Αναρτήσεις
Γράφει η "Ελευθεροτυπία" στο κύριο άρθρο της με αφορμή μια "φωτογραφική" τροπολογία, τοποθετημένη σε "άσχετο" νομοσχέδιο η οποία στην ουσία επιτρέπει την ασυδοσία (μέσω της μη δήλωσης "πόθεν έσχες") σε όσους διαθέτουν ναυτιλιακές μετοχές: "Με πράξεις που θυμίζουν τις εποχές του άλλοτε κραταιού δικομματισμού, κατέθεσαν «εν κρυπτώ» τροπολογία με την οποία όσοι υποβάλλουν δήλωση «πόθεν έσχες», απαλλάσσονται από την υποχρέωση να δηλώσουν τις μετοχές ναυτιλιακών εταιρειών που τυχόν κατέχουν!
Είναι τόσο περίεργη αυτή η ξαφνική νομοθετική πρωτοβουλία της Παρασκευής, αφού ορισμένοι από τους υπουργούς που φέρονται να υπογράφουν την τροπολογία διατείνονται ότι δεν είχαν ιδέα για το τι περιείχε! Αλλοι, πάλι, τη θεωρούν ύποπτη, καθώς αφήνει υπόνοιες για πρόθεση ορισμένων να μην αποκαλυφθεί η ύπαρξη και διακίνηση μαύρου, αδήλωτου χρήματος.
Εχει επίσης έντονο άρωμα διαπλοκής η τροπολογία, καθώς «φωτογραφίζει» τους κατόχους αυτών των μετοχών, οι οποίοι έχουν παράλληλα κάποια δημόσια θέση, ή είναι μέτοχοι τηλεοπτικών ΜΜΕ, ΠΑΕ, ραδιοφωνικών σταθμών και εφημερίδων. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, τα άτομα αυτά υποχρεούνται σήμερα να υποβάλλουν δηλώσεις «πόθεν έσχες» για όλα τα περιουσιακά στοιχεία, των ιδίων και των στενών συγγενών τους.
Η βιασύνη της κατάθεσης (αφού στις 30/9/2013 λήγει η προθεσμία υποβολής των δηλώσεων «πόθεν έσχες») και ο τρόπος γεννούν πολλά ερωτηματικά για τα πραγματικά κίνητρα εκείνων που την κατέθεσαν. Προκαλεί όμως και γενικότερο προβληματισμό, σε σχέση με τις τραγικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών.
Δεν είναι δυνατόν, τη στιγμή που στα δύο κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., αποδίδονται σοβαρές ευθύνες για τον τρόπο διακυβέρνησης του τόπου, που μας έφερε εδώ, αυτά να συμπεριφέρονται σαν να μην έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Τη στιγμή που η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού υποφέρει από τις τραγικές συνέπειες της κρίσης, στην οποία συνέβαλαν τα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα διαφθοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος, οι ίδιοι φορείς της κρατικής εξουσίας και οι διαπλεκόμενοι συνεργάτες τους, αμετανόητοι, να συνεχίζουν να προκαλούν το λαό με τις επιλογές τους.
Σχεδόν όλοι οι αναλυτές, Ελληνες και ξένοι, συνδέουν τα ατιμώρητα φαινόμενα πολιτικής διαφθοράς με την έκρηξη του λαϊκισμού και με την άνοδο των νεοναζιστικών μορφωμάτων τύπου Χρυσής Αυγής. Προχθές το νεοναζιστικό παρακράτος δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι. Κάποιοι ανόητοι πολιτικάντηδες εξακολουθούν να προκαλούν.
Ποιος εμπνεύστηκε τη σκανδαλώδη τροπολογία, ποιος την κατέθεσε και ποιους εξυπηρετεί, για ποιο λόγο; Απαντήσεις τώρα, χωρίς μισόλογα."
Η καλή εφημερίδα αναφέρει κάτι πολύ απλό: η διαφθορά και η ατιμωρησία, το βόλεμα των "υμέτερων" και το μοίρασμα εξουσιών μεταξύ των "γνωστών" και μη εξαιρετέων, αποτέλεσε μέχρι σήμερα την τροφή του μορφώματος της Χ.Α. - και στη θεωρία δεν έχει άδικο.
Όμως ας μας επιτραπεί να έχουμε αρκετές αμφιβολίες για το αν ο μέσος Έλληνας ενδιαφέρεται πραγματικά για τα όσα γίνονται γύρω του. Για το αν θα έρθει 4ο Μνημόνιο, για το αν ληφθούν νέα μέτρα, για το αν θα υπάρχουν σε λίγο σχολεία ή για το αν ο Άδωνις θα καταργήσει τελείως την πρωτοβάθμια υγεία. Αυτό που εισπράτουμε πλέον - σε αντίθεση με τον πρώτο καιρό - είναι μια γενικευμένη αποχαύνωση και παραίτηση. Κανείς δεν αντιδράει που το Δημόσιο ξεπουλάει (και νοικιάζει ύστερα τα ξεπουλημένα ή είναι έτοιμο να "αγοράζει" ακριβά τις υπηρεσίες αυτών που έχει ξεπουλήσει), κανείς δεν ενδιαφέρεται που κλείνουν νοσοκομεία, κανένα δεν το νοιάζει που το περιβάλλον περνάει σε δεύτερη μοίρα (μόνο στην χώρα μας - γιατί οι υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες το έχουν σε πρώτη μοίρα), κανέναν δεν απασχολεί που η ανεργία κάλπαζε και το καλοκαίρι (δηλ. σε μια περίοδο που παραδοσιακά πέφτει). "Μα κανέναν"; Όταν αυτοί που αντιδρούν είναι μειοψηφία, τότε ναι - θεωρούμε ότι στην ουσία είναι "κανείς" αφού μικρές και ελεγχόμενες εστίες αντίδράσης δεν πρόκειται να εξαναγκάσουν στις αλλαγές και τη στροφή που κάποιοι από μας ελπίζουμε.
Οι υπόλοιποι είναι απλώς βολεμένοι - στη μιζέρια τους: Σε τι άραγε μπορούμε να ελπίζουμε όταν τα χέρια της Χ.Α "βάφτηκαν με αίμα" και υπάρχει ακόμα ένα 6-7% των συμπολιτών μας που τους υποστηρίζει;
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Η εκπαίδευση πάσχει στην χώρα μας πολλαπλώς. Η τελευταία πράξη - μέσω της διαθεσιμότητας - απλώς ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αυτά για τη δημόσια εκπαίδευση. Στην ιδιωτική τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, με τις συνθήκες εργασίας να θυμίζουν "Μεσαίωνα". Γι' αυτό και όταν η δικαιοσύνη επεμβαίνει υπέρ των εργαζομένων (όπως συνέβει στην περίπτωση που περιγράφεται εδώ) αξίζει να την επικροτούμε - έστω και αν πράττει τ' αυτονόητα...
Είναι τόσο περίεργη αυτή η ξαφνική νομοθετική πρωτοβουλία της Παρασκευής, αφού ορισμένοι από τους υπουργούς που φέρονται να υπογράφουν την τροπολογία διατείνονται ότι δεν είχαν ιδέα για το τι περιείχε! Αλλοι, πάλι, τη θεωρούν ύποπτη, καθώς αφήνει υπόνοιες για πρόθεση ορισμένων να μην αποκαλυφθεί η ύπαρξη και διακίνηση μαύρου, αδήλωτου χρήματος.
Εχει επίσης έντονο άρωμα διαπλοκής η τροπολογία, καθώς «φωτογραφίζει» τους κατόχους αυτών των μετοχών, οι οποίοι έχουν παράλληλα κάποια δημόσια θέση, ή είναι μέτοχοι τηλεοπτικών ΜΜΕ, ΠΑΕ, ραδιοφωνικών σταθμών και εφημερίδων. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, τα άτομα αυτά υποχρεούνται σήμερα να υποβάλλουν δηλώσεις «πόθεν έσχες» για όλα τα περιουσιακά στοιχεία, των ιδίων και των στενών συγγενών τους.
Η βιασύνη της κατάθεσης (αφού στις 30/9/2013 λήγει η προθεσμία υποβολής των δηλώσεων «πόθεν έσχες») και ο τρόπος γεννούν πολλά ερωτηματικά για τα πραγματικά κίνητρα εκείνων που την κατέθεσαν. Προκαλεί όμως και γενικότερο προβληματισμό, σε σχέση με τις τραγικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών.
Δεν είναι δυνατόν, τη στιγμή που στα δύο κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., αποδίδονται σοβαρές ευθύνες για τον τρόπο διακυβέρνησης του τόπου, που μας έφερε εδώ, αυτά να συμπεριφέρονται σαν να μην έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Τη στιγμή που η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού υποφέρει από τις τραγικές συνέπειες της κρίσης, στην οποία συνέβαλαν τα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα διαφθοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος, οι ίδιοι φορείς της κρατικής εξουσίας και οι διαπλεκόμενοι συνεργάτες τους, αμετανόητοι, να συνεχίζουν να προκαλούν το λαό με τις επιλογές τους.
Σχεδόν όλοι οι αναλυτές, Ελληνες και ξένοι, συνδέουν τα ατιμώρητα φαινόμενα πολιτικής διαφθοράς με την έκρηξη του λαϊκισμού και με την άνοδο των νεοναζιστικών μορφωμάτων τύπου Χρυσής Αυγής. Προχθές το νεοναζιστικό παρακράτος δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι. Κάποιοι ανόητοι πολιτικάντηδες εξακολουθούν να προκαλούν.
Ποιος εμπνεύστηκε τη σκανδαλώδη τροπολογία, ποιος την κατέθεσε και ποιους εξυπηρετεί, για ποιο λόγο; Απαντήσεις τώρα, χωρίς μισόλογα."
Η καλή εφημερίδα αναφέρει κάτι πολύ απλό: η διαφθορά και η ατιμωρησία, το βόλεμα των "υμέτερων" και το μοίρασμα εξουσιών μεταξύ των "γνωστών" και μη εξαιρετέων, αποτέλεσε μέχρι σήμερα την τροφή του μορφώματος της Χ.Α. - και στη θεωρία δεν έχει άδικο.
Όμως ας μας επιτραπεί να έχουμε αρκετές αμφιβολίες για το αν ο μέσος Έλληνας ενδιαφέρεται πραγματικά για τα όσα γίνονται γύρω του. Για το αν θα έρθει 4ο Μνημόνιο, για το αν ληφθούν νέα μέτρα, για το αν θα υπάρχουν σε λίγο σχολεία ή για το αν ο Άδωνις θα καταργήσει τελείως την πρωτοβάθμια υγεία. Αυτό που εισπράτουμε πλέον - σε αντίθεση με τον πρώτο καιρό - είναι μια γενικευμένη αποχαύνωση και παραίτηση. Κανείς δεν αντιδράει που το Δημόσιο ξεπουλάει (και νοικιάζει ύστερα τα ξεπουλημένα ή είναι έτοιμο να "αγοράζει" ακριβά τις υπηρεσίες αυτών που έχει ξεπουλήσει), κανείς δεν ενδιαφέρεται που κλείνουν νοσοκομεία, κανένα δεν το νοιάζει που το περιβάλλον περνάει σε δεύτερη μοίρα (μόνο στην χώρα μας - γιατί οι υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες το έχουν σε πρώτη μοίρα), κανέναν δεν απασχολεί που η ανεργία κάλπαζε και το καλοκαίρι (δηλ. σε μια περίοδο που παραδοσιακά πέφτει). "Μα κανέναν"; Όταν αυτοί που αντιδρούν είναι μειοψηφία, τότε ναι - θεωρούμε ότι στην ουσία είναι "κανείς" αφού μικρές και ελεγχόμενες εστίες αντίδράσης δεν πρόκειται να εξαναγκάσουν στις αλλαγές και τη στροφή που κάποιοι από μας ελπίζουμε.
Οι υπόλοιποι είναι απλώς βολεμένοι - στη μιζέρια τους: Σε τι άραγε μπορούμε να ελπίζουμε όταν τα χέρια της Χ.Α "βάφτηκαν με αίμα" και υπάρχει ακόμα ένα 6-7% των συμπολιτών μας που τους υποστηρίζει;
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Η εκπαίδευση πάσχει στην χώρα μας πολλαπλώς. Η τελευταία πράξη - μέσω της διαθεσιμότητας - απλώς ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αυτά για τη δημόσια εκπαίδευση. Στην ιδιωτική τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, με τις συνθήκες εργασίας να θυμίζουν "Μεσαίωνα". Γι' αυτό και όταν η δικαιοσύνη επεμβαίνει υπέρ των εργαζομένων (όπως συνέβει στην περίπτωση που περιγράφεται εδώ) αξίζει να την επικροτούμε - έστω και αν πράττει τ' αυτονόητα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου