Έρχεται το πολιτικό τέλος του Αντώνη Σαμαρά;

Γράφει σε πρωτοσέλιδο της η εφημερίδα "Παρόν":  "Με την αδιάλλακτη στάση τους και τα νέα δεσμά που επιβάλλουν οι δανειστές δείχνουν να αδιαφορούν πλήρως για την κατάσταση που επικρατεί στο εσωτερικό της χώρας. Αδιαφορούν πλήρως για τις επιπτώσεις που μπορεί να προκαλέσουν στο πολιτικό σκηνικό αλλά και τις ραγδαίες εξελίξεις που είναι πιθανό να δρομολογηθούν, καθώς υπάρχει η μεγάλη εκκρεμότητα με την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Ακόμη περισσότερο, οι δανειστές δείχνουν να αδιαφορούν πλήρως για την τύχη της σημερινής κυβέρνησης και την πολιτική επιβίωση του Αντ. Σαμαρά. Αποκρυπτογραφώντας τις συζητήσεις στο τελευταίο Eurogroup, τα γερμανικά Μέσα Ενημέρωσης σημείωναν ότι για τους ευρωπαίους ηγέτες «είναι σημαντικότερη η διασφάλιση της σταθερότητας της Ευρωζώνης από την επανεκλογή του Σαμαρά».

Σύμφωνα με τους σχεδιασμούς που είχαν κάνει στο Μέγαρο Μαξίμου, η κυβέρνηση θα έφτανε στην Προεδρική εκλογή έχοντας στα χέρια της μια καλή συμφωνία για την επόμενη ημέρα, χωρίς Μνημόνια και μέτρα, αλλά και μια απόφαση για ρύθμιση του χρέους. Θεωρούσαν δε ότι ύστερα από όλα αυτά θα κατάφερναν να εξασφαλίσουν τις ψήφους 180 βουλευτών για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και να αποφύγουν τις πρόωρες εκλογές. Μετά τις τελευταίες εξελίξεις ο κ. Σαμαράς δεν πηγαίνει απλώς με άδεια χέρια και χωρίς όπλα στη μάχη για την εκλογή Προέδρου, αλλά κουβαλά το βάρος ενός νέου Μνημονίου και με τη στρατηγική του να έχει καταλήξει σ’ ένα μεγάλο «φιάσκο», με τεράστιο κόστος για τη χώρα και την κοινωνία.

Ακόμη κι αν υπήρχαν κάποιες ελπίδες να καταφέρει να πιάσει τον μαγικό αριθμό των 180, τώρα πλέον δεν έχει την παραμικρή πιθανότητα, όπως ομολογούν ακόμη και κορυφαία στελέχη της Νέας Δημοκρατίας. Οι πρόωρες εκλογές δείχνουν να είναι αναπόφευκτες, και ο κ. Σαμαράς θα πάει σε αυτές με τις χειρότερες συνθήκες και ορατό τον κίνδυνο μιας βαριάς (καταστροφικής) ήττας."

Μακρυά από μας - και νομίζω και από τους περισσότερους Έλληνες - η στεναχώρια για το επερχόμενο πολιτικό τέλος του Αντώνη Σαμαρά. Είναι σίγουρο εξάλλου ότι θα βρεθεί κάποιος "ρόλος" και γι' αυτόν, όπως βρέθηκε για τόσους "πρόθυμους" ανά την Ευρώπη μέχρι σήμερα. Δεν θα είναι τόσο κερδοφόρος όσο αυτός του Παπανδρέου, αλλά σίγουρα η "κωλοτούμπα" του θα ξεπληρωθεί με κάποιο τρόπο - όσο για την πολιτική του σταδιοδρομία...Ήθελε και τα έπαθε.

Αλλά δεν μπορούμε παρά να σχολιάσουμε κάτι σχετικό με τη στάση των δανειστών: ήθελαν να βρουν "συμπαραστάτες" και τους βρήκαν. Έκαναν τη δουλειά τους, έσωσαν τις τράπεζές τους, επέβαλαν όρους κάνοντας την χώρα μας ένα απέραντο κοινωνικό πείραμα και "άνοιξαν" μια ακόμα "αγορά" για τις "δευτεροκλασάτες" εταιρείες τους. Το τι θα γίνει στην χώρα μας και στα κόμματα που στήριξαν τις πρακτικές τους και τα Μνημόνια, δεν τους ενδιαφέρει. Εξάλλου το "μαγαζί παραγωγής κομμάτων" συνεχίζει να "πουλάει" και έχουμε τα Ποτάμια να έρχονται να καλύψουν το κενό που θα δημιουργηθεί.

Αλίμονο λοιπόν όχι στον Σαμαρά (είπαμε - θα βρει το δρόμο του), αλλά στα μεγαλό-μεσαία στελέχη του που εκτέθηκαν αρκετά ώστε να μην μπορούν να βρουν αλλού πολιτική στέγη αλλά που δεν είναι αρκετά μεγάλα για να βολευτούν κάπου - όταν έρθει η ώρα της "αποπληρωμής" των πολιτικών χρεών τους. Αυτοί έπρεπε να προσέχουν περισσότερο και νοιάζονται, αν όχι για την Ελλάδα για την οποία καρφί δεν τους καίγεται στο κάτω-κάτω αλλά για το πολιτικό τους μέλλον.  

(Πάντως το κορυφαίο στην όλη ιστορία είναι άλλο: ποιος θα μας το έλεγε ότι 11 χρόνια μετά τις κατάρες του Μητσοτάκη προς τον Σαμαρά λόγω της αποστασίας του, θα φτάναμε στο σημείο ο πρώτος να προσπαθεί να τον κρατήσει με νύχια και με δόντια στην εξουσία).