O Μανόλης Γλέζος για την Χρυσή Αυγή

Ο Μανόλης Γλέζος έδωσε στα 2013 στην εφημερίδα "Αυγή" μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη για τα τη δικαιοσύνη και την Χρυσή Αυγή - αξίζει να διαβαστεί:

"Ποιες οι πρώτες σκέψεις σας, κ. Γλέζο, για την έκρηξη του νεοναζιστικού φαινομένου τις τελευταίες ημέρες, αλλά και ό,τι αυτή εν συνεχεία προκάλεσε;

Δεν είναι φαινόμενο ανεξήγητο. Η Χρυσή Αυγή, ως σχηματισμός, υπήρχε από καιρό. Πότε φάνηκε να ξεπετάγεται; Μόλις άρχισε η κρίση. Άρα, η άνοδός της είναι αποτέλεσμα της κρίσης. Και οι δημιουργοί της κρίσης πρέπει να ελέγξουν τον εαυτό τους για αυτό το «κατόρθωμα».

Καταθέσατε στοιχεία στον υπουργό Δημόσιας Τάξης, τι θα μας πείτε για αυτά;

Δεν θα αναφερθώ στα στοιχεία. Αυτά είναι σήμερα στα χέρια της Δικαιοσύνης. Προσπάθησα να τη βοηθήσω. Έδωσα τα στοιχεία στον υπουργό Δημόσιας Τάξης και εκείνος πολύ σωστά τα παρέδωσε στην Εισαγγελία. Του τα έδωσα, μάλιστα, αμέσως μετά τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Αν η Δικαιοσύνη καθυστερήσει ή δεν τα αξιοποιήσει καν, τότε έχουμε χρέος, ως δημοσιογράφοι και δημοσιογραφικοί οργανισμοί, να επεμβαίνουμε και να ελέγχουμε, «τι γίνονται εκείνα τα στοιχεία;». Ως τότε όμως δεν έχουμε δικαίωμα να τα παρουσιάζουμε. Το θέμα επίσης δεν είναι μόνο ποινικό, είναι και πολιτικό. Επιμένω ότι πρέπει να βοηθήσουμε την Εκκλησία στον αγώνα της εναντίον αυτών που σταυρώνουν τα χριστιανικά ιδεώδη. Πρέπει επίσης να βοηθήσουμε εκείνους που αγωνίζονται να αποδείξουν ότι οι δήθεν αμύντορες του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού είναι οι διαστρεβλωτές του.

Από τη διαχρονική δράση τους, τι συμπεράσματα έχετε βγάλει; Υπάρχει ολιγωρία από την Αστυνομία, συνενοχή, κάλυψη;

Κατ’ αρχάς, δεν λειτούργησε η Δικαιοσύνη, όπως έπρεπε. Για παράδειγμα, έχουν περάσει δεκαέξι μήνες από τότε που έγινε η επίθεση κατά της Ρένας Δούρου και της Λιάνας Κανέλλη. Η Βουλή έπραξε το καθήκον της με την άρση ασυλίας του δράστη. Αλλά δεν υπήρξε η απαιτούμενη συνέχεια από την πλευρά της Δικαιοσύνης. Και υπάρχουν παρόμοια γεγονότα πολλά.

Συνεπώς υπάρχουν θύλακοι της Χρυσής Αυγής μέσα στη Δικαιοσύνη;

Είτε είναι θύλακοι είτε είναι σταγονίδια είτε είναι μεμονωμένα άτομα, η ουσία είναι ότι υπάρχουν και εμποδίζουν τη λειτουργία της Δικαιοσύνης.

Και στα Σώματα Ασφαλείας; Και στο Στρατό;

Ναι, υπάρχουν και στα Σώματα Ασφαλείας και στο Στρατό. Αποκαλύπτονται πολλά στην πορεία και πρέπει ο Κρατικός Μηχανισμός και το Δικαστικό Σώμα να αποκαθαρθούν από οποιαδήποτε "μόλυνση" έχουν υποστεί.

Την κυβερνητική στάση, τις τελευταίες ημέρες, πώς την αξιολογείτε; Κάποιοι της πιστώνουν ότι καταβάλλει προσπάθεια να αντιμετωπίσει το πρόβλημα, άλλοι -και η Αντιπολίτευση- την κατηγορούν ότι χρησιμοποιεί τη θεωρία των δύο άκρων...

Δεν συζητώ καν για την ανεπίτρεπτη θεωρία των δύο άκρων. Δεν είναι δυνατόν να συμφωνήσουμε σε καμιά περίπτωση στο θέμα του λεγόμενου συνταγματικού τόξου. Γιατί με αυτούς που παραβιάζουν τη Δημοκρατία και το Σύνταγμα δεν μπορούμε να συνεργαστούμε. Μας χωρίζει άβυσσος. Όμως, δεχόμαστε να συνεργαστούμε με όλους εκείνους που θα ήθελαν να δημιουργήσουμε ένα αντιναζιστικό, αντιφασιστικό μέτωπο.

Καταλογίζετε στην κυβέρνηση προσπάθεια να αποκομίσει πολιτικά οφέλη από αυτήν την υπόθεση;

Βεβαίως. Και μόνο από το γεγονός ότι η πτώση της Χρυσής Αυγής, όπως καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις, δείχνει ότι ανεβάζει τη ΝΔ... Η κυβέρνηση το κάνει για κομματικά οφέλη, εμείς κάνουμε αυτόν τον αγώνα γιατί πρέπει να εξαλειφθεί το μίασμα του ναζισμού.

Οι αριστεροί πολίτες πώς πρέπει να αντιδράσουν; Τις προηγούμενες ημέρες είχατε απευθύνει έκκληση...

Η εκτόνωση της δίκαιης οργής του ελληνικού λαού σε προπηλακισμούς, λεκτικές επιθέσεις και χειροδικίες δεν οδηγεί πουθενά, δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Πέραν τούτου, το καθεστώς βρίσκει την αφορμή και παίρνει μέτρα για να εμποδίσει αυτές τις εκδηλώσεις, με αποτέλεσμα να φοβάται ο πολίτης που δεν έχει αποκτήσει ακόμα απόλυτη συνείδηση του ρόλου του μέσα στην κοινωνία και να σκέπτεται αν θα πάρει μέρος σε μια διαδήλωση. Άρα, αποτελούν εμπόδιο στην ανάπτυξη των πολιτικών και κοινωνικών αγώνων. Δημιουργούν προβλήματα οι παρόμοιες εκδηλώσεις και δίνουν όπλα στο καθεστώς της καταστολής. Η δίκαιη αγανάκτηση του λαού πρέπει να μετουσιώνεται σε πολιτική πράξη.

Η Χρυσή Αυγή πρέπει να τεθεί εκτός νόμου;

Κανένα κόμμα δεν πρέπει να τίθεται εκτός νόμου. Εάν υπάρχουν στελέχη, μέλη, βουλευτές οποιουδήποτε κόμματος που παραβιάζουν τον κοινό ποινικό κώδικα, πρέπει να αντιμετωπίσουν τη Δικαιοσύνη. Είναι επίσης λαθεμένη η αντίληψη όταν σκέπτεσαι μόνο την καταστολή και όχι την πρόληψη.

Και η πρόληψη, εδώ, ποια είναι;
Μία και μόνον: να δοθεί η εξουσία στο λαό. Και όταν ο λαός έχει την εξουσία σε όλους τους τομείς, δεν πρόκειται να περάσει ούτε ναζιστικό κουνούπι.

Ψηφοφόροι, πάντως, είναι και αυτοί που ψηφίζουν τη Χρυσή Αυγή και, αν κρίνουμε από τις δημοσκοπήσεις, περισσότεροι σε σύγκριση με τις εκλογές...

Από την Κατοχή θα ξεκινήσω. Η πρώτη ναζιστική οργάνωση ήταν η ΕΣΠΟ, δηλαδή η «Εθνική Σοσιαλιστική Πατριωτική Οργάνωση», έτσι προσπαθούν να παρασύρουν τον κόσμο. Την ανατίναξη του κτιρίου στο οποίο στεγαζόταν ανέλαβε και πραγμάτωσε η ΠΕΑΝ (Πανελλήνιος Ένωσις Αγωνιζομένων Νέων). Η ΠΕΑΝ δεν ήταν αριστερή. Ρωτώ: Σε ποιο βιβλίο έχει γραφεί αυτό που έκανε; Το λέω για να δείξω ότι οι ως τώρα κυβερνώντες ενδιαφέρονταν να μην προβληθεί η Αντίσταση. Γιατί μέσα στην ελληνική Ιστορία υπάρχει η ιδεολογία της αντίστασης.

Σε συνέχεια των όσων είπατε για τα βιβλία, η έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη για τη ρατσιστική βία, που έφερε στο φως της δημοσιότητας η «Αυγή», διαπιστώνει αύξηση τέτοιων κρουσμάτων στα σχολεία, πολλά από τα οποία δεν φτάνουν καν σε καταγγελία. Εσείς που κάθε μέρα είστε σε κάποιο σχολείο και μιλάτε στους μαθητές για το φασισμό, τι έχετε εισπράξει από τους δικούς τους προβληματισμούς, δεδομένης και της διείσδυσης της Χρυσής Αυγής στα σχολεία;

Η δηλητηρίαση της νέας γενιάς με τα φασιστικά ιδεώδη είναι, κατά τη γνώμη μου, ο μεγαλύτερος κίνδυνος. Γι’ αυτό πρέπει οι γονείς -πρώτα οι γονείς- και οι δάσκαλοι και καθηγητές και το Υπουργείο Παιδείας επιτέλους, να συνειδητοποιήσουν το ζήτημα και να αρχίσει ο αγώνας εξοβελισμού των ναζιστικών θεωριών από τα σχολεία. Αυτό μπορεί να γίνει στην πράξη μόνον όταν κληθούν να συζητήσουν αυτά τα θέματα τα ίδια τα παιδιά. Πιστεύω και έχω εμπιστοσύνη ότι τα ίδια τα παιδιά θα κατανοήσουν το πρόβλημα και θα εξοβελίσουν τις ιδέες αυτές. Όχι επιβολή στα παιδιά. Όχι να τους πουν ότι αυτό είναι «λάθος». Αλλά μέσα από διάλογο να αποδειχθεί ότι υπάρχει λάθος. Τα ίδια τα παιδιά δεν τα διέπει, από την ιδιοσυγκρασία τους, ούτε ο ρατσισμός ούτε οποιοδήποτε ναζιστικό δόγμα."

Η Χρυσή Αυγή στον εισαγγελέα. Και μετά τι;

Και να λοιπόν που η χαρούμενη παρέα της Χρυσής Αυγής βρέθηκε εν μία νυκτί στα κρατητήρια της ΓΑΔΑ. Βροχή τα εντάλματα και η κύρια κατηγορία ιδιαίτερα σοβαρή: "σύσταση εγκληματικής οργάνωσης". Bασικές υποθέσεις που υποστηρίζουν την εν λόγω κατηγορία είναι 10 εγκληματικές ενέργειες (η μία εκ των οποίων είναι η δολοφονία του Π.Φύσσα) και απόπειρες ανθρωποκτονιών, εκβίαση, βομβιστικές επιθέσεις και επικίνδυνες σωματικές βλάβες, ενώ για τον Ν. Μιχαλολιάκο υπάρχουν οι κατηγορίες για ξέπλυμα χρήματος και φοροδιαφυγή.

Όποιοι βέβαια πιστεύουν ότι οι κατηγορίες δεν ευσταθούν ή είναι τραβηγμένες μάλλον κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου ή δεν έχουν συναίσθηση του τι συμβαίνει στην χώρα μας.  Για τη σύνδεση της Χ.Α. με εγκληματικές ενέργειες δεν τίθεται θέμα: οι βραδινές εξορμήσεις σε σπίτια και μαγαζιά αλλοδαπών, οι επιθέσεις στον ηλεκτρικό και τις στάσεις λεωφορείων, η πρόσφατη επίθεση σε στελέχη του ΚΚΕ και φυσικά η δολοφονία του Π. Φύσσα, αποτελούν μόνο μερικές απ' αυτές και είναι πολλαπλώς καταγεγραμμένες και κυρίως επιβεβαιωμένες. Η πώληση προστασίας αποτέλεσε επίσης ένα σημαντικό πόρο εσόδων για την οργάνωση που με προκάλυμα την "πατριωτική της στάση" εκμεταλλευόταν εκείνους που είχε ταχθεί να εκδιώξει από την χώρα, δηλ. τους μετανάστες - να θυμήσουμε ότι παρόμοια στάση κράτησε και ο Χίτλερ με τους Εβραίους, τους οποίους απομυζούσε οικονομικά μέχρι να τους στείλει στα κρεματόρια. Παράλληλα η περίπτωση φοροδιαφυγής του Μιχαλολιάκου είναι γνωστή εδώ και αρκετό καιρό και έχει κληθεί να παράσχει διευκρινήσεις για το περίφημο ξενοδοχείο του...

Επομένως που ακριβώς είναι το πρόβλημα; Το πρόβλημα είναι ότι όλα παρουσιάστηκαν μαζί - ξαφνικά. Ο Ν.Μιχαλολιάκος θα έπρεπε πιθανότατα να κάνει εδώ και καιρό παρέα στον Κορυδαλλό με τον κύριο Ρέστη για φοροδιαφυγή και ξέπλυμα χρήματος, ο κ. Λαγός θα έπρεπε να κληθεί έτσι κι αλλιώς στην ΓΑΔΑ γιατί με βάση τη δομή της οργάνωση φέρεται ως ο ηγέτης της Χ.Α. στην Νίκαια και κάθε επίθεση που γινόταν εκεί (επομένως και αυτή στον Φύσσα) γινόταν μόνο με την άδειά του. Ο δε κ. Κασιδιάρης θα έπρεπε να είναι ήδη φυλακή για επιθέσεις σε πολιτικούς αντιπάλους ή μετανάστες στις οποίες φέρεται παρόν και να συντονίζει. Να μη μιλήσουμε για τις επιθέσεις βουλευτών - μπροστά στις κάμερες - σε πάγκους αλλοδαπών σε λαϊκές (στις οποίες συμμετείχαν χαρωπά και οι αστυνομικοί φρουροί των εν λόγων "κυρίων"). Ή για τη βομβιστική επίθεση στον Βόλο, την έκρηξη βόμβας σε σπίτι χρυσαυγίτη στην Λακωνία, υποθέσεις με τις οποίες η Χ.Α. έχει "δεθεί" με βάση στοιχεία της αστυνομικής έρευνας εδώ και πολύ καιρό... Αντί να χτυπηθεί και να βρεθεί ενώπιον του νόμου κατά περίπτωση - τη στιγμή που έπρεπε, φτάσαμε στο σόου Δένδια κατά το οποίο πήγε στον εισαγγελέα με 32 διαφορετικούς φακέλους, τους οποίους είχε προφανώς έτοιμους εδώ και καιρό περιμένοντας την ευκαιρία. Ελπίζουμε μόνο τα στοιχεία να είναι τόσο ξεκάθαρα στοιχειοθετημένα ώστε να μην έχουμε "ηρωϊκές απελευθερώσεις" σύντομα...

Αφέθηκε επομένως η Χ.Α. να παριστάνει τον προστάτη και τον σωτήρα του κοσμάκη, αφέθηκε να κάνει επιλεκτικές διανομές τροφίμων μόνο σε Έλληνες (με πολλούς διανομείς Αλβανικής καταγωγής), να κάνει τον "αστυφύλακα" ατιμώρητη, να κάνει συγκεντρώσεις χωρίς άδεια παίζοντας τους "αρχαίους Έλληνες" (θυμίζοντας τις χουντικές γιορτές που τις βλέπουμε σήμερα και γελάμε) και να βγαίνει παγανιά με την ανοχή της αστυνομίας, η οποία αντί να προστατεύσει τα θύματά της, τους απειλούσε με απελάσεις...Και ξαφνικά, αποφασίστηκε το "ως εδώ", αντί να υπάρχει εξ αρχής πρόβλεψη να μην χρειαστεί να φτάσουμε στο αίσχος που επικρατούσε.

Έτσι με αυτές τις πρακτικές κινδυνεύουμε να βρεθούμε προ της "ηρωποίησης" της Χ.Α. από μια μερίδα του κόσμου, που βλέπει επιλεκτική απονομή δικαιοσύνης και μια "επιτάχυνση" διαδικασιών για μια σειρά αδικημάτων που θα έπρεπε να είχαν κλείσει εδώ και καιρό. Φαίνεται στα μάτια πολλών σαν να λέει η ΝΔ στην Χ.Α. "επιτελέσατε το ρόλο σας, ήρθε η ώρα να πάτε εκεί που σας αξίζει". Παράλληλα κινδυνεύουμε να περάσουμε σε μια υπόγεια δράση της, στην οποία θα πετάξει το προσωπείο του "κοινοβουλευτικού κόμματος" και θα πράττει σαν εγκληματική οργάνωση (που είναι).
Είμαστε άραγε έτοιμη να το αντιμετωπίσουμε αυτό ως κοινωνία; Έχουμε τα δημοκρατικά αντανακλαστικά ν' αντιδράσουμε αν χρειαστεί; Δυστυχώς αμφιβάλουμε.

Κλείνοντας θα πούμε δύο πράγματα: καταρχήν η πρακτική αυτή - της μαζικής προσαγωγής βουλευτών στην ΓΑΔΑ - δημιουργεί κακό προηγούμενο. Ελπίζουμε να μην το ξαναδούμε. Και δεύτερον, πιστεύουμε ακράδαντα ότι η υπόθεση μυρίζει εκλογές. Φαίνεται ξεκάθαρα ότι η ΝΔ προσπαθεί να εμφανιστεί ως κόμμα που "αναλαμβάνει τις ευθύνες του" και "προστατεύει τη δημοκρατία χωρίς ν' ανέχεται ακραίες πρακτικές"...Αν τα καταφέρει να περάσει σε δεύτερη μοίρα τα μνημόνια και τη λεηλάτηση της χώρας- καλά να πάθουμε... Κι αυτό γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι άλλο η Χ.Α. και οι εγκληματικές πρακτικές της και άλλο τα όσα βιώνουμε καθημερινά. Είναι αλληλένδετα μεν αλλά ξεχωριστά ναι.

(Παράρτημα: Εγκληματική οργάνωση, σύμφωνα με την πρώτη παράγραφο του άρθρου 187 του Π.Κ., ορίζεται η συγκρότηση ή η ένταξη σε δομημένη και με διαρκή δράση ομάδα ανθρώπων, που αποτελείται από τρία τουλάχιστον ή περισσότερα άτομα με σκοπό τη διάπραξη περισσότερων κακουργημάτων, τα οποία προβλέπονται είτε σε αυτοτελή άρθρα του Ποινικού Κώδικα είτε σε ειδικούς ποινικούς νόμους, όπως για παράδειγμα το 299 (ανθρωποκτονία με πρόθεση), 310 (βαριά σωματική βλάβη) και 385 (εκβίαση), δηλαδή ορισμένα από τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορείται η Χρυσή Αυγή.Το ρυθμιστικό πλαίσιο που αφορά στη δράση μιας εγκληματικής οργάνωσης περιλαμβάνει και άλλες περιπτώσεις ποινικής παραβατικότητας με μείζονα κοινωνικοηθική απαξία, όπως τα κακουργήματα που προβλέπονται στη νομοθεσία περί ναρκωτικών, όπλων, εκρηκτικών υλών.Ο νομοθέτης, συνεκτιμώντας την προοπτική ευρύτερης διαπλοκής που μπορεί να συνδεθεί με τη δράση μιας εγκληματικής οργάνωσης, αλλά και τη σημασία που έχουν για τη δημόσια και ιδιωτική ασφάλεια η εξάρθρωση και ο κολασμός τέτοιου είδους παθογενειών, φρόντισε, στην τέταρτη παράγραφο του ίδιου άρθρου, να ποινικοποιήσει ρητώς τις περιπτώσεις παράνομης παρακώλυσης της απονομής δικαιοσύνης σε σχέση με την προκείμενη εγκληματική δράση και παράλληλα να θέσει το πλαίσιο των σχετικών ποινών.Έτσι, «όποιος με απειλή ή χρήση βίας κατά δικαστικών λειτουργών, ενόρκων, ανακριτικών ή δικαστικών υπαλλήλων, μαρτύρων, πραγματογνωμόνων και διερμηνέων ή με δωροδοκία των ίδιων προσώπων ματαιώνει την αποκάλυψη ή τη δίωξη ή την τιμωρία του εγκλήματος της συγκρότησης ή της ένταξης σε εγκληματική οργάνωση της παραγράφου 1 τιμωρείται με κάθειρξη μέχρι δέκα έτη και με χρηματική ποινή από 100.000 μέχρι 500.000 ευρώ. Όποιος στις παραπάνω περιπτώσεις ματαιώνει την αποκάλυψη ή τη δίωξη ή την τιμωρία όχι μόνο του εγκλήματος της συγκρότησης ή ένταξης σε εγκληματική οργάνωση της παραγράφου 1, αλλά και άλλου εγκλήματος, από εκείνα που απαριθμούνται στην ίδια παράγραφο, τιμωρείται με κάθειρξη και χρηματική ποινή από 100.000 ευρώ μέχρι 1.000.000 ευρώ».)

Αλλάζει εθνικότητα η "φέτα";

Τις τελευταίες μέρες - και με αφορμή μια ερώτηση προς την Κομισιόν του ευρωβουλευτή Ν.Χουντή - ήρθε στην επιφάνεια η είδηση ότι η Ε.Ε. διαπραγματεύεται με τον Καναδά την "παραχώρηση" της ονομασίας του τυριού "φέτα" (καθώς και του ιταλικού τυριού "γκοργκοντζόλα"), έτσι ώστε παραγωγοί αυτής της χώρας να μπορούν να παράγουν και να εμπορεύονται τυριά με αυτά τα ονόματα. Η κατά τ' άλλα λαλίστατη κυρία Δαμανάκη, τηρεί "σιγή ιχθύος" επί του θέματος (αν και η απόφαση περνάει από το Κολλέγιο των Επιτρόπων της Ε.Ε.), ενώ και η κυβέρνησή μας είναι πολύ απασχολημένη ετοιμάζοντας νέες περικοπές στις συντάξεις και δημιουργώντας κλίμα γι' απολύσεις στο Δημόσιο, ώστε να μπορεί ν' ασχοληθεί.  Έτσι η Ε.Ε.  - με την ευκολία που τη διακρίνει σε τέτοια θέματα - διαπραγματεύεται κάτι που μας αφορά έντονα ως χώρα, χωρίς να λαμβάνει υπόψιν τις όποιες ενστάσεις υπάρχουν (από τους παραγωγούς και την αντιπολίτευση - για την κυβέρνηση τα είπαμε). Φανταζόμαστε θα έχουν τουλάχιστον την ευπρέπεια να μας το ανακοινώσουν πρώτα και δε θα δούμε απλώς ένα ωραίο πρωϊνό, στα ράφια του Lidl τυρί "φέτα" made in Canada.

Να θυμήσουμε ότι η χώρα μας έχει κατοχυρωμένες (μέσα από μια επίπονη και έντονα πολιτική διαδικασία) 257 ονομασίες, εκ των οποίων οι 111 αφορούν ΠΟΠ (Προστατευόμενες Ονομασίες Προέλευσης) και οι 146 ΠΓΕ (Προϊόντα Γεωγραφικής Ένδειξης) - 150 από αυτά είναι οίνοι, 32 ελαιόλαδο/ελιές, 21 τυριά, 45 φρούτα-λαχανικά-ξηροί καρποί κ.ο.κ. Λίγα όμως έχουν την εμβληματικότητα που έχει η φέτα, η οποία κακά τα ψέμματα, αποτελεί και την ναυαρχίδα των εξαγωγών στα τυροκομικά για την χώρα μας... Και αυτό είμαστε έτοιμοι να δεχτούμε να το δώσουμε - προς όφελος του "κοινοτικού καλού" - βάζοντας σε κίνδυνο, εξαγωγές, θέσεις εργασίας κ.ο.κ. Το άρθρο από την εφημερίδα "Χανιώτικα Νέα" (που μας έστειλε ένας φίλος του blog και τον ευχαριστούμε) είναι χαρακτηριστικό (αν και ο τίτλος είναι παραπλανητικός αφού χάνουμε το μονοπωλιακό δικαίωμα και όχι το δικαίωμα γενικά):

Ανανέωση: τελικά στις 18/10, υπογράφηκε μια σύμβαση μεταξύ Ε.Ε. και Καναδά κατά η οποία μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι σε αυτούς που ήδη παράγουν λευκά τυριά με την ονομασία φέτα στον Καναδά, ΔΕΝ τους αφαιρείται το δικαίωμα να αναγράφεται η λέξη στο προϊόν. Επιβάλλεται όμως, να αναφέρεται ότι είναι καναδικής προέλευσης και να μην αναγράφονται παραπλανητικά σύμβολα ότι είναι ελληνικό προϊόν. Η δε συμφωνία καλύπτει και άλλα ελληνικά προϊόντα ΠΟΠ. Η συμφωνία - για την οποία η Ελλάδα το μόνο που διαπραγματεύτηκε ήταν η αφαίρεση των συμβόλων που παραπέμπουν στην χώρα μας και όχι η αφαίρεση της ονομασίας τελείως - βαίνει προς επικύρωση και δικαιούμαστε μέχρι να συμβεί αυτό να θέσουμε βέτο για λόγους εθνικού οικονομικού συμφέροντος. Ο αρμόδιος υπουργός όμως ουσιαστικά απέκλεισε το ενδεχόμενο αυτό σε συζήτηση που έγινε στην Βουλή και αναφέρθηκε αορίστως στην ανάγκη για "ανάπτυξη συμμαχιών". Αλήθεια, αν δεν μπορούν να προστατέψουν τη φέτα, πως περιμένουμε να κάνουν κάτι τέτοιο σε άλλα πιο μεγάλα ζητήματα;

Ξ επούλημα άρον - άρον για το λιμάνι του Πειραιά;

Είδηση: Tα θέματα της αποκρατικοποίησης του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς ΑΕ (ΟΛΠ ΑΕ) και τα μέτρα για την ελληνική ακτοπλοΐα συζητήθηκαν μεταξύ του υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου, Μιλτιάδη Βαρβιτσιώτη και των εκπροσώπων της Τρόικας. Καταρχήν έγινε συζήτηση γύρω από τις προθέσεις του υπουργείου για τη συμφωνία ΟΛΠ-CΟSCΟ. Ο κ. Βαρβιτσιώτης είπε ότι επιθυμία της κυβέρνησης είναι η άμεση αποκρατικοποίηση του ΟΛΠ, τονίζοντας ότι ως πολιτικός δεν επιθυμεί επιβολή νέων φόρων και λήψη νέων οικονομικών μέτρων, αλλά να προχωρήσει η αποκρατικοποίηση που θα φέρει έσοδα στη χώρα. Πρόθεσή μας είπε είναι να ολοκληρωθεί η αποκρατικοποίηση του ΟΛΠ μέσα σε έξι μήνες. Ο υπουργός είπε ακόμη στους εκπροσώπους της τρόικας ότι οποιαδήποτε διαδικασία ακολουθηθεί για τον ΟΛΠ, είτε μέσω του φιλικού διακανονισμού με την COSCO είτε με την πώληση της πλειοψηφίας των μετοχών θα πρέπει να έχει και την έγκριση της ΕΕ.

Στη συνέχεια έγινε συζήτηση για την ακτοπλοΐα. Όπως προβλεπόταν από το μνημόνιο παρουσιάστηκε έκθεση αξιολόγησης για τα μέτρα που έχουν ληφθεί, όπως για παράδειγμα για τα ταχύπλοα για τα οποία μειώθηκε ο χρόνος δρομολόγησής τους, για την κατάργηση της 10μηνης υποχρεωτικής στελέχωσης, για την κατάργηση των εκπτώσεων και για τον αντίκτυπο που είχε η μείωση των συνθέσεων της Αδριατικής. Η μείωση κατά 50% του ξενοδοχειακού προσωπικού για το χειμώνα θα εξετασθεί αργότερα όταν θα έχει εφαρμοσθεί και θα έχουν φανεί α πρώτα αποτελέσματα.

Συζητήθηκαν επίσης σχεδιασμοί του υπουργείου, ενώ έγινε αναφορά στο νομοσχέδιο για τα σκάφη αναψυχής, στην απελευθέρωση της αγοράς και την αναδιάρθρωση του Λιμενικού Σώματος.

Σχόλιο: Η έλλειψη σοβαρότητας και θέλησης προστασίας του Δημοσίου συμφέροντος είναι δύο από τα βασικά χαρακτηριστικά της κυβέρνησης. Αυτό έχει γίνει πλέον αποδεκτό και από τους πλέον συντηρητικούς κύκλους. Αλλά το ότι τα πράγματα έχουν και συνέχεια φαίνεται χαρακτηριστικά από το ρεπορτάζ για τη συνάντηση Βαρβιτσιώτη - τρόικας.

Καταρχήν, φαίνεται ο ραγιαδισμός σε όλο του το μεγαλείο: τι δουλειά έχει αλήθεια η τρόικα με τις δομές του Λιμενικού Σώματος; Δεν το χωράει ο νους μας, πως επιτρέπεται να έχει λόγο σε ένα σώμα ασφαλείας της χώρας μας - κακό, στραβό, ανάποδο δεν έχει σημασία - μια ομάδα υπαλλήλων των δανειστών μας. Αυτό είναι ψιλά γράμματα για την κυβέρνηση που προτρέχει (σαν τον ήχο που ακούγεται συνήθως μετά την κατανάλωση οσπρίων εκ των "όπισθεν") και προσφέρει γη και ύδωρ ακόμα και όταν αυτό δε ζητείται.

Δεύτερον, ετοιμάζεται μεγαλύτερη αύξηση της ανεργίας σ' ένα κλάδο που - αν και δεν θα έπρεπε - έχει χτυπηθεί ιδιαίτερα από το Μνημόνιο, αυτός της ναυτιλίας. Οι εταιρείες βρήκαν ευκαιρία στην κρίση όχι μόνο να "φεσώσουν" τους ναυτεργάτες (θυμηθείτε εδώ τη σχετική μας ανάρτηση), αλλά και να προχωρήσουν σε μειώσεις μισθών και αριθμού πληρωμάτων, την ίδια στιγμή που απολαμβάνουν μιας ιδιότυπης ασυλίας (σχετικό άρθρο εδώ). Το βαρέλι όμως δεν έχει πάτο, κι έτσι ετοιμάζονται νέες μειώσεις στον αριθμό του ξενοδοχειακού προσωπικού των πλοίων που σημαίνει, περισσότερη δουλειά, περισσότερες ώρες εργασίας και λιγότερες θέσεις, σ' ένα κλάδο που η ανεργία καλπάζει.

Και φτάνουμε στο κυρίως πιάτο της συνάντησης που ήταν ο ΟΛΠ: δε φτάνει που η κυβέρνηση είναι έτοιμη να χαρίσει τεράστια ποσά στους Κινέζους της Costco (έχουμε αναφερθεί διεξοδικά εδώ), αλλά προτίθεται να πουλήσει τον οργανισμό, παρά τις μελέτες που έχουν εκπονηθεί (από τον ίδιο οργανισμό) και που αποδεικνύουν ότι κάτι τέτοιο είναι ενάντια στο δημόσιο συμφέρον. Και ετοιμάζεται να το κάνει σ' ένα ασφυκτικό χρονικό πλαίσιο. Και ο Θεός να βάλει το χέρι του...

Πόθεν έσχες για όλους εκτός από τους κατόχους ναυτιλιακών μετοχών / Σχόλιο για την κοινωνική απάθεια

Γράφει η "Ελευθεροτυπία" στο κύριο άρθρο της με αφορμή μια "φωτογραφική" τροπολογία, τοποθετημένη σε "άσχετο" νομοσχέδιο η οποία στην ουσία επιτρέπει την ασυδοσία (μέσω της μη δήλωσης "πόθεν έσχες") σε όσους διαθέτουν ναυτιλιακές μετοχές: "Με πράξεις που θυμίζουν τις εποχές του άλλοτε κραταιού δικομματισμού, κατέθεσαν «εν κρυπτώ» τροπολογία με την οποία όσοι υποβάλλουν δήλωση «πόθεν έσχες», απαλλάσσονται από την υποχρέωση να δηλώσουν τις μετοχές ναυτιλιακών εταιρειών που τυχόν κατέχουν!
Είναι τόσο περίεργη αυτή η ξαφνική νομοθετική πρωτοβουλία της Παρασκευής, αφού ορισμένοι από τους υπουργούς που φέρονται να υπογράφουν την τροπολογία διατείνονται ότι δεν είχαν ιδέα για το τι περιείχε! Αλλοι, πάλι, τη θεωρούν ύποπτη, καθώς αφήνει υπόνοιες για πρόθεση ορισμένων να μην αποκαλυφθεί η ύπαρξη και διακίνηση μαύρου, αδήλωτου χρήματος.
Εχει επίσης έντονο άρωμα διαπλοκής η τροπολογία, καθώς «φωτογραφίζει» τους κατόχους αυτών των μετοχών, οι οποίοι έχουν παράλληλα κάποια δημόσια θέση, ή είναι μέτοχοι τηλεοπτικών ΜΜΕ, ΠΑΕ, ραδιοφωνικών σταθμών και εφημερίδων. Σύμφωνα με τη νομοθεσία, τα άτομα αυτά υποχρεούνται σήμερα να υποβάλλουν δηλώσεις «πόθεν έσχες» για όλα τα περιουσιακά στοιχεία, των ιδίων και των στενών συγγενών τους.
Η βιασύνη της κατάθεσης (αφού στις 30/9/2013 λήγει η προθεσμία υποβολής των δηλώσεων «πόθεν έσχες») και ο τρόπος γεννούν πολλά ερωτηματικά για τα πραγματικά κίνητρα εκείνων που την κατέθεσαν. Προκαλεί όμως και γενικότερο προβληματισμό, σε σχέση με τις τραγικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών.
Δεν είναι δυνατόν, τη στιγμή που στα δύο κόμματα εξουσίας, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., αποδίδονται σοβαρές ευθύνες για τον τρόπο διακυβέρνησης του τόπου, που μας έφερε εδώ, αυτά να συμπεριφέρονται σαν να μην έχει αλλάξει απολύτως τίποτα. Τη στιγμή που η μεγάλη πλειονότητα του ελληνικού λαού υποφέρει από τις τραγικές συνέπειες της κρίσης, στην οποία συνέβαλαν τα μεγάλα οικονομικά σκάνδαλα διαφθοράς και διασπάθισης δημόσιου χρήματος, οι ίδιοι φορείς της κρατικής εξουσίας και οι διαπλεκόμενοι συνεργάτες τους, αμετανόητοι, να συνεχίζουν να προκαλούν το λαό με τις επιλογές τους.
Σχεδόν όλοι οι αναλυτές, Ελληνες και ξένοι, συνδέουν τα ατιμώρητα φαινόμενα πολιτικής διαφθοράς με την έκρηξη του λαϊκισμού και με την άνοδο των νεοναζιστικών μορφωμάτων τύπου Χρυσής Αυγής. Προχθές το νεοναζιστικό παρακράτος δολοφόνησε εν ψυχρώ τον Παύλο Φύσσα στο Κερατσίνι. Κάποιοι ανόητοι πολιτικάντηδες εξακολουθούν να προκαλούν.
Ποιος εμπνεύστηκε τη σκανδαλώδη τροπολογία, ποιος την κατέθεσε και ποιους εξυπηρετεί, για ποιο λόγο; Απαντήσεις τώρα, χωρίς μισόλογα."

Η καλή εφημερίδα αναφέρει κάτι πολύ απλό: η διαφθορά και η ατιμωρησία, το βόλεμα των "υμέτερων" και το μοίρασμα εξουσιών μεταξύ των "γνωστών" και μη εξαιρετέων, αποτέλεσε μέχρι σήμερα την τροφή του μορφώματος της Χ.Α. - και στη θεωρία δεν έχει άδικο.

Όμως ας μας επιτραπεί να έχουμε αρκετές αμφιβολίες για το αν ο μέσος Έλληνας ενδιαφέρεται πραγματικά για τα όσα γίνονται γύρω του. Για το αν θα έρθει 4ο Μνημόνιο, για το αν ληφθούν νέα μέτρα, για το αν θα υπάρχουν σε λίγο σχολεία ή για το αν ο Άδωνις θα καταργήσει τελείως την πρωτοβάθμια υγεία. Αυτό που εισπράτουμε πλέον - σε αντίθεση με τον πρώτο καιρό - είναι μια γενικευμένη αποχαύνωση και παραίτηση. Κανείς δεν αντιδράει που το Δημόσιο ξεπουλάει (και νοικιάζει ύστερα τα ξεπουλημένα ή είναι έτοιμο να "αγοράζει" ακριβά τις υπηρεσίες αυτών που έχει ξεπουλήσει), κανείς δεν ενδιαφέρεται που κλείνουν νοσοκομεία, κανένα δεν το νοιάζει που το περιβάλλον περνάει σε δεύτερη μοίρα (μόνο στην χώρα μας - γιατί οι υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες το έχουν σε πρώτη μοίρα), κανέναν δεν απασχολεί που η ανεργία κάλπαζε και το καλοκαίρι (δηλ. σε μια περίοδο που παραδοσιακά πέφτει). "Μα κανέναν"; Όταν αυτοί που αντιδρούν είναι μειοψηφία, τότε ναι - θεωρούμε ότι στην ουσία είναι "κανείς" αφού μικρές και ελεγχόμενες εστίες αντίδράσης δεν πρόκειται να εξαναγκάσουν στις αλλαγές και τη στροφή που κάποιοι από μας ελπίζουμε.

Οι υπόλοιποι είναι απλώς βολεμένοι - στη μιζέρια τους: Σε τι άραγε μπορούμε να ελπίζουμε όταν τα χέρια της Χ.Α "βάφτηκαν με αίμα" και υπάρχει ακόμα ένα 6-7% των συμπολιτών μας που τους υποστηρίζει;

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Η εκπαίδευση πάσχει στην χώρα μας πολλαπλώς. Η τελευταία πράξη - μέσω της διαθεσιμότητας - απλώς ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Αυτά για τη δημόσια εκπαίδευση. Στην ιδιωτική τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα, με τις συνθήκες εργασίας να θυμίζουν "Μεσαίωνα". Γι' αυτό και όταν η δικαιοσύνη επεμβαίνει υπέρ των εργαζομένων (όπως συνέβει στην περίπτωση που περιγράφεται εδώ) αξίζει να την επικροτούμε - έστω και αν πράττει τ' αυτονόητα...

Η τρόικα και η εθνική (μας) κυριαρχία

Γράφει ο Περικλής Νεάρχου στο "Παρόν" με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του πρώην Προέδρου της Γαλλίας Ζισκάρ Ντ' Εσταίν στην χώρα μας: "Κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα για την τιμητική μετονομασία πλατείας των Αθηνών σε πλατεία Ζακλίν ντε Ρομιγύ, ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας Ζισκάρ Ντ' Εσταίν αναφέρθηκε, με αρκετά φειδωλό αλλά και υπαινικτικό τρόπο, στη σημερινή δραματική οικονομική κρίση που βιώνει η Ελλάδα.
Είπε μεταξύ άλλων ότι η Ελλάδα πρέπει ν' αποφασίσει αν θέλει να είναι ένα ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος ή μια επαρχία (της Ευρωπαϊκής Ενώσεως). Στη δεύτερη περίπτωση, επεσήμανε, υπάρχει αλληλεγγύη. Eάν υπήρχε ευρωπαϊκή πολιτική ολοκλήρωση είναι προφανές ότι όλες οι χώρες-μέλη θα μετατρέπονταν σε κάποιο είδος επαρχιών. Είναι λάθος, βεβαίως, να πιστεύεται ότι το πρότυπο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής μπορεί να εφαρμοσθεί στην Ευρώπη χωρίς μεγάλες αλλαγές και προσαρμογές. Οι αμερικανικές πολιτείες επανεστάτησαν και ενώθηκαν εναντίον ενός κοινού εξωτερικού δυνάστη. Ήταν Πολιτείες, κατά βάση πολυεθνικές, χωρίς μεγάλο ιστορικό παρελθόν και με έντονη την κοινή βούληση να αποκτήσουν μια κοινή αμερικανική ταυτότητα στην αχανή και πλούσια αυτή χώρα, που πλαισιώνεται και απομονώνεται, από ανατολικά και δυτικά, από δύο μεγάλους ωκεανούς. Η περίπτωση της Ευρώπης είναι πολύ διαφορετική. Τα ευρωπαϊκά κράτη είναι κατά το πλείστον εθνικά κράτη, με μεγάλη εθνική ιστορία και ταυτότητα. Θα ήταν ανεδαφικό να αναμένει κανείς ότι χώρες, όπως η Μ. Βρετανία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ισπανία, η Ιταλία, η Ελλάδα, η Πορτογαλία, οι σκανδιναβικές χώρες, αλλά και χώρες που απέκτησαν προσφάτως την ανεξαρτησία τους, θα δέχονταν να μετατραπούν σε επαρχίες ενός υπερεθνικού κράτους, όταν ο λαός τους δεν ταυτίζεται με κάποιον ευρωπαϊκό «λαό». Η ευρωπαϊκή ενοποίηση θα έπρεπε λογικά να έχει ως βάση ένα είδος Ευρωπαϊκής Συμπολιτείας, στην οποία θα εντάσσονταν τα ευρωπαϊκά κράτη, διατηρώντας μεγάλο μέρος της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας τους και εναρμονίζοντας τις βασικές πολιτικές τους. Μέσα από τον εναρμονισμό των βασικών πολιτικών, την κοινή στρατηγική ανάπτυξη και την αλληλεγγύη, θα διαμορφώνονταν σταδιακά τα κοινά συμφέροντα και μια κοινή ταυτότητα, που είναι αναγκαία για τη συνοχή και την ενότητα μιας πολιτικής Ενώσεως. Πού βρίσκεται σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση; Η πολιτική ενοποίηση, ενώπιον των προφανών δυσκολιών, διαφωνιών και ανταγωνισμών, έχει παραπεμφθεί στο άδηλο μέλλον. Υποκαθίσταται εκ των πραγμάτων από έναν νεοφιλελεύθερο διεθνιστικό οικονομισμό που ανταποκρίνεται στις τάσεις και στα συμφέροντα ενός διεθνοποιημένου χρηματιστικού καπιταλισμού. Εφόσον δεν υπάρχει κοινό πολιτικό πλαίσιο και κανόνες για κοινή οικονομική ανάπτυξη και αλληλεγγύη, το σύστημα αυτό λειτουργεί χωρίς κανένα πολιτικό χαλινό, με τη λογική των αγορών, που είναι η επιδίωξη του κέρδους, του οικονομικού ελέγχου και των συσχετισμών ισχύος. Είναι επόμενο μέσα στο σύστημα αυτό να αναπτύσσεται η ηγεμονική κυριαρχία, χωρίς όρια, των ισχυροτέρων οικονομιών και χωρών. Αντί δηλαδή να προωθείται η κοινή ανάπτυξη, η σύγκλιση, η συνοχή και η αλληλεγγύη, που είναι απαραίτητες προϋποθέσεις μιας καλώς νοούμενης πολιτικής Ενώσεως, αναπτύσσεται η πόλωση, η ηγεμονική κυριαρχία, η δορυφοροποίηση και η εξάρτηση. Η εθνική οικονομία των ασθενεστέρων χωρών αποδιοργανώνεται μέχρι κατεδαφίσεως, οι πλουτοπαραγωγικοί πόροι τίθενται υπό ξένο έλεγχο, η δυνατότητα ασκήσεως εθνικής αναπτυξιακής στρατηγικής υπονομεύεται από τους κανόνες του περιβόητου «ελεύθερου ανταγωνισμού» και η εθνική παραγωγή φθίνει, υπό την πίεση ενός αλόγιστου ανοίγματος των συνόρων και των αθρόων, φθηνών εισαγωγών. Ο υπερδανεισμός επέρχεται ως αποτέλεσμα μιας αλόγιστης καταναλωτικής πολιτικής, απουσίας αναπτυξιακής στρατηγικής και φθίνουσας εθνικής παραγωγής, που αντικαθίσταται από εισαγωγές. Με την εισαγωγή του ευρώ, οι χώρες-μέλη παρέδωσαν στην «ανεξάρτητη» Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα το δικαίωμα εκδόσεως νομίσματος και παροχής στην οικονομία νομισματικής ρευστότητας. Για ν' αντιληφθεί κανείς τι σημαίνει αυτό, υπενθυμίζουμε τα όσα ανέφερε ο σημερινός Πρόεδρος της Κύπρου Νίκος Αναστασιάδης, σε κατάθεσή του ενώπιον Ειδικής Επιτροπής που διερευνά την οικονομική κρίση στην Κύπρο, που κατέληξε σε κούρεμα καταθέσεων και πρωτοφανή κρίση του τραπεζικού συστήματος. Όταν ετέθη από το Eurogroup θέμα κουρέματος καταθέσεων, οι πιέσεις σε βάρος της Κύπρου πήραν μορφή απροκάλυπτου εκβιασμού διά στόματος του μέλους του ΔΣ της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Γερμανού G. Asmusen. Ο τελευταίος προειδοποίησε τον εκλεγμένο ηγέτη μιας χώρας-μέλους ότι την επομένη ημέρα το πρωί θα διακοπτόταν η παροχή ρευστότητας στις κυπριακές τράπεζες από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Η τελευταία θα έδινε επίσης εντολή στην Κυπριακή Κεντρική Τράπεζα να διακόψει τη λειτουργία των δύο μεγαλυτέρων, συστημικών τραπεζών της Κύπρου. Προφανώς, στη μεταχείριση αυτή από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, δεν είναι όλοι ίσοι. Υπάρχουν οι ισχυρές χώρες που ασκούν έλεγχο και εκείνες που ελέγχονται, με σκαιώδη περιφρόνηση της ανεξαρτησίας και της κυριαρχίας τους. Ο έλληνας πρωθυπουργός πήγε προσφάτως στις Βρυξέλλες για ν' αναζητήσει πιθανές διεξόδους από την πολιορκία της «τρόικας», που θέτει, ολοένα και πιο απροκάλυπτα το ξήλωμα του ενός τομέα της ελληνικής οικονομίας μετά τον άλλο, με άλλοθι το Μνημόνιο και τις περιβόητες «μεταρρυθμίσεις». Ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Μανουέλ Μπαρόζο υπέδειξε στον Έλληνα πρωθυπουργό την ανάγκη της αυστηρής προσηλώσεως στις «μεταρρυθμίσεις» για να κατακτήσει η Ελλάδα «την εμπιστοσύνη των αγορών».Η Ευρωπαϊκή Ένωση, αντί να προσέλθει μ’ ένα πακέτο αναπτυξιακών έργων και να βοηθήσει τη χώρα να βγει από το φαύλο κύκλο της υφέσεως και του υπερδανεισμού, παραπέμπει την Ελλάδα στις αγορές! Το συμπέρασμα είναι ότι η χώρα πρέπει να συνειδητοποιήσει, και αυτό αφορά κυρίως τους κυβερνώντες και τις κυβερνώσες ηγεσίες, ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να συμπεριφέρεται ως «επαρχία» της Ευρώπης, όταν δεν υπάρχει στη σημερινή Ευρωπαϊκή Ένωση ούτε πραγματική πολιτική ενοποίηση ούτε κοινή ανάπτυξη και αλληλεγγύη. Πρέπει να διαφυλάξει ως κόρην οφθαλμού την ανεξαρτησία, την κυριαρχία και την ταυτότητα της χώρας και ν' αντιληφθεί ότι η ανάπτυξή της δεν θα προέλθει από την ευδοκία των διεθνών αγορών αλλά πρώτ' απ' όλα από μια εθνική στρατηγική της Ελλάδος."

Τι συνέβει αλήθεια στον Μελιγαλά;

Επειδή εδώ και λίγες μέρες, επ' ευκαιρίας της Χ.Α. ξαναβγήκε στην επιφάνεια η ιστορία της υπόθεσης του Μελιγαλά και των όσων συνέβησαν μετά την μάχη κατά την οποία συγκρούστηκαν τάγματα Γερμανοτσολιάδων / ταγματασφαλιτών με τον ΕΑΜ-ΕΛΑΣ στο τέλος της Γερμανικής Κατοχής, αξίζει να δούμε τι συνέβει εκεί - έτσι ώστε να μην επιτρέπεται η ηρωϊοποίηση κάποιων που πραγματικά προκάλεσαν πολλά δεινά στην χώρα μας, συνεργαζόμενοι με τους κατακτητές της πατρίδας μας. Τέτοιο τέλος δεν τους άξιζε (με τα μέτρα και τα σταθμά της εποχής μας), αλλά "ήρωες" και "θύματα" δεν ήταν. Το κείμενο είναι του Κώστα Βαξεβάνη:

"Σε ποιόν ανήκει ο Μελιγαλάς; Στην Χρυσή Αυγή, ή στη ΝΔ; Ποιός είναι ο πάτρωνας του νεοεμφυλιοπολεμικού μίσους; Στον Άδωνη Γεωργιάδη που θυμάται τον Μελιγαλά στις αναρτήσεις του στο twitter, ή στον Παναγιώταρο που αρπάζει τα μικρόφωνα για να βροντοφωνάξει πως δική τους είναι η γιορτή;Τι έγινε και εκεί που όλα ήταν μέλι γάλα, τους τάραξε ο Μελιγαλάς; Μα το πολύ απλό. Η ΝΔ, επιλέγοντας μια ακροδεξιά ατζέντα, προσπαθεί να περιθωριοποιήσει τη Χρυσή Αυγή, σηκώνοντας τα λάβαρα της μάχης απέναντι στους ανθέλληνες. Όπου ανθέλληνες, οι άλλοι έλληνες.Ο περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης δήλωσε «η ιστορία και οι Νεκροί μας, ανήκουν στην Πελοπόννησο και όχι σε κάποιους Χρυσαυγίτες;» Ποιοί είναι οι νεκροί τους; Ποιούς θεωρεί δικούς του ο πρώην ΕΚΚΕτζής Τατούλης, και σε ποιούς θέλει προνομιακά να αποδώσει τιμή, μαζί με σύσσωμη τη ΝΔ σχεδόν;Ας δούμε τα ιστορικά γεγονότα λίγο, για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι ανιστόριτοι και όχι απαραίτητα οι μικροί. Στις 26 Αυγούστου του 1944, πάρθηκε η απόφαση να αποχωρήσουν τα γερμανικά στρατεύματα από την Ελλάδα. Για την ασφαλή αποχώρησή τους, έδωσαν βαρύ οπλισμό στα Τάγματα Ασφαλείας, τους συνεργάτες τους δηλαδή επί κατοχής. Οι Ταγματασφαλίτες ήταν αυτοί που την εποχή εκείνη, αφού συγκρούονταν στο πλάι των Ναζί με τους αντάρτες, έβγαζαν ανακοίνωση «εκ των ημετέρων δυνάμεων, εις γερμανός νεκρός». Τόσο απλά και ξεκάθαρα.Οι δυνάμεις των ανταρτών, υπό τον Άρη Βελουχιώτη, δρώντας ως Συμμαχικό Στράτευμα (το επιβεβαίωσε λίγο αργότερα η συμφωνία της Καζέρτας), υπό της εντολές της Ελληνικής Κυβέρνησης της Μέσης Ανατολής, πήρε εντολή να χτυπήσει τις εχθρικές δυνάμεις στην Πελοπόννησο. Δόθηκαν μάχες με τα Τάγματα Ασφαλείας, τα οποία τελικώς κατέφυγαν στο Μελιγαλά, που ήταν η έδρα των παλιών ιταλικών στρατευμάτων κατοχής και της Βέρμαχτ.Στις μάχες που δόθηκαν μεταξύ 13 και 15 Σεπτεμβρίου, τα Τάγματα Ασφαλείας, αναγκάστηκαν αφού πολέμησαν όσο μπορούσαν στο πλευρό των Ναζί να παραδοθούν.Μια βδομάδα πριν είχαν κάνει εκτεταμένες σφαγές στην Πελοπόννησο. Η παράδοσή τους ακολουθήθηκε από σφαγές. Κάτοικοι της περιοχής αλλά και αντάρτες, έσφαξαν με μανία (πέρα από κάθε κανόνα δικαίου πολέμου) τους αιχμάλωτους συνεργάτες των Ναζί. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ιατροδικαστικής υπηρεσίας,708 σκοτώθηκαν στο Μελιγαλά. Νεκροί από τις συγκρούσεις, παράπλευρες απώλειες και αιχμάλωτοι που εκτελέστηκαν. Περίπου 600 από τους νεκρούς δεν προέρχονταν από τον Μελιγαλά, άρα ήταν στρατιωτικές δυνάμεις των Ταγμάτων Ασφαλείας.Όταν λίγους μήνες αργότερα, τα Τάγματα Ασφαλείας στα πλαίσια του αντικομμουνισμού βαφτίστηκαν εθνικές πατριωτικές δυνάμεις, ο Μελιγαλάς εμφανίστηκε ως μνημείο φρίκης και σφαγών από τους αντάρτες. Για δεκαετίες, σύσσωμη η Δεξιά, προσκυνούσε στο μνημείο του Εμφυλίου, το οποίο εμφάνιζε την απόδειξη των σφαγών με το κονσερβοκούτι. Μετά το 1982, η ΝΔ, αποφάσισε να απέχει από αυτές τις γιορτές.Μοναδικός προσκυνητής έμεινε την εποχή εκείνη ο νεαρός βουλευτής Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος μέσω του γραφείου του έστελνε δελτίο τύπου για να ενημερώσει πως θα παραβρεθεί «στο Μνημόσυνο των σφαγιασθέντων από τους εαμοκομμουνιστές».Τα χρόνια πέρασαν, η ψυχραιμία επικράτησε, ο εμφύλιος έδειξε να μένει πίσω, αλλά απ ό,τι φαίνεται για λόγους πολιτικής τακτικής ο Μελιγαλάς επανέρχεται για να αποδείξει πως οι σχέσεις ΝΔ και Χρυσής Αυγής μπορούν να είναι μέλι γάλα ακολουθώντας την κοινή ατζέντα της ακροδεξιάς. Προς το παρόν μαλώνουν ποιανού χαρά είναι τα μνημόσυνα στο Μελιγαλά. Σε ποιόν ανήκουν οι νεκροί ταγματασφαλίτες. Βρείτε τα…"

Και κάτι τελευταίο...Ένα εξαιρετικό άρθρο του Βλάση Αγτζίδη από την "Ελευθεροτυπία" που καταρρίπτει το μύθο του "χριστιανικής ταυτότητας" της Χρυσής Αυγής μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Ta 426.025 "αποτυπώματα" είναι οι ψήφοι της Χ.Α. στις εκλογές του 2012...

Τι σημαίνει η αποχώρηση της Βιοχάλκο από την Ελλάδα

Είδηση: Γράφει ο Σ. Χωριανόπουλος στο "Ποντίκι" για την αποχώρηση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ από την Ελλάδα: "Ένα ακόμη «αντίο» στο αφήγημα «επιτυχίας» της κυβέρνησης Σαμαρά είναι η αποχώρηση της ΒΙΟΧΑΛΚΟ, του μεγαλύτερου μεταλλουργικού ομίλου της Ελλάδας, η οποία εγκαταλείπει τη χώρα ύστερα από τη ΦΑΓΕ, την 3Ε και την S&B.Το ενεργειακό κόστος, η υψηλή φορολόγηση των επιχειρήσεων και η αναζήτηση νέων δανείων, δεδομένης της πιστωτικής ανυδρίας στην ελληνική αγορά, είναι οι τρεις βασικοί λόγοι τους οποίους επικαλέστηκε αρχικά ο εν λόγω όμιλος – και μαζί του ολόκληρη η ελληνική βιομηχανία, όπως έχουμε δει το τελευταίο διάστημα. Ωστόσο, σε νεότερη ανακοίνωση, η ΒΙΟΧΑΛΚΟ έδωσε βάρος στην πιστωτική ασφυξία απαλείφοντας τους δύο άλλους λόγους.Το ζήτημα της φορολόγησης είναι τεράστιο και, αν μπει στο τραπέζι, θα βρεθούν άπειρα επιχειρήματα υπέρ των χαμηλών και των υψηλότερων φόρων.Το ζήτημα του ενεργειακού κόστους είναι αδιαμφισβήτητη τροχοπέδη όχι μόνο για την οικονομική δραστηριότητα, αλλά και για την επιβίωση των νοικοκυριών. Συνεπώς η «διαπραγμάτευση» της κυβέρνησης για την τιμή του φυσικού αερίου και η ρωσική κοροϊδία με συζήτηση για έκπτωση 10%, όταν το καπέλο στην τρέχουσα τιμή είναι 30%, δεν θα δώσουν διέξοδο.Το θέμα της πιστωτικής ασφυξίας είναι δεδομένο ότι δεν πρόκειται να λυθεί, καθώς η τρόικα, η οποία στην πραγματικότητα ελέγχει το Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Στήριξης, επιμένει στη διατήρηση και ενίσχυση της κεφαλαιακής επάρκειας αποκλείοντας κάθε πιθανότητα πιστωτικής χαλάρωσης.Είναι, επιπλέον, προφανής η διάθεση των υπαλλήλων των δανειστών να ελέγχουν μέχρι την τελευταία δεκάρα την κίνηση κεφαλαίων στη χώρα. Ήδη δρομολογείται η διείσδυση γερμανικών τραπεζών στην ελληνική πιστωτική αγορά, όπως αποκάλυψε ο πρόεδρος της Ένωσης Ταμιευτηρίων της Γερμανίας.Το αρχικό σχέδιο περιλαμβάνει δραστηριοποίηση υποκαταστημάτων κατά το πρότυπο των γερμανικών ταμιευτηρίων, με τα πρώτα καταστήματα να «τοποθετούνται» στην Κεντρική Μακεδονία και την Πελοπόννησο (Βέροια, Κιλκίς, Κατερίνη, Πάτρα και Καλαμάτα).Ένα δεύτερο στοιχείο είναι ότι ευρωπαϊκά κονδύλια (ΕΣΠΑ) αναμένεται να προσανατολιστούν κατά τρόπο ώστε να υποκαταστήσουν την παροχή πιστώσεων προς μικρομεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες λείπουν λόγω του κλεισίματος της τραπεζικής στρόφιγγας. Φυσικά η ροή των ευρωπαϊκών πόρων θα τελούν υπό την πολιτική έγκριση των Ευρωπαίων σε συνάρτηση όχι μόνο με τις ίδιες τις χρηματοδοτούμενες δράσεις, αλλά και με την πορεία υλοποίησης των μνημονιακών υποχρεώσεων.Είναι ακόμη γνωστό ότι προωθείται η ιδέα ενός επενδυτικού ιδρύματος με ελληνικά κυρίως κεφάλαια, αλλά γερμανικό έλεγχο και διαχείριση.Είναι, τέλος, γνωστό ότι η Γερμανία και άλλες πιστώτριες χώρες του ευρωπαϊκού Βορρά ζητούν από καιρό τον πλήρη έλεγχο της διαδικασίας και των εσόδων από τις ιδιωτικοποιήσεις. Είτε με την ανάληψη της διοίκησης του ΤΑΙΠΕΔ είτε με τη δημιουργία νέου φορέα, με έδρα εντός ή εκτός Ελλάδας.Σε αυτό το περιβάλλον η ελληνική κυβέρνηση μιλάει για ξένες επενδύσεις, ανάκαμψη, ανάπτυξη και όλα αυτά τα ωραία που προπαγανδίζει για να παρατείνει λίγο ακόμη την ανοχή της κοινωνίας. Όμως, όπως δείχνουν οι αποχωρήσεις υγιών επιχειρήσεων, το κύμα απεργιών, η συνεχιζόμενη αύξηση της ανεργίας, αλλά και οι διογκούμενες πολιτικές δυσκολίες της, ο ορίζοντας συννεφιάζει.Όσο για το πρωτογενές πλεόνασμα – άσχετο, εξ άλλου, με την ανάπτυξη, ακριβώς επειδή επιχειρείται να επιτευχθεί με τη δημιουργία ακόμη περισσότερων οικονομικών και κοινωνικών ερειπίων –, ακόμη και αν προκύψει, όταν προκύψει, δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη.Όσο και αν συκοφαντήσουν τα μιντιακά φερέφωνά της τους απεργούς, δεν μπορούν να κάμψουν τα αισθήματα οργής, απελπισίας και απόρριψης. Αν δεν τα συναντήσουν στους δρόμους – στους οποίους άλλωστε αποφεύγουν να κυκλοφορούν –, θα τα βρουν στην κάλπη τους. Ήδη αντιλαμβάνονται ότι αυτή τη δυσάρεστη προοπτική δεν θα μπορούν να την αποτρέψουν."

Ένα σχόλιο για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά. Όλα δείχνουν πως η δολοφονία είχε πολιτικά κίνητρα. Οργανωμένοι ακροδεξιοί, για λόγους που ξέρουν μόνο οι ίδιοι, αποφάσισαν να κάνουν επίδειξη δύναμης, εφαρμόζοντας τις πρακτικές που εφαρμόζουν εδώ και καιρό σε λαθρομετανάστες, απέναντι σε Έλληνες αυτή τη φορά που απλώς έχουν διαφορετικές πολιτικές απόψεις - το ρεπορτάζ της "Ελευθεροτυπίας" για το προφίλ του δολοφόνου είναι χαρακτηριστικό: "Γιος μεταναστών στην Γερμανία που μεγάλωσε παρατημένος στην Αθήνα, ο Γ.Ρουπακιάς απολύθηκε πριν από δύο χρόνια από την ιδιωτική εταιρεία στην οποία δούλευε κατηγορούμενος για απάτη. Στη συνέχεια προσχώρησε μαζί με την σύζυγο του, στην Χρυσή Αυγή στην οποία άρχισε να προσφέρει πληρωμένες υπηρεσίες. Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Tvxs.gr, από γείτονες και ανθρώπους με τους οποίους διατηρούσε επαφές, ο Ρουπακιάς πληρωνόταν από το ταμείο της Χρυσής Αυγής για να συμμετέχει σε ξυλοδαρμούς μεταναστών, κυρίως γύρω από την περιοχή της Νίκαιας και του Πειραιά. Ο επαγγελματικός τρόπος με τον οποίο δολοφόνησε τον άτυχο Παύλο Φύσσα, δείχνει ότι διέθετε πείρα στα μαχαιρώματα. Ένα από τα θέματα που καλείται να εξετάσει η αστυνομία είναι και η συμμετοχή του στους τραμπουκισμούς στο Πέραμα την προηγούμενη εβδομάδα. Σε κάθε περίπτωση, το γεγονός ότι οι δράστες της επίθεσης στο Πέραμα έμειναν ανενόχλητοι, φαίνεται ότι αποθράσυνε τα μέλη της Χρυσής Αυγής, που αισθάνθηκαν ότι μπορούν να δρουν χωρίς συνέπειες."

Η διαφορά σε σχέση με το παρελθόν, είναι ότι η κατάσταση "ξέφυγε" και το θύμα της επίθεσης δεν επέζησε - όπως τα είχε καταφέρει πριν από μερικά χρόνια ο Δημήτρης Κουσουρής (διαβάστε εδώ τι συνέβει ακριβώς τότε) - με αποτέλεσμα η υπόθεση να πάρει τεράστιες διαστάσεις. Μέχρι όμως το θύμα να εκπνεύσει, είχαμε το γνωστό σκηνικό που συναντάμε σε τέτοιες περιπτώσεις: οι επαγγελματίες φονιάδες της Χ.Α. βγαίνουν παγανιά, χτυπούν με αναλογία 10 προς 1, εξαφανίζονται αν προλάβουν, η αστυνομία ειδοποιείται, η αστυνομία εμφανίζεται με χαρακτηριστική καθυστέρηση και χαλαρότητα, νουθετεί τα θύματα, όσοι από τους θύτες έχουν ξεμείνει πίσω "ξεφεύγουν" και η υπόθεση μπαίνει στο αρχείο. Έλα όμως που το σενάριο χάλασε από τον επαγγελματισμό μιας αστυνομικού όπως διαβάζουμε στο "Ποντίκι": "Πληροφορίες από αυτόπτες μάρτυρες υποστηρίζουν ότι η σύλληψη του δράστη έγινε από γυναίκα αστυνομικό, μέλος της ομάδας ΔΙΑΣ, καθώς οι συνάδελφοί της, από τους οποίους ζητούσε βοήθεια, δεν την συνέδραμαν με το αιτιολογικό ότι «ήταν πολλοί» αυτοί που βρίσκονταν μαζί με το δράστη. Αποτέλεσμα, η αστυνομικός να συλλάβει μόνη της τον 45χρονο."   Δηλαδή  η αστυνομία δεν έχει πρόβλημα να επιτίθεται σε διαδηλωτές - ακόμα και αν είναι περισσότεροι - αλλά το ξανασκέφτεται (μάλλον με το σκεπτικό "που να τρέχουμε τώρα - και αν πιάσουμε κανένα γνωστό μας;") όταν πρόκειται για τις γνωστές ακροδεξιές συμμορίες.

Τα ερωτήματα που μένουν αναπάντητα πάντως είναι αρκετά: ποιος τηλεφώνησε στο δράστη ώστε να πάει στην ενέδρα νιώθοντας τόσο άνετα στο να μαζέψει κόσμο "για φασαρία" σ' ένα κεντρικό σημείο της περιοχής; Το να βρεθεί ποιος είναι είναι βέβαια πολύ εύκολο και βρίσκεται με απλή εντολή εισαγγελέα. Η αστυνομία ήταν όντως στην περιοχή - όπως αυτόπτες μάρτυρες καταγγέλουν - ή όχι (βέβαια και που πήγε διαβάσαμε πάνω τι έγινε και πως); Όπως ειπώθηκε σήμερα στο Mega, από τον αυτόπτη μάρτυρα, "εκείνος συνομίλησε με τέσσερις αστυνομικούς, οι οποίοι μετά το τέλος του επεισοδίου τού ζήτησαν να προσέλθει να καταθέσει στην αστυνομία ότι εκείνοι ήταν μόνο τέσσερις και οι ακροδεξιοί 30." Όπως είπε, ο ίδιος και η γυναίκα του βρίσκονταν στο σημείο πριν από την συμπλοκή και παρακολούθησαν τα γεγονότα. Σύμφωνα με τον μάρτυρα, η σύζυγός του μίλησε με τον Παύλο Φύσσα πριν από τη συμπλοκή, κι ενώ η ομάδα των 30 ακροδεξιών βρίσκονταν συγκεντρωμένοι κοντά. Η γυναίκα ρώτησε τον 34χρονο εάν η ένταση υπάρχει για τον αγώνα του Ολυμπιακού (με οπαδούς της Π.Σ.Ζ. ίσως;) και ο Παύλος Φύσσας τής απάντησε: «Όχι, κυρία, είναι από τη Χρυσή Αυγή». Ο μάρτυρας είπε πως στη συνέχεια, παρουσία της αστυνομίας, ένας φίλος του Παύλου Φύσσα «έφαγε πολύ ξύλο», αλλά κατάφερε να διαφύγει και ο 34χρονος έλεγε στους άλλους από την παρέα να φύγουν. Όταν έγινε η επίθεση εναντίον του, «είχε μείνει μόνος του» δήλωσε ο κ. Γιάννης. Τα 30 άτομα με τις μαύρες μπλούζες «λειτουργούσαν σαν να μην υπήρχε καθόλου αστυνομία εκεί» τόνισε ο ίδιος. Και τέλος πως μπορεί η Χ.Α. να έχει το θράσος να μιλάει περί "μαύρη προπαγάνδα που προσπαθεί το σάπιο πολιτικό κατεστημένο να δημιουργήσει" εις βάρος της, όταν τα πράγματα είναι οφθαλμοφανώς εις βάρος της;

Αλλά πέραν από την υπόθεση καθεαυτή, το ερώτημα είναι ένα. Ποια θα πρέπει να είναι η συνέχεια; Η κοινωνία μας - και αυτοί που έφεραν την κατάσταση ως εδώ - θα πρέπει να λάβουν μέτρα τώρα και ν' αποδώσει ευθύνες, εάν θέλει πραγματικά τα πράγματα να διορθωθούν. Βέβαια μέχρι τώρα η αστυνομία και η κυβέρνηση έκαναν ουσιαστικά τα στραβά μάτια αφού θεωρούν την Χ.Α. "δική τους" και τους υποστηρικτές της, "εν δυνάμει" ψηφοφόρους. Από τη στιγμή όμως που φτάσαμε στο σημείο της δολοφονίας ενός "πολιτικού αντιπάλου", καταλαβαίνει κανείς ότι χρειάζεται άμεση δράση. Και φυσικά αυτό δεν μπορεί να είναι το να περάσει η Χ.Α. εκτός νόμου. Τ' αποτέλεσμα θα είναι εντελώς αντίθετο, αφού θα την ηρωποιήσει στα μάτια αρκετών. Η πρώτη κίνηση που θα πρέπει να γίνει πάντως, είναι το ξεκαθάρισμα και το κόψιμο του ομφάλιου λώρου της με την αστυνομία. Μόνο έτσι θα μπορέσει να φτάσει κανείς στους πραγματικούς ενόχους της επίθεσης - τόσο αυτής όσο και των εκατοντάδων άλλων που δε φτάνουν ποτέ στο φως της δημοσιότητας. Υπάρχει ελπίδα; Αμφιβάλουμε - και το βίντεο που παραθέτουμε εδώ είναι μια απόδειξη του γιατί:
Για πολλοστή φορά τα ΜΑΤ πάνε χέρι-χέρι με "αγανακτισμένους" πολίτες (ακροδεξιούς και αστυνομικούς με πολιτικά δηλαδή). Και όλα αυτά λίγες ώρες μετά που έγινε γνωστό το τραγικό περισταστικό...

Γι' αυτό και η πάνδημη καταδίκη της δολοφονίας στην Βουλή δεν αρκεί. Χρειαζόμαστε πράξεις - με πρώτη και καλύτερη το "κόψιμο" της καραμέλας περί "δύο άκρων" (δηλ. ΣΥΡΙΖΑ - Χ.Α.) από την κυβερνητική πλειοψηφία. Η εξίσωση αυτή, μαζί με τα απανωτά Μνημόνια και την απουσία του κράτους από την καθημερινότητα του πολίτη οδήγησαν στα γεγονότα αυτά. Και αν δεν κάνουμε κάτι, αυτό θα είναι μόνο η αρχή - και η οικογένεια του άτυχου Παναγιώτη θα μένει να θρηνεί το παιδί της που πήγε άδικα...

Παλιοσίδερα η "Φωνή της Ελλάδας";

H 900η ανάρτησή μας, δυστυχώς δεν είναι μια χαρούμενη ανάρτηση όπως θα τη θέλαμε. Είναι μια ακόμα ανάρτηση που περιγράφει την αναλγησία και ασυδοσία του κράτους. Μιας κυβέρνησης που λίγο ενδιαφέρεται για τους Έλληνες πολίτες - τόσο εντός, όσο και εκτός της χώρας. Έτσι αφού άφησαν την χώρα μας χωρίς δορυφόρο (διαβάστε εδώ αναλυτικά), αποφάσισαν τώρα να ξεπουλήσουν και τις κεραίες της "Φωνής της Ελλάδας" (ΕΡΑ-5).

Και η είδηση- ανακοίνωση της ΠΟΣΠΕΡΤ, που προέρχεται από το "ertopen.com" τα λέει όλα - χωρίς περαιτέρω ανάγκη σχολιασμού. Το τι έχουν στο μυαλό τους δεν το γνωρίζουμε - πάντως σίγουρα στα σχέδια τους δεν είναι "μια καλύτερη δημόσια τηλεόραση". Είναι μια δημόσια τηλεόραση, μικρή, άνευ θεαματικότητας και ακροαματικότητας, που θ' αφορά μόνο τους "δικούς τους" και θα επιτρέπει αργομισθίες έναντι μελλοντικών, παρόντων ή προηγούμενων εκδουλεύσεων. Ο πολιτισμός, η ενημέρωση και η επικοινωνία με τους Έλληνες και Ελληνόφωνους του κόσμου, αποτελούν σίγουρα πάρεργο, γι' αυτούς...

"Σβήνουν τη «Φωνή της Ελλάδας», τη συντροφιά των ναυτικών και της ομογένειας - Η ασυδοσία της κυβέρνησης και των Στουρνάρα, Καψή και Μάναλη δεν έχει όρια. Σήμερα το πρωί (Δευτέρα), στις εγκαταστάσεις των βραχέων της ΕΡΤ στην Αυλίδα,  εμφανίστηκε εκπρόσωπος εταιρείας που εμπορεύεται μέταλλα, ο οποίος φωτογράφισε τους ιστούς των κεραιοσυστημάτων των βραχέων. Σε ερώτηση των συναδέλφων της ΕΡΤ που εργάζονταν εκεί, απάντησε ότι η εταιρεία του είναι σε συνεννόηση με  το Υπουργείο Οικονομικών για να  δώσει προσφορά για την αποξήλωση των 39 ιστών των κεραιοσυστημάτων, την απομάκρυνσή τους από το χώρο και την αγορά των μετάλλων ως σκραπ, μετά την καταστροφή των μεταλλικών κατασκευών. Το όνομα της εταιρείας και ο αριθμός κυκλοφορίας του αυτοκινήτου είναι στη διάθεσή μας.Επισημαίνουμε ότι στην Αυλίδα, σε μια έκταση 1160 στρεμμάτων, είναι εγκατεστημένοι 39 μεταλλικοί ιστοί,  ύψους  από 30 έως 100 μέτρα ο καθένας, στους οποίους είναι τοποθετημένα τα κεραιοσυστήματα  των βραχέων που στέλνουν τη «Φωνή της Ελλάδας», την ΕΡΑ5, σε κάθε γωνιά της υφηλίου, σε όλες τις ηπείρους και ωκεανούς.Τα βραχέα άρχισαν  να λειτουργούν το 1938 και  έστελναν τη φωνή της πατρίδας στο αλβανικό μέτωπο. Οι μόνοι που τόλμησαν να τα κλείσουν ήταν οι ναζί, στη διάρκεια της κατοχής της χώρας μας. Μετά την απελευθέρωση δεν σταμάτησαν ούτε στιγμή να συνδέουν την πατρίδα με τους ναυτικούς μας και την ομογένεια.Η «Φωνή της Ελλάδας» μεταφέρει σε κάθε άκρη της γης την ενημέρωση, ψυχαγωγία, πολιτισμό και την παράδοση από την Ελλάδα, με προγράμματα σε 12 γλώσσες.Η ΠΟΣΠΕΡΤ, συναισθανόμενη την ευθύνη της μπροστά στην ανευθυνότητα  των κυβερνήσεων που παραγνωρίζουν τον εθνικής σημασίας ρόλο που επιτελεί η «Φωνή της Ελλάδας», διαχρονικά προσπαθεί να ξεπερνά τα προβλήματα που δημιουργούνται από τις προσπάθειες της κυβέρνησης να την κλείσει (επισυνάπτεται επιστολή με Α.Π. 1320, 3/10/2012).Αυτή τη φωνή της πατρίδας θέλουν οι «κυβερνήτες» μας να ξεριζώσουν και να αποκόψουν από τους ναυτικούς μας και ολόκληρο τον κόσμο, αποτιμώντας την ως παλιοσίδερα.Και μετά να ξεπουλήσουν έναντι πινακίου φακής το ισοπεδωμένο οικόπεδο, αφού έχουν εξαφανίσει την ιστορία της πατρίδας μας, που είναι γραμμένη σε κάθε σπιθαμή του."

Τι συμβαίνει με την εκκλησιαστική περιουσία / Η ΕΡΤ και το κλείσιμό της - 3 μήνες μετά

Αντιγράφουμε από το "Ποντίκι" ένα εξαιρετικό άρθρο για την εκκλησιαστική περιουσία. Να σημειώσουμε εδώ το εξής: πολλοί όταν αναφέρονται στην εκκλησιαστική περιουσία τη συγχέουν και την προσθέτουν στην μοναστηριακή - που και διαφορετική είναι (αφού δε διαχειρίζεται από την Ελλαδική Εκκλησία αλλά από τα οικεία μοναστήρια) και μεγαλύτερη. Αυτή αντιμετωπίζεται ξεχωριστά, αφού και κατά το νόμο θεωρείται διαφορετική. Και μια και μιλάμε για εκκλησία - ευκαιρία να δούμε το θέμα της μισθοδοσίας των κληρικών των κληρικών απ' το κράτος. Καθιερώθηκε με την από 18/9/1952 "Σύμβαση περί εξαγοράς υπό του Δημοσίου κτημάτων της Εκκλησίας προς αποκατάστασιν ακτημόνων γεωργικών κτηνοτρόφων" - του δε Αρχιεπισκόπου και των Μητροπολιτών από το έτος 1980 - ως υποχρέωση του Κράτους έναντι των μεγάλων παραχωρήσεων γης στις οποίες είχε προβεί η Εκκλησία της Ελλάδος κατά την δεκαετία 1922-32 καθώς και εκείνης του 1952. Με την τελευταία η Εκκλησία της Ελλάδος υποχρεώθηκε να παραχωρήσει στο Κράτος το 80% της καλλιεργούμενης ή καλλιεργίσιμης αγροτικής περιουσίας της με αντάλλαγμα να λάβει κάποια αστικά ακίνητα και 45.000.000 δραχμές νέας (τότε) εκδόσεως.

"Η εκκλησιαστική περιουσία ήταν πάντα ένα προσφιλές θέμα είτε για εσωτερική αντιπολίτευση στον χώρο της Εκκλησίας είτε ως πεδίο μάχης και αντιπαραθέσεων μεταξύ Εκκλησίας και πολιτείας. Από το... δόγμα «το μαγαζί μας είναι γωνιακό και δεν μπορείτε να το αγγίξετε» του αρχιεπισκόπου Σεραφείμ προς τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή μέχρι το «σάλτο μορτάλε» του Αντώνη Τρίτση επί Ανδρέα Παπανδρέου, το θέμα συγκέντρωνε πάντα το ενδιαφέρον του κόσμου! Η τελευταία διένεξη σημειώθηκε στα τέλη της αρχιεπισκοπίας Σεραφείμ. Εκτάσεις - φιλέτα της Βουλιαγμένης άλλαξαν χέρια, ενώ τα οικονομικά της Εκκλησίας διαχειριζόταν μία κλειστή ομάδα ιεραρχών, εν ονόματι του ανήμπορου τότε Σεραφείμ. Ήταν τόση η φόρτιση τότε, ώστε το θέμα χρησιμοποιήθηκε στη μάχη διαδοχής στον αρχιεπισκοπικό θρόνο το 1998.

Αλλά ας δούμε το θέμα στην πραγματική του διάσταση, δεδομένου ότι πολλά περίεργα συμβαίνουν με την εκκλησιαστική περιουσία την τελευταία πενταετία, μετά μάλιστα την εκλογή του Ιερώνυμου Β’ ως αρχιεπισκόπου.

Ο Ιερώνυμος, ως κύριος αντίπαλος του Χριστόδουλου στην εκλογή του 1998 και έπειτα ως ο κύριος αντιπολιτευτικός πόλος εντός της Ιεραρχίας, κατόρθωσε στην εκλογή του 2008, με τη συνεισφορά ενός σκληρού στενού πυρήνα κληρικών και λαϊκών, φίλων και συνεργατών του, να αναδειχθεί στην πολυπόθητη θέση του αρχιεπισκόπου.

Δεν έχει στεγνώσει ακόμη το μελάνι από τους ομηρικούς καυγάδες, τις αντεγκλήσεις, τις ανακρίσεις κ.λπ. στους κόλπους της Εκκλησίας, που προηγήθηκαν της εκλογικής αναμέτρησης για τον θρόνο το 1998, με αιχμή του δόρατος τις καταγγελίες για τη διαχείριση των κονδυλίων της Εκκλησίας και τη διανομή τους, αδιαφανώς, σε ημετέρους.

Χαρακτηριστική περίπτωση είναι εκείνη της υπόθεσης Κοσμάτου, που έκανε τον Τύπο της εποχής να αφιερώσει δεκάδες σελίδες και παραλίγο να παρουσιαστεί η Εκκλησία ως θύτης, ενώ ήταν το πραγματικό θύμα. Το θέμα αυτό τελικά στοίχισε στον Ιερώνυμο, αφού ήταν κεντρικό πρόσωπο των τεκταινομένων στον πολύπαθο χώρο των οικονομικών της Εκκλησίας. Η υπόθεση έληξε εκκλησιαστικά, με «άφεση αμαρτιών» προς όλους τους εμπλεκομένους με αρκετή καθυστέρηση, το 2005, με πρωτοβουλία του Χριστόδουλου, που ήθελε να μετριάσει το αντιπολιτευτικό μένος τού τότε μητροπολίτη Θηβών Ιερώνυμου, ο οποίος αντιπολιτευόταν σκληρά τον Χριστόδουλο εντός και εκτός Ιεραρχίας.

Διόρισε πρόεδρο
Με την ανάληψη της εκκλησιαστικής εξουσίας από τον Ιερώνυμο, τον Φεβρουάριο του 2008, φάνηκε ότι οι όποιες στραβοτιμονιές του παρελθόντος είχαν αποτελέσει μάθημα για τον νέο αρχιεπίσκοπο.

Η πρώτη κίνηση που έκανε ήταν να διορίσει πρόεδρο της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών (ΕΚΥΟ) τον Θεόκλητο, μητροπολίτη Ιωαννίνων και επί δεκαετίες μέλος του Δ.Σ. της Εθνικής Τράπεζας, τον μόνο βαθύ γνώστη των οικονομικών της Εκκλησίας, και της εκκλησιαστικής περιουσίας και όλης της προϊστορίας αυτού του τεράστιου κεφαλαίου. Η τοποθέτηση αυτή ήταν η ανταπόδοση του Ιερώνυμου προς τον μητροπολίτη Ιωαννίνων, ο οποίος εκπροσωπούσε την πρεσβυτέρα Ιεραρχία, λόγω της ουσιαστικής στήριξής του στην εκλογική αναμέτρηση, η οποία ήταν καθοριστική, αφού έκανε την πλάστιγγα να γείρει υπέρ του Ιερώνυμου.

Ανέθεσε επίσης τη γενική διεύθυνση της ίδιας υπηρεσίας σ’ έναν ικανό τεχνοκράτη από την αγορά και εξειδικευμένο ανώτατο τραπεζικό στέλεχος στη διαχείριση ακινήτων, τον Α. Ζαμπέλη, έως τότε επικεφαλής της ακίνητης περιουσίας της Εμπορικής Τράπεζας.
Από την πρώτη στιγμή φάνηκε ότι το δίδυμο Θεόκλητου - Ζαμπέλη άρχισε να βάζει σε τάξη τα πολύπαθα οικονομικά της Εκκλησίας, τα οποία τη μετά Χριστόδουλο εποχή άρχισαν να παρουσιάζουν σημαντική μείωση.

Τσαμπατζήδες μισθωτές, χαριστικές πωλήσεις και δοσοληψίες με ημετέρους, εγκαταλελειμμένα και αδήλωτα ακίνητα, καταπατημένες εκτάσεις μπήκαν πολύ σύντομα σε σειρά, με αποτέλεσμα η Εκκλησία να καταστεί αξιόπιστος θεσμικός παίκτης στην αγορά της ακίνητης περιουσίας και μάλιστα να βρεθεί στα πρόθυρα ίδρυσης Ανώνυμης Εταιρείας Επενδύσεων Ακινήτων, στα πρότυπα των μεγάλων τραπεζικών ιδρυμάτων.

Το Βατοπέδι
Η σχέση με την κυβέρνηση Καραμανλή ήταν άριστη, λόγω της σχέσης του Ζαμπέλη με τη Ν.Δ., και αυτό αποτυπώθηκε στη διευθέτηση σωρείας χρονίως εκκρεμουσών υποθέσεων μεταξύ πολιτείας και Εκκλησίας, παρότι το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, που εκείνη την εποχή... μεσουρανούσε, είχε δυναμιτίσει το κλίμα και υπήρχε τεράστια καχυποψία.

Με την εκλογή όμως του ΠΑΣΟΚ και την άνοδο του Γιώργου Παπανδρέου στην εξουσία, βαριά σύννεφα άρχισαν να σκεπάζουν τις σχέσεις Εκκλησίας - πολιτείας. Μπιρμπίλη, Παπακωνσταντίνου και... Χάρης Παμπούκης, με τη συμμετοχή της Διαμαντοπούλου και της Ρεπούση, άρχισαν το ξήλωμα του πουλόβερ, αφού θέλησαν – σε έναν βαθμό σωστά – να ελέγξουν το σύστημα.

Πέτυχαν, σε πρώτη φάση, με τη σύμφωνη γνώμη του Ιερώνυμου, την επιβολή της βαριάς φορολόγησης στην εκκλησιαστική περιουσία (ίσως θυμάστε εκείνη τη... συμπροεδρία αρχιεπισκόπου και Γιωργάκη στο Υπουργικό Συμβούλιο), τον έλεγχο της εκκλησιαστικής περιουσίας μέσω χαρακτηρισμών ακινήτων της σε διατηρητέα και πράσινο (βλέπε Δεινοκράτους και Υμηττό) κ.λπ.

Ο Ιερώνυμος, στηριζόμενος στη φιλοσοφία «πού να μπλέκω τώρα με το γκουβέρνο», στη συνέχεια αποφάσισε να απομακρύνει τους πιο στενούς του συνεργάτες, κληρικούς και λαϊκούς, και μάλιστα εκείνους που τον είχαν βοηθήσει την επίμαχη προεκλογική περίοδο του 2008 να αναδειχθεί στον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Και τότε λίγο έλειψε να τον χάσει δεύτερη φορά, κάτι που αποφεύχθηκε μόνον επειδή κάποιοι χριστοδουλικοί ιεράρχες τον ψήφισαν πηγαίνοντας κόντρα στον «παραδοσιακό» μητροπολίτη Σπάρτης Ευστάθιο.

Έτσι απομακρύνθηκε, τον Απρίλιο του 2011, με πρόσχημα τη λήξη της τριετούς θητείας του, ο λαϊκός γενικός διευθυντής των Οικονομικών Αντώνης Ζαμπέλης, αλλά και ο κληρικός ειδικός σύμβουλος της Αρχιγραμματείας, διαπρεπής νομικός και θεολόγος, αρχιμανδρίτης Αμφιλόχιος Στεργίου. Ύστερα ακολούθησε και η θορυβώδης παραίτηση του προέδρου της ΕΚΥΟ, του Ιωαννίνων Θεόκλητου, ο οποίος, μιλώντας σε συνεργάτες του, έλεγε ότι «δεν μπορούσε να ανεχθεί πλέον να παίζεται μέσα στην Εκκλησία αυτή η φαρσοκωμωδία».

Βουλιαγμένη στο προσκήνιο
Μετά την απομάκρυνση των τριών αυτών βασικών πυλώνων στήριξης της αρχιεπισκοπικής εξουσίας και των εκκλησιαστικών ισορροπιών, άνοιξε ο ασκός του Αιόλου. Απομακρύνθηκαν αμέσως όλοι οι στενοί συνεργάτες των Θεόκλητου - Ζαμπέλη από την ΕΚΥΟ, με αποτέλεσμα τα οικονομικά της Εκκλησίας να καταρρεύσουν. Η διάδοχη κατάσταση αποδείχθηκε αδύναμη να αντεπεξέλθει στο οικονομικό περιβάλλον της εντεινόμενης οικονομικής κρίσης, που απαιτούσε εξειδικευμένες γνώσεις και σταθερή πολιτική.

Ύστερα έγιναν κι άλλες απομακρύνσεις συμβούλων και έγιναν αλλαγές στο «πολίτ μπιρό» του Ιερώνυμου με νέα πρόσωπα και, όπως αναφέρουν εκκλησιαστικές πηγές, με την κυριαρχία στο στενό περιβάλλον ενός νεοφανούς αρχιμανδρίτη, που μετουσιώθηκε στο alter ego του αρχιεπισκόπου και προήχθη στον βαθμό του βοηθού επισκόπου, μεταλλασσόμενος σε μία νύκτα από άκρως χριστοδουλικό σε άκρως... ιερωνυμικό. Αυτός ο αρχιμανδρίτης και καθηγητής Θρησκευτικών στο Κολέγιο Αθηνών (έχει και αυτό τη σημασία του!) ανήκε απολύτως στο σκληρό... κηπουρικό ΠΑΣΟΚ.

Με την αλλαγή της κυβέρνησης, τον Ιούνιο του 2012, εμφανίστηκαν κι άλλοι στενοί φίλοι του αρχιεπισκόπου από το μακρινό παρελθόν και, με δεδομένο το τέλμα των εκκλησιαστικών οικονομικών, άρχισαν να του βάζουν ιδέες περί αξιοποίησης της χειμαζόμενης εκκλησιαστικής περιουσίας. Αυτοί οι φίλοι προέρχονταν από την περιοχή της Βουλιαγμένης, του μέρους με τη μεγαλύτερη και πιο αξιόλογη απομένουσα εκκλησιαστική περιουσία, όπου στο παρελθόν, όταν ο τότε μητροπολίτης Θηβών και Λεβαδείας ήταν ανακατεμένος με τη διοίκηση της ΕΚΥΟ, είχαν συμβεί περίεργα πράγματα.

Πολλοί μιλούσαν τότε για χαριστικές συμβάσεις και εργολαβίες, για πώληση οικοπέδων σε χαμηλές τιμές, για αντιπαροχές, για «ομάδα εφοπλιστών» που ήθελε και επιθυμεί ακόμη να μπει στο παιχνίδι της αγοράς των οικοπέδων «φιλέτων» της Βουλιαγμένης.

Δεν μπορούσαν να συγχωρήσουν πώς τους ξέφυγε το παιχνίδι στη Βουλιαγμένη, ιδιαίτερα μετά την πώληση κάποιων ακινήτων το 2009, σε – απαράδεκτες γι’ αυτούς – υψηλές τιμές.

Σύμφωνα με πληροφορίες από δικαστικές πηγές, ο φάκελος «οικόπεδα της Εκκλησίας» στη Βουλιαγμένη όχι μόνο δεν έχει κλείσει, αλλά, με αφορμή την απόφαση της κυβέρνησης να πουλήσει τον Αστέρα, οι δικαστικές αρχές έχουν πληροφορηθεί ότι το λεγόμενο «λόμπι νεο-εφοπλιστών» της Βουλιαγμένης επιχειρεί πάλι να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία για να αγοράσει κοψοχρονιά τα οικόπεδα της Εκκλησίας που συνορεύουν με την έκταση του Αστέρα και με διαδικασίες που πιθανώς εγείρουν ζητήματα νομιμότητας και φορολογικών παραβάσεων. Και μιλάμε για δεκάδες εκατομμύρια ευρώ.

Παράγοντες της Ιεράς Συνόδου, με ισχυρή μνήμη, γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, αλλά προς το παρόν σιωπούν. Περιμένουν το επόμενο βήμα του εισαγγελέα για να... απασφαλίσουν.

Η εταιρεία
Σε επίρρωση όλων αυτών ξαφνικά, προς το τέλος Ιουλίου, με κοινή δήλωση πρωθυπουργός και αρχιεπίσκοπος ανακοινώνουν την ίδρυση κοινής Εταιρείας Αξιοποιήσεως της Εκκλησιαστικής Περιουσίας, με εταίρους την Αρχιεπισκοπή Αθηνών και την πολιτεία. Στο τέλος Αυγούστου μάλιστα πέρασε το νομοσχέδιο από τη Βουλή και έγινε νόμος του κράτους, δημιουργώντας πολλά ερωτήματα:

• Η περιουσία αυτή ανήκει στην Αρχιεπισκοπή ή στην ΕΚΥΟ, δηλαδή στην κεντρική Εκκλησία της Ελλάδος, δηλαδή σε όλες τις μητροπόλεις;
• Με ποιες εξειδικευμένες γνώσεις θα γίνεται αυτή η διαχείριση, όταν η Αρχιεπισκοπή θα ορίζει τα τρία από τα πέντε μέλη του Δ.Σ.;
• Ποιες δικλίδες ασφαλείας υπάρχουν ώστε η Εκκλησία της Ελλάδος και η Αρχιεπισκοπή (μητρόπολη) Αθηνών να μην απολέσουν την περιουσία τους και μάλιστα για 99 έτη;
• Θα ακολουθηθούν η διαδικασία και οι αυστηροί περιορισμοί των Ανωνύμων Εταιρειών Ακίνητης Περιουσίας, όπου και το επενδυμένο κεφάλαιο είναι μεγάλο και οι έλεγχοι εξοντωτικοί; Πουθενά δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο από το κείμενο του νόμου. Αντιθέτως προκύπτει περίσσευμα αδιαφάνειας σε όλα, όταν μάλιστα με βάση τα νέα ισχύοντα τρεις άνθρωποι, διορισμένοι με απόλυτο τρόπο από έναν (τον αρχιεπίσκοπο), θα κάνουν ό,τι θέλουν και όπως το θέλουν.

Αυτά και πολλά άλλα, σύντροφοι... Φαίνεται – και μακάρι να βγούμε ψεύτες – ότι κάτι δεν πάει καλά με το περίεργο και ξαφνικό αλισβερίσι για τα περιουσιακά αυτή την περίοδο. Ήμαρτον δηλαδή..."

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Γράφει ο Νίκος Χειλάς στο "Βήμα" για την ΕΡΤ και το κλείσιμό της. "Ποιος κυριαρχεί σε αυτό τον τόπο; Αν ισχύει η ρήση του Καρλ Σμιτ, ότι «κυρίαρχος είναι εκείνος που μπορεί να κηρύξει το καθεστώς εκτάκτου ανάγκης» τότε αυτός στην Ελλάδα είναι η τρόικα. Το καθεστώς που έχει επιβάλει στο δημοσιονομικό τομέα και όχι μόνο της δίνει δικαιωματικά τον τίτλο. Η ελληνική κυβέρνηση είναι απλώς εκτελεστικό της όργανο. Το μόνο για το οποίο μπορεί να «παλέψει» συνίσταται στο να πείσει την τρόικα να κάνει αποδεκτά κάποια «ισοδύναμα» μέτρα στη θέση εκείνων που προβλέπει το μνημόνιο - τίποτα περισσότερο.

Ένα τέτοιο «ισοδύναμο» μέτρο ήταν, πριν ακριβώς 3 μήνες, το κλείσιμο της ΕΡΤ. Μόνο που εδώ, η απόλυση του προσωπικού δεν ήρθε μόνη της, αλλά συνδυάστηκε με ένα πολιτικό μέτρο: την κατάργηση ενός ανεπιθύμητου σταθμού. Δημοσιονομικό και πολιτικό πραξικόπημα μαζί – περισσότερη ανωμαλία δεν γίνεται.
Το ότι το εγχείρημα μετατράπηκε σε μπούμερανγκ, είναι γνωστό. Το «μαύρο» στις τηλεοπτικές οθόνες προκάλεσε παγκόσμια κατακραυγή. Οι δικαιολογίες που προβλήθηκαν γι αυτό δεν έπεισαν καν τους οπαδούς της Νέας Δημοκρατίας. Και ακόμη λιγότερο πειστική ήταν η πρακτική συνέχεια, με τη δημιουργία νέας Δημόσιας Τηλεόρασης. Και μόνο το γεγονός, ότι το στήσιμο ενός υποτίθεται ανεξάρτητου από την κυβέρνηση σταθμού γίνεται από την ίδια την κυβέρνηση, προκαλεί καγχασμούς. Για μια άλλη φορά αποδεικνύεται ότι ο σκοπός δεν αγιάζει τα μέσα. Τα τελευταία, έλεγε ο Χέγκελ, είναι οργανικά ενσωματωμένα στο σκοπό: σκάρτα μέσα, σκάρτος σκοπός. Το αποτέλεσμα είναι ένα εξάμβλωμα, το όνομα του ΔΤ.
Στον αντίποδα αυτής της εξέλιξης βρίσκεται η συνέχιση της λειτουργίας της ΕΡΤ. Όχι ως  μαγικό χαζοκούτι, αλλά ως μαγευτικό κουτί. Μια απελευθερωμένη από τις παλιές δουλείες δημόσια ραδιοτηλεόραση προκαλεί ξαφνικά επανάσταση στον κλάδο. Ποτέ δεν έχει ξαναγίνει παρόμοιο πείραμα αυτοδιαχείρισης. Και πουθενά αλλού δεν έχει στηθεί τέτοια ψηφιακή αγορά του δήμου που συνδυάζει ελευθερία έκφρασης, θεματική πρωτοτυπία και υψηλή αισθητική. Είναι ότι καλύτερο θα μπορούσε να συμβεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Και το ωραιότερο: Όλα δείχνουν ότι αυτό που άρχισε ως λύση ανάγκης, εξελίσσεται σε αποδοτικό εγχείρημα.
Δεν πρέπει να υπάρχουν φυσικά αυταπάτες. Όπως και κάθε άλλη επανάσταση, έτσι κι αυτή της ΕΡΤ δεν έχει πάνω της τίποτα το ηρωικό. Και ακόμα λιγότερο ήρωες αισθάνονται όσοι εργάζονται σε αυτήν. Όποιος τους επισκέπτεται στο ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής μπορεί να δει από κοντά την κούραση και ενίοτε την κατάπτωση που τους προκαλεί η υπεράνθρωπη προσπάθεια για την εξασφάλιση της αδιάλειπτης ροής του προγράμματος καθώς και για την εκτέλεση των πιο στοιχειωδών εργασιών στο κτίριο – από το καθάρισμα των χώρων, ως την συντήρηση και περιφρούρηση των μηχανημάτων, για τα οποία φρόντιζε παλιότερα ειδικό προσωπικό. Και όλα αυτά αμισθί και υπό το συνεχές σφυροκόπημα της κυβερνητικής προπαγάνδας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει επίγνωση της σημασίας του συμβάντος. Μόνο που και οι πρωταγωνιστές του κινούνται μέσα σε εκείνο που ο Έρνστ Μπλοχ αποκαλεί «το σκοτάδι της ζωής που ζούμε»: την αδυναμία μας να έχουμε πλήρη εικόνα ενός γεγονότος τη στιγμή που συντελείται. Αυτή φωτίζεται με τον καιρό μέσα από την ανάλυση και την ανασύνθεσή πρόσθετων πληροφοριών. Η συνολική εικόνα των τριών περασμένων μηνών φτάνει ωστόσο για να δείξει, ότι αυτό που συντελείται στην ΕΡΤ είναι πρωτοφανές στα ραδιοτηλεοπτικά χρονικά.
Η εικόνα αυτή δεν έπεσε φυσικά από τον ουρανό. Είναι εκείνη που φαντάζονταν ανέκαθεν, έστω και ως ουτοπία, όσοι θέλουν ελεύθερο εργασιακό καθεστώς και απελευθερωμένο λόγο. Οι εργαζόμενοι στην ΕΡΤ είναι οι πρώτοι που κατάφεραν να κάνουν τέτοια φαντασία πράξη.
Με τους εκπροσώπους της κυβέρνησης, τα πράγματα είναι μάλλον αντίστροφα: Είναι οι πρώτοι που μπόρεσαν να κάνουν πραγματικότητα τις φαντασιώσεις τους για καταστροφή. Η ιδέα για το «ξαφνικό θάνατο» της ΕΡΤ και για την αμέσως μετά επανίδρυσή της με εντελώς καινούριο προσωπικό ήταν μεν μόδα από τη δεκαετία του 80. Εκείνοι όμως που είχαν την «τόλμη» και την τιμή να την υλοποιήσουν ήταν ο Γκίκας Μάναλης, Σίμος Κεδίκογλου και ο Αντώνης Σαμαράς – οι ίδιοι που διαβεβαίωναν λίγες εβδομάδες νωρίτερα ότι η ΕΡΤ όχι μόνο δεν κλείνει, αλλά και θα διευρυνθεί.
Τρώγοντας έρχεται η όρεξη: Παρόμοιος «θάνατος», όπως ακούγεται, σχεδιάζεται και για τους ελληνικούς σιδηροδρόμους. Οι εργαζόμενοι της εταιρίας απειλούν με τη σειρά τους ότι σε τέτοια περίπτωση «θα γίνει της ΕΡΤ» - το μέλλον θα δείξει.
Ο κ.Σαμαράς δεν φαίνεται ωστόσο να πτοείται από τέτοιες προειδοποιήσεις, παρόλο που το κλείσιμο της ΕΡΤ αναγνωρίζεται γενικώς ως το μεγαλύτερο μέχρι τώρα λάθος του -  που θα μπορούσε μάλιστα να αποβεί μοιραίο για την πρωθυπουργία του.
Και ακόμη πιο μακάβρια: H συνταγή του είναι σαν είναι βγαλμένη από το «Κράτος και Επανάσταση» του Λένιν: Το αστικό κράτος, σύμφωνα με αυτή, δεν μεταρρυθμίζεται, καταργείται συθέμελα. Μόνο που ο κ.Σαμαράς την εφαρμόζει ακόμη επιλεκτικά – σήμερα η ΕΡΤ, αύριο ο ΟΣΕ. Και μεθαύριο;
Εκείνο που παραβλέπει πάντως είναι η γνωστή αρχή, ότι όπου δράση και αντίδραση. Όπου κλείσιμο και άνοιγμα. Το κλείσιμο της ΕΡΤ παρήγαγε ένα πρωτόγνωρο μοντέλο οργάνωσης, που έχει πλατιά κοινωνική απήχηση. Τυχόν μεταπήδησή του στον ΟΣΕ θα άνοιγε την όρεξη και σε άλλες με λουκέτο απειλούμενες δημόσιες επιχειρήσεις. Αυτό δεν θα ενίσχυε σίγουρα το κύρος του κ.Σαμαρά ως «κυρίαρχου» τουλάχιστον στην εσωτερική πολιτική ζωή. Ο πραγματικός ηγεμών της χώρας πάντως, η τρόικα, δεν θα ήταν καθόλου ευχαριστημένη μαζί του."

Η δημοκρατία έχει πάει διακοπές και στην Βουλή - ένα απίθανο περιστατικό!

Η δημοκρατία στην χώρα μας έφυγε για διακοπές πριν από 3 χρόνια και από τότε δεν έχει επιστρέψει. Δεν εξηγείται διαφορετικά: τα όσα διαβάζουμε και γίνονται γύρω μας, δείχνουν ότι κυβερνούμαστε από ανθρώπους που δείχνουν μια παντελή έλλειψη σεβασμού προς τους δημοκρατικούς θεσμούς και το Σύνταγμα. Μεγάλα λόγια θα μας πείτε, αλλά δεν είναι έτσι. Από την μία έχουμε τη διαθεσιμότητα και τις απολύσεις στο Δημόσιο (κατά παράβαση του Συντάγματος - και με Προεδρικό διάταγμα μόνο), την πλήρη αντισυνταγματικότητα του πρόσφατου Πολυνομοσχεδίου (θυμηθείτε το γιατί αξίζει εδώ), τη αδιαφορία προς θεμελιώδεις διατάξεις της ελληνικής νομοθεσίας για την προστασία των προσωπικών μας δεδομένων,  αλλά την καταπάτηση διεθνών συνθηκών για το περιβάλλον με την σχεδιαζόμενη "ανάπτυξη" σε προστατευόμενες περιοχές και από την άλλη διαβάζουμε ιστορίες όπως την παρακάτω που μας εξοργίζουν - ακόμα και αν είναι κατά το ήμισυ αληθινές. Μπορεί η κυρία Κωνσταντοπούλου να είναι πολλές φορές υπερβολική, αλλά δε νομίζουμε να έφτιαξε μια ψεύτικη ιστορία μόνο και μόνο για να "προσβάλει" το κύρος της κυβέρνησης (η οποία βέβαια δουλεύει και μόνη της προς αυτή την κατεύθυνση χωρίς βοήθεια):

"Ως άκυρη και πλασματική καταγγέλλει τη διαδικασία ψηφοφορίας στην Επιτροπή της Βουλής για τον Κώδικα Δικηγόρων η εισηγήτρια του ΣΥΡΙΖΑ Ζωή Κωνσταντοπούλου.  Η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ κάνει λόγο για «μονταζιέρα και στη Βουλή», σημειώνοντας ότι στην αίθουσα την ώρα της ψηφοφορίας, εκτός της ίδιας, ήταν άλλοι δύο βουλευτές (ανεπαρκής αριθμός για μια έγκυρη ψηφοφορία), οι οποίοι παρέμειναν σιωπηλοί, ενώ ο πρόεδρος της Επιτροπής επέμενε να εκφωνεί ότι τα άρθρα γίνονται δεκτά κατά πλειοψηφία. Αναλόγως παραποιήθηκαν και τα πρακτικά, επισημαίνει η κ. Κωνσταντοπούλου.

Όπως καταγγέλλει η κ. Κωνσταντοπούλου: «Όλη η διαδικασία ψηφοφορίας ήταν άκυρη, αφού στην αίθουσα βρίσκονταν μόνον τρεις βουλευτές, οι: Γιάννης Κεφαλογιάννης, εισηγητής Νέας Δημοκρατίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου, εισηγήτρια ΣΥΡΙΖΑ και Θεοδώρα Τζάκρη, εισηγήτρια ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με τον Κανονισμό της Βουλής, για να υπάρχει έγκυρη ψηφοφορία απαιτείται απόλυτη πλειοψηφία των παρόντων, που δεν μπορεί να είναι μικρότερη των δύο πέμπτων του όλου αριθμού των μελών της Επιτροπής, δηλαδή, στη συγκεκριμένη Επιτροπή, που έχει 31 θα έπρεπε ψηφίσουν θετικά 13 βουλευτές.

»Ο κ. Κεφαλογιάννης και η κ. Τζάκρη παρέμειναν σιωπηλοί σε όλη τη διαδικασία της ψηφοφορίας και δεν τόλμησαν να πουν "ναι" (αναλαμβάνοντας και την ευθύνη) ούτε σε ένα άρθρο από τα 166 του Νομοσχεδίου. Ωστόσο, ο πρόεδρος της Επιτροπής, κ. Βιρβιδάκης, επέμενε να εκφωνεί ψευδώς ότι "το άρθρο έγινε δεκτό κατά πλειοψηφία".

»Παρενέβην κατ' επανάληψη και δια μικροφώνου, διαμαρτυρόμενη για την ψευδή εκφώνηση θετικού αποτελέσματος και κατ' επανάληψη ρώτησα "ποιoς λέει ναι;", αμφισβητώντας ευθέως το εκφωνούμενο αποτέλεσμα ψηφοφορίας. Ο κ. Κεφαλογιάννης και η κ. Τζάκρη παρέμεναν σιωπηλοί μην τολμώντας ούτε στο στάδιο εκείνο να ψηφίσουν θετικά οποιοδήποτε συγκεκριμένο άρθρο. Ούτε ένα από τα 166.

»Επεσήμανα (και πάλι δια μικροφώνου) στον πρόεδρο της Επιτροπής ότι κανένα άρθρο του νομοσχεδίου δεν έχει ψηφισθεί από την Επιτροπή και, επομένως, δεν μπορούν αυτά να εισαχθούν στην Ολομέλεια. Ούτε άλλωστε μπορεί να ψηφισθεί στο σύνολο νομοσχέδιο του οποίου δεν έχει ψηφισθεί ούτε ένα άρθρο. Τον ενημέρωσα επίσης ότι τυχόν σύνταξη έκθεσης που να βεβαιώνει ότι τα άρθρα ψηφίσθηκαν συνιστά ψευδή βεβαίωση.

»Τη συνεδρίαση παρακολούθησαν από το εσωτερικό κύκλωμα πάμπολλοι μάρτυρες και, φυσικά, οι κοινοβουλευτικοί συντάκτες. Παρά το γεγονός αυτό, τα πρακτικά της συνεδρίασης παραποιήθηκαν με τρόπο που να φαίνεται ότι δήθεν "πολλοί βουλευτές" έκαναν "δεκτό" το κάθε άρθρο ξεχωριστά. Επιπλέον, διαγράφηκαν οι δεκάδες παρεμβάσεις μου με τις οποίες αμφισβητούσα τη νομιμότητα της διαδικασίας, το εκφωνούμενο αποτέλεσμα και καλούσα τον κ. Κεφαλογιάννη και την κ. Τζάκρη να ψηφίσουν θετικά ή αρνητικά και να αναλάβουν και την ευθύνη της ψήφου τους για κάθε άρθρο, ενώ εκείνοι συνέχιζαν να σιωπούν και να μην ψηφίζουν ούτε θετικά, ούτε αρνητικά.

»Για το γεγονός της παραποίησης των πρακτικών έχω ήδη απευθύνει αίτημα να λάβω αντίγραφα της μαγνητοσκόπησης από το Κανάλι της Βουλής και έχω διαμαρτυρηθεί εντόνως στην αρμόδια υπηρεσία της Βουλής από την οποία μου δηλώθηκε ότι η αλλαγή των πρακτικών έγινε κατόπιν εντολής του Προέδρου της Επιτροπής. Η μονταζιέρα της Νέας Δημοκρατίας έφθασε στο σημείο να παράγει πλαστές κοινοβουλευτικές διαδικασίες ακόμη και στην κορυφαία κοινοβουλευτική στιγμή της ψηφοφορίας."

Ψηφοφορία (ή περίπου) στην Επιτροπή Δικαιοσύνης...
Τα παραπάνω μας προκαλούν εντύπωση και για ένα ακόμα λόγο: ο κύριος Βιρβιδάκης θεωρείται στους κοινοβουλευτικούς (και όχι μόνο) κύκλους ως φανατικός τυπολάτρης, και φανατικός τηρητής των διαδικασιών. Φανταστείτε λοιπόν πόσο μεγάλη πρεμούρα υπάρχει από την κυβέρνηση - και τον ίδιο - ώστε να περάσει το νομοσχέδιο στη διαδικασία ψήφισης το γρηγορότερο, ώστε να γίνει τέτοιο μεγαλοπρεπές μαγείρεμα....

Βιομηχανίες χωρίς ανάγκη άδειας και με απλή υπεύθυνη δήλωση

Πρέπει κάποια στιγμή να μας πει την αλήθεια η δικομματική κυβέρνηση: πρέπει να ομολογήσει ότι αφού τα έκαναν μπάχαλο (με την ανοχή μας πάντα), ότι αφού ξεπούλησουν τα πάντα έναντι χαμηλού τιμήματος, θα εφαρμόσουν τριτοκοσμικές πρακτικές σε ότι αφορά τις "επενδύσεις" που θα γίνονται στην χώρα μας (εις βάρος των εργασιακών μας δικαιωμάτων και όχι μόνο). Ένα ξεχαρβάλωμα στο οποίο το ήδη υπάρχον "fast-track" (για το οποίο αξίζει να διαβάσετε εδώ) θα ωχριά και θα φαντάζει "υπερβολικά" προστατευτικό. Όπου περιβαλλοντικά προστατευμένες περιοχές θα είναι (κατά παράβαση των διεθνών και ευρωπαϊκών συνθηκών και πρακτικών) στο μάτι του κυκλώνα - κάτι βέβαια που έχει αρχίσει να γίνεται ήδη (όπως σημειώνεται εδώ σχετικά). Έτσι λοιπόν θα περάσουμε από την απόλυτη γραφειοκρατία στην απόλυτη απελευθέρωση - ακολουθώντας το παράδειγμα χωρών της υποσαχάριας Αφρικής και της Νοτιοανατολικής Ασίας.

Τα όσα γράφονται στο άρθρο της "Εφημερίδας των Συνακτών" είναι χαρακτηριστικά για τα όσα προετοιμάζονται - και μακάρι να διαψευστούν...

Γκαιμπελισμοί με τις συντάξεις / Βούλγαροι που έγιναν "Μακεδόνες" οι Σκοπιανοί κατά τον Τσερβένκοφσκι

Διαβάσαμε στις εφημερίδες ότι η μέση σύνταξη στην χώρα μας είναι 921 ευρώ. Το timing της είδησης δεν είναι τυχαίο - η κυβέρνηση βρίσκεται υπό πίεση, μόλις υποσχέθηκε ότι ΔΕΝ θα πάρει καινούργια μέτρα ενώ την ίδια ώρα η τρόικα ετοιμάζεται για "νέα" κάθοδο στην οποία θα ζητηθούν νέες θυσίες. Το σκηνικό γνωστό και δοκιμασμένο. Την "εξίσωση" που παρουσιάζεται "λύνει" πολύ πετυχημένα η εφημερίδα "Ελευθεροτυπία" στο κεντρικό της άρθρο. Αξίζει να το διαβάσουμε αφού λύνει έντεχνα τις απορίες που τυχόν δημιουργούνται...

"Αν κάτι έχουμε μάθει στο πετσί μας τα τελευταία πολλά χρόνια, είναι ότι οι αριθμοί δεν λένε όλη την αλήθεια. Πίσω από τη στατιστική και τους μέσους όρους, οι τεχνοκράτες και οι πολιτικοί τους προϊστάμενοι προσπαθούν να κρύψουν ή να αλλοιώσουν τη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι καθημερινοί άνθρωποι. Είναι παράλληλα μια επικοινωνιακή αλχημεία, με την οποία προετοιμάζουν τον κόσμο για τα νέα επώδυνα μέτρα που θα πάρουν και πάλι, ερήμην τους.

Αυτό ακριβώς υποδηλώνουν και τα επίσημα στοιχεία του υπουργού Εργασίας Γ. Βρούτση για τους συνταξιούχους. Λίγο πριν από την άφιξη της τρόικας, η αναγγελία ότι η μέση σύνταξη είναι 921,15 ευρώ, όταν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι χαμηλότερη, και ο μέσος μισθός στην Ελλάδα δεν ξεπερνά τα 1.000 ευρώ, δημιουργεί πολλά και εύλογα ερωτηματικά. Τη στιγμή που ο κατώτατος μισθός -με τον οποίο αμείβονται ολένα και περισσότεροι εργαζόμενοι- είναι 586 ευρώ μικτά, ο συνειρμός οδηγεί πολλούς να σκεφθούν ότι είναι αδύνατον τόσο χαμηλοί μισθοί να συντηρήσουν για πολύ ακόμη αυτές τις συντάξεις. Το ίδιο και το γεγονός ότι 15% των συνταξιούχων είναι κάτω των 60 ετών ή ότι 600.000 παίρνουν σύνταξη από 1.000 έως 2.000 ευρώ.

Ουδεμία εξήγηση ότι οι παροχές αυτές είναι απολύτως νόμιμες και ότι οι συνταξιούχοι παίρνουν όσα δικαιούνται εκ του νόμου, αφού επί χρόνια η συντριπτική πλειονότητά τους τα έχει πληρώσει αυτά τα λεφτά μήνα μήνα από το μισθό τους. Είναι προφανές ότι με το επικοινωνιακό αυτό τέχνασμα, η κυβέρνηση επιχειρεί να περάσει ως λογική και αναμενόμενη τη σκέψη-πρόταση για νέες περικοπές στο ασφαλιστικό, που σε συνεννόηση με την τρόικα είναι ήδη προ των πυλών.  Οι αριθμοί, ακόμη και όταν ευημερούσαν, δεν έλεγαν την αλήθεια. Η κατασκευασμένη ευφορία, η πλασματική και αντιπαραγωγική ανάπτυξη μέσω κρατικών προμηθειών και διόγκωσης της διαπλοκής, η αλόγιστη πιστωτική επέκταση και η μείωση των εσόδων λόγω της τεράστιας φοροδιαφυγής, δεν ήταν παρά μια φούσκα, που έσκασε κάτω από το βάρος του δημόσιου χρέους και των υπερβολικών ελλειμμάτων.

Τα σκάγια πήραν όμως μόνο όσους εργάζονταν παραγωγικά, δεν έκρυβαν εισοδήματα και δεν πλούτιζαν με μαύρο, αδήλωτο χρήμα. Οσους δηλαδή δεν είχαν καμία ευθύνη για τη διασπάθιση δημόσιας περιουσίας και την καταλήστευση κρατικών πόρων. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών ήταν και είναι οι μισθωτοί, που σήμερα και αύριο θα είναι συνταξιούχοι.

Η αλήθεια είναι πάντα πολύ ισχυρότερη από τους αριθμούς. Ο κ. Βρούτσης ας το θυμάται αυτό, όταν επιχειρήσει να πετσοκόψει (κι άλλο) ό,τι έχει απομείνει από το κοινωνικό κράτος στη χώρα. Κι αντί για γκεμπελικής σύλληψης υπόγειες προπαγάνδες, σαν αυτή με τους συνταξιούχους, ας κοιτάξει να υπηρετήσει αυτούς που τον πληρώνουν με το αίμα τους: Τους πολίτες. Και όχι τους σφαγείς τους: Την τρόικα."

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Μια πραγματικά σημαντική είδηση δόθηκε στη δημοσιότητα από το βουλγαρικό πρακτορείο ειδήσεων Focus - έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, αν και η είδηση είναι ηλικίας… 46 ετών. Το πρακτορείο αποκάλυψε το αρχείο των συνομιλιών που είχαν ο Τοντόρ Ζίβκοφ και ο Κ. Τσερβένκοφσκι της «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» της Ομόσπονδης Γιουγκοσλαβίας, τον Μάιο του 1967 στο Σαντάνσκι. Εκεί λοιπόν ο σκοπιανός πολιτικός παραδέχεται στον Ζίβκοφ ότι «ο μακεδονικός λαός είναι μια αδιαμόρφωτη μάζα», στους οποίους ανθρώπους είναι πολύ δύσκολο να εξηγήσεις «ότι μέχρι το 1941 ήταν Βούλγαροι και τώρα έγιναν... Μακεδόνες». Ο Ζίβκοφ ήδη από το 1963 είχε αλλάξει την πολιτική του στο «Μακεδονικό» και είχε παραδεχθεί στην κεκλεισμένων των θυρών συνεδρίαση της Ολομέλειας του Βουλγάρικου ΚΚ, ότι το κόμμα είχε κάνει λάθος αποδεχόμενο το 1946 τον «μακεδονισμό» βάσει του οποίου οι Βούλγαροι δηλώνονταν ως «Μακεδόνες»… Μήπως θα πρέπει να ζητήσουμε πρόσβαση στα αρχεία αυτά ώστε να στείλουμε ένα αντίγραφο και στον κ. Γκρούεφσκι;

Πηγές ειδήσεων: "Παρόν", "Ελευθεροτυπία"

Στου Κουτρούλη το γάμο οι αποζημιώσεις των πυρόπληκτων...

Θα θυμάστε σίγουρα τις πυρκαγές του 2007, όπου στην Πελοπόννησο εκατοντάδες άνθρωποι έμειναν άστεγοι, πολλοί χάθηκαν στις φλόγες, ενώ ολόκληρα χωριά εγκαταλήφθηκαν - οριστικά. Η μαζική κινητοποίηση που υπήρξε τότε σε όλο τον Ελληνισμό για την ανακούφιση των συμπολιτών μας που υπέφεραν, αποτέλεσε μια φωτεινή αναλαμπή στην κοινωνική κατάπτωση που μας έχει καταλάβει - αν και φυσικά δεν έλειψαν δεκάδες περιστατικά προσπάθειας εκμετάλλευσης των πυρκαγιών από "πυρόπληκτους" και μη. Όπως και να έχει τότε συγκεντρώθηκε ένα μεγάλο ποσό (198.018.545,99 ευρώ) με σκοπό την ανακούφιση των πληγέντων...


Όμως, τα χρήματα που μαζεύτηκαν αντί να πάνε στους πυρόπληκτους της Ηλείας (και της υπόλοιπης Πελοποννήσου), οι δωρεές που δόθηκαν από 93.000 συνανθρώπους πήγαν σε άλλες τσέπες μετά από νόμο που ψηφίσθηκε το 2010 επί υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου. Μέχρι τότε, όπως είχε δηλώσει ο κ. Μολυβιάτης στις 8 Οκτωβρίου 2009 που παραιτήθηκε από το Ειδικό Ταμείο Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών «είχαν αρχίσει να ανοικοδομούνται ή να επισκευάζονται εντελώς δωρεάν 1.158 σπίτια που καταστράφηκαν από τις πυρκαγιές και 802 κυρίως αγροτικά κτίσματα» και αναφερόμενος στον οικονομικό απολογισμό είχε πει ότι: «Στο Ταμείο έχουν εισρεύσει από δωρεές 198.018.545,99 ευρώ και από τόκους 10.295.882,08 ευρώ, σύνολο 208.314.428,07 ευρώ.

Για την εκπλήρωση των σκοπών του το Ταμείο έχει δαπανήσει μέχρι σήμερα 76.622.018,04 ευρώ. Το υπόλοιπο του λογαριασμού στην Τράπεζα της Ελλάδος σήμερα είναι 131.692.410,03 ευρώ.

Σε συνεννόηση με την κυβέρνηση, το Ταμείο έχει αποφασίσει να διαθέσει ένα ποσό της τάξεως περίπου των 80.000.000 ευρώ, για έργα υποδομής στις πυρόπληκτες περιοχές, κυρίως έργα αντιπλημμυρικά, αντιδιαβρωτικά, αρδευτικά, οδοποιίας, πυροπροστασίας κ.λπ. Το πρόγραμμα αυτό, το οποίο εφαρμόζεται μετά από εισήγηση των αρμοδίων περιφερειαρχών, άρχισε να εκτελείται και ήδη έχουν εγκριθεί 17.011.340,00 ευρώ για τη χρηματοδότηση αυτών των έργων».

Πρέπει να σημειωθεί ότι για τη λειτουργία του Ταμείου δεν διατέθηκε ούτε ένα ευρώ από τα χρήματα των δωρητών και ο πρόεδρος και τα μέλη του ΔΣ πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους εθελοντικά χωρίς καμία αμοιβή ή αποζημίωση.

Αξίζει να αναφερθεί η αναφορά που κάνει το πόρισμα της Επιτροπής της Βουλής. Λέει επί λέξει ότι: «Το Ταμείο κατά τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του παρείχε με διαφανείς διαδικασίες και άνευ γραφειοκρατικών περιορισμών και καθυστερήσεων τα χρήματα για την ανασυγκρότηση των πυρόπληκτων περιοχών. Ενδεικτικό είναι ότι τα μισά χρήματα εδόθησαν κατά τα δύο πρώτα χρόνια από την ίδρυσή του».  Ποιο συμπέρασμα βγαίνει; Ότι μετά τον Οκτώβριο του 2009 δεν υπήρξε καμιά διαφάνεια στη διαχείριση των 131.692.410.03 ευρώ που παρέδωσε ο Μολυβιάτης όταν παραιτήθηκε μαζί με όλο το ΔΣ.


Όπως αποκαλύπτει η έκθεση της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Προστασίας Περιβάλλοντος της Βουλής, έξι χρόνια μετά τις μεγάλες πυρκαγιές το κράτος δεν έχει διαθέσει τα εναπομείναντα χρήματα από τις δωρεές, που σύμφωνα με έγγραφο του υπουργού Οικονομικών, υπάρχουν... αδιάθετα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ στον Λογαριασμό Αρχής Πυρόπληκτων που συστάθηκε στην Τράπεζα της Ελλάδος με τα χρήματα που είχαν δώσει οι δωρητές και τα πήραν από το Ειδικό Ταμείο, πρόεδρος του οποίου ήταν ο κ. Μολυβιάτης. Είναι σίγουρο ότι τα χρήματα αυτά μόνο στα χαρτιά υπάρχουν και ασφαλώς έχουν δοθεί για να κλείσουν κάποιες τρύπες. Όμως με αυτές τις αλχημείες, πολλοί που πάντα έχουν την διάθεση να βοηθήσουν κόσμο που πλήττεται από θεομηνίες και πυρκαγιές θα το σκεφθούν πολύ να δώσουν ξανά χρήματα από τη στιγμή που διαπιστώνουν ότι δεν πάνε για τον σκοπό που τα πρόσφεραν. Διαφωνεί άραγε κανείς;

Πηγή είδησης: "Παρόν"

Σενάρια πρόωρων εκλογών στον ορίζοντα...

Η φιλολογία περί πρόωρων εκλογών συνεχίζεται. Σύμφωνα με πληροφορίες της "Ελευθεροτυπίας" ο πρωθυπουργός απορρίπτει οριστικά εισηγήσεις ορισμένων συνεργατών του για πρόωρες εκλογές το φθινόπωρο του 2013.Οι ημερομηνίες στις οποίες φαίνεται να κατέληξαν είναι ή τον Μάιο του 2014 μαζί με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές ή το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου. Ωστόσο, στελέχη του Μαξίμου επιμένουν για πρόωρες εκλογές μέσα στο φθινόπωρο του 2013, προβάλλοντας ως βασικό επιχείρημα να ελέγξουν τις εξελίξεις, να μη χάσουν την πρωτοβουλία των κινήσεων και μια κυβέρνηση με νωπή εντολή να διαπραγματευτεί το τρίτο μνημόνιο, όπως αναφέρει η εφημερίδα.

Εξαιρετικά κρίσιμες παράμετροι θεωρούνται το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με την τρόικα μετά τις γερμανικές εκλογές και η συζήτηση για το τρίτο μνημόνιο που θα ξεκινήσει μέσα στο Νοέμβριο και πρέπει να έχει ολοκληρωθεί στα μέσα της επόμενης άνοιξης.

Όλα αυτά δεν πρέπει να μας εκπλήσσουν - έχοντας υπόψιν ότι έρχεται νέο ασφαλιστικό, η ανεργία τους καλοκαιρινούς μήνες δεν μειώθηκε στο βαθμό που πολλοί προσδοκούσαν, ενώ η τρόικα συνεχίζει να ζητάει απίθανα πράγματα (π.χ. σύμφωνα με ρεπορτάζ της εφημερίδας "Real News" o ΟΣΕ ετοιμάζεται να πάρει το δρόμο της ΕΡΤ - η πληροφόρηση από τις Βρυξέλλες υποδεικνύει ως επιτακτική ανάγκη την κατάργηση των δομών του Δημοσίου «που δεν είναι απαραίτητες».Ήδη, από την αρχή των μνημονιακών πολιτικών, ο ΟΣΕ είχε εισέλθει σε φάση διάλυσης – ως μητρική εταιρεία έμεινε σταδιακά χωρίς τις θυγατρικές του (ΕΡΓΟΣΕ, ΓΑΙΟΣΕ, ΤΡΑΙΝΟΣΕ, Rosco) οι οποίες επιτελούσαν συγκεκριμένους ρόλους (σιδηροδρομικό έργο, επισκευαστική βάση, ακίνητα κλπ).

Βέβαια τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά: ο κυβερνητικός συνασπισμός δεν τραβάει με τίποτα (το ΠΑΣΟΚ σύμφωνα με δημοσκόπηση που επικαλείται η "Δημοκρατία" έχει 0%(!!!) στις ηλικίες 25-34 στην Α' Αθηνών), οι Γερμανοί δε θέλουν (ανεξάρτητα με το πότε θα γίνουν εκλογές) κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ γιατί φοβούνται ότι θα βάλει φρένο στην εκπλήρωση των Μνημονιακών "υποχρεώσεων", ενώ η πιθανότητα και μόνο διερεύνησης πιθανών σκανδάλων στις ιδιωτικοποιήσεις καθώς και η ορατή διερεύνηση απόδοσης ευθυνών για την είσοδο της χώρας στο Μνημόνιο, δημιουργεί μια διάθεση να πάνε οι εκλογές γι' αργότερα...

Η κυβέρνηση βέβαια δεν αντέχει. To ένστικτο της αυτοσυντήρησης προς το παρόν υπερισχύει. Πόσο θ' αντέξουν όμως οι "σοσιαλιστές" βουλευτές και οι εκπρόσωποι της "λαϊκής" δεξιάς να ψηφίζουν περικοπές και ξεπουλήματα; Πόσο θα μπορούν να συνεχίζουν να κυβερνούν με Προεδρικά διατάγματα και Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις; Τα μεγάλα ΜΜΕ στηρίζουν την κυβέρνηση. Αλλά για πόσο όταν πλέον τα τραπεζικά δάνεια τους - που είναι στην ουσία μη εξυπηρετούμενα - δεν καθορίζονται πλέον από φιλοκυβερνητικούς παράγοντες αλλά από επιτρόπους, οι οποίοι γνωρίζουν οτι υπάρχει περίπτωση να βρεθούν υπόλογοι σε περίπτωση που υπάρξει έλεγχος;

Για τα υπόλοιπα σενάρια που κυκλοφορούν (δηλ. σύμπραξη ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και "ήπιας" Χ.Α. σε κυβέρνηση συνεργασίας, τριπλές εκλογές κ.ο.κ.) καλύτερα να μη σχολιάσουμε: δεν είναι απίθανα αλλά σίγουρα έχουν μέλλον μιας και τα πάντα είναι ρευστά...

Τι συμβαίνει με τον ΟΛΠ - "μυρωδιά" σκανδάλου...

Η παρακάτω εξοργιστική είδηση που δημοσιεύτηκε στην "Εφημερίδα των Συντακτών" θα έπρεπε να είχε ξεσηκώσει - υπό κανονικές συνθήκες - θύελλα διαμαρτυριών, χωρίς καμία υπερβολή. Σε μια χώρα που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να βάλει "χέρι" σε περιουσίες ακόμα και για χρέη λίγων ευρώ, είναι τουλάχιστον απαράδεκτο να πετιούνται στο καλάθι των αχρήστων, συμφωνηθέντα τιμήματα με την υπόσχεση μελλοντικών "επενδύσεων" (οι οποίες φανταζόμαστε θα καταβληθούν σε μεγάλο ποσοστό από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους) και μιας ακόμα επιβλαβούς για το δημόσιο συμφέρον, αποκρατικοποίησης.

Aφήνοντας τα όποια κομματικά γυαλιά στην άκρη, θα πρέπει να δούμε το πραγματικά εθνικό συμφέρον - το οποίο δεν μπορεί να συνάδει με αποκρατικοποιήσεις υποδομών ούτε μπορεί να συνοδεύεται από παραιτήσεις από τιμήματα εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ και βραβεύσεις ανθρώπων που κατηγορούνται για διαφθορά (όπως του Captain Γουέι της Costco). H χώρα χρειάζεται επενδύσεις, όχι ξεπουλήματα...

Θα αποδοθούν ευθύνες για το σκάνδαλο των δομημένων ομολόγων; / Αξιοποίηση κληροδοτημάτων - μέρος 2ο

Διαβάζουμε στην "Ελευθεροτυπία" την παρακάτω είδηση: "Την παραπομπή σε δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων διατάσσει με βούλευμα του το Συμβούλιο Εφετών συνολικά δέκα κατηγορούμενων στην υπόθεση αγοραπωλησιών δομημένων ομολόγων του Ταμείου Συντάξεων Προσωπικού Εφημερίδων Αθηνών και Θεσσαλονίκης (ΤΣΠΕΑΘ) καθώς και του Ταμείου Επικουρικής Ασφάλισης Υπαλλήλων Φαρμακευτικών Εργασιών (ΤΕΑΥΦΕ) πριν περίπου εφτά χρόνια. Μεταξύ των προσώπων που παραπέμπονται είναι και οι δύο πρώην πρόεδροι των εν λόγω ταμείων Δημ. Καπράνος (ΤΣΠΕΑΘ) και Παν. Δεμέστιχας (ΤΕΑΥΦΕ). Η δικογραφία για την υπόθεση, μετά από πολύχρονη έρευνα, αφορά για το ΤΣΠΕΑΘ την αγορά δομημένου ομολόγου ύψους 130 εκατομμυρίων ευρώ, το οποίο στην συνέχεια πωλήθηκε, για δε το ΤΕΑΥΦΕ αντίστοιχη επένδυση ύψους συνολικά 185 εκ. ευρώ σε δύο δομημένα ομόλογα. Το πρώτο αξίας 55 εκατ. ευρώ το αγόρασε από την ACROPOLIS Χρηματιστηριακή και το άλλο αξίας 130 εκατ. ευρώ από την ALPHA BANK, που το είχε αγοράσει από την TROILOS. Οι κατηγορούμενοι, όπως ορίζεται στο βούλευμα, παραπέμπονται για βαριές κακουργηματικές πράξεις, που, ανά περίσταση, αφορούν τα αδικήματα της απάτης από κοινού σε βάρος Νομικού Προσώπου Δημοσίου Δικαίου, απιστίας, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του νόμου περί καταχραστών του Δημοσίου, νομιμοποίησης εσόδων από παράνομη δραστηριότητα και δωροδοκίας. Συγκατηγορούμενοι των δύο πρώην προέδρων στην υπόθεση είναι, μεταξύ άλλων, ο εκ των ιδιοκτητών της κυπριακής TROILOS Δημ. Παστελάκος, ο πρώην πρόεδρος του Νοσοκομείου «Μεταξά» και στενός φίλος του Δ. Καπράνου, Νικ. Δεσποτόπουλος, ο ιδιοκτήτης της εμπλεκόμενης χρηματιστηριακής εταιρίας North Asset Management Γ. Παπαμαρκάκης κ.α."

H είδηση είναι από μόνη της ενδιαφέρουσα...Πέρασαν 7 χρόνια για να μπορέσει ένα σκάνδαλο το οποίο είναι πολλαπλώς αποδεδειγμένο να πάρει το δρόμο της δικαιοσύνης - προσοχή: όχι να οριστεί δικάσιμος (η οποία ένας Θεός ξέρει πότε θα είναι), αλλά να μπει στη δικαστική οδό. Το ερώτημα πάντως παραμένει: τα χρήματα που χάθηκαν θα γυρίσουν πίσω; Προφανώς όχι...Το κράτος που ώθησε τα ταμεία να "επενδύσουν" έτσι, θα αναλάβει τις ευθύνες του; Mάλλον όχι. Αυτοί που έβγαλαν χρήματα θα τα επιστρέψουν μέσω δήμευσης περιουσιών; Αυτό απομένει να το δούμε...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Το θέμα με τα κληροδοτήματα και την αξιοποίησή τους ξαναβγήκε στην επιφάνεια (διαβάστε εδώ τις λεπτομέρειές). Η κυβέρνηση θεωρεί ότι αυτά αποτελούν μια πρώτης τάξεως πηγή εσόδων μέσω του ξεπουλήματός τους. Βέβαια όπως έχουμε δηλώσει στο παρελθόν, τα πράγματα για πολλά από αυτά δεν είναι εύκολα (διαβάστε εδώ αναλυτικά) αφού όσοι άφησαν την περιουσία τους στο Δημόσιο το έκαναν με συγκεκριμένο στόχο και σκοπό και όχι για να μπορέσουν κάποιοι να βάλουν το "δάχτυλό τους στο μέλι"... Για να δούμε πάντως το πως θα εξελιχθούν τα πράγματα...