Ας ξεκινήσουμε από μια παραδοχή: Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα που έχει αυτή τη στιγμή στον αναπτυγμένο κόσμο capital controls, τα οποία βάζουν περιορισμούς στη μία από τις τρεις βασικές αρχές πάνω στις οποίες χτίστηκε η Ενωμένη Ευρώπη, την ελεύθερη διακίνηση κεφαλαίων. Από το βράδυ της Κυριακής 28 Ιουνίου 2015, όταν ο κ. Τσίπρας με τηλεοπτικό του διάγγελμα ανακοίνωνε την εισαγωγή των capital controls, αυτή η «σύντομη παρένθεση», όπως την είχε χαρακτηρίσει, παραμένει ακόμη ανοιχτή.
Και όσο δεν κλείνει, το ευρώ που είναι κατατεθειμένο σε ελληνική τράπεζα έχει μικρότερη αξία από το ευρώ που έχουμε στην τσέπη μας ή από αυτό που βρίσκεται σε ξένη τράπεζα. Διότι το ευρώ στην ελληνική τράπεζα είναι δεσμευμένο και ο ιδιοκτήτης του δεν έχει άμεση πρόσβαση στις καταθέσεις του.
Για τον λόγο αυτόν άλλωστε έχει δημιουργηθεί μια ιδιόμορφη «μαύρη» αγορά μετρητών, δηλαδή κάποιος αγοράζει μετρητά πληρώνοντας με καταθέσεις. Μόνο που η συναλλαγή δεν γίνεται στην ονομαστική αξία των μετρητών, αλλά χρεώνεται προμήθεια της τάξεως του 5%-6%, η οποία μπορεί να φθάσει ως και 10%. «Οπου σε πιάσει κανείς, ανάλογα με την ανάγκη» αναφέρουν πηγές της αγοράς. Δηλαδή, για να πάρει κάποιος στα χέρια του μετρητά, π.χ., 5.000 ευρώ, μεταφέρει διατραπεζικά 5.250-5.500 ευρώ από τις καταθέσεις του.
Αυτό βέβαια δεν αφορά τον μέσο Έλληνα. Αφορά τους εμπόρους, τους προμηθευτές, τους εισαγωγείς - όλους εκείνους δηλαδή που μπορεί (για τους δικούς τους λόγους) να βρεθούν "στην ανάγκη".
Την ίδια ώρα, ακόμα και σήμερα, υπάρχει μια "κάστα" η οποία συνεχίζει να εξάγει χρήματα στο εξωτερικό χωρίς περιορισμούς, παίρνοντας "κατ' εξαίρεση" άδειες, επαναεισάγωντάς τα στη συνέχεια, έχοντας τη δυνατότητα ύστερα να τα κάνουν ανάληψη ως "καινούργιο" χρήμα.
Έτσι γιγαντώνεται ένα κομμάτι της παραοικονομίας που μέχρι πρίν 2 χρόνια, δεν υπήρχε ούτε κατά ιδέα.
Είναι ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ αυτό; Δεν υπογράφουν οι υπουργοί τις αποφάσεις, ούτε οι "ωφελούμενοι" είναι αποκλειστικά (εκ μεταγραφής ή μη) Συριζαίοι...Άρα σε πρώτη ανάγνωση, δεν έχει άμεση ευθύνη. Στην πραγματικότητα όμως, η ευθύνη είναι τεράστια: "Μιλημένοι" τραπεζικοί βγάζουν μαύρο χρήμα για να κάνουν τα στραβά μάτια, "γνωστοί - γνωστών" μεσολαβούν ώστε οι άδειες για εξαγωγή συναλλάγματων να δίνονται με μεγαλύτερη ευκολία (σε όρια φυσικά που να μην δημιουργούν προβλήματα στους εξαγωγείς) κ.ο.κ. Πολλοί γνωρίζουν αλλά κανείς δεν ασχολείται.
Έχουμε τη διαπραγμάτευση βλέπετε. Όταν τελειώσει "όλα θ' αλλάξουν προς καλύτερο". Μέχρι τότε όμως έχουμε να δούμε ακόμα πολλά...