Ωδή στον Δημήτρη Μελισσανίδη

Η σημερινή μας ανάρτηση είναι αφιερωμένη εξ ολοκλήρου στον "σωτήρα-επενδυτή" της ΑΕΚ, Δημήτρη Μελισσανίδη. Για όσους δεν το ξέρετε είναι εκείνος που αγόρασε κοψοχρονιά (παρέα μ' ένα από τα funds-κοράκια που βρίσκουν ευκαιρίες ανά την υφήλιο για να κερδίσουν υπεραξίες) τον ΟΠΑΠ (σε μια συμφωνία που θα διδάσκετε στα οικονομικά πανεπιστήμια ανά την υφήλιο ως παράδειγμα εύκολου πλουτισμού).

Η κυβέρνηση συνεχίζει να κάνει χάρες στον σωτήρα της. Και αποδεικνύει ότι μπορεί μεν για τον απλό Έλληνα να μη δίνει δεκάρα, για τους φίλους της όμως κάνει τα πάντα (το άρθρο είναι του Γ.Αναδρανιστάκη και προέρχεται από την "Αυγή"):

"Το 2011 είχε ψηφιστεί νόμος (4002/2011) που απαγόρευε το κάπνισμα στα καταστήματα του ΟΠΑΠ, ώστε να αναγκάζονται οι άνθρωποι να βγαίνουν έξω για ένα τσιγάρο και να μην τζογάρουν μέχρι τελικής πτώσεως. Τρία χρόνια μετά, τον Μάρτιο του 2014, η κυβέρνηση Σαμαρά- Βενιζέλου έφερε ρύθμιση που επιτρέπει το κάπνισμα στα καταστήματα του ΟΠΑΠ και την ενέταξε στο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας για τις μεταμοσχεύσεις. Μετά κάποιος τους είπε ότι το κάπνισμα ευθύνεται κατεξοχήν για τις μεταμοσχεύσεις πνευμόνων, καρδιών και λοιπών οργάνων, οπότε την πήραν άρον- άρον τη ρύθμιση και την έκρυψαν στην υποπαράγραφο 16 του 1 άρθρου του πολυνομοσχεδίου, μην εκτεθεί κι ο Άδωνις, ως ο υπουργός Υγείας που σπρώχνει τον κόσμο στο κάπνισμα.

Ψηφίζοντας χθες το πολυνομοσχέδιο, οι 151-152 εθνοπατέρες και εθνομητέρες ψήφισαν, ενδεχομένως εν αγνοία τους, και τη ρύθμιση που επιτρέπει το κάπνισμα στα πρακτορεία του ΟΠΑΠ. Να τζογάρει και να καπνίζει ο θεριακλής, να καπνίζει και να τζογάρει συνεχώς και αδιαλείπτως, χωρίς διάλειμμα, χωρίς ανάσα. Χωρίς ανάσα στην κυριολεξία. Να μην σηκώνεται από τη θέση του, παρά μόνο για να πάει προς νερού του. ‘Όχι, να μην σηκώνεται ούτε για το νερό του, να φέρουν νέα ρύθμιση που θα επιβάλει τον καθετήρα, γιατί αν βγει ο πελάτης από το κατάστημα και τραβήξει προς τους θάμνους, ουδείς εγγυάται ότι θα επιστρέψει. Παραμονεύουν πειρασμοί εκεί έξω.

Τι άλλαξε από το 2011 μέχρι σήμερα; Άλλαξε ότι οι άνθρωποι φτώχυναν και στραφήκαν μαζικά προς τον τζόγο. Ό, τι τζόγος να ‘ναι, να βγει το μεροκάματο της απελπισίας, ένα δεκάρικο από το Κίνο, ένα εικοσάρικο από το Ξυστό, ένα πενηντάρικο από τα φρουτάκια. Μόνο που το άτιμο το μεροκάματο δεν βγαίνει με τίποτα, γιατί στο τέλος κερδίζει πάντοτε η μπάνκα. Κερδίζει και το κράτος, κερδίζει από τους φόρους, κερδίζει από την αποχαύνωση των πολιτών, ρίξτε λοιπόν τζόγο να χορτάσει ο λαός. Νομιμοποίησαν τα φρουτάκια, 150.000 μηχανήματα έσπειραν στις γειτονιές, νομιμοποίησαν τα ιντερνετικά καζίνα, έδωσαν το δικαίωμα στους καναλάρχες να μεταδίδουν ελεύθερα παιχνίδια που χαρίζουν, δήθεν, λεφτά στους τηλεθεατές. Να είναι παντού ο τζόγος, να τον βλέπεις συνεχώς μπροστά σου, να μπαίνεις δέκα φορές την ημέρα στον πειρασμό του εύκολου κέρδους.

Το έτερο που άλλαξε από το 2011 μέχρι σήμερα ήταν η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ. Τον πήραν τον τζόγο οι ιδιώτες κι όχι όποιοι κι όποιοι ιδιώτες. Τον πήρε ο Δημήτρης Μελισσανίδης, ο πελάτης του ευρωβουλευτή Φαήλου, ο φίλος του πρωθυπουργού Σαμαρά. Άμα είναι για τον Μελισσανίδη χαλάλι το κάπνισμα κι ας μαυρίσουν τα πλεμόνια των τζογαδόρων. Διότι τα λεφτά του Τίγρη πιάνουν τόπο, τα δίνει για να φτιάχνονται γήπεδα στο σχήμα της Αγιάς Σοφιάς, με σαράντα τρούλους και εκατό καμπαναριά.

Αμ δε που τα δίνει ο Μελισσανίδης. Το δημόσιο τα δίνει τα λεφτά, εμείς τις χτίζουμε τις Αγίες Σοφίες. Διότι με άλλη ρύθμιση που εντάχθηκε στο νομοσχέδιο για τα υδατορέματα επιτρέπεται στις αιρετές περιφέρειες, στην περιφέρεια Αττικής, επί παραδείγματι, «να μπορούν να χρηματοδοτήσουν εκτέλεση αμιγώς αθλητικών υποδομών». Κατόπιν τούτου, η Αγιά Σοφιά θα έχει και ειδικό χώρο για την εναπόθεση μαρμαρωμένων Σγουρών."

Και "πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρις" έχουμε ένα ακόμα δώρο για τον Δημήτρη Μελισσανίδη και την ΑΕΚ: τροπολογία του ΥΠ.ΟΙΚ. που βρίσκεται υπό συζήτηση -  και συμπεριλαμβάνεται σε άσχετο νομοσχέδιο - αναφέρει: "Γίνονται ατελώς οι εκχωρήσεις απαιτήσεων των Ποδοσφαιρικών Ανωνύμων Εταιρειών προς το Δημόσιο - και χωρίς την υποχρέωση καταβολής οιουδήποτε τέλους, φόρου, ή εισφοράς." Η κίνηση αυτή και μόνο κοστίζει στο κράτος πάνω από 2 εκ. ευρώ. Με τις υγείες μας...

Τι μας έδειξε η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου / 17 ερωτήματα διαπλοκής ζητούν απάντηση

Τα όσα συνέβησαν πριν και κατά τη ψήφιση του Πολυνομοσχεδίου αποτελούν μια ακόμα ένδειξη το πόσο χαμηλά έχει πέσει ο κοινοβουλευτισμός στην χώρα μας - και εξηγούμαστε:

α) για πολλοστή φορά περνάει πολυνομοσχέδιο ή μνημόνιο ή επικαιροποίηση 200 σελίδων με τη μορφή του "κατεπείγοντος". Βουλευτές καλούνται να ψηφίσουν τεράστια κείμενα με πολλές λεπτομέρειες και ρυθμίσεις που αφορούν τις ζωές των πολιτών χωρίς να τα διαβάσουν ή να τα εντρυφήσουν όπως θα πρέπει να συμβαίνει. Μια ακόμα απόδειξη του ότι η κυβέρνηση στην χώρα μας είναι "βιτρίνα" και το κοινοβούλιο λειτουργεί ως "πλυντήριο".

β) για πολλοστή φορά ο Πρωθυπουργός απαξιώνει το κοινοβούλιο με την μη παρουσία του. Η έννοια του "περαστικού" που είχε χιουμοριστικό χαρακτήρα επί "Παπανδρέου" τείνει να μονιμοποιηθεί. Ο Πρωθυπουργός πρέπει να παρίσταται στη Βουλή, ακόμα και όταν "πρωθυπουργεύει" κατ' εντολή άλλων και όχι να συμμετέχει στο διάλογο με δηλώσεις ή με αντιπροσώπους. Δεν τον έχει βάλει τιμωρία κάποιος - καθ' όσον ξέρουμε - σπίτι του για να μην μπορεί να βγει.

γ) Οι χαρακτηρισμοί προσώπων και τα χτυπήματα με μη πολιτικούς όρους αποτελούν όνειδο για την πολιτική μας σκηνή. Η χρήση όρων "Χρυσής Αυγής" από κορυφαίους υπουργούς δεν τους τιμάει ούτε τους ανεβάζει, ακόμα και αν αυτοί θεωρούν ότι έτσι θα πάρουν μαζί τους ένα κομμάτι των ψηφοφόρων της ακροδεξιάς π.χ. η χρήση του θέματος του επιδόματος της μητέρας της Ζ. Κωνσταντοπούλου από τον Γ. Στουρνάρα (ένα θέμα δηλαδή που έχει καταρρεύσει ήδη με στοιχεία από το ίδιο το ασφαλιστικό ταμείο από έναν άνθρωπο δηλ. που ζούσε στην Ελλάδα, πληρωνόταν στο εξωτερικό και δεν πλήρωνε φόρους για χρόνια) ή του θέματος των ενσήμων του Τσίπρα (ο Τσίπρας έχει αφού είναι ασφαλισμένος στο ΤΣΜΕΔΕ/ΕΤΑΑ) από τον Κ. Μητσοτάκη (του 2ου μεγαλύτερου τεμπέλη της κυβέρνησης που έπαιρνε χορηγίες από την Siemens), δείχνουν ότι όταν δεν έχουμε επιχειρήματα, ρίχνουμε το επίπεδό μας. Το επόμενο βήμα θα είναι να σχολιαστούν το κουστούμι του Παπαδημούλη, το μουστάκι του Κουβέλη και ο σκελετός γυαλιών κάποιου άλλου...

δ) Η "υπερηφάνια" ορισμένων υπουργών για τα συνεχιζόμενα Μνημόνια είναι εξοργιστική. Οι δηλώσεις του "πρώην αντί-μνημονιακού" Α.Γεωργιάδη (που έχει παρεπιπτόντως βολέψει σειρά πολιτικών του φίλων σε θέσεις και θεσούλες συμβούλων του Δημοσίου με καλύτερο τον Θ. Πλεύρη), δείχνουν το πόσο απομονωμένη είναι η κυβέρνηση από την κοινωνία: θα δεχόμασταν την έννοια του καθήκοντος αν την πίστευαν. Αλλά το ότι είναι χαρούμενοι που καταδικάζουν κλάδους εργαζομένων σε απαξίωση, καταβαραθρώνουν τα ασφαλιστικά ταμεία περισσότερο, εξαλείφουν πλήρως τα εργασιακά δικαιώματα και μειώνουν (κι άλλο) τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα, αυτό ξεπερνάει και την πιο νοσηρή φαντασία.

ε) Η χρήση του κοινοβουλίου έχει διαδικαστικό χαρακτήρα. Τα κοινοβουλευτικά πραξικοπήματα διαδέχονται το ένα το άλλο και σε διάστημα 2 χρόνων τα έχουμε δει όλα: ν' απορρίπτονται προτάσεις μομφής χωρίς επαρκές αιτιολογικό, να περνούν νομοσχέδια που έχουν την μειοψηφία των παρόντων, να "εγκρίνονται" κατά πλειοψηφία άρθρα νομοσχεδίων χωρίς οι παρόντες να ψηφίζουν και να απορρίπονται προτάσεις αντι-συνταγματικότητας δια της "εγέρσεως" με τους εγειρόμενους να είναι λιγότεροι από τους καθήμενους.

στ) Είναι πρώτη φορά που πρώην Πρωθυπουργός (και εν ενεργεία βουλευτής) της ίδιας συμπαρατάξεως με αυτήν που κυβερνάει την χώρα τη στιγμή της ψηφοφορίας, καταψηφίζει κύριο άρθρο νομοσχεδίου που χαρακτηρίζεται ως κομβικό από την κυβέρνηση. Αυτό δείχνει καθαρά το πολιτικό βάραθρο που έχουμε πέσει ως χώρας - όταν ο άνθρωπος που μας έβαλε στο Μνημόνιο, καταψηφίζει άρθρο του Μνημονίου, τα πράγματα δεν πάνε καλά - για την χώρα...

Το πολυνομοσχέδιο βέβαια πέρασε...Το θέμα είναι εμείς πότε θα γλυτώσουμε...Όπως και να έχει όχι εύκολα αφού η διαπλοκή είναι βαθιά ριζωμένη όπως φαίνεται εδώ.

Η μάχη του λιμανιού του Πειραιά

Διαβάζοντας τον τίτλο της ανάρτησης το μυαλό των παλιότερων θα πήγαινε σε κάποια ποδοσφαιρική αναμέτρηση μεταξύ Εθνικού και Ολυμπιακού τα χρόνια που που ο πρώτος είχε μια αξιοπρεπή ομάδα η οποία "χτυπούσε" στα ίσια το δεύτερο. Δυστυχώς όμως (για το ποδόσφαιρο) τα χρόνια εκείνα πέρασαν και όταν μιλάμε για μάχες στο πρώτο λιμάνι της χώρας, αναφερόμαστε στο ποιος θα το αγοράσει, αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα να ελέγξει τη θαλάσσια εμπορική κίνηση ανατολικά στην Μεσόγειο.

Το άρθρο που αναδημοσιεύουμε σήμερα από την "Ελευθεροτυπία", είναι άκρως αντικειμενικό. Από την μία παρουσιάζει τις υπέρ και τις κατά "φωνές", ενώ παράλληλα θέτει αρκετά ενδιαφέροντα ερωτήματα για τη "σπουδή" με την οποία κινείται η κυβέρνηση στο πολύ σοβαρό αυτό θέμα. Το παρουσιάζουμε γιατί θεωρούμε ότι το θέμα είναι κομβικό για το μέλλον της χώρας - ή μάλλον για το τι μέλλον θέλουμε να έχουμε ως χώρα...(Σημειολογικά πάντως έχει ενδιαφέρον ότι υπέρ της ιδιωτικοποίησης μιλάει ένας άνθρωπος ο οποίος έχει λιγότερα ένσημα ακόμα και από τον Κυριάκο Μητσοτάκη και επομένως δεν έχει μοχθήσει για ν' αποκτήσει κάτι κι ένας του οποίου τα bonus και ο μισθός εξαρτώνται από το πόσες επιχειρήσεις και ακίνητα του Δημοσίου θα πωλήσει).

(Διαβάζεται μαζί με αυτήν εδώ την ανάρτηση)

Τα σημεία του Πολυνομοσχεδίου που δε δίνουν σημασία οι άλλοι, αλλά μας αφορούν...

Το πολυνομοσχέδιο είναι 191 σελίδες. Μέσα σ' αυτό υπάρχουν πολλά που δεν καλύπτονται από το δελτίο τύπου της κυβέρνησης, το οποίο αναπαράχθηκε ως είδηση πολλαπλώς από sites, εφημερίδες και ραδιόφωνα. Υπάρχουν αρκετά που θα μας επηρεάσουν αρνητικά - ορισμένα από αυτά τα παρουσιάζουμε εδώ - είμαστε σίγουροι πως με μια αντιπαραβολή και προσεκτικότερο διάβασμα θα βρεθούν πολλά ακόμα...Έτσι:
α) Καταργούνται από το 2015 τα οικογενειακά επιδόματα, τα συμπληρωματικά επιδόματα και οι άλλες παροχές που χορηγούσε ο ΟΑΕΔ, ως απόρροια της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών κατά 3,9%.  Για το 2014, το πολυνομοσχέδιο προβλέπει την καταβολή, κατά το ήμισυ, του προβλεπόμενου ποσού οικογενειακών επιδομάτων.
β) Καταργούνται από το 2015 οι κοινωνικοί πόροι που εισέπρατταν δεκάδες ασφαλιστικά ταμεία - κυρίως επικουρικά - και δεν προβλέπεται η αντικατάστασή τους από άλλη παροχή. Συγκεκριμένα, η κοινωνική ασφάλιση χάνει περίπου 450 εκατ. ευρώ ετησίως από κοινωνικούς πόρους τα οποία απορροφούσαν μεγάλα ταμεία όπως το ΕΤΕΑ (100 εκατ.) το Μετοχικό ταμείο πολιτικών υπαλλήλων (95 εκατ.) το ΕΤΑΑ - μηχανικοί, δικηγόροι -  (120 εκατ.) ετησίως ενώ κοινωνικούς πόρους ύψους 35 εκατ. ευρώ θα χάσουν και μικρότερα ταμεία όπως των πετρελαιοειδών και των αρτοποιών. Επίσης οι κοινωνικοί πόροι  που εισέπρατταν ο ΟΓΑ (π.χ. από το ΦΠΑ), ο ΟΑΕΕ και το ΑΚΑΓΕ (λογαριασμός για την κοινωνική ασφάλιση) συνολικού ύψους 1,9 δισ. ευρώ ετησίως από 1.1.2015, όπως προβλέπει το πολυνομοσχέδιο, θα εισπράττονται από το Υπουργείο Οικονομικών.    Ειδικοί στην ασφάλιση φοβούνται ότι πιθανόν με τους συγκεντρωμένους πόρους στο υπουργείο οικονομικών να καλυφθούν άλλες επείγουσες ανάγκες της οικονομίας και να δημιουργηθεί νέος φαύλος κύκλος με την απόδοση των κονδυλίων.
γ) To Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων θα σταματήσει να δίνει χαμηλότοκα δάνεια όπως έπραττε μέχρι σήμερα.
δ)  Aνατροπές προβλέπονται στις επικουρικές συντάξεις οι οποίες θα αναπροσαρμόζονται κάθε χρόνο ανάλογα με τα οικονομικά δεδομένα του Ταμείου, ενώ ειδικοί στην κοινωνική ασφάλιση εκτιμούν πως oι μειώσεις θα είναι 25% την επόμενη πενταετία. Ουσιαστικά θα υπάρξει ενιαίο μοντέλο εισφορών και παροχών για πάνω από δύο εκατομμύρια ασφαλισμένους (Δημόσιο, ευρύτερο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα). Ειδικά για το ενιαίο ταμείο επικουρικής ασφάλισης μισθωτών (ΕΤΕΑ) επισπεύδονται οι αλλαγές και το νέο σύστημα υπολογισμού και αναπροσαρμογής των συντάξεων, θα αρχίσει να εφαρμόζεται νωρίτερα από την 1/7/2014. «Κλειδί» για το χορηγούμενο ποσό είναι το αν ο ασφαλισμένος θα βγει στη σύνταξη μέσα στη φετινή χρονιά ή από το 2015 και μετά, καθώς εφαρμόζεται ένας «μεικτός» τρόπος υπολογισμού.
ε) Όσο αφορά το ΤΑΙΠΕΔ τα μερίσματα που τυχόν διανέμονται από τα κέρδη προηγούμενων χρήσεων των εταιρειών που περνούν στην κατοχή του καθώς και το προϊόν τυχόν μείωσης μετοχικού κεφαλαίου δημοσίων επιχειρήσεων και οργανισμών που εισπράττει το Ταμείο αποτελούν έσοδα του Ταμείου (!!!).  Στο δε ΤΑΙΠΕΔ (με το Πολυνομοσχέδιο πάλι) περνάει και μια έκταση στην περιοχή "Βερβερόντα" (Πορτοχέλι), η οποία είχε απαλλοτριωθεί με σκοπό να γίνει αεροδρόμιο. Αεροδρόμιο δεν έγινε, οι άνθρωποι έχασαν τα χωράφια τους για ένα κομμάτι ψωμί - αλλά ας μην στεναχωριούνται: θ' "αξιοποιηθούν¨" όταν πωληθούν για ένα κομμάτι ψωμί από το ΤΑΙΠΕΔ.
στ) Τα 525 εκατ. ευρώ από το πρωτογενές πλεόνασμα θ' αποδοθούν σε περίπου 1 εκατομμύριο δικαιούχους. Οι ακριβείς όροι και τα εισοδηματικά και περιουσιακά στοιχεία θα καθοριστούν μετά τη ψήφιση του πολυνομοσχεδίου, στο οποίο προβλέπεται μόνο το ποσόν και οι γενικές κατηγορίες των κοινωνικών ομάδων που θα το λάβουν. Κοινώς "ψηφίστε πρώτα" και μετά (από 2-3-4 άντε 5 μήνες το πλύ) βλέπουμε...
ζ) Το σύνολο των υπαλλήλων των κλάδων ΔΕ Οδηγών, ΔΕ Τεχνικού (ειδικότητας Οδηγών) και ΔΕ Πληρωμάτων Ασθενοφόρων, οι οποίο ικατέχουν οργανικές ή προσωποπαγείς θέσεις στα νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. τίθεται, αυτοδικαίως, από την ισχύ του πολυνομοσχεδίου, σε καθεστώς διαθεσιμότητας. Κοινώς δε θα υπάρχουν οδηγοί ασθενοφόρων στο ΕΣΥ για ένα μήνα τουλάχιστον - και μετά για όσους υπάρχουν θέσεις θα μεταφερθούν στο ΕΚΑΒ. Όπου το ΕΚΑΒ δεν επαρκεί (σχεδόν παντού δηλαδή) οι ασθενείς την βάψανε...
η)  Καταργούνται τα τέλη γνωστοποίησης της χημικής σύνθεσης των απορρυπαντικών στο Γενικό Χημείο του Κράτους ενώ η υποχρεωτική γνωστοποίηση της χημικής σύνθεσης των προϊόντων αντικαθίσταται από απλό ενημερωτικό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου χωρίς υποχρέωση αναγραφής του αριθμού καταχώρισης. Κοινώς ο καθένας θα μπορεί να βάζει ό,τι χημικά θέλει, αλλάζοντας τη σύνθεση κατά το δοκούν. Αν συμφέρει τους καταναλωτές αυτό, σκεφτείτε το μόνοι σας...
θ) Αίρεται η υποχρέωση διακίνησης χύδην τσιμέντου από χώρες της ΕΕ μέσω των Κέντρων Διανομής, υπό προϋποθέσεις και εφόσον διασφαλίζεται ο έλεγχος της ποιότητας του προϊόντος. Να σημειωθεί ότι η η χώρα μας δεν έχει τη δυνατότητα πλήρους ελέγχου - διότι οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν έχουν προσωπικό. Οι δε προϋποθέσεις θα καθοριστούν στο μέλλον - δηλαδή πρώτα απελευθερώνεται η αγορά και μετά (κάποτε) θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις. Μέχρι τότε το χύδην τσιμέντο που θα πωλείται μπορεί να είναι οτιδήποτε...
ι) Ορίζεται ρητά η δυνατότητα ταυτόχρονης μεταφοράς με Φορτηγό Ιδιωτικής Χρήσης ευπαθών και μη ευπαθών προϊόντων με την προϋπόθεση ύπαρξης ειδικών διαχωριστικών για τη στεγανοποίηση του ενός διαμερίσματος από το άλλο. Κοινώς μπορούν απορρυπαντικά να μεταφέρονται μαζί με κρέατα. Στην χώρα του ανύπαρκτου ελέγχου μπορούμε όλοι μας να σκεφτούμε αν αυτό συμφέρει τον καταναλωτή ή όχι...
κ) Πραγματοποιείται μείωση της φορολόγησης στις υπεράκτιες εταιρίες (off shore) κατά 15% (!!!).

Στα παραπάνω προσθέστε και τους ενοικιαζόμενους εργαζομένους για τους οποίους έχουμε γράψει ξεχωριστά εδώ.

Κάνουμε λοιπόν μια θερμή παράκληση: καλό το 500άρικο (για όσους το πάρουν) αλλά θα είναι καλύτερο να δούμε και τη "φάκα" που το συνοδεύει...

Μια ακόμα μεγάλη κωλοτούμπα από το Ελεγκτικό Συνέδριο

Είδηση: "Δημοσιεύθηκε η υπ'αριθμ. 1204/2014 απόφαση του 6ου Τμήματος του Ελεγκτικού Συνεδρίου, με πρόεδρο την αντιπρόεδρο Σωτηρία Ντούνη, η οποία ανέτρεψε αντίθετη απόφαση του Ζ' κλιμακίου του Ανωτάτου Δημοσιονομικού Δικαστηρίου και έτσι επέτρεψε την υπογραφή της σύμβασης πώλησης και μίσθωσης 28 ακινήτων του Ελληνικού Δημοσίου, έναντι του ποσού των 261,31 εκατ. ευρώ. Το Ζ' κλιμάκιο του Ελεγκτικού Συνεδρίου, είχε διαπιστώσει πλημμέλειες στη σχετική σύμβαση πώλησης των 28 ακινήτων και μπλοκάρισε την πώληση.

Όμως, το ΤΑΙΠΕΔ κατέθεσε αίτηση ανάκλησης της απόφασης του κλιμακίου και η υπόθεση οδηγήθηκε για νέα κρίση στο 6ο Τμήμα του ΕΣ. Το 6ο Τμήμα έκρινε, μεταξύ των άλλων, ότι δεν υπήρξε παραβίαση των αρχών της διαφάνειας και της αμεροληψίας, λόγω της συμμετοχής συμβουλευτικών εταιρειών και διαγωνιζομένων επενδυτών, που ανήκουν και ελέγχονται από τον ίδιο όμιλο εταιρειών.

Επίσης, το 6ο Τμήμα αναφέρει ότι η απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΤΑΙΠΕΔ έχει επαρκή, σαφή και ειδική αιτιολογία ως προς το όφελος και το συμφέρον της επίμαχης συναλλαγής για το Ελληνικό Δημόσιο και έκρινε ότι το Ζ' κλιμάκιο έσφαλε στην κρίση του και ανακάλεσε την απόφασή του.

Η επίμαχη συμφωνία ύψους 261,31 εκατ. ευρώ, αφορά την πώληση και λειτουργική μίσθωση (sale-and-lease-back) για 20 χρόνια, 28 ακινήτων του Δημοσίου (κτίρια των υπουργείων Πολιτισμού, Εσωτερικών, Δικαιοσύνης, Υγείας και Παιδείας), 13 κτίρια ΔΟY και πέντε κτίρια της Αστυνομίας. Πλειοδότριες του διαγωνισμού έχουν ανακηρυχθεί η Eurobank Properties ΑΕΕΑΠ και η Εθνική Πανγαία ΑΕΕΑΠ."

Σχόλιο: Διαβάζουμε την απόφαση και ειλικρινά γελάμε. Γελάμε με τα χάλια μας, γελάμε με το Ελεγκτικό Συνέδριο που ανατρέπει την αρχική του απόφαση ("κάναμε λάθος" λένε έμμεσα) μόλις ο Υπουργός Ανάπτυξης σηκώνει το ακουστικό και τους τα ψέλνει "ένα χεράκι" και κυρίως γελάμε με την κυβέρνηση που "προικοδοτεί" δύο εταιρείες που είτε μόλις ιδιωτικοποιήθηκαν (Πανγαία) είτε ετοιμάζονται να ιδιωτικοποιηθούν (Eurobank Properties), λες και είναι ο Λογοθετίδης στο "Δεσποινίς ετών 39" που θέλει να ξεφορτωθεί την αδερφή του, δίνοντας και το εσώρουχό του στον κάθε τυχάρπαστο  υποψήφιο γαμπρό.

"Δεν υπάρχει θέμα για το τίμημα", "δεν υπάρχει θέμα που ελεγκτής και αγοραστής είναι ίδιοι", "η απόφαση για το Δημόσιο είναι επωφελής" και άλλες τέτοιες άρες-μάρες-κουκουνάρες, τις οποίες συνηθίζουμε να διαβάζουμε σε αποφάσεις ανωτάτων δικαστικών αρχών στην χώρα μας, σε θέματα κρίσιμα που αφορούν είτε το Δημόσιο συμφέρον, είτε την καθημερινότητά μας. Θεωρούμε ντροπή το γεγονός ότι το κράτος πουλάει κοψοχρονιά σειρά ακινήτων που υποχρεωτικά θα χρησιμοποιεί για μεγάλο χρονικό διάστημα καταβάλοντας ενοίκια τα οποία θα είναι μεγαλύτερα από το τίμημα που θα εισπράξει, θεωρούμε ντροπή που ο αγοραστής στην μία τουλάχιστον περίπτωση (Eurobank Properties) θα χρησιμοποιήσει δημόσιο χρήμα για ν' αγοράσει και θεωρούμε αίσχος που για μια ακόμα φορά το θέμα των αποκρατικοποιήσεων αντιμετωπίζεται με μια απίστευτη ελαφρότητα από ένα θεσμό που υπάρχει για να προστατεύει το Δημόσιο συμφέρον.

Και βέβαια θα ήταν λάθος να μη σχολιάσουμε και κάτι ακόμα: σε σειρά νομοσχεδίων το Ελεγκτικό Συνέδριο έχει εγείρει ενστάσεις - μεταξύ των οποίων και για τα Μεσοπρόθεσμα και τα Μνημόνια. Η κυβέρνηση παρόλα αυτά προχώρησε στη ψήφιση και εφαρμογή τους χωρίς να κάνει αλλαγές, αγνοώντας το επιδεικτικά. Τώρα όμως που η απόφαση "ως εκ θαύματος" άλλαξε, το λαμβάνει υπόψιν. Δύο μέτρα και δύο σταθμά λοιπόν για μια ακόμα φορά...

Προετοιμασία ιδιωτικοποίησης αρχαίων για τα μάτια της Cosco

Διαβάζουμε στην κυριακάτικη εφημερίδα "Παρόν" την παρακάτω είδηση: "Απίστευτο και όμως αληθινό: Όποιος πάρει τον ΟΛΠ δεν θα πάρει μόνο το εμπορικό κομμάτι αλλά και το ιδιοκτησιακό, δηλαδή θα έχει στην κατοχή του και όλους τους χώρους που ανήκουν σήμερα στην εταιρεία, θα πάρει και την Κυνοσούρα, δηλαδή τον χώρο που υπάρχουν όλα τα ευρήματα από τη Ναυμαχία της Σαλαμίνας, και εκεί βρίσκεται ο Τύμβος των Σαλαμινομάχων!

Όπως αποκάλυψε ο δήμαρχος Σαλαμίνας, Γ. Τσαβαρής, μιλώντας την περασμένη Κυριακή στο Κανάλι 1, ο δήμος έχει ζητήσει φορτικά εδώ και δύο χρόνια να του παραχωρηθεί ο χώρος για να διασωθεί και ενώ ο πρόεδρος του ΟΛΠ Γ. Ανωμερίτης έχει αποδεχθεί την πρόταση, το ΤΑΙΠΕΔ αρνείται πεισματικά και αποκλείει κάθε συζήτηση. Άρνηση πίσω από την οποία βρίσκεται η παραχώρηση στους Κινέζους μαζί με τον ΟΛΠ και τον χώρο που το 2020 θα απασχολήσει όλη την ανθρωπότητα γιατί θα γιορταστούν τα 2.500 χρόνια από την ιστορική ναυμαχία της Σαλαμίνας.

Τόσο η τοπική αυτοδιοίκηση όσο και οι φορείς και οι κάτοικοι της περιοχής έχουν ξεσηκωθεί και ζητούν το αυτονόητο: Να μη θεωρούνται εμπορεύσιμοι οι αρχαιολογικοί χώροι του ΟΛΠ και να αποδοθούν άμεσα στον Δήμο Σαλαμίνας. Αρκετά ρεζίλι είχε γίνει η χώρα όταν ο Τύμβος ήταν θαμμένος μέσα σε τόνους σκραπ και αρκετά είναι τα αρνητικά σχόλια επειδή ο τάφος του Θεμιστοκλή βρίσκεται μέσα σε ιδιωτικό (ναυπηγείο) χώρο στην ίδια περιοχή.

Το θέμα θα πάρει διαστάσεις μια και ο Δήμος Σαλαμίνας θα το αναδείξει όσο μπορεί, ωστόσο το ερώτημα παραμένει: Μέχρι πότε σ’ αυτόν τον τόπο θα προσπαθούμε για τα αυτονόητα που οφείλει το κράτος μας να κάνει;"

Το θέμα είναι αρκετά σοβαρό...Πριν λίγο καιρό είχαμε αναφερθεί στο  θέμα των αρχαίων που βρίσκονται κοντά στον Αστέρα της Βουλιαγμένης. Κανείς από την κυβέρνηση δεν νοιάστηκε (ούτε ο κύριος Παναγιωτόπουλος που κατά τ' άλλα έσπευσε να πεταχτεί όταν ανακινήθηκε το θέμα των μαρμάρων του Παρθενώνα, ξεχνώντας τελείως τα εν Ελλάδι αρχαία) και το θέμα μπήκε στο χρονοντούλαπο και ο αρχαίος ναός στην περιοχή της Βουλιαγμένης σ' ένα αμφισβητούμενο καθεστώς.

Και η αναλγησία συνεχίζεται. Το ΤΑΙΠΕΔ με ύφος φοροεισπράκτορα του βασιλιά Ιωάννη στα χρόνια του Ρομπέν των Δασών μετράει τάλιρα προς όφελος των δανειστών και δε συζητάει την προστασία των αρχαίων, ο Υπουργός Πολιτισμού κ. Πάνος Παναγιωτόπουλος σφυρίζει αδιάφορα στο Περιστύλιο της Βουλής, τα κανάλια δεν μιλούν (γιατί άλλωστε) και έχει μείνει μια μικρή ομάδα ανθρώπων (σε προεκλογική περίοδο) να ζητάει το αυτονόητο: να προστατευθεί η πολιτιστική μας κληρονομιά.

Και όλα αυτά για ένα οργανισμό που ΔΕΝ θα έπρεπε να αποκρατικοποιηθεί ποτέ, που σε αντίθεση με τις αρχικές υποσχέσεις βαίνει προς ΠΛΗΡΕΣ ξεπούλημα (με όρους που θα έπρεπε να οδηγούν κατευθείαν στις φυλακές γι' απάτη εις βάρος του Δημοσίου) και μ' ένα τρόπο που θυμίζει έμπορο που ξεπουλάει πριν του κατάσχει το εμπόρευμα η εφορία...Αλλά ποιος έχασε τη ντροπή του για να τη βρουν αυτοί;

Μερικές αλήθειες για την επανάσταση του 1821

Με αφορμή την επέτειο για την επανάσταση του 1821, κωδικοποιήσαμε μερικές αλήθειες σχετικά μ' αυτή, ξεκαθαρίζοντας τον μύθο από την ιστορία και αφήνοντας στην άκρη την κλασσική θεώρησή της αλλά και την υπερβολή ορισμένων "ερευνητών"...

 - Τελικά η επανάσταση του 1821 πότε ξεκίνησε;

Η επανάσταση τυο 1821 δεν ξεκίνησε στον κυρίως Ελλαδικό χώρο, αλλά στην Μολδοβλαχία, όπου υπήρχε ισχυρό ελληνικό στοιχείο και φιλελληνικές αρχές. Στις 22 Φεβρουαρίου 1821 ο Αλ. Υψηλάντης πέρασε τον Προύθο σημαίνοντας την έναρξη του αγώνα. Στο Ιάσιο ο Υψηλάντης κήρυξε επίσημα την επανάσταση και ο Γεωργάκης Ολύμπιος έσπευσε να ενωθεί μαζί του (26 Φεβρουαρίου). Στον έρανο που επακολούθησε συγκεντρώθηκε ποσό ενός εκατομμυρίου γροσίων, ενώ ο Καντακουζηνός ανέλαβε την αρχηγία του Ιερού Λόχου, που τον αποτέλεσαν 500 νέοι σπουδαστές. Στις 17 Μαρτίου ο Υψηλάντης ύψωσε την ελληνική σημαία στην πρωτεύουσα της Βλαχίας, το Βουκουρέστι· στο Γαλάτσι οι Έλληνες με επικεφαλής τον Καρπενησιώτη συγκρούστηκαν για πρώτη φορά με τους Τούρκους και κατόρθωσαν να διασπάσουν τις γραμμές τους. Στο Δραγατσάνι όμως ο Ιερός Λόχος συνετρίβη και στη μονή του Σέκου ο Γεωργάκης Ολύμπιος και οι συμπολεμιστές του ανατινάχτηκαν μαζί με την πυριτιδαποθήκη για να μην παραδοθούν. Στις 22 Μαρτίου αλώθηκε από επαναστάτες η Καλαμάτα. Η 25η Μαρτίου ορίστηκε η "επίσημη" έναρξη γιατί κατά την παράδοση ήταν η μέρα που κηρύχθηκε η επανάσταση στις περισσότερες περιοχές της (σημερινής) Ελλάδας.

- Τελικά η εκκλησία στήριξε την επανάσταση ή όχι;

Η απάντηση δεν είναι απλή. Αυτό που είναι γνωστό είναι ο Πατριάρχης Γρηγόριος ο Ε' επικεφαλής συνόδου αφόρισε τους επαναστάτες σε 2 περιπτώσεις τον Μάρτιο του 1821, κάτω από την πίεση του Σουλτάνου και υπό την απειλή για γενική σφαγή των Ελλήνων της Πόλης. Όμως ο τρόπος του 1ου αφορισμού (τοπικός για την Μολδοβλαχία) και η γενική γλώσσα (μιλώντας για το μέλλον της επανάστασης και όχι για ό,τι είχε ήδη γίνει) του 2ου, εξόργισαν τον Σουλτάνο που κήρυξε έκπτωτο τον Γρηγόριο και οδήγησε στο βασανισμό αυτού και άλλων αρχιερέων και τον απαγχονισμό τους. Αυτό όμως που δεν είναι γνωστό ότι τόσο η Φιλική Εταιρεία όσο και ο Δημήτριος Υψηλάντης ως πρώτος αρχηγός της Επανάστασης κινήθηκαν και μπόρεσαν να μαζέψουν χρήματα, έχοντας μαζί τους υποστηρικτικές επιστολές του Πατριάρχη. Από κει και πέρα σε τοπικό επίπεδο, υπήρξαν κάποιοι ιεράρχες που υποστήριξαν ένθερμα την επανάσταση (και πολέμησαν και οι ίδιοι), κάποιοι άλλοι που πρότειναν "φρόνηση" (και αναμονή ενός ρωσοτουρκικού πολέμου για την κήρυξή της) και κάποιοι άλλοι που ήταν κάθετα αντίθετοι. Στη συνέχεια βέβαια η εκκλησία αγκάλιασε την επανάσταση και την στήριξε ακόμα και όταν η επέλαση του Κιουταχή απείλησε να την εξαφανίσει.

- Ήταν ο λαός ενωμένος;

Σαφέστατα όχι. Η επανάσταση στηρίχθηκε σε λίγους, ενώ πολλοί προύχοντες και δημογέροντες θεωρούσαν την κήρυξή της καθαρή τρέλα. Αλλά και ο απλός λαός (αυτός που υπέφερε περισσότερο και είχε να χάσει τα λιγότερα) δεν φαινόταν ολοκληρωτικά πρόθυμος να στηρίξει το εγχείρημα. Ευτυχώς όμως για όλους μας, η στρατιωτική ευφυϊα σειράς οπλαρχηγών, η φιλοπατρία ορισμένων πλούσιων εμπόρων και πλοιοκτητών, η γενναιότητα των πρώτων μαχητών κι ένα έντονο φιλλεληνικό κίνημα σε Ευρώπη και Αμερική (που έφερε στην χώρα μας αξιωματικούς με εμπειρία σε πολέμους και μάχες στο πλάϊ των ελληνικών δυνάμεων) αλλά και η "ραθυμία" των Τούρκων που δεν συνειδητοποίησαν τη σοβαρότητα της κατάστασης, έδωσαν τις πρώτες επιτυχίες που ενίσχυσαν τον αγώνα (και μάζεψαν "κόσμο" - όπως γίνεται συνήθως στην χώρα μας). Βέβαια όταν ο Κιουταχής και ο Ιμπραήμ ξεκίνησαν την προσπάθεια ανακατάληψης της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδας (εν μέσω εμφυλίου και ενδοελληνικών συγκρούσεων) πολλά χωριά και κωμοπόλεις "προσκύνησαν" και χρειάστηκε το δόγμα "φωτιά και τσεκούρι" για να ξαναέρθουν τα πράγματα στη "θέση τους".

- Οι αρχηγοί της επανάστασης ήταν τουλάχιστον ενωμένοι;

Δυστυχώς όχι. Μια καθαρή απόδειξη ότι στο ελληνικό έθνος υπάρχει συνέχεια είναι ο εμφύλιος πόλεμος (που έγινε σε δύο φάσεις μεταξύ του φθινοπώρου του 1823 και του Γενάρη 1825), σε αγαστή συνέχεια των πολλών εμφυλίων που έχουμε να επιδείξουμε ως έθνος (από τις διαμάχες του Τρωϊκού Πολέμου εως τον εμφύλιο του 1946-49). Οι δε ιστορικοί μιλώντας για τις σφαγές και τις λεηλασίες της 2ης φάσης του, αναφέρουν ότι ξεπερνούσαν αυτές που έκαναν οι Τούρκοι. Κλασσική απόδειξη ότι δε χρειαζόμαστε ξένους για να βγάλουμε τα μάτια μας - μπορούμε και μόνοι μας...Και όλα αυτά για να ξεκαθαριστεί το αν θα κυβερνούν την Ελλάδα ο Μαυροκορδάτος με τον Κουντουριώτη ή ο Κολοκοτρώνης με τον Ζαϊμη. Στην πραγματικότητα όμως κανείς τους δεν θα κυβερνούσε την χώρα - θα το έκαναν οι Άγγλοι και οι Ρώσοι για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους...

- Ακούμε και διαβάζουμε πολλά. Τελικά η επανάσταση ήταν "παιδί του διαφωτισμού";

Η επανάσταση του 1821 δεν ήταν η πρώτη επανάσταση στον ελλαδικό χώρο. Προηγήθηκαν δεκάδες άλλες που απέτυχαν για διάφορους λόγους. Ο Ρήγας Φερραίος όντως εμπνευσμένος από τις αρχές του Διαφωτισμού εμπνεύστηκε μια Παν-βαλκανική επανάσταση ενάντια του Σουλτάνου, που θα οδηγούσε σε μια ένωση των Χριστιανικών λαών της Βαλκανικής και προσπάθησε να ενεργοποιήσει τους υπόδουλους της ευρύτερης περιοχής μας προς την κατεύθυνση αυτή - ξεκινώντας από τους πλούσιους Έλληνες ομογενείς (που θεωρούσε ότι θα ήταν πιο δεκτικοί προς την κατεύθυνση αυτή). Η αλήθεια όμως είναι ότι παρά το ότι ο Ρήγας στην αρχή υποστηρίχθηκε από ορισμένους επιφανείς Έλληνες, το τραγικό του τέλος (εκτελέστηκε το 1798) οδήγησε σε εγκατάλειψη του σχεδίου του αφού η προεργασία της επανάστασης έγινε σε διαφορετική βάση, μιας και στην πραγματικότητα ποτέ δεν υπήρξε ενδιαφέρον τόσο από ελληνικής πλευράς όσο και από των υπολοίπων λαών της Βαλκανικής για κάτι τέτοιο. Η επανάσταση ξεκίνησε και στηρίχθηκε σε καθαρά ελληνο-χριστιανικά ιδεώδη, με συνθήματα ενάντια στους Τούρκους και υπέρ της ελευθερίας. Και ο λόγος ήταν απλός: κάτι τέτοιο μόνο θα μπορούσε να μιλήσει στο λαό, αφού αυτό αφορούσε και την πλειοψηφία του. Το κύμα του φιλελληνισμού ακολούθησε και διογκώθηκε. Θα ήταν λάθος να πούμε ότι η ελληνική επανάσταση υποστηρίχθηκε όντας παιδί του διαφωτισμού, αφού οι φιλλέληνες που μας υποστήριξαν δεν ήταν ένα ομοιογενές σύνολο και κάτω από την ομπρέλα του όρου συνέρχονται φιλελεύθεροι, ουμανιστές, επαναστάτες βετεράνοι της Γαλλικής επανάστασης, οπορτουνιστές (που πίστευαν ότι σε μια ελεύθερη Ελλάδα οι ευκαιρίες γι' αυτούς θα ήταν μεγαλύτερες), ρομαντικοί, κλασσικιστές, φιλάνθρωποι, άνθρωποι που κινητοποιήθηκαν από τους Έλληνες του εξωτερικού (ή και από τους πρώτους φιλέλληνες όπως π.χ. τον Λόρδο Βύρωνα) και εκείνοι που πίστευαν ότι οι Έλληνες ως ομόθρησκοι των λαών της Ευρώπης άξιζαν καλύτερης τύχης απέναντι στους Μουσουλμάνους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που τους καταπίεζαν.

- Και τελικά...Λεφτά που βρήκαμε;

Τα πρώτα χρήματα καλύφθηκαν εκ των έσω - με δωρεές πλούσιων ομογενών, εμπόρων και πλοιοκτητών. Υπήρξαν πολλοί που πέθαναν στην "ψάθα" κυριολεκτικά αφού τα έδωσαν όλα στον αγώνα. Μετά οι ξένες δυνάμεις, αναγνωρίζοντας το νέο "Ελ Ντοράντο" που ανοιγόταν, έδωσαν το 1ο ληστρικό δάνειο σε μας (το οποίο διαχειρίστηκε αρχικά ο Μαυροκορδάτος), το οποίο είχε υψηλότατο επιτόκιο. Πιο συγκεκριμένα στις 2 Ιουνίου 1823 το Εκτελεστικό (Κυβέρνηση) εξουσιοδότησε τους Ιωάννη Ορλάνδο, Ανδρέα Ζαΐμη και Ανδρέα Λουριώτη να μεταβούν στο Λονδίνο και να συνάψουν δάνειο 4.000.000 ισπανικών ταλλήρων. Η επιτροπή καθυστέρησε να αναχωρήσει, λόγω έλλειψης χρημάτων για τα έξοδα του ταξιδιού, τα οποία κάλυψε με δάνειο ο Λόρδος Βύρων. Στις 26 Ιανουαρίου 1824, ο Ιωάννης Ορλάνδος και ο Ανδρέας Λουριώτης έφθασαν στην αγγλική πρωτεύουσα και ύστερα από έντονες διαπραγματεύσεις, στις οποίες πήραν μέρος και μέλη του Φιλελληνικού Κομιτάτου, συνομολόγησαν ένα δάνειο 800.000 λιρών με τον οίκο Λόφναν (9 Φεβρουαρίου 1824). Το δάνειο είχε τόκο 5%, προμήθεια 3%, ασφάλιστρα 1,5% και περίοδο αποπληρωμής 36 χρόνια. Ως εγγύηση για την αποπληρωμή του δανείου τέθηκαν από ελληνικής πλευράς τα δημόσια κτήματα και όλα τα δημόσια έσοδα.Όμως, το ποσό που έφθασε στην επαναστατική διοίκηση ήταν μόλις 298.000 λίρες, αφού το παραχωρούμενο δάνειο είχε οριστεί στο 59% του ονομαστικού (472.000 λίρες) και από αυτό παρακρατήθηκαν 80.000 ως προκαταβολή τόκων δύο ετών, 16.000 για χρεολύσια, 2.000 ως προμήθεια και άλλες δαπάνες.

Μεγάλη ευθύνη για τους δυσμενείς όρους σύναψης του δανείου είχαν και οι δύο διαπραγματευτές, ο γιαννιώτης πολιτικός Ανδρέας Λουριώτης και ο σπετσιώτης πλοιοκτήτης Ιωάννης Ορλάνδος, οι οποίοι σπατάλησαν μεγάλα ποσά στο Λονδίνο, ζώντας πολυτελώς, σε αντίθεση με τους αγωνιστές, που πολεμούσαν με μεγάλες στερήσεις.

Στις 31 Ιουλίου 1824, το Βουλευτικό αποφασίζει τη σύναψη και νέου δανείου, λίγες εβδομάδες μετά την καταστροφή της Κάσου και των Ψαρών κι ενώ η Επανάσταση βρίσκεται σε κρίσιμο στάδιο. Το δεύτερο δάνειο ανέλαβε ο τραπεζιτικός οίκος των αδελφών Ρικάρδο με ονομαστικό κεφάλαιο 2.000.000 λιρών (26 Ιανουαρίου 1825). Τη διαπραγματευτική ομάδα αποτελούσαν και πάλι οι Λουριώτης και Ορλάνδος. Όπως και στο πρώτο δάνειο, το καθαρό ποσό περιορίστηκε στις 816.000 λίρες, αφού το παραχωρούμενο δάνειο είχε οριστεί στο 55% του ονομαστικού (1.100.000) και από αυτό παρακρατήθηκαν 284.000 λίρες για προκαταβολή τόκων δύο ετών, χρεολύσια, προμήθεια και άλλες δαπάνες.

Ενώ, όμως, το ποσό του πρώτου δανείου το διαχειρίστηκε η ελληνική κυβέρνηση, έστω και με σκανδαλώδη τρόπο, τη διαχείριση του δεύτερου δανείου ανέλαβαν οι άγγλοι τραπεζίτες και τα μέλη του Φιλελληνικού Κομιτάτου, παραγκωνίζοντας τους έλληνες εκπροσώπους. Από το δάνειο διατέθηκαν: 212.000 λίρες για την αναχρηματοδότηση του πρώτου δανείου, 77.000 για την αγορά όπλων και πυροβόλων, από τα οποία λίγα έφθασαν στην Ελλάδα, 160.000 για την παραγγελία 6 ατμοκίνητων πλοίων, από τα οποία μόνο τρία έφθασαν στην Ελλάδα («Καρτερία», «Επιχείρηση», «Ερμής») και 155.000 για τη ναυπήγηση δύο φρεγατών σε ναυπηγεία της Νέας Υόρκης, από τις οποίες μόνο η μία («Ελλάς») ήλθε στην Ελλάδα, ενώ η δεύτερη πουλήθηκε για να χρηματοδοτηθεί η πρώτη. Τελικά, στην Ελλάδα έφθασε μόνο το ποσό των 232.558 στερλινών, δηλαδή λιγότερο από εκείνο που έλαβε κατά το πρώτο δάνειο, αν και το δεύτερο είχε συναφθεί σε υπερδιπλάσιο ύψος.

Μεγάλο μέρος και των δύο δανείων χρησιμοποιήθηκαν για την ενίσχυση της κυβέρνησης στην εμφύλια διαμάχη, ενώ και τα τελευταία τοκοχρεωλύσια των δύο δανείων αποπληρώθηκαν στον αιώνα μας...

- H επανάσταση έγινε μόνο στο σημερινό ελλαδικό χώρο;

Όχι, αλλά εκεί ευδοκίμησε. Η επανάσταση εξάλλου ξεκίνησε στην Μολδοβλαχία, ενώ επαναστατικές κινήσεις έγιναν στην Κύπρο, στην Ανατολική Ρωμυλία (που έδωσε πολλούς οπλαρχηγούς ανάμεσα στους συμπαγείς ελληνικούς πληθυσμούς της Μεσημβρίας και της Φιλιππούπολης), στην παράλια Μικρά Ασία και αργότερα (το 1826) στην Βηρυττό του Λιβάνου, υποστηριζόμενοι από τους "Ρουμ". Το τελευταίο σημείο αξίζει ουσιαστικής ιστορικής έρευνας. Όπως και να έχει, οι κινήσεις αυτές έγιναν χωρίς σχεδιασμό και αποσπασματικά (όπως εξάλλου έγιναν - για να είμαστε ειλικρινείς - και στην κυρίως Ελλάδα), γι' αυτό και είχαν άσχημο τέλος.

- Αλλά δε θα ήμασταν ελεύθεροι, αν δεν είχε γίνει επέμβαση των μεγάλων δυνάμεων και δεν είχαν νικήσει τον Τουρκοαιγυπτιακό στόλο στο Ναυαρίνο το 1827, σωστά;

Ας το πούμε πιο σωστά: Σήμερα μπορεί να μην ήμασταν ελεύθεροι αν δεν ξεσηκωνόμασταν το 1821. Οι Μεγάλες Δυνάμεις δεν ήθελαν την επανάσταση. Γι' αυτό και στο ξεκίνημα της αντέδρασαν αρνητικά. Δεν υπήρξε κάποια από τις Μεγάλες Δυνάμεις που να έστειλε στην αρχή στρατό, όπλα ή που να δώρισε χρήματα για τον Αγώνα. Όταν όμως είδαν ότι οι Έλληνες είχαμε επιτυχίες, ότι τα πράγματα ήταν σοβαρά, όταν συνειδητοποίησαν ότι το φιλελληνικό κίνημα στους ανώτερους κοινωνικούς κύκλους της Ευρώπης ήταν υπέρ της Ελλάδος και ότι εκατοντάδες εθελοντές ταξίδευαν στην Ελλάδα για να πολεμήσουν υπέρ της ελευθερίας και πραγματοποιούνταν δωρεές υπέρ της Επανάστασης και τέλος όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν είχε κανένα νόημα ν' αντιδρούν, τότε έγινε η επέμβασή τους. Το αν θα τα καταφέρναμε να "κλείσουμε" την Επανάσταση με Ελευθερία και όχι με Θάνατο, χωρίς αυτούς δε θα το μάθουμε ποτέ. Εκτιμούμε όμως και τιμούμε τη συνεισφορά τους για τη βοήθειά τους στο τέλος...

Και κλείνουμε, θυμίζοντας ένα απόσπασμα από τον λόγο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, στην Πνύκα στις 8 Οκτωβρίου του 1838. Λέει πολλά για την επανάσταση που αξίζει να διαβαστούν και να μνημονευτούν:

"...Ὅταν ἀποφασίσαμε νὰ κάμωμε τὴν Ἐπανάσταση, δὲν ἐσυλλογισθήκαμε οὔτε πόσοι εἴμεθα, οὔτε πὼς δὲν ἔχομε ἄρματα, οὔτε ὅτι οἱ Τοῦρκοι ἐβαστοῦσαν τὰ κάστρα καὶ τὰς πόλεις, οὔτε κανένας φρόνιμος μᾶς εἶπε «ποῦ πᾶτε ἐδῶ νὰ πολεμήσετε μὲ σιταροκάραβα βατσέλα», ἀλλὰ ὡς μία βροχὴ ἔπεσε εἰς ὅλους μας ἡ ἐπιθυμία τῆς ἐλευθερίας μας, καὶ ὅλοι, καὶ ὁ κλῆρος μας καὶ οἱ προεστοὶ καὶ οἱ καπεταναῖοι καὶ οἱ πεπαιδευμένοι καὶ οἱ ἔμποροι, μικροὶ καὶ μεγάλοι, ὅλοι ἐσυμφωνήσαμε εἰς αὐτὸ τὸ σκοπὸ καὶ ἐκάμαμε τὴν Ἐπανάσταση.

Εἰς τὸν πρῶτο χρόνο τῆς Ἐπαναστάσεως εἴχαμε μεγάλη ὁμόνοια καὶ ὅλοι ἐτρέχαμε σύμφωνοι. Ὁ ἕνας ἐπῆγεν εἰς τὸν πόλεμο, ὁ ἀδελφός του ἔφερνε ξύλα, ἡ γυναῖκα του ἐζύμωνε, τὸ παιδί του ἐκουβαλοῦσε ψωμὶ καὶ μπαρουτόβολα εἰς τὸ στρατόπεδον καὶ ἐὰν αὐτὴ ἡ ὁμόνοια ἐβαστοῦσε ἀκόμη δυὸ χρόνους, ἠθέλαμε κυριεύσει καὶ τὴν Θεσσαλία καὶ τὴν Μακεδονία, καὶ ἴσως ἐφθάναμε καὶ ἕως τὴν Κωνσταντινούπολη. Τόσον τρομάξαμε τοὺς Τούρκους, ὁποὺ ἄκουγαν Ἕλληνα καὶ ἔφευγαν χίλια μίλια μακρά. Ἑκατὸν Ἕλληνες ἔβαζαν πέντε χιλιάδες ἐμπρός, καὶ ἕνα καράβι μίαν ἁρμάδα. Ἀλλὰ δὲν ἐβάσταξεν. Ἦλθαν μερικοὶ καὶ ἠθέλησαν νὰ γένουν μπαρμπέρηδες εἰς τοῦ κασίδη τὸ κεφάλι. Μᾶς πονοῦσε τὸ μπαρμπέρισμά τους. Μὰ τί νὰ κάμωμε; Εἴχαμε καὶ αὐτουνῶν τὴν ἀνάγκη. Ἀπὸ τότε ἤρχισεν ἡ διχόνοια, καὶ ἐχάθη ἡ πρώτη προθυμία καὶ ὁμόνοια. Καὶ ὅταν ἔλεγες τὸν Κώστα νὰ δώσῃ χρήματα διὰ τὰς ἀνάγκας τοῦ ἔθνους, ἢ νὰ ὑπάγῃ εἰς τὸν πόλεμο, τοῦτος ἐπρόβαλλε τὸν Γιάννη. Καὶ μ᾿ αὐτὸν τὸν τρόπο κανεὶς δὲν ἤθελε οὔτε νὰ συνδράμῃ οὔτε νὰ πολεμήσῃ. Καὶ τοῦτο ἐγίνετο, ἐπειδὴ δὲν εἴχαμε ἕναν ἀρχηγὸ καὶ μία κεφαλή. Ἀλλὰ ἕνας ἔμπαινε πρόεδρος ἕξη μῆνες, ἐσηκώνετο ὁ ἄλλος καὶ τὸν ἔριχνε, καὶ ἐκάθετο αὐτὸς ἄλλους τόσους, καὶ ἔτσι ὁ ἕνας ἤθελε τοῦτο καὶ ὁ ἄλλος τὸ ἄλλο. Ἴσως ὅλοι ἠθέλαμε τὸ καλό, πλὴν καθένας κατὰ τὴν γνώμη του. Ὅταν προστάζουνε πολλοί, ποτὲ τὸ σπίτι δεν χτίζεται οὔτε τελειώνει. Ὁ ἕνας λέγει ὅτι ἡ πόρτα πρέπει να βλέπῃ εἰς τὸ ἀνατολικὸ μέρος, ὁ ἄλλος εἰς τὸ ἀντικρινὸ καὶ ὁ ἄλλος εἰς τὸν Βορέα, σὰν να ἦτον τὸ σπίτι εἰς τὸν ἀραμπᾶ, καὶ να γυρίζει, καθὼς λέγει ὁ καθένας. Μὲ τοῦτο τὸν τρόπο δεν κτίζεται ποτὲ τὸ σπίτι, ἀλλὰ πρέπει να εἶναι ἔνας ἀρχιτέκτων, ὁποῦ νὰ προστάζῃ πῶς θὰ γενῇ. Παρομοίως καὶ ἡμεῖς ἐχρειαζόμεθα ἕναν ἀρχηγὸ καὶ ἔναν ἀρχιτέκτονα, ὅστις νὰ προστάζῃ καὶ οἱ ἄλλοι να ὑπακούουν καὶ νὰ ἀκολουθοῦν. Ἀλλ᾿ ἐπειδὴ εἴμεθα εἰς τέτοια κατάστασιν, ἐξ αἰτίας τῆς διχονοίας, μᾶς ἔπεσε ἡ Τουρκιὰ ἐπάνω μας καὶ κοντέψαμε να χαθοῦμε, καὶ εἰς τοὺς στερνοὺς ἑπτὰ χρόνους δὲν κατορθώσαμε μεγάλα πράγματα..."

(τα στοιχεία για τον δανεισμό προέρχονται από το sansimera.gr - ολόκληρη την ομιλία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη μπορείτε να τη βρείτε εδώ).

Η παρέλαση της 25ης Μαρτίου μια ακόμα απόδειξη της κατάντιάς μας

Διαβάζουμε και απορούμε..."Υπό αυστηρά μέτρα ασφαλείας θα πραγματοποιηθεί και φέτος η στρατιωτική παρέλαση της 25ης Μαρτίου στο κέντρο της Αθήνας. Για την ημέρα εκείνη θα επιστρατευτούν 3.000 αστυνομικοί για την αποφυγή επεισοδίων. Η πρόσβαση στον χώρο της παρέλασης θα γίνεται μόνο με προσκλήσεις ή διαπιστεύσεις, ενώ οι πολίτες θα μπορούν να την παρακολουθήσουν ελεύθερα από το ύψος της οδού Βουκουρεστίου και κάτω. Η πλατεία Συντάγματος θα περικλειστεί από κάγκελα, ενώ θα υπάρχουν και ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ που θα ελέγχουν την πρόσβαση. Δρακόντεια μέτρα ασφαλείας θα ληφθούν και για την μαθητική παρέλαση τη Δευτέρα, πρώτη εργάσιμη ημέρα μετά τη λήξη της οκτάμηνης διαθεσιμότητας για τους καθηγητές τεχνικής εκπαίδευσης. Όπως ανακοίνωσε η ΓΑΔΑ, οι δημοσιογράφοι θα έχουν πρόσβαση στον προβλεπόμενο χώρο για τα ΜΜΕ από την κάτω πλευρά της Πλατείας Συντάγματος, έναντι της Ερμού, και με την απαραίτητη επίδειξη του πράσινου δελτίου διαπίστευσης."

Πως τα κατάφεραν οι κυβερνήσεις μας να μετατρέψουν μια ημέρα γιορτής και μνήμης, μια ημέρα-απόδειξη του πόσα μπορούμε να καταφέρουμε ως λαός όταν είμαστε (σχεδόν) ενωμένοι, σε μια μέρα που ΠΡΕΠΕΙ να διαμαρτυρηθούμε;

Πως κατάφεραν να μετατρέψουν μια ημέρα που μας αφορά ΟΛΟΥΣ, σε μια μέρα που αφορά λίγα άτομα με προσκλήσεις; Δεν φταίει η αριστερά - ούτε οι "αγανακτισμένοι". Ας μη γελοιόμαστε. Το ότι καταλήξαμε όμως μια εθνική γιορτή να τη γιορτάζουμε με "3000 αστυνομικούς" και "διμοιρίες ΜΑΤ" αποτελεί την απόλυτη κατάντια για το δίπλο ΠΑΣΟΚ/Ελιά - ΝΔ και όλο τον συρφετό που τους στηρίζει. Τό ότι φτάσαμε στο σημείο οι πολίτες να έχουν συγκεκριμένα σημεία οπτικής πρόσβασης στην παρέλαση (όπου στο κάτω-κάτω θα πάνε για να δουν τα παιδιά τους που είτε υπηρετούν στο στρατό ή πάνε σχολείο) είναι ένα από τα χαμηλότερα σημεία που έχει φτάσει όσο αφορά την λαϊκή αποδοχή.

Φανταστείτε το ρεζιλίκι μας και τα γέλια των "φίλων" και "συμμάχων" όταν βλέπουν οι παρελάσεις στην χώρα μας να προστατεύονται από την αστυνομία, μπας και παρεισφρίσουν "αντιδρώντες" στα όσα "καλά" μας επιβάλλουν οι δανειστές μας και ψηφίζουν "εν κρυπτώ" και με τη μορφή κατεπείγοντως οι κυβερνώντες... Τουλάχιστον κάποιοι θα γελάνε με τα όσα συμβαίνουν...

Οικονομικές εγγυήσεις από το κράτος υπέρ των αποκρατικοποιήσεων;

Δεν θα κουραστούμε να το λέμε. Αυτή η κυβέρνηση μας εντυπωσιάζει. Και όχι για καλό βέβαια - είναι διαθετιμένη να κατεβάσει (κυριολεκτικά) και τα βρακιά της χώρας ολόκληρης προκειμένου να ευχαριστήσει την τρόικα, να τηρήσει τις "μνημονιακές" δεσμεύσεις και να ολοκληρώσει το έργο της καταστροφής της χώρας.

Και για να μην λέτε ότι υπερβάλλουμε, σύμφωνα με ρεπορτάζ του ραδιοφώνου του Σκάι, η κυβέρνηση είναι  διαθετημένη να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση σύμφωνα με την οποία το ελληνικό κράτος θα μπορεί να δεσμεύεται έναντι των επενδυτών που επικράτησαν σε διαγωνισμούς αποκρατικοποιήσεων ότι θα καταβάλει αποζημιώσεις αν δεν τηρηθούν συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και διαδικασίες.  

Η ρύθμιση αυτή έγινε λόγω των αρκετών καθυστερήσεων που υπάρχουν σε ορισμένους διαγωνισμούς, οι οποίες (κατά τους κυβερνώντες) οδηγούν στην απομάκρυνση "σοβαρών" επενδυτών και εκτιμάται ότι θα επιτρέψει την πώληση του Ελληνικού (και του παραλιακού μετώπου που πάει πακέτο) στην Lamda Developments, την μοναδική εταιρεία που έχει απομείνει στο διαγωνισμό.

Βέβαια πέραν της πρωτοτυπίας που υπάρχει στην κίνηση αυτή (αφού στην ουσία υποχρεώνει το κράτος σε βιαστικές κινήσεις χωρίς παράλληλα να διασφαλίζει χρονικά περιθώρια ελέγχου για την προστασία του Δημοσίου συμφέροντος επιβαρύνοντάς το κιόλας οικονομικλα), υπάρχει και μια άλλη πλευρά που η κυβέρνηση παραβλέπει: οι περισσότερες αποκρατικοποιήσεις που γίνονται, αφορούν κομμάτια του Δημοσίου που δεν είναι "ώριμα" για κάτι τέτοιο αφού υπάρχουν πολλοί εμπλεκόμενοι φορείς και έντονος ο σκεπτικισμός ως προς την προστασία του Δημοσίου συμφέροντος. Ειδικά για το Ελληνικό (για το οποίο έχουμε γράψει διεξοδικά εδώ), υπάρχουν μεγάλα νομικά προβλήματα τα οποία δεν μπορούν να λυθούν. Έτσι αν π.χ. προχωρήσει το σχέδιο της καταβολής αποζημιώσεων,  η εμμονή της κυβέρνησης για την μετατροπή του "Μητροπολιτικού Πάρκου" σε καζίνο και κατοικίες και μάλιστα ιδιωτικών συμφερόντων θα οδηγήσει σε μεγάλη οικονομική ζημιά του Δημοσίου αφού θα είναι υπόλογο σε δύο πλευρές (και στους αρχικούς ιδιοκτήτες αλλά και στους "επενδυτές"). Για να μην μιλήσουμε για την ΔΕΗ (για την οποία έχουμε αναφερθεί εδώ κι εδώ), τον ΟΣΕ κ.λπ.

Η κυβέρνηση έχει στόχο - αυτό είναι προφανές - και είναι να μην υπάρχει ελληνικό κράτος σε 20 χρόνια. Δεν έχει όμως σχέδιο και πλάνο και τ' αποτέλεσμα είναι η προχειρότητα και η ανοργανωσιά να καλύπτουν τα πάντα, όπως φαίνεται ξεκάθαρα πλέον...

Ενοικιαζόμενοι εργαζόμενοι παντού...

Όσο η κυβέρνηση πανηγυρίζει για τη διανομή+ του πλεονάσματος (σε λίγους και λίγα) και υπόσχεται "καλύτερες μέρες", φροντίζει παράλληλα να διαλύει τον εργασιακό τομέα - ό,τι δηλαδή έχει απομείνει όρθιο. Αυτό βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Δημόσιο, όπου ακόμα υπάρχουν κάποια εργασιακά δικαιώματα τα οποία αναγκαστικά δίνονται στους εργαζομένους. Αυτό όμως θ' αλλάξει - και επειδή δεν μπορεί ν' αλλάξει απευθείας, θ' αλλάξει δια της πλαγίας οδού - πως θα γίνει αυτό; Μ' ένα απλό και συννάμα καταστροφικό τρόπο...
Σύμφωνα με πληροφορίες, επέρχεται διάταξη σύμφωνα με την οποία αποσύρονται οι συμβάσεις αορίστου χρόνου και η μονιμότητα από το Δημόσιο και αντ' αυτών θα γίνονται συμβόλαια αντί συμβάσεων εργασίας διάρκειας 36 μηνών και χωρίς αποζημίωση κατά τη λήξη της απασχόλησης.

Επειδή όμως η κυβέρνηση αγαπάει όλους τους Έλληνες η ρύθμιση του Υπουργείου Εργασίας θ' αφορά και τους εργαζομένους στον ιδιωτικό τομέα. Έτσι αίρονται οι περιορισμοί για την πρόσληψη εργαζομένων μέσω Εταιριών Προσωρινής Απασχόλησης και στο εξής ο κάθε εργοδότης ή η επιχείρηση δεν θα χρειάζεται να επικαλείται έκτακτους λόγους ή εποχικές ανάγκες για να προσλάβει εργαζομένους μέσω των ΕΣΠΑ.  -

Στην πράξη μια επιχείρηση θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να «δανειστεί» εργαζομένους μέσω των ΕΣΠΑ, χωρίς η ίδια να έχει την υποχρέωση να τους καταβάλει τον μισθό, παρά μόνο αν προβλεφθεί στη συμφωνία που θα κάνει με τον άμεσο εργοδότη τους, δηλαδή με την Εταιρεία Προσωρινής Απασχόλησης.
Η σύμβαση που θα υπογράφει ο εργαζόμενος μπορεί να είναι είτε ορισμένου χρόνο είτε αορίστου και μόνο με την Εταιρεία Προσωρινής Απασχόλησης, η οποία θα τον εκχωρεί σε άλλους εργοδότες.
Στην ουσία οι εργαζόμενοι θα υπογράφουν ένα συμβόλαιο απασχόλησης που θα ενεργοποιείται με την ανάληψη εργασίας όποτε τους ζητηθεί.

Στο συμβόλαιο αυτό θα αναφέρονται οι όροι αμοιβής και ασφάλισης του μισθωτού στην εργασία που θα αναλαμβάνει. Τα συμβόλαια εργασίας για τους προσωρινά απασχολουμένους θα έχουν διάρκεια έως 36 μήνες, με ανανέωση μετά από 23 μέρες για να μην εγείρονται αξιώσεις περί μετατροπής συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου.
Με τη λήξη του συμβολαίου και σε σύμβαση ορισμένου χρόνου ο προσωρινά απασχολούμενος δεν θα δικαιούται αποζημίωση.

Οι επιχειρήσεις που θα προσλαμβάνουν χωρίς κανένα εμπόδιο προσωρινά απασχολούμενους δεν θα πρέπει να έχουν κάνει απολύσεις μέσα στους τελευταίους 3 μήνες, ενώ δεν θα πρέπει να έχουν προχωρήσει σε ομαδικές απολύσεις μέσα στους τελευταίους 6 μήνες.

Η Εταιρεία Προσωρινής Απασχόλησης και ο έμμεσος εργοδότης είναι αλληλεγγύως και εις ολόκληρον έκαστος υπεύθυνοι για την ικανοποίηση των μισθολογικών εργαζομένων για την ικανοποίηση των μισθολογικών δικαιωμάτων του και την καταβολή των εισφορών.
Στη διάταξη όμως αναφέρεται ότι από την ευθύνη αυτή μπορεί να απαλλάσσεται ο εργοδότης εφόσον προβλεφθεί ότι οι προσωρινά απασχολούμενοι θα ικανοποιηθούν από τις εγγυητικές επιστολές που θα πρέπει να καταθέτουν οι Εταιρείες Προσωρινής Απασχόλησης.
Να σημειωθεί πως το ύψος των εγγυητικών επιστολών για τις ΕΠΑ έχει μειωθεί από τις 120.000 στις 60.000 ευρώ - με λίγα λόγια η κυβέρνηση έτσι φωνάζει: "κάνε κι εσύ μια τέτοια εταιρεία - μπορείς!"

Πως το γάλα φέρνει τα πάνω-κάτω στην κυβέρνηση

Η είδηση από το "Βήμα" ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα...

"Αποφασισμένος για έξοδο από την κυβέρνηση εμφανίζεται ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Μάξιμος Χαρακόπουλος, μια κίνηση που αναμένεται να προκαλέσει «μίνι κρίση» στην κυβέρνηση, εν όψει και της ψήφισης των μέτρων.

Ο αναπληρωτής υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης θεωρεί ότι η διαπραγμάτευση κυβέρνησης και τρόικας όσον αφορά το καθεστώς για τη διάρκεια ζωής του γάλακτος, είναι αρνητική και για το λόγο αυτό φέρεται έτοιμος να εγκαταλείψει το κυβερνητικό σχήμα.
Ο Λαρισαίος πολιτικός, πιστός στα όσα έχει πει εδώ και πολλούς μήνες, θεωρεί ότι τα όσα συμφωνήθηκαν με την τρόικα θα επιδεινώσουν την κατάσταση για τους Έλληνες κτηνοτρόφους και άρα δεν μπορεί να δεχθεί μια τέτοια συμφωνία.
«Θα περιμένω να τελειώσει η Σύνοδος Κορυφής της ΕΕ την Παρασκευή και μετά θα τοποθετηθώ» λέει ο κ. Χαρακόπουλος στους συνομιλητές του και επιμένει ότι θα παραμείνει συνεπής με τις θέσεις του, οι οποίες είναι γνωστές στο πρωθυπουργικό γραφείο.  
Ο αναπληρωτής υπουργός από την πρώτη στιγμή αντέδρασε έντονα στα σενάρια περί επιμήκυνσης της διάρκειας ζωής του φρέσκου γάλακτος. Μάλιστα για τα όσα συμφωνήθηκαν για φρέσκο γάλα 10 ημερών, έχει ακουστεί να λέει με χιούμορ, ότι «αυτό στα χωριά μας το λέμε ξινόγαλα».
Ο κ. Χαρακόπουλος υποστηρίζει ότι «στη χώρα μας επιστημονική επιτροπή έκρινε ότι η διάρκεια ζωής του παστεριωμένου γάλακτος, που υφίσταται μια θερμική επεξεργασία στους 71,7° C για 15 δευτερόλεπτα, είναι 5 ημέρες. Βεβαίως, το γάλα όσο μεγαλύτερη θερμική επεξεργασία υφίσταται, τόσο μειώνονται τα θρεπτικά του συστατικά».
Ο ίδιος επικαλείται τις ιδιαιτερότητες που υπάρχουν στην Ελλάδα και έχει υπογραμμίσει ότι η χώρα έχει διάσπαρτες μικρές κτηνοτροφικές μονάδες. «Αν επιμηκυνθεί η διάρκεια ζωής του παστεριωμένου γάλακτος από 5 σε 7, σε 9 ή 10 μέρες, θα ζήσουμε το εξής παράδοξο: ενώ δεν θα υπάρχει ελληνικό «φρέσκο» να έχουμε εισαγωγές παστεριωμένου γάλακτος μεγαλύτερης διάρκειας από άλλες χώρες οι οποίες έχουν το χαρακτηρισμό «φρέσκο», όπως η Ιταλία» τόνισε προ ημερών.
Παράλληλα έχει διαμηνύσει έγκαιρα ότι θα υπάρξουν αρνητικές συνέπειες στην ελληνική αγελαδοτροφία και θα αναγκαστούν να κλείσουν και να εξαγοραστούν επιχειρήσεις. «Τελικά, τι θέλουμε; Δεν θέλουμε να υπάρχει παραγωγικός ιστός στη χώρα; Δεν θέλουμε να έχουμε τη δυνατότητα παραγωγής; Είμαστε μια χώρα, η οποία έχει χάσει πια την αυτάρκειά της σε τρόφιμα» είπε."

Όποιος διαβάσει τα επιχειρήματά του υφυπουργού θα δει ότι έχει μάλλον δίκιο. Δεν υπάρχει λογική στην όλη απόφαση και η συμφωνία έγινε για να μπορέσουν ορισμένες μεγάλες γαλακτοβιομηχανίες να προωθήσουν προϊόντα που μέχρι σήμερα δεν κυκλοφορούσαν στην ελληνική αγορά εις βάρος της ποιότητας και των Ελλήνων κτηνοτρόφων που έτσι κι αλλιώς υποφέρουν λόγω των καρτέλ και των χονδρεμπόρων.

Όμως...

Η εν λόγω κίνηση (πάντα με το πρόσχημα της προστασίας των καταναλωτών) αποτελεί σταθερή συνέχεια των όσων συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας...Ο κύριος υφυπουργός δεν το είχε παρατηρήσει; Τώρα αποφάσισε ν' αντιδράσει;

Ρητορικά ερωτήματα...

Από το παράθυρο δίδακτρα στο Δημόσιο πανεπιστήμιο και η μελέτη του ΟΟΣΑ

Η ιστορία είναι απλή. Η τρόικα έχοντας δει πως η υπομονή του κόσμου (και ορισμένων μελών της κυβέρνησης πιθανώς) έχει εξαντληθεί, έχει βγάλει στη σέντρα μια έκθεση που εκπόνησε (ακάλεστος) ο ΟΟΣΑ και την οποία σε άλλες χώρες συνήθως διαβάζουν οι κυβερνώντες με "σοβαρό" ύφος, κουνούν επιδοκιμαστικά το κεφάλι τους και την τοποθετούν στο συρτάρι του γραφείου τους. Ο λόγος που γίνεται αυτό είναι απλώς: η έκθεση γράφεται από νεοφιλεύθερους οικονομολόγους, αντιμετωπίζει τους πολίτες κάθε χώρας ως "υποζύγια" που πληρώνουν φόρους και στηρίζεται στην πεποίθηση ότι όχι μόνο έχουν τεράστιους λογαριασμούς σε τράπεζες και αμύθητες περιουσίες αλλά και ότι μπορούν να δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται, έχοντας παράλληλα τη δυνατότητα να πληρώνουν τα πάντα.

Στην χώρα μας όμως, η έκθεση αυτή του ΟΟΣΑ έχει το χαρακτήρα που είχαν οι Δέκα Εντολές στο Ισραήλ την περίοδο του Μωϋσή: τα στελέχη της τρόικας την περιφέρουν από Υπηρεσία σε Υπηρεσία και από Υπουργείο σε Υπουργείο και απαιτούν πλήρη υποταγή.

Επειδή τα στελέχη του ΟΟΣΑ νομίζουν ότι κατέχουν τα πάντα τέλεια (κάτι σαν "Πάπες" της οικονομίας) προτείνουν αλλαγές και στην Παιδεία, θεωρώντας ότι η κυβέρνηση έχοντας βγάλει τους πρυτάνεις από την μέση και έχοντας μεγαλώσει την εξάρτηση των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων από το κράτος με τα κουρέματα των ομολόγων, μπορεί να περάσει τα πάντα.

Έτσι, στην ενότητα της έκθεσης με τον τίτλο “Βελτίωση της απόδοσης κόστους, με βελτίωση της αποδοτικότητας στα συστήματα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης”, ο ΟΟΣΑ προτείνει::

● Περαιτέρω σύνδεση της χρηματοδότησης με τα ποσοστά αποφοίτησης ("αποφοιτούν; θα πάρετε χρήματα. Δεν αποφοιτούν; Δεν παίρνεται τίποτα" με λίγα λόγια. Το αν πρέπει να δουλεύουν 10 δουλειές για να τελειώσουν τις σπουδές τους, το αν οι επενδύσεις για υλικοτεχνική υποδομή στην παιδεία είναι ανύπαρκτες με αποτέλεσμα η ολοκλήρωση να είναι προβληματική κ.ο.κ. είναι άλλο θέμα που δεν τους απασχολεί).
● Δημιουργία κινήτρων για τη μείωση των ποσοστών μη ολοκλήρωσης (διαρροής) και του χρόνου φοίτησης και μείωση κρατικών επιχορηγήσεων για φοιτητές που καθυστερούν να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους (μα υπάρχουν κρατικές επιχορηγήσεις για τους φοιτητές; Άμεσα όχι, αλλά εδώ κολλάει η πρόταση για χρηματικά "πρόστιμα" που είναι θα είναι "κερδοφόρο" μέτρο).

Προτείνεται επίσης «περιορισμός του συνολικού αριθμού των εισακτέων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε αριθμό συγκρίσιμο με το μέσο όρο εισακτέων στην Ε.Ε.» (κοινώς παιδεία για λίγους και όσοι δε θέλουν ας πάνε στο εξωτερικό για να σπουδάσουν - πως θα στηριχθεί το Βρετανικό Πανεπιστημιακό σύστημα; Και τα κολλέγια; Να κλείσουν; Όχι βέβαια...) καθώς και «αύξηση επιμερισμού του κόστους στους φοιτητές», χωρίς όμως να παραλείπεται η υπογράμμιση της συνταγματικής διάταξης που επιβάλλει την παροχή δωρεάν εκπαίδευσης (με την υποσημείωση ότι αυτός ο "αναχρονισμός" πρέπει ν' αλλάξει).

Σ’ αυτό το πλαίσιο ο ΟΟΣΑ προτείνει:
● Αντικατάσταση του υφιστάμενου συστήματος δωρεάν συγγραμμάτων για τους φοιτητές με κουπόνι συγγραμμάτων για κάθε φοιτητή, για κάθε έτος, αξίας αισθητά μικρότερης από το κόστος των βιβλίων που θα χρειαζόταν. Ετσι, αναφέρει, θα ενθαρρύνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ εκδοτών και θα διευκολύνεται η ανάπτυξη υγιούς αγοράς μεταχειρισμένων βιβλίων, προσφέροντας σημαντική εξοικονόμηση χρημάτων για το κράτος (Μάλιστα....Το πρόβλημα δηλαδή για τον ΟΟΣΑ είναι οι εκδότες και όχι το κόστος συγγραφής επιστημονικών βιβλίων  - θεωρούν π.χ. ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί να γράψει βιβλίο για την Αναλυτική Γεωμετρία ή την Φυσιολογία. Δεν κοιτούν πόσο κοστίζει το επιστημονικό σύγγραμμα στην Μέκκα του καπιταλισμού της Η.Π.Α.; Κοστίζουν τα βιβλία φτηνότερα; Όχι. Απλά τ' αγοράζει ο φοιτητής...Όσο για τα μεταχειρισμένα βιβλία...Πως γίνεται ο ορισμός της "υγιεούς αγοράς μεταχειρισμένων βιβλίων"; Λεπτομέρειες...)

● Εναρξη διαλόγου με τις ενώσεις φοιτητών και άλλους ενδιαφερόμενους φορείς αναφορικά με μακροπρόθεσμες εναλλακτικές επιμερισμού κόστους (Κοινώς της επιβολής διδάκτρων)
● Διεύρυνση της διαθεσιμότητας των φοιτητικών δανείων, όπως προτείνεται στο νέο νόμο-πλαίσιο, ώστε να βοηθηθούν οι φοιτητές και οι οικογένειες που δεν διαθέτουν τα μέσα να χρηματοδοτήσουν το κόστος της ανώτατης εκπαίδευσης (κατοικία, εκπαιδευτικά υλικά που δεν παρέχονται δωρεάν κ.λπ.) (Και αφού θα επιβληθούν δίδακτρα και ο μπαμπάς δεν θα έχει, ας φορτωθούν με δάνεια τα "ζώα" ώστε οι τράπεζες να τους ελέγχουν από τα 18 μέχρι να πεθάνουν).

Τέλος, στην έκθεση σημειώνεται ότι «σε χώρες που δεν έχουν ιδιαίτερη παράδοση στα δίδακτρα, είναι καλό να ξεκινήσει μια δημόσια συζήτηση που θα βοηθήσει να ξεκαθαριστεί αν:
● Είναι βιώσιμη η τεράστια εξάρτηση από το δημόσιο χρήμα (κοινώς "γιατί να πληρώνει το κράτος αντί για τους ίδιους τους φοιτητές;" με την πληρωμένη απάντηση να είναι ότι "η παιδεία πρέπει να είναι δωρεάν για να υπάρχει ΙΣΗ πρόσβαση για όλους και να πραγματοποιείται έτσι μια ισχυρή επένδυση για την μελλοντική ανάπτυξη της χώρας)
● Τα ιδιωτικά προνόμια είναι τόσο χαμηλά ώστε να δικαιολογούν τα χαμηλά δίδακτρα, ιδιαίτερα για τους πιο εύπορους μαθητές ("μα δεν υπάρχουν δίδακτρα στην χώρα μας" θα πείτε. Ε, μη σας νοιάζει - θα μπουν και όταν θα μπουν καλό θα είναι να έχουμε συμφωνήσει το πόσα θα είναι).
● Υψηλότερα δίδακτρα για τους πιο εύπορους μαθητές θα μπορούσαν να παγιώσουν το σύστημα υποστήριξης φοιτητών».

Και αν το επόμενο μέτρο που θα ζητηθεί θα είναι του να πληρώνουν τα παιδιά του Δημοτικού τους δασκάλους τους και οι γονείς να χτίζουν με τα χέρια τους τα σχολεία όπως γινόταν πριν από 80 ή 90 χρόνια στην Ελλάδα, μην απορήσετε...Εκεί θα πάμε αν συνεχίσουμε να μην μιλάμε...

Πράξεις νομοθετικού περιεχομένου: 21 πράξεις κυβερνητικού αίσχους

Όταν ο νομοθέτης θεσμοθετούσε τις πράξεις νομοθετικού περιεχομένου, φανταζόμαστε θα είχε στο μυαλό του περιπτώσεις όπου ειδικές συνθήκες υπήρχαν στην χώρα κατά τις οποίες η Βουλή, την οποία πληρώνουμε και χαιρόμαστε όλοι μας, δεν μπορούσε να λειτουργήσει. Σεισμοί, λιμοί, καταποντισμοί, πόλεμοι και επιθέσεις όπου οι μισοί βουλευτές θα είναι αποκλεισμένοι και οι άλλοι μισοί θα τρέχουν να κρυφτούν από τις Θεομηνίες. Δυστυχώς όμως οι κυβερνήσεις Παπανδρέου, Παπαδήμου και Σαμαρά, μετέτρεψαν την εξαίρεση σε κανόνα και έτσι τα τελευταία 4 περίπου χρόνια η χώρα μας κυβερνάται σχεδόν αποκλειστικά από αυτά, όσο αφορά κρίσιμους τομείς της ζωής των πολιτών και της λειτουργίας τους κράτους. Η εφημερίδα "Η Ελλάδα σήμερα" έκανε ένα αφιέρωμα στις 21 σημαντικότερες από αυτές και παρουσιάζει μια σύνοψη στο άρθρο που αναδημοσιεύουμε:

 

Φοροαποφυγή και πρακτικές της Lidl στην χώρα μας

Η αλήθεια είναι ότι δεν είμαστε Γερμανόφιλοι. Από την άλλη όμως παράλληλα ΔΕΝ προσπαθούμε σώνει και καλά να βρούμε κάτι κακό στα όσα κάνουν οι Γερμανοί στην χώρα μας. Όμως κάποιες φορές, θέλουμε δε θέλουμε τα γεγονότα επιβάλλουν μια επιθετική στάση, ιδιαίτερα απέναντι στις πρακτικές που γερμανικά συμφέροντα χρησιμοποιούν για να δράσουν στην χώρα μας. Για τη διαπλοκή στην οποία οι μεγάλες Γερμανικές εταιρείες ήταν "πρώτα βιολιά" πριν ακόμα τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο έχουμε γράψει εδώ. Δεν είναι όμως δυστυχώς μόνο η διαπλοκή στην οποία οι Γερμανικές εταιρείες πρωτοστατούν. Είναι η φορο-αποφυγή (αυτή που οι Γερμανοί μας "καταδικάζουν" καθημερινά) αλλά και οι πρακτικές πώλησης που κάθε άλλο παρά καθαρές είναι. Το ρεπορτάζ που πρωτοδημοσιεύτηκε στο "Olympia.gr" (έχοντας στοιχεία από παλαιότερη έρευνα της "Ελευθεροτυπίας") είναι χαρακτηριστικό
και περιέχει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία, τα οποία πρέπει να λαμβάνουμε υπόψιν πριν λειτουργήσουμε ως "ανυποψίαστοι" καταναλωτές.

"Αν σας έλεγαν ότι μια γερμανική Ομόρρυθμη Εταιρία (Ο.Ε.) λειτουργεί στην Ελλάδα 17 χρόνια και ο τζίρος της ξεπερνά το 1,5 δισεκατομμύρια ευρώ θα το πιστεύατε;Και όμως είναι αλήθεια και μάλιστα πριν λίγες εβδομάδες εγκαινίασε επένδυση 130 εκατομμύριωνευρώ. Θα πείτε πειράζει που είναι Ο.Ε και όχι Α.Ε. ή κάτι άλλο; Μάλλον ναι γιατί θα πρέπει να ξέρουμε πόσα χρήματα Ελλήνων καταναλωτών ταξιδεύουν κάθε χρόνο για Βερολίνο. Γιατί όπως θα διαβάσετε παρακάτω οι Ο.Ε΅. δεν υποχρεούνται να δημοσιέυουν ισολογισμό.Πρόκειται για την Lidl η οποία σε κάθε περίπτωση, είναι η μεγάλη ωφελημένη της ελληνικής κρίσης. Με τις χαμηλές τιμές και τα προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας έχει αποσπάσει πολύ μεγάλο μερίδιο της αγοράς, καθώς το εισόδημα των νοικοκυριών συρρικνώνεται τα τελευταία χρόνια.Το τι μπορεί να σημαίνει όμως η ανάπτυξη αυτού του τύπου για καταναλωτές και εργαζομένους είναι μια άλλη υπόθεση. Και αυτό γιατί η εταιρία έχει καταγγελθεί για αισχροκέρδεια σε βάρος των Ελλήνων πριν από τρία χρόνια, με τον τότε αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ν. Παντελή (εποπτεύοντα του οικονομικού εγκλήματος), να έχει παραγγείλει έρευνα με αφορμή διαπιστώσεις του τότε αναπληρωτή υφυπουργού Ανάπτυξης, Σωκράτη Ξυνίδη, για προϊόντα που διαθέτει η Lidl ακριβότερα στην Ελλάδα απ” ό,τι σε άλλες χώρες.H αναφορά Ξυνίδη κατέγραφε 51 προϊόντα που διακινούνταν από τα Lidl σε υψηλότερες τιμές από εκείνες που διατίθενται σε Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία και Βουλγαρία. Το γεγονός είχε καταγγελθεί και παλιότερα από καταναλωτικές οργανώσεις αλλά ήταν η πρώτη φορά που έγινε επίσημη παρέμβαση.Η Lidl ήταν η εταιρία που «πιάστηκε» να «καρπώνεται» τη διαφορά μεταξύ του κανονικού ΦΠΑ και του μειωμένου που ισχύει για την παραμεθόριο. Η υπόθεση βγήκε στη δημοσιότητα αρχικά με δύο αποδείξεις, ενός καταστήματος στην Αθήνα και ενός στη Σάμο, που χρέωναν κανονικά τον ίδιο (αυξημένο) ΦΠΑ στα ίδια προϊόντα. Έτσι, ο μειωμένος ΦΠΑ για τους ακρίτες έγινε κέρδος στις τσέπες των ομόρρυθμων εταίρων… Γερμανών και μάλιστα με τη συγκατάθεση του ελληνικού κράτους, που δεν έκανε τίποτα για το περιστατικό.Αρκετές είναι οι καταγγελίες και οι ποινές που έχουν επιβληθεί κατά καιρούς στη Lidl για κακή ποιότητα έως και ακαταλληλότητα προϊόντων της. Πρόστιμα πολλών χιλιάδων ευρώ για επιβλαβή τρόφιμα, παραπλάνηση του καταναλωτή (ακόμη και παραπλανητικές διαφημίσεις αναφορικά με τις τιμές) και μη τήρηση των απαιτήσεων της νομοθεσίας. Χαρακτηριστική ήταν η περίπτωση για μολυσμένο βοδινό κρέας σε κατάστημα της Β. Ελλάδας, στο οποίο ανιχνεύτηκε το παθογόνο στέλεχος e-coli O157.Από την πλευρά της εταιρίας ακολούθησε επιχείρηση σύγχυσης των καταναλωτών, με επαναλαμβανόμενες ανακοινώσεις, ενώ σημειώθηκε και καθυστέρηση (κάποιοι αναφέρθηκαν σε μη ολοκλήρωση) των διαδικασιών καταστροφής των οριστικώς και ανεκκλήτως κατασχεμένων τροφίμων. Επίσης, ο ΕΦΕΤ στο παρελθόν ζήτησε την ανάκληση μανιταριών, τα οποία δεν είχαν υποστεί επαρκή θερμική επεξεργασία, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αποκλειστεί η ανάπτυξη μικροοργανισμών και κατά συνέπεια να υφίσταται πιθανός κίνδυνος για τη δημόσια υγεία.17 χρόνια χωρίς ισολογισμόΤα τελευταία 17 χρόνια που δραστηριοποιείται στη χώρα μας δεν δημοσιεύει ισολογισμό. Σαν συνέπεια δεν υπάρχει ξεκάθαρη εικόνα για τον τζίρο, τα κέρδη και κυρίως τους φόρους που έχει πληρώσει η γερμανική αλυσίδα χαμηλού κόστους. Ο λόγος που δεν δημοσιεύει ισολογισμό είναι ότι η νομική της μορφή παραμένει… Ο.Ε. Αυτό βέβαια δεν την αποτρέπει από το να έχει ένα από τα μεγαλύτερα «ταμεία» στη χώρα, ένα δίκτυο με 222 σημεία πώλησης και να απασχολεί περίπου 4.000 εργαζόμενους."

Ποια η αιτία των παράλογων απαιτήσεων της τρόικας;

Γράφει η "Ελευθεροτυπία" σε κύριο άρθρο της για τους σκοπούς της τρόικας και τον πραγματικό λόγο για τον οποίο οι απαιτήσεις γίνονται όλο και πιο παράλογες (όπως αποκαλύψαμε πρόσφατα εδώ), επιβεβαιώνοντας την εκτίμηση ότι η χώρα μας είναι "παιχνίδι" στα χέρια τους:

"Είναι αντίθετη η τρόικα στην επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές, καθώς φοβάται ότι αν χάσει την επιρροή της στην ελληνική κυβέρνηση θα υπάρξει χαλάρωση στην υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων. Την παραπάνω εκτίμηση διατύπωσαν στο πρακτορείο Bloomberg, υπό το καθεστώς της ανωνυμίας, δύο αξιωματούχοι, ο ένας από την Ελλάδα και ο δεύτερος από την Ευρωπαϊκή Ενωση, υποστηρίζοντας ότι η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να επαναλάβει λάθη του παρελθόντος εάν κατάφερνε να αποδεσμευθεί από τους περιορισμούς του σχεδίου διάσωσης.
Τι σημαίνει η συγκεκριμένη διαπίστωση των αξιωματούχων σε δεύτερο επίπεδο; Το απολύτως αυτονόητο για κάθε ελεύθερα σκεπτόμενο και ενημερωμένο πολίτη. Πως τα διεθνή κέντρα και οι υπερεθνικοί οργανισμοί τους δεν θέλουν ούτε κατά διάνοια να ακούν για την έννοια της αυτοδιαχείρισης και της εθνικής ανεξαρτησίας των κρατών.
Αυτά τα κέντρα επιθυμούν, αναπτύσσοντας ψυχωτικές εμμονές, αποκλειστικά και μόνον έθνη υπόδουλα, απολύτως πειθήνια στις άμεσες προσταγές τους, με ηγεσίες ανδρεικέλων που θα διορίζουν και θα ελέγχουν οι ίδιοι, με κριτήριο αν και σε ποιο βαθμό υπηρετούν τα δικά τους συμφέροντα και όχι των λαών τους.
Ετσι οραματίζονται το «νέο, γενναίο κόσμο» της παγκοσμιοποίησης τα εκτελεστικά όργανα, όπως οι δύο προαναφερθέντες ανώνυμοι αξιωματούχοι. Και η Ελλάδα αποτελεί γι' αυτούς το ιδανικό πείραμα στο Δυτικό κόσμο της ρευστοποιημένης εθνικής υπόστασης με ελεγχόμενη παρακολούθηση από έξωθεν οργανισμούς.
Η τρόικα, σύμφωνα πάντα με τους δύο αξιωματούχους, φοβάται ότι εάν χάσει την επιρροή της στην ελληνική κυβέρνηση, η χώρα θα επιστρέψει στα λάθη που δημιούργησαν την ευρωπαϊκή κρίση χρέους και σε αυτή την περίπτωση η Ευρωζώνη θα αρνηθεί ένα νέο σχέδιο διάσωσης.
Τι σημαίνει πάλι αυτό; Θεωρούν, προφανώς, ηλίθιο -ή έτσι θέλουν να το παρουσιάζουν- το δυναμικό του τόπου. Ως ανίκανο να διαχειριστεί τις τύχες της πατρίδας του, ακατάλληλο να κυβερνήσει, γεγονός διόλου κολακευτικό και αρκετά προσβλητικό για τον Αντώνη Σαμαρά και τα στελέχη του.
Προσβλητικό, διότι η παραπάνω επισήμανση θα μπορούσε να εκληφθεί και ως μήνυμα με αποδέκτη το σημερινό πρωθυπουργό αλλά και τον επόμενο, όποιος και αν είναι αυτός. «Συμμορφωθείτε στις υποδείξεις» είναι το μήνυμα των διεθνών οργανισμών.
Το ερώτημα, πλέον, είναι αν υπάρχει σήμερα, ή αν θα βρεθεί αύριο, μια κυβέρνηση που θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και με το θάρρος μιας πραγματικής εθνικής κυβέρνησης θα πει κατά πρόσωπο σε αυτούς του κυρίους να κρατήσουν μακριά από τον ελληνικό λαό αυτές τις εκβιαστικές υποδείξεις. Υπάρχει;"

Οι (νέες) απαιτήσεις της τρόικας και οι επερχόμενες εκλογές

Η είδηση ξεκάθαρη χωρίς παρερμηνείες -το Eurogroup επιτάσσει άμεση δράση: "συμφωνήστε με την τρόικα για να πάρετε την επόμενη δόση". Έτσι λοιπόν τα "success stories", τα πλεονάσματα, οι "θετικές εξελίξεις" πάνε περίπατο και μας μένει η πικρή αλήθεια: παρά τις τεράστιες θυσίες, τις μεγάλες αυξήσεις σε φόρους και τις περικοπές και τις κραυγαλέα αντίθετες προς το δημόσιο συμφέρον αποκρατικοποιήσεις, το Eurogroup (δηλαδή οι "φίλοι μας" οι Γερμανοί και η παρέα τους) ζητούν κι άλλα μέτρα κι άλλες θυσίες για να καταβάλουν τα συμφωνημένα.

Και βέβαια η κυβέρνηση έρχεται στη θέση του "κορόιδου" αφού είχε επενδύσει σε μια περίοδο χάριτος (τουλάχιστον μέχρι τις Ευρωεκλογές) και σε κάποιες ανάσες για να μπορέσει να πάει στην εκλογική περίοδο με μια σχετική ηρεμία. Όμως αυτό δεν μπορεί να συμβεί και ο λόγος απλός: ακόμα και η κυβέρνηση αυτή δεν μπορεί να συναινέσει στα όσα ζητάει η τρόικα, γιατί γνωρίζει ότι οι αντοχές των βουλευτών της έχουν ξεπεράσει τα όρια τους και πως επέρχονται διασπάσεις, ακόμα και μέσα στην ΝΔ.

Τι ζητάει η τρόικα; Από την απελευθέρωση της πώλησης των φαρμάκων, την κατάργηση της προστασίας της τιμής του βιβλίου μέχρι την επιβολή μεγαλύτερου ΦΠΑ σε σειρά προϊόντων και υπηρεσιών (όπως βιβλία, κινηματογράφοι κ.λπ.).  Στο ενδιάμεσο έχουμε και ένα μεγάλο πακέτο αλλαγών που ζητούν στα εργασιακά τα οποία κωδικοποιημένα είναι τα εξής: α) Συμβόλαια αντί συμβάσεων εργασίας διάρκειας 36 μηνών και χωρίς αποζημίωση κατά τη λήξη της απασχόλησης (το οποίο πάντως έχει αποδεχτεί ήδη η κυβέρνηση), β) απεργίες με απόφασεις Γενικών Συνελεύσεων και με εκπροσώπηση σε αυτές του 50% + 1 από τα εγγεγραμμένα μέλη στους καταλόγους των συνδικαλιστικών οργανώσεων (κάτι που δε συμβαίνει ούτε στην Μ.Βρετανία), γ) πλήρη απελευθέρωση των απολύσεων στις επιχειρήσεις που απασχολούν από 300 άτομα και άνω με ειδικά κριτήρια ανά κλάδο και δραστηριότητα της κάθε επιχείρησης δ) αύξηση του ποσοστού των μηνιαίων απολύσεων από 5% στο 10% και μέχρι 30 άτομα τον μήνα στις επιχειρήσεις που απασχολούν από 150 άτομα μέχρι 300 άτομα, ε) κατάργηση των προσαυξήσεων (τριετίες) και των άλλων τριών επιδομάτων (τέκνων, σπουδών, ανθυγιεινό) ώστε τα 586 ευρώ να είναι ένας "ξερός" μισθός και η χορήγηση των όποιων προσαυξήσεων και επιδομάτων να είναι αντικείμενο διαπραγματεύσεων με τους εργοδότες, αν πρόκειται για ατομικές συμβάσεις ή ή να θεσμοθετηθούν σε επίπεδο Εθνικής Σύμβασης, δεσμεύοντας όσους εργοδότες την υπογράψουν.

Τουτέστην ευκολότερες απολύσεις, "μονιμότητα" άνευ εργασιακής προστασίας, ακόμα λιγότερα χρήματα, μηδέν εργασιακά δικαιώματα και απαγόρευση απεργιών.

Σε μια χώρα που επικρατεί ένα μπάχαλο σε όλους τους τομείς και που η ελπίδα σε όλους τους τομείς έχει πεθάνει εδώ και καιρό, η τρόικα αδυνατεί να κατανοήσει κάτι βασικό: όταν βρίσκεσαι σε έδαφος ξένο, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να προσέχεις τους φίλους σου. Δεν το κάνει και εκθέτει για πολλοστή φορά τους καλύτερούς της φίλους, το ντουέτο "Βενιζέλος-Σαμαράς". Με τον πρώτο να μη βρίσκει ανθρώπους να στελεχώσει το ευρωψηφοδέλτιο, τον δεύτερο να παλεύει με τα προβλήματα υγείας που έχει και ένα κόμμα που περνάει από τον νεοφιλελευθερισμό στην ακροδεξιά και τούμπαλιν 15 φορές την μέρα, το καλύτερο που θα είχαν να κάνουν είναι να σταματήσουν να ζητούν κι "άλλο αίμα" να βοηθήσουν. Δεν το κάνουν και θα το πληρώσουν...Οι ευρωεκλογές και η καταστροφή είναι κοντά...Και το επόμενο βήμα θα είναι οι κανονικές εκλογές δύο χρόνια μετά τις πρόωρες και χωρίς πλέον τα άλλοθι και τις υποσχέσεις για "διαπραγματεύσεις". Όταν ζητούνται τέτοια πράγματα και δεν ανήκει (δημοσίως) ούτε μύτη, τότε ελάχιστοι θα μπορέσουν να πιστέψουν τις όποιες θριαμβολογίες και υποσχέσεις για κάτι "διαφορετικό"... Και ούτε οι Ελιές, ούτε τα Ποτάμια θα μπορέσουν να σώσουν την κατάσταση...

Ο δοσιλογισμός και η διαπλοκή την περίοδο της Κατοχής...

Η εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" λίγο πριν κλείσει, είχε ξεκινήσει ένα από τα πλέον ενδιαφέροντα αφιερώματα των τελευταίων χρόνων και εξηγεί το πως η διαπλοκή ξεκίνησε προπολεμικά για να διογκωθεί μέσω του δοσιλογισμού στη διάρκεια της Κατοχής - ένα κομμάτι του αφιερώματος αυτού, αναδημοσιεύουμε σήμερα:

"...Χαρακτηριστικό παράδειγμα επιχειρηματία υπήρξε ο Πρόδρομος Αθανασιάδης-Μποδοσάκης, Οθωμανός υπήκοος μέχρι το 1922, ο οποίος δραστηριοποιήθηκε στη Μ. Ασία και στη Μέση Ανατολή. Μετά την εγκατάστασή του στην Ελλάδα, ο Μποδοσάκης συνεργάστηκε με όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις, προκειμένου να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά του, και οι δικτάτορες Πάγκαλος και Μεταξάς τού εξασφάλιζαν απόλυτη ελευθερία κινήσεων στα επιχειρηματικά σχέδιά του.

Το 1930 ίδρυσε την Ελληνική Τηλεφωνική Εταιρία Α.Ε. και ανέθεσε στη Siemens & Halske, με την προτροπή της Deutsche Bank, την εγκατάσταση αυτόματων τηλεφωνικών συσκευών στην Ελλάδα. Αμέσως μετά, η Siemens & Halske εξασφάλισε την έγκριση για την επέκταση του τηλεφωνικού δικτύου, δεκαπλασιάστηκαν οι τηλεφωνικές συνδέσεις και μέχρι το 1939 παρείχε το 65,5% του τηλεφωνικού και τηλεγραφικού εξοπλισμού της Ελλάδας.
Ο Μάρκογλου, ιδιοκτήτης ανώνυμης εταιρείας που κατείχε το προνόμιο της εγκατάστασης ραδιοφωνικών πομπών και μετάδοσης ραδιοφωνικών εκπομπών, αδυνατούσε λόγω οικονομικών προβλημάτων να ανταποκριθεί στους όρους της σύμβασής του με τα ΤΤΤ, γι' αυτό πώλησε το 1934 τις μετοχές του στην Telefunken, θυγατρική της Siemens. Τότε, ο πρωθυπουργός Τσαλδάρης αρνήθηκε να επικυρώσει τη σύμβαση. Το 1936 η δικτατορία του Ι. Μεταξά, έπειτα από διεθνή διαγωνισμό, επέλεξε τις προσφορές της Telefunken ως «απείρως ευνοϊκότερες των άλλων εταιρειών».

Οι πολιτικοί και στρατιωτικοί στόχοι του Μεταξά ταυτίστηκαν με αυτούς του Μποδοσάκη.
Στο διάστημα από το 1937 μέχρι το 1939 ο Μποδοσάκης αγόρασε την ΕΤΜΑ, το εργοστάσιο παραγωγής τεχνητού μεταξιού, την Ελληνική Εριουργία, καθώς και το Εθνικό Εργοστάσιο Παραγωγής Ελαστικού, προκειμένου να ιδρύσει την Ανώνυμο Ελληνική Εταιρεία Κατασκευής Αντιασφυξιογόνων Προσωπίδων. Αγόρασε τη μοναδική μονάδα κατασκευής χαλύβδινων πλοίων, μηχανών και λεβήτων πλοίων Ateliers & Chantiers Helleniques, Vasiliades S.Α., την Ελληνική Εταιρεία Οίνων και Οινοπνευμάτων, με θυγατρική στην Κύπρο, καθώς και την Ανώνυμο Ελληνική Εταιρεία Χημικών Προϊόντων και Λιπασμάτων με περίπου 4.000 εργάτες. Σύμφωνα με αναφορά της Ι.G. Farben, η βιομηχανία αυτή ήταν η μεγαλύτερη και σπουδαιότερη βιομηχανία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Ανατολικής Μεσογείου.
Το παλιό βρετανικό εργοστάσιο κατασκευής αεροπλάνων στο Φάληρο, Blackburn Aircraft Factor, που περιήλθε το 1937 στην Ελληνική Αεροπορία, αποφασίστηκε πως πρέπει να εξοπλιστεί με νέα τεχνολογία, προκειμένου να κατασκευαστούν εκεί εκπαιδευτικά αεροπλάνα ξένης τεχνολογίας. Τον Απρίλιο του 1939 η Ελλάδα αγόρασε τα δικαιώματα κατασκευής του γερμανικού αεροπλάνου Henschel Hs126 και στις αρχές του 1940 παράγγειλε τα εξαρτήματα για την κατασκευή 40 αεροπλάνων αυτού του τύπου, καθώς και εξαρτήματα για Fieseler-Storchs, όπως αναφέρει στο απόρρητο αρχείο στις 13 Φεβρουαρίου 1940, με τίτλο «Εμπόριο με πολεμικό εξοπλισμό», ο επιτετραμμένος της αεροπορίας των γερμανικών προμηθειών στην Ελλάδα (Deutsche Flugzeuglieferungen an Griechenland, ΡΑΑΑ, HaPol., Geheim Handel mit KriegsgeratGriechenland Bd2).
Μετά τη γερμανική εισβολή, ο Μποδοσάκης-Αθανασιάδης εγκατέλειψε την Ελλάδα. Τα εργοστάσια βρέθηκαν με ορισθείσες από τους Γερμανούς διοικήσεις και έτοιμη την υποδομή για τις όποιες ανάγκες τους.
Ο πρωθυπουργός της κατοχής Λογοθετόπουλος, κλινικάρχης προπολεμικά και καθηγητής Γυναικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, συμμετείχε στην ελληνογερμανική εταιρεία DEGRIGES, που αντιστάθμιζε με κλήρινγκ τις εισαγωγές από άχρηστα για την Ελλάδα προϊόντα πολεμικής βιομηχανίας, εξάγοντας ελληνικά τρόφιμα στη Γερμανία και αφήνοντας τον κόσμο στο έλεος της μαύρης αγοράς. Τα παρέδιδαν κάποιοι έμποροι τροφίμων, όπως ο Νικόλαος Τερζόγλου, ιδιοκτήτης της εταιρείας «Αιγαίο» προπολεμικά, που μετονομάσθηκε σε «Ελαιον» στην Κατοχή, με συνεργάτες τούς Σόλωνα Ραπτάκη, Γεώργιο Πάγκαλο, Δημ. Παπαγιαννάκη και άλλους, όπως οι Ι. Π. Καρδασιλάρης, Ιωάννης Καλδής, Ιωάννης Χατζάκης. Ολοι τους καταδικάστηκαν από το Ειδικό Δικαστήριο Δωσιλόγων. Αλλοι Γερμανοί και οι συνεργάτες τους συγκέντρωναν από όλη την Ελλάδα τρόφιμα και άλλα είδη, τα εξήγαν σε Βουλγαρία και Τουρκία -μέσω Λέσβου, Σάμου, Χίου και Θράκης- και μετά οι ίδιοι Γερμανοί άνοιγαν πιστώσεις, προκειμένου να επανεισαγάγουν τα ίδια ελληνικά προϊόντα από δικές τους τουρκικές, βουλγαρικές και ρουμανικές εταιρείες! Αξιοσημείωτο είναι πως οι Γερμανοί, ενώ είχαν εκχωρήσει τη Θράκη στη βουλγαρική διοίκηση, διατήρησαν όλη την παραμεθόριο ζώνη της Θράκης με την Τουρκία, καθώς και τα νησιά του Βορείου Αιγαίου, Σάμο, Χίο, Λέσβο. Αυτές οι περιοχές ήταν κάτω από τη διοίκηση του Μαξ Μέρτεν, συμβούλου πολέμου στη Θεσαλονίκη, προκειμένου να ελέγχει ο ίδιος τη διακίνηση της εισαγωγής και εξαγωγής των εμπορευμάτων από και προς Τουρκία και Βουλγαρία.
Από τα δίκτυα των Ελληνικών Σιδηροδρόμων στη διάρκεια της Κατοχής εξαφανίστηκαν 7.200 οχήματα. Τι άλλο μπορεί να αποδείξει την πληθώρα των εμπορευμάτων που έφυγαν σιδηροδρομικώς από τα βόρεια και ανατολικά σύνορα και δεν επέστρεψαν οι συρμοί ποτέ, χωρίς να υπολογίσει κανείς την ίδια τη ζημία των Ελληνικών Σιδηροδρόμων.
Με την DEGRIGES, οι Γερμανοί αφαίρεσαν από την Ελλάδα εμπορεύματα αξίας 929.000.000 γερμανικών μάρκων, ενώ οι λογαριασμοί του ελληνογερμανικού κλήρινγκ εμφάνιζαν την Ελλάδα να οφείλει προς τη Γερμανία 264.000.000 μάρκα (200.000 χρυσές λίρες), σύμφωνα με τις εκθέσεις του διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος στους ισολογισμούς 1941-1944 και τη μαρτυρική κατάθεση του υποδιοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, Στυλ. Γρηγορίου, στο Ελληνικό Εθνικό Γραφείο Εγκλημάτων Πολέμου.
Στη διάρκεια της Κατοχής, οι μαυραγορίτες έδρασαν εγκληματικά και πλούτισαν απροκάλυπτα, σε συνεργασία με κοινές συμμορίες που είχαν συσταθεί από όλα τα εντόπια κοινωνικά στρώματα στο Μεσοπόλεμο, σχεδόν πάντα με την κάλυψη των γερμανικών σωμάτων ασφαλείας της Κατοχής.
Μετά την απελευθέρωση, όλες οι ομάδες υπόδικων δωσίλογων συνεργάζονταν με συγκεκριμένους Αθηναίους γνωστούς δικηγόρους της εποχής. Κάποιοι από τους δικηγόρους είναι κατηγορούμενοι στις ίδιες ή συναφείς δίκες και εξαρτώνται από τις μαρτυρίες των πελατών τους. Συνεργαζόμενοι με δικαστικούς επιμελητές, που επιδίδουν τα κλητήρια θεσπίσματα υποδίκων που έχουν καταφέρει να εξαφανιστούν στον κληρικό Ν. Παπαευστρατίου της Μητρόπολης Αθηνών (!), αλληλοεξυπηρετούνται οργανωμένα, προσπαθώντας κατά την πρόοδο των δικών να εξασφαλίσουν με κάποιον τρόπο τη συναίνεση της δικαστικής εξουσίας.
Οι ίδιοι οι υπόδικοι δωσίλογοι καταθέτουν και ως μάρτυρες υπεράσπισης, αλλά και κατηγορίας, απαλλάσσοντας πάντα με τις καταθέσεις τους τον εκάστοτε κατηγορούμενο από όλες τις κατηγορίες, εναλλάξ ο ένας στη δίκη του άλλου και παίρνουν αναβολές, κάνουν ανακοπές, ώστε ποτέ να μην καταπίπτει η μαρτυρία κανενός απ' αυτούς και να μην καταδικάζεται κανείς, μέχρι να εξασφαλίσουν την τελική απαλλαγή ή τρόπο, για να διαφύγουν στο εξωτερικό, ή να μετατραπούν από δωσίλογοι σε... οφειλέτες του Δημοσίου! Πολλές δεκάδες δίκες έγιναν, όπου, ενώ οι κατηγορούμενοι ήταν μόνιμα εγκατεστημένοι και με ιδιόκτητη κατοικία στην Αθήνα, ήταν... απόντες, επειδή το συγκεκριμένο Ειδικό Δικαστήριο προέβλεπε την ερημοδικία.
Στο τέλος όλοι αθωώθηκαν και τα δικαστικά έξοδα χρεώθηκαν στο ελληνικό Δημόσιο, απαλλάσσοντας τουλάχιστον τους μηνυτές από το κόστος των δικαστικών εξόδων...
Στο Ειδικό Δικαστήριο Δωσίλογων οι καταδίκες των κατηγορουμένων δεν είναι περισσότερες από το 2%-3% των αποφάσεων. Αθωώνονται όλοι, έστω και αν ακόμη παρόντες ήταν μόνο μάρτυρες κατηγορίας στη δίκη και κανένας από την υπεράσπιση. Στην περίπτωση όμως μη προσέλευσης των κληρωθέντων λαϊκών μελών του δικαστηρίου ή των μαρτύρων, οι καταδίκες τους είναι πολύ αυστηρές.
Από το σύνολο των δικαστικών υποθέσεων ένα σημείο μπορεί να θεωρηθεί ιστορικά πρωτοφανές και ταυτόχρονα ξένο σε σχέση με τα κοινά γνωρίσματα των κατοίκων του ελλαδικού χώρου: η ομαδική και από κοινού προγραμματισμένη και συντονισμένη δράση των υπόδικων δωσίλογων σε μια πορεία ετών, γεγονός που τους βοήθησε μεταπολεμικά να αποτελέσουν ένα γερμανόφιλο, φασιστικό, συμπαγές και πανίσχυρο κοινωνικό σύνολο."

Μία συγγνώμη, μισό χ@@@μο...

«Υποκλίνομαι ενώπιον των θυμάτων των φρικαλέων εγκλημάτων, που διαπράχτηκαν εδώ, αλλά και σε τόσους άλλους τόπους στην Ελλάδα» είπε και πρόσθεσε: «Και όμως, σε τόπους, όπως αυτόν εδώ, νιώθω μια βαθιά αναστάτωση και μια διττή ντροπή, ντροπή γιατί άνθρωποι που μεγάλωσαν μέσα στον γερμανικό Πολιτισμό, μετατράπηκαν σε δολοφόνους.

Ντρέπομαι και για το γεγονός ότι η δημοκρατική Γερμανία, από την περίοδο που βήμα-βήμα άρχισε να επεξεργάζεται το παρελθόν της με κριτικό πνεύμα, έμαθε τόσο λίγα και διδάχτηκε από την ενοχή της, αναφορικά με τους Έλληνες.

Θα ευχόμουν τόσο πολύ εάν κάποιος που έδινε τότε εντολές, ή υπάκουε σε εντολές, είχε πει προ πολλού "ζητώ συγγνώμη" ή "μετανοώ" ή "λυπούμαι βαθύτατα για το γεγονός ότι υπάκουσα σε εγκληματικές εντολές". Είναι αυτές οι φράσεις, που δεν έχουν ειπωθεί, είναι αυτή η ελλιπής γνώση, που θεμελιώνουν μια δεύτερη ενοχή, αφού αποκλείουν τα θύματα από τη μνήμη».

Τάδε έφη ο Πρόεδρος της Γερμανικής Δημοκρατίας Γ.Γκάουκ, στην επίσκεψή του στους Λιγκιάδες Ιωαννίνων, όπου κατέθεσε στεφάνι στο Μνημείο Πεσόντων, εκεί όπου αναγράφονται τα ονόματα όσων χάθηκαν από τα ναζιστικά στρατεύματα. Ο κύριος Γκάουκ βέβαια διευκρίνησε, ότι η συγγνώμη είναι μόνο "ηθική" και ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει πλέον κάτι παραπάνω από τους Γερμανούς. Είναι σα να λένε οι "εταίροι" μας Γερμανοί, "σας σκοτώσαμε, σας υποδουλώσαμε, σας καταστρέψαμε, σας κυνηγήσαμε, αλλά ζητώντας μια συγγνώμη 70 χρόνια μετά καθαρίζουμε".

Περίεργη λογική από ένα λαό Προτεσταντών, που έχουν στην κουλτούρα τους την έννοια της τιμωρίας των αμαρτιών - πράγμα το οποίο επέβαλλαν σε όλους τους "παιχνιδιάρικους" λαούς της Μεσογείου με αφορμή την πρόσφατη οικονομική κρίση, με αποτέλεσμα τα γνωστά Μνημόνια και τις περικοπές. Αλλά αυτά προφανώς ισχύουν για τους άλλους - για εκείνους ο καλός Θεός συγχωρεί και ανοίγει την αγκαλιά του, αφήνοντας στην άκρη το παρελθόν και επιτρέποντας την άφεση αμαρτιών.

Το θέμα βέβαια δεν είναι απλό...Ούτε μπορεί να λήξει τόσο απλά - πράγμα που τόνισαν εξάλλου ο Α.Τσίπρας με τον Μ.Γλέζο στη συνάντησή τους με τον Γερμανό Πρόεδρο και κάτι που επίσης "ψέλισε" ο Κ.Παπούλιας στο περιθώριο της κοινής περιοδείας των δύο Προέδρων. Η Γερμανία χρωστάει - και δεν χρωστάει μόνο τις αποζημιώσεις για τους νεκρούς. Χρωστάει Κατοχικά Δάνεια, χρωστάει αποζημιώσεις για τις κλοπές. Χρωστάει για τα όσα δεινά υπέστη η χώρα μας (όπως έχουμε αναλύσει εδώ με επίσημα στοιχεία). Δεν είχε την τύχη να έχει τους Αμερικανούς "Monuments Men" να κυνηγούν αρχαιότητες για χάρη της, ούτε μπόρεσε να επιβάλει την άμεση επιστροφή των κλεμμένων (διαβάστε εδώ για τις αρχαιότητες και τους πολιτιστικούς θησαυρούς που έκλεψαν και κατέστρεψαν οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια της Κατοχής).

Έτσι αντί να μας κατηγορούν για "τεμπέληδες" (ενώ τα επίσημα ευρωπαϊκά στοιχεία μάλλον δείχνουν ότι κατοικούν αλλού οι πρώτοι) και να ζητούν συγγνώμες (που ισοδυναμούν με μισό χ@@@μο, όπως λέει και ο λαός μας), καλό θα ήταν να βάλουν στο χέρι στην τσέπη να πληρώσουν τα χρωστούμενα. Χορτάσαμε από ηθικές δικαιώσεις...Ήρθε η ώρα κάποιοι να πληρώσουν, όπως πληρώσαμε τόσες φορές κι εμείς...

Να το πως θέλει να καθαρίσει μ' ένα "Πάτερ Ημών" ο Σαμαράς...

Το παρασκήνιο της υπόθεσης ξεκινάει αρκετό καιρό πριν, όταν ο ξεσηκωμός στην Χαλκιδική ήταν στις αρχές του και οι κάτοικοι προσπαθούσαν να βρουν συμμάχους παντού. Και πράγματι τους είχαν βρει στα πιο απίθανα μέρη - από τον Καναδά και τις ΗΠΑ, μέχρι στις μονές του Αγίου Όρους (διαβάστε εδώ αναλυτικά).

Αυτό όμως δεν άρεσε σε πολλούς και κυρίως σε δύο πλευρές: α) στην κυβέρνηση (αφού στο μυαλό τους η Εκκλησία δεν μπορεί να είναι ενάντια σε δεξιές κυβερνήσεις) και β) στην εταιρεία "Ελληνικός Χρυσός". Και είναι αλήθεια ότι οι Μονές του Αγίου Όρους αντέδρασαν σχετικά άκομψα, με αποτέλεσμα να γίνει ανάκληση εφεδρειών, ώστε να μπουν τα πράγματα στη θέση τους, όπως αποκαλύπτει η εφημερίδα "Το Ποντίκι":

"Πολλά έχουν λεχθεί για την πρόσφατη επίσκεψη του Αντώνη Σαμαρά στο Άγιον Όρος, για το «Πάτερ Ημών» και το «Πιστεύω» που έψαλε και για τη δήλωσή του, ότι η κυβέρνηση θα είναι αρωγός στους μοναχούς, προσερχόμενος στη Μονή Ιβήρων.

Όπως είπε ένα πουλάκι, όμως, στο «Π», μετά τις ψαλμωδίες η συζήτηση περιεστράφη και γύρω από το χρυσό «μυστικό» της Μονής Ιβήρων. Και το χρυσό «μυστικό» δεν είναι άλλο από τα 937 στρέμματα που έχει στην ιδιοκτησία της η Μονή Ιβήρων στο βουνό Κάκαβος, το οποίο έχει καταλάβει η Ελληνικός Χρυσός γιατί ακριβώς εκεί μέσα, στην ιδιοκτησία της μονής, έχει χωροθετήσει το τέλμα αποβλήτων «Λοτσάνικο» του μεταλλείου των Σκουριών. Το καταπληκτικό είναι ότι η πολιτεία, συντασσόμενη με την Ελληνικός Χρυσός, αποφάσισε να τα βάλει με τους μοναχούς και να εκδώσει απόφαση για την αναγκαστική απαλλοτρίωση της έκτασης. Μόνο που δεν είναι εύκολο πράγμα να κάνεις αντίπαλό σου μια μονή. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή.

Η Ελληνικός Χρυσός, χωρίς να έχει στην ιδιοκτησία της την έκταση, αποφάσισε να χωροθετήσει στη θέση «Νταμπίζ» στον Κάκαβο το τέλμα αποβλήτων του μεταλλείου χρυσού στις Σκουριές. Πρόκειται για ένα άκρως απαραίτητο κομμάτι της επένδυσης, αφού ο χώρος απόθεσης θα δέχεται 23.500.000 τόνους βιομηχανικών αποβλήτων εμπλουτισμού από το μεταλλείο των Σκουριών.

Αρπαγή μοναστηριακής περιουσίας

Τα στελέχη της εταιρείας ξεκίνησαν αγώνα δρόμου προκειμένου να πείσουν τη Μονή Ιβήρων να πουλήσει την έκταση των 937 στρεμμάτων, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Οι πληροφορίες λένε ότι οι μοναχοί, βλέποντας την ισχυρή αντίδραση των κατοίκων της περιοχής, δεν ήθελαν να έρθουν σε αντίθεση μαζί τους. Όπως άλλωστε εκπρόσωποι της μονής είχαν διαβεβαιώσει πριν από λίγο καιρό την επιτροπή κατοίκων, «δεν υπάρχει περίπτωση να πουληθεί το δάσος και να έρθει η μονή σε αντίθεση με τους γείτονές της», σημειώνει το Παρατηρητήριο Μεταλλευτικών Δραστηριοτήτων.

Άλλες πληροφορίες λένε ότι η Μονή Ιβήρων αντιπρότεινε στην εταιρεία την ενοικίαση του χώρου για 20 και πλέον χρόνια, για όσο διάστημα δηλαδή θα διαρκέσει η λειτουργία του μεταλλείου, και στη συνέχεια την επιστροφή της έκτασης έπειτα από αποκατάσταση. Τα στελέχη της Ελληνικός Χρυσός, όμως, ήταν ανένδοτα και διεμήνυσαν στους μοναχούς ότι συζητούν μόνο την αγορά της έκτασης. Κάπως έτσι η συζήτηση τελείωσε, δεν έκλεισε όμως το θέμα, αφού η έκταση είναι κομβική για την επένδυση.

Τα καλά τα παλικάρια ακολούθησαν τελικά άλλο μονοπάτι, αυτό της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης της έκτασης, βάζοντας λυτούς και δεμένους για να λήξει το ζήτημα με την αρπαγή της μοναστηριακής περιουσίας. Όπερ και εγένετο, αφού στις αρχές Ιουλίου αναρτήθηκε στο Δημοτικό Κατάστημα Μ. Παναγίας ο κατάλογος με τις προς αναγκαστική απαλλοτρίωση ιδιοκτησίες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται και τα 937,728 στρέμματα ιδιοκτησίας Ιεράς Μονής Ιβήρων Αγίου Όρους.

Η αναγκαστική απαλλοτρίωση στηρίζεται σε διάταξη που πέρασε νύχτα από τη Βουλή και η οποία ορίζει ότι σε περίπτωση δημοσίου συμφέροντος για την εκπλήρωση κοινωφελούς σκοπού μπορεί να γίνει αναγκαστική απαλλοτρίωση έκτασης στο όνομα του ενδιαφερόμενου επενδυτή και όχι του Δημοσίου, και μάλιστα χωρίς πριν να έχει οριστεί το ποσό της αποζημίωσης. Δηλαδή πρώτα υφαρπάζεται η ιδιοκτησία από τον επενδυτή και μετά αποζημιώνεται ο πραγματικός ιδιοκτήτης…

Εκπρόσωποι της μονής είχαν διαβεβαιώσει την επιτροπή κατοίκων ότι «σε περίπτωση αναγκαστικής απαλλοτρίωσης, η μονή θα λάβει όλα τα νομικά μέτρα για την ακύρωση αυτής της πράξης». Και ακριβώς σε αυτό το σημείο βρίσκεται το κουμπί του θέματος. Γιατί εάν η Μονή Ιβήρων προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας ή ακόμα και σε ευρωπαϊκούς φορείς, τότε κλάφτα Χαράλαμπε…

Γι’ αυτό και οι πληροφορίες επιμένουν ότι ήταν άκρως απαραίτητα τα «Πιστεύω» και τα «Πάτερ Ημών» του Αντώνη Σαμαρά. Γι’ αυτό και οι πληροφορίες επιμένουν ότι το παζάρι τώρα αρχίζει για να μην λάβει η Ιερά Μονή όλα τα νομικά μέτρα για την ακύρωση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης."

Το τι θα γίνει τελικά άγνωστο. Η ουσία όμως είναι ότι οι καλόγεροι έχουν ένα δύσκολο δίλημμα: είτε υποχωρούν και βρίσκονται εκτεθειμένοι απέναντι στους "γείτονές" τους (πράγμα ηθικά απαράδεκτο αλλά βλακώδες αφού οι κάτοικοι της περιοχής είναι μόνιμοι ενώ η κυβέρνηση και η "Ελληνικός Χρυσός" όχι), είτε επιμένουν και έχουν ν' αντιμετωπίσουν μια πολυεθνική και μια αποθνήσκουσα δεξιά κυβέρνηση, που είναι σίγουρο ότι θα προσπαθήσει να πάρει το αίμα της πίσω, κάνοντας τ' αδύνατα δυνατά. Αναμένουμε μ' ενδιαφέρον... 

Περιστατικά για γέλια και για κλάμματα από την Βουλή...

Τα όσα συμβαίνουν στην Βουλή σε παλαιότερες εποχές θα γέμιζαν σελίδες θεατρικών επιθεωρησιακών έργων. Δυστυχώς όμως στην εποχή μας λίγοι θίασοι ανεβάζουν επιθεώρηση (στην ουσία ο εξής ένας - του Μάρκου Σεφερλή) αφού οι σεναριογράφοι για τους οποίους περιστατικά όπως αυτά που συμβαίνουν θα ήταν "έμπνευση", έχουν πλέον εκλείψει.

Το περιστατικό που θα περιγράψουμε σήμερα είναι πραγματικό και έχει να κάνει με τη ψήφιση ενός πολυνομοσχεδίου που αφορούσε την αναδιάρθρωση της αστυνομίας.

Η συζήτηση ολοκληρώθηκε σε κλίμα έντασης αργά το βράδυ της Πέμπτης, με την ψήφιση των άρθρων και των τροπολογιών, τις οποίες στήριξαν από κοινού βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Πολλά άρθρα υπερψήφισε και η ΔΗΜΑΡ ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ υπερψήφισε το άρθρο που προβλέπει την σύσταση Συνηγόρου του Αστυνομικού.

Λίγο πριν την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας επί των άρθρων, το πολιτικό θερμόμετρο ανέβηκε στα ύψη με την αντιπολίτευση να καταγγέλλει κοινοβουλευτικές παρατυπίες.  Αφορμή στάθηκε η ψηφοφορία για το άρθρο 30 του νομοσχεδίου, που αφορά τον συντονισμό των κλάδων ασφαλείας και διαμορφώνει την γενική διάρθρωση των υπηρεσιών της ΕΛ.ΑΣ.

Κατά την ψηφοφορία, το ΠΑΣΟΚ δήλωσε ότι καταψηφίζει το συγκεκριμένο άρθρο, συντασσόμενο με τα κόμματα της αντιπολίτευσης ενώ η ΔΗΜΑΡ δήλωσε παρών, γεγονός που διαμόρφωσε, όπως υποστήριξαν οι αντιπολιτευόμενες πτέρυγες, αρνητική πλειοψηφία.

Υπέρ του άρθρου τάχθηκαν μόνο οι βουλευτές της ΝΔ.

Ο προεδρεύων του Σώματος Χρήστος Μαρκογιαννάκης, παρά τις έντονες διαμαρτυρίες σύσσωμης της αντιπολίτευσης, η οποία έδινε τα δικά της αποτελέσματα, αλλά και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε ότι το άρθρο υπερψηφίστηκε με μία ψήφο διαφορά, ανακοινώνοντας στο Σώμα ότι υπέρ του άρθρου τάχθηκαν 126 βουλευτές, όσοι και οι βουλευτές της ΝΔ, έναντι 125.

Η ανακοίνωση του αποτελέσματος προκάλεσε ένταση στην αίθουσα της Ολομέλειας η οποία μεταφέρθηκε και στους διαδρόμους της Βουλής με τους βουλευτές της Αντιπολίτευσης να κάνουν λόγο για κοινοβουλευτικό πραξικόπημα και τον προεδρεύοντα εκείνη την ώρα Χρήστο Μαρκογιαννάκη, να συνιστά «ψυχραιμία».

Έντονη ήταν και η διαμαρτυρία προς τον κ. Μαρκογιαννάκη, του υφυπουργού Εργασίας Βασίλη Κεγκέρογλου που αμφισβήτησε το αποτέλεσμα επιρρίπτοντας του πλήρως τις ευθύνες.

Ακολούθησε γραπτή δήλωση τριών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, (Ζωής Κωνσταντοπούλου, Παναγιώτη Λαφαζάνη και Δημήτρη Τσουκαλά) και του Νότη Μαριά από τους ΑΝΕΛ, με την οποία καταγγέλλουν ότι «η κυβέρνηση με εκτελεστικό όργανο τον προεδρεύοντα αντιπρόεδρο της ΝΔ Κύριο Μαρκογιαννάκη, έδειξε το πραγματικό της πρόσωπο: Εκτροπή και πραξικοπηματικές διαδικασίες, εκεί όπου η Δημοκρατία δεν βολεύει».

«Έφθασε να κάνει δεκτό άρθρο, (30) που απορρίφθηκε πανηγυρικά. Δηλαδή νοθεία στην ψηφοφορία, αναγορεύοντας "πλειοψηφία" μόνο την ΝΔ, που μόνη της ψήφισε το άρθρο, σε αντίθεση με όλα τα υπόλοιπα κόμματα και κοινοβουλευτικές ομάδες» προσθέτουν.

Το τραγελαφικό αυτό περιστατικό λοιπόν καταδεικνύει ότι τα Χανιά βγάζουν βουλευτές - ταλιμπάν όταν πρόκειται να περάσουν κυβερνητικά νομοσχέδια. Από την μια ο Κυριάκος "εγκρίνεται κατά πλειοψηφία" Βιρβιδάκης και από την άλλη ο Χρήστος Μαρκογιαννάκης, έχουν μάλλον ως μοναδικό λίγο κοινοβουλευτικής ύπαρξης να δηλώσουν ότι τα νομοσχέδια παιρνούν, ψηφίζονται δεν ψηφίζονται. Ειδικά ο κύριος Μαρκογιαννάκης το έχει επαναλάβει στο παρελθόν σε ψηφοφορίες "δια της εγέρσεως" - απλά τώρα το "επισημοποίησε" κάνοντας το και σε κύρια ψηφοφορία.

Πρώτη φορά μετά την πτώση της Βασιλείας στην χώρα μας, βλέπουμε τέτοια απαξίωση του κοινοβουλίου. Μας δίνεται ολοκληρωτικά η εντύπωση ότι ο λόγος ύπαρξής της είναι εντελώς τυπικός - και ο μόνος λόγος που υπάρχει είναι για να μη δοθεί η εντύπωση στους κοιμόμενους Έλληνες ότι έχουμε δικτατορία.

Καλά ξυπνητούρια σε όλους...

Πως η Γερμανία ετοιμάζεται να "βάλει χέρι" ΚΑΙ στις ελληνικές τράπεζες

Όσο η Ουκρανία βρίσκεται στο έλεος της Ρωσίας και η Δύση φαίνεται αποφασισμένη να μην κάνει τίποτα επ' αυτού έχοντας συνειδητοποιήσει ότι έσπρωξε την χώρα αυτή στα χέρια των νεοναζί, στην Ελλάδα μας συνεχίζεται ένας αδυσώπητος πόλεμος για τον έλεγχο των τραπεζών. Το ρεπορτάζ της εφημερίδας "Παρόν" είναι χαρακτηριστικό και εξαιρετικά ενδιαφέρον για δύο λόγους: α) γιατί αποδεικνύει ότι η χώρα μας δεν έχει λόγο ακόμα και σε πράγματα που την αφορούν και β) γιατί δείχνει πως πολλές φορές τα όσα συμβαίνουν γύρω μας, αποτελούν απλώς ένα μέρος ενός παιχνιδιού πολύ μεγαλύτερου που αφορά μια περιοχή σαφέστατα μεγαλύτερη από τον "μικρόκοσμο" στον οποίο ζούμε...

"Μπροστά σε έναν νέο πόλεμο βρίσκεται αυτές τις στιγμές η χώρα μας, με τη Γερμανία να απαιτεί την παράδοση των ελληνικών Τραπεζών για να μπορεί να παίζει τα παιγνίδια της στην Ευρώπη, με... Στούκας τούτη τη φορά το ευρώ, που θέλει να το κρατάει χαμηλά. Και σε αυτό το παιγνίδι, που δεν την ενδιαφέρει αν θα υπάρξουν θύματα, ακόμη και αν θα χαθούν ζωές, χρειάζεται μια χώρα, ένα μόνιμο προβληματικό παιδί, την Ελλάδα εν προκειμένω, με τον χαλκά νέων δανείων.
Πίσω από την ανακεφαλαιοποίηση των συστημικών Τραπεζών (Εθνική, Πειραιώς, Alpha Bank και Eurobank) διεξάγεται μια σκληρή μάχη. Από τη μια μεριά είναι η Κομισιόν (οι υπουργοί Οικονομικών της ΕΕ, όπου κουμάντο κάνει ο αδίστακτος Σόιμπλε) και η Γερμανία, και από την άλλη η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα με τον Ιταλό (και αυτό έχει μεγάλη σημασία μετά την εκεί κυβερνητική αλλαγή και την εκδίωξη του υπάκουου στο Βερολίνο Λέτα) Ντράγκι, ο οποίος, με τη θεσμοθετημένη ανεξαρτησία της ΕΚΤ, έχει τη δική του γραμμή και δεν υποκύπτει στις... επιθυμίες του Βερολίνου.

Η «τρόικα» αμφισβητεί την έκθεση της BlackRock (που της την είχε αναθέσει η Τράπεζα της Ελλάδος), σύμφωνα με την οποία χρειάζονται 5 με 5,5 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των Τραπεζών μας, με την Κομισιόν να υποστηρίζει ότι το άνοιγμα είναι 20 δισ. ευρώ.

Και εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι, σύμφωνα με αξιόπιστες πηγές, τα περί 20 δισ. ευρώ που χρειάζονται οι ελληνικές Τράπεζες, όπως έγραψαν οι «Financial Times», δεν διέρρευσαν από το ΔΝΤ («εμείς δεν είπαμε τίποτε», ήταν η απάντηση σε σχετικό ερώτημα). Η διαρροή έγινε από την πλευρά της Κομισιόν! Να σημειωθεί ότι με τα συμπεράσματα της BlackRock, συμφωνούν απόλυτα και οι εκθέσεις άλλων δύο ξένων οίκων, των Ernst & Young και Rothschild, στους οποίους είχε αναθέσει ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Γ. Προβόπουλος να κάνουν ανάλογη έρευνα για να μην υπάρξει η παραμικρή αμφισβήτηση των στοιχείων ως προς το ύψος του ποσού που απαιτείται για την ανακεφαλαιοποίηση.

Πήραν το μήνυμα οι Γερμανοί

Το μήνυμα με βάση τις εκθέσεις αυτές είναι ότι η Ελλάδα δεν χρειάζεται να βγει στις αγορές προκειμένου να αναζητήσει νέα δάνεια για να καλύψει τις ανάγκες της ανακεφαλαιοποίησης, δεδομένου ότι από τα διαθέσιμα του Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (ΤΧΣ), που ανέρχονται σε 10 δισ. ευρώ περίπου, όχι μόνο καλύπτονται οι ανάγκες της ανακεφαλαιοποίησης αλλά και περισσεύουν γύρω στα 4 δισ. ευρώ, τα οποία θα έχει «μαξιλάρι» η κυβέρνηση για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού.

Οπότε δεν χρειάζεται να βγει η χώρα στις αγορές, όπου περιμένουν τα κοράκια, με πρώτα τα... γερμανικά Στούκας...

Αυτή η εξέλιξη χαλάει τους σχεδιασμούς του Βερολίνου, που θέλει όχι μόνο να αρπάξει τις ελληνικές Τράπεζες αλλά και να μπορεί να ελέγχει το εδώ σύστημα, ώστε να περάσουν τα πάντα σε γερμανικά χέρια και να μπορεί η Γερμανία να παίζει και τα πολιτικά της παιγνίδια και τα γεωπολιτικά στην καυτή περιοχή μας. Και οι σχεδιασμοί χαλάνε στα εξής κυρίως σημεία:

Πρώτον: Οι Τράπεζες από τη στιγμή που θα ανακεφαλαιοποιηθούν θα μπορούν να βγουν στις αγορές μέσω του ELA και να πάρουν δάνεια σε χαμηλές τιμές.

Δεύτερον: Το ΤΧΣ, το οποίο κατέχει το 87% των μετοχών των Τραπεζών, θα αρχίσει να πουλάει μετοχές σε καλή τιμή και τα χρήματα θα μπαίνουν στο Δημόσιο Ταμείο, κάτι που σημαίνει ότι θα καλύπτονται οι χρηματοδοτικές ανάγκες και δεν θα υποχρεώνεται η χώρα να καταφεύγει σε αναζήτηση νέου δανεισμού. Και οι Τράπεζες θα αρχίσουν να ρίχνουν λεφτά στην Αγορά.

Αυτήν την εξέλιξη προσπαθεί να την αποτρέψει η Γερμανία γιατί:
• Μετά τις κυπριακές Τράπεζες, που πέρασαν στα χέρια των Ρώσων, θα χάσει οριστικά και τις ελληνικές, μέσα από τις οποίες θα ήλεγχε μέσω χορήγησης δανείων και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, και αυτό πέραν της οικονομικής ζημίας για το γερμανικό τραπεζικό κατεστημένο περιορίζει και τα εργαλεία επιρροής στα εσωτερικά της χώρας μας.

Και όλα αυτά την ώρα που αποσταθεροποιήθηκε το γερμανοτραφές πολιτικό σύστημα στην Ιταλία με την ανατροπή του πρωθυπουργού Λέτα, που ήταν άνθρωπός τους, ενώ ο νέος, μόλις 39 χρόνων, πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι είναι δηλωμένος πολέμιος της πολιτικής λιτότητας που επιβάλλουν Μέρκελ και Σόιμπλε.

Ταυτόχρονα, κάτι φαίνεται να αλλάζει και στη Γαλλία. Οι γνωρίζοντες τα τεκταινόμενα δίνουν μεγάλη σημασία στην ξαφνική επίσκεψη του Ολάντ στην Ουάσινγκτον. Δεν τον φώναξαν τυχαία οι Αμερικανοί, επισημαίνουν διπλωματικές πηγές και οικονομικοί αναλυτές.

Κοντά σε όλα αυτά, η Γερμανία κάνει ένα ακόμη λάθος: Εμπλέκεται ενεργά στην Ουκρανία, κάτι που δείχνει ότι δεν μπορεί να απαλλαγεί από την καταστροφική μεγαλομανία της, την οποία έχει πληρώσει όλος ο κόσμος δύο φορές και τώρα την πληρώνει ξανά η Ευρώπη με τον οικονομικό στραγγαλισμό σε όλες τις χώρες.

Στη φωτιά που άναψε στο Κίεβο και δεν αποκλείεται να καταλήξει σε πολεμική σύρραξη, το εκεί ακροδεξιό κόμμα λέγεται ότι κατευθύνεται από το Βερολίνο. Αυτήν την πληγή που άνοιξε η κυρία Μέρκελ μπορεί να την πληρώσει πανάκριβα η Γερμανία..."