Από τα τέλη του 2016 είχαμε αναφέρει την περίπτωση της συντρόφου του Πρωθυπουργού Περιστέρας Μπαζιάνα ως χαρακτηριστικό παράδειγμα νεποτισμού της κυβέρνησης του κυρίου Τσίπρα. Μια περίπτωση που μας απασχολεί καθώς θυμίζει σε πολλά αυτήν της κυρίας Νατάσας Καραμανλή η οποία από νηπιαγωγός κατέληξε να γίνει χειρούργος μέσα σε χρόνο ρεκόρ, και ενώ ο συζυγός της κυριαρχούσε στα πολιτικά πράγματα της χώρας. Μια περίπτωση που την περίοδο που ήρθε στο φως της επιφάνειας (μεταξύ 2002-2004) είχε στηλιτευθεί από στελέχη της σημερινής κυβέρνησης.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Η κυρία Καραμανλή στα 1988 αποφοίτησε από το παιδαγωγικό του ΑΠΘ. Στα 1998 παντρεύτηκε τον Κώστα Καραμανλή και λίγο καιρό μετά το γάμο βρέθηκε να κάνει το διδακτορικό της στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου. Το πως τα κατάφερε (αρχικά) να κάνει την έρευνά της (στην Θεσσαλονίκη) όντας κάτοικος Αθηνών και σύζυγος του (τότε) αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (άρα έχοντας αυξημένες κοινωνικές υποχρεώσεις) και μετά να γράψει το διδακτορικό της - αποφοιτώντας από μια ιδιαίτερα δύσκολη σχολή σε λιγότερο από 4 χρόνια είναι απορίας άξιον. Αυτό όμως που έσπασε όλα τα ρεκόρ είναι το πως κατάφερε μεταξύ 2002 και 2004 να: α) μείνει έγκυος, β) να γεννήσει δίδυμα, γ) να καλύψει τα μαθήματα 6 χρόνων στην Ιατρική Σχολή (χωρίς να μπορεί να αναγνωρίσει μαθήματα από το Παιδαγωγικό) δ) να πάρει το πτυχίο της. Για να μην πούμε το πως μετά από αυτό έκανε μεταπτυχιακό στο Tufts της Βοστώνης (όντας σύζυγος Πρωθυπουργού στην Ελλάδα - η οποία έχει πρωτεύουσα την Αθήνα που απέχει καμιά 10αριά ώρες με το αεροπλάνο από την Βοστώνη - χωρίς μετεπιβιβάσεις) και τελείωσε το αγροτικό της μέσα σε μία 3ετία, ξεκινώντας άμεσα ειδικότητα. Για την ειδικότητα δε θα πούμε πολλά - παρά το ότι ολοκληρώθηκε με την ταχύτητα και επιμέλεια που χαρακτήριζε ολόκληρη τη θητεία της κυρίας Καραμανλή στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ.
Η κυρία Μπαζιάνα από την άλλη είχε διαφορετική διαδρομή που όμως κατέληξε το ίδιο επιτυχής: Πήρε το πτυχίο της από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών χωρίς προβλήματα - ενώ χωρίς προβλήματα ήταν και η συνέχεια αν εξαιρέσεις μια "μικροπεριπέτεια" που κατέληξε σε καταδίκη της στα δικαστήρια για προσβολή προσώπου και ιδιοποίηση πνευματικής εργασίας επιδικάζοντας μάλιστα στον ενάγοντα καθηγητή κ. Λυμπερόπουλο 8000 ευρώ ως αποζημίωση. Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι παρότι έφυγε το 2002 από την Πάτρα (μην έχοντας εκπονήσει τη διδακτορική της διατριβή λόγω της "μικροπεριπέτειας") βρήκε γρήγορα στέγη στο ΕΜΠ, απ' όπου τελικά πήρε διδακτορικό το 2008. Για πολλούς άλλους κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο - με μια δικαστική καταδίκη στην πλάτη και μια αποτυχημένη προσπάθεια για διδακτορικό, αλλά επειδή στην Ελλάδα όποιος αγωνίζεται, δικαιώνεται στο τέλος (με τη βοήθεια της κομματικής υποστήριξης ενίοτε), τελικά τα κατάφερε, μετ' επαίνων.
Όμως κανείς δεν κάνει διδακτορικό για να μείνει σ' αυτό - Έτσι με τον ερχομό του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, η κυρία Μπαζιάνα του μικρού αριθμού δημοσιεύσεων - και που στο μεταξύ έχει διοριστεί ως καθηγήτρια Πληροφορικής σε σχολείο - πηγαίνει ως "Έκτακτο Διδακτικό Προσωπικό" (ΕΔΙΠ) στο ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας. Το πως πήρε την άδεια από το σχολείο στο οποίο δίδασκε καθώς και το πως έγινε δεκτή η αίτησή της (ανάμεσα σε ιδιαίτερα σκληρό ανταγωνισμό) είναι απορίας άξιο - αλλά είπαμε οι αξίες στην χώρα μας πάντα δικαιώνονται και τα διαμάντια λάμπουν στη λάσπη. Στο ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας έγινε και το εξής αμίμητο: κατά την πρώτη μέρα της στο ίδρυμα ο ίδιος ο Πρύτανης της έκανε το "welcome tour" (κάτι που μέχρι τότε δεν είχε κάνει ποτέ του), δείχνοντάς της τα κατατόπια, αποδεικνύοντας ότι η Κοζάνη είναι ένα ιδιαίτερα φιλόξενο μέρος για τους ΕΔΙΠ (ιδιαίτερα αν αυτοί έχουν συζυγική σχέση με ανώτατα στελέχη της κυβέρνησης).
Παρότι το μάθημα ήταν μόνο μια φορά την εβδομάδα, η κυρία Μπαζιάνα απέκτησε τεράστια πείρα και έχοντας την τύχη με το μέρος της βρέθηκε - χάρις μια νομοθετική ρύθμιση που τυχαία προφανώς πέρασε ως "εξαιρετικά επείγουσα" στα 2016 - να διδάσκει στο ΕΜΠ. Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο μαζί με την κυρία Μπαζιάνα, βρέθηκαν και άλλοι με διδακτορικά σε πανεπιστημιακά ιδρύματα. Γιατί είπαμε - η τροπολογία ήταν προγραμματισμένη και έτυχε να συμπέσει με την περίοδο που η κυρία Μπαζιάνα ήθελε να διδάξει σε πανεπιστήμιο κοντά στην Αθήνα αντί να βρίσκεται σε κάποιο σχολείο της Αττικής. Η "τροπολογία Μπαζιάνα" αποτέλεσε μια από τις πρώτες "τομές" του ΣΥΡΙΖΑ στην παιδεία και ακόμα και σήμερα, υπάρχουν πολλοί που "πίνουν νερό στο όνομα" της Μπέτυς. Τώρα για το πως παρακάμφθηκαν δεκάδες άλλοι μετα-διδακτορικοί με διδακτική εμπειρία και δημοσιεύσεις και δόθηκε θέση στην κυρία Μπαζιάνα αντί σε κάποιον άλλο - δεν πρέπει να μας φαίνεται περίεργο. Όπως και στην περίπτωση της κυρίας Καραμανλή, φαίνεται ξεκάθαρα ότι στην χώρα μας οι αξίες επικρατούν στο τέλος. Και όπως και στην περίπτωση της κυρίας Καραμανλή (που πήρε πτυχίο από το Tufts όντας στην Αθήνα), η κυρία Μπαζιάνα αναγνωρίστηκε και εκείνη στο εξωτερικό όντας πλέον επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου. Της ευχόμαστε και του χρόνου στο Αζαρμπαϊτζάν.
Όπως φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι Πρωθυπουργοί μας διαλέγουν συντρόφους από το πάνω ράφι. Έξυπνες γυναίκες (με IQ επιπέδου Αϊνστάιν) που είναι μητέρες - σύζυγοι - επιστήμονες, έχοντας την ίδια επιτυχία σε όλους τους ρόλους. Καταφέρνοντας τα πάντα με την αξία τους.
Ίσως θα ήταν καλύτερα να τις είχαμε και Πρωθυπουργούς; Ίσως η Ελλάδα να ήταν σε καλύτερη μοίρα σήμερα... Εκτός και αν - λέμε τώρα - το ότι η κορύφωση της επιτυχίας τους, την χρονική περίοδο που οι "σύντροφοί" τους ήταν "στα πράγματα" στην χώρα ή είχαν ισχυρές προσβάσεις, δεν ήταν μόνο συγκυριακή. Αλλά μπα, αυτά τα πράγματα ΔΕ γίνονται στην Ελλάδα. Στην χώρα μας ως γνωστόν βασιλεύει η αξιοκρατία...
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:
Η κυρία Καραμανλή στα 1988 αποφοίτησε από το παιδαγωγικό του ΑΠΘ. Στα 1998 παντρεύτηκε τον Κώστα Καραμανλή και λίγο καιρό μετά το γάμο βρέθηκε να κάνει το διδακτορικό της στην Ιατρική Σχολή του Αριστοτελείου. Το πως τα κατάφερε (αρχικά) να κάνει την έρευνά της (στην Θεσσαλονίκη) όντας κάτοικος Αθηνών και σύζυγος του (τότε) αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης (άρα έχοντας αυξημένες κοινωνικές υποχρεώσεις) και μετά να γράψει το διδακτορικό της - αποφοιτώντας από μια ιδιαίτερα δύσκολη σχολή σε λιγότερο από 4 χρόνια είναι απορίας άξιον. Αυτό όμως που έσπασε όλα τα ρεκόρ είναι το πως κατάφερε μεταξύ 2002 και 2004 να: α) μείνει έγκυος, β) να γεννήσει δίδυμα, γ) να καλύψει τα μαθήματα 6 χρόνων στην Ιατρική Σχολή (χωρίς να μπορεί να αναγνωρίσει μαθήματα από το Παιδαγωγικό) δ) να πάρει το πτυχίο της. Για να μην πούμε το πως μετά από αυτό έκανε μεταπτυχιακό στο Tufts της Βοστώνης (όντας σύζυγος Πρωθυπουργού στην Ελλάδα - η οποία έχει πρωτεύουσα την Αθήνα που απέχει καμιά 10αριά ώρες με το αεροπλάνο από την Βοστώνη - χωρίς μετεπιβιβάσεις) και τελείωσε το αγροτικό της μέσα σε μία 3ετία, ξεκινώντας άμεσα ειδικότητα. Για την ειδικότητα δε θα πούμε πολλά - παρά το ότι ολοκληρώθηκε με την ταχύτητα και επιμέλεια που χαρακτήριζε ολόκληρη τη θητεία της κυρίας Καραμανλή στην Ιατρική Σχολή του ΑΠΘ.
Η κυρία Μπαζιάνα από την άλλη είχε διαφορετική διαδρομή που όμως κατέληξε το ίδιο επιτυχής: Πήρε το πτυχίο της από το Τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Τεχνολογίας Υπολογιστών του Πανεπιστημίου Πατρών χωρίς προβλήματα - ενώ χωρίς προβλήματα ήταν και η συνέχεια αν εξαιρέσεις μια "μικροπεριπέτεια" που κατέληξε σε καταδίκη της στα δικαστήρια για προσβολή προσώπου και ιδιοποίηση πνευματικής εργασίας επιδικάζοντας μάλιστα στον ενάγοντα καθηγητή κ. Λυμπερόπουλο 8000 ευρώ ως αποζημίωση. Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι παρότι έφυγε το 2002 από την Πάτρα (μην έχοντας εκπονήσει τη διδακτορική της διατριβή λόγω της "μικροπεριπέτειας") βρήκε γρήγορα στέγη στο ΕΜΠ, απ' όπου τελικά πήρε διδακτορικό το 2008. Για πολλούς άλλους κάτι τέτοιο θα ήταν αδιανόητο - με μια δικαστική καταδίκη στην πλάτη και μια αποτυχημένη προσπάθεια για διδακτορικό, αλλά επειδή στην Ελλάδα όποιος αγωνίζεται, δικαιώνεται στο τέλος (με τη βοήθεια της κομματικής υποστήριξης ενίοτε), τελικά τα κατάφερε, μετ' επαίνων.
Όμως κανείς δεν κάνει διδακτορικό για να μείνει σ' αυτό - Έτσι με τον ερχομό του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία, η κυρία Μπαζιάνα του μικρού αριθμού δημοσιεύσεων - και που στο μεταξύ έχει διοριστεί ως καθηγήτρια Πληροφορικής σε σχολείο - πηγαίνει ως "Έκτακτο Διδακτικό Προσωπικό" (ΕΔΙΠ) στο ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας. Το πως πήρε την άδεια από το σχολείο στο οποίο δίδασκε καθώς και το πως έγινε δεκτή η αίτησή της (ανάμεσα σε ιδιαίτερα σκληρό ανταγωνισμό) είναι απορίας άξιο - αλλά είπαμε οι αξίες στην χώρα μας πάντα δικαιώνονται και τα διαμάντια λάμπουν στη λάσπη. Στο ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας έγινε και το εξής αμίμητο: κατά την πρώτη μέρα της στο ίδρυμα ο ίδιος ο Πρύτανης της έκανε το "welcome tour" (κάτι που μέχρι τότε δεν είχε κάνει ποτέ του), δείχνοντάς της τα κατατόπια, αποδεικνύοντας ότι η Κοζάνη είναι ένα ιδιαίτερα φιλόξενο μέρος για τους ΕΔΙΠ (ιδιαίτερα αν αυτοί έχουν συζυγική σχέση με ανώτατα στελέχη της κυβέρνησης).
Παρότι το μάθημα ήταν μόνο μια φορά την εβδομάδα, η κυρία Μπαζιάνα απέκτησε τεράστια πείρα και έχοντας την τύχη με το μέρος της βρέθηκε - χάρις μια νομοθετική ρύθμιση που τυχαία προφανώς πέρασε ως "εξαιρετικά επείγουσα" στα 2016 - να διδάσκει στο ΕΜΠ. Βέβαια για να λέμε και του στραβού το δίκιο μαζί με την κυρία Μπαζιάνα, βρέθηκαν και άλλοι με διδακτορικά σε πανεπιστημιακά ιδρύματα. Γιατί είπαμε - η τροπολογία ήταν προγραμματισμένη και έτυχε να συμπέσει με την περίοδο που η κυρία Μπαζιάνα ήθελε να διδάξει σε πανεπιστήμιο κοντά στην Αθήνα αντί να βρίσκεται σε κάποιο σχολείο της Αττικής. Η "τροπολογία Μπαζιάνα" αποτέλεσε μια από τις πρώτες "τομές" του ΣΥΡΙΖΑ στην παιδεία και ακόμα και σήμερα, υπάρχουν πολλοί που "πίνουν νερό στο όνομα" της Μπέτυς. Τώρα για το πως παρακάμφθηκαν δεκάδες άλλοι μετα-διδακτορικοί με διδακτική εμπειρία και δημοσιεύσεις και δόθηκε θέση στην κυρία Μπαζιάνα αντί σε κάποιον άλλο - δεν πρέπει να μας φαίνεται περίεργο. Όπως και στην περίπτωση της κυρίας Καραμανλή, φαίνεται ξεκάθαρα ότι στην χώρα μας οι αξίες επικρατούν στο τέλος. Και όπως και στην περίπτωση της κυρίας Καραμανλή (που πήρε πτυχίο από το Tufts όντας στην Αθήνα), η κυρία Μπαζιάνα αναγνωρίστηκε και εκείνη στο εξωτερικό όντας πλέον επισκέπτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Πεκίνου. Της ευχόμαστε και του χρόνου στο Αζαρμπαϊτζάν.
Όπως φαίνεται ξεκάθαρα ότι οι Πρωθυπουργοί μας διαλέγουν συντρόφους από το πάνω ράφι. Έξυπνες γυναίκες (με IQ επιπέδου Αϊνστάιν) που είναι μητέρες - σύζυγοι - επιστήμονες, έχοντας την ίδια επιτυχία σε όλους τους ρόλους. Καταφέρνοντας τα πάντα με την αξία τους.
Ίσως θα ήταν καλύτερα να τις είχαμε και Πρωθυπουργούς; Ίσως η Ελλάδα να ήταν σε καλύτερη μοίρα σήμερα... Εκτός και αν - λέμε τώρα - το ότι η κορύφωση της επιτυχίας τους, την χρονική περίοδο που οι "σύντροφοί" τους ήταν "στα πράγματα" στην χώρα ή είχαν ισχυρές προσβάσεις, δεν ήταν μόνο συγκυριακή. Αλλά μπα, αυτά τα πράγματα ΔΕ γίνονται στην Ελλάδα. Στην χώρα μας ως γνωστόν βασιλεύει η αξιοκρατία...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου