Η κάλυψη στην Μυρσίνη (Λοϊζου) και το bullying στη Νίνα (Κασιμάτη): οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος για τον ΣΥΡΙΖΑ

Λίγα λόγια για την υπόθεση της Μυρσίνης Λοϊζου...

Ο Μάνος Λοϊζος αποτέλεσε ένα μουσικό φαινόμενο για την χώρα μας. Έγινε ένας από τους πλέον αγαπημένους συνθέτες, και αν και αριστερός ήταν αγαπητός σε όλους, ανεξαρτήτως πολιτικού χώρου. Τα τραγούδια του έγιναν συνθήματα και τραγουδιούνται ακόμα και σήμερα, παραμένοντας αγαπητά και διαχρονικά. Οι δίσκοι και τα cd του πουλάνε διαχρονικά και οι περισσότερες συναυλίες - έντεχνων και μη τραγουδιστών - περιλαμβάνουν έστω και ένα από τα τραγούδια του. Σαν άνθρωπος ήταν πραγματικά αγαπητός, τόσο ανάμεσα στους συναδέλφους του, όσο και σ' εκείνους που τον έζησαν στην καθημερινότητά του. Είναι πραγματικά δυστύχημα για τα μουσικά πράγματα της χώρας μας το ότι έφυγε νωρίς για το μεγάλο ταξίδι...

Η Μυρσίνη Λοϊζου αποτελεί την μοναχοκόρη του Μάνου και της Μάρως Λοϊζου. Η Μυρσίνη είναι και ουσιαστική διαχειρίστρια του έργου του πατέρα της - κληρονομώντας τα συγγενικά του δικαιώματα παρά το γεγονός ότι οι γονείς της χώρισαν όταν εκείνη ήταν πολύ μικρή. Αυτό της έδωσε μια ευκαιρία για μια σχετική οικονομική άνεση, και την απάλλαξε από την ανάγκη να τρέχει για το "καθημερινό" - σε συνδυασμό πάντα με την κληρονομιά που της άφησε η μητέρα της, η οποία ήταν μια πολύ αγαπημένη, και εξίσου αγαπητή, συγγραφέας παιδικών βιβλίων. 

Πολιτικά η Μυρσίνη άνηκε και αυτή στον χώρο της αριστεράς. Όχι όμως του ΚΚΕ (όπως ήταν ο πατέρας της) αλλά των πιο ακραίων συνιστωσών της. Δεν αποτέλεσε μέλος του ΣΥΡΙΖΑ και από την αρχή τον στήριξε "κριτικά"...

Η επιλογή της να δεχτεί την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ και να κατέβει ως υποψήφια ευρωβουλευτής προκάλεσε έκπληξη: ήταν δύσκολο γι' αυτούς που τη γνώριζαν να καταλάβουν το γιατί κάποια συμπαθούσα του αντιεξουσιαστικού χώρου αποδέχτηκε να "εκτεθεί" με σκοπό να μπει στην Ευρωβουλή, ένα χώρο με πολλά προνόμια και λίγες αρμοδιότητες, αλλά ταυτόχρονα και πολύ μακρυά από τα πολιτικά της πιστεύω. 

Η ανακοίνωση της υποψήφιότητάς της, έφερε και μια σειρά γεγονότων στην επιφάνεια, που σίγουρα δεν τιμούν την μνήμη του πατέρα της, ούτε την ιδιότητά της ως "διαχειρίστρια" του έργου του. Καταρχήν είδαν το φως της επικαιρότητας οριστικές καταδίκες για παράνομη είσπραξη της σύνταξής της μητέρας της (η οποία ήταν τιμητική) για μεγάλο χρονικό διάστημα μετά το θάνατο της τελευταίας (η οποία απεβίωσε το 2007 μετά από μάχη με την επάρατη νοσο). Παράλληλα μαθεύτηκε και ότι η κυρία Λοίζου είχε μεγάλα χρέη στο ΙΚΑ και την εφορία, τα οποία υπερέβεναν τις 180 χιλιάδες ευρώ. 

Στην αρχή ο ΣΥΡΙΖΑ αντέδρασε σπασμωδικά. Ο κύριος Τζανακόπουλος προσπάθησε να παρουσιάσει τα δημοσιεύματα ως "υπερβολικά", εμμένοντας στην αξία της ως υποψήφιας. Ταυτόχρονα κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ επέμεναν ότι οι ειδήσεις ήταν "κατασκευασμένες". Κάποιοι ψυχραιμότεροι όμως το έψαξαν καλύτερα και είδαν ότι δεν υπήρχε τίποτα "κατασκευασμένο" και "υπερβολικό". Έτσι υποχρεώθηκαν σε αναδίπλωση, βάζοντας την κυρία Λοϊζου να βγάλει (αρχικά) μία ανακοίνωση και και στη συνέχεια ν' αποσυρθεί από τα ψηφοδέλτια "οικοιοθελώς".

Η ανακοίνωση ήταν το λιγότερο αστεία: από την μία προσπαθούσε να ρίξει το φταίξιμο στο κράτος (λέγοντας ότι οι αρμόδιοι οργανισμοί συνέχισαν να καταβάλλουν την σύνταξη παρά το ότι η ίδια είχε δηλώσει το θάνατό της, παραβλέποντας όμως να πει το αν είχαν γίνει όντως έτσι τα πράγματα η σύνταξη δε θα καταβαλλοταν επί κοντά μια 5ετία και ότι η ίδια είχε υποχρέωση να επιστρέφει αυτόματα τα ποσά ως "αχρεωστήτως καταβληθέντα" χωρίς να περιμένει να γίνουν σχετικά δικαστήρια και να καταδικαστεί) και από την άλλη για στο σύζυγό της. Ανάληψη ευθύνης καμία όπως και καμία ουσιαστική συγγνώμη - έστω και για τα μάτια του κόσμου. Υπό αυτή την οπτική γωνία, όντως ταίριαζε στο κλίμα του ΣΥΡΙΖΑ που έκανε τόσα και ποτέ δε ζήτησε συγγνώμη για το τίποτα...

Λίγα λόγια για την υπόθεση της Νίνας Κασιμάτη...

Η κυρία Κασιμάτη αποτελεί μια διαφορετική περίπτωση. Μπήκε στον ΣΥΡΙΖΑ πολύ νωρίς, πριν τις εκλογές του 2012, την εποχή που υπήρχαν ακόμα ο Μήτσος Κωστόπουλος και η συνιστώσα "AΠΟ"(Αντικαπιταλιστική Πολιτική Ομάδα).  Πασοκογενής (το έλεγε και το καυχιόταν από την πρώτη μέρα της εισόδου της στον ΣΥΡΙΖΑ). με σαφείς σοσιαλιστικό-πατριωτικές αναφορές (διαβάστε εδώ μια ενδεικτική ανακοίνωση κατά του δημάρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη για τις θέσεις του για την ονομασία των Σκοπίων). Παρόλη την αντίδρασή της σε πολλές κυβερνητικές πολιτικές, σε όλες τις κρίσιμες ψηφοφορίες ψήφισε υπέρ των κυβερνητικών προτάσεων. Όσοι όμως τη γνώριζαν καλά, ήξεραν ότι κάποια στιγμή θα "την έκανε τη στραβή". Και αυτό συνέβει στην ψηφοφορία για την Συνταγματική αναθεώρηση όπου η κυρία Κασιμάτη καταψήφισε την κυβερνητική πρόταση για αναθεώρηση του άρθρου που αφορά τον ορισμό του ορθόδοξου χριστιανικού δόγματος ως επικρατούσα θρησκεία στην χώρα μας. Αυτό δεν άρεσε στο συνάδελφό της Χρήστο Καραγιαννίδη, βουλευτή Δράμας, ο οποίος θεώρησε σωστό να φωτογραφίσει το ψηφοδέλτιό της (η ψηφοφορία ήταν θεωρητικά μυστική) και να το διαρρεύσει στο διαδίκτυο. Μια πρωτοφανής κίνηση της οποίας ο ένοχος έγινε αμέσως γνωστός στους δημοσιογραφικούς κύκλους. Έγινε όμως μεγάλη προσπάθεια συγκάλυψης από το Προεδρείο της Βουλής και έτσι γι' αρκετό καιρό ο "διαρρέον" βουλευτής έμεινε ανώνυμος.

Το bullying όμως αυτό (και ήταν bullying αφού ο στόχος ήταν προφανής - ο διασυρμός της κ. Κασιμάτη από τα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ στο διαδίκτυο) δεν πέρασε ατιμώρητο από την παθούσα. Στην αρχή έφερε το θέμα στ' αρμόδια όργανα. Εκεί ο Τσίπρας έκανε το θέμα γαργάρα, ο Καραγιαννίδης σφύριξε αδιάφορα, ενώ ο Βούτσης αντί να ζητήσει συγγνώμη εκ μέρους του Προεδρείου που επέτρεψε κάτι τέτοιο, ζήτησε και τα ρέστα από την κυρία Κασιμάτη εγκαλώντας της ως κομματάρχης της κακιάς ώρας για τη διαφοροποίησή της, δικαιολογώντας ουσιαστικά την κίνηση του Καραγιαννίδη. Η στάση αυτή του Βούτση, προφανώς και αποτελεί όνειδο για ένα κόμμα που είναι υπέρ των δικαιωμάτων και της διαφορετικότητας σε βαθμό κακουργήματος. Αλλά εδώ δεν είναι Gay Parade, που όλοι συμμετέχουν ελεύθερα παίζοντάς το προοδευτικοί: εδώ κρίνεται το μέλλον της κυβέρνησης, οπότε άμα λάχει στο βωμό της ενιαίας στάσης υποστηρίζουμε και τους τραμπούκους και τους "μπούληδες". Βέβαια κανείς στον ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τα απαραίτητα γεννητικά όργανα ώστε να διαγράψει τους διαφοροποιούμενους (όπως την κυρία Κασιμάτη) ώστε να δείξει πυγμή. Αυτά τα κάνει μόνο ο (όντως) γραφικός (κατά τ' άλλα) Καμμένος, που διάλυσε την κοινοβουλευτική του ομάδα για να μην αναγκαστεί να έχει τον Κουίκ ως βουλευτή στο κόμμα του.

Η υπόθεση όμως δεν τελείωσε εκεί. Η κυρία Κασιμάτη όντας ΜΗ δικαιωμένη στ' αρμόδια όργανα έθεσε θέμα διαδικασίας, δημοσίως στην Βουλή όπως αναφέρει το σχετικό ρεπορτάζ: "...Στην ομιλία της στην Ολομέλεια της Βουλής, επί του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών, η κ. Κασιμάτη ενέταξε το περιστατικό στη διάκριση φύλου και στην παραβίαση της δεοντολογίας, λέγοντας πάντως πως είναι περιστατικό που είχε πολιτικά κίνητρα. Η βουλευτής είπε ότι οι τρεις άνδρες βουλευτές αποφάσισαν να παραβιάσουν την εντολή που είχαν να διασφαλίσουν το κύρος μιας ψηφοφορίας, λειτουργώντας σε βάρος μιας γυναίκας συναδέλφου τους. Τόνισε ακόμα ότι πρέπει το θέμα να παραπεμφθεί από το ίδιο το Προεδρείο της Βουλής, στην επιτροπή δεοντολογίας ώστε να επιστρέψουν οι τρεις συνάδελφοί της βουλευτές στη θέση και το ύψος που τους αναλογεί. «Τρεις βουλευτές πήραν το ψηφοδέλτιο γυναίκας συναδέλφου τους, είτε επειδή διαφωνούσαν με το περιεχόμενο της ψήφου της είτε επειδή θεώρησαν ότι μπορούν να το κάνουν, και ενώ τους είχε εμπιστευθεί το Σώμα να διαφυλάξουν τη διαδικασία της ψηφοφορίας, αποφάσισαν να το φωτογραφίσουν και να το διαρρεύσουν στα ΜΜΕ αφήνοντας εντυπώσεις για το πρόσωπο της βουλευτού», είπε η Νίνα Κασιμάτη και πρόσθεσε ότι μόνο ο ένας εκ των τριών βουλευτών, ο Ιάσων Φωτήλας, την πλησίασε και της είπε ότι δεν μπορούσε εκείνη τη στιγμή να διαφωνήσει με τον κ. Καραγιαννίδη..."

Η συνέχεια; Θα περίμενε κανείς ότι τόσο ο Πρόεδρος της Βουλής ώστε και η ηγεσία της κοινοβουλευτικής ομάδας θα έκαναν κάτι ώστε να ικανοποιήσουν τη βουλευτή και να βάλουν τον (άνευ εργασιακής εμπειρίας) ηχολήπτη-βουλευτή στη θέση του. Αμ δε...Αντ' αυτού - και τηρώντας λογική ίσων αποστάσεων μεταξύ θύματος-θύτη, η ηγεσία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας,  προχώρησε σε συστάσεις προς την Νίνα Κασιμάτη (κυρίως) και τον Χρήστο Καραγιαννίδη, για την αντιπαράθεση που είχαν για το θέμα της διαρροής του ψηφοδελτίου της βουλευτού της Β΄ Πειραιώς.

Από την μία λοιπόν έχουμε απόλυτη στήριξη (μέχρι τη στιγμή της απόλυτης κατακραυγής) προς ένα πρόσωπο που είχε κριθεί και ποινικά σε τελικό βαθμό και από την άλλη έχουμε ουσιαστική έκθεση ενός βουλευτή σε bullying από συνάδελφό του, μόνο και μόνο επειδή αυτή διαφοροποιήθηκε από την κοινοβουλευτική γραμμή. Δηλαδή υποστηρίξη και σε απατεώνες αλλά και σε θύτες bullying. "Πρώτη φορά αριστερά" κατά τ' άλλα...

Τα κατάφεραν πάλι τα ΜΑΤ: Απώλεια όρασης για ένα θύμα τους!

Όσοι είχαν την "τύχη" να παραβρεθούν σε διαδήλωση την οποία "περιφρουρούν" τα ΜΑΤ, έχουν σίγουρα να πουν μια ιστορία για το πως οι ομάδες αυτές που υποτίθεται ότι περιφρουρούν την τάξη, προσπαθούν να "προβοκάρουν" τους διαδηλωτές, βρίζοντας, χειρονομώντας και προκαλώντας με οποιοδήποτε τρόπο. Το κάνουν περιμένοντας το σύνθημα της επίθεσης, το οποίο δεν έρχεται από τον επικεφαλή τους, αλλά από τους "μπαχαλάκηδες", οι οποίοι πάρα πολλές φορές ξεκινούν μέσα από τις τάξεις τους. Παρόμοιες εμπειρίες μπορούν να μοιραστούν και όσοι φίλαθλοι έχουν βρεθεί κοντά σε ομάδες ΜΑΤ σε γήπεδο - εμπειρίες που πάρα πολλές φορές έχουν τραγική κατάληξη, όπως το περιστατικό που διαβάζουμε στο News24, με κύριο πρόσωπο έναν 31χρονο ο οποίος κατέληξε να χάσει την όραση από το ένα του μάτι:

"...Ο 31χρονος που δεν είναι οπαδός του Παναθηναϊκού ή του Ολυμπιακού (υποστηρίζει ομάδα της Θεσσαλονίκης), αλλά βρέθηκε με την παρέα του στο γήπεδο για να παρακολουθήσει το μεγάλο ντέρμπι των «αιωνίων» αποφάσισε να φύγει από τη θύρα του γηπέδου στην οποία βρισκόταν, όταν ξεκίνησε η ένταση εντός του γηπέδου. Η παρέα αποτελούνταν από 4 άτομα. Έναν 45χρονο που βρισκόταν εκεί με τον ανήλικο γιο του, έναν 38χρονο και τον 31χρονο. Πρώτοι αποχώρησαν από τη θύρα του γηπέδου, ο 45χρονος με τον γιο του και κατευθύνθηκαν στο σιντριβάνι που βρίσκεται στον περιβάλλοντα χώρο του ΟΑΚΑ. Ενώ περίμεναν τον 31χρονο μαζί με έναν ακόμη 38χρονο φίλο του, ώστε να συγκεντρωθούν και να φύγουν όλοι μαζί, μια διμοιρία σε κοντινή απόσταση είχε κάνει χρήση χημικών και κρότου λάμψης ενώ εκσφενδόνιζε, σύμφωνα με τις καταγγελίες του ίδιου και πέτρες. Ο 45χρονος κινήθηκε προς το μέρος τους και ζήτησε τον λόγο για την αλόγιστη χρήση χημικών. Τότε, τρεις άνδρες των ΜΑΤ τον χτύπησαν στο κεφάλι μπροστά στον γιο του και τον συνέλαβαν. Ήταν μάλιστα στις πρώτες 8 συλλήψεις που έγιναν γνωστές ήδη από το βράδυ της Κυριακής, ενώ τη Δευτέρα παρουσιάστηκε στον εισαγγελέα και αφέθηκε ελεύθερος. Φτάνοντας στο σημείο και έχοντας αντιληφθεί το περιστατικό, ο 38χρονος κινήθηκε προς τα ΜΑΤ, προσπαθώντας να τους διευκρινίσει πως ο 45χρονος δεν είχε καμία εμπλοκή με τα επεισόδια, βρισκόταν στο γήπεδο με τον γιο του και δεν υπήρχε λόγος να συλληφθεί. Τότε, σύμφωνα με τις καταγγελίες των θυμάτων, ο 38χρονος δέχτηκε χτύπημα με γκλομπ στο πρόσωπο με αποτέλεσμα να του σπάσουν τέσσερα δόντια και στη συνέχεια στο χέρι, στο οποίο υπέστη κάταγμα. Μετά και από το χτύπημα στον 38χρονο έτρεξε στο σημείο και ο 31χρονος για να δει τι έχει συμβεί. Τότε «ο πιο κοντός από τη διμοιρία» όπως αναφέρει ο ίδιος, τον χτύπησε με το γκλομπ του στο πρόσωπο. Το αποτέλεσμα ήταν να μεταφερθεί με ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ στον Ερυθρό Σταυρό, όπου διαπιστώθηκαν τα τραύματα στο μάτι του, κάταγμα στη μύτη και την κάτω γνάθο. Μετά από χειρουργικές επεμβάσεις στις οποίες υποβλήθηκε, δεν κατέστη δυνατό να σωθεί το αριστερό του μάτι με αποτέλεσμα, σύμφωνα με τους γιατρούς, να χάσει οριστικά την όρασή του..."

Μπορούμε να φανταστούμε το σκηνικό - παρόμοιο με πάρα πολλά αντίστοιχα άλλα που έχουν συμβεί στα ελληνικά γήπεδα. Ο 45χρονος ζητάει το λόγο γιατί πετάνε χημικά σ' έναν χρόνο που δε γίνονται επεισόδια και υπάρχουν μικρά παιδιά. Τα ΜΑΤ, καθότι "εξουσία" τον χτυπάνε και τον συλλαμβάνουν. Τότε τα υπόλοιπα μέλη της παρέας πάνε να παρέμβουν ώστε το θέμα να λήξει - αντί να λήξει όμως τα ΜΑΤ το εκλαμβάνουν ως απόπειρα αρπαγής εξουσίας και αρχίζουν να χτυπούν και τους υπόλοιπους. Το πως τη γλύτωσε το παιδί αποτελεί θαύμα - γιατί ως γνωστόν τα ΜΑΤ δεν κάνουν διακρίσεις σε ηλικίες, φύλο, χρώμα δέρματος ή ιδιότητα. Τους χτυπούν όλους το ίδιο.

Το αποτέλεσμα: Τρία άτομα στο νοσοκομείο, μια απώλεια όρασης και ανυπολόγιστο αντίκτυπο στις ζωές τριών οικογενειών. Τα ΜΑΤ πάντως μετά γύρισαν στις μονάδες τους, θα πάρουν στο τέλος του μήνα το μισθό τους, ενώ δεν αποκλείεται να εισπράξουν και κάποια εύφημο μνεία για την "επιτυχή" κατάληξη των περιστατικών.

Αναμένουμε την ΕΔΕ. Και φυσικά το αποτέλεσμα των ποινικών δικαστηρίων από τ' οποία το ελληνικό κράτος θα βγει φορτωμένο με την υποχρέωση πληρωμής μεγάλων αποζημιώσεων όπως έχει γίνει δεκάδες φορές στο παρελθόν.

Αλλά τι σημασία έχει; Τα παιδιά "βάρεσαν" και το φχαριστήθηκαν. Αυτό μετράει...

Για ποια "Βόρεια" Μακεδονία μιλάμε; Η απόδειξη της κοροϊδίας με παραδείγματα...

Για ποια "Βόρεια Μακεδονία" αλήθεια μιλάμε; Ας μην κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας. Μια γρήγορη περιήγηση στις επίσημες, κρατικές ιστοσελίδες των γειτόνων μας καταδεικνύει το ότι κάποιοι μας δουλεύουν ψιλό γαζί, και όχι μόνο ήταν (και είναι) ανίκανοι για μια σοβαρή συμφωνία που θα ωφελήσει την χώρα μας αλλά είναι ταυτόχρονα ΠΑΝΤΕΛΩΣ ανίκανοι να επιβάλουν και την (κακή) συμφωνία που υπέγραψαν...Οι δε αναφορές στις ιστοσελίδες αυτές - πέραν της καπήλευσης του όρου "Μακεδονία" (κάτι που το λέγαμε εμείς και άλλοι από την αρχή) δημιουργεί σύγχυση με τις συνεχείς αναφορές σε "μακεδονικό/η/ος", αφού αυτή έχει ταυτόχρονη αναφορά σε "Δημοκρατία της Μακεδονίας"...

Ας πάμε λοιπόν σε δύο χαρακτηριστικές αποδείξεις των παραπάνω...Η ιστοσελίδα του Βορειο-μακεδονικού ΕΟΤ (https://macedonia-timeless.com), πέραν της μου διαχωρισμού της αρχαίας ιστορίας όταν αναφέρεται σε αρχαιολογικά ευρήματα στην περιοχή (ειδικά η περίπτωση της περιγραφής του αρχαιολογικού χώρου της Οχρίδας δίνει την εντύπωση ότι στην περιοχή έμεναν τα αρχαία χρόνια εξωγήινοι και όχι Έλληνες), κάνει συνεχείς αναφορές σε "Δημοκρατία της Μακεδονίας" - σα να μην πέρασε μια μέρα.  Εκεί που τα δίνουν όλα όμως είναι στο Μουσείου του "Μακεδονικής Αντίστασης": "The museum opened its doors on September 08, 2011, when the Macedonian citizens celebrated the 20th anniversary of the independence of the Republic of Macedonia. The Declaration of Independence of Republic of Macedonia has central position in the museum hall. It was placed on the day of the museum opening Since then, the Museum of the Macedonian Struggle is one of the most visited institution in Skopje with over 100.000 visitors, foreign official delegation, diplomats and other public figures. In other words, The Museum of the Macedonian Struggle is becoming the guest room of Macedonia." 
Δηλαδή: "Το μουσείο άνοιξε τις πόρτες του τον Σεπτέμβρη του 2011, όταν οι ΜΑΚΕΔΟΝΕΣ πολίτες γιόρταζαν την 20η επέτειο της ανεξαρτησίας της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ. Η ανακήρυξη της ανεξαρτησίας της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ έχει κεντρική θέση στο χωλ του μουσείου...το μουσείο της ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ (της ποιας;)...Με άλλα λόγια το μουσείο της ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ έχει γίνει το δωμάτιο επίσκεψης της ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ".
Τι εντυπώσεις δημιουργούνται; Ότι οι Μακεδόνες (όλης της Μακεδονίας) αντιστάθηκαν (απέναντι σε ποιους;) και ότι όποιος πάει στο μουσείο αυτό, μαθαίνει την ιστορίας της Μακεδονίας.

Εκεί όμως που γίνεται hi-score είναι στην ΕΠΙΣΗΜΗ ιστοσελίδα του υπουργείο εξωτερικών των γειτόνων (http://www.mfa.gov.mk/index.php?lang=en). Κι εκεί το τι "Μακεδονία" πέφτει - είναι απερίγραπτο - παρά το γεγονός ότι η Συμφωνία των Πρεσπών (Prespa Agreement) έχει δική της υποσελίδα, με "συχνά ερωτήματα και απαντήσεις".
Για παράδειγμα στην αναφορά που γίνεται στα "τουριστικά" χαρακτηριστικά της χώρας (https://tinyurl.com/y4y4gqux):
"Macedonia is a European country, geographically situated in the central part of the Balkan Peninsula. High percentage of the Republic of Macedonia is mountainous. It's a landlocked country that is geographically defined by a central valley formed by the Vardar River and rimmed along its borders by mountain ranges. The Republic's territory is mostly rugged, located between Shara and Osogovo mountains, which frame the valley of the Vardar River. The Republic of Macedonia has scenic mountains. The scenery in Macedonia offers rocky mountains and green, rolling hills covered with conifer forests and lined with countless freshwater streams and rivers. The total territory of Republic of Macedonia comes to 25,713 sq. km, of which 25,236 sq. km are land, while 477 sq. km are water surface. The lowest point is Vardar River (44 m) near Gevgelija, and the highest point is Golem Korab peak (2,764 m) in the north-western part of the country. Macedonia borders with several countries. Namely, to the north is bordered with Serbia, northwest with Kosovo, to the east by Bulgaria, to the south by Greece, to the west by Albania."
Δε νομίζουμε να χρειάζεται μετάφραση...Οι αναφορές είναι ξεκάθαρες...
Αφήστε που υπάρχει ξεχωριστή υποσελίδα για "επενδύσεις στην Μακεδονία". Βέβαια μπορεί ο Τσίπρας να έκανε το ντηλ ώστε να έχουμε κοινή σελίδα για επενδύσεις για να φέρει χρήμα στην Ελλάδα μέσω των γειτόνων, αλλά ΔΕΝ το νομίζουμε...

Αν κάναμε σοβαρή δουλειά και αν μετρούσαμε ως χώρα θα έπρεπε όλα αυτά να είχαν διορθωθεί. Ή αν είχαμε απέναντί μας ανθρώπους αξιόπιστους - "ντόμπρους" δηλαδή για να χρησιμοποιήσουμε και μια λέξη που θα την καταλάβουν και οι γείτονές μας, αφού είναι σλάβικη...

Μια φωτιά, ένας νεκρός, ανάληψη ευθυνών καμία - και η ζωή συνεχίζεται...

Διαβάζουμε στο εξαιρετικό άρθρο του Βασίλη Κανέλλη στο in.gr:

"Αυτό που συνέβη σε ένα από τα σημαντικότερο ελληνικά νοσοκομεία, στο ΚΑΤ, δεν το χωράει ο ανθρώπινος νους. Ισως τέτοια περιστατικά να ταιριάζουν σε μια τριτοκοσμική χώρα. Αλλά στην Ελλάδα όπου αναπληρωτής υπουργός Υγείας είναι ο Παύλος Πολάκης ο οποίος διατείνεται ότι έχει σώσει το Εθνική Σύστημα Υγείας, τέτοια γεγονότα αδιανόητα να γίνονται; Στον τέταρτο όροφο του νοσοκομείου ΚΑΤ ξεσπά φωτιά, άγνωστο για ποιο λόγο. Μια φωτιά που δεν είναι προφανώς τεράστια αν σκεφτεί

κανείς ότι κατασβήστηκε από το προσωπικό του ορόφου προτού έρθουν οι πυροσβέστες. Και τι αποκαλύπτεται; Μέσα σε έναν από τους θαλάμους της πτέρυγας Βρυώνειο Δ’ ένας άνδρας μόλις 53 ετών έχει πεθάνει. Ενας ασθενής ο οποίος χειρουργήθηκε στο ισχίο και δεν μπορούσε να περπατήσει χάνει τη ζωή του μέσα σε ένα ελληνικό νοσοκομείο. Το ΚΑΤ, όπως θα έκανε κάθε τυπική δημόσια υπηρεσία στην Ελλάδα βγάζει μια απλή ανακοίνωση που λέει: «Σήμερα Σάββατο 2/3/2019, πρωινή ώρα, εκδηλώθηκε πυρκαγιά στο ΓΝΑ ΚΑΤ σε δίκλινο θάλαμο του 4ου ορόφου στην πτέρυγα Βρυώνειο Δ΄, η οποία κατασβήστηκε άμεσα από το προσωπικό του ορόφου του Νοσοκομείου. Στον εν λόγω θάλαμο νοσηλευόταν ο ασθενής Α.Φ., ηλικίας 53 ετών, μη περιπατητικός, με περιτροχαντήριο κάταγμα ισχίου χειρουργηθέν και κάταγμα βραχιονίου υπό συντηρητική αγωγή, ο οποίος και απεβίωσε. Τα αίτια του συμβάντος διερευνώνται από την Πυροσβεστική Υπηρεσία η οποία θα προβεί σε προανακριτική διαδικασία. Παράλληλα ο Διοικητής του Νοσοκομείου διέταξε Ενορκη Διοικητική Εξέταση». Ωραία λοιπόν. Εχουν περάσει τόσες ώρες, μια οικογένεια έχει χάσει τον άνθρωπό της μέσα στον θάλαμο νοσοκομείου και απλά θα περιμένουμε πότε θα ολοκληρωθεί η ΕΔΕ. Για τον Διοικητή ήταν απλά… μια στραβή στη βάρδια του. 

Δηλαδή πόσο χρειάζεται να σκεφτεί κανείς να παραιτηθεί για το θάνατο ενός ανθρώπου; Δεν θα έπρεπε το υπουργείο Υγείας να έχει ξεσηκωθεί, να έχει κάνει ήδη φύλλο και φτερό το ΚΑΤ και άμεσα να έχει δώσει απαντήσεις: Πώς παίρνει φωτιά ο θάλαμος ενός νοσοκομείου; Πώς πεθαίνει ένας ασθενής; Οι εργαζόμενοι εκεί έσπευσαν να σβήσουν τη φωτιά κι όχι να βγάλουν τον ασθενή που δεν μπορούσε να περπατήσει γιατί ήταν χειρουργημένος; Εξηγήσεις θα δώσει κανείς στην οικογένεια του θύματος που πήγε για επέμβαση στο ισχίο και βγαίνει με νεκροφόρα; Είναι από τις ειδήσεις που σε κάνουν να εξοργίζεσαι διότι απλά στην Ελλάδα θεωρείται κάτι φυσιολογικό. 
Σχεδόν φυσιολογική ήταν η τραγωδία με τους 100 νεκρούς στο Μάτι. Σχεδόν φυσιολογική ήταν η τραγωδία στην Μάντρα. Ομοίως όλα καλά με τις πυρκαγιές που είχαν σκοτώσει πάνω από 70 ανθρώπους στην Ηλεία αλλά τότε έφταιγε ο στρατηγός άνεμος. Ή τότε που ο Παπουτσής, υπουργός Ναυτιλίας, υποσχόταν ότι το μαχαίρι θα μπει στο κόκαλο για την δολοφονία τόσων ανθρώπων στο ναυάγιο του «Σάμινα». Ολες οι τραγωδίες, μικρές ή μεγάλες μοιάζουν στην Ελλάδα αναπόφευκτές. Ή όπως ακριβώς το περιέγραψε η Δούρου: «Μια στραβή στη βάρδια μου». Ε, λοιπόν, δεν είναι έτσι. Είναι ανθρώπινες ζωές που θα είχαν σωθεί αν υπήρχε στοιχειώδης οργάνωση σ’ αυτό το κράτος. Ασφαλώς και δεν πρέπει κανείς να δικάζει προτού διαπιστωθεί τι έγινε στο ΚΑΤ. Όμως, δεν μπορεί να συμβαίνουν σε δημόσια νοσοκομεία τέτοια πρωτοφανή γεγονότα. Είτε πρέπει να προλαμβάνονται είτε πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα. Επιτέλους, πρέπει να μπει μια τάξη. Είναι στοιχειώδης σεβασμός στους πολίτες."

Θα συμφωνήσουμε μαζί του ως ένα βαθμό. Φυσικές καταστροφές γίνονται παντού όπως και ατυχήματα.
Το πρόβλημα είναι αλλού:
α) η ανάληψη ευθυνών είναι σχεδόν πάντα καθυστερημένη - και όταν γίνεται είναι συνήθως αποτέλεσμα πίεσης της κοινής γνώμης και όχι ευθιξίας,
β) ο σχεδιασμός αντιμετώπισης των συμβάντων είναι αποκαρδιωτικός εώς ανύπαρκτος,
γ) η χρήση των ατυχών συμβάντων ως πυξίδα γι' αποτροπή επανάληψής τους στο μέλλον αντί να είναι αυτονόητη, είναι απλός ανύπαρκτη.

Κατά τα λοιπά "ο παράς να πέφτει" για ορισμένους και όλα καλά. Και αυτό δεν είναι κάτι που εμφανίστηκε επί ΣΥΡΙΖΑ...Είναι σημάδι των καιρών...