Βουλευτική υποκρισία στα χρόνια του Μνημονίου...

Το σημερινό μας θέμα προέρχεται από μια επαρχιακή εφημερίδα (τα "Χανιώτικα Νέα") και μας το έστειλε ένας φίλος αναγνώστης τον οποίο ευχαριστούμε. Το αναδημοσιεύουμε αυτούσιο γιατί αναφέρεται σ' ένα θέμα το οποίο πολλοί γνωρίζουν αλλά λίγουν ακουμπούν - αυτό της υποκρισίας των βουλευτών της συμπολίτευσης. Ένα θέμα διαχρονικό, το οποίο όμως έχει πάρει ιδιαίτερες διαστάσεις την τελευταία 3ετία:

 

Τα 902 ερωτήματα για την πώληση του ραδιοτηλεοπτικού σταθμού 902 από το ΚΚΕ

Μπορεί κανείς να κατηγορήσει για πολλά πράγματα το ΚΚΕ, αλλά σίγουρα η φυγομαχία δεν είναι ένα από αυτά. Κανένας αγώνας δεν είναι μικρός ή λίγος για τα στελέχη ή τους οπαδούς του. Γι' αυτό εξάλλου και ξένισε πολλούς από τους φίλους του κόμματος η είδηση της πώλησης του καναλιού 902 TV και του ραδιοφωνικού σταθμού του, σε έναν "άγνωστο-ανώνυμο" επιχειρηματία... 

Το "timing" της κίνησης ήταν σίγουρα λάθος. Σε μια περίοδο όπου τα κοινωνικά μέτωπα είναι ανοιχτά, όπου η ανεργία καλπάζει και που το ΚΚΕ κατακεραυνώνει τους αιμοδιψείς εργοδότες που πίνουν "το αίμα του λαού" καταπατώντας εργασιακά δικαιώματα, ακολουθήθηκε μια τακτική που στη πράξη λίγο διαφέρει από τα όσα κάνουν εκείνοι τους οποίους κατηγορεί. Aκόμα η φήμη και μόνο (που δε διαψεύστηκε) ότι οι εργαζόμενοι στα δύο αυτά μέσα, θα "μεταταγούν" σε άλλες επιχειρήσεις του ΚΚΕ ώστε ν' απολυθούν από εκεί στη συνέχεια έδωσε το έναυσμα στα "παπαγαλάκια" να μιλήσουν για διπροσωπία του κόμματος. Παράλληλα δε απογοήτευσε πολλούς οπαδούς του, που σίγουρα δεν περίμεναν κάτι τέτοιο από το "κόμμα του λαού". 

Οι απαντήσεις του λίγο ξεκαθάρισαν τα πράγματα. Οι μακροσκελείς (και επιθετικές) ανακοινώσεις του κόμματος για συμπαιγνίες, δεν απαντούν γιατί προτιμήθηκε μια offshore εταιρεία ενός άγνωστου επιχειρηματία (πράγμα που ανοίγει ξεκάθαρα και τον φάκελο "διαπλοκή"), για το τίμημα που πληρώθηκε ενώ δεν ξεκαθάρισαν το τι ακριβώς περιλαμβάνει η συμφωνία - καθώς επίσης για το πως και εάν διασφαλίζονται οι εργαζόμενοί των μέσων. Οι εποχές που τα μέλη του κόμματος θεωρούσαν ως "Ευαγγέλιο" τα γραφόμενα του Ριζοσπάστη έχουν παρέλθει, ενώ δεν πείθουν και οι αναρτήσεις (λίγων) εργαζομένων ότι "εμείς είμαστε κομμουνιστές και δουλεύουμε και αμισθί για το κόμμα". Στο τέλος της ημέρας οι λογαριασμοί και τα δάνεια πρέπει να πληρωθούν ανεξάρτητα αν είσαι κομμουνιστής, δεξιός ή χρυσαυγίτης. Και βέβαια ένα κόμμα δεν μπορεί να πετάει στο δρόμο (είτε με προειδοποίηση είτε χωρίς) έναν εργαζόμενο την εποχή που η ανεργία είναι 28% και να του ζητάει να κάνει "εθελοντικά" κάτι που μέχρι πριν λίγο καιρό τον πλήρωνε για να το κάνει, ενώ την ίδια στιγμή διαθέτει μεγάλο αριθμό επαγγελματικών στελεχών.

Συμπερασματικά, όλα αυτά δεν ταιριάζουν με την ιστορία και τους αγώνες του ΚΚΕ. Σαφέστατα οι καιροί είναι δύσκολοι, και το κόμμα στήριξε για χρόνια μια ελλειματική προσπάθεια. Όμως μια σειρά αδιαφανών κινήσεων δε βοηθάει, ούτε δικαιολογεί το γεγονός της "αδιαφανούς" πώλησης. Οι εποχές της παρανομίας έχουν παρέλθει - το ΚΚΕ είναι ένα συνταγματικό κόμμα σε μια (υποτίθεται) δημοκρατία. Έχει υποχρέωση να έχει διαφανείς και ξεκάθαρες συναλλαγές για να μη δίνει πατήματα σε κάποιους "άκαπνους" υποκριτές να μιλάνε για υποκρισία.  

Και κάτι τελευταίο: το ΚΚΕ έχει υποχρέωση - ειδικά σε τέτοιες περιπτώσεις -  να μιλάει χωρίς τσιτάτα και ξύλινη γλώσσα. Οφείλει να μιλάει απλά, σύντομα και περιεκτικά: το ότι π.χ. το ΚΚΕ δεν μπορεί να πουλήσει τη συχνότητα (κάτι για το οποίο πολύ το κατηγόρησαν λανθασμένα) γιατί είναι κρατική, είναι γεγονός αλλά δε το γνωρίζει ο μέσος Έλληνας. Θα μπορούσε (και είχε την υποχρέωση απέναντι στους οπαδούς και ψηφοφόρους του) να το εξηγήσει σε 2 γραμμές. Παράλληλα θα πρέπει να ξεπεραστεί το σύνδρομο του "δε έχουμε την υποχρέωση αν δίνουμε λογαριασμό σε κανένα": κανένα κόμμα ή όμιλος (όσο μεγάλη και να είναι η προσφορά του στη δημοκρατία) δεν είναι άμοιρος ευθυνών απέναντι στην κοινωνία και εφόσον χρηματοδοτείται - έστω και λίγο - από το κράτος οφείλει να δέχεται κριτική και να δίνει λογαριασμό. Διαφορετικά κρίνεται ως ανακόλουθο και δίνει λαβή για επιθέσεις από ανθρώπους δε δικαιούνται διαφορετικά να μιλούν...

Αύξηση συμμετοχής στα φάρμακα και αύξηση δημοσίου χρέους

Οι τελευταίες μέρες είναι καταιγιστικές από πλευράς εξελίξεων. Όχι, δε ζούμε μεγάλα γεγονότα. Ζούμε όμως αρκετά μικρά - τόσα πολλά που όμως αρκούν για ν' αλλάξουν το σκηνικό. Αξίζει να δούμε δύο από αυτά: καταρχήν, όπως μετέδωσε το Mega, στο εξής οι ασφαλισμένοι του ΕΟΠΥΥ θα πληρώνουν από την τσέπη τους ολόκληρη τη διαφορά πάνω από την ασφαλιστική τιμή για εκατοντάδες φάρμακα που δεν είναι γενόσημα και είναι ακριβότερα, καθώς καταργείται η κάλυψη της διαφοράς του 50% από τον Οργανισμό. Παράλληλα, αναμένεται να δοθούν κίνητρα στους φαρμακοποιούς για τη χορήγηση γενοσήμων φαρμάκων. Για κάθε γενόσημο που θα πωλούν δεν θα πληρώνουν rebate, ενώ σε όποιο φάρμακο ο τζίρος αγγίξει το 60%, στα γενόσημα θα εξαιρεθεί τελείως από την καταβολή rebate. Αυτό βέβαια ως λύση φαντάζει απαράδεκτη: τα γενόσημα ως φάρμακα γενικά δεν είναι πρόβλημα - πολλά (όχι όλα - αλλά αρκετά) κάνουν την ίδια δουλειά με τα "κανονικά". Το θέμα είναι ΠΟΥ κατασκευάζονται αυτά, αν υπάρχουν ελέγχοι ποιότητας ή αν κυκλοφορούν στην χώρα μας απλώς με μια άδεια που δόθηκε σε κάποια χώρα που αποδεδειγμένα γίνονται πλημμελείς έλεγχοι, γιατί η χώρα μας δεν μπορεί να κάνει τους δικούς της. Επίσης (και εδώ είναι το σοβαρότερο) σε κάποιες (πολλές) περιπτώσεις ασθενειών χρειαζόμαστε φάρμακα τελευταίας γενιάς και όχι ένα γενόσημο που η πατέντα του έχει λήξει χρόνια. Δεν είναι όλες οι ασθένειες, ιώσεις.

Η δεύτερη είδηση μας αφορά πραγματικά όλους. Σύμφωνα με την εφημερίδα "Το Βήμα", το χρέος αυξήθηκε κατά 16 δις ευρώ εντός του 2013, υψηλότερο κατά 18 δις ευρώ από τον Ιούνιο του 2012 (οπότε και ήταν 303 δις ευρώ), γεγονός το οποίο φέρεται να προκαλεί προβληματισμό στους κόλπους της κυβέρνησης, εν μέσω διχασμού εμπειρογνωμόνων γύρω από την προοπτική ενός νέου «κουρέματος». Αν παρόλα αυτά η κυβέρνηση συνεχίσει να μιλάει για "success story", προφανώς το κάνει γιατί θεωρεί ως "επιτυχία" τo γεγονός ότι το χρέος αυξήθηκε παρά τις τόσες οικονομικές θυσίες των Ελλήνων...

Τα πράγματα δε δείχνουν καλά - καθόλου καλά. Αλλά παρόλα αυτά η κυβέρνηση συνεχίζει στο ίδιο τέμπο. "Σεισμόσημα" (διαβάστε εδώ τι προτείνεται), θανάτοι για ένα εισιτήριο λεωφορείου, σκάνδαλα επί σκανδάλων, κατάργηση Κυριακάτικης αργίας...Και η λίστα δεν έχει τελειωμό. Όλα αυτά μπορεί να μην επηρεάζουν μαζικά (προς το παρόν) όλους μας - η εκτέλεση κοινωνικών ομάδων εξάλλου είναι στοχευμένη και συμβαίνει σταδιακά, πιάνοντας κομμάτι - κομμάτι την ελληνική κοινωνία, αλλά παγιώνουν την αγανάκτηση των πολιτών και ωθούν στ' άκρα τους Έλληνες. Το 13-14% της Χ.Α. δεν είναι μακρυά από το 18% της Ν.Δ: το παιχνίδι των δήθεν άκρων με την ταυτοποίηση από πλευράς κυβερνητικών ΜΜΕ της Χ.Α. με τον ΣΥΡΙΖΑ και η διεμβόληση Καρατζαφέρη, απενεχοποίησαν την άκρα Δεξιά και έστρεψάν προς τα εκεί ένα κομμάτι του κόσμου που μπορεί να μη ταυτίζεται ιδεολογικά μαζί της, αλλά πλέον τη θεωρεί ως μέρος της λύσης. Και δυστυχώς το λογαριασμό για αυτή την άστοχη ταύτιση θα την πληρώσουμε όλοι μας και όχι μόνο αυτοί που την εμπνεύστηκαν.

Και για να μην ξεχνιόμαστε...Γράφει το "Ποντίκι": "Φαίνεται ότι τον παραλογισμό της ασυδοσίας τον διαδέχεται ο παραλογισμός της προσπάθειας για συμμάζεμα. Αυτό το κράτος, με άλλα λόγια, αδυνατεί να λειτουργήσει λογικά. Είτε έτσι είτε αλλιώς, παραλογίζεται. Τον τελευταίο καιρό οι επαγγελματίες της εστίασης έριξαν όλα τους τα δεινά στον ΦΠΑ. Πράγματι, το 23% ήταν υπερβολικό και απαγορευτικό για την πραγματική δυνατότητα της οικονομίας μας. Κατόπιν, η μείωση του ΦΠΑ έγινε εθνικό - πατριωτικό ζήτημα. Από τη μείωσή του έμοιαζε μερικές φορές να εξαρτάται η επιβίωση του έθνους. Τόσο μεγάλη σημασία δόθηκε από ΜΜΕ και κυβέρνηση! Έπειτα από αγωνιώδεις και κοπιώδεις προσπάθειες, ο ΦΠΑ τελικά μειώθηκε. Ωστόσο, τώρα έχουμε άλλο πρόβλημα, γιατί στην Ελλάδα η οποιαδήποτε λύση δημιουργεί ένα νέο πρόβλημα. Το αν η μείωση του ΦΠΑ περάσει στον καταναλωτή. Όχι μονό δεν περνά, αλλά όλοι εκείνοι που ισχυρίζονταν στα χαρακώματα ότι η αύξηση ήταν ταφόπλακα για τις επιχειρήσεις τους, τώρα λένε ότι είναι ταφόπλακα να περάσουν τη μείωση στους καταναλωτές γιατί δεν βγαίνουν και είχαν απορροφήσει οι ίδιοι τον ΦΠΑ. Εδώ εδράζεται και αρχίζει ο νεοελληνικός παραλογισμός και η πηγή κάθε μας κακοδαιμονίας. Να προσθέσουμε εδώ ότι το βασικό πρόβλημα του Έλληνα καταναλωτή δεν είναι το αν, αντί για 2,40 ευρώ, πληρώσει 2,20, αλλά το ότι δεν έχει μαντήλι για να κλάψει."

"Δάνειο" το ΕΣΠΑ; / Έλλειψη σεβασμού στο δημόσιο χρήμα: Παντελής Καψής και Δημόσια Τηλεόραση

Είδηση: Οι δανειστές της Ελλάδας θέλουν να βάλουν στο χέρι -με τις ευλογίες της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, της Κομισιόν και της Γερμανίας- και τελικά «να φάνε» τους μοναδικούς κοινοτικούς πόρους - οξυγόνο για την έξοδο της οικονομίας της από την κρίση την επόμενη επταετία (2014-2020). Αυτό είναι το σχέδιο για την κάλυψη των δανειακών αναγκών της Ελλάδας με τα χρήματα που της έχουν καταλογιστεί για αναπτυξιακά έργα και προγράμματα από τα τρία διαρθρωτικά ταμεία της Ένωσης (Περιφερειακό, Κοινωνικό, Συνοχής), που θα μεταβληθούν σε πόρους για την καταβολή τόκων στους δανειστές της και χωρίς να βάλει κανείς το χέρι στην τσέπη για να τη στηρίξει με ένα πραγματικό, τρίτο δάνειο. Οι επαφές και διαβουλεύσεις που είχε αυτή την εβδομάδα στην Αθήνα ο Γιοργκ Άσμουσεν, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ, περιστράφηκαν, μεταξύ άλλων, και στην ανάγκη να χρησιμοποιηθούν πόροι που έχουν επίσημα καταλογιστεί στη χώρα μας για την ανάπτυξή της από το ευρωπαϊκό συμβούλιο κορυφής του περασμένου Φεβρουαρίου και είχαν συγκεκριμενοποιηθεί με επιστολή της Κομισιόν στα τέλη του Ιουλίου. Σύμφωνα με την επιστολή αυτή η Ελλάδα θα λάβει από τα διαρθρωτικά ταμεία την επόμενη επταετία ποσό ύψους 13,4 δισ. ευρώ, καθώς και μία πρόσθετη -όπως και πολλές άλλες κοινοτικές χώρες- ειδική επιχορήγηση ύψους 1,3 δισ. ευρώ. Αυτούς τους πόρους, ή το μεγαλύτερο τμήμα τους, θέλει η Γερμανία να χρησιμοποιήσει για τη νέα οικονομική «βοήθεια» προς την Ελλάδα, η οποία θα αποφασιστεί στα μέσα του επόμενου έτους. Όλη η συζήτηση σήμερα για δήθεν πρόσθετη βοήθεια από τα διαρθρωτικά ταμεία της Ένωσης είναι πρακτικά αδύνατη, έλεγαν χθες καλά πληροφορημένες πηγές της Ένωσης στις Βρυξέλλες. Και τούτο διότι έχει ήδη γίνει η κατανομή των πόρων στις χώρες - μέλη από τα διαρθρωτικά ταμεία από τον περασμένο Ιούλιο. Ως εκ τούτου δεν είναι δυνατή η εκ των υστέρων -την Άνοιξη του 2014- επανακατανομή τους υπέρ της Ελλάδας. Αυτό σημαίνει, έλεγαν οι ίδιες πηγές, ότι η Ελλάδα θα χάσει πολύτιμους για την αναπτυξιακή της προσπάθεια κοινοτικούς πόρους, οι οποίοι θα κατευθυνθούν στην πληρωμή, κυρίως, τόκων από τα προηγούμενα δάνειά της, ανεξάρτητα από την πιθανή απόφαση -την άνοιξη πάντοτε- για μείωση του ύψους αυτών των επιτοκίων και την παράταση εξόφλησης των δανείων της. Πρόκειται για νέο σχέδιο της Γερμανίας, για εικονική, στο μεγαλύτερο τμήμα της, χρηματοδότηση της Ελλάδας, χωρίς να αναγκαστεί η ίδια να αποδεχτεί νέο κούρεμα των ελληνικών ομολόγων. Στο παιχνίδι της Γερμανίας είναι σαφώς αναμεμειγμένη και η Κομισιόν, η οποία αποδέχεται πλήρως τα σχέδια του Βερολίνου και διευκολύνεται πολύ και από την απόλυτη σιωπή αυτό το θέμα της δικομματικής κυβέρνησης Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, που γνωρίζει πολύ καλά τα γερμανικά σχέδια, τα οποία επιβεβαίωσε και ο Γιοργκ Άσμουσεν. Η μόνη ελπίδα για τη χώρα μας πλέον είναι οι θέσεις που θα έχει η νέα Κομισιόν για την οικονομική στήριξη των μνημονιακών χωρών, η οποία θα συγκροτηθεί τον προσεχή Μάιο, αλλά, κυρίως, το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που θα κληθεί να εγκρίνει τόσο τον πρόεδρο και τα μέλη της όσο και το πρόγραμμά της τον Ιούνιο.

Σχόλιο: Νομίζουμε ότι η είδηση από μόνη της είναι συγκλονιστική: το βάπτισμα κοινοτικών πόρων ως "βοήθεια" μας θυμίζει έντονα τη τοποθέτηση της Γερμανίας ότι τα ευρωπαϊκά προγράμματα (τα οποία λαμβάνουν ΟΛΕΣ οι ευρωπαϊκές χώρες - μαζί και η ίδια η Γερμανία) αποτελούν "αποπληρωμή" των Κατοχικών Δανείων και των Γερμανικών αποζημιώσεων. Κοροϊδία δηλαδή και "Άγιος ο Θεός". Το ζήτημα βέβαια είναι απλό: μπορούμε ως χώρα να δεχτούμε κάτι το οποίο δικαιωματικά μας ανήκει να χρεωθεί ως κάτι άλλο, με αντάλλαγμα νέα σειρά μέτρων; Γιατί προφανώς δεν υπάρχει περίπτωση να μην ζητηθούν ανταλλάγματα. Αν υπάρχει εθνική αξιοπρέπεια, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση - και οι Γερμανοί (καθώς και όποιοι άλλοι έχουν τέτοιες φαεινές ιδέες) καθώς και η Κομισιόν που φαίνεται να "καλοδέχεται" τις γερμανικές προτάσεις, θα μπούνε στη θέση τους. Οι αποχρώσες ενδείξεις πάντως συγκλίνουν προς κάτι διαφορετικό, που ούτε μας τιμάει ως χώρα και εις βάρος μας αποβαίνει. Η χώρα μας πήρε εικονικά δάνεια για να εξυπηρετηθούν οι δανειστές μας την ίδια ώρα που κάποιοι ψεύδονταν μιλώντας για "ανάγκη των δανείων ώστε να πληρωθούν οι συντάξεις". Φορτώθηκε το ιδιωτικό χρέος των τραπεζών. Αποδέχτηκε λάθος υπολογισμούς (βλ. πολλαπλασιαστής και ΔΝΤ) ως σωστούς με αποτέλεσμα να δεχτεί καταιγίδα Μνημονίων. Δε διαπραγματεύτηκε σε καμία περίπτωση μέτρα που τις επιβλήθηκαν με αποτέλεσμα τη βίαιη φτωχοποίηση ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Ήρθε μια από τις περιτπώσεις που η κοροϊδία πρέπει να σταματήσει - και κάποιοι ν' αναλάβουν τις ευθύνες τους. Εμείς το κάναμε και πληρώνουμε ως λαός ήδη... Και για να μην ξεχνιόμαστε... Η δήλωση του μήνα από το Παντελή Καψή (υφυπουργό Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης), ο οποίος μιλώντας για το όργιο παραλήψεων στις προσλήψεις για την "Δημόσια" (Νεοδημοκρατική) Τηλεόραση: "Αν ελέγχαμε πρώτα τις αιτήσεις θα αργούσαμε ένα μήνα". Κατά τα λοιπά, η σύσταση του πολιτικού γραφείου, το οποίο θα πληρώνουμε όλοι, θα κοστίζει 451.200 ευρώ τον χρόνο.

Πηγή είδησης: "Αυγή"

Χρυσή Αυγή και δημοτικές εκλογές - πληροφορίες εντός...

Με τις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές να πλησιάζουν (αν και υπάρχουν ακόμα σενάρια αναβολής τους όπως αναφέρουμε εδώ), το πρώην δίπολο "ΠΑΣΟΚ-ΝΔ" να πνέει τα λοίσθια και την Χ.Α. να είναι ανεβασμένη, είναι φυσιολογικό να υπάρχουν ζυμώσεις από πλευράς της τελευταίας, ώστε να δημιουργήσει συνδυασμούς που θα "χτυπήσουν" συγκεκριμένους δήμους. Το έργο αυτό βέβαια δεν είναι εύκολο, αλλά πιέσεις ασκούνται προς διάφορες κατευθύνσεις. Το ρεπορτάζ των "Επικαίρων" αποκαλυπτικό και εξαιρετικά ενδιαφέρον:

Σύγκριση οικονομικών μεγεθών - μια διδακτική ιστορία / Μείωση εργοδοτικών εισφορών = αύξηση φόρων

Το σημερινό κύριο θέμα μας προέρχεται από το αγγλικό περιοδικό "New Internationalist" και είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον - περιλαμβάνει πίνακες σύγκρισης διαφόρων οικονομικών μεγεθών - μια μελέτη τους είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτική για το πως είχε η κατάσταση μέχρι το 2011, και για το πόσο "σχετικά" ήταν τελικά όλα εκείνα που μας οδήγησαν στη λαίλαπα των Μνημονίων...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Είτε το ασφαλιστικό μας σύστημα πάει πρίμα ή αυτοί που σχεδιάζουν αλλαγές σ' αυτό, δεν έχουν συναίσθηση για το τι συμβαίνει στην χώρα μας. Γιατί το λέμε αυτό: Γιατί σύμφωνα με την εφημερίδα "Ελεύθερο Τύπο" στις σχεδιαζόμενες παρεμβάσεις του ασφαλιστικού συμπεριλαμβάνεται και η κατάργηση των ασφαλιστικών εργοδοτικών εισφορών μέχρι ενός ορίου μισθού - να θυμήσουμε ότι σύμφωνα με το Μνημόνιο που κάποιοι ψήφιζαν χωρίς να διαβάσουν, ζητείται η μείωση των εισφορών κατά 3,9 ποσοστιαίες μονάδες ως το 2016.

Στο σχέδιο αυτό, προτείνεται να καταργηθούν οι ασφαλιστικές εργοδοτικές εισφορές μέχρι του τμήματος του μισθού ως τα 200 ή τα 400 ευρώ και να διατηρηθεί η υποχρέωση πληρωμής εισφορών για το τμήμα του μισθού άνω των 200 ή 400 ευρώ. Επειδή όμως η μαύρη τρύπα που θα δημιουργηθεί δεν θα μπορεί να καλυφθεί διαφορετικά,προτείνεται να καλυφθεί η απώλεια των εσόδων για το ασφαλιστικό σύστημα, με αύξηση της φορολογίας, είτε στα εισοδήματα είτε στην ακίνητη περιουσία.

Πιο συγκεκριμένα η πρόταση του ΔΝΤ για την αναδιάρθρωση των Εισφορών Κοινωνικής Ασφάλισης περιλαμβάνει:

1. Οι εργοδότες που καταβάλλουν εισφορές στο ΙΚΑ θα απαλλάσσονται από την καταβολή του δικού τους ποσοστού (28%) για κάθε εργαζόμενο μέχρι ενός καθορισμένου ύψους μισθού, που θα μπορούσε να είναι 100, 200, 300 ή 400 ευρώ.
2. Η βάση για τις εργοδοτικές εισφορές θα μπορούσε να περιοριστεί στους μισθούς που υπερβαίνουν αυτό το όριο. Δηλαδή, σε έναν μισθωτό των 1.200 ευρώ ο εργοδότης να έχει απαλλαγή εισφορών μέχρι τα 300 ή τα 400 ευρώ και να πληρώνει εισφορές μόνο για τα υπόλοιπα 900 ή τα 800 ευρώ. Αντίστοιχα, εργαζόμενος των 800 ευρώ θα ασφαλίζεται μόνο για τα 500 ή τα 400 ευρώ.
3. Το ανώτατο όριο θα μπορούσε να αυξηθεί κατά το ίδιο ποσό, ούτως ώστε οι εργαζόμενοι που λαμβάνουν μισθό υψηλότερο από το ανώτατο όριο να μην επωφελούνται  από την ελάφρυνση αυτή. Σήμερα, το ανώτατο όριο μισθού μέχρι του οποίου εισπράττονται εισφορές είναι 5.435 ευρώ. Το ΔΝΤ λέει ότι αυτό το όριο θα μπορούσε να αυξηθεί κατά 200, 300 ή 400 ευρώ.
4. Η απαλλαγή αυτή θα επιφέρει απώλεια εσόδων που μπορεί να καλυφθεί είτε με τη μετατόπιση του βάρους στην έμμεση φορολογία, είτε στη φορολογία της ακίνητης περιουσίας.

Έρχεται υποχρεωτική ασφάλιση όλων των ακινήτων;

Είδηση: Σύμφωνα με πληροφορίες που επικαλείται το "Έθνος της Κυριακής", η τρόικα έχει ξεκινήσει οχλήσεις προς την κυβέρνηση για την υποχρεωτική ασφάλιση όλων των ακινήτων για φυσικές καταστροφές από την περασμένη Άνοιξη, με τους εκπροσώπους των δανειστών μας να προβάλλουν το επιχείρημα, ότι κάθε χρόνο επιβαρύνεται ο προϋπολογισμός με πρόσθετα και μη αναμενόμενα κονδύλια, λόγω των χρηματοδοτήσεων για την αποκατάσταση ακινήτων, ύστερα από φυσικές καταστροφές. Η πρόταση επανήλθε στο τραπέζι των συζητήσεων, με ένα σχέδιο που αφορά στη δημιουργία Ταμείου, που θα ασφαλίσει τα ακίνητα μέχρι ενός ύψους και θα δίνει στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες τη δυνατότητα να συμπληρώνουν την ασφάλιση για μεγαλύτερα κεφάλαια (που θα ανταποκρίνονται στην πραγματική αξία του ακινήτου) να έχει προετοιμαστεί ήδη. Σημειώνεται, πως σήμερα, μόλις το 15% των ακινήτων είναι ασφαλισμένο στη χώρα μας και αυτό λόγω των πολλών δανείων που συνήφθησαν την τελευταία δεκαετία και τα οποία επιβάλλουν την υποχρεωτική ασφάλιση. Η λογική της υποχρεωτικής ασφάλισης του ακινήτου στηρίζεται στο μοντέλο της υποχρεωτικής ασφάλισης των οχημάτων, για αστική ευθύνη. Το επιχείρημα που υπαγορεύει την επέκτασή του και στην αγορά ακινήτου, είναι η αδυναμία του κράτους να αποζημιώνει τους παθόντες στην περίπτωση ενός απρόσμενου γεγονότος, όπως είναι ο σεισμός ή η πυρκαγιά, όπου οι συνέπειες είναι γενικευμένες. Υπενθυμίζεται, ότι στην περίπτωση του μεγάλου σεισμού της Αθήνας, το 1999, οι ζημιές υπολογίστηκαν σε 3 δισ. ευρώ, από τα οποία η κρατική συμμετοχή ήταν περίπου στα 800 εκατομμύρια ευρώ Το ελληνικό Δημόσιο στις περιπτώσεις μεγάλων φυσικών καταστροφών δανειζόταν από τη διεθνή αγορά τα κεφάλαια, ώστε να χρηματοδοτήσει την αποκατάσταση των ζημιών. Δεδομένης όμως της μακροχρόνιας ύφεσης που διέρχεται η χώρα μας, θεωρείται αδύνατον, αν χρειαστεί, να βρει τα ανάλογα κεφάλαια όπως έκανε για παράδειγμα στις καταστροφικές πυρκαγιές του 2007.

Σχόλιο: Ένα είναι το σίγουρο με την τρόικα. Βρίσκει πάντα κάτι καινούριο να ζητήσει που να μας εκπλήσσει. Στην Ελλάδα λοιπόν του 2013, που οι άνθρωποι ψάχνουν για φαγητό στα σκουπίδια, που οι εκκλήσεις για βοήθεια από ανθρώπους που έχουν μείνει στο δρόμο, δεν έχουν ασφαλιστική κάλυψη και δεν έχουν να φάνε στις τοπικές εφημερίδες έχουν φτάσει την μισή / μία σελίδα, η τρόικα (που βέβαια κινείται στο τρίγωνο του Κολωνακίου και μόνο) ζητάει υποχρεωτικές ασφαλίσεις ακινήτων. 

Βέβαια το ερώτημα που υπάρχει είναι το εξής: Έχουμε ή δεν έχουμε ελεύθερη οικονομία; Αν όντως έχουμε, τότε που ακούστηκε να είναι υποχρεωτική η ασφάλιση ακινήτων κατά του κινδύνου σεισμού; Και βέβαια το αντεπιχείρημα που χρησιμοποιείται ότι είναι παραλληλισμός προ το αντίστοιχο με την ασφάλιση στ' αυτοκίνητα είναι ότι εκεί ασφαλίζεις τρίτους, τους οποίους μπορείς να βλάψεις με το όχημά σου, ενώ αντίστοιχα δεν είναι υποχρεωτική η ασφάλιση για τις ζημιές στο δικό σου όχημα. Είναι επομένως αυτονόητο ότι τούτο δεν ισχύει για τις κατοικίες - δε θα μπορούσε άλλωστε.

Και για να μην ξεχνιόμαστε: οι Έλληνες, ακριβώς λόγω του σεισμογενούς χώρου, έχουν πληρώσει ήδη και πολύ ακριβά την κατασκευή των σπιτιών τους. Ειδικά μετά το 1981, ο οικοδομικός κώδικας της χώρας μας έχει κάνει τα κτίρια από τα πιο ασφαλή στον κόσμο - τα ελληνικά κτίρια δεν έχουν καμία σχέση με τα χαρτόκουτα άλλων κρατών (και με τ' αντίστοιχα χωρών της Κεντρικής και Βόρειας Ευρώπης). 

Αλλά βέβαια το μυστικό βρίσκεται αλλού: η τρόικα θέλει να ενισχύσει κλάδους (όπως της ασφάλισης) και να "σφραγίσει" μελλοντικά δικαιώματα τραπεζών, εις βάρος των ιδιοκτητών. Το αν αυτοί μπορούν, έχουν ή αν αυτό έχει νόημα στο κάτω-κάτω της γραφής, λίγο τους ενδιαφέρει...

Ένας τζάμπα θάνατος...

Γράφει ο Χ. Πουλόπουλος στο "News24", με αφορμή τον τραγικό θάνατο, του 18χρονου "λαθρεπιβάτη" από πτώση από λεωφορείο, στην προσπάθειά του ν' αποφύγει το πρόστιμο και τη σύλληψη:
"Πριν από κάποια χρόνια στον Πειραιά, όταν ήμασταν μαθητές, σκαρφαλώναμε στο πίσω μέρος του τραμ για πλάκα και πηγαίναμε μερικές στάσεις πιο κάτω, περιμένοντας το τραμ της επιστροφής για να μας γυρίσει πίσω με τον ίδιο τρόπο. Άλλες φορές πάλι μπαίναμε στον «ηλεκτρικό» χωρίς να πληρώσουμε εισιτήριο, γιατί δεν είχαμε χρήματα, και άλλοτε προσπαθούσαμε να μπούμε στο λεωφορείο ή το τρόλεϊ, ξεφεύγοντας από τον εισπράκτορα, ώστε να φτάσουμε στον προορισμό μας. Όταν μας έπιανε ο ελεγκτής, μας κατέβαζε στην επόμενη στάση και ήμασταν αναγκασμένοι να συνεχίσουμε ποδαρόδρομο. Ούτε πρόστιμα, ούτε απειλές, ούτε παράνομες κατακρατήσεις τόσο σε μας όσο και στους ενήλικες. Το πολύ πολύ κάποιες νουθεσίες. Και τότε η φτώχεια ήταν μεγαλύτερη από ότι είναι σήμερα, αλλά οι άνθρωποι αντιμετώπιζαν ο ένας τον άλλον με αλληλεγγύη, χωρίς να στοχοποιούνται οι πλέον αδύναμοι. Πριν από λίγες μέρες ένα δεκαοχτάχρονο παιδί έχασε τη ζωή του πέφτοντας από ένα τρόλεϊ, ύστερα από έλεγχο και, σύμφωνα με τις μαρτυρίες, έντονο διαπληκτισμό με τον ελεγκτή και τον οδηγό. Το εξήντα φορές υψηλότερο πρόστιμο από το αντίτιμο του εισιτηρίου και η με το «έτσι θέλω» παράνομη κατακράτηση του εφήβου συνιστούν σοβαρότερες παραβάσεις από τη μη πληρωμή του εισιτηρίου. Ο οδηγός ή ο ελεγκτής είναι υποχρεωμένος να ανοίξει την πόρτα του οχήματος στην επόμενη στάση, για να κατέβει ο επιβάτης που δεν έχει πληρώσει, χωρίς τσαμπουκάδες, απειλές, εξευτελισμούς, παράνομες κατακρατήσεις. Μπορεί να κόψει κλήση, και είναι απόφαση του επιβάτη να την πληρώσει ή όχι επωμιζόμενος την ευθύνη. Όταν ένα δεκαοχτάχρονο παιδί χάνει τη ζωή του για το εισιτήριο ενός ευρώ, τα επιχειρήματα περί τήρησης της νομιμότητας γίνονται γελοία, κυνικά, τυπολατρικά έως και απάνθρωπα. Συνήθως προέρχονται από εκείνους που δεν έχουν μπει κατά πάσα πιθανότητα ποτέ σε λεωφορείο και που δε βρέθηκαν ποτέ στη θέση να μην έχουν να πληρώσουν ακόμη και το αντίτιμο ενός εισιτηρίου. Είναι οι ίδιοι που απαιτούν την τήρηση της νομιμότητας από τους ανθρώπους που είναι σε κίνδυνο και ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Είναι αυτοί που υποστηρίζουν ένα αυταρχικό κράτος το οποίο απαιτεί αυστηρότερα πρόστιμα και επιβάλλει μεγαλύτερες ποινές σε μικροπαραβάτες, ενώ αδιαφορεί ή υποκλίνεται στους μεγαλοκαρχαρίες και μεγαλοοφειλέτες, θεωρώντας ότι με την στάση τους προάγουν την οικονομία και την ανάπτυξη. Είναι αυτοί που στηρίζουν τον έλεγχο της νομιμότητας ο οποίος ασκείται από κακοπληρωμένους εργαζόμενους που μετατρέπονται σε εθελοντές ελεγκτές για να αυξήσουν το πενιχρό εισόδημα τους εισπράττοντας το 50% του προστίμου που θα επιβάλλουν, ασκώντας εξουσία που δεν τους αναλογεί. Είναι εκείνοι που πιστεύουν ότι οι άνθρωποι γίνονται για να υπηρετούν τους νόμους και όχι οι νόμοι για να υπηρετούν τους ανθρώπους. Είναι αυτοί που αναρωτιούνται γιατί κάποιοι ψάχνουν στα σκουπίδια, γιατί υπάρχουν μεγάλες ουρές στα συσσίτια, εάν πράγματι λιποθυμούν τα παιδιά στα σχολεία ή εάν όλα αυτά αποτελούν λαϊκίστικη ρητορική. Χωρίς να αντιλαμβάνονται την τραγικότητα της απώλειας μιας ανθρώπινης ζωής, απαιτούν την επιβολή κυρώσεων προκειμένου να τηρηθεί η νομιμότητα. Έτσι λοιπόν από τον καναπέ τους γίνονται οι τζαμπατζήδες της νομιμότητας. Eλεγκτές και τζαμπατζήδες υπήρχαν πάντα∙ θάνατοι όμως όχι. Και αυτό δεν είναι σύμπτωση."

Μικρό οδοιπορικό στην Ελλάδα του Δεκαπενταύγουστου

Την 15η του Αυγούστου είναι η ημέρα που γιορτάζουμε την Κοίμηση της Θεοτόκου - μεγάλη γιορτή για όλους τους Ορθόδοξους και να ευχηθούμε να μας φωτίσει όλους ο Θεός να ξυπνήσουμε από το λήθαργο που έχουμε πέσει...

Μπορεί το επίκεντρο των εκδηλώσεων της ημέρας να είναι η Παναγία της Τήνου και τη Παναγία Σουμελά, όμως, σε κάθε γωνιά της χώρας υπάρχει και μια ξεχωριστή Παναγιά. Ιδού ένα μικρό οδοιπορικό:

Η Παναγία της Τήνου

Η εικόνα της Παναγίας της Τήνου βρέθηκε στις 30 Ιανουαρίου του 1823, έπειτα από πολλές προσπάθειες και «με την υπόδειξη της Παναγίας στη μοναχή Πελαγία», στην ιστορική Μονή της «Κυράς των Αγγέλων», στο Κεχροβούνι.

Με Βασιλικό Διάταγμα του 1836, καθιερώθηκε ο εορτασμός της Παναγίας στην Τήνο να είναι οκταήμερος και να διαρκεί έως τα «εννιάμερα της Θεοτόκου», στις 23 Αυγούστου, όπου μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης, κατάνυξης και σεβασμού, ψάλλονται ύμνοι και εγκώμια, μπροστά στον επιτάφιο και την εικόνα.

Ο δρόμος που οδηγεί από το λιμάνι στο ναό του Ευαγγελισμού, όπου βρέθηκε η εικόνα, είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της άρρηκτης σχέσης του ελληνισμού με την Ορθοδοξία.

Στην Τήνο παράλληλα με την εορτασμό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, οι Έλληνες τιμούν κι αυτούς που χάθηκαν, όταν οι Ιταλοί τορπίλισαν και βούλιαξαν την «Έλλη» μέσα στο λιμάνι του νησιού ανήμερα της Παναγιάς.

Παναγία Σουμελά

Η Παναγία Σουμελά αποτελεί το σύμβολο της ποντιακής πίστης, αν και η πρώτη ονομασία της θαυματουργής εικόνας ήταν Αθηνιώτισσα.

Την εικόνα της Παναγίας Σουμελά αγιογράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς. Μετά τον θάνατό του τη μετέφερε στην Αθήνα ο μαθητής του Ανανίας και τοποθετήθηκε σε περικαλλή ναό της Θεοτόκου. Έτσι αρχικά ονομάστηκε ως Παναγία η Αθηνιώτισσα.

Στο τέλος του 4ου αιώνα (380-386 μΧ), σύμφωνα με την παράδοση, η Παναγία η Αθηνιώτισσα εμφανίστηκε ως όραμα στους μοναχούς Σωφρόνιο και Βαρνάβα, στη Αθήνα, και τους κάλεσε στην εκκλησία.

Εκεί είδαν την εικόνα να σηκώνεται από το προσκυνητάρι, να βγαίνει από το παράθυρο και να πετάει προς τα ουράνια. Συγχρόνως, άκουσαν την Θεοτόκο να λέει: «Πηγαίνω στην Ανατολή. Προπορεύομαι στο όρος Μελά. Ακολουθήστε με...».

Οι μοναχοί την ακολούθησαν και στο όρος Μελά, στον Πόντο, όπου στάθηκε, κτίστηκε μεγάλος Ναός και Μονή. Έτσι η εικόνα πήρε την ονομασία Σουμελά από τη φράση «στου Μελά».

Το 1922, μετά την Μικρασιατική καταστροφή, μοναχοί έθαψαν την εικόνα, μαζί με άλλα κειμήλια.

Με την ανταλλαγή, τα ιερά κειμήλια παραχωρήθηκαν και το 1931 τα ξέθαψε και τα έφερε στην Ελλάδα, ο Αμβρόσιος ο Σουμελιώτης. Η εικόνα επανήλθε στην Αθήνα και παρέμεινε στο Μουσείο έως το 1951. Τότε, το Σωματείο «Παναγία Σουμελά» Θεσσαλονίκης πρότεινε το κτίσιμο ναού στις πλαγιές του Βερμίου, στην Καστανιά Βέροιας.

Η Παναγία στο Μικρόκαστρο Κοζάνης

Ιδιαίτερος είναι ο εορτασμός του Δεκαπενταύγουστου στο ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας στο Μικρόκαστρο, του δήμου Βοΐου.

Κάθε χρόνο χιλιάδες πιστοί προσκυνούν την εικόνα της Παναγίας, που χρονολογείται από το 1603, ενώ εντύπωση προκαλεί η αναβίωση του εθίμου των προσκυνητών καβαλάρηδων από τη Σιάτιστα.

Το έθιμο των καβαλάρηδων προσκυνητών έρχεται από την τουρκοκρατία, όταν αποτελούσε ευκαιρία για τους σκλαβωμένους να δείξουν τη λεβεντιά και τον πόθο τους για λευτεριά.

Παναγία της Εκατονταπυλιανής

Ο ναός της Παναγίας της Εκατονταπυλιανής βρίσκεται στην Παροικιά, της Πάρου. Για το ναό υπάρχουν δύο ονομασίες: «Καταπολιανή» και «Εκατονταπυλιανή».

Σύμφωνα με την παράδοση, η Κατοπολιανή έχει ενενήντα εννέα φανερές πόρτες, ενώ η εκατοστή είναι κλειστή και δεν φαίνεται. Η πόρτα αυτή θα φανεί και θα ανοίξει, όταν οι Έλληνες πάρουν την Πόλη.

Πολλές παραδόσεις αναφέρονται στην ίδρυση της Εκατονταπυλιανής. Η πρώτη πληροφορεί ότι, όταν η Αγία Ελένη μητέρα πήγαινε στην Παλαιστίνη για να βρει τον Τίμιο Σταυρό, έφτασε στην Πάρο και προσευχήθηκε σε ένα μικρό ναό που βρίσκονταν στη θέση της Εκατονταπυλιανής.

Κατά την προσευχή της έκανε τάμα ότι αν βρει τον Τίμιο Σταυρό, θα χτίσει στη θέση αυτή έναν μεγάλο ναό.

Η προσευχή της εισακούστηκε. Βρήκε τον Τίμιο Σταυρό και, πραγματοποιώντας το τάμα της, ανήγειρε τον μεγαλόπρεπο ναό της Εκατονταπυλιανής.

Μία δεύτερη παράδοση αναφέρει ότι το τάμα της Αγίας Ελένης ολοκλήρωσε ο γιος της Άγιος Κωνσταντίνος, αυτοκράτορας του Βυζαντίου, καθώς η ίδια δεν πρόλαβε.

Η Χοζοβιώτισσα της Αμοργού

Στην Αμοργό, πάνω σε έναν γκρεμό 300 μέτρων δεσπόζει το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιώτισσας που τιμάται στις 15 Αυγούστου.

Κτίστηκε το 1088 μ.Χ. από το βυζαντινό αυτοκράτορα Αλέξιο Α' Κομνηνό σύμφωνα με επιγραφή της Ι. Μονής.

Για τον τρόπο άφιξης της εικόνας στην Αμοργό υπάρχουν δύο παραδόσεις: Η πρώτη λεει ότι η εικόνα βρέθηκε μέσα σε μια βάρκα εκεί ακριβώς που είναι κτισμένο το σημερινό μοναστήρι. Λέγεται ότι την εικόνα τοποθέτησε μια ευσεβής κυρία μέσα σε βάρκα από την πόλη Χόζοβα της Παλαιστίνης και την άφησε να ταξιδέψει μόνη της στην θάλασσα, για να γλιτώσει από τα χέρια των εικονομάχων.

Η δεύτερη εκδοχή λέει ότι τη θαυματουργική εικόνα έφεραν στην Αμοργό μοναχοί από το μοναστήρι του Χοτζεβά της Παλαιστίνης, που βρίσκεται κοντά στην Ιεριχώ, οι οποίοι έφυγαν λόγω των διωγμών από τους εικονομάχους.

Περνώντας από την Κύπρο οι μοναχοί έπεσαν πάνω σε ληστές που βεβήλωσαν, έσχισαν στα δύο και έριξαν στη θάλασσα την εικόνα. Τα δύο τεμάχια ήρθαν με θαυματουργικό τρόπο κάτω από το βράχο της Αμοργού κι ενώθηκαν μόνα τους χωρίς να διακρίνεται τίποτε.

Αλλοι λένε ότι συγκολλήθηκαν από τους μοναχούς που συνέχισαν το ταξίδι τους, έφτασαν στην Αμοργό και έκτισαν το μοναστήρι στον τόπο που τους υπέδειξε η Παναγία. Μάρτυρας για τον τόπο αυτό ήταν η σμίλη, που για αιώνες βρισκόταν σφηνωμένη στο βράχο και έπεσε το 1952.

Η «Οφιούσα» της Κεφαλονιάς

Στη νότια Κεφαλονιά, κοντά στο χωριό Μαρκόπουλο, βρίσκεται ο ναός της Κοιμήσεως. Εκεί από τη γιορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρα (6 Αυγούστου) εμφανίζονται μέσα και έξω από τον ναό μικρά φίδια. Είναι τα λεγόμενα «φίδια της Παναγίας».

Στη θέση αυτή, λέει η παράδοση, υπήρχε ένα παλιό μοναστήρι της Παναγιάς, μεγάλο και πλούσιο. Όταν το μοναστήρι δέχτηκε επίθεση από πειρατές οι καλόγριες για να μην πέσουν στα χέρια τους παρακάλεσαν την Παναγία να τις κάνει πουλιά, ή φίδια.

Έτσι, σαν φίδια, ιερά πλέον, γυρίζουν κάθε χρόνο στις αρχές του Αυγούστου και όσο περνούν οι μέρες πληθαίνουν. Την παραμονή της Κοιμήσεως «πλημμυρίζουν» τον ναό.

Σύμφωνα με την παράδοση αν κάποια χρονιά τα φίδια δεν παρουσιασθούν, είναι κακό σημάδι. Αυτό συνέβη το 1940 και το 1953, όταν το νησί δοκιμάστηκε από τους σεισμούς.

Παναγία Αγιασώτισσα

Στην ενδοχώρα της Λέσβου, στην Αγιάσο, ο Δεκαπενταύγουστος αποτελεί μία ξεχωριστή εμπειρία για όλους. Η ομώνυμη εικόνα είναι έργο του ευαγγελιστή Λουκά, πλασμένη με κερί και μαστίχα.

Πολλοί από τους προσκυνητές, με αφετηρία την πόλη της Μυτιλήνης, περπατούν 25 χιλιόμετρα για να φθάσουν στον αυλόγυρο της εκκλησίας, όπου διανυκτερεύουν. Την ημέρα της γιορτής της Παναγίας, ύστερα από τη Λειτουργία, γίνεται η περιφορά της εικόνας γύρω από το ναό, ενώ οι εορταστικές εκδηλώσεις φθάνουν στο αποκορύφωμά τους με τις μουσικές και χορευτικές εκδηλώσεις στην πλατεία του χωριού.

Η Παναγία της Ολύμπου στην Κάρπαθο

Διαφορετικός είναι ο εορτασμός στην Όλυμπο της Καρπάθου. Οι Λειτουργίες είναι βαθιά συνδεδεμένες με το πένθος που χαρακτηρίζει τη μέρα του Δεκαπενταύγουστου και το αποκορύφωμα του παραδοσιακού εορτασμού είναι ο χορός που γίνεται στη μικρή πλατεία, μπρος στην εκκλησιά της Παναγίας, με τους οργανοπαίκτες να παίζουν τον Κάτω Χορό.

Ο χορός αργός και πάντα με σταθερό βήμα και κατανυκτική διάθεση, κρατά για ώρες.

Ο επιτάφιος της Παναγίας στην Πάτμο

Στο νησί της Αποκάλυψης, την Πάτμο, οι μοναχοί τηρούν το έθιμο του επιταφίου της Παναγίας, έθιμο με βυζαντινές καταβολές. Ο χρυσοποίκιλτος επιτάφιος της Παναγίας περιφέρεται στα σοκάκια του νησιού σε μεγαλοπρεπή πομπή, ενώ οι καμπάνες του μοναστηριού και των άλλων εκκλησιών ηχούν ασταμάτητα.

Το "λαμόγιο" της τρόικας / Καλοκαιρινό "δώρο" αυξήσεων στις τιμές των ΕΛΤΑ

Eίδηση:  Διαβάζουμε στην εφημερίδα "Ποντίκι" την παρακάτω είδηση και απορούμε γιατί δεν έχει γίνει πρωτοσέλιδο παντού, ενώ επίσης απορούμε γιατί ο "Βηματοδότης" δεν δημοσιοποιεί το όνομα, ώστε ο "κύριος" αυτός να πάει από κει που ήρθε. Σε ποιόν προσφέρονται υπηρεσίες, ειλικρινά, δε γνωρίζουμε: "Ποιος να είναι αυτός ο... «μπίζνεσμαν τροϊκανός», για τον οποίο κάνει λόγο ο «Βηματοδότης» στο "Βήμα της Κυριακής"; Το δημοσίευμα επικαλείται «πρωτοκλασάτο υπουργό», ο οποίος μάλιστα «είναι από τους υπουργούς που δουλεύουν». Τι είπε ο εν λόγω υπουργός; Κατά τον «Βηματοδότη», «έδωσε και ένα παράδειγμα για συγκεκριμένο τροϊκανό αξιωματούχο λέγοντας ότι, αν ο δείκτης διαφθοράς στην Ελλάδα ήταν 70, γι’ αυτόν τον συγκεκριμένο ξεπερνά το... 170».Στο δημοσίευμα, πιο συγκεκριμένα, αναφέρεται: «Ο τύπος αυτός, είπε (σ.σ.: ο πρωτοκλασάτος υπουργός!), πήρε σβάρνα όλες τις ομάδες συμφερόντων, δηλαδή μεγαλοξενοδόχους, βιομηχάνους, μεγαλοϊδιοκτήτες ακινήτων, ακόμη (ο αθεόφοβος) και μικρομεσαίους, τους προσέγγισε, δήθεν για συμβουλές, και τους πήρε λεφτά!».Όνομα, όμως, δεν λέτε, κύριε υπουργέ. Είναι δυνατόν, πρωτοκλασάτος εσείς και μάλιστα δουλευταράς, που σκίζεστε νυχθημερόν για το συμφέρον του έθνους και της πατρίδας, να ισχυρίζεστε ότι ένας, τουλάχιστον, τροϊκανός είναι κοινό λαμόγιο και να κρύβετε το όνομά του; Εκτός εάν, παρ’ ότι «πρωτοκλασάτος», έχετε... «κλάσει μαλλί», όπως λέει σε παρόμοιες περιπτώσεις ο ελληνικός λαός... Ποιος είναι ο λεβέντης, ρε... λεβέντες;"

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Εν μέσω κρίσης και λίγο πριν από την μεγάλη έξοδο του Δεκαπενταύγουστου τα ΕΛΤΑ αύξησαν (από Δευτέρα 12/8) τις τιμές των γραμματοσήμων/μεταφορικών κατά 5-7%. Η πιο πονηρή όμως κίνηση είναι ότι στο νέο τιμοκατάλογο έχει καταργηθεί μια ενδιάμεση κατηγορία βάρους, των 1500 γραμμαρίων. Έτσι αν ο φάκελός σας ζυγίζει για παράδειγμα 1010 (χίλια δέκα) γραμμάρια θα πληρωθεί σαν να είναι 2000 (2 κιλά) στα 14 Ευρώ, ενώ στον προηγούμενο τιμοκατάλογο κόστιζε 10,95 (στην κατηγορία των 1500 γραμμάρια). Αυτό κάνει την πραγματική αύξηση υψηλότερη - της τάξης του 28%. Και εις άλλα με υγεία δηλαδή...

"Aπόφαση της ελληνικής κυβέρνησης" η ιδιωτικοποίηση του νερού κατά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή - τι συμβαίνει στην Ευρώπη

Είδηση: Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προφανώς υπό το βάρος των διεθνών πιέσεων που ασκούνται κατά της ιδιωτικοποίησης των εταιρειών ύδρευσης στην Ελλάδα, αλλά και στην υπόλοιπη Ευρώπη, δηλώνει απερίφραστα ότι είναι αποκλειστικά της ελληνικής κυβέρνησης η απόφαση να πουλήσει τις εταιρείες ύδρευσης ΕΥΔΑΠ/ΕΥΑΘ. Αυτό απαντά ο Επίτροπος Όλι Ρέν, σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Νίκο Χουντή.

Πιο συγκεκριμένα, ο Νίκος Χουντής στην ερώτησή του, αφού μνημόνευε το 1.5 εκατομμύριο υπογραφές Ευρωπαίων πολιτών της πρωτοβουλίας «Right2Water», αλλά και το άρθρο 345 της Συνθήκης Λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης περί της υποχρέωσης της ΕΕ να διατηρεί την ουδετερότητά της, όσον αφορά το ιδιοκτησιακό καθεστώς των επιχειρήσεων (δημόσιο ή ιδιωτικό), ρωτούσε την Κομισιόν κατά πόσο «θα ήταν θετική σε ενδεχόμενο αίτημα από την ελληνική κυβέρνηση για εξαίρεση των εταιριών ύδρευσης από το γενικό ξεπούλημα των δημοσίων επιχειρήσεων που πραγματοποιείται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα».
Στην απάντησή του ο Επίτροπος Όλι Ρέν δηλώνει με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο ότι η Κομισιόν «δεν έχει πολιτική που να υποχρεώνει τα κράτη μέλη να ιδιωτικοποιούν τις υπηρεσίες ύδρευσης», καθώς επίσης ότι «η διαχείριση των υδάτινων πόρων αποτελεί ευθύνη των κρατών μελών, και γι αυτόν το λόγο έχει πάρει ουδέτερη θέση επί του θέματος της δημόσιας ή της ιδιωτικής ιδιοκτησίας των υδάτινων πόρων, σύμφωνα με το άρθρο 345 της ΣΛΕΕ», αναγνωρίζοντας ταυτόχρονα ότι «το νερό είναι δημόσιο αγαθό που έχει ζωτική σημασία για τους πολίτες».
Στη συνέχεια της απάντησής του, ο Επίτροπος Ρέν, αναφερόμενος συγκεκριμένα ελληνικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων, δείχνει την ελληνική κυβέρνηση, τονίζοντας ότι «Τα περιουσιακά στοιχεία που περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα ιδιωτικοποίησης για τις χώρες του προγράμματος είναι το αποτέλεσμα των αποφάσεων των εθνικών αρχών και μόνον. Οι συζητήσεις στο πλαίσιο του προγράμματος προσαρμογής επικεντρώνονται στις γενικές ανάγκες χρηματοδότησης του προγράμματος, περιλαμβανομένων των εσόδων ιδιωτικοποίησης από την πώληση κρατικών περιουσιακών στοιχείων σε επενδυτές, αλλά η κατάρτιση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και η επιλογή των περιουσιακών στοιχείων, αποτελεί αποκλειστική ευθύνη των οικείων κρατών μελών».

Σχόλιο:  Η απάντηση του Όλι Ρεν, αν και αναμενόμενη - αφού είναι πάγια πολιτική της Ε.Ε. να ρίχνει την μπάλα στο γήπεδο των κρατών-μελών της Ε.Ε. - καταδεικνύει ότι η κυβέρνηση των δύο (Σαμαρά -  Βενιζέλου) όχι μόνο δεν έχει υποχρεωθεί για συγκεκριμένες ιδιωτικοποιήσεις (όπως αφήνουν κατά καιρούς να εννοηθεί τα διάφορα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ), αλλά αντίθετα διαμορφώνει καθ' όσον θέλει το πρόγραμμα ιδιωτικοποίησεων. Επομένως και το ξεπούλημα του νερού αποτελεί μια κυβερνητική θέση, ανεξάρτητα αν αυτό αποβεί εις βάρος των Ελλήνων. Ελάχιστα τους απασχολεί.

 Η διαχείριση βέβαια των υδάτινων πόρων δεν είναι μόνο ένα θέμα στρατηγικής σημασίας ή πολιτικής, όπως π.χ. ο έλεγχος των τηλεπικοινωνιών ή της ενέργειας. Αποτελεί κομβικό ζήτημα για τη διατήρηση της ζωής. Χωρίς ύδρευση, αποχέτευση και άρδευση δεν μπορούμε καν να συζητάμε για μια στοιχειώδη έστω ποιότητα ζωής. Και είναι νομίζουμε προφανές, ότι ο έλεγχος του νερού, των πηγών και των υδάτινων πόρων δεν μπορεί ν' ανήκει σε ιδιώτες.

Παραδείγματα πάμπολλα - απ' όλη την υφήλιο. Επειδή όμως δεν είναι μόνο οι ιθαγενείς της Λατινικής Αμερικής των οποίων οι χώρες ιδιωτικοποίησαν το νερό με αποτέλεσμα αυτοί να στερούνται τα στοιχειώδη. Είναι και χώρες εγγύτερά μας - όπως η Μ.Βρετανία που οι τιμές εκτοξεύχθηκαν την τελευταία δεκαετία κάνοντας το νερό πανάκριβο, με ταυτόχρονη σχεδόν μηδαμινή παροχή υπηρεσιών από τις διαχειρίστριες εταιρείες. Το απόσπασμα από την "Observer" είναι αποκαλυπτικό για τις πρακτικές τους - που προτιμούν να μοιράζουν μερίσματα δανειζόμενες για να μην πληρώνουν φόρους, ζητώντας παράλληλα κρατική συνδρομή για να κάνουν επενδύσεις. Φανταστείτε μόνο αν συμβαίνουν αυτά σε μια χώρα με ελεγκτικούς μηχανισμούς, τι θα συμβεί στην Ελλάδα:

Φορολογικά δεδομένα εκατομμυρίων Ελλήνων στο σφυρί

Είδηση: Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έκρινε ότι η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων(Γ.Γ.Π.Σ.), παρά την κρισιμότητα των δεδομένων που διαχειρίζεται, δεν διαθέτει κατάλληλα μέτρα ασφάλειας για την αποτροπή αθέμιτης πρόσβασης και διάδοσης των δεδομένων, ούτε μέτρα για την ανίχνευση και διερεύνηση τυχόν περιστατικών παραβίασης προσωπικών δεδομένων. Κάλεσε τη Γ.Γ.Π.Σ. να λάβει τα αναγκαία μέτρα και να την ενημερώνει για την πορεία υλοποίησής τους.
Η Αρχή, σε ελέγχους που διενήργησε από τον Οκτώβριο του 2012 έως και το 2013 σε εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της εμπορίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, διαπίστωσε ότι ορισμένες από αυτές είχαν στην κατοχή τους μεγάλο πλήθος φορολογικών δεδομένων φυσικών προσώπων, τα οποία παρέπεμπαν ευθέως στη Γ.Γ.Π.Σ ως πηγή προέλευσης των δεδομένων και είχαν υποστεί ήδη παράνομη επεξεργασία, αφού βρέθηκαν στην κατοχή εταιρειών.
Η διαπίστωση αυτή, σύμφωνα με την Αρχή, έγινε κατόπιν επίπονης ανάλυσης, λόγω του όγκου των δεδομένων και της μορφής των ηλεκτρονικών αρχείων.
Η Αρχή συνεργάσθηκε με την Υποδιεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, στο μέτρο που είχε ενδείξεις ότι τα ηλεκτρονικά αρχεία τηρούνταν σε σπίτια φυσικών προσώπων.
Τα ευρεθέντα προσωπικά (φορολογικά) δεδομένα περιλαμβάνουν:
- στοιχεία του εντύπου Ε1 για τα οικονομικά έτη από το 2003 έως και το 2009 και εν μέρει για το 2012,
- στοιχεία του εντύπου Ε2 για το οικονομικό έτος 2006,
- στοιχεία του εντύπου Ε9,
- στοιχεία του ΕΤΑΚ,
- στοιχεία της έκτακτης εισφοράς του ν. 3986/2011 για το οικονομικό έτος 2011,
- στοιχεία του μητρώου φορολογουμένων,
- στοιχεία των σημειωμάτων περαίωσης του έτους 2010 και  
- στοιχεία τελών κυκλοφορίας οχημάτων για τα έτη από το 2006 έως και το 2012.

Σχόλιο: Είναι προφανές ότι το θέμα είναι πάρα πολύ σοβαρό και δεν μπορεί να λήξει μ' ένα απλό πρόστιμο - είτε αυτό είναι υψηλό είτε χαμηλό. Κάποιοι θησαυρίζουν διακινόντας ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, τα οποία στη συνέχεια χρησιμοποιούνται εις βάρος μας προς όφελος των αγοραστών τους. Αγοραστής μπορεί να είναι ο οποιοσδήποτε: μια τράπεζα που ενδιαφέρεται για καινούργιους πελάτες δανείων, μια διαφημιστική εταιρεία που θέλει να προωθήσει συγκεκριμένα προϊόντα, ακόμα και μια εγκληματική οργάνωση που σχεδιάζει απαγωγές ή εκβιασμούς. Οι πιθανότητες είναι ατελείωτες, μιας και κανείς δεν ξέρει αν ο αγοραστής μεταπωλήσει ή χαρίσει τη λίστα σε άλλους στη συνέχεια...

Δυστυχώς όμως, παρά τη σοβαρότητα του θέματος, η έλλειψη πραγματικών και σοβαρών δημοσιογράφων στην χώρα μας καθώς και το γεγονός ότι η δικαιοσύνη βρίσκεται εν "υπνώσει" για να μην προκαλέσει κυβερνητικό σκάνδαλο, υποβάθμισαν το γεγονός αισθητά: Ελάχιστες εφημερίδες (με προεξάρχουσα την "Ελευθεροτυπία" που του έδωσε μεγάλη διάσταση και από την οποία προέρχεται το ρεπορτάζ) και τηλεοπτικά κανάλια αναφέρθηκαν στο γεγονός αυτό. Κανονικά θα έπρεπε να υπάρχει άμεση εισαγγελική παρέμβαση για ν' αποδοθούν ποινικές ευθύνες, ενώ θα έπρεπε να υπάρχουν ήδη μέτρα για κωδικοποίηση των στοιχείων που χάθηκαν και να υπάρξει - έστω και εκ των υστέρων - ενός είδους προστασία για τους φορολογούμενους.

Το θέμα αποκτάει όμως και μια άλλη διάσταση:  κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί την προστασία των προσωπικών μας δεδομένων. Αυτό θα πρέπει να είναι εις γνώση μας. Όταν λοιπόν το κράτος (στο όνομα οποιουδήποτε "αγαθού" ή μη σκοπού) ζητάει να υπερ-συγκεντρώσει πληροφορίες για την καθημερινότητά μας, ζητώντας να την ελέγξει απόλυτα (διαβάστε εδώ τι σχεδιάζετε) ή ταυτοποιώντας μας μέσω ενός απλού αριθμού (όπως έχουμε αναφέρει εδώ), δεν μπορεί να μας κοροϊδεύει ότι αυτό θα γίνεται προς όφελός μας. Γι' αυτό και τα στοιχεία που θα διαθέτει θα πρέπει να είναι τα πραγματικά απαραίτητα και θα πρέπει να υπάρχουν τέτοιες δικλείδες ασφαλείας που να μην επιτρέπουν κανένα να μεταφέρει τα στοιχεία σπίτι του ή να τα ψάχνει χωρίς  να υπάρχει έγγραφος λόγος. Γραφειοκρατία; Ναι - αλλά για πρώτη φορά προς πραγματικό όφελος των ανυποψίαστων φορολογούμενων και όχι εις βάρος τους.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Το κόστος των παιδικών σταθμών και των φροντιστηρίων είναι δυσβάστακτο στην Ελλάδα του σήμερα. Υπάρχουν λύσεις όταν το κράτος κοιμάται και αδιαφορεί; Μπορεί και ναι, όπως διαβάζουμε εδώ.

(ανανεωμένο) Ανασκόπηση των μέτρων διαθεσιμότητας - που οδηγούμαστε στο άμεσο μέλλον

Η τρέλα απ' ότι φαίνεται στην χώρα μας, δεν "πάει στα βουνά" αλλά στην κυβέρνηση. Δεν μπορούμε να εξηγήσουμε διαφορετικά το πόσο άστοχα διαχειρίζεται η πλειοψηφία των κυβερνητικών υπουργών ένα τόσο λεπτό θέμα όσο αυτό της διαθεσιμότητας και των απολύσεων στο Δημόσιο και με ότι αυτό συνεπάγεται.

Καταρχήν το κυβερνητικό σχέδιο - υπό την πίεση της τρόικας, αποδείχτηκε παντελώς πρόχειρο και άνευ σοβαρού σκεπτικού. Η αρχική υπόσχεση για "απόλυση των επίορκων" εξελίχθηκε σε "απόλυση / διαθεσιμότητα όποιου δεν μπορεί ν' αντιδράσει ή δεν είναι συμπαθής στην κοινωνία".  Αυτό εξελίχθηκε σε βατερλό προθέσεων που υποστηρίχθηκε πολύ ή λιγότερο από τα ΜΜΕ ανάλογα με τις κοινωνικές αντιδράσεις που υπήρξαν. Τα παραδείγματα που ακολουθούν το αποδεικνύουν.

Το πρώτο αποδεικτικό αυτού είναι η υπόθεση της ΕΡΤ (για την οποία έχουμε γράψει εκτενώς εδώ). Όχι μόνο αποφάσισε πραξικοπηματικά να αφήσει 2700 περίπου ανθρώπους στο δρόμο, αλλά το έκανε με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρξει μεγάλη επιβάρυνση στα δημόσια ταμεία - λεφτά που θεωρητικά δεν υπάρχουν. Στη συνέχεια κινήθηκε διασπαστικά (αφού το πλάνο για κοινωνική υποστήριξη της κίνησης δεν πέτυχε αφού ο κόσμος λειτούργησε συναισθηματικά), υποσχέθηκε θέσεις σε διάφορους (για κάποιους το πραγματοποίησε κιόλας) στον ενδιάμεσο και καινούργιο φορέα, άλλαξε γνώμη δεκάδες φορές και τελικά ανακοίνωσε μια μεταβατική και - εν συνεχεία - μια "καινούργια" εταιρεία που είναι ακριβή (αφού επιβαρύνει άμεσα τον κρατικό υπολογισμό), έχει ανεπαρκές αρχικό προσωπικό που δεν καλύπτει το πενταπλό έργο που ως δημόσιος ραδιοτηλεοπτικός φορέας συνταγματικά υποχρεούται να παράγει (τηλεόραση, ραδιόφωνο, ίντερνετ, ομογένεια και πολιτισμός μέσω μουσικών συνόλων), δε προασπίζει τα συμφέροντα του Δημοσίου (χαμένα συμβόλαια, χάσιμο συχνοτήτων, πώληση περιουσιακών και πνευματικών δικαιωμάτων έναντι πινακίου φακής) αλλά ούτε δείχνει να ενδιαφέρεται για τους εργαζομένους. Για τη δε διαδικασία πρόσληψης των καινούργιων υπαλλήλων ας μην το συζητάμε: επικρατεί ένα απίστευτο μπάχαλο, με δικαιολογητικά που δεν προσμετρήθηκαν ή που παραλήφθηκαν, με μόρια που δεν προσμετρήθηκαν σωστά και μ' ένα αυθεντικά ελληνικό παραμάγαζο καινούργιων δικαιολογητικών που έστησαν ένας πρώην κι ένας νυν υπάλληλος της ΕΡΤ που θα έχουν κομβικό ρόλο στην καινούργια κατάσταση. Το κορυφαίο απ' όλα είναι άλλο: το μπάχαλο που επικρατεί ως προς την καινούργια ΕΡΤ, συμπληρώνεται από τον ρόλο του MEGA στα δελτία ειδήσεων του "καινούργιου" καναλιού. Εύγε δηλαδή και μπράβο τους...Να εκλείψουν τα προσχήματα.

Το δεύτερο αποδεικτικό έχει να κάνει με την υπόθεση της τριπλής διαθεσιμότητας σχολικών φυλάκων, δημοτικών αστυνομικών και καθηγητών διαφόρων ειδικοτήτων στα πρώην ΤΕΛ (διαβάστε αναλυτικά εδώ). Κανείς δε σκέφτηκε από την κυβέρνηση τι θα γίνουν τα ρημάδια τα σχολεία δίχως φύλακες, κανείς δεν υπολόγισε ποιος θα κάνει τη βρώμικη δουλειά των δημοτικών αστυνομικών και κανείς δεν ασχολήθηκε τι θα γίνουν τα παιδιά που ήδη φοιτούσαν στην Α' ή Β' τάξη των λυκείων. Δεν τους απασχόλησε γιατί θεωρούσαν ότι η πρώτη ομάδα είναι αδιάφορη στο μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, η 2η αντιπαθής (λόγω κλήσεων) και η τρίτη θεωρείται "υποβαθμισμένη" λόγω επιπέδου των λυκείων. Και πάλι όμως το σχέδιο δεν τους βγήκε λόγω μεγάλων αντιδράσεων των Δήμων, των γονέων και γιατί παράλληλα πολύς κόσμος συνέδεσε την κατάργηση των εν λόγω ειδικοτήτων ως "bonus" για τα ιδιωτικά ΙΕΚ που ασχολούνται με τους καταργημένους τομείς- που οικονομικά δεν τα πάνε καλά λόγω κρίσης. Έτσι επιχείρηθηκε αναδίπλωση με δικαιολογίες αστείες για το σκεπτικό της διαθεσιμότητας σ' αυτούς τους τομείς (πραγματικά αξίζει να διαβάσετε εδώ το τι ανακοινώθηκε) και μια προσπάθεια να μαζευτεί το πράγμα με μετατάξεις των εκπαιδευτικών στο Υπουργείο Υγείας (που έχει ανάγκη από γιατρούς και νοσοκόμες εξ όσων γνωρίζουμε και όχι κομμώτριες και αισθητικούς), των δημοτικών αστυνομικών στο υπουργείο Δημοσίας Τάξης (ως αστυνομικών - ανεκπαίδευτων φυσικά αφού η σχολή αστυνομίας έχει κανονική φοίτηση και ειδικές εξετάσεις) και στο Υπουργείο Οικονομικών ως επιθεωρητές του ΣΔΟΕ (για το οποίο υποτίθεται ότι χρειάζεται πτυχίο Οικονομικών). Οι φύλακες μάλλον την πατήσανε και δεν πάνε πουθενά. Αποδεικνύεται όμως ακράδαντα η μικροπολιτική πλευρά του πράγματος αφού κυριαρχεί το παλαιοκομματικό ύφος του "στείλε το παιδί την Δευτέρα και κάπου θα το βολέψουμε"... Αλλά ακόμα και γι' αυτήν την προοπτική δεν υπάρχει σχέδιο: η κυβέρνηση άρχισε να ρωτάει πρώην καθηγητές της σχολής Αστυνομίας αν είναι διαθετημένοι να διδάξουν (!!!) σε μια καινούργια που θα λειτουργήσει συμπληρωματικά ώστε να ενημερωθούν οι δημοτικοί αστυνομικοί για τον καινούργιο τους ρόλο. Απίστευτο κι όμως Ελληνικό!!!

Εξίσου ενοχλητικό όμως είναι το σκεπτικό των κυβερνώντων: χτυπάμε ό,τι δεν μας απασχολεί και δεν το συναντάμε στην καθημερινότητά μας: οι κλήσεις μας "σβήνονται" έτσι κι αλλιώς ή τα αυτοκίνητά μας τα παρκάρουμε σε κλειστά ιδιωτικά πάρκιγνκ, τα παιδιά μας πάνε σε ιδιωτικά σχολεία καλά φυλασσόμενα, ενώ κανένα από τα παιδιά των φίλων μας δε θα πάει σε επαγγελματικό λύκειο για να γίνει κομμώτρια ή αισθητικός. Ζούνε σε παράλληλους κόσμους και δεν μας απασχολεί τι γίνεται στους "από κάτω".

Το άλλο ενοχλητικό είναι η προσπάθεια να δείξουμε ότι "στο Δημόσιο κανείς δε δουλεύει" και να στοχοποιηθούν συγκεκριμένες υπηρεσίες που προφανώς αργά ή γρήγορα θα μπουν στο κυκαιώνα της διαθεσιμότητας. Τελευταίο κρούσμα η ανακοίνωση του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης ότι "το 70% των υπαλλήλων του ΕΟΤ δε χτυπάνε κάρτα" και ότι οι "κακές" (διορισμένες από την ΝΔ) διοικήσεις δεν "επέβαλλαν διοικητικά μέτρα". Την απάντηση σ' αυτό έδωσαν οι υπάλληλοι του ΕΟΤ που είπαν ότι "Δεν γνωρίζουμε σε ποια υπηρεσία του ΕΟΤ και πότε διενεργήθηκε ο συγκεκριμένος έλεγχος. Διευκρινίζουμε ότι ο ΕΟΤ έχει, εκτός της κεντρικής του υπηρεσίας, 14 περιφερειακές υπηρεσίες, 14 γραφεία υποστήριξης και 2 γραφεία πληροφοριών. Ο ΕΟΤ έχει 560 υπαλλήλους, συνεπώς αν ο αριθμός 121 που δόθηκε στη δημοσιότητα (σ.σ. ως άτομα που δε δουλέψανε 8ωρο) είναι ακριβής δεν αποτελεί το 69,6% αλλά το 21,5% του συνόλου των υπαλλήλων του.
Καλούμε τη διοίκηση του ΕΟΤ η οποία διαθέτει όλα τα στοιχεία των ελέγχων που έχει διενεργήσει η ίδια και τα κλιμάκια του Σώματος Ελεγκτών Επιθεωρητών Δημόσιας Διοίκησης να ενημερώσει υπεύθυνα την κοινή γνώμη για να σταματήσει επιτέλους η πολύμηνη εκστρατεία δυσφήμισης του ΕΟΤ και τον υπαλλήλων του." Είπαμε. Το ελληνικό Δημόσιο δε λειτουργεί τέλεια αλλά και η υπερβολή έχει τα όριά της.

Και η συνέχεια; Σειρά έχουν τα πανεπιστήμια και οι δήμοι. Στα πανεπιστήμια οι αλλαγές στον τρόπο διοίκησης σιγουρεύει ότι οι αντιδράσεις θα είναι περιορισμένες ή τουλάχιστον διαχειρίσιμες, ενώ στους δήμους υπάρχει αρκετός "χώρος" για να κοπούν οι δομές που θα οδηγήσουν σε ιδιωτικοποιήσεις υπηρεσιών και συγχωνεύσεις με αντίστοιχες υπηρεσίες άλλων δήμων, ανεξάρτητα με το που είναι αυτή και το αν μπορούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες αυτές. Είπαμε: δεν τα βλέπουν στην καθημερινότητά τους, δεν τους απασχολούν...

Και καταλήγουμε με μία σειρά λογικών νομίζουμε προτάσεων: μήπως θα πρέπει η κυβέρνηση να ξεκινήσει τη "Διοικητική Μεταρρύθμιση" εξαλείφοντας το όργιο που γίνεται με το θεσμό των "ειδικών συμβούλων" και των "ειδικών γραμματέων" που κοστίζουν εκατομμύρια στο κράτος για αμφιβόλου ποιότητας υπηρεσίες σε αυτό; Μήπως να δουνε πως θα μαζέψουν την ιστορία με την ΕΡΤ που από κει που ΔΕΝ κόστιζε στον κρατικό προϋπολογισμό τώρα θα κοστίζει δεκάδες εκατομμύρια τον χρόνο; Μήπως πριν ξεφύγει τελείως το πανηγύρι της διαθεσιμότητας να υπάρξει ένας σαφής σχεδιασμός για το ΠΟΥ χρειάζονται οι υπάλληλοι εντός υπουργείων πριν αρχίσει να γίνεται το Δημόσιο "τσιγγάνικος καταυλισμός σε μεταφορά"; 

Πως μπορεί να γίνει "ανώδυνα" το πέρασμα στη δραχμή / Αγρότης με αμπέλι χωρίς άδεια; Πρόστιμο!

Το κύριο μας θέμα για σήμερα μας προέρχεται από την εφημερίδα "Η Ελλάδα Σήμερα". Περιγράφει με λεπτομέρειες, ένα σχέδιο επί χάρτου για το πως θα γίνει η έξοδος από το Ευρώ - αν ποτέ γίνει πραγματικότητα αυτό που λέγεται εδώ και καιρό από πολλούς...Έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον, αν και οι ασκήσεις επί χάρτου πάντα διαφέρουν από την πράξη...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Διαβάζουμε την παρακάτω είδηση στην εφημερίδα του Πύργου "Πατρίς"και ειλικρινά δεν ξέρουμε τι να υποθέσουμε: "Σε περιπέτειες έχουν μπει 500 περίπου αγρότες στην Ηλεία, έπειτα από την αυστηρή εντολή- οδηγία που δόθηκε από την Ευρωπαική Ένωση στην χώρα μας ότι κάτοχοι αμπελοτεμαχίων που έχουν φυτευθεί δίχως αντίστοιχο δικαίωμα φύτευσης μετά την 31η Αυγούστου 1998, δεν νομιμοποιούνται και υποχρεούνται να τα εκριζώσουν.Η Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομία έχει ήδη ενημερώσει τους δήμους για το θέμα ζητώντας να κληθούν οι αγρότες- αμπελουργοί πριν βρεθούν προ εκπλήξεως με τα τσουχτερά πρόστιμα.Η Δ/ντρια της υπηρεσίας Μπέκυ Σπυροπούλου ερωτηθείσα χθες για το θέμα που έχει ανακύψει επεσήμανε ότι τα εξής: «Για όλα τα αμπελοτεμάχια που είναι φυτευμένα με οινοποιήσιμες ποικιλίες πρέπει να έχει εκδοθεί από την Υπηρεσία σχετική άδεια. Εάν φυτευθεί οινάμπελος χωρίς άδεια θα εκριζώνεται.Οι κάτοχοι αμπελοτεμαχίων που έχουν φυτευθεί δίχως αντίστοιχο δικαίωμα φύτευσης μετά την 31η Αυγούστου 1998, δεν νομιμοποιούνται και υποχρεούνται να τα εκριζώσουν με ίδια δαπάνη.Στην περίπτωση επισημαίνει που δεν προβούν στην εκρίζωση αμέσως, επιβάλλεται χρηματική ποινή 1.200 ευρώ/στρέμμα που ισχύει για ένα έτος από την ημερομηνία κοινοποίησης του προστίμου μετά την παρέλευση του οποίου διπλασιάζεται, εφόσον η παράνομη φυτευμένη έκταση συνεχίζει να υφίσταται.»Τα σταφύλια που προέρχονται από αμπελοτεμάχια φυτευμένα μετά το έτος 1998 χωρίς άδεια απαγορεύεται να οινοποιούνται, οπότε δεν δύνανται να αναγράφονται στη Δήλωση Συγκομιδής. Επίσης πρέπει τα στοιχεία της Ενιαίας Ενίσχυσης να ταυτίζονται με τα στοιχεία της Δήλωσης Αμπελοκαλλιέργειας." H είδηση μας προκαλεί εντύπωση... Πότε δόθηκε το δικαίωμα στην Ε.Ε. να πουλάει ή να δίνει "δικαιώματα" για φύτευση με οινοποιήσιμες ποικιλίες; Πως γνωρίζει ή δικαιούται να μαθαίνει η Ε.Ε. τι καινούργιο φυτεύει ένας αγρότης στο χωράφι του και να δίνει πρόστιμα αν αυτός αλλάζει ποικιλία; Από που και ως που κάποιος δε δύναται να έχει αμπέλι για δική του ή άλλη χρήση χωρίς να είναι υποχρεωμένος να το δηλώνει; Κάποιοι δε μας τα λένε καλά και κυρίως απ' ότι φαίνεται, κάποιοι υπέγραφαν συμφωνίες χωρίς να λένε όλη την αλήθεια στους από κάτω...

Πληρωμένο μουσείο - φάντασμα & αύξηση δημοτικών τελών / "Σεβασμός" στο δημόσιο χρήμα και Χ.Α.

Τρία θέματα τα οποία θα μας απασχολήσουν σήμερα: το πρώτο σχετίζεται με την υπουργική παραίνεση γι' αύξηση στα δημοτικά τέλη, η δεύτερη μ' ένα μουσείο-φάντασμα και η τρίτη με την αντίληψη περί ιστορίας και "σεβασμού" στο δημόσιο χρήμα που έχουν προβεβλημένα βουλευτικά στελέχη της Χ.Α. Τα δύο πρώτα θέματα αν και επιφανειακά άσχετα κατά βάθος, σχετίζονται πάρα πολύ: μας δείχνουν την ελαφρότητα με την οποία αντιμετωπίζεται το δημόσιο χρήμα από τους κυβερνώντες καθώς και η έλλειψη μακροχρόνιου σχεδιασμού (βλ. οργάνωση μουσείου χωρίς εκθέματα και εφαρμογή του "Καλλικράτη" χωρίς χρήματα αλλά με αυξημένες αρμοδιότητες).Παράλληλα μας δείχνουν πόσο πολύ έχουν συναίσθηση της κατάστασης του ελληνικού λαού - δεν έχουν κανένα πρόβλημα να του στείλουν λογαριασμό για κάτι που αυτοί δεν υπολόγισαν και δε σχεδίασαν καλά, παρά την πρωτοφανή και βίαιη μείωση του διαθέσιμου εισοδήματός του. Τα συγχαρητήριά μας - και σ' αυτούς που τα κάνουν αλλά κυρίως σ' αυτούς που τους στηρίζουν...(Για το 3ο θέμα - δε θα σχολιάσουμε. Ακούστε όλο το ηχητικό και θα καταλάβετε - αν δε γνωρίζετε ήδη - το άγριο ιστορικό δούλεμα που μας ρίχνουν οι κύριοι της οργάνωσης Χ.Α., καθώς και το πόσο στην πραγματικότητα σέβονται το δημόσιο χρήμα).

Γράφει ο Δ. Μπολούκος στην "Gazzetta": "Στη δυτική πλευρά του Golden Hall υπάρχει ο χώρος που προορίζεται για το Μουσείο των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, άγνωστης ακόμα έκτασης καθώς ο αρχικός σχεδιασμός ήταν για 17.290 τετραγωνικά μέτρα. Πλέον το μπαλάκι έχει περάσει στα χέρια της LAMDA DEVELOPMENT που δηλώνει προς κάθε κατεύθυνση ότι θα τηρήσει κατά γράμμα τη σύμβαση που υπέγραψε με το ΤΑΙΠΕΔ και είναι έτοιμη να δημιουργήσει το χώρο των 3.000 τετραγωνικών μέτρων, διατηρώντας κάποια οικοδομικά στοιχεία από τα ήδη υπάρχοντα.
Μάλιστα τονίζει ότι θα αναλάβει όλες τις υποχρεώσεις και τις δαπάνες που απορρέουν από τη σύμβαση με το Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, όπως την εκπόνηση των μελετών, την κατασκευή του έργου και τον εξοπλισμό του, αρκεί να της προταθεί ο σχεδιασμός του μουσείου και το περιεχόμενο! Αυτό σημαίνει πρακτικά, ότι παρά τα «πεταμένα» χρήματα και την μείωση κατά έξι φορές της έκτασης του μουσείου, αυτό μπορεί να ξεκινήσει τη λειτουργία του! Εκεί, όμως παρουσιάζεται το επόμενο μεγάλο πρόβλημα που αποδεικνύει πόσο αναποτελεσματικά λειτουργεί εδώ και χρόνια το ελληνικό δημόσιο.

Μπορεί από το 2005 να αποφασίστηκε η κατασκευή και η λειτουργία του Ολυμπιακού Μουσείου και να προχώρησαν κάποια έργα, αλλά ουδέποτε δημιουργήθηκε με νόμο του κράτους ο φορέας του μουσείου. Ο οργανισμός δηλαδή που θα πάρει όλες τις αποφάσεις για όσα αφορούν στο νέο μουσείο, δηλαδή τον σχεδιασμό του, τα εκθέματα που θα έχει, το προσωπικό και κάθε τι που σχετίζεται με τη λειτουργία του. Αρα οτιδήποτε και να κατασκευαστεί πάει χαμένο, καθώς δεν υπάρχει κάποιος να πάρει τις αποφάσεις και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν είναι το ΤΑΙΠΕΔ, το οποίο δήλωσε αναρμόδιο στις κατευθύνσεις που ζήτησε η LAMDA DEVELOPMENT. Θα πείτε ότι αυτό δεν είναι κάτι σημαντικό, καθώς μπορεί οποιαδήποτε στιγμή θέλει το Υπουργείο Πολιτισμού να ενεργοποιηθεί, να δημιουργήσει τον φορέα και να τον θέσει σε λειτουργία με νόμο του κράτους. Ομως, δεν υπάρχει η βούληση από την Πολιτεία να συμβεί αυτό καθώς το Υπουργείο Πολιτισμού θεωρεί όλη την υπόθεση «πεταμένα χρήματα» και παραπέμπει το θέμα στις καλένδες, παρότι ήδη έχουν δοθεί, όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένως, 20.000.00 ευρώ για τις πρώτες εργασίες (σ.σ. μην ξανακούσουμε ότι λεφτά δεν υπάρχουν - υπάρχουν και παραϋπάρχουν!).

Και υπάρχει και μια δεύτερη παράμετρος, που ούτε ο πιο αισιόδοξος φίλος της ιδέας της κατασκευής του Μουσείου των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 θα μπορούσε να φανταστεί. Εννέα χρόνια μετά τη διοργάνωση της Αθήνας, η Πολιτεία δεν έχει ούτε ένα έκθεμα ή αναμνηστικό από τη διοργάνωση, παρότι έδωσε τόσα εκατομμύρια ευρώ για να γίνουν οι Ολυμπιακοί. Τα μόνα πράγματα που κατέχει το κράτος, είναι τα αρχεία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 που φυλάσσονται σε ένα υπόγειο κάτω από το IBC, το σημερινό δηλαδή Golden Hall! Τίποτα περισσότερο, ούτε ένα αναμνηστικό, ούτε μια συμβολική δάδα, απολύτως τίποτα (σ.σ. που να το πούμε και να μας πιστέψουν!)! Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2012, που η Επιτροπή Φιλοτελισμού και Αναμνηστικών της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής διοργάνωσε την έκθεση με θέμα «Οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες και η συμβολή της Ελλάδας στα τεκμήρια», στο Ζάππειο, όλα τα εκθέματα από το 2004, προέρχονταν από ιδιωτικές συλλογές (σ.σ. οι οποίοι ιδιώτες τα βρήκαν που ακριβώς; Μήπως τα "βούτηξαν" όσο οι αρμόδιοι έριχναν ύπνους;) !"

Διαβάζουμε στο "Βήμα":  «Αν τα έσοδα σας δεν είναι αρκετά αυξήστε τα ανταποδοτικά τέλη» είναι η οδηγία που εμπεριέχεται σε κοινή υπουργική απόφαση που εξέδωσαν ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Χρ. Σταϊκούρας και ο υπουργός Εσωτερικών Γ. Μιχελάκης για την κατάρτιση των προϋπολογισμών των Δήμων το 2014.

Σύμφωνα με τους κ.κ. Σταϊκούρα και Μιχελάκη σε περίπτωση που τα εισπραττόμενα έσοδα των δήμων εφέτος δεν καλύψουν τη δαπάνη της ανταποδοτικής υπηρεσίας (ύδρευσης, καθαριότητας, φωτισμού, κ.α..), τότε το ποσό που δεν καλύπτεται θα πρέπει να συνυπολογιστεί στην απόφαση καθορισμού του ύψους των τελών για το 2014, οδηγώντας στην αύξησή τους (σ.σ. όπως είχαμε προαναγγείλει εδώ στη 2η είδηση με "ντοκουμέντα").

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ένα απολαυστικό ηχητικό από την "Ελληνοφρένεια" και το "zougla.gr" για τον βουλευτή της Χ.Α. Ηλιόπουλο (και προφανώς τα παιδιά στην "Ελληνοφρένεια" ειρωνεύονται έτσι;):

Και η χαζομάρα έχει τα όριά της...(Βούλτεψη και προστασία φοροφυγάδων / Καταστροφή αρχείου Εθνικού Θεάτρου)

Δύο ειδήσεις-ιστορίες ελληνικής τρέλας μας απασχολούν σήμερα. Δύο περιστατικά που αποδεικνύουν ότι η χαζομάρα στην χώρα μας δεν έχει όρια - κάποιοι τα έχουν ξεπεράσει από καιρό: 

Eίδηση 1η: "Κύριοι συνάδελφοι, σήμερα εξεπλάγην όταν διαπίστωσα – γιατί δεν είμαι και ειδική – πόσοι πολλοί νόμοι, συντάγματα και αστυνόμοι προστατεύουν τους φοροφυγάδες. Γιατί οι μικροί δεν προστατεύονται έτσι κι αλλιώς»! 

Σχόλιο: Αυτή την εντυπωσιακή δήλωση δεν την έκανε βουλευτής του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ. Την έκανε η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος της Ν.Δ., Σοφία Βούλτεψη στη Βουλή, την ώρα μάλιστα που η συγκυβέρνηση – και με τη δική της ψήφο – περνούσε διατάξεις που χαρίζουν εκατομμύρια σε μεγάλους φοροφυγάδες και κατάσχουν σπίτια νοικοκυραίων για μικροχρέη. Το ερώτημα βέβαια που μας έρχεται κατευθείαν στο μυαλό είναι το εξής: γιατί μιλάτε κυρία Βούλτεψη αφού τα ψηφίζετε τα μέτρα; Για να σας λυπηθούμε;

Είδηση 2η (ρεπορτάζ από την εφημερίδα Ποντίκι): "Άλλο κι αυτό! Σε αποθήκη του Εθνικού Θεάτρου βρέθηκαν παλιόκουτα και τεράστιες μαύρες σακούλες με ένα παχύ στρώμα σκόνης, εγκαταλειμμένες ποιος ξέρει από πότε, γεμάτες με αρχειακό υλικό!  Κι αυτό δεν θα ήταν τίποτα, αν μέσα τους δεν περιείχαν όλες τις ιστορικές φωτογραφίες από τα πρώτα βήματα του Θεάτρου, οι οποίες ωστόσο ήταν όλες σκισμένες! Φωτογραφίες ανεκτίμητης ιστορικής αξίας, στις οποίες απαθανατίζονταν όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες, σκηνοθέτες, συντελεστές και δημιουργοί, αλλά και σκηνές από τις παραστάσεις που ανέβηκαν τόσο στο Θέατρο της οδού Αγίου Κωνσταντίνου όσο και στα Φεστιβάλ Επιδαύρου και Αθηνών, αλλά και όπου αλλού περιόδευσε το Εθνικό, στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Οι φωτογραφίες χρονολογούνται από την ίδρυση του πρώτου θεατρικού οργανισμού της χώρας, το 1932 –που ξεκίνησε με την επωνυμία «Βασιλικό Θέατρο»– μέχρι σχεδόν τις μέρες μας…  Εκεί όπου παρέλασαν ονόματα, όπως του Ιωάννη Γρυπάρη, του Σπύρου Μελά, του Φώτου Πολίτη, του Γεωργίου Βλάχου, του Καρθαίου, του Κωστή Μπαστιά, του Αιμίλιου Χουρμούζιου, του Δημήτρη Ροντήρη, του Ηλία Βενέζη, του Άγγελου Τερζάκη, του Σπύρου Βασιλείου, του Χατζηκυριάκου-Γκίκα, του Κλ. Κλώνη, του Αντώνη Φωκά, του Αιμίλιου Βεάκη, της Μαρίκας Κοτοπούλη, της Ελένης Παπαδάκη, της Κατίνας Παξινού, του Αλέξη Μινωτή, του Μήτσου Μυράτ, του Χριστόφορου Νέζερ, της Κυβέλης, της κας Κατερίνας, της Βασούλας Μανωλίδου, της Μαίρης Αρώνη, της Άννας Συνοδινού, του Μάνου Κατράκη, του Δημήτρη Χορν, της Έλλης Λαμπέτη, της Μελίνας Μερκούρη...  Ποιους να θυμηθεί κανείς!
Οι φωτογραφίες είναι τα ντοκουμέντα της Ιστορίας. Τίποτα πιο ζωντανό δεν υπάρχει στη μνήμη μας!  Πολύ περισσότερο, όταν το Θέατρο είναι η τέχνη του εφήμερου – εκείνης της «στιγμής» που διαδραματίζεται η παράσταση και δεν υπάρχει κανένα άλλο πειστήριο που να αποδεικνύει την ύπαρξή της.   Και μάλιστα εκείνα τα χρόνια που δεν υπήρχε καν η τηλεόραση…"

Σχόλιο:  Πολλοί λένε ότι όταν ένας λαός δεν έχει να φάει, δεν κοιτάει τον πολιτισμό του - αυτό βέβαια είναι λάθος, γιατί ως λαό έχει σταματήσει να μας απασχολεί ο πολιτισμός (και ειδικά ο λαϊκός) εδώ και δεκαετίες (με λίγες - φωτεινές είναι αλήθεια- εξαιρέσεις). Αλλά αυτό μέχρι ν' απαξιώνουμε και να πετάμε στα σκουπίδια κομμάτια της πολιτιστικής μας ιστορίας μάλλον απέχει αρκετά. Η ιστορία πάντως έχει και συνέχεια: μετά τη δημοσίευση του ρεπορτάζ, επιχειρήθηκε να δικαιολογηθεί η εν λόγω κίνηση με το σκεπτικό ότι "το αρχείο έχει ψηφιοποιηθεί". Αυτή η αφελής (και βλακώδης) δικαιολογία δεν ευσταθεί. Είναι σα να λέμε ότι δεν χρειαζόμαστε αντικείμενα στα μουσεία, αν έχουμε κάνει "εικονικές περιηγήσεις" στο ίντερνετ (και μάλλον με την ίδια λογική δεν χρειαζόμαστε καν τα μουσεία). Σε προσωπικό επίπεδο δεν χρειαζόμαστε να κρατάμε τις παλιές οικογενειακές φωτογραφίες αν τις έχουμε σκανάρει και φυσικά (μ' ένα άλμα λογικής) δεν χρειαζόμαστε ένα δίσκο που αγοράσαμε πριν από 20-30 χρόνια αν έχουμε τα τραγούδια σε mp3. Υποκλινόμαστε λοιπόν στα φωτισμένα μυαλά που οδηγούν την χώρα...

Και για να μην ξεχνιόμαστε...Τις τελευταίες μέρες υπάρχει ένας αναβρασμός στην χώρα με αφορμή την επιστολή Σαμαρά - Στουρνάρα προς την τρόικα ότι είναι "έτοιμοι" να περάσουν νέα μέτρα. Δεν καταλαβαίνουμε το γιατί ειλικρινά: η συνεχής υπαναχώρηση του τρίο της κυβέρνησης από τις καθήσυχαστικές δηλώσεις τους δεν θα έπρεπε να μας κάνει να περιμένουμε οτιδήποτε άλλο. Οι "Μπενίτο-(Ιωάννη) Μελισσανίδης- (Εμπενίζερ) Σκρούτζ" έχουν σαφή στόχους όπως έχουμε γράψει: εφάπαξ τέλος, συντάξεις των 300 ευρώ, μισθοί πείνας για "mini-jobs", ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και απόλυτος έλεγχος της καθημερινότητάς μας. Από κει και πέρα, όσο νωρίτερα το συνειδητοποιήσουν κάποιοι, τόσο καλύτερα θα είναι για όλους μας...

Η δική μας πρόταση για μια καινούργια σειρά γραμματοσήμων από τα ΕΛΤΑ

Με αφορμή το χθεσινό μας θέμα για τα γραμματόσημα (και τις διεθνείς προσωπικότητες που γίνονται κατ' εξαίρεση, εν ζωή μέρος της φιλοτελικής μας ιστορίας), αποφασίσαμε κι εμείς να κάνουμε τη δική μας πρόταση στα ΕΛΤΑ. Μπορεί να μην είμαστε μέλη κάποιας μεγάλης και γνωστής οικογενείας, αλλά είμαστε σίγουροι ότι επειδή η πρόταση μας θα είναι τεκμηριωμένη θα εισακουστούμε.

Ο γενικός τίτλος θα είναι "Μεγάλες Προσωπικότητες που Πιστεύουν ότι η Ελλάδα θα Ξεπεράσει την Κρίση με Μνημόνια". Ακουμπάει δηλαδή ένα θέμα της εποχής και παράλληλα στέλνει ένα μήνυμα αισιοδοξίας προς όλο τον κόσμο. Δείχνει ότι υπάρχουν προσωπικότητες που μπορούν να βοηθήσουν τον λαό και τους κουρασμένους βουλευτές μας να κατανοήσουν την "ανάγκη" των Μνημονίων. Αυτό είναι η μία καινοτομία. Η δεύτερη είναι η επιλογή των προσωπικοτήτων. Αφήνουμε στην άκρη τους λούμπεν ακαδημαϊκούς, τους δευτεροκλασάτους επιχειρηματίες και τους ανθρώπους του (οινό)πνεύματος που πιθανότατα έχουν πει κάτι καλό για τα Μνημόνια της χώρας μας. Προχωράμε με αναγνωρίσιμες προσωπικότητες που έχουν καθιερωθεί παγκοσμίως και μπορούν να χαρακτηρισθούν ισότιμοι συνομιλητές με την παρούσα ηγεσία όχι μόνο της χώρας μας αλλά και της Ε.Ε. γενικώς... Και ξεκινάμε:

H "Πέππα το γουρουνάκι" για το γραμματόσημο των 2 λεπτών. Αναγνωρίσιμο πρόσωπο στις αγγλοσαξωνικές χώρες, που έγινε γνωστή με μικρά, 5λεπτα καρτούν τα οποία μαθαίνουν στα παιδιά χρήσιμα πράγματα για την καθημερινότητά τους. Το γραμματόσημο αυτό μπορεί να υποχρεώσει την ίδια (ή έστω τους δημιουργούς της) να φτιάξουν ένα επεισόδιο με τίτλο "Η Πέππα αγαπάει το Μνημόνιο" το οποίο θα εξηγεί στα παιδιά πόσο καλά είναι τα Μνημόνια για όλους μας.

"Ο Μπόμπ ο Μάστορας" για το γραμματόσημο των 5 λεπτών. Μια προσωπικότητα παγκοσμίου φήμης, την οποία παρακολουθεί ανελλιπώς σίγουρα και ο Κυριάκος Μητσοτάκης - θέλοντας να πάρει ιδέες για το γκρέμισμα και το "χτίσιμο" του Δημοσίου. Φανταζόμαστε ότι για την περίπτωσή του θα πρέπει να γίνει ειδική βράβευση με παράλληλη συνάντηση για την ανταλλαγή ιδεών. Το επεισόδιο "Ο Μπομπ στο Ελληνικό Δημόσιο", όπου τα παιδιά θα μάθουν το πόσο σωστό είναι να απολυθούν καμιά 150 χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι είναι σίγουρο.

"Ο Τόμας η Ατμομηχανή" είναι η πρότασή μας για το γραμματόσημο των 10 λεπτών. Ξανά, ένας ήρωας που εκφράζει την ταχύτατη αλλαγή στις μεταφορές. Η αγαπημένη σειρά του κυρίου Χατζιδάκη, εκφράζει την ανάγκη για ανάπτυξη στην χώρα μας. Το επεισόδιο με τίτλο "Ο Τόμας βοηθάει την Costco να πάρει τον ΟΣΕ" θα πρέπει να είναι ο κρυφός στόχος της βράβευσης του Τόμας.

 

Για το γραμματόσημο των 50 λεπτών προτείνουμε τον Σούπερμαν. Το βαρύ πυροβολικό των υπερηρώων, θα έρθει από τον πλανήτη Κρύπτον να βοηθήσει τον Σαμαρά να λύσει το πρόβλημα του Δημοσίου χρέους και να μας πείσει ότι δεν είναι που τα Μνημόνια το αυξήσανε το πρόβλημα αλλά εμείς. Μέχρι να έρθει βέβαια από εκεί θα πρέπει να στηριχθεί ο Πρωθυπουργός στον κ. Στουρνάρα, που και πολύ λιγότερος συμπαθής είναι (εκτός του οικογενειακού του κύκλου πάντα - γιατί εκεί είναι πρώτος σε δημοφιλία) και λιγότερο ικανός. Αλλά το γραμματόσημο μπορεί να βοηθήσει για να έρθει πιο γρήγορα. 

 

Για το 1 ευρώ προτείνουμε τον Χατζηαβάτη, το γνωστό ήρωα του Θεάτρου Σκιών. Είναι ο ήρωας με τον οποίο ταυτίζεται απερίφραστα στη συνείδηση των Ελλήνων το υπουργικό συμβούλιο και του οποίο ο χαρακτήρας και η συμπεριφορά ταιριάζει απολύτως με αυτή της ελληνικής πλευράς στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα. Η "γραμματοσημοποίησή" του θα δείξει ότι η χώρα μας τιμάει το πολιτιστικό της παρελθόν, παίρνοντας παραδείγματα για το μέλλον.

Για το γραμματόσημο των 2 ευρώ, προτείνουμε τον "Κλούβιο" από τον κουκλοθίασο του "Μπάρμπα Μυτούση". Ήρωας της παιδικής ηλικίας του κυρίου Σαμαρά, τον εκφράζει απόλυτα. Δεν είναι διεθνής προσωπικότητα - αλλά στο κάτω-κάτω μήπως ήταν και ο πρόεδρος της Dow Chemicals που συμπεριλαμβάνεται στην αρχική πρόταση; - αλλά αρέσει στον Σαμαρά και πιθανότατα είναι Μεσσήνιος στην καταγωγή. Αυτό αρκεί.

 Τέλος έχουμε τον "Φρου-φρου" ως πρόταση για το γραμματόσημο των 60 ευρώ. Είναι η πρώτη φορά που κυκλοφορεί τέτοιο γραμματόσημο, αλλά νομίζουμε ότι αξίζει: όπως ο Μεγαλόσταυρος του τάγματος του Φοίνικα δόθηκε σε Κινέζο, ο μεγαλόσταυρος των γραμματοσήμων θα πρέπει να δοθεί σ' ένα Γερμανό, ως ένδειξη αναγνώρισης για την μακροχρόνια αγάπη που μας έχει το γερμανικό κράτος από τα χρόνια του Όθωνα μέχρι σήμερα. Εξάλλου το όνομα του αγαπημένου σε όλους ήρωα τα λέει για όλα για την Γερμανική βοήθεια: "Φρου-Φρού" (και αρώματα)...