18 προτάσεις της ΝΔ για την οικονομία και την κοινωνία / "Αν πούμε ότι οι Έλληνες δεν πληρώνουν φόρους τι να πούμε για την Google;"

Δέσμη 18 μέτρων για την ανακούφιση της κοινωνίας και της οικονομίας παρουσίασε ο κύριος Σαμαράς εν όψη των εκλογών. Σας τα παραθέτουμε με τ' απαραίτητα σχόλια γι' αυτά, αναμένοντας την ανακοίνωση του προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ-Ε.Κ.Μ. για να τα συγκρίνουμε μαζί τους:

1) Αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων, των πολυτεκνικών επιδομάτων, καθώς και των εποχικών επιδομάτων στα επίπεδα που ήταν το 2009. Επίσης, αποκατάσταση των ζημιών που υπέστησαν οι ομολογιούχοι και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Σχόλιο: Ενδιαφέρουσα και δίκαιη πρόταση αλλά ανέφικτη εντός του Μνημονίου δεδομένου ότι η συμφωνία για το PSI που περιλαμβάνεται σ' αυτό απαγορεύει την αποκατάσταση "ζημιών". Άρα πρέπει να γίνει μονομερής τροποποίηση, πράγμα που σημαίνει έξοδος ή καταγγελία του Μνημονίου.  Σ' αυτό αντιτίθεται όμως η ΝΔ ή κάνουμε λάθος; Επίσης η πρόταση για αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων είναι γενική. Τι εννοείται με το "πολύ χαμηλές"; 200 ευρώ; 300 ευρώ; Αυτά τα οποία χρειάζεται κανείς για να επιβιώσει; Δεν μας είπε ο κύριος Σαμαράς...

2) Επέκταση του επιδόματος ανεργίας κατά ένα χρόνο ακόμα, στα δύο χρόνια.
3) Έκτακτο επίδομα ανεργίας και για μη μισθωτούς.
Σχόλιο: Σωστές κινήσεις. Το επίδομα ανεργίας όμως σε τι ύψος θα ανέρχεται; Σ' αυτό που είναι τώρα ή στα επίπεδα που ήταν πριν την αντι-συνταγματική μείωση του κατώτατου μισθού; Θα υπάρχουν εισοδηματικά κριτήρια; Θα δίνετε σε όλους; Χρειάζεται διευκρίνηση.
4) Να ρυθμιστούν οι αλλεπάλληλες φορολογικές επιβαρύνσεις των επομένων μηνών.
Σχόλιο: Και γιατί δεν προχωράμε ένα βήμα παραπέρα και να πούμε για τις επιβαρύνσεις του επόμενου χρόνου; Πως μπορεί να επιβιώσει ένας ελεύθερος επαγγελματίας ή ένας μισθωτός, όταν το κράτος - σαν άλλος Σερίφης του Νόττινγχαμ από τον Ρομπέν των Δασών - του ζητάει "εισφορές" απρογραμμάτιστα κάθε λίγο και λιγάκι;5) Να μην πέσουν άλλο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα.
Σχόλιο: Δε νομίζουμε ότι με βάση τη δανειακή σύμβαση που έχει υπογράψει ο κύριος Σαμαράς ότι μπορεί να μη γίνει κάτι τέτοιο. Επίσης στο πρόγραμμα δεν υπάρχει δέσμευση ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο, πόσο μάλλον ότι θα υπάρξει αύξηση τους, δεδομένου ότι με 650 ευρώ δεν επιβιώνεις σήμερα με τίποτα αν δεν έχεις "μαύρα" εισοδήματα, δε σε χαρτζιλικώνουν οι γονείς σου ή δε φοροδιαφεύγεις. 

6) Μόλις σταθεροποιηθεί η κατάσταση των εσόδων, σταδιακή άνοδος του αφορολόγητου ορίου από τις 5.000 σήμερα στις 8.000.
Σχόλιο: "Ζήσε Μαή μου να φας τριφύλλι" δηλαδή.
7) Αντικατάσταση του χαρατσιού (δείτε εδώ σχετικά) από νέο διευρυμένο ΕΤΑΚ, υποφερτό για όλους.
Σχόλιο: Αμφιβάλουμε αν υπάρχει έστω κι ένας μέσος Έλληνας σήμερα, ο οποίος μπορεί ν' αντέξει περαιτέρω φορολογική αφαίμαξη, αλλά αντιπαρερχόμαστε. Ο όρος "νέο, διευρυμένο ΕΤΑΚ", εμπεριέχει κίνδυνο φορολόγησης και σε εκτός σχεδίου ακίνητα (αφού κατά τ' άλλα ΕΤΑΚ πληρώνεται απ' όλους) όπως είχαμε πρωτοεπισημάνει εδώ ή ακόμα χειρότερα φόρο ιδιοκατοίκησης (δείτε εδώ σχετική ανάρτηση). Και τα δύο σημαίνουν μεγαλύτερο φόρο συνολικά σε όλους. Πέραν αυτού το χαράτσι δεν μπορεί να μονιμοποιηθεί (αφού κάτι τέτοιο θα το έκανε αντι-συνταγματικό όπως διαφαίνεται εδώ), οπότε η παραχώρηση του κυρίου Σαμαρά, δεν είναι αποτέλεσμα πρωτοβουλίας του αλλά υποχρέωσή του.
8) Σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών.
Σχόλιο: Σε τι χρονικό ορίζοντα, για ποιους θα συμβεί αυτό και σε τι ποσοστά, δεν μας λένε. Το ίδιο πρόγραμμα έχει και η "Ένωση Κεντρώων" του κυρίου Λεβέντη, μόνο που εκείνοι δίνουν και αριθμητικά παραδείγματα πράγμα που δεν κάνει η ΝΔ.9) Η περικοπή 11,7 δισεκατομμυρίων δημοσίων δαπανών για 2012-13 να επεκταθεί για δύο ακόμα χρόνια, ώς το 2016 τουλάχιστον.
Σχόλιο: 2013 συν δύο χρόνια μας πάει στο 2015 και όχι στο 2016, αλλά δεχόμαστε ότι το λάθός είναι εκ παραδρομής. Από την άλλη αν υπάρξει συνεχιζόμενη μείωση, τομείς όπως η υγεία, η παιδεία, οι δημόσιες επενδύσεις και η άμυνα θα υποφέρουν με ορατές τις συνέπειες αυτού στην κοινωνία.
10) Το πλεονάζον προσωπικό από οργανισμούς του δημοσίου να μην απολύεται, αλλά να μπαίνει σε ειδικό καθεστώς για τρία χρόνια τουλάχιστον.
Σχόλιο: Και μετά τι;

11) Μέτρα για τους δανειολήπτες.
Σχόλιο: Η αδυναμία πληρωμών δανείων έχει πάρει διαστάσεις επιδημίας στην χώρα μας (διαβάστε εδώ αναλυτικά) οπότε μέτρα πρέπει να ληφθούν, όπως αυτά που είχαν εφαρμοστεί για τα δάνεια από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων (θυμηθείτε εδώ). Έχουμε όμως αμφιβολίες ότι κάτι τέτοιο δύναται να κάνει η ΝΔ. Θα θέλαμε πάντως να εφαρμοστεί και να βλέπαμε τον κύριο Σαμαρά να υποστηρίζει ένα τέτοιο μέτρο ακόμα και αν δε κερδίσει τις εκλογές.

12) Αναστολή των συνεπειών εγγραφής στον Τειρεσία για όσους γράφτηκαν την τελευταία διετία.
Σχόλιο: Σωστό μέτρο, αλλά μη εφαρμόσιμο αφού θα υπάρξουν ενστάσεις και επομένως ή θα πρέπει το μέτρο να διευρυνθεί (γιατί με την ίδια λογική κάποιος που μπήκε πριν από 3 χρόνια, δύσκολα θα μπορέσει να βγει στην παρούσα οικονομική κατάσταση) ή να μην εφαρμοστεί στην πράξη.

13) Εξασφάλιση ρευστότητας στην πραγματική οικονομία και ειδικότερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Σχόλιο: Οι τράπεζες έχουν εισπράξει τεράστια ποσά τα τελευταία 3-4 χρόνια από το ελληνικό Δημόσιο, είτε άμεσα είτε έμμεσα (λεπτομέρειες εδώ). Παρόλα αυτά επί κυβερνήσεων Καραμανλή, Παπανδρέου και Παπαδήμου τα χρήματα που δόθηκαν στην πραγματική οικονομία ήταν ελάχιστα λόγω αδυναμίας επιβολής της βούλησης του κράτους όσο αφορά τη διαχείριση των χρημάτων αυτών. Αν δεν υπάρξει έλεγχος των χρημάτων ή των ίδιων των τραπεζών από το κράτος κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει.
14) Εφαρμογή του αναγκαίου και δίκαιου συμψηφισμού οφειλών από και προς το Δημόσιο, που θα απελευθερώσει και ρευστότητα για την αγορά.
Σχόλιο: Αφορά λιγότερους νομίζει κανείς, αλλά είναι οπωσδήποτε ένα μέτρο που χρειάζεται ούτως ή άλλως ανεξαρτήτως εποχής και οικονομικής κατάστασης.

15) Άμεσες νομοθετικές πρωτοβουλίες για την αποδέσμευση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.
16) Προώθηση των αποκρατικοποιήσεων και πέρα από τις προβλέψεις της δανειακής σύμβασης.
Σχόλιο: Κοινώς "ξεπουλάμε τα πάντα - δέκα χωράφια στο τάλιρο" παραφράζοντας την Α.Βουγιουκλάκη στο "Κορίτσι του Λούνα-παρκ". Αν η ιδέα της ΝΔ για αύξηση των εσόδων του κράτους είναι το ξεπούλημα της Δημόσιας περιουσίας τότε αλίμονό μας για το τι μας περιμένει - και πέραν από τ' αστεία μπορείτε να δείτε εδώ σε σειρά αναρτήσεων για το σημαίνουν οι αποκρατικοποίησεις για την χώρα μας. 

17) Αποκατάσταση του αισθήματος ασφάλειας του πολίτη με ανακοπή της λαθρομετανάστευσης.
Σχόλιο: Πως θα το κάνει αυτό; Τρεις τρόποι υπάρχουν με βάση τη λογική και οι τρεις είναι στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, της ΔΗΜΑΡ, των Ανεξαρτήτων Ελλήνων (καταγγελία Δουβλίνου 2, μεταφορά του προβλήματος στην Ε.Ε.,απόδοση ευθυνών στις χώρες που την ευνοούν)...Εκτός πάλι και αν προχωρήσουμε σε μαζική δημιουργία στρατοπέδων, πράγμα μη εφικτό όπως σημειώνουμε εδώ.

18) Επίσπευση της ανακήρυξης της ΑΟΖ.
Σχόλιο: Ωραία. Τόσο καιρό επί Καραμανλή (του ανηψιού) και επί υπουργίας Αβραμόπουλου, τι περίμενε η ΝΔ για να προχωρήσει στην ανακήρυξη;
Και για να μην ξεχνιόμαστε... "Λένε ότι πολλοί Έλληνες δεν πληρώνουν φόρους. Πάντως και και εταιρείες όπως η Amazon και η Google επίσης δεν πληρώνουν. Και οι δυο τους έχουν εγκατασταθεί στην Ευρώπη με τέτοιο νομικό καθεστώς που τους επιτρέπει να λειτουργούν αφορολόγητα: η μεν Amazon με έδρα το Λουξεμβούργο, η δε Google στην Ιρλανδία. Έτσι η Amazon που κάνει στην Αγγλία πωλήσεις 4 δις στερλινών, δεν πληρώνει δεκάρα για φόρο." Τάδε έφη Αντρέ Σιφρίν, εκδότης και ιδιοκτήτης του εκδοτικού οίκου New Press. Αυτά βέβαια κάθε άλλο παρά άγνωστα είναι...Καμία κίνηση όμως να πληρώσουν τους αναλογούντες φόρους αυτοί οι κολοσσοί δε γίνεται...

Πηγές ειδήσεων: "Βήμα", "Τα Νέα"

Παρέμβαση Μπαρόζο ζήτησε ο Παπαδήμος / Τζήμερος και μετανάστες / "Πρώτα απ' όλα το Μνημόνιο" για την Κομισιόν

Είδηση 1η: Το πρακτορείο Reuters αναφέρει ότι ο κ. Μπαρόζο ρωτήθηκε από δημοσιογράφο της ιταλικής τηλεόρασης τι νομίζει για τα σχέδια του Τσίπρα να πετάξει στα σκουπίδια τη συμφωνία διάσωσης. Αν και δεν κατονόμασε τη χώρα, τα σχόλια του Μπαρόζο (ότι κάτι τέτοιο φέρνει όποιον το κάνει εκτός ευρωζώνης) θεωρήθηκαν ότι αναφέρονται στην Ελλάδα και έκαναν να φαίνεται ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ ήταν πιο κοντά.

Σύμφωνα πάντα με το Reuters το οποίο επικαλείται αξιωματούχο της Κομισιόν, ο ίδιος ο Μπαρόζο δεν είχε καμία πρόθεση να κάνει μια τέτοια ισχυρή δήλωση. Το έκανε μόνο επειδή έλαβε ένα τηλεφώνημα από τον Λουκά Παπαδήμο, ο οποίος του το ζήτησε. Και συνεχίζει το τηλεγράφημα: Εξοργισμένος από τις αποτυχημένες προσπάθειες για το σχηματισμό κυβέρνησης μετά από τις εκλογές της 6ης Μαΐου, ο Παπαδήμος ήθελε από τον Μπαρόζο να προχωρήσει σε μια ισχυρή δήλωση, με την ελπίδα ότι μπορεί να ξυπνήσει τους Έλληνες πολιτικούς ηγέτες.

«Δεν ήταν πρωτοβουλία του Μπαρόζο, ήταν απευθείας αίτημα», δήλωσε ο αξιωματούχος της Κομισιόν, προσθέτοντας ότι «δεν είχε αποτέλεσμα». Στο ίδιο κείμενο επισημαίνεται ότι οι Ρομπάι και Μπαρόζο συζήτησαν πριν από δύο εβδομάδες για το εάν θα έπρεπε να απαντήσουν στην επιστολή Τσίπρα.

Πηγές που βρισκόταν στη συνάντηση των δύο ανδρών, τονίζουν πως αρχικά ο Μπαρόζο πρότεινε να απαντήσει στην επιστολή, αλλά ο Ρομπάϊ ήταν πιο επιφυλακτικός, φοβούμενος πως μπορεί ό,τι έγραφαν ως απάντηση να διέρρεε, και εν τέλει, ότι δεν πρέπει να μπουν στη διαδικασία να απαντούν σε κάθε επιστολή που λαμβάνουν από έναν ηγέτη κόμματος.

«Τελικά αποφασίστηκε ότι δεν θα πρέπει να σταλεί απάντηση, όπως και έγινε». Το πρακτορείο Reuters επισημαίνει πως το επεισόδιο αναδεικνύει την εύθραυστη ισορροπία που προσπαθούν να κρατήσουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες μεταξύ του να εμπλακούν (ή ακόμη και να επηρεάσουν) τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα και του να αφήσουν τη χώρα να τραβήξει την πορεία της, ανεξαρτήτως του ποιες θα είναι οι συνέπειες. Και τα δύο σκέλη της είδησης αυτής διαψεύστηκαν από τον κ. Μπαρόζο.

Σχόλιο:  Ποιον να πιστέψει κανείς; Ένα από τα μεγαλύτερα διεθνή πρακτορεία ή κάποιον επαγγελματία πολιτικό ο οποίος αν και θα έπρεπε να κοιτάει τη δουλειά του, έχει κάνει απίστευτα μεγάλο αριθμό παρεμβάσεων στα εσωτερικά ζητήματα μιας χώρας, ώστε οι κάτοικοί της να δεχθούν ως τετελεσμένο και αναπόφευκτο το Μνημόνιο; Οι πιθανότητες είναι μάλλον με το πρώτο, μιας και πολύ αμφιβάλουμε αν θα δεχόταν να παίξει την αξιοπιστία του κορώνα-γράμματα, για ένα θέμα που στην πραγματικότητα δεν εκπλήσει κανένα.

Βέβαια εμείς προσωπικά δεν τα έχουμε με τον κύριο Μπαρόζο. Ανατροπή του Μνημονίου στην χώρα μας (ολική ή μερική δεν έχει τόση σημασία), θα ταράξει την ευρωζώνη ενώ θα δείξει στους υπόλοιπους Ευρωπαίους ότι ακόμα και οι λαοί που είναι στο χείλος της καταστροφής μπορούν να λένε όχι σε "αναπόφευκτες" καταστάσεις και να κερδίζουν ίχνη της αξιοπρέπειάς τους πίσω. Κοινώς, "θα χαλούσε την πιάτσα". Άρα λοιπόν, η παρέμβαση του ήταν αναμενόμενη - το ίδιο ισχύει και για τις απαράδεκτες "Μαριο-Αντουανετίστικες" δηλώσεις της κυρίας Λαγκάρτ (την οποία εμείς ως Ελλάδα συνεχίζουμε να πληρώνουμε κάθε τόσο μέσω της συνδρομής μας στο ΔΝΤ). Τα έχουμε όμως με τον κύριο Παπαδήμο (ο οποίος όπως έχουμε αναφέρει κι εδώ έχει λερωμένη τη φωλιά του), του οποίου ο ρόλος εξαρχής ήταν περίεργος (διαβάστε εδώ ένα μίνι βιογραφικό του για να καταλάβετε το γιατί) και ο οποίος στην προσπάθεια του να συνεχίσει τη "σωτηρία" της χώρας, έβαλε λυτούς και δεμένους για να επηρεάσει τόσο τους πολιτικούς αρχηγούς όσο και τον υπόλοιπο λαό. Αν και κατανοούμε την πρεμούρα του για την Πρωθυπουργία (εξάλλου και ο ερχομός του σ' αυτήν έγινε με πάρα πολύ παρασκήνιο - σχετική ανάρτηση υπάρχει εδώ), είναι τουλάχιστον αναξιοπρεπές να βάζει κανείς τις προσωπικές του φιλοδοξίες πάνω από το μέλλον και τις προοπτικές ενός λαού και να θυσιάζει το μέλλον ολόκληρων γενεών στην ευημερία των "αγορών" και των πρώην προϊσταμένων του. Ελπίζουμε η ιστορία (και η δικαιοσύνη) να αποδώσουν τις ευθύνες εν ευθέτω χρόνο...
Είδηση 2η (και σχόλιο): Αίσθηση προκάλεσε ο πρόεδρος του "Δημιουργίας Ξανά", Θάνος Τζήμερος από τον Βήμα FM εκφράζοντας την άποψη ότι "κάθε μετανάστης που εργάζεται παίρνει μια θέση από τους Έλληνες" παίρνοντας αποστάσεις από το φιλελεύθερο προφίλ του. Βέβαια δεν είναι πρώτη φορά που εκφράζει ακροδεξιές (και μη δημοκρατικές απόψεις (διαβάστε εδώ αναλυτικά) Μάλιστα δεν μίλησε για ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ αλλά για πρώτη φορά δεν έκανε το διαχωρισμό μεταξύ "νόμιμων" και "παράνομων", προσπαθώντας προφανώς να προσεγγίσει ένα ακροδεξιό ακροατήριο και παραβλέποντας κάτι που ως άνθρωπος της αγοράς θα έπρεπε να ξέρει: οι μετανάστες κάλυψαν ένα κενό που άφησαν οι Έλληνες όταν επέλεγαν δουλειές, θεωρώντας οτιδήποτε χειρωνακτικό ως μειοτικό. Δεύτερο επεισόδιο επομένως (θυμηθείτε την πρόσφατη δήλωση του ότι θα παραστεί συμβολικά στην δίκη του Άκη - άγνωστο ως τι), από μια παράταξη που παρουσιάστηκε ως "φρέσκια" και "ανανεωτική" αλλά κατέληξε ως πιο αναχρονιστική από τις αναχρονιστικές. Σ' αυτό προσθέστε και το ότι ο κ. Τζήμερος είχε επι σειρά ετών ως πελάτη το Ίδρυμα Μεταναστευτικής Πολιτικής που προωθούσε σαφέστατα πολιτικές ΥΠΕΡ των μεταναστών. Ελπίζουμε οι θέσεις να μην είναι αποτέλεσμα μικρότητας λόγω κανενός απλήρωτου λογαριασμού...

Και για να μην ξεχνιόμαστε...Η Κομισιόν παραμένει εκεί που την είχαμε αφήσει προ ενός μηνός (θυμηθείτε εδώ την τότε έκθεσή της) - δηλαδή στον κόσμο της. Αφορμή για το σχόλιό μας είναι η προσπάθεια αιτιολόγησης της αστοχίας του Μνημονίου και η εμμονή της στην εφαρμογή του. Χαρακτηριστικό απόσπασμα ακολουθεί:  "... μεσοπρόθεσμα παρατηρείται «ένταση» μεταξύ του «εσωτερικού αποπληθωρισμού» και της δημοσιονομικής σταθεροποίησης. Για τον λόγο αυτόν, επιμένει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να αποκαταστήσει την ανταγωνιστικότητα μέσα από τον εσωτερικό αποπληθωρισμό, δηλαδή μέσα από τη μείωση των τιμών και του κόστους παραγωγής, σε σχέση με τους ανταγωνιστές της και να υπάρξει μετάβαση της οικονομίας, από την έμφαση στην κατανάλωση, στην τόνωση των εξαγωγών.
Λαμβάνοντας υπόψη ότι θα απαιτηθεί χρόνος προκειμένου να υπάρξουν οφέλη στην ενίσχυση της παραγωγικότητας, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι απαιτείται εμπροσθοβαρής μείωση στους ονομαστικούς μισθούς και στο μη μισθολογικό κόστος. Εκτιμά επίσης ότι θα απαιτηθούν συμπληρωματικές προσπάθειες και στοχευμένα μέτρα προκειμένου να υπάρξει ανάπτυξη και να δημιουργηθούν θέσεις απασχόλησης." Tο μεν σφάλειν ανθρώπινο εστί, το δε αναγνωρίζειν θεϊκόν, έλεγαν οι αρχαίοι, αλλά στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν το γνωρίζουν αυτό - και το σχόλιο της κυρίας Τρέμη (ναι αυτής) τα λέει όλα:

Πηγές ειδήσεων: "Βήμα FM", "Reuters", "Έθνος"

Τέλος των πολιτικών συγκεντρώσεων στην πλατεία Συντάγματος; / Δεν κλείνει την υπόθεση Siemens η Κομισιόν

Και μια και οι εκλογές πλησιάζουν και δεδομένου ότι σ' αυτές τις εκλογές δεν θα έχουμε μάλλον συγκεντρώσεις στην πλατεία Συντάγματος, αξίζει να δούμε μια εξαιρετική ιστορική αναδρομή σ' αυτές και στην ιστορία τους, που απ' ότι διαβάζουμε στο "Ποντίκι" έχουν μια ιστορία 120 χρόνων:

"Τελείωσαν στις μέρες μας, έπειτα από περίπου 120 χρόνια, οι μεγάλες συγκεντρώσεις και τα προεκλογικά πανηγύρια που στηνόντουσαν κάθε φορά που είχαμε εκλογές στην πλατεία Συντάγματος.
Η αναξιοπιστία του κομματικού συστήματος και η καταβαράθρωση των δύο μεγάλων κομμάτων που χρησιμοποιούσαν κατά κύριο λόγο την πλατεία Συντάγματος, καθώς και το γεγονός ότι οι πολίτες τούς στρέφουν πλέον την πλάτη, οδήγησαν στο τέλος μιας συνήθειας που ξεκίνησε το 1890.
Η τελευταία τραγική εμπειρία που είχε το ΠΑΣΟΚ και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, που τόλμησαν να χρησιμοποιήσουν την πλατεία για να κάνουν συγκέντρωση στις εκλογές της 6ης Μαΐου, η οποία εξελίχθηκε σε ένα μεγάλο φιάσκο, φαίνεται να έδωσε - τουλάχιστον σ’ αυτή τη φάση - τη χαριστική βολή σε αυτή την προεκλογική κομματική συνήθεια.
Το έθιμο αυτό ξεκίνησε στις βουλευτικές εκλογές του 1890 επί Χαρίλαου Τρικούπη, και τότε ουσιαστικά καθιερώθηκε να γίνεται εκεί πανηγυρικά η τελευταία μεγάλη προεκλογική συγκέντρωση.
Tη γραμμή για την πανηγυρική συγκέντρωση έδινε η εφημερίδα «Aκρόπολις» του Bλάσση Γαβριηλίδη και περιέγραφε μάλιστα όλα τα στοιχεία των συγκεντρώσεων, όπως τις γνωρίσαμε μέχρι τις μέρες μας: τόπους και ώρα συγκεντρώσεως, τραγούδια, μουσική, κομματικό ύμνο, σημαίες και ό,τι άλλο αποτελούσε χαρακτηριστικό στοιχείο.
Προσπαθούσε δηλαδή να προσδώσει στη συγκέντρωση τον πανηγυρικό χαρακτήρα που θα έπρεπε να έχει για να παράγει εκλογικά οφέλη για τον Τρικούπη, να τονώσει το ηθικό των οπαδών του και να ισοπεδώσει το ηθικό των αντιπάλων του. Και δεν πρέπει ακόμη να ξεχνάμε ότι η πλατεία Συντάγματος την εποχή που ξεκίνησαν οι συγκεντρώσεις είχε για τον κόσμο μεγάλη ιστορία και προκαλούσε ιδιαίτερη φόρτιση.
Ο ξεσηκωμός του κόσμου το 1843, έξω από τα ανάκτορα, οδήγησε στο πρώτο σύνταγμα της χώρας, από όπου και το όνομα της πλατείας.
Μεγάλη συγκέντρωση - για πρώτη φορά - έγινε στην πλατεία Συντάγματος μία ακριβώς Kυριακή πριν από τις εκλογές του 1890, στις 4 το απόγευμα. Eκεί έπρεπε, όπως έγραφε η «Ακρόπολις», να «…συγκεντρωθούν οι πολίται…», με επικεφαλής τη μουσική της Φιλαρμονικής Εταιρείας.
Και συνέχιζε με αναλυτικές οδηγίες για όσους οπαδούς του Τρικούπη θα κατέβαιναν στο Σύνταγμα.
Oι διαδηλωτές - έγραφε - έπρεπε να «…φέρουν κλαδίσκους ελαίας, το σύμβολον της συμπολιτεύσεως, επί δε του πίλου (σ.σ.: καπέλου) να φέρουν άλλο σύμβολον, την εικόνα του κ. Tρικούπη και κάτωθεν τας λέξεις: Zήτω η Συμπολίτευσις…».
Και βέβαια μην νομίζετε όμως ότι έλειπαν και οι μεταφερόμενοι οπαδοί του κόμματος, που κατέφθαναν από διάφορα σημεία της Aττικής.
Με αμαξοστοιχία
Μπορεί τότε να μην υπήρχαν πούλμαν για να κατεβαίνουν σημαιοστολισμένα και ως επίδειξη δύναμης, όμως υπήρχαν μέσα μαζικής μεταφοράς, τα οποία στην εποχή μας απουσιάζουν. Για ενημέρωσή τους λοιπόνη «Aκρόπολις» ανακοίνωνε: «Eκ Λαυρίου θα αναχωρήση έκτακτος αμαξοστοιχία με άπειρα βαγόνια, τα οποία θα είναι κατάφορτα από φίλους πολιτικούς της Kυβερνήσεως, θα παραλάβη δε τοιούτους πολλούς και εκ Mαρκοπούλου και εκ των άλλων των καθ’ οδόν χωρίων.
Eπίσης θα προσέλθωσιν εκλογείς και εκ Mεγάρων,  Ελευσίνος και άλλων χωρίων. Ακόμη θα λάβωσι μέρος εις την διαδήλωσιν 8 χιλιάδες Πειραιέων ανερχομένων επί τούτων εκ Πειραιώς με σημαίας και κλάδους ελαίας…».
Βλέπετε ότι τότε υπήρχε το τρένο που έφθανε μέχρι το Λαύριο, στην άλλη άκρη της Αττικής, και αυτό είναι μια ένδειξη ότι ακόμη και σήμερα, ύστερα από 120 χρόνια, το μόνο που καταφέραμε είναι να ξηλώσουμε το τρενάκι του Λαυρίου και φυσικά να μην μπορέσουμε να το ξαναφτιάξουμε με έναν πιο σύγχρονο τρόπο.
Πανηγύρι
Βλέπουμε ακόμη ότι, αν και καινούργια αυτή η συνήθεια της μεγάλης συγκέντρωσης στο Σύνταγμα, υπήρχε από τον κόσμο η διάθεση για να έλθει με τα πόδια από τον Πειραιά στην πλατεία. Εκείνο όμως που δεν μπορούμε να σας πούμε είναι αν και εκείνη την εποχή υπήρχαν συγκεντρωσιάρχες και ποιους είχαν τα τότε μεγάλα κόμματα που τολμούσαν συγκέντρωση στο Σύνταγμα ως Κουλούρηδες ή ως Παναγιωτακόπουλους. Το σίγουρο είναι ότι ούτε διαφημιστικές εταιρείες είχαν τότε τα κόμματα ούτε εταιρείες δημοσίων σχέσεων που αναλάμβαναν να οργανώνουν τέτοιου είδους εκδηλώσεις υπήρχαν.
Άλλωστε φανταζόμαστε πως τότε δεν ήταν και πολλά τα έξοδα, αφού δεν ήταν απαραίτητο να κατασκευαστούν τεράστιες εξέδρες, να γεμίσει η πλατεία προβολείς, να εντυπωσιάσουν με τα πυροτεχνήματα κ.ο.κ.
Tα μεγάλα εκλογικά πανηγύρια ξεκίνησαν στην Aθήνα του προπερασμένου αιώνα και διατηρήθηκαν για περισσότερα από 120 χρόνια, για να κλείσει ο κύκλος των κομματικών συγκεντρώσεων, τουλάχιστον προς το παρόν.
Γιατί εδώ που τα λέμε, λαοσυνάξεις μπορεί να γίνουν αλλά και συγκεντρώσεις των αγανακτισμένων, που εδώ και αρκετό καιρό έχουν εξαφανιστεί από την πλατεία.
Οι συγκεντρώσεις των τελευταίων είναι και οι πιθανότερες, αφού, όπως πάνε σήμερα τα πράγματα, δεν αποκλείεται να έχουμε σε λίγο και πάλι τον κόσμο στους δρόμους."

Και για να μην ξεχνιόμαστε... "Με βάση τις διαθέσιμες πληροφορίες σχετικά με τον εξωδικαστικό συμβιβασμό μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και της Siemens, η Επιτροπή δεν είναι σε θέση να προβεί σε δήλωση ως προς τη συμβατότητα με τους ισχύοντες κανόνες της ΕΕ… Βάσει των κανόνων της επιμερισμένης διαχείρισης, τα κράτη μέλη φέρουν κατά κύριο λόγο την ευθύνη για την υλοποίηση των προγραμμάτων, την επιλογή των έργων και τη διαχείρισή τους, συμπεριλαμβανομένης της διαδικασίας ανάθεσης, λογιστικών και λοιπών ελέγχων....Εν πάση περιπτώσει, ο εν λόγω συμβιβασμός δεν εμποδίζει την Επιτροπή να διερευνήσει τυχόν παραβιάσεις των ενωσιακών κανόνων για τις δημόσιες συμβάσεις ή τα διαρθρωτικά ταμεία και το Ταμείο Συνοχής εάν της υποβληθεί σχετική καταγγελία ή εάν η Επιτροπή διαπιστώσει παραβίαση των κανόνων για τις δημόσιες συμβάσεις στο πλαίσιο αυτεπάγγελτης έρευνας." Αυτή ήταν η απάντηση της Κομισιόν σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή Ν.Χουντή. Τουτέστιν, η υπόθεση παραμένει ανοικτή, διερευνάται και ίσως να έχουμε και πρόστιμα προς την εταιρεία...Εμείς βέβαια ως χώρα βιαστήκαμε να κλείσουμε την υπόθεση (θυμηθείτε τις λεπτομέρειες εδώ) και ίσως χάσαμε μια ιστορική ευκαιρία για μια παραδειγματική τιμωρία που θα έμπαινε ως "στοπ" στους μελλοντικούς μιζαδόρους και "δωρολήπτες".

Πηγή ειδήσεων: "Αυγή", "Ποντίκι"

Μπακογιάννη, ΣΥΡΙΖΑ και δίκη της 17Ν / "Άνθη της πέτρας μαραμένα" αθλητισμός, πολιτισμός και Ελλάδα του σήμερα

Είδηση: Επίθεση εξαπέλυσε προς τον ΣΥΡΙΖΑ η Ν.Μπακογιάννη στην ομιλία της στην Εθνική Συνδιάσκεψη της ΝΔ, το περασμένο Σάββατο: «τις τελευταίες ημέρες ο ΣΥΡΙΖΑ, και προσωπικά ο κ. Τσίπρας, μου κάνει την τιμή να μου επιτίθεται σε καθημερινή βαση. Ασχολείται μαζί μου σχεδόν. Η αλήθεια σε καθημερινή είναι ότι ήμασταν πάντα σε αντίπαλα στρατόπεδα. Γιατί όταν, π.χ., δίναμε τη μάχη εναντίον της 17 Νοέμβρη, πέντε από τα μέλη της Διοικούσας Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μάρτυρες υπεράσπισης των κατηγορουμένων», είπε χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με «Τα Νέα», τα στελέχη αυτά του ΣΥΡΙΖΑ -που σήμερα βρίσκονται στην Διοικούσα Επιτροπή του- είναι ο καθηγητής Βένιος Αγγελόπουλος, ο Δημήτρης Στρατούλης, ο γιατρός Νίκος Μανιός, ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος και ο Παναγιώτης Λάμπρου.
Ο Βένιος Αγγελόπουλος, Καθηγητής του ΕΜΠ ήταν μάρτυρας υπεράσπισης του καταδικασμένου με ισόβια κάθειρξη, Αλέξανδρου Γιωτόπουλου. Όπως αναφέρει η εφημερίδα, στην κατάθεσή του επιχείρησε να αποσυνδέσει τον Γιωτόπουλο από το ρόλο του αρχηγού της οργάνωσης, υποστηρίζοντας ότι θα μπορούσε στο εδώλιο να κάθεται ο ίδιος, καθώς ο «Γιωτόπουλος είναι άλλος ένας εγώ». Ο Δημήτρης Στρατούλης κατέθεσε ως μάρτυρας υπεράσπισης του Γιάννη Σερίφη, που απαλλάχθηκε από τις κατηγορίες, τονίζοντας ότι ο τελευταίος ήταν για χρόνια «συνήθης ύποπτος» και στόχος των διωκτικών αρχών. Ο γιατρός Νίκος Μανιός, ήταν επίσης μάρτυρας υπεράσπισης του Γιάννη Σερίφη, τον οποίο χαρακτήρισε «ιδεολόγο εργάτη επαναστάτη» και μίλησε για κατασκευασμένες κατηγορίες.
Ο Χριστόφορος Παπαδόπουλος ήταν μάρτυρας υπεράσπισης του Ηρακλή Κωστάρη (εκτίει ισόβια κάθειρξη), αλλά η κατάθεσή του διεκόπη πριν καν αρχίσει, με τον ίδιο να λέει ότι ήρθε να υπερασπιστεί την παραβίαση του κράτους δικαίου, και τον εισαγγελέα να τον ρωτά αν το κόμμα του τον είχε στείλει ως εκπρόσωπό του. Ο Παναγιώτης Λάμπρου ήταν επίσης μάρτυρας υπεράσπισης του Ηρακλή Κωστάρη, στο Δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, όπου είπε ότι τον ήξερε από το αριστερό κίνημα, τονίζοντας ότι δεν μπορούσε να καταθέσει αν είχε ή όχι ο κατηγορούμενος σχέση με τις τρομοκρατικές ενέργειες της 17 Νοέμβρη, αλλά μεταφέρει την εικόνα που «υπάρχει έξω, ότι η εμπλοκή του έχει σχέση με την προσπάθεια εμπλοκής του Γιάννη Σερίφη».

Σχόλιο: Ποια είναι η άποψή μας; Καταρχήν, η κυρία Μπακογιάννη προφανώς και δικαιώς έχει προσωπικούς λόγους να είναι ευαίσθητη για την 17Ν. Αυτό όμως δεν της δίνει το δικαίωμα να βάλει επί δικαίων και αδίκων και να ζητάει τιμωρίες ακόμα και εκείνων που αθωώθηκαν από τα δικαστήρια πολλώ δε μάλλον να επιτίθεται σε όσους πήγαν ως μάρτυρες υπεράσπισης των κατηγορουμένων, αφού όσοι το έκαναν, το έκαναν λόγω γνωριμίας τους με αυτούς, μιας πολλοί εκ των κατηγορούμενων ήταν συνδικαλιστές, συμμέτοχοι σε κοινωνικούς αγώνες κ.ο.κ. Το να ζητάει να "τιμωρηθούν" όσοι είπαν πράγματα απλά (δηλ. ότι γνώριζαν τους κατηγορουμένους για χρόνια, ότι στη θέση του αρχηγού της 17Ν θα μπορούσε να ήταν ο οποιοσδήποτε κ.λπ) είναι ανήθικο ιδιαίτερα δε όταν συνεργάτες και φίλοι της, έχουν μεσολαβήσει δεκάδες φορές για την απελευθέρωση "δικών μας παιδιών" (με περιοριστικούς ή χωρίς όρους) ή έχουν υπερασπιστεί άτομα που αποδεδειγμένα είτε βιαιοπράγησαν, είτε συνελήφθησαν για διακίνηση ναρκωτικών ή μαστροπεία, ενώ σε κάποιοι περιπτώσεις το έκαναν και γι' ανθρώπους που είχαν κατηγορηθεί για δολοφονίες. Να μην πούμε για συνυποψηφίους της που έχουν καταδικαστεί από ποινικά δικαστήρια αλλά "τη γλύτωσαν" λόγω της βουλευτικής ασυλίας. Η ηθική μας - κατά τη γνώμη μας πάντα - πρέπει να είναι ίδια απέναντι σε όλους. Αφήστε δε που καθημερινά σε δίκες (ακόμα και στυγνών εγκλημάτων) υπάρχουν μάρτυρες υπεράσπισης που μιλούν για τον "πρότερο έντιμο βίο" των κατηγορουμένων. Μάλλον για την κυρία Μπακογιάννη θα πρέπει κι αυτοί να τιμωρηθούν κατά κάποιον τρόπο.

Το ατόπημα είναι μεγαλύτερο αν σκεφτεί κανείς ότι στην δίκη της 17Ν (που ας μη ξεχνάμε ήταν μια πολιτική δίκη) πήγαν ως μάρτυρες υπεράσπισης άτομα προερχόμενα και από άλλους πολιτικούς χώρους όπως π.χ. το ΠΑΣΟΚ, πράγμα το οποίο μάλλον δεν είναι το ίδιο σύμφωνα με το σκεπτικό της, αφού αποτελεί προσεχή κυβερνητικό εταίρο. Αυτό αποδεικνύει ότι πολλές φορές, και ανάλογα με τις περιστάσεις, όχι μόνο κάνουμε τούμπες στα όσα λέγαμε μέχρι πρόσφατα (δείτε εδώ σε τι αναφερόμαστε), αλλά διατηρούμε αντίστοιχα και επιλεκτικη μνήμη.

Αν βέβαια γνωρίζει επιβεβαιωμένα ότι οι εν λόγω κύριοι γνώριζαν ποιος ήταν μέλος της 17Ν και ποιος όχι καθώς και ότι συγκάλυπταν εις γνώση τους τα μέλη της, οφείλει να το αποκαλύψει με στοιχεία και να μην αφήνει ανοιχτές πληγές και να ρίχνει λάσπη σε κάποιους... Το αντίθετο είναι πιο εύκολο να γίνει...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Με αφορμή τα πρόσφατα επεισόδια σε επιθέσεις ενάντια πούλμαν του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού (που είναι απορίας άξιο πως δεν κατέληξαν σε θύματα), ανασύρουμε το παρακάτω άρθρο από "Τα Νέα" του περασμένου Σαββάτου - αξίζει να διαβαστεί, γιατί περιέχει πολλές αλήθειες:

Αλήθειες και ψέμματα για τους φορολογικούς συντελεστές στην Ελλάδα / Τελικά αυξάνονται ή μειώνονται οι τουριστικές κρατήσεις στην χώρα μας;

Ανάμεσα σε όλα τ' άλλα που βγήκαν στην επιφάνεια τον τελευταίο καιρό είχαμε και τη διαπίστωση του ότι οι φορολογικοί συντελεστές στην χώρα μας είναι από τους μεγαλύτερους στην Ευρώπη. Είναι αυτό όμως μια γενική διαπίστωση ή ισχύει μόνο για ορισμένες κατηγορίες φορολογουμένων; Μια απάντηση προσπαθεί να δώσει ο οικονομολόγος Γ. Κουτσούκος στο παρακάτω άρθρο: "Βομβαρδιστήκαμε" τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή τη δημοσίευση των στοιχείων της Eurostat, σχετικά με τους «υψηλότατους» φορολογικούς συντελεστές που ισχύουν στη χώρα μας, λες και στο φορολογικό πεδίο μετατραπήκαμε ξαφνικά σε Σουηδία. Ποια είναι όμως η αλήθεια; Κατʼ αρχήν πρέπει να ξεχωρίσουμε και να διακρίνουμε δύο βασικές έννοιες στη φορολογία: Aπό τη μια πλευρά υπάρχουν οι ονομαστικοί φορολογικοί συντελεστές (που θεωρητικά ισχύουν σε μια χώρα) και από την άλλη πλευρά υπάρχουν οι πραγματικοί φορολογικοί συντελεστές (το τι ακριβώς δηλαδή πληρώνουμε).


Είναι αλήθεια λοιπόν ότι στο πεδίο των ονομαστικών φορολογικών συντελεστών η Ελλάδα κατατάσσεται μεταξύ των ευρωπαϊκών χωρών με τις μεγαλύτερες αυξήσεις τα τελευταία χρόνια. Σύμφωνα με τα στοιχεία που δημοσιοποίησε η Eurostat, το 2012 στην Ελλάδα ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής που επιβάλλεται στα φυσικά πρόσωπα (φόρος εισοδήματος) έφτασε από το 40% το 2000 στο 45% και, εάν προστεθεί και ο ανώτατος συντελεστής 4% της έκτακτης εισφοράς αλληλεγγύης, τότε η ανώτατη ονομαστική φορολογική επιβάρυνση στα φυσικά πρόσωπα φτάνει στο 49%. Στην Eυρωζώνη ο μέσος ανώτατος συντελεστής φορολόγησης για τα φυσικά πρόσωπα είναι 43,2% και στην Ευρωπαϊκή Ένωση των «27» είναι 38,1%. Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στα φυσικά πρόσωπα, ο φορολογικός συντελεστής των επιχειρήσεων στην Ελλάδα μειώθηκε «στα χαρτιά» την τελευταία δεκαετία κατά 10% και από το 40% έχει φτάσει στο 30%.
Σύμφωνα με στοιχεία της ευρωπαϊκής στατιστικής υπηρεσίας ο μέσος ανώτατος συντελεστής φορολόγησης των νομικών προσώπων στη ζώνη του ευρώ είναι 26,1%, ενώ στην Ε.Ε. ανέρχεται στο 23,5%. Οι υψηλότεροι συντελεστές στα νομικά πρόσωπα εντοπίζονται στη Γαλλία (36,1%), τη Μάλτα (35%) και το Βέλγιο (34%).
Ας δούμε όμως τώρα και τι συμβαίνει στην πράξη, τι δηλαδή μπαίνει στο δημόσιο ταμείο, καθώς παρατηρείται ότι στη χώρα μας η υψηλή ονομαστική φορολογική επιβάρυνση δεν έχει κάποια θετική επίπτωση στα δημόσια έσοδα.
Ο πραγματικός, λοιπόν, μέσος φορολογικός συντελεστής του κεφαλαίου στην Ελλάδα το 2010 (ως κεφάλαιο η Eurostat εννοεί κυρίως το εισόδημα των επιχειρήσεων, δηλαδή τα εταιρικά κέρδη και τα εισοδήματα από τόκους) ανέρχεται στο 16,5%! Δηλαδή περίπου το μισό από το 30% που είναι ο ονομαστικός ανώτατος συντελεστής. Όταν μάλιστα στην Ευρωζώνη ο αντίστοιχος μέσος πραγματικός συντελεστής είναι 23,7% και στην Ε.Ε. των 27 είναι 23,3%! Αυτό πρακτικά δείχνει ότι στην Ελλάδα η πραγματική φορολόγηση του κεφαλαίου είναι εξαιρετικά χαμηλή, γεγονός που αντανακλά την τρομακτική έκταση της φοροδιαφυγής και της φοροαποφυγής των επιχειρήσεων στη χώρα μας.
Αντίθετα, το 2010 η πραγματική φορολογική επιβάρυνση της εργασίας (δηλαδή εισοδήματα μισθωτών) είναι 31,3%, όταν στην Eυρωζώνη το αντίστοιχο ποσοστό είναι 34% και στην Ε.Ε. των 27 είναι 33,4%. Η απόκλιση δηλαδή είναι μικρή σε σχέση με την απόκλιση που υπάρχει στη φορολόγηση του κεφαλαίου. Και να τονίσουμε ότι οι παραπάνω συντελεστές αφορούν τους άμεσους φόρους εισοδήματος. Οπότε, αν προσθέσουμε στον ονομαστικό άμεσο φορολογικό συντελεστή του 31,3% τους έμμεσους φόρους (23% ΦΠΑ στην Ελλάδα το 2012, όταν ο μέσος ΦΠΑ στην Eυρωζώνη είναι 20%) και τα «χαράτσια» στην ακίνητη περιουσία, τότε γίνεται ξεκάθαρο ότι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα και τα νοικοκυριά πληρώνουν παραπάνω φόρους (άμεσους + έμμεσους + φόρους περιουσίας) από τον μέσο όρο τόσο της Ευρωζώνης όσο και της Ε.Ε. των 27.
Αντίθετα, οι επιχειρήσεις στην Ελλάδα πληρώνουν πραγματικό συντελεστή φορολόγησης (16,5% το 2010) κατά περίπου 7 μονάδες χαμηλότερο από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο και τον μισό περίπου από τον ανώτατο ονομαστικό συντελεστή που ισχύει «στα χαρτιά» στη χώρα μας (30% το 2010).
Τέλος, να σημειώσουμε ότι το ποσοστό των φορολογικών εσόδων στη χώρα μας (φόροι + ασφαλιστικές εισφορές) ως προς το ΑΕΠ ανήλθε το 2010 στο 31% όταν ο μέσος όρος της Eυρωζώνης ήταν 38,9% και της Ε.Ε. των 27 ήταν 38,4%. Έχουμε λοιπόν μια απόκλιση της τάξης του 7,5-8% του ΑΕΠ από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, γεγονός που αντανακλά το υψηλότατο ποσοστό της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής στην Ελλάδα, καθώς μόνο από τη σύγκλιση με τον μέσο όρο της Ευρώπης θα επιτυγχάναμε ετήσια έσοδα της τάξης των 16-17 περίπου δισ. ευρώ τον χρόνο (από φόρους και ασφαλιστικές εισφορές). Για να καταπολεμηθεί η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή απαιτείται η αντίστοιχη πολιτική βούληση, την οποία όμως οι μνημονιακές δυνάμεις έχουν αποδείξει ότι δεν διαθέτουν. Άλλωστε στο Μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα δεν προβλέπεται η είσπραξη ούτε ενός ευρώ (!) από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής. Βολικό, ε; Διότι με τα δημόσια έσοδα να καταρρέουν (αφού δεν περιορίζεται η φοροδιαφυγή) δημιουργείται το άλλοθι για το «πετσόκομμα» των μισθών και των συντάξεων..."
Το ερώτημα βέβαια που τίθεται είναι ένα; Πως αντιμετωπίζετε το φαινόμενο; Πως θα μπορέσουμε να αυξήσουμε τα έσοδα, χτυπώντας τη φοροδιαφυγή και διατηρώντας τους συντελεστές ανταγωνιστικούς; Εξίσωση για δυνατούς λύτες και κυρίως για κυβερνήσεις χωρίς εξαρτήσεις...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Με τόσα που διαβάζουμε...Θα τρελαθούμε! Από την μια οι τουριστικοί πράκτορες αναφέρονται σε μείωση κρατήσεων και από την άλλη τα αεροπλάνα που έρχονται στην χώρα μας στα περιφερειακά αεροδρόμια (βλ. Ρόδο, Χανιά, Ηράκλειο κ.λπ) με τις εταιρείες charter και χαμηλού κόστους έχουν πληρότητα 80-90% ενώ έχουμε και ειδήσεις όπως αυτή που διαβάζουμε παρακάτω: "Αύξηση 30% σημειώθηκε στις κρατήσεις τουριστών για την Ελλάδα τις τελευταίες δύο εβδομάδες, σε σύγκριση με το προηγούμενο 15ημερο, σύμφωνα με τον ιστότοπο Travelzoo που περιλαμβάνει στοιχεία 2.000 τουριστικών πρακτόρων και γραφείων. "Η σημαντική αύξηση των κρατήσεων για την Ελλάδα, παρά τη διαδεδομένη φημολογία σχετικά με την ελληνική οικονομία και τη σταθερότητα της ευρωζώνης, αποτελεί ένα θετικό σημάδι για την τουριστικά βιομηχανία", δήλωσε στον Telegraph ο Στίβερν Ντανκ, διευθύνων σύμβουλος του Travelzoo στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τον κ. Ντανκ, η πρόσφατη αύξηση αυτή οφείλεται στην ανατίμηση της στερλίνας , η οποία εκτινάχθηκε στα υψηλά 3,5 ετών έναντι του ευρώ. Σημαντικό ρόλο έχουν παίξει, επίσης, οι μεγάλες εκπτώσεις που έχουν προσφέρει οι Έλληνες επιχειρηματίες, στην προσπάθειά τους να διασκεδάσουν τις ανησυχίες των τουριστικών πρακτόρων, αναφέρει η βρετανική εφημερίδα." Τελικά ποιος λέει την αλήθεια;

Πηγές ειδήσεων: "Ναυτεμπορική", "Αυγή" / Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο για τη διαμάχη που έχει ξεσπάσει στον υπόλοιπο κόσμο όσο αφορά τη στάση των δανειστών προς την χώρα μας μπορείτε να διαβάσετε στην 2η σελίδα της "Βραδυνής" εδώ.

Επανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών - αλήθειες και ψέμματα / "Οι Έλληνες δε χρειάζονται λεφτά τώρα" κατά τον Γερμανό υπουργό Οικονομικών

Έχουμε ξαναγράψει στο παρελθόν το παράδοξο του να χορηγεί εγγυήσεις το Δημόσιο στις τράπεζες έτσι ώστε αυτές να δανειοδοτούνται με 1% απο την ΕΚΤ, και οι ίδιες Τράπεζες το δανείζουν με επιτόκιο 4.8% χωρίς μάλιστα τα χρήματα που λαμβάνουν να δίνονται ως δάνεια προς τους μικρομεσαίους και όσους έχουν ανάγκη.

Η ιστορία βέβαια δεν είναι χθεσινή και μας πάει πίσω τριάμιση χρόνια: στις 11 Νοεμβρίου του 2008, η ΝΔ έφερε στη Βουλή, προς συζήτηση, πρόταση για την παροχή στήριξης στις ελληνικές τράπεζες, 28 δις ευρώ, σε ρευστό και εγγυήσεις, με κρατική κάλυψη.  Στο σχετικό νόμο τότε (Ν. 3723/ΦΕΚ 250-9/ΔΕΚ 2008) υπήρχε προαπαιτούμενο για τις εγγυήσεις αυτές ότι θα χρησιμοποιηθούν για την στήριξη της ελληνικής οικονομίας. Αναφερόταν συγκεκριμένα ότι οι τράπεζες οφείλουν να χρησιμοποιούν το προϊόν των εγγυήσεων για χορήγηση δανείων, στεγαστικών και προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις με ανταγωνιστικούς (προνομιακούς) όρους. Η διάταξη αυτή, περιοριστική για τις τράπεζες ως προς την διαχείριση των εγγυήσεων, κάθε άλλο παρά θεωρήθηκε ευνοϊκή από την Ένωση Ελληνικών Τραπεζών, αλλά επειδή οι τράπεζες λειτουργούν ως κράτος εν κράτη στην χώρα μας (και όχι μόνο), δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Η υπόθεση όμως, δε σταμάτησε εδώ, αλλά συνεχίστηκε με "γαλαντόμες" κινήσεις, χωρίς άμεσο αντίκτυπο στην οικονομία.  Συγκεκριμένα οι κυβερνήσεις Παπανδρέου- Παπαδήμου, με υπουργούς Οικονομικών τους κ. Παπακωσταντίνου και κ. Βενιζέλο, πέρασαν έξι (6) νόμους από το Κοινοβούλιο για την παροχή κρατικών εγγυήσεων προς τις ελληνικές τράπεζες.

-Ν.3845 ΦΕΚ65 6 ΜΑΙ 2010 - 15 δις ευρώ
-Ν. 3864 ΦΕΚ 119 21 ΙΟΥΛ 2010 - 10 δις ευρώ
-Ν. 3672 ΦΕΚ 148 3 ΣΕΠΤ 2010 -25 δις ευρώ
-Ν. 3965 ΦΕΚ 113 18 ΜΑΙ 2011 -30 δις ευρώ
-Πρ Νομ Περ. ΦΕΚ 203 14 ΣΕΠΤ 2011- 30 δις ευρώ
-Ν. 4031 ΦΕΚ 256 - 9 ΔΕΚ 2011 – 30 δις ευρώ

Το σύνολο του ποσού που παραχωρήθηκε δηλαδή στις τράπεζες από το Μάιο του 2010, μέχρι το Δεκέμβριο του 2011, φθάνει τα 140 δισ. ευρώ, χωρίς να υπολογίσουμε τα 23 δισ. ευρώ, που έχουν απομείνει ως υπόλοιπο, από τη κυβέρνηση της ΝΔ.

Τα ποσά αυτά δεν χρησιμοποιήθηκαν για να στηριχθεί η πραγματική οικονομία αλλά για να χρηματοδοτηθούν έντοκα γραμμάτια του ελληνικού δημοσίου.  Η διαδικασία που ακολουθείται είναι απλή: οι ελληνικές τράπεζες καταθέτουν στην ΕΚΤ τις εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου και αυτή να τις επαναχρηματοδοτεί με αντίστοιχα ποσά.
Έτσι το Ελληνικό Δημόσιο χορηγεί εγγυήσεις στις Τράπεζες για να δανειοδοτούνται με 1% απο την ΕΚΤ, και οι ίδιες Τράπεζες δανείζουν το Ελληνικό δημόσιο με επιτόκιο 4.8%, αισχοκερδώντας εις βάρος του, δεδομένου ότι τα 140 δισ. ευρώ δεν αποπληρωθούν από τις τράπεζες στην ΕΚΤ, θα πληρωθούν από αυτό.

Και ας έρθουμε στο θέμα της ανακεφαλαιοπήσης των τραπεζών, η οποία κρίθηκε αναγκαία από τη συμμετοχή τους στο κούρεμα των ομολόγων (κάτι τέτοιο βέβαια δε συνέβει με τ' ασφαλιστικά ταμεία παρά το ότι αρχικά υπήρχε υπόσχεση γι' αυτό). Αρχικά στο ΠΑΣΟΚ υπήρχε η γραμμή ότι η ανακεφαλαιοποίηση θα έπρεπε γίνει με νέες κοινές μετοχές, το οποίο μεταφράζεται με κρατικό έλεγχο στις τράπεζες. Ο Ε.Βενιζέλος όμως θεωρούσε (και θεωρεί) ότι οι διοικήσεις των τραπεζών πρέπει να είναι αυτές, οι οποίες, θα εξακολουθούν να έχουν τον έλεγχο των Τραπεζών και όχι το Δημόσιο, επομένως οι μετοχές θα έπρεπε να ήταν τέτοιες ώστε να μην ασκούν έλεγχο.

Το σενάριο ανακεφαλαιοποίησης των Τραπεζών, προβλέπει έκδοση μετοχών χωρίς δικαίωμα ψήφου, που πολύ απλά σημαίνει πως το Δημόσιο δεν θα αποκτήσει κοινές μετοχές επομένως δεν θα μετέχει στις διοικήσεις των Τραπεζών τις οποίες ουσιαστικά και κυριολεκτικά “έσωσε” από χρεοκοπία. Αυτό συνάδει με τις επιταγές της τρόικας, ενώ η μόνη παραχώρηση που φέρεται να υπάρχει είναι μια υψηλή σταθερή ετήσια απόδοση από τις μετοχές άνευ ψήφου ή τις ομολογίες που θα λάβει εγγύηση.
Με τα πρώτα 18 δισ. ευρώ από το δάνειο που παίρνει η χώρα για την ανακεφαλαιοποίησή τους, να περνάνε στα χέρια των τραπεζών τις επόμενες μέρες (αν δεν έχουν περάσει ήδη) είναι εξαιρετικά ενδιαφέρον να πούμε ότι η παροχή χρηματοδότησης δεν επέφερε καμία αλλαγή στα λεγόμενα "τραπεζικά κριτήρια" για την παροχή παντούς είδους δανείων με αποτέλεσμα να συνεχίσουμε να έχουμε άνοδο στα επιτόκια δανείων, καρτών, καταναλωτικών δανείων και επιχειρηματικών δανείων, σε ύψη, τα οποία προσεγγίζουν ευθέως τα όρια της παράνομης τοκογλυφίας, άνευ ουδενός κρατικού ελέγχου, δια το νόμιμον, ή το “επαχθές” της αυξήσεως, εν καιρώ “κρίσης”.

Εξαιρετικά ενδιαφέρον είναι δε το γεγονός ότι οι πιθανολογούμενες ή και συμφωνημένες συγχωνεύσεις ιδιωτικών τραπεζών ακυρώθηκαν μετά την συμφωνία ανακεφαλαιοποίησης, πράγμα που εγείρει ερωτήματα όσο αφορά τη διάθεση των μετόχων να χρησιμοποιούν και οικεία κεφάλαια ή να επαφίονται στην χρήση του κρατικού χρήματος για τις κινήσεις τους.

Την ίδια ώρα, δημοσίευμα των Financial Times κάνει λόγο για «μυστικά κονδύλια» ύψους 100 δισ. ευρώ που θα δοθούν επιπλέον στις ελληνικές τράπεζες, ενώ την ίδια ώρα η Τράπεζα της Ελλάδας, με τη μυστική συγκατάθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας θα εξασφαλίσει επείγουσα ρευστότητα προς τον ελληνικό τραπεζικό κλάδο που “ασφυκτιά”. Το άρθρο κλείνει τονίζοντας ότι «εάν η Ελλάδα έφευγε από την Ευρωζώνη, η πιο πιθανή αιτία θα ήταν η απόφαση της ΕΚΤ να τραβήξει την πρίζα της παροχής χρηματοδότησης προς τις Τράπεζες», πράγμα που σίγουρα δε συνάδει με τα όσα ακούμε σε σειρά ΜΜΕ για τις πιθανές "αιτίες" - έχουν ακουστεί πολλά (από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τη Eurovision) αλλά αυτό όχι...

Εξαιρετικά ενδιαφέρον έχει ένα άλλο σημείο του δημοσιεύματος σύμφωνα με το οποίο, υπάρχει πρόγραμμα της ΕΚΤ, που διαφέρει από την κανονική παροχή ρευστότητας προς τις ευρωπαϊκές τράπεζες και έχει ήδη χρησιμοποιηθεί στην περίπτωση της Ιρλανδίας και εσχάτως της Ελλάδας. "Δίνει στην ΕΚΤ, η οποία, έχει τον τελικό έλεγχο, επί της δυνατότητας αυτής, την δύναμη να καθορίσει τη μοίρα ολόκληρων κρατών" αναφέρουν οι FT.
Επομένως οι διαρροές ότι η ΕΚΤ μας βάζει περιορισμούς και δεν μας δανείζει πια, ήταν αναληθείς αφού το όριο δανεισμού "από το παράθυρο" (ELA), όχι μόνο δεν έχει κλείσει αλλά αντίθετα έχει αυξηθεί κατά 10 δις ευρώ, φθάνοντάς το στα 100 δις ευρώ συνολικά. Από τα 100 δις ευρώ, έχουν αντληθεί περίπου 50-60, πράγμα που δείχνει ότι και περιθώρια υπάρχουν αλλά και το ότι οι τράπεζες προτιμούν να χρησιμοποιούν τις εγγυήσεις του Δημοσίου, δεδομένου ότι αυτές στην ουσία επιβαρύνουν εκείνο και όχι αυτές...

Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια (;)... "Η Ελλάδα δεν έχει αυτή την περίοδο ανάγκη για εξωτερική χρηματοδότηση, έτσι δεν θα είναι πρόβλημα αν η επόμενη δόση από το πακέτο βοήθειας καθυστερήσει για λίγες εβδομάδες", δήλωσε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών Μάρτιν Κότχαους, σύμφωνα με το Reuters. "Απ' όσο γνωρίζω, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή ανάγκη για εξωτερική χρηματοδότηση καθ' όλο το πρώτο εξάμηνο του έτους", είπε ο Μάρτιν Κότχαους στην τακτική ενημέρωση των δημοσιογράφων στο Βερολίνο. Όπως σημείωσε, μια καθυστέρηση λίγων εβδομάδων στην καταβολή της δόσης "δεν θα προκαλέσει προβλήματα". Η δήλωση αυτή έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον για δύο λόγους. Καταρχήν γιατί έρχεται σε αντίθεση σύμφωνα με τα όσα ακούγαμε περί "ανεπαρκών" ταμειακών διαθέσιμων από τον Μάρτιο μέχρι και πολύ πρόσφατα. Αυτά υποστήριζαν πηγές της κυβέρνησης Παπαδήμου καθώς και οι αρχηγοί του ΠΑΣΟΚ και ΝΔ - επομένως είτε αυτοί γνωρίζουν καλύτερα (οπότε πρέπει να βγουν και να τον διαψεύσουν και να τον εγκαλέσουν γιατί παίζει με τη σταθερότητα της χώρας μας) είτε ψεύδονταν, πράγμα που σίγουρα καλεί για να τους βάλει κάποιος στη θέση τους. Από κει και πέρα όμως - είτε τα χρειαζόμαστε τα χρήματα είτε όχι - είναι απαράδεκτο να γίνεται προσπάθεια εκβιασμού ενός ολόκληρου λαού μιας χώρας που είναι υποτίθεται ευνομούμενη και ανεξάρτητη. Γι' αυτό και μόνο χρειάζεται έγκληση απ' όλους - είτε τους συμφέρει το κλίμα τρομοκρατίας που δημιουργείται, είτε όχι...

Πηγές ειδήσεων: "Aegeantimes", "Το Βήμα" / Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον άρθρο του Α.Δελλατόλα στο "Ποντίκι" για τις επιθέσεις των διαφόρων "παραγόντων" στον ΣΥΡΙΖΑ, μπορείτε να βρείτε εδώ.

Προτάσεις ΣΕΒ για κατάργηση της μείωσης των μισθών στις κλαδικές συμβάσεις με ταυτόχρονη μείωση στο μη μισθολογικό κόστος / Αποκαλύψεις από το σημειωματάριο του Άκη...

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει προξενήσει η πρωτοβουλία του υπηρεσιακού υπουργού Εργασίας κ. Ρουπακιώτη ώστε να αυξηθεί ο χρόνος μετενέργειας εκείνων των κλαδικών συλλογικών συμβάσεων που έχουν λήξει και δεν έχει επέλθει συμφωνία ανανέωσής τους. Καταρχήν η ΓΣΕΕ ζήτησε από τους εργοδότες να επανέλθουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Ακολούθησε η ΕΣΕΕ, που τονίζει, ότι "επανειλημμένα έχει εκφράσει ξεκάθαρα την αντίθεσή της στα μέτρα της μείωσης του βασικού μισθού της ΕΓΣΣΕ και της «μετενέργειας» και σημειώνει ότι αποδέχονται οι έμποροι την πρόσκληση του ΣΕΒ για έναρξη ενός ειλικρινούς διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων, «όχι όμως για να μπαλώσουμε προσωρινά τις παρούσες εργασιακές σχέσεις, αλλά για να επανασχεδιάσουμε από κοινού μια καινούργια, ρεαλιστική και σεβαστή από όλους, Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας" και την ΓΣΒΕΕ που εξέφρασε παρόμοιες απόψεις, ήρθε και ο ΣΕΒ να κάνει προτάσεις. Πιο συγκεκριμένα, ο πρόεδρος του Δ. Δασκαλόπουλος απηύθυνε επιστολή προς τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλο και τους προέδρους της ΕΣΕΕ και της ΓΣΕΒΕΕ ζητώντας τους "να αξιοποιήσουμε το χρόνο μέχρι τις εκλογές" για να συζητηθούν τα εξής θέματα: - 'Αρση των εμποδίων στην ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων που επιβαρύνουν το μη μισθολογικό κόστος και οδηγούν σε συρρίκνωση της επιχειρηματικότητας και αύξηση της ανεργίας.
Από τον Ιανουάριο του 2012, αναφέρει ο ΣΕΒ, είχαμε συμφωνήσει πως αυτός είναι ο αποτελεσματικότερος τρόπος για να αποφύγουμε τις πιέσεις στα μισθολογικά.

- Το ζήτημα της προσαρμογής του μέσου κόστους εργασίας σε επιχειρήσεις που κινδυνεύουν από την κρίση, με έμφαση στις ευγενείς συμβάσεις που προβλέπουν αμοιβές 20 έως 100% πάνω από την εθνική γενική συλλογική σύμβαση του 2010 και περιλαμβάνουν πολλαπλά πρόσθετα επιδόματα και παροχές.
Στο πλαίσιο αυτό προστίθεται στην επιστολή, ο ΣΕΒ είναι έτοιμος να προωθήσει μέτρα όπως: - Κατάργηση της πρόσφατης νομοθετικής διάταξης που προβλέπει τη μείωση του κατώτατου μισθού κατά 22% για τους μόνιμα απασχολούμενους.

- Επαναφορά της παράτασης ισχύος των ΣΣΕ ( μετενέργεια) από τους τρεις στους έξι μήνες από τη λήξη τους, όπως ίσχυε προηγουμένως.
Ο ΣΕΒ έστειλε σχετική επιστολή και προς τον υπουργό Εργασίας Α. Ρουπακιώτη, ενημερώνοντάς τον για τις προτάσεις προς τους κοινωνικούς εταίρους.
"Αν συμβουλευτείτε τα στοιχεία που υπάρχουν στο υπουργείο Εργασίας, αναφέρει ο Σύνδεσμος στην επιστολή προς τον υπουργό, θα διαπιστώσετε ότι τα μέλη του ΣΕΒ, οι σύγχρονες επιχειρήσεις, φροντίζουν το ανθρώπινο δυναμικό τους, τηρούν τους εργασιακούς νόμους, καταβάλλουν τις εισφορές τους και αμείβουν με μισθούς και πολλαπλές επιπρόσθετες παροχές που ξεπερνούν τις Συλλογικές Συμβάσεις.
Οποιαδήποτε προσαρμογή στις συνθήκες κρίσης που μαστίζουν τις επιχειρήσεις, γίνεται σε συνεννόηση και συμφωνία με τις οργανώσεις των εργαζομένων, κατά κανόνα χωρίς αυθαιρεσίες ή ακρότητες".

Αυτό αποτελεί θετική εξέλιξη αν δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι θέσεις του ΣΕΒ είναι πάγιες και γνωστές (δείτε εδώ σχετικά), ενώ δυστυχώς τόσο η ΕΣΕΕ όσο και η ΓΣΕΒΕΕ έχουν συναντήσει προβλήματα στην τήρηση των υποσχέσεών τους, αφού μια μερίδα των μελών της αντιδρούν σ' αυτές.

Παρεπιπτόντως, να πούμε ότι κύκλοι του ΣΕΒ αναφέρουν και κάτι ακόμα, με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις του προέδρου του ΠΑΣΟΚ Ε. Βενιζέλου για τα εργασιακά: "Δεν μπορούμε να ξέρουμε ποιες εργοδοτικές οργανώσεις εννοούσε ο κ. Βενιζέλος όταν μιλούσε για διγλωσσία σε σχέση με τα εργασιακά.
Μπορούμε όμως να του θυμίσουμε ότι πίσω απο την πλάτη των κοινωνικών εταίρων συμφώνησε, την τελευταία στιγμή, ως αντιπρόεδρος της κυβέρνησης με την τρόικα τη μείωση κατά 22% του κατώτατου μισθού, κάτι που κανείς κοινωνικός εταίρος δεν είχε διανοηθεί". Έχουν μήπως άδικο;
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Έξαιρετικό ενδιαφέρον έχουν οι σημειώσεις του Άκη Τσοχατζόπουλου, που κατέσχεσαν λειτουργοί της δικαιοσύνης από το γραφείο του πρώην υπουργού. Πιο συγκεκριμένα, ο τελευταίος φαίνεται να είχε την ελπίδα ότι θα μπορούσε να απεμπλακεί πιο εύκολα από τα «γρανάζια» της Δικαιοσύνης αν η υπόθεσή του έφτανε σε ανακριτή, πράγμα που ακούγεται ειρωνικό, δεδομένου ότι τόσο ο ίδιος όσο και οι περισσότεροι συγκατηγορούμενοί του οδηγήθηκαν στον Κορυδαλλό καθώς κρίθηκαν προφυλακιστέοι μετά τις απολογίες που έδωσαν στον ανακριτή Γαβιρήλ Μαλλή.

Ταυτόχρονα από τα νέα στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας καταρρίπτεται ολοένα και περισσότερο ο ισχυρίσμός του πρώην υπουργού ότι δεν γνώριζε τίποτα για τις οff – shore μέσω των οποίων διακινήθηκε το μαύρο χρήμα. Στις σημειώσεις του φιγουράρουν αναφορές για την Torcaso, την Βluebell αλλά και την Drumillan (εταιρείες με διαχειριστή τον εξάδελφό του Ν. Ζήγρα και πραγματικό δικαιούχο τον ίδιο) μέσω των οποίων διακινήθηκε, κατά τη δικαιοσύνη, το παράνομο χρήματα από τις μίζες.

Πιο συγκεκριμένα, σε δακτυλογραφημένο κείμενο που φέρει όμως και χειρόγραφες διορθώσεις του προφυλακισμένου πρώην υπουργού, αναφέρεται ότι αν η υπόθεση φύγει από τις εισαγγελείς Ευγενία Κυβέλου και Ελένη Σίσκου τότε η πλευρά του Α. Τσοχατζόπουλου μέσω των συνηγόρων της, θα καταθέσει δυο ενστάσεις που μπορεί να αναχαιτίσουν την δυναμική της δικαστικής έρευνας. Αναφέρεται χαρακτηριστικά στο σημείωμα:

«Α. Αυτή που θέλει (σ.σ. αναφέρεται στην ένσταση) το έγκλημα ξεπλύματος να εξαρτάται άμεσα από το έγκλημα της παθητικής δωροδοκίας, άρα να υποπέσει και εκείνο στην αποσβεστική προθεσμία των δυο ετών, κατά το άρθρο 86 του Συντάγματος και β) Αυτή που θέλει  να υφίσταται απόλυτη δικονομική ακυρότητα από τη χρήση στοιχείων μιας εκκρεμούς δικογραφίας – συν πρόβλημα ανακριτή Χατζίκου – σε μια άλλη».

Στην συνέχεια, αναφέρεται στο σημείωμα: «Αυτά θα αποτελέσουν σοβαρά νομικά προβλήματα για την κατηγορούσα αρχή. Επομένως η μετάθεση του προβλήματος και η λύση του στον ανακριτή και στη συνέχεια στο Δικαστικό Συμβούλιο, εκτιμούσε ότι θα μπορούσε να αποτελέσει μια έξυπνη και άμεση λύση για την εισαγγελία. Την ίδια στιγμή – ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΣΩΤΗΡΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΠΟΡΕΙΑ. Καλούμεθα με το δικηγορικό μας τιμ και τη βοήθεια τρίτων να ασκηθεί δημιουργική υποστήριξη προς τους 12- 13 συμμέτοχους μας για να επιτευχθεί από την εισαγγελία ή όσο το δυνατόν μεγαλύτερη μείωση του αριθμού των μαρτύρων έναντι των οποίων θα ασκηθεί ποινική δίωξη μαζί με τον πρώην υπουργό ΥΕΘΑ ΑΤ. ….Εδώ είναι ανάγκη να ενημερωθούν αυτοί που πρέπει προ της κατάθεσης του υπομνήματος στον ανακριτή. Η τακτική ανάκριση θα κλείσει με την απολογία μου στον ανακριτή. Τότε η δικογραφία θα σταλεί στο Δικαστικό Συμβούλιο όπου ώριμοι πιο έμπειροι και πλήρως εξοπλισμένοι, με ό,τι απαιτείται, θα δώσουμε με όλους τους νομικούς μας – και πιθανή αναβαθμισμένη νομική συμπλήρωση – τη μεγάλη και τελική μάχη όπου διεκδικούμε αθώωση και δικαίωση για όλους μας».

Από τις προσωπικές σημειώσεις του πρώην υπουργού και τα έγγραφα που τηρούσε στο προσωπικό του αρχείο δεν λείπουν υπολογισμοί για το κόστος ανακαίνισης του νεοκλασικού επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, αλλά και αναφορές σε πληρωμές που φαίνεται πως έκανε με αποδέκτες πρόσωπα εκτός Ελλάδας, τα έτη κυρίως 2001, 2002. Σημειώσεις υπάρχουν για ποσά που διακινήθηκαν ή είναι κατατεθειμένα (!) στην τράπεζα Credit Lyonais. Επίσης, σημειώσεις υπάρχουν και για την εταιρεία Bluebell την ύπαρξη της οποίας ο Α. Τσοχατζόπουλος είχε αρνηθεί ότι γνωρίζει κατά τη διάρκεια της απολογίας του. Υπάρχουν ακόμα και πολλά παραστατικά για κινήσεις ιδιαίτερα μεγάλων ποσών, το 2009, μέσω της εταιρείας Drumilan για την οποία επίσης ο πρώην υπουργός είχε δηλώσει άγνοια κατά την απολογία του στον ανακριτή.

Υπενθυμίζεται ότι μέσω της εταιρείας Drumilan με έδρα τις Παρθένες Νήσους και υποκαταστήματα σε Αθήνα και Κύπρο, έφυγαν χρήματα για μίζες για την προμήθεια των TOR –M1. Τα νήματα πίσω από τις κινήσεις αυτές φέρεται να κινεί ο Fuad Al Zayat. Ο τελευταίος έχει δώσει εντολή να σταλούν προς την off shore Βluebell από λογαριασμό που διατηρεί στην Ελβετία 16 εκατ. ελβετικά φράγκα. Επίσης, ανάμεσα στα έγγραφα που τηρούσε ο πρώην υπουργός και τα οποία κατασχέθηκαν βρίσκεται και μια σελίδα με στοιχεία για την εταιρεία «P&A INVESTMENTS» με έδρα τη Λιβερία μέσω της οποίας διακινήθηκαν επίσης  χρήματα που φέρεται να αποτελούν μίζα για τα TOR –M1.

Πηγές ειδήσεων: "Εξπρές", "Πρώτο Θέμα" / Τελικά ο Τσίπρας μιλάει σωστά ή όχι; Έχουμε διαβάσει τόσα και τόσα τον τελευταίο καιρό...Το αγγλικό "The Week" πάντως είναι υπέρ του και θεωρεί ότι οι απόψεις του για το ευρώ είναι σωστές, όπως αναπτύσσεται εδώ.

Εκλογική σύμπραξη Ν.Δ. - Δημοκρατικής Συμμαχίας (βλ. Μπακογιάννη) / Τσιπρομάχοι εναντίων Τσιπρολάγνων

Και να λοιπόν που η έλλειψη της βουλευτικής έδρας αποτελεί εναρκτήριο στερητικού συνδρόμου και επομένως η κάλυψή του ωθεί στο να παραβλεφθεί τα πιστεύω περί "παλαιών κομμάτων" και "αδιόρθωτων που όπου βρουν Μνημόνιο το υπογράφουν". Έτσι λοιπόν με επίσημη ανακοίνωση, πλέον έχουμε συνεργασία μεταξύ Ν.Δ. και Δημοκρατικής Συμμαχίας. Να λοιπόν τι έλεγε η κυρία Μπακογιάννη μέχρι τις 6 του Μάη:

Η συμφωνία των δύο βασίστηκε σε ένα κείμενο αρχών με τους εξής κεντρικούς πυλώνες:

α) Η προώθηση σαρωτικών αλλαγών στο κράτος, με έμφαση στις αποκρατικοποιήσεις, αι ουσιαστικών μεταρρυθμίσεων στην οικονομία, με στόχο την προσέλκυση επενδύσεων και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.
(Σχόλιο: Κοινώς, ο στόχος είναι το ξεπούλημα των πάντων. Όσο για τις μεταρρυθμίσεις, είναι προφανές ότι αυτό θα σημαίνει περαιτέρω ελαστικοποίηση εργασιακών σχέσεων, πλήρη κατάργηση κλαδικών συμβάσεων και δημιουργία ειδικών οικονομικών ζωνών στις οποίες κάποιοι θα πληρώνονται κυριολεκτικά 3 και 60, χωρίς ασφάλιση. Το ασφαλές συμπέρασμα συνάγεται δεδομένου ότι τα παραπάνω αποτελούν μέρος δηλώσεων των στελεχών της ΔΗΣΥ όσο αφορά το πως πιστεύουν ότι θα υπάρξει ανάπτυξη).

Η προσπάθεια για επαναδιαπραγμάτευση όρων του Μνημονίου, με φερεγγυότητα, αξιοπιστία και ρεαλισμό.
(Σχόλιο: Κοινώς δεν μιλούμε για επαναδιαπραγμάτευση όρων αλλά για "προσαρμογή" τους, με μετακυλιόμενα μέτρα για μεγαλύτερη χρονική περίοδο).

Η προώθηση θεσμικών μεταρρυθμίσεων, με αιχμή τη συνταγματική αναθεώρηση και τις προτάσεις για μείωση των πολιτικών δαπανών, κατάργηση του νόμου περί ευθύνης υπουργών, διαχωρισμό της Εκτελεστικής από τη Νομοθετική Εξουσία και μείωση του αριθμού των βουλευτών.

(Σχόλιο:  Ο νόμος περί ευθύνης υπουργών θα μπορούσε να καταργηθεί και από την παρούσα Βουλή αν το επιθυμούσαν τα δύο μεγάλα κόμματα. Κάτι τέτοιο όμως θα σήμαινε ποινικές ευθύνες από την παρέα του Μνημονίου. Έτσι λοιπόν φρόντισαν να διαλύσουν την Βουλή χωρίς ν' αλλάξουν το νόμο, να ορκίσουν την παρούσα και ν' αποδοθούν κατάλευκοι στην κοινωνία Παπανδρέου, Παπακωνσταντίνου κ.ο.κ. Οι πολιτικές δαπάνες ως ποσοστό εξόδων είναι μικρό και επομένως δεν επηρεάζει σημαντικά τα έξοδα του κράτους - είναι δε απαραίτητες για τη λειτουργία της Δημοκρατίας. Αυτό το οποίο θα πρέπει να καταργηθεί είναι οι προεισπράξεις επιχορηγήσεων, οι εγγυήσεις δανείων με χρήματα του κράτους καθώς και οι έκτακτες χρηματοδοτήσεις. Αυτές είναι που εξοργίζουν το σκεπτόμενο κόσμο. Για το δε αριθμό των βουλευτών, η μείωσή τους προφανώς ευνοεί τα μεγάλα κόμματα που θα μπορούν έτσι να ελέγχουν καλύτερα τους εκλεγμένους τους).

Ο εκσυγχρονισμός των δομών στην Παιδεία, με άμεση εφαρμογή του τελευταίου νόμου, στην Υγεία και στην Ασφάλεια του πολίτη, για να υπάρξει μια θετική αλλαγή στην καθημερινότητα και την ποιότητα ζωής των Ελλήνων.
(Σχόλιο: Εμ, βέβαια. Τα πανεπιστήμια αντιδρούν στα νέα μέτρα και πρέπει να τα ελέγξουμε πάση θυσία. Για την Υγεία σημαίνει οριζόντια εφαρμογή του ΕΟΠΠΥ με τα απίστευτα χάλια που επέφερε στην ήδη βασανισμένη παροχή υγείας. Για την ασφάλεια του πολίτη, προφανώς θα έχουμε εφαρμογή "τσεκουράτων" τακτικών στις οποίες θα καθοδηγούν οι δημοκράτες κύριοι Πλεύρης, Βορίδης και Γεωργιάδης. Για τις θετικές αλλαγές στην καθημερινότητα τι να πούμε; Κι εμείς ως Χριστιανοί Ορθόδοξοι προσδωκούμε ανάσταση νεκρών και ζωή του μέλλοντος αιώνος, αλλά μέχρι τότε πρέπει να ζήσουμε κάπως...)
Η αποκατάσταση του κύρους και της διεθνούς εικόνας της χώρας.
(Σχόλιο: Με υπουργούς και κυβερνήσεις που από το πολύ "Yes Sir" έχουν πάθει αγκύλωση της στοματικής κοιλότητας και που ποτέ δε φρόντισαν να ορθώσουν ανάστημα, δεν πρόκειται ποτέ να υπάρξη αποκατάσταση κύρους. Ιδιαίτερα δε αν στην κυβέρνηση υπάρχουν άτομα που ποτέ δεν υπερασπίστηκαν τα δίκαιά μας ως υπουργοί (βλ. Μπακογιάννη) ή άλλαξαν τις θέσεις τους καμιά ντουζίνα φορές όσο αφορά την χρησιμότητα του Μνημονίου (βλ. Σαμαράς).


Και για να μην ξεχνιόμαστε... Έχετε σίγουρα γίνει θεατές ή και συμμέτοχοι στη διαμάχη μεταξύ υποστηρικτών και αρνητών του ΣΥΡΙΖΑ. Αλιεύσαμε στο διαδίκτυο από το περιοδικό Lifo, ένα κείμενο που προσπαθεί να εξηγήσει - χιουμοριστικά - το φαινόμενο:
"Στο κείμενο που ακολουθεί, ο δρ. Ράιχεν-Μπάχεν επιχειρεί να περιγράψει δύο σύνδρομα, τα οποία τις τελευταίες εβδομάδες τείνουν να εξελιχθούν σε μάστιγα για τον ελληνικό λαό. Μας συμβουλεύει δε, αν αντιληφθούμε κάποια από τα συμπτώματα, να πάρουμε βαθιές ανάσες, να απέχουμε από πολιτικές συζητήσεις και να επικοινωνήσουμε με τις κατά τόπους υγειονομικές αρχές. Η ενασχόληση με τις τέχνες και τα σπορ δρα θεραπευτικά.

Η τσιπροφοβία πλήττει συνήθως τις ηλικίες άνω των 35 ετών, αν και έχει διαγνωστεί και σε πολύ νεότερα άτομα. Οι τσιπροφοβικοί χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες που, φαινομενικά, δεν έχουν τίποτε το κοινό ανάμεσά τους. Στην πρώτη ανήκουν κάποιοι παραδοσιακοί δεξιοί οι οποίοι πίσω από την εκλογική επιτυχία του Σύριζα βλέπουν αριστεριστές να εφορμούν με κονσερβοκούτια και τύπους χωρίς γραβάτες να στρογγυλοκάθονται σε υπουργικούς θώκους, κάνοντάς μας ρεζίλι στους ξένους.

Στη δεύτερη και πιο ενδιαφέρουσα ομάδα των τσιπροφοβικών ανήκουν εκείνοι που προσδιορίζονται ως φιλελεύθεροι, εκσυγχρονιστές και πεφωτισμένοι κάθε απόχρωσης -«η Ελλάδα της δημιουργίας», όπως συνηθίζουν να αυτοαποκαλούνται. Αυτοί βρίσκουν τα πάντα πάνω στον Αλέξη Τσίπρα στραβά: τα αγγλικά του θυμίζουν τον Μποράτ, το παρουσιαστικό του είναι φλώρικο... Τονίζουν διαρκώς ότι ο Τσίπρας μετατρέπει τον Σύριζα σε νέο ΠΑΣΟΚ με τον ίδιο στο ρόλο του Ανδρέα. Είναι, λένε, λαϊκιστής, εχθρός κάθε μεταρρύθμισης, χαϊδεύει τα αυτιά των δημοσίων υπαλλήλων, θα μας οδηγήσει εκτός ευρώ. Όλοι δε έχουν μια φίλη που πήγαινε μαζί του σχολείο στους Αμπελόκηπους και βεβαιώνει ότι ήταν κωλόπαιδο ή σπασικλάκι ή και τα δύο μαζί.

Ο τυπικός τσιπροφοβικός περνάει αρκετές ώρες της ημέρας στο facebook και το twitter –κάτι που βέβαια δεν συνάδει με τις εκκλήσεις του για περισσότερη δουλειά και δημιουργικότητα. Όσο βρίσκεται εκεί, νιώθει την παρόρμηση να κοινοποιεί στη στιγμή κάθε άρθρο επώνυμου τσιπροφοβικού που βρίσκει σε συγκεκριμένες τσιπροφοβικές ιστοσελίδες και να σχολιάζει με ύφος που συχνά θυμίζει μαντάμ Σουσού κάθε δήλωση του αρχηγού του Σύριζα.

Κατά βάθος οικτίρει τον εαυτό του που γεννήθηκε σ’ αυτή τη χρεωκοπημένη γωνιά των Βαλκανίων και είναι αναγκασμένος να ασχολείται με τον Τσίπρα, το Λαφαζάνη και τον Παπαδημούλη, αντί να είναι ένας Ελβετός, ένας Σουηδός -γενικά ένας πολιτισμένος Ευρωπαίος- και να ζει μια τακτοποιημένη, δημιουργική ζωή.

Στον αντίποδα των τσιπροφοβικών βρίσκονται οι τσιπρολάγνοι. Αυτοί συνήθως δεν ανήκουν στον σκληρό πυρήνα του Σύριζα, αλλά είναι φρέσκοι ψηφοφόροι του, οι οποίοι είδαν στο πρόσωπο του Αλέξη Τσίπρα μια σανίδα σωτηρίας από τον Αρμαγεδώνα του μνημονίου.

Οι τσιπρολάγνοι δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους, ειδικά αν η μύγα έχει εκφραστεί αρνητικά ή έστω μη κολακευτικά για τις θέσεις του Σύριζα. Παρότι πολλοί τσιπρολάγνοι είναι ευφυείς και μορφωμένοι άνθρωποι, δείχνουν μια ανεξήγητη προθυμία να καταπιούν αμάσητη κάθε προεκλογική γενικολογία του αρχηγού και να δικαιολογήσουν κάθε λεκτική φωτοβολίδα που ξεφεύγει από τα χείλη κάποιου στελέχους ή βουλευτή. Μοιάζουν έτσι με ζηλωτές, με πιστούς θρησκευτικής αίρεσης, με οπαδούς του πίστευε και μη ερεύνα. Επαναλαμβάνουν καθημερινά σαν μάντρα τα αστεία με τον «Σύριζα που φταιει για όλα» και αρκεί να ακούσουν τη λέξη «ορθολογισμός» για να βγάλουν φλύκταινες σ’ όλο τους το σώμα.

Παραδόξως, ο βασικός τους αντίπαλος δεν είναι η παραδοσιακή δεξιά, αλλά κάθε τι που προσδιορίζεται ως εκσυγχρονιστικό. Πράγματι, ο συνεπής τσιπρολάγνος μπορεί να ανεχτεί τις ανοησίες των συνομωσιολόγων, να κάνει ότι δεν ακούει τις κραυγές για κρεμάλες, να δικαιολογήσει τις φοβίες των «νοικοκυραίων». Τρελαίνεται όμως με κάθε τι που απηχεί τις ιδέες των εκσυγχρονιστών.

Μόλις δει κάτι τέτοιο αναρτημένο στο facebook -όπου όμοια με τους τσιπροφοβικούς περνάει μεγάλο μέρος της ζωής του- σπεύδει να το κατακεραυνώσει είτε με περιφρονητικούς αστεϊσμούς, είτε με την ανάρτηση άλλων άρθρων που κάνουν φύλλο και φτερό τις θέσεις του αντίπαλου στρατοπέδου.

Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις του, ο τσιπρολάγνος παραδέχεται ότι ο Αλέξης Τσίπρας δεν είναι τόσο ικανός ή τόσο σοβαρός όσο άλλα στελέχη του Σύριζα –ο Γιάννης Δραγασάκης για παράδειγμα. Αυτό όμως το λεει με τέτοιον τρόπο ώστε ακούγεται σαν μομφή για το Δραγασάκη.

Πάντως, σε αντίθεση με τους τσιπροφοβικούς οι τσιπρολάγνοι είναι γενικά αισιόδοξα άτομα. Αυτό είναι δίχως άλλο θετικό πράγμα. Άλλωστε όταν έχεις ήδη πέσει στο γκρεμό δεν κερδίζεις τίποτε με το να είσαι απαισιόδοξος..."

Στην ονομαστική του αξία πληρώθηκε ομόλογο 435 εκατομμυρίων ευρώ / Παρουσίαση θέσεων του κόμματος "Δημιουργία Ξανά!"

Στη σημερινή μας ανάρτηση φιλοξενούμε ένα άρθρο του Γ.Δελαστίκ, σχετικά με
το ομόλογο των 435 εκ. ευρώ, για το οποίο έγινε ειδική αναφορά και στην πρώτη συνεδρίαση των πολιτικών αρχηγών υπό την Προεδρία του Κ.Παπούλια. Αξίζει να του δοθεί προσοχή γιατί περιγράφει τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η αγορά και το πως λειτούργησε το ελληνικό κράτος, κάνοντας μια πολύ κακή αρχή:

"Μέσα στην πολιτική θύελλα που μαίνεται στη χώρα μας και την προκήρυξη των νέων εκλογών, πέρασε απαρατήρητο σχεδόν από τον ελληνικό λαό ένα γεγονός τεράστιας οικονομικής και πολιτικής σημασίας: την Τρίτη η κυβέρνηση πλήρωσε στο 100% της ονομαστικής αξίας τους ελληνικά κρατικά ομόλογα συνολικής αξίας 435 εκατομμυρίων ευρώ που είχαν υπαχθεί στο αγγλικό δίκαιο και τα οποία είχαν περιέλθει στα χέρια ακραία επιθετικών κερδοσκοπικών κύκλων που είχαν αρνηθεί κατηγορηματικά να δεχθούν το «κούρεμά» τους στο πλαίσιο του PSI.
Το τραγικό είναι ότι το 90% περίπου των ομολόγων αυτών βρίσκονταν στην κατοχή ενός κερδοσκοπικού οίκου ονόματι Νταρτ Μάνατζμεντ με έδρα στα νησιά Κέιμαν, ο οποίος είχε πληρώσει λιγότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ για να αποκτήσει τα ελληνικά ομόλογα-σκουπίδια στη δευτερογενή αγορά και την Τρίτη εισέπραξε περίπου... 400 εκατομμύρια ευρώ, βγάζοντας κέρδος... 300%!!!
Ο οίκος Νταρτ Μάνατζμεντ συγκαταλέγεται στους κερδοσκόπους που ονομάζονται «γύπες». Αυτοί ειδικεύονται στην αγορά ομολόγων που έχουν εκδώσει «κράτη-ψοφίμια», τα οποία απειλούνται με χρεοκοπία. Αγοράζουν τα ομόλογα σε εξευτελιστικές τιμές, γύρω στο 10%-25% της αξίας τους.
Στη συνέχεια εκβιάζουν αδίστακτα τα κράτη. Απαιτούν να τους πληρώσουν τα ομόλογα στο 100% της ονομαστικής αξίας τους (οπωσδήποτε πάντως πάνω από 70-80%) αποκομίζοντας υπερκέρδη. Αν οι χώρες αρνηθούν να πληρώσουν, έχουν πανίσχυρες και εξαιρετικά ειδικευμένες στον τομέα αυτόν ομάδες δικηγόρων και σέρνουν τα κράτη στα δικαστήρια επί χρόνια και χρόνια, κερδίζοντας πάντα τις σχετικές δίκες!
«Οι αγοραστές είναι βέβαιοι πως θα πάρουν τελικά τουλάχιστον τριπλάσια λεφτά ανά ομόλογο από τους ''επενδυτές-κορόιδα'' που συμφώνησαν ''οικειοθελώς'' στο ''κούρεμα''» γράφαμε στη σελίδα αυτή στις 9 Απριλίου, αναφερόμενοι στους κερδοσκόπους «γύπες». Δυστυχώς, οι εκτιμήσεις εκείνες επιβεβαιώθηκαν στο ακέραιο. Οι «γύπες» κατασπάραξαν την Ελλάδα και κέρδισαν 300% από το «οικονομικό κουφάρι» της!
Εγινε μια πολύ κακή αρχή. Ομόλογα αξίας 434 εκατομμυρίων ευρώ που υπάγονται σε ξένο δίκαιο και βρίσκονται στα χέρια «γυπών» πρέπει να πληρωθούν από τη νέα κυβέρνηση φέτος, τον Σεπτέμβριο και τον Δεκέμβριο.
Κι αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στον εφιάλτη που την απειλεί του χρόνου. Μέσα σε λιγότερους από τρεισήμισι μήνες (από τις 26 Μαρτίου ως τις 5 Ιουλίου του 2013 συγκεκριμένα) πρέπει να πληρωθούν τέσσερα μη «κουρεμένα» ομόλογα υπό ξένο δίκαιο που βρίσκονται στα χέρια επιθετικών κερδοσκόπων, συνολικής αξίας... 2 δισεκατομμυρίων ευρώ! Το 1,4 δισ. ευρώ μάλιστα πρέπει να πληρωθεί σε ένα... δεκαήμερο, στις 25 Ιουνίου και στις 5 Ιουλίου του 2013! Ο απόλυτος εφιάλτης... Υπάρχουν και χειρότερα όμως, τα οποία αποδεικνύουν πόσο εγκληματική από πολιτική σκοπιά πράξη ήταν η αποδοχή του αγγλικού δικαίου στα δάνεια που χορήγησε η ΕΕ στην Ελλάδα.
Τα δάνεια αυτά έχουν ρήτρες «διασταυρούμενης χρεοκοπίας (cross default)». Σε απλά ελληνικά, αυτό σημαίνει ότι αν η κυβέρνηση δεν πλήρωνε το ομόλογο της Τρίτης, είχαν το νομικό δικαίωμα όλοι οι άλλοι κερδοσκόποι «γύπες» που κατέχουν ακόμη ελληνικά ομόλογα συνολικής αξίας 6 δισεκατομμυρίων ευρώ, να ζητήσουν αμέσως τώρα (!) την πληρωμή χωρίς να περιμένουν τη λήξη των δικών τους ομολόγων, ακόμη κι αν είναι ύστερα από δέκα χρόνια!
Στο ίδιο πλαίσιο, μπορούσαν και τα... κράτη της Ευρωζώνης να ζητήσουν να τους δώσουμε αμέσως τώρα πίσω τα... 100 και πλέον δισεκατομμύρια ευρώ που είχαν δώσει ως δάνεια στην Ελλάδα και τα έχουν πάρει όλα οι ευρωπαϊκές τράπεζες! Αυτά προβλέπει το ξένο δίκαιο!
Ζήτησε η απελθούσα κυβέρνηση της Αθήνας γραπτές εγγυήσεις ότι τουλάχιστον οι κυβερνήσεις των χωρών της Ευρωζώνης δεν θα συμπεριφέρονταν ως «γύπες» και δεν θα ζητούσαν πίσω τα δάνεια, αν η Ελλάδα δεν πλήρωνε τους κερδοσκόπους, αλλά... καμία κυβέρνηση δεν της έδωσε τέτοια εγγύηση! Υπέροχοι οι εταίροι της...
ΨΥΧΡΟΛΟΥΣΙΑ
«Νταηλίκια» χωρίς αντίκρισμα
ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ να πληρώσει η κυβέρνηση τους κατόχους ελληνικών ομολόγων που υπόκεινται σε ξένο δίκαιο και αρνήθηκαν να δεχθούν το «κούρεμά» τους στο πλαίσιο του PSI, διαβεβαίωνε προ μηνός ως υπουργός Οικονομικών ο Ευάγγελος Βενιζέλος. Εχει διασφαλίσει την πλήρη στήριξη των κυβερνήσεων της Ευρωζώνης στο θέμα αυτό, μας έλεγε. Αποδείχθηκε όμως ότι η κυβέρνηση τα «έσκασε» ωραία και καλά τα 435 εκατομμύρια στους αιμοδιψείς κερδοσκόπους που τα είχαν αγοράσει μάλιστα στο ένα τέταρτο της αξίας τους και έτσι έβγαλαν κέρδος 300% (!) «στην υγειά των κορόιδων» - δηλαδή του ελληνικού λαού. Οι Ευρωπαίοι εταίροι της κυβέρνησης την άφησαν γυμνή στις ορέξεις των κερδοσκόπων."

Και κάτι τελευταίο... Ακούμε πολλά και διάφορα για σειρά κομμάτων και από σήμερα θα προσπαθούμε να παρουσιάσουμε τις θέσεις εκείνων των οποίων οι θέσεις δεν τυγχάνουν μεγάλης προβολής. Ξεκινάμε με αυτές της "Δημιουργίας Ξανά", η οποία στις προσεχείς εκλογές θα συμπράξει εκλογικά με την "Δράση" του κ. Μάνου (παρά το ότι το κεντρικό σύνθημα του κόμματος ήταν το "Πολιτική χωρίς πολιτικούς"). Προσπαθήσαμε να σταχυολογήσουμε τα πιο ενδιαφέροντα σημεία του προγράμματος του, όπως αναφέρονται στις σελίδες του κόμματος και σε τοποθετήσεις της ηγετικής του ομάδας:
1) Προτείνετε η προώθηση και χρήση των ατομικών συμβάσεων εργασίας ως μοχλός ανάπτυξης (ευημερία δηλαδή επιχειρήσεων εις βάρος των εργαζομένων), 2) επιζητείται η λειτουργία Ειδικών Οικονομικών Ζωνών για μετανάστες, στις οποίες δε θα ισχύουν οι κατοχυρωμένοι όροι και συνθήκες εργασίας (έχουμε αναφερθεί σχετικά με αυτές εδώ) 3) στο πρόγραμμα γίνεται αναφορά στις σχέσεις Κράτους – «Εκκλησιών» (πληθυντικός) με ειδική αναφορά στο χωρισμό Κράτους – Εκκλησίας, κατάργηση του μαθήματος των Θρησκευτικών και αντικατάστασή του από θρησκειολογία (με σκοπό την προώθηση του θρησκευτικού αποχρωματισμού), κατάργηση του νόμου περί απαγόρευσης του προσηλυτισμού  4) διακηρύσσετε η ανάγκη για "κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τεχνοκράτες" (συνέχιση δηλαδή του έργου της κυβέρνησης Παπαδήμου) 5) ζητείται η διατήρηση του Μνημονίου με το σκεπτικό ότι "το Μνημόνιο το υπογράψαμε και την υπογραφή μας πρέπει να την σεβαστούμε" (το αν στο Μνημόνιο αντιτάχθηκε η συντριπτική πλειοψηφία του ελληνικού λαού αυτό αποτελεί λεπτομέρεια) 6) προτείνετε οι "Δήμοι να λειτουργούν ως εταιρείες" με πρότιστο στόχο τον ισοσκελισμένο προϋπολογισμό ή την κερδοφορία (χωρίς την εγγύηση δανείων από το κράτος πράγμα που αφήνει ως μόνη πηγή εσόδων τους ίδιους τους δημότες) 7) δηλώνετε ότι "καμία οργανωμένη κομματική / συνδικαλιστική / πολιτική συγκέντρωση δεν μπορεί να έχει για θέατρο των δραστηριοτήτων της δημόσιο χώρο οποιασδήποτε πόλης" (κοινώς απαγορεύεται η δημόσια έκφραση της δυσαρέσκειας και διαμαρτυρίας) ενώ παράλληλα τονίζεται ότι "το πόσο σκληρή ή χαλαρή είναι  η νομοθεσία θα πρέπει να εξαρτάται προφανώς και από τις καταστάσεις τις οποίες καλείται να αντιμετωπίσει" κοινώς υποστηρίζετε η αλλαγή των νόμων κατά το δοκούν και "σύμφωνα με τις ανάγκες της εποχής", 8) για το μεταναστευτικό προτείνει σειρά μέτρων όπως η "καλύτερη φύλαξη συνόρων", η "κατάργηση της συνθήκης Δουβλίνου-2" και η "απέλαση όσων δεν καλύπτονται από διεθνείς συνθήκες", ενώ συμφωνεί υπό προϋποθέσεις με την απόδοση ιθαγένειας σε όσους έχουν γεννηθεί στην χώρα μας, 9) για την παιδεία αναφέρεται η ενίσχυση της διδασκαλίας των ελληνικών και ουσιαστικά στην αντικατάσταση της εκμάθηνσης της πολιτικής ιστορίας με την οικονομική, ενώ ο τομέας θα διοικείται από "σοφούς 2 εκ των οποίων θα προέρχονται από το εξωτερικό" (γιατί όχι και 3; Η σοφία πως θα κρίνεται;) 10) ζητείται η δημιουργία ειδικού δικαστηρίου για την προώθηση της κάθαρσης 11) για τη ναυτιλία ζητείται η πλήρης άρση του καμποτάζ, η κατάργηση της ανάγκης χρήσης ελληνικών πληρωμάτων εντός της χώρας μας (αφού "οι Έλληνες ναυτικοί κοστίζουν πολύ") ενώ τουλάχιστον αναγνωρίζεται ότι " η πλήρης απελευθέρωση της ακτοπλοΐας θα καταργήσει θέσεις εργασίας". Σε αντιστάθμισμα προτείνετε "η δημιουργία ενός ταμείου, το οποίο θα χρηματοδοτηθεί από ειδικό τέλος, που θα επιβληθεί σε όλες τις επιχειρήσεις που, θεωρητικά, θα ευνοηθούν από την αύξηση του τουρισμού, που θα φέρουν αυτές οι αλλαγές στην ακτοπλοΐα και στην κρουαζιέρα...Οι πόροι αυτού του ταμείου θα χρησιμοποιηθούν για την επανεκπαίδευση των παλαιών ναυτικών και τη στήριξη των εισοδημάτων τους." Σε τι θα επανεκπαιδευτούν, δεν ξεκαθαρίζεται. 12) όσο αφορά το συνταξιοδοτικό παρουσιάζεται σχεδόν απόλυτη ταύτιση με τα όσα εφαρμόζονται με τις τελευταίες αλλαγές που πραγματοποίηθηκαν ελέω Μεσοπρόθεσμου (λεπτομέρειες εδώ) 13) ενώ όσο αφορά την υγεία δεν υπάρχουν προτάσεις...

Πηγές ειδήσεων: "Έθνος" / Με τον "Ιο" της πάλαι ποτέ Ελευθεροτυπίας μας χωρίζει άβυσσος σε πολλά ζητήματα. Δεν μπορούμε όμως παρά να του βγάλουμε το καπέλο γιατί σε πολλές περιπτώσεις η έρευνα που έκανε ήταν αποκαλυπτική. Διαβάστε εδώ σχετικά για το νέο μεγάλο αστέρι της ΝΔ (και πρώην του ΛΑΟΣ) τον κ. Μ.Βορίδη.

Είσαι δημόσιο; Πληρώνεις λιγότερα σε τόκους / Η Ρεπούση απούσα από την εκδήλωση για την Ποντιακή γενοκτονία στην Βουλή - απάντηση με Σολωμό στο γιατί

Δυσάρεστα νέα σε όσους χρωστούν στο Δημόσιο ή τους χρωστάει, αφού η ελληνική δικαιοσύνη, συνεχίζει να λειτουργεί το σκεπτικό που εξέφρασε για το χαράτσι (διαβάστε εδώ αναλυτικά)  και αυτό που διέρρευσε για το Μνημόνιο (δείτε σχετικά εδώ).

Πιο συγκεκριμένα, σχετική εισήγηση αναφέρει ότι "αν δεν υπήρχε «οξεία δημοσιονομική κρίση» τότε η νομοθετική διάταξη που προβλέπει ότι το δημόσιο όταν χρωστάει πρέπει να καταβάλει τόκο υπερημερίας 6%, ενώ οι ιδιώτες που οφείλουν στο δημόσιο πρέπει να πληρώνουν μεγαλύτερο επιτόκιο (περίπου από 8,75% έως 12,25%) θα ήταν αντισυνταγματική. Όμως κάτω από τις παρούσες οικονομικές συγκυρίες η επίμαχη διάταξη δεν προσκρούει στις συνταγματικές επιταγές". Αυτό θα είναι το «δια ταύτα» της εισήγησης του συμβούλου Επικρατείας Παναγιώτη Ευστρατίου στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο (ΑΕΔ), όπου παραπέμφθηκε το όλο ζήτημα για οριστική κρίση μετά τις αντίθετες αποφάσεις που έχουν εκδοθεί από το Ελεγκτικό Συνέδριο και τον Άρειο Πάγο.

Ο κ. Ευστρατίου θα τονίσει ότι λόγοι δημοσίου συμφέροντος δεν δικαιολογούν τη διαφοροποίηση του ύψους του επιτοκίου μεταξύ δημοσίου και ιδιωτών. Όμως, θα συνεχίσει, συνιστούν λόγους δημοσίου συμφέροντος, η ανάγκη διασφαλίσεως της δημοσιονομικής ισορροπίας του κράτους και η αντιμετώπιση της διαπιστωθείσας από τον νομοθέτη, «οξείας δημοσιονομικής κρίσεως την οποία διέρχεται η χώρα». Για την αντιμετώπιση της κρίσης αυτής και για την αποκατάσταση της δημοσιονομικής ισορροπίας έχουν ήδη ληφθεί διάφορα μέτρα που επιβαρύνουν οικονομικώς διάφορες και μεγάλες κατηγορίες πολιτών με σκοπό, τη μείωση των δαπανών και την αύξηση των δημοσίων εσόδων, θα τονίσει ο κ. Ευστρατίου, υπενθυμίζοντας ότι μεταξύ των άλλων μέτρων που έχουν ληφθεί, είναι οι περικοπές των αποδοχών και των συντάξεων, η αύξηση των φόρων, η επιβολή έκτακτων φόρων, η επιβολή εκτάκτου ειδικού τέλους ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών (χαράτσι) κ.λπ. Υπό τα δεδομένα αυτά, θα υπογραμμίσει ότι, η διαφοροποίηση αυτή στο ύψος του τόκου, που προβλέπει ο Κώδικας Νόμων περί Δικών του Δημοσίου, δεν αντίκειται στα άρθρα 4 παράγραφος 1 του Συντάγματος (ισότητα) και 25 (αρχή αναλογικότητας), ούτε στην κατοχυρωμένη από το άρθρο 4 παράγραφος 5 του Συντάγματος της ισότητας «ενώπιον των δημοσίων βαρών».

Συνεχίζουμε δηλαδή να περπατάμε σε επικίνδυνα μονοπάτια, χρησιμοποιώντας το Σύνταγμα ως λάστιχο, πράγμα που δίνει πάτημα για πολλά και χειρότερα, τα οποία σχεδιάζονται από διάφορους, "συμμάχους" και "πατριώτες", μετά τις επερχόμενες εκλογές, αν οι πολιτικές που ενστερνίζονται επιβραβευτούν στην κάλπη...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Η Βουλή των 24 ωρών είχε την τύχη ή την ατυχία να φιλοξενήσει για λίγο σειρά "φρούτων", ένα εκ των οποίων ήταν και η Μαρία "στην Σμύρνη συνωστίστηκαν" Ρεπούση. Στις 24 αυτές ώρες πρόλαβε και συγκέντρωσε πάλι τα φώτα της δημοσιότητας πάνω της: «Το έθνος πρέπει να μάθει να θεωρεί εθνικό, ό,τι είναι αληθινό. Με όλο το σεβασμό και από τη δική μου μεριά, δεν είναι ο χώρος εδώ για να κάνουμε ιστορική συζήτηση για τις γενοκτονίες και τη μνήμη. Στην ιστορία ευτυχώς ή δυστυχώς οι απαντήσεις είναι σύνθετες και χρειάζονται... χώρο και περιβάλλον διαλόγου και όχι πολεμικής αντιπαράθεσης. Θα σας παρακαλούσα να αρκεστείτε προς το παρόν στην επίσημη ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ για το θέμα» ήταν το μήνυμά της στην κριτική για το γεγονός ότι απουσίαζε από την εκδήλωση για τη γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού στην Βουλή. Δηλαδή τι μας λέει η κυρία αυτή με απλά λόγια και με βάση τα φτωχά ελληνικά που μάθαμε σχολίο; Δεν έγινε γενοκτονία ρε παιδιά, και στο κάτω-κάτω σιγά μην άφηναν οι Τούρκοι τους Πόντιους στην ησυχία τους. Επίσης η κυρία αυτή σε παρελθούσες εποχές δεν είχε πρόβλημα να εκφράσει τις απόψεις της μέσω διαδικτύου...Απλά τότε δεν ήταν βουλευτής και επομένως θεωρούσε ότι είχε μεγαλύτερη ελευθερία στην υπεράσπιση των γνωστών θέσεών της.

Για την ιστορία, η ανακοίνωση της ΔΗΜΑΡ έχει ως εξής:«Σύσσωμη η κοινοβουλευτική ομάδα της ΔΗΜΑΡ τίμησε με «ενός λεπτού σιγή» τη μνήμη του Ποντιακού Ελληνισμού. Η απουσία κάποιων από τους βουλευτές της οφείλεται σε καθαρά πρακτικούς λόγους». Το σχόλιό μας; Στην ΔΗΜΑΡ δεν ξέρουν ελληνικά. Αν γνώριζαν, θα γνώριζαν επίσης ότι όταν λέμε "σύσσωμη η ομάδα" εννοούμε "όλοι μαζί" και όχι "κάποιοι από μας". Και έχει ενδιαφέρον τι εννοούν με το "πρακτικοί λόγοι". Είχαν διπλοπαρκάρει; Τους φώναξαν από τα μεγάφωνα; Κλείστηκαν στο ασανσέρ; Τους έπιασε κόψιμο; Άγνωστο...

Και για να θυμηθούμε όλοι μας, σας παρουσιάζουμε απόσπασμα από την εκπομπή "Αληθινά Σενάρια" για την Ποντιακή Γενοκτονία...




Πηγές ειδήσεων: "Τα Νέα"

Άρνηση και της εξέγερσης του Πολυτεχνείου από την Χρυσή Αυγή και η απάντηση του οδηγού του τανκς που έριξε την πύλη του / Financial Times και Μύνχαου: "Ο Τσίπρας μάλλον έχει δίκιο"

Μετά την άρνηση του Ολοκαυτώματος, τη δήλωση ότι τις σφαγές στα Καλάβρυτα δεν τις έκαναν "Ναζιστές αλλά Γερμανοί" (για τις άλλες που έγιναν στην Κάντανο Χανίων, το Δίστομο, τις Βρύσες Αμαρίου, το Λέχοβο, τον Άγιο Βασίλειο και τα υπόλοιπα 85 περίπου μαρτυρικά χωριά και πόλεις δεν τοποθετήθηκε), το περίφημο "εγέρθητι" (το οποίο "στην Χ.Α. το έχουν συνήθειο" και επομένως ζητούν απ' όλους το ίδιο λες και ο αρχηγός της Χ.Α. είναι ο Πατριάρχης), την αντίθεση του στην οικογενειοκρατία (των άλλων βέβαια, γιατί τη σύζυγο και τους κουμπάρους του, τους θέλει στην Βουλή), τη δήλωση ότι ο Γλέζος "μας παραμύθιασε όταν λέει ότι έκανε αντίσταση" (ενώ οι προπάτορες τους οι Γερμανοτσολιάδες "θυσιάστηκαν" για την πατρίδα), ο Ν.Μιχαλολιάκος επανήλθε ζητώντας "να σταματήσει η παραμύθα για το Πολυτεχνείο".

Την απάντηση στο τελευταίο έδωσε ο οδηγός του τανκ του Πολυτεχνείου, Α. Σκευοφύλαξ χρησιμοποιώντας παρόμοια φρασεολογία: "Δημοκρατία έχουμε! Ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Και εγώ μπορώ να πω ότι γ..... την Ορνέλα Μούτι, ποιος θα με απαγορεύσει. Το θέμα είναι ποιος θα με πιστέψει!".

"Δεν τα γνωρίζει καλά τα γεγονότα ο κ. Μιχαλολιάκος. Ο Μιχάλης Γουνελάς δεν ήταν ο χειριστής του τανκ, εγώ ήμουν. Ο Γουνελάς ως αξιωματικός, ήταν ο επικεφαλής του άρματος. Μην μπερδεύουμε τα πρόσωπα και τα γεγονότα", συμπληρώνει. Κληθείς να σχολιάσει όσα ισχυρίστηκε ο κ. Μιχαλολιάκος για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, για τον  "κυρίαρχο μύθο της μεταπολιτευτικής προπαγάνδας", όπως είπε, "για ένα τανκ που έριξε την πύλη και πλάκωσε κάποιους ανθρώπους", είπε:

"Δεν ξέρω τι εννοεί.. Κανείς δεν είπε ότι το τανκ σκότωσε φοιτητές του Πολυτεχνείου. Δεν θα ξεχάσω όμως ποτέ ότι δίχως να το θέλω -ενώ πρόσεχα πάρα πολύ-, τραυμάτισα σοβαρά την τότε φοιτήτρια Πέπη Ρηγοπούλου, η οποία αν δεν κάνω λάθος είναι σήμερα καθηγήτρια Πανεπιστημίου. Δεν ξέρω τι σκέπτεται ο κ. Μιχαλολιάκος. Εγώ πάντως δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Αυτές οι πράξεις, αυτά τα γεγονότα δεν σβήνουν όσα χρόνια κι αν περάσουν".

Παράλληλα, αναφερθείς στην τοποθέτηση του προέδρου της Χρυσής Αυγής ότι δεν υπήρξαν θύματα μέσα στο Πολυτεχνείο, είπε πως" μέσα στο Πολυτεχνείο δεν είδα θύματα. Τι αλλάζει όμως. Τι σημασία έχει αν τα θύματα ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο ή στους γύρω δρόμους!" Να θυμίσουμε ότι τα επίσημα καταγεγραμμένα θύματα της μέρας του Πολυτεχνείου είναι 24, μεταξύ των οποίων κι ένα 5-χρονο αγόρι, που έπεσε από τα πυρά ελεύθερου σκοπευτή του στρατού στην περιοχή του Ζωγράφου.

Όπως προσθέτει ο οδηγός του τανκ του Πολυτεχνείου, "αυτό που ξέρω εγώ και έζησα είναι ότι αν δεν ανοίγαμε σειρά για να φυγαδεύσουμε τους φοιτητές από τους αστυνομικούς, θα είχαμε πολλά θύματα. Κι αυτό δεν είναι μύθος"!

Τέλος, κληθείς να πει τη γνώμη του για τη Χρυσή Αυγή σημειώνει πως "Δεν ξέρω εγώ από αυτά τα πράγματα. Αυτοί είναι Χιτλερικοί. Δικαίωμα τους είναι. Εγώ ούτε τότε ούτε ποτέ δεν υπήρξα Χιτλερικός. Ο καθένας αναλαμβάνει τις ευθύνες του για αυτό που είναι. Εγώ τις δικές μου τις κουβαλάω στην καμπούρα μου για όλη μου τη ζωή, κι αυτό δεν αλλάζει ό,τι και να γίνει".

Το σχόλιο μας; "Όσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια". Ένας πολιτικός χώρος που όποτε πήρε, με τη βία πάντα, την εξούσια στα χέρια του τη γύρισε πολλά χρόνια πίσω, που πάντα απουσίασε από οποιαδήποτε μεγάλη στιγμή του έθνους και που σε κρίσιμες στιγμές το πρόδωσε συνεργαζόμενος με κατακτητές και ξένους που εποφθαλμιούσαν την εθνική μας ακεραιότητα, προσπαθεί να καλύψει το δικό του μηδέν, ρίχνοντας λάσπη απέναντι σε όποιον πρόσφερε κάτι. Εμείς θα προτείνουμε στον κ. Μιχαλολιάκο να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη του πολιτικού του προγράμματος και ν' αποφεύγει τα παραληρήματά του. Η "δημοκρατία μας" πάντα στο τέλος επιζεί και αποβάλλει αυτούς που δεν τη σέβονται...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ο έγκυρος αρθρογράφος των Financial Times Βόλφγκανγκ Μύνχαου σε πρόσφατο άρθρο του (13 Μαΐου) εξετάζει το τι θα συνιστούσε μια «οικονομικά ορθολογική επιλογή» για την Ελλάδα σήμερα, δεδομένης της οικονομικής και πολιτικής κατάστασης. Τα σενάρια τα οποία εξετάζονται είναι ουσιαστικά δύο: καταρχήν η απαρέγκλιτη συνέχιση του προγράμματος της τρόικας και κατά δεύτερο η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ όπως την έχει διατυπώσει ο επικεφαλής του Αλ. Τσίπρας. Η πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ καταγράφεται στο άρθρο ως εξής: Η Ελλάδα να ακυρώσει το πρόγραμμα άμεσα, να πάρει πίσω κάποιες από τις μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό και να εξετάσει την αθέτηση πληρωμών 3 [default] στο εναπομένον εξωτερικό χρέος. Ο Αλ. Τσίπρας ισχυρίζεται ότι αυτό δεν θα οδηγούσε στην έξοδο από την Ευρωζώνη.

Ο Μύνχαου (προς έκπληξη πολλών εγχώριων "αναλυτών" σίγουρα) θεωρεί ότι χειρότερη επιλογή είναι η συνέχιση του προγράμματος της τρόικας. Η Ελλάδα, αν ακολουθήσει το πρόγραμμα αυτό, θεωρεί ότι "θα οδηγηθεί σε 10 χρόνια ύφεσης, σε αναπόφευκτη έξοδο από την Ευρωζώνη κι ενδεχομένως σε κατάρρευση της δημοκρατίας". Θεωρεί βέβαια ότι η προσέγγιση του ΣΥΡΙΖΑ ενέχει κινδύνους, αλλά τονίζει ότι "κατανοώ το γιατί οι Έλληνες πολίτες ψήφισαν υπέρ του. Η θέση του είναι σίγουρα περισσότερο ορθολογική από αυτήν της λιτότητας που προωθούν οι κυρίαρχοι, η οποία δεν μπορεί να προσφέρει καμία προοπτική οικονομικής ανάκαμψης. Πρόκειται για επανάληψη της ίδιας κατάστασης με εκείνη στη Γερμανία στις αρχές του 30." Επομένως κατά τον Μύνχαου "δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την αθέτηση πληρωμών αργότερα ή αθέτηση τώρα. Θα προτιμούσα μια αθέτηση πληρωμών αργότερα, επειδή αυτό θα επέτρεπε μια ομαλότερη δημοσιονομική προσαρμογή, την εφαρμογή λογικών μεταρρυθμίσεων και την αύξηση των πιθανοτήτων να μείνει η Ελλάδα στην ευρωζώνη."

Και πέντε πολύ πετυχημένες γελοιογραφίες σχετικές με την κρίση και τις εκλογές:

Πηγή ειδήσεων: "Financial Times", "Pheme.gr"Το αν έχει δίκιο ή άδικο πολύ πιθανόν να το μάθουμε σύντομα...

Τα πρακτικά της 3ης συνεδρίασης των πολιτικών αρχηγών με θέμα το σχηματισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης

Πιστοί στην υπόσχεσή μας, σας παραθέτουμε τα πλήρη πρακτικά της τελικής συνεδρίασης των πολιτικών αρχηγών που είχε ως θέμα το σχηματισμό υπηρεσιακής κυβέρνησης. Αξίζει να προσέξετε τα σημεία στα οποία συζητείται το όνομα του Γ.Αρσένη ως υπηρεσιακού πρωθυπουργού, καθώς και το ενδιαφέρον της Α.Παπαρήγα για την μη πρόσκληση της Χ.Α. στη συνεδρίαση. Τα συμπεράσματα από την κουβέντα απλά: όταν θέλουμε, μπορούμε να συννεοηθούμε, έστω και για διαδικαστικά ζητήματα:

"ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Σύμφωνα με τις επιταγές του Συντάγματος, ερχόμαστε σήμερα με ένα και μόνο θέμα τη συγκρότηση υπηρεσιακής κυβέρνησης, η οποία θα οδηγήσει τη χώρα σε εκλογές.  Έχω να σας κάνω μία πρόταση. Υπάρχουν ανοιχτά θέματα τόσο στο ΝΑΤΟ όσο και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και θεωρώ ότι θα μπορούσε αυτά τα θέματα να τα χειριστεί κάποιος ο οποίος έχει ήδη στο παρελθόν χειριστεί φακέλους και στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ιδιαίτερα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ιδιαίτερα τα οικονομικά θέματα, όπως είναι ο κ. Παπαδήμος.  Επικοινώνησα με τον κ. Παπαδήμο ο οποίος έχει μερικές αντιρρήσεις. Θα δεχόταν, όμως, αν ήταν η θέληση όλων των πολιτικών Αρχηγών, να συνεχίσει το έργο και να διεξάγει με υπηρεσιακή κυβέρνηση τις εκλογές.  Θέλω τις απόψεις σας επ’ αυτού.
Ο κ. Σαμαράς έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, εφόσον αποτελεί και πρότασή σας, εμείς δεν έχουμε αντίρρηση, λαμβανομένων υπόψη και των δυσεπίλυτων προβλημάτων, των δυσκολιών που έχει η χώρα στα θέματα της οικονομικής κυρίως, αλλά και της εξωτερικής πολιτικής. Σωστά αναφέρατε τη Σύνοδο Κορυφής στο Σικάγο στις 20 Μαΐου για τα ζητήματα του ΝΑΤΟ.
Βεβαίως, θα μπορούσε κανείς να μιλήσει για τα συν και τα πλην. Πιστεύω ότι υπερέχει η δική σας πρόταση με βάση το σκεπτικό που αναπτύξατε. Δεν θα είχε η Νέα Δημοκρατία αντίρρηση.
Το κυβερνητικό σχήμα θα πρέπει να είναι μικρό. Δεν χρειάζεται να υπάρχουν ούτε αναπληρωτές υπουργοί, ούτε υφυπουργοί. Βεβαίως η Νέα Δημοκρατία προτίθεται να αποσύρει τους δικούς της υπουργούς, αναπληρωτές υπουργούς και υφυπουργούς.
Το σημαντικό για μένα είναι ότι για λόγους σύνεσης και φρόνησης, θα πρέπει αυτή η υπηρεσιακή κυβέρνηση να ανταποκριθεί με ιδιαίτερη προσοχή απέναντι σ’ αυτά τα μεγάλα προβλήματα που έχει ο τόπος. Καταλαβαίνω ότι η πρότασή σας έχει να κάνει και με το αν συμβεί τίποτα έκτακτο στα οικονομικά, -ένα Eurogroup- ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός να έχει ήδη μια εμπειρία και να γνωρίζει τα θέματα. Αυτό το αντιλαμβάνομαι. Το ίδιο συμβαίνει και με τα εξωτερικά ζητήματα. Εν πάση περιπτώσει, στο μέτρο που οι συνάδελφοι εδώ θα το δεχθούν και εγώ δεν έχω καμία αντίρρηση.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ο κ. Τσίπρας έχει το λόγο.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Αντιλαμβάνομαι την άποψη που λέει ότι πρέπει ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός, η υπηρεσιακή κυβέρνηση, να μπορεί να χειριστεί τα ανοιχτά θέματα που θα έχει στη διάθεσή της μέχρι τις εκλογές. Είναι απολύτως ορθή. Τα ανοιχτά θέματα είναι τα ζητήματα της οικονομίας, οι σχέσεις με την Ευρωπαϊκή Ένωση, η παρουσία μας στη Σύνοδο του ΝΑΤΟ.  Υπ’ αυτή την έννοια κατανοώ απολύτως την πρόταση του κυρίου Προέδρου για την παραμονή ως υπηρεσιακού πρωθυπουργού του σημερινού Πρωθυπουργού κ. Παπαδήμου.  Παρ’ όλα αυτά θα ήθελα να θέσω υπόψη σας την εκτίμηση ότι ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός πρέπει να πληροί όλες αυτές τις προϋποθέσεις και ταυτόχρονα να μπορεί στο πρόσωπό του να αντανακλάται και ο νέος συσχετισμός δύναμης που διαμορφώθηκε στις 6 του Μάη.
Λαμβάνοντας και τα δύο υπόψη μας, θα θέλαμε να σας καταθέσουμε την πρόταση –αν συμφωνήσουν όλοι βεβαίως, γιατί αυτό είναι προαπαιτούμενο από το Σύνταγμα- να δεχθούμε για τη θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού ένα πρόσωπο που έχει την εμπειρία, τη δυνατότητα να χειριστεί αυτά τα θέματα και να μπορεί να αντανακλά καλύτερα τους σημερινούς συσχετισμούς, τον Γεράσιμο Αρσένη.
Σε ό,τι αφορά τη σύνθεση της κυβέρνησης, νομίζω ότι θα συμφωνήσω με την άποψη να είναι μικρό σχήμα. Χρειάζεται να δούμε ενδεχομένως και ξεχωριστά τα πρόσωπα για τα κρίσιμα Υπουργεία. Υποθέτω ότι θα ήταν καλύτερο να ολοκληρώσουμε με τη συζήτηση για τον πρωθυπουργό και μετά να πάμε σε αυτό.
Θα ήθελα, όμως, εισαγωγικά να σας θέσω υπόψη μια σημαντική για εμάς επισήμανση. Θεωρούμε ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν θα πρέπει να υλοποιήσει κρίσιμες αποφάσεις που κατά την πεποίθησή μας στερούνται
νομιμοποίησης σε ό,τι αφορά την εφαρμογή μέτρων. Δηλαδή μέτρων που αφορούν μειώσεις μισθών, συντάξεων, ακυρώσεις συλλογικών συμβάσεων, μειώσεις δαπανών και ιδιωτικοποιήσεις.
Να γίνω πιο ακριβής. Πιστεύουμε ότι στο βαθμό που θα απαιτηθεί για την εφαρμογή ειδικότερα του ν. 4051, η έκδοση υπουργικών αποφάσεων και διαταγμάτων, η υπηρεσιακή κυβερνήσει να μην προχωρήσει στην έκδοσή τους έως ότου σχηματιστεί κυβέρνηση που θα έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής.  Επιπλέον πιστεύουμε ότι μέχρι τη διενέργεια των εκλογών θα πρέπει να παγώσει κάθε διαδικασία σχετικά με την πώληση δημόσιας περιουσίας. Ειδικότερα, θέλουμε να σας επισημάνουμε πως είναι ιδιαίτερα κρίσιμο να σταματήσει μέχρι τη διεξαγωγή των εκλογών και τη δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης που θα έχει την εμπιστοσύνη της Βουλής, κάθε διαδικασία στο Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, στο λεγόμενο ΤΑΙΠΕΔ, καθώς και οι όποιες προετοιμασίες για τη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων στο ΤΑΙΠΕΔ.
Αυτές είναι οι σκέψεις μας. Φαντάζομαι ότι εάν η συζήτηση επεκταθεί και στα υπουργεία, θα επανέλθουμε.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Το λόγο έχει ο κ. Βενιζέλος.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, συμφωνώ με την πρότασή σας ότι θα πρέπει να διατηρηθεί ο κ. Παπαδήμος στην πρωθυπουργία για την περίοδο προς τις εκλογές, ως υπηρεσιακός πρωθυπουργός, εφόσον αυτή είναι η δική σας εκτίμηση, εφόσον ο ίδιος συμφωνεί και εφόσον υπάρχει βεβαίως και η ομοφωνία των Αρχηγών των πολιτικών Κομμάτων, όπως προβλέπει το άρθρο 37 του Συντάγματος.
Πρόκειται να διεξαχθούν διεθνή γεγονότα, στα οποία χρειάζεται μία επαρκής εκπροσώπηση της χώρας και στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ και στη Σύνοδο Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης και μία γνώση των οικονομικών διαδικασιών.  Δεν συμφωνώ με την πρόταση που υπέβαλε ο κ. Τσίπρας για τον κ. Γεράσιμο Αρσένη. Θεωρώ ότι η πρόταση αυτή θα είχε νόημα στις συζητήσεις για το σχηματισμό κυβέρνησης που θα διεκδικούσε ψήφο εμπιστοσύνης. Η  πρόταση αυτή έχει κομματικά χαρακτηριστικά. Είναι σίγουρα προϊόν των επαφών που είχε ο ΣΥΡΙΖΑ με την κ. Κατσέλη.
Δεν έχουμε σκοπό να ενθαρρύνουμε μέσω του θεσμού της υπηρεσιακής κυβέρνησης, τέτοιου είδους πολιτικές συμφωνίες, οι οποίες εξυπηρετούν μικρές κομματικές σκοπιμότητες, οι οποίες είναι πολύ κάτω από το επίπεδο αυτής της θεσμικής συζήτησης που διεξάγεται. Επίσης είναι προφανές ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση είναι υπηρεσιακή κυβέρνηση και ασχολείται με τις τρέχουσες υποθέσεις. Δεν αναλαμβάνει δεσμεύσεις, παρά μόνο αν αυτό είναι απολύτως επιβεβλημένο. Αν υπάρξει κάποιο έκτακτο και σοβαρό θέμα, ζητά και τη διαβούλευση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και τους Αρχηγούς των Κομμάτων. Προφανώς δεν θα εκδοθούν κανονιστικές πράξεις και κανονιστικά διατάγματα. Ήδη, απ’ ότι έχω πληροφορηθεί, το διοικητικό συμβούλιο του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου αποφάσισε χθες να αναστείλει κάθε διαδικασία ενόψει των εκλογών.
Βεβαίως όλα αυτά θα τα δούμε μπροστά μας. Όλα αυτά είναι σώρευση προβλημάτων, τα οποία θα αντιμετωπίσει η επόμενη κυβέρνηση. Εν πάση περιπτώσει αυτό είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούμαστε εμείς.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ο κ. Καμμένος έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Οι Ανεξάρτητοι Έλληνες πιστεύουμε ότι πρέπει να γίνει η υπηρεσιακή κυβέρνηση με μη πολιτικό πρόσωπο. Θα μας επιτρέψετε να διαφωνήσουμε με την παραμονή του κ. Παπαδήμου. Θεωρούμε ότι θα πρέπει να ακολουθήσουμε τη διαδικασία που προβλέπεται για ανώτατο δικαστικό, είτε με τον αρχαιότερο είτε με τον Πρόεδρο κ. Πικραμμένο, στη θέση του υπηρεσιακού πρωθυπουργού.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Είναι ο αρχαιότερος.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Μάλιστα. Πιστεύουμε ότι θα πρέπει να αντικατασταθούν όλα τα πολιτικά πρόσωπα, οι Υπουργοί. Θέλω να προτείνω για το Υπουργείο Εξωτερικών, για το ευαίσθητο θέμα που έχουμε να αντιμετωπίσουμε στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, τον καθηγητή κ. Παναγιώτη Ήφαιστο, του Πανεπιστημίου Πειραιώς, και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας…
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Θα σας διακόψω…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Να μην αναφερθώ στα ονόματα, κύριε Πρόεδρε;
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Να τελειώσουμε παρακαλώ πρώτα το θέμα του υπηρεσιακού πρωθυπουργού.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Καλώς. Πάντως, να αντικατασταθούν και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας και στο Υπουργείο Εσωτερικών. Όσον αφορά τα τρέχοντα θέματα, θα πρέπει να παγώσουν όλες οι διαδικασίες εκείνες οι οποίες αφορούν πώληση δημόσιας περιουσίας, ανοικτούς διαγωνισμούς. Δεν πρέπει να εκδοθούν υπουργικές αποφάσεις και διατάγματα, τα οποία θα δεσμεύσουν τη χώρα. Κύριε Πρόεδρε, εμείς θα θέλαμε να είναι σαφής η οδηγία του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών υπό την Προεδρεία σας στην αντιμετώπιση του θέματος που πιθανώς θα προκύψει για την είσοδο των Σκοπίων με το όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Σικάγο. Θα θέλαμε να εκφράσουμε την άποψη από αυτή τη διαδικασία, να τεθεί μέχρι και βέτο στην πιθανότητα εισόδου της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας με το όνομα «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» στο ΝΑΤΟ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, με συγχωρείτε που παρεμβαίνω. Ξέχασα να τονίσω και εγώ –το θεώρησα αυτονόητο, γι’ αυτό το παρέλειψα- ότι πρέπει να αποσυρθούν οι υπουργοί, οι αναπληρωτές υπουργοί και οι υφυπουργοί που ανήκουν στο ΠΑΣΟΚ. Δεν θα ήθελα να παραμείνουν στην υπηρεσιακή κυβέρνηση, ακόμη και εάν αυτό ήταν μία υπηρεσιακή ανάγκη, η οποία θα σχηματιστεί υπό οποιονδήποτε υπηρεσιακό πρωθυπουργό. ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Η κ. Παπαρήγα έχει το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Κύριε Πρόεδρε, στην κατ’ ιδίαν συνάντηση που κάναμε, παρότι δεν ήταν αυτό το αντικείμενο της συζήτησης, σας είχα πει αν μπορούσε να μείνει η παρούσα κυβέρνηση ως υπηρεσιακή και χωρίς να κάνει κάποια πράξη. Δηλαδή να είναι αυστηρώς υπηρεσιακή κυβέρνηση. Δεν είχα ασχοληθεί με το όνομα του πρωθυπουργού. Είχα θέσει μόνο το θέμα του Υπουργού Εσωτερικών που έχει την ευθύνη της διεξαγωγής των εκλογών. Εκεί, χωρίς να επιμένω, με τον κ. Γιαννίτση δεν είχαμε παράπονα, γιατί με άλλους υπουργούς στο παρελθόν είχαμε στη διεξαγωγή των εκλογών. Μας είχαν τρελάνει κυριολεκτικά. Επειδή απ’ όσο ξέρω δεν είναι και υποψήφιος…
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Όχι δεν είναι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Πολιτική άποψη έχει αλλά δεν με ενοχλεί αυτό γιατί ήταν εντάξει. Εννοείται ότι όποια μορφή και εάν έχει η υπηρεσιακή κυβέρνηση –να το ξεκαθαρίσω αυτό- δεν μπορεί να υπάρχει πολιτική πράξη, ούτε και του παρελθόντος που υλοποιείται σε αυτό το διάστημα. Φυσικά εάν υπάρξει ένα ξαφνικό γεγονός, πρέπει να βρούμε τρόπο να αντιμετωπιστεί.
Όταν είχα πει να παραμείνει η υπάρχουσα κυβέρνηση ως υπηρεσιακή –βέβαια κάποια υπουργεία πρέπει οπωσδήποτε να αλλάξουν- σκέφτηκα πόσο δύσκολο θα ήταν να αρχίσουμε να συμφωνούμε στα πρόσωπα. Και είπα, ας πάει στην ευχή, καλύτερα να τελειώνουμε με αυτή την ιστορία, να μένουν τα ίδια πρόσωπα, εκτός αν κάποιος έθετε ζήτημα εμπιστοσύνης κ.λπ. για κάποιον λόγο. Εννοείται πως θα έπρεπε να παρθούν υπόψη τα ευαίσθητα υπουργεία. Λαμβάνοντας υπόψη όλα αυτά και τη συζήτηση που έγινε, αλλά και ότι πραγματικά προκύπτουν ζητήματα όπως είναι το ΝΑΤΟ κ.λπ., καταλήγω στην εξής άποψη. Τυπική υπηρεσιακή κυβέρνηση. Ενδεχομένως η δική μου πείρα να μην είναι μεγάλη –δεν έχουμε κάνει κυβέρνηση- αλλά νομίζω ότι δεν είναι φοβερό στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ κατά τη γνώμη μου να μην υπογραφεί τίποτε. Ένας λαός βρίσκεται σε εκλογική διαδικασία.
Και δεν είναι μόνο το θέμα της FYROM. Έχουμε γενικότερες αποφάσεις του ΝΑΤΟ που αφορούν στρατιωτικές επιχειρήσεις, την «έξυπνη άμυνα» κ.λπ. Και οποιοσδήποτε να θέσει βέτο στο θέμα της FYROM, τα άλλα θα τα υπογράψει. Και οι υπογραφές δεν τηρούνται μέχρι την επόμενη που θα αναδειχθεί καινούργια κυβέρνηση.
Γι’ αυτό το λόγο συνηγορώ να είναι καθαρά υπηρεσιακή κυβέρνηση με υπηρεσιακό πρωθυπουργό δικαστικό.
Εκκρεμούν κάποια θέματα πληρωμών. Δεν ξέρω αυτό το μήνα ποια είναι. Εδώ τώρα τι θα πεις; Θεωρείται υλοποίηση απόφασης της προηγούμενης κυβέρνησης, όπου κάποιοι λένε ότι θα ανατραπεί το ένα ή το άλλο ή δεν ξέρουμε τι θα ανατραπεί; Θα έχουμε μία διαδικασία που θα πρέπει να πάρεις θέση για κάτι που αποφασίστηκε και δεν συμφωνείς. Αλλά και από την άλλη δεν υπάρχει η νέα κυβέρνηση ώστε να πεις «παίρνει την ευθύνη, πάει στη Βουλή και λέει δεν συμφωνώ με αυτό». Υπάρχουν ορισμένα λεπτά ζητήματα που δεν χρειάζεται να παρθούν αποφάσεις. Δεν βάζω λίστα ζητημάτων πολύ περισσότερο όσον αφορά τις ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ. -διάβασα το πρωί στις εφημερίδες ότι ήδη έχει παγώσει η διαδικασία- ή οτιδήποτε άλλο που ενδεχομένως διαφεύγει και της προσοχής μας. Τώρα τι να σας πω; Στην περίπτωση που γίνει ένας σεισμός, αυτή η πολιτική προστασία χρειάζεται. Δεν αναφέρομαι όμως σε τέτοια θέματα.
Υπ’ αυτή την έννοια να βγει καθαρά υπηρεσιακή κυβέρνηση. Έχει κάποιο ρίσκο. Θα πάρουμε όμως την ευθύνη γι’ αυτό το διάστημα.
Θα ήθελα να σταθώ και στις προτάσεις που έγιναν και από την πλευρά του κ. Τσίπρα και από την πλευρά του κ. Καμμένου. Κοιτάξτε να δείτε. Επειδή έχουμε ακούσει πολλά αυτό το διάστημα –που σε κάποιες διαδικασίες μετέχουμε και σε κάποιες όχι- εγώ δεν θα τολμούσα να έρθω και να σας προτείνω έναν άνθρωπο που έχω μια πολιτική επαφή για τις εκλογές ή έχω μια πολιτική φιλία. Δηλαδή, πρέπει να έχουμε και μια αίσθηση ότι εδώ έχει ο καθένας –ας πούμε- διαφωνία. Θα μπορούσα και εγώ να σας προτείνω έναν άνθρωπο που να μην είναι ταυτισμένος με το ΚΚΕ. Ε, τώρα παίζουμε; Άμα τον πρότεινα εγώ, ήταν ταυτισμένος, κρυφο-ΚΚΕ! (Γέλια)
Όχι, το λέω, γιατί κοιτάξτε να δείτε. Διεκδικούμε, αλλά... Γιατί θα αρχίσει τώρα μια συζήτηση «προτάθηκε ο τάδε, είπαν όχι», θα αρχίσει μια ιστορία στα
κανάλια. Με συγχωρείτε, δηλαδή! Ο κ. Αρσένης είναι πολιτική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ, πολιτική εκλογική. Ο άνθρωπος αυτός χρόνια έχει να εμφανιστεί. Δεν λέω ότι δεν έχει πολιτική σκέψη ή ότι δεν παρακολουθεί. Μάλιστα, εγώ δεν ξέρω πώς είναι και στην υγεία του. Πόσων ετών είναι;
ΑΛΕΞIOΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Μπορώ να σας διαβεβαιώσω γι’ αυτό, αν θέλετε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Δεν ξέρω. Εγώ δεν έχω κάνει επαφές μαζί του, αλλά επειδή ακούω διάφορα. Δεν έχω πρόβλημα ούτε ρατσίστρια είμαι ως προς τις νέες ηλικίες –καθαρό αυτό- ούτε ως προς τις μεγάλες. Απλώς, δεν έχω καμμία επαφή με τον άνθρωπο.
ΑΛΕΞIOΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Περισσότερο είναι οικογενειακή ευθύνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Ούτε ρατσιστική θέση έχω ενάντια στους νέους για να πω «έξω οι νέοι» ούτε για να πω «κάτω οι ηλικιωμένοι».
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Είναι οικογενειακή μερίδα! Δεν είναι οικογενειακή ευθύνη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Αλλά, κύριε Καμμένο, τώρα και εσύ από την οπτική του ονόματος της FYROM κάνεις την πρόταση. Να κάνω και εγώ μια δική μου οπτική που είμαι εναντίον του ΝΑΤΟ ριζικά; Να προτείνω και εγώ έναν...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Έξοδο από το ΝΑΤΟ.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Όχι έξοδο. Θα πάει και –αν θέλεις- θα φέρει και όλες τις πληροφορίες που χρειαζόμαστε, πολύ περισσότερες απ’ ό,τι θα φέρει ο κ. Ήφαιστος, που θα τις είχα και εγώ από πρώτο χέρι. Με συγχωρείτε, δηλαδή! Γι’ αυτό καμιά φορά δεν μετέχουμε, γιατί ξέρεις ότι υπάρχει ένας συσχετισμός δύναμης... ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Πάντως δεν είναι στο Κόμμα μας ο κ. Ήφαιστος. Έτσι; Να το ξεκαθαρίσουμε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Λοιπόν, κοίταξε. Τον διαβάζω τον κ. Ήφαιστο. Διαβάζω και εσένα και κοίταξε να δεις τώρα...
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Είμαστε παλιοί, κύριε Καμμένο, εμείς τώρα και ξέρουμε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Ναι. Κλείνω. Άκουσε να δεις. Όταν δεν προτείνουμε, καμιά φορά, έχεις μια ορισμένη δύναμη. Τώρα τι απαίτηση έχω εγώ; Και αν θέλεις, έχουμε και ριζικά διαφορετικές θέσεις. Έχω απαίτηση να δεχθείτε εσείς τώρα κάποιον που θα ήθελα εγώ; Να τον προτείνω για τι; Για να ρίξω ένα όνομα στο τραπέζι; Να έχουμε και εμείς συναίσθηση και να βοηθήσουμε και τον Πρόεδρο να κάνει τη δουλειά του!
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Όχι, όλοι μας να κάνουμε τη δουλειά μας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Όχι, καταλαβαίνετε, σχολιάζω τις προτάσεις. Με συγχωρείτε.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Σας καταλαβαίνω, αλλά –όπως λέτε, συμφωνώ και εγώ- να καταλήξουμε κάπου.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Μετά θα πουν ότι το ΚΚΕ πάλι δεν πρότεινε, γιατί θεωρώ αδύνατο να συμφωνήσετε σε κάποιον. Αφήστε που δεν έχω και να προτείνω δηλαδή. Ποιον να προτείνω τώρα να πάει στο ΝΑΤΟ και που πρέπει να εκφράσει όλες σας τις θέσεις; Όποιος πάει δεν μπορεί να εκφράσει τις θέσεις του ΚΚΕ –έχουμε μια συναίσθηση- ή να πάει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να εκφράσει τις θέσεις του ΚΚΕ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Πάντως, στην προηγούμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ –επειδή μετείχα στη Λισσαβώνα ως Υπουργός Εθνικής Άμυνας- το πρόσωπο που έκανε εντύπωση ήταν ο Πρόεδρος Μεντβέντεφ της Ρωσικής Ομοσπονδίας, ...
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Δεν μου λέει τίποτα εμένα.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: ... ο οποίος μετείχε σε όλες τις διαβουλεύσεις.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Μα, γιατί να μην κάνει εντύπωση ο Μεντβέντεφ;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Όχι, έτσι το λέω. Έχει αλλάξει ο κόσμος.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Έχετε άποψη να τον προτείνουμε;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Τώρα αυτά τα «έχει αλλάξει ο κόσμος» είναι ανάλογα με τα ίδια συμφέροντα. Άστο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Σωστό.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εγώ δεν προτείνω, γιατί ξέρω ότι δεν έχω κάποιον που να μπορεί να χειριστεί τα ζητήματα και να εκφράζει την κυρίαρχη άποψη στην Ελλάδα. Γι’ αυτό δεν προτείνω. Δεν είναι γιατί δεν θέλω να αναμειχθώ σε προτάσεις.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ευχαριστώ. Ο κ. Κουβέλης έχει το λόγο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, θα είμαι σύντομος. Η κυβέρνηση πρέπει να είναι υπηρεσιακή, να έχει τα χαρακτηριστικά της πολιτικής ουδετερότητας. Εγώ σας προτείνω να ακολουθήσετε τη διάταξη του άρθρου 37 του Συντάγματος. Ακριβώς υπηρετώντας αυτή την πολιτική ουδετερότητα της υπηρεσιακής κυβέρνησης, δεν θα κάνω καμμία πρόταση προσωποποιημένη. Διότι, αν έκανα τέτοια πρόταση, δεν θα εξασφαλιζόταν η πολιτική ουδετερότητα –που θέλω να έχει- της υπηρεσιακής κυβέρνησης και
θεωρώ αυτονόητο ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση δεν μπορεί να προβεί ούτε στην έκδοση διαταγμάτων ούτε κανονιστικών πράξεων ούτε δηλαδή να κάνει ενέργειες, οι οποίες αποτυπώνουν δράση μιας κυβέρνησης που θα έπρεπε να έχει την έγκριση της Βουλής. Σας ευχαριστώ.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ο κ. Σαμαράς έχει το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, να πω ότι οι προτάσεις ονομάτων, κατά την άποψή μου, μπερδεύουν τη σημερινή κρίσιμη συνεδρίαση –όπου θέλουμε να τελειώνουμε, ώστε να μπει μπροστά η υπηρεσιακή κυβέρνηση- με το προεκλογικό κλίμα και την προεκλογική περίοδο. Δεν είναι σωστό αυτό.
Άκουσα από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας μια πρόταση. Σέβομαι το θεσμό. Δεν θα υπήρχε καμμία διαφορά γι’ άλλες δυο-τρεις εβδομάδες να μείνει ο κ. Παπαδήμος. Δεν το δέχεται ένας, πρέπει να σταματήσει εδώ η συζήτηση και νομίζω, κύριε Πρόεδρε, ότι πρέπει να κάνετε χρήση των δικαιωμάτων του άρθρου 37, συμφωνώντας και εγώ με τον Φώτη Κουβέλη για την ανάγκη ουδετερότητας να προχωρήσει αυτή η κυβέρνηση, βεβαίως πάντοτε ρίχνοντας ιδιαίτερη σημασία και ιδιαίτερη ματιά στα κρίσιμα Υπουργεία που είναι το Οικονομικών και το Εξωτερικών κυρίως.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Κυρίως αυτά τα δύο.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ο κ. Τσίπρας έχει το λόγο.
ΑΛΕΞIOΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, εγώ δεν θα συμφωνήσω με την άποψη που εκφράστηκε ότι είναι μια διαδικασία σαν όλες τις άλλες, ότι πρέπει να επιλέξουμε υπηρεσιακό Πρωθυπουργό ακολουθώντας το άρθρο 37, όπου λέει ότι αν δεν καταλήξουμε σε ένα πρόσωπο κοινής αποδοχής, πρέπει να πάμε στον δικαστικό. Το λέω αυτό, διότι η κατάσταση είναι κρίσιμη. Όλοι το αποδεχόμαστε αυτό. Βεβαίως θα μου πείτε «θα έχουμε τόσο σημαντικά γεγονότα μέχρι τις εκλογές που ενδεχομένως να είναι το κρίσιμο το ποιος θα τα διαχειριστεί;». Δεν θέλω βεβαίως να είμαι μάντης κακών, κάθε άλλο. Το αντίθετο, πιστεύω ότι δεν θα έχουμε. Παρόλα αυτά, νομίζω ότι θα ήταν προτιμότερο να συμφωνήσουμε όλοι σε ένα πρόσωπο που θα μπορούσε να έχει την ευχέρεια και τη δυνατότητα και την ικανότητα να διαχειριστεί κρίσιμα ζητήματα που ενδεχομένως να προκύψουν έως τις εκλογές που αφορούν τη σχέση της χώρας μας στο ευρωπαϊκό και διεθνές γίγνεσθαι. Υπ’ αυτή την έννοια, δεν πιστεύω ότι θα ήταν η καλύτερη δυνατή επιλογή να πάμε απευθείας σε δικαστικό Πρωθυπουργό, προτού εξαντλήσουμε κάθε δυνατότητα συμφωνίας σε κάποιο άλλο πρόσωπο.
Θα ήθελα να σας πω με ειλικρίνεια ότι η πρότασή μας για τον κ. Αρσένη δεν έχει καθόλου χαρακτηριστικά κομματικής συνεννόησης. Δεν με εντυπωσιάζει η άρνηση, αλλά με εντυπωσιάζει ο σχολιασμός, ιδίως όταν προέρχεται από τον κ. Βενιζέλο, που ο Γεράσιμος Αρσένης είναι ένα πρόσωπο που προέρχεται από το χώρο –ήταν Υπουργός σε κυβερνήσεις- του ΠΑΣΟΚ και είχε χειριστεί θέματα κρίσιμα, ήταν στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο χρόνια, ήταν Υπουργός Εθνικής Άμυνας –άρα, ξέρει τις σχέσεις με το ΝΑΤΟ- και βεβαίως έχει κάνει σε οικονομικά υπουργεία, άρα μπορεί να διαχειριστεί κρίσιμα ζητήματα οικονομικής πολιτικής που ενδεχομένως να προκύψουν και αφορούν τις σχέσεις της χώρας μας με την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Δεν θέλω όμως να σχολιάσω περαιτέρω. Σέβομαι την άποψη του κ. Βενιζέλου. Δεν θέλω να τη σχολιάσω.
Εμείς καταθέσαμε μια πρόταση με αυτό το κριτήριο. Ειλικρινά, δεν μπορούσαμε να σκεφτούμε κάποια άλλη προσωπικότητα που ενδεχομένως να μπορούσε να γίνει αποδεκτή και να αποτύπωνε και το συσχετισμό δύναμης των πολιτικών δυνάμεων έτσι όπως εκφράστηκε στις 6 του Μάη, για να μπορέσει να διαχειριστεί αυτά τα κρίσιμα ζητήματα. Αν αυτή η πρόταση δεν γίνεται αποδεκτή, εμείς δεν θα είχαμε αντίρρηση να συνεχίσει να ασκεί τα καθήκοντά του και ως υπηρεσιακός ο κ. Παπαδήμος.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ο κ. Βενιζέλος έχει το λόγο. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, λυπάμαι, αλλά πρέπει και πάλι να εντοπίσω μια μεγάλη αντίφαση σε αυτά που λέει ο κ. Τσίπρας.
Χθες αποτύχαμε να συμφωνήσουμε σε μια οικουμενική πολιτική κυβέρνηση, η οποία να αποτυπώνει τους νέους συσχετισμούς και να κυβερνήσει τη χώρα για ένα εύλογο χρονικό διάστημα, προκειμένου να διαχειριστούμε μια κρίση, η οποία αυτή τη στιγμή είναι σε πλήρη εξέλιξη. Ήταν απολύτως αντίθετος να μπει σε μια τέτοια συζήτηση και έρχεται σήμερα –με αφορμή την εφαρμογή του άρθρου 37- και λέει «θέλω οικουμενική, εκλογική, με πολιτικά χαρακτηριστικά και πολιτικό Πρωθυπουργό». Μα, αν μπορούσαμε να το πετύχουμε αυτό, γιατί να μην έμενε και ένα διάστημα αυτή η Κυβέρνηση, προκειμένου να διαχειριστεί τα θέματα και γιατί να πάμε αμέσως σε εκλογές;
ΑΛΕΞIOΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Μα, διαφωνείτε στον κ. Παπαδήμο;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Όχι, όχι, δεν διαφωνώ στον κ. Παπαδήμο. Διαφωνώ στην πρόταση για τον κ. Αρσένη, ...
ΑΛΕΞIOΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Εντάξει, το κατάλαβα αυτό.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: ...την οποία τοποθέτησα και σε ένα πλαίσιο πολιτικό και το οποίο είπα με μεγάλη ευθύτητα. Από εκεί και πέρα, πράγματι βλέπω ότι ο κ. Τσίπρας, ο κ. Σαμαράς και εγώ συμφωνούμε στον κ. Παπαδήμο, αλλά βλέπω ότι η κα Παπαρήγα, ο κ. Καμμένος και ο κ. Κουβέλης διαφωνούν. Ως εκ τούτου, νομίζω ότι η λύση είναι μονόδρομος κατά το άρθρο 37, όπως και εγώ το έχω ερμηνεύσει και όλοι οι ομότεχνοί μου υπό την προηγούμενη, αλλά πάντοτε παρούσα, ιδιότητά μου την επιστημονική. Άρα, πρέπει να πάτε σε Πρόεδρο Ανωτάτου Δικαστηρίου, τον οποίο και θα επιλέξετε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα απλώς να προσθέσω κάτι. ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Να δώσουμε πρώτα το λόγο στον κ. Καμμένο;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εντάξει. Αν θέλετε να πάμε με τη σειρά, δεν έχω αντίρρηση.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Να του δώσουμε το λόγο, γιατί χθες με μέμφθηκε ο κ. Καμμένος.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Δεν σας μέμφθηκα, κύριε Πρόεδρε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Βεβαίως, κύριε Πρόεδρε. Δεν έχω κανένα πρόβλημα.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Σας παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε. Ας δώσουμε το λόγο στην κα Παπαρήγα.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ωραία. Τότε, η κα Παπαρήγα έχει το λόγο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Κατ’ αρχήν, να σας πω τώρα και μία άλλη πλευρά. Από ορισμένα κόμματα έχει στοχοποιηθεί το πρόσωπο του κ. Παπαδήμου στη νέα Κυβέρνηση. Εμείς, όπως ξέρετε, δεν στοχοποιούμε ούτε Πρωθυπουργούς. Επειδή θεωρούμε πάντα ότι είναι μία συλλογική δουλειά, δεν στοχοποιούμε. Χωρίς να σημαίνει ότι ένας Πρωθυπουργός δεν έχει ευθύνη. Όμως, δεν είμαστε εκτεθειμένοι ως Κόμμα σε στοχοποίηση προσώπων. Γιατί, όμως, δεν θα υποστηρίξω το να είναι ο κ. Παπαδήμος; Πιστεύω ότι θα υπάρξει στοχοποίηση στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Ο κ. Παπαδήμος είναι Πρωθυπουργός μέχρι τώρα και χειρίζεται ζητήματα. Δεν νομίζω ότι μπορεί να τα καταφέρει σαν υπηρεσιακός Πρωθυπουργός, έτσι όπως θα διαμορφωθεί το προεκλογικό κλίμα. Καταλαβαίνω και φαντάζομαι ότι και ο ίδιος τέτοιους δισταγμούς έχει. Δεν έχω μιλήσει μαζί του, ούτε καν τον έχω συναντήσει. Τι φοβάμαι; Το ζήτημα δεν είναι ότι έχω περισσότερη εμπιστοσύνη σε έναν δικαστικό ή δεν έχω εμπιστοσύνη στον κ. Παπαδήμο, με την έννοια ότι αν του πεις «δεν θα κάνεις τίποτα», δεν θα κάνει τίποτα. Στοχοποιήθηκε η Κυβέρνηση Παπαδήμου. Καλώς, λέω εγώ, αλλά όχι με την αιχμή στα πρόσωπα.
Τώρα, σαν υπηρεσιακός Πρωθυπουργός, με τη γνώση που έχει των πραγμάτων, αν θέλετε, εγώ πιστεύω ότι πολύ δύσκολα θα μπορεί να μην πιέζει για κάποιες αποφάσεις, όχι γιατί θέλει να γίνει το γινάτι του, αλλά με φαντάζεστε εμένα, για παράδειγμα, να είμαι υπηρεσιακή, να είμαι κάπου στη Βουλή να κάνω υπηρεσιακή δουλειά; Δεν μπορώ να έχω δύο «καπέλα», ένα υπηρεσιακό και ένα…
Δηλαδή, πιστεύω ότι ένας δικαστικός θα είναι πιο αναγκασμένος να πάρει γνώμες. Αυτό είναι. Υπ’ αυτήν την έννοια δεν θα συμφωνήσουμε. Τώρα, βέβαια, δεν ξέρω αν είναι υποχρεωτικό να είναι ομόφωνη η απόφαση, αλλά πολύ φοβάμαι ότι η προεκλογική προπαγάνδα θα είναι, τι να σας πω;
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ο κ. Καμμένος έχει το λόγο.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε. Κατ’ αρχήν, θέλω να επαναφέρω το θέμα για το αν υπάρχει δυνατότητα να παρθεί απόφαση, για να δοθεί σαφής εντολή για άσκηση μέχρι και βέτο για τη μη είσοδο της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ με το όνομα «Μακεδονία». Δεν υπήρξε απάντηση μέχρι τώρα. Το επαναφέρω, κύριε Πρόεδρε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα υπάρξει, θα υπάρξει.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Ωραία. Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κατ’ αρχήν ότι δεν είναι κομματικές οι επιλογές των προσώπων. Δεν είναι καν μέλη των Ανεξαρτήτων Ελλήνων. Μάλιστα, με τον κ. Ήφαιστο που τον προτείνω στο Υπουργείο Εξωτερικών, δεν έχω συναντηθεί και ποτέ στη ζωή μου. Γνωρίζω τα κείμενά του, γνωρίζω τις θέσεις του και πιστεύω ότι είναι κάποιος που θα μπορέσει με ρητή εντολή ως Υπουργός Εξωτερικών της χώρας να τα αντιμετωπίσει. Πολύ ευχαρίστως θα δεχθούμε κι άλλες προτάσεις.
Όπως και στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας –γιατί στο ΝΑΤΟ παίζει σημαντικό ρόλο ο Υπουργός Άμυνας της χώρας- θα ήθελα να προτείνω τον
πρώην Αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας, το Στρατηγό κ. Γράψα, που είναι κάποιος στρατιωτικός και δεν έχει καμμία σχέση με τους Ανεξάρτητους Έλληνες και ο οποίος μπορεί να χειριστεί κάλλιστα και το θέμα του ΝΑΤΟ, αλλά και θέματα που έχουν να κάνουν με την άμυνα της χώρας.
Θα ήθελα να επιμείνω στο θέμα του Πρωθυπουργού. Εμείς διαφωνούμε με την παραμονή του κ. Παπαδήμου και πιστεύω ότι μία λύση του Ανώτατου Δικαστικού, συνεπικουρούμενου από Υπουργούς που γνωρίζουν τα θέματά τους, είναι σημαντική.
Στο Υπουργείο Οικονομικών θα πρέπει να υπάρξουν προτάσεις –και έχει σημασία να τις ακούσουμε- για κάποιον ο οποίος θα είναι υπηρεσιακός Υπουργός και θα μπορεί να χειρίζεται τα θέματα της οικονομίας. Όμως, δεν υπάρχουν εντός των επομένων ημερών και τουλάχιστον μέχρι τις εκλογές θέματα που έχουν να κάνουν με υποχρεώσεις. Κύριε Βενιζέλο, λόγω της προηγούμενης ιδιότητάς σας σας ρωτάω. Υπάρχουν κάποια θέματα τα οποία πρέπει να χειριστούν και πρέπει να δοθούν σαφείς κατευθύνσεις; Πρέπει κάποιος Υπουργός Οικονομικών να είναι; Να μας ενημερώσετε.
Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ο κ. Κουβέλης έχει το λόγο.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, η πρότασή μου υπερασπίζεται αυτήν την ουδετερότητα που πρέπει να έχει η υπηρεσιακή κυβέρνηση. Γι’ αυτό, επαναλαμβάνω ότι δεν θα κάνω καμμία προσωποποιημένη πρόταση για Υπουργούς ή και για Υφυπουργούς.
Όμως, πρέπει να θυμίσω γιατί πρέπει να αναδεικνύεται η ύπαρξη ή η μη ύπαρξη μίας πολιτικής συνέπειας. Στον κ. Παπαδήμο –και αυτά που λέω δεν αποτελούν αξιολόγηση του προσώπου, αλλά της ιδιότητάς του- είχαν και έχουν αποδοθεί ζητήματα πολιτικής ευθύνης αναφορικά με την πολιτική που άσκησε. Εμείς, για παράδειγμα, δεν δώσαμε ψήφο εμπιστοσύνης. Δεν είναι δυνατόν σήμερα να υπαναχωρώ απ’ αυτή τη θέση, όπως υπαναχωρεί ο κ. Τσίπρας που λέει «εάν δεν δεχθείτε τον κ. Αρσένη, δεχθείτε τον κ. Παπαδήμο». Ακριβώς αυτήν την πολιτική ουδετερότητα θέλω να υπηρετήσω και σας λέω ότι δεν αποτελεί αξιολόγηση του προσώπου του κ. Παπαδήμου.
Αποτελεί, όμως, αξιολόγηση αυτής της συνέπειας που διεκδικώ να υπάρχει και για την υπηρεσιακή, με το δεδομένο ότι είναι βραχύβια, δεν διεκπεραιώνει, δεν αντιμετωπίζει ζητήματα κανονιστικών πράξεων, διαταγμάτων, δηλαδή αποφάσεων κρίσιμου χαρακτήρα για τον τόπο μας.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Θα ήθελα να κάνω μία διευκρίνιση, κύριε Πρόεδρε.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Παρακαλώ.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Εγώ δεν σας είπα «δεχθείτε τον κ. Παπαδήμο». Είπα ότι εφ’ όσον δεν δέχεστε τον κ. Αρσένη, εμείς κάνουμε αποδεκτή την πρόταση του Προέδρου της Δημοκρατίας. Δεν κάλεσα να δεχθείτε εσείς. Δεν ήταν δική μας πρόταση.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εντάξει.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Για να μην υπάρχει καμμία αμφισημία, γι’ αυτό σας το είπα, κύριε Κουβέλη.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, αν υπάρχει κάποιος δικαστικός, αυτός κάνει την Κυβέρνηση, έτσι δεν είναι;
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Βεβαίως. Ορίστε, κύριε Σαμαρά, έχετε το λόγο.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Εγώ θα ήθελα να πω πρώτα απ’ όλα ότι θεωρώ ότι φθάνουμε πια στη διαδικασία για τον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας που θεωρώ ότι είναι και ο αρχαιότερος και ένας άριστος επιστήμων και ικανότατος άνθρωπος. Εν πάση περιπτώσει, είναι και η δικαιοσύνη η πολιτική πιο κοντά από την ποινική και την αστική, σε σχέση με τα προβλήματα του κόσμου και της πολιτείας.
Θέλω να πω μόνο το εξής: Δεν θεωρώ χρήσιμο αυτήν την ώρα να μπούμε σε θέματα ονοματολογίας και επιμένω ότι συμφωνώ με τον κ. Κουβέλη σ’ αυτό, διότι, αν μπούμε σε θέματα ονοματολογίας, το πρώτο κριτήριο το οποίο θα πρέπει να πρυτανεύσει, θα έπρεπε να είναι η συγκεκριμένη ετοιμότητα ενός ατόμου σε μία έκτακτη εξέλιξη να δώσει την έκτακτη λύση ή εν πάση περιπτώσει τη θετική παρουσία. Θα έλεγα, λοιπόν, ότι αν με ρωτούσατε ποιος αυτή τη στιγμή θα μπορούσε να πάει με άνεση στο Σικάγο, για παράδειγμα, θα σας έλεγα ο νυν Υπουργός των Εξωτερικών. Όμως, δεν είναι αυτό το θέμα. Δεν θα κάνουμε εμείς την Κυβέρνηση. Θα την κάνει –ελπίζω με τέτοια κριτήρια σαφή και με εθνική πυξίδα- ο επόμενος Πρωθυπουργός που πρέπει να είναι του Συμβουλίου της Επικρατείας. Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ο κ. Βενιζέλος έχει το λόγο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Κύριε Πρόεδρε, εφ’ όσον καταλήγουμε στο διορισμό Προέδρου Ανωτάτου Δικαστηρίου ως υπηρεσιακού Πρωθυπουργού, σύμφωνα με το Σύνταγμα διατηρείται σε ισχύ ο κανόνας για το διορισμό των Υπουργών. Οι Υπουργοί διορίζονται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με πρόταση και προσυπογραφή του Πρωθυπουργού. Εγώ έχω υποστηρίξει επιστημονικά –και το υποστηρίζω και πολιτικά- ότι ειδικά στην περίπτωση αυτή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει μία αυξημένη δυνατότητα παροχής συμβουλών προς τον Πρωθυπουργό σε σχέση με την επιλογή των προσώπων. Όμως, δεν υπάρχει καμμία αμφιβολία ότι αφ’ ης στιγμής διορίζεται ένας υπηρεσιακός Πρωθυπουργός, αυτός θα προτείνει τους Υπουργούς του.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Μάλιστα.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Αυτό επί της διαδικασίας. Επί των ουσιαστικών ερωτημάτων που ετέθησαν, όπως ξέρετε, στην Ημερήσια Διάταξη της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ δεν περιλαμβάνεται ζήτημα εισδοχής των Σκοπίων. Άρα, δεν τίθεται ζήτημα εισδοχής. Και εάν στο περιθώριο τεθούν οποιαδήποτε ζητήματα, αυτά θα αντιμετωπιστούν στο πλαίσιο της εθνικής στρατηγικής και με την επιχειρηματολογία, η οποία λαμβάνει υπ' όψιν και την απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης. Άρα, πρέπει τα επιχειρήματά μας να είναι πιο έξυπνα επιχειρήματα από τα επιχειρήματα τα οποία προτάθηκαν το 2008.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Ασφαλώς. Και να μην κάνουμε πίσω από τη Συμφωνία του Βουκουρεστίου. ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Προφανώς. Απλώς, πρέπει να θωρακίσουμε τα επιχειρήματά μας με έναν τρόπο ο οποίος είναι –ας το πούμε έτσι- πιο έντεχνος και ευφυής.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Η χρήση του τελικού πιθανού όπλου, αυτό δεν είναι το βέτο; Αυτό σας ρωτάω.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ναι, ναι. Και, επίσης, σε σχέση με το Υπουργείο Οικονομικών, για να έχει απαντηθεί…
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Νομίζω ότι ο κ. Καμμένος μιλά για το ενδεχόμενο να περιληφθεί το θέμα των Σκοπίων στην ατζέντα…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Εντάξει, ναι.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: …διότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Πάντως, η αντίδραση μετά την απόφαση της Χάγης, ήταν μία αντίδραση πολύ φιλική για την Ελλάδα και για τη δική μας άποψη. Επειδή συμβαίνει να έχω χειριστεί τα θέματα και ως Υπουργός Αμύνης και ως Υπουργός Οικονομικών, σας δίνω μία απάντηση.
Τώρα, η υπηρεσιακή κυβέρνηση αυτές τις τριάντα μέρες θα έχει να αντιμετωπίσει κάποια προβλήματα, μου είπατε, σε σχέση με το Υπουργείο Οικονομικών; Ενδεχομένως το ζήτημα των τραπεζών, της ανακεφαλοποίησης. Αυτό να το ξέρουμε, διότι η κεφαλαιακή επάρκεια των τραπεζών και η επιλεξιμότητά τους για τη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ευρωσύστημα είναι κάτι πολύ σημαντικό.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ευχαριστώ πάρα πολύ. Θέλω να κάνω μία παρατήρηση… ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, μου επιτρέπετε; Να επιλέξουμε τον Πρωθυπουργό πρώτα και μετά…
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ορίστε;
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Να τελειώσουμε με το θέμα του Πρωθυπουργού πρώτα.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Νομίζω ότι τελειώσαμε. Είναι η συνταγματική επιταγή. Ακολουθούμε τη συνταγματική επιταγή με τον κ. Πικραμμένο.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εγώ μετά τον κ. Τσίπρα θέλω να κάνω μία παρατήρηση, αλλά όχι για τον Πρωθυπουργό.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Μπορώ να πω κάτι πάνω σ’ αυτό;
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Παρακαλώ. Ορίστε.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Το Σύνταγμα στο άρθρο 37 ορίζει ρητώς ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει να επιλέξει ανάμεσα σε τρία πρόσωπα, δηλαδή τον Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα διαλέξει αυτόν που θέλει.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: …τον Πρόεδρο του Αρείου Πάγου και τον Πρόεδρο του Ελεγκτικού Συνεδρίου.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Δεν εκφραζόμαστε εμείς οι Αρχηγοί γι’ αυτό.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Σύμφωνοι, εντάξει. Δεν θέλετε μια γνώμη; Να μην πούμε μια γνώμη, δηλαδή, επ’ αυτού; Θεωρείτε…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Όχι. Νομίζω ότι θα φέρουμε σε δύσκολη θέση και τους δικαστικούς και τον Πρόεδρο. ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Εντάξει. Απλά επισημαίνω ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει να επιλέξει ανάμεσα σε τρία πρόσωπα. Όσον αφορά στο θέμα του ΝΑΤΟ και για να μην ξαναμιλήσω -αν μου επιτρέπετε, κυρία Παπαρήγα- και εγώ ήθελα να πω περίπου αυτά που είπε ο κ. Βενιζέλος. Στην ατζέντα -την οποία ατζέντα της Συνόδου εξ όσων γνωρίζω την καθορίζουν καθ’ ομοφωνία τα μέλη του ΝΑΤΟ- δεν έχει μπει το θέμα της πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Ως εκ τούτου, εκτός κι αν υπάρξει θέμα αιφνιδιασμού –που δεν συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις- δεν υφίσταται κάποιο πολύ σοβαρό ζήτημα.
Νομίζω ότι η στάση που πρέπει να ακολουθήσει και η υπηρεσιακή κυβέρνηση είναι η στάση που είχαμε κρατήσει μέχρι σήμερα σε ό,τι αφορά ένα πολύ σημαντικό θέμα, δηλαδή ότι εμείς ως χώρα επιδιώκουμε να λυθεί το θέμα της ονομασίας με κοινά αποδεκτή λύση, με γεωγραφικό προσδιορισμό. Από εκεί και πέρα, δεν χρειάζεται να επεκταθούμε παραπάνω.
Όμως, σε ό,τι αφορά τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ, νομίζω ότι μας καλύπτει το γεγονός ότι δεν έχει μπει στην ατζέντα της Συνόδου αυτό το θέμα.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Μάλιστα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Ωστόσο, αφού δεν είναι στην ημερήσια διάταξη, δεν υπάρχει και αντικείμενο συζήτησης. Εάν μπει αιφνιδιαστικά, όποιος πάει, θα προβάλλει βέτο στο να μη συζητηθεί, γιατί δεν υπάρχει επίσημη ελληνική κυβέρνηση. Η θέση μας είναι γνωστή, αλλά μην πάμε τώρα να συζητήσουμε αυτό το θέμα προεκλογικά.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Το λόγο έχει ο κ. Κουβέλης.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Δεν θα πρέπει να αναδεικνύουμε θέματα τα οποία δεν υπάρχουν. Δεν είναι στην ημερήσια διάταξη. Έχουμε μια συγκεκριμένη στρατηγική ως χώρα. Σε κάθε περίπτωση, να αποτραπεί. Και είναι δυνατόν να αποτραπεί. Και εδώ είμαστε, εάν τυχόν θελήσει κάποιος να το εντάξει στην ημερήσια διάταξη, να το αντιμετωπίσουμε. Όμως, σήμερα έχουμε δύο δεδομένα, την εθνική στρατηγική και το δεύτερο που έχουμε είναι ότι δεν είναι θέμα της ημερήσιας διάταξης.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Είπαμε απλώς για την περίπτωση του αιφνιδιασμού.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Αυτό είπα.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Στην περίπτωση του αιφνιδιασμού, ασφαλώς πρέπει να υπάρχει βέτο εκείνη την ώρα. Αυτό δεν το συζητάμε.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Εντάξει. Αυτονόητα πράγματα είναι αυτά.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Αυτά είναι αυτονόητα πράγματα, κύριε Σαμαρά.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Μην αιφνιδιάζουμε με θέματα.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Να μιλήσω για κάτι που δεν είναι αυτονόητο ή μάλλον είναι αυτονόητο, αλλά δεν το συζητήσαμε; Θα πρότεινα η υπηρεσιακή κυβέρνηση να έχει μικρό αριθμό Υπουργών, όσο το δυνατόν μικρότερο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ναι, κύριε Πρόεδρε, το είπαμε.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Να έχει όσο το δυνατόν μικρότερο αριθμό Υπουργών.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Εγώ είμαι σύμφωνος, κύριε Πρόεδρε.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Σύμφωνοι.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Και εγώ συμφωνώ, κύριε Πρόεδρε.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Ασφαλώς συμφωνούμε, κύριε Πρόεδρε.
ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ (Πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων): Ασφαλώς. ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Όλοι συμφωνούμε, κύριε Πρόεδρε.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Να βάλουμε ένα «πλαφόν», όπως λέγεται;
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Κύριε Πρόεδρε, μόνο οι Υπουργοί πρώτα απ’ όλα, τα πέντε πρώτα Υπουργεία.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Νομίζω ότι τα Υπουργεία είναι δεκατέσσερα...
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Όσα είναι τα Υπουργεία.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Να πούμε δεκαπέντε, άντε δεκαεπτά, δεκαοκτώ.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Να πούμε δεκατέσσερις;
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Μάλιστα.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Σε σχέση με τη διάλυση της Βουλής…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Δεν είναι ανάγκη να έχει Αντιπροέδρους και διάφορα τέτοια.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: ...και σε σχέση με την προκήρυξη των εκλογών, πότε βλέπετε να δημοσιεύεται το διάταγμα και πότε θα γίνουν οι εκλογές;
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Νομίζω ότι σε μια συζήτηση που είχα με τον κ. Πετσάλνικο, είπαμε να διαλυθεί μέχρι την Παρασκευή, μεθαύριο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Εάν διαλυθεί μέχρι την Παρασκευή, πότε θα γίνουν οι εκλογές;
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Τη 17η Ιουνίου;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Για να γίνουν οι εκλογές τη 17η Ιουνίου, νομίζω
ότι θα πρέπει να διαλυθεί την Κυριακή. Πρέπει να δείτε τις ημερομηνίες, γιατί θα πρέπει να υπάρχει το μέγιστο διάστημα των τριάντα ημερών. Άρα, να πάμε στις 17 Ιουνίου. Οπότε, θα πρέπει να υπολογίσετε την ημερομηνία δημοσιεύσεως του διατάγματος.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ναι, ναι. Εντάξει. Είμαι σε επαφή με τον κ. Πετσάλνικο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ωραία. Εντάξει.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Επομένως, κύριε Πρόεδρε, λέμε για εκλογές στις 17 Ιουνίου.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: …και όχι στις 10 Ιουνίου.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Όχι, στις 10 Ιουνίου.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αυτό ήθελα να ρωτήσω. Δηλαδή, αν υπάρχει το ενδεχόμενο να γίνουν συντομότερα οι εκλογές.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Δεν νομίζω. Συνταγματικά δεν μπορούμε. Η προθεσμία είναι…
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Μπορούμε. Συνταγματικά έχουμε τη δυνατότητα.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Όμως, είναι οριακό.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ακριβώς. Είναι αυτό που λέει ο κ. Βενιζέλος, είναι οριακό.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ε, ας φτάσουμε κάποτε και στα όρια.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Γιατί, τι σας πειράζει, δηλαδή, για εικοσιτετράωρα…
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Θα σας πω, κύριε Πρόεδρε. Δεν θέλω να υπάρχει για τη χώρα η εκκρεμότητα ακόμα και των επτά ημερών, της μιας εβδομάδας. Όμως, κρίνετέ το εσείς.
ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΣΑΜΑΡΑΣ: Εάν μπορεί να φτάσει στις 10 Ιουνίου, αυτό είναι μια πολύ σοβαρή… ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Θα το δούμε. Δεν μπορώ να σας πω.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Αρκεί να μη παρακωλυθούν οι εξετάσεις και τα παιδιά.
ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ: Και εμείς συμφωνούμε για τις 10 Ιουνίου, κύριε Πρόεδρε, γιατί υπάρχει και μεγάλο πλήγμα στον τουρισμό ιδιαίτερα. Εάν γίνουν μέσα στο καλοκαίρι, στις 17 Ιουνίου, αυτή είναι μια ημερομηνία με μεγάλη διακίνηση τουριστών ιδίως στα νησιά και θα έχουμε προβλήματα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εάν τελειώσαμε μ’ αυτό το θέμα, κύριε Πρόεδρε, να σας κάνω μια ερώτηση; Όσον αφορά την ημερομηνία που θα γίνουν οι εκλογές, στις 10 Ιουνίου ή στις 17 Ιουνίου, εν πάση περιπτώσει, δεν βάζουμε ζήτημα. Κύριε Πρόεδρε, ήθελα να κάνω μια ερώτηση σε περίπτωση που μας τεθεί το θέμα της Χρυσής Αυγής. Είχατε καλέσει τη Χρυσή Αυγή;
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Βεβαίως.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Α, και δεν ήρθε.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ναι.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εντάξει.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Πώς σκεφθήκατε ότι θα μπορούσα να παραβώ τις διατάξεις του Συντάγματος;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Δεν άκουσα τίποτα. Με συγχωρείτε. Είπα μήπως μου διέφυγε εμένα από τα δελτία ειδήσεων. Ξέρετε, μπορεί να με ρωτούσαν.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Όχι, εκλήθη.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Δεν θα μιλούσα για λογαριασμό σας, αλλά δεν θα ήξερα τι να πω. Το κάνω καθαρά για να είμαι βέβαιη. ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Όχι, είμαι πολύ συνεπής.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εντάξει, είμαι ευχαριστημένη που δεν ήρθε, δεν το κρύβω, αλλά ήθελα να ρωτήσω. (Γέλια)
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Θα παρουσιαστεί ότι αγωνιάτε για να συμμετάσχει!
(Γέλια)
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Όχι. Όταν με ρωτήσουν γιατί δεν ήρθε η Χρυσή Αυγή, τι θα πω; Θα μπορούσα να πω «ρωτήστε τον Πρόεδρο», αλλά…
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ήταν χρήσιμη η ερώτηση.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Θα πω ότι μίλησα με τον Πρόεδρο και ότι εκλήθησαν. Είναι ένα πρόβλημα.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Άλλωστε, την τελευταία φορά είχατε και μεγάλο ενδιαφέρον να μην είναι δίπλα σας.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Θα το πω καθαρά ότι ελπίζω να μην είναι στην επόμενη Βουλή. Όμως, δημιουργεί ένα πρόβλημα. Δεν μπορεί να είναι τέσσερα χρόνια στη Βουλή και να μην είναι, ας πούμε, στο Προεδρικό Μέγαρο.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Θα κάνουμε ένα διάλειμμα τώρα στις επαφές μας, κύριε Πρόεδρε, για μερικές μέρες λόγω των εκλογών.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Με την παράκληση, όμως, να μπορώ να σας ενοχλώ με το τηλέφωνο, εάν δημιουργηθεί κάποιο πρόβλημα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Κύριε Πρόεδρε, εννοείται –δεν λέω ότι θα συμβεί με μας ή ότι είναι σίγουρο- ότι αν δεν έχουμε εμπιστοσύνη σε ένα πρόσωπο, θα το πούμε. Έτσι δεν είναι;
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Εντάξει. Θα υπάρξει μέριμνα.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑ: Αυτό εδώ θέλει μία συνεννόηση. Συμφωνούμε στο ευαίσθητο μικρό εκλογικό σχήμα, σε λίγους Υπουργούς, αλλά ενδεχομένως –καταλαβαίνετε ότι δεν έχει νόημα να συνεχιστεί αυτή η κουβέντα- για κάποια κρίσιμα Υπουργεία, να έχουμε μία γνώμη.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Νομίζω ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα συμβουλεύσει…
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Θα μας πει τα ονόματα και αν έχουμε ένσταση ή είναι κάποιος εκτεθειμένος, πώς να σας το πω τώρα…
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Ενδεχομένως και εγώ, ας πούμε, θα μπορούσα να πω κάποιες σκέψεις για κάποια πρόσωπα, αλλά δεν έχει νόημα. Αυτό θα το κάνουμε εκείνη την ώρα.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Ή στον Πρόεδρο καλύτερα…
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Όχι, διότι αν πείτε, κύριε Τσίπρα, δεν θα έχετε υπηρετήσει την πολιτική ουδετερότητα στην πολιτική. Γι’ αυτό να μην πείτε.
ΑΛΕΞΙΟΣ ΤΣΙΠΡΑΣ: Ναι. Απλώς, επισημαίνω την ανάγκη …
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Εγώ βλέπω ότι αν κάποιος είναι εκτεθειμένος σε κάτι, αν έχει εκτεθεί στο δημόσιο βίο εν πάση περιπτώσει, τότε τι θα γίνει;
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Να το αφήσουμε στον πρωθυπουργό;
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ ΠΑΠΑΡΗΓΑ: Ναι, ευχαρίστως.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Βέβαια. Νομίζω ότι έχει τη σωφροσύνη που απαιτείται.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Άλλωστε, έχει και το εχέγγυο της δικαστικής αντικειμενικότητας.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Κύριε Πρόεδρε, αν δεν έχετε αποφασίσει, θα πάτε κατά τη σειρά που ορίζει το Σύνταγμα στους δικαστικούς; Ποια θα είναι η επιλογή σας, όσον αφορά τους δικαστικούς;
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Ναι. Νομίζω, όμως, ότι ο κ. Πικραμμένος είναι…
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Απλώς, αυτό ήθελα να ξέρω.
ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ: Ευχαριστούμε πολύ, κύριε Πρόεδρε.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Εγώ σας ευχαριστώ.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Θα μας λείψετε βέβαια.
ΚΑΡΟΛΟΣ ΠΑΠΟΥΛΙΑΣ: Σήμερα ήμασταν περισσότερο αποτελεσματικοί. Σας ευχαριστώ."