημερίδα "Τα Νέα" 1/4/2015). Λόγω της ημέρας που πρωτοεμφανίστηκε η είδηση, αυτή αντιμετωπίστηκε ως "Πρωταπριλιάτικο αστείο".

Το ρεπορτάζ όμως παραήταν εκτεταμένο και κατατοπιστικό για να είναι ψεύτικο..."Τα στοιχεία που αφορούν τη συμμετοχή των ασφαλισμένων στη φαρμακευτική τους αγωγή δεν αφήνουν περιθώρια αμφισβήτησης ότι χρόνο με τον χρόνο οι πολίτες βάζουν το χέρι τους πιο βαθιά στην τσέπη. Ειδικότερα, προ κρίσης δεν ξεπερνούσε το 10% μεσοσταθμικά, ενώ σήμερα αγγίζει το 25,8% και σε κάποιες περιπτώσεις το 32%. Ετσι, από 415 εκατομμύρια ευρώ που ήταν η συμμετοχή των ασφαλισμένων το 2012, το 2013 αυξήθηκε στα 559 εκατομμύρια ευρώ και το 2014 έφθασε στα 622 εκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα η συμμετοχή των πολιτών αυξάνεται παρά το γεγονός ότι οι τιμές των φαρμάκων έχουν μειωθεί σε μεγάλο βαθμό τα τελευταία χρόνια. Οι οικονομολόγοι της Υγείας αναγνωρίζουν μεν την αλματώδη οικονομική επιβάρυνση των ασφαλισμένων, προειδοποιούν ωστόσο ότι εάν εφαρμοσθεί ένα σύστημα που θα βασίζεται αποκλειστικά στα εισοδηματικά κριτήρια θα είναι «τρύπιο», χωρίς αποτελεσματικότητα, λόγω και της αυξημένης φοροδιαφυγής. Και σχολιάζουν ότι με τον τρόπο αυτόν θα «επιβραβεύονται» οι πολίτες που αποκρύπτουν τα έσοδά τους και, αντίστοιχα, θα τιμωρούνται οι έντιμοι." σημείωνε και μάλλον δίκαια...

Τα χρόνια πέρασαν, ο ΣΥΡΙΖΑ εν τω μεταξύ ψήφισε το 3ο μνημόνιο, ξαναέκανε εκλογές, υπέγραψε συμφωνίες για το "Μακεδονικό", παρέδωσε το λιμάνι του Πειραιά στους Κινέζους, τ' αεροδρόμια της χώρας σε ξένους "επενδυτές", καθώς και το σύνολο της δημόσιας περιουσίας στο υπερταμείο - κοινώς έκανε όλα όσα έλεγε ότι ΔΕΝ θα κάνει.

Τι πιο φυσιολογικό λοιπόν, όταν τελείωσε η λίστα αυτών που ΔΕΝ θα έκανε, να επιστρέψει στη λίστα με όσα (επιβαρυντικά για τον μέσο πολίτη) ήθελε να εφαρμόσει. Στο ενδιάμεσο βέβαια - και με τα διάφορα μέτρα της "κακής" ΝΔ στον τομέα της υγείας να έχουν παραμείνει και επί του "αριστερού" ΣΥΡΙΖΑ - το κόστος της φαρμακευτικής δαπάνης για τους ασφαλισμένους πολίτες έφτασε να υπολογίζεται στο 1 δισ. ευρώ (!!!) για το 2018. Και αυτό αφορά μόνο τα συνταγογραφούμενα φάρμακα. Γιατι σ' αυτά πρέπει να προστεθούν περίπου τα 400 εκατομμύρια (330 εκ. ο τζίρος για το 2016) τα οποία ξοδεύονται για τα Μη Συνταγογραφούμενα Φάρμακα (ΜΗΣΥΦΑ) – τα οποία δεν αποζημιώνονται από τον ΕΟΠΥΥ. Και αυτό διότι η απελευθέρωση των τιμών τους έχει προκαλέσει… τσουνάμι αυξήσεων στα εν λόγω σκευάσματα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους ασθενείς. 

Αυτά όμως προφανώς και δεν αρκούν στον ΣΥΡΙΖΑ. Έτσι και επισήμως πλέον το υπουργείο Υγείας επεξεργάζεται σχέδιο σύμφωνα με το οποίο η έκπτωση  στη συμμετοχή (0% / 10% / 25% επί της παρούσης) θα γίνεται με βάση τη χρονιότητα της πάθησης, την ηλικιακή ομάδα και το οικονομικό status των πολιτών. 

Βέβαια όπως έχει αποδειχθεί στο πρόσφατο παρελθόν, το ποιος θεωρείται "προνομιούχος" από τον ΣΥΡΙΖΑ και ποιος όχι, δεν ταιριάζει πάντα με τα όσα πιστεύει ο υπόλοιπος κόσμος. Έτσι το πιο πιθανό είναι σ' αυτή την "αναμόρφωση" του συστήματος, όλοι εκείνοι που πληρώνουν μεγάλες εισφορές στο ασφαλιστικό σύστημα, να κληθούν να πληρώνουν σχεδόν ολόκληρο το ποσό της συνταγής, όσοι φορολογούνται να πληρώνουν το μισό και μόνο οι μη έχοντες εισόδημα (καθώς και όσοι φοροδιαφεύγουν από ανάγκη ή από άποψη) και έχουν μακροχρόνια ασθένεια να μην πληρώνουν τίποτα ή σχεδόν τίποτα.
Ποιο είναι το πρόβλημα; Πολύ απλά ότι μέχρι πριν μερικά χρόνια (ακόμα και εν καιρού μνημονίου), η συμμετοχή στα φάρμακα σχετικά με μακροχρόνια νοσήματα ήταν μηδενική. Επομένως αυτή η αλλαγή πλέον να οδηγεί σε επιπλέον βάρη, σε όσους συμμετέχουν ΗΔΗ σ' αυτά.

Ο tempora, o mores, την ίδια στιγμή που ο ΣΥΡΙΖΑ το παίζει γαλαντόμος με τα λεφτά του "δήθεν" πλεονάσματος...
Αλλά βέβαια υπάρχει και άλλη προσέγγιση του ζητήματος: πολλοί μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ονειρεύονται επαναστάσεις. Την επανάσταση βέβαια δεν την έκαναν (απέναντι στους δανειστές) όταν μπορούσαν και τους έδωσε τη δύναμη ο λαός - αλλά αυτό είναι άλλου Μάρξ κεφάλαιο. Όμως επανάσταση με γεμάτη τσέπη είναι δύσκολο να γίνει - οπότε το σκεπτικό τους είναι πονηρό: εξαθλίωση και υπερφορολόγηση ώστε ο λαός να απηυδήσει και να ξεσηκωθεί, ώστε να γίνει η πολυπόθητη επανάσταση...

Από την πρεσβεία του Ιράν στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου στα Εξάρχεια: να το πως ο Ρουβίκωνας άρχισε να χάνει "τ' αυγά και τα καλάθια"

Ο Ρουβίκωνας αποτελεί ένα μοναδικό παράδοξο από μόνος του: είναι η πρώτη, οργανωμένη αντεξουσιαστική οργάνωση στον κόσμο η οποία αποτελεί ημι-κρατική οντότητα. Η ηγεσία της αποτελεί προνομιακό συνομιλητή στελεχών της κυβέρνησης, σε βαθμό που το μόνο πράγμα που δε συμβαίνει είναι να παίρνει απευθείας χρηματοδότηση από τα κρατικά ταμεία.
Σε αντίθεση με τις τρομοκρατικές οργανώσεις που έδρασαν και ζουν στην χώρα μας, οι πράξεις της οργάνωσης αυτής - στη συντριπτική τους πλειοψηφία - είναι μη βίαιες κατά ατόμων. Λειτουργούν καταδρομικά, φωνάζουν ή γράφουν συνθήματα, κάνουν "θόρυβο" (ενίοτε και ζημιές) και αποχωρούν.

Οι χώροι που επιλέγουν έχουν σχέση με την επικαιρότητα και δεν είναι - συνήθως - "δύσκολοι" (με ορισμένες ελάχιστες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα). Κατά καιρούς έχουν βρεθεί στο στόχαστρό τους κακά φυλασσόμενες πρεσβείες, δικηγορικά γραφεία, υπουργεία, υπηρεσίες και εσχάτως εκκλησίες. Τις προκηρύξεις τους τις ανεβάζουν στο Indymedia (το οποίο μέχρι πρόσφατα λειτουργούσε μέσω server ανωτάτου κρατικού εκπαιδευτικού ιδρύματος για να έχει μια σχετική προστασία και να μην υπάρχει φόβος να "πέσει") και συνήθως έχουν ένα σκεπτικό - αν και όχι πάντα ξεκάθαρο ή λογικό για τον πολύ κόσμο.
Τον τελευταίο καιρό οι κινήσεις τους έχουν πυκνώσει, φέρνοντας σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση η οποία κατηγορείται ότι στέλνει την αστυνομία μονίμως καθυστερημένη στα μέρη που επιδράμουν.

Αυτό προφανώς και δεν μπορεί να είναι αληθινό - απλά συμβαίνει να υπάρχει μια διαφορά φάσης όπως συμβαίνει συνήθως στην χώρα μας με τους πολίτες που θέλουν άμεση επέμβαση της αστυνομίας.
Ο Ρουβίκωνας είναι αλήθεια ότι προσπαθεί να δώσει κοινωνικό "στίγμα" στις πράξεις του. Προσπαθεί να αντιδράσει στα κακώς κείμενα και το κάνει κατευθύνοντας τα βέλη του σ' εκείνους που πιστεύει ότι φταίνε: Στους δικηγόρους, στην κυβέρνηση, στην αστυνομία, στο Ιράν (μέσω της πρεσβείας του), στην Ε.Ε.
Δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση (με τη στενή έννοια του όρου) "για να βγάλει κάποιους από την μέση": προσπαθεί να φέρει κάποια θέματα στην επιφάνεια με το δικό του τρόπο.
Το πρόβλημα όμως είναι αλλού:  Δεν έχει να προτείνει λύσεις. Πρόσφατα έκανε καταδρομική επίθεση σε εκκλησία στα Εξάρχεια. Καμιά 30αριά μέλη του έκαναν ντου, διέκοψαν τη λειτουργία, φώναξαν συνθήματα και αποχώρησαν. Σύμφωνα με την "προκήρυξη" ο λόγος που το έκαναν ήταν γιατί η ενορία εκείνη αποφάσισε να κάνει έξωση σε κάποιους στους οποίους είχε παραχωρήσει σπίτι (πληρώνοντας η ίδια ενοίκιο αντί γι' αυτούς στον ιδιοκτήτη του ακινήτου). Η κίνηση αυτή (όπως και πολλές τελευταία) έχει πολλά φάουλ και εξηγούμε το γιατί:
α) Το ακίνητο δεν είναι της ενορίας. Νοικιάστηκε για ένα χρονικό διάστημα (εξαρχής με ημερομηνία λήξης) από την ενορία σε χαμηλή τιμή ώστε ν' αποτελέσει ένα είδος κοινωνικής κατοικίας. Ο ιδιοκτήτης αποφάσισε (για δικούς του λόγους) ν' αξιοποιήσει το ακίνητό του και αρνήθηκε να την ανανεώσει χωρίς να υπάρχει σημαντική αύξηση στην τιμή. Το ποσό δεν μπορούσε να το διαθέσει η εκκλησία (η οποία όντως τελεί σοβαρό φιλανθρωπικό έργο στην περιοχή) και κάπου εκεί αυτή η δράση ήταν γραφτό να σταματήσει.
β) Η ενορία δεν έχει τα έσοδα που είχε κάποτε. Η κρίση έχει χτυπήσει όλους εκείνους που έδιναν απλόχερα (παλιότερα) τον οβολό τους. Η ενορία ΔΕΝ έχει δική της ακίνητη περιουσία για να έχει έσοδα, πλούσιοι κάτοικοι στην περιοχή δεν υπάρχει για ν' απευθυνθεί και πρέπει να κάνει πολλά με λίγα.
γ) Η παροχή κατοικίας γίνεται αρκετά χρόνια, αλλά ο Ρουβίκωνας δεν την στήριξε ποτέ μέσω των συλλογικοτήτων που ελέγχει, ούτε την επικρότησε όταν έπρεπε, ώστε να παρακινήσει άλλους να το κάνουν (αν έχουμε ως δεδομένο ότι τα ηγετικά της στελέχη δεν μπορούν να το κάνουν οι ίδιοι). Ποτέ δε μαζεύτηκε ούτε μισό ευρώ, ούτε όταν ακόμα τους έγινε γνωστό (πριν μερικούς μήνες) ότι θα σταματούσε. Γνώριζαν ότι η εκκλησία δεν μπορούσε να συνεχίσει να στηρίζει αυτή τη δράση με το νέο αυξημένο ενοίκιο, αλλά επέμεναν να στρουθοκαμηλίζουν, λέγοντας το γνωστό (αναρχικό) τροπάριο πέρι της πλούσιας εκκλησίας, το οποίο δεν ισχύει. Όχι γιατί δεν έχει περιουσία η εκκλησία στην χώρα μας, αλλά γιατί αυτή: α) δεν είναι ισοδύναμα κατανεμημένη και υπάρχουν Μητροπόλεις που μπορούν να κάνουν πολλά γιατί έχουν (ανεξάρτητα αν αυτό συμβαίνει ή όχι) αλλά και άλλες που δεν έχουν, β) μεγάλο κομμάτι της είναι δεσμευμένο από το κράτος (με βάση το νόμο Τρίτση από τις αρχές της δεκαετίας του 1980) και δεν αποδίδει (εδώ και χρόνια) και γ) σ' αυτή δεν έχει πρόσβαση η κάθε περιφερειακή ενορία. Το κατά τόπους φιλανθρωπικό έργο γίνεται με πόρους της κάθε ενορίας και μόνο εκτός και αν είναι γενική δράση στην οποία κάποιες φορές συνεισφέρει και η οικεία Μητρόπολη. Αυτά είναι γνωστά στον Ρουβίκωνα εδώ και πάρα πολύ καιρό.
δ) Ο παπάς της εν λόγω ενορίας έχει καλέσει εδώ και καιρό (και εγκαίρως) τους αναρχικούς της περιοχής να συζητήσουν μαζί για να βρεθεί μια λύση στο θέμα - αν μπορεί αυτό να συμβεί. Η λογική όμως των αναρχικών είναι ότι "με παπάδες δε μιλάμε" και αντ' αυτού προτιμήθηκε το "ντου". Πως θα βοηθήσει αυτό τους ανθρώπους που θα ξαναμείνουν άστεγοι, είναι άγνωστο...
Όλα τα παραπάνω είναι γνωστά εδώ και καιρό στον Ρουβικώνα και τα ηγετικά του στελέχη. Και όπως στο παρελθόν τους επικροτήσαμε για την άμεση παρέμβασή τους και τη δράση τους ενάντια στους ναρκεμπόρους των Εξαρχείων και τους προαγωγούς του Πεδίου του Άρεως (που ανάγκασε και την αστυνομία ν' ασχοληθεί - έστω και προσωρινά - με τα εν λόγω θέματα), έτσι και τώρα πρέπει να πούμε ότι κάποιες φορές τα συνθήματα και τα τρικάκια δε βοηθούν. Ούτε οι μπογιές και οι επιθέσεις στην πρεσβεία του Ιράν οδηγούν κάπου (παρά μόνο στις δυσμενείς μεταθέσεις των εμπλεκομένων αστυνομικών).
Κανείς οργανισμός (ιδιωτικός ή δημόσιος) δεν μπορεί να κάνει φιλανθρωπίες με το ζόρι, ειδικά όταν δεν έχει. Με εκφοβισμούς και συνθήματα σε χώρο προσευχής την ώρα λειτουργίας που είναι μέσα παππούδες και μαμάδες με μωρά δεν υπάρχει ουσιαστική υποστήριξη του σκοπού ή κέρδος σε ότι αφορά τη δημιουργία κλίματος συμπάθειας από την κοινή γνώμη - μόνο κάποιοι ανεγκέφαλοι μπορεί να πουν μπράβο ή να γίνουν "hi-five" στα μπαρ της Καλλιδρομίου.
Σ' αυτές τις περιπτώσεις χρειάζονται δράσεις και συνεργασία με όποιον μπορεί και θέλει. Μόνο έτσι θα ξεπεραστεί το τέλμα. Αλλά αυτό είναι πολύ προχωρημένο, ακόμα και για τους new-age αναρχικούς του Ρουβίκωνα.

"Καλώς μας ήρθε το δολλάριο" ή το γιατί ο Αλέξης δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς στην ΔΕΘ...

Το έχουν γράψει πολλοί, αλλά χρειάζεται να το επισημάνουμε: η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αριστερή. Είναι ένα κράμα ΠΑΣΟΚ και νεοφιλελευθερισμού που ακολουθεί τις επιταγές των δανειστών και προσπαθεί να τα έχει καλά με τους Αμερικανούς γιατί πιστεύει ότι έτσι θα εισπράξει πόντους για την ελάφρυνση του χρέους - αν και όποτε έρθει αυτή. Μπορεί κάποιοι άνθρωποι στον ΣΥΡΙΖΑ να θεωρούν ότι είναι αριστεροί επειδή οραματίζονται ελεύθερη πρόσβαση στα πανεπιστήμια και άφησαν την επιλογή φύλου στα 14 ή επειδή δεν ορκίζονται με θρησκευτικό όρκο, αλλά η αλήθεια είναι πικρή - καμία αριστερά (και ειδικά του χώρου από τον οποίο ξεκίνησε ο ΣΥΡΙΖΑ) δε θα κυβερνούσε με τον δουλοπρεπή και ξεπουληματικό τρόπο που ακολουθεί η παρούσα κυβέρνηση.

Έτσι νομίζουμε ότι η κριτική για τον τρόπο με τον οποίο υποδέχτηκε ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση του (μαζί με τον κ.Μπουτάρη και την ΔΕΘ) την Αμερικανική αντιπροσωπεία στην Θεσσαλονίκη είναι άδικη - δεν θα μπορούσε να κάνει διαφορετικά, με βάση το πως έχει πορευτεί μέχρι σήμερα. Βέβαια στα μάτια κάποιων αριστερών φάνηκε ως ντροπιαστικός ο άκρατος σημαιοστολισμός (που θύμιζε όλιγον τι Τρούμπα την εποχή του ερχομού του Αμερικάνικου στόλου ή στην καλύτερη περίπτωση πανηγύρι σε χωριό τον Δεκαπενταύγουστο), ή η σπουδή με την οποία ο Πρωθυπουργός επισκεύτηκε ΟΛΑ τα περίπτερα των αμερικανικών εταιρειών στην ΔΕΘ ή ακόμα και ο τρόπος με τον οποίο ευχαρίστησε τους Αμερικάνους (αλήθεια γιατί τους ευχαρίστησε; Κατάλαβε κανείς;).
Για εμάς όμως ήταν απόλυτα δικαιολογημένος, και η όλη του στάση αναμενόμενη: Εδώ ο άνθρωπος πήγε και υπέγραψε με τιμές και φανφάρες το ξεπούλημα του λιμανιού του Πειραιά - ενάντια στο οποίο τα 2/3 των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ Αττικοβοιωτίας έχτισαν τις πολιτικές του καριέρες και που ήταν το 1ο πράγμα για το οποίο ξέσκιζε τα ρούχα του (ως Αρχηγός Αντιπολίτευσης ο ίδιος ότι ΔΕΝ θα έκανε - και δε θα ευχαριστούσε εκείνους που θεωρεί ότι θα "ξεκολλήσουν" την οικονομία με το συνάλλαγμά τους και τις επενδύσεις τους; Σοβαροί να είμαστε...
Τι να έκανε δηλαδή; Να φώναζε "φονιάδες των λαών Αμερικάνοι" ή "Yankees go home"; Ή να έφτυνε στα πόδια του Αμερικανού πρέσβη μόλις των έβλεπε - σα γνήσιος "αριστερός"; Ούτε στα όνειρά του (αν και εκεί ίσως μπορεί).
Βέβαια θα μπορούσε να υπάρξει και μια μέση οδός ακόμα και για τα δικά του (χαμηλά) μέτρα: π.χ. θα μπορούσαν ν' αποφευχθούν οι υπερβολές όπως αυτών που έγιναν στον ύμνο των ΗΠΑ στην ΔΕΘ, στη διάρκεια του οποίου το μόνο που δεν έκανε ο Τσίπρας ήταν να βάλει το χέρι στην καρδιά - αν και βέβαια στην αρχή είχε το γνωστό βαριεστημένο ύφος του. Αλλά στο κάτω-κάτω Έλληνες δεν είμαστε; Μας αρέσει η υπερβολή και ο Αλέξης (μαζί με τους συμβούλους του) δεν μπορούν ν' αποτελέσουν εξαίρεση.
Κι έτσι ο Αλέξης από τις πορείες προς την Αμερικάνικη Πρεσβεία στα χρόνια της Αντιπολίτευσης έφτασε να χιλιο-ευχαριστεί την χώρα αυτή ως Πρωθυπουργός και να παίρνει ως δωράκια - φανέλες και κονκάρδες.
Τρέμουμε τι θα γίνει αν του χρόνου είναι Πρωθυπουργός και είναι η Γερμανία τιμώμενη χώρα στην ΔΕΘ. Μέχρι και την Γερμανική σημαία θα περάσει στους ώμους του και θα μάθει απέξω το Das Lied der Deutschen. Ή τιμάς ή δεν τιμάς στο κάτω-κάτω...
Αν ήταν τα πράγματα αλλιώς - και οι ΗΠΑ βοηθούσαν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ την χώρα μας (π.χ. αν πίεζαν τους Σκοπιανούς σε μια συμφωνία προς όφελός μας, αν ΔΕΝ άφηναν τους Τούρκους να κάνουν ό,τι κάνουν στο Αιγαίο και αν ΔΕΝ είχαν συμφωνήσει να τους πουλήσουν τα F-35, αν είχαν πιέσει το ΔΝΤ ώστε να προσφέρει μια ουσιαστική ελάφρυνση στο χρέος αντί να ζητούν μειώσεις μισθών- ξεπουλήματα - περικοπές, αν βοηθούσαν στο να λυθεί ΔΙΚΑΙΑ το Κυπριακό κ.ο.κ.), τότε θα τα καταλαβαίναμε όλα και θα λέγαμε: "Αμάρτησε για την χώρα του, μπράβο του!". Επειδή όμως τίποτε απ' αυτά δε συμβαίνει, θα πούμε ότι απλώς είναι υπερβολικός και προσέγγισε τον εξευτελισμό.
Αλλά δεν ήταν η πρώτη φορά - και προφανώς όχι και η τελευταία. Τα χειρότερα έρχονται...
Για να βοηθήσουμε πάντως την κατάσταση και επειδή ο Πρωθυπουργός μας δεν το έχει το αγγλικό, μερικά απλά μαθήματα αγγλικής από την ταινία "Καλώς μας ήρθε το δολλάριο" που ταιριάζει γάντι με την περίσταση:

Να το πως ένα βακτήριο προκαλεί προβληματισμό στον ιατρικό κόσμο...

Θα μπορούσαμε να γράψουμε για το μεταναστευτικό - και το πως εξελίσσεται στη μεγαλύτερη ανοιχτή πληγή της χώρας μας. Θα μπορούσαμε ν' αναφερθούμε στο δόγμα "νόμος και τάξη" που εμπνεύστηκε και εκτελεί ο τελευταίος υπουργός "παντός καιρού και κόμματος" Μιχάλης Χρυσοχοϊδης. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για το πως ο ΕΝΦΙΑ θα γίνει περουσιολόγιο και θα εξελιχθεί στο μεγαλύτερο φακέλωμα της ιστορίας στον δυτικό κόσμο. Αντ' αυτών θ' ασχοληθούμε μ' ένα θέμα που βρίσκεται εκτός της άμεσης επικαιρότητας. Ένα βακτήριο που προκαλεί έντονο προβληματισμό στον ιατρικό κόσμο...

Για το ότι τα βακτήρια αποκτούν αντοχές στ' αντιβιοτικά διαβάζουμε κατά καιρούς έχουμε διαβάσει πολλές φορές στο παρελθόν. Απ' ότι φαίνεται όμως τα πράγματα είναι ιδιαίτερα προχωρημένα και η μάχη που δίνεται καθημερινά στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και στα νοσοκομεία έχει αρχίσει να γίνετε άνιση: Σύμφωνα με ερευνητές του πανεπιστημίου της Μελβούρνης, ένα βακτήριο, που είναι έχει αναπτύξει ανθεκτικότητα σε όλα τα υπάρχοντα αντιβιοτικά και μπορεί να προκαλέσει σοβαρές λοιμώξεις ή και θάνατο, εξαπλώνεται απαρατήρητο σε όλα τα νοσοκομεία του πλανήτη. Σε άρθρο που δημοσίευσαν στο επιστημονικό έντυπο Nature Microbiology, αναφέρουν ότι εντόπισαν τρεις μεταλλάξεις του πολυανθεκτικού επιδερμικού Σταφυλόκοκκου (Staphylococcus epidermidis) σε δείγματα από δέκα χώρες, περιλαμβανομένων και από την Ευρώπη, οι οποίες μάλιστα δεν μπορούν να ελεγχθούν από κανένα από τα υπάρχοντα αντιβιοτικά. «Αν και ξεκινήσαμε να μελετάμε δείγματα από την Αυστραλία, η ανάλυση δειγμάτων από όλες τις χώρες έδειξε ότι ο επιδερμικός σταφυλόκοκκος είναι παρόν παντού. Και φαίνεται να έχει εξαπλωθεί σε κάθε χώρα. Είναι συγγενείς του θανατηφόρου MRSA, του ανθεκτικού στη μεθικιλλίνη χρυσίζοντος σταφυλόκοκκου, και υπάρχει στο δέρμα μας προσβάλλοντας κυρίως τους ηλικιωμένους ή τους ασθενείς που έχουν εμφυτεύσιμα υλικά, όπως καθετήρες ή μοσχεύματα», εξηγεί ο Μπεν Χοουντεν, διευθυντής του Εργαστηρίου Δημόσιας Υγείας του αυστραλιανού πανεπιστημίου.
Όπως τονίζει - και μπορεί να καταλάβει ο καθένας μας συμπερασματικά, χωρίς να έχει πτυχίο ιατρικής - ο επιδερμικός σταφυλόκοκκος όντας διαδεδομένος και μη αντιμετωπίσιμος, μπορεί να αποβεί μοιραίος για τη ζωή ασθενών των οποίων το ανοσοποιητικό σύστημα είναι αδύναμο. Ο Δρ Χοουντεν και οι συνεργάτες του μελέτησαν εκατοντάδες δείγματα επιδερμικού σταφυλόκοκκου από 78 νοσοκομεία παγκοσμίως. Παρατήρησαν ότι μερικά στελέχη του βακτηρίου είχαν μια μικρή αλλαγή στο DNA τους που τα είχε κάνει ανθεκτικά σε δύο εκ των πιο διαδεδομένων αντιβιοτικών που χορηγούνται συνήθως για την αντιμετώπιση των ενδονοσοκομειακών λοιμώξεων. «Τα δύο αυτά αντιβιοτικά δεν σχετίζονται μεταξύ τους και δεν αναμέναμε μια μετάλλαξη να τα καθιστά ανίσχυρα», συμπληρώνει ο Τζιν Λι, μέλος της ομάδας. Η εξάπλωση του επιδερμικού σταφυλόκοκκου αποδίδεται στην αυξημένη χρήση των αντιβιοτικών στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Προφανώς και δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε τους γιατρούς σ' αυτές γι' αυτό. Τι θα μπορούσαν να κάνουν άλλωστε; Ν' αφήσουν τους ασθενείς απροστάτευτους; Προφανώς όχι.
Και λύση δυστυχώς δεν είναι η δημιουργία ισχυρότερων αντιβιοτικών - για πολλούς λόγους, οι βασικότεροι εκ των οποίων είναι το κόστος και η τοξικότητα. Η δε χρήση μειγμάτων - ως μέτρο αποφυγής της δημιουργίας ανθεκτικότητας - δεν είναι αποτελεσματική δεδομένου ότι έτσι "καίγονται" στελέχη φαρμάκων καθώς και μειώνεται η αποτελεσματικότητα τους... Αν η είδηση συνδυαστεί με άλλη πρόσφατη μελέτη που επιβεβαιώνει ότι τα νοσοκομειακά βακτήρια γίνονται όλο και πιο ανθεκτικά στα απολυμαντικά με βάση το αλκοόλ που συνήθως χρησιμοποιεί στα νοσοκομεία, καταλαβαίνει κανείς ότι δεν είμαστε μακρυά από την εποχή που η απολύμανση και η αντιβίωση, δεν θα προσφέρουν πραγματική προστασία από επιπλοκές...