Είδηση: Επτά ευρωπαϊκές χώρες συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας και της Γερμανίας ζήτησαν να ληφθούν περισσότερα μέτρα για να αναχαιτίσουν το κύμα των μεταναστών που εισέρχονται στην Ευρώπη από τα ελληνοτουρκικά σύνορα και εισηγήθηκαν, ανάμεσα στα άλλα, ισχυρότερη πίεση από τη δύναμη Frontex για τη διαφύλαξη των συνόρων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και εμφανίζονται πρόθυμες να βοηθήσουν.
Την ίδια ώρα, σύμφωνα με δημοσίευμα της Wall Street Journal, τουλάχιστον τρεις ευρωπαϊκές χώρες επανεξετάζουν τη στάση τους ως προς την εφαρμογή της Συνθήκης Σένγκεν, που επιτρέπει την ελεύθερη διακίνηση ταξιδιωτών χωρίς επιπλέον ελέγχους ανάμεσα στις χώρες_ μέλη της Ζώνης Σένγκεν. Η Γερμανία, η Φινλανδία, η Αυστρία και μία τέταρτη χώρα, η Γαλλία (σε περίπτωση που ο κ. Νικολά Σαρκοζί, αν επανεκλεγεί) ασκούν πίεση προς την Ελλάδα να πάρει μέτρα στα σύνορα της. Στην Ευρώπη εκφράζεται πλέον το ερώτημα «τι γίνεται όταν μία χώρα δεν μπορεί να ασφαλίσει τα σύνορά της, όπως βλέπουμε στην Ελλάδα».
Το αίτημα, να αναλάβει η Ευρωπαϊκή Ένωση με ισχυρές ενισχύσεις τη φύλαξη των συνόρων μας από τους οικονομικούς πρόσφυγες και μετανάστες, είχε διατυπώσει παλαιότερα σε όλα τα κοινοτικά επίπεδα η Ελλάδα και φαίνεται ότι τώρα επανέρχεται όχι με όμως πρωτοβουλία της χώρας μας (που πάντοτε το επιθυμεί), αλλά με πρωτοβουλία ευρωπαϊκών χωρών, που θεωρούν ότι με ευκολία οι μετανάστες εισέρχονται στην Ελλάδα και από εκεί σε άλλες χώρες της Ευρώπης.
Πρόσφατα ο υπουργός Εσωτερικών της Αυστρίας περιέγραψε τα ελληνοτουρκικά σύνορα ως «ορθάνοιχτη πόρτα αχυρώνα», σύμφωνα με την αμερικανική Wall Street Journal που υπενθυμίζει τα παράπονα κεντροευρωπαϊκών χωρών από τη συνεχή ροή Ασιατών και Αφρικανών μεταναστών οι οποίοι περνούν με ευκολία από την Ελλάδα, προσπαθώντας να φτάσουν σε κάποια από τις πιο πλούσιες χώρες της Ευρώπης.
Κυβερνητικές πηγές στην Αθήνα ωστόσο σχολίαζαν ότι στο θέμα των μεταναστών μεγάλη ευθύνη φέρει και η Τουρκία, η οποία παρά τις υποσχέσεις και τις συμφωνίες με την Ελλάδα για περιορισμό των μεταναστών δεν έχει τηρηθεί ποτέ. Η Τουρκία όμως δεν είναι μέλος της ΕΕ, η Ελλάδα είναι.
Σύμφωνα με τα στατικά δεδομένα που ανακοινώνει ο ευρωπαϊκός οργανισμός συντονισμού του ελέγχου των συνόρων Frontex, το 2011 πέρασαν τα σύνορα στον Έβρο τουλάχιστον 55.000 μετανάστες, ενώ μόνον μέσα στον Ιανουάριο του 2012 καταγράφηκαν περίπου 2.800 διελεύσεις, σημαντικά λιγότερες (ίσως και λόγω κακοκαιρίας και οικονομικής κρίσης) από τις περίπου 6.000 που καταγράφονται σε κάθε μήνα του καλοκαιριού.
Όπως σημειώνει η αμερικανική εφημερίδα, ταξιδιώτες από την Ελλάδα που φθάνουν στα αεροδρόμια του Μονάχου και τη Φρανκφούρτης αναφέρουν ότι υπάρχουν συχνοί έλεγχοι διαβατηρίων, κάτι που το επιβεβαιώνουν και Έλληνες αξιωματούχοι, χωρίς να κατονομάζονται, πληροφορίες όμως που διαψεύδουν τόσο οι ελληνικές αρχές όσο και οι εκπρόσωποι των αεροπορικών εταιριών. Μάλιστα εκπρόσωπος της Aegean αναφερόμενος σ΄ αυτές τις πληροφορίες, είπε ότι η αεροπορική εταιρία δεν είχε τέτοιου είδους παράπονα από τους επιβάτες της.
Ένα από τα μέτρα που ζητούν αρκετές ευρωπαϊκές χώρες ως πιθανή λύση του προβλήματος είναι η αύξηση της παρουσίας και η ενίσχυση της δύναμης της Frontex στην περιοχή. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι μόλις πριν από λίγες ημέρες ο Ευρωπαίος Διαμεσολαβητής κ. Νικ. Διαμαντούρος ζήτησε να ελεγχθεί η Frontex μετά από καταγγελίες για παραβίαση θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά τη σύλληψη μεταναστών. Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι η Frontex έχει κυρίως ρόλο της παρακολούθησης και της καταγραφής των περιστατικών, καθώς και της συνδρομής της με τεχνικά μέσα, όμως η περιφρούρηση των συνόρων και η σύλληψη των λαθροδιακινητών είναι δουλειά της Ελληνικής Αστυνομίας. Όπως ωστόσο σημειώνει η αμερικανική εφημερίδα, η ανθρωπιστική κατάσταση που επικρατεί τον Έβρο παραμένει το σημαντικότερο ζήτημα στην περιοχή και αναφέρει ότι μία νέα ελληνική υπηρεσία που δημιουργήθηκε κατάφερε να συλλάβει μόνον 11 άτομα από ένα πλάνο 700 μεταναστών που είχε προβλέψει.
Σχόλιο: Προφανέστατα η ευθύνη της Τουρκίας είναι τεράστια. Όχι μόνο γιατί δε φροντίζει να επιτηρεί τα σύνορά της, αλλά και γιατί "ενθαρρύνει" τους διακινητές και εμπόρους στο έργο τους. Από την άλλη όμως, και όπως έχουμε γράψει πολλές φορές στο παρελθόν, το θέμα είναι ευρωπαϊκό προτίστως και μετά ελληνικό. Γι' αυτό και ουσιαστική συμμετοχή (κυρίως οικονομική) είναι αναγκαία από την πλευρά της Ε.Ε. όσο αφορά τη φύλαξη των σημείων που υπάρχει εισροή λαθρομεταναστών όσο και στο θέμα της συγκέντρωσης και επαναπροώθησής τους (διαβάστε εδώ επ' αυτού). Αλλά βέβαια φταίμε κι εμείς - τα "του οίκου μας" είναι δική μας ευθύνη καταρχήν και πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε καλύτερο για την χώρα, ζητώντας ενίσχυση και καταμερίζοντας ευθύνες όπου πρέπει.
Βέβαια πρέπει να δούμε και την άλλη πλευρά του θέματος: πως ακούγεται όταν κάποια χώρα αδυνατεί να φυλάξει επαρκώς τα σύνορά της και έρχονται άλλες χώρες-"εθελοντές" να τη βοηθήσουν; Σίγουρα όχι ευχάριστα. Ιδιαίτερα όταν η χώρα αυτή είναι η χώρα σου και έστω και αν υπάρχουν όντως αντικειμενικές δυσκολίες λόγω ανάγλυφου και μήκους συνόρων για να γίνει απόλυτη φύλαξη. Η χώρα μας έχει μια δικαιολογία, αλλά το μπάχαλο και η εικόνα διάλυσης που επικρατεί, έχει επηρεάσει και αυτό τον τομέα. Όχι πως τις "καλές ημέρες" τα πράγματα ήταν καλύτερα - αλλά να: τότε μιλούσαν λίγοι, και επηρεάζονταν ακόμα λιγότεροι. Σήμερα όμως το θέμα ακουμπά πολλούς...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Σύμφωνα με τηλεγράφημα του πρώην πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα Ντάνιελ Σπέκχαρντ, που έχουν αποκαλύψει τα WikiLeaks, ο κ. Μπαμπινιώτης είχε στο πρόσφατο παρελθόν συνάντηση με στελέχη της πρεσβείας, κατά τη διάρκεια της οποίας «δέχτηκε με ενθουσιασμό τη βοήθεια των ΗΠΑ στην εφαρμογή ενός εθνικού συστήματος εισόδου στα πανεπιστήμια». Αν και ειδικός ο ίδιος σε θέματα εκπαίδευσης, αναζήτησε τα φώτα Αμερικανών.
Στο εμπιστευτικό τηλεγράφημα, που φέρει τον τίτλο «Ο ειδικός για την ελληνική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θέλει τη βοήθεια των ΗΠΑ» περιγράφεται αναλυτικά πώς ο κ. Μπαμπινιώτης περιέγραψε «χαρτί και καλαμάρι» στους Αμερικανούς αξιωματούχους τα κενά, τις αδυναμίες και τις ελλείψεις του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος.
«Ο Μπαμπινιώτης θέλει να αλλάξει το υπάρχον σύστημα εισόδου στα πανεπιστήμια με ένα παρόμοιο με αυτό που ισχύει στις ΗΠΑ» γράφει ο κ. Σπέκχαρντ. Ο νέος υπουργός Παιδείας σχολίαζε ακόμα και τις εκλογές στην ΠΟΣΔΕΠ (!) λέγοντας τη γνώμη του για την αλλαγή ηγεσίας, αλλά και τις φοιτητικές εκλογές. «Οι φοιτητές στα πανεπιστήμια έχουν γίνει υπερβολικά πολιτικοποιημένοι» είπε.
Το τηλεγράφημα κλείνει με το σχόλιο του κ. Σπέκχαρντ, που είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό: «Η συνάντηση μαζί του και η ενθουσιώδης αποδοχή της προσφοράς μας για αμερικανική βοήθεια στις εξετάσεις εισόδου στα πανεπιστήμια έχει ανοίξει την πόρτα για αμερικανική συνεισφορά και εμπειρογνωμοσύνη σε μια από τις σημαντικότερες μεταρρυθμίσεις στην πρόσφατη ελληνική ιστορία. Στους προσεχείς μήνες θα συμβουλευτούμε το υπουργείο Εξωτερικών για τους καλύτερους τρόπους να προσφέρουμε αμερικανικές συμβουλές και βοήθεια».
Πηγή ειδήσεων: "Δημοκρατία", "Πρώτο Θέμα" / Έκλεισε ο Οργανισμού Εκδόσεων Διδακτικών βιβλίων (ΟΕΔΒ) και από του χρόνου είναι άγνωστο το πως θα τυπώνονται (και με τι κόστος) τα βιβλία για τα σχολεία. Την ενδιαφέρουσα αποχαιρετιστήρια επιστολή των εργαζομένων μπορείτε να τη βρείτε εδώ.
Θελεις να κινητοποιηθεις;
Αναρτήσεις
Όλα τα σχόλια
Παρασκευή 30 Μαρτίου 2012
Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012
Εξελίξεις στο κυνήγι των Γερμανικών αποζημιώσεων;
Με την παρούσα Βουλή να πλησιάζει στη λήξη της, είναι φυσικό να έχουμε σειρά κινήσεων από τα κυβερνητικά κόμματα οι οποίες θα προσεγγίζουν το λαϊκό αίσθημα. Έτσι δε θα πρέπει να μας προκαλεί έκπληξη ότι επανήλθε το θέμα προς συζήτηση και μάλιστα διακομματικά (αν και θα ήταν άδικο να μην αναφέρουμε ότι ορισμένοι πρώην και νυν βουλευτές έχουν διαχρονικά δείξει έμπρακτο ενδιαφέρον για το θέμα - αλλά αυτοί είναι λίγοι και κυρίως προερχόμενοι από την αριστερά). Βέβαια η προσέγγιση παραμένει θεωρητική και προς απόδειξη αυτού σας παραθέτουμε ένα περιστατικό το οποίο αποδεικνύει ότι κάποια πράγματα είναι θέμα θέλησης: όταν ο Λουκάς Παπαδήμος ήταν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, τον συνάντησε το "Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των Γερμανικών Αποζημιώσεων" με επικεφαλής τον Μανώλη Γλέζο και ζήτησε στοιχεία αν η Γερμανία έχει αποπληρώσει 2 δόσεις από το αναγκαστικό κατοχικό δάνειο. Η απάντησή του ήταν αρνητική: «Πρέπει να πάρω εντολή από τον πρωθυπουργό», είπε. «Τώρα που έγινε πρωθυπουργός, μπορεί να δώσει την εντολή», παρατήρησε ο Μ. Γλέζος, ώστε να προχωρήσουν οι αναγκαίες ενέργειες για την επιστροφή του δανείου. Μαζί του συμφώνησαν οι παρόντες βουλευτές στην κοινή συνεδρίαση των επιτροπών Οικονομικών και Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής, στις οποίες κλήθηκαν να ενημερώσουν επιστήμονες και νομικοί που έχουν ασχοληθεί με το ζήτημα αυτό, το οποίο, κατέληξαν, είναι πολιτικό πρόβλημα και πρέπει να στηρίζεται σε νομικά επιχειρήματα. Στη συζήτηση, όπου δεν παραβρέθηκε κανείς εκπρόσωπος της κυβέρνησης, επιχειρήματα έδωσαν οι καθηγητές Αντώνης Μπρεδήμας και Στέλιος Περράκης, ο ακαδημαϊκός Μανώλης Ρούκουνας και ο υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Παπαδάκης. Την απουσία της κυβέρνησης από τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων επεσήμανε ο Μ. Γλέζος, καθώς και το γεγονός ότι η Γερμανία έδωσε σε όλες τις χώρες επανορθώσεις, εκτός από την Ελλάδα. Σύμφωνα δε με τον υποδιοικητή της ΤτΕ, το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων εναπόκειται στην ελληνική Πολιτεία, ενώ «τα πρωτότυπα στοιχεία για το δάνειο βρίσκονται στο υπουργείο Οικονομικών» και δεν τα διαθέτει η τράπεζα. Από τη συζήτηση έγινε σαφές ότι δεν υπάρχει αποτίμηση των γερμανικών αποζημιώσεων και δεν έχει υπολογιστεί το ύψος του κατοχικού δανείου σε σημερινές τιμές που εξαρτάται από τα επιτόκια και τους ανατοκισμούς. Όπως είπε ο ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Μανώλης Ρούκουνας, με βάση τα δημοσιευμένα στοιχεία η Ελλάδα δεν έχει παραιτηθεί από τις αξιώσεις της, ενώ χρειάζεται συνολική μελέτη των επίσημων στοιχείων για να ληφθούν αποφάσεις. Ο καθηγητής του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου Αντώνης Μπρεδήμας τόνισε ότι δεν υπάρχει θέμα παραγραφής των ελληνικών απαιτήσεων, ούτε συμψηφισμού των γερμανικών οφειλών με τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις, καθώς από τις απαντήσεις της Κομισιόν προκύπτει ότι τα χρήματα είναι ευρωπαϊκά και όχι γερμανικά. Ο Στ. Περράκης (καθηγητής των Διεθνών και Ευρωπαϊκών Θεσμών), επέμενε ότι υπάρχουν νομικές οδοί που δεν περνάνε από τη λογική των αγωγών, είπε ότι η Ελλάδα έχει υποχρέωση να θέσει αυτοτελώς το θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων και εκτίμησε ότι χρειάζεται πολιτική παρέμβαση του ελληνικού Κοινοβουλίου και πολιτική διαχείριση από την κυβέρνηση. Έπειτα από αυτές τις διαπιστώσεις, 33 βουλευτές κάλεσαν τον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων στην… ώρα της αλήθειας, σε κοινή συνεδρίαση δηλαδή των αρμόδιων επιτροπών της Βουλής με θέμα τη διεκδίκηση των γερμανικών αποζημιώσεων (αναγκαστικό κατοχικό δάνειο, επανορθώσεις, αποζημιώσεις και αρχαιολογικοί θησαυροί). «Όλοι γνωρίζουμε ότι ουδέποτε το ζήτημα αυτό ετέθη στο τραπέζι των διπλωματικών διαπραγματεύσεων μεταξύ των δύο χωρών (με εξαίρεση τη ρηματική διακοίνωση που επέδωσε, κατόπιν εντολής του τότε πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, στις 14 Νοεμβρίου του 1995 ο έλληνας πρέσβης στη Γερμανία Ι. Μπουρλογιάννης προς τον υφυπουργό Εξωτερικών της Γερμανίας κ. Χάρτμαν)», σημειώνουν και προσθέτουν: «Όλοι γνωρίζουμε τις διαμαρτυρίες της γερμανικής κυβέρνησης μετά τη συνένωση των δύο Γερμανιών εναντίον της Ρωσίας προκειμένου να επιστραφούν οι γερμανικοί θησαυροί που είχαν κλαπεί από τη χώρα κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου», προσθέτοντας ότι είναι σκόπιμη και εθνικά ωφέλιμη η παρουσία τους στη συζήτηση. Την επιστολή υπογράφουν βουλευτές από το ΠΑΣΟΚ, τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ και ανεξάρτητοι. Σημειώνεται πως οι διεκδικούμενες οφειλές είναι δύο κατηγοριών: Το κατοχικό δάνειο, ύψους 3,5 δισ. δολαρίων του 1938 που σήμερα ανέρχεται σε 54 δισ. ευρώ, χωρίς τους τόκους. Οι επανορθώσεις για τις καταστροφές στις υποδομές κατά τη διάρκεια της κατοχής (για τις οποίες έχουμε αναφερθεί εκτενώς και αριθμητικά εδώ), ύψους 7,1 δισ. δολαρίων, αγοραστικής αξίας 1938 που υπολογίζονται σε 108,43 δισ. ευρώ χωρίς τους νόμιμους τόκους Οι ανωτέρω υπολογισμοί έχουν γίνει από την Τράπεζα της Ελλάδας. Η αντίδραση της κυβέρνησης; Διαβάστε να χαρείτε: «oι υπηρεσίες μου είπαν ότι κανείς τις τελευταίες δεκαετίες δεν ασχολήθηκε με το θέμα αυτό»! Δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης. Επιπροσθέτως, ολοκλήρωσε την τραγική εικόνα που παραπέμπει σε «μπάχαλο» και όχι υπουργείο λέγοντας ανερυθρίαστα ότι «Ρώτησα αν έχουμε στοιχεία για τις απαιτήσεις της Ελλάδας. Ενημερώθηκα ότι κάποτε υπήρχε τμήμα στη Διεύθυνση 25 του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτγους και ότι υπάρχει ένα αρχείο για πολεμικές αποζημιώσεις. Δεν έχω εξασφαλίσει πρόσβαση και αναζητώ το αρχείο»!!! Από την άλλη ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτιάδης Παπαϊωάννου εξήγησε πως «Το υπουργείο Δικαιοσύνης δεν έχει φάκελο, δεν έχει υπηρεσία, δεν έχει ασχοληθεί παρά μόνο όταν είχε δικαστική εμπλοκή» ενώ πρόσθεσε πως «από τη στιγμή που πας σε διαπραγμάτευση, πρέπει να είσαι έτοιμος για τα επόμενα βήματα αν αποτύχει η διαπραγμάτευση. Να είναι έτοιμη η κυβέρνηση να θέσει το θέμα σε δικαστήρια σε διαφορετική βάση». Πάντως ο υπουργός ξεκαθάρισε ότι «για εμάς το θέμα είναι ανοιχτό. Δεν υπάρχει θέμα παραγραφής». Τέλος ο υπουργός Εξωτερικών Σταύρος Δήμας επανέλαβε τα όσα δηλώνονται κατά καιρούς για εσωτερική κατανάλωση σε τέτοιες περιπτώσεις δηλ. ότι η χώρα μας «διατηρεί το δικαίωμα να χειριστεί το θέμα την στιγμή και με τον τρόπο που θα κρίνει καταλληλότερο και λαμβάνοντας υπ’ όψιν το σύνολο των παραμέτρων, έχοντας κάνει την ανάλογη προετοιμασία». Κοινώς άστα να πάνε - το μπάχαλο και το δούλεμα πάνε σύννεφο... Δείτε εδώ ένα βίντεο σχετικό με τις Γερμανικές αποζημιώσεις. Πηγή ειδήσεων: "Παρόν"
Τρίτη 27 Μαρτίου 2012
Επίπτωση κουρέματος ομολόγων στα οικονομικά των ελληνικών πανεπιστήμιων / Βασίλειος Μαρκεζίνης, αριστερά και μετεκλογική κατάσταση στην Ελλάδα
Σε κίνδυνο βρίσκεται η λειτουργία των πανεπιστημίων, μετά το «κούρεμα» στις αρχές Μαρτίου των αποθεματικών τους.
Σε έκτακτη σύνοδο των πρυτάνεων, διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν πανεπιστήμια τα οποία σε λίγο δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν καν, αφού οι λογαριασμοί τους πλησιάζουν στο μηδέν. Ο προεδρεύων της συνόδου των πρυτάνεων, πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Τρ. Αλμπάνης, αναφέρθηκε στα προβλήματα των πανεπιστημίων, τονίζοντας ότι μετά τη μετατροπή των αποθεματικών τους από την Τράπεζα της Ελλάδας σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και τη διαδικασία του PSI, εκατομμύρια ευρώ χάθηκαν.
Ο πρύτανης τόνισε ότι από τα 120 εκατομμύρια ευρώ που είχαν σε καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδος για τις λειτουργικές τους ανάγκες 17 πανεπιστήμια της χώρας, έχουν μείνει σήμερα 33 εκατομμύρια ευρώ, ενώ έξι ιδρύματα έχουν μηδενικούς λογαριασμούς.
Μάλιστα, αποφασίστηκε να συσταθεί νομική επιτροπή για να διεκδικήσει τα χρήματα που χάθηκαν, αλλά, όπως είπε ο κ. Αλμπάνης, σ' αυτήν τη φάση διεκδικεί τη αποσύνδεση των οικονομικών των πανεπιστημίων από την εκλογή των Συμβουλίων Διοίκησης, που επιτάσσει ο νέος νόμος- πλαίσιο και την έγκριση των προϋπολογισμών τους για το 2012.
Σε ερώτηση αν θα αναστείλουν τη λειτουργία τους τα πανεπιστήμια σε ένδειξη διαμαρτυρίας κι αν θα παραιτηθούν οι πρυτάνεις, δεδομένου ότι ανάλογες ενέργειες αποφάσισαν οι πρόεδροι των ΤΕΙ, ο Τρ. Αλμπάνης απάντησε ότι «η Σύνοδος εκτιμά ότι τα πανεπιστήμια δεν πρέπει να κλείσουν, αλλά πρέπει να κρατηθούν όρθια. Βέβαια με την πολιτική αυτή οδηγούμαστε εκ των πραγμάτων σε κλείσιμο. Εάν, όμως, φτάσουμε, τελικά, στο όριο της λειτουργίας μας, δεν θα έχει κανένα νόημα να παραμένουμε στις θέσεις μας».
Σχόλιο: Αν κάποιος απλός παρατηρητής διασταυρώσει το πότε έγιναν οι μετατροπές των αποθεματικών των πανεπιστημίων αλλά και σειράς ασφαλιστικών ταμείων (όπως φαίνεται εδώ) και το πότε στην πραγματικότητα αποφασίστηκε το κούρεμα, θα γίνει το λιγότερο καχύποπτος: πως είναι δυνατόν κάποιο σοβαρό και αξιοπρεπές κράτος να δίνει εντολές στην κεντρική τράπεζα του, να τοποθετεί χρήματα ευαίσθητων τομέων σε κάτι που πολύ σύντομα θα χάσει την αξία του; Και όμως αυτό συνέβει στην χώρα μας. Αφέλεια; Αδιαφορία; Οργανωμένο σχέδιο πλήρους ελέγχου μέσω του "οικονομικού στραγγαλισμού" ασφαλιστικών φορέων και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων; Δε γνωρίζουμε. Αυτό που όμως ξέρουμε είναι ότι χάρις αυτές τις ενέργειες της ΤτΕ, όχι μόνο τα πανεπιστημιακά ιδρύματα αλλά και τ' ασφαλιστικά μας ταμεία είναι στο κόκκινο, με μικρές πιθανότητες επιβίωσης άνευ κρατικής συνεισφοράς. Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που η ΤτΕ έχει περίεργο ρόλο (θυμηθείτε εδώ την αναφορά μας στη ενθάρρυνση των κερδοσκοπικών παιχνιδιών), ενισχύοντας τη θέση που έχουν εκφράσει πολλοί για τη συμμετοχή της στην αρνητική στάση που έχει η κυβέρνηση απέναντι στους πολίτες (για την οποία έχουμε αναφερθεί εδώ). Αναρωτιόμαστε αν ήρθε η ώρα ν' αναζητηθούν ποινικές ευθύνες και κάποιοι, επιτέλους, να πληρώσουν...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Οι διαφορές του ακαδημαϊκού Βασίλειου Μαρκεζίνη με την Αριστερά είναι γνωστές και την έχει επικρίνει δεκάδες φορές για προσκόληση σε πεπαλαιωμένη ρητορική. Γι' αυτό αξίζει να επισημανθεί η τοποθέτησή του απέναντι στα όσα τεχνηέντος αναμένει να γίνουν εν όψη των επερχόμενων εκλογών αλλά και μετά από αυτές: "τα συντονισμένα κατεστημένα που κυβερνούν τη χώρα επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν τις επερχόμενες εκλογές για να διαιωνίσουν το στάτους κβο". Περιέγραψε μάλιστα παραστατικά τα κατεστημένα της διαπλοκής: "οι πολιτικοί που έλαβαν πολύτιμη βοήθεια από ευάριθμους (άπληστους, λένε πολλοί) τραπεζίτες και επιχειρηματίες, οι οποίοι δεν αρκούνται να βγάζουν χρήματα, αλλά θέλουν επίσης 'να κυβερνούν την Ελλάδα', καθώς και από μερικούς μεγιστάνες των ΜΜΕ οι οποίοι έχουν μεταμορφώσει τις υπερχρεωμένες εφημερίδες και τα τηλεοπτικά κανάλια σε μηχανές προπαγάνδας και παραπληροφόρησης". Μίλησε για "συντονισμένη μεγα-συνωμοσία", καθώς "ξένοι παράγοντες που εποφθαλμιούν το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τον ορυκτό πλούτο της χώρας βρίσκουν ιδανικούς συνεταίρους στους μηχανορράφους των ΜΜΕ". Παράλληλε στηλιτεύσε το ψευδοδίλημμα "Μνημόνιο ή έξω από το ευρώ". Τονίζει ότι "σε κάθε περίπτωση η απόφαση για έξοδο από το ευρώ δεν αποτελεί ζήτημα επιλογής από τους Έλληνες, αλλά τεχνηέντως θα επιβληθεί από τους ξένους". Και αποκαλύπτει ότι το ψευδοδίλημμα είναι "μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής με σκοπό την αποδυνάμωση -μια και είναι αδύνατη η εξουδετέρωση- των κομμάτων της Αριστεράς". Δεν διστάζει να μιλήσει για "υστερόβουλους υπολογισμούς των αστικών κομμάτων" και των εφημερίδων τους: "Μέσα από την τεχνητή επίταση της αντιαριστερής προπαγάνδας βλέπουμε ένα τμήμα του πολιτικού κόσμου να προσπαθεί να κερδίσει μερικά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις με κίνδυνο να αναζωπυρωθούν υπό δριμύτερη μορφή οι διχασμοί του εμφυλίου πολέμου".
Αναφερόμενος στα "περί βίας" προβλέπει ότι είναι "σχεδόν αναπόφευκτη η κοινωνική αναταραχή στους δρόμους", επισημαίνει κατάχρηση της αστυνομικής βίας και κατηγορεί ως "υπεύθυνους απάτης -και όχι μόνο αυταπάτης- όσους υποστηρίζουν ότι η κοινωνική αναταραχή πηγάζει από μερικούς αριστερούς ή κουκουλοφόρους". Στη συνέχεια τόνισε ότι σε μια πολυκομματική Βουλή χωρίς κυβερνητική πλειοψηφία, μπορεί να αποδειχθεί αναγκαία "η σύμπραξη με την Αριστερά, έστω χαλαρά, για την καλύτερη εδραίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος", Η ομιλία του ακαδημαϊκού (αποσπάσματα της οποίας παραθέσαμε) είχε τίτλο "Γιατί πολεμάω για κοινωνική συμφιλίωση" και λίγοι νομίζουμε μπορούν να αντικρούσουν με επιχειρήματα τα όσα σημειώνει. Θα είχε ενδιαφέρον μια προσέγγιση του, έστω και σε χαλαρό ύφος, από την Αριστερά, σε μια βάση αμοιβαίου σεβασμού και με διάθεση συνεργασίας. Ας μην ξεχνάμε ότι και το κόμμα του πατέρα του (και δυστυχώς μετέπειτα χουντικού Πρωθυπουργού) το "κόμμα Προοδευτικών" είχε συμμετάσχει σε συζητήσεις με την ΕΔΑ για ενιαία σύμπραξη στις εκλογές σε διάφορες χρονικές περιόδους. Το ότι δεν έγινε πραγματικότητα αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα ιδεολογικών διαφορών (που υπήρχαν) αλλά διαχωρισμού αρμοδιοτήτων στο μετεκλογικό σχήμα. Η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί προς όφελος της χώρας αυτή τη φορά...
Πηγές ειδήσεων: "Αυγή", "Τα Νέα" / Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκαμε ένα παλιότερο κείμενο σχετικά με την αντι-συνταγματικότητα του προηγούμενου πολυνομοσχεδίου για τα εργασιακά (εκείνου που προηγήθηκε του 2ου Μνημονίου). Το άρθρο έχει ενδιαφέρον γιατί αναφέρεται στην πολλαπλή αντι-συνταγματικότητα του, η οποία είναι και αυτή ύπο κρίση στο ΣτΕ.
Σε έκτακτη σύνοδο των πρυτάνεων, διαπιστώθηκε ότι υπάρχουν πανεπιστήμια τα οποία σε λίγο δεν θα μπορούν να λειτουργήσουν καν, αφού οι λογαριασμοί τους πλησιάζουν στο μηδέν. Ο προεδρεύων της συνόδου των πρυτάνεων, πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων Τρ. Αλμπάνης, αναφέρθηκε στα προβλήματα των πανεπιστημίων, τονίζοντας ότι μετά τη μετατροπή των αποθεματικών τους από την Τράπεζα της Ελλάδας σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και τη διαδικασία του PSI, εκατομμύρια ευρώ χάθηκαν.
Ο πρύτανης τόνισε ότι από τα 120 εκατομμύρια ευρώ που είχαν σε καταθέσεις στην Τράπεζα της Ελλάδος για τις λειτουργικές τους ανάγκες 17 πανεπιστήμια της χώρας, έχουν μείνει σήμερα 33 εκατομμύρια ευρώ, ενώ έξι ιδρύματα έχουν μηδενικούς λογαριασμούς.
Μάλιστα, αποφασίστηκε να συσταθεί νομική επιτροπή για να διεκδικήσει τα χρήματα που χάθηκαν, αλλά, όπως είπε ο κ. Αλμπάνης, σ' αυτήν τη φάση διεκδικεί τη αποσύνδεση των οικονομικών των πανεπιστημίων από την εκλογή των Συμβουλίων Διοίκησης, που επιτάσσει ο νέος νόμος- πλαίσιο και την έγκριση των προϋπολογισμών τους για το 2012.
Σε ερώτηση αν θα αναστείλουν τη λειτουργία τους τα πανεπιστήμια σε ένδειξη διαμαρτυρίας κι αν θα παραιτηθούν οι πρυτάνεις, δεδομένου ότι ανάλογες ενέργειες αποφάσισαν οι πρόεδροι των ΤΕΙ, ο Τρ. Αλμπάνης απάντησε ότι «η Σύνοδος εκτιμά ότι τα πανεπιστήμια δεν πρέπει να κλείσουν, αλλά πρέπει να κρατηθούν όρθια. Βέβαια με την πολιτική αυτή οδηγούμαστε εκ των πραγμάτων σε κλείσιμο. Εάν, όμως, φτάσουμε, τελικά, στο όριο της λειτουργίας μας, δεν θα έχει κανένα νόημα να παραμένουμε στις θέσεις μας».
Σχόλιο: Αν κάποιος απλός παρατηρητής διασταυρώσει το πότε έγιναν οι μετατροπές των αποθεματικών των πανεπιστημίων αλλά και σειράς ασφαλιστικών ταμείων (όπως φαίνεται εδώ) και το πότε στην πραγματικότητα αποφασίστηκε το κούρεμα, θα γίνει το λιγότερο καχύποπτος: πως είναι δυνατόν κάποιο σοβαρό και αξιοπρεπές κράτος να δίνει εντολές στην κεντρική τράπεζα του, να τοποθετεί χρήματα ευαίσθητων τομέων σε κάτι που πολύ σύντομα θα χάσει την αξία του; Και όμως αυτό συνέβει στην χώρα μας. Αφέλεια; Αδιαφορία; Οργανωμένο σχέδιο πλήρους ελέγχου μέσω του "οικονομικού στραγγαλισμού" ασφαλιστικών φορέων και πανεπιστημιακών ιδρυμάτων; Δε γνωρίζουμε. Αυτό που όμως ξέρουμε είναι ότι χάρις αυτές τις ενέργειες της ΤτΕ, όχι μόνο τα πανεπιστημιακά ιδρύματα αλλά και τ' ασφαλιστικά μας ταμεία είναι στο κόκκινο, με μικρές πιθανότητες επιβίωσης άνευ κρατικής συνεισφοράς. Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που η ΤτΕ έχει περίεργο ρόλο (θυμηθείτε εδώ την αναφορά μας στη ενθάρρυνση των κερδοσκοπικών παιχνιδιών), ενισχύοντας τη θέση που έχουν εκφράσει πολλοί για τη συμμετοχή της στην αρνητική στάση που έχει η κυβέρνηση απέναντι στους πολίτες (για την οποία έχουμε αναφερθεί εδώ). Αναρωτιόμαστε αν ήρθε η ώρα ν' αναζητηθούν ποινικές ευθύνες και κάποιοι, επιτέλους, να πληρώσουν...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Οι διαφορές του ακαδημαϊκού Βασίλειου Μαρκεζίνη με την Αριστερά είναι γνωστές και την έχει επικρίνει δεκάδες φορές για προσκόληση σε πεπαλαιωμένη ρητορική. Γι' αυτό αξίζει να επισημανθεί η τοποθέτησή του απέναντι στα όσα τεχνηέντος αναμένει να γίνουν εν όψη των επερχόμενων εκλογών αλλά και μετά από αυτές: "τα συντονισμένα κατεστημένα που κυβερνούν τη χώρα επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν τις επερχόμενες εκλογές για να διαιωνίσουν το στάτους κβο". Περιέγραψε μάλιστα παραστατικά τα κατεστημένα της διαπλοκής: "οι πολιτικοί που έλαβαν πολύτιμη βοήθεια από ευάριθμους (άπληστους, λένε πολλοί) τραπεζίτες και επιχειρηματίες, οι οποίοι δεν αρκούνται να βγάζουν χρήματα, αλλά θέλουν επίσης 'να κυβερνούν την Ελλάδα', καθώς και από μερικούς μεγιστάνες των ΜΜΕ οι οποίοι έχουν μεταμορφώσει τις υπερχρεωμένες εφημερίδες και τα τηλεοπτικά κανάλια σε μηχανές προπαγάνδας και παραπληροφόρησης". Μίλησε για "συντονισμένη μεγα-συνωμοσία", καθώς "ξένοι παράγοντες που εποφθαλμιούν το πετρέλαιο, το φυσικό αέριο και τον ορυκτό πλούτο της χώρας βρίσκουν ιδανικούς συνεταίρους στους μηχανορράφους των ΜΜΕ". Παράλληλε στηλιτεύσε το ψευδοδίλημμα "Μνημόνιο ή έξω από το ευρώ". Τονίζει ότι "σε κάθε περίπτωση η απόφαση για έξοδο από το ευρώ δεν αποτελεί ζήτημα επιλογής από τους Έλληνες, αλλά τεχνηέντως θα επιβληθεί από τους ξένους". Και αποκαλύπτει ότι το ψευδοδίλημμα είναι "μέρος μιας ευρύτερης στρατηγικής με σκοπό την αποδυνάμωση -μια και είναι αδύνατη η εξουδετέρωση- των κομμάτων της Αριστεράς". Δεν διστάζει να μιλήσει για "υστερόβουλους υπολογισμούς των αστικών κομμάτων" και των εφημερίδων τους: "Μέσα από την τεχνητή επίταση της αντιαριστερής προπαγάνδας βλέπουμε ένα τμήμα του πολιτικού κόσμου να προσπαθεί να κερδίσει μερικά ποσοστά στις δημοσκοπήσεις με κίνδυνο να αναζωπυρωθούν υπό δριμύτερη μορφή οι διχασμοί του εμφυλίου πολέμου".
Αναφερόμενος στα "περί βίας" προβλέπει ότι είναι "σχεδόν αναπόφευκτη η κοινωνική αναταραχή στους δρόμους", επισημαίνει κατάχρηση της αστυνομικής βίας και κατηγορεί ως "υπεύθυνους απάτης -και όχι μόνο αυταπάτης- όσους υποστηρίζουν ότι η κοινωνική αναταραχή πηγάζει από μερικούς αριστερούς ή κουκουλοφόρους". Στη συνέχεια τόνισε ότι σε μια πολυκομματική Βουλή χωρίς κυβερνητική πλειοψηφία, μπορεί να αποδειχθεί αναγκαία "η σύμπραξη με την Αριστερά, έστω χαλαρά, για την καλύτερη εδραίωση του δημοκρατικού πολιτεύματος", Η ομιλία του ακαδημαϊκού (αποσπάσματα της οποίας παραθέσαμε) είχε τίτλο "Γιατί πολεμάω για κοινωνική συμφιλίωση" και λίγοι νομίζουμε μπορούν να αντικρούσουν με επιχειρήματα τα όσα σημειώνει. Θα είχε ενδιαφέρον μια προσέγγιση του, έστω και σε χαλαρό ύφος, από την Αριστερά, σε μια βάση αμοιβαίου σεβασμού και με διάθεση συνεργασίας. Ας μην ξεχνάμε ότι και το κόμμα του πατέρα του (και δυστυχώς μετέπειτα χουντικού Πρωθυπουργού) το "κόμμα Προοδευτικών" είχε συμμετάσχει σε συζητήσεις με την ΕΔΑ για ενιαία σύμπραξη στις εκλογές σε διάφορες χρονικές περιόδους. Το ότι δεν έγινε πραγματικότητα αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα ιδεολογικών διαφορών (που υπήρχαν) αλλά διαχωρισμού αρμοδιοτήτων στο μετεκλογικό σχήμα. Η ιστορία μπορεί να επαναληφθεί προς όφελος της χώρας αυτή τη φορά...
Πηγές ειδήσεων: "Αυγή", "Τα Νέα" / Ψάχνοντας στο διαδίκτυο, βρήκαμε ένα παλιότερο κείμενο σχετικά με την αντι-συνταγματικότητα του προηγούμενου πολυνομοσχεδίου για τα εργασιακά (εκείνου που προηγήθηκε του 2ου Μνημονίου). Το άρθρο έχει ενδιαφέρον γιατί αναφέρεται στην πολλαπλή αντι-συνταγματικότητα του, η οποία είναι και αυτή ύπο κρίση στο ΣτΕ.
Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012
Δημιουργία κέντρων κράτησης παράνομων μεταναστών σε όλη την Ελλάδα / Χρησιμοποιούν την τρόικα για να περάσουν πολιτικές...
Είδηση: Τη σύσταση 30 κλειστών κέντρων φιλοξενίας παράνομων μεταναστών στις περιφέρειες της χώρας, εκτός από τις περιφέρειες των νησιών του Αιγαίου, του Ιονίου και της Κρήτης, ανακοίνωσε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοϊδης.
Είχε προηγηθεί σύσκεψη με τους περιφερειάρχες της χώρας, με θέμα την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος. Τα κέντρα φιλοξενίας θα είναι χωρητικότητας 1.000 μεταναστών το καθένα, ενώ όπως έγινε γνωστό έχουν ήδη εκταμιευτεί 250 εκατομμύρια ευρώ από τα ευρωπαϊκά κονδύλια έως το 2013 για τον λόγο αυτό. Οι ηπειρωτικές Περιφέρειες είναι: Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Κεντρικής Μακεδονίας, Δυτικής Μακεδονίας, Ηπείρου, Θεσσαλίας, Δυτικής Ελλάδας, Στερεάς Ελλάδας, Αττικής και Πελοποννήσου. Όπως είπε ο κ. Χρυσοχοΐδης, για κάθε χώρο κράτησης θα δημιουργούνται ανεξάρτητα αστυνομικά τμήματα που θα στελεχώνονται από 150 νέους αστυνομικούς. Επίσης, σε κάθε 250 μετανάστες θα αντιστοιχούν 70 άτομα ως προσωπικό ασφαλείας.
Ο κ. Χρυσοχοϊδης κάλεσε τους περιφερειάρχες να υποδείξουν εντός 15 ημερών τους κατάλληλους χώρους, που θα μπορούσαν να πληρούν τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία κέντρων φιλοξενίας παράνομων μεταναστών. Όπως τόνισε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, αν οι περιφερειάρχες δεν προτείνουν κάποιον χώρο για την εγκατάσταση των κέντρων, τότε θα φέρει πράξη νομοθετικού περιεχομένου στο Υπουργικό Συμβούλιο, σε συνεργασία με το υπουργείο 'Αμυνας, για να καθορίσει το πού θα γίνουν.
Οι περιφερειάρχες Λάρισας και Δυτικής Μακεδονίας ανέφεραν ότι υπάρχουν έντονες αντιδράσεις στις περιοχές τους για τη δημιουργία των κέντρων παράνομων μεταναστών, ενώ υπέρ της δημιουργίας τους τάχθηκε ο περιφερειάρχης Αττικής και πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος Γιάννης Σγουρός.
Κατά τη σύσκεψη, το Αρχηγείο της Αστυνομίας διένειμε στους περιφερειάρχες έγγραφο με τα τεχνικά χαρακτηριστικά των κέντρων που θα δημιουργηθούν. Κάθε χώρος κράτησης αλλοδαπών θα είναι χωρισμένος σε τέσσερις τομείς για κράτηση συνολικά 1.000 ατόμων. Κάθε τομέας θα είναι χωρητικότητας 250 ατόμων, ο οποίος θα χωρίζεται σε 5 πτέρυγες των 50 ατόμων. Συνολικά θα απασχοληθούν στο κέντρο κράτησης 1.000 περίπου άτομα από τη τοπική κοινωνία.
Κάθε πτέρυγα 50 ατόμων περιλαμβάνει: *Χώρους διαμονής *Χώρο εστιατορίου *Χώρους υγιεινής (WC, ντους) *Χώρο θρησκευτικής λατρείας *Υπαίθριο χώρο άθλησης *Ελεύθερους χώρους - προαυλισμού
Η εγκατάσταση θα έχει τριπλή περίφραξη τύπου ΝΑΤΟ και θα είναι ύψους 3 μέτρων. Περιλαμβάνει Διοικητήριο με χώρους διοίκησης, προσωπικού και λοιπούς απαραίτητους χώρους (χώρος ιατρείου με αναρρωτήριο, γραφείο πυροσβεστικής Υπηρεσίας, χώρος για παραμονή εκπροσώπων συνεργαζόμενων φορέων, κλπ.).
Φύλαξη: *Εξωτερική φύλαξη από αστυνομικό προσωπικό με οπλισμό, *Εσωτερική φύλαξη από ιδιωτικό προσωπικό ασφαλείας, *Υποστήριξη από τεχνικά μέσα επιτήρησης (κλειστό κύκλωμα καμερών- CCTV)
Ανταποδοτικά Οφέλη: *Ίδρυση αστυνομικής Υπηρεσίας (150 αστυνομικοί) *Ιδιωτικό προσωπικό Ασφαλείας (300 άτομα) *Κάλυψη αναγκών σίτισης από εταιρεία Catering
*Παροχή υπηρεσιών ιατρικής μέριμνας *Συνεργείο καθαρισμού *Συνεργία συντήρησης- τεχνικής κάλυψης *Εκμετάλλευση κυλικείων *Υπηρεσίες καθαριστηρίου
Σχόλιο: Διαβάζοντας την είδηση, δεν μπορεί κανείς παρά να φανταστεί τις χαρές που θα κάνουν, οι ιδιώτες εργολάβοι, από τη δημιουργία τέτοιων μεγαλεπίβολων έργων. Στην Ελλάδα δε του σήμερα (που οι δουλειές τους έχουν μειωθεί) ένα ποσό 250 εκατομμυρίων ευρώ που θα υπάρξει σε πρώτη φάση για μοίρασμα ακούγεται ιλλιγιώδες. Από κει και πέρα σε εμάς τους υπόλοιπους μια σειρά από σκέψεις μπορούν γίνουν, αλλές πεζές και άλλες περισσότερο ανθρωπιστικές.
Κατά πρώτον, προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον η μετατόπιση του προβλήματος από την αστυνομία σε ιδιώτες. Αυτό ανοίγει επικίνδυνες ατραπούς, δεδομένου ότι θ' αποτελέσει πρόκριμα για περαταίρω "ενεργοποίηση" τους και σε άλλες δραστηριότητες, έναντι παχυλής αμοιβής (στις εταιρείες πάντα και όχι στους εργαζομένους). Αν υποθέσουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι κίνδυνος της εθνικής μας ασφάλειας (το οποίο βέβαια αποτελεί θέμα συζήτησης που ξεπερνά το ιστολόγιό μας) τότε η (περί)φρούρησής τους, πρέπει να γίνεται από τα σώματα ασφαλείας και όχι τους ιδιώτες.
Δεύτερο μείζον θέμα είναι αυτό της χρηματοδότησης. Το υπουργείο δεν μας έδωσε στοιχεία για το ποσό της εθνικής συμμετοχής, ούτε και για τα πόσα χρόνια θα "επιδοτήσει" η Ε.Ε. αυτά τα στρατόπεδα. Να θυμίσουμε ότι το θέμα δεν είναι ελληνικό δηλ. οι δυστυχείς Σομαλοί, Αφγανοί, Ιρακινοί κ.ο.κ. δεν έρχονται στην Ελλάδα επειδή θα περάσουν εδώ καλά, αλλά γιατί η χώρα μας είναι η πύλη της Ε.Ε. (δηλαδή του παραδείσου γι' αυτούς). Επομένως, είναι υποχρέωση της Ευρώπης να συνεισφέρει αδρά, αν δεν τους θέλει στην πόρτα της. Αυτό βέβαια πρέπει να γίνει σε δύο στάδια - αυτό της πρόληψης (με το να χρηματοδοτεί προγράμματα στις χώρες από τις οποίες προέρχεται η μετανάστευση και να σιγουρεύει ότι τα χρήματα πάνε όντως για τις τοπικές ανάγκες και όχι στην τσέπη κάποιου τοπικού παράγοντα) και δεύτερον της αποτροπής (όπως τη δημιουργία των στρατοπέδων).
Τρίτο μείζον θέμα (και το οποίο θα πρέπει ν' απασχολεί όλους μας) είναι ο τρόπος με τον οποίο θα λειτουργούν τα στρατόπεδα. Πως θα σιγουρευτούμε ότι οι συνθήκες θα είναι ανθρώπινες; Πως θ' αποτρέψουμε φαινόμενα βίας και βασανισμού; Πως θα υπάρξει η σιγουριά ότι οι άνθρωποι αυτοί δε θα μείνουν για πάντα σ' αυτά και ότι θα επαναπροωθηθούν στις χώρες τους; Πρέπει να υπάρξει σαφής μέριμνα για όλα αυτά, για να μην καταλήξουν αυτοί οι άνθρωποι να πληρώσουν ουσιαστικά για εγκλήματα που δεν έχουν κάνει. Η φτώχεια δεν είναι αμάρτημα για να πρέπει να τιμωρείται (και μάλιστα βάναυσα).
Τέλος έχουμε το ζήτημα της χωροθέτησης των στρατοπέδων. Έχουμε γίνει μάρτυρες τον τελευταίο καιρό μιας έντονης διαμάχης μεταξύ κεντρικής κυβέρνησης και τοπικών κοινωνιών για το που θα πρέπει να δημιουργηθούν αυτά. Η μεν πρώτη θέλει αυτά να γίνουν όσο πιο μακρυά γίνεται από την Αθήνα οι δε δεύτερες επιχειρηματολογούν ενάντια σ' αυτό υποστηρίζοντας ότι "αυτά πρέπει να γίνουν εκεί που υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα δηλ. στα μεγάλα αστικά κέντρα", αντιδρώντας στην χρησιμοποίησή τους ως "χαβούζα της Αθήνας" (υπερβολικός όρος εν προκειμένω αλλά σωστός γενικά). Στην πραγματικότητα τα κέντρα υποδοχής θα πρέπει να γίνονται περιοχές που θα είναι: α) κοντά στην πηγή του προβλήματος, β) κοντρά στα κέντρα προώθησής των μεταναστών στις χώρες προέλευσής τους και γ) εκεί που υπάρχουν ελεύθεροι χώροι. Το να δημιουργηθεί στρατόπεδο π.χ. σ' ένα χωριό της Κοζάνης, και να μεταφέρονται εκατοντάδες χιλιόμετρα κάποιες χιλιάδες άνθρωποι είναι ακριβό ως εκτέλεση και το λιγότερο αφελές ως ιδέα - μόνο και μόνο επειδή σε κάποιους δεν αρέσει να έχουν "το πρόβλημα" στην πόρτα τους. Εναλλακτικά, υπάρχουν στο κάτω-κάτω αρκετά στρατόπεδα κοντά στην Αττική τα οποία δεν εξυπηρετούν τίποτα (ως γνωστόν τα σύνορα της Ελλάδας είναι πιο βόρεια και ανατολικά) και τα οποία θα μπορούσαν ν' απελευθερωθούν για ποικίλους σκοπούς, ένας εκ των οποίων είναι η δημιουργία πραγματικά προσωρινών κέντρων υποδοχής μεταναστών. Δυστυχώς όμως πολλές φορές η κοινή λογική συγκρούεται με σειρά συμφερόντων, με την πρώτη να χάνει με μεγάλη διαφορά...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Την έντεχνη προσπάθεια επιβολής νομοθετικών αλλαγών οι οποίες δεν υπαγορεύονται από την τρόικα και αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση ιδίου όφελους, κατήγγειλε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Γιάννης Αδαμόπουλος, με αφορμή τις ενδοκυβερνητικές έριδες για το νομοσχέδιο χορήγησης των αδειών ταξί.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου, σε μακροσκελή δήλωσή του, υπογραμμίζει ότι οι σχετικές «ενδοκυβερνητικές διχογνωμίες που ανέκυψαν δικαίωσαν δυστυχώς την από καιρό βεβαιότητά μας πως οι κατά καιρούς προωθούμενες 'μεταρρυθμίσεις' δεν αποτελούν στο σύνολό τους επιταγές των δανειστών μας και της Τρόικα, όπως εντέχνως επιχειρείται διαρκώς να παρουσιαστεί». Την τελευταία διετία, επισημαίνει ο Αδαμόπουλος, διάφοροι επαγγελματικοί κλάδοι (μεταξύ αυτών και οι δικηγόροι) έχουν στοχοποιηθεί ως προνομιούχοι «κλειστού» δήθεν επαγγέλματος. «Έτσι λοιπόν» συνεχίζει ο πρόεδρος του ΔΣΑ «στο πλαίσιο των "μνημονιακών" της υποχρεώσεων, η Κυβέρνηση σπεύδει διαρκώς να υιοθετεί εντελώς άκριτα κάθε πρόταση έξωθεν προερχόμενη, επικαλούμενη την αναγκαιότητα συμμόρφωσης προς τις επιταγές των δανειστών μας, οι οποίες συνοδεύονται από τη ρητή θέση εκβιαστικών διλημμάτων».
Ωστόσο, τονίζει ο κ. Αδαμόπουλος, "καθίσταται πλέον πασιφανές πως - μεταξύ των εν λόγω 'μνημονιακής' σύλληψης 'μεταρρυθμίσεων' - παρεισφρύουν (με προφανείς σκοπιμότητες) και άλλες ρυθμίσεις, τις οποίες δεν υπαγορεύει φυσικά η Τρόικα, αλλά αποκλειστικά και μόνο κύκλοι εγχώριων οικονομικών συμφερόντων που επιχειρούν - κατά τρόπο αθέμιτο και θεσμικά ανεπίτρεπτο - να χειραγωγήσουν τη νομοθετική πρωτοβουλία". Στην προσπάθειά τους αυτή, αναφέρει ο πρόεδρος του Συλλόγου, «δυστυχώς ακόμα και κυβερνητικοί παράγοντες και άλλοι θεσμικά αρμόδιοι επιδεικνύουν πολλές φορές υπερβάλλοντα ζήλο και, διακατεχόμενοι από προσωπικές ιδεοληψίες, θέτουν επί τάπητος ρυθμίσεις, τη θέσπιση των οποίων - όπως εντέλει αποδεικνύεται - ουδέποτε απαίτησαν διά της Τρόικα οι δανειστές μας, παρουσιάζοντας μάλιστα αυτές όχι ως προσωπικές τους προτάσεις αλλά ως δήθεν αναπόφευκτες μεταρρυθμίσεις». Και προσθέτει: «Αυτό που στηλιτεύουμε εν προκειμένω δεν είναι η έλλειψη του θάρρους της γνώμης εκ μέρους των εισηγητών των εν λόγω προτάσεων, αλλά η έντεχνη προσπάθεια επιβολής νομοθετικών αλλαγών με σκοπό την εξυπηρέτηση ίδιου οφέλους ή την ικανοποίηση προσωπικών εγωισμών στα πλαίσια ανούσιων και άστοχων ενδοκυβερνητικών αντιπαραθέσεων».
Τέλος, ο κ. Αδαμόπουλος σημειώνει: «Ωστόσο, όσο κατακριτέα τυγχάνει- από νομικής και ειδικότερα συνταγματικής άποψης- η παρέμβαση εξωθεσμικών παραγόντων στη λειτουργία της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, άλλο τόσο επιβάλλεται να στιγματιστεί η αποκαλυφθείσα αλλά και διαρκώς διαφαινόμενη προσπάθεια ορισμένων να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία προκειμένου να προωθήσουν ευνοϊκές για αυτούς ρυθμίσεις, οι οποίες συντηρούν το οικονομικό κατεστημένο, επιτείνουν την κοινωνική ανισότητα και τα δημοσιονομικά αδιέξοδα και απαξιώνουν συλλήβδην επαγγελματικές τάξεις, υποθηκεύοντας παράλληλα πλήρως τη μελλοντική τους πορεία, όπως ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση του δικηγορικού λειτουργήματος».
Πηγές ειδήσεων: "Τα Νέα", "News24"
Είχε προηγηθεί σύσκεψη με τους περιφερειάρχες της χώρας, με θέμα την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού ζητήματος. Τα κέντρα φιλοξενίας θα είναι χωρητικότητας 1.000 μεταναστών το καθένα, ενώ όπως έγινε γνωστό έχουν ήδη εκταμιευτεί 250 εκατομμύρια ευρώ από τα ευρωπαϊκά κονδύλια έως το 2013 για τον λόγο αυτό. Οι ηπειρωτικές Περιφέρειες είναι: Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, Κεντρικής Μακεδονίας, Δυτικής Μακεδονίας, Ηπείρου, Θεσσαλίας, Δυτικής Ελλάδας, Στερεάς Ελλάδας, Αττικής και Πελοποννήσου. Όπως είπε ο κ. Χρυσοχοΐδης, για κάθε χώρο κράτησης θα δημιουργούνται ανεξάρτητα αστυνομικά τμήματα που θα στελεχώνονται από 150 νέους αστυνομικούς. Επίσης, σε κάθε 250 μετανάστες θα αντιστοιχούν 70 άτομα ως προσωπικό ασφαλείας.
Ο κ. Χρυσοχοϊδης κάλεσε τους περιφερειάρχες να υποδείξουν εντός 15 ημερών τους κατάλληλους χώρους, που θα μπορούσαν να πληρούν τις προϋποθέσεις για τη δημιουργία κέντρων φιλοξενίας παράνομων μεταναστών. Όπως τόνισε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη, αν οι περιφερειάρχες δεν προτείνουν κάποιον χώρο για την εγκατάσταση των κέντρων, τότε θα φέρει πράξη νομοθετικού περιεχομένου στο Υπουργικό Συμβούλιο, σε συνεργασία με το υπουργείο 'Αμυνας, για να καθορίσει το πού θα γίνουν.
Οι περιφερειάρχες Λάρισας και Δυτικής Μακεδονίας ανέφεραν ότι υπάρχουν έντονες αντιδράσεις στις περιοχές τους για τη δημιουργία των κέντρων παράνομων μεταναστών, ενώ υπέρ της δημιουργίας τους τάχθηκε ο περιφερειάρχης Αττικής και πρόεδρος της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδος Γιάννης Σγουρός.
Κατά τη σύσκεψη, το Αρχηγείο της Αστυνομίας διένειμε στους περιφερειάρχες έγγραφο με τα τεχνικά χαρακτηριστικά των κέντρων που θα δημιουργηθούν. Κάθε χώρος κράτησης αλλοδαπών θα είναι χωρισμένος σε τέσσερις τομείς για κράτηση συνολικά 1.000 ατόμων. Κάθε τομέας θα είναι χωρητικότητας 250 ατόμων, ο οποίος θα χωρίζεται σε 5 πτέρυγες των 50 ατόμων. Συνολικά θα απασχοληθούν στο κέντρο κράτησης 1.000 περίπου άτομα από τη τοπική κοινωνία.
Κάθε πτέρυγα 50 ατόμων περιλαμβάνει: *Χώρους διαμονής *Χώρο εστιατορίου *Χώρους υγιεινής (WC, ντους) *Χώρο θρησκευτικής λατρείας *Υπαίθριο χώρο άθλησης *Ελεύθερους χώρους - προαυλισμού
Η εγκατάσταση θα έχει τριπλή περίφραξη τύπου ΝΑΤΟ και θα είναι ύψους 3 μέτρων. Περιλαμβάνει Διοικητήριο με χώρους διοίκησης, προσωπικού και λοιπούς απαραίτητους χώρους (χώρος ιατρείου με αναρρωτήριο, γραφείο πυροσβεστικής Υπηρεσίας, χώρος για παραμονή εκπροσώπων συνεργαζόμενων φορέων, κλπ.).
Φύλαξη: *Εξωτερική φύλαξη από αστυνομικό προσωπικό με οπλισμό, *Εσωτερική φύλαξη από ιδιωτικό προσωπικό ασφαλείας, *Υποστήριξη από τεχνικά μέσα επιτήρησης (κλειστό κύκλωμα καμερών- CCTV)
Ανταποδοτικά Οφέλη: *Ίδρυση αστυνομικής Υπηρεσίας (150 αστυνομικοί) *Ιδιωτικό προσωπικό Ασφαλείας (300 άτομα) *Κάλυψη αναγκών σίτισης από εταιρεία Catering
*Παροχή υπηρεσιών ιατρικής μέριμνας *Συνεργείο καθαρισμού *Συνεργία συντήρησης- τεχνικής κάλυψης *Εκμετάλλευση κυλικείων *Υπηρεσίες καθαριστηρίου
Σχόλιο: Διαβάζοντας την είδηση, δεν μπορεί κανείς παρά να φανταστεί τις χαρές που θα κάνουν, οι ιδιώτες εργολάβοι, από τη δημιουργία τέτοιων μεγαλεπίβολων έργων. Στην Ελλάδα δε του σήμερα (που οι δουλειές τους έχουν μειωθεί) ένα ποσό 250 εκατομμυρίων ευρώ που θα υπάρξει σε πρώτη φάση για μοίρασμα ακούγεται ιλλιγιώδες. Από κει και πέρα σε εμάς τους υπόλοιπους μια σειρά από σκέψεις μπορούν γίνουν, αλλές πεζές και άλλες περισσότερο ανθρωπιστικές.
Κατά πρώτον, προκαλεί ιδιαίτερο ενδιαφέρον η μετατόπιση του προβλήματος από την αστυνομία σε ιδιώτες. Αυτό ανοίγει επικίνδυνες ατραπούς, δεδομένου ότι θ' αποτελέσει πρόκριμα για περαταίρω "ενεργοποίηση" τους και σε άλλες δραστηριότητες, έναντι παχυλής αμοιβής (στις εταιρείες πάντα και όχι στους εργαζομένους). Αν υποθέσουμε ότι αυτοί οι άνθρωποι είναι κίνδυνος της εθνικής μας ασφάλειας (το οποίο βέβαια αποτελεί θέμα συζήτησης που ξεπερνά το ιστολόγιό μας) τότε η (περί)φρούρησής τους, πρέπει να γίνεται από τα σώματα ασφαλείας και όχι τους ιδιώτες.
Δεύτερο μείζον θέμα είναι αυτό της χρηματοδότησης. Το υπουργείο δεν μας έδωσε στοιχεία για το ποσό της εθνικής συμμετοχής, ούτε και για τα πόσα χρόνια θα "επιδοτήσει" η Ε.Ε. αυτά τα στρατόπεδα. Να θυμίσουμε ότι το θέμα δεν είναι ελληνικό δηλ. οι δυστυχείς Σομαλοί, Αφγανοί, Ιρακινοί κ.ο.κ. δεν έρχονται στην Ελλάδα επειδή θα περάσουν εδώ καλά, αλλά γιατί η χώρα μας είναι η πύλη της Ε.Ε. (δηλαδή του παραδείσου γι' αυτούς). Επομένως, είναι υποχρέωση της Ευρώπης να συνεισφέρει αδρά, αν δεν τους θέλει στην πόρτα της. Αυτό βέβαια πρέπει να γίνει σε δύο στάδια - αυτό της πρόληψης (με το να χρηματοδοτεί προγράμματα στις χώρες από τις οποίες προέρχεται η μετανάστευση και να σιγουρεύει ότι τα χρήματα πάνε όντως για τις τοπικές ανάγκες και όχι στην τσέπη κάποιου τοπικού παράγοντα) και δεύτερον της αποτροπής (όπως τη δημιουργία των στρατοπέδων).
Τρίτο μείζον θέμα (και το οποίο θα πρέπει ν' απασχολεί όλους μας) είναι ο τρόπος με τον οποίο θα λειτουργούν τα στρατόπεδα. Πως θα σιγουρευτούμε ότι οι συνθήκες θα είναι ανθρώπινες; Πως θ' αποτρέψουμε φαινόμενα βίας και βασανισμού; Πως θα υπάρξει η σιγουριά ότι οι άνθρωποι αυτοί δε θα μείνουν για πάντα σ' αυτά και ότι θα επαναπροωθηθούν στις χώρες τους; Πρέπει να υπάρξει σαφής μέριμνα για όλα αυτά, για να μην καταλήξουν αυτοί οι άνθρωποι να πληρώσουν ουσιαστικά για εγκλήματα που δεν έχουν κάνει. Η φτώχεια δεν είναι αμάρτημα για να πρέπει να τιμωρείται (και μάλιστα βάναυσα).
Τέλος έχουμε το ζήτημα της χωροθέτησης των στρατοπέδων. Έχουμε γίνει μάρτυρες τον τελευταίο καιρό μιας έντονης διαμάχης μεταξύ κεντρικής κυβέρνησης και τοπικών κοινωνιών για το που θα πρέπει να δημιουργηθούν αυτά. Η μεν πρώτη θέλει αυτά να γίνουν όσο πιο μακρυά γίνεται από την Αθήνα οι δε δεύτερες επιχειρηματολογούν ενάντια σ' αυτό υποστηρίζοντας ότι "αυτά πρέπει να γίνουν εκεί που υπάρχει το μεγάλο πρόβλημα δηλ. στα μεγάλα αστικά κέντρα", αντιδρώντας στην χρησιμοποίησή τους ως "χαβούζα της Αθήνας" (υπερβολικός όρος εν προκειμένω αλλά σωστός γενικά). Στην πραγματικότητα τα κέντρα υποδοχής θα πρέπει να γίνονται περιοχές που θα είναι: α) κοντά στην πηγή του προβλήματος, β) κοντρά στα κέντρα προώθησής των μεταναστών στις χώρες προέλευσής τους και γ) εκεί που υπάρχουν ελεύθεροι χώροι. Το να δημιουργηθεί στρατόπεδο π.χ. σ' ένα χωριό της Κοζάνης, και να μεταφέρονται εκατοντάδες χιλιόμετρα κάποιες χιλιάδες άνθρωποι είναι ακριβό ως εκτέλεση και το λιγότερο αφελές ως ιδέα - μόνο και μόνο επειδή σε κάποιους δεν αρέσει να έχουν "το πρόβλημα" στην πόρτα τους. Εναλλακτικά, υπάρχουν στο κάτω-κάτω αρκετά στρατόπεδα κοντά στην Αττική τα οποία δεν εξυπηρετούν τίποτα (ως γνωστόν τα σύνορα της Ελλάδας είναι πιο βόρεια και ανατολικά) και τα οποία θα μπορούσαν ν' απελευθερωθούν για ποικίλους σκοπούς, ένας εκ των οποίων είναι η δημιουργία πραγματικά προσωρινών κέντρων υποδοχής μεταναστών. Δυστυχώς όμως πολλές φορές η κοινή λογική συγκρούεται με σειρά συμφερόντων, με την πρώτη να χάνει με μεγάλη διαφορά...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Την έντεχνη προσπάθεια επιβολής νομοθετικών αλλαγών οι οποίες δεν υπαγορεύονται από την τρόικα και αποσκοπούν στην εξυπηρέτηση ιδίου όφελους, κατήγγειλε ο πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Γιάννης Αδαμόπουλος, με αφορμή τις ενδοκυβερνητικές έριδες για το νομοσχέδιο χορήγησης των αδειών ταξί.
Ο πρόεδρος του Συλλόγου, σε μακροσκελή δήλωσή του, υπογραμμίζει ότι οι σχετικές «ενδοκυβερνητικές διχογνωμίες που ανέκυψαν δικαίωσαν δυστυχώς την από καιρό βεβαιότητά μας πως οι κατά καιρούς προωθούμενες 'μεταρρυθμίσεις' δεν αποτελούν στο σύνολό τους επιταγές των δανειστών μας και της Τρόικα, όπως εντέχνως επιχειρείται διαρκώς να παρουσιαστεί». Την τελευταία διετία, επισημαίνει ο Αδαμόπουλος, διάφοροι επαγγελματικοί κλάδοι (μεταξύ αυτών και οι δικηγόροι) έχουν στοχοποιηθεί ως προνομιούχοι «κλειστού» δήθεν επαγγέλματος. «Έτσι λοιπόν» συνεχίζει ο πρόεδρος του ΔΣΑ «στο πλαίσιο των "μνημονιακών" της υποχρεώσεων, η Κυβέρνηση σπεύδει διαρκώς να υιοθετεί εντελώς άκριτα κάθε πρόταση έξωθεν προερχόμενη, επικαλούμενη την αναγκαιότητα συμμόρφωσης προς τις επιταγές των δανειστών μας, οι οποίες συνοδεύονται από τη ρητή θέση εκβιαστικών διλημμάτων».
Ωστόσο, τονίζει ο κ. Αδαμόπουλος, "καθίσταται πλέον πασιφανές πως - μεταξύ των εν λόγω 'μνημονιακής' σύλληψης 'μεταρρυθμίσεων' - παρεισφρύουν (με προφανείς σκοπιμότητες) και άλλες ρυθμίσεις, τις οποίες δεν υπαγορεύει φυσικά η Τρόικα, αλλά αποκλειστικά και μόνο κύκλοι εγχώριων οικονομικών συμφερόντων που επιχειρούν - κατά τρόπο αθέμιτο και θεσμικά ανεπίτρεπτο - να χειραγωγήσουν τη νομοθετική πρωτοβουλία". Στην προσπάθειά τους αυτή, αναφέρει ο πρόεδρος του Συλλόγου, «δυστυχώς ακόμα και κυβερνητικοί παράγοντες και άλλοι θεσμικά αρμόδιοι επιδεικνύουν πολλές φορές υπερβάλλοντα ζήλο και, διακατεχόμενοι από προσωπικές ιδεοληψίες, θέτουν επί τάπητος ρυθμίσεις, τη θέσπιση των οποίων - όπως εντέλει αποδεικνύεται - ουδέποτε απαίτησαν διά της Τρόικα οι δανειστές μας, παρουσιάζοντας μάλιστα αυτές όχι ως προσωπικές τους προτάσεις αλλά ως δήθεν αναπόφευκτες μεταρρυθμίσεις». Και προσθέτει: «Αυτό που στηλιτεύουμε εν προκειμένω δεν είναι η έλλειψη του θάρρους της γνώμης εκ μέρους των εισηγητών των εν λόγω προτάσεων, αλλά η έντεχνη προσπάθεια επιβολής νομοθετικών αλλαγών με σκοπό την εξυπηρέτηση ίδιου οφέλους ή την ικανοποίηση προσωπικών εγωισμών στα πλαίσια ανούσιων και άστοχων ενδοκυβερνητικών αντιπαραθέσεων».
Τέλος, ο κ. Αδαμόπουλος σημειώνει: «Ωστόσο, όσο κατακριτέα τυγχάνει- από νομικής και ειδικότερα συνταγματικής άποψης- η παρέμβαση εξωθεσμικών παραγόντων στη λειτουργία της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας, άλλο τόσο επιβάλλεται να στιγματιστεί η αποκαλυφθείσα αλλά και διαρκώς διαφαινόμενη προσπάθεια ορισμένων να εκμεταλλευτούν τη συγκυρία προκειμένου να προωθήσουν ευνοϊκές για αυτούς ρυθμίσεις, οι οποίες συντηρούν το οικονομικό κατεστημένο, επιτείνουν την κοινωνική ανισότητα και τα δημοσιονομικά αδιέξοδα και απαξιώνουν συλλήβδην επαγγελματικές τάξεις, υποθηκεύοντας παράλληλα πλήρως τη μελλοντική τους πορεία, όπως ακριβώς συμβαίνει στην περίπτωση του δικηγορικού λειτουργήματος».
Πηγές ειδήσεων: "Τα Νέα", "News24"
Κυριακή 25 Μαρτίου 2012
Ιστορική αναδρομή στους ληστρικούς δανεισμούς της χώρας μας / Μηνύσεις για τον εργασιακό μεσαίωνα στο Ηράκλειο
Επ' ευκαιρία της χθεσινής εθνικής μας επετείου, αξίζει να κάνουμε μια αναδρομή στο χρόνο στα δάνεια που έχει πάρει η χώρα μας κάνοντας μια στάση στην περίοδο 1915-1924 (για τις χρεοκοπίες έχουμε αναφερθεί εδώ). Το τι συνέβει τότε αξίζει να το δούμε (όπως το περιγράφει ο Λευτέρης Σκιαδάς, εκδότης της εφημερίδας "Μικρός Ρωμιός") γιατί όπως θα δείτε κάποια περιστατικά έχουν πολλά κοινά με το σήμερα...Να πούμε επίσης δε και κάτι που αξίζει αναφοράς: οι τότε νεοσύστατη ΕΣΣΔ (ή τέλος πάντων ο προπομπός της) συμμετείχε ως συνεχιστής της τσαρικής Ρωσίας στην επιτροπή του "Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου". Σε μια κίνηση που έκανε πάταγο τότε, χάρισε τα χρωστούμενα της Ελλάδας που της αναλογούσαν, τονίζοντας το "ληστρικό τρόπο" με τον οποίο είχε δανειστεί η Ελλάδα...
"Βρισκόμαστε στη δεκαετία 1915-1925, μια περίοδο κρίσιμη και από τις χειρότερες στην ιστορία της χώρας μας, με αποκορύφωμα τη Μικρασιατική Καταστροφή.
Η χώρα βρίσκεται καταχρεωμένη στους διεθνείς τοκογλύφους και ενώ το Ελληνικό Δημόσιο σεβόταν τις υποχρεώσεις του απέναντι στους δανειστές μας, η τότε τρόικα, η επονομαζόμενη Διεθνής Οικονομική Επιτροπή, κατέκλεβε στην κυριολεξία την Ελλάδα! Εκμεταλλευόμενη τις περιστάσεις και με μια λαμογιά που είχε να κάνει με τις νομισματικές ισοτιμίες άρπαξε – κυριολεκτικά – εξακόσια εκατομμύρια δραχμές (ποσό τεράστιο για την εποχή) μέσα σ’ αυτή την κρίσιμη δεκαετία.
Είναι μια από τις άγνωστες πτυχές της σύγχρονης ελληνικής οικονομικής ιστορίας που αποκαλύπτει τους τρόπους με τους οποίους οι τραπεζικοί μηχανισμοί κατορθώνουν να απομυζούν ακόμη και τους ελάχιστους πόρους της χώρας μας, η οποία, ενώ δεν είχε καν συμπληρώσει εκατό χρόνια ζωής, γνώριζε το πιο σκληρό πρόσωπο των διεθνών δανειστών και ελεγκτών της.
Η μεγάλη κλοπή
Σύμφωνα με το Μνημόνιο (Νόμο) που έφερε για πρώτη φορά (1898) στην Ελλάδα τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο – με τη μορφή που τον γνωρίζουμε και στις ημέρες μας –, δόθηκε το δικαίωμα της εκμετάλλευσης των μονοπωλίων (καπνός, αλάτι, σπίρτα, οινόπνευμα, χαρτόσημο κ.ά.). Σε περίπτωση που τα έσοδα ξεπερνούσαν ένα συγκεκριμένο ποσόν – λιγότερα από τριάντα εκατομμύρια δραχμές –, το πλεόνασμα θα μοιραζόταν ως εξής: 60% για την εξυπηρέτηση των δανείων (30% για βελτίωση των τόκων και 30% για βελτίωση των χρεολυσίων) και το 40% θα επιστρεφόταν στο ελληνικό κράτος. Το σύστημα αυτό λειτούργησε κανονικά μέχρι το 1916.
Μετά την έκρηξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου αυθαίρετα ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος άλλαξε τον τρόπο του υπολογισμού. Παίζοντας με τις τιμές των νομισμάτων μετέτρεπε τις δραχμές πρώτα σε χάρτινα γαλλικά φράγκα, στη συνέχεια σε χρυσά φράγκα, μετά σε αγγλικές λίρες, οι οποίες στο τέλος μετατρέπονταν πάλι σε δραχμές! Με τον περίπλοκο αυτό τρόπο και τις μετατροπές αντί 600 δραχμών οι δανειστές μας έφθαναν να παίρνουν 2.800 δραχμές. Έτσι, με τη «φραγκοποίηση» – όπως αποκλήθηκε – της δραχμής όχι μόνο κατόρθωναν να καταβροχθίζουν το μερίδιο του ελληνικού κράτους, αλλά το υποχρέωναν να πληρώνει παράνομα περίπου πέντε φορές περισσότερα!!!
Αυτό συνέβαινε επί μία ολόκληρη δεκαετία, στη διάρκεια της οποίας οι δανειστές μας εισέπραξαν 619.493 λίρες Αγγλίας και – με τη φραγκοποίηση – πήραν παράνομα από το Ελληνικό Δημόσιο 737.659 λίρες Αγγλίας. Οι ελληνικές κυβερνήσεις πλήρωναν χωρίς αντιρρήσεις και δεν διαμαρτύρονταν, αφού αγνοούσαν την πολύπλοκη λογιστική παραχάραξη. Μόνο το 1921 εγέρθησαν σοβαρές υπόνοιες για λογιστική απάτη. Τότε και ύστερα από έλεγχο οι αρμόδιες υπηρεσίες ανακάλυψαν την απάτη και άρχισαν να διαμαρτύρονται οι ελληνικές κυβερνήσεις.
Η κατάσταση στην οποία βρέθηκε η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή φαινόταν δυσχερής. Το δίκιο της ελληνικής πλευράς ήταν εμφανές, γεγονός που άρχισε έντονα να συζητιέται στους διεθνείς τραπεζικούς κύκλους. Τότε η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή πέρασε στην «αντεπίθεση». Κατηγόρησε την Ελλάδα ότι δεν εφάρμοζε το Μνημόνιο του 1898 και δεν δεχόταν τις γνωμοδοτήσεις και το πλήθος των αναλύσεων που γινόταν από τις μεγαλύτερες φυσιογνωμίες της παγκόσμιας οικονομίας. Επέμενε μέχρι τέλους προκειμένου να καρπωθεί τα τεράστια ποσά που είχαν αφαιρεθεί από τα ελληνικά ταμεία.
Όπως και σήμερα
Η Ελλάδα εκείνη την περίοδο (Α’ Παγκόσμιος, βαλκανικοί πόλεμοι, Μικρασιατική Καταστροφή, στρατιωτικά κινήματα) προσπαθούσε να επουλώσει τις πληγές της και τις ανάγκες 1,5 εκατομμυρίου προσφύγων. Όπως έγραφε ο Μιχ. Γρηγορίου το 1924 ο έλεγχος που είχε επιβληθεί αποτελούσε «βαρύτατον περιορισμόν εις τα κυριαρχικά δικαιώματα του ελληνικού λαού και κόλαφον κατά της αξιοπρεπείας του έθνους»! Ωστόσο είχε και τότε η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή βρει συμμάχους και συνεργάτες από τον πολιτικό κόσμο της χώρας. Τουλάχιστον δύο υπουργοί Οικονομικών είχαν παραχωρήσει προσόδους του Δημοσίου στη ΔΟΕ – δήθεν έναντι της ζημιάς που είχε πάθει από το «κόψιμο» χρήματος –, παραβλέποντας τις ελληνικές απαιτήσεις. Δίνοντας έτσι τη δυνατότητα στους δανειστές να συνεχίσουν το έργο της «φραγκοποίησης»!
Διεθνής Διαιτησία
Τον Δεκέμβριο του 1926 η Ελλάδα, τραυματισμένη από τη Μικρασιατική Καταστροφή, σκληρά δοκιμαζόμενη θα οδηγηθεί στον σχηματισμό της οικουμενικής κυβέρνησης υπό την προεδρία του Αλέξανδρου Ζαΐμη. Υπουργική θέση θα αναλάβει και ο 70χρονος οικονομολόγος, πολλές φορές βουλευτής Αττικής Κωνσταντίνος Αγγελόπουλος (1856-1947), που είχε διατελέσει και πρόεδρος του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Με την τελευταία ιδιότητά του είχε αποκαλύψει το μέγεθος της απάτης. Όταν επανεκλέχθηκε βουλευτής και αφού λοιδορήθηκε ως γραφικός, εξασφάλισε τις απαραίτητες συμμαχίες και πέτυχε την προσφυγή της Ελλάδας στη Διεθνή Διαιτησία.
Η τελική πράξη του δράματος ξετυλίχτηκε στα μέσα Νοεμβρίου 1928 και αφού είχε αναλάβει την εξουσία ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Στο ξενοδοχείο της Μεγάλης Βρετανίας είχε καταλύσει ο Ελβετός επιδιαιτητής Αλεξ Μοριό (Alex Moriaud), ενώ τόσο ήταν το ενδιαφέρον της Διεθνούς Οικονομικής Επιτροπής ώστε βρέθηκε στην Αθήνα και ο πρόεδρός της Ρουσέλ για να παρακολουθήσει από κοντά τις εξελίξεις. Βεβαίως ο Ελβετός επιθεωρητής στην απόφασή του αναγνώρισε ότι παρανόμως γινόταν η «φραγκοποίηση», αλλά δεν αποφάσισε την επιστροφή των κλεμμένων στην Ελλάδα!
Ισχυρίστηκε ότι δεν μπορούσε να ανακινηθεί ζήτημα για τη μέχρι το 1921 περίοδο, αφού η Ελλάδα - έστω κακώς - πλήρωνε τα ποσά. Παρέβλεψε δε πως τα επόμενα πέντε χρόνια (1921-1926) η ελληνική κυβέρνηση διαμαρτυρόταν εντόνως για τις παράνομες μετατροπές. Και για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις αποφάσισε πως από τα 93 εκατομμύρια δραχμές που ζητούσε ετησίως ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος το ελληνικό κράτος θα πλήρωνε για μια δεκαετία μόνο 64 εκατομμύρια… Διεθνής διαιτησία σκοπιμοτήτων… Μας δικαίωσε, αλλά δεν μας επέστρεψαν τα λεφτά που ήδη είχαν πάρει!!!"
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Σημεία των καιρών: η Διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά κατά παντός υπευθύνου, για τον εργασιακό μεσαίωνα που επικρατεί στο Ηράκλειο, αλλά και την απουσία ελεγκτικών μηχανισμών, που επιτρέπουν την "ασυδοσία εκ μέρους των εργοδοτών"...Στη μηνυτήρια αναφορά αναφέρεται μεταξύ άλλων: "Είναι γενικώς παραδεκτό ότι τη μεγαλύτερη οικονομική επιβάρυνση από την κρίση που διέρχεται η χώρα μας τα τελευταία χρόνια την βιώνουν οι εργαζόμενοι και μάλιστα οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα και οι άνεργοι πρώην εργαζόμενοι στον τομέα αυτό... Ένα από αυτά τα σοβαρά προβλήματα στο Νομό Ηρακλείου είναι και το θέμα των ελέγχων στις επιχειρήσεις από την αρμόδια Υπηρεσία του ΙΚΑ Ηρακλείου για την ανασφάλιστη εργασία. Από έρευνα που έκανε το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου έχει διαπιστωθεί ότι η ανασφάλιστη και παράνομη απασχόληση υπολογίζεται σε ποσοστό που υπερβαίνει το 30%. Για το λόγο αυτό έχομε επιδοθεί τον τελευταίο χρόνο σε σειρά διαμαρτυριών προς το αρμόδιο Υπουργείο Εργασίας, τη Διοίκηση του ΙΚΑ αλλά παρά τις υποσχέσεις εδώ και 1 χρόνο περίπου η ειδική υπηρεσία ελέγχων ασφάλισης ΙΚΑ ( ΕΥΠΕΑ - ΙΚΑ) παραμένει ανενεργή με αποτέλεσμα να βιώνουμε εργασιακή ζούγκλα"...
Στην αναφορά, γράφει πως είναι φανερή η αναγκαιότητα: ενεργοποίησης και άμεσης στελέχωση της υπηρεσίας ελεγκτικού μηχανισμού ΕΥΠΕΑ του ΙΚΑ. Εκσυγχρονισμός της Επιθεώρησης Εργασίας και πρόβλεψη στο νόμο για στελέχωση της με προσλήψεις ή μετατάξεις. Λειτουργία ελεγκτικού μηχανισμού μικτών κλιμακίων (Σ. ΕΠ.Ε - ΙΚΑ ) σε εικοσιτετράωρη βάση. "Ενέργειες για τις οποίες ουδείς εκ των όσων οφείλουν να τις πράξουν δεν ενδιαφέρεται", όπως γράφει η μηνυτήρια αναφορά.
Τετάρτη 21 Μαρτίου 2012
Συζητήσεις για το Ελληνικό - Μητροπολιτικό Πάρκο ή κι άλλο τσιμέντο; / Μνημόνιο και εισαγωγές οπλικών συστημάτων
Ξεκίνησε η συζήτηση του νομοσχεδίου για το πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού, θέμα που προκαλεί ποικίλες αντιδράσεις τόσο από φορείς της αγοράς που εκτιμούν ότι παραμένουν αρκετοί περιορισμοί στην αξιοποίησή του όσο και από τους όμορους δήμους και κινήσεις πολιτών που ζητούν τη δημιουργία ενός μητροπολιτικού πάρκου. Κατά την έναρξη της συζήτησης, ο υπουργός Περιβάλλοντος Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωσε έξι προσθήκες στο νομοσχέδιο.
Οι τέσσερις προσθήκες έγιναν στο άρθρο 2. Μία εξ αυτών προβλέπει, όπως είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου, την «οριακή αύξηση» στο συντελεστή δόμησης (ο οποίος είχε μειωθεί την περασμένη εβδομάδα, αλλά υπήρξαν αντιδράσεις από "επενδυτές" και οι μειώσεις έφυγαν) και το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων στην παραλιακή ζώνη (του Αγ. Κοσμά - ναι εκεί που υπήρχε το μοναδικό ανοιχτό αθλητικό κέντρο στην Αττική). Ο υπουργός δεν αναφέρθησε σε λεπτομέρειες αυτή της αλλαγής. Άλλες δύο προσθήκες έγιναν στο άρθρο 6 (και γιατί εξάλλου να πει; Ας μείνει έκπληξη. Εξάλλου σε όλους αρέσουν οι εκπλήξεις).
Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, ο εισηγητής Γ. Χαραλαμπόπουλος, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι η αξιοποίηση του Ελληνικού θα συμβάλει στην ετήσια αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,3% έως 0,5%, ενώ εκτιμάται ότι θα δημιουργηθούν 16.000 θέσεις εργασίας την πρώτη περίοδο λειτουργίας του έργου (το οποίο βέβαια με βάση τις επίσημες μελέτες του ΕΜΠ είναι υπερβολικό ως νούμερο και θα πρέπει ν' αναθεωρηθεί. Πιθανότατα αναφέρεται στην κατασκευαστική περίοδο και την πρώτη περίοδο μαζί - και πάλι περισσεύουν πολλοί).
Σύμφωνα με πληροφορίες, ορισμένοι από τους ενδιαφερόμενους επενδυτές εκφράζουν έντονες αντιρρήσεις για τους «περιορισμούς», που όπως λένε, υπάρχουν στην αξιοποίηση του χώρου του πρώην αεροδρομίου και της παράκτιας παραλιακής ζώνης του Αγ. Κοσμά.
Ενδεικτικά αναφέρουν ότι ο συντελεστής δόμησης (0,2) στο παραλιακό μέτωπο είναι πολύ χαμηλός, όπως άλλωστε και το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων (10 μέτρα). Αυτό δυσκολεύει πολύ την οικοδόμηση ορισμένων ακινήτων, καθώς το ελάχιστο ύψος σε μία τέτοια περίπτωση θα είναι περίπου 14 μέτρα.
Καθώς η συνολική επιφάνεια που μπορεί να οικοδομηθεί στην παράκτια ζώνη είναι 160.000 τετραγωνικά μέτρα, επισημαίνουν ότι μπορεί το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος να είναι για παράδειγμα 20 μέτρα, χωρίς να δημιουργείται πρόβλημα, δηλαδή δεν θα κρύβεται η θέα προς τη θάλασσα, καθώς η περιοχή θα είναι αραιοδομημένη. Τα μηνύματα αυτά έχουν φτάσει και στην κυβέρνηση (που αλίμονο μην αντιδρούσε σε τέτοιες "επενδυτικές" προτάσεις παρά τις εύλογες αντιδράσεις που παραθέτουμε παρακάτω).
Από την πλευρά, οι όμοροι δήμοι και κινήσεις πολιτών που συγκροτούν την «Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού» αντιδρούν στο νομοσχέδιο και με ανοικτή επιστολή τους στους βουλευτές ζητούν να μην το ψηφίσουν.
Όπως λένε, με το ν/σ προβλέπονται «εντατικές χρήσεις και σκανδαλώδεις όροι δόμησης», οι οποίοι, αν εφαρμοστούν, δίνουν την δυνατότητα στους επίδοξους επενδυτές να οικοδομήσουν στην συνολική έκταση των 6.200 περίπου στρεμμάτων, κτιριακές εγκαταστάσεις 3.500.000 περίπου εκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων, μετατρέποντας το χώρο του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και της παραλίας του Αγίου Κοσμά σε ένα νέο πολεοδομικό κέντρο στο λεκανοπέδιο της Αττικής, ουσιαστικά σε μια «πόλη μέσα στην πόλη». Η Επιτροποή προτείνει τη δημιουργία ενός δημόσιου και κοινόχρηστου Μητροπολιτικού Πάρκου πρασίνου με ήπιες δραστηριότητες αθλητισμού, πολιτισμού και κοινωφελείς εγκαταστάσεις για όλους τους κατοίκους της Αθήνας.
Ενδεκτική, πάντως, των αντιδράσεων που υπάρχουν για το νομοσχέδιο, είναι και η παραίτηση του προέδρου του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας Γιάννη Πολύζου (παραιτήθηκαν επίσης η αντιπρόεδρος Δανάη Αντωνάκη και το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής Μ. Μαντούβαλου). Γιατί παραιτήθηκαν; Η απάντηση είναι απλή...Το κέντρο της πόλης πεθαίνει κι αντί της επιβεβλημένης αναζωογόνησής τους όπως συνηθίζεται σε όλα τα μητροπολιτικά κέντρα των ευρωπαϊκών πόλεων, προωθείται σε πλήρη ανταγωνισμό μια νέα πόλη στον χώρο του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού με δυνατότητα να κτισθούν 3.720.000 τετραγωνικά μέτρα τσιμέντου.
Η εντατική ανάπτυξη στο Ελληνικό ισοδυναμεί με την κατασκευή 60 εμπορικών κέντρων δεδομένου ότι το Μall στη Νερατζιώτισσα είναι 63.000 τ.μ . Αυτό ήταν ένα από τα πολλά παραδείγματα εν είδει σήματος κινδύνου που χρησιμοποίησε ο Γ. Πολύζος, καθηγητής ΕΜΠ, και μέχρι την περασμένη Τρίτη πρόεδρος του Οργανισμού Αθήνας, για να εξηγήσει τους λόγους παραίτησής του μετά την άρνηση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ να προωθήσει προς θεσμοθέτηση το νέο σχέδιο για το Ρυθμιστικό της Αθήνας, το οποίο ολοκληρώθηκε και κατατέθηκε από τον Οκτώβριο, όπως και η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Η τελευταία έχει σκαλώσει στην Ειδική Υπηρεσία Περιβάλλοντος και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ αδιαφορεί για την προώθησή της, σημείωσε σε συνέντευξη Τύπου χθες ο Γ. Πολύζος.
Ο Οργανισμός της Αθήνας παραμένει ακέφαλος, καθώς μαζί με τον πρόεδρο παραιτήθηκαν η αντιπρόεδρος Δ. Αντωνάκου και το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής Μ. Μαντουβάλου, ομότιμη καθηγήτρια ΕΜΠ. Είχε προηγηθεί τον Ιανουάριο η πρώτη παραίτηση άλλου μέλους, της Θ. Νάντσου. Ο Γ. Πολύζος αναφέρθηκε εκτενώς στη γενικευμένη υποβάθμιση του κέντρου επισημαίνοντας ότι ο πληθυσμός του δήμου της Αθήνας την τελευταία δεκαετία μειώθηκε κατά 18%, ενώ στην Ανατολική Αττική (Ραφήνα, Γλυκά Νερά κ.λπ.) αυξήθηκε κατά 30% με μετατροπή της δεύτερης κατοικίας σε πρώτη. Για τον λόγο αυτόν βασική κατεύθυνση του Ρυθμιστικού Σχεδίου ήταν ο περιορισμός της διάχυσης της πόλης, ένα μοντέλο ακριβό ελλείψει βασικών υποδομών και κοινωνικού εξοπλισμού, συμπλήρωσε. Κάλεσε το ΥΠΕΚΑ να δώσει το καλό παράδειγμα για τη στέγαση του συνόλου των υπηρεσιών του και τα 8.500 τετραγωνικά που αναζητά, να επιλέξει κάποιο από τα πολλά κενά κτήρια του κέντρου (πρώην Μινιόν, Εφετείο στη Σωκράτους, ΙΚΑ στην Πειραιώς).
Ο Γ. Πολύζος παρουσίασε την αλληλογραφία με το υπουργείο Υποδομών και τη διαφωνία του Οργανισμού στην κατασκευή νέων ακριβών αυτοκινητοδρόμων, μέσω σήραγγας στον Υμηττό και συνοδευτικών επεκτάσεων προς το αεροδρόμιο των Σπάτων και το παλαιό αεροδρόμιο στο Ελληνικό, προϋπολογισμού 1,5 δισ. ευρώ.
Σημείο τριβής ήταν, όπως είπε, και η χωροθέτηση των παραγωγικών δραστηριοτήτων, με τον ΣΕΒ να διαφωνεί στην πρόταση για χωροθέτηση μόνον εντός των 52 θεσμοθετημένων βιομηχανικών περιοχών και την επέκτασή τους κατά 20.000 στρέμματα. Εξέφρασε τη διαφωνία του με την τακτοποίηση των αυθαιρέτων, καθώς στις εκτός σχεδίου περιοχές ειδικά θα δημιουργήσουν πιέσεις για επέκταση αναγκαίων υποδομών (δρόμων) και κοινωνικού εξοπλισμού, ενώ για την κατάθεση άσχετων τροπολογιών σημείωσε ότι με αυτήν την πρακτική συρρικνώνεται δραματικά το θεσμικό οπλοστάσιο του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού.
Πάντως το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής απεφάνθηκε για το νομοσχέδιο και κατέδειξε σωρεία αντι-συνταγματικών διατάξεων (διαβάστε εδώ), το οποίο σημαίνει ότι πολύ απλά σε πολύ πιθανή προσφυγή των όμορων δήμων και πολιτών στο ΣτΕ θα καταπέσει, αφού ήδη έχει υπάρξει γνωμοδότηση ενάντιά του...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Αυτή η πρωτιά στην Ευρώπη σίγουρα δεν είναι για πανηγυρισμούς, ενώ η διολίσθηση από την τέταρτη στη δέκατη θέση παγκοσμίως είναι πολύ μικρή για την Ελλάδα της κρίσης. Ο λόγος για τις εισαγωγές όπλων το διάστημα 2007- 2011, σύμφωνα με το SIPRI, το Διεθνές Ινστιτούτο Μελετών για την Ειρήνη, το οποίο εδρεύει στη Στοκχόλμη.
Στην έκθεση που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, οι ερευνητές του ινστιτούτου διαπιστώνουν ότι το εμπόριο όπλων ζει και βασιλεύει και πάει από το... καλό στο καλύτερο. Την πενταετία που έληξε τον Δεκέμβριο η ποσότητα των παγκόσμιων πωλήσεων όπλων αυξήθηκε κατά 24% σε σύγκριση με την πενταετία από το 2002 έως το 2006.
Ειδικότερα στην Ευρώπη οι εισαγωγές συμβατικών οπλικών συστημάτων αυξήθηκαν κατά 13 % μεταξύ 2007 και 2011 σε σχέση με την προηγούμενη πενταετία. Το 80% των ευρωπαϊκών εισαγωγών προέρχεται μάλιστα από τις χώρες της δυτικής Ευρώπης. Την τελευταία πενταετία η Ελλάδα ήταν ο μεγαλύτερος εισαγωγέας στην περιοχή και, μαζί με τη Βρετανία και τη Νορβηγία, είναι οι μοναδικές ευρωπαϊκές χώρες που συγκαταλέγονται στους 20 μεγαλύτερους εισαγωγείς παγκοσμίως.
Ειδικά για την Ελλάδα, το SIPRI αναφέρει ότι οι εισαγωγές οπλικών συστημάτων μειώθηκαν κατά 18 % μεταξύ 2002-2006 και 2007-2011. Την τελευταία πενταετία η Ελλάδα βρίσκεται στη δέκατη θέση της σχετικής κατάταξης των χωρών με τις μεγαλύτερες εισαγωγές όπλων ενώ την προηγούμενη πενταετία βρισκόταν ακόμη στην τέταρτη θέση. Το 2011 η Ελλάδα δεν προχώρησε σε νέες παραγγελίες οπλικών συστημάτων, ωστόσο παρέλαβε το δεύτερο από τα συνολικά τέσσερα βρετανικά Super Vita, όπως επίσης και παρόμοια συστήματα από την Ιταλία και την Ολλανδία. Επίσης η Ελλάδα παρέλαβε το πρώτο από τα συνολικά 20 γαλλικά ελικόπτερα ΝΗ-90 ενώ εκκρεμεί η παραγγελία των 5 γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214.
Και καλά να πούμε ότι τα χρειαζόμαστε. Είναι όμως οι αγορές αυτές αποτέλεσμα πραγματικών διαγωνισμών; Αγοράζουμε τα καλύτερα και φθηνότερα προϊόντα; Είναι τα αντισταθμιστικά οφέλη πραγματικά ανισταθμιστικά και πραγματικά οφέλη; Αμφιβάλλουμε για όλα από αυτά...
Πηγή ειδήσεων: "Αυγή", "Το Βήμα"
Οι τέσσερις προσθήκες έγιναν στο άρθρο 2. Μία εξ αυτών προβλέπει, όπως είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου, την «οριακή αύξηση» στο συντελεστή δόμησης (ο οποίος είχε μειωθεί την περασμένη εβδομάδα, αλλά υπήρξαν αντιδράσεις από "επενδυτές" και οι μειώσεις έφυγαν) και το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων στην παραλιακή ζώνη (του Αγ. Κοσμά - ναι εκεί που υπήρχε το μοναδικό ανοιχτό αθλητικό κέντρο στην Αττική). Ο υπουργός δεν αναφέρθησε σε λεπτομέρειες αυτή της αλλαγής. Άλλες δύο προσθήκες έγιναν στο άρθρο 6 (και γιατί εξάλλου να πει; Ας μείνει έκπληξη. Εξάλλου σε όλους αρέσουν οι εκπλήξεις).
Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, ο εισηγητής Γ. Χαραλαμπόπουλος, ανέφερε, μεταξύ άλλων, ότι η αξιοποίηση του Ελληνικού θα συμβάλει στην ετήσια αύξηση του ΑΕΠ κατά 0,3% έως 0,5%, ενώ εκτιμάται ότι θα δημιουργηθούν 16.000 θέσεις εργασίας την πρώτη περίοδο λειτουργίας του έργου (το οποίο βέβαια με βάση τις επίσημες μελέτες του ΕΜΠ είναι υπερβολικό ως νούμερο και θα πρέπει ν' αναθεωρηθεί. Πιθανότατα αναφέρεται στην κατασκευαστική περίοδο και την πρώτη περίοδο μαζί - και πάλι περισσεύουν πολλοί).
Σύμφωνα με πληροφορίες, ορισμένοι από τους ενδιαφερόμενους επενδυτές εκφράζουν έντονες αντιρρήσεις για τους «περιορισμούς», που όπως λένε, υπάρχουν στην αξιοποίηση του χώρου του πρώην αεροδρομίου και της παράκτιας παραλιακής ζώνης του Αγ. Κοσμά.
Ενδεικτικά αναφέρουν ότι ο συντελεστής δόμησης (0,2) στο παραλιακό μέτωπο είναι πολύ χαμηλός, όπως άλλωστε και το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων (10 μέτρα). Αυτό δυσκολεύει πολύ την οικοδόμηση ορισμένων ακινήτων, καθώς το ελάχιστο ύψος σε μία τέτοια περίπτωση θα είναι περίπου 14 μέτρα.
Καθώς η συνολική επιφάνεια που μπορεί να οικοδομηθεί στην παράκτια ζώνη είναι 160.000 τετραγωνικά μέτρα, επισημαίνουν ότι μπορεί το μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος να είναι για παράδειγμα 20 μέτρα, χωρίς να δημιουργείται πρόβλημα, δηλαδή δεν θα κρύβεται η θέα προς τη θάλασσα, καθώς η περιοχή θα είναι αραιοδομημένη. Τα μηνύματα αυτά έχουν φτάσει και στην κυβέρνηση (που αλίμονο μην αντιδρούσε σε τέτοιες "επενδυτικές" προτάσεις παρά τις εύλογες αντιδράσεις που παραθέτουμε παρακάτω).
Από την πλευρά, οι όμοροι δήμοι και κινήσεις πολιτών που συγκροτούν την «Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού» αντιδρούν στο νομοσχέδιο και με ανοικτή επιστολή τους στους βουλευτές ζητούν να μην το ψηφίσουν.
Όπως λένε, με το ν/σ προβλέπονται «εντατικές χρήσεις και σκανδαλώδεις όροι δόμησης», οι οποίοι, αν εφαρμοστούν, δίνουν την δυνατότητα στους επίδοξους επενδυτές να οικοδομήσουν στην συνολική έκταση των 6.200 περίπου στρεμμάτων, κτιριακές εγκαταστάσεις 3.500.000 περίπου εκατομμυρίων τετραγωνικών μέτρων, μετατρέποντας το χώρο του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού και της παραλίας του Αγίου Κοσμά σε ένα νέο πολεοδομικό κέντρο στο λεκανοπέδιο της Αττικής, ουσιαστικά σε μια «πόλη μέσα στην πόλη». Η Επιτροποή προτείνει τη δημιουργία ενός δημόσιου και κοινόχρηστου Μητροπολιτικού Πάρκου πρασίνου με ήπιες δραστηριότητες αθλητισμού, πολιτισμού και κοινωφελείς εγκαταστάσεις για όλους τους κατοίκους της Αθήνας.
Ενδεκτική, πάντως, των αντιδράσεων που υπάρχουν για το νομοσχέδιο, είναι και η παραίτηση του προέδρου του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας Γιάννη Πολύζου (παραιτήθηκαν επίσης η αντιπρόεδρος Δανάη Αντωνάκη και το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής Μ. Μαντούβαλου). Γιατί παραιτήθηκαν; Η απάντηση είναι απλή...Το κέντρο της πόλης πεθαίνει κι αντί της επιβεβλημένης αναζωογόνησής τους όπως συνηθίζεται σε όλα τα μητροπολιτικά κέντρα των ευρωπαϊκών πόλεων, προωθείται σε πλήρη ανταγωνισμό μια νέα πόλη στον χώρο του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού με δυνατότητα να κτισθούν 3.720.000 τετραγωνικά μέτρα τσιμέντου.
Η εντατική ανάπτυξη στο Ελληνικό ισοδυναμεί με την κατασκευή 60 εμπορικών κέντρων δεδομένου ότι το Μall στη Νερατζιώτισσα είναι 63.000 τ.μ . Αυτό ήταν ένα από τα πολλά παραδείγματα εν είδει σήματος κινδύνου που χρησιμοποίησε ο Γ. Πολύζος, καθηγητής ΕΜΠ, και μέχρι την περασμένη Τρίτη πρόεδρος του Οργανισμού Αθήνας, για να εξηγήσει τους λόγους παραίτησής του μετά την άρνηση της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ να προωθήσει προς θεσμοθέτηση το νέο σχέδιο για το Ρυθμιστικό της Αθήνας, το οποίο ολοκληρώθηκε και κατατέθηκε από τον Οκτώβριο, όπως και η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Η τελευταία έχει σκαλώσει στην Ειδική Υπηρεσία Περιβάλλοντος και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ αδιαφορεί για την προώθησή της, σημείωσε σε συνέντευξη Τύπου χθες ο Γ. Πολύζος.
Ο Οργανισμός της Αθήνας παραμένει ακέφαλος, καθώς μαζί με τον πρόεδρο παραιτήθηκαν η αντιπρόεδρος Δ. Αντωνάκου και το μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής Μ. Μαντουβάλου, ομότιμη καθηγήτρια ΕΜΠ. Είχε προηγηθεί τον Ιανουάριο η πρώτη παραίτηση άλλου μέλους, της Θ. Νάντσου. Ο Γ. Πολύζος αναφέρθηκε εκτενώς στη γενικευμένη υποβάθμιση του κέντρου επισημαίνοντας ότι ο πληθυσμός του δήμου της Αθήνας την τελευταία δεκαετία μειώθηκε κατά 18%, ενώ στην Ανατολική Αττική (Ραφήνα, Γλυκά Νερά κ.λπ.) αυξήθηκε κατά 30% με μετατροπή της δεύτερης κατοικίας σε πρώτη. Για τον λόγο αυτόν βασική κατεύθυνση του Ρυθμιστικού Σχεδίου ήταν ο περιορισμός της διάχυσης της πόλης, ένα μοντέλο ακριβό ελλείψει βασικών υποδομών και κοινωνικού εξοπλισμού, συμπλήρωσε. Κάλεσε το ΥΠΕΚΑ να δώσει το καλό παράδειγμα για τη στέγαση του συνόλου των υπηρεσιών του και τα 8.500 τετραγωνικά που αναζητά, να επιλέξει κάποιο από τα πολλά κενά κτήρια του κέντρου (πρώην Μινιόν, Εφετείο στη Σωκράτους, ΙΚΑ στην Πειραιώς).
Ο Γ. Πολύζος παρουσίασε την αλληλογραφία με το υπουργείο Υποδομών και τη διαφωνία του Οργανισμού στην κατασκευή νέων ακριβών αυτοκινητοδρόμων, μέσω σήραγγας στον Υμηττό και συνοδευτικών επεκτάσεων προς το αεροδρόμιο των Σπάτων και το παλαιό αεροδρόμιο στο Ελληνικό, προϋπολογισμού 1,5 δισ. ευρώ.
Σημείο τριβής ήταν, όπως είπε, και η χωροθέτηση των παραγωγικών δραστηριοτήτων, με τον ΣΕΒ να διαφωνεί στην πρόταση για χωροθέτηση μόνον εντός των 52 θεσμοθετημένων βιομηχανικών περιοχών και την επέκτασή τους κατά 20.000 στρέμματα. Εξέφρασε τη διαφωνία του με την τακτοποίηση των αυθαιρέτων, καθώς στις εκτός σχεδίου περιοχές ειδικά θα δημιουργήσουν πιέσεις για επέκταση αναγκαίων υποδομών (δρόμων) και κοινωνικού εξοπλισμού, ενώ για την κατάθεση άσχετων τροπολογιών σημείωσε ότι με αυτήν την πρακτική συρρικνώνεται δραματικά το θεσμικό οπλοστάσιο του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού.
Πάντως το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής απεφάνθηκε για το νομοσχέδιο και κατέδειξε σωρεία αντι-συνταγματικών διατάξεων (διαβάστε εδώ), το οποίο σημαίνει ότι πολύ απλά σε πολύ πιθανή προσφυγή των όμορων δήμων και πολιτών στο ΣτΕ θα καταπέσει, αφού ήδη έχει υπάρξει γνωμοδότηση ενάντιά του...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Αυτή η πρωτιά στην Ευρώπη σίγουρα δεν είναι για πανηγυρισμούς, ενώ η διολίσθηση από την τέταρτη στη δέκατη θέση παγκοσμίως είναι πολύ μικρή για την Ελλάδα της κρίσης. Ο λόγος για τις εισαγωγές όπλων το διάστημα 2007- 2011, σύμφωνα με το SIPRI, το Διεθνές Ινστιτούτο Μελετών για την Ειρήνη, το οποίο εδρεύει στη Στοκχόλμη.
Στην έκθεση που δόθηκε χθες στη δημοσιότητα, οι ερευνητές του ινστιτούτου διαπιστώνουν ότι το εμπόριο όπλων ζει και βασιλεύει και πάει από το... καλό στο καλύτερο. Την πενταετία που έληξε τον Δεκέμβριο η ποσότητα των παγκόσμιων πωλήσεων όπλων αυξήθηκε κατά 24% σε σύγκριση με την πενταετία από το 2002 έως το 2006.
Ειδικότερα στην Ευρώπη οι εισαγωγές συμβατικών οπλικών συστημάτων αυξήθηκαν κατά 13 % μεταξύ 2007 και 2011 σε σχέση με την προηγούμενη πενταετία. Το 80% των ευρωπαϊκών εισαγωγών προέρχεται μάλιστα από τις χώρες της δυτικής Ευρώπης. Την τελευταία πενταετία η Ελλάδα ήταν ο μεγαλύτερος εισαγωγέας στην περιοχή και, μαζί με τη Βρετανία και τη Νορβηγία, είναι οι μοναδικές ευρωπαϊκές χώρες που συγκαταλέγονται στους 20 μεγαλύτερους εισαγωγείς παγκοσμίως.
Ειδικά για την Ελλάδα, το SIPRI αναφέρει ότι οι εισαγωγές οπλικών συστημάτων μειώθηκαν κατά 18 % μεταξύ 2002-2006 και 2007-2011. Την τελευταία πενταετία η Ελλάδα βρίσκεται στη δέκατη θέση της σχετικής κατάταξης των χωρών με τις μεγαλύτερες εισαγωγές όπλων ενώ την προηγούμενη πενταετία βρισκόταν ακόμη στην τέταρτη θέση. Το 2011 η Ελλάδα δεν προχώρησε σε νέες παραγγελίες οπλικών συστημάτων, ωστόσο παρέλαβε το δεύτερο από τα συνολικά τέσσερα βρετανικά Super Vita, όπως επίσης και παρόμοια συστήματα από την Ιταλία και την Ολλανδία. Επίσης η Ελλάδα παρέλαβε το πρώτο από τα συνολικά 20 γαλλικά ελικόπτερα ΝΗ-90 ενώ εκκρεμεί η παραγγελία των 5 γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214.
Και καλά να πούμε ότι τα χρειαζόμαστε. Είναι όμως οι αγορές αυτές αποτέλεσμα πραγματικών διαγωνισμών; Αγοράζουμε τα καλύτερα και φθηνότερα προϊόντα; Είναι τα αντισταθμιστικά οφέλη πραγματικά ανισταθμιστικά και πραγματικά οφέλη; Αμφιβάλλουμε για όλα από αυτά...
Πηγή ειδήσεων: "Αυγή", "Το Βήμα"
Τρίτη 20 Μαρτίου 2012
Είσαι Γερμανός; Δεν πληρώνεις ΦΠΑ - το παράδειγμα της Hochtief / Θα μας "σώσει" ο Παπαδήμος θέλουμε δε θέλουμε
Είδηση: Τεράστια φοροδιαφυγή, αρκετών εκατομμυρίων ευρώ από την Γερμανική εταιρεία Hochtief βασικού μετόχου της εταιρείας «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ΑΕ» επιβεβαιώνει έγγραφο του υπουργείου Οικονομικών σύμφωνα με το οποίο η υπόθεση βρίσκεται ήδη στα διοικητικά δικαστήρια.
Αναλυτικά, σύμφωνα με απάντηση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Παντελή Οικονόμου σε σχετική ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ Γιώργου Ανατολάκη «η εταιρεία «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ΑΕ» ερμηνεύοντας την παράγραφο 7 του άρθρου 26 του ν. 2093/92 σε συνδυασμό με το άρθρο 25 της σύμβασης Ανάπτυξης Αεροδρομίου… θεώρησε ότι ο ΦΠΑ εκπίπτει στο σύνολό του»!
Επιπλέον, ο υπουργός τονίζει ότι «οι φορολογικές αρχές διενήργησαν έλεγχο ( με τη συγκρότηση ειδικού συνεργείου) για τις χρήσεις 2001 έως 2003, ο οποίος καταλόγισε το ΦΠΑ με τους προβλεπόμενους πρόσθετους φόρους σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις εκδίδοντας πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ … οριστικές μετα την γνωμοδότηση του ΝΣΚ για το θέμα»
Σύμφωνα πάντα με τον κ. Οικονόμου, η εν λόγω εταιρεία προσέφυγε στα διοικητικά δικαστήρια και υπέβαλε αίτηση για «υπαγωγή σε διαιτησία ενώπιον του The London Court of International Arbitration και αναμένεται η σχετική απόφαση».
Επιπροσθέτως, η ΔΟΥ Μεγάλων επιχειρήσεων έχει διενεργήσει ελέγχους και για την περίοδο 2004-2011, έχει εκδώσει τις σχετικές πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ κατά των οποίων η εταιρεία προσέφυγε και πάλι στα διοικητικά δικαστήρια.
Τέλος, ο υπουργός επισημαίνει ότι «κανένας συμψηφισμός δεν έχει διενεργηθεί από επιστροφή ΦΠΑ με βεβαιωμένες ή μη υποχρεώσεις της εταιρείας προς τη Δ.Ο.Υ Μεγάλων Επιχειρήσεων μέχρι την 21.2.2012». Να σημειωθεί ότι ο κ. Ανατολάκης στην ερώτησή του σημείωνε ότι η εταιρεία «δεν έχει αποδώσει ΦΠΑ δέκα ετών που ανέρχεται στο ύψος των 500.000.000 ευρώ».
Σχόλιο: Μπορεί η φοροδιαφυγή από την Hochtief να μην είναι μισό δις ευρώ, αλλά σίγουρα είναι τεράστια. Και η ευθύνη του κράτους τεράστια, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που διαπραγματεύεται με την εν λόγω εταιρεία την επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του αεροδρομίου. Πολλοί κακεντρεχείς θα πουν ότι οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ο πρόσφατος θίασος Παπαδήμου έκαναν τα "στραβά μάτια" προκειμένου να μην στεναχωρήσουν μια μεγάλη Γερμανική εταιρεία με ισχυρές προσβάσεις στην κυβέρνηση Μέρκελ.
Αυτό ίσως να είναι να είναι αληθές - ίσως και όχι. Μπορεί απλώς και να είναι αδιαφορία ή πώληση "εκδούλευσης" με κάποιον "επενδυτή", ο οποίος έχει κερδίσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από τη συμμετοχή του στ' αεροδρόμιο της Αθήνας και που θέλει ν' "αναλάβει" και άλλα μεγάλα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας μας.
Το ερώτημα βέβαια που θα πρέπει να μας απασχολεί είναι το με βάση ποια συνθήκη δικαιούται η Hochtief να προσφύγει σε βρετανικά δικαστήρια (!!!) και δεν είναι υποχρεωμένη να το κάνει στα ελληνικά (αν έχει κάποιο πρόβλημα με την ελληνική κυβέρνηση), γιατί δεν είχε υπάρξει σαφής αναφορά στο καθεστώς ΦΠΑ στην αρχική σύμβαση (αν υπήρχε δε θα υπήρχαν τέτοιες κινήσεις από πλευράς της) και τέλος γιατί ένα τόσο σημαντικό ποσό (με τα αναλογούντα πρόστιμα) δεν έχει τελεσιδικήσει ήδη, δηλ. γιατί η ελληνική κυβέρνηση δε φρόντισε να διασφαλίσει τα χρήματά (με δική της πρωτοβουλία) τα οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει προς όφελος όλων μας.
Δυστυχώς για πολλοστή φορά έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Οι μικροοφειλέτες αδυνατούν να πάρουν φορολογική ενημερότητα έστω και για ένα λεπτό χρέος αλλά οι μεγάλες επιχειρήσεις (και ειδικά οι ξένες) αφήνονται να χρωστούν τεράστια ποσά (τα οποία χρησιμοποιούν για δικό τους όφελος) χωρίς καμία επίπτωση. Κατά τ' άλλα ζούμε σε κράτος δικαίου που αντιμετωπίζει τους πάντες με ίδιο τρόπο...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ξεκίνησε το εξωτερικό αβαντάρισμα για τον 1ο επίσημο Πρωθυπουργό-υπάλληλο της Ελλάδας, μετά τους Κατοχικούς Πρωθυπουργούς. Σε συνέντευξη του στους Financial Times ο Λουκάς Παπαδήμος δεν αποκλείει την περίπτωση παραμονής του στο Μαξίμου και μετά τις εκλογές εαν δεν υπάρξει αρκετή στήριξη για άλλον υποψήφιο. Δεν του το ζήτησε κανείς, αλλά όπως πήρε μόνος του το αεροπλάνο και ήρθε στην Ελλάδα την τελευταία φορά και η προσπάθειά του να κυβερνήσει ευοδώθηκε, είπε να προσπαθήσει ξανά, ως αυτοπροβαλόμενος σωτήρας.
Ο Λουκάς Παπαδήμος παραδέχεται πως είναι πιθανό ένα νέο πακέτο εξωτερικής βοήθειας εαν η χώρα δεν επιστρέψει στις αγορές ως το 2015, όμως αποκλείει νέο κούρεμα : "Θα κάνουμε ότι χρειαστεί για να διασφαλίσουμε ότι αυτή ήταν και η τελευταία αναδιάρθρωση του ελληνικού κρατικού χρέους". Δηλαδή έχει και κληρονομικό χάρισμα, μέσα στα τόσα άλλα πλεονεκτήματά του.
Στους Financial Times ο πρωθυπουργός εμφανίζεται βέβαιος και για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων από όποια κυβέρνηση προκύψει αλλά και για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. "Αυτή είναι η θέληση της πλειοψηφίας των Ελλήνων και θα ληφθεί προσεκτικά υπ’ όψιν από τα πολιτικά κόμματα.Σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις συστηματικά δείχνουν ότι μια μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων –έχω δει στοιχεία που κυμαίνονται μεταξύ του 70% και του 80%- στηρίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την συνεχιζόμενη συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και αυτό υποδηλώνει ότι, παρά τις θυσίες και τα βραχυπρόθεσμα κόστη προσαρμογής, είναι πρόθυμοι να κάνουν ότι πρέπει να γίνει προκειμένου η χώρα να παραμείνει στο ευρώ". Αυτές τις δημοσκοπήσεις βέβαια δεν τις βγάζουν παραέξω. Όχι. Γιατί; Γιατί δε θέλουν να μας κάνουν να χαρούμε από την παλλαϊκή υποστήριξη που έχει η κυβέρνησή του και πάθουμε τίποτα. Τι λέτε; Ότι οι δημοσιευμένες δημοσκοπήσεις είναι μαζικά εναντίον του; Ε, και; Αυτές είναι "φτηνές" και όχι επιστημονικές. Οι δικοί του ξέρουν.
Ο Λ.Παπαδήμος βλέπει ανάπτυξη σε 2 χρόνια: "Είμαι πεπεισμένος ότι έχουμε διανύσει παραπάνω από τον μισό δρόμο προς την οικονομική ανάκαμψη –αν και η διαδικασία της δημοσιονομικής προσαρμογής θα διαρκέσει περισσότερο.Μέσα σε λιγότερο από δυο χρόνια θα επιτευχθούν θετικά ποσοστά ανάπτυξης". Συγκλονιστική η τοποθέτησή του που είναι σα να λέει: "Παιδιά οι μισθοί θα φτάσουν 100 ευρώ, κανείς δε θα δουλεύει πλήρες ωράριο και θα επιβάλουμε και στο σχολείο δίδακτρα αλλά μη σας νοιάζει. Η ανάπτυξη θα πάει στο 5%. Βέβαια αυξήσεις και οφέλη μη περιμένετε - θα πρέπει η ανεργία να πέσει στο μισό και βάλε απ' ότι είναι τώρα."
Ως γενική τοποθέτηση θα πούμε μόνο τούτο: "μαζέψτε τον".
Πηγές ειδήσεων: "Financial Times", "Newsit".
Αναλυτικά, σύμφωνα με απάντηση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Παντελή Οικονόμου σε σχετική ερώτηση του βουλευτή του ΛΑΟΣ Γιώργου Ανατολάκη «η εταιρεία «Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ΑΕ» ερμηνεύοντας την παράγραφο 7 του άρθρου 26 του ν. 2093/92 σε συνδυασμό με το άρθρο 25 της σύμβασης Ανάπτυξης Αεροδρομίου… θεώρησε ότι ο ΦΠΑ εκπίπτει στο σύνολό του»!
Επιπλέον, ο υπουργός τονίζει ότι «οι φορολογικές αρχές διενήργησαν έλεγχο ( με τη συγκρότηση ειδικού συνεργείου) για τις χρήσεις 2001 έως 2003, ο οποίος καταλόγισε το ΦΠΑ με τους προβλεπόμενους πρόσθετους φόρους σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις εκδίδοντας πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ … οριστικές μετα την γνωμοδότηση του ΝΣΚ για το θέμα»
Σύμφωνα πάντα με τον κ. Οικονόμου, η εν λόγω εταιρεία προσέφυγε στα διοικητικά δικαστήρια και υπέβαλε αίτηση για «υπαγωγή σε διαιτησία ενώπιον του The London Court of International Arbitration και αναμένεται η σχετική απόφαση».
Επιπροσθέτως, η ΔΟΥ Μεγάλων επιχειρήσεων έχει διενεργήσει ελέγχους και για την περίοδο 2004-2011, έχει εκδώσει τις σχετικές πράξεις προσδιορισμού ΦΠΑ κατά των οποίων η εταιρεία προσέφυγε και πάλι στα διοικητικά δικαστήρια.
Τέλος, ο υπουργός επισημαίνει ότι «κανένας συμψηφισμός δεν έχει διενεργηθεί από επιστροφή ΦΠΑ με βεβαιωμένες ή μη υποχρεώσεις της εταιρείας προς τη Δ.Ο.Υ Μεγάλων Επιχειρήσεων μέχρι την 21.2.2012». Να σημειωθεί ότι ο κ. Ανατολάκης στην ερώτησή του σημείωνε ότι η εταιρεία «δεν έχει αποδώσει ΦΠΑ δέκα ετών που ανέρχεται στο ύψος των 500.000.000 ευρώ».
Σχόλιο: Μπορεί η φοροδιαφυγή από την Hochtief να μην είναι μισό δις ευρώ, αλλά σίγουρα είναι τεράστια. Και η ευθύνη του κράτους τεράστια, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που διαπραγματεύεται με την εν λόγω εταιρεία την επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του αεροδρομίου. Πολλοί κακεντρεχείς θα πουν ότι οι κυβερνήσεις ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ο πρόσφατος θίασος Παπαδήμου έκαναν τα "στραβά μάτια" προκειμένου να μην στεναχωρήσουν μια μεγάλη Γερμανική εταιρεία με ισχυρές προσβάσεις στην κυβέρνηση Μέρκελ.
Αυτό ίσως να είναι να είναι αληθές - ίσως και όχι. Μπορεί απλώς και να είναι αδιαφορία ή πώληση "εκδούλευσης" με κάποιον "επενδυτή", ο οποίος έχει κερδίσει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ από τη συμμετοχή του στ' αεροδρόμιο της Αθήνας και που θέλει ν' "αναλάβει" και άλλα μεγάλα περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας μας.
Το ερώτημα βέβαια που θα πρέπει να μας απασχολεί είναι το με βάση ποια συνθήκη δικαιούται η Hochtief να προσφύγει σε βρετανικά δικαστήρια (!!!) και δεν είναι υποχρεωμένη να το κάνει στα ελληνικά (αν έχει κάποιο πρόβλημα με την ελληνική κυβέρνηση), γιατί δεν είχε υπάρξει σαφής αναφορά στο καθεστώς ΦΠΑ στην αρχική σύμβαση (αν υπήρχε δε θα υπήρχαν τέτοιες κινήσεις από πλευράς της) και τέλος γιατί ένα τόσο σημαντικό ποσό (με τα αναλογούντα πρόστιμα) δεν έχει τελεσιδικήσει ήδη, δηλ. γιατί η ελληνική κυβέρνηση δε φρόντισε να διασφαλίσει τα χρήματά (με δική της πρωτοβουλία) τα οποία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει προς όφελος όλων μας.
Δυστυχώς για πολλοστή φορά έχουμε δύο μέτρα και δύο σταθμά. Οι μικροοφειλέτες αδυνατούν να πάρουν φορολογική ενημερότητα έστω και για ένα λεπτό χρέος αλλά οι μεγάλες επιχειρήσεις (και ειδικά οι ξένες) αφήνονται να χρωστούν τεράστια ποσά (τα οποία χρησιμοποιούν για δικό τους όφελος) χωρίς καμία επίπτωση. Κατά τ' άλλα ζούμε σε κράτος δικαίου που αντιμετωπίζει τους πάντες με ίδιο τρόπο...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ξεκίνησε το εξωτερικό αβαντάρισμα για τον 1ο επίσημο Πρωθυπουργό-υπάλληλο της Ελλάδας, μετά τους Κατοχικούς Πρωθυπουργούς. Σε συνέντευξη του στους Financial Times ο Λουκάς Παπαδήμος δεν αποκλείει την περίπτωση παραμονής του στο Μαξίμου και μετά τις εκλογές εαν δεν υπάρξει αρκετή στήριξη για άλλον υποψήφιο. Δεν του το ζήτησε κανείς, αλλά όπως πήρε μόνος του το αεροπλάνο και ήρθε στην Ελλάδα την τελευταία φορά και η προσπάθειά του να κυβερνήσει ευοδώθηκε, είπε να προσπαθήσει ξανά, ως αυτοπροβαλόμενος σωτήρας.
Ο Λουκάς Παπαδήμος παραδέχεται πως είναι πιθανό ένα νέο πακέτο εξωτερικής βοήθειας εαν η χώρα δεν επιστρέψει στις αγορές ως το 2015, όμως αποκλείει νέο κούρεμα : "Θα κάνουμε ότι χρειαστεί για να διασφαλίσουμε ότι αυτή ήταν και η τελευταία αναδιάρθρωση του ελληνικού κρατικού χρέους". Δηλαδή έχει και κληρονομικό χάρισμα, μέσα στα τόσα άλλα πλεονεκτήματά του.
Στους Financial Times ο πρωθυπουργός εμφανίζεται βέβαιος και για τη συνέχιση των μεταρρυθμίσεων από όποια κυβέρνηση προκύψει αλλά και για την παραμονή της Ελλάδας στο ευρώ. "Αυτή είναι η θέληση της πλειοψηφίας των Ελλήνων και θα ληφθεί προσεκτικά υπ’ όψιν από τα πολιτικά κόμματα.Σχεδόν όλες οι δημοσκοπήσεις συστηματικά δείχνουν ότι μια μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων –έχω δει στοιχεία που κυμαίνονται μεταξύ του 70% και του 80%- στηρίζουν σε πολύ μεγάλο βαθμό την συνεχιζόμενη συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη και αυτό υποδηλώνει ότι, παρά τις θυσίες και τα βραχυπρόθεσμα κόστη προσαρμογής, είναι πρόθυμοι να κάνουν ότι πρέπει να γίνει προκειμένου η χώρα να παραμείνει στο ευρώ". Αυτές τις δημοσκοπήσεις βέβαια δεν τις βγάζουν παραέξω. Όχι. Γιατί; Γιατί δε θέλουν να μας κάνουν να χαρούμε από την παλλαϊκή υποστήριξη που έχει η κυβέρνησή του και πάθουμε τίποτα. Τι λέτε; Ότι οι δημοσιευμένες δημοσκοπήσεις είναι μαζικά εναντίον του; Ε, και; Αυτές είναι "φτηνές" και όχι επιστημονικές. Οι δικοί του ξέρουν.
Ο Λ.Παπαδήμος βλέπει ανάπτυξη σε 2 χρόνια: "Είμαι πεπεισμένος ότι έχουμε διανύσει παραπάνω από τον μισό δρόμο προς την οικονομική ανάκαμψη –αν και η διαδικασία της δημοσιονομικής προσαρμογής θα διαρκέσει περισσότερο.Μέσα σε λιγότερο από δυο χρόνια θα επιτευχθούν θετικά ποσοστά ανάπτυξης". Συγκλονιστική η τοποθέτησή του που είναι σα να λέει: "Παιδιά οι μισθοί θα φτάσουν 100 ευρώ, κανείς δε θα δουλεύει πλήρες ωράριο και θα επιβάλουμε και στο σχολείο δίδακτρα αλλά μη σας νοιάζει. Η ανάπτυξη θα πάει στο 5%. Βέβαια αυξήσεις και οφέλη μη περιμένετε - θα πρέπει η ανεργία να πέσει στο μισό και βάλε απ' ότι είναι τώρα."
Ως γενική τοποθέτηση θα πούμε μόνο τούτο: "μαζέψτε τον".
Πηγές ειδήσεων: "Financial Times", "Newsit".
Δευτέρα 19 Μαρτίου 2012
Επερχόμενες εκλογές, Δημοκρατική (και μη) Αριστερά / Φτηνά τη γλύτωσε η Siemens
Στις επερχόμενες εκλογές, θα έχει "απ' όλα ο μπαξές" που λέει και ο θυμόσοφος λαός. Κόμματα που ήταν εξαρχής μνημονιακά (ΠΑΣΟΚ), κόμματα που ήταν αντι-μνημονιακά και το "αγάπησαν" στην πορεία (ΝΔ), κόμματα που πήγαν από το αντι-μνημόνιο στο μνημόνιο και τούμπαλιν (ΛΑΟΣ), κόμματα που ήταν εξαρχής αντι-μνημονιακά (ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, ΑΝΑΡΣΥΑ). Επίσης έχουμε κόμματα αντιμνημονιακών που άνηκαν σε αντιμνημονιακά κόμματα που άλλαξαν στην πορεία (Ανεξάρτητοι Έλληνες), κόμματα φιλομνημονιακών που ξαφνικά έγιναν αντιμνημονιακοί (Κοινωνική Συμφωνία), κόμματα φιλομνημονιακών που άνηκαν σε αντιμνημονιακά κόμματα που άλλαξαν στην πορεία (Δημοκρατική Συμμαχία) και κόμματα αντιμνημονιακά που θα ήθελαν πολύ να γίνουν φιλομνημονιακά και να μπουν στην κυβέρνηση Παπαδήμου (Δημοκρατική Αριστερά). Επίσης έχουμε κόμματα που δεν έχουν καμία πολιτική ατζέντα αλλά επειδή πάνε καλά στις δημοσκοπήσεις μιλάνε κατά καιρούς ενάντια στο μνημόνιο (Οικολόγοι Πράσινοι) και τέλος κάποια κόμμματα που χρησιμοποιούν το μνημόνιο για να κάνουν αυτό που ξέρουν να κάνουν καλύτερα δηλ. να κυνηγούν μετανάστες, ενώ τα προβλήματα τα δημιουργούν Έλληνες και οι "κουστουμαρισμένοι" (και άρα κατ' αυτούς καλοί) ξένοι "σύμμαχοι" μας (Χρυσή Αυγή).
Απ' όλα αυτά αξίζει να δούμε την Δημοκρατική Αριστερά, το κόμμα το οποίο είχε την μεγαλύτερη δημοσκοπική άνοδο, η οποία είναι τουλάχιστον ακατανόητη αν αναλογιστεί κανείς την αμφιλεγόμενη και συχνά ουδέτερη στάση απέναντι στο μνημόνιο και τα μέτρα που έφερε, καθώς και τα στελέχη που το απαρτίζουν. Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από τότε που πρωτομιλήσαμε για την Δημοκρατική Αριστερά και αναφερθήκαμε στο σκοπό δημιουργίας της (διαβάστε εδώ σχετικά).
Αλήθεια ποιος θα φανταζόταν ότι ένα κόμμα στου οποίου το σχεδιασμό συμμετέχει ενεργά ο κ.Μπίστης -πρώην εκσυχρονιστής, αριστερός και αποτυχών πολιτευτής, υπεύθυνη των θεμάτων παιδείας είναι η κ.Ρεπούση (της γνωστής απόψεως περί "συνωστισμού" στην προκυμαία της Σμύρνης) και στο οποίο τρέχοντας πήγαν βουλευτές δηλωμένοι ανθέλληνες (όπως ο κ. Μάνταζι), θα πήγαινε από το 2-2,5% στο 13%-14% σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα;
Για το φαινόμενο αυτό υπάρχουν αρκετές εξηγήσεις. Καταρχήν, η επικοινωνιακή του πρόσβαση ήταν εξαρχής δυσανάλογα της παρουσίας του στην Βουλή. Αυτό ήταν μάλλον λογικό - με τον κύριο Μαλέλη του STAR να κινεί τα νήματα και σειρά "αριστερών" δημοσιογράφων (που ως εργοδότες όμως ήταν σκληροί δεξιοί) στην υποστήριξη δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς τα πράγματα. Το κίνημα όμως στήριξης γιγαντώθηκε όταν άρχισε να διαφαίνεται ότι το ΠΑΣΟΚ δε θα μπορούσε να διατηρήσει τις δυνάμεις του με τα μέτρα που έπαιρνε. Έτσι για τους "συστεμικούς" καναλάρχες η επιλογή του κυρίου Κουβέλη έμοιασε πιο σίγουρη ως κατεύθυνση δυσαρεστημένων ψηφοφόρων από το "αντιδραστικό" ΚΚΕ και τον "απρόβλεπτο" ΣΥΡΙΖΑ (γι' αυτό εξάλλου και γνωστό μεγαλοστέλεχος και πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ τη χαρακτήρισε ως "πάρκινγκ των ψηφοφόρων μας"). Έτσι παίζοντας στο συναίσθημα των Ελλήνων, που απευχθάνονται τις ακραίες ενέργειες και λατρεύουν τις ταμπέλες, άρχισαν να χτίζουν το προφίλ του κυρίου Κουβέλη ως "μετριοπαθή" και "αντίθετο στ' άκρα", παραβλέποντας το ρόλο του στην παραπομπή Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο και το γεγονός ότι ως δικηγόρος έχει συμμετάσχει ουκ ολίγες φορές στην "απελευθέρωση" "γνωστών-αγνώστων" (σημείωση: αυτό δεν το θεωρούμε μεμπτό. Απλά είναι τουλάχιστον υποκριτικό για κάποιους να απευχθάνονται τον ΣΥΡΙΖΑ ως τη "φωλιά των μπαχαλάκηδων" -πράγμα το οποίο είναι αφελές- και να υποστηρίζουν το δικηγόρο τους).
Για τη σχέση της Δημοκρατικής Αριστεράς με το μνημόνιο έχουμε αναφερθεί εδώ. Είναι επίσης γνωστό ότι η συμμετοχή της στην "κυβέρνηση ψήφισης του Μνημονίου Β" ήταν σίγουρη (εξάλλου και ο ίδιος ο κύριος Κουβέλης έχει τονίσει ότι είναι θετικός σε συμμετοχή σε κυβερνήσης συνεργασίας) και δεν πραγματοποιήθηκε αφού εξασφαλίστηκε η είσοδος του ΛΑΟΣ στο θίασο Παπαδήμου. Θεωρήθηκε καλύτερο να μείνει εκτός, ώστε να μην υποστεί φθορά και να μπορέσει να συμμετάσχει σε μετεκλογικό σχήμα, αν αυτό κριθεί απαραίτητο μετά τις επερχόμενες εκλογές.
Είναι αλήθεια δυνατόν ένα, θεωρητικά "αντι-μνημονιακό", κόμμα να θεωρεί πιο εύκολο να συνυπάρξει με δύο κόμματα εξουσίας που έριξαν την χώρα στο γκρεμό, και όχι με τα υπόλοιπα αριστερά κόμματα πράγμα που θα του έδινε μια μοναδική ευκαιρία στα ελληνικά χρονικά να χτυπήσει την πόρτα της κυβέρνησης και να εφαρμόσει τις προοδευτικές πολιτικές του; Μας φαντάζει αδιανόητο, αλλά έτσι είναι. Αυτό βέβαια δε θα συνέβαινε αν η Δημοκρατική Αριστερά ήταν πραγματικά ενάντια στο μνημόνιο ή είχε πραγματικά σχέδιο αντίδρασης (καλό ή κακό δεν έχει σημασία - έστω κι ένα σε θεωρητικό επίπεδο) σ' αυτό. Και το υποστηρίζουμε αυτό μη έχοντας το μυαλό μας μόνο στις δηλώσεις Ψαριανού για τον Παπαδήμο (δηλ. ότι είναι ο μόνος σοβαρός και πρέπει να παραμείνει Πρωθυπουργός) ή την "προβληματική" ψηφοφορία για την στάση απέναντι στην κυβέρνηση του Μνημονίου (χαρακτηριστικό ρεπορτάζ εδώ - παρακαλούμε ρίξτε μια προσεκτική ματιά στο ποιοι ψήφισαν τι). Ολόκληρη η παρουσία της Δημοκρατικής Αριστεράς και η έλλειψη ουσιαστικού αντιλόγου είναι εντελώς προβληματική, ακόμα για τους πιο ρομαντικούς του χώρου.
Βέβαια η τοποθέτηση απέναντι σε όσα ζούμε ως χώρα από το 2010 μέχρι σήμερα δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικά ενάντια. Μπορεί κάλλιστα να είναι και υπέρ - εξάλλου υπάρχει ένα ενδιαφέρον ποσοστό συνανθρώπων μας που μάλλον τους ικανοποιούν τα όσα γίνονται, όπως φάνηκε και από αυτούς που συμμετείχαν στην εκλογή του κυρίου Βενιζέλου - παρά το γεγονός βέβαια ότι η διαδικασία κατηγορήθηκε ως "διάτρητη" από τον κύριο Τζουμάκα (διαβάστε εδώ αναλυτικά). Αλλά νομίζουμε ότι σ' αυτές τις εκλογές θα πρέπει τα κόμματα να παίξουν μ' "ανοιχτά χαρτιά": είτε είναι υπέρ, είναι είναι ενάντια και να μας δώσουν να καταλάβουμε τις εναλλακτικές λύσεις που έχουν να μας παρουσιάσουν. Αλλά το να λες κάτι, ενώ στο μυαλό σου έχεις σκοπό να πράξεις κάτι διαφορετικό είναι απαράδεκτο ιδιαίτερα αν προέρχεται από ένα κόμμα που αυτοχαρακτηρίζεται ως "νέο". Τέτοιες πρακτικές τις ζήσαμε και τις "χορτάσαμε". Καιρός να δοκιμάσουμε και κάτι διαφορετικό.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Τελικά η Siemens είναι γραφτό πάντα να τη γλυτώνει στην χώρα μας φτηνά (διαβάστε εδώ τι εννοούμε). Το θέμα βέβαια είναι κάποιων ημερών αλλά αξίζει να το παρουσιάσουμε όπως γράφτηκε στο "Βήμα" για ιστορικούς λόγους...
Σε συμφωνία κατέληξε η ελληνική κυβέρνηση και η Siemens, ώστε να κλείσει η υπόθεση των "μαύρων ταμείων" και να ξεμπλοκάρουν έργα στα οποία εμπλέκεται η εταιρεία. Συγκεκριμένα, η γερμανική εταιρεία ζητάει συγγνώμη από το ελληνικό δημόσιο για την ανάρμοστη συμπεριφορά ενάντια στους κανόνες διαφάνειας αξιωματούχων της σε ολόκληρο τον κόσμο. Η εταιρεία δηλώνει ότι θα στηρίξει τις επενδύσεις της στην Ελλάδα και δεσμεύεται ότι θα ενισχύσει μέσα στο 2012 με 100 εκατ. ευρώ μετρητά την Siemens Ελλάδος, προκειμένου η εταιρεία, των 600 εργαζομένων, να ανακάμψει (δηλαδή δεχτήκαμε να πληρώσει τον εαυτό της ως αποζημίωση για τη ζημιά που έκαναν σ' εμάς ως κράτος). Δεσμεύεται, επίσης, για τη δημιουργία εργοστασίου στην Ελλάδα, που θα δώσει 700 νέες θέσεις εργασίας. Τι θα παράγει το εργοστάσιο, υπό ποιες συνθήκες θα δουλεύουν οι εργαζόμενοι άγνωστο. Σύμφωνα με το "Βήμα" η εταιρεία θα δώσει αποζημίωση 90 εκατομμυρίων ευρώ υπό μορφή εκπαιδευτικών προγραμμάτων (με τι θέμα θα γίνει τα προγράμματα αυτά άγνωστο), χρηματοδοτήσεις κρατικών φορέων ενάντια στη διαφθορά (πως θα γίνει και σε τι θα βοηθήσει αυτό άγνωστο) και 100 μεταπτυχιακές υποτροφίες σε γερμανικά πανεπιστήμια (σε τι βάθος χρόνου επίσης άγνωστο - μπορεί σ'ένα χρόνο, μπορεί σε 100). Παράλληλα παραιτείται από απαιτήσεις 79.450.000 ευρώ από έργα σε νοσοκομεία, ΟΣΕ, ΔΕΗ, Ελληνικά Πετρέλαια και άλλα.
Το ελληνικό κράτος παραιτείται από αστικές απαιτήσεις, αλλά και διοικητικά πρόστιμα κατά της εταιρείας και στελεχών της και σε αυτή την παραίτηση περιλαμβάνονται και οι απαιτήσεις οργανισμών του ελληνικού Δημοσίου. Αναφέρεται ρητώς ότι παραιτείται και από τις απαιτήσεις ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Το ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει από την πλευρά του ότι η εταιρεία είναι αξιόπιστη με την έννοια της ευρωπαϊκής εταιρείας, ώστε να δοθεί το πράσινο φως για την περαιτέρω συνεργασία των δυο πλευρών. Επιπλέον, δημιουργείται εποπτικό συμβούλιο για τη διαφάνεια από τρεις Έλληνες και τρεις εκπροσώπους από τη γερμανική εταιρεία. Επικεφαλής θα είναι Έλληνας. Η συμφωνία, αν υπάρξουν διαφορές, θα κριθεί από το Διεθνές διαιτητικό Δικαστήριο στη Γενεύη.
Μη μου πείτε...Τους "ρίξαμε" πάλι τους Γερμανούς!!!(Μη ρωτάτε σας παρακαλώ αν τους υποχρεώσαμε να μας πουν που πήγαν οι μίζες...Με το παρελθόν θ' ασχολούμαστε τώρα;)
Πηγή είδησης: "Το Βήμα"
Απ' όλα αυτά αξίζει να δούμε την Δημοκρατική Αριστερά, το κόμμα το οποίο είχε την μεγαλύτερη δημοσκοπική άνοδο, η οποία είναι τουλάχιστον ακατανόητη αν αναλογιστεί κανείς την αμφιλεγόμενη και συχνά ουδέτερη στάση απέναντι στο μνημόνιο και τα μέτρα που έφερε, καθώς και τα στελέχη που το απαρτίζουν. Τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από τότε που πρωτομιλήσαμε για την Δημοκρατική Αριστερά και αναφερθήκαμε στο σκοπό δημιουργίας της (διαβάστε εδώ σχετικά).
Αλήθεια ποιος θα φανταζόταν ότι ένα κόμμα στου οποίου το σχεδιασμό συμμετέχει ενεργά ο κ.Μπίστης -πρώην εκσυχρονιστής, αριστερός και αποτυχών πολιτευτής, υπεύθυνη των θεμάτων παιδείας είναι η κ.Ρεπούση (της γνωστής απόψεως περί "συνωστισμού" στην προκυμαία της Σμύρνης) και στο οποίο τρέχοντας πήγαν βουλευτές δηλωμένοι ανθέλληνες (όπως ο κ. Μάνταζι), θα πήγαινε από το 2-2,5% στο 13%-14% σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα;
Για το φαινόμενο αυτό υπάρχουν αρκετές εξηγήσεις. Καταρχήν, η επικοινωνιακή του πρόσβαση ήταν εξαρχής δυσανάλογα της παρουσίας του στην Βουλή. Αυτό ήταν μάλλον λογικό - με τον κύριο Μαλέλη του STAR να κινεί τα νήματα και σειρά "αριστερών" δημοσιογράφων (που ως εργοδότες όμως ήταν σκληροί δεξιοί) στην υποστήριξη δεν θα μπορούσε να ήταν αλλιώς τα πράγματα. Το κίνημα όμως στήριξης γιγαντώθηκε όταν άρχισε να διαφαίνεται ότι το ΠΑΣΟΚ δε θα μπορούσε να διατηρήσει τις δυνάμεις του με τα μέτρα που έπαιρνε. Έτσι για τους "συστεμικούς" καναλάρχες η επιλογή του κυρίου Κουβέλη έμοιασε πιο σίγουρη ως κατεύθυνση δυσαρεστημένων ψηφοφόρων από το "αντιδραστικό" ΚΚΕ και τον "απρόβλεπτο" ΣΥΡΙΖΑ (γι' αυτό εξάλλου και γνωστό μεγαλοστέλεχος και πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ τη χαρακτήρισε ως "πάρκινγκ των ψηφοφόρων μας"). Έτσι παίζοντας στο συναίσθημα των Ελλήνων, που απευχθάνονται τις ακραίες ενέργειες και λατρεύουν τις ταμπέλες, άρχισαν να χτίζουν το προφίλ του κυρίου Κουβέλη ως "μετριοπαθή" και "αντίθετο στ' άκρα", παραβλέποντας το ρόλο του στην παραπομπή Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο και το γεγονός ότι ως δικηγόρος έχει συμμετάσχει ουκ ολίγες φορές στην "απελευθέρωση" "γνωστών-αγνώστων" (σημείωση: αυτό δεν το θεωρούμε μεμπτό. Απλά είναι τουλάχιστον υποκριτικό για κάποιους να απευχθάνονται τον ΣΥΡΙΖΑ ως τη "φωλιά των μπαχαλάκηδων" -πράγμα το οποίο είναι αφελές- και να υποστηρίζουν το δικηγόρο τους).
Για τη σχέση της Δημοκρατικής Αριστεράς με το μνημόνιο έχουμε αναφερθεί εδώ. Είναι επίσης γνωστό ότι η συμμετοχή της στην "κυβέρνηση ψήφισης του Μνημονίου Β" ήταν σίγουρη (εξάλλου και ο ίδιος ο κύριος Κουβέλης έχει τονίσει ότι είναι θετικός σε συμμετοχή σε κυβερνήσης συνεργασίας) και δεν πραγματοποιήθηκε αφού εξασφαλίστηκε η είσοδος του ΛΑΟΣ στο θίασο Παπαδήμου. Θεωρήθηκε καλύτερο να μείνει εκτός, ώστε να μην υποστεί φθορά και να μπορέσει να συμμετάσχει σε μετεκλογικό σχήμα, αν αυτό κριθεί απαραίτητο μετά τις επερχόμενες εκλογές.
Είναι αλήθεια δυνατόν ένα, θεωρητικά "αντι-μνημονιακό", κόμμα να θεωρεί πιο εύκολο να συνυπάρξει με δύο κόμματα εξουσίας που έριξαν την χώρα στο γκρεμό, και όχι με τα υπόλοιπα αριστερά κόμματα πράγμα που θα του έδινε μια μοναδική ευκαιρία στα ελληνικά χρονικά να χτυπήσει την πόρτα της κυβέρνησης και να εφαρμόσει τις προοδευτικές πολιτικές του; Μας φαντάζει αδιανόητο, αλλά έτσι είναι. Αυτό βέβαια δε θα συνέβαινε αν η Δημοκρατική Αριστερά ήταν πραγματικά ενάντια στο μνημόνιο ή είχε πραγματικά σχέδιο αντίδρασης (καλό ή κακό δεν έχει σημασία - έστω κι ένα σε θεωρητικό επίπεδο) σ' αυτό. Και το υποστηρίζουμε αυτό μη έχοντας το μυαλό μας μόνο στις δηλώσεις Ψαριανού για τον Παπαδήμο (δηλ. ότι είναι ο μόνος σοβαρός και πρέπει να παραμείνει Πρωθυπουργός) ή την "προβληματική" ψηφοφορία για την στάση απέναντι στην κυβέρνηση του Μνημονίου (χαρακτηριστικό ρεπορτάζ εδώ - παρακαλούμε ρίξτε μια προσεκτική ματιά στο ποιοι ψήφισαν τι). Ολόκληρη η παρουσία της Δημοκρατικής Αριστεράς και η έλλειψη ουσιαστικού αντιλόγου είναι εντελώς προβληματική, ακόμα για τους πιο ρομαντικούς του χώρου.
Βέβαια η τοποθέτηση απέναντι σε όσα ζούμε ως χώρα από το 2010 μέχρι σήμερα δεν μπορεί να είναι υποχρεωτικά ενάντια. Μπορεί κάλλιστα να είναι και υπέρ - εξάλλου υπάρχει ένα ενδιαφέρον ποσοστό συνανθρώπων μας που μάλλον τους ικανοποιούν τα όσα γίνονται, όπως φάνηκε και από αυτούς που συμμετείχαν στην εκλογή του κυρίου Βενιζέλου - παρά το γεγονός βέβαια ότι η διαδικασία κατηγορήθηκε ως "διάτρητη" από τον κύριο Τζουμάκα (διαβάστε εδώ αναλυτικά). Αλλά νομίζουμε ότι σ' αυτές τις εκλογές θα πρέπει τα κόμματα να παίξουν μ' "ανοιχτά χαρτιά": είτε είναι υπέρ, είναι είναι ενάντια και να μας δώσουν να καταλάβουμε τις εναλλακτικές λύσεις που έχουν να μας παρουσιάσουν. Αλλά το να λες κάτι, ενώ στο μυαλό σου έχεις σκοπό να πράξεις κάτι διαφορετικό είναι απαράδεκτο ιδιαίτερα αν προέρχεται από ένα κόμμα που αυτοχαρακτηρίζεται ως "νέο". Τέτοιες πρακτικές τις ζήσαμε και τις "χορτάσαμε". Καιρός να δοκιμάσουμε και κάτι διαφορετικό.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Τελικά η Siemens είναι γραφτό πάντα να τη γλυτώνει στην χώρα μας φτηνά (διαβάστε εδώ τι εννοούμε). Το θέμα βέβαια είναι κάποιων ημερών αλλά αξίζει να το παρουσιάσουμε όπως γράφτηκε στο "Βήμα" για ιστορικούς λόγους...
Σε συμφωνία κατέληξε η ελληνική κυβέρνηση και η Siemens, ώστε να κλείσει η υπόθεση των "μαύρων ταμείων" και να ξεμπλοκάρουν έργα στα οποία εμπλέκεται η εταιρεία. Συγκεκριμένα, η γερμανική εταιρεία ζητάει συγγνώμη από το ελληνικό δημόσιο για την ανάρμοστη συμπεριφορά ενάντια στους κανόνες διαφάνειας αξιωματούχων της σε ολόκληρο τον κόσμο. Η εταιρεία δηλώνει ότι θα στηρίξει τις επενδύσεις της στην Ελλάδα και δεσμεύεται ότι θα ενισχύσει μέσα στο 2012 με 100 εκατ. ευρώ μετρητά την Siemens Ελλάδος, προκειμένου η εταιρεία, των 600 εργαζομένων, να ανακάμψει (δηλαδή δεχτήκαμε να πληρώσει τον εαυτό της ως αποζημίωση για τη ζημιά που έκαναν σ' εμάς ως κράτος). Δεσμεύεται, επίσης, για τη δημιουργία εργοστασίου στην Ελλάδα, που θα δώσει 700 νέες θέσεις εργασίας. Τι θα παράγει το εργοστάσιο, υπό ποιες συνθήκες θα δουλεύουν οι εργαζόμενοι άγνωστο. Σύμφωνα με το "Βήμα" η εταιρεία θα δώσει αποζημίωση 90 εκατομμυρίων ευρώ υπό μορφή εκπαιδευτικών προγραμμάτων (με τι θέμα θα γίνει τα προγράμματα αυτά άγνωστο), χρηματοδοτήσεις κρατικών φορέων ενάντια στη διαφθορά (πως θα γίνει και σε τι θα βοηθήσει αυτό άγνωστο) και 100 μεταπτυχιακές υποτροφίες σε γερμανικά πανεπιστήμια (σε τι βάθος χρόνου επίσης άγνωστο - μπορεί σ'ένα χρόνο, μπορεί σε 100). Παράλληλα παραιτείται από απαιτήσεις 79.450.000 ευρώ από έργα σε νοσοκομεία, ΟΣΕ, ΔΕΗ, Ελληνικά Πετρέλαια και άλλα.
Το ελληνικό κράτος παραιτείται από αστικές απαιτήσεις, αλλά και διοικητικά πρόστιμα κατά της εταιρείας και στελεχών της και σε αυτή την παραίτηση περιλαμβάνονται και οι απαιτήσεις οργανισμών του ελληνικού Δημοσίου. Αναφέρεται ρητώς ότι παραιτείται και από τις απαιτήσεις ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Το ελληνικό Δημόσιο αναγνωρίζει από την πλευρά του ότι η εταιρεία είναι αξιόπιστη με την έννοια της ευρωπαϊκής εταιρείας, ώστε να δοθεί το πράσινο φως για την περαιτέρω συνεργασία των δυο πλευρών. Επιπλέον, δημιουργείται εποπτικό συμβούλιο για τη διαφάνεια από τρεις Έλληνες και τρεις εκπροσώπους από τη γερμανική εταιρεία. Επικεφαλής θα είναι Έλληνας. Η συμφωνία, αν υπάρξουν διαφορές, θα κριθεί από το Διεθνές διαιτητικό Δικαστήριο στη Γενεύη.
Μη μου πείτε...Τους "ρίξαμε" πάλι τους Γερμανούς!!!(Μη ρωτάτε σας παρακαλώ αν τους υποχρεώσαμε να μας πουν που πήγαν οι μίζες...Με το παρελθόν θ' ασχολούμαστε τώρα;)
Πηγή είδησης: "Το Βήμα"
Κυριακή 18 Μαρτίου 2012
Νέες μειώσεις μισθών ανακοίνωσε ο Ράιχενμπαχ (!!!) / Συναντήσεις άνευ αντικειμένου η Διαμαντοπούλου για τις απεργίες στα λιμάνια...
Είδηση: "Κακά μαντάτα" ανέλαβε να μεταφέρει στους Έλληνες εργαζόμενους ο επικεφαλής της Task Force για την Ελλάδα Χορστ Ράϊχενμπαχ, καθώς προανήγγειλε σε χθεσινή συνέντευξη Τύπου και νέες μειώσεις μισθών (τους οποίους χαρακτηρίζει υψηλούς σε σύγκριση με τις απολαβές σε Βαλκάνια και Βαλτική, συγκρίνοντας ευθέως την Ελλάδα με τις χώρες αυτές) επικαλούμενος την ανάγκη αποκατάστασης της ανταγωνιστικότητας της χώρας, ενώ προσδιόρισε στο διάστημα που απομένει ώς το καλοκαίρι την άφιξη 40 ξένων ελεγκτών του ελληνικού κράτους. Ακόμη, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο της απόλυσης δημοσίων υπαλλήλων μέσω των αξιολογήσεών τους, τις οποίες επίσης προανήγγειλε.
Αναφερόμενος ο επικεφαλής της Task Force στις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας "πέταξε καρφιά" για τις πολιτικές αρχές, κάνοντας λόγο για ευρεία νομοθετική παρέμβαση χωρίς όμως την ανάλογη "εφαρμογή" (σημειωτέον ότι τον ίδιο όρο, "implementation", χρησιμοποιούν κατά κόρο τόσο Ευρωπαίοι αξιωματούχοι όσο και η επικεφαλής του ΔΝΤ Κρ. Λαγκάρντ, στις αναφορές τους ως προς την εφαρμογή των αποφάσεων και νόμων από τις δύο πρόσφατες κυβερνήσεις, κυρίως του Γ. Παπανδρέου, αλλά και του Λ. Παπαδήμου). Στο ίδιο δε θέμα πρόσθεσε ότι “δεν πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να χαλαρώσει στην υλοποίηση του προγράμματος”. Απαντώντας σε ερωτήσεις για τον δημόσιο τομέα, είπε ότι οι απολύσεις στο Δημόσιο είναι απόφαση πολιτικού προσανατολισμού και η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, που θα γίνεται πλέον ανά τρίμηνο, δεν αποτελεί κριτήριο. Ειδική ομάδα εμπειρογνωμόνων έχει ήδη αρχίσει να παρέχει τεχνική βοήθεια για καθορισμό στρατηγικής, κριτηρίων και μεθοδολογίας που θα χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Στο φλέγον ζήτημα των μισθών, αν και απέφυγε να τοποθετηθεί ευθέως, επισήμανε ότι ο μισθός είναι συνδεδεμένος με την ανταγωνιστικότητα, η οποία πρέπει να ανακτηθεί, ενώ ενδεικτικό των προθέσεων της γερμανικής συνταγής λιτότητας είναι το ότι σύγκρινε τους μισθούς στην Ελλάδα με τους μισθούς σε χώρες όπως λ.χ, της Βαλτικής και της Βαλκανικής, για να πει ότι είναι υψηλότεροι, επικαλούμενος το ευφυολόγημα πως οι τελευταίες χώρες συμμετέχουν στη δανειοδότηση της Ελλάδας.
Πρόσθεσε ότι οι ειδικοί ελεγκτές της Ομάδας Δράσης θα έλθουν στην Αθήνα ώς το καλοκαίρι, ενώ δύο ειδικοί νομικοί σύμβουλοι του ΔΝΤ και της Task Force αναλαμβάνουν πλήρη απασχόληση στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, για τα της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών.
Ο Χ. Ράιχενμπαχ, είπε ότι πέρυσι είχε απορροφηθεί μόλις το 35% των κοινοτικών κονδυλίων 20,4 δισ. ευρώ της περιόδου 2007-2013, ενώ προειδοποίησε ότι εκκρεμούν 8.724 έργα της περιόδου 2000 -2006 με κίνδυνο απώλειας περίπου 3 δισ. ευρώ. Ακόμη, ότι παρ' ότι 60.000 επιχειρήσεις έκλεισαν και εκτιμάται ότι ώς το τέλος τέλη του έτους θα έχουν κλείσει συνολικά 120.000 επιχειρήσεις, οι ελληνικές εμπορικές τράπεζες (αν και είχαν εξασφαλίσει ώς το τέλος του 2011 κρατικές εγγυήσεις 65 δισ. ευρώ και ομολογιακά δάνεια 7,9 δισ. ευρώ) δεν έριξαν τα χρήματα αυτά στην αγορά. Μόνο 11 εκατ. ευρώ δόθηκαν μέσω του τραπεζικού συστήματος, παρότι υπήρχε διαθέσιμο ποσό 1,28 δισ. ευρώ. Για τον λόγο αυτό η Task Force θα ελέγχει σε τακτά χρονικά διαστήματα τα επίπεδα εκταμιεύσεων, με σκοπό τη βελτίωση της ροής δανείων προς την πραγματική οικονομία. Στην έκθεση διαπιστώνεται σημαντική υστέρηση στις προσπάθειες για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος και ιδίως σε ό,τι αφορά την πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς.
Την ίδια ώρα σε δηλώσεις του ο κύριος Τόμσεν χαρακτήρισε "παρωχημένο" το μέτρο της μονιμότητας των Δημοσίων υπαλλήλων το οποίο "πρέπει ν' αλλάξει"...
Σχόλιο: Τα μέτρα που θα παρουσιαστούν "ως αναγκαία" μετά τις εκλογές, σε περίπτωση ισχυρού διπόλου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ τα έχουμε παρουσιάσει ήδη εδώ. Δεν ήταν επομένως έκπληξη οι δηλώσεις Ράιχενμπαχ. Έκπληξη είναι η παντελής απουσία της κυβέρνησης η οποία μέχρι προχθές (δια στόματος του πρώην εργατοπατέρα κ.Κουτρουμάνη) διαβεβαίωνε περί του αντιθέτου, και η άρνησή της να βάλει τον εν λόγω κύριο στη θέση του. Κάθε σοβαρή κυβέρνηση που έχει τον έλεγχο διακυβέρνησης στο εσωτερικό της αυτό θα έκανε, αντί ν' αφήνει τον κάθε υπάλληλο (της τρόικας και όχι μόνο) να βγάζει διαγγέλματα περί "υψηλών μισθών" στη φτωχότερη χώρα του "αναπτυγμένου" κόσμου. Και εμείς φυσικά δε θα διαφωνούσαμε μαζί του, αν η φορολογία (παντώς είδους) ήταν χαμηλότερη, αν οι τιμές πετρελαίου και βενζίνης ήταν χαμηλότερες (κάτι φυσικά αδύνατο αφού το πλάνο ήταν εξαρχής να πλησιάσει το 2ευρω όπως είχαμε σημειώσει εδώ) αν οι λογαριασμοί για ΔΕΚΟ και τηλεφωνία είχαν υποστεί μείωση ανάλογη των μισθών και αν το ταξίδι στα σούπερμαρκετ κόστιζε λιγότερο κατά 20-30% (πράγμα που θα συνέβαινε αν δεν υπήρχε αισχροκέρδια από πλευράς πολυεθνικών εισαγωγέων - δείτε σχετικά εδώ) και αν οι μέτοχοι των τραπεζων πλήρωναν από τη τσέπη τους τις επιλογές τους, αντί να το κάνουν οι φορολογούμενοι και μάλιστα χωρίς να παίρνουν ανταλλάγματα. Όταν όμως αυτά παραμένουν στα ύψη, δεν μπορείς να πραγματώνεις μειώσεις, γιατί μ' αυτόν τον τρόπο αποστερείς όχι μόνο την αξιοπρέπεια από το "θύμα" αλλά και την ίδια δυνατότητα της επιβίωσης. Και επειδή το ένστικτο της επιβίωσης είναι δυνατότερο η κατάληξη θα είναι η "παρανομία" και η φοροδιαφυγή.
Για το σχόλιο του κύριου Τόμσεν θα πούμε τούτο: χωρίς να εξετάσουμε το γιατί στην Ελλάδα επιβάλλεται να υπάρχει μονιμότητα (ελεγχόμενη όμως όπου οι επίορκοι και οι απατεώνες θα πηγαίνουν σπίτια τους άνευ αποζημιώσεως και συντάξεως), θα πούμε ότι ευτυχώς που αυτή είναι πραγματικότητα. Διαφορετικά το πογκρόμ που θα είχε επιβληθεί θα έκανε τις ρωμαϊκές αρένες στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού να μοιάζουν με παιδικές κατασκηνώσεις του ΠΙΚΠΑ.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Άκαρπη απέβη η κρίσιμη συνάντηση που είχαν έως αργά το μεσημέρι του Σαββάτου οι υπουργοί Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Άννα Διαμαντοπούλου και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γιώργος Κουτρομάνης, με την Εκτελεστική Επιτροπή της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας.
Με το ξεκίνημα της συνεδρίασης που πραγματοποιήθηκε στο κτήριο της Ακτής Βασιλειάδη στο λιμάνι του Πειραιά, τα αίματα άναψαν, αφού οι εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού ναυτικού (ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, που εκπροσωπούν το ΚΚΕ, καταφέρθηκαν γενικά κατά της κυβερνητικής πολιτικής, του Μνημονίου και της Τρόικας.
Οι τόνοι ανέβηκαν, δημιουργήθηκε ένταση και λίγο πριν ξεφύγει η κατάσταση, οι επικεφαλής των δύο αυτών ναυτεργατικών σωματείων αποχώρησαν. Οι δύο υπουργοί δεν είχαν κάτι να αντιπροτείνουν στους ναυτεργάτες, αφού οι αποφάσεις πλέον απορρέουν από το Μνημόνιο και είναι άξιο απορίας γιατί κάλεσαν τους ναυτεργάτες να συζητήσουν. Προσπάθησαν να πείσουν την ΠΝΟ ότι όλα γίνονται για το…καλό της Ελλάδας, άρα και των ναυτικών.
Ακούστηκε μάλιστα και το επιχείρημα πως το γεγονός ότι το κράτος κάθε χρόνο επιδοτεί το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο με περίπου ένα δισ. ήταν και ένας από τους λόγους που οδηγηθήκαμε σε οικονομικό αδιέξοδο.
Σκληρή ήταν η απάντηση του γγ της ΠΝΟ, κάπτεν Γιάννη Χαλά, ο οποίος απάντησε στους δύο υπουργούς ότι ΤΡΕΙΣ φορές που το κράτος χρειάστηκε χρήματα για να μην πτωχεύσει, έβαλε χέρι στο Ταμείο του ΝΑΤ, το οποίο ήταν υγιές, αφού οι ναυτικοί πλήρωναν τις εισφορές τους σε σκληρό συνάλλαγμα, δηλαδή σε δολάριο. Γι' αυτό το λόγο και το κράτος ανέλαβε την υποχρέωση να επιδοτεί τις συντάξεις του ΝΑΤ.
Επιπλέον, τόνισε ότι το γεγονός της συνεχούς μείωσης των συνθέσεων στα πλοία, μειώνει τον αριθμό των Ελλήνων ναυτικών, άρα και τις εισφορές προς το Ταμείο. Κλείνοντας, ο γγ της ΠΝΟ επισήμανε στην κυρία Διαμαντοπούλου και στον κ. Κουτρουμάνη ότι κάποιοι αποφασίζουν και πράττουν χωρίς να ρωτάνε κανέναν, ούτε καν τους άμεσα πληττόμενους. Στο σημείο αυτό η συνάντηση τελείωσε, αφού οι ναυτεργάτες σηκώθηκαν και έφυγαν. H απεργία τελικά σταμάτησε νωρίς αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να δοθούν απαντήσεις σε σειρά ερωτημάτων όσο αφορά το ΝΑΤ, όπως π.χ. γιατί φορτώθηκε το ταμείο με ομογενείς και αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, καλύπτοντας εκείνο, τη δίκαιη ανάγκη, να πληρωθούν συντάξεις; Γιατί επιτράπηκε σε αλιείς να παίρνουν συντάξεις καπετάνιων της ποντοπόρου ναυτιλίας χωρίς να έχουν καταβάλει τις αντίστοιχες εισφορές; Γιατί ενώ η πληρωμή των εισφορών γινόταν επί χρόνια σε "σκληρό" νόμισμα, δεν έγινε η αντίστοιχη προστασία τους ώστε να υπάρχει η μεγαλύτερη ωφέλεια από αυτό; Και γιατί κανείς δε λέει ότι ναι μεν υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ ασφαλισμένων και συνταξιούχων, αλλά αυτό είναι αποτέλεσμα των πολιτικών του κράτους που έχει μειώσει τον αριθμό των Ελλήνων στα πληρώματα των πλοίων υπό ελληνική σημαία;
Επίσης κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει η καραμέλα της κυβέρνησης ότι για το χάλι των ασφαλιστικών ταμείων φταίνε τα ίδια τα ταμεία - κάτι που δεν ισχύει βεβαίως: επί δεκαετίες (και σε καιρούς που ο τόκος στο επιτόκιο καταθέσεων ήταν 10%-15%) αυτά ήταν υποχρεωμένα να έχουν τα χρήματά τους σε λογαριασμούς της Εθνικής Τράπεζας με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο, αργότερα τα λεφτά τους πήγαν προς ενίσχυση του Χρηματιστηρίου, αργότερα "επενδύθηκαν" σε δομημένα ομόλογα ενώ παράλληλα όποτε το κράτος ήθελε ζεστό χρήμα έπαιρνε "δάνεια" με αντάλλαγμα τίποτα ή ομόλογα, τα οποία αργότερα "κούρεψε" χωρίς να ανακεφαλοποιήσει. Τώρα ζητούν από τους ναυτεργάτες να κάνουν "υπομονή" και να δεχτούν για πολλοστή φορά μείωση της προστασίας του επαγγέλματός τους (δηλ. να δεχτούν μείωση των θέσεων εργασίας τους) με σκοπό τον οικονομικό ευτελισμό τους. Ρωτήστε αλήθεια πόσοι και πόσοι εφοπλιστές πλούτισαν εις βάρος όλο μας (διαβάστε εδώ για υπουργικές παρεμβάσεις), αλλά λόγω σκληρής νομοθεσίας τουλάχιστον πλήρωναν μισθούς στους εργαζομένους...Το Μνημόνιο είναι ευκαιρία να καταργηθεί κι αυτό.
Πηγές ειδήσεων: "Αυγή", "Πρώτο Θέμα"
Αναφερόμενος ο επικεφαλής της Task Force στις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας "πέταξε καρφιά" για τις πολιτικές αρχές, κάνοντας λόγο για ευρεία νομοθετική παρέμβαση χωρίς όμως την ανάλογη "εφαρμογή" (σημειωτέον ότι τον ίδιο όρο, "implementation", χρησιμοποιούν κατά κόρο τόσο Ευρωπαίοι αξιωματούχοι όσο και η επικεφαλής του ΔΝΤ Κρ. Λαγκάρντ, στις αναφορές τους ως προς την εφαρμογή των αποφάσεων και νόμων από τις δύο πρόσφατες κυβερνήσεις, κυρίως του Γ. Παπανδρέου, αλλά και του Λ. Παπαδήμου). Στο ίδιο δε θέμα πρόσθεσε ότι “δεν πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να χαλαρώσει στην υλοποίηση του προγράμματος”. Απαντώντας σε ερωτήσεις για τον δημόσιο τομέα, είπε ότι οι απολύσεις στο Δημόσιο είναι απόφαση πολιτικού προσανατολισμού και η αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων, που θα γίνεται πλέον ανά τρίμηνο, δεν αποτελεί κριτήριο. Ειδική ομάδα εμπειρογνωμόνων έχει ήδη αρχίσει να παρέχει τεχνική βοήθεια για καθορισμό στρατηγικής, κριτηρίων και μεθοδολογίας που θα χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων. Στο φλέγον ζήτημα των μισθών, αν και απέφυγε να τοποθετηθεί ευθέως, επισήμανε ότι ο μισθός είναι συνδεδεμένος με την ανταγωνιστικότητα, η οποία πρέπει να ανακτηθεί, ενώ ενδεικτικό των προθέσεων της γερμανικής συνταγής λιτότητας είναι το ότι σύγκρινε τους μισθούς στην Ελλάδα με τους μισθούς σε χώρες όπως λ.χ, της Βαλτικής και της Βαλκανικής, για να πει ότι είναι υψηλότεροι, επικαλούμενος το ευφυολόγημα πως οι τελευταίες χώρες συμμετέχουν στη δανειοδότηση της Ελλάδας.
Πρόσθεσε ότι οι ειδικοί ελεγκτές της Ομάδας Δράσης θα έλθουν στην Αθήνα ώς το καλοκαίρι, ενώ δύο ειδικοί νομικοί σύμβουλοι του ΔΝΤ και της Task Force αναλαμβάνουν πλήρη απασχόληση στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, για τα της διαχείρισης των δημόσιων οικονομικών.
Ο Χ. Ράιχενμπαχ, είπε ότι πέρυσι είχε απορροφηθεί μόλις το 35% των κοινοτικών κονδυλίων 20,4 δισ. ευρώ της περιόδου 2007-2013, ενώ προειδοποίησε ότι εκκρεμούν 8.724 έργα της περιόδου 2000 -2006 με κίνδυνο απώλειας περίπου 3 δισ. ευρώ. Ακόμη, ότι παρ' ότι 60.000 επιχειρήσεις έκλεισαν και εκτιμάται ότι ώς το τέλος τέλη του έτους θα έχουν κλείσει συνολικά 120.000 επιχειρήσεις, οι ελληνικές εμπορικές τράπεζες (αν και είχαν εξασφαλίσει ώς το τέλος του 2011 κρατικές εγγυήσεις 65 δισ. ευρώ και ομολογιακά δάνεια 7,9 δισ. ευρώ) δεν έριξαν τα χρήματα αυτά στην αγορά. Μόνο 11 εκατ. ευρώ δόθηκαν μέσω του τραπεζικού συστήματος, παρότι υπήρχε διαθέσιμο ποσό 1,28 δισ. ευρώ. Για τον λόγο αυτό η Task Force θα ελέγχει σε τακτά χρονικά διαστήματα τα επίπεδα εκταμιεύσεων, με σκοπό τη βελτίωση της ροής δανείων προς την πραγματική οικονομία. Στην έκθεση διαπιστώνεται σημαντική υστέρηση στις προσπάθειες για την καταπολέμηση του μαύρου χρήματος και ιδίως σε ό,τι αφορά την πάταξη της φοροδιαφυγής και της διαφθοράς.
Την ίδια ώρα σε δηλώσεις του ο κύριος Τόμσεν χαρακτήρισε "παρωχημένο" το μέτρο της μονιμότητας των Δημοσίων υπαλλήλων το οποίο "πρέπει ν' αλλάξει"...
Σχόλιο: Τα μέτρα που θα παρουσιαστούν "ως αναγκαία" μετά τις εκλογές, σε περίπτωση ισχυρού διπόλου ΝΔ-ΠΑΣΟΚ τα έχουμε παρουσιάσει ήδη εδώ. Δεν ήταν επομένως έκπληξη οι δηλώσεις Ράιχενμπαχ. Έκπληξη είναι η παντελής απουσία της κυβέρνησης η οποία μέχρι προχθές (δια στόματος του πρώην εργατοπατέρα κ.Κουτρουμάνη) διαβεβαίωνε περί του αντιθέτου, και η άρνησή της να βάλει τον εν λόγω κύριο στη θέση του. Κάθε σοβαρή κυβέρνηση που έχει τον έλεγχο διακυβέρνησης στο εσωτερικό της αυτό θα έκανε, αντί ν' αφήνει τον κάθε υπάλληλο (της τρόικας και όχι μόνο) να βγάζει διαγγέλματα περί "υψηλών μισθών" στη φτωχότερη χώρα του "αναπτυγμένου" κόσμου. Και εμείς φυσικά δε θα διαφωνούσαμε μαζί του, αν η φορολογία (παντώς είδους) ήταν χαμηλότερη, αν οι τιμές πετρελαίου και βενζίνης ήταν χαμηλότερες (κάτι φυσικά αδύνατο αφού το πλάνο ήταν εξαρχής να πλησιάσει το 2ευρω όπως είχαμε σημειώσει εδώ) αν οι λογαριασμοί για ΔΕΚΟ και τηλεφωνία είχαν υποστεί μείωση ανάλογη των μισθών και αν το ταξίδι στα σούπερμαρκετ κόστιζε λιγότερο κατά 20-30% (πράγμα που θα συνέβαινε αν δεν υπήρχε αισχροκέρδια από πλευράς πολυεθνικών εισαγωγέων - δείτε σχετικά εδώ) και αν οι μέτοχοι των τραπεζων πλήρωναν από τη τσέπη τους τις επιλογές τους, αντί να το κάνουν οι φορολογούμενοι και μάλιστα χωρίς να παίρνουν ανταλλάγματα. Όταν όμως αυτά παραμένουν στα ύψη, δεν μπορείς να πραγματώνεις μειώσεις, γιατί μ' αυτόν τον τρόπο αποστερείς όχι μόνο την αξιοπρέπεια από το "θύμα" αλλά και την ίδια δυνατότητα της επιβίωσης. Και επειδή το ένστικτο της επιβίωσης είναι δυνατότερο η κατάληξη θα είναι η "παρανομία" και η φοροδιαφυγή.
Για το σχόλιο του κύριου Τόμσεν θα πούμε τούτο: χωρίς να εξετάσουμε το γιατί στην Ελλάδα επιβάλλεται να υπάρχει μονιμότητα (ελεγχόμενη όμως όπου οι επίορκοι και οι απατεώνες θα πηγαίνουν σπίτια τους άνευ αποζημιώσεως και συντάξεως), θα πούμε ότι ευτυχώς που αυτή είναι πραγματικότητα. Διαφορετικά το πογκρόμ που θα είχε επιβληθεί θα έκανε τις ρωμαϊκές αρένες στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού να μοιάζουν με παιδικές κατασκηνώσεις του ΠΙΚΠΑ.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Άκαρπη απέβη η κρίσιμη συνάντηση που είχαν έως αργά το μεσημέρι του Σαββάτου οι υπουργοί Ανάπτυξης, Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας, Άννα Διαμαντοπούλου και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, Γιώργος Κουτρομάνης, με την Εκτελεστική Επιτροπή της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας.
Με το ξεκίνημα της συνεδρίασης που πραγματοποιήθηκε στο κτήριο της Ακτής Βασιλειάδη στο λιμάνι του Πειραιά, τα αίματα άναψαν, αφού οι εκπρόσωποι της Πανελλήνιας Ένωσης Μηχανικών Εμπορικού ναυτικού (ΠΕΜΕΝ και ΣΤΕΦΕΝΣΩΝ, που εκπροσωπούν το ΚΚΕ, καταφέρθηκαν γενικά κατά της κυβερνητικής πολιτικής, του Μνημονίου και της Τρόικας.
Οι τόνοι ανέβηκαν, δημιουργήθηκε ένταση και λίγο πριν ξεφύγει η κατάσταση, οι επικεφαλής των δύο αυτών ναυτεργατικών σωματείων αποχώρησαν. Οι δύο υπουργοί δεν είχαν κάτι να αντιπροτείνουν στους ναυτεργάτες, αφού οι αποφάσεις πλέον απορρέουν από το Μνημόνιο και είναι άξιο απορίας γιατί κάλεσαν τους ναυτεργάτες να συζητήσουν. Προσπάθησαν να πείσουν την ΠΝΟ ότι όλα γίνονται για το…καλό της Ελλάδας, άρα και των ναυτικών.
Ακούστηκε μάλιστα και το επιχείρημα πως το γεγονός ότι το κράτος κάθε χρόνο επιδοτεί το Ναυτικό Απομαχικό Ταμείο με περίπου ένα δισ. ήταν και ένας από τους λόγους που οδηγηθήκαμε σε οικονομικό αδιέξοδο.
Σκληρή ήταν η απάντηση του γγ της ΠΝΟ, κάπτεν Γιάννη Χαλά, ο οποίος απάντησε στους δύο υπουργούς ότι ΤΡΕΙΣ φορές που το κράτος χρειάστηκε χρήματα για να μην πτωχεύσει, έβαλε χέρι στο Ταμείο του ΝΑΤ, το οποίο ήταν υγιές, αφού οι ναυτικοί πλήρωναν τις εισφορές τους σε σκληρό συνάλλαγμα, δηλαδή σε δολάριο. Γι' αυτό το λόγο και το κράτος ανέλαβε την υποχρέωση να επιδοτεί τις συντάξεις του ΝΑΤ.
Επιπλέον, τόνισε ότι το γεγονός της συνεχούς μείωσης των συνθέσεων στα πλοία, μειώνει τον αριθμό των Ελλήνων ναυτικών, άρα και τις εισφορές προς το Ταμείο. Κλείνοντας, ο γγ της ΠΝΟ επισήμανε στην κυρία Διαμαντοπούλου και στον κ. Κουτρουμάνη ότι κάποιοι αποφασίζουν και πράττουν χωρίς να ρωτάνε κανέναν, ούτε καν τους άμεσα πληττόμενους. Στο σημείο αυτό η συνάντηση τελείωσε, αφού οι ναυτεργάτες σηκώθηκαν και έφυγαν. H απεργία τελικά σταμάτησε νωρίς αλλά κάποια στιγμή θα πρέπει να δοθούν απαντήσεις σε σειρά ερωτημάτων όσο αφορά το ΝΑΤ, όπως π.χ. γιατί φορτώθηκε το ταμείο με ομογενείς και αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης, καλύπτοντας εκείνο, τη δίκαιη ανάγκη, να πληρωθούν συντάξεις; Γιατί επιτράπηκε σε αλιείς να παίρνουν συντάξεις καπετάνιων της ποντοπόρου ναυτιλίας χωρίς να έχουν καταβάλει τις αντίστοιχες εισφορές; Γιατί ενώ η πληρωμή των εισφορών γινόταν επί χρόνια σε "σκληρό" νόμισμα, δεν έγινε η αντίστοιχη προστασία τους ώστε να υπάρχει η μεγαλύτερη ωφέλεια από αυτό; Και γιατί κανείς δε λέει ότι ναι μεν υπάρχει αναντιστοιχία μεταξύ ασφαλισμένων και συνταξιούχων, αλλά αυτό είναι αποτέλεσμα των πολιτικών του κράτους που έχει μειώσει τον αριθμό των Ελλήνων στα πληρώματα των πλοίων υπό ελληνική σημαία;
Επίσης κάποια στιγμή πρέπει να σταματήσει η καραμέλα της κυβέρνησης ότι για το χάλι των ασφαλιστικών ταμείων φταίνε τα ίδια τα ταμεία - κάτι που δεν ισχύει βεβαίως: επί δεκαετίες (και σε καιρούς που ο τόκος στο επιτόκιο καταθέσεων ήταν 10%-15%) αυτά ήταν υποχρεωμένα να έχουν τα χρήματά τους σε λογαριασμούς της Εθνικής Τράπεζας με σχεδόν μηδενικό επιτόκιο, αργότερα τα λεφτά τους πήγαν προς ενίσχυση του Χρηματιστηρίου, αργότερα "επενδύθηκαν" σε δομημένα ομόλογα ενώ παράλληλα όποτε το κράτος ήθελε ζεστό χρήμα έπαιρνε "δάνεια" με αντάλλαγμα τίποτα ή ομόλογα, τα οποία αργότερα "κούρεψε" χωρίς να ανακεφαλοποιήσει. Τώρα ζητούν από τους ναυτεργάτες να κάνουν "υπομονή" και να δεχτούν για πολλοστή φορά μείωση της προστασίας του επαγγέλματός τους (δηλ. να δεχτούν μείωση των θέσεων εργασίας τους) με σκοπό τον οικονομικό ευτελισμό τους. Ρωτήστε αλήθεια πόσοι και πόσοι εφοπλιστές πλούτισαν εις βάρος όλο μας (διαβάστε εδώ για υπουργικές παρεμβάσεις), αλλά λόγω σκληρής νομοθεσίας τουλάχιστον πλήρωναν μισθούς στους εργαζομένους...Το Μνημόνιο είναι ευκαιρία να καταργηθεί κι αυτό.
Πηγές ειδήσεων: "Αυγή", "Πρώτο Θέμα"
Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012
Εθνική "ασφάλεια": πως ένα αστείο μπορεί ν' αποβεί "επικίνδυνο / Πολιτική ιστορία: ΜΛ-ΚΚΕ και ΚΚΕ-ΜΛ ξανά μαζί λόγω Μνημονίου
Για τους λίγο μεγαλύτερους, που έζησαν τα χρόνια της μεταπολίτευσης (και ιδιαίτερα για εκείνους με αριστερή προέλευση), η ύπαρξη δύο κουμουνιστικογεννών κομμάτων με παρεμφερές όνομα (ΚΚΕ (μ-λ) και του Μ-Λ ΚΚΕ) δεν αποτελεί έκπληξη, ούτε προκαλεί απορία. Ίσως μάλιστα κάποιοι να μπορούν να θυμηθούν ιστορικές "μάχες" των δύο κομμάτων από τα φοιτητικά τους χρόνια και μια αξιοζήλευτη παρουσία σε εθνικές και (κυρίως) φοιτητικές εκλογές. Για τους νεώτερους όμως και για τους πολιτικά άβγαλτους, ίσως ν' αποτελεί και "πολιτικό χιούμορ" και κλασσικό παράδειγμα της ελληνικής πολιτικής σκηνής, όπου η διάσπαση και η η δημιουργία κομμάτων αποτελεί ιστορική πραγματικότητα. Για τους τελευταίους η είδηση για την πολιτική συνεργασία τους επομένως δεν πρόκειται να σημάνει κάτι ουσιαστικό - αν και έρχεται κόντρα στο κλίμα των ημερών που τα κόμματα δημιουργούνται πέντε-πέντε. Για τους "μυημένους" πάντως ακούστηκε σα βόμβα: τριανταέξι χρόνια μετά τη διάσπαση που τους έκανε κομματικούς «αντίπαλους», τα δυο πολιτικά σχήματα του μ-λ χώρου αποφάσισαν να συγκροτήσουν από κοινού Πρωτοβουλία για μια Αριστερή Αντιμπεριαλιστική Συνεργασία. Αυτό μπορεί να μη σημαίνει ενοποίηση καθεαυτή, είναι όμως ένα σημαντικό βήμα σύγκλισης.
Για να κάνουμε και λίγο πολιτική ιστορία να πούμε λίγα πράγματα γι' αυτές τις δύο οργανώσεις. Το 1976 θεωρήθηκε χρονιά-σταθμός για το μαοϊκό κίνημα. Ο θάνατος του Μάο, τον Σεπτέμβριο εκείνου του έτους και η πολιτική των επιγόνων του προκάλεσε ιδεολογικοπολιτικές αναταράξεις στο μαοϊκό χώρο διεθνώς και φυσικά και στην Ελλάδα. Τότε κλείνει ο κύκλος της Οργάνωσης Μαρξιστών Λενινιστών Ελλάδας (ΟΜΛΕ), που είχαν δημιουργήσει το 1964 στελέχη του ΚΚΕ, εντός και εκτός Ελλάδας, αντιδρώντας στην αποσταλινοποίηση της Σοβιετικής Ενωσης. Η ΟΜΛΕ – έχοντας προπομπό την «Αναγέννηση» και ιστορικά στελέχη της μεταξύ άλλων τον Γιάννη Χοτζέα και τον Ισαάκ Ιορδανίδη – διασπάται και στη συνέχεια συγκροτούνται δυο κομμουνιστικές οργανώσεις μαοϊκής προέλευσης: το ΚΚΕ (μ-λ), και Μ-Λ ΚΚΕ.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια υπήρχαν άτυπες επαφές και συνεννόηση μεταξύ τους, σε κινηματικές δράσεις – έδιναν ραντεβού στα ίδια σημεία σε πορείες και διαδηλώσεις, είχαν κοινά συνθήματα. Ηρθε η κρίση, και η εκτίμηση για την ανάγκη δημιουργίας «μετώπου» αντίστασης τους έφερε κοντά. Στελέχη τους τονίζουν ότι οι εκφωνήσεις και η πλατφόρμα μετωπικών σχημάτων από ΣΥΡΙΖΑ και «ΑΝΤΑΡΣΥΑ» δεν τους κάλυπτε ιδεολογικά (αν και σε κάποια στιγμή κάποια από τις δύο οργανώσεις είχε συνεργαστεί με τους τελευταίους σε προηγούμενες εκλογές και υπάρχουν σε θεωρητικό επίπεδο κοινά σημεία σύγκλισης). Αν και θεωρείται δύσκολο να αποσπάσει ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει ελπίδα από τους δημιουργούς του εγχειρήματος ότι θ' αποσπάσει ψήφους από το ΚΚΕ, γι' αυτό και ύστερα από συνεχείς επαφές και συζητήσεις στα κομματικά τους όργανα, κατέληξαν σε απόφαση για κοινή πολιτική δράση μ' ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο για εκλογική συνεργασία και κοινή κάθοδο στις εκλογές.
Για την ώρα, το βήμα ήταν η κοινή ανακοίνωση ΚΚΕ(μ-λ), το Μ-Λ ΚΚΕ στην οποία επισημαίνεται ότι η Πρωτοβουλία «θέλει να συμβάλει στη δημιουργία μιας ευρύτερης μετωπικής πολιτικής συνεργασίας, στη συσπείρωση ενός ευρύτερου αγωνιστικού δυναμικού στην κατεύθυνση της ισχυροποίησης της κοινής δράσης, των λαϊκών-εργατικών αντιστάσεων, του αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής της ανεργίας και της εξαθλίωσης ως αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για Δουλειά, Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία».
Η «Προλεταριακή Σημαία», εφημερίδα που εκδίδει το ΚΚΕ (μ-λ), και ο «Λαϊκός Δρόμος», η εφημερίδα που εκδίδει το Μ-Λ ΚΚΕ, γίνονται φορείς αυτής της προσπάθειας. Απευθύνουν «ανοιχτό κάλεσμα σε κάθε δύναμη και αγωνιστή που θέλει να συμβάλει στην παραπάνω κατεύθυνση, σε κάθε εργαζόμενο που θέλει να ενισχύσει τη γραμμή της αντίστασης, την ανάπτυξη και το σωστό προσανατολισμό του εργατικού, λαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, μέσα από ανοιχτές διαδικασίες και σε στενή σύνδεση με τα μέτωπα που ανοίγει». Και τα δυο κόμματα χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως «πανεργατικοί-παλλαϊκοί αγώνες», μιλούν για «αντιδραστική συγκυβέρνηση που επέβαλαν οι ιμπεριαλιστές», για χώρα «κάτω από νεοαποικιακή εποπτεία» που επιβάλλει «καθεστώς δουλείας και εξαθλίωσης για την εργατική τάξη και το λαό», και κάνουν λόγο για αγώνα για εθνική ανεξαρτησία.
Η κοινή τους ανακοίνωση ξεκινά ως εξής:
«Η βάρβαρη και παρατεταμένη επίθεση του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας διαμορφώνει μια κρίσιμη κατάσταση για το λαό και τη χώρα. Καταδικάζει το λαό σε αργό θάνατο, βαθαίνει την ιμπεριαλιστική υποδούλωση και θέτει τη χώρα κάτω από ασφυκτικό, νεοαποικιακό έλεγχο. (…) Όμως ο λαός δεν παραδίνεται! Μπορεί και πρέπει να συνεχίσει στο δρόμο της μαζικής αντίστασης και πάλης, στο δρόμο για τη συγκρότηση κινήματος που θα μπορεί να συγκρουστεί συνολικά με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό και να διαμορφώσει την επαναστατική προοπτική του». Ηδη, έχουν προγραμματισθεί 17 συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα, μέχρι τον Μάιο, αρχής γενομένης στην Αθήνα, όπου θα πραγματοποιηθεί κοινή συγκέντρωση τέλος Μαρτίου.
Το ΚΚΕ (μ-λ) έχει (κάποιες) δυνάμεις και παρουσία στα Γιάννενα, στη Θεσσαλονίκη, στη βόρειο Ελλάδα, στην Κρήτη, σε νησιά όπως η Λέσβος και η Σάμος. Το Μ-Λ ΚΚΕ δραστηριοποιείται ιδιαίτερα στον χώρο των εκπαιδευτικών, ενώ έχει στελέχη με δράση στη Δυτική Μακεδονία, στην Αλεξανδρούπολη, στην Κέρκυρα, στην Ικαρία. Σημειώνεται ότι στις βουλευτικές εκλογές του 2009 , το ΚΚΕ (μ-λ) έλαβε 10.213 ψήφους (0,15%) και το Μ-Λ ΚΚΕ 5.506 ψήφους (0,08%). Καλή τους επιτυχία, αν και πραγματικά δεν καταλαβαίνουμε γιατί δεν μπορούν να "συνυπάρξουν" με κάποιο άλλο "συνασπισμό" αριστερών κομμάτων - κάποιες κοινές θέσεις θα μπορούσαν να βρουν, δε μπορεί!
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Μπορεί να μην αποτελεί πρώτο θέμα συζήτησης, και δευτερεύον ζήτημα στην Ελλάδα του Μνημονίου, αλλά το θέμα της "εθνικής ασφάλειας" είναι από τα πλέον σκοτεινά - και όχι μόνο στην χώρα μας. Το άρθρο που αναδημοσιεύουμε από την "Independent", περιγράφει με γλαφυρό τρόπο το πως κάποιος την "πάτησε" χάρις ενός ατυχούς σχολίου που έκανε στο Twitter(!!!):
Πηγές ειδήσεων: "Τhe Independent", "Το Βήμα" / Για το θέμα των γενόσημων φαρμάκων και της δραστικής ουσίας έχουμε γράψει εδώ αναλυτικά. Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα για το πως η απλή συνταγογράφηση της δραστικής ουσίας μπορεί να γίνει επιζήμια για τους ασθενείς μπορεί να βρεθεί εδώ.
Για να κάνουμε και λίγο πολιτική ιστορία να πούμε λίγα πράγματα γι' αυτές τις δύο οργανώσεις. Το 1976 θεωρήθηκε χρονιά-σταθμός για το μαοϊκό κίνημα. Ο θάνατος του Μάο, τον Σεπτέμβριο εκείνου του έτους και η πολιτική των επιγόνων του προκάλεσε ιδεολογικοπολιτικές αναταράξεις στο μαοϊκό χώρο διεθνώς και φυσικά και στην Ελλάδα. Τότε κλείνει ο κύκλος της Οργάνωσης Μαρξιστών Λενινιστών Ελλάδας (ΟΜΛΕ), που είχαν δημιουργήσει το 1964 στελέχη του ΚΚΕ, εντός και εκτός Ελλάδας, αντιδρώντας στην αποσταλινοποίηση της Σοβιετικής Ενωσης. Η ΟΜΛΕ – έχοντας προπομπό την «Αναγέννηση» και ιστορικά στελέχη της μεταξύ άλλων τον Γιάννη Χοτζέα και τον Ισαάκ Ιορδανίδη – διασπάται και στη συνέχεια συγκροτούνται δυο κομμουνιστικές οργανώσεις μαοϊκής προέλευσης: το ΚΚΕ (μ-λ), και Μ-Λ ΚΚΕ.
Τα τελευταία τέσσερα χρόνια υπήρχαν άτυπες επαφές και συνεννόηση μεταξύ τους, σε κινηματικές δράσεις – έδιναν ραντεβού στα ίδια σημεία σε πορείες και διαδηλώσεις, είχαν κοινά συνθήματα. Ηρθε η κρίση, και η εκτίμηση για την ανάγκη δημιουργίας «μετώπου» αντίστασης τους έφερε κοντά. Στελέχη τους τονίζουν ότι οι εκφωνήσεις και η πλατφόρμα μετωπικών σχημάτων από ΣΥΡΙΖΑ και «ΑΝΤΑΡΣΥΑ» δεν τους κάλυπτε ιδεολογικά (αν και σε κάποια στιγμή κάποια από τις δύο οργανώσεις είχε συνεργαστεί με τους τελευταίους σε προηγούμενες εκλογές και υπάρχουν σε θεωρητικό επίπεδο κοινά σημεία σύγκλισης). Αν και θεωρείται δύσκολο να αποσπάσει ψήφους από τον ΣΥΡΙΖΑ, υπάρχει ελπίδα από τους δημιουργούς του εγχειρήματος ότι θ' αποσπάσει ψήφους από το ΚΚΕ, γι' αυτό και ύστερα από συνεχείς επαφές και συζητήσεις στα κομματικά τους όργανα, κατέληξαν σε απόφαση για κοινή πολιτική δράση μ' ανοιχτό είναι το ενδεχόμενο για εκλογική συνεργασία και κοινή κάθοδο στις εκλογές.
Για την ώρα, το βήμα ήταν η κοινή ανακοίνωση ΚΚΕ(μ-λ), το Μ-Λ ΚΚΕ στην οποία επισημαίνεται ότι η Πρωτοβουλία «θέλει να συμβάλει στη δημιουργία μιας ευρύτερης μετωπικής πολιτικής συνεργασίας, στη συσπείρωση ενός ευρύτερου αγωνιστικού δυναμικού στην κατεύθυνση της ισχυροποίησης της κοινής δράσης, των λαϊκών-εργατικών αντιστάσεων, του αγώνα για την ανατροπή της πολιτικής της ανεργίας και της εξαθλίωσης ως αναπόσπαστο τμήμα του γενικότερου αγώνα για την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, για Δουλειά, Ειρήνη, Δημοκρατία, Εθνική Ανεξαρτησία».
Η «Προλεταριακή Σημαία», εφημερίδα που εκδίδει το ΚΚΕ (μ-λ), και ο «Λαϊκός Δρόμος», η εφημερίδα που εκδίδει το Μ-Λ ΚΚΕ, γίνονται φορείς αυτής της προσπάθειας. Απευθύνουν «ανοιχτό κάλεσμα σε κάθε δύναμη και αγωνιστή που θέλει να συμβάλει στην παραπάνω κατεύθυνση, σε κάθε εργαζόμενο που θέλει να ενισχύσει τη γραμμή της αντίστασης, την ανάπτυξη και το σωστό προσανατολισμό του εργατικού, λαϊκού, αντιιμπεριαλιστικού κινήματος, μέσα από ανοιχτές διαδικασίες και σε στενή σύνδεση με τα μέτωπα που ανοίγει». Και τα δυο κόμματα χρησιμοποιούν εκφράσεις όπως «πανεργατικοί-παλλαϊκοί αγώνες», μιλούν για «αντιδραστική συγκυβέρνηση που επέβαλαν οι ιμπεριαλιστές», για χώρα «κάτω από νεοαποικιακή εποπτεία» που επιβάλλει «καθεστώς δουλείας και εξαθλίωσης για την εργατική τάξη και το λαό», και κάνουν λόγο για αγώνα για εθνική ανεξαρτησία.
Η κοινή τους ανακοίνωση ξεκινά ως εξής:
«Η βάρβαρη και παρατεταμένη επίθεση του ιμπεριαλισμού και της ντόπιας πλουτοκρατικής ολιγαρχίας διαμορφώνει μια κρίσιμη κατάσταση για το λαό και τη χώρα. Καταδικάζει το λαό σε αργό θάνατο, βαθαίνει την ιμπεριαλιστική υποδούλωση και θέτει τη χώρα κάτω από ασφυκτικό, νεοαποικιακό έλεγχο. (…) Όμως ο λαός δεν παραδίνεται! Μπορεί και πρέπει να συνεχίσει στο δρόμο της μαζικής αντίστασης και πάλης, στο δρόμο για τη συγκρότηση κινήματος που θα μπορεί να συγκρουστεί συνολικά με το κεφάλαιο και τον ιμπεριαλισμό και να διαμορφώσει την επαναστατική προοπτική του». Ηδη, έχουν προγραμματισθεί 17 συγκεντρώσεις σε όλη την Ελλάδα, μέχρι τον Μάιο, αρχής γενομένης στην Αθήνα, όπου θα πραγματοποιηθεί κοινή συγκέντρωση τέλος Μαρτίου.
Το ΚΚΕ (μ-λ) έχει (κάποιες) δυνάμεις και παρουσία στα Γιάννενα, στη Θεσσαλονίκη, στη βόρειο Ελλάδα, στην Κρήτη, σε νησιά όπως η Λέσβος και η Σάμος. Το Μ-Λ ΚΚΕ δραστηριοποιείται ιδιαίτερα στον χώρο των εκπαιδευτικών, ενώ έχει στελέχη με δράση στη Δυτική Μακεδονία, στην Αλεξανδρούπολη, στην Κέρκυρα, στην Ικαρία. Σημειώνεται ότι στις βουλευτικές εκλογές του 2009 , το ΚΚΕ (μ-λ) έλαβε 10.213 ψήφους (0,15%) και το Μ-Λ ΚΚΕ 5.506 ψήφους (0,08%). Καλή τους επιτυχία, αν και πραγματικά δεν καταλαβαίνουμε γιατί δεν μπορούν να "συνυπάρξουν" με κάποιο άλλο "συνασπισμό" αριστερών κομμάτων - κάποιες κοινές θέσεις θα μπορούσαν να βρουν, δε μπορεί!
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Μπορεί να μην αποτελεί πρώτο θέμα συζήτησης, και δευτερεύον ζήτημα στην Ελλάδα του Μνημονίου, αλλά το θέμα της "εθνικής ασφάλειας" είναι από τα πλέον σκοτεινά - και όχι μόνο στην χώρα μας. Το άρθρο που αναδημοσιεύουμε από την "Independent", περιγράφει με γλαφυρό τρόπο το πως κάποιος την "πάτησε" χάρις ενός ατυχούς σχολίου που έκανε στο Twitter(!!!):
Πηγές ειδήσεων: "Τhe Independent", "Το Βήμα" / Για το θέμα των γενόσημων φαρμάκων και της δραστικής ουσίας έχουμε γράψει εδώ αναλυτικά. Ένα ενδιαφέρον παράδειγμα για το πως η απλή συνταγογράφηση της δραστικής ουσίας μπορεί να γίνει επιζήμια για τους ασθενείς μπορεί να βρεθεί εδώ.
Τετάρτη 14 Μαρτίου 2012
Τέλος στα σενάρια περί αποζημίωσης των ιδιωτών ομολογιούχων / Συνέχεια στην προσπάθεια "αξιοποίησης" του Ελληνικού
Είδηση: Τέλος στο σήριαλ με την "αποζημίωση" χιλιάδων ιδιωτών που αγόρασαν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου από την πρωτογενή αγορά και υποχρεώθηκαν να αποδεχθούν "κούρεμα" της ονομαστικής αξίας του χαρτοφυλακίου τους κατά 53,5% μεσω του προγράμματος ανταλλαγής ομολόγων.
Ο πρόεδρος του Eurogroup και πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ αποκάλυψε ότι έλαβε τη διαβεβαίωση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών πως δεν θα υπάρξει κάποιου είδους αποζημίωση, είτε άμεση, είτε έμμεση, προς τα φυσικά πρόσωπα στην Ελλάδα που κατέχουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου επιχειρηματολόγωντας ότι στην περίπτωση αυτή θα δημιουργούνταν "προηγούμενο" και για άλλες χώρες.
Η δήλωση αυτή του κ. Γιούνκερ αναμένεται να προκαλέσει απογοήτευση στους αποταμιευτές που είχαν τοποθετήσει τα χρήματά τους σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και θεωρούσαν ότι θα εξαιρεθούν της διαδικασίας του κουρέματος. Τις τελευταίες μέρες, υπήρχαν διαρροές από στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης ότι εξετάζεται το ενδεχόμενο να εξαιρεθούν του PSI -άρα να εξασφαλίσουν το αρχικό τους κεφάλαιο χωρίς απομείωση της αξίας των ομολόγων που αγόρασαν- όσοι ιδιώτες έχουν κρατικούς τίτλους μέχρι του ποσού των 100 χιλιάδων ευρώ.
Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου είχαν ξεκαθαρίσει όι η ευνοϊκή ρύθμιση δεν θα αφορά όσους ιδιώτες αγόρασαν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου σε τιμή χαμηλότερη της ονομαστικής τους αξίας από τη δευτερογενή αγορά.
Άλλες πληροφορίες ανέφεραν ότι εξετάζεται το ενδεχόμενο έμμεσης "αποζημίωσης" των κατόχων ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που θα κουρευτούν μέσω συμψηφισμού του ποσού που έχασαν με τα χρέη ή τις οφειλές τους προς το δημόσιο.
Ο πρόεδρος του Eurogroup,με την τοποθέτησή του δίνει τέλος σε όλα τα σενάρια αποζημίωσης των ιδιωτών ομολογιούχων. Κούρεμα για όλους όσοι έχουν στα χέρια τους κρατικούς τίτλους του ελληνικού δημοσίου χωρίς εξαιρέσεις είναι το αυστηρό μήνυμα που εξέπεμψε ο κ. Γιούνκερ.
"Αυτή τη στιγμή, αυτό που κάνουμε είναι η προστασία της ίδιας της χώρας" επισήμανε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης επιβεβαιώνοντας εμμέσως ότι οι ιδιώτες ομολογιούχοι δεν θα πρέπει να αναμένουν αποζημίωση για το κεφάλαιο που έχασαν λόγω του PSI. Σε συνέντευξή του στην τηλεόραση του Σκάι ο κ. Σαχινίδης επανέλαβε ότι αυτή τη στιγμή προέχει η προστασία της ίδιας της χώρας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν περίπου 11.000 ιδιώτες φυσικά πρόσωπα που υπέστησαν κούρεμα των κεφαλαίων που είχαν τοποθετήσει σε τίτλους του ελληνικού δημοσίου κατά 53,5%. Υπολογίζεται ότι οι ομολογιούχοι στο εσωτερικό κατέχουν ομόλογα αξίας 2,3 δισ.ευρώ, εκ των οποών 1,3 δισ. αγοράστηκαν σε δημόσιες εγγραφές του δημοσίου και ακόμη ένα δισ.ευρώ αποκτήθηκε μέσω της δευτερογενούς αγοράς.
Επιπλέον δύο δισ.ευρώ είναι η αξία των ομολόγων που κατέχουν φυσικά πρόσωπα από το εξωτερικό.
Με βάση το PSI, ένας ιδιώτης που αγόρασε ομόλογα αξίας 10.000 ευρώ χάνει αμέσως 5350 ευρώ και για τα υπόλοιπα 4650 ευρώ θα λάβει 23 νέα ομόλογα με επιτόκια από 0,6% έως και 3,65% και διάρκεια από έξι μήνες μέχρι και 30 χρόνια.
Με απλά λόγια, η ολοκλήρωση του PSI άφησε όμως πίσω του εκατοντάδες ή και χιλιάδες "θύματα" όσους επένδυσαν σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, είτε επειδή εμπιστεύτηκαν την χώρα τους είτε επειδή με αυτό τον τρόπο αποζημιώθηκαν για υπηρεσίες που παρείχαν ή για προϊόντα που πούλησαν σε εταιρείες και οργανισμούς του δημοσίου.
Σχόλιο: Παρά λοιπόν τ' αντιθέτως θρυλούμενα, είναι σχεδόν επίσημο πλέον ότι όλοι εκείνοι που είτε εθελοντικά, είτε υποχρεωτικά (βλ. εταιρείες που πληρώθηκαν σε ομόλογα, υπάλληλοι της Ολυμπιακής κ.ά) δεν πρόκειται να αποζημιωθούν. Η κοροϊδία βέβαια φτάνει στο κατακόρυφο, αν αναλογιστεί κανείς ότι την ίδια ώρα που στο εσωτερικό της χώρας η κυβέρνηση "έκλεινε το μάτι" σε ιδιώτες και ασφαλιστικά ταμεία (κάποια από τα οποία μπήκαν εθελοντικά στο κούρεμα με βάση αυτές τις διαβεβαιώσεις όπως γράψαμε εδώ), δήλωνε στα κοινοτικά όργανα ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν στα σχέδιά της.
Θα μπορούσαμε να πούμε βέβαια και πάλι, για το "άδικο" του γεγονότος (ιδιαίτερα που την ίδια ώρα η ΕΚΤ και άλλες "εθνικές"-ιδιωτικές τράπεζες έμεναν εκτός κουρέματος) αλλά νομίζουμε ότι είναι κάτι που έχει πολλαπλώς αναλυθεί από πολλούς. Πρέπει όμως να τονίσουμε το απαράδεκτο της κοροϊδίας που έγινε με σκοπό τον κατευνασμό των "φυσικών προσώπων" που πίστεψαν ότι θα τη "γλυτώσουν" - και άδικα.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Η περίπτωση του Ελληνικού και της έκτασης-φιλέτο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Ενώ τα δικαστήρια έχουν δηλώσει ότι η έκταση μπορεί να γίνει είτε πάρκο, είτε αεροδρόμιο (διαβάστε εδώ αναλυτικά), η κυβέρνηση και ο Παπακωνσταντίνου προσωπικά επιμένουν γι' "αξιοποίηση", επανάφεροντας το σχέδιο για σειρά "επενδύσεων" που για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα φαινόταν ως ναυαγισμένο (διαβάστε εδώ σχετικά). Πάντως όλα αυτά έχουν προκαλέσει τις αντιδράσεις όμορων δήμων ενώ την ίδια ώρα ο διευθύνων σύμβουλος του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) Κωνσταντίνο Μητρόπουλο προσπαθεί να καθησυχάσει τους πάντες, μη σχολιάζοντας τις δικαστικές αποφάσεις και τις προσφυγές πρώην οικοπεδούχων που δικαίως βλέπουν τα χωράφια τους να "πωλούνται" ενώ θα έπρεπε να επιστρέψουν στην κατοχή τους, αφού ο λόγος για τον οποίο απαλλοτριώθηκαν αναγκαστικά έπαψε να υφίσταται.
"Από τις πρώτες ενδείξεις μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον", είπε ο κ. Μητρόπουλος σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής, αναφερόμενος στον διαγωνισμό που ξεκίνησε τον περασμένο Δεκέμβριο και που η πρώτη φάση του για την εκδήλωση ενδιαφέροντος λήγει στις 30 Μαρτίου. Περιμένουμε κοινοπραξίες, διευκρίνισε ο διευθύνων σύμβουλος του Ταμείου και πρόσθεσε ότι όσοι περάσουν στη δεύτερη φάση θα πρέπει να υποβάλλουν master plan, να διαθέτουν κατ΄ ελάχιστον 350 εκατομμύρια ευρώ και να προσκομίσουν εγγυητική επιστολή από Τράπεζα. Επίσης θα πρέπει να καταδείξουν ότι τα τελευταία τρία χρόνια έχουν εμπλακεί σε παρόμοια έργα με ελάχιστο κόστος 700 εκατομμύρια ευρώ". Παράλληλα πρόσθεσε ότι εκτός από τα χρήματα που θα δώσει στην αρχή ο επενδυτής, το δημόσιο θα πρέπει να διατηρήσει ένα ποσοστό ιδιοκτησίας, ώστε να συμμετέχει στις υπεραξίες που θα δημιουργηθούν στο μέλλον (προσέξτε το "θα πρέπει" - δεν είναι αναγκαίο δηλαδή).
Το μέλος της ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕ Μιχάλης Αναστασόπουλος αναφέρθηκε στις αυθαίρετες ή άτυπες παραχωρήσεις του χώρου σε διάφορους φορείς και πρόσθεσε ότι ακόμη και στο παράκτιο μέτωπο του Αγίου Κοσμά (ο οποίος μπαίνει και αυτός στο σχέδιο, αν και είναι ο μοναδικός οργανωμένος αθλητικός ξενώνας στην χώρα μας), υπάρχουν μισθωτήρια που είτε έχουν λήξει είτε είναι αυθαίρετα.
Το νομοσχέδιο προκαλεί τις αντιδράσεις όμορων δήμων και είναι χαρακτηριστική η προειδοποίηση του δημάρχου Ελληνικού Χρήστου Κορτζίδη προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής να μην αγνοήσει τους χιλιάδες δημότες που θα προστατεύσουν με τη φυσική τους παρουσία τον χώρο του πρώην αεροδρομίου και θα αντιδράσουν ώστε αυτό το σχέδιο να μην γίνει δυνατό να εφαρμοστεί.
«Είναι επικίνδυνο να ακούγεται από έναν φορέα ότι δεν δέχεται να προχωρήσει ένα έργο, ανεξάρτητα αν αυτό θα το έχει ψηφίσει η Βουλή», ήταν η αντίδραση του υπουργού ΠΕΚΑ Γιώργου Παπακωνσταντίνου και κατήγγειλε ότι «όποιος κινείται σε τέτοια κατεύθυνση ανοίγει επικίνδυνες ατραπούς».
«Θα ήθελα να πω στον κύριο υπουργό ότι η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από εκείνους που αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους, αλλά από εκείνους που αποφασίζουν σε κλειστά γραφεία δίκην αρχαγγέλου», στήριξε την παρέμβαση του δημάρχου Ελληνικού, η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα. Δίκιο έχει αλλά ποιος την ακούει...
Πηγές ειδήσεων: "Πρώτο Θέμα", "Εξπρές" / Κατατέθηκαν οι πρώτες προσφυγές ενάντια στο νέο εργασιακό καθεστώς που επιβλήθηκε καταχρηστικά από το νέο Μνημόνιο. Θα παρακολουθήσουμε το θέμα από κοντά και θα σας κρατάμε ενήμερους...
Ο πρόεδρος του Eurogroup και πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν Κλοντ Γιούνκερ αποκάλυψε ότι έλαβε τη διαβεβαίωση του Έλληνα υπουργού Οικονομικών πως δεν θα υπάρξει κάποιου είδους αποζημίωση, είτε άμεση, είτε έμμεση, προς τα φυσικά πρόσωπα στην Ελλάδα που κατέχουν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου επιχειρηματολόγωντας ότι στην περίπτωση αυτή θα δημιουργούνταν "προηγούμενο" και για άλλες χώρες.
Η δήλωση αυτή του κ. Γιούνκερ αναμένεται να προκαλέσει απογοήτευση στους αποταμιευτές που είχαν τοποθετήσει τα χρήματά τους σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου και θεωρούσαν ότι θα εξαιρεθούν της διαδικασίας του κουρέματος. Τις τελευταίες μέρες, υπήρχαν διαρροές από στελέχη της ελληνικής κυβέρνησης ότι εξετάζεται το ενδεχόμενο να εξαιρεθούν του PSI -άρα να εξασφαλίσουν το αρχικό τους κεφάλαιο χωρίς απομείωση της αξίας των ομολόγων που αγόρασαν- όσοι ιδιώτες έχουν κρατικούς τίτλους μέχρι του ποσού των 100 χιλιάδων ευρώ.
Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου είχαν ξεκαθαρίσει όι η ευνοϊκή ρύθμιση δεν θα αφορά όσους ιδιώτες αγόρασαν ομόλογα του ελληνικού δημοσίου σε τιμή χαμηλότερη της ονομαστικής τους αξίας από τη δευτερογενή αγορά.
Άλλες πληροφορίες ανέφεραν ότι εξετάζεται το ενδεχόμενο έμμεσης "αποζημίωσης" των κατόχων ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που θα κουρευτούν μέσω συμψηφισμού του ποσού που έχασαν με τα χρέη ή τις οφειλές τους προς το δημόσιο.
Ο πρόεδρος του Eurogroup,με την τοποθέτησή του δίνει τέλος σε όλα τα σενάρια αποζημίωσης των ιδιωτών ομολογιούχων. Κούρεμα για όλους όσοι έχουν στα χέρια τους κρατικούς τίτλους του ελληνικού δημοσίου χωρίς εξαιρέσεις είναι το αυστηρό μήνυμα που εξέπεμψε ο κ. Γιούνκερ.
"Αυτή τη στιγμή, αυτό που κάνουμε είναι η προστασία της ίδιας της χώρας" επισήμανε ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Φίλιππος Σαχινίδης επιβεβαιώνοντας εμμέσως ότι οι ιδιώτες ομολογιούχοι δεν θα πρέπει να αναμένουν αποζημίωση για το κεφάλαιο που έχασαν λόγω του PSI. Σε συνέντευξή του στην τηλεόραση του Σκάι ο κ. Σαχινίδης επανέλαβε ότι αυτή τη στιγμή προέχει η προστασία της ίδιας της χώρας.
Σύμφωνα με πληροφορίες, υπάρχουν περίπου 11.000 ιδιώτες φυσικά πρόσωπα που υπέστησαν κούρεμα των κεφαλαίων που είχαν τοποθετήσει σε τίτλους του ελληνικού δημοσίου κατά 53,5%. Υπολογίζεται ότι οι ομολογιούχοι στο εσωτερικό κατέχουν ομόλογα αξίας 2,3 δισ.ευρώ, εκ των οποών 1,3 δισ. αγοράστηκαν σε δημόσιες εγγραφές του δημοσίου και ακόμη ένα δισ.ευρώ αποκτήθηκε μέσω της δευτερογενούς αγοράς.
Επιπλέον δύο δισ.ευρώ είναι η αξία των ομολόγων που κατέχουν φυσικά πρόσωπα από το εξωτερικό.
Με βάση το PSI, ένας ιδιώτης που αγόρασε ομόλογα αξίας 10.000 ευρώ χάνει αμέσως 5350 ευρώ και για τα υπόλοιπα 4650 ευρώ θα λάβει 23 νέα ομόλογα με επιτόκια από 0,6% έως και 3,65% και διάρκεια από έξι μήνες μέχρι και 30 χρόνια.
Με απλά λόγια, η ολοκλήρωση του PSI άφησε όμως πίσω του εκατοντάδες ή και χιλιάδες "θύματα" όσους επένδυσαν σε ομόλογα του ελληνικού δημοσίου, είτε επειδή εμπιστεύτηκαν την χώρα τους είτε επειδή με αυτό τον τρόπο αποζημιώθηκαν για υπηρεσίες που παρείχαν ή για προϊόντα που πούλησαν σε εταιρείες και οργανισμούς του δημοσίου.
Σχόλιο: Παρά λοιπόν τ' αντιθέτως θρυλούμενα, είναι σχεδόν επίσημο πλέον ότι όλοι εκείνοι που είτε εθελοντικά, είτε υποχρεωτικά (βλ. εταιρείες που πληρώθηκαν σε ομόλογα, υπάλληλοι της Ολυμπιακής κ.ά) δεν πρόκειται να αποζημιωθούν. Η κοροϊδία βέβαια φτάνει στο κατακόρυφο, αν αναλογιστεί κανείς ότι την ίδια ώρα που στο εσωτερικό της χώρας η κυβέρνηση "έκλεινε το μάτι" σε ιδιώτες και ασφαλιστικά ταμεία (κάποια από τα οποία μπήκαν εθελοντικά στο κούρεμα με βάση αυτές τις διαβεβαιώσεις όπως γράψαμε εδώ), δήλωνε στα κοινοτικά όργανα ότι κάτι τέτοιο δεν ήταν στα σχέδιά της.
Θα μπορούσαμε να πούμε βέβαια και πάλι, για το "άδικο" του γεγονότος (ιδιαίτερα που την ίδια ώρα η ΕΚΤ και άλλες "εθνικές"-ιδιωτικές τράπεζες έμεναν εκτός κουρέματος) αλλά νομίζουμε ότι είναι κάτι που έχει πολλαπλώς αναλυθεί από πολλούς. Πρέπει όμως να τονίσουμε το απαράδεκτο της κοροϊδίας που έγινε με σκοπό τον κατευνασμό των "φυσικών προσώπων" που πίστεψαν ότι θα τη "γλυτώσουν" - και άδικα.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Η περίπτωση του Ελληνικού και της έκτασης-φιλέτο παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Ενώ τα δικαστήρια έχουν δηλώσει ότι η έκταση μπορεί να γίνει είτε πάρκο, είτε αεροδρόμιο (διαβάστε εδώ αναλυτικά), η κυβέρνηση και ο Παπακωνσταντίνου προσωπικά επιμένουν γι' "αξιοποίηση", επανάφεροντας το σχέδιο για σειρά "επενδύσεων" που για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα φαινόταν ως ναυαγισμένο (διαβάστε εδώ σχετικά). Πάντως όλα αυτά έχουν προκαλέσει τις αντιδράσεις όμορων δήμων ενώ την ίδια ώρα ο διευθύνων σύμβουλος του Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) Κωνσταντίνο Μητρόπουλο προσπαθεί να καθησυχάσει τους πάντες, μη σχολιάζοντας τις δικαστικές αποφάσεις και τις προσφυγές πρώην οικοπεδούχων που δικαίως βλέπουν τα χωράφια τους να "πωλούνται" ενώ θα έπρεπε να επιστρέψουν στην κατοχή τους, αφού ο λόγος για τον οποίο απαλλοτριώθηκαν αναγκαστικά έπαψε να υφίσταται.
"Από τις πρώτες ενδείξεις μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει σημαντικό ενδιαφέρον", είπε ο κ. Μητρόπουλος σε ειδική συνεδρίαση της Βουλής, αναφερόμενος στον διαγωνισμό που ξεκίνησε τον περασμένο Δεκέμβριο και που η πρώτη φάση του για την εκδήλωση ενδιαφέροντος λήγει στις 30 Μαρτίου. Περιμένουμε κοινοπραξίες, διευκρίνισε ο διευθύνων σύμβουλος του Ταμείου και πρόσθεσε ότι όσοι περάσουν στη δεύτερη φάση θα πρέπει να υποβάλλουν master plan, να διαθέτουν κατ΄ ελάχιστον 350 εκατομμύρια ευρώ και να προσκομίσουν εγγυητική επιστολή από Τράπεζα. Επίσης θα πρέπει να καταδείξουν ότι τα τελευταία τρία χρόνια έχουν εμπλακεί σε παρόμοια έργα με ελάχιστο κόστος 700 εκατομμύρια ευρώ". Παράλληλα πρόσθεσε ότι εκτός από τα χρήματα που θα δώσει στην αρχή ο επενδυτής, το δημόσιο θα πρέπει να διατηρήσει ένα ποσοστό ιδιοκτησίας, ώστε να συμμετέχει στις υπεραξίες που θα δημιουργηθούν στο μέλλον (προσέξτε το "θα πρέπει" - δεν είναι αναγκαίο δηλαδή).
Το μέλος της ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΕ Μιχάλης Αναστασόπουλος αναφέρθηκε στις αυθαίρετες ή άτυπες παραχωρήσεις του χώρου σε διάφορους φορείς και πρόσθεσε ότι ακόμη και στο παράκτιο μέτωπο του Αγίου Κοσμά (ο οποίος μπαίνει και αυτός στο σχέδιο, αν και είναι ο μοναδικός οργανωμένος αθλητικός ξενώνας στην χώρα μας), υπάρχουν μισθωτήρια που είτε έχουν λήξει είτε είναι αυθαίρετα.
Το νομοσχέδιο προκαλεί τις αντιδράσεις όμορων δήμων και είναι χαρακτηριστική η προειδοποίηση του δημάρχου Ελληνικού Χρήστου Κορτζίδη προς το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής να μην αγνοήσει τους χιλιάδες δημότες που θα προστατεύσουν με τη φυσική τους παρουσία τον χώρο του πρώην αεροδρομίου και θα αντιδράσουν ώστε αυτό το σχέδιο να μην γίνει δυνατό να εφαρμοστεί.
«Είναι επικίνδυνο να ακούγεται από έναν φορέα ότι δεν δέχεται να προχωρήσει ένα έργο, ανεξάρτητα αν αυτό θα το έχει ψηφίσει η Βουλή», ήταν η αντίδραση του υπουργού ΠΕΚΑ Γιώργου Παπακωνσταντίνου και κατήγγειλε ότι «όποιος κινείται σε τέτοια κατεύθυνση ανοίγει επικίνδυνες ατραπούς».
«Θα ήθελα να πω στον κύριο υπουργό ότι η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από εκείνους που αγωνίζονται για τα δικαιώματα τους, αλλά από εκείνους που αποφασίζουν σε κλειστά γραφεία δίκην αρχαγγέλου», στήριξε την παρέμβαση του δημάρχου Ελληνικού, η ανεξάρτητη βουλευτής Σοφία Σακοράφα. Δίκιο έχει αλλά ποιος την ακούει...
Πηγές ειδήσεων: "Πρώτο Θέμα", "Εξπρές" / Κατατέθηκαν οι πρώτες προσφυγές ενάντια στο νέο εργασιακό καθεστώς που επιβλήθηκε καταχρηστικά από το νέο Μνημόνιο. Θα παρακολουθήσουμε το θέμα από κοντά και θα σας κρατάμε ενήμερους...
Τρίτη 13 Μαρτίου 2012
Τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος από Παπακωνσταντίνου και Παπανδρέου / Οι πρώτοι "έφεδροι" υπάλληλοι στο Υπουργείο Περιβάλλοντος
Είδηση: Ισχυρές ενδείξεις για «εγκληματικούς» χειρισμούς εκ μέρους του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου και του προϊσταμένου της ΕΛΣΤΑΤ Ανδρέα Γεωργίου αναφορικά με τον υπολογισμό του ελλείμματος του 2009 προκύπτουν από την πορεία των ερευνών της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής που διερευνά τον ογκώδη φάκελο που έχει σχηματίσει ο εισαγγελέας Οικονομικού εγκλήματος Γρηγόρης Πεπόνης για την «υπόθεση ΕΛΣΤΑΤ».
Ειδικότερα, μια σειρά εγγράφων που επισυνάπτονται στην σχετική δικογραφία και ιδιαίτερα οι επιστολές που βρέθηκαν στον υπολογιστή του κ. Γεωργίου αφήνουν σοβαρές υποψίες ότι υπήρξε «καθοδήγηση» από τα υψηλόβαθμα στελέχη της Eurostat προκειμένου να προστεθούν στον έλλειμμα μια σειρά από δαπάνες τις οποίες άλλα ευρωπαϊκά κράτη δεν τις συνυπολογίζουν. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνεται το περίφημο swap της Goldman Sachs αλλά και οι δαπάνες 17 ΔΕΚΟ που είχαν ως συνέπεια να εκτοξεύσουν τους δείκτες, να διασύρουν ακόμα περισσότερο την ήδη τραυματισμένη εικόνα της χώρας, να απογειώσουν τα spreads και εν τέλει να διευκολύνουν την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ.
Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι τα μέλη της επιτροπής εντυπωσιάστηκαν όχι μόνο από την κατάθεση που έδωσε ο πρώην αντιπρόεδρος της ΕΛΣΤΑΤ κ. Νίκος Λογοθέτης, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε ότι «η συνεχής αύξηση του ελλείμματος από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2009 και μετά, στατιστικά τουλάχιστον συσχετίζεται με την αύξηση των spreads» τονίζοντας πως ήταν «πολιτική επιλογή» ο υπολογισμός του ελλείμματος με εργαλεία που δεν προτιμούνται από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αλλά και από σχετική στατιστική μελέτη που κατέθεσε στην επιτροπή.
Σύμφωνα λοιπόν με την μελέτη του κ. Λογοθέτη «Από τον Οκτώβριο του 2009 και μετά άρχισαν να εκτοξεύονται τα spreads των ελληνικών 10-ετών ομολόγων εμποδίζοντας έτσι την έξοδο της Ελλάδος στην αγορά για τις δανειακές της ανάγκες και με συνέπεια την ένταξη της Ελλάδος στο μνημόνιο». Που οφείλεται όμως η εκτόξευση των spreads; Μεταξύ των παραγόντων που επηρέασαν τους συγκεκριμένους δείκτες, ο κ. Λογοθέτης, αποτυπώνει στατιστικά «Για το πεντάμηνο Οκτώβριος 2009-Φεβρουάριος 2010 την εξέλιξη των spreads των δεκαετών ομολόγων σε σχέση με δηλώσεις των κκ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου» η οποία έχει ως εξής :
Δηλώσεις Αύξηση spreads
Εθνικές Εκλογές-Γ. Παπανδρέου στο Ζάππειο(5/10/09): «Δεν έχουμε ούτε μία μέρα για χάσιμό» 130, 4
Γ. Παπακωνσταντίνου στο Eurogroup (20/10/09): «Το έλλειμμα είναι το διπλάσιο από αυτό που παρουσίασε η προηγούμενη κυβέρνηση και εκτιμάται στο 12,5% του ΑΕΠ για το 2009» 172,3
Γ. Παπανδρέου στο Ζάππειο(14/12/09): «Η αλήθεια είναι ότι σήμερα το μεγαλύτερό μας έλλειμμα είναι αυτό της αξιοπιστίας» 228,8
Γ. Παπανδρέου ψήφιση Προϋπολογισμού 2010(23/12/09): «Να δούμε κατάματα τα αίτια που μας οδήγησαν σε αυτή την πολύπλευρη κρίση» 242,3
Γ. Παπακωνσταντίνου ανακοίνωση ΠΣΑ 2010(15/01/10): «Το Πρόγραμμα Σταθερότητας είναι απολύτως επαρκές να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις της οικονομίας» 273,4
Γ. Παπακωνσταντίνου φημολογία για πώληση στην Κίνα(27/01/10): «Η Ελλάδα δεν διαθέτει εναλλακτικό σχέδιο για την περίπτωση που το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης δεν αποφέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα» 355,6
Γ. Παπανδρέου Νταβός(28/01/10): «Και σήμερα, η ευρωζώνη δημιουργεί μία ουδέτερη ζώνη για μερικά από τα προβλήματα μας» 396,1
Γ. Παπακωνσταντίνου φημολογία για διάσωση από Ε.Ε.(9/02/10): «Η χώρα βρίσκεται στη χειρότερη δημοσιονομική κατάσταση από τη Μεταπολίτευση» 353,6
Γ. Παπακωνσταντίνου στο Eurogroup(15/02/10): «Προσπαθούμε να αλλάξουμε την πορεία του Τιτανικού. Αυτό δεν μπορεί να γίνει σε μια μέρα» Μετά τη δήλωση: 284-302
Σχόλιο: Πολλές φορές μέχρι σήμερα είχε επισημανθεί ότι οι πρακτικές Παπακωνσταντίνου ήταν αφελείς (μη πούμε ύποπτες) και ζημιογόνες για τα δημοσιοοικονομικά της χώρας μας. Θυμηθείτε εδώ την ένταξη των ζημιογόνων ΔΕΚΟ στον προϋπολογισμό, τις αποκαλύψεις για το έλλειμμα, τις επιπτώσεις της διεθνούς ύφεσης και την ανυπαρξία πολιτικής για την αντιμετώπισή της κ.ο.κ.
Πρώτη φορά όμως παρουσιάζεται τόσο ανοικτά και δημόσια η ευθύνη ενός πολιτικού προσώπου για κάτι που οδήγησε στην άμεση φτωχοποίηση ενός μεγάλου κομματιού της ελληνικής κοινωνίας. Τα στατιστικά του κύριου Λογοθέτη είναι χαρακτηριστικά και δείχνουν καθαρά το πόσο στοχοποιημένες ήταν οι δηλώσεις των κυρίων Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου καθώς επίσης και το αντίκτυπό τους - είναι φανερό νομίζουμε ότι στόχος τους ήταν η ένταξη της χώρας μας σε καθεστώς ομηρίας με τις γνωστές συνέπειες.
Το τι θα γίνει αύριο βέβαια είναι άγνωστο. Ο εισαγγελέας είμαστε σίγουροι ότι θα προωθήσει τον φάκελο - που θα φτάσει όμως αυτός; Θα υπάρξει απόδοση ευθυνών ή θα υπάρξει κάλυψη όπως έγινε σε τόσα και τόσα σκάνδαλα του πρόσφατου και όχι μόνο παρελθόντος; Βέβαια το σκάνδαλο δεν είναι μόνο οικονομικό, αλλά έχει και άμεσες, κοινωνικές και εθνικές συνέπειες (διαβάστε εδώ κι εδώ αντίστοιχα), αλλά φτάνει αυτό από μόνο του για να πληρώσουν κάποιοι; Αμφιβάλλουμε...
Και αφήσαμε στο τέλος το κύριο ερώτημα: είναι δυνατόν ο άνθρωπος που δημιούργησε τέτοιο μεγάλο πρόβλημα στην χώρα μας (παρέα με τους Παπακων/νου και Παπανδρέου), που παρακαλούσε τον κύριο Τόμσεν να "νομοθετήσει"(!!!) και που παραμένει υπάλληλος του ΔΝΤ, να παραμένει υπεύθυνος των επίσημων στατιστικών στοιχείων της χώρας μας; Ο κύριος Γεωργίου πρέπει να πάει σπίτι του...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... "Δεκαπέντε χιλιάδες άτομα πλεονάζοντος προσωπικού μετατίθενται σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας εντός του 2012 σε σχέση με τον προσδιορισμό φορέων ή μονάδων που κλείνουν ή ελαττώνονται σε μέγεθος". Αυτό αναφέρει σχετική διάταξη του νέου μνημονίου, η οποία σημειώνει πως "στο προσωπικό που βρίσκεται σε εργασιακή εφεδρεία καταβάλλεται ποσοστό 60% των βασικών τους αποδοχών (εξαιρουμένων των υπερωριών και άλλων επιπλέον αποδοχών) για χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο των 12 μηνών, μετά το οποίο απομακρύνονται. Αυτή η χρονική περίοδος των 12 μηνών μπορεί να παραταθεί μέχρι τους 24 μήνες για το προσωπικό το οποίο είναι κοντά στη συνταξιοδότηση. Οι πληρωμές στο προσωπικό καθ' όν χρόνον ευρίσκεται υπό καθεστώς εργασιακής εφεδρείας θεωρούνται τμήμα των πληρωμών της αποζημιώσεώς τους". Το ΥΠΕΚΑ έχει ήδη προχωρήσει στην συγχώνευση του ΕΚΠΑΑ με το ΙΓΜΕ, σε έναν οργανισμό (ΕΚΒΑΑ) και από τον Ιανουάριο του 2012 έχουν προχωρήσει οι διαδικασίες για την ένταξη σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας περίπου 170 υπαλλήλων.
Με ποια λογική θα γίνει αυτό, πως θα καλυφθούν τα κενά τους και το τι θα γίνουν οι άνθρωποι αυτοί "την επόμενη μέρα", παραμένουν άγνωστα. Το ΣτΕ έχει αρκετές ενστάσεις για το μέτρο (διαβάστε εδώ αναλυτικά), το μέτρο καθεαυτό έχει πολλά κενά (θυμηθείτε το γιατί εδώ) και παρόλα αυτά η κυβέρνηση δείχνει μια αυτάρεσκη ικανοποίηση, ξεχνόντας ότι πολύ σύντομα πολλοί από τους κυρίους που την απαρτίζουν θα περάσουν και αυτοί στην εφεδρεία...
Πηγές ειδήσεων: "Έθνος", "Παρόν"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)